«Έτρεχε με τα
χέρια απλωμένα προς τα πίσω, με βήματα μικρά, που έντυναν λευκά παπούτσια.
Πήγαινε κόντρα στον αέρα, γελούσε υστερικά, κατηφόριζε την επίπεδη πλαγιά
τσαλαπατώντας τα ξερόχορτα, σκοντάφτοντας ελαφρά σε μικρές πέτρες ή κλωτσώντας
τες. Το κοντό ανοιξιάτικο φόρεμά της κυμάτιζε, όπου δεν εφάρμοζε στο
μικροκαμωμένο κορμί της. Ο άνεμος της ράπιζε το πρόσωπο και επιτίθονταν στα
μάτια. Φανταζόταν πως ήταν πεταλούδα.
Την έλεγαν
Λορελάι.»
Έτσι ξεκινά το
πρώτο μυθιστόρημα, ένα καλαίσθητο, κομψό βιβλιαράκι εκατό σελίδων, του νεαρού
Νίκου Μιχαλόπουλου, που έφτασε στα χέρια μας πριν από αρκετό καιρό από την
μακρινή Βέροια. Ο Νίκος, όπως διαβάζουμε στο σύντομο βιογραφικό του στο αυτί του
βιβλίου, υπήρξε από μικρός ένα ανήσυχο πνεύμα – αφού εργάζεται σε διάφορες
δουλειές από τα δεκαπέντε του, τελικά περνά στο τμήμα Φυτικής Παραγωγής της
Φλώρινας, για να το αφήσει όμως για την Πάτρα όπου παρακολουθεί τα σεμινάρια
ποίησης του εκεί Πανεπιστήμιου και έρχεται σε επαφή με τον ποιητικό και
συγγραφικό κύκλο της πόλης, ενώ επίσης ασχολείται εθελοντικά με την Πρωτοβουλία
για το Παιδί. Αλλά κυρίως τον κερδίζει η ενασχόληση με την συγγραφή. Ο τίτλος
του μυθιστορήματός του είναι ‘‘΄Λορελάι’’ και το είδος στο οποίο ανήκει, μέσα
στα πλαίσια του Φανταστικού, ο Τρόμος…
Η Λολεράι είναι
ένα περίεργο πλάσμα της νύχτας, ένα θηλυκό του σκοταδιού. Πατέρας της, ο ίδιος ο
Διάβολος. Σύντροφοί της, μια αγέλη λύκων. Ένα βράδυ, ένας φτιαγμένος μέθυσος θα
την πάρει στο κυνήγι αλλά, πριν προλάβουν οι ρόλοι του θύτη και του θύματος να
αντιστραφούν, θα εμφανιστεί ο Άνταμ, ένας περιπλανώμενος ζωγράφος, ο άντρας που
θα την σώσει. Ο έρωτάς τους θα είναι κεραυνοβόλος και ενστικτώδης.
Οι δύο νέοι θα
φτιάξουν σύντομα το δικό τους σπιτικό, αλλά για την Λορελάι το πέρασμα από τν
μία ζωή στην άλλη, λόγω του έρωτά της για αυτόν τον θνητό, δεν θα είναι εύκολο.
Τόσο ο πατέρας της, ο Διάβολος, όσο κι ο δαίμονας Ασμόδαιος θα την
προειδοποιήσουν πως αυτός ο άνθρωπος, όπως και οι περισσότεροι απλοί άνθρωποι,
αγαπά τον Θεό και πως η ζωή μαζί του θα σβήσει την φλόγα της, θα σημάνει την
πτώση της στον κόσμο. Η Λορελάι αρνείται να απαρνηθεί τον έρωτά της, όμως όταν ο
Άνταμ θα της ζητήσει να κάνουν παιδί, εκείνη θα αρνηθεί εξίσου και αυτή την
οικογενειακή ολοκλήρωση. Έτσι, η κρίση εισέρχεται στην σχέση τους.
Την επόμενη μέρα,
ο Άνταμ θα συναντήσει την Μπίλλυ στην μπυραρία της πόλης και η τρυφερή σχέση που
θα αναπτυχθεί μεταξύ τους θα σημάνει την οριστική του ρήξη με την Λορελάι. Δεν
μπορούν πια να είναι μαζί – εκείνη ξέρει μόνο να ποθεί, εκείνος θέλει να
αγαπήσει. Αλλά η Λορελάι δεν έχει πει ακόμη την τελευταία της λέξη…
Το βιβλίο του
Νίκου Μιχαλόπουλου είναι ένα σκοτεινό ατμοσφαιρικό θρίλερ. Η κεντρική του ιδέα
παρουσιάζει ενδιαφέρον, οι περισσότερες σκηνές δίνονται με πολύ δύναμη, ο
ρομαντισμός του είναι έκδηλος, ενώ δεν λείπει και μία ελαφρά φιλοσοφική διάθεση.
Γενικά, το βιβλίο διαβάζεται γρήγορα και ευχάριστα.
Από την άλλη,
υπάρχουν κάποια στοιχεία που δίνουν στο βιβλίο τον χαρακτήρα του πρωτόλειου – η
γλώσσα δεν είναι τόσο καλά δουλεμένη, η υπόθεση σε ορισμένα σημεία κυλά πιο
γρήγορα και πιο εύκολα απ’ όσο ενδεχομένως θα έπρεπε, ο συγγραφέας φαίνεται να
είναι περισσότερο επηρεασμένος από τις ξενικές του επιρροές, που δεν έχουν ακόμη
αφομοιωθεί πλήρως στην αφηγηματική του τέχνη. Ωστόσο αυτά τα στοιχεία, και γι’
αυτό έχει ένα ενδιαφέρον παραπάνω να αναφερθούν, απαντώνται συχνά στα πρώτα έργα
νέων συγγραφέων που καταπιάνονται με το είδος του φανταστικού. Ο Νίκος
Μιχαλόπουλος έκανε αναμφίβολα μια πρώτη καλή εμφάνιση στο είδος, από την
μελλοντική του δουλειά και τα επόμενα έργα του θα φανούν πιο ολοκληρωμένα οι
εξελικτικές του δυνατότητες…
Δημήτρης Αργασταράς, ε. μέλος Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.
- Σχόλια σε αυτή την ανάρτηση :
Ο/Η Χάρης Παπαϊωάννου είπε...
Καλή τύχη στην "Λορελάι".
ΥΓ.Αργασταρά, ακάματε ανιχνευτή του ελληνικού φανταστικού.....
Σάββατο, 13 Ιουλίου, 2013
Ο/Η Δημήτρης Αργασταράς είπε...
χα χα, γεια σου Χάρη, σε είχαμε χάσει...
Όντως, καλή επιτυχία στον Νίκο Μιχαλόπουλο...
Δευτέρα, 15 Ιουλίου, 2013
Ο/Η Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Από ποιες εκδόσεις κυκλοφορεί;
Δευτέρα, 15 Ιουλίου, 2013
Ο/Η Δημήτρης Αργασταράς είπε...
παράλειψη... εκδόσεις ΕΝΤΥΠΟΙΣ-ΜΟΝΟΚΕΡΩΣ (Αθήνα)...
Τετάρτη, 17 Ιουλίου, 2013
Ο/Η P A L A D I N είπε...
Από τα γραφόμενα του Δημήτρη, ακούγεται πολύ ενδιαφέρον και λυκοφώτιστο ανάγνωσμα...
Σάββατο, 20 Ιουλίου, 2013
