του Φιλίππου Βαβουλάκη
Κάπου εκεί πέρα μακριά, στρέφοντας το βλέμμα μου, επιθυμώντας διακαώς να αντικρύσω την Tir na nog, το βασίλειο της αιώνιας νεότητας. Εκεί, όπου τα κρυστάλλινα νερά της αέναης παιδικότητας ρέουν από αναβλύζουσες πηγές, προσφέροντας μου το ποθητό μυστικό μιας αρχέγονης γνώσης.
Κι όμως, πόσο σκληρός είναι ο καθημερινός μας μόχθος; Πόσες φροντίδες μαραίνουν την ψυχή; Δεμένοι κι εμείς στο χάλκινο άρμα που η Ανάγκη έχει ορίσει. Ακόμα και έτσι, πάντως ονειρευόμαστε..
Είναι καιρός τώρα που έχω νοιώσει το κάλεσμα του παιδικού μου συντρόφου, ενός αγοριού που ατένιζε τον κόσμο με τα καθαρά, αρυτίδωτα του μάτια. Ήταν άνοιξη του 1986 τότε που μου είχαν προκαλέσει ζωηρό ενδιαφέρον κάποια σακουλάκια, το περιεχόμενό των οποίων εμπεριείχε πλαστικές φιγούρες «Εξωγήινων», καθώς επίσης και μια άλλη διαφορετική σειρά, αυτή των «Τερατομάχων». Για κάποιο ανεξήγητο φαινομενικά λόγο, εκείνες οι μικρές φιγούρες που αναπαριστούσαν βραχύσωμους παλαιστές, ιππότες από κάποιον μελλοντικό κόσμο και μορφές εμπνευσμένες από την Ελληνική μυθολογία, διέγειραν το φαντασιακό μου και εξυμνούσαν υπόρρητα -μα και έκδηλα- έναν μαχητικό τρόπο ζωής. Θυμάμαι χαρακτηριστικά πως δεν ήταν λίγες οι φορές που φύλαγα το χαρτζιλίκι μου, μένοντας νηστικός κατά την διάρκεια των σχολικών ωρών, για να μεταβώ με το πέρας της σχολικής ημέρας στο πλησιέστερο ψιλικατζίδικο και να λάβω το μυστηριακό σακουλάκι.
Ποιά είναι όμως η αφήγηση του μύθου που κρύβετε πίσω από μια γοητευτική όσο και αλλόκοτη φιγούρα; Ποιές δυνάμεις εξακολουθούν να κινούν τα νήματα της θύμησης και να αφυπνίζουν το φαντασιακό μας όραμα; Άραγε η υλιστική αντι-πνευματικότητα που προτάσσει η εποχή, να ενισχύει τους δεσμούς μας με την εποχή της παιδικότητας ως ρομαντικό αντίβαρο μιας εναλλακτικής θέασης των πραγμάτων; Ή μήπως μια σιωπηρή υπόσχεση που δόθηκε στον παιδικό κήπο της ψυχής να παραμείνει φύλακας πιστός στο ξεφύλλισμα των χρόνων; Μπορεί και όλα αυτά μαζί.
Το comic Kinnikuman
Σε μια εικονογραφημένη σειρά (manga) που είχε εκδοθεί στην Ιαπωνία περιγράφεται η ιστορία του ήρωα Kinnikuman, δημιούργημα του καλλιτεχνικού διδύμου Yoshinori Nakai και του Takashi Shimada, που είναι γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Yudemago. Η ιστορία αφηγείται τις περιπέτειες του Suguru Kinniku, ενός ήρωα που αγωνίζεται να κερδίσει το τουρνουά πάλης ώστε να διατηρήσει στην κατοχή του τον τίτλο του πρίγκιπα στον πλανήτη Kinniku.
Ο σωματικά μυώδης, αλλά αδέξιος και γκαφατζής Suguru, ανακαλύπτει την ευγενική του καταγωγή, ότι δηλαδή είναι ένας από τους εκπεσμένους πρίγκιπες του πλανήτη Kinniku. Παρότι αδέξιος και όχι ιδιαίτερα ευφυής, αντιλαμβάνεται το καθήκον του και γνωρίζει πως οφείλει να φανεί αντάξιος της κληρονομιάς και να διεκδικήσει τον θρόνο. Εκεί λοιπόν ξεκινάει η αποστολή του, εισερχόμενος στην αρένα, διαγωνιζόμενος μεταξύ πέντε διεκδικητών του θρόνου. Τους Kinnikuman Big Body, Soldier, Zebra, Mariposa και Super Phoenix.
Kinnikuman Legacy
Kinniku. Ο κακομαθημένος υιός του υπερήρωα παλαιστή Kinnikuman. Μετά από εικοσιοκτώ χρόνια ειρήνης οι παλαιοί εχθροί ανασυντάσσονται και δημιουργούν το εργοστάσιο κατασκευής δαιμόνων. Το παλαιό πριγκιπάτο έχει χάσει την αίγλη του και οι μαχητές του ηττώνται από τους νέους καλά εκπαιδευμένους μαχητές. Ωστόσο, γνωρίζοντας την αδυναμία τους το πριγκιπάτο ξανανοίγει το εργοστάσιο «Ηρακλής» και αρχίζει να εκπαιδεύει μια νέα γενιά ηρώων για να ανακτήσει τον χαμένο θρόνο.
Ο Mantoro, αρχικά χωρίς την θέλησή του, βρίσκεται ανάμεσα στους νέους ήρωες και σε μια μάχη νικά τον πατέρα του προκειμένου να αποδείξει ότι είναι έτοιμος για την αποφοίτηση. Η τελική έκβαση των μαχών γίνεται με την καταστροφή των παλαιών εχθρών (Seigi Choullin), με τους ήρωες να έχουν ανακτήσει τον σεβασμό τους για το μαχητικό πνεύμα του πριγκιπάτου.
Το εν λόγω comic αρχικά δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Weekly Shonen Jump» (1979-87) και προβλήθηκε από την ιαπωνική τηλεόραση σε κινούμενα σχέδια 137 επεισοδίων (1983-86). Το 2006 επανεμφανίστηκε στο εμπόριο με σειρές κινουμένων σχεδίων, video games, ταινίες και όχι μόνο. Η σειρά αυτή είναι εξαιρετικά δημοφιλής στην Ιαπωνία πουλώντας 70.000.000 αντίτυπα μέχρι το 2015! Λόγο αυτής της δημοτικότητας κυκλοφόρησαν στην ελληνική αγορά των φθηνών παιχνιδιών, κατά την δεκαετία του ’80, οι φιγούρες των «Εξωγήινων».
Αν και η πλοκή της αφηγήσεως με την παρουσίαση των προσωπικοτήτων εξελίσσονται απλοϊκά, γίνεται εύκολα αντιληπτή η πρόκριση αξιών όπως ο κώδικας τιμής, οι αρετές, η περιφρόνηση του θανάτου και η αποκατάσταση της τάξης. Στην αμερικανοκρατούμενη σύγχρονη Ιαπωνία το πνεύμα των Σαμουράι μπορεί να έχει εγκαταλείψει το νησί μετά τον θάνατο του Γιούκιο Μισίμα ωστόσο δείχνει τουλάχιστον να έχει επιβιώσει στην τέχνη.
Κάποτε είχα στην συλλογή μου αρκετές φιγούρες αυτών των «Εξωγήινων». Η παλαίστρα που τους τοποθετούσαν οι παίκτες, όπου με κινήσεις μοχλών οδηγούσαν την φιγούρα τους στο να δώσει το καίριο χτύπημα στον αντίπαλο, πάντα μου έλειπε. Δυστυχώς, εκείνη την εποχή δεν είχα γνωρίσει ακόμη τον Σταμάτη Μαμούτο που την χαιρόταν αδιάκοπα. Πλέον, όμως, μπορώ να κάνω τα παράπονά μου στην κυρία Μαρία, την μητέρα του, που κάποια στιγμή πέταξε μαζί με πολλά ακόμη παιχνίδια την μικρή πυγμαχική αρένα των «Εξωγήινων», στερώντας μας την πρόσβαση σε μια πύλη, το διάβα της οποίας θα σηματοδοτούσε άλλη μια επαφή με τους μαγικούς κόσμους των μύθων.
Σήμερα για να ανακτήσω την τότε συλλογή μου από τα συμπαθητικά αυτά τερατάκια θα χρειαζόμουν μια μικρή περιουσία. Με ευχαριστεί, όμως, που τα έζησα στην εποχή τους, έχοντας πάντοτε μια κρυφή ελπίδα ότι σε κάποια γωνιά στο σκοτεινό πατάρι, θα παραμονεύει όλο και κάποιος εισβολέας των παιδικών μου χρόνων.
Σχόλια
Εικόνα 2 , κερασφόρο κράνος του τελεταίου μολυβί Εξωγήϊνου κάτω δεξιά.
Μια ενθουσιώδης αισθητική πορεία ξεκινά για τον πιτσιρικά των 80's.
Θα περάσει απο το κεράσφορο κράνος του χαρακτήρα στο Black Tiger coin-op και θα καταλήξει στη δοξασμένη Kεφαλή των Motörhead.
Hail!
Μια ενθουσιώδης αισθητική πορεία ξεκινά για τον πιτσιρικά των 80's.
Θα περάσει απο το κεράσφορο κράνος του χαρακτήρα στο Black Tiger coin-op και θα καταλήξει στη δοξασμένη Kεφαλή των Motörhead.
Hail!
Ο Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Έχω την εντύπωση ότι αυτοί που δημιούργησαν το "Black Tiger" πρέπει να είχαν δει το εξώφυλλο του "Stand Up And Fight" των Quartz.