του Σταμάτη Μαμούτου
Πραγματοποιήθηκε χθες η συγκέντρωση των εργατικών συνδικάτων και των φοιτητικών οργανώσεων με αφορμή την συμπλήρωση ενός έτους από το δυστύχημα των Τεμπών στο οποίο χάθηκαν οι ζωές πενήντα επτά ανθρώπων και προκλήθηκαν σημαντικές σωματικές βλάβες σε αρκετούς ακόμη. Πέρασε ένας χρόνος κατά τον οποίο το κονσόρτσιο της κυβερνητικής εγκληματικής οργάνωσης του Μητσοτάκη και των ΜΜΕ διέπραξε διαδοχικές, μεθοδευμένες, επικοινωνιακές και πολιτικές αλητείες, προκειμένου να συγκαλύψει τις ευθύνες του Κώστα Αχ. Καραμανλή και να φτιασιδώσει το αντι-ανθρώπινο υπόβαθρο της ιδεολογίας του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Ευτυχώς, μέσα στην γενικευμένη διαφθορά της ελληνικής κοινωνίας, φαίνεται ότι σε ορισμένα τμήματα του λαϊκού της πυρήνα υπάρχει ακόμη αιδώς και μνήμη.
Η χθεσινή συγκέντρωση ήταν μακράν η μεγαλύτερη των τελευταίων οκτώ ετών. Η συνολική προσέλευση πρέπει να άγγιξε τις 70.000 κόσμου. Αγνοείστε όποιον γράφει βλακείες περί είκοσι και τριάντα χιλιάδων. Για να γίνει κατανοητός ο όγκος της συγκέντρωσης αρκεί να σκεφτεί κανείς το εξής. Όταν ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες των μελών της ΑΔΕΔΥ η πορεία ξεκίνησε, επί της οδού Σταδίου, από την πλατεία Κλαυθμώνος με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος. Λίγο νωρίτερα είχε ξεκινήσει η πορεία των εργατικών σωματείων και των φοιτητών του ΚΚΕ, επί της οδού Πανεπιστημίου, από τα Προπύλαια με κατεύθυνση την Βουλή και μετά τους στύλους του Ολυμπίου Διός. Οι δύο πορείες ξεκίνησαν γύρω στις 12:30. Προκειμένου να αντιληφθεί κανείς πόσο μεγάλη ήταν η συμμετοχή αρκεί να υπολογίσει ότι το τελευταίο μπλοκ συγκεντρωμένων, εκείνο των αντιεξουσιαστών και των αντιφασιστών, έφτασε στην πλατεία Συντάγματος κατά τις 14:00. Επί δύο, σχεδόν, ώρες περνούσαν μπλοκ συγκεντρωμένων με αρκετή πυκνότητα. Ενώ γύρω στις δύο με τρεις χιλιάδες συγκεντρωμένων ήταν μόνιμα στην πλατεία Συντάγματος. Ο όγκος της συγκέντρωσης έδειχνε τόσο εντυπωσιακός που θύμιζε μέρες της εποχής των Αγανακτισμένων του 2011. Δυστυχώς, όμως, όχι και η οργάνωση ή ο παλμός της.
Ο σχεδιασμός της συγκέντρωσης, καθώς και της πορείας που ακολούθησε, ήταν ίδιος με εκείνες των διαμαρτυριών για την κυβερνητική ευθύνη στο έγκλημα των Τεμπών που είχαν πραγματοποιηθεί την περσινή χρονιά. Δηλαδή, το λάθος επαναλήφθηκε. Ποιο ήταν το λάθος; Το λάθος, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, ήταν ότι δεν προβλέφθηκε παραμονή και στάση των συγκεντρωμένων στην πλατεία Συντάγματος. Εβδομήντα χιλιάδες διαδηλωτές πέρασαν μπροστά από το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη αλλά η πλατεία Συντάγματος γέμισε για λίγη ώρα. Γιατί, ασφαλώς, δεν σταμάτησαν τα μπλοκ ώστε να συγκεντρωθεί ο κόσμος μπροστά απ' την Βουλή. Έτσι χάθηκε η ευκαιρία να καταληφθεί ένα σημείο της πόλης με μεγάλη συμβολική φόρτιση, να συγκεντρωθεί ο κόσμος που συμμετείχε ώστε να φανεί ο μεγαλειώδης όγκος του και να ασκηθεί η κατάλληλη επικοινωνιακή πίεση στην κυβερνητική αλητεία. Χωρίς να γεμίσουμε την πλατεία, να την κρατήσουμε για λίγη ώρα και να φωνάξουμε όλοι μαζί, πολύ απλά δεν ασκείται καμία αντιπολιτευτική πίεση. Τα μπλοκ περνούσαν και οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Συντάγματος τα έβλεπαν σαν να παρακολουθούσαν μια εορταστική παρέλαση. Υπό αυτές τις συνθήκες, ασφαλώς, δεν γινόταν και να ακουστούν τα σωστά συνθήματα με την απαραίτητη ένταση. Στην ουσία εβδομήντα χιλιάδες κόσμου έκανε μια υποτονική περατζάδα.
Κατά τα άλλα, όπως συμβαίνει σε κάθε συγκέντρωση έτσι και στην χθεσινή, συναντήσαμε την αγαπημένη μας Μελίνα. Μια ομοϊδεάτισσα ηλικιωμένη κυρία που κατεβαίνει, από την εποχή των Αγανακτισμένων, σε κάθε συγκέντρωση, κρατώντας την ελληνική σημαία. «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι αυτοί δεν αγαπούν την πατρίδα μας. Είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσο λίγες ελληνικές σημαίες;» διερωτάται κάθε φορά που μας βλέπει η καλή μας Μελίνα. Κι εμείς της απαντούμε για να την παρηγορήσουμε ότι δεν πρέπει να στενοχωριέται εφόσον λίγα μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. αξίζουν για χιλιάδες.
Όταν ολοκληρώθηκαν οι ομιλίες των μελών της ΑΔΕΔΥ ξεκίνησε η πορεία προς το Σύνταγμα. Μπροστά προχωρούσε αργά το φορτηγάκι με την μικροφωνική. Πίσω του περπατούσαν η Μελίνα και κάποιοι διάσπαρτοι συμμετέχοντες. Ανάμεσα σε αυτούς κι εμείς. Στην ουσία μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. και κάποιοι ανένταχτοι βρεθήκαμε στην κεφαλή της πορείας από το ύψος του βιβλιοπωλείου «Ιανός» μέχρι την κάτω μεριά της πλατείας Συντάγματος. Πίσω μας, πρώτο από τα μπλοκ ήταν αυτό με το πανό της ΑΔΕΔΥ. Το κρατούσαν ηλικιωμένοι και γνωστοί συνδικαλιστές τους οποίους συνόδευαν κάποιοι, επίσης, γνωστοί ακαδημαϊκοί. Έπειτα ακολουθούσε μακρά σειρά μπλοκ οργανώσεων που έφταναν μέχρι την Ομόνοια.
Μια σχεδόν μυσταγωγική σιωπή απλώθηκε στο ξεκίνημα της πορείας. Εβδομήντα χιλιάδες κόσμος άρχισε να πορεύεται χωρίς σωστά οργανωμένα συνθήματα. Ένα τύμπανο ακουγόταν κάπου απ’ το βάθος αλλά καμία φωνή δεν το συνόδευε. Ο σταχτής ουρανός της χειμωνιάτικης μουντής μέρας αγκάλιαζε την βουβή μας πορεία, διαμορφώνοντας ένα σκηνικό που θύμιζε δυστοπική ταινία επιστημονικής φαντασίας. Αυτή η αίσθηση έγινε πιο έντονη όταν, κάποια στιγμή, το φορτηγάκι με την μικροφωνική άνοιξε τα μεγάφωνα και ακούστηκε η φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου να τραγουδά, «τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν, σαν χρεωκοπημένες κυβερνήσεις». Η θλιμμένη φωνή απλωνόταν πάνω από την βουβή κοσμοπλημμύρα στις ριπές του ανέμου, εντός ενός αστικού σκηνικού που απέπνεε μια γκρίζα κατήφεια. Φαίνεται ότι τίποτα δεν μπορεί να δώσει παλμό στον σύγχρονο Έλληνα. Ούτε η συγκέντρωση χιλιάδων ανθρώπων, ούτε καν η οργή. Και δυστυχώς, όταν πεθαίνει ο ενθουσιασμός της μάχης παθαίνουν και οι Θεοί, για να παραφράσω έναν στίχο του μεγάλου Φρειδερίκου Χέλντερλιν.
Κάπου στο ύψος της οδού Αμερικής, ενώ το μπλοκ της ΑΔΕΔΥ βρισκόταν δέκα περίπου μέτρα πίσω μου, οι δυο ομιλητές της ΑΔΕΔΥ -ο ένας αν είδα καλά ήταν ο Δημήτρης Μπράτης- λίγο έλλειψε να πιαστούν στα χέρια. Τσακώνονταν για οργανωτικά ζητήματα της συγκέντρωσης. Μερικά μέτρα πιο κάτω ένας άλλος της παρέας τους τα έβαλε με την Μελίνα. Σε όλη την διάρκεια της πορείας, από τον «Ιανό» μέχρι το Σύνταγμα, τα τηλεοπτικά δίκτυα και οι φωτογράφοι εστίαζαν στην καλή γιαγιά με την ελληνική σημαία και στους υπόλοιπους ανένταχτους που περπατούσαμε κοντά της. Η εικόνα της ηλικιωμένης γυναίκας με το κρεμασμένο πλακάτ και την ελληνική σημαία φαίνεται ότι κέντριζε το εικονογραφικό τους ενδιαφέρον.
Όμως, αυτό ενόχλησε τους συνδικαλιστές της ΑΔΕΔΥ που κρατούσαν το πρώτο πανό. Ήταν δυνατόν μια γιαγιά με ελληνική σημαία να τους κλέβει τα τηλεοπτικά πλάνα που τόσο λαχταρούσαν; Άρχισαν, λοιπόν, να της φωνάζουν να φύγει από μπροστά και να της μιλούν υποτιμητικά. Μπήκα στην μέση για να εξομαλύνω την κατάσταση και έφερα την γιαγιά στο πλάι ενώ απάντησα στον συνδικαλιστή ειρωνικά, «εντάξει, την βγάζω στην άκρη αλλά μην είσαι και τόσο σκληρός. Δεν έχεις κλείσει πριβέ την Σταδίου». Κάπου εκεί μπήκε ο Διαμαντής στην συζήτηση. Ρώτησε τον συνδικαλιστή αν «τραβάει κανένα ζόρι», που βρίσκονταν την ώρα κατά την οποία η γιαγιά αγωνιζόταν δίπλα μας τα παιδιά του και άλλα ωραία. Οι εργατοπατέρες έβγαλαν τον σκασμό και η γιαγιά βγήκε για λίγο από την κεφαλή της πορείας. Επιτεύχθηκε συμβιβασμός! «Να δεις που το κάνουν γιατί τους ενοχλεί η ελληνική σημαία» μας έλεγε η Μελίνα.
Όταν τελείωσε η πορεία και οι αντιφασίστες έκαναν το γνωστό -αλλά μικρότερο αυτή την φορά- παρτάκι με τις μολότωφ, μια μικρή ομάδα πενήντα διαδηλωτών παρέμεινε στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και πραγματοποίησε ένα άτυπο μνημόσυνο στους νεκρούς. Τα ονόματα των νεκρών γράφτηκαν με κόκκινη μπογιά στην αλέα μπροστά από το μνημείο. Ένας ιερέας είπε κάποιες ευχές. Δυο τρεις αγανακτισμένοι έβριζαν τον Μητσοτάκη και τους υπόλοιπους νεοδημοκράτες πολιτικούς αλλά το κτίριο της Βουλής ήταν άδειο και δεν τους άκουγε κανείς παρά μόνο ο Άγνωστος Στρατιώτης. Μια νεαρή έκλεγε δίπλα μου. «Δυστυχώς, μόνο αυτό μπορεί να κάνει ο σύγχρονος Έλληνας», σκέφτηκα. «Να κλαίει όταν τον ραπίζουν τα πάσης λογής καθάρματα. Από τον Μητσοτάκη και την κυβερνητική εγκληματική οργάνωση μέχρι την σύσσωμη εφηβική καγκουριά της αθηναϊκής νεολαίας που μάζεψαν τα ογκώδη αντιφασιστικά μπλοκ χθες».
Θα μου πείτε, γιατί τα βάζω με τους πιτσιρικάδες. Γιατί τους είδα με τι χαβαλεδιάρικη και μπαχαλίστικη anticop διάθεση συμμετείχαν. Πέρασαν όλοι μπροστά μου. Ούτε μισό σύνθημα κατά του Μητσοτάκη δεν είπαν. Όλα τα συνθήματα αφορούσαν τους «μπάτσους» και τα γνωστά τετριμμένα θέματα τόσων δεκαετιών. Είχαν έρθει για να κάνουν λίγο ακόμη χαβαλέ. Όχι παιδιά! Αυτό δεν είναι ο πολεμικός ενθουσιασμός που πρέπει να έχει ένα κίνημα. Αυτό είναι η προέκταση στην πολιτική μιας εφηβικής διάθεσης για να αστεϊσμούς. Οι πιτσιρικάδες κάγκουρες δεν αισθάνονται τίποτα ούτε για τον χαμό των ανθρώπων στα Τέμπη ούτε για την κυβερνητική αλητεία. Όπως πετούν σαΐτες στους καθηγητές για να κάνουν πλάκα μέσα στην τάξη, έτσι ακριβώς παίζουν πετροπόλεμο με τους ματατζήδες.
Ανάμεσα στην παθητική αντίδραση των δακρύων του μεταμοντέρνου κοριτσιού και στο ψευτοχούλιγκαν καραγκιοζιλίκι των εφήβων μασκοφόρων καγκουραίων της antifa, ανάμεσα στο πάθος για τηλεοπτικά πλάνα των συνδικαλιστών και στις άσκοπες φωνασκίες μπροστά σε ένα άδειο κοινοβούλιο δύο αγανακτισμένων, κάπου, ρε γαμώτο, πρέπει να υπάρχει ένα σημείο ισορροπίας. Ένα σημείο που θα καθιστά κατανοητό ότι ο ανθρώπινος πόνος είναι για όλους μας αλλά κυρίως για τους συγγενείς των θυμάτων. Ένα σημείο που θα καθιστά σαφές ότι σε μια τέτοια διαδήλωση δεν πάμε για να κλάψουμε ομαδικά. Πάμε για να αποδώσουμε σε επίπεδο άτυπης λαϊκής ετυμηγορίας την ευθύνη που αντιστοιχεί στον αλήτη πρωθυπουργό και τους υπουργούς του για τον θάνατο και τον τραυματισμό τόσων ανθρώπων. Ένα σημείο που θα μας βοηθά να διακρίνουμε ότι το αίτημα για μια δικαιολογημένη πολιτική εκδίκηση, που πρέπει να διαχειριστεί ένα εθνικό και λαϊκό κίνημα, δεν έχει καμία σχέση με την διασκέδαση υπό μορφή ελεγχόμενα βίαιης δράσης που υιοθετεί η κακομαθημένη τσογλαναρία της antifa.
Σκεπτόμενος όλα αυτά, άρχισα να περπατώ κατηφορίζοντας για την Καλλιθέα. Είχε κακό καιρό που δεν με βοηθούσε να περπατώ συντροφιά με τις σκέψεις μου. Δεν έκανε κρύο αλλά το διαπεραστικό αεράκι με υποχρέωνε να βαδίζω κοντά στα κτίρια, με το μπουφάν διπλοκουμπωμένο, για να προφυλαχτώ από τις ριπές του. Στο ύψος περίπου του Φιξ, στην λεωφόρο Συγγρού, ένα φοιτητικό μπλοκ περίπου τριακοσίων ατόμων είχε αποκλείσει τα γραφεία της ιταλικής εταιρείας των «επενδυτών» που διαχειρίζεται τις σιδηροδρομικές συγκοινωνίες.
Οι ματατζήδες είχαν πάρει θέσεις μάχης με κατεβασμένες τις κάσκες σε μια γωνιά. Μπροστά τους δυο κάγκουρες έβγαζαν selfie, έχοντας κατεβασμένες τις κουκούλες, φορεμένες τις μάσκες και κάνοντάς χειρονομίες. Η φωτογραφία πρέπει να βγήκε τέλεια. Θα πάρει πολλά επαναστατικά likes. Μπορεί να βάλει και ο Μητσοτάκης με τον Τσούνη ένα, αν χρησιμοποιούν ψεύτικα προφίλ.
Σχόλια:
Χθες είχε πολυ κόσμο το κέντρο.Στη συντομη βόλτα μου είδα και ανοργάνωτους που επιστρεφουν στο δρόμο ,πραγμα θετικο.Αρχιζει να ξαναφαινεται μια κοινωνικη αντιπολιτευση ,ασχημάτιστη ακόμα,και δυσκολη στο να καπελωθει ακόμα τουλαχιστον.Πεδιο δόξης λαμπρο λοιπον.Στεναχωρηθηκα για τον Χαλαρη,ανθρωπο ανιδιοτελή αν και λιγο κολλημένο.Η λάσπη πάντως που ειχε δεχτει τοτε απο την ελευθεροτυπια ειναι παρασημο του συγχωρεμενου που ουτε,αυτος ουτε το Ακεπ γονατισαν στην νεοφιλελευθερη εκσυγχρονιστικη επιθεση των 90s και παντα σταθηκαν στην σωστη πλευρα του οδοφράγματος έστω και με τις ιδιομορφιες τους που ήταν ουκ ολίγες.Ευχομαι να συνεχισουν οι υπολοιποι του Ακεπ με την ιδια συνεπεια.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τιμή και δόξα στο Ρώσο ΕΘΝΙΚΙΣΤΗ (όπως φαίνεται στο σήμα που φοράει) που σήμερα δεν άφησε κολυμπηθρόξυλο από το αμερικάνικο ABRAMS
https://twitter.com/MyLordBebo/status/1762189533213323451
Ο/Η Ανώνυμος είπε...https://m.facebook.com/xyzcontagion
ένας κατάσκοπος, ανάμεσα μας...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Να φανταστώ συναγωνιστή η πρεμούρα σου είναι το τι συμβαίνει με τον «Ρώσο εθνικιστή» διακόσια χιλιόμετρα μακριά. Εσύ να οργανωθείς μπας και κάνεις κάτι στην «Ελλαδίτσα» ούτε για πλάκα ε; Είναι εύκολη η φασούλα με το ίντερνετ. Κάνουμε προβολή σε κάποιον που κραδαίνει όπλο και νιώθουμε ότι το κρατάμε εμείς. Εσύ θα κάνεις τίποτα για τα εντός της χώρας; Κατέβηκες στην πορεία ή μάπα το καρπούζι; Να γράψεις τίποτα για το ότι δολοφονήθηκαν 57 άτομα και δεν έχει τιμωρηθεί κανένας δεν παίζει; Χέστηκες που έκλεισαν τόσα σπίτια λόγω του Κούλη ε; Έτσι και αλλιώς μακριά από εμάς να είναι και όπου θέλει ας μπει. Τι σε νοιάζει εσένα ο πόνος της μάνας και του πατέρα που δεν είχαν τι να θάψουν επειδή το παιδί τους πολτοποιήθηκε. Λες και ήταν ζώο σε γραμμή παραγωγής για λουκάνικα. Πάντως έχετε πλάκα οι νεότεροι. Ζείτε μέσα από την γαμημένη την οθόνη. Όπως γράφει και ο Σταμάτης για τα τραποτόμαρα με τις κουκούλες και τις selfie. Βγήκαν να ξεπιαστούν τα παιδιά γιατί και όλη μέρα στο ίντερνετ δεν βγαίνει. Κουράζεται και το χέρι. Ξεκολλήστε από την κωλοθόνη και σταματήστε να ζείτε μέσα από άλλους. Που γράφεις κάτω από άρθρο για 57 δολοφονημένα άτομα για Ρώσους και για κολοβράτ. Βασικές Ελληνικές αξίες δεν έχετε και μου θέλετε και εθνικισμό.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν το έγραψε κάτω από αυτή την ανάρτηση. Το είχε γράψει στην φόρμα της προηγούμενης. Του καλέσματος που είχαμε απευθύνει για συμμετοχή στην συγκέντρωση. Ωστόσο δεν περάσαμε την ανακοίνωση στις παλιότερες αναρτήσεις. Δεν είχε νόημα. Ένα απλό κάλεσμα ήταν. Για αυτό περάσαμε τα σχόλια που είχε συγκεντρώσει στην νέα ανάρτηση, προκειμένου να μην εξαφανιστούν. Έχουμε δεχτεί παρακλήσεις να μην αφήνουμε τα σχόλια αναγνωστών να χάνονται κατά το παρελθόν. Για αυτό τα μεταφέραμε.
η άθλια ΓΣΕΕ του σημιταριού απούσα
Ο Σταμάτης είπε...Ναι και ξέχασα να το γράψω. Σωστή επισήμανση.
Ο Eärendil είπε...Ήμουν από τις 11:45 στα μπλοκ των φοιτητών. Ξεκινήσαμε από την Κλαυθμώνος, και κινηθήκαμε προς το Σύνταγμα μέσω της Πανεπιστημίου. Όταν περάσαμε το κοινοβούλιο ήταν η πρώτη φορά που ξαφνιάστηκα τόσο εγώ όσο κι οι περισσότεροι συμφοιτητές μέχρι να μας πουν ότι πάμε στη Hellenic Train. Κατά τις 13:30 τα μπλοκ των φοιτητών στη Συγγρού άρχισαν να διαλύονται ή να κινούνται πίσω προς το Σύνταγμα. Είχα μια διαμάχη με έναν κνίτη ακριβώς για το ότι δεν κάτσαμε στο Σύνταγμα. Όταν έφτασα στον Άγνωστο Στρατιώτη είδα ότι είχε πολύ κόσμο μαζεμμένο σε όλη την πλατεία. Στάθηκα για λίγη ώρα δίπλα στους φοιτητές που έγραφαν με κόκκινη μπογιά τα ονόματα. Εκείνη την ώρα μπορούσα να αντιληφθώ μια γενική αίσθηση πόνου και βουβής οργής στον κόσμο. Μετά οι 10 αντιφάδες πέταξαν τις μολότοφ και τα ΜΑΤ απάντησαν με κρότου λάμψης. Ευτυχώς, δεν έκαναν έφοδο τα ΜΑΤ και τα φοιτητικά μπλοκ ανασυντάχθηκαν κουτσά στραβά πηγαίνοντας προς τα Προπύλαια. Από πίσω ήρθαν κι οι αναρχικοί φωνάζοντας αντεθνικά και αντιμπατσικά συνθήματα. Τότε εμφανίστηκαν πολλές διμοιρίες και αποφάσισα να αποχωρήσω όντας μόνος πλέον. Στα θετικά της ημέρας το ότι έχω να δω τόσο κόσμο στο δρόμο από το Μακεδονικό. Ξέρω πολύ κόσμο, νέους και γέρους που στριμώχτηκαν για μια ώρα σε ένα τιγκαρισμένο λεωφορείο για να έρθουν. Στα αρνητικά κυρίως ότι ο παλμός ήταν χαμηλότερος από οτι περίμενα, δεν κάτσαμε από την αρχή στο Σύνταγμα και ο περισσότερος κόσμος έσπασε με τις κρότου λάμψης.
Να μην ξεχάσω: ξημερώματα έστειλαν οι ξεδιάντροποι συνεργείο του δήμου να καθαρίσει τα ονόματα των νεκρών. Ευτυχώς οι φοιτητές έδειξαν γρήγορα αντανακλαστικά και τα ξανάβαψαν το μεσημέρι. Εύχομαι να τους κυνηγούν οι Ερινύες, μέχρι να το κάνει το Έθνος.
Ισχύει ότι οι ΚΝίτες ξυλοκόπησαν κάποιον διαδηλωτή στην πλατεία Συντάγματος που τους κατηγορούσε ότι είναι κατευθυνόμενοι; Είδες ή έμαθες τίποτα για κάποιο σχετικό περιστατικό;
Ο Σταμάτης είπε...Earendil τα μπλοκ της Κλαυθμώνος ανέβηκαν όλα νομίζω από την Σταδίου. Κάποια φοιτητικά που ήταν στα Προπύλαια και το ΚΚΕ ανέβηκε από την Πανεπιστήμιου.
Ο Eärendil είπε...Προς ΦΛΕΦΑΛΟ: Όχι, δεν άκουσα κάτι. Προσωπικά απλά συζήτησα με το παλικάρι και του επισήμανα ότι ήταν λάθος και από άποψη χώρου και από το ότι αυτοί που ξεπούλησαν το σιδηρόδρομο στον Χ καπιταλιστή συνήθως είναι στη Βουλή. Η απάντησή του ήταν ότι γίνεται για συμβολικούς λόγους, αφού πήγε πέρσι η πρώτη πορεία.
Προς Σταμάτη: Έχεις δίκιο, έγραψα λάθος. Ο Φ.Σ. μου ήταν στα Προπύλαια, κοντά στην Εθνική Τράπεζα. Μάλιστα, μου είχε κάνει εντύπωση που έβλεπα δύο πορείες να κινούνται παράλληλα. Στη συνέλευση της σχολής είχαν υπάρξει διαφωνίες για το αν έπρεπε να πάμε με τους Φ.Σ. και τα φιλοκομμουνιστικά σωματεία ή όπου θέλει ο καθένας.
Με τον ΦΣ της ΦΛΕΦΑΛΟ πρέπει να έρχεστε κανονικά, ρε φίλε... χαχαχα!!
Ο Eärendil είπε...Χαχαχαχ στην επόμενη πορεία με μεγάλη μου χαρά!
Ο Θεός ας αναπαύσει αυτές τις 57 ψυχές. Μόνον Αυτός ξέρει τον ατελείωτο πόνο των συγγενών τους. Μακάρι αυτοί οι άνθρωποι να συνεχίσουν ακάθεκτοι. Μέχρι τέλους. Είμαι σίγουρος ότι και αυτή η διαδικασία είναι εξίσου επώδυνη με τον χαμό των δικών τους προσώπων. Φανταστείτε να πρέπει να ασχολείστε με πολιτικά τσογλάνια σαν τον Καραμανλή, επειδή η δικαιοσύνη δεν πράττει τα απαραίτητα, αντί να πενθείτε τον δικό σας άνθρωπο.
Και αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να απευθυνθούν που τελικά; Στην Ε.Ε.. Στην ίδια Ε.Ε που μας έφερε σε αυτή την ένδεια. Με λίγα λόγια το σύστημα τα έχει καταφέρει πολύ καλά και σε αυτό. Δημιουργεί μία κατάσταση την οποία μετά το ίδιο «λύνει». Έτσι ώστε να διαιωνίζεται και ο ρόλος της αιωνίως εθνοκτόνου Ελλάδος ως εθνοκτόνου (διότι αυτό το κράτος έτσι λειτουργεί) και από την άλλη των χαρτογιακάδων των Βρυξελλών ως των «πολιτισμένων» σωτήρων. Ένα θέμα που από όπου κι εάν το πιάσεις «καίγεσαι». Από την μία, η Ελλάδα να βγαίνει χαμένη, και από την άλλη, οι συγγενείς των θυμάτων να πρέπει να αντιμετωπίσουν, μόνοι τους, έναν τεράστιο λαβύρινθο.
Όσο για τον ανώνυμο που λέει για συγκεκριμένα ηλικιακά γκρουπ που, μάλλον, δεν είναι ικανά για πολλά, εάν και ανήκω σε αυτό το γκρουπ, θα συμφωνήσω απόλυτα. Όχι απλά η δική μου η γενιά δεν μπορεί να κάνει τίποτα ανώνυμε, αλλά μην νομίζεις ότι τα περισσότερα παιδιά που παραπονιούνται, αριστερά και δεξιά, για το ότι δεν έχουν λεφτά, το κάνουν επειδή έχουν θέμα με το σύστημα. Έχουν θέμα με το ότι, στην συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία, οι ίδιοι έχουν περιέλθει σε φτώχια. Εάν με έναν μαγικό τρόπο όλοι αυτοί έβρισκαν λεφτά, οι lifestyle φωτογραφίες και οι ακριβές, αχρείαστες, αγορές θα «πήγαιναν και θα ερχόντουσαν». Η δική μου γενιά στο δίλλημα «Πρωινάδικο, Instagram, Shopping and F@cking» ή «Ελλάδα», ψηφίζει με κλειστά μάτια το πρώτο. Για αυτό και φοβούνται να σηκώσουν κεφάλι. Επειδή στην πίσω μεριά του άρρωστου μυαλού τους νομίζουν ότι εάν «είναι καλά παιδιά» θα μπορέσουν και αυτοί να ανέβουν στο κότερο. Ακόμη κι εάν τους πάρουν για μούτσους…
Καλή ξεκούραση στα θύματα της δολοφονίας και ντροπή σε όλους αυτούς που για ακόμη μία φορά έκαναν πολιτική σπέκουλα επάνω σε ψυχές χωρίς να θέλουν να δώσουν πραγματικές λύσεις. Κανονικά θα έπρεπε να είμαστε μόνιμα στους δρόμους μέχρι να φύγει η μαφία του Μαξίμου.
Κουράγιο και στην Κυρία Καρυστιανού (και ίσως αυτό το «Κ» θα πρέπει να είναι μόνιμα κεφαλαίο), η οποία είναι κατά πολύ ανώτερή μου, επειδή εάν ήμουν εγώ στην θέση της δεν θα μπορούσα να κάνω ούτε το ένα χιλιοστό από αυτά που κάνει αυτή. Ας μείνει όρθια για όσο μπορεί.
Για να ξεκινήσει κάτι σε στυλ Αγανακτισμένων θα πρέπει επιτέλους, εκτός των άλλων, να γίνουν απογευματινά καλέσματα, ειδάλλως η σύνθεση των διαδηλωτών μοιραία θα περιορίζεται σε ΠΑΜίτες, φοιτητές και ΔΥ (με αυτήν σειρά).
Δυστυχώς υπάρχει κόσμος που δεν το παίρνει να απεργήσει, όχι επειδή θα χάσει ένα μεροκάματο, κυρίως γιατί αν κάτι στραβώσει δύσκολα στα 50φεύγα να βρεις άλλη δουλειά εδώ πέρα. Οι όποιες "συνδικαλιστικές ελευθερίες" στους ΙΔ είναι de facto ανύπαρκτες, ωστόσο αυτό μπορεί κάπως να παραντζαριστεί με συγκεντρώσεις σε μη εργάσιμες ώρες για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Οι 50 χιλ στις 10:30 πμ θα ήταν άνετα 150+ στις 6 μμ, αλλά φευ...
Αυτά στο καθαρά οργανωτικό σκέλος. Στο ουσιαστικό της υπόθεσης τώρα, δλδ στο κατά πόσο επιβιώνει η οποιαδήποτε ικμάδα ριζοσπαστικότητας στην μεταμνημονιακή νότια απόληξη της Βαλκανικής, έχουν ειπωθεί πολλά και διάφορα δεν χρειάζονται περισσότερα. Παρ' όλα αυτά, οποιαδήποτε έκπληξη καλοδεχάμενη...
Έκανα μια τσάρκα στα "εθνικιστικά" sites και blogs. Μάγκες, κάνανε μούγκα όλοι!!! Τίποτα δεν έγραψε κανένας. Δεν περίμενα να κατέβουν στη συγκέντρωση. Όχι όμως και να μη γράψουν τίποτα. Είναι το μοναδικό θέμα που ο Μητσοτάκης με τους δημοσιογράφους δυσκολεύονται να κουκουλώσουν και ο "χώρος" σφυρίζει αδιάφορα. Τι ξεβράκωμα είναι αυτό ρε πστ μου;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εσύ ρε γνωστε ανώνυμε άλλη δουλειά δεν έχεις από το να χώνεις παντού φυτιλιες; Εσείς μάγκες (απευθύνομαι στα παιδιά της Φλεφαλο) κάντε τη δουλειά σας όπως εσεις ξερετε και μην ασχολείστε με μικρότητες και ξεκατινιασματα.
Άρχισαν τα όργανα,με το περιστατικό στην Ερμού, καλώς ήρθες Σουηδία, αξία η μοίρα αυτής της νεο ελληνικής κοινωνίας,δεν θέλουν δυνατό Ελληνικό μαχητικό πνεύμα,για να δούμε τώρα μέχρι που θα φτάσει η κατάσταση ...
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μην το βλέπεις αποσπασματικά ανώνυμε. Γιατί, τα υπόλοιπα καθημερινά περιστατικά με τους γιους να τεμαχίζουν γονείς, με τους πεθερούς να σκοτώνουν γαμπρούς, τι σου λένε; Από Έλληνες διαπράττονται. Είναι η σήψη του φιλελεύθερου αμερικανισμού που απλώνεται. Δεν έχει να κάνει μόνο με τους ισλαμιστές ή με τους ψυχικά διαταραγμένους. Έχει να κάνει με το πώς διαχειρίζεται μια φιλελεύθερη κοινωνία τις εκτροπές και το έγκλημα. Όταν το διαχειρίζεται με liberal καθωσπρέπει στυλ, του τύπου "μην τον αποκαλείς τρελό αλλά άνθρωπο με ιδιαίτερες δυνατότητες", όταν προσπερνά το έγκλημα σαν αυτονόητη καθημερινότητα για την οποία δεν θα διαταράξουμε κιόλας την ειδυλλιακή life style εικόνα που χτίζει καθημερινά η κάθε Σκορδά και τα υπόλοιπα τηλεοπτικά σκουπίδια, όταν σκέφτεσαι ότι "δεν βαριέσαι, αυτά συμβαίνουν και στην "Ευρώπη" κι εκεί μετανάστες υπάρχουν", έχει τελειώσει η όποια ουσιαστική συζήτηση. Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Χωρίς την αμερικανική παγκοσμιοποίηση και τον φιλελεύθερο καπιταλισμό δεν θα υπήρχαν ισλαμιστές μετανάστες, ούτε αποδοχή του εγκλήματος ως κανονικότητας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σύμφωνο απόλυτα,δεν τα προς περνώ όλα αυτά που συμβαίνουν, απλά εστίασα σε αυτό το συμβάν επειδή καλός ή κακός η αλλοδαπή εγκληματικότητα είναι υπαρκτή κι πλέων περνάει σε άλλες διαστάσεις, αυτό εννοώ ότι τα δεχόμαστε σαν κανονικότητα επειδή έτσι μας την περνάνε...
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Έτσι είναι. Γνωστές τακτικές των καθαρμάτων της εξουσίας, τις οποίες ο Μητσοτάκης προχώρησε ένα βήμα παραπέρα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εντάξει Σταμάτη μου.Απλά να έχουμε το νου μας.Η αλλοδαπή εγκληματικότητα οργιάζει στους δρόμους.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έχετε γράψει κάποιο άρθρο για τον Άγγελο Σικελιανό να με παραπέμψετε; Αν όχι, ποια είναι η γνώμη σας; Είχε επαφές με Δραγούμη, ήταν φανατικός αντιβενιζελικός στα γεγονότα του Εθνικού Διχασμού, με λίβελους εναντίον της λογοκρατίας του δυτικού πολιτισμού, η ποίησή του ήταν ρομαντική, και είχε όλα τα βιταλιστικά παμψυχιστικά στοιχεία του νεορομαντισμού, με τον εθνικισμό και τον μυστικισμό της γης κλπ, αλλά απ' όσο ξέρω δεν φλέρταρε καθόλου με τα φασιστικά κινήματα του Μεσοπολέμου και κατά τον ΒΠΠ ήταν ξεκάθαρα με τους "καλούς". Μπορούμε ακόμη να τον θεωρήσουμε όντως δικό μας "ρομαντικό εθνικιστή"; Με προβληματίζει κυρίως το πώς υπερασπίστηκε τους Εβραίους στα γεγονότα του πογκρόμ του Κάμπελ, όντως το "πώς", δηλαδή την επιχειρηματολογία που ανέπτυξε και την ανάλυση που έκανε με αφορμή τα γεγονότα. Το έχετε διαβάσει το άρθρο του; Πραγματικά, πώς κατατάσσει κανείς πολιτικο-ιδεολογικά τον Σικελιανό; Με ενδιαφέρει η άποψή σας.
Όχι δεν έχουμε γράψει κάτι. Ο Σικελιανός ήταν ένας από τους πολύ νεαρούς του κινήματος της γενιάς του 1890. Όταν ξεκινούσε να γράφει, ο Δραγούμης ήταν ήδη γνωστό όνομα .
Κατά τα πρώτα χρόνια, μέχρι και την δολοφονία του Δραγούμη, στην προφασιστική πολιτική εκδοχή των λογοτεχνών της γενιάς του 1890, ο Ίωνας είχε κάνει καλή δουλειά. Είχε μυήσει στον εθνικισμό ένα σεβαστό αριθμό νέων λογοτεχνών. Ο Σικελιανός ήταν ένας εξ αυτών. Ως νεαρός ήταν στον κύκλο του Δραγούμη και δήλωνε εθνικιστής. Το ίδιο ο Νίκος Καζαντζάκης και ο Κώστας Βάρναλης!!
Αργότερα, μετά τον θάνατο του Δραγούμη, στην ουσία δεν υπήρχε πρωτοκλασάτη αντιδιαφωτιστική προφασιστική διανόηση στην Ελλάδα. Ο Μεταξάς ήταν πολιτικός , μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας στην παράταξη των αντιβενιζελικών, σε κόντρα με τον Τσαλδάρη. Ο Γιαννόπουλος είχε πεθάνει όρο πολλού. Ο Παλαμάς ήταν περισσότερο ποιητής και πολύ λιγότερο πολιτικός συγγραφέας. Όλη η μαγιά των πιτσιρικάδων που είχε μυήσει στον εθνικισμό ο Δραγούμης έμεινε ακέφαλη. Με αποτέλεσμα να αλλάξει πολιτικούς προσανατολισμούς όταν ενηλικιώθηκε λογοτεχνικά.
Ο Καζαντζάκης παρέμεινε εσωτεριστής αλλά πέρασε από χίλια κύματα στην πολιτική του σκέψη. Ο Βάρναλης έγινε μαρξιστής και έγραφε άρθρα εναντίον του Δραγούμη! Ο Σικελιανός έγινε αυτό που έγινε. Δεν είναι εύκολο να καταταχθεί πολιτικά. Ένα κράμα ρομαντικής προσέγγισης κλασικιστικων θεμάτων υιοθέτησε στην ποίηση και στις γιορτές αναβίωσης των αρχαίων εθίμων και τεχνών.
Χρειάζεται μια εστιασμένη σοβαρή έρευνα για να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα με ακαδημαϊκό κύρος. Αλλά η πρώτη εικόνα (που είναι και αδιαμφισβήτητη) μας δείχνει έναν συγγραφέα χωρίς ξεκάθαρο πολιτικό πρόσημο. Εντάξει, προς τα εμάς, σε γενικές γραμμές. Αλλά ως εκεί. Δεν ήταν πολιτικός συγγραφέας για να γίνει εύκολα κατάταξη με πολιτικούς όρους.
Για την μύηση στον εθνικισμό των Καζαντζάκη, Βάρναλη κλπ κάνω μια αναφορά στο διδακτορικό. Περίμενε λίγο για να το διαβάσεις.
Για τον Καζαντζάκη και την ιδεολογία του διάβασε το Λεονταριτου Κλεοπάτρα, Η νεορομαντικη βιοθεωρια του Καζαντζάκη, εκδόσεις Θεμέλιο, Αθήνα 1981.
Για τον Σικελιανό κάπου έχω ένα κείμενο για την πολιτική του σκέψη στον μεσοπόλεμο. Δώσε μου λίγο χρόνο να το βρω.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και τον Βάρναλη; Πολύ ενδιαφέρον, περιμένουμε. Εύχομαι να εκδοθεί σε μεγάλο οίκο όπως είχες αφήσει ως ενδεχόμενο. Ευχαριστώ και για το βιβλίο της Λεονταρίτου.
Και ο Σικελιανός ήταν επίσης εσωτεριστής. Ένα εξασκημένο μάτι το καταλαβαίνει πολύ γρήγορα απλά παίρνοντας να διαβάσει ποιήματά του. Αλλά ξέρουμε ότι είχε ανάλογα έργα, σύγχρονών του αποκρυφιστών, στην βιβλιοθήκη του. Εδώ είχε κάνει ακόμη και απόπειρα να αναστήσει ένα νεκρό ράφτη κάπου στην Κορινθία. Σε άρθρα του και ομιλίες, μιλούσε και για την γενικότερη πολιτική κατάσταση στον κόσμο και τα έβαζε με κάθε όψη της νεωτερικότητας. Στις Δελφικές Εορτές είχε μνημονεύσει τον Γιαννόπουλο και τον Δραγούμη ως ιδεολογικούς προδρόμους του εγχειρήματος. Χρησιμοποιούσε ακόμα και την διάκριση μεταξύ Αρίου και Σημίτη, όπως και ο πρώιμος Καζαντζάκης. Π.χ. το 1927 αντιπαρέθετε στην "άρια διανοητικότητα" την "σημιτική ιδεολογία". Θεωρούσε ότι αυτή γέννησε τον καπιταλισμό και τον αστισμό, και μάλιστα στις ωμότερες μορφές τους, κατά λέξη. Τον Μαρξισμό τον θεωρεί κι αυτόν "αχαμνή σημιτική ιδεολογία". Μνημονεύει και τις "αντισημιτικές" διαπιστώσεις του οικονομολόγου Sombart, τις οποίες βρίσκει σωστές. Όμως ο ίδιος άνθρωπος το 1931 με αφορμή τον εμπρησμό του Κάμπελ έκανε έκκληση στους "Έλληνες φοιτητές της Θεσσαλονίκης" και έφτασε να κάνει αγιογραφία για τον "λαόν του Ισραήλ" και την μεγάλη συνεισφορά του στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, και να λέει ότι ο "αντισημιτισμός είναι ένα πολιτικό όργιον". Τα ακριβώς αντίθετα, χωρίς να δηλώνει κάπου ότι έχει αναθεωρήσει..!! Κάτι δεν κολλάει εδώ, έτσι; Σαν κακόγουστο αστείο είναι, αλλά το άρθρο φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του. Υπάρχει όλο εδώ, για όποιον θέλει:
https://www.efsyn.gr/arheio/fantasma-tis-istorias/170641_i-elliniki-nyhta-ton-krystallon
Ναι σαφώς. Θέλει έρευνα η περίπτωση για να δούμε τι συνέβη.
Πάντως οι αντιβενιζελικοι είχαν καλή σχέση με την εν Ελλάδι εβραϊκή κοινότητα, ασχέτως αν κατηγορούσαν το διεθνές εβραϊκό κεφάλαιο για τους γνωστούς λόγους. Το ίδιο έκανε ο Κωνσταντίνος Α. Στις προσωπικές συνομιλίες με φίλους και ερωμένες έλεγε ότι ο διεθνής εβραϊσμός είναι μια μαφία. Στις επίσημες δηλώσεις του, από την άλλη, υπερασπίζονταν την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης.
Γενικά ψήφιζαν αντιβενιζελικα οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, μολονότι ο Βενιζέλος είχε καλή σχέση με τις δυτικές χώρες του εβραϊκού καπιταλισμού και ιδίως με την Αγγλία.
Η στήριξη στον αντιβενιζελισμο των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και ο εγγενής συντηρητισμός των πολιτικών τους τάσεων ήταν και ο λόγος των καλών τους σχέσεων με τον Μεταξά αλλά ενδεχομένως και ο λόγος της υποστήριξης αρκετών εξ αυτών στον Χίτλερ.
Για τον εθνικιστή Βάρναλη, αν θυμάμαι καλά, γράφει ο Ματάλας στο βιβλίο του για τον Μπαρρές. Αν διαβάζεις την Εφ.Συν μπορεί να το έχεις υπόψη.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...ε οχι ρε φιλε. με το που ανοιγω το φεισμπουκ η πρωτη φωτογραφια που μου εμφανιστηκε στην κεντρικη σελιδα ειναι αυτη:
https://scontent-den2-1.xx.fbcdn.net/v/t39.30808-6/430494861_810126434484794_7083766762460464208_n.jpg?stp=dst-jpg_p960x960&_nc_cat=100&ccb=1-7&_nc_sid=3635dc&_nc_ohc=ZaX2nDX5W_0AX8rqoNC&_nc_ht=scontent-den2-1.xx&oh=00_AfAGWqC1Z9f1JlOCeRHRUAmkXhLCxMZSlIChaKIKJhQ4FA&oe=65E89F0B
Στην προχθεσινή συγκέντρωση για τα θύματα των Τεμπών και τα εργασιακά. Διαβάστε την ανταπόκριση στο https://flefalo.blogspot.com/
οταν ελεγα με Μαμουτο κοιμαμαι με Μαμουτο ξυπναω δεν με πιστευατε...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ευχαριστούμε για το like βρε.
Είναι σίγουρο ότι έχεις κάνει τη φωτογραφία του Σταμάτη και του άλλου συναγωνιστή αφίσα πάνω από το κρεβάτι που κοιμάσαι. Αν κρίνω από τη μεγέθυνση της φωτογραφίας νομίζω ότι πρέπει να την έχεις εκτυπώσει σε γιγαντοαφίσα. Μόνο θλίψη για τον άμοιρο τον εθνικισμό που είχατε τόσα χρόνια στα χέρια σας στην Ελλάδα.
Σωστό αυτό. Αν ο αντιβενιζελισμός του Σικελιανού συνεχιζόταν μέχρι εκείνα τα χρόνια, μπορεί να είχε και τέτοιο υπόβαθρο η παρέμβασή του, αφού η ΕΕΕ ήταν φιλοβενιζελική. Όμως και πάλι, δεν μοιάζει με τις τοποθετήσεις Μεταξά και Κωνσταντίνου, ο Σικελιανός ξεφεύγει απλά από μια απλή υπεράσπιση της εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης και και το πάει γενικότερα, σε μια πιο βαθιά υπεράσπιση. Πάντως ναι θέλει ψάξιμο. Αν διατυπώσεις του για την "σημιτική ιδεολογία" ως πηγή του οποιουδήποτε κακού στον σύγχρονο κόσμο συνεχίζονται χρονικά και μετά από αυτό το άρθρο, τότε το πράγμα είναι ακόμα πιο παράξενο. Δεν το έχω διαβάσει το βιβλίο του Ματαλα ακόμη, είδα μόνο μια βιβλιοπαρουσίαση του στο youtube, όπου μιλάει και ο ίδιος.
Οι εβραίοι της Θεσσαλονίκης ξεβολεύτηκαν με την απελευθέρωση της πόλης γιατι είχαν ένα modus vivendi με την οθωμανική διοίκηση .Ίσως να θεωρουσαν και τους βενιζελικούς υπευθυνους για αυτό; Επίσης μια,και μιλάμε για Σικελιανό ( που ηταν και Εαμικος) ,Καζαντζακη και ίσως Ελυτη,,όταν τους ξαναδιαβασα μεγάλος με πιο καθαρη ψυχή και λιγότερη τσίμπλα και σκουριά βρήκα πράγματα που ήταν μεχρι τώρα κρυμμένα.Ανθρωποι και γεννιά που χάθηκε στις συμπληγάδες του εμφυλίου και των πολιτικών παθών με πολιτικες και ιδεολογικες επιλογες αντιφατικές σε πρωτη αναγνωση μόνο αφου εψαχναν την ελληνικοτητα και την ψυχη του λαου μας οπου μπορουσαν και οπου ελεγε η ψυχή τους.Αν καποιος το δει ετσι ανοιγει νομιζω ενα παραθυρο μακριά απο την μπόχα και τις μικρότητες της μικροπολιτικής.Αν δε καποιος εχει καθαρη ψυχη και γνωσεις και καταφερει με τα γραπτά του και βαλει τους,υπόλοιπους Ελληνες να βουτηξουν σε αυτο το ποταμι της καθαρσης θα έλεγα,θα εχει κάνει μέγα έργο.Αρα και πεδιο δοξης λαμπρο για τον Σταματη νομιζω.
Όντως είναι συγκινητική η σχεδόν απελπισμένη αναζήτηση μιας καθάριας ελληνικότητας από διάφορους ποιητές και συγγραφείς εκείνης της γενιάς. Σχετικά με τον Σικελιανό και το ΕΑΜ, για να έχουμε μια πιο πλήρη εικόνα να ειπωθεί ότι έγραψε αμέσως ποίημα για την ηθοποιό Ελένη Παπαδάκη. Επίσης ότι η 'εθνικόφρων' δεξιά τον έχρισε μαλλιαρό και τον πολέμησε στη διεκδίκηση του νόμπελ. Κλασικοί δεξιοί...