Συνήθως ο όρος ‘‘επιστημονική φαντασία’’ φέρνει στον νου των περισσότερων δύο συγκεκριμένα χαρακτηριστικά। Το πρώτο αφορά στον συγγραφέα της, που εκτός από λάτρης της λογοτεχνίας του συγκεκριμένου είδους, εκτός από την αγάπη του για τις ιστορίες και την εξιστόρηση, τον φανταζόμαστε επίσης να έχει πάθος με την επιστήμη, με τις πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις και τις ανακαλύψεις αιχμής. Το δεύτερο αφορά στο είδος του κειμένου, που ίσως φανταζόμαστε πως θα είναι γεμάτο επιστημονικούς όρους, δυσνόητες και στριφνές έννοιες, για τις οποίες θα πρέπει να κατέχεις κάποιο διδακτορικό δίπλωμα ώστε να τις κατανοείς. Στο μυθιστόρημα ‘‘Το πείραμα της όγδοοης μέρας’’ (εκδόσεις ΕΚΑΤΗ) του Ορέστη Ευθυμίου, που έπεσε πρόσφατα στα χέρια μας, συναντήσαμε το πρώτο χαρακτηριστικό – ο νεαρός συγγραφέας είναι πανεπιστημιακός καθηγητής στην θεωρητική φυσική στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Το δεύτερο και κάπως δυσάρεστο χαρακτηριστικό, όμως, δεν το συναντήσαμε καθόλου.
Βρισκόμαστε στο Παρίσι το έτος 2042, είναι της μόδας τα κατοικίδια-μινιατούρες άγριων ζώων, ενώ οι άνθρωποι διαθέτουν ένα τσιπάκι εμφυτευμένο στον αυχένα τους που τους επιτρέπει τηλεφωνικές κλίσεις και σύνδεση με το internet κατευθείαν στο οπτικό τους νεύρο. Ο Ερίκ είναι ένας νεαρός προγραμματιστής που εργάζεται σ’ ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο project : την δημιουργία ενός ψηφιακού μοντέλου της Γης, μιας ψηφιακής προσομοίωσης για την δημιουργία της ζωής, την εξέλιξη των ειδών και την φυσική επιλογή. Τα αυτόνομα μικρά προγράμματα, που παίζουν τον ρόλο των ζωντανών οργανισμών, ονομάζονται beans και έχουν την ικανότητα να εξελίσσονται.
Μια μέρα κάτι παράξενο συμβαίνει. Το πρόγραμμα φαίνεται πως έχει δεχτεί την εισβολή ενός χάκερ, κάποιος καταφέρνει να μπει στην υπορουτίνα που ελέγχει τις παραμέτρους του προγράμματος, να περιηγηθεί σε αυτό και λίγα λεπτά αργότερα να βγει. Η εισβολή έγινε ακριβώς την στιγμή που ο αποθηκευτικός χώρος του προγράμματος είχε εξαντληθεί, με αποτέλεσμα ο αριθμός των beans να παραμένει σταθερός και όλη η εξέλιξη στην ψηφιακή ‘‘Γαία’’ να έχει παγώσει. Το μόνο που έκανε ο χάκερ ήταν να προσφέρει στο πρόγραμμα ένα καινούριο αποθηκευτικό χώρο, να ενεργοποιήσει έναν επιπλέον σκληρό δίσκο για να αποθηκεύει δεδομένα.
Από την επόμενη μέρα, όμως, οι εξελίξεις είναι ραγδαίες। Η εταιρία F।C.S., που χρηματοδοτεί το πρόγραμμα, εξαγοράζεται από την Eight Day Inc., οι συνάδελφοι του Ερίκ αρχίζουν να συμπεριφέροντε παράξενα, σαν υπνωτισμένοι ή μαστουρωμένοι, σαν να ελέγχονται από κάτι άλλο, ενώ ο ίδιος καλείται άμεσα σε μία συνάντηση με τον καινούριο του Διευθυντή. Τί ακριβώς έχει συμβεί στα beans ; Ποιός ήταν αυτός ο αόρατος χάκερ ; Ποιός ελέγχει τώρα την εταιρία που ‘‘τρέχει’’ το πρόγραμμα ; Ο Ερίκ θα βρεθεί μπροστά σε μία συνταρακτική ανακάλυψη και στην δίνη μιας συναρπαστικής περιπέτειας, θα χρειαστεί να ταξιδέψει στο Άμστερνταμ και στο Λονδίνο, ενώ στην ζωή του θα ξαναμπεί η πρώην αγαπημένη του, η Μπεατρίς, μόνο που αυτή την φορά δεν θα είναι ακριβώς ανθρώπινη…
Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, που αξίζει να επισημάνουμε, είναι το σκηνικό που επιλέγει ο Ευθυμίου για να εγκαταστήσει το έργο του. Δεν είναι κάποια μελλοντική υπερτεχνολογική Αθήνα, που ίσως του στερούσε σε ρεαλιστικότητα, ούτε κάποια μελλοντική Αμερική με αγγλικά ονόματα, που θα ήταν κάτι πιο κοινότυπο και αναμενόμενο. Οι ήρωές του είναι Γάλλοι και η αρχική δράση εξελίσσεται στο Παρίσι, έπειτα μας μεταφέρει στο Άμστερνταμ (κατά την φυγή του ήρωα και την προσπάθεια να καλύψει τα ίχνη του), για να καταλήξει στο Λονδίνο (όπου έχει μετακομίσει το υπερεξελιγμένο πλέον πρόγραμμα της ψηφιακής ‘‘Γαίας’’) Έτσι, σε συνδυασμό με την περιπετειώδη δράση, τα μεγάλα κτήρια, τα γρήγορα αυτοκίνητα και τα εμβόλιμα νουάρ στοιχεία, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα αποκεντρωμένο μυθιστόρημα με ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα και ρομαντικά χαρακτηριστικά.
Εν κατακλείδι, αν ο σκοπός της επιστημονικής φαντασίας είναι να εξοικειώσει τους αναγνώστες με τον κόσμο του μέλλοντος, να διευρύνει τους ορίζοντές τους και να τους μιλήσει για ‘‘τον κόσμο που θα ’ρθει’’, και αν σκοπός της λογοτεχνίας είναι να αφηγηθεί μια καλή, ευχάριστη ιστορία, τότε θα πρέπει να πούμε πως αυτό το πρώτο συγγραφικό εγχείρημα του Ορέστη Ευθυμίου είναι επιτυχημένο. Δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, και δεν μένει στον συγγραφέα του παρά να τις εκπληρώσει…
Δημήτρης Αργασταράς, ε μέλος Φ. ΛΕ. ΦΑ. ΛΟ.
- Σχόλια σε αυτή την ανάρτηση :
Ο/Η Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Καλοτάξιδο και το βιβλίο του Ορέστη।Είναι πολύ σημαντικό για την ελληνική κοινότητα του φανταστικού να κυκλοφορούν τέτοια βιβλία από συγγραφείς με λογοτεχνικό ταλέντο αλλά και ισχυρό θεωρητικό υπόβαθρο।
Δευτέρα, 07 Φεβρουάριος, 2011
Ο/Η Γ. Απορημενάκης είπε...
Ας ελπίσουμε πως ο Ορέστης δε θα επαναπαυθεί στις δάφνες του και σύντομα θα μα εκπλήξει με το επόμενο βιβλίο του.Λογική η εξήγηση για το ότι ο συγγραφέας διάλεξε να διαδραματιστεί η ιστορία στο εξωτερικό. Αμφιβάλω όμως για το αν πάρει κανείς την ίδια απάντηση αν τον ρωτήσει (εκτός και αν έχει διαβάσει την κριτική της ΦΛΕΦΑΛΟ). Πιο πιθανό να ξέρει τη Μπεατρίς και να είναι παριζιάνα ;)
Τρίτη, 08 Φεβρουάριος, 2011
Ο/Η Ορέστης Ευθυμίου είπε...
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Δημήτρη, το ενδιαφέρον που έδειξες και τον χρόνο που αφιέρωσες για να γράψεις αυτήν την ανάλυση। Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε το βιβλίο, είναι πολύ σημαντικό για μενα να διαβάζω τοσο καλές κριτικές απο φίλους αυτού του είδους της λογοτεχνίας, ειδικά όταν δεν γνωριζόμαστε και προσωπικά και επομένως η απόψεις τους είναι και πιο αμερόληπτες.Παρεπιπτόντως συγχαρητήρια και για την προσπάθεια που καταβάλετε με την φλεφαλο, την θεωρώ πραγματικά αξιέπαινη.
Τρίτη, 08 Φεβρουάριος, 2011
Ο/Η Χάρης Παπαϊωάννου είπε...
Να που η ελληνική λογοτεχνία του Φανταστικού δείχνει να είναι ζωντανή..Καλή επιτυχία στο βιβλίο του Ορέστη.
Πέμπτη, 10 Φεβρουάριος, 2011
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Το βιβλίο του Ο. Ευθυμίου αποτελεί ένα δείγμα πραγματικά καλής ελληνικής επιστημονικής φαντασίας. Όντως, δίνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον
Δευτέρα, 14 Φεβρουάριος, 2011