του Σταμάτη Μαμούτου
Το τριήμερο φεστιβάλ που φέρει τον τίτλο «Με Πενάκι και Σκαπάνη» και οργανώνεται από τις εκδόσεις Comicon Ρενιέρη εδώ και τρία χρόνια, αποτελεί πλέον την εκδήλωση που η αθηναϊκή κοινότητα των φίλων της λογοτεχνίας του φανταστικού αναμένει προκειμένου να πραγματοποιήσει την θερινή της συνάντηση. Το φεστιβάλ λαμβάνει χώρα στο νεοκλασικό κτίριο του συλλόγου Ελλήνων αρχαιολόγων και στους κήπους του. Πρόκειται για έναν χώρο αισθητικά άρτιο και ιδανικό για καλοκαιρινές εκδηλώσεις, ο οποίος βρίσκεται στον πεζόδρομο δίπλα από τον ηλεκτρικό σταθμό του Θησείου.
Στο εφετινό τριήμερο, που ξεκίνησε την 1η και ολοκληρώθηκε την 3η Ιουλίου, οι οργανωτές διατήρησαν σταθερή την διαρρύθμιση των χώρων, όπως την είχαν σχεδιάσει την φορά που οργάνωσαν το πρώτο τους φεστιβάλ.
Στους εσωτερικούς τοίχους του νεοκλασικού κτιρίου αναρτήθηκαν έργα ζωγράφων και σχεδιαστών, στους κατάφυτους διαδρόμους των κήπων υπήρχαν τραπέζια στα οποία εικαστικοί, δημιουργοί περιοδικών και εκδότες παρουσίασαν τα έργα τους ενώ στον παλαιό στάβλο έλαβαν χώρα σεμινάρια σκιτσογραφίας. Τέλος, στον χώρο του θερινού κινηματογράφου πραγματοποιήθηκαν οι ομιλίες και παρουσιάστηκαν νέες κυκλοφορίες βιβλίων και περιοδικών.
Ο κόσμος που επισκέφθηκε το φεστιβάλ ήταν πολύς αλλά και οι παρουσίες ανθρώπων οι οποίοι δραστηριοποιούνται χρόνια στην κοινότητα της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού, υπήρξαν αρκετές, γεγονός που έδωσε στην τριήμερη εκδήλωση ιδιαίτερη σημασία. Προκειμένου να γίνει αντιληπτό τι εννοώ, αρκεί να αναφέρω ότι ανάμεσα στους ομιλητές βρίσκονταν λογοτέχνες όπως ο Θωμάς Μαστακούρης, ο Μιχάλης Αντωνόπολος, ο Γιώργος Ρωμοσιός και ο Δημήτρης Καραδήμος ενώ την όλη εκδήλωση παρακολούθησαν ο Κωνσταντίνος Ρωμοσιός, ο Τζίμμυ Κορίνης, ο Κωνσταντίνος Ραμπατζής και ο Λεωκράτης Ανεμοδουράς.
Μεταξύ των νεοτέρων σχεδιαστών που συνάντησα βρίσκονταν οι εξαιρετικοί Κώστας Νικέλης και Malk. Και βέβαια θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω ότι και στους επισκέπτες έβλεπε κανείς γνωστά παιδιά του χώρου, όπως ο οργανωτής βραδιών γοτθικής λογοτεχνίας στο Deathdisco club Γιώργος Σαφελάς.
Ιδιαίτερης αναφοράς χρίζει και το γεγονός ότι ένα εκ των παιδιών που βρέθηκαν στον πυρήνα των οργανωτών του φεστιβάλ ήταν και ο δικός μας Χρήστος Νάστος, ο οποίος παρουσίασε μαζί με τους σχεδιαστές Κώστα Φραγκιαδάκη και Βαγγέλη Σαϊτη, τη νέα έκδοση του «Μικρού Αρχηγού» που έχει επιμεληθεί. Ακούραστος και οργανωτικός όπως πάντοτε, ο Χρήστος αποτελεί ακάματο δουλευτή της ελληνικής κοινότητας του φανταστικού.
Η λέσχη μας, όπως ήταν αναμενόμενο, έδωσε το παρόν και στήριξε την εξαιρετική προσπάθεια των εκδόσεων Comicon Ρενιέρη. Η παρουσία μας σε χώρους που μεταμορφώνονται σε μικρά βασίλεια του φανταστικού αποτελεί μια διαχρονική απόλαυση και ταυτόχρονα κάτι που μας κάνει να αναζωπυρώνουμε την φλόγα της αέναης παιδικότητας, την οποία διαφυλάττουμε με ιερό δέος και στοργή αναμμένη στα βάθη της ψυχής.
Ωστόσο στο εφετινό φεστιβάλ ήταν κι άλλος ένας ο λόγος που μας έκανε να αισθανθούμε τιμή και χαρά. Η γνωριμία μας με συγγραφείς όπως ο Μιχάλης Αντωνόπουλος, ο Θωμάς Μαστακούρης και ο Κωνσταντίνος Ρωμοσιός και η εκτίμηση με την οποία περιέβαλαν την προσπάθειά της λέσχης και το περιοδικό μας, την «Φανταστική Λογοτεχνία», θα αποτελέσουν σημεία αναφοράς της όλης μας δραστηριοποίησης και ηθικά κίνητρα προκειμένου να συνεχίσουμε να πορευόμαστε στην ίδια πνευματική ατραπό.
Εικόνες
Εικόνα 4: Ο ζωγράφος Κώστας Νικέλης και οι δικοί μας Φίλιππος Βαβουλάκης και Αναστασία.
Εικόνα 5: Κώστας Φραγκιαδάκης, Παναγιώτης Πλαφουτζής, Χρήστος Νάστος και Βαγγέλης Σαϊτης.
Εικόνα 7: Malk, Σταμάτης Μαμούτος, Δημήτρης Καραδήμος, Μιχάλης Αντωνόπουλος, Γιώργος Ρωμοσιός, Θωμάς Μαστακούρης και Κωνσταντίνος Ρωμοσιός.
Εικόνα 7: Malk, Σταμάτης Μαμούτος, Δημήτρης Καραδήμος, Μιχάλης Αντωνόπουλος, Γιώργος Ρωμοσιός, Θωμάς Μαστακούρης και Κωνσταντίνος Ρωμοσιός.
Σχόλια:
Ελπίζοντας και του χρόνου σε ακόμη μεγαλύτερη ανταπόκριση του κοινού...!
Χρήστο, νομίζω ότι και στα ίδια επίπεδα αν μείνει η προσέλευση, δεν θα είναι άσχημα. Αρκεί, όσο περισσότεροι απ' τους παρευρισκόμενους να είναι ενεργοί στα δρώμενα της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού.
Ο/Η Δημήτρης Αργασταράς είπε...H ενεργή παρουσία παίζει τον ρόλο της. Έχω να προτείνω σε όλους τους φίλους να αναζητήσουν το καινούριο τεύχος του ''Μικρού Αρχηγού'', καθώς και τα τεύχη του ''Μικρού Καου-μπόυ'', αν θέλουν να διαβάσουν κάτι που θα τους συναρπάσει και που θα αξίζει! Περιέχουν μερικές από τις καλύτερες ιστορίες του είδους...
Σταμάτη, συνολικά η προσέλευση ήταν κάτω του αναμενόμενου. Το φεστιβάλ δε κάλυψε το κόστος του, και οι περισσότεροι δημιουργοί-καλλιτέχνες είχαν πενιχρές πωλήσεις. Δυστυχώς η εμπορικότητα συνεπάγεται τη συνέχιση ή όχι ενός τέτοιου φεστιβάλ.
Χρήστο, προφανώς έχεις καλύτερη εικόνα λόγω του ότι ήσουν και τις τρεις ημέρες εκεί.
Αυτό που εγώ είδα είναι ότι υπήρχε μια ικανοποιητική θα έλεγα προσέλευση κόσμου για τα δεδομένα της κοινότητας του ελληνικού φανταστικού.
Μην λησμονούμε ότι κατά την διάρκεια της ομιλίας σου -αλλά και στην επόμενη παρουσίαση- ο χώρος του θερινού κινηματογράφου ήταν σχεδόν κατάμεστος.
Διαπίστωσα, όμως, ότι πολλοί απ' όσους παραβρέθηκαν στο φεστιβάλ απλώς παρακολούθησαν τις ομιλίες και παρατήρησαν τα έργα των σχεδιαστών, δίχως να αγοράσουν κάτι. Και τούτο δεν είναι κάτι παράδοξο, αν αναλογιστούμε την οικονομική (και όχι μόνο) συγκυρία.
Συνεπώς, ενδέχεται να έχεις δίκιο όσον αφορά το οικονομικό σκέλος.
Ωστόσο, εμμένω στο θέμα της ενεργητικότητας των μελών της κοινότητας του ελληνικού φανταστικού, εννοώντας ότι καλό θα είναι οι παρευρισκόμενοι να αντιληφθούν πως αποτελούν μέλη μιας κοινότητας με ιδιαίτερα γνωρίσματα, η οποία μάλιστα έχει υποστεί αποκλεισμούς από το συστημικό λογοτεχνικό κατεστημένο.
Αν αυτό γίνει αντιληπτό, αν οι έντιμες και μεστές νοήματος φωνές εισακουστούν, αν κοντολογίς όσοι εμπλεκόμαστε στην υπόθεση του ελληνικού φανταστικού αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως κοινότητα, αν δηλαδή -για να το πω με μουσικούς όρους- το ελληνικό φανταστικό αποκτήσει "σκηνή", νομίζω ότι θα έχουν μπει οι βάσεις ώστε να λυθούν πολλά από τα σημερινά προβλήματα και να καταστεί δυνατή -ανάμεσα στα άλλα- και η οικονομική επιβίωση του χώρου.
Αυτό που εγώ είδα είναι ότι υπήρχε μια ικανοποιητική θα έλεγα προσέλευση κόσμου για τα δεδομένα της κοινότητας του ελληνικού φανταστικού.
Μην λησμονούμε ότι κατά την διάρκεια της ομιλίας σου -αλλά και στην επόμενη παρουσίαση- ο χώρος του θερινού κινηματογράφου ήταν σχεδόν κατάμεστος.
Διαπίστωσα, όμως, ότι πολλοί απ' όσους παραβρέθηκαν στο φεστιβάλ απλώς παρακολούθησαν τις ομιλίες και παρατήρησαν τα έργα των σχεδιαστών, δίχως να αγοράσουν κάτι. Και τούτο δεν είναι κάτι παράδοξο, αν αναλογιστούμε την οικονομική (και όχι μόνο) συγκυρία.
Συνεπώς, ενδέχεται να έχεις δίκιο όσον αφορά το οικονομικό σκέλος.
Ωστόσο, εμμένω στο θέμα της ενεργητικότητας των μελών της κοινότητας του ελληνικού φανταστικού, εννοώντας ότι καλό θα είναι οι παρευρισκόμενοι να αντιληφθούν πως αποτελούν μέλη μιας κοινότητας με ιδιαίτερα γνωρίσματα, η οποία μάλιστα έχει υποστεί αποκλεισμούς από το συστημικό λογοτεχνικό κατεστημένο.
Αν αυτό γίνει αντιληπτό, αν οι έντιμες και μεστές νοήματος φωνές εισακουστούν, αν κοντολογίς όσοι εμπλεκόμαστε στην υπόθεση του ελληνικού φανταστικού αρχίσουμε να συμπεριφερόμαστε ως κοινότητα, αν δηλαδή -για να το πω με μουσικούς όρους- το ελληνικό φανταστικό αποκτήσει "σκηνή", νομίζω ότι θα έχουν μπει οι βάσεις ώστε να λυθούν πολλά από τα σημερινά προβλήματα και να καταστεί δυνατή -ανάμεσα στα άλλα- και η οικονομική επιβίωση του χώρου.
Δε μπορώ παρά να συμφωνήσω με τα λεγόμενα σου!
Οι περισσότεροι όμως δε μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία-τη δημιουργία μιας σκηνής δηλαδή. Κάτι που αποτελεί μια εξαίρετη ιδέα. Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή-να πιάσει το νήμα από την άκρη.
Ο χώρος δε θεωρώ πως είναι απαξιωμένος, σίγουρα όμως κινείται μάλλον σε underground πλαίσια!
Οι περισσότεροι όμως δε μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία-τη δημιουργία μιας σκηνής δηλαδή. Κάτι που αποτελεί μια εξαίρετη ιδέα. Κάποιος πρέπει να κάνει την αρχή-να πιάσει το νήμα από την άκρη.
Ο χώρος δε θεωρώ πως είναι απαξιωμένος, σίγουρα όμως κινείται μάλλον σε underground πλαίσια!