Ο Λώλος Δροσινός είπε...Το πρωτο βιντεο αγνοουσα την υπαρξη του.Εγω ανώνυμε δεν το ξεχνάω με τίποτα γιατι ημουνα στους maiden στη Ν Φιλαδελφεια πιτσιρικάς και στους Μαnowar στο ΣΕΦ.Λατρεμενα πραγματικα και τα δυο γκρουπ .Κοβω εδω γιατι παραλληλα λαμβανει χώρα μια σαφώς σοβαροτερη συζητηση που δεν ειναι σωστο να την εκτρεψω
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Λεμούριε τρολίστα οι Έλληνες έχτισαν τις πυραμίδες; Συγχαρητήρια, πέρα από όλα τα άλλα λωλά, είσαι και όπαδος προφανώς των "μη συμβατικών θεωριών"...πήρε φωτιά ο Πασσάς, ο Λίβας και ο Γεωργαλάς. Ζήτω οι Έλληνες Αινού, οι Έλληνες Αραουκανοί, οι Έλληνες που αποίκισαν την Αμερική, οι Έλληνες της Νήσου του Πάσχα και τα ορφικά του 11.000 π.Χ.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Έχει δίκιο ο Πλεύρης. Οι φυλές είναι ανώτερες, μέσες και κατώτερες, διότι είναι ηλιακές (Άριοι), σεληνιακές (Ατλάντιοι) και χθόνιες (Λεμούριοι). Ασφαλώς και οι Κινέζοι είχαν πολιτισμό και γραφή. Γνώριζαν όμως χιλιετίες την πυρίτιδα, την μελάνη και το μετάξι, αλλά δεν έφτιαξαν ποτέ κανόνι, τυπογραφείο και βιομηχανία μεταξωτών. Η Ωχρή Φυλή είναι εξαιρετικός αντιγραφεύς, αλλά όχι δημιουργός πρωτοτύπων. Οι Μεγάλοι Διδάσκαλοι της, Γκαουντάμα, Λάο Τσε και Κομφούκιος ήσαν Άριοι.
Για τον "Πολιτικό Οδοδείκτη". Ό,τι γράφω εκεί, έχει μια προϋπόθεση. Ότι η Χρυσή Αυγή παραμένει κρίσιμος παράγων του πολιτικού παιγνίου. Εάν αυτό είχε συμβεί, σήμερα δεν θα υπήρχε ΚΚΕ στην Βουλή ούτε ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι προέβλεψα επαληθεύτηκε έστω και χωρίς την ΧΑ, απλώς με καθυστέρηση 10 ετών. Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασελάκη, ασφαλώς δεν είναι ΣΥΡΙΖΑ. Σύντομα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα συγκλίνουν σε ένα Σοσιαλδημοκρατικού χαρακτήρα κόμμα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο κομφούκιος και ο λάο τσε ήταν Άριοι λέει...
Σιγά μην ήταν Άριος και ο Τσανγκ Κάι Σεκ..
Αυτές τις βλακείες σας λέγανε στην Κεφαλληνίας?
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και να τανε μόνο αυτές...
Ο Σούχωφ είπε...Τα έχει πει η Μπλαβάτσκυ. Δεν ξέρεις εσύ...
Ο Σούχωφ είπε...Συμιγδαλάς: Ο Αβραμόπουλος του εθνικοπατριωτικού χώρου. Κενός περιεχομένου. Άοσμος, άχρωμος και εντομοαπωθητικός. Αναφέρομαι στο λόγο του. Για ιδεολογικό υπόβαθρο δεν μπορεί να γίνει κουβέντα. Πουλέν του Πατριάρχη.
Πάντως η εμπειρία μας έχει διδάξει ότι αν δεν περάσεις σχολή Πατριάρχη, Νέα Δημοκρατία βλέπεις μόνο με το κιάλι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το αντίθετο ισχύει.Οι στέρεες ιδεολογικές βάσεις του Πλεύρη είναι που απεξάρτησαν τον χώρο από την δεξιά.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δηλαδή πριν αρχίσει να γράφει και να προπαγανδίζει μέσα από το μητσοτακικό Tele City ο Πλεύρης ήταν ακόμα πιο εξαρτημένος ο χώρος από τη δεξιά;; Βοήθεια χριστιανοί μου, δεν θέλω να ξέρω τι συνέβαινε με όλους τους παλιούς πριν τη ΦΛΕΦΑΛΟ...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ευχαριστώ για τις απαντήσεις κε Φιλίππου. Όσο απαντάτε, τόσο εκτίθεστε και αυτός ήταν ο στόχος μου εξ αρχής, διότι είχα την υποψία κάποιοι εδώ να σας θεωρήσουν σοβαρό άτομο...Για να μην μπερδεύεστε με τους διάφορους ανώνυμους σχολιαστές, εγώ είμαι αυτός που επεσήμανα τις αντιφάσεις των βιβλίων του Πλέυρη και τις αντιγραφές του, εγώ ήμουν επίσης που ανέφερα για τον μετεωρίτη και παντελώς άγνωστο πριν το 2012, βυσματία Συμιγδαλά και εγώ ήμουν που ανέφερα τις "καταπληκτικές" προβλέψεις από το βιβλίο σας! Ευχαριστώ για τον διάλογο, δεν έχω κάτι άλλο να ρωτήσω. Όσοι είδαν τις απαντήσεις σας, ας κρίνουν μόνοι τους...Καλή αναζήτηση ατλαντίων και λεμουρίων σας εύχομαι. Εγώ πάω να μελετήσω αρχαία ιλλυρικά και παιονικά κείμενα
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Α ρε κατακαημένε Χάουαρντ. Εσύ έβαλες στον κόσμο του Κόναν την Λεμουρία και καλά έκανες. Που να ήξερες ότι τόσα χρόνια μετά θα την έπιαναν στο στόμα τους οι «εθνικιστές» της γενιάς του Πολυτεχνείου. Η Δεξιά και η Ακροδεξιά ουρά της έχουν δηλητηριάσει τα πάντα, αλλά από ότι φαίνεται πλέον υπάρχει αντίδοτο.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ευχαριστώ κι εγώ για τους χαρακτηρισμούς, είμαι πολύ ταπεινός για να τους αντιγυρίσω. Έχω πάντως ριζική αμφιβολία για το κατά πόσον καταλαβαίνετε ό,τι διαβάζετε. Χαιρετισμούς στους Ιλλυριούς και τους Παίονες.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν θα υπήρχε ΚΚΕ στη Βουλή ε; Φοβερός αντίπαλος αυτό το ΚΚΕ. Το ίδιο ΚΚΕ που από το ’74 προστατεύει το σύστημα. Με το βρώμικο ’89, με την προσπάθεια (και αποτυχία) καπελώματος των Αγανακτισμένων, και τέλος με τα μασάλια του δημοψηφίσματος όπου έβαλε για ακόμη μια φορά πλάτη στο σύστημα. Ποιος παίρνει στα σοβαρά την κόκκινη Νέα Δημοκρατία; Κανείς. Πολύ άξιους αντιπάλους έχετε οι ακροδεξιοί.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης εδω...και ιστολογιο ΥΠΕΡ του εθνικισμου παντως παλι σας διαψευδει:
Κατά την διάρκεια των τελευταίων δύο αιώνων, ο εθνικισμός συνδυάστηκε με όλες τις άλλες πολιτικές ιδεολογίες. Ο φιλελεύθερος εθνικισμός [4] άνθησε στην Ευρώπη του 19ου αιώνα και στην Λατινική Αμερική, ο φασιστικός εθνικισμός θριάμβευσε στην Ιταλία και την Γερμανία κατά την διάρκεια του μεσοπολέμου, ενώ ο μαρξιστικός εθνικισμός ώθησε τα αντι-αποικιακά κινήματα που εξαπλώθηκαν στον «παγκόσμιο Νότο» μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα, σχεδόν όλοι, αριστερά και δεξιά, αποδέχονται τη νομιμότητα των δύο βασικών αρχών του εθνικισμού. Αυτό γίνεται σαφέστερο όταν ο εθνικισμός αντιπαρατίθεται με άλλα δόγματα κρατικής νομιμοποίησης. Στις θεοκρατίες, το κράτος πρέπει να κυβερνάται στο όνομα του Θεού, όπως στο Βατικανό ή στο χαλιφάτο του Ισλαμικού Κράτους (ή ISIS). Στα δυναστικά βασίλεια, το κράτος ανήκει σε, και κυβερνάται από, μια οικογένεια, όπως στην Σαουδική Αραβία. Στην Σοβιετική Ένωση το κράτος κυβερνήθηκε στο όνομα μιας τάξης: Το διεθνές προλεταριάτο.
Ο εθνικισμός είναι μια σχετικά πρόσφατη εφεύρεση. Το 1750, τεράστιες πολυεθνικές αυτοκρατορίες -αυστριακή, βρετανική, κινεζική, γαλλική, οθωμανική, ρωσική και ισπανική- κυβέρνησαν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου. Αλλά τότε ήρθε η Αμερικανική Επανάσταση, το 1775, και η Γαλλική Επανάσταση, το 1789. Το δόγμα του εθνικισμού -διακυβέρνηση στο όνομα ενός εθνικά καθορισμένου λαού- εξαπλώθηκε σταδιακά σε όλο τον κόσμο. Κατά τους επόμενους δύο αιώνες, αυτοκρατορία μετά από αυτοκρατορία διαλύθηκαν σε μια σειρά εθνών-κρατών. Το 1900, το περίπου 35% της επιφάνειας του πλανήτη καλυπτόταν από εθνικά κράτη˙ μέχρι το 1950, ήταν ήδη 70%. Σήμερα, παραμένουν μόνο μισή ντουζίνα δυναστικά βασίλεια και θεοκρατίες.
Από πού προέρχεται ο εθνικισμός και γιατί έγινε τόσο δημοφιλής; Οι ρίζες του φτάνουν στην αρχική σύγχρονη Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή πολιτική σε εκείνη την περίοδο -κατά προσέγγιση, από τον 16ο ως τον 18ο αιώνα- χαρακτηριζόταν από έντονες εχθροπραξίες ανάμεσα σε όλο και πιο συγκεντρωτικά, γραφειοκρατικά κράτη. Μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα, τα κράτη αυτά είχαν σε μεγάλο βαθμό εκτοπίσει άλλους θεσμούς (όπως τις εκκλησίες) ως τους κύριους παρόχους δημόσιων αγαθών στην επικράτειά τους και είχαν εξαλείψει ή συν-επέλεξαν ανταγωνιστικά κέντρα εξουσίας, όπως η ανεξάρτητη τάξη των ευγενών. Επιπλέον, η συγκέντρωση της εξουσίας προωθούσε την εξάπλωση μιας κοινής γλώσσας σε κάθε κράτος, τουλάχιστον μεταξύ των εγγραμμάτων, και προσέφερε μια κοινή εστίαση για τις οργανώσεις της αναδυόμενης κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες στην συνέχεια ασχολήθηκαν με θέματα του κράτους.
https://foreignaffairs.gr/articles/72607/andreas-wimmer/giati-o-ethnikismos-leitoyrgei?page=show
ΚΑΙ ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟΥ! ΟΧΙ ΡΕ ΠΑΙΔΕΣ, ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΤΡΕΛΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΕΣΑΣ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΟΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΠΟΥ ΑΠΟΣΥΝΔΕΕΤΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ. ΔΕΝ ΜΕ ΠΕΙΘΕΤΕ..
ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΗΛΩΝΩ ΦΥΛΕΤΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΑΠΟΔΕΧΟΜΕΝΟΣ ΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΦΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΕΝΣΑΡΚΩΘΗΚΕ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. ΠΑΛΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΘΑ ΛΕΜΕ;
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Κι όμως, διαψεύδει εσένα ρε στόκε. Και σε δεύτερο επίπεδο, τον εαυτό του.
Διαψεύδει εσένα γιατί στην τρίτη παράγραφο γράφει αυτό που σου έχουμε αναφέρει δεκαπέντε φορές. Την διάκριση ανάμεσα στον "πολιτικό εθνικισμό" του φιλελεύθερου Διαφωτισμού και στον "πολιτιστικό εθνοτικό εθνικισμό" του Ρομαντισμού.
Διαψεύδει και τον εαυτό του όμως γιατί στην συνέχεια του άρθρου δεν χρησιμοποιεί αυτό το χρήσιμο μεθοδολογικό εργαλείο για να κάνει τις κατάλληλες διακρίσεις αλλά το αγνοεί. Με αποτέλεσμα να χρησιμοποιεί τον όρο εθνικισμός γενικολογα για όλες τις άσχετες μεταξύ τους περιπτώσεις. Μιλά για φιλελεύθερο εθνικισμό, μιλά για φασιστικό εθνικισμό, μιλά και για μαρξιστικό εθνικισμό. Όχι για κομμουνιστικό εθνικισμό. Αλλά για μαρξιστικό εθνικισμό!! Ε ίσως να είναι ο μοναδικός που το κάνει. Ή αν δεν είναι ο μοναδικός που βλέπει ότι υπάρχει μαρξιστικός εθνικισμός, όσοι άλλοι το κάνουν είναι για τον ψυχίατρο (μαζί με εσένα).
Κάνει και την άλλη πατάτα να θεωρεί συγγενείς τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό. Δεν μπορεί να διακρίνει ένα συναίσθημα από μια ιδεολογία.
Δεν τον γνωρίζουμε ως ακαδημαϊκό (και αυτό σημαίνει αρκετά).
Γνωρίζει όλη η υφήλιος όμως τους ακαδημαϊκούς στους οποίους παραπέμπουμε. Τον Στέρνχελ, τον Πέιν, τον Μπερλίν.
Σωστό είναι αυτό που γράφει για την.μη αποκλειστική σχέση εθνικισμού Δεξιάς. Αλλά το συμπλήρωμα ότι ότι έδωσε το ιδεολογικό υπόβαθρο για θεσμούς όπως η δημοκρατία το κράτος πρόνοιας και η δημόσια εκπαίδευση αποδεικνύει ότι ο άνθρωπος έχει στο νου του έναν αχταρμα. Γιατί μπερδεύει το πολιτειακό (δημοκρατία) με την πολιτικό (γιατί η Δεξιά είναι άραγε νομοτελειακά κατά της δημοκρατίας;), ακόμη και την δημόσια διοίκηση (κράτος πρόνοιας και εκπαίδευση) με την ιδεολογία.
Πιο κάτω λέει ότι ήρθε η γαλλική επανάσταση και η αμερικανική επανάσταση για να εφαρμόσουν τον "εθνικισμό". Όχι μόνο δεν εξηγεί ότι εννοεί τον πολιτικό εθνικισμό του Διαφωτισμού (μεταγενέστερη ορολογία που ασφαλώς δεν υπάρχει στους φιλελεύθερους θεωρητικούς του Διαφωτισμού), αλλά δεν αναφέρει τίποτα ούτε για τον ίδιο τον Διαφωτισμό. Δεν ξεκίνησε τότε ο Διαφωτισμός όμως. Υπήρχε από τον 17ο αιώνα. Και δεν μας λέει σε ποιους διαφωτιστές θεωρητικούς βασίστηκε αυτή η επιβολή του εθνικού κράτους. Συγκεκριμένα. Αυτό που ρωτάμε και εσένα.
Ξεχνά ή δεν γνωρίζει ο τενεκές ότι πριν το αστικό κράτος του Διαφωτισμού δεν υπήρχε γαλλική αυτοκρατορία. Ούτε αυτό δεν γνωρίζει ο ηλίθιος. Υπήρχε γαλλική μοναρχία η οποία είχε αφήσει πίσω τον μεσαιωνικό φεουδαλισμο και είχε περάσει στην φάση της απολυταρχίας. Η απολυταρχία (Λουδοβίκος 14ος) ήταν συγκεντρωτικό κράτος. Ένα βήμα πριν το αστικό. Δεν ισοπέδωσε λοιπόν η γαλλική επανάσταση καμία γαλλική αυτοκρατορία. Το γαλλικό κράτος ήταν ένα βήμα πριν γίνει νεωτερικό με το παλιό ancient regime και με μοναρχικό πολίτευμα. Για να τα μάθεις αυτά διάβασε την ιστορία της Ευρώπης των Bernstein και Milza, από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Διάβασε και το Η διαμόρφωση της νεωτερικότητας του Stuart Hall από τις εκδόσεις Σαββάλα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Οι τελευταίες παράγραφοι είναι παπάτζες κανονιστικού περιεχομένου (πρέπει να γίνει αυτό, πρέπει να γίνει το άλλο).
Ό,τι και αν γίνει το θέμα είναι ότι αγνοεί σε όλο το άρθρο την τομή ανάμεσα στο πολιτικό έθνος του φιλελευθερισμού και στον εθνοτικό, πολιτιστικό, οργανικό έθνος του Ρομαντισμού. Όπως κανείς κι εσύ. Δυστυχώς για εσάς υπάρχει διαφορά. Είναι δύο τελείως διαφορετικές πραγματικότητες.
Το πολιτικό έθνος του Διαφωτισμού ταυτίζεται με το αστικό φιλελεύθερο κράτος. Το εθνοτικό οργανικό έθνος του αντιδιαφωτιστικού Ρομαντισμού συνδέεται με άλλες μορφές κράτους και με άλλες πολιτικές καταστάσεις.
Αυτές οι πολιτικές καταστάσεις με τις οποίες συνδέεται ο πολιτικός Ρομαντισμός αποδέχονται τον αυτοπροσδιορισμό του εθνικιστή από τον 19ο αιώνα. Οι πολιτικές καταστάσεις με τις οποίες συνδέεται το πολιτικό έθνος του αστικού κράτους ποτέ και πουθενά δεν υιοθέτησαν έναν τέτοιο αυτοπροσδιορισμό. Δεν αποκαλούσαν τους εαυτούς τους εθνικιστές οι φιλελεύθεροι. Τώρα επιχειρείτε να το κάνετε, εδώ και λίγα χρόνια, επειδή ακριβώς ξεμπερδεψατε με τους κομμουνιστές και ο κίνδυνος έρχεται μόνο από τους αντιδιαφωτιστες. Προσπαθείτε να οικειοποιηθείτε έναν όρο που τόσα χρόνια κατηγορούσατε. Το λέει και ο συγκεκριμένος αρθρογράφος. Αυτό επιχειρεί. Το άρθρο του είναι ασφαλώς μη επιστημονικό και πολιτικά στρατευμένο.
Αλλά δεν θα σας γίνει η χάρη όσο υπάρχουμε εμείς. Θα μας αναγκάσεις να αρχίσουμε μια τέτοια αρθρογραφία για να σας διαλύουμε, εν Ελλάδι τουλάχιστον, πριν καν πάρετε ανάσα. Αλίμονο αν θέλαμε να πείσουμε υποκείμενα όπως εσύ. Έχουμε διαφορές νοητικής εμβέλειας και ηθικής υπόστασης.
Εντάξει. Η κάθε πρόκληση έχει και το τίμημά της. Σε
έχουμε προειδοποιήσει για το τι έρχεται στο εκδοτικό σκέλος της λέσχης. Πάρε βαθιές ανάσες....
Πολύ καλά έκανες πάντως και έδωσες το λινκ. Γιατί μπορεί να αρχίσει σύντομα η επίθεση αποδόμησης...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αν κρίνουμε από το ξεφτίλισμα πριν 3 χρόνια της άκρας δεξιάς εδώ στα σχόλια της λέσχης για το κατά πόσο η γαλλική επανάσταση ήταν "εθνικιστική",προβλέπεται λαίλαπα αυτή τη φορά.Κανένα έλεος στα ορφανά του βενιζελισμού!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...ΥΓ. Εφόσον θες να βάλουμε κάτω τους ακαδημαϊκούς της κάθε πλευράς, σε κάνουμε μια μικρή ανακεφαλαίωση.
" Ο φασισμός είναι ένας από τους κληρονόμους του ρομαντισμού, όχι όμως επειδή διακρίνεται από ανορθολογικό τητα και πίστη στις ελίτ -πολλα κινήματα είχαν και έχουν αυτές τις ιδιότητες. Ο λόγος για τον οποίο ο φασισμός συνδέεται με τον ρομαντισμό είναι, και πάλι, η ιδέα της απρόβλεπτης βούλησης, είτε της ομάδας είτε του ατόμου, ξ οποία προχωρεί χωρίς να είναι δυνατόν να οργανωθεί, να προβλεφθεί ή να εκλογικεύσει. Αυτή είναι η ουσία του φασισμού"
Isaiah Berlin, ,Οι ρίζες του ρομαντισμού, μτφ Γιάννης Παπαδημητρίου β έκδοση, Scripta, Αθήνα 2002, σελ. 224.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Θα μου επιτρέψετε μια παρέμβαση σε ένα διάλογο που δεν έχει νόημα, διότι το ιστορικό του διακύβευμα είναι οριστικά αποσαφηνισμένο. Η Λέσχη παρασύρεται από τον οίστρο της, τον οποίο ο Λεμούριος τρολίστας εκμεταλλεύεται για να σκοτώνει την ώρα του σεργιανίζοντας και καυγαδίζοντας στο Διαδίκτυο, πράγμα που καθώς φαίνεται είναι η μόνη ενασχόληση του. Πατέρας τόσο του Διαφωτισμού όσο και του Ρομαντισμού είναι ο Ρουσσώ. Και τα δύο ρεύματα είναι Ηπειρωτικά, η Αγγλοσαξονική συμβολή σε αυτά θεωρείται αμελητέα (πχ οι Ποιητές των Λιμνών, Κόλεριτζ, Γουόρντγουωρθ κλπ), δεδομένου ότι ο Μπερκ είναι Συντηρητικός και όχι Ρομαντικός (Βλέπε Κονδύλης "Ο Συντηρητισμός"). Η ιδεολογική διάκριση τους είναι απόλυτη. Ο Διαφωτισμός είναι ρεύμα αισιόδοξης ευθύγραμμης εξέλιξης της Ιστορίας και του ενός και μοναδικού ανθρώπινου Πολιτισμού προς την "Πρόοδο" με επίκεντρο τον Άνθρωπο, ο Ρομαντισμός, είναι ρεύμα απαισιόδοξης συνέλιξης (ενέλιξης - ανέλιξης, ανόδου και καθόδου) των πολλών διακριτών Πολιτισμών της ανθρωπότητας προς ένα αιώνιο Γίγνεσθαι με επίκεντρο τους εκάστοτε Λαούς (Φυλές - Πατρίδες - Έθνη). Από τον Διαφωτισμό ξεπήδησε ο Φιλελευθερισμός και ο Υλισμός, από τον Ρομαντισμό ο Ιδεαλισμός και ο Εθνικισμός. Δικαίως ο Χέρντερ θεωρείται ο πατέρας του Τευτονικού Ρομαντισμού και οι Φίχτε - Χέγκελ πατέρες του Τευτονικού Εθνικισμού. Συμπέρασμα: Δεν χρειάζονται άλλες αψιμαχίες για ένα λελυμένο ιστορικό ζήτημα. Ο Εθνικισμός είναι παραδοσιοκρατικός αντι-Διαφωτιστικός Ρομαντισμός, τελεία και παύλα. Το μόνο που έχω να χρεώσω στην Λέσχη, είναι ότι αμελεί συστηματικά τον ιδεαλιστικό χαρακτήρα με τον οποίο εμβολίασε τον Εθνικισμό ο Χέγκελ και εκείθεν την οικοδόμηση του συντηρητικού Έθνους - Κράτους και του συντηρητικού Σοσιαλισμού που ύμνησε ο Σπένγκλερ στον "Πρωσικό Σοσιαλισμό".
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ας κάνουμε ένα σύντομο φρεσκαρισμα λίγων τυπικών αποσπασμάτων από δευτερογενή βιβλιογραφία της ιστορίας των ιδεών, μιας και το αποζητά ο οργανισμός το Λεμούριου που έχει συνηθίσει στα παθητικά παίγνια. Προσεχώς μπορούν να απαντηθούν και τα επί μέρους ερωτήματα που ενδεχομένως να προκύψουν.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..."Πολεμώντας τον Βολταίρο, τον Ρουσσώ και τον Μοντεσκιέ, ο Χέρντερ υιοθετεί μια θέση που θεωρεί το έθνος ως μοναδικό οργανισμό στο είδος του, ως μια ατομικότητα της οποίας τα ήθη, ο τρόπος ζωής και η συμπεριφορά δεν επιδέχονται κριτική εξέταση. Έναν αιώνα αργότερα, ο Μπαρρές έλεγε ότι δεν καταλάβαινε ούτε τον Παρθενώνα ούτε τον Πλάτωνα γιατί δεν είχε ελληνικό αίμα: κατ αυτόν, ένας Γάλλος από τη Λωρραίνη δεν μπορούσε να προσεγγίσει το ελληνικό πνεύμα. Ο Χέρντερ δεν έφτανε τόσο μακριά, αλλά εάν η πρόσβαση στο πνεύμα ενός έθνους ήταν εφικτή, αυτό ΔΕΝ συνέβαινε μέσω του ορθού λόγου. Ως προς αυτό το σημείο, ο Μπαρρές ήταν σαφώς μαθητής του"
Zeev Sternehell, Ο αντιδιαφωτισμός, μτφ Άννα Καρακατσουλη, Πόλις, Αθήνα 2099, σελ. 352.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..."Η αντίδραση του Μαιστρ (...) γινόταν στο όνομα του Παλαιού Καθεστώτος που όλοι γνώριζαν ότι είχε χαθεί για πάντα, ενώ η απόρριψη του Διαφωτισμού από τον Χέρντερ αναγγέλει την άνοδο των νέων δυνάμεων του εθνικισμού. Ο εθνικισμός στις αρχές του 20ου αιώνα στηρίχθηκε στην αντίληψη του Χέρντερ για το έθνος"
Zeev Sternehell, Ο αντιδιαφωτισμός, μτφ Άννα Καρακατσουλη, Πόλις, Αθήνα 2009, σελ. 353.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..." οι σύγχρονοι όροι"κράτος έθνος " και"έθνος κράτος " ουσιαστικά παρακολουθούν την τυπολογία του εθνικισμού (...) την οποία εισηγήθηκε για πρώτη φορά το 1888 ο Fr. J. Neumann στο έργο Volk und Nation. Η τυπολογία αυτή του Neumann γνώρισε στη συνέχεια ευρύτατη διάδοση χάρη στο έργο του Friedrich Mainecke, Weltburgertum und nationalstaat το 1908. Η διάκριση του Mainecke (...) έγινε αποδεκτή από την επιστημονική κοινότητα και βρήκε την έκφραση της στο κλασικό πια έργο του Hans Kohn, The Idea of nationalism Έκτοτε η τυπολογία αυτή επιβιώνει μέχρι τις μέρες μας σε έργα έγκριτων ιστορικών (1961). Βέβαια επινοήθηκαν και άλλοι όροι κυρίως από Αμερικανούς κοινωνικούς ανθρωπολόγους, χωρίς βέβαια να υπάρχει πλήρης ομοφωνία για την σημασία τους και χωρίς να έχουν γίνει πλήρως αποδεκτοί από τους ιστορικούς "
Δημήτρης Βλάχος, οι ρίζες του γλωσσικού εθνικισμού, εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2022, σελ 23
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Η θεωρία του γλωσσικού έθνους αντλεί το ιδεολογικό της οπλοστάσιο από τον ιστορισμό, τον Ρομαντισμό και τον μετακαντιανο ιδεαλισμό. Το Volk γεννήθηκε ως αντίδραση στη συμβολική πολιτική κοινότητα του nation που συνέλαβε ο γαλλικός Διαφωτισμός και διέδωσε η Γαλλική Επανάσταση. (...)
Τέλος η ρομαντική σύλληψη του έθνους ως οργανικής πολιτισμικήε κοινότητας διαμορφώνεται κάτω από την επίδραση του μετακαντιανου ιδεαλισμού, με ώριμο εκφραστή της τον Johαn Gottlieb Fichte. (...) Με τον Φίχτε η οργανική κοινότητα του γλωσσικού έθνους απολυτοποιειται ως αξία και απορροφά το άτομο. Και εφόσον το άτομο είναι ελεύθερο και δημιουργικό μόνο όταν δρα, τότε και το έθνος ως ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΗ οντότητα, με την οποία οργανικά συνδέονται τα επιμέρους άτομα, γίνεται ελεύθερο και δημιουργικό όταν δρα ενάντια σε κάθε περιορισμό που στέκεται εμπόδιο στον δρόμο του, ακόμη και εναντίον άλλων εθνών."
Δημήτρης Βλάχος, οι ρίζες του γλωσσικού εθνικισμού, εκδόσεις Ρώμη, Θεσσαλονίκη 2021, σεκ. 25-26
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αρκεί αυτή η σύντομη αναδρομή στους ιστορικούς των ιδεών ή γουστάρεις να συνεχίσουμε το...σφυροκόπημα στους φιλελεύθερους ρατσιστές;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σαν αυτές τις μέρες έρχεται με νοσταλγία στον νου κάθε συνειδητοποιημένου εθνικοσοσιαλιστή, ιδαλγού τις Χίμαιρας και λευκού επαναστάτη, η επέτειος ίδρυσης μέσα στον Β ΠΠ του ανεξάρτητου πια μετά από αιώνες καταπίεσης κροατικού εθνικού κράτους, από τους Συναγωνιστές της Ustase, το καμάρι του βαλκανικού φασισμού με τους χιλιάδες ποιοτικούς αγώνες για Τρίτη Θέση και ελευθερία.
ΑΙΝΤΕ ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ!
Ο Αντίοχος είπε...Μια υπενθύμιση στον χιμαιρικο ιδαλγο... Οι καθολικοί Σέρβοι (αυτό αποκαλούμενο γραβατοφοροι-κροατες) δεν καταπιεζονταν πάρα μόνο από τους Γερμανό Αυστριακούς αφέντες τους... Όταν άρχισαν οι πανσλαβιστες να κερδίζουν έδαφος στα Βαλκάνια χρησιμοποιήθηκε η θρησκεία για να δημιουργηθεί μια έπιπλαστη εθνική ταυτότητα κόντρα στη σερβικη(όπως και στη γαλικια-δυτικη Ουκρανία κόντρα στη ρωσική επέκταση) Το κίνημα του παβελιτς το πατροναριζε αρχικά η Ιταλία.. Δεν υπάρχει κανένα καμάρι όταν σκληροτραχηλοι Γερμανοί εξοργιζονταν με τα εγκλήματα του ΓΙΑΣΕΝΟΒΑΤΣ... Ήθελαν να ξηλωσουν όλη την κλίκα του Αντε αλλά έμπαινε πάγος γιατί ήταν το"δικο" μας κάθαρμα.. Το υποκείμενο που τους έβαλε να φύγουν - με πόλεμο - από τη χώρα του κροατη Τίτο ήταν πάλι τευτονας - που η τουρκαλα νύφη έστειλε στο χάος - κατάθλιψη τη γυναίκα του και αυτόν στο τάφο... Noz kama bleiburg jama
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μας έπεισες γκαρσονό-εισπράκτορα ουστάσι. Ειδικά με την ατάκα του «λευκού επαναστάτη». Μία κεφτεδάκια με ρύζι στο τέσσερα και γρήγορα. Πριν τις ευρωεκλογές!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ποιοτικοί αγώνες για τρίτη θέση η Ουστάσι...μας έπεισες.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Για πες μας λευκε επαναστάτη. Ποια ήταν η καταγωγή της γυναίκας του Ante Pavelic;
Άντε και Shalom Sabbat 🕎
C.Φ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Υπάρχει το αφήγημα, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, ότι ο Συντηρητισμός δεν ανήκει στον ρομαντισμό (σαν ρεύμα). Πολλοί λένε ότι η ιδεολογία του Μπερκ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας "μπλοκαρισμένος" φιλελευθερισμός. Άλλοι λένε ότι η ιδεολογία του Μαιστρ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια ξερή υπεράσπιση του παλαιού καθεστώτος. Τι απαντάει η λέσχη;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Το "μπλοκαρισμένος φιλελευθερισμός" είναι χαρακτηρισμός του Στέρνχελ για τον Μπερλίν. Να μην μπερδεύονται, καταρχάς.
Για το αν ο συντηρητισμός είναι ρεύμα του Ρομαντισμού, να διαβάσουν το βιβλίο του Παναγιώτη Κονδύλη. Το αντίθετο δείχνει ότι ισχύει. Προϋπήρχε ο συντηρητισμός ήδη από τον ύστερο μεσαίωνα. Κατά τον 19ο αιώνα, με την επικράτηση του φιλελεύθερου καπιταλισμού κατέρρευσε. Αλλά ενώ κατέρρευσε ο κλασικός συντηρητισμός, από τα συντρίμμια του ξεπήδησε ο ρομαντικός αντιδιαφωτιστικός συντηρητισμός. Ο ρομαντικός συντηρητισμός κράτησε βασικές παραδοχές του κλασικού συντηρητισμού αλλά διαφοροποιήθηκε καίρια σε πολλά άλλα σημεία..με αποτέλεσμα να παρουσιάσει μια πρόταση η οποία είχε συμπεριλάβει τις ιστορικές αλλαγές, δεν ήταν αναχρονιστική όπως ο κλασικός συντηρητισμός και μπορούσε να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της νεωτερικότητας. Μια απ'τις αλλαγές του ρομαντικού συντηρητισμού σε σχέση με τον κλασικό ήταν ότι ο ρομαντικός συντηρητισμός άσκησε κριτική για ταξικό βολεμα στους αριστοκράτες και την εκκλησία που αποτελούσαν τους βασικούς κορμούς του κλασικού συντηρητισμού. Ο ρομαντικός συντηρητισμός ανοίγει ουσιαστικά την ιστορική θύρα για την έλευση του φασισμού και των ριζοσπαστικά συντηρητικών εθνικιστικών κινημάτων του 20ου αιώνα. Παναγιώτης Κονδύλης speaking, στο βιβλίο για τον συντηρητισμό. Σε αυτό το σημείο είναι πολύ σωστός. Όχι σε όλο το βιβλίο.
Ο Μαιστρ χρησιμοποιεί τον τον όρο έθνος με την ρομαντική έννοια. Άρα αυτό αμέσως δείχνει ότι είχε συνείδηση της εποχής του. Επίσης το παλαιό καθεστώς ήταν εθνικό στην Γαλλία πολύ πριν την γαλλική επανάσταση του 1789.
Ο Μπερκ ήταν Βρετανός. Είχε αυτή την εμπειρική συντηρητική αντίληψη που ακόμη και σήμερα μπορείς να βρεις σε διανοητές όπως ο Σκρούτον. Αλλά είχε και ξεκάθαρα ριζοσπαστικές ρομαντικές θέσεις.
Αν θες παραπομπές, πες μας...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ναι θα ήθελα παραπομπές. Αλλά δεν κατάλαβα ποιες είναι οι ριζοσπαστικές θέσεις του Μπερκ. Ξέρω ότι ριζοσπάστες συντηρητικοί θεωρούνται οι Γάλλοι εθνικιστές του 19ου και 20ου αιώνα (Gustave Le bon, Charles maurras, Maurice Barres, Hippolyte Taine). Αυτοί συνδέονται με τον Μπερκ αλλά δεν είναι καθαρή συνέχεια του. Καθαρή συνέχεια του φαίνεται να είναι ο Σκρούτον. Αυτόν τον θεωρείται ρομαντικό;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μια πρώτη προσέγγιση του Μπερκ που έχει σίγουρα όχι ήπια συντηρητικό αλλά ριζοσπαστικό ύφος, όχι αυτό που θα θέλαμε αλλά σε φυλετιστικο περιεχόμενο.
"Ήταν ένα θέαμα που δεν θύμιζε σε τίποτα τη θριαμβευτική πομπή ενός πολιτισμένου πολεμικού έθνους (...) ήταν μια πομπή που έμοιαζε μάλλον με παρέλαση Αμερικανών αγρίων, που αφού έχουν διαπράξει μερικούς φόνους που ονόμασαν νίκες εισέρχονται τώρα στην Ονοτσγκα οδηγώντας τους εξουθενωμένους αιχμαλώτους τους τους, μέσα σε άθλια κλουβιά στολισμένα με κρανία, εν μέσω χλευασμων και χτυπημάτων από γυναίκες τόσο άγριες όσο οι ίδιοι "
Έντμουντ Μπερκ, στοχασμοί για την επανάσταση στη Γαλλία, μτφ. Χ Γρηγορίου, Σαββάλας, Αθήνα 2010, σελ. 111
Ακολουθεί μια ωραία καταγγελία των τεκτονικών λεσχών, ακαδημαϊκά ιδρύματα και των λιμπεραλ οργανώσεων που συνδέει με τον διεθνισμό και το παγκόσμιο δίκτυο διαφθοράς. Στην ουσία κάνει το πιο αποκαλυπτική σχόλιο για τον βαθύτερο πυρήνα εξουσίας του αστικού κράτους.
"Είναι εξίσου αναμφίβολο ότι υπό το φόβο της ξιφολόγχης...τα μέλη της Εθνοσυνέλευσης είναι αναγκασμένα να υιοθετήσουν όλα τα πρόχειρα και απεγνωσμένα μέτρα που προτείνουν λέσχες αποτελούμενες από ένα τερατώδες συνονθύλευμα όλων των κοινωνικών θέσεων, των γλωσσών και των εθνών....Και δεν είναι μόνο σε αυτές τις λέσχες που τα δημόσια μέτρα μετατρέπονται σε εκτρώματα. Υφίσταται μια προηγούμενη διαστρέβλωση στις ακαδημίες, που αποτελούν αντίστοιχα σεμινάρια για αυτές τις λέσχες ...Σε αυτές τις συναντήσεις... όσο πιο τολμηρή, βίαιη και προδοτική είναι μια συμβουλή τόσο περισσότερο εκλαμβάνεται ως δείγμα ανώτερης ευφυίας. Ο ανθρωπισμός και η συμπόνια γελοιοποιούνται ως καρποί της δεισιδαιμονίας και της άγνοιας..Η ευαισθησία προς τα άτομα θεωρείται ως προδοσία προς το έθνος " Ο.π., σελ. 112
Σε μια ωραία κριτική του μηχανιστικου αστικού κράτους των Διαφωτιστών που συνοδεύει με την σύγχρονη ρομαντική χρήση του όρου έθνος γράφει:
Στο κράτος δεν έχει μείνει τίποτα που να μιλά στον καρδιά των πολιτών του. Στη βάση των αρχών αυτής της μηχανικής φιλοσοφίας οι θεσμοί μας δεν μπορούν ποτέ να ενσαρκωθουν...σε πρόσωπα, έτσι ώστε να μας εμπνεύσουν αγάπη, εκτίμηση.. προσήλωση. Ο.π. σελ 122
Η ενσάρκωση των θεσμών σε πρόσωπα, ναι μεν παραπέμπει στην προνεωτερικη μοναρχία αλλά σε συνθήκες νεωτερικότητας ανοίγει τον δρόμο για το άλλο πέρα από τον φασισμό; Μόνο στον φασισμό δε συνθήκες νεωτερικότητας οι θεσμοί ενσαρκώνονται σε πρόσωπα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Για τα οικονομικά μια ωραία ανάλυση.
"Το να λέει κανείς στον λαό ότι έχει ανακουφιστεί χάρη στην κατάρρευση της δημόσιας περιουσίας είναι μια σκληρή και προσβλητική απάτη. Οι πολιτικοί, ....θα έπρεπε να έχουν προσεχτικά ασχοληθεί με τη λύση του εξής προβλήματος: αν δηλαδή είναι περισσότερο επωφελές για τον λαό να πληρώνει φόρους και να κερδίζει αντίστοιχα, ή να κερδίζει λίγα ή και τίποτα και να εξαιρεθεί από τον φόρο. Όσο με αφορά, δεν έχω κανένα δισταγμό να επιλέξω το πρώτο". Ο.π. σελ. 303
Αφιερωμένο στους φιλελεύθερους θεωρητικούς της εποχής μας.
Ο Supplier είπε...Ο Λεμούριος ταυτίζει την Νεωτερικότητα με τον Διαφωτισμό σαν να πρόκειται για αδιαφοροποίητες έννοιες που δύνανται να χρησιμοποιηθούν εναλλάξ χωρίς σημασιολογική διαφοροποίηση. Αγνοεί ότι η ιστορική περίοδος (και όχι πολιτικοφιλοσοφικό κίνημα ή κάτι τέτοιο) που εκ των υστέρων κλήθηκε "νεωτερικότητα" περιλαμβάνει εξαρχής και την σφοδρή άρνηση του αστικού/αντιπαραδοσιακού πνεύματος που κόμισαν οι εγκυκλοπαιδιστές και κυρίως ο σκωτικός διαφωτισμός.
Παρακάτω θεωρεί τον εθνικισμό παρακλάδι ή τέλος πάντων συνοδοιπόρο του πολιτικού φιλελευθερισμού. Μα ακόμα και αν ισχύει εν μέρει αυτή η προσέγγιση, με την έννοια ότι όντως ορισμένες εθνικές ολοκληρώσεις στην Δ Ευρώπη και τον μετααποικιακό Νέο Κόσμο συντελέστηκαν εντός φιλελεύθερων/αντικληρικαλιστικών backgrounds, την σήμερον του γκλομπαλιστικού ολετήρα ένα "φιλελεύθερο" καθεστώς Μπολιβάρ ή Καμίλο Καβούρ θα θεωρούνταν σκληροπυρηνική εθνομπολσεβίκικη παραδοσιοκρατία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Λεμούριος ή είναι ένα από τα γνωστά τρολ του χώρου ή απλά χρειάζεται εντατική ψυχιατρική παρακολούθηση. Μπορεί να ισχύουν και τα δύο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τον υπερεκτιμάς. Σιγά μη ξέρει ο Λεμουρης τον σκωτσέζικο διαφωτισμό, τις μαλακίες που ακούει στις "αντικαθεστωτικές" εκπομπές του χώρου-βόθρου αναπαράγει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μπράβο μάγκες. Συνεχίστε να γαμ..τε τα πρέκια των μασόνων της βρωμερής δεξιάς. Έξω πούστηδες βρωμιάρηδες γαμώ το κεφάλαιο και την Αμερική σας. Έξω από τον εθνικιστικό χώρο που..νες, γαμώ τα ..σας. Μια ζωή ρουφιάνοι του Σαμαρά και του Μητσοτάκη γαμιόλες. Πάρτε τώρα το κα..λί που σας χρωστάει τόσα χρόνια ο εθνικισμός από εκεί που δεν το περιμένατε μουνό..να. Σιχαμένοι.
Συνεχίστε να τους γελοιοποιείτε παιδιά. Συνεχίστε έτσι. Δημοσιεύστε αυτά που λένε οι βρωμιάρηδες μήπως ξυπνήσει ο χώρος. Τόσα χρόνια με τις φυλλάδες τους μας κάνανε τα μυαλά πουρέ.
Ο/Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Λογοκρίθηκαν κάποια σημεία γιατί περιελάμβαναν δικαιολογημένα αλλά χοντρά στο ύφος σχόλια. Κατά τα άλλα να είσαι σίγουρος για αυτό. Να είμαστε καλά στην υγεία μας και για τα υπόλοιπα μπορείς να βασιστείς επάνω μας.
Βοηθήστε κι εσείς τον εκδοτικό οίκο. Πείτε δύο καλές κουβέντες για τα βιβλία μας. Να μπορεί να παραμείνει ενεργός και να τον μάθουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά γίνεται.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Μαιστρ, Μπονάλ και Μπέρκ ανήκουν στον Συντηρητισμό και όχι στον Ρομαντισμό. Ο Ρομαντισμός ήταν καθαρά Τευτονικό Κίνημα και καμιά σχέση δεν είχε κατά την γένεση του με τις δύο ακτές της Μάγχης πλην του γενάρχη Ρουσσώ με τον "Αιμίλιο". Ούτε με τους Φράγκους ούτε με τους Αγγλοσάξονες. Χέρντερ (με την κληρονομία του Βίκο), Sturm und Drang και πρώιμος Γκαίτε του "Βερθέρου" με τους κληρονόμους αυτών, Φίχτε, Κλάιστ, Τικ, Νοβάλις, αδελφούς Σλέγκελ μέχρι τον Χέγκελ. Γιατί τα γράφω τώρα αυτά. Είναι εντελώς προφανές, ότι ο Λεμούριος δεν είναι απλώς αδιάβαστος, αλλά αγράμματος. Πλοηγείται μέσα σε σχετικές ιστοσελίδες και παραθέτει ακατασχέτως συναφή γενικόλογα ιντερνετικά αποσπάσματα διανθισμένα με προκλητικές εκφράσεις. Δεν είναι "τρολ", αλλά ένας φουκαράς που ψάχνει μέσα στα σχόλια να πνίξει την μοναξιά του και να βρει την ελάχιστη αναγνώριση που στερείται στην ζωή του, από σοβαρούς συνομιλητές. Κι εσείς του προσφέρετε βήμα και τον παίρνετε στα σοβαρά! Κύριε των Δυνάμεων! Έλεος φίλτατοι, εξαντλήθηκε η ανοχή και η αντοχή μας.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Να όμως που με αφορμή τον Λεμούριο ανοίγονται ωραία θέματα συζήτησης.
Καταρχάς ο Ρομαντισμός ήταν μια κοσμοθεώρηση, ένα κίνημα με πολιτική, αισθητική και λογοτεχνική έκφραση. Ο συντηρητισμός είναι μια ιδεολογία. Πρώτη διαφορά
Δεύτερον, όπως γράψαμε παραπάνω και όπως εξήγησε καλά ο Κονδύλης, σε κάποιο σημείο και μετά έγινε επικάλυψη. Ο κλασικός συντηρητισμός απορροφήθηκε και διαμορφώθηκε σε νέο καλούπι από τον πολιτικό Ρομαντισμό.
Τώρα όσον αφορά τους Βρετανούς και την σχέση τους με τον Ρομαντισμό. Τους αδικείς νομίζουμε. Ο Ουίλιαμ Μπλέικ έγραψε πριν ακόμα σχηματιστεί ή καθιερωθεί ο Ρομαντισμός ως κίνημα στην Γερμανία. Η σχολή των Λιμναιων επίσης έγινε στην Αγγλία δημοφιλής (Κολλεριτζ, Σαουθει, Ουερτζουρθ) πριν ο Ρομαντισμός αποκτήσει ευρεία απήχηση στην Γερμανία. Ακόμη καλύτερα όταν ο Κολλεριτζ ταξίδεψε στην Γερμανία και γνώρισε τους εκεί ρομαντικούς, γύρισε στην Αγγλία και μύησε όλη την λογοτεχνική του παρέα στον συντηρητικό εθνικισμό. Δεν μπορούμε να τα προσπερνάμε αυτά. Να θυμηθούμε επίσης ότι στον λογοτεχνικό Ρομαντισμό οι Βρετανοί υπηρέτησαν το γοτθικό μυθιστόρημα τρόμου πριν τους Γερμανούς (Αν Ράντκλιφ, Οράτιος Ουολπολ κλπ).
Επίσης, ο Ουόλτερ Σκοτ ήταν εξίσου δυνατός λογοτέχνης με τους Γερμανούς ρομαντικούς. Και κυρίως στην δύσκολη περίοδο των μισών του 19ου αιώνα οι Βρετανοί είχαν δύο από τους μεγαλύτερους ρομαντικούς πολιτικούς φιλοσόφους του παραδοσιοκρατικου εθνικισμού και για πολλούς πρωταρχικούς προδρόμους του φασισμού.
Τόμας Καρλάιλ και ο πανυπερτατος Τζων Ράσκιν. Εκείνη την περίοδο δεν είχαν οι Γερμανοί ισάξιους.
Ο Ρουσσώ είναι άλλη συζήτηση. Πατάει με το ένα πόδι στον Διαφωτισμό και με το άλλο στον Ρομαντισμό. Δυστυχώς στον Ρομαντισμό πατούσε κυρίως με το λογοτεχνικό και ηθικό ποδάρι. Με το ποδάρι της πολιτικής του ανθρωπολογίας πατούσε στον φιλελεύθερο Διαφωτισμό και μάλιστα σε μεγάλο βάθος.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης (και παλι) εδω...και ο Γιανναρας στην Καθημερινη συνδεει Διαφωτισμο και εθνικισμο:
Η Eυρώπη φοβάται τον Eθνικισμό, την πανικοβάλλει το δικό της αποκύημα. Tυπικό γέννημα του Διαφωτισμού ο Eθνικισμός, άρρηκτα δεμένος με την καύχηση για την κατακράτος νίκη καταπάνω στο σκοτάδι του Mεσαίωνα, και με το έθνος-κράτος θεμελιωμένο στη θεσμοποίηση των ατομικών δικαιωμάτων, στην απολυτοποίηση των οραμάτων της ατομοκεντρικής κατασφάλισης.
https://www.kathimerini.gr/opinion/844391/patriotismos-ethnikismos-eyroskeptikismos/
Ο εθνικισμός ήταν τυπικό γέννημα και καύχημα του Διαφωτισμού. Σήμερα, στην Ελλάδα της ημιμάθειας και της σύγχυσης, όσοι καμώνονται τον διαφωτιστή και τον προοδευτικό έχουν τη λέξη «εθνικιστής» για βρισιά, για ταπεινωτική προσβολή.
Οι Διαφωτιστές είχαν πιστέψει ότι μπορούσαν τη συνύπαρξη των ανθρώπων, τη συλλογικότητα, να τη βασίσουν όχι πια σε θρησκευτικά ιδεολογήματα, που στοίχισαν αίμα και φρίκη στην Ευρώπη, αλλά σε ορθολογικά εντοπισμένους παράγοντες συνοχής: κοινή καταγωγή, γλώσσα, Ιστορία, έθιμα. Δεν υποψιάστηκαν ποια συνοχή σχέσεων κοινωνίας ενδέχεται να εξασφαλίζει το σέβας του «ιερού», όταν δεν οριοθετείται ιδεολογικά το «ιερό» αλλά συνιστά κοινή «στάση» διαμορφωμένη από πείρα αιώνων: «Στάση» σεβασμού ή δέους για κάποιο «νόημα» της ύπαρξης και των υπαρκτών που λειτουργεί ως άξονας αναφοράς της ευθύνης – ελευθερίας του ανθρώπου και αιτιολογεί την ενεργητική του ετερότητα, επιτρέπει ελπίδα νίκης καταπάνω στο εφήμερο.
Πάντως, ο εθνικισμός του Διαφωτισμού αποδείχθηκε, όπως όλα τα ανθρώπινα, δίκοπος: αφορμή περισσότερων ελευθεριών για το άτομο και πρόξενος ακόμα περισσότερης φρίκης. Για μας τους Ελληνες ήταν και η χαριστική βολή για το ιστορικό μας τέλος: Μας οδήγησε στην ξιπασμένη παραίτηση από την αρχοντιά του κοσμοπολίτη, από τη συνείδηση προτεραιότητας του πολιτισμού, μας βύθισε στη μειονεξία και κακομοιριά του Βαλκάνιου επαρχιώτη, στην ανίατη καθυστέρηση.
https://www.kathimerini.gr/opinion/717731/ethnikismos-diethnismos-eisagomenoi/
ΣΦΙΓΓΕΙ Ο ΚΛΟΙΟΣ ΓΥΡΩ ΣΑΣ ΜΑΜΟΥΤΕ...ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΤΡΕΞΤΕ ΝΑ ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΑ ΑΣΥΜΜΑΖΕΥΤΑ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΥΤΟΓΚΟΛ ΠΟΥ ΒΑΛΑΤΕ...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δυστυχώς για εσένα είσαι μέσα στον κύκλο της φωτιάς και βλέπεις τις πρώτες παραισθήσεις. Καμία από τις παραπομπές σου δεν είναι γραμμένη από πολιτικό επιστήμονα και καμιά δεν έχει πρωτογενείς πηγές.
Μπορεί να σου ακουστεί παράξενο, θρασύ, αλλά δυστυχώς για εσένα είναι αλήθεια. Ο Γιανναράς είναι άσχετος με την ιστορία των ιδεών του Ρομαντισμού. Απλά και συγκεκριμένα. Ξέρει κλασική φιλοσοφία. Ξέρει θεολογία. Αλλά δεν ξέρει ιστορία των ιδεών του Ρομαντισμού.
Όλο αυτό που παρουσιάζει στο συγκεκριμένο άρθρο είναι ένα ερμηνευτικό χάος. Ξεκινά από την πολιτική θέση ενός χώρου που θα μπορούσαμε να τον χαρακτηρίσουμε ως επηρεασμένο από την σχολή του Κωνσταντίνου Οικονόμου και τη λόγια αντιδυτική εκκλησιαστική κουλτούρα του 19ου αιώνα. Αλλά αγνοεί και παρερμηνεύει τον Ρομαντισμό. Δυστυχώς για αυτόν έχει αποκαλέσει γελοίο δημιούργημα το τρίπτυχο του ελληνικού Ρομαντισμού (αρχαιότητα, μεσαίωνας, νεώτερη εποχή) και τον Παπαρρηγόπουλο με τον Ζαμπέλιο δημιουργούς αυτής της υποτιθέμενης γελοιότητας. Μολονότι είναι καλός συγγραφέας, χειρίζεται τον λόγο με ενδιαφέρον και κομψό τρόπο, είναι ένας σπιθαμιαιος τυπάκος που συνδέεται άμεσα με το διανοητικό περιβάλλον της μεταπολιτευτικής ελληνικής Δεξιάς. Και μόνο το γεγονός ότι αποκαλεί τον ελληνικό Ρομαντισμό γελοίο καταδεικνύει την μικρότητα του μεγέθους του ως διανοητή.ε Μέχρι τον Αλαφούζο να γράφει είναι καλός. Του αξίζεις ως αναγνώστης.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης εδω...:
Ο καλώς εννοούμενος εθνικισμός έχει ως πρώτο βασικό γνώρισμα τη φιλοπατρία. Από την αγάπη αυτή απορρέουν η επιδίωξη για αποκατάσταση εθνικών δικαίων, οι αγώνες για ανεξαρτησία και εθνική αυτοτέλεια και η άρνηση κάθε μορφής υποτέλειας. Ο εθνικισμός εμφανίστηκε ως μια πολιτική ιδεολογία από τον ευρωπαϊκό διαφωτισμό και διαδόθηκε ως επαναστατική ιδεολογία με τη Γαλλική Επανάσταση το 1789.
Αποτέλεσε την κινητήριο δύναμη για υπόδουλους λαούς και εθνότητες να απαλλαγούν από τους ξένους δυνάστες τους και να συγκροτήσουν τα δικά τους κράτη. Αυτή η εθνικιστική, πατριωτική και δημοκρατική ιδεολογία διαμόρφωσε συνειδήσεις και όπλισε υποταγμένους λαούς, οι οποίοι πέτυχαν την ελευθερία τους με αιματηρές εξεγέρσεις και επαναστάσεις.
https://simerini.sigmalive.com/article/2018/4/15/allo-ethnismos-ethnikismos-kai-allo-phasismos/
ΣΑΣ ΕΙΠΑ. ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΣΥΝΔΕΕΙ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΕΓΩ, ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΞΗΓΗΣΑ. ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΦΩΝΕΙΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟ! ΕΓΩ ΠΑΝΤΩΣ ΣΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΑ ΑΠΟ ΧΘΕΣ...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Λογοτεχνίας είπε...Η Ανδρούλα Γκιούρωφ είναι όλος ο κόσμος; Έλα τώρα. Είπαμε γερνάς. Αλλά μην πάθεις άμεσα Αλτσχάιμερ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης εδω ...παρτε και μια απο ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ σκοπια του Ραφαηλιδη:
Ο εθνικισμός είναι μια ιδεολογία που αντιμετωπίζει το έθνος σαν την υπέρτατη αξία. Αυτή η ιδεολογία δεν υπήρχε από πάντα. Εμφανίστηκε στη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, άλλα άρχισε να διαμορφώνεται 4O χρόνια νωρίτερα, στη διάρκεια του Διαφωτισμού, όπως λέγονται τα 4O πριν από τη Γαλλική Επανάσταση χρόνια που την προετοιμάζουν στρέφοντας την προσοχή από τις υπερβατικές και μεταφυσικές ιδέες στις κοινωνικές και τις εγκόσμιες. Αυτό ακριβώς είναι ο Διαφωτισμός: Μια πίστη στην αξία του «φωτεινού» ανθρωπίνου μυαλού που διαπερνάει το σκότος της αμάθειας, μια πίστη στην ικανότητα του ανθρώπου να δίνει απαντήσεις στις απορίες του χωρίς να καταφεύγει σε προκάτ αξιώματα.
https://eamgr.wordpress.com/2012/12/02/%CE%BF-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82/
ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΡΧΟΚΟΜΜΟΥΝΙ Ο ΡΑΦΑΗΛΙΔΗΣ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΤΡΕΒΏΣΕΙ ΤΟΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ''ΑΝΤΙΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΟ'' ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΣΑΣ; ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΑΣ...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Τώρα που παρέθεσες Ραφαηλίδης μας αποστομωσες... Μεγάλος διανοητής. Ακαδημαϊκός που τον είχε διαβάσει όλος ο κόσμος... χαχαχα.
Και ναι, για να στηθεί μια προβοκάτσια από τα "πρακτορεία" μπορεί να χρησιμοποιηθεί οτιδήποτε ως υλικό. Ακόμη και η γραφική αριστερή πένα του μακαρίτη Ραφαηλίδη.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αφού τις ζητά ο πισινός σου πάρε μερικές ακόμη σφαλιάρες για να μην ξεχάσεις το μάθημά σου βρωμιάρη Στόκε.
" Οι θεωρητικοί... υπέθεταν ότι το φαινόμενο του εθνικισμού καθαυτό θα εξαφανιζόταν μαζί με τις αιτίες του, οι οποίες θα καταστρέφονταν με τη σειρά τους από την ακατανίκητη πρόοδο του Διαφωτισμού, είτε η πρόοδος αυτή γινόταν νοητή με ηθικούς όρους είτε με τεχνολογικούς... ή με αγώνα για την κοινωνική ισότητα, οικονομική και πολιτική δημοκρατία και δίκαιη κατανομή των αγαθών της γης, ταυτισμένη με την κατάργηση των εθνικών συνόρων από το παγκόσμιο εμπόριο"
Isaiah Berlin, Ο εθνικισμός, μτφ. Μαρία Καστανατα, στο "Κόντρα στο ρεύμα", Scripta, Αθήνα 2003, σελ. 595
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..." Όσο για τους εθνικιστές μεταξύ των λαών που είχαν αποκτήσει την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία τους, τους ξεγραψαν ως ανορθολογιστές και μαζί με τους νιστεικους, τους σορελιανους, τους νεορομαντικους, δεν τους υπολόγιζαν πια "
Isaiah Berlin, ο εθνικισμός στο " κόντρα στο ρεύμα", μτφρ. Μαρία Κασταναρα, Scripta , Αθήνα 2093, σελ 595-596.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..." Η εξεζητημένη και συγκινησιακή γραφή αυτού του τύπου χρησιμοποιήθηκε από τον Χέρντερ, τον Μπερκ, τον Φίχτε... και μετά απ'αυτούς από διάφορους αφυπνιστες της Εθνικής ψυχής των κοιμωμένων λαών..."
Isaiah Berlin, ο εθνικισμός στο "κόντρα στο ρεύμα ", μτφ Μαρία Κασταναρα, Scripta, Αθήνα 2003, σελ.599.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..."Υπάρχει μια απόσταση ανάμεσα στην παραδοχή του Μπερκ ότι το άτομο μπορεί να είναι ανόητο αλλά το είδος σοφό, και τη διακήρυξη του Φίχτε (...) ότι το άτομο πρέπει να εξαφανιστεί....να εξαχνωθεί μέσα στο είδος. Παρόλα αυτά, η γενική κατεύθυνση είναι η ίδια...
Με μιαν εξέλιξη που δεν είναι ανάγκη να προκαλεί έκπληξη, ο πλήρως διαμορφωμένος εθνικισμός έχει φτάσει στη θέση ότι, εάν η ικανοποίηση των αναγκών του οργανισμού στον οποίο ανήκω καταλήγει να είναι ασύμβατη προς την εκπλήρωση στόχων άλλων ομάδων, τότε εγώ ή η κοινωνία στην οποία ανήκω με ακαταλυτους δεσμούς (το έθνος) δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τους αναγκάσουμε να υποχωρήσουν, έστω και δια της βίας "
Isaiah Berlin, ο εθνικισμός στο "κόντρα στο ρεύμα, μτφρ Μαρία Κασταναρα, Scripta, Aθηνα 2003 ,σελ. 600
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..." η φήμη του Χέρντερ στηρίζεται στο γεγονός ότι είναι ο πατέρας των ιδεών που συνδέονται με τον εθνικισμό, τον ιστορικισμό και το Volksgeist, ένας από τους ηγέτες της ρομαντικής εξέγερσης κατά του κλασικισμού, του ορθολογισμού....εν ολίγοις, ο ρωμαλεοτερος αντίπαλος των Γάλλων (Διαφωτιστών )philosophes και των Γερμανών οπαδών τους'"
Isaiah Berlin, Ο Χέρντερ και ο Διαφωτισμός, στο "Τρεις κριτικοί του Διαφωτισμού", μτφ. Γιώργος Μερτικας, εκδόσεις Κριτική, Αθήνα 2002, σελ 259
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης εδω... μας παρουσιαζεις αποσπασματα ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ αποψεων που ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΣΑΝ τον Διαφωτιστικο εθνικισμο για να τον φερουν στα μετρα τους μετα-Διαφωτιστικα οπως κανετε και εσεις απο προσωπικες σας παλι αποψεις για να συνδεστε εθνικισμο και κομμουνισμο με σοσιαλιστικο περιτυλιγμα, για να κανετε δηλαδη κομμουνιστικο εισοδισμο στις εθνικιστικες ιδεες, οπως κανανε αντιδιαφωτιστικο εισοδισμο στον διαφωτιστικο εθνικισμο οι μεταγενεστεροι χρονολογικα απο τον Διαφωτισμο ρομαντικοι σας....
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Περαστικά αγόρι.. Οπότε το θελήσεις πάλι, έλα για μια αντιπαράθεση πηγών. Είμαστε συνεχώς διαθέσιμοι για πάρτη σου....
Ο/Η Ανώνυμος είπε...μη δείχνετε έλεος στη λεμούρια τσατσά..
Ο Λώλος Δροσινός είπε...Έχοντας διαβασει το εργο του Ραφαηλιδη ,που ηταν της μόδας,οταν ημουν πιτσιρικάς,μπορω να πω οτι ειναι θαυμάσιος λογοτεχνης .Ιστορικος βεβαια δεν ειναι ουτε καν σοβαρος μελετητης του εργου του Μαρξ.Ομορφα πλασμενες ιστοριουλες και τσιτατα εγραφε για να επαληθεύει τα οσα πλασαριζε.Νομιζω οποιος θελει καποιον σοβαρό ελληνα μαρξιστη θσως να ριξει μια ματιά στο Ψυρρούκη .Τελειώνοντας να πω οτι ο Ραφαηλιδης κατεβηκε σε ευρωεκλογες ως υποψηφιος ενος σχηματος ευρωπαιων φεντεραλιστων που λεγονταν ευρωπαικο οραμα νομιζω.Την μονη φορα που ασχοληθηκε με την ενεργο πολιτικη ηταν υποψηφιος ενος νεοφιλελευθερου μορφωματος ευρωλιγουρηδων.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Λεμούριε αν δεν υπήρχε η λέσχη να σου περνάει τα σχόλια θα αυτοκτονούσες από την ανία. Να πεις ένα ευχαριστώ στην γενναιοδωρία του Σταμάτη που αποκτά νόημα η μίζερη ζωή σου.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Πέρα από τις ένθεν και ένθεν παραθέσεις αποσπασμάτων και συγγραφέων, υπάρχει κάτι ριζικό και απόλυτο, βιωματικό, που αν δεν αφομοιωθεί από τον μελετητή, η όλη αντιπαράθεση καταντά άσκοπος και στείρος διανοητισμός. Διαφωτισμός και Ρομαντισμός έχουν αντιθετική πολιτισμική ταυτότητα, ερμηνεύουν τον Πολιτισμό και την Ιστορία αντίρροπα. Ο Διαφωτισμός και οι Philosophes εισηγούνται την Ευθύγραμμη Ανέλιξη του ενός και ενιαίου ανθρώπινου Πολιτισμού της Προόδου, ενώ ο Ρομαντισμός επαναφέρει την ελληνική Κυκλική Θεώρηση του Ιστορικού Γίγνεσθαι των Πολιτισμών των Λαών. Αυτή είναι θεμελιώδης διάκριση, πλήρης και αδιάσειστη. Δεν χρειάζεται η Λέσχη να παρασύρεται στο περιπτωσιολογικό ιντερνετικό παίγνιο του Λεμούριου. Το θέμα όφειλε να είχε κλείσει με μόνη αυτή την παράγραφο. Όλα τα άλλα είναι άγονη αδολεσχία.
Διαφωνώ ριζικά με την άποψη της Λέσχης για τον Γιανναρά. Κατά την κρίση μου, ο Γιανναράς είναι ο σημαντικότερος Έλληνας στοχαστής του Κ΄ αιώνα. Το έχω ξαναγράψει. Δυστυχώς, η ανωτέρω επιπόλαια κρίση της Λέσχης μου επιτρέπει να θέσω το ερώτημα: Τον ξέρετε τον Γιανναρά; Τον έχετε μελετήσει; Μελέτη του Γιανναρά σημαίνει μελέτη των 30 κύριων έργων του. Λοιπόν, είναι βέβαιο ότι δεν τον έχετε μελετήσει. Διότι αλλιώς δεν δικαιολογείται η κρίση σας. Ο Γιανναράς κατενόησε την έωλη ιστορική κοπτορραπτική των Ζαμπέλιου - Παπαρρηγόπουλου αναφορικά με το ιδεολόγημα της Ελληνορθοδοξίας και της αδιάπτωτης συνέχειας και ενότητας του ιστορικού βίου των Ελλήνων. Επειδή λοιπόν η απόπειρα των Ζαμπέλιου - Παπαρρηγόπουλου είναι πρόχειρη και αδύναμη γνωσιολογικά και δεοντολογικά, ο Γιανναράς επεχείρησε με το έργο του να την θεμελιώσει οντολογικά. Αυτό, τον καθιστά τον σημαντικότερο Έλληνα στοχαστή του Κ΄ αιώνα. Το κύριο έργο όπου ο Γιανναράς επιδίδεται στο απονενοημένο αυτό εγχείρημα, είναι και το σπουδαιότερο έργο του, "Έξι φιλοσοφικές Ζωγραφιές". Ο Γιανναράς, αποτυγχάνει. Αλλά το μεγαλείο του είναι ότι υπήρξε ο μόνος που το τόλμησε. Δεν είναι λοιπόν σπιθαμιαίος, αλλά μέγας.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Η διάκριση που παραθέτεις είναι η πλέον σημαντική για εσένα. Για εμάς είναι μια διάκριση ανάμεσα σε πολλές άλλες. Συζητάμε για πολιτική θεωρία, αισθητική και λογοτεχνία στην λέσχη. Στο δικό σου ιστολόγιο ή σε δικά σου κείμενα μπορείε να δώσεις έμφαση εκεί που θέλεις. Εμείς όμως πρέπει να καθαρίσουμε τον χώρο από τις Δεξιές μολύνσεις. Αυτή η διάκριση που παραθέτεις δεν θα μας βοηθούσε στον σκοπό μας.
Τον Γιανναρά σε όλα τα βιβλία δεν τον έχει διαβάσει κανείς μας. Έχουμε όμως παρακολουθήσει, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, μέρος της και την αρθρογραφία του.
Όσοι υποστηρίζουν ότι ο Ζαμπέλιος και ο Παπαρρηγόπουλος έκαναν κοπτοραπτικη όχι απλά είναι παρείσακτοι στο εθνικιστικό περιβάλλον αλλά έχουν και κάποιο πρόβλημα να αντιληφθούν την ιστορική δυναμική που ανέπτυξαν οι ιδέες τους. Θα ήταν θρασύ, έστω και αν διαφωνούμε κάθετα, να σχολιάσουμε απαξιωτικά την μαρξιστική σκέψη. Γιατί εμάς μας διαβάζουν πεντακόσια άτομα σε μια ημέρα και τον Μαρξ τον διάβασε όλος ο κόσμος επί δύο αιώνες. Και μάλιστα επηρεάστηκε από αυτόν. Αν λοιπόν δεν έχουμε συνείδηση της ιστορικής αξίας των μεγεθών, αυτό κάτι σημαίνει για διανοητές που μάλιστα γράφουν για οντολογικά θέματα. Κάπως έτσι βλέπουμε τον Γιανναρά. Ούτε έχει ιδέα από Ρομαντισμό (και τον γερμανικό δεν τον έχει διαβάσει παρά μόνο τον Χέλντερλιν) και ταυτόχρονα έχει τέτοια αφοριστική γνώμη.
Δεν κρινόμαστε μόνο ως συγγραφείς. Κρινόμαστε από την ιστορία και ως ερευνητές, ως άνθρωποι που προσφέρουν γνώση όσοι εμπλέκονται με το ακαδημαϊκό περιβάλλον.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αυτά για κοπτορραπτικές ζαμπέλιου-παπαρρηγόπουλου τα λένε και κάτι "βετεράνοι" των καραμανλικών κάτεργων.Πολλά τα κοινά..
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Προς την Λέσχη με όλο τον σεβασμό και ταυτόχρονα με άκρα ταπεινότητα, αλλά και ωμή ειλικρίνεια. Ακούστε παιδιά. Στον Χώρο μας, (ας τον ονομάσουμε έτσι κατ' οικονομίαν...) τρεις πηγές παράγουν σήμερα Σκέψη, ο καθένας με τον τρόπο του. Εγώ, Εσείς και ο Σαμουράι (Μποβιάτσος). Δεν είναι λίγοι, αν σκεφτεί κανείς την ένδεια του πρότερου περιβάλλοντος. Ο καθένας μας έχει τα προβλήματα και τις εμμονές του, αλλά πιστεύω ότι μέσα στις διαφωνίες μας διατηρούμε την αυθεντικότητα μας. Για να συνδράμω λοιπόν θετικά και όχι κριτικά στην εξαιρετική προσπάθεια σας, σας λέγω τούτο εκ βάθους καρδίας. Περιορίστε την οίηση σας, γίνετε ταπεινοί. Έχετε πράγματι μεγάλο Βάθος, αλλά στερείσθε του απαραίτητου Εύρους για να κερδίσετε το αναγκαίο Ύψος. Ο εθνικισμός, σας στενεύει τους Ορίζοντες δεν τους φαρδαίνει, διότι είστε μονοθεματικοί. Αφορίζετε τον Γιανναρά δίχως να τον ξέρετε. Επικαλείσθε τον Μαρξισμό. Δεν νομίζω ότι τον ξέρετε. Επικαλείσθε τον Φίχτε. Τον ξέρετε; Όχι ασφαλώς σαν εθνικιστή, αλλά σαν στοχαστή. Γνωρίζετε την Υπερβατολογία του; Δεν επικαλείσθε τον Βίκο, πρόδρομο και προάγγελο του Χέρντερ, διότι δεν τον ξέρετε, δεν τον έχετε μελετήσει. Αποφεύγετε την παράθεση του Χέγκελ, αμαξηλάτη του εθνικισμού και θεμελιωτή του Εθνικού Κράτους, διότι δεν τον ξέρετε. Εθνικισμός χωρίς Χέγκελ είναι σκορδαλιά χωρίς σκόρδο. Έχετε τρομερές ελλείψεις που συνεπάγονται συνθετική ανεπάρκεια εις ό,τι αφορά την Ερμηνευτική της Ιστορίας. Η προσπάθεια σας είναι θαυμαστή, αλλά έχετε πολύ δρόμο ακόμα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αν πρέπει η λέσχη να "ανοίξει" τους ορίζοντες της τόσο ώστε να δούμε τον Σταμάτη σε κάνα ψηφοδέλτιο του σαμαρικού Εθνικού Μετώπου στα 70 του να μας λείπει αυτό το "άνοιγμα".
Ο Σταμάτης είπε...Γιάννη εγώ λαμβάνω υπόψη αυτά που γράφεις αλλά θα πρότεινα προς εσένα να σταματήσεις να μας προσεγγίζεις με διδακτισμό. Πες ότι είμαστε επηρεασμένοι από την έπαρση και το δημιουργικό θράσος του Ρομαντισμού. Ερμήνευσε όπως νομίζεις αυτή μας την έκκληση. Αλλά λάβε την υπόψη.
Προφανώς και είναι σωστό ότι δεν γνωρίζουμε τόσο καλά την οντολογική σκέψη όσο την πολιτική φιλοσοφία ή την λογοτεχνική ιστορία. Προφανώς όσο διαβάζουμε και ερευνούμε, θα μαθαίνουμε περισσότερα και μπορεί να γίνουμε καλύτεροι. Δεν παρατηρείς κάτι που κρύβουμε. Εγώ είμαι πολιτικός επιστήμονας με ειδίκευση στην ιστορία των πολιτικών ιδεών, και ιδίως των ιδεών του πολιτικού Ρομαντισμού. Άρα, γράφω για τα θέματα στα οποία έχω μια κάποια επιστημολογική κατάρτιση. Ο Αντρέα είναι βιολόγος. Γράφει για θέματα τα οποία συνδέονται με το επιστημονικό του πεδίο και τα αναλύει μέσα από ρομαντικό πρίσμα. Για να μην αναφέρω την ειδικότητα κάθε παιδιού της λέσχης και για να μην ανατρέχω στην εμπειρική γνώση άλλων παιδιών σε θέματα μουσικής κλπ για τα οποία αρθρογραφούν με αποτέλεσμα να γίνομαι κουραστικός, θα σου απαντήσω το εξής. Γνωρίζουμε καλά κάποιες θεματικές και τις αναλύουμε. Μακάρι να προστεθούν και άλλα μέλη στην λέσχη με επαφή σε επιμέρους πεδία τα οποία θα αναλύσουν στα άρθρα τους. Δεν υποστηρίζω ότι ξέρουμε τα πάντα. Δεν είμαστε ο Θεός.
Υποστηρίζω όμως κάτι που παραβλέπεις. Ενδιαφερόμαστε για την πολιτική θεωρία, για την λογοτεχνία και τις τέχνες που σχετίζονται με τον Ρομαντισμό. Ενδιαφερόμαστε αυτή η γνώση να γονιμοποιηθεί στο πολιτικό κίνημα του ελληνικού εθνικισμού και ξέρουμε ότι είναι κρίσιμο ζήτημα η κατανόησή της, ιδίως εφόσον πρέπει να αποδεσμευτεί ο εθνικισμός από την Δεξιά. Αναγκαστικά, λοιπόν, εφόσον μας ενδιαφέρει η πολιτική και η επιρροή των τεχνών στην κοινωνία, θα δώσουμε προτεραιότητα στην πολιτική σκέψη, στην πολιτική δράση, στην πολιτική ανάλυση. Δεν μας ενδιαφέρει τόσο η οντολογία, Γιάννη μου. Ούτε συνδέεται στενά με τους σκοπούς της λέσχης. Συνεπώς, σε ευχαριστώ εκ μέρους όλων για τις συμβουλές σου, αλλά ταυτόχρονα θα σε παρακαλούσα να λάβεις υπόψη τις προτεραιότητες της ομάδας μας και να μην επιχειρείς να την εκτρέψες από τους στόχους της.
Πράγμα που με αναγκάζει όχι μόνο να επιστρέψω σε εσένα τις συμβουλές που μας δίνεις αλλά και να καταλήγω σε δικούς μου προβληματισμούς αναφορικά με το νόημα που μπορεί να έχει έρευνα και αρθρογραφία σε ζητήματα όχι τόσο σχετικά με την πολιτική που επιλέγεις , από την στιγμή μάλιστα που αναφέρεις τον εαυτό σου ως πηγή διανοητικής ζύμωσης και κίνησης εντός του πολιτικού μας χώρου.
Ή, για να το εκφράσω κάπως διαφορετικά, δεν είμαστε τεκτονική ομάδα ούτε εσωτεριστικος σύλλογος, δεν μας ενδιαφέρει κοντολογίς τόσο η προσωπική μας διανοητική αυτοβελτιωση αν αυτή δεν συνοδεύεται από πολιτική υπηρεσία στον εθνικισμό. Αν μη τι άλλο είναι ελληνική αρχέγονη νοοτροπία το κοινωνείν. Αν μη τι άλλο, έχουμε διακηρυγμενους στόχους και δηλωμένη στρατηγική.
Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν τον Γιανναρά στον βαθμό που νομίζεις. Ούτε μας είναι τόσο άγνωστος ο Χέγκελ όσο υποθέτεις -επιτρεψε μου - γενικολογοντας. Όπως έλεγαν κάποιοι παλιοί φιλόσοφοι ο Χέγκελ είναι ο διανοητής του οποίου το σύστημα λέει σε κάθε διανοητική ή πολιτική τάση, ναι. Αλλά, σύμφωνα με τον Κιγκεργκωρ, ίσως να ήταν καλύτερα αν στο τέλος έλεγε ο ίδιος ότι όλο το σύστημά του ήταν μια προσωπική έμπνευση και σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Μιας και άνοιξες το θέμα της κουζίνας, η σκορδαλιά χωρίς σκόρδο είναι ένας πεντανόστιμος πουρές που τον προτιμώ πολύ περισσότερο.
Ο Σταμάτης είπε...Συνεπώς εφόσον αυτό που παρουσιάζουμε είναι το αληθινό πλέγμα των ιδεών του εθνικισμού, κι αφού εμείς είμαστε αντιδιαφωτιστες ρομαντικοί εθνικιστές όπως και όλα τα κινήματα του πολιτικού μας χώρου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, δεν τίθεται άλλο θέμα συζήτησης. Αυτό θα συνεχίσουμε να παρουσιάζουμε στην αρθρογραφία μας όσο καλύτερα μπορούμε. Εφόσον ο Ρομαντισμός είναι μια κοσμοθεώρηση που διαθέτει σημαντική αισθητική και λογοτεχνική παραγωγή, αυτή την λογοτεχνία και αυτή την αισθητική που μας αρέσει και είναι συμβατή με την ιδεολογία μας θα συνεχίσουμε να προκρίνουμε.
Αν θελήσουμε να μάθουμε περαιτέρω οντολογία είτε θα διαβάσουμε επιπλέον βιβλία είτε θα κάνουμε κάποιο σχετικό μεταπτυχιακό. Μην μπλέκεις το θέμα της προσωπικής καλλιέργειας με την υπηρεσία στις ιδέες μας. Και κυρίως μην υποδεικνύεις προσανατολισμούς. Κανένας παλιός του χώρου δεν πρέπει να έχει το θράσος να υποδεικνύει πολιτικούς προσανατολισμούς μετά από όσα έχει χρεωθεί η γενιά του επί δεκαετίες.
Τέλος εδώ η περαιτέρω συζήτηση για αυτά τα θέματα. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητός.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...--Πέρα από τις ένθεν και ένθεν παραθέσεις αποσπασμάτων και συγγραφέων, υπάρχει κάτι ριζικό και απόλυτο, βιωματικό, που αν δεν αφομοιωθεί από τον μελετητή, η όλη αντιπαράθεση καταντά άσκοπος και στείρος διανοητισμός. Διαφωτισμός και Ρομαντισμός έχουν αντιθετική πολιτισμική ταυτότητα, ερμηνεύουν τον Πολιτισμό και την Ιστορία αντίρροπα. Ο Διαφωτισμός και οι Philosophes εισηγούνται την Ευθύγραμμη Ανέλιξη του ενός και ενιαίου ανθρώπινου Πολιτισμού της Προόδου, ενώ ο Ρομαντισμός επαναφέρει την ελληνική Κυκλική Θεώρηση του Ιστορικού Γίγνεσθαι των Πολιτισμών των Λαών. Αυτή είναι θεμελιώδης διάκριση, πλήρης και αδιάσειστη. Δεν χρειάζεται η Λέσχη να παρασύρεται στο περιπτωσιολογικό ιντερνετικό παίγνιο του Λεμούριου. Το θέμα όφειλε να είχε κλείσει με μόνη αυτή την παράγραφο. Όλα τα άλλα είναι άγονη αδολεσχί--
κοπριτης εδω...μα το θεμα που συζητηθηκε εδω περα δεν ηταν αυτο, δηλαδη η ταυτιση Διαφωτισμου και Ρομαντισμου, αλλα το οτι ο τελευταιος στηριχτηκε υπαρξιακα στον Διαφωτιστικο εθνικισμο για να δωσει μετα τη δικη του εννοιολογηση που παρεθεσε η ΦΛΕΦΑΛΟ με αποσπασματα και οχι σε καποια προγενεστερη του Διαφωτισμου εποχη (π.χ. Μεσαιωνικη, αρχαιοελληνικη κ.α.) στην οποια ο εθνικισμος ηταν αγνωστος και ως λεξη! κριμα που δεν το καταλαβε αυτο ενας ''μορφωμενος'' σαν και εσενα απο εναν ''αγραμματο'' σαν και εμενα. ειτε σας αρεσει ειτε οχι, εθνικιστικες ιδεες οπως η εθνικη αυτοδιαθεση, το εθνικο κρατος και η εθνικη ανεξαρτησια απο μια αυτοκρατορια, απο τον ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ ξεκινησαν (οπως πολυ σωστα ανεφεραν ολα τα δημοσιευματα που παρεθεσα) ασχετα απο τη διαφορετικη εννοιολογια που ακολουθησε επειτα απο ρομαντικους και οποιονδηποτε αλλον οπως ο διαφορετικος ορισμος του εθνους που δοθηκε.
η δικη μου ενσταση ηταν στο γεγονος οτι η ΦΛΕΦΑΛΟ σκοπιμως ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ αυτο το ιστορικο γεγονος και παρουσιαζει αυτες τις εθνικιστικες ιδεες που προανεφερα ως ρομαντικες λες και ρομαντικοι ηταν εκεινοι που εκαναν τη Γαλλικη Επανασταση απεναντι στην αυτοκρατορια. και αν ο ρομαντισμος τους ειχε σκοπο την ελληνικη κυκλικη θεωρηση οπως λες ή την επαναφορα Μεσαιωνικων ιδεωδων για παραδειγμα, τοτε θα εμφανιζονταν ονομαστικα ως επανελληνισμος ή μεσαιωνισμος για παραδειγμα και οχι ως ρομαντικος εθνικισμος αντιγραφοντας τον Διαφωτιστικο για να δωσει διαφορετικη ερμηνεια απο εκεινον.
ΑΡΑ
οι ριζες του ρομαντικου εθνικισμου βρισκονται στον Διαφωτισμο και σε καμια προγενεστερη περιοδο χρονολογικα για να συμβαινουν ολα αυτα που περιεγραψα. να αφησουμε λοιπον την ΦΛΕΦΑΛΟ να διαστρεβλωνει την ανθρωπινη ιστορια για να κανει τον κομμουνιστικο εισοδισμο της με ρομαντικο και εθνικιστικο προσωπειο; εγω σαν Λεμουριος δεν το επετρεψα και για αυτο εγραψα τα οσα εγραψα. ο καθενας ας βγαλει τα συμπερασματα του...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Η δική μας μοναδική ένσταση είναι προς το υπουργείο υγείας που δεν φροντίζει να περιθάλψει περιπτώσεις εκρηκτικής σχιζοφρένειας, όπως η δική σου.
Αλλά είστε στην ίδια πολιτική παράταξη, έχετε παρόμοιο μορφωτικό επίπεδο, μπορεί και παρόμοια κρυφά γούστα, ενδεχομένως να σου έχει εξασφαλιστεί και ένα μεροκάματο, οπότε γίνεται κατανοητή αυτή η ανοχή.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ξεφτιλισμένο πουσ,,ριό του Τσούνη Λεμούριε: Αν ο Γέητς, ο Χάουαρντ, ο Χέρντερ και όλοι όσους έχουν μεταφράσει σε άρθρα και βιβλία τα παιδιά της ΦΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ήταν κομμουνιστές εγώ αύριο θα φόραγα περιβραχιόνιο με το σφυροδρέπανο και ας είμαι δεκαοκτώ χρόνια στον εθνικιστικό χώρο.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Κοίταξε φίλε, αν είναι μαύρο το περιβραχιόνιο με το σφυροδρέπανο και πάλι εθνικιστής θα είσαι... χαχαχα . Ε/Μ, αλλά εθνικιστής.
Ο Αχιλλέας είπε...Και ποιος έκανε τον Ραφαηλίδη και τον Γιανναρά τιμητές των πάντων; Καλά βέβαια δεν βάζω τον Ραφαηλίδη και τον Γιανναρά στο ίδιο τσουβάλι. Ο Ραφαηλίδης ήταν οξυδερκής αλλά δεν κατάφερε τίποτα ιδιαίτερο συγγραφικά. Θα μπορούσε κάποιος να μην τον διαβάσει ποτέ και σίγουρα δεν θα έχανε κάτι. Κέρδιζε πάντα τα debate απέναντι στους Δεξιούς και τους ακροδεξιούς (πράγμα όχι δύσκολο) και ήταν ένας ικανός κριτικός της έβδομης τέχνης.
Τώρα ο Γιανναράς είναι αρκετά σοβαρός, αλλά προφανώς έχει κάνει έντονη κοπτοραπτική μέχρι και στον σχολαστικισμό (τον οποίο δεν μπορώ να καταλάβω πως έχει αγκαλιάσει, καθώς ως κλασσικός Έλληνας ορθόδοξος ξεπλένει την Δεξιά, όπως και τον Φιλελευθερισμό με μονομανία).
Και, τώρα, ίσως και μια πιο ιδιαίτερη εμπειρία από τον κ. Γιανναρά.
Κατά την διάρκεια του Covid είχαν κάνει ένα συνέδριο στο Deree για το πως οι «ελληναράδες» μαζικά δεν ήθελαν να εφαρμόσουν τα μέτρα της κυβέρνησης. Κατά την διάρκεια του συνεδρίου κάποιοι από τους σύνεδρους είχαν επιτεθεί σε διανοητές του Ρομαντισμού. Το παραπάνω δεν είχε σχέση με το συνέδριο. Αλλά έπρεπε να επιτεθούν στον Ρομαντισμό κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στην «αντιδραστικότητα» του. Ο κ. Γιανναράς ο οποίος βρισκόταν εκεί για να δώσει αίγλη στο συνέδριο έφτασε μέχρι και στο σημείο να πει θυμωμένα, «υπάρχει άραγε άλλη χώρα με τέτοιους πολίτες που να μην ακούν την κυβέρνηση;»
Καλώς λοιπόν ο moderator αναφέρει, ειρωνευόμενος, το να συνεχίσει να γράφει άρθρα σε καθεστωτικές εφημερίδες ο συγκεκριμένος. Ποτέ του δεν τα έβαλε πραγματικά με το σύστημα. Με ένα σύστημα που στο τέλος της ημέρας είναι πηγαία αντιχριστιανικό. Δηλαδή ο κ. Γιανναράς θεωρεί την χιλιόχρονη Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, «ατύχημα»; Την συντηρητική Ελλάδα του Ιωάννη Μεταξά; Και αυτός ήταν λίγος; Πόσα πράγματα γνωρίζει για τον Ρομαντισμό; Γίνεται άραγε κάποιος που έχει αφιερώσει την ζωή του στον χριστιανισμό να είναι Φιλελεύθερος; Ποιοι ήταν οι πνευματικοί ταγοί του Φιλελευθερισμού; Τι πίστευαν για την ελέω Θεού Βασιλεία; Ρητορικά ερωτήματα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έντυπα αντίτυπα του περιοδικού της λέσχης υπάρχουν ακόμα? Μιλάω για το τελευταίο τεύχος.
Επίσης,σχεδιάζετε μετά από κάποιο διάστημα να τα ανεβάζετε και ψηφιακά όπως κάνατε πριν τον κορωνοιό?
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Υπάρχουν ασφαλώς. Στα σημεία διανομής που γράφει η παρακάτω ανάρτηση.
Όχι δεν θα τα ανεβάσουμε διαδικτυακά. Ανεβάσαμε τα παλιά τεύχη που διανέμονταν δωρεάν. Τα της Β περιόδου έχουν τιμή, πρέπει να πληρώσουμε ΕΦΚΑ, λογιστές κλπ. Δεν γίνεται να τα δίνουμε δωρεάν.
Ο Supplier είπε..."Αυτοί συνδέονται με τον Μπερκ αλλά δεν είναι καθαρή συνέχεια του. Καθαρή συνέχεια του φαίνεται να είναι ο Σκρούτον. Αυτόν τον θεωρείται ρομαντικό;"
Περίεργη φυσιογνωμία ο μακαρίτης. Την περίοδο της αλτ ράιτ θεωρούνταν ο κατεξοχήν πατριάρχης της διανοουμενίστικης εκδοχής του ήπιου αγγλοσαξονικού εθνολαικισμού, κάτι σαν ο νέος Ράσσελ Κερκ που εκφράζει με ύφος Oxbridge τα προστάγματα του Μπρέξιτ και του Τραμπισμού και με την ιδιότητα του τελευταίου υπερασπιστή της δυτικοχριστιανικής κληρονομιάς πλασάρονταν με το τσουβάλι από tradcath ιστολόγια τύπου imaginative conservative και first things, από παραδοσιοκράτες youtubers κτλ.
Πριν κάποια χρόνια είπα και εγώ να διαβάσω ένα από τα τελευταία βιβλία του και συγκεκριμένα το ημιαυτοβιογραφικό "how to be a conservative". Σκέτη απογοήτευση. Από τις 250 σελίδες οι 50 ήταν συγκαλυμμένη αγιαστούρα στην Θάτσερ, οι άλλες 50 ανεπίκαιρη πολεμική στους... "μαρξιστές" του Harold Wilson και το υπόλοιπο κάτι σαν ιδεολογικό λεξικό (τι είναι εθνικισμός, σοσιαλισμός, καπιταλισμός, περιβαλλοντισμός κτλ) που θύμιζε περισσότερο κακογραμμένο λήμμα της wikipedia. Πάντως για διάδοχος του Μπερκ δεν μου φάνηκε, του William Buckley μπορεί.
Βέβαια πιθανόν σε άλλους τομείς, πχ στην αισθητική φιλοσοφία, να έχει αφήσει σημαντικό έργο, ας πούμε εφάμιλλο του Μπερκ, αλλά αυτό δεν είμαι σε θέση να το κρίνω. Απ' ό,τι βλέπω στην Encyclopedia of Philosophy του Stanford περιλαμβάνεται η βιβλιογραφία του ως πηγή σε πολλά άρθρα, οπότε μάλλον μετρούσε ως όνομα στους ακαδημαικούς κύκλους.
Προσωπικά από σύγχρονους αγγλοσάξονες θα πρότεινα το "Why liberalism failed" του Patrik Dennen. Μην φανταστείς τίποτα ριζοσπαστισμούς και εξαλλοσύνες με το καντάρι, έτσι και αλλιώς αυτά δεν υπάρχουν πέρα από την Μάγχη, αλλά νομίζω είναι μια καλή γενική προσέγγιση για τα τεκταινόμενα των τελευταίων δεκαετιών στο δυτικό ημισφαίριο.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...ναι, τον ξεχάσαμε τον Σκρούτον. Όχι και διάδοχος του Μπερκ ρε παιδιά. Σε μερικά χρόνια δεν θα τον θυμούνται και πολλοί αναγνώστες. Υπάρχει καταρχάς διαφορά κλάσης. Τώρα στο ιδεολογικό πεδίο όπως τα λέει ο Supplier είναι. Ο Αχιλλέας που ξέρει περισσότερα σε βοηθήσει.
Ο Αχιλλέας είπε...Συμφωνώ Supplier. Όντως χρησιμοποίησαν τον Scruton ως «θεματοφύλακα της Δύσης» διαφορά alt-right άτομα. Βέβαια αυτό είναι κάτι το οποίο δεν θα δεχόταν ποτέ ο ίδιος ως προσδιορισμό. Ο Scruton ήταν πιο ήπιος στην πολιτική του κοσμοθέαση και από τον C. S Lewis με τον οποίο λογομαχούσε έντονα ο Tolkien. Ο Lewis θεωρούσε ότι μια βασιλευομένη δημοκρατία ήταν το απαύγασμα της συντηρητικής σκέψης. Κάτι που ο Tolkien θεωρούσε γελοίο.
Και έχεις δίκιο ότι η σημαντικότερη συνεισφορά του Scruton είναι στο κομμάτι της φιλοσοφίας. Συγκεκριμένα στο κομμάτι της αισθητικής, με το σημαντικότερο των βιβλίων του να είναι το «Beauty» και το σπουδαίο ντοκιμαντέρ του «Why beauty matters».
Εγώ σίγουρα δεν θα έβρισκα συνέχεια ανάμεσα σε Burke και Scruton αλλά αλληλοσυμπλήρωση ανάμεσα σε Scruton και Peter Hitchens.
Είναι εμφανές ότι ο Hitchens έχει επηρεαστεί κατά κόρον από τον Scruton προσπαθώντας και αυτός να αποτελέσει συνέχεια του Scruton υποπίπτοντας και αυτός, δυστυχώς, σε φοβερά λάθη. Να πούμε ότι και ο Scruton και ο Hitchens είχαν μια απίστευτη αντιπάθεια για το πρόσωπο του Mosley. Ένα από τα πράγματα που τους εκνεύριζαν ήταν ότι τον έβλεπαν ως «μαύρο-φορεμένο κομμουνιστή». Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε για ποιο λόγο κάτι τέτοιο είναι γελοίο εκ πρώτης όψεως ή ακόμη και εκ του πονηρού εκ δεύτερης.
Παρόμοια πορεία είχε και ο Joseph Pearce. Ενώ ήταν Στρασσεριστής και μάλιστα είχε υπάρξει και πολιτικός κρατούμενος, τα άφησε όλα πίσω του, γινόμενος θιασώτης του Russell Kirk. Στην πραγματικότητα «μετριοπαθής Συντηρητικός» και αυτός κατά την παράδοση του Scruton. Έχω διαβάσει σχεδόν όλα τα βιβλία του Pearce (και όλα τα βιβλία του με αναλύσεις για τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών) και αντιλαμβάνομαι ότι και αυτός «αναγκάστηκε» να δείξει ένα πηγαία φιλικό πρόσωπο προς το σύστημα έτσι ώστε να μπορέσει να βιοποριστεί από την συγγραφή του. Ακόμη και η ιστοσελίδα Imaginative Conservative δεν είναι αθώα. Μπορεί να έχει καλή αρθρογραφία αλλά εάν ψάξεις όλα τους τα άρθρα μπορείς να βρεις αρθρογράφους που στηρίζουν το σκληρότερο πρόσωπο του νέο-φιλελευθερισμού.
Δυστυχώς πραγματικός συντηρητισμός στην Αγγλία δεν υπάρχει. Οι Scruton, Hitchens και Pearce (ο καθένας για διαφορετικούς λόγους) κάθε φορά που έκαναν ένα βήμα μπροστά για να πιέσουν μια κατάσταση κατέληγαν να κάνουν δύο πίσω για να μην τους πουν «φασίστες». Στην περίπτωση του Pearce μάλιστα ο ίδιος για να πετάξει την «ρετσινιά» του πρώην εθνικιστή έγραψε και ολόκληρο βιβλίο απολογούμενος για το παρελθόν του.
Ο μοναδικός ο οποίος κρατούσε Θερμοπύλες στον αγγλικό συντηρητισμό ήταν ο Bowden, και ο ίδιος από τον πόλεμο που δέχθηκε από τον αλήτη τον γενικό γραμματέα του BNP, Nick Griffin, πέθανε από καρδιακό επεισόδιο. Κατά πάσα πιθανότητα θα γράψω άρθρο για το πως η ψυχολογική πίεση του, αλήτη ακροδεξιού, Griffin οδήγησε στο θάνατο μια από τις μοναδικές ελπίδες που είχε η Αγγλία για ένα δυνατό εθνικιστικό κίνημα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Επίθεση του Ιράν εναντίον του Ισραήλ! Νίκη στα όπλα των αντισιωνιστών
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ιωνα, τι παράγει ο "Σαμουράι" άλλο από αμφίβολος "μεταφράσεις" με το κιλό, όπως είναι της μόδας σε αυτήν την χώρα;
Όλο και περισσότερο καταλαβαίνω γιατί κάποιος παλιός σου είπε ότι η επαφή σου με την πραγματικότητα είναι πολύ αμφίβολη...
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ανώνυμε καλό είναι να μην εμπλακεί ο Κώστας στην συζήτηση. Δεν την άνοιξε αυτός, δεν είναι σωστό να δέχεται κριτική σε ένα θέμα για το οποίο δεν έχει καμία ευθύνη ή συμμετοχή. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να ασκήσει κανείς κριτική ή να αρθρώσει αντίλογο στον Γιάννη. Γιατί να την πληρώσει ο Κώστας, δεχόμενος κριτική χωρίς να έχει προκαλέσει κανέναν;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...--Ξεφτιλισμένο πουσ..ριό του Τσούνη Λεμούριε: Αν ο Γέητς, ο Χάουαρντ, ο Χέρντερ και όλοι όσους έχουν μεταφράσει σε άρθρα και βιβλία τα παιδιά της ΦΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ήταν κομμουνιστές εγώ αύριο θα φόραγα περιβραχιόνιο με το σφυροδρέπανο και ας είμαι δεκαοκτώ χρόνια στον εθνικιστικό χώρο--
κοπριτης εδω...αμα εισαι 18 χρονια στον εθνικιστικο χωρο και δεν μπορεις να ξεχωρισεις καποιον που δηλωνει κομμουνιστης απο καποιον που δεν το δηλωνει και παριστανει κατι αλλο παραπλανητικα για να κανει ετσι στα μουλωχτα κομμουνιστικο εισοδισμο σε συτο το κατι αλλο που παριστανει, τοτε συνεχισε να παραμενεις στον εθνικιστικο χωρο γιατι ο δεικτης νοημοσυνης σου δεν ειναι για παραπανω πραγματα. να σου θυμισω λοιπον τον Μαμουτο μας σε συζητηση που εγινε για την εκδηλωση των ιμιων την οποια ανοιξα με τα λευκομετρα και τα λοιπα εδω περα, να πεταγεται καποια στιγμη και να γραφει οτι δεν ειναι ρατσιστης και δεν τον ενδιαφερει η σωτηρια της λευκης φυλης αν ειναι να υπαρχει καπιταλισμος!
μαντεψε τωρα: ακριβως τα ιδια πραγματα λεει και ενας κομμουνιστης οταν βαζει ως προτεραιοτητα την οικονομια πανω απο το εθνος του και τη φυλη του λεγοντας επισης ποσο αντιρατσιστης ειναι. και ρωτω τωρα εγω ρητορικα: διαβαζοντας καποιος τετοια πραγματα στη ΦΛΕΦΑΛΟ απο περιεργεια για να δει τι πολιτικες επιλογες θα ακολουθησει, γιατι να ψηφισει ενα εθνικιστικο πολιτικο κομμα και οχι ενα αριστεριστικο που εχει τα ιδια μυαλα με τον καθε Μαμουτο; εγω ΚΚΕ θα ψηφιζα αν ημουν αναποφασιστος πολιτικα και ηθελα να συμβουλευτω τη ΦΛΕΦΑΛΟ για να κανω πολιτικη επιλογη! οσο για τον τσου-Τσουνη που λες, τι δουλεια μπορει να εχει μαζι μου οταν ξεκαθαρα εγω γραψει και σε αυτη την αναρτηση οτι ειμαι υπερ της Ρωσιας στον πολεμο με την Ουκρανια; μαλλον λαθος Λεμουριο διαβαζεις ή χρειαζεσαι οφθαλμιατρο. διαλεγεις και παιρνεις...
-Λεμουριος τρολιστας
Ο Σταμάτης είπε...Θα σου απαντήσω εγώ πριν τον φίλο σχολιαστή. Δεν πρέπει να ψηφίσει κανένα ακροδεξιό κόμμα αλλά να ρίξει φυλλάδιο της φλεφαλο στην κάλπη (ή κάτι σχετικό), μέχρι να ιδρυθεί ένα κανονικό εθνικιστικό κόμμα.
Ο Αλέν ντε Μπενουά το κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Μπορεί να τον θεωρείς κι αυτόν κομμουνιστή. Όμως έκανε την τραγικά απαράδεκτη επιλογή να χρησιμοποιήσει ως προμετωπίδα του διανοητικού κινήματος που καθοδήγησε τον όρο Νέα Δεξιά. Κομμουνιστής και ο επικεφαλής της διανοητικής Νέας Δεξιάς της Γαλλίας, σύμφωνα με την Λεμουρία οπτική....
Σας έρχεται πίσσα και πούπουλα, όπου να 'ναι...
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Αχιλλέα, ο Γιανναράς ξεπλένει την Δεξιά και τον φιλελευθερισμό; Ο Γιανναράς, ο μαθητής του Κουτρουμπή, του Ρωμανίδη του Λόσσκι, του Φλωρόφσκι και του Στανίλοαε θεωρεί ατύχημα την Aνατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία; Ο υμνητής των υπόδουλων ελληνορθόδοξων Κοινοτήτων όπως τα Αμπελάκια και δεινός επικριτής του δυτικού Εθνικού - Κράτους και του Δυτικού Σχολαστικισμού από τον Αυγουστίνο μέχρι τον Όκκαμ διά μέσου του Ακινάτη είναι φιλελεύθερος; Μήπως τον συγχέετε με τον Ράμφο; Παιδιά με αφήνετε άναυδο.
Ο Σταμάτης είπε...Ίσως ο κεραυνοβολισμός έχει να κάνει με κάποιο δικό σου θέμα και όχι με την εκτίμηση του Αχιλλέα. Εκτός και αν η παρουσία σου στα δίκτυα της Δεξιάς όλες αυτές τις δεκαετίες σε έχει κάνει να μην βλέπεις τα αυτονόητα ακόμη και αν αυτά είναι μπροστά σου.
Ή άλλως, στα γραπτά μπορεί να υποστηρίζουν πολλά ορισμένοι. Όμως στην πράξη υπάρχει μια πολιτική συνθήκη (πρακτική επαναλαμβάνουμε και καθόλου οντολογική) που προϋποθέτει κάποια πολύ συγκεκριμένα στοιχεία. Δεν γράφεις στην Καθημερινή και στις φυλλάδες της πρεσβείας των ΗΠΑ αν είσαι τόσο ενάντιος, όπως παρουσιάζεις τον Γιανναρά. Αφήστε το παραμύθι περί καλής πένας που έχει ανάγκη για εμπορικούς λόγους ο κάθε Αλαφούζος. Όσο καλή κι αν είναι η πένα, όταν υπάρχει πολιτικός σχεδιασμός όπως αυτός που εφαρμόζει η ελίτ εξουσίας, θα φροντίσει το εκδοτικό στερέωμα να χαθεί η κάθε καλή πένα. Όχι να της δώσει δημόσιο βήμα.
Κι αυτά τα ραντεβού με τον γέρο Καραμανλή όταν ήταν νέος ((ο Γιανναράς);; Έτσι εύκολα έβρισκε πρόσβαση ο κάθε ταλαντούχος νεαρός αρθρογράφος ή επιστήμονας στην αυλή του στραβομάσελου -ακόμη και αν η κρίση του Γιανναρά για το χαϊβάνι εθνάρχη ήταν ολόσωστη..;;
Θυμάμαι ότι έλεγα κι εγώ τις ίδιες βλακείες που γράφεις σε μια συνάντηση με τον συγγραφέα Νίκο Βλαντή, κάπου στα 2009. Νέος εγώ τότε και έδινα έμφαση στο γράμμα, αγνοώντας το βρώμικο υπόβαθρο που μπορεί να υπάρχει στις δημόσιες σχέσεις και τις φιλίες των συστημικών δημοσιολόγων. Όταν ο Νίκος έκανε μια αυστηρή εκτίμηση για την περίπτωση του Γιανναρά, τον ρώτησα παραξενεμένος που βάσιζε τα όσα έλεγε. Υπόψη, ο Νίκος ήταν τεράστιο ταλέντο ως συγγραφέας, με βιβλία του να κυκλοφορούν σε πολύ καλές εκδόσεις και με άριστη γνώση του εκδοτικού στερεώματος.Η απάντηση του Νίκου ήταν ότι κανένας αληθινά αντισυστημικός δεν θα γινόταν δεκτός στο συγκρότημα της Καθημερινής, καθώς και ότι κανένας αληθινά έντιμος δεν θα δικτύωνε συγγενικά του πρόσωπα σε πόστα του δημόσιου λόγου αν δεν είχαν τις απαραίτητες ικανότητες σκέψης. "Κι εσύ είσαι καλός συγγραφέας, μικρέ. Πολύ καλύτερος από τον γιο του Γιανναρά. Αλλά δεν θα σου ανοίξει κανείς την πόρτα για να δημοσιεύσεις άρθρα σε μεγάλες εφημερίδες. Σε αυτόν όμως την έχουν ανοίξει." Αυτή ήταν η απάντηση και εννοούσε πολλά περισσότερα που μου ανέλυσε στην συνέχεια.
Άσε τις εξυπνάδες και την προσποίηση ότι δεν καταλαβαίνεις τι γράφει ο Αχιλλέας. Προφανώς ανήκει στην ευρύτερη Δεξιά, αν πρέπει να τον κατατάξουμε κάπου πολιτικά. Δεν έχει καθόλου σημασία το τι γράφει. Σημασία έχει το το πώς κάνει πράξη αυτά που γράφει κανείς. Όλοι οι Δεξιοί του χώρου δηλώνετε ναζιστές, χιτλερικοί και άλλα ωραία. Αλλά στο δημοψήφισμα του 2015 στηρίξατε μνημόνιο και Σαμαρά, θέλετε ακόμα το κοινό νόμισμα της ευρωπαϊκής παγκοσμιοποίησης, κάποιοι αποθεώνουν τον Σόιμπλε και όλα αυτά με την σημαία του Χίτλερ!! Δεν εννοώ ότι μπορεί να συγκριθεί ο Γιανναράς με αυτές τις καταστάσεις. Εννοώ ότι η πολιτική στάση δεν κρίνεται μόνο από κείμενα. Κρίνεται από πολιτικές πράξεις. Σε αυτό το πεδίο η πολιτική συμπεριφορά του δεν είναι καθόλου όπως περιγράφεις.
Αυτά και λάβε υπόψη ότι έχεις αρχίσει όχι μόνο να κουράζεις αλλά και να εκτίθεσαι αρκετά στο διαδίκτυο. Με αποτέλεσμα να φαίνονται οι παράξενες συνδέσεις στο ύφος σου με τα σχόλια του Λεμούριου και τις θέσεις του Αριστοτέλη. Για να μην μιλήσουμε περί των σχολίων θαυμασμού για τον Πλεύρη. Τα παραπάνω σχετικά σχόλια δεν είναι γραμμένα από παιδιά της λέσχης. Όμως τα συμπεράσματα δεν είναι πολύ διαφορετικά από τα δικά μας.
Όπως γράφτηκε πιο πάνω, αρχίζει να σφίγγει ο κλοιός... Δεν έχουμε όλη την ώρα διάθεση να διασύρουμε τους εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου και τους Στόκους..Μην μας αναγκάσεις να το κάνουμε τακτικότερα. Δεν είναι δύσκολο για εμάς και δεν θα είναι καλό για εσάς. Πίστεψέ με.... Μόνο αυτό σου λέω..
Ο/Η Ανώνυμος είπε...--Λεμούριε αν δεν υπήρχε η λέσχη να σου περνάει τα σχόλια θα αυτοκτονούσες από την ανία. Να πεις -ένα ευχαριστώ στην γενναιοδωρία του Σταμάτη που αποκτά νόημα η μίζερη ζωή σου--
μα δεν ειναι κατι το μυστικο. ποσες φορες εχω πει οτι με Μαμουτο κοιμαμαι με Μαμουτο ξυπναω! πως γινεται αυτο; να πως:
https://archive.ph/zcnRp/a484431d970684651c50997dc97a7d3ae937c85a.jpg
και ερχεται μετα η ΦΛΕΦΑΛΟ και μου λεει μετα απο καθε της αναρτηση που πεταγομαι πρωτος να σχολιασω, παλι εδω εισαι ρε κοπριτη; που αλλου θα μπορουσα να ημουν δηλαδη οπως ειδες; για αυτο και το κοπριτης εδω που ακολουθησε...εχεις χασει επεισοδια της Λεμουρειας Εισβολης δυο χρονια τωρα εδω περα. εγω δεν φταιω για αυτο...
-Λεμουριος τρολιστας
Ο Σιδηρά Φρουρά είπε...Αγαπητε Λεμουριε
O Ινδο-Αριος Γκεκας(γνωστος στον Βορρα και ως Βελη-Γκεκας λογω του βουκολικου μυστακος)μιλησε εν μεσω χριστιανικων εικονων ωστε να περασει το μυνημα του και στους χριστιανους εθνικιστας(ενα μπλοκ που ξεκιναει απο Ιερο Λοχο/ΕΟΜ και καταληγει στον Ελληνα Κοντρεανου Νατσιο).Ειναι ενας ηθελημενος συμβιβασμος αναλογος με εκεινον που ειχε κανει ο αειμνηστος Φουρακης οταν ειχε παρεμβει στη θρυλικη εκπομπη Λεβεντη λεγοντας οτι τον στηριζει για ''Ελλαδα και Ορθοδοξια''.Με την ευκαιρια θα σου προτεινα να κανεις τα ''Λεμουρια Σαλπισματα'' γιατι οι αποψεις σου ενδιαφερουν πολλους ακομα και φανς ΦΛΕΦΑΛΟ που αμφιταλατευονται μεταξυ Μαμουτιας και Λεμουριας Κοσμοθεωριας.
Σταματη την ευθυνη για το τρολαρισμα στο Ιντιμιντια ανελαβε ο Συλλογος Ευτραφων Επικομεταλαδων Δισκοπωλων(ΣΕΕΔ).Κακως υποπτευτηκες τον ιππεα ο οποιος εχει τσακωθει με τους συγκεκριμενους γιατι λενε οτι το Επικ ειναι συνεχεια της Βαγκνερικης μουσικης.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Σταμάτη, δεν μπορώ να ερμηνεύσω το επιθετικό και πεφυσιωμένο ύφος σου. Ασφαλώς και δεν θα το παρακολουθήσω, διότι τα χρόνια με έχουν κάνει ταπεινό. Δεν ισχυρίστηκα ποτέ ότι ο Γιανναράς είναι εθνικιστής. Είναι ένας Νεο-ορθόδοξος Ρωμηός, ο οποίος κατετρίβη σε όλο του το έργο να αποκαταστήσει το έλλειμα των Ζαμπέλιου - Παπαρρηγόπουλου επιχειρώντας την οντολογική απόδειξη της αδιάπτωτης συνέχειας και ενότητας του Εθνικού Βίου των Ελλήνων από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, τον οποίο μάλιστα αντιπαραβάλλει ως τρόπο του Ζην ριζικά στον Δυτικό. Αντιπαραβάλλει την Λαϊκή Κοινότητα στην Κοινωνία του Συμβολαίου και το Εθνικό Κράτος. Εν τέλει, απέτυχε. Διότι ο Χριστιανικός Πολιτισμός ακόμη και στην Ελληνορθόδοξη εκδοχή του, έχει θεμελιωδώς διακριτή οντολογική (Αρχή του Υπάρχειν) ταυτότητα από τον Μυθικό πολιτισμό των Ελλήνων. Εν τούτοις, είναι άξιος για την προσπάθεια του αυτή, μοναδική τον Κ΄ αιώνα. Γι' αυτό, εγώ ο παγανιστής, τον τιμώ. Σεις τον επιτιμάτε όχι για το έργο του, αλλά γιατί γράφει στην "Κ", διότι έχει διασυνδέσεις με το Σύστημα που διόρισε τον γιό του ή δεν ξέρω τί άλλο. Για την "Κ" γνωρίζω ότι είναι το μαύρο πρόβατο και ότι άφηναν την γραφίδα του για ξεκάρφωμα. Όμως, όλα όσα του καταλογίζετε είναι άσχετα με το έργο του, το οποίο προδήλως ΔΕΝ γνωρίζετε, αλλά συστηματικά στον διάλογο μας, πετάτε την μπάλα στην εξέδρα: Η Δεξιά, η "Κ", ο γιός του κλπ. Δεν πειράζει που δεν το γνωρίζετε, αλλά μη γράφετε φαιδρές ανακρίβειες τις οποίες εν συνεχεία προσπαθείτε να επικαλύψετε με την οργισμένη στροφή της συζήτησης αλλού. Δηλαδή αν διαβάσουν από το Αντίδοτο πχ ο π. Σκλήρης ή ο Θεόδωρος Ζιάκας ή ο Κών/νος Χολέβας από το Αντίβαρο αυτά που λέτε για τον Γιανναρά, θα κλείσουν αμέσως την ιστοσελίδα, θεωρώντας σας μη σοβαρούς. Και αυτό εγώ εκ βάθους καρδίας ΔΕΝ το επιθυμώ.
Ο Σταμάτης είπε...Ίσως η μεγάλη ηλικία προϋποθέτει ότι η ταπεινότητα συνοδεύεται και από μειωμένη αντίληψη. Ή και από πονηριά. Αυτή θα ήταν μια ικανοποιητική εξήγηση για το γεγονός ότι υποθέτεις πως έχουμε απαξιώσει το συνολικό έργο του Γιανναρά ενώ στην πραγματικότητα συμβαίνει κάτι πολύ διαφορετικό.
Διακρίναμε τον Γιανναρά από τις εθνικιστικές επιρροές γιατί εσύ τον παρέθεσες ως προϋπόθεση αλλαγής και υποτιθέμενης εμβάθυνσης του διανοητικού προσανατολισμού της λέσχης. Ως διανοητής μπορεί να έχει ένα ενδιαφέρον. Ως διανοητής που δυνητικά θα μπορούσε να καθορίσει τον προσανατολισμό του ελληνικού εθνικιστικού κινήματος δεν έχει κανένα ενδιαφέρον. Αλλά εσύ τον τοποθέτησες ανάμεσα σε επιρροές που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχουμε ως αρθρογράφοι. Μην αλλοιώνεις, λοιπόν, με ύπουλα κουτοπόνηρο τρόπο το περιεχόμενο της συζήτησης, όπως πιθανόν έχεις μάθει από την μακρόχρονη παρουσία σου στα γνωστά δίκτυα της αφανούς Δεξιάς.
Κατά τα άλλα, μολονότι είναι ενδιαφέρων ως αρθρογράφος και πολύ καλός χρήστης της ελληνικής, ο Γιανναράς αγνοεί σε εκκωφαντικά ανεπαρκή βαθμό την ιστορία των πολιτικών ιδεών του 19ου αιώνα. Από αυτή την άγνοια προκύπτει και η αρνητική του κρίση για τον Παπαρρηγόπουλο και τον Ζαμπέλιο. Γιατί η φιλοσοφία έχει διαφορετικούς κλάδους. Μπορεί να γνωρίζει κανείς άριστα θεολογία και οντολογία, αλλά να αγνοεί την πολιτική φιλοσοφία.
Τώρα για τους αναγνώστες που μπορεί να δυσαρεστήσουμε, μολονότι αποδεικνύεις την απουσία πλήρους επαφής με την ηθική της ελληνικότητας αναφερόμενος σε απόντα τρίτα πρόσωπα (βασική συμβουλή του Αριστοτέλη να αποφεύγεται αυτή η συμπεριφορά και χτυπητό σύμπτωμα αγοραίας καλβινιστικής, ωφελιμιστικής-ενδεχομένως και εβραϊκής- αδιακρισιας), θα απαντούσα αστειευόμενος, άσε τον καθένα να κρίνει. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, αλλά ως ρομαντικοί δεν συμπεριφερόμαστε με γνώμονα το πώς θα φανούμε αρεστοί στον κάθε αναγνώστη.
Μας ενδιαφέρει μόνο να είμαστε ειλικρινείς, αισθητικά αυθεντικοί στις ρομαντικές μας αναφορές και ιδεολογικά συνεπείς με τον (ιστορικά αληθινό) εθνικισμό. Και σ' όποιον αρέσουμε.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Τώρα για μένα. Ασφαλώς ψήφισα ΝΑΙ στο ευρώ, διότι ακριβώς ΔΕΝ είμαι ούτε εθνικιστής ούτε κομμουνιστής, αλλά Ευρωπατριώτης. Τώρα αν σεις συνδέετε το ΝΑΙ μου με τον Σαμαρά κι εγώ μπορώ να συνδέσω το ΟΧΙ σας με τον Κουτσούμπα. Αυτά είναι φαιδρά επιχειρήματα. Σας έχω εξηγήσει, ότι κομμουνισμός και εθνικισμός είναι ταυτόσημα πράγματα, δυό νεκρές ιδεολογίες. Και μάλιστα, ο εθνικισμός είναι πολύ πιο επικίνδυνος, διότι τα υπολείμματα του ταλανίζουν και διχάζουν ακόμη την Ευρώπη. Ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι απόρροια του Εθνικισμού και ένεκα αυτού η Ευρώπη κινδυνεύει με Γ' Παγκόσμιο. Η μάχη δίδεται ανάμεσα στον Ευρωπατριωτισμό και τον Ευρωατλαντισμό. Ο Ναζισμός μου, είναι εντελώς προσωπικό βίωμα και δεν τον σερβίρω σε κανένα.
Κάποιοι με συνδέετε με τον "ιππέα" υποθέτω τον Καλέντζη, που έχω να ακούσω περί αυτού μισόν αιώνα. Αν συμπίπτουν οι προβληματισμοί μας χαίρομαι γι' αυτό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει ένα οποιοδήποτε νήμα διασύνδεσης μεταξύ μας.
Τον Πλεύρη τον εκτιμώ γι' αυτό που είναι, με τα λάθη και τα πάθη του. Τελεία και παύλα.
Τέλος για την υποψηφιότητα μου, η οποία ούτως ή άλλως είναι συμβολική. Σήμερα, η Πατρίδα δέχεται μια ολομέτωπη επίθεση από την Δημοκρατία. Δικαιωματισμός, Παγκοσμιοποίηση, Λαθρεποικισμός, Ευρωατλαντισμός. Ανεξάρτητα από ιδεολογικές διαφορές, πρέπει όλοι να λάβουμε θέση: Πατρίδα ή Δημοκρατία. Πατριωτικό Μέτωπο εναντίον Δημοκρατικού Τόξου. Ιδού το μοναδικό δίλημμα. Και ρίχνοντας ένα φυλλάδιο της ΦΛΕΦΑΛΟ δεν παίρνουμε θέση, απλώς κρύβουμε το κεφάλι στην άμμο.
Ο Σταμάτης είπε...Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά. Εσύ, και να μας συνδέσεις με τον Κουτσούμπα, δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα. Γιατί ο Κουτσούμπας και το ΚΚΕ δεν θα αυτοπροσδιοριστούν ποτέ ως εθνικιστές. Ούτε θα δοκιμάσουν να μοχλεύσουν τον εθνικιστικό χώρο εκ των έσω. Και οι εθνικοσοσιαλιστές του Χίτλερ που θαυμάζεις (χωρίς να ξέρεις γιατί) έκαναν κοινές απεργίες με τους κομμουνιστές στην Γερμανία. Ο Αλέν ντε Μπενουά στην Γαλλία ψήφισε το κομμουνιστικό κόμμα σε πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση.
Αντίθετα, εσύ, ο Πλεύρης και το βρωμερό δίκτυο της αστικής Δεξιάς (που εργάζεται για λογαριασμό της Νέας Δημοκρατίας και της αστικής εξουσίας), έχετε παρεισφρήσει ανάμεσα στους εθνικιστές και αξιώνετε να τους κατευθύνετε. Συνεπώς πέρα από την ιδεολογικά, ηθικά και πατριωτικά (την Ελλάδα εννοούμε εμείς ως πατρίδα και όχι όλη την Ευρώπη) ορθή στάση του όχι στο δημοψήφισμα, προασπίσαμε και την ακεραιότητα του εθνικιστικού χώρου από Δεξιούς προβοκάτορες σαν εσένα και τον Πλεύρη.
Επιπλέον οι εθνικιστές σεβόμαστε περισσότερο ως αντιπάλους τους κομμουνιστές από τους Δεξιούς. Για πολλούς λόγους.
Για την υποψηφιότητά σου θα ήμασταν εντελώς αδιάφοροι, αν είχε φιλοξενηθεί σε ένα Δεξιό κόμμα. Απ'την στιγμή όμως που ένα δήθεν εθνικιστικό κόμμα φιλοξενεί έναν υποψήφιο που υποστηρίζει ότι ο εθνικισμός έχει πεθάνει και ότι η πατρίδα του δεν είναι η Ελλάδα αλλά όλη η Ευρώπη, υπάρχει θέμα. Το οποίο ίσως πρέπει να αναδειχτεί.
Τέλος, όσον αφορά το τι έχεις αποδείξει για τον εθνικισμό. Νομίζεις ότι λαμβάνει κανείς υπόψη του έναν τύπο που γράφει τέτοιες βλακείες; Βλέπεις ότι ακόμα και άλλοι σχολιαστές διαμαρτύρονται γιατί δεν σε διασύρουμε ως τυπική Δεξιά κωμική περίπτωση ημιπαρανοϊκού συνωμοσιολογου. Αντί να το σεβαστείς και να ευχαριστείς που σου συμπεριφερόμαστε με επιείκεια, έχεις το θράσος να γράφεις ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη ως αποδείξεις οι γελοιότητες που αναφέρεις για τον εθνικισμό και τον κομμουνισμό.
Καλό είναι να γνωρίζεις, πάντως, ότι σου επιτρέπουμε να αναπτύσσεις την "σκέψη" σου γιατί μας βοηθά να εξάγουμε συμπεράσματα για αλλά θέματα (όχι για την ιστορία των ιδεών, ασφαλώς). Για παράδειγμα, φαίνεται μια σύγκλιση απόψεων με τον Λεμούριο. Αυτή η ταύτιση του κομμουνισμού με τον εθνικισμό σε κοινά πολιτικά περιβάλλοντα που υποτίθεται ότι έχουν ξεπεραστεί, θυμίζει, πέρα από θεωρητικούς του νεότερου φιλελευθερισμού, και κάτι λίγο από Στόχο, κάτι από φίλους του Πλεύρη, κάτι από Άδωνι. Δεν το σώζεις με την φιλορωσική ακροβασια. Αντανακλά αρκετό "Λεμούριο ήθος" ο λόγος σου.
Καταληκτικά, πήγαινε να ερευνήσεις τις προϊστορικές περιόδους κατά τις οποίες, σύμφωνα με τις έρευνές σου, υπήρχαν προ άνθρωποι - ή όπως αλλιώς τους ονομάζεις - με τρία πόδια και δύο κεφάλια, ψάξε σε καμία τελετή την ανάσταση του Χίτλερ, και άσε την ιστορία των πολιτικών ιδεών, άσε την πολιτική ανάλυση, άσε πάνω από όλα τον χώρο.
Για κάποιο λόγο, που κι εγώ δεν έχω καταλάβει, ακόμη έχω διάθεση να σε αντιμετωπίσω με χιούμορ και χαλαρότητα. Μην με αναγκάσεις να ασχοληθώ προσεκτικά με τα όσα γράφεις..
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πω πω πω πω πω!
ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΠΩ ΠΩ!!!!!!
ΤΙ ΓΚΟΛ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ; ΚΑΙ ΕΧΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ!
Που ήσουν ρε ΦΛΕΦΑΛΟ τόσα χρόνια γαμώ την τρέλα μου γαμώ!!!
Καλά ρε! Καλά ΡΕ! Οι κλασικιστές του κλασίματος, οι ευρωπατριώτες και τα μαγαζιά της ΝΔ τι φούμαρα έχουν ταΐσει τον κοσμάκι τόσα χρόνια; Ρε Ίωννα εσύ τα γράφεις αυτά; Και μετά για όλους εσάς έφταιγε ο χοντρός; Ναι ήταν μεγάλο γυφταριό και η οικογένεια του ακόμη χειρότερη. Αλλά εσείς είστε αξεπέραστοι ρε φίλε. Τι φιντάνια είναι αυτά ρε; Έναν και έναν σας έχουν διαλέξει. Είναι πονηρός ο Αμερικανός. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Ρε δεν τα πιστεύω αυτά που διαβάζω. Δεν μπορώ να τα πιστέψω ρεεεεεεεεεεε!
Ο Αχιλλέας είπε...Ίωννα πέραν της γενικότερης αναλύσεως, η οποία καλό είναι να μην καταλήγει σε βερμπαλισμό, θα σου παραθέσω μικρά αποσπάσματα από άρθρο του Γιανναρά.
Γράφοντας στο διαδίκτυο τις λέξεις «Γιανναράς» και «εθνικισμός», βρήκα το συγκεκριμένο άρθρο: https://www.kathimerini.gr/opinion/844391/patriotismos-ethnikismos-eyroskeptikismos/
Θα παραθέσω λίγα αποσπάσματα.
«Η Eυρώπη φοβάται τον Eθνικισμό, την πανικοβάλλει το δικό της αποκύημα. Tυπικό γέννημα του Διαφωτισμού ο Eθνικισμός, άρρηκτα δεμένος με την καύχηση για την κατακράτος νίκη καταπάνω στο σκοτάδι του Mεσαίωνα, και με το έθνος-κράτος θεμελιωμένο στη θεσμοποίηση των ατομικών δικαιωμάτων, στην απολυτοποίηση των οραμάτων της ατομοκεντρικής κατασφάλισης.»
«Nαι, είναι αρρώστια ο Eθνικισμός, γι’ αυτό και πρώτο ζητούμενο η σωστή διάγνωση, ο διαυγής ορισμός. Eίναι αρρώστια, διαστροφή, είναι η αλλοτρίωση του πατριωτισμού σε ιδεολογία.»
«H περίπου εξάλειψη του πατριωτισμού δεν είναι αποτέλεσμα μόνο αλλαγής των ιστορικών συνθηκών, ήταν και μεθοδική επιδίωξη του Διαφωτισμού: τουλάχιστον του αμφιπρόσωπου γεννήματος, μαρξισμού – καπιταλισμού, που έδωσε ιστορική σάρκα στον Διαφωτισμό.»
«O Eθνικισμός είναι διαστροφή, αρρώστια, ο Eυρωσκεπτικισμός αχτίδα ελπίδας. Δεν συμβιβάζονται.»
Πόσα πραγματολογικά λάθη μπορεί να κάνει κάποιος καθηγητής Πανεπιστημίου σε ένα άρθρο το οποίο διαβάζεται σε τέσσερα λεπτά; Την απάντηση μας την δίνει ο Γιανναράς. Δεν χρειάζεται να πειραματιστούμε μόνοι μας λοιπόν.
Εάν διαβάσετε και όλο το άρθρο είναι εμφανές ότι είναι υπέρ μίας «σοβαρής» εκδοχής της Ε.Ε., της οποίας οι ιδεολογικές βάσεις δεν βασίζονται, άραγε, στον Διαφωτισμό τον οποίο «πολεμά» ο κ. Γιανναράς; Ο οποίος κάνει αναφορά στον Μεσαίωνα χρησιμοποιώντας την λέξη «σκοτάδι!»
Είχα ακούσει κάτι παρόμοιο κάποτε σε ένα εκκλησιαστικό κήρυγμα από έναν λαϊκό, όπου αφού έψαλε, είπε κατά την διάρκεια του μετέπειτα λόγου του ότι, «Είμαστε πατριώτες αλλά χωρίς τις κακοφωνίες του εθνικισμού». Βέβαια άκουσα τα παραπάνω από ηλικιωμένο νεοδημοκράτη παππού, που λόγω του Β’ ΠΠ δεν είχε βγάλει το δημοτικό, όχι από καθηγητή Πανεπιστημίου!
Πάντως τα γραφόμενα του Γιανναρά μου θυμίζουν το λεγόμενο «damage control» των Φιλελευθέρων. Δηλαδή ότι κάποιος μπορεί να κάνει κριτική μέχρι και στον καπιταλισμό αρκεί να μιλάει χυδαία για τον Μεσαίωνα και να έχει συνταχθεί αναφανδόν με την «σωστή πλευρά της ιστορίας». Εάν ο συγκεκριμένος αποτελεί το μαύρο πρόβατο της Καθημερινής, τα λευκά τους πρόβατα δηλώνουν ανοικτά ψηφοφόροι της ΝΔ;
Τέλος πάντων, Ίωννα. Η κουβέντα είναι ατελέσφορη. Δεν είσαι εθνικιστής. Όπως δηλώνεις είσαι υπέρ του Ευρώ, υπέρ της Ε.Ε., αλλά και «ναζιστής». Σε τιμά λοιπόν το ότι λες ανοιχτά το τι είσαι. Έγραψες και στο τελευταίο σου σχόλιο ότι ο κομμουνισμός και ο εθνικισμός είναι νεκρές ιδεολογίες. Ότι δηλαδή έλεγε και ο Φιλελεύθερος Φουκογιάμα περί του «τέλους της ιστορίας». Και σου ξαναλέω λοιπόν ότι σε τιμά το ότι δεν υπεκφεύγεις και δηλώνεις απερίφραστα το τι πιστεύεις. Απλά η ερώτηση παραμένει. Αφού δεν είσαι εθνικιστής για ποιο λόγο γράφεις σχόλια σε εθνικιστικό blog; Για να μας πατρονάρεις; Δεν γίνεται αυτό ρε Ίωννα. Εθνικιστές είμαστε. Λατρεύουμε τον Ρομαντισμό, όπως και όλα του τα παιδιά, και μισούμε με πάθος οποιαδήποτε ιδεολογία θα καταστήσει μέχρι και το τελευταίο χωριό στην Ελλάδα ένα ακόμη προάστιο των Βρυξελών. Δεν θα μας μεταπείσεις. Με όλο τον σεβασμό.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Παιδιά καλά τα λέτε και είναι πράγματι σοκαριστική η ευρωλαγνεία ορισμένων παλιών, όμως μην αφήνεται τον γνωστό ανώνυμο να το παίζει "αγανακτισμένος εθνικιστής" και να βρίζει τον Φιλίππου και τον κάθε Φιλίππου σε κάθε ανάρτηση. Φαίνεται από το ύφος και το υβρεολόγιο ποιος είναι.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Σταμάτη, μπορείτε κι εσύ και οποιοσδήποτε άλλος να με βρίζετε όσο θέλετε και να με θεωρείτε αφασικό τύπο, τύπου Μπάιντεν. Δεν θυμώνω, διότι είμαι μειλίχιος και ταπεινόφρων. "Με τον θυμό δεν πείθεις" έλεγε άλλωστε, άλλοτε, ο αείμνηστος Δρ. Γκαίμπελς. Όσο αναφέρεσθε στον Γιανναρά, τόσο βεβαιώνομαι ότι όχι απλώς δεν τον ξέρετε, αλλά δεν έχετε διαβάσει ούτε μια γραμμή του. Αλλά όπως ξανάγραψα, δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι, ότι είσαι αλαζών και ευέξαπτος και αυτό για μένα είναι άξιο παρατήρησης και διερεύνησης. Γιατί άραγε; Τόσο καιρό σε ψυχογραφώ και θα σου πω γιατί. Διότι είσαι τεχνοκράτης. "Τεχνοκράτης, ο άξεστος των θαυμάτων" έγραψε ο Ελύτης. Και είσαι τεχνοκράτης διότι είσαι δόκτορας και όχι στοχαστής. Ο δόκτορας ως γνωστόν, ξέρει "το παν για το τίποτε και τίποτε για το παν". Ως δόκτορας, εντρύφησες στον "παραδοσιοκρατικό ρομαντικό εθνικισμό", από την μονομέρεια του οποίου αντλείς όλη την ορμή και την οργή σου, καθιστώντας τον αντί επιστημονικού εργαλείου, ιδεολογική σημαία σου που θέλεις σώνει και καλά ως νεοφώτιστος, να την φορτώσεις και σε καθέναν γύρω σου. Αλλά ο κόσμος δεν γυρίζει γύρω από τον "παραδοσιοκρατικό ρομαντικό εθνικισμό". Αντίθετα, αυτός είναι μία μόνο και μάλλον παρωχημένη διάσταση του κόσμου. Έκανες την Επιστήμη σου Ιδεολογία και αυτό είναι μέγα σφάλμα, διότι αδυνατείς πλέον να μορφώσεις μια συνθετική ερμηνευτική της Ιστορίας. Ξέρεις τί διαφέρει ο επιστήμων από τον μονόχειρα; Ο μονόχειρας το ξέρει. Γι' αυτό λοιπόν είσαι αλαζών και ευέξαπτος. Διότι εσύ, δεν το ξέρεις.
Ας κλείσουμε με τον εθνικισμό. Η Ελλάδα χρειάζεται την Ευρώπη, τόσο όσο η Ευρώπη χρειάζεται την Ρωσία. Αλλιώς δεν έχει ελπίδα απελευθέρωσης από τον Ατλαντικό Δυνάστη ούτε η μια ούτε η άλλη. Αυτός που πρέπει να ζήσει δεν είναι ο εθνικισμός, αλλά η Ελλάδα. Ακριβώς όπως αυτή που έπρεπε να ζήσει είναι η Ουκρανία που σήμερα πεθαίνει μαζί με την Ευρώπη και όχι ο υπερφίαλος, αμβλυνοϊκός ή ακριβέστερα παρανοϊκός εθνικισμός του ΑΖΟΦ.
Αυτός είναι ο εθνικισμός σου Σταμάτη. Ιδεοληπτικός, παρανοϊκός και υπερφίαλος, διότι κείται εκτός του λόγου της Ιστορίας.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Και κάτι τελευταίο. Για να ασχοληθείς προσεκτικά με όσα γράφω Σταμάτη, πρέπει να φας πολλά καρβέλια. Πρέπει να αφιερώσεις 20 χρόνια από την ζωή σου, να μελετήσεις 1.000 τόμους και να διαθέτεις 2.000 σελίδες σημειώσεις. Μετά, τα λέμε.
Ο Σταμάτης είπε...Ίωνα, προτιμώ τον διάλογο με νηφάλιους και όχι με μειλίχιους συνομιλητές. Ακόμη περισσότερο προτιμώ τον διάλογο με συνομιλητές έντιμους και ευθείς. Όχι με αμετροεπεις που εισέρχονται σε ξένα περιβάλλοντα χωρίς να σέβονται την φιλοξενία, έχοντας στο πίσω μέρος του φτωχού νου τους, την άθλια σκοπιμότητα, να κατευθύνουν παρελκυστικά συζητήσεις -και ακόμη χειρότερα, συλλογικές πορείες- σε προσανατολισμούς που εξυπηρετούν δικές τους σκοπιμότητες. Ξέρεις, είναι πολύ διαφορετικό αυτό από τον έντιμο και αγνό διάλογο.
Κατά τα άλλα αν έχω πυροδοτήσει τέτοιο ενδιαφέρον ώστε να με ψυχογραφείς (έμαθες και τεχνικές των ψυχολόγων, "διανοητικέ πολυπραγμονα") τόσο καιρό, όπως γράφεις, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε εγώ είμαι κάποιο πρόσωπο δημοσίου ενδιαφέροντος (που αποτελώ ενδιαφέρουσα περίπτωση προς ανάλυση σε κύκλους ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται έξω από το οικογενειακό και το φιλικό μου περιβάλλον), είτε εσύ έχεις κάποια ιδιαίτερη προσήλωση ενδιαφέροντος στην περίπτωσή μου. Το πρώτο μάλλον δεν ισχύει. Αν είχες σώας τας φρένας θα έπρεπε να σε προβληματίσει ότι ισχύει το δεύτερο.
Για τον Γιανναρά και για το αν τον γνωρίζουμε σου απάντησε με τον κατάλληλο τρόπο ο Αχιλλέας. Δυστυχώς για εσένα γνωρίζουμε τον πολιτικό Γιανναρά πολύ καλύτερα από ότι υποθέτεις. Όπως γνωρίζουμε και τους περισσότερους από τους διανοητές που έχεις προαναφέρει σε παραπάνω σχόλια. Γνωρίζουμε την πολιτική τους σκέψη. Γιατί αυτή μας αφορά. Μπορεί να μην εστιάζουμε στην οντολογική ή στην ηθική διάσταση της σκέψης ορισμένων διανοητών αλλά αυτό συμβαίνει γιατί δεν μας αφορά άμεσα. Μας αφορά άμεσα η πολιτική και η αισθητική. Αυτός είναι ο προσανατολισμός μας , αυτός είναι ο σκοπός των δραστηριοτήτων της λέσχης, στο έχουμε εξηγήσει δεκαπέντε φορές κι εσύ επιμένεις με χυδαία, πλην χαμηλοβλεπουσα, παρελκυστική τακτική να νομίζεις ότι μπορείς να αλλάξεις τον προσανατολισμό μας και να μας οδηγήσεις σε προσανατολισμούς που έχεις κατά νου. Αν δεν ήσουν ηλικιωμένος θα σου άξιζαν μερικές γεμάτες σφαλιάρες για την χυδαία και υποτιμητική αυτή συμπεριφορά προς εμάς και την νοημοσύνη μας. Λόγω του ότι είσαι σε μεγάλη ηλικία και άνευ επαρκών νοητικών φρένων σου απαντώ με τον τρόπο που αξίζει. Δεν σε βρίζω καθόλου και πουθενά, όπως ψευδώς έγραψες. Σε αντιμετωπίζω με την περιφρόνηση και τον σαρκασμό που σου πρέπει. Πίστεψέ με είναι πολύ καλύτερο αυτό για εσένα απ'το να κάνω ανάλυση λόγου σε κείμενά σου.
Όσον αφορά το αν είμαι εριστικός, αλαζόνας και τα υπόλοιπα που γράφεις , μάλλον ο αγαπημένος σου Βύρωνας θα γελούσε σε περίπτωση που καταλόγιζαν με αρνητικό πρόσημο αυτά τα γνωρίσματα σε ρομαντικούς.
Αν έχω καταφέρει να κάνω την ιδεολογία επιστήμη τότε μου αξίζουν εύσημα. Μόνο διανοητές με την εμβέλεια του Μαρξ πέτυχαν σε όλη την νεωτερική ιστορία κάτι τέτοιο. Στην πραγματικότητα θα χρειαστώ, για να πετύχω κάτι τέτοιο πράγματι, τα χιλιάδες βιβλία και χρόνια που αναφέρεις στο τελευταίο σου σχόλιο. Εσύ πάλι, θα χρειαστεί να διαβάσεις μόνο μια φράση μου για να μάθεις ότι δεν υπάρχει προσωπική ιδεολογία. Η φράση "ιδεολογική σημαία σου" που μου αποδίδεις, είναι λάθος με όρους πολιτικής θεωρίας. Δεν υπάρχουν προσωπικές ιδεολογικές σημαίες, ούτε προσωπικές ιδεολογίες. Οι ιδεολογίες αφορούν κινήματα και συλλογικές οργανώσεις. Ο όρος δημιουργήθηκε για να περιγράψει αυτό ακριβώς. Τα πρόσωπα είτε τις επεξεργάζονται, είτε τις μελετούν. Ενημέρωσε και τον Λεμούριο αντισφαιριστή προπαγάνδας που διαθέτεις.
Όσοι έχετε πρόβλημα με την αλήθεια της ιστορίας των εθνικιστών ιδεών που αναδεικνύει το ιστολόγιο και το περιοδικό, θα πρέπει να συμβιβαστείτε με τα νέα δεδομένα. Πολύ απλά, αυτά που ξέρατε τελείωσαν.
Χαιρετισμούς στον "πατριάρχη".
Ο Σταμάτης είπε...Στο παιδί που γράφει ότι απολάμβανε τις συζητήσεις μου με τον Γιάννη:
Εγώ φίλε δεν τις απολάμβανα. Ωστόσο προσπαθούσα να προσφέρω την πρέπουσα φιλοξενία. Έκανα υπομονή. Όμως η κατανόηση και η υπομονή εξαντλούνται (εντάξει είμαι κι εγώ οξύθυμος, αυτό είναι γνωστό) όχι για όλες τις ανοησίες και τις εξωφρενικές αντιφάσεις που μπορεί να χαρακτηρίζουν τον δημόσιο λόγο του οποιοδήποτε (εγώ τουλάχιστον έτσι αξιολογώ τα γραπτά του εν λόγω). Η περόνη απασφαλίζει, φίλε μου, όταν διαπιστώνω μεθοδευμένη, ύπουλη σκοπιμότητα.
Όλο το νόημα των παρεμβάσεων του συγκεκριμένου προσώπου κλείνεται στην φράση σύμφωνα με την οποία θέλω εγώ να φορτώσω τον αντιδιαφωτιστικό ρομαντικό εθνικισμό, ως ιδεολογία, σε όλους τους εθνικιστές γύρω μου. Επειδή αυτός ο ημίτρελος πιστεύει ότι τα πρόσωπα διαμορφώνουν μονομερώς και αντιδιαλεκτικά τις ιδέες, μπορεί να με ανεβάζει αξιολογικά στο σημείο του δυνητικού ιδεολογικού πλαστή -εκ του μηδενός- των πολιτικών προτάσεων του "χώρου". Πέρα από το γεγονός ότι δεν ισχύει αυτή η βουλησιαρχική μονομέρεια, πέρα από το γεγονός ότι ο εν λόγω υποβιβάζει την προσπάθεια που πραγματοποιείται, μέσα από την λέσχη, να μάθει επιτέλους ο μέσος Έλληνας εθνικιστής τι είναι εθνικισμός και ποια η ιστορία των ιδεών του, θα έπρεπε να μας προβληματίσει περισσότερο κάτι άλλο.
Αυτός ο τύπος (και το περιβάλλον του) δείχνει να προβληματίζεται για το ενδεχόμενο "να φορέσω εγώ τον αντιδιαφωτιστικό εθνικισμό" στους γύρω ανθρώπους του χώρου. Αν αφαιρέσουμε την εμπλοκή μου ως προσώπου στην οποία -είτε λόγω παράνοιας είτε λόγω σκοπιμότητας- δίνει έμφαση για να αποεστιάσει την συζήτηση, αυτό που μας μένει είναι ότι εκείνο που τον προβληματίζει είναι πως επιτέλους μαθαίνουν την ιστορία των εθνικιστικών ιδεών οι εθνικιστές. Τον προβληματίζει γιατί φεύγουν από την ακροδεξιά φυλακή του "πατριάρχη" και των τεκτονικών διδαχών (παραδόξως αυτό ενοχλεί και τον "Λεμούριο" , όπως και αρκετούς "εθνικιστές" της γενιάς του Πολυτεχνείου). Τον ενοχλεί ότι δεν βλέπει ο μέσος Έλληνας εθνικιστής πλέον τα φιλελεύθερα μασοναρια του Διαφωτισμού ως "άριους" πνευματικούς φάρους. Τον προβληματίζει το γεγονός ότι αρχίζουμε (με καθυστέρηση μισού και πλέον αιώνα) να εστιάζουμε στην πολιτική θεωρία και δράση και όχι στην συνωμοσιολογική (ή μη συνωμοσιολογική) προ-ιστορία, στον αποκρυφισμό, στην λατρεία νεκρών προσώπων ως θεανθρώπων Άβαταρ και σε κάθε άλλη παραδοξότητα με την οποία αρεσκόταν να καταπιάνεται, για διάφορους λόγους που χωρούν μεγάλη συζήτηση, η γενιά των εθνικιστών του Πολυτεχνείου.
Στην τελική εγώ μπορεί όντως να ήθελα να κάνω αυτό που νομίζει. Ασφαλώς και δεν θέλω. Ασφαλώς και υπηρετώ την αλήθεια, μοιραζόμενος με τους αναγνώστες όση γνώση διαθέτω. Αλλά, ας υποθέσουμε ότι ήθελα να περάσω δική μου γραμμή στον χώρο. Αν λοιπόν είχε κάποιο πρόβλημα με αυτή την επιλογή θα μπορούσε να μπει εξαρχής στις συζητήσεις εστιάζοντας σε αυτή την υποψία, δηλώνοντας τι πιστεύει και ζητώντας κάποιες απαντήσεις. Αντί για αυτή την έντιμη συμπεριφορά, τι επέλεξε να κάνει; Μπήκε παρελκυστικά στις συζητήσεις και παρακολούθησε το ιστολόγιο για να "με ψυχογραφησει".
Ας μην παίζουμε κρυφτό. Μπήκε για να διαβάσει το σκεπτικό μου, πώς αντιδρώ, μέχρι που φτάνει το εύρος των γνώσεων που διαθέτω, ώστε την κατάλληλη στιγμή να εφαρμόσει το αρχικό σχέδιο. Αν ήμουν εύκολος, θεώρησε πως θα με έφερνε στα νερά του και θα σταματούσε τόσο η κοινωνία των γνώσεων της εθνικιστικής ιστορίας των ιδεών μέσω των εντύπων μας όσο και ο προσανατολισμός της λέσχης προς αυτή την κατεύθυνση. Αν αντιδρούσα διαφορετικά, θα προσαρμοζε την δική του μεθόδευση. Ο σκοπός ήταν να "μην φορέσω τον αντιδιαφωτιστικό εθνικιστικό ρομαντισμό" στους εθνικιστές. Μόνο ένας αφελής δεν κατάλαβε ότι ακόμα και η παρουσία του Λεμούριου ήταν πολύ βοηθητική προς αυτή την κατεύθυνση. Οι εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου δεν θέλουν να μάθετε την ιστορία των πολιτικών ιδεών του εθνικισμού.
(συνεχίζεται)
Ο Σταμάτης είπε...(συνέχεια)
Εφόσον δεν βρίσκουν τρόπο να με φέρουν με τα νερά τους ή να φανώ αδιάβαστος, θα ρίξουν το επόμενο βόλι. Θα υποστηρίξουν ότι αυτά που γράφω τα γράφω γιατί δήθεν θέλω να κάνω τους εθνικιστές να λένε ό,τι πιστεύω. Όχι γιατί αυτή είναι πράγματι η ιδεολογία μας. "Έκανα την ιδεολογία μου επιστήμη" και άρα προσπαθώ να σας την περάσω ως γενικά αποδεκτή. Αυτή είναι η στρατηγική της προβοκάτσιας των κυπατζήδων που φοβούνται την αλήθεια. Αυτή είναι η στρατηγική εκείνων που θέλουν τον εθνικιστικό χώρο να πλένει τις σκελέες του Πλεύρη.
Αυτό, τέλος, θα έπρεπε να σας προβληματίσει όλους όσοι μας διαβάζετε. Η πρόστυχη προσέγγιση του "Φιλίππου". Η ύπουλη, μασονική μυστικοπάθεια. Η παρελκυστική μεθόδευση. Η συμπεριφορά του ανθρώπου που δεν καταθέτει ανοιχτά τις ιδέες του, που δεν θέτει εξαρχής ερωτήματα τα οποία τον απασχολούν, που ενώ γνωρίζει τι υποστηρίζουμε δεν αρθρώνει εξαρχής αντίλογο, αλλά με υπομονή Εβραίου λογιστή κρατά σημειώσεις και περιμένει την ευκαιρία να βρει κάποιο τυχαίο κενό για να υπηρετήσει σκοπούς που είχε εξαρχής κατά νου.
Αυτό το άτομο μιλά για Άρια σκέψη, ήθος και στάση ζωής. Όχι μόνο αυτό, όλη η "γενιά των εθνικιστών του Πολυτεχνείου", αλλά για αυτό συζητάμε τώρα. Σας το χαρίζω παιδιά. Επιβραβεύστε το...
Ο Αχιλλέας είπε...Και επειδή γίνεται μεγάλη αναφορά στους Τέκτονες, ας υπνεθυμίσουμε ότι οι Τεκτονικές Στοές όχι μόνον έκλεισαν όταν ήρθαν στην εξουσία συντηρητικά καθεστώτα αλλά τιμωρήθηκαν και πολλά από τα μέλη τους για «προδοσία», όπως και για «αντεθνικές ενέργειες».
Βέβαια σε αυτό πρωτοστάτησε το Τρίτο Ράιχ στην Γερμανία όπου το 1934 (ενώ υπήρχαν πολύ σοβαρότερα προβλήματα τα οποία έπρεπε να αντιμετωπίσει) έκλεισε όλες τις Στοές και μάλιστα δημιούργησε ολόκληρο μουσείο όπου «κάθε Γερμανός θα μπορούσε να δει τις αντί-γερμανικές ενέργειες των Μασονικών Στοών»: https://www.france24.com/en/live-news/20220109-archive-amassed-by-nazis-sheds-light-on-masonic-history
Κάτι τέτοιο συνέβη και στο κατεκτημένο, από τους Γερμανούς, Βελιγράδι: https://en.wikipedia.org/wiki/Grand_Anti-Masonic_Exhibition
Βέβαια όλα τα εθνικιστικά καθεστώτα είχαν μένος απέναντι στην Μασονία για τις «αντεθνικές» ενέργειες της. Δεν υπήρξε συντηρητικό καθεστώς όπου να μην την έβγαλε εκτός νόμου: https://en.wikipedia.org/wiki/Anti-Masonry
και https://themasons.org.nz/cdiv/persecution2017.html
και https://www.freimaurer-wiki.de/index.php/En:_Freemasonry_under_the_Nazis#Norway
Μάλιστα κάποιοι Μασόνοι πλήρωσαν και με την ίδια τους την ζωή όταν τα συντηρητικά καθεστώτα στις αρχές του 20ου αιώνα έλαβαν τα ηνία της εξουσίας.
Και στην Ισπανία ο Καθολικός ιερέας Juan Tusquets y Terrats (1901–1998) έγραψε το βιβλίο «Origins of the Spanish Revolution». Ο ίδιος κάνοντας μία συστηματική έρευνα, αποκάλυψε τον αντεθνικό ρόλο των Στοών της Ισπανίας, οι οποίες και βγήκαν εκτός νόμου επί Φράνκο: https://www.amazon.com/Origins-Spanish-Revolution-Juan-Tusquets/dp/1959601016
Αλλά κάποιος θα έλεγε ότι «Μόνον Εβραίοι και κομμουνισταί θα ήτο Μασόνοι, βεβαίως-βεβαίως!»
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει ιστορικά. Υπάρχει και «συντηρητική» Μασονία. Μάλιστα οι μισοί Founding Fathers της Αμερικής ήταν φανερά μέλη Στοών, με τον George Washington να αποτελεί έναν ιδιαίτερα ενεργό Μασόνο. Για αυτό και έχει δημιουργηθεί Μασονικό μουσείο προς τιμήν του στην Βιρτζίνια της Αμερικής. Για τους «συντηρητικούς» Μασόνους που ενδιαφέρονται υπάρχει και virtual tour.
Το site του μουσείου: https://gwmemorial.org/
Μάλιστα μπορεί να υπάρχουν και Στοές οι οποίες να μην αποτελούνται από Φιλελεύθερους αλλά από σκληροπυρηνικούς, ακροδεξιούς, ρατσιστές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Η Κου Κλουξ Κλαν.
Ενώ η KKK ξεκίνησε ως μία μυστική οργάνωση για την προστασία των Νοτίων από την βία των Βορείων, εξαρχής υπήρχαν υπόνοιες για την συμμετοχή του Albert Pike σε αυτήν. Η αγαστή συνεργασία Στοών και Κλαν ήταν γεγονός από το 1920 και μετά. Με την Κλαν να βρίσκεται στο απόγειό της αριθμητικά όταν υπήρξε φανερή αδελφοποίηση με Στοές: https://www.amazon.com/Klux-Klan-Freemasonry-1920s-America/dp/1138549584
Βέβαια με όλα τα παραπάνω (όπως και με την Σαϊεντολογία αλλά και του Μάρτυρες του Ιεχωβά) δεν υπάρχει μένος λόγω των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων, αλλά για το ότι ιστορικά είχαν σχέση με μυστικές υπηρεσίες διαφόρων χωρών. Εξού και η κατηγορία περί «αντεθνικών ενεργειών».
Έχει και ένα έντονο ενδιαφέρον το ότι η Ρωσία έχει βγάλει εκτός νόμου την Σαϊεντολογία: https://www.reuters.com/world/europe/russia-moves-ban-undesirable-church-scientology-groups-2021-09-24/)
Αλλά και τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, τους οποίος υπερασπίστηκε με πάθος το Μουσείο Μνήμης Ολοκαυτώματος των Ηνωμένων Πολιτειών (!!): https://www.ushmm.org/information/press/press-releases/museum-statement-on-jehovahs-witnesses-in-russia
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Αν αναφέρετε στον Γιανναρά το ετερώνυμο μου, Ίων Φιλίππου, θα πάθει αναφυλαξία από αγανάκτηση. Κάτω από τα άρθρα του στην "Κ" βρίσκονται άπειρα σχόλια μου. Ίσως και στο άρθρο που παραθέτεις Αχιλλέα. Τον Γιανναρά τον τιμώ ως αντίπαλο, όχι ως ομοϊδεάτη. Με τις παραθέσεις του συμφωνώ απολύτως πλην ασφαλώς της απόδοσης του Εθνικισμού στον Διαφωτισμό. Μπορώ να σας ερμηνεύσω το μίτο της σκέψης του Γιανναρά, αλλά δεν αξίζει τον κόπο: Πολύς χώρος για ένα αντίπαλο. Συμφωνώ απολύτως και με τον ηλικιωμένο παππού. «Είμαστε πατριώτες αλλά χωρίς τις κακοφωνίες του εθνικισμού». Καταπληκτική φράση! Πατριωτισμός είναι το βίωμα της ιστορικής ταυτότητας. Εθνικισμός είναι το δόγμα της εθνικής ετερότητας. Ο Πατριωτισμός έχει ζωή τριών χιλιάδων ετών και ζέει. Ο Εθνικισμός, διακοσίων ετών και πεθαίνει. Η ΣτΕ (Συμπολιτεία της Ευρώπης) στην οποία προσβλέπω δεν έχει καμιά σχέση με την ΕΕ και την Ατλαντική Δεσποτεία των Βρυξελλών που μου αποδίδετε. Η μόνη της σχέση είναι το κοινό νόμισμα, το Ευρώ, το μοναδικό βήμα προς την ΣτΕ που έκανε η ΕΕ. Αχιλλέα ούτε με τον Φουκουγιάμα έχω καμιά σχέση, διότι η επόμενη Ιδεολογία που θα πεθάνει είναι ο Φιλελευθερισμός, πεθαίνει και αυτός ήδη, όπως το προέβλεψε ο Φύρερ και ασφαλώς δεν υπάρχει "Τέλος της Ιστορίας". Άλλωστε ο Φουκουγιάμα απεδέχθη το σφάλμα του.
Πάμε στον Σταμάτη τώρα. "Κυπατζής, πλευρικός, πρόστυχος, δόλιος, τέκτονας" Τί να πω. Σταμάτη, σε συμπαθώ ιδιαίτερα, διότι κι εγώ στην ηλικία σου τα ίδια έκανα και έλεγα. Δεν σεμνυνόμουν. Χρειάστηκε πολύς κόπος και χρόνος για να το πετύχω αυτό. Συμφωνείστε πρώτα μεταξύ σας, εσύ κι ο εξ ίσου συμπαθής αλλά νηφάλιος Αχιλλέας, αν καταθέτω ανοικτά τις ιδέες μου ή τις κρύβω. Γι' αυτό που με συγχαίρει ο ένας, με ψέγει ο άλλος.
Αν επιμένω στον σχολιασμό στην ιστοσελίδα σας είναι γιατί η ΦΛΕΦΑΛΟ παράγει σκέψη. Και αυτό το απολαμβάνω. Είναι τόσο σπάνιο στον Χώρο μας! Κατά τα λοιπά σας βεβαιώ, είμαι μόνος. Εντελώς μόνος. Ασφαλώς και μπορείτε να αποκλείσετε τα σχόλια μου αν το θέλετε. Έχετε κάθε δικαίωμα και ενδεχομένως και κάθε δίκιο.
Ο Σταμάτης είπε...Θα συμφωνήσουμε, τουλάχιστον, ότι δεν είμαστε Χρυσή Αυγή για να επιβληθεί η "σκέψη" του Μιχαλολιάκου ως ερμηνευτική γραμμή σε όλο το κόμμα.
Θα διαφωνήσουμε στο λογοπαίγνιο με το οποίο κλείνεις την δεύτερη παράγραφο του σχολίου σου. Μπορεί να δήλωσες την πολιτική σου ταυτότητα. Αυτό δεν αναιρεί την μεθόδευση. Ως σχολιαστής με διαφορετικές προσεγγίσεις από τις δικές μας μπαίνεις, συμμετέχεις, διαμορφώνεις ένα ευχάριστο κλίμα συζήτησης για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και προσπαθείς να φανεί αρχικά η δική σου θέση για να αναγνωριστείς ως σχολιαστής από τους υπόλοιπους συμμετέχοντες. Παράλληλα, ψάχνεις τους συνομιλητές. Βλέπεις πώς σκέφτονται, πώς συμπεριφέρονται, προσπαθείς να εξάγεις συμπέρασμα για τα γνωρίσματα του χαρακτήρα τους που μπορεί να φαίνονται στον διάλογο. Κι έπειτα περνάς στην επόμενη φάση.
Πρέπει να φέρεις την συζήτηση εκεί που θες. Πρέπει να φέρεις την θεματική της έρευνας εκεί που θες. Αρχίζεις να μην τοποθετείσαι με ύφος που εκφράζει προσωπική στάση ή θέση, αλλά με φράσεις που δείχνουν ότι μαρτυρούν τετελεσμένα συμβάντα γενικής αποδοχής (πχ οι ιδεολογίες πέθαναν). Όποιος δεν έχει αποκρυσταλλωμένη γνώση μπορεί να "ψαρώσει" από την καταφατική βεβαιότητα της δήλωσης και να σε πιστέψει. Για τους υπόλοιπους, υπάρχει και συνέχεια.
Επειδή δεν υπάρχει ο χρόνος ούτε έχει νόημα να επαναλαμβάνουμε σε κάθε σχόλιο ότι κάτι που γράφεις δεν ισχύει, επιμένεις, το περνάς ότι είναι αποδεκτό και χτίζεις επάνω του την συνέχεια (πχ εφόσον οι ιδεολογίες είναι νεκρές, να ασχοληθούμε με την οντολογία). Πρέπει να επαναλάβουμε εμείς ότι δεν υπάρχει πολιτική δράση χωρίς ιδεολογία σε νεωτερικές συνθήκες. Η βλακεία ότι οι ιδεολογίες πέθαναν σημαίνει ότι η πολιτική διοίκηση ασκείται βασιζόμενη στην γυμνή βούληση του κάθε κυβερνήτη και στα συμφέροντα που εκπροσωπεί. Έλα όμως που ακόμη, τουλάχιστον, χρειάζεται και μια μαζική νομιμοποίηση της εξουσίας. Διαφορετικά, θα ήταν διοικητικοί υπάλληλοι και όχι πολιτικοί οι διαχειριστές της εκτελεστικής εξουσίας. Εκεί μπαίνει η ιδεολογία. Εκεί εμφανίζονται τα διαφορετικά πολιτικά πρόγραμμα. Το εξηγούμε μια, δύο, τρεις, δεκατέσσερις. Αγνοείς τις απαντήσεις και συνεχίζεις να παραθέτεις ως γενικά αποδεκτό συμπέρασμα αυτό που έχεις κατά νου. Γνωστή τακτική. Μετά την εικοστή απάντηση βρίσκεις το κενό που χρειάζεσαι, γιατί απαντάμε σε κάποιον άλλο κλπ, και επαναφέρεις ως γενικά αποδεκτό αυτό που είχες πει και το οποίο είχαμε δείξει ότι δεν ισχύει.
Μετά προχωράς. Εφόσον επαναφέρεις την προσωπική σου αστοχία ή σκοπιμότητα ότι οι ιδεολογίες πέθαναν και πρέπει να κάνουμε πολιτική με την οντολογία (!!!!), χτίζεις επάνω της και μας ψέγεις γιατί δεν έχουμε διαβάσει διανοητές που είναι άσχετοι με τους σκοπούς της λέσχης και αντίθετοι στην ιδεολογία μας (ποια ιδεολογία, αφού αυτή την έχεις κηδεψει). Σου απαντάμε ότι ακόμη και αυτούς τους γνωρίζουμε σε κάποιον βαθμό. Από τον Γιανναρά έχω διαβάσει τα Καθ' Εαυτόν. Εκεί γράφει για την συνάντηση με τον Καραμανλή. Το προσπερνάς. Γράφεις ότι δεν έχουμε διαβάσει γραμμή και επιμένεις προκειμένου να φέρεις μια δική σου ατζέντα.
Δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει αν είσαι μόνος, μασόνος και τα συναφή. Το ότι είσαι τέκτονας νομίζω ότι είναι γνωστό. Αλλά καθόλου δεν με απασχολεί η περίπτωσή σου. Δεν ετσιάζω στο κάθε πρόσπωο. Στην πρακτική του εστιάζω. Αυτή που περιέγραψα πιο πάνω είναι μια πολύ γνωστή πρακτική. Είναι μέθοδος εντελώς πρακτόρικη. Δεν είναι σοβαρός και αγνός διάλογος. Το πινγκ πονγκ με τον Λεμούριο επίσης.
Τέλος, όταν κάποιος φέρνει μια συζήτηση σε τέτοιο σημείο, δεν πετάει το μπαλάκι στους διαχειριστές για να τους φορτώσει την ευθύνη να του κόψουν τα σχόλια. Ακόμη και αυτό το κλείσιμο του σχολιασμού αποπνέει επικοινωνιακή τακτική παρακράτους.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Υποθέτω αναφέρεσαι στον διάλογο για τον Γράβιγγερ. Ο Γράβιγγερ ήταν τέκτονας, όπως και ο Licio Gelli, γνωστός Ιταλός φασίστας, όχι εγώ. Δεν έχω την παραμικρή σχέση με τον τεκτονισμό φίλε μου. Ουδέποτε υπήρξα κάτι άλλο από Κ4Α πολύ νεαρός και Χρυσή Αυγή μετά. Οι μελέτες μου για την Χρυσή Αυγή του Κρόουλι, την Μπλαβάτσκι, τον Στάινερ, αλλά και του Γράβιγγερ είναι μελέτες, όχι συνεισφορά στον τεκτονισμό. Οι Τέκτονες ουδόλως με ενδιέφεραν ή με ενδιαφέρουν, άλλωστε παρακμάζουν ανελέητα. Αντιθέτως με ενδιαφέρουν οι Τεύτονες. Παρακράτος; Δεν νομίζω ότι υπάρχει έτερος στον Χώρο που να έχει ολιγότερη σχέση με το Κράτος και το Παρακράτος από εμένα, διότι η σχέση μου με αυτά στα 70 χρόνια μου, ήταν ακριβώς μηδενική. Δεν εργάσθηκα ποτέ ούτε για το Κράτος (Δημόσιος Υπάλληλος, κομματικός πελάτης, επαγγελματικές συναλλαγές με το Δημόσιο κλπ), ούτε πολύ περισσότερο για το Παρακράτος και είμαι πολύ υπερήφανος γι' αυτό. Το Κράτος και οι υπηρεσίες του με γνωρίζουν ακριβώς, όπως κι εσείς: Ως ναζιστή. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Με κανένα δεν ασχολούμαι και κανείς δεν ασχολείται μαζί μου.
Πραγματικά, απορώ με την οργιώδη και οργισμένη...φαντασία σας. Γιατί φαντάζεσθε ότι δεν είμαι απλώς αφοπλιστικά ειλικρινής;
Ο Σταμάτης είπε...Σε ιστολόγιο φανταστικής λογοτεχνίας απορείς γιατί διαθέτουμε ισχυρή φαντασία; Ας ξεπεράσετε κάποτε το φάντασμα των αντιφάσεων.
Επειδή στον Ρομαντισμό η φαντασία γίνεται νοητή ως δύναμη σύλληψης της αλήθειας, είναι η απάντηση.
Και για να μην παίζουμε με τις λέξεις, δεν αναφέρθηκε πουθενά ότι είσαι υπάλληλος παρακρατικός. Αυτά κανείς ποτέ δεν θα μπορέσει να τα μάθει ούτε εμείς θα διακινδυνεύσουμε τέτοιες προβλέψεις. Δεν μας ενδιαφέρει, σε τελική ανάλυση. Όπως δεν μας ενδιαφέρει αν είσαι ή όχι τέκτονας (πάντως τα δίκτυα των πρώην αναζητητων "εναλλακτικών γνώσεων", των ψευδο "μεταφυσικών ερευνητών " και νυν θιασωτών του φιλελεύθερου ορθολογιστικου Διαφωτισμού, υπό το πρόσχημα του αντικληρικαλισμου, στο οποίο υπάρχουν πολλοί τέκτονες σε αναφέρουν ως παλιά τους επιρροή) Ότι εφαρμόζεις παρακρατικές μεθόδους στην προσέγγιση των διαλόγων σου, εννοώ.
Με λίγα λόγια ότι ισχύει σε γενικές γραμμές αυτό που γράφει πιο κάτω ο Σούχωφ.
Ο Σούχωφ είπε...Το φάουλ της ΦΛΕΦΑΛΟ είναι το ότι δεν είχε πάρει γραμμή σε ποιόν ανήκε η περσόνα του Λεμουριου. Και γράφω φάουλ γιατί είστε περπατημένοι στο "χώρο".
Το ποδοσφαιρικό τρίο φωτιά δημιουργήθηκε προ πενταετίας στο σάιτ του εκλιπόντος Πανούση. Με Φιλίππου σε ρόλο παλιό 10αρι, τον Λεμούριο (που σχολίαζε και αρθρογραφούσε συχνότατα με το πραγματικό του όνομα) να γράφει χιλιόμετρα στον ασβέστη και το Πανούση τερματοφύλακα.
Είχε γίνει καλή δουλίτσα. Εκεί που ο "Ρώσο φίλος" και σφόδρα αντιατλαντιστής Φιλίππου καλούσε τον εν αναμονή σωτήρα της Ελλάδος και αρσενικό Μελονι, Κασιδιάρη να τοποθετήσει δίπλα του ως συμβούλιο σοφών μετά την κατάληψη της εξουσίας τον Καραμπελιά, τον Μάζη, τον Αδαλή και όλο το παλμαρέ του Λάμπρου Καλαρρυτη. Αν εξαιρέσουμε το Γρίβα, που ο άνθρωπος δείχνει έντιμος πατριώτης (σε καμμία περίπτωση Ρώσο φίλος), όλοι οι υπόλοιποι αποτελούν την
εν Ελλάδι ντριμ Τιμ του Σιωνισμού, του ατλαντισμού, του νατοϊσμού και του ευρωλιγουρισμού...
Και το (ρητορικό) ερώτημα που τίθεται είναι το εξής:
Να δεχτούμε ότι είναι προς συζήτηση το κατά πόσο μια υπερχρεωμένη, υπερπαρασιτική, βιολογικώς θνήσκουσα και πνευματικώς νεκρή Ελλάδα μπορεί να απαλλαγεί από τον Ατλαντικό ζυγό χωρίς να αντιμετωπίσει το φάσμα του ξαφνικού θανάτου. Και ότι για αυτό είναι ιστορικό και πατριωτικό καθήκον να ακολουθούμε τις νουθεσίες του Άδωνι και του Πλεύρη, δηλαδή να είμαστε υποδείγματα ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ και να ψάχνουμε για αρσενική Μελόνι.
Στην Ιταλία βρε μπαγασιδες, γιατί στηρίζετε Μελόνι; Χώρα 60 εκατομμυρίων, βιομηχανική από τις τοπ οικονομίες παγκόσμια, χωρίς να έχει τουρκικό μπαμπούλα δίπλα της, δεν μπορεί να σπάσει τα ατλαντικά δεσμά;. Με ποιά δικαιολογία πρέπει να κυβερνά εκεί η κόκκινη προβιά σε έκδοση ξανθιάς πορνοστάρ;
Κατά τα λοιπά, ένα μεγάλο ευχαριστώ στη ΦΛΕΦΑΛΟ που υπάρχετε.
Συγχαρητήρια. Συνεχίστε να μας ξεστραβώνετε. Είστε όαση στην πνευματική έρημο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όντως. Κάτι δεν πάει καλά με αυτό το ping-pong απόψεων ανάμεσα στους εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου. Επίσης ο ιππέας χτυπάει τους πάντες και τα πάντα ή τουλάχιστον αυτή την εικόνα θέλει να περάσει στον κόσμο μέσα από το ανήλιαγο υπόγειο. Γιατί είναι όμως τόσο ήπιος με κάποιους παλιούς;
Ο Σταμάτης είπε...Δεν το είχαμε παρακολουθήσει, Σούχωφ, εκείνο το ιστολόγιο. Ξέραμε ότι υπήρχε, εγώ έριχνα μία στο τόσο καμιά ματιά (τα υπόλοιπα παιδιά σχεδόν ποτέ). Περισσότερο το έβλεπα για να διαπιστώσω πώς σκηνοθετούσε το νεοδεξιό μπλοκ την ιδεολογική διαμόρφωση που επιθυμούσε να πετύχει στο κόμμα του Κασιδιάρη. Δηλαδή, άρχισα να διαβάζω αραιά και πού τις μεθοδεύσεις της παρέας του Πανούση από τότε που ανακοίνωσε ο Κασιδιάρης τους Έλληνες. Παλαιότερα ούτε που γνώριζα αν υπάρχει. Αν θυμάμαι καλά πρέπει να έμαθα το ιστολόγιο γιατί κάποιος με ενημέρωσε ότι χρησιμοποιούσαν τα χυδαία επιχειρήματα λάσπης κατά του Δραγούμη σε μια ανάρτηση. Μπορεί και να κάνω λάθος, όμως, σε αυτό. Δεν θυμάμαι με σιγουριά. Εκείνο που θυμάμαι είναι ότι με κάλεσε στο τηλέφωνο κάποια στιγμή ένας κουτσομπόλης και μου έλεγε ότι είχε μιλήσει στο σταθερό τηλέφωνο με τον Πανούση και του είχε πει διάφορα στα οποία είχε ανακατέψει και εμάς στο ξεκαρφωτο. Αλλά και πάλι τους είχαμε τόσο γραμμένους που δεν ασχολήθηκα καθόλου. Αυτό για να καταλάβεις πόση σημασία είχαμε δώσει σε εκείνη την γιάφκα της Δεξιάς.
Τον "Φιλίππου" τον θυμάμαι περισσότερο στον πάγκο. Το σκουπίδι του Στόχου θυμάμαι να παίζει πρώτο βιολί. Τέλος πάντων. Καθόλου δεν μας ενδιαφέρουν όλοι αυτοί ακόμη και τώρα. Βλέπουμε τι έχει αφήσει ο καθένας πίσω του ως ιστορική παρακαταθήκη. Στο τέλος θα μας κρίνει συνολικά η ιστορία.
Ο Confederado είπε...One day in the year of the fox δημιουργήθηκε και η φλεφαλο. Συνεχίστε μάγκες όπως είπε και ο φίλος πάνω είστε όαση και ίσως η μοναδική ελπίδα για δημιουργία counter culture στην ελλαδίτσα μας. Χαιρετισμούς από τον φίλο σας στον βορρά
Ο Σταμάτης είπε...Χαιρετισμούς κι από εμάς, Confederado!
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ο Σούχωφ τα λέγει σωστά, έτσι ακριβώς ήταν. Μόνο που όπως και τώρα δεν αναφερόμουν στον Εθνικισμό αλλά στον Πατριωτισμό. Ο Πατριωτισμός απευθύνεται στο 80% του λαού, ο Εθνικισμός στο 5%. Χρειάζεται συνεπώς ένας Ηγέτης του Πατριωτισμού, όχι του Εθνικισμού. Πιστεύω ακόμη και τώρα, ότι ο Κασιδιάρης θα μπορούσε να παίξει αυτό τον ρόλο. Γι' αυτό και το Σύστημα φρόντισε να τον πετάξει στα αζήτητα. Αν ο Κασιδιάρης ήταν εντός, σήμερα θα έπαιρνε 15% τουλάχιστον και το Σύστημα το ξέρει, θα ανακάτευε την τράπουλα. Μόλις κατάλαβα ότι ο Κ. ήταν τελειωμένη υπόθεση, έπαψα να ασχολούμαι μαζί του. Ψάχνω για τον επόμενο. Πράγματι, προσέβλεπα στους συνομιλητές του Καλαρρύτη, Μάζη, Γρίβα, Φίλη (Γιώργο φυσικά...) και λοιπούς εξαιρετικά ενημερωμένους γεωστρατηγικούς αναλυτές πλην ασφαλώς του νατοϊκού Δρούγου και του αμετανόητου αντιφασίστα Καραμπελιά, ο οποίος συντάχθηκε με την Δύση (!), μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Ηλιόπουλος, συνοδοιπόρος του ΝΓΜ και εμού από τα πρώτα χρόνια και από τα επίλεκτα στελέχη της Χρυσής Αυγής της Α΄ περιόδου, ως ένα επιτελείο εφόρων ενός Πατριωτικού κόμματος. Ο Καλαρρύτης είναι ο μόνος σοβαρός πατριώτης δημοσιογράφος εντός του Συστήματος. Έλπιζα, διότι στο βάθος, είμαι κι εγώ ρομαντικός...Για την Ιταλία τώρα. Πράγματι, πίστεψα ότι η Μελόνι κάτι θα άλλαζε. Έπεσα εντελώς έξω. Απομένει ο Σαλβίνι. Τί να κάνουμε, όσο δεν υπάρχει Φύρερ, θα ποντάρουμε σε κουτσά άλογα...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ήταν γνωστή η χολή των πάσης φύσεως αριστερών στους Παπαρρηγόπουλο - Ζαμπέλιο, τώρα απ'ότι φαίνεται έχουμε και τους εθνικοσοσιαλισταράδες...Πάντως μία τεκμηριωμένη κριτική τους στους Παπαρρηγόπουλο και Ζαμπέλιο δεν έχω δει ποτέ, παρά μόνο αφορισμούς. Να μας πουν δηλαδή συγκεκριμένα, τί πλαστογράφησαν ή παραποίησαν αυτοί οι συγγραφείς. Πού γράφουν ψέματα, πού μισές αλήθειες, πού δεν τεκμηριώνουν ορθά κλπ
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν έχεις χορτάσει με αυτά που έχουν δει τα μάτια σου τόσα χρόνια; Θες να δεις και άλλα; Θα κολλήσουν νομίζεις να παραθέσουν παραληρηματικά σεντόνια;
Ο Αριστοτέλης στην εκπομπή της ΕΣΑ είχε πει ότι ήταν άνθρωπος του Πατριαρχείου ο Παπαρρηγόπουλος ενώ στην πραγματικότητα ήταν έτοιμο να τον αφορίσει το Πατριαρχείο λόγω του εθνικισμού του.
Είναι λάθος αυτό που υποθέτεις. Η κριτική θα γίνει ακόμη και αν περιλαμβάνει αναφορές σε διαστημόπλοια εφόσον αποφασίσουν ότι τους χαλάει την αφήγηση ο κάθε Παπαρρηγόπουλος τέτοιοι κύκλοι. Δεν κολώνουν πουθενά οι άνθρωποι. Το θεωρούν διανοητικό επίτευγμα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Τέλης δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα άλλο εδώ μέσα και σας την έπεσε στο facebook. Υπομονή παιδιά. Δεν ήπιε τα χάπια του. Ας μου πει κανείς τώρα ότι αυτά που γράφει στη σελίδα facebook της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δεν βρωμοκοπάνε Λεμούρια ψαρίλα.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ο Γιανναράς δεν ανήκει στους κύκλους που περιγράφετε. Ούτε εγώ αμφισβητώ το διαμέτρημα των Ζαμπέλιου - Παπαρρηγόπουλου ως Ιστορικών. Εκείνο στο οποίο συμφωνώ με τον Γιανναρά είναι ότι η ερμηνεία τους είναι ελλιπής, διότι στερείται Οντολογικής Τεκμηρίωσης και περιορίζεται στην γνωσιολογική και δεοντολογική διερεύνηση της Ελληνικής Ιστορίας. Ο Γιανναράς κατενόησε αυτή την αναγκαιότητα και επεχείρησε να αποκαταστήσει το βαθύ αυτό έλλειμμα, δίχως να αμφισβητήσει ούτε κατά κεραία το έργο των ανωτέρω. Δεν αντιπαρατέθηκε. Προσπάθησε να το ολοκληρώσει. Μάλιστα, δικαιολογώντας εν αρχή τους Ζ - Π, στην σ. 45 του έργου του "Έξι φιλοσοφικές ζωγραφιές" γράφει: "από την Ιστορία συνάγουμε ότι πολιτισμό (ετερότητα κοινού τρόπου του βίου) παράγει η κοινή (εμπεδωμένη σε λαϊκή πράξη) γνωσιολογία και όχι η κοινή οντολογία... Διαφορετικές γνωσιολογίες διαφοροποιούν τους πολιτισμούς, διαφορετικές οντολογίες όχι". Αυτά υποστηρίζουν και οι Ζ - Π. Ο Γιανναράς ταυτίζεται αρχικά. Μέσα όμως από το απονενοημένο εγχείρημα οντολογικής διερεύνησης της ιστορικής συνάντησης Ελληνισμού - Χριστιανισμού στην συνέχεια του έργου του, καταλήγει στην επικεφαλίδα του υποκεφαλαίου 6 της σ. 245, επιχειρώντας να διαφοροποιήσει ριζικά Ελλάδα και Δύση: "Η μεταφυσική γεννάει τους πολιτισμούς". Δηλαδή η Οντολογία, πράγμα Αληθές. Ήγουν, με την υπόθεση της γνωσιολογίας συντάσσεται με τους Ζ - Π, αλλά αυτό δεν του βγαίνει για την διάσταση Ελλάδος - Δύσης, οπότε καταφεύγει στην Οντολογία, αλλά τότε διαψεύδει τους Ζ - Π και τον πρότερο εαυτό του. Ο Γιανναράς έζησε μια πνευματική τραγωδία και γι' αυτό του αξίζει ο τίτλος του μεγαλύτερου Έλληνα στοχαστή του Κ΄ αιώνα.
Υγ. Ασφαλώς και ο Παπαρρηγόπουλος ήταν εθνικιστής, αλλά όχι με τον τρόπο του Ιδεαλισμού του Χέγκελ και του Μισλέ, δηλαδή του Εθνικού Κράτους (Staat), αλλά με τον τρόπο του Ρομαντισμού του Χέρντερ και του Χέλντερλιν, δηλαδή της Λαϊκής Κοινότητας (volk). Αυτόν τον εθνικισμό ο Γιανναράς τον αποκαλεί Κοινοτισμό και τον διαφορίζει ριζικά από τον εθνικισμό της Δύσης τον οποίο σκοπίμως πιστώνει εξ ολοκλήρου στον Διαφωτισμό και τον οποίο βδελύσσεται. Και ιδού η δική μου θέση. Αυτοί οι δύο εθνικισμοί οφείλουν να διαφοροποιηθούν διότι είναι απολύτως διακριτοί. Όλη η πνευματική Ευρώπη όταν μιλά για Εθνικισμό αναφέρεται στον ιδεαλιστικό εθνικισμό του Χέγκελ και όχι στον ρομαντικό "εθνικισμό" του Χέρντερ. Όλη, πλην της ΦΛΕΦΑΛΟ. Ιδού και η χαραμάδα από την οποία εισβάλλει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Λεμούριος. Συμπέρασμα: Ο Εθνικισμός της ΦΛΕΦΑΛΟ δεν είναι εθνικισμός, αλλά εθνισμός, κάλλιον δε το κατ' εμέ, Πατριωτισμός. Ναι, ο Πατριωτισμός είναι συναίσθημα, δηλαδή βίωμα, συνεπώς κατά πολύ υπέρτερος του ιδεολογήματος, δηλαδή του δόγματος του Εθνικισμού και το κυριότερο, ΖΩΝΤΑΝΟΣ και όχι πεθαμένος.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Καλά ρε Ίωνα δεν ντρέπεστε λιγάκι; Έστω λίγο; Όλη η Ευρώπη υιοθετεί τον πολιτικό ορισμό του έθνους (καταρχάς δεν ήταν ο Χέγκελ αλλά οι Διαφωτιστές εκείνοι που τον εισηγήθηκαν);;;;; Τότε θα έπρεπε όλοι οι φιλελεύθεροι και όλα τα αστικά κόμματα τα αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικιστικά. Ε, δεν το κάνουν. Πώς να γίνει τώρα; Αν ίσχυε αυτό που γράφεις τότε όλη η συστημική προπαγάνδα θα στρεφόταν κατά του λαϊκισμού ή του εθνισμού, όχι κατά του εθνικισμού.
Και από την άλλη, όλα τα εθνικιστικά κόμματα θα έπρεπε να αυτοπροσδιορίζονται ως λαϊκίστικα. Γιατί δεν συμβαίνει αυτό; Είδες κανένα κόμμα, κανονικό εθνικιστικό, από το MSI μέχρι το κόμμα του Τύνταλ, από τον Χίτλερ μέχρι όποιον άλλο θες, να υιοθετήσει τον πολιτικό ορισμό του έθνους και μόνο η ΦΛΕΦΑΛΟ να έμεινε στην ερμηνεία του Ρομαντικού;
Δηλαδή μια φορά να γράψετε κάτι με ειλικρίνεια δεν γίνεται;
Με αυτό που γράφεις αποδεικνύεις ότι κάτι γνωρίζεις και για τον Λεμούριο. Μετά διαμαρτύρεσαι γιατί σε αποκαλεί ο Σταμάτης χρήστη παρακρατικών και ύπουλων τακτικών. Ούτε το παραμικρό έλεος δεν αξίζεις. Κακώς σε προσεγγίσαμε με ανοχή.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Ίον (αμυγδάλου) πήγε από το να το παίζει καημένος, μοναχικός παππούς σε επιτιθέμενο ακροδεξιό πατριώτη.
Ο Παγογίγαντας της Μανωλάδας πήγε από την ανωνυμία στην επωνυμία επειδή τα έχει βρει σκούρα.
Ο Μαροκινός πήγε από τα ζήτω η νίκη στα ζήτω το ΝΑΤΟ.
Ο Πατριάρχης μας έδειξε το πιο λούμπεν πρόσωπο του και το ότι το θρησκεία, πατρίδα, οικογένεια πήγε περίπατο μπροστά στην καλλιπλόκαμη περουκοφορούσα. Δεν ξέρω εάν το είχατε δει. Η τύπισσα είχε πει ότι “δεν μπορεί να πει ποιο είναι αυτό που κάνουν συνέχεια με τον Π”.Ερωτοδικείο κανονικό η φασούλα.
Αλλά στο τσίρκο της ακροδεξιάς όλα εδώ πληρώνονται. Ο υιός Πατριάρχη το έπαιζε τιμητής των πάντων και του έχει φύγει η μαγκιά για το ότι ο μπαμπάς του δεν μπορεί να κρύψει το ποιος είναι πλέον.
Φάνηκε ο ρόλος και των τεσσάρων αλλά και των παλιών γκαρσονιών που έχουν σταματήσει να σχολιάζουν εδώ και έναν χρόνο περίπου.
Συνεχίστε και μην κωλώνετε, βλέπεται ότι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Είναι φοβερό πράγμα η πουτ@να η ηλικία. Εάν όλοι αυτοί είχαν πεθάνει σε μικρότερη ηλικία θα είχαν αφήσει πίσω τους υστεροφημία σπουδαίων εθνικιστών που τους έφαγε το σύστημα. Έζησαν και γέρασαν και επειδή δεν υπάρχουν οι ίδιες αντοχές για να μένουν οι μάσκες στις θέσεις τους εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα. Ποιος θα το έλεγε ότι τελικά πρέπει να εύχεσαι τέτοια άτομα να ζήσουν μέχρι τα 100 έτσι ώστε να εκτίθενται όλο και περισσότερο με το πέρασμα του χρόνου.
Είναι αυτό που λένε τα παιδιά. Όταν οι πραγματικοί εθνικιστές θα κοιτάνε πίσω όλα αυτά θα έχουν μείνει. Και θα έχουν όλοι πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες. Και όταν θα γίνεται μία αναδρομή για τον ελληνικό εθνικισμό άραγε σε ποιους θα αναφέρονται; Ποιοι θα ήταν οι καθαροί της υπόθεσης;
Μην σταματάτε παιδιά. Είναι εμφανές ότι τους έχετε τρελάνει.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Να είσαι καλά ανώνυμε. Χρειάζεται και κάτι ακόμη. Κάτι που να αντιμετωπίσει την λήθη. Δεν αρκεί ο διαδικτυακός διασυρμός. Χρειάζεται μια σύνοψη. Ένα βιβλίο ίσως. Κάτι που να σφραγίσει την ιστορική μας μνήμη για αυτά τα πρόσωπα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η .., επικαλείται τον Έζρα Πάουντ. Αναρωτιέμαι τι θα έλεγε ο μεγάλος ποιητής για την περίπτωση του/της, αν μάθαινε πως κάποιος 72χρονος υπογράφει σε σχόλια του, ως ''Λάουρα''.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε Γιάννη τι το παλεύεις ακόμη; Αφού το πήραμε πρέφα. Είδαμε και το coming out του Ταμερλάνου των φτωχών στο φατσοβιβλίο. Όταν έχει υπάρξει τέτοια έκθεση έχει τελειώσει και το παραμύθι. Ως άνθρωποι μπαίνουμε σε διάλογο όταν ο άλλος είναι καθαρός. Όχι όταν ζέχνει. Άσε που και εσύ και ο φίλος σου κουράσατε. Ωραίο και το πινγκ-πονγκ που είχατε στήσει με τον Γράβιγγερ. Με εσένα στο ρόλο του θύματος που έπρεπε να προστατευθεί. Καλή φάση. Όλη η αυτονομία σας βγάζει το καπέλο για το σόου. Αλλά κάπου εδώ φτάνει. Άξιος ο μισθός μερικών αλλά χρειάζεται αλλαγή γκαρνταρόμπας στο βεστιάριο του Μαξίμου. Νέοι χαρακτήρες. Νέες ιστορίες. Νέα σενάρια. Θα σας τα δώσουν σε λίγο. Εάν από εδώ και πέρα τα παιδιά της Λέσχης σου απαντούν στα σοβαρά χαρά στο κουράγιο τους. Εγώ το είχα ξαναγράψει και μάλλον πρέπει να βρω και ψευδώνυμο για να γράφω. ΤΕΛΕΙΩΣΑΤΕ. Κλείνω εικοσαετία και τέτοιο πήδημ@ δεν έχω ξαναδεί. Πείτε στους υπεύθυνους σας να βρείτε νέα ευφάνταστα σενάρια. Να αλλάξουν και οι ηθοποιοί γιατί όχι; Όπως και στο θέατρο δεν γίνεται οι παλιοί ηθοποιοί να μονοπωλούν το ενδιαφέρον. Να κάνετε ένα βήμα πίσω εσείς για να βγουν τα νέα παρατράγουδα. Μέχρι να τα μυριστούμε και αυτά. Άσε που και εσύ και άλλος έχετε μικρή γκάμα για να επιτίθεστε στον εθνικισμό. Εσύ με οντολογικές παπ@ριες λες και είσαι ο δεν ξέρω γω ποιος ενώ ανάθεμα και εάν σε έχει διαβάσει κανένας πέρα από τον πατριάρχη και ο άλλος με πλατωνικούς εθνικοδιαφωτισμούς και λοιπές πίπες κατευθείαν από στοά και προξενείο. Βρείτε άλλη θεματολογία. Χτυπήστε τον εθνικισμό και από αλλού. Δεν μπορείτε; Τόσο περιορισμένο υλικό έχετε; Έδωσε καλή πάσα και η Λέσχη και για τους εξωγήινους. Χώστε και λίγο ακροδεξιό X-files να γουστάρουμε. Εγώ το έχω ξαναπεί. Εάν αυτούς δεν τους άντεξε ούτε ο χοντρός φαντάσου τι άνθρωποι ήταν και τι ήξερε για αυτούς.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ασφαλώς και γνωρίζω ποιος είναι ο Λεμούριος. Ένας καραγκιόζης που ακούει στο όνομα Χατζηστόκος. Είχα συγκρουσθεί μυριάδες φορές μαζί του στον Πανούση. Εγώ δεν υβρίζω, συνεχίζω να παραθέτω επιχειρηματολογία και όχι πληροφορία από το Διαδίκτυο. Η Ευρώπη όταν μιλά για Εθνικισμό αναφέρεται στο Έθνος - Κράτος (Staat) (Ηπειρωτικός Ιδεαλισμός - Χέγκελ). Αυτού του Εθνικισμού αντίπαλοι είναι τόσο ο Φιλελευθερισμός (Αγγλοσαξωνικός Ωφελιμισμός), όσο και ο Κομμουνισμός (Ηπειρωτικός Υλισμός - Μαρξ). Ο Ρομαντισμός, όταν μιλά για "Εθνικισμό" αναφέρεται στην Λαϊκή Κοινότητα (volk) (Ηπειρωτικός Πατριωτισμός - Χέρντερ). Ο πρώτος εθνικισμός είναι Κρατισμός άρα απόβλητος (εναντίον αυτού καταφέρεται απολύτως και ο Γιανναράς που τον θεωρεί δικαίως Διαφωτισμό, διότι ο Χέγκελ ΔΕΝ είναι Ρομαντικός), ο δεύτερος, Κοινοτισμός και είναι αυτός που επιλέγουμε, τον οποίο οι αντίπαλοι μας αφορίζουν ως Λαϊκισμό. Εκείθεν, ο Φασισμός υπήρξε μείγμα των δύο, Ιδεαλιστικός Κρατισμός (Κόμμα) - Ρομαντικός Κοινοτισμός (Συντεχνίες) ένεκα της κυριαρχικής παρουσίας του μέγα εγελιανού φασίστα Τζ. Τζεντίλε, ο οποίος πιστώνεται μεν την αρτιότερη και επιτυχέστερη Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ στην Ευρώπη του Κ΄ αιώνα, αλλά χρεώνεται την μη απαλλαγή του από τον Κρατισμό, ο οποίος άλλωστε υπήρξε και η εμμονή του Μουσσολίνι. Ο Κρότσε καίτοι μη φασίστας, ήταν πιο κοντά στον Κοινοτισμό. Γι' αυτό και ο φασισμός τα θαλάσσωσε μέσα στον γραφειοκρατικό γόρδιο δεσμό Κόμματος - Συντεχνιών. Όταν κατενόησε το σφάλμα του στο Σαλό, κυρίως χάρις στον Νικόλα Μομπάτσι, που ήλθε απ' ευθείας από την Μόσχα μεταφέροντας την ανάλογη τραγική εμπειρία της γραφειοκρατικής εμπλοκής Κόμματος και Σοβιέτ, ήταν πια πολύ αργά. Καθαρός, πηγαίος Ρομαντικός Κοινοτισμός, υπήρξε μόνο ο Ναζισμός και αυτό είναι το μεγαλείο του.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε..."Η Ευρώπη όταν μιλά για Εθνικισμό αναφέρεται στο Έθνος - Κράτος (Staat) (Ηπειρωτικός Ιδεαλισμός - Χέγκελ). Αυτού του Εθνικισμού αντίπαλοι είναι τόσο ο Φιλελευθερισμός (Αγγλοσαξωνικός Ωφελιμισμός), όσο και ο Κομμουνισμός (Ηπειρωτικός Υλισμός - Μαρξ"
Πού τα βρίσκεις αυτά ρε άνθρωπε; Πού τα βρίσκεις, ειλικρινά; Ποια είναι η Ευρώπη που έχεις στο νου; Ποια Ευρώπη στρέφεται εναντίον του ωφελιμισμού και του κομμουνισμού; Για τη δεκαετία του '30 μιλάς;
Και πάλι ακόμα και για την δεκαετία του '30 να μιλάς, για τη Γερμανία το γράφεις και μόνος σου ότι ήταν ρομαντικό το εθνικιστικό υπόβαθρο. Για την Ρουμανία εξίσου. Για την Ιταλία, εννοείς ότι ήταν εγελιανή; Μπορεί ο Τζεντίλε να ήταν αναγνώστης του Έγελου αλλά εσύ δεν είσαι αναγνώστης του Μύλερ. Στο συγκεκριμένο θέμα, στο οργανικό κράτος μέσα από μια διαλεκτική που περιλαμβάνει κορπορατισμο , ο Χέγκελ έχει πατήσει εξολοκλήρου στον Μύλερ. Ο ίδιος ο Χέγκελ έχει ρομαντικά στοιχεία. Το βασικό, η διαλεκτική μέθοδος είναι πολύ πιο κοντά στον Ρομαντισμό από τον Διαφωτισμό. Έχει βέβαια και πολύ Διαφωτισμό (ο ιστορικισμός του προς τα εκεί παραπέμπει). Αλλά στο κομμάτι "περιεχόμενο του κράτους" πάλι ρομαντική σκέψη υπάρχει από κάτω.
Έλα όμως που δεν είναι μόνο κράτος ο φασισμός. Ήταν πρώτα κίνημα. Πρώτα διαμόρφωσε ιδεολογική υπόσταση, μετά οργανωτική δομή και στο τέλος θεσμική διάσταση. Γιατί τον περιορίζεις στο τρίτο και τελευταίο στάδιο; Ο Στέρνχελ, πολύ σωστά, επέλεξε να εξετάσει την ιδεολογία των κινημάτων πριν αυτά γίνουν εξουσία και κατακτήσουν το κράτος. Την ιδεολογία, όχι την συνολική ιστορική τους παρουσία. Ε, η ιδεολογία του φασισμού έχει νεορομαντικό Σορέλ, ανάμικτο με ρομαντικό Χέρντερ και με ότι άλλο ρομαντικό θες (Καρλάιλ δια μέσω θεωριών ελίτ- Μίχελς, Παρέτο κλπ). Οι κεντρικές ιδέες είναι όλες ρομαντικές. Ο Χέγκελ μπήκε στην υπόθεση λόγω του μαρξιστικού παρελθόντος πολλών μελών του φασιστικού κινήματος.
Επίσης, ο Μπομπάτσι τι προσκόμισε; Αφοσίωση στην χαρισματική ηγεσία; Το πιο συμμετοχικό σύστημα ήταν εκείνο του Σαλό. Τα εργατικά συμβούλια είχαν τα περισσότερα δικαιώματα από ποτέ σε φασιστικό πολίτευμα εκείνη την περίοδο. Ασχέτως αν δεν εφαρμόστηκαν στην πράξη οι νόμοι λόγω της γερμανικής κατοχής.
Πώς να ανεχτούμε αυτή την απόπειρα προσαρμογής της ιστορίας των ιδεών στα διάσπαρτα διαβάσματα ενός ανθρώπου (είχες μάλιστα το θάρρος να χρεώσεις στον Σταμάτη τη δική σου πρακτική);; Έλα τώρα σοβαρέψου, δεν συζητάς με τον τρελο Θόδωρο εδώ μέσα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Άκουσε και τι δεν άκουσε προχθές. Γιατί συνεχίζει να γράφει αναλύσεις σαν να μην έγινε τίποτα; Φτύνουν και νομίζει ότι βρέχει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αμ δεν νομίζει ότι βρέχει συναγωνιστή. Ούτε ο αμυγδάλου, ούτε ο Λεμούριος ο οποίος εάν θυμάσαι έκανε καμάκι και μέσω των σχολίων με το ψευδώνυμο Λάουρα. Τακτικισμός είναι. Όταν εγκαλείς τέτοια σκουπίδια εάν εξαφανίζονταν ξαφνικά θα έδειχναν ότι αυτά που γράφεις για αυτούς ισχύουν. Θα φύγουν από τα σχόλια αλλά σταδιακά όπως τα γκαρσόνια. Δεν είδες τον άλλο τον πονηρό που έλεγε στα παιδιά να του κλείσουν τα σχόλια και πέταξε την μπάλα σε αυτούς. Θα φύγουν και αυτοί και θα έρθουν άλλοι. Το έγραψα και εχθές. Αλλά οι άλλοι θα είναι νέοι στον χώρο. Δεν θα έχουν ιστορία από πίσω τους ως ονόματα για να τραβήξουν κόσμο. Αυτό κάνει ποιο δύσκολη τη δουλειά τους. Είναι όμως μεγάλη η βοήθεια της λέσχης ρε φίλε. Αυτό το ξεκαθάρισμα είναι λειτούργημα. Τώρα που τα παιδιά απάντησαν και στην Λάουρα στο φβ τελείωσε. Μα είναι ηλίθιοι; Γίνεται αυτό που κάνεις ανώνυμα εφόσον ξέρουν όλοι ποιος είσαι να μην σε χτυπήσει κα επώνυμα; Μιλάμε για θολωμένα μυαλά ρε φίλε.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ο Τζεντίλε δεν ήταν αναγνώστης του Εγέλου, αλλά ο πιο συνεπής και διακεκριμένος νεο-εγελιανός στοχαστής. Δεν έγραψα πουθενά ότι η Ευρώπη στρέφεται εναντίον του ωφελιμισμού και του κομμουνισμού. Εναντίον του εθνικισμού στρέφεται. Αλλά τον εθνικισμό τον εννοεί δυστυχώς όπως περιγράφω και όχι όπως πιστεύετε εσείς και εγώ μαζί σας. Για την Ευρώπη (Φιλελεύθερη + Κομμουνιστική) και για τον αντι-δυτικό Γιανναρά μαζί, Εθνικισμός = Ιδεαλισμός + Εθνικό Κράτος (Χέγκελ) και όχι Ρομαντισμός + Κοινότητα (Χέρντερ), όπως είναι η αλήθεια. Αυτόν τον δεύτερο εθνικισμό, τον αληθινό εθνικισμό, εγώ τον αποκαλώ Πατριωτισμό προς διάκριση από τον πρώτο, διότι δεν μπορώ να τον αποκαλέσω Κοινοτισμό ως θα όφειλα, αφού τον διεθνοποιημένο όρο τον έχουν καπηλευτεί οι Κομμουνιστές: "Κοινοτισμός"=..."Κομμουνισμός"! Κατά τα λοιπά, επιτέλους συμφωνήσαμε. Ο Φασισμός ως Κίνημα ήταν ρομαντικός και δέχτηκε όλες τις επιρροές που επισημαίνετε. Αλλά ως Καθεστώς ήταν δυστυχώς Κρατισμός και όχι Κοινοτισμός. Ο Μομπάτσι κατ' αυτό ακριβώς συνέβαλε στο Σαλό. Έδιωξε το Κράτος και έφερε τις Κοινότητες (Σοβιέτ). Ας κλείσουμε εδώ με μια συμβουλή ενός γεροντότερου έστω και "ξεμωραμένου". Είστε οι μόνοι στον Χώρο που παράγετε Σκέψη και είναι πολύ κρίμα αντί της δέουσας αντιρρητικής επιχειρηματολογίας να επιλέγετε την εριστική και υβριστική.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ακόμη χειρότερος είναι ο τακτικισμός και το ψέμα. Να έλεγες ποιος και τι είσαι εξαρχής. Τιμητή των πάντων. Στο τελευταίο άρθρο συγχαίρεις. Στα μετόπισθεν σπεκουλάρεις. Και είμαστε τρία διαφορετικά άτομα εδώ μέσα και λέμε πέντε βασικά πράγματα. Άσε την υψηλή φιλοσοφία. Σε αυτά να μας απαντήσεις. Γνώριζες τον Λεμούριο; Γιατί ο Λεμούριος χτύπαγε τους πάντες εκτός από εσένα; Γιατί λες ότι έχει τελειώσει ο εθνικισμός ως ιδεολογία; Γιατί έκανες ντου ρε πονηρή με Γράβιγγερ με τα άτομα της λέσχης να σε υπερασπίζονται και να σου δείχνουν ανοχή;Τεχνική θυματοποίησης για να σου ανοίξουν οι πόρτες της συζήτησης; Εσύ είσαι όλη μέρα εδώ μέσα. Ο Σούχωφ είπε ότι αυτή είναι η δουλειά σου εδώ και χρόνια. Στη σελίδα του Πανούση. Εσύ δεν έλεγες ότι είσαι ένας καημένος παππούς που βγήκε σε πρόωρη σύνταξη επειδή τον ανάγκασαν; Και δηλαδή ένας ηλικιωμένος παππούς με πενιχρά οικονομικά μέσα ασχολείται εδώ και χρόνια με το να παίζει μπαλίτσα σε σχόλια του χώρου; Απάντησε σε αυτά που σε ρωτάω. Αν υπεκφεύγεις σημαίνει ότι κάτι έχουν πιάσει οι κεραίες τις αυτονομίας. Βγάλε μας ψεύτες ρε μεγάλε.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Μια διευκρίνηση. Είμαι ένας μεσήλικας παππούς. Μια δεύτερη. Ψάξε τον Πανούση και θα βρεις τί έλεγε ο Λεμούριος για μένα. Όσο για τον Γράβιγγερ σε παραπέμπω στο κάτωθι.
https://pantahou1.blogspot.com/2024/01/blog-post.html
Τέλος με τους υβριστές.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Βλέπω ζορίστηκες. Λίγα και καλά αυτή την φορά. Που πήγαν οι αναλύσεις;
Ο/Η Ανώνυμος είπε....jpg)
.jpg)
