Αχιλλέας
Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε (12-13 Οκτωβρίου) θα έπρεπε να είχε διεξαχθεί ένα ενδιαφέρον φεστιβάλ στο Παλιούρι της Χαλκιδικής. Δυστυχώς -για λόγους που είχαν να κάνουν με το γραφειοκρατικό υπόβαθρο και τις σχετικές άδειες- το φεστιβάλ ακυρώθηκε. Οι δημοτικές αρχές φαίνεται ότι έδειξαν υπερβάλλοντα ζήλο στην γραφειοκρατική λεπτομέρεια μετά το δυστύχημα που είχε προηγηθεί σε λούνα παρκ της περιοχής. Κατά πάσα πιθανότατα το ακυρωθέν φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί προσεχώς.
Η ανακοίνωση της ακύρωσης έγινε, ατυχώς, λίγες ώρες πριν την έναρξη του φεστιβάλ, γεγονός που ενόχλησε εύλογα όσους είχαν προετοιμαστεί να το παρακολουθήσουν. Όμως, από αυτό το σημείο, και από την απόδοση των όποιων ευθυνών όντως μπορεί να αντιστοιχούν στους διοργανωτές, μέχρι τη χυδαία ανθρωποφαγία του διαδικτύου υπάρχει μεγάλη απόσταση. Απ’ ότι φαίνεται η τοξικότητα πολλών μελών της fantasy κοινότητας στην Ελλάδα περιλαμβάνει όλη την ένταση της προπαγάνδας του west way of life. Ασφαλώς αναφέρομαι στην κοινότητα των μεταμοντέρνων καιρών μας. Δεν αφορά ο αφορισμός τους παλιούς αναγνώστες και φίλους της λογοτεχνίας του φανταστικού, που την έμαθαν όταν ακόμη ήταν underground ρεύμα και όχι προέκταση της post modern pop culture. Αναφέρομαι στα woke κοριτσάκια και αγοράκια, στους nerds και εν γένει στους αναγνώστες που αντιλαμβάνονται την λογοτεχνία του φανταστικού και τις προεκτάσεις της ως προϊόντα προς κατανάλωση.
Σε ένα παλαιότερο άρθρο μου με τίτλο «Ο εισοδισμός της nerd κουλτούρας στην Λογοτεχνία του Φανταστικού», είχα κάνει μία ενδελεχή ανάλυση όσων είδα, άκουσα και βίωσα σε τέτοιες συναντήσεις και βεγγέρες. Μια μικρή ομάδα λίγων και ποιοτικών ανθρώπων -με γνώσεις και διάθεση ουσιαστικής συζήτησης για την αγαπημένη μας λογοτεχνία – έπρεπε να ανεχθεί τον αντίποδα ενός όχλου, ενός κάκιστου κόσμου, που όχι μόνο δεν αποτελεί δημιουργικό μέρος μιας οποιασδήποτε «κοινότητας» αλλά λειτουργεί σαν μία, τρόπον τινά, μαζικοποιημένη ιδιάζουσα «ατομικότητα». Η αμερικανοποίησή της λογοτεχνίας του φανταστικού έχει γίνει πιο έντονη από ποτέ. Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζουν πλέον και τα (αντι)κοινωνικά δίκτυα τα οποία μας δείχνουν με λίγα κλικ ποιοι απαρτίζουν τους αναγνώστες και υποστηρικτές του φανταστικού στην Ελλάδα.
Στην προκειμένη περίπτωση, μετά την ανακοίνωση των διοργανωτών για την ακύρωση του φεστιβάλ, μια σωρεία παθητικό-επιθετικών συμπεριφορών ξεκίνησε σε σχόλια διαδικτυακών σελίδων. Αμέτρητοι σχολιαστές επιτέθηκαν γραπτώς στους διοργανωτές επειδή δεν δόθηκε εξήγηση του λόγου της ακύρωσης. Ένας οχετός σχολίων απαξίωσης που βασίστηκε στην γνωστή διάθεση για -ορθολογικό πάντα- σχολιασμό απλώθηκε σαν ηφαιστειακή λάβα στο διαδίκτυο. Οι ίδιες μαλακίες που γράφονται μετά από συναυλίες heavy metal στις οποίες μπορεί να άναψε ένα καπνογόνο, ο ίδιος άθλιος καθωσπρεπισμός, η ίδια μονομανία να κρίνονται τα πάντα βάσει ενός αμερικανικού μοτίβου πλαστικών υπερπαραγωγών. Τίποτα δεν σταματάει τον μανιακό «καταναλωτή» του φανταστικού από το να έχει άμεσες και επιθετικές αντιδράσεις. Μια ολόκληρη «κοινότητα», η οποία είναι φορέας όλων των παθογενειών της κοινότητας του φανταστικού της Αμερικής, επικοινωνεί και λειτουργεί, όχι σαν τους κεντρικούς χαρακτήρες ενός Μπάροους, ενός Τόλκιν ή ενός Λούις αλλά σαν τους αντιπάλους των παραπάνω χαρακτήρων. Για κάθε Στράιντερ υπάρχει ένα αγενές ορκ, για κάθε Ταρζάν ένας Κερτσάκ και για κάθε Άσλαν ένας Μάουγκριμ. Αν δεν ήμουν μέλος της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. θα έλεγα ότι απλά δεν αντέχονται όλα αυτά τα σκουπίδια, θα έδινα μια μούντζα και θα σταματούσα να ασχολούμαι μαζί τους. Όμως η ύπαρξη και δράση της λέσχης επιτάσσει να αντιμετωπίσουμε όλους αυτούς ως εκδοχές της μεταμοντέρνας παθογένειας και της παγκοσμιοποιημένης παρακμής του αμερικανισμού.
Ούτε γνωρίζω τον διοργανωτή του ακυρωθέντος φεστιβάλ, ούτε έχω κάποιο ιδιαίτερο λόγο να τον υπερασπιστώ. Ο λόγος που με κάνει να απαντώ στους άθλιους που τον διασύρουν διαδικτυακά είναι ο Ρομαντισμός μου. Είναι η άλλη παιδεία, η άλλη κουλτούρα, η υιοθέτηση των τρόπων της παλιάς Ελλάδας. Των τρόπων της παραδοσιακά νοουμένης παλικαριάς, της αξιοπρέπειας και της σοβαρότητας. Όχι της Ελλάδας του διαδικτυακού κουτσομπολιού. Όχι της μεταμοντέρνας γενικευμένης κακοήθειας και ανθρωποφαγίας. Ήταν ιδιαίτερα αστείο το ότι στον οχετό των «διαμαρτυριών» περί κακών διοργανωτών, έλλειψης οργάνωσης και τα συναφή υπήρξε μέχρι και «λάτρης» του φανταστικού ο οποίος ανέφερε ότι εάν δεν δοθεί επίσημη απάντηση για τον λόγο ακύρωσης του φεστιβάλ θα κάνει «…σενάρια τα οποία μας πάνε πίσω στον μεσαίωνα…». Άραγε αυτή η φράση δεν τα λέει όλα; Μας δίνει όλες τις απαντήσεις για την κατάσταση (κατάντια;) της εν Ελλάδι κοινότητας του φανταστικού.
Πώς σας φαίνεται το να χρησιμοποιεί κάποιος την λέξη «μεσαίωνας» ως κάτι το υποτιμητικό -ενδεχομένως και υβριστικό(!!)- όσο πληκτρολογεί θυμωμένα γιατί ακυρώθηκε μια εκδήλωση με τον τίτλο «φεστιβάλ Μεσαιωνικής φαντασίας», το οποίο ήθελε να παρακολουθήσει. Γνωστική ασυμφωνία; Ή απλά ακόμη μία ημέρα μεταμοντέρνας τρέλας; Ο τύπος που αντιλαμβάνεται τον μεσαίωνα ως παράδειγμα προς αποφυγή, θέλει να παρακολουθήσει ένα fantasy medieval φεστιβάλ!! Για αυτό σας λέω, πίσω από τον μέσο αναγνώστη της λογοτεχνίας του φανταστικού σήμερα δεν κρύβεται ένας ρομαντικός αλλά το πρότυπο του αμερικανοτραφούς καταναλωτικού σκουπιδιού.
Κλείνω με κάτι διδακτικό. Όσο τα νεαρά παιδιά που έχουν όρεξη, αγάπη και διάθεση να γνωρίσουν την λογοτεχνία του φανταστικού δεν επενδύουν στο ρομαντικό πυρήνα αυτών των αναγνωσμάτων και τα αντιμετωπίζουν ως απλά καταναλωτικά προϊόντα, δυστυχώς η εντροπία της κακοήθειας εντός της κοινότητας του φανταστικού θα αποτελεί μονόδρομο. Όσοι συγγραφείς, εκδότες και διοργανωτές είναι εμβριθείς, μπορούν να λάβουν τα μέτρα τους και να ξεκινήσουν να πλάθουν μία συγκεκριμένη κουλτούρα γύρω από αυτό που θα έπρεπε να αποτελεί κανονικότητα στο φανταστικό. Διαφορετικά δεν θα υπάρξει καμία αλλαγή. Η μονοκουλτούρα του δυτικού lifestyle θα συνεχίζει να καταστρέφει ένα από τα, ελάχιστα πλέον, κάστρα μας. Αυτό της λογοτεχνίας του φανταστικού. Υπάρχουν, όμως, ευήκοα ώτα εκτός της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.; Μάλλον όχι…
Πώς σας φαίνεται το να χρησιμοποιεί κάποιος την λέξη «μεσαίωνας» ως κάτι το υποτιμητικό -ενδεχομένως και υβριστικό(!!)-... αλλά το πρότυπο του αμερικανοτραφούς καταναλωτικού σκουπιδιού."
Πολλές φορές το έχω ακούσει αυτό, όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, πρέπει να το έχω πει και εγώ, "κοίτα που καταντήσαμε" ή "που έφτασε η κοινωνία", όμως υπήρξε ποτέ κάποια εποχή χωρίς ψευτιές και κακίες και αδικίες και φονικά;
Κάθε εποχή έχει τα στραβά και τα άσχημα τα δικά της. Ίσως να είναι ότι την δική μας εποχή, την κατέκτησε η "άγρια δύση" και την έκαμε "αμέρικαν μπαρ".
Και κάθε χρονική περίοδο, απ' την προϊστορία μέχρι και σήμερα, λιγότερο ή περισσότερο, είχε συγκρούσεις και πολέμους, τυραννίες, σφαγές, καταστροφές, αλλά στον "μεσαίωνα" είχε κυριαρχήσει ο φανατισμός, ο φόβος, η αυταρχία, ή αλλιώς μια αποστροφή για ότι ο αρχαίος κόσμος εκπροσωπούσε, την φιλογνωσία, την φυσιολατρεία και άλλα.. και είχε και πολύ αίμα και φωτιά, δυστυχώς.
Νομίζω πως ότι καλό καλλιεργήθηκε εκείνη την εποχή ήταν απόρροια ή επιρροή της αρχαίας εποχής, της αρχαίας ψυχής της αθέλητα κρυμμένης.
Ιππότες, δεσποσύνες, πρίγκιπες, τροβαδούροι, νεράϊδες, ξωτικά, μονόκεροι, οι δράκοι, βασιλιάδες, μάγισσες, δρυίδες, μαγεμένα δάση και όλη αυτή η παραμυθένια αισθητική, η γοητεία, η μεγαλοπρέπεια, η φυσιολατρεία, ο ηρωισμός, η συγκίνηση, το συναίσθημα κτλ.
Ιππότες, δεσποσύνες, πρίγκιπες, τροβαδούροι, νεράϊδες, ξωτικά, μονόκεροι, οι δράκοι, βασιλιάδες, μάγισσες, δρυίδες, μαγεμένα δάση και όλη αυτή η παραμυθένια αισθητική, η γοητεία, η μεγαλοπρέπεια, η φυσιολατρεία, ο ηρωισμός, η συγκίνηση, το συναίσθημα κτλ."
Θα υιοθετήσουμε παραφρασμένη μια φράση ενός σημαντικού διανοητή των "απέναντι" για να σου απαντήσουμε. "Δεν υπάρχει νομίζω, υπάρχει γνωρίζω. Το νομίζω δεν λαμβάνεται υπόψη". Ο Καντ το είπε.
"Και κάθε χρονική περίοδο, απ' την προϊστορία μέχρι και σήμερα, λιγότερο ή περισσότερο, είχε συγκρούσεις και πολέμους, τυραννίες, σφαγές, καταστροφές, αλλά στον "μεσαίωνα" είχε κυριαρχήσει ο φανατισμός, ο φόβος, η αυταρχία.. "
Σαν να μας λες κάθε ιστορική περίοδος είχε αρνητικά γνωρίσματα αλλά ο μεσαίωνας τα περισσότερα. Νομίζεις....
"στον "μεσαίωνα" είχε κυριαρχήσει ο φανατισμός, ο φόβος, η αυταρχία, "
Είναι σίγουρα κακά όλα αυτά;
" ο αρχαίος κόσμος εκπροσωπούσε, την φιλογνωσία, την φυσιολατρεία και άλλα.. και είχε και πολύ αίμα και φωτιά, δυστυχώς"
Ήταν κάτι ενιαίο ο αρχαίος κόσμος; Εθνικά, ιστορικά, όλα ένα ήταν; Προαρχαϊκή αρχαιότητα, κλασική, αλεξανδρινή, ρωμαϊκή...έτσι εύκολα λες να ισχύουν γενικεύσεις του τύπου "αρχαιότητα", "μεσαίωνας" κλπ. Ρασσιά μας θυμίζει αυτό.
"όμως υπήρξε ποτέ κάποια εποχή χωρίς ψευτιές και κακίες και αδικίες και φονικά;"
Όχι αλλά δεν ήταν αυτό το νόημα του κειμένου που έγραψε ο Αχιλλέας. Την τραγελαφική αντίφαση σχολίασε. Όχι το περιεχόμενο της ηθικής σκέψης και κοινωνικής αντίληψης του μεσαίωνα.
Όλες οι εποχές είχαν παθογένειες και αδικία. Αλλά μόνο στη νεωτερικότητα έγιναν ο κανόνας. Το ανυπόκριτο πρότυπο. Γιατί πολύ απλά απελευθερώθηκε το οικονομικό στοιχείο από το κοινωνικό ως προϋπόθεση του φιλελευθερισμού. Συνεπώς όσο υπάρχει φιλελευθερισμός σε θέση ισχύος η παλιανθρωπιά και η παγαποντιά θα κάθονται στον θρόνο των αξιών. Όσο σε καμία άλλη ιστορική περίοδο.
Τι βλακείες είναι αυτές που γράφεις; Μάθε να χρησιμοποιείς σωστά την ελληνική και μετά το γυρνάς στην αρχαιολατρία. Εκπροσώπησε!!! Εκπροσώπησε ο αρχαίος κόσμος!!! Ένα πρόσωπο ήταν ο αρχαίος κόσμος για να εκ-προσωπήσει κάποιον άλλο. Αυτός ο άλλος μάλιστα ήταν η φυσιολατρία!! Η φυσιολατρία που αναπτύχθηκε τον στη νεοτερικότητα. Ξέρεις τι είναι η φυσιολατρία;;
Υπήρχε βιομηχανικός κόσμος στην αρχαιότητα για να αναπτυχθεί ως εναλλακτικό αντίβαρο η φυσιολατρία; Η φιλοσοφική παρατήρηση των φυσικών φαινομένων και η προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν ως ερμηνευτικά εργαλεία της γνωσιοθεωρίας -και όχι μόνο- στην αρχαία φιλοσοφία είναι "φυσιολατρία"; Την ίδια σημασία έχουν οι όροι;
Τι άλλο θα δούμε σε αυτό τον χώρο;;;Τι άλλο άραγε;;;
Από το φιλοσοφικό λεξικό του Καθιδρύματος δανείζεσαι όρους;
Σταμάτη κόψε επιτέλους τον τραβεστόγερο από τα σχόλια.
Αρχικά ας σταματήσουμε λίγο με το να πετάμε λέξεις όπως «αρχαιότητα», «μεσαίωνας» κλπ. Και ο mod και ο Σταμάτης έχουν κάνει συγκεκριμένη αναφορά στο ότι, προφανώς, δεν μιλάμε για ενιαίες περιόδους.
Αλλά ας περάσουμε σε αυτή την «φιλογνωσία» την οποία αγαπούσαν στην αρχαιότητα, μισούσαν κατά την διάρκεια του μεσαίωνα και την οποία επαναφέραν οι διαφωτιστές της Γαλλικής Επανάστασης.
Οι ίδιοι Γάλλοι διαφωτιστές που έκαψαν τέσσερα εκατομμύρια (4.000.000) τόμους (!!) εκ των οποίων οι 25.000 ήταν Μεσαιωνικά χειρόγραφα. Κατέστρεψαν τα ιστορικά αρχεία του έθνους τους, μαζικά, στο όνομα της ρελατιβιστικής έννοιας της «ελευθερίας».
Το άρθρο: https://ageofrevolutions.com/2019/04/29/archives-lost-the-french-revolution-and-the-destruction-of-medieval-french-manuscripts/#_ftn3
Κανένα κόμμα από τα υπάρχοντα τσαντίρια της (ακρο)Δεξιάς δεν έχει ούτε θα έχει την στήριξη των πραγματικών εθνικιστών."
Ξεκινάς από λάθος οπτική. Γιατί οι κυριότεροι εχθροί που βυθίζουν στο μαύρο σκοτάδι την πατρίδα, την κοινωνία, τον βίο είναι, επιγραμμματικά:
Ο νεοθωμανικός ιμπεριαλισμός που προετοιμάζεται και καραδοκεί.
Η εθνολογική και πληθυσμιακή αλλοίωση και αντικατάσταση και η μετατροπή της χώρα σε τριτοκοσμική, γκετοποιημένη κτλ.
Το ξεπούλημα των πλουτοπαραγ. πηγών, του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας κτλ σε ημεδαπά και αλλοδαπά πλουτοκρατικά συμφέροντα.
Η κοινωνική, πολιτιστική και εργασιακή, υποβάθμιση, παρακμή, διαφθορά κτλ.
Γιατί το συγκεκριμένο κόμμα, και πολυπληθές κίνημα, έχει ελπίδες να κυβερνήσει. Γιατί οι άνθρωποί του έχουν δείξει αρκετή αξία και ειλικρίνεια και σοβαρότητα, και υφίστανται την εχθρότητα του συστήματος.
Γιατί αν είχαν ακολουθηθεί οι υποδείξεις και οι προβλέψεις που έχει ασκήσει ο ηγέτης του, θα είχαν διορθωθεί και αποφευχθεί πολλά άσχημα και δεν θα υπήρχε αυτή η κατάσταση.
Και αν στο κοντινό μέλλον τελικά κυβερνήσουν θα αποδείξουν την αξία και την αλήθεια τους και θα κριθούν αν θα καταφέρουν να αποσοβήσουν τις επερχόμενες καταστροφές.
Δίνεις την εντύπωση κάποιες φορές ότι εκπροσωπείς κάποιο μαζικό κίνημα, ότι μιλάς με τον αέρα ενός στρατάρχη, ενός καίσαρα, ενός Παττακού.
Και έχετε και ένα ευρύ φάσμα ρομαντικού αυτοκαθορισμού.. εθνικιστές, εθνικοσοσιαλιστές, φασίστες, αντιδραστικοί σοσιαλιστές, συντηρητικοί επαναστάτες, παραδοσιοκράτες, ρομαντικοί.. κι όπως αλλιώς έχετε αυτοκαθοριστεί σε αντιδιαστολή με άλλες τάσεις όπως νεοεθνικιστές, alt right, νεοσυντηρητικοί και λοιποί.
Πολλές ταμπέλες και ετικέτες για μια εποχή σαν τη δική μας, για τις αναγκαιότητές της και τους κινδύνους της. Γιατί όμως έτσι, αφού ακόμα και οι θεοί πείθονται από την Ανάγκη;
"Καλώς τον στωικό."
Και πολύ εύκολα αποδίδετε χαρακτηρισμούς.. Στωικός, ανατολιστής, εβραίος, φιλελεύθερος
και στα πιο εριστικά.. εστιάτορας, γκαρσόνι, πατριάρχης, τραβεστί, τσαντίρι κλ
Δυσκολεύομαι να ακολουθήσω.. δεν το λέω ειρωνικά.
Μπορώ να χαρακτηρίσω την αναξιότητά μου Στωικό; Ίσως Σκεπτικό;
Και απέχω πολύ από το να ογδονταρίσω.. δεν το βλέπω ούτε καν να πλησιάζω προς τα εκεί.
"Τα έθεσες τα μεγάλα ερωτήματα της ανθρώπινης υπόστασης και ιστορίας; Ωραία. Θέλεις τώρα να απαντηθούν σε μια φόρμα σχολιασμού; Πόλεμος πατήρ πάντων!"
Δηλαδή? Μπορείς να το αναπτύξεις λίγο περισσότερο;
Μήπως πιστεύεις πως "η δύναμη καθιστά δίκαιο" (might is right); Πως η βία είναι η μαμή της ιστορίας;
Ότι αυτή είναι η φυσική πραγματικότητα και πως όσοι το αρνούνται ή το αποστρέφονται αυτό είναι ονειροπόλοι ή χίπηδες; Ότι "οι δυνατοί επιβιώνουν" και "δεν υπάρχουν φιλίες παρά μόνον συμφέροντα" ;
Μια τέτοια νοοτροπία και αντίληψη περί ανθρώπινης ψυχολογίας και περί "Δυνάμεως" είναι εξαιρετικά ρηχή και απλουστευτική έως χυδαία.
"Εκεί που ο στωικός ρίχνει γέφυρες στην ανατολική σκέψη."
Θα μπορούσε να εκκινεί από την ορφικοπυθαγόρεια και πλατωνική σκέψη πριν ρίξει γέφυρα ο Πλωτίνος. Γεφυρες είχαν ρίξει και ο Σοπενάουερ και ο Γκενόν και όχι μόνον. Τι σημασία έχει όμως; Προς τι το σχόλιο;
Φίλε μου, η προσπάθεια σου σε τι αποσκοπεί εντέλει; Και σε ποιους απευθύνεται;
Στη δημιουργία οπαδών ή χούλιγκανς ή στη συγκίνηση και την διαλεκτική πνευμάτων και σκεπτόμενων νοών;
Μήπως όπως είχε απααντήσει και ένας γερμανός μουσικός ακτιβιστής; "Δεν θέλουμε άλλους φαν, θέλουμε τρομοκράτες!"
"Ξεκινάς από λάθος οπτική. Γιατί οι κυριότεροι εχθροί που βυθίζουν στο μαύρο σκοτάδι την πατρίδα, την κοινωνία, τον βίο είναι, επιγραμμματικά:
Ο νεοθωμανικός ιμπεριαλισμός που προετοιμάζεται και καραδοκεί.
Η εθνολογική και πληθυσμιακή αλλοίωση και αντικατάσταση και η μετατροπή της χώρα σε τριτοκοσμική, γκετοποιημένη κτλ.
Το ξεπούλημα των πλουτοπαραγ. πηγών, του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας κτλ σε ημεδαπά και αλλοδαπά πλουτοκρατικά συμφέροντα.
Η κοινωνική, πολιτιστική και εργασιακή, υποβάθμιση, παρακμή, διαφθορά κτλ."
Ξεχνάς τον σημαντικότερο. Τον εξουσιαστικό φιλελευθερισμό της παγκοσμιοποίησης και τους γεωπολιτικούς του βραχίονες (ΗΠΑ,Ισραήλ, ΕΕ κλπ). Ο νεοθωμανισμός απειλεί τα σύνορά μου (και ο κεμαλισμός το έκανε, σε αυτό δεν υπάρχει καμία διαφορά). Ο φιλελευθερισμός της εβραϊκής παγκοσμιοποίησης έχει ήδη καταλάβει την πρωτεύουσα και τις πόλεις του κράτους. Κυκλοφορεί σαν δηλητήριο στους ιστούς του έθνους. Όλα αυτά που συνοψίζεις στις φράσεις "Το ξεπούλημα των πλουτοπαραγ. πηγών, του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας κτλ σε ημεδαπά και αλλοδαπά πλουτοκρατικά συμφέροντα.
Η κοινωνική, πολιτιστική και εργασιακή, υποβάθμιση, παρακμή, διαφθορά κτλ" έχουν ως απαρχή τον φιλελευθερισμό.
"Φίλε μου, η προσπάθεια σου σε τι αποσκοπεί εντέλει; Και σε ποιους απευθύνεται;"
Στους πραγματιστές των μύθων και στους επαναστάτες των αξιών.
"Στη δημιουργία οπαδών ή χούλιγκανς ή στη συγκίνηση και την διαλεκτική πνευμάτων και σκεπτόμενων νοών;"
Στην δημιουργία και την εκπαίδευση ρομαντικών.
Επίσης, δεν είμαστε υπέρ της αναβίωσης του ancient regime. Το ancient regime δεν ταυτίστηκε με τον μεσαίωνα. Ακόμη και το πρωτο-νεωτερικό απολυταρχικό κράτος ancient regime θεωρήθηκε.
Ο αντιδιαφωτιστικός Ρομαντισμός ήταν μια απόπειρα αναβίωσης παραδοσιοκρατικών ιδεών του κλασικού συντηρητισμού, σε συνδυασμό με νέες ιδέες, σε συνθήκες νεότερου κράτους.
Ακόμη να μάθεις τα βασικά...;
Στο έχουμε γράψει ξανά, μπακαλιάρε. Το απολυταρχικό σύστημα της "πεφωτισμένης μοναρχίας" μπορεί να μην ήταν δημοκρατικό ή φιλελεύθερο αλλά είχε ανοίξει τον δρόμο προς την έλευση του φιλελεύθερου αστικού κράτους. Σε θέματα ορθολογιστικής γραφειοκρατίας, σε θέματα συγκέντρωσης της εξουσίας και σε άλλα. Από τον Διαφωτισμό εμπνέονταν αρκετοί άρχοντες πριν τους πάρουν το κεφάλι οι (επίσης εμπνεόμενοι από τον Διαφωτισμό) επαναστάτες. Ancient regime θεωρούνταν και εκείνοι με το κράτος τους. Όμως δεν ήταν και τόσο αρχαίο τελικά όσον αφορά την ιστορία της πολιτικής εξέλιξης. Και κυρίως δεν συνδεόταν το απολυταρχικό ancient regime με τον κλασικό συντηρητισμό της societas civilis. Ο αντιδιαφωτιστικός Ρομαντισμός τα ενοποίησε όλα σε μια νεότερη αντιφιλελεύθερη αφήγηση.
Με το να προσπαθείς να συζητήσεις μαζί μας το μόνο που καταφέρνεις είναι να σε εξευτελίζουμε. Μάλιστα, επειδή κρύβεσαι στην ανωνυμία, μολονότι όλοι θεωρούν ότι είσαι ο πουστόγερος πάντα υπάρχει μια τελευταία αμφιβολία. Γεγονός που μας βολεύει ακόμη περισσότερο. Γιατί η γελοιοποίηση δεν περιορίζεται στο πρόσωπό σου. Απλώνεται σε όλα τα "εστιατόρια" του χώρου. Μας βοηθάς να χτυπάμε με σκάγια διασποράς όλο το σινάφι σου.
Αν θες να γλιτώσεις τον διασυρμό, απλά αγόρασε κανένα βιβλίο. Δέκα ευρώ λυπάσαι, γύφτε; Διάβασε τον Παναγιώτη Κονδύλη στο Συντηρητισμός. Ιστορικό Περιεχόμενο και Παρακμή ή το εισαγωγικό του Σταμάτη στο Παραδοσιοκρατικός Σοσιαλισμός του Τζων Ράσκιν για να καταλάβεις τα περί sosietas civilis. Αμφίβολο, βέβαια, αν μπορεί να καταλάβει τίποτα το κεφάλι σου πέρα από ομοερωτικά πορνογραφήματα.
https://el.wiktionary.org/wiki/%CE%B5%CE%BA%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%89%CF%80%CF%8E
εκπροσωπώ: 1. ενεργώ για λογαριασμό κάποιου, είμαι εκπρόσωπός του / συνώνυμα: αντιπροσωπεύω
2. εκφράζω μια ομάδα (καλλιτεχνική, ιδεολογική, πολιτική κ.λπ.) στην οποία και ανήκω ή μια τάση στην οποία και συμμετέχω
εκπροσωπώ (ρ.) αντιπροσωπεύω, αποτελώ το βασικό εκφραστή θεωρίας (νεοελληνικό λεξικό από ομάδα φιλολόγων)
Φυσιολατρία : αγάπη της φύσης και της ζωής μέσα σε αυτή / και το φυσικό τρόπο ζωής
Χρησιμοποιείς τον όρο "φυσιολατρεία" πολύ στενά και ξερά.
Ο βίος και η σκέψη του Ανθρώπου δεν ξεκίνησε με το μεσαιωνικό καθεστώς ούτε κρίνεται ή δεσμεύεται ηθικά από αυτό. Ούτε με τη Γαλλική επανάσταση, ούτε με την Αμερικανική, ούτε με την γέννηση ή την ανάληψη του Μεσσία ή του Προφήτη.
Πάντως αληθεύει πως ο μοντέρνος άνθρωπος προσπαθεί με σημερινές έννοιες, πεποιθήσεις, σκεπτικό να προσεγγίσει αντιλήψεις, ιδέες, βιώματα, νοοτροπίες αρχαίες, μακρινές, αχνές, σχεδόν μυθικές ή φανταστικές σε κάποιες περιπτώσεις. Τα μη συγκρίσιμα του Μαρσέλ Ντετιέν.
Ιστορικές και πολιτικές περίοδοι και εποχές στην αρχαιότητα προφανώς και υπάρχουν, αλλά όχι μεταλλάξεις
Πολίχνη, το αρχαιότερο Βουλευτήριο στο Κόσμο
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%8C%CF%87%CE%BD%CE%B7_%CE%99%CE%99_(%CE%9A%CF%85%CE%B1%CE%BD%CE%AE_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82)
Περί αυταρχίας στην αρχαία ευρώπη βλ. και Αλαίν ντε Μπενουά: Δημοκρατία τρόπος χρήσεως
Ναι, εκτιμώ πολύ τον αείμνηστο Ρασσιά όπως και τον Αλαίν ντε Μπενουά (όπως και ο Ρασσιάς) και τον Γκιγιώμ Φάη, για το θάρρος τους, το πνεύμα τους, τη παρρησία τους, αλλά μέχρι σήμερα προσωπικά δεν έχω ταυτιστεί με κάποιον στοχαστή είτε αρχαίο είτε νεότερο. Το ίδιο ισχύει και για τον Νίτσε, τον Γκενόν, τον Έβολα, παραδοσιοκράτες ή μοντέρνους, έντιμης σοβαρής φιλελεύθερης ή αριστερής σκέψης, δεν φοράω παρωπίδες ή ωτοασπίδες, ακούω, σκέπτομαι, κρίνω, συγκρίνω, διαφωνώ, παίρνω κομμάτια.
( Τι μίσος και μανία είναι αυτή με τον Ρασσιά, ποτέ δεν κατάλαβα. Δεν δικαιολογείται από έναν παραδοσιοκράτη. Το είχαμε ξανασυζητήσει αυτό και πριν χρόνια)
https://www.youtube.com/watch?v=i4WBd2BB_O8 (ιδίως: 20:21 / 31:10 )
Φίλε Αχιλλέα και αξιότιμη Λέσχη, στον Κύριο των Οραμάτων (θέμα που δεν πρόλαβα), κάνετε μία προσπάθεια να δημιουργήσετε μία γέφυρα και να υποστηρίξετε την διαδοχή και την συνέχεια πχ "φορέας των αρχαίων μυστηρίων"..
Όμως κάποιες αρχές, διακηρύξεις, πράξεις το διαψεύδουν αυτό.
Οι 7 αναθεματισμοί κατά των Ελλήνων, η αγιοποίηση των Μακκαβαίων, η σπίλωση των εθνικών στα συναξάρια, ο αϊ Νικόλας που γκρεμίζει είδωλα, η καταδίκη των επιστημών και των τεχνών από τον Χρυσόστομο έως τον Γρηγόριο Ε'.
Όταν θέλω να ακούσω για τις αρχές και τις αρετές και τα πιστεύω του ορθόδοξου χριστιανισμού παρακολουθώ ομιλίες και τοποθετήσεις πνευματικών και ιεραρχών του μέσα από την Πεμπτουσία, τον Λύχνο και άλλα μέσα. Διαβάζω τους 3 Ιεράρχες, τον Γρηγόριο Παλαμά, τον Νικόδημο Αγιορείτη, τον μητροπολίτη Ιερόθεο.
Αν κάπου παίρνετε αποστάσεις ή διαφοροποιείστε εν μέρει ή καταγγέλλετε θεοκρατία ας δημιουργήσετε κάποιον ρομαντικό ελληνοχριστιανισμό ή έναν εθνικιστικό ορθόδοξο προτεσταντισμό.
Μην συγχέεις την παραδοσιοκρατία ως φιλοσοφικό ρεύμα με την παραδοσιοκρατία θεμελιώδη αρχή της ιδεολογίας του αντιδιαφωτιστικού πολιτικού Ρομαντισμού. Τι πάει να πει "δεν δικαιολογείται το μίσος"; Στον Ρομαντισμό βρίσκουν καταφύγιο τα θυελλώδη συναισθήματα.
Δεν μας ενδιαφέρει αν ταυτίζεσαι με κάποιο διανοητή και τι πιστεύεις. Είναι πρακτικά αδύνατο να ασχολούμαστε και να ενδιαφερόμαστε για το τι πιστεύει ή επιλέγει κάθε ανώνυμος αναγνώστης. Μας ενδιαφέρει, όμως, να περιφρουρηθεί η σοβαρότητα στην διακίνηση των πληροφοριών σε διαλόγους της φόρμας σχολιασμού μας. Δεν γίνεται, κατά συνέπεια, να αφήσουμε να αιωρείται η πεποίθηση ότι ο αείμνηστος Ρασσίας ήταν κάτι περισσότερο από μια κωμική περσόνα του (ο Θεός να το κάνει) διανοητικού underground. Δεν έχει να κάνει με εκδήλωση μίσους. Έχει να κάνει με την διάθεση να συζητάμε σοβαρά. Αν θεωρείς αξιόλογο έναν άνθρωπο που έλεγε ότι τα έθνη ως συλλογικότητες διώχθηκαν από τον χριστιανισμό και άνθισαν στην αρχαία παγανιστική θρησκεία (ενώ σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά έθνη με εξαίρεση το δικό μας γεννήθηκαν στον χριστιανικό μεσαίωνα) δεν έχει νόημα η περαιτέρω συζήτηση. Είναι θέμα γνώσης των βασικών δεδομένων της ευρωπαϊκής ιστορίας.
Δεν είμαστε θρησκευτικός όμιλος ή τεκτονική ομάδα ή οτιδήποτε άλλο παρόμοιο για να ιδρύσουμε μια αίρεση, μια νέα θρησκεία ή κάτι σχετικό. Είμαστε μια ομάδα επιστημόνων που υιοθετούν την εθνικιστική ιδεολογία, όπως αυτή διαμορφώθηκε στις αρχές του ρομαντικού αντιδιαφωτισμού και γράφουμε δοκίμια για την τέχνη ή την λογοτεχνία.
Το ότι βρίσκεις αντιφάσεις ανάμεσα σε αρχαία ελληνική θρησκεία (η οποία επίσης δεν ήταν ποτέ κάτι το ενιαίο, αλλά τόσα ξέρεις και τόσα λες) και στην ορθόδοξη είναι λογικό. Διαφορετικές θρησκείες είναι. Κράτα λοιπόν την δική σου θρησκεία και μην μας πρήζεις. Καταλαβαίνουν και οι πέτρες τι προσπαθείς να πεις. Ότι όποιος δεν είναι θρησκευόμενος παγανιστής (και αυτό είναι λάθος, το παγανιστής ήταν υβριστικό κάποτε, πολυθεϊστής είναι το σωστό) δεν μπορεί να είναι και εθνικιστής. Για ακόμη μία φορά λοιπόν, ποιος σε ρώτησε; Εσύ αποκλείεις Έλληνες από την ιδεολογία του εθνικισμού, ή από συλλογικότητες, βάσει της πίστης τους; Αυτό έχει να κάνει μόνο με εσένα και την δική σου κοσμοθέαση. Ποιος σε έχρησε κριτή των πάντων και έχεις και απαιτήσεις; Για ΧΙΛΙΟΣΤΗ φορά, λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με την ιδεολογία του εθνικισμού το τι πιστεύεις. Μάλλον έχουμε ασχοληθεί πάρα πολύ με την δική σου ματιά στα πράγματα. Που όπως φαίνεται από τον mod, τον Σταμάτη(ο οποίος έχει κάνει διδακτορικό στον Ρομαντισμό!!) και τα (ανά τα χρόνια) εκατοντάδες σχόλια εναντίον σου στην φόρμα σχολιασμού, δεν χρήζει και ιδιαίτερης εκτίμησης.
Ακολούθησε όποια θρησκεία θέλεις. Κάνε ότι θέλεις. Με την ιδεολογία του εθνικισμού σταμάτα να ασχολείσαι. Δεν έχεις μπερδέψει ποτέ κανέναν. Δεν έχεις μπουρδουκλώσει ποτέ κανέναν. Νομίζεις ρε «ανώνυμε» ότι ο λόγος που δεν έχει χτιστεί ισχυρό εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα είσαι εσύ και η υπόλοιπη alt-right ανοησία; Μία χαρά καταλαβαίνουν όλοι το τι συμβαίνει. Έχουν υπάρξει και φορές που ανώνυμοι έχουν αγανακτήσει και έχουν γράψει «καλά σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται και γράφουν ξανά τα ίδια και τα ίδια». Το ότι δεν έχει χτιστεί ένα δυνατό εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα φίλε δεν ξεκινάει από το ότι εστιατόρια, «ανώνυμοι» κλπ. είναι master manipulators. Ούτε επειδή είναι τόσο γαμάτοι που μπαίνουν στα σχόλια της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ και μπερδεύουν τα πράγματα. Όχι. Δεν είστε τόσο ικανοί. Η αλήθεια είναι μία. Εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα δεν χτίζεται επειδή οι Έλληνες ΔΕΝ θέλουν να χτιστεί. Και εδώ είναι το παράπονο μου. Όλοι αυτοί οι ανώνυμοι σχολιαστές. Όλα αυτά τα κλικ (πολλά από αυτά είναι και από πραγματικούς εθνικιστές) που βρίσκονται στην πραγματικότητα; Στο σπίτι τους; Στο «θα βγάλει κάποιος άλλος το φίδι από την τρύπα»;
Μην καβαλάς το καλάμι «ανώνυμε». Εθνικιστικό κίνημα δεν χτίζεται επειδή ο μέσος άνθρωπος είναι απαθής. Όχι επειδή παρεξηγημένες «ιδιοφυΐες» πληκτρολογούν πίσω από laptop όντας σε εντεταλμένη υπηρεσία.
Η αρθρογραφία μας θα συνεχιστεί. Οι απαντήσεις στα σχόλια θα συνεχιστούν (κυρίως για να έχουν μια ξεκάθαρη εικόνα του τι είναι και τι δεν είναι κομμάτι της εθνικιστικής ιδεολογίας όσοι ενδιαφέρονται για να μάθουν). Τα βιβλία και τα περιοδικά θα συνεχιστούν. Όλα θα συνεχιστούν. Αλλά για όνομα του θεού μην πιστεύετε ότι «κινείτε» νήματα. Δεν είστε εσείς που σώζετε την Δεξιά από του εθνικιστές. Η απάθεια του μέσου Έλληνα είναι. Που ενώ βλέπει ότι η Ελλάδα τελειώνει δεν προσπαθεί να κρατήσει κάτι ζωντανό.
Δεν υποστηρίζω πολεμικά ούτε τους Ισραηλινούς, ούτε τους Άραβες, ούτε τους Ρώσους, ούτε τους Ουκρανούς. Ο πόλεμος είναι φρίκη και τραγωδία, ειδικά όπως διεξάγεται σήμερα με ντροόυνς, πυραύλους κτλ λιγοστεύει ο χώρος για ηρωισμό και αρετή, ιπποτικό πνεύμα κτλ., όσο υπήρξαν και αυτά λ.χ. βλ. Γουόλτερ Σκοτ και Ραμόν Λουλ.
Η βία είναι η γλώσσα των κάφρων και των διαβόλων, είτε είναι φυσική, είτε ψυχολογική, είτε οικονομική. Είναι αναγκαίο κακό και δικαιολογημένη μόνον σε περίπτωση φυσικής βίας, ύβρεως, αυθαιρεσίας.
Είναι σίγουρα κακά όλα αυτά; ο φανατισμός, ο φόβος, η αυταρχία;
Συνήθως, εκτός εξαιρέσεων με επιφύλαξη, ο σκοπός είναι τα μέσα. Σπάνια ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ίσως.
Ναι φίλε μου, υπάρχουν κεφαλαιοκράτες-πλουτοκράτες-καπιταλιστές-τοκογλύφοι εβραϊκής συνείδησης ή ιουδαϊκής καταγωγής, όπως υπάρχουν βρετανικής, αμερικανικής, γερμανικής, ελλαδικής, ινδικής και πάει λέγοντας.
Και στο Ισραήλ υπάρχουν κοινοτικά κιμπούτς που χρωστούν σε τράπεζες. Ο Μαμωνισμός είναι παγκόσμια λατρεία. Ο χρυσός και το ψεύδος είναι παγκόσμιο νόμισμα.
Και ναι προφανώς όαν καταδικάζω τον καπιταλισμό.. "Γιατί πολύ απλά απελευθερώθηκε το οικονομικό στοιχείο από το κοινωνικό ως προϋπόθεση του φιλελευθερισμού. Συνεπώς όσο υπάρχει φιλελευθερισμός σε θέση ισχύος η παλιανθρωπιά και η παγαποντιά θα κάθονται στον θρόνο των αξιών."
Και το κοινωνικό από το φιλοσοφικό..
Υ.Γ απλά υπάρχει μία σύγχυση σχετικά με όρους και έννοιες, φιλελευθερισμός, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, πνευματικά, ελευθερία, ελευθεριακότητα, ελευθεριότητα, καπιταλισμός.
Τέλος, όσον αφορά την σύγχυση των εννοιών προφανώς συμφωνούμε. Για αυτό προσπαθούμε να τις ξεδιαλύνουμε βασιζόμενοι στην επιστημονική έρευνα και στην βιβλιογραφία. Όχι πάντως με απλή καταφυγή στα λεξικά. Αν μας έδιναν τέτοιες απαντήσεις τα λεξικά δεν θα υπήρχαν κοινωνικές επιστήμες (το επισημαίνουμε για την απάντηση που έδωσες στον παραπάνω σχολιαστή καταφεύγοντας σε λεξικό. Τίποτα δεν απαντάει η παράθεση σε σχέση με αυτό που έθεσε ο συνομιλητής σου, αν κατάλαβες τι εννοεί).
Συνεχίζεται το κλάμα από τα Πρασουλοειδή. Την άλλη φορά σας παρέθεσα δήλωση του De Maio για το ''μισητό'' thrash, τώρα πάρτε και δήλωση Dio. Ε το ποιος έπαιξε μπάσο στο Holy Empire των Warlord, είναι γνωστό...Τα ίδια σας τα είδωλα, αποκαθηλώνουν το φαντασιακό οικοδόμημα που χτίσατε αυθαίρετα, ακούγοντας την μουσική τους.
Συνεχίζεις πάντως να μας προσφέρεις δωρεάν διασκέδαση, ξιφουλκώντας με τον ίσκιο μας και όχι με εμάς τους ίδιους και απαντώντας σε θέσεις που ποτέ δεν έχουμε υιοθετήσει.
Κύριε Αχιλλέα, πάλι εκβιάζεις συμπεράσματα.
Δεν έχω καταφερθεί υβριστικά κατά της χριστιανικής πίστεως και πολύ περισσότερο δεν κατακρίνω την θρησκευτική συνείδηση κανενός, ζήτημα που είναι εσωτερικό-προσωπικό, πέρα από την όποια συλλογική του διάσταση, κι ας κατηγορούμαι ως φιλελεύθερος.
Πράγματι, είμαι επηρεασμένος και γαλουχημένος από την ελληνική κοσμοαντίληψη, αρχέτυπα και αισθητική, όμως αυτό που έχω δηλώσει και ίσως να είναι δικό μου είναι ο σκεπτικισμός και η λογική. Σε αυτό τον κόσμο, αυτό που μπορούμε να έχουμε και να είναι δικό μας είναι η όσον το δυνατόν καθαρότερη αντίληψη και η Λογική επεξεργασία (καθώς και η ψυχραιμία).
Ο Άνθρωπος είναι αντίληψη και νόηση (διάκριση και κατανόηση), νοοτροπία και ψυχολογία, έθος και πράξη.
Αυτό είμαστε και αυτά έχουμε από την Φύση και ίσως να τα έχουμε κι από τον Θεό είτε το όνομά του είναι Δίας, είτε Άμμων Ρα, είτε Γιαχβέ, είτε Βίσνου, είτε Μανιτού, μεγάλο πνεύμα, άγιο πνεύμα, ουράνιος πατέρας, πανάγια μητέρα, ή όπως αλλιώς.
Μία θρησκεία δεν είναι μόνον οι τελετές, η δοξολογία, τα θεία πρόσωπα και η ηθική της. Είναι και ο φιλοσοφικός πυρήνας της, η μεταφυσική της, οι πρώτες αρχές, η τελεολογία, γενικότερα η αντίληψη περί κόσμου. Και ο Ρομαντισμός είναι μίαν αντίληψη περί κόσμου, όπως κι εσείς έχετε διακηρύξει.
Με βάση αυτά προσπαθώ να καταλάβω, ως Λέσχη, τι πιστεύετε και τι εκπροσωπείτε, τι διακηρύσσετε και τι επιδιώκετε. Να βγάλω έναν ειρμό, μίαν αρχή, μέση και τέλος.
"Εσύ αποκλείεις Έλληνες από την ιδεολογία του εθνικισμού, ή από συλλογικότητες, βάσει της πίστης τους;"
Η Ορθόδοξη εκκλησία διαχρονικά αποκλείει από το σώμα της τον Εθνικισμό.
https://euxh.gr/theologia/orthodoxia/xristianismos-ethnikismos-kai-ratsismos
https://www.tomtb.com/?p=10140
https://zoiforos.gr/index.php/afieromata/e8nika/8raki/item/3815
"Η αλήθεια είναι μία. Εθνικιστικό κίνημα στην Ελλάδα δεν χτίζεται επειδή οι Έλληνες ΔΕΝ θέλουν να χτιστεί. Και εδώ είναι το παράπονο μου."
Το δικό μου παράπονο για τους νεοελληναράδες το εξέφρασα στα σχόλια στο θέμα "Το νερό νεράκι". Διάβασέ το εκεί.
Ο Άνθρωπος είναι αντίληψη και νόηση (διάκριση και κατανόηση), νοοτροπία και ψυχολογία, έθος και πράξη.
Αυτό είμαστε και αυτά έχουμε από την Φύση"
Ο άνθρωπος είναι πρωτίστως βούληση και στην υψηλότερη διανοητική του βαθμίδα βασιλεύει η φαντασία. Αυτό είναι το μεγάλο δώρο του Θεού.
Κατάλαβες τώρα μια κύρια διαφορά του Ρομαντισμού με τον Διαφωτισμό (που αποπνέει η δική σου προσέγγιση);
"Και ο Ρομαντισμός είναι μίαν αντίληψη περί κόσμου, όπως κι εσείς έχετε διακηρύξει".
Δεν είναι, όμως, μόνο αντίληψη κόσμου η θρησκεία. Το γράφεις και μόνος σου. Συνεπώς, ξεκαθάρισε πρώτα στο νου σου την διαφορά της κοσμοθεώρησης (συνολική οπτική: φιλοσοφική, πολιτική, αισθητική, λογοτεχνική, επί των πραγμάτων) από την θρησκεία (σχέση με το Θείο και ηθική).
"Η Ορθόδοξη εκκλησία διαχρονικά αποκλείει από το σώμα της τον Εθνικισμό".
Αλλά δεν αποκλείει ο εθνικισμός την ορθοδοξία. Τους εθνικιστές θεωρητικούς διαβάζουμε για να καταλάβουμε τι είναι εθνικισμός και όχι τους παππάδες. Διάβασε το "Όσοι Ζωντανοί" όπου περιγράφει με αρχετυπική ουσία ο Δραγούμης την σχέση εθνικισμού και ορθόδοξης θρησκείας στην Ελλάδα.
"Το δικό μου παράπονο για τους νεοελληναράδες το εξέφρασα στα σχόλια στο θέμα "Το νερό νεράκι". Διάβασέ το εκεί."
Ναι αλλά αν νομίζεις ότι μας ενδιαφέρει το παράπονο του εκάστοτς ανώνυμου αναγνώστη που μάλιστα δεν είναι ομοϊδεάτης μας, επαναλαμβάνουμε ότι κάνεις λάθος. Άνοιξε δικό σου ιστολόγιο και γράψε εκεί τους καημούς και τα παράπονά σου σε δικούς σου αναγνώστες.
Άρθρο (Ο άνθρωπος της CIA στην Κωνσταντινούπολη): https://www.theamericanconservative.com/the-cias-man-in-constantinople/
Συνεχίζοντας. Ναι. Καμία θρησκεία δεν έχει εντός του πυρήνα τους ως δόγμα τον βιολογικό ντετερμινισμό. Αυτό έλειπε.
Μην ξεχνάς και το άλλο. Μπορεί η αθεΐα να είναι η κύρια κόσμοθεασή της Ευρώπης και της Αμερικής αλλά δεν παύουν να υπάρχουν και εκατομμύρια χριστιανοί. Πιστεύεις ότι το σύστημα θα άφηνε να φανούν οι ιερείς οι οποίοι θα στήριζαν ένα εθνικιστικό κόμμα;
Δεν έχεις παρατηρήσει ότι σε ολόκληρη την Ελλάδα υπάρχουν πέντε «παπαδιάσημοι» που κατακλύζουν τις οθόνες μας (και τα βιβλιοπωλεία) και πολλοί άλλοι ιερείς είναι στην απέξω ενώ έχουν ένα πολύ ικανότερο ακαδημαϊκό, και όχι μόνο, έργο; Νομίζεις ότι δεν υπήρχαν (και δεν υπάρχουν) πάρα πολλοί ιερείς οι οποίοι στήριζαν γνωστό εθνικιστικό κόμμα; Προφανώς και κρατούν χαμηλό προφίλ.
Όσο για την καραμέλα του «εθνοφυλετισμού» - όπου διάφορες ορθόδοξες διαδικτυακές σελίδες μας έχουν πάρει τα αυτιά εδώ και δύο χρόνια - η αλήθεια είναι συγκεκριμένη. Ο εθνοφυλετισμός θεωρήθηκε αίρεση, όχι ο εθνικισμός! Θα μπορούσε οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία να αποτελεί αίρεση; Τι είναι η πολιτική ιδεολογία; Θρησκευτική κόσμοαντίληψη; Τι σχέση θα μπορούσε να έχει η οποιαδήποτε πολιτική ιδεολογία με την δογματική θεολογία οποιασδήποτε θρησκείας; Το ένα δεν συναντά το άλλο πουθενά. Με βάσει το παραπάνω σκεπτικό μήπως θα μπορούσε να θεωρηθεί αιρετικό και κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα;
Ως αιρέσεις νοούνται θεολογικές (και όχι πολιτικές) αποκλίσεις που θα έβγαζαν κάποιον από τον δρόμο της σωτηρίας. Οι Έλληνες ανώτατοι ιερείς καθόρισαν το τι είναι εθνοφυλετισμός στην Κωνσταντινούπολη τότε, διότι εκείνη την περίοδο οι Βούλγαροι (όπως και η Βουλγαρική εκκλησία) προσπαθούσε να εξαπλωθεί στα Βαλκάνια εις βάρος των Ελλήνων, με τους ιερείς της να δημιουργούν εκκλησίες όχι για όλους τους ορθοδόξους αλλά συγκεκριμένα για τους Βουλγάρους. Και εκεί εδράζεται το λεγόμενο «φυλετικό» στοιχείο. Στο ότι η Εκκλησία καταδίκασε το γεγονός του να υπάρχουν εκκλησίες χωρισμένες με βάσει την φυλή ή το έθνος. Προφανώς εντός της χριστιανικής Εκκλησίας μπορούν να είναι όλοι. Καθώς όλοι είναι ίσοι μπροστά στο Θεό και κρίνονται ανάλογα. Οπότε, για να σκανδαλίσω και λίγο, με την καταδίκη της αίρεσης του εθνοφυλετισμού εκείνη την περίοδο βοηθήθηκε η φυλή των Ελλήνων…
Όλα τα άλλα, δηλαδή το ότι ο χριστιανισμός είναι υπεύθυνος για την δημιουργία των περισσότερων ευρωπαϊκών εθνών ή για τις μάχες Ρώσων και Ελλήνων εναντίον κατακτητών, και με φυλετικά κριτήρια, τα οποία στήριξε κατά το ρου της η Εκκλησία έχουν χίλιοειπωθεί.
Να τελειώσω το σχόλιο με τα γνωστά. Όσο οι ιερείς στην Ελλάδα συνεχίζουν και προχωρούν αγκαλιά με την Δεξιά ο κόσμος θα συνεχίζει να τους βλέπει όπως και τώρα. Ως καιροσκόπους και αντιδραστικούς. Θα παραμένουν εντός του μικρόκοσμού τους και οι Ρομαντικοί θα συνεχίσουν να τους κάνουν την κριτική που τους έκανε ο Τζον Ράσκιν. Του οποίου οι καλύτεροι φίλοι ήταν όλοι ιερείς και τους οποίους νουθετούσε διαρκώς, λέγοντάς τους ότι έχουν χάσει την επαφή τους με τον μέσο άνθρωπο, όχι επειδή δεν βοηθούν τους φτωχούς, αλλά επειδή δεν τα βάζουν με τους πλουσίους.
Μην μπερδεύεσαι ανώνυμε. Ο λόγος που συμβαίνει διάλογος γύρω από τον χριστιανισμό είναι συγκεκριμένος. Δεν υπάρχει άλλος τύπος θρησκευτικότητας στην Ευρώπη εδώ και περίπου δύο χιλιάδες χρόνια. Οπότε όλα τα φώτα πέφτουν, και θα συνεχίσουν να πέφτουν, σε αυτόν. Ενώ τα νούμερα των ένθεων Ευρωπαίων πέφτουν κατακόρυφα, ακόμη τα νούμερα των χριστιανών βρίσκονται στα πολλά εκατομμύρια. Σε αντίθεση με άλλα είδη θρησκευτικότητας που όχι απλά δεν είναι κοντά σε αυτούς τους αριθμούς αλλά θεωρούνται από τον μέσο Ευρωπαίο ως κάτι το φολκλόρ και το γραφικό και οι θιασώτες τους ως ανθρώποι με ιδιαιτερότητες.
Για να ελαφρύνω και το σχόλιο, δεν νομίζω να μπαίνει κάποιος στον εργασιακό του χώρο και να μιλάει ανοιχτά για το ότι το προηγούμενο βράδυ έκανε επίκληση στον Όντιν. Χα χα χα! Οπότε, ναι, καταλαβαίνω για πιο λόγο όλη η συζήτηση κινείται γύρω από τον χριστιανισμό. Δεν υπάρχει κάποιος άλλος θρησκευτικός άξονας όπου να μπορούσε, ενδεχομένως, να δημιουργήσει πρόβλημα στο σύστημα.
Οπότε shadow, προσπάθησε να δημιουργήσεις κατάλληλες συνθήκες έτσι ώστε η βασική θρησκευτικότητα της Ευρώπης να γίνει η δική σου(ή και η δική σου). Αλλά για να γίνει κάτι τέτοιο προφανώς πρέπει να υπάρξουν άλλες συνθήκες. Επειδή, όπως καταλαβαίνεις, εντός του πλαισίου του ορθολογικού φιλελευθερισμού δεν γίνεται να αναπτυχθεί κανενός είδους θρησκευτικότητα. Οι άνθρωποι είχαν προσπαθήσει να καταργήσουν τα Χριστούγεννα!! Αυτός είναι ο γνωστός παρενδυτικός «συντηρητισμός» της Δεξιάς. Ο οποίος καθιστά την Δεξιά μη λογική. Και όπως πολύ καλά έγραψες στο σχόλιό σου είσαι θιασώτης της λογικής. Ας ευχηθούμε, λοιπόν, την καταστροφή αυτού του συστήματος shadow and ash, έτσι ώστε να μπορέσουμε να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε την μεταφυσική ματιά των προγόνων μας πριν αυτή διαβρωθεί από την μετά-νεωτερικότητα και το κακό αυτού του κόσμου, το οποίο εκφράστηκε σε αυτόν παίρνοντας την μορφή της αστερόεσσας.
Γιατί βλέπετε κάποιον εχθρό σε εμένα, δηλ στις απόψεις μου, και μάλιστα κακόβουλο και εντεταλμένο;
Πίσω από κάθε ανώνυμη δημοσίευση δεν σημαίνει ότι κρύβονται τα ίδια πρόσωπα εχθρικά, εντεταλμένα, ή μη.
Αναρωτιέμαι για το αν θα συμπαθήσετε κάποιον θα πρέπει να έχει απόλυτα ταυτόσημες απόψεις και θέσεις με εσάς. Αν όχι, ποιο είναι το πλαίσιο;
Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που σε κάνει να συμπαθείς το σχεδόν εθνικιστικό πρώιμο Πασοκ αλλά να αντιπαθείς την σχεδόν εθνικιστική Ελληνική Λύση,
να επιχαίρεις τις χριστιανικούς ευρωπαΙκούς εθνισμούς και ταυτότητες αλλά να καταδικάζεις με κριτήριο τον φυσικό εθνισμό την Ουκρανική ως κατασκευασμένη και τεχνητή,
να στέκεις ενάντιος στους διαφωτιστές αλλά να επικαλείσαι τον Καντ κατά διαστήματα,
να αντιπαθείς τον Ρασσιά αλλά να συμπαθείς τον Χρήστο Ζυγομαλά (youtube.com/@anichtipoli/search?query=%CE%B6%CF%85%CE%B3%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BB%CE%B1),
Να θεωρείς ότι οι ενστάσεις μου δεν έχουν χώρο στο μπλογκ σου αλλά να έχουν χώρο θεωρίες ομοερωτισμού των SS και άλλα αποτρελαμένα που γράφονται συχνά.. ή ύβρεις και συκοφαντίες για τον αποθανόντα Ρασσιά ή κυνήγια φαντασμάτων πατριαρχών κι εστιατόρων..
Προσπαθώ να καταλάβω πως και πόσο είναι εφαρμόσιμο το "παλαιό καθεστώς" σε έναν κόσμο που "το αεροπλάνο πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τις ιδέες μας περί πολιτισμού";
Να καταλάβω τι γνώμη έχεις για την ιερά εξέταση, τα κυνήγια μαγισσών, τις θρησκευτικές συρράξεις, το φεουδαλισμό και την τριπλή λειτουργία, τις διαμάχες των προνομίων.
Και όχι, καταδικάζω τον οικονομισμό και τον αποδομισμό, αν αυτό εννοείτε με το δεξιός και φιλελεύθερος.
Αν μπορώ να αναφέρω ιδεολογικοπολιτικούς όρους για να πλαισιώσω τα πιστεύω μου αυτοί είναι: κοινωνισμός, παραδοσιοκρατία, πνευματική αριστοκρατία (υπό όρους & περιορισμούς), αρχαιοφουτουρισμός, στωικός κοσμοπολιτισμός, ανθρωπισμός-ουμανιτάς-ουμανισμός.
Η οικονομία είναι εργαλείο της πολιτικής και η πολιτική είναι θεραπαινίδα της κοινωνίας και εργαλείο της πολιτείας και του πνεύματος.
Ότι πολιτισμός δεν είναι η ανάπτυξη της μηχανής αλλά της συνειδήσεως του ανθρώπου, ο οποίος είναι σκοπός και όχι μέσον για τον άλλον άνθρωπο, παρά μέσα είναι μόνον τα αγαθά και οι ανέσεις και όχι τελικοί σκοποί.
“Ο πολιτισμός, η κοινωνική ιεραρχία που γεννάται από τις πολιτισμικές αξίες, είναι που προΐστανται στην απόδοση ρόλων προηγουμένων κάθε οικονομικής αναλύσεως της παραγωγής και του καταμερισμού.”
Πίσω από κάθε ανώνυμη δημοσίευση δεν σημαίνει ότι κρύβονται τα ίδια πρόσωπα εχθρικά, εντεταλμένα, ή μη."
Εντάξει μην παρεξηγείς την επιφύλαξη. Έχει να κάνει με το βασίλειο του τρολαρίσματος που έχτισε ο Τέλης και απλώθηκε σε όλο τον "χώρο". Δεν σε βλέπουμε ως εχθρό. ως πολιτικό και διανοητικό αντίπαλο σε βλέπουμε, εφόσον υιοθετείς θέσεις του φιλελεύθερου Διαφωτισμού και άλλων ρευμάτων με διαφορετικές ή αντίθετες προσεγγίσεις από εκείνες του Ρομαντισμού. Πού βρίσκεις το παράξενο; Έτσι γίνεται η πολιτική αντιπαράθεση. Μπορεί κάτι να σε κρατά ως αναγνώστη των άρθρων μας αλλά υιοθετείς διαφορετικές ιδέες. Δεν είσαι ρομαντικός, δεν είσαι "δικός μας". Απλά τα πράγματα.
Η συμπάθεια δεν έχει να κάνει μόνο με τις ιδέες. Έχει να κάνει με επιμέρους γνωρίσματα μιας προσωπικότητας. Ασφαλώς η συμπάθεια γεννιέται προς πρόσωπα που γνωρίζουμε και μπορούμε να διακρίνουμε τα γνωρίσματα της προσωπικότητάς τους. δεν γίνεται να συμπαθήσουμε ή να αντιπαθήσουμε ανώνυμα προφίλ, ανώνυμους σχολιαστές ή άγνωστους σχολιαστές με ψευδώνυμα.
Ακόμη και να προκύψει συμπάθεια προς γνωστά και φιλικά μας πρόσωπα δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο η συμπάθεια με την αναγνώριση κάποιου ως συναγωνιστή. Μπορεί να συμπαθούμε ή και να αγαπάμε φίλους, φίλες και συγγενείς που είτε αγνοούν τον Ρομαντισμό είτε διαφωνούν με τις αρχές του. Αυτό δεν τους κάνει και συναγωνιστές. Στο ιστολόγιο και στα έντυπα της λέσχης, εφόσον δεν κάνουμε αναρτήσεις προσωπικών στιγμών κλπ αλλά αναρτήσεις άρθρων με συγκεκριμένο ιδεολογικό και αξιακό περιεχόμενο προφανώς απευθυνόμαστε στον οποιονδήποτε θέλει να διαβάσει κάτι που αφορά ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΞΙΑΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ. Φίλο ή εχθρό, συναγωνιστή ή αντίπαλο. Από εκεί και πέρα ο διάλογος στην φόρμα θα γίνει αναλόγως τον σχολιαστή. Με τον συναγωνιστή όπως του πρέπει, με τον αντίπαλο όπως του πρέπει, με τον ουδέτερο αναγνώστη που διαβάζει για να αντλήσει πληροφορίες περί Ρομαντισμού όπως του πρέπει επίσης. Στον καθένα με τον τρόπο που του αρμόζει.
"Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που σε κάνει να συμπαθείς το σχεδόν εθνικιστικό πρώιμο Πασοκ αλλά να αντιπαθείς την σχεδόν εθνικιστική Ελληνική Λύση,"
Δεν την αντιπαθούμε την Ε Λύση. Αλλά δεν την εμπιστευόμαστε κι όλας. Γιατί είναι "σχεδόν εθνικιστική" προκειμένου να μοχλεύσει τον εθνικιστικό χώρο και να αντλήσει υποστήριξη από δυνητικά εθνικιστικά κινήματα. Η ΕΛ Λύση υπάρχει για να μην υπάρχει εθνικισμός και να περιοριζόμαστε στον "σχέδον εθνικισμό", που είναι αιχμάλωτος της Δεξιάς.
Το "σχεδόν εθνικιστικό ΠΑΣΟΚ" αντιθέτως έγινε τέτοιο λόγω της ιδεολογικής ιδιορρυθμίας του αρχηγού του. Δεν τοποθετήθηκε ως τέτοιο για να μοχλεύσει τον εθνικιστικό χώρο και να μην επιτρέψει να αναπτυχθεί εθνικιστικό κίνημα. Τουναντίον έβαλε ψήγματα εθνικισμού στην καρδία της Αριστεράς και του Κέντρου. Σε χώρους δηλαδή που δεν αποτελούσαν κίνδυνο για την ανάπτυξη αυτόνομου εθνικιστικού κινήματος. Για να υπάρξει σοβαρό εθνικιστικό κίνημα πρέπει αρχικά ένα μέρος συντηρητικών ψηφοφόρων να διακόψει κάθε επαφή με την Δεξιά. Ο Βελόπουλος εμποδίζει αυτή την εξέλιξη (το ίδιο η Λατινοπούλου, ο Νατσιός και τα υπόλοιπα ακροδεξιά κομματίδια). Ο Ανδρέας δεν σχετιζόταν με αυτή την διαπάλη των ιδεών. Μάλιστα, έδινε και μερικές εκλογικές σφαλιάρες στον πρώτο εχθρό του εθνικισμού, δηλαδή στην Δεξιά.
Τους νεκρούς δεν τους βρίζουμε. Αυτό δεν αποτρέπει την σοβαρή αποτίμησή τους από την ιδεολογική μας σκοπιά. Ιδίως όταν έχουν παίξει πολιτικό ρόλο. Τα εστιατόρια και τους ομοερωτικούς θα τους γνωρίζεις αν έχεις επαφή με τα πρόσωπα του εθνικιστικού χώρου. Αν όχι μπορεί να σου φαίνονται φαντάσματα. Αλλά δεν είναι. Μείνε σε αυτά που ξέρεις ή ζήτα να μάθεις περισσότερα. Μην εκφέρεις γνώμη για θέματα που αγνοείς.
"Προσπαθώ να καταλάβω πως και πόσο είναι εφαρμόσιμο το "παλαιό καθεστώς" σε έναν κόσμο που "το αεροπλάνο πετάει στον κάλαθο των αχρήστων τις ιδέες μας περί πολιτισμού";
Έχουμε απαντήσει περί του παλαιού καθεστώτος αλλά δείχνεις δυσκολία στην κατανόηση. δεν θα ξαναγράφουμε εκατό φορές τα ίδια επειδή μπορεί να μην γνωρίζεις ιστορία των αντιδιαφωτιστικών ιδεών.
"Να καταλάβω τι γνώμη έχεις για την ιερά εξέταση, τα κυνήγια μαγισσών, τις θρησκευτικές συρράξεις, το φεουδαλισμό και την τριπλή λειτουργία, τις διαμάχες των προνομίων."
Ο Διαφωτισμός διαμόρφωσε τετράγωνα σκεπτικά. Μόνο που η αλήθεια δεν γίνεται να χωρέσει σε αυτά. Δεν έχουμε δογματικές και μονιστικές αξιολογήσεις των θρησκευτικών πολέμων, της φεουδαρχίας κλπ. δεν τα βλέπουμε μέσα από κάποιο δογματικό πρίσμα ως φαινόμενα. Εξετάζουμε τι είδους θρησκευτική διένεξη υπάρχει ή από ποιο ιδεολογικό σημείο ερμηνεύεται η φεουδαρχία. Η φεουδαρχία με τον τρόπο που την αντιλαμβάνονταν οι συντηρητικοί υποστηρικτές της societas civilis έχει ενδιαφέρον. Δεν ήταν όμως μονοδιάστατα έτσι, σε κάθε περιοχή και σε κάθε περίοδο. Μην μπερδεύεις την ιστορία των ιδεών με την πολιτική και στρατιωτική ιστορία. Το σχήμα της societas civilis είναι πολιτικά ενδιαφέρον. Αλλά υπάρχουν σίγουρα ιστορικά παραδείγματα που μολονότι το φεουδαρχικό σύστημα ήταν σε ισχύ κάποιοι φεουδάρχες καταπατούσαν την μεταφυσική και ιδεαλιστική αντίληψη περί αντανάκλασης ουράνιων τάξεων στην γη. Φέρονταν βάναυσα στους εργάτες γης, έκαναν απάτες για να πάρουν τίτλους. Δεν καταλαβαίνεις την διαφορά της ιδεολογικής περιγραφής μιας πολιτικής πραγματικότητας από την ιστορική της εφαρμογή. Προφανώς υιοθετούμε τις ιδέες που μας εκφράζουν και απορρίπτουμε εκείνους που τις χρησιμοποιούν για ωφελιμιστικούς σκοπούς. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις; Αν ναι, επιστροφή στο πρώτο έτος ενός καλού τμήματος κοινωνικών επιστημών. η μόνη λύση για σένα.
Στα υπόλοιπα, σεβαστές οι θέσεις σου για αυτά που παραθέτεις. Αλλά εξακολουθείς να γράφεις για τον εαυτό σου χωρίς να σε ρωτά κανείς....
"Σε ότι έχει να κάνει με την αρθρογραφία που έστειλες. Οι ιερείς (ακόμη και αυτοί με διδακτορικά) δεν είναι πολιτικά πεπαιδευμένοι."
Δεν την έστειλα, στο διαδίκτυο την βρήκα ψάχνοντας για μια σύνοδο πολλών ιεραρχών της ορθοδοξίας που είχε λάβει μέρος στα Ιεροσόλυμα στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 2000. Ίσως να ήταν το 2004, δεν θυμάμαι καλά. Το θέμα της ήταν η καταδίκη του εθνικισμού. Θυμάμαι πως διαβάζοντας κάποια κείμενα αυτό που κυρίως μου είχε μείνει κυρίως ως περιεχόμενο ήταν η έννοια του φυσικού εθνισμού.
Επαναλαμβάνω, απλώς παρουσιάζω αρχές και θέσεις όπως διακηρύσσονται.
Αυτό που έχω καταλάβει είναι πως για τον ορθόδοξο χριστιανό, όπως και για τον καθολικό, όποιος δέχεται την χριστιανική διδασκαλία, την αγία γραφή, και βαπτίζεται και εκκλησιάζεται, ανήκει πλέον στο σώμα της εκκλησίας όποιος κι αν είναι ο φυσικός του εθνισμός ή ο ανθρωπολογικός του τύπος.
Όταν μία ιεραποστολή επισκέπτεται έναν τόπο, μία κοινωνία, πηγαίνει για να διδάξει την Αγία Γραφή και την χριστιανική διδασκαλία, όχι για να διδάξει την σερβική ή την ρουμανική ιστορία, ούτε την ελληνική ή την ρωσική μυθολογία, ή τις θεωρίες του Σπένγκλερ ή του Παρέτο.
Αν υποθετικά από μία συμπόρευση χριστιανικής ομολογίας και εθνικισμού αφαιρέσεις ως βάση τον φυσικό εθνισμό αυτό που απομένει είναι ο ηθικός δυισμός: πιστός-άπιστος.
Ερωτήματα εκφράζω, μπορεί και να κάνω λάθος στη εκτιμήσεις μου.
Αν ρωτάς για την προσωπική μου άποψη (ή θα έπρεπε να ρωτήσεις προτού με κατηγορήσεις) είναι πως σέβομαι το δικαίωμα να είναι κανείς ο εαυτός του είτε ως κουλτούρα είτε ως προσωπικότητα, αρκεί να μην είναι μισαλλόδοξος, αλαζόνας, κακοποιός.
Αναγνωρίζω πως η φυλή και η εθνικότητα έχουν την αξία τους στην φυσική πραγματικότητα της ανθρωπότητας και η ιδιοσυγκρασία και η κουλτούρα στην ψυχολογία του ανθρώπου.
Κάθε φυλή, κάθε εθνότητα, έχει την ιδιοσυγκρασία της αλλά και το πνευματικό και διανοητικό επίπεδό της, με τις ποιότητες αλλά και τα ελαττώματά της. Αυτά εκφράζονται από τους χαρακτήρες των ανθρώπων της αναλόγως του επιπέδου εκάστου, εκδηλώνοντας ποιότητες ή ελαττώματα.
Όταν, λοιπόν, ανακατεύονται φυλές, ιδιοσυγκρασίες, πεποιθήσεις και ποιότητες, δημιουργούνται προβλήματα και συγκρούσεις.
Πιστεύω όμως και σε ένα στωικό κοσμοπολιτισμό στα όρια του πολιτισμού (π.χ ελληνορωμαϊκό, ευρωπαϊκό, ινδοευρωπαϊκό), βασισμένο όμως στο "κατά λόγον ζην ομολογουμένως" ή σε παρόμοια ήθη και συγγενικές ιδιοσυγκρασίες.
Αν κατακρίνω κάτι και αντιπαθώ στο ζήτημα της πίστεως είναι η υπεροψία, ο οπαδισμός, η εθνικοφροσύνη, με δύο τύπους που έχω διακρίνει, τους μισαλλόδοξους ή χαρακτηρισθέντες χριστιανοταλιμπάν και τους υποκριτές που μπορεί να ζουν μες τη χλιδή, το lifestyle και τη σαπουνόπερα και να παριστάνουν τους καθωσπρέπει πιστούς. Και αυτό ισχύει για κάθε πίστη.
"Ο άνθρωπος είναι πρωτίστως βούληση και στην υψηλότερη διανοητική του βαθμίδα βασιλεύει η φαντασία. Αυτό είναι το μεγάλο δώρο του Θεού.
Κατάλαβες τώρα μια κύρια διαφορά του Ρομαντισμού με τον Διαφωτισμό (που αποπνέει η δική σου προσέγγιση); "
Δεκτόν, δεν το αποκλείω αυτό, με την έννοια της φαντασίας στον Ρομαντισμό να έχει βαθύτερη σημασία ή επίπεδα και να σχετίζεται με την πνευματικότητα, την αντίληψη του αθέατου, του υπερφυσικού, την έμπνευση, το συναίσθημα που προκαλείται..
Γιατί πρέπει η καθαρή αντίληψη και η λογική επεξεργασία να περιορίζεται στην υλική διάσταση, σε έναν αφελή υλισμό ή ξερό επιστημονισμό; Όταν φερ' ειπείν βλέπει κάποιος ένα πολύ δυνατό όνειρο δεν πρέπει κάπως να το επεξεργαστεί λογικά και να το αποσυμβολίσει; Όταν ένας αρχαίος έπαιρνε έναν χρησμό από κάποιο μαντείο δεν έστυβε το μυαλό του να καταλάβει την σημασία του;
Όπως έγραψες.. "Λογική για την επεξήγηση των δεδομένων και των φαινομένων του επιστητού. Φαντασία για την διανοητική υπέρβαση του κόσμου της υλικής εμπειρίας και την τέχνη/λογοτεχνία."
Όπως έγραψα σε προηγούμενο θέμα.. για το ενδιαφέρον μου για τον αρχαίο άνθρωπο της παράδοσης και του μύθου για το πως έβλεπε και ένιωθε την πραγματικότητα και την Φύση, αν αντιλαμβανόταν και επικοινωνούσε με κάτι πνευματικότερο, με θεούς, με νύμφες, με προγόνους, με δαήμονες αγγέλους, αν συνδεόταν, ψυχικά και συναισθηματικά, με ανθρώπους, ζώα, μέρη και στοιχεία της φύσεως π.χ. το δάσος ή την θάλασσα, αλλά και μέσα από αυτά με την ψυχή του κόσμου, το μεγάλο πνεύμα, που τον πλήρωνε και τον αναπτέρωνε ψυχικά και πνευματικά, αν μπορούσε να θεραπεύει την ύλη και να φωτίζει το σκοτάδι της άγνοιας και της ύβρεως.
"Αλλά υπάρχουν σίγουρα ιστορικά παραδείγματα που μολονότι το φεουδαρχικό σύστημα ήταν σε ισχύ κάποιοι φεουδάρχες καταπατούσαν την μεταφυσική και ιδεαλιστική αντίληψη περί αντανάκλασης ουράνιων τάξεων στην γη."
Αυτή η ιδεαλιστική αντίληψη θέλει ανάλυση. Έχεις αναφερθεί στο μπλογκ;
Καταλαβαίνω όμως ότι είσαι πιστός συγκεκριμένης πολιτικής αντίληψης και σχολής. Υποθέτω πως βλέπεις στην societas civilis ένα άριστο πολίτευμα.
"Έχουμε απαντήσει περί του παλαιού καθεστώτος αλλά δείχνεις δυσκολία στην κατανόηση. δεν θα ξαναγράφουμε εκατό φορές τα ίδια επειδή μπορεί να μην γνωρίζεις ιστορία των αντιδιαφωτιστικών ιδεών."
Δεν έχω την ευχέρεια να παρακολουθώ και να διαλέγομαι συχνά και απείχα εντελώς για 2 χρόνια.
"Αλλά εξακολουθείς να γράφεις για τον εαυτό σου χωρίς να σε ρωτά κανείς...."
Πράγματι δεν με ρωτά κανείς αλλά όμως αν δε με καραστόλιζαν με διάφορα κοσμιτικά δεν θα χρειαζόταν να γράφω για την ανυπαρξία μου.
Και αυτό είναι και ο κανόνας εκεί έξω στην κοινωνία δυστυχώς..
ΥΓ. Την societas civilis δεν την θεωρούμε τέλειο πολίτευμα. Στον κλασικό συντηρητισμό ισχύει αυτό, (αν και η φράση "τέλειο ή ιδανικό πολίτευμα" είναι κάπως γενικευτική). Ο αντιδιαφωτιστικός Ρομαντισμός αποτελεί κληρονόμο του κλασικού συντηρητισμού που διατηρεί βασικές του αρχές αλλά προσθέτει πολλά νεότερα γνωρίσματα. Το έχουμε γράψει στο παρελθόν, υπάρχει στο εισαγωγικό του βιβλίου με τα κείμενα του Ράσκιν που κυκλοφορήσαμε πιο αναλυτικά (αν δεν θες να διαβάσεις το βιβλίο του Κονδύλη για τον συντηρητισμό). Κοντολογίς, διαβάστε την βιβλιογραφία που αφορά τον Ρομαντισμό και ελάτε να συζητήσουμε παιδιά. Αν δεν την έχετε διαβάσει, βασιστείτε σε αυτά που γράφουμε σε αυτό το ιστολόγιο. Μόνο έτσι μπορεί να γίνει σοβαρή συζήτηση. Εφόσον η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. εκφράζει τις ρομαντικές αντιδιαφωτιστικές ιδέες δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να μπαίνει ο κάθε σχολιαστής για να περιγράψει τι έχει διαβάσει μέχρι σήμερα (όχι απαραίτητα σχετικό με τον Ρομαντισμό) και να προσπαθεί να διακρίνει πόσες ρομαντικές επιρροές έχει, αν έχει, που συμφωνεί και που διαφωνεί με τις ρομαντικές αρχές. Αυτό το κάνει ο καθένας στο σπίτι του, με τις σκέψεις του συγκεντρωμένες και έχοντας υπόψη σε ποια βιβλιογραφία βασίζεται, τι πιστεύει για τις ιδέες που αναζητά και αναλύει κλπ. Δεν γίνεται να το κάνει υπό μορφή διαλόγου γιατί και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάθε φορά από την αρχή μάθημα για το τι είναι ο Ρομαντισμός σε κάθε σχολιαστή που ανοίγει μια συζήτηση. Ούτε, από την άλλη, να χαλαρώσουμε την γραμμή και να δεχτούμε ότι όποιος υιοθετεί κάποιες σποραδικές πατριωτικές και παραδοσιοκρατικές ιδέες είναι αυτομάτως στην από εδώ μεριά (ιδίως σήμερα που ακριβώς σε αυτό το δεδομένο πατά η Δεξιά για να αλώσει τον εθνικιστικό χώρο). Μην γινόμαστε κουραστικοί. Συζήτηση για τον πολιτικό Ρομαντισμό χωρίς ικανοποιητική γνώση της σχετικής βιβλιογραφίας δεν μπορεί να βγάλει πουθενά.