Ενθύμιο Έναρξης Σχολικής Χρονιάς

Το 1996 ήταν μια χρονιά που, από μια άποψη, είχε πολλά κοινά στοιχεία με την φετινή. Στο πολιτικό στερέωμα είχε αναδυθεί το "σύστημα Σημίτη". Γερμανο-αμερικανο-κίνητο, με όλα τα τηλεοπτικά Μ.Μ.Ε να το υποστηρίζουν (τα ιδιωτικά με πρωτόγνωρη ένταση και τα δημόσια με την γνωστή κομματική συνταγή, εφόσον τότε το ΠΑΣΟΚ ήταν στην κυβέρνηση), ακραιφνώς φανατικό υπέρ της παγκοσμιοποίησης, άπλωνε στην ελλαδική κοινωνία μια αγοραία κουλτούρα νεοφιλελεύθερης εξαγοράς και διασκέδασης (έχοντας ως πρωταγωνιστές τύπους σαν τον Πέτρο Κωστόπουλο, τον Νίκο Ευαγγελάτο κλπ) την ίδια ώρα που η Τουρκία γκρίζαρε το Αιγαίο στα Ίμια, σκότωνε τους Σολωμό-Ισαάκ στην Κύπρο και έλυνε το θέμα Οτσαλάν. Εκείνη την χρονιά, όποιος τολμούσε να αμφισβητήσει την "σοβαρότητα", την "υπευθυνότητα" και τον "ρεαλισμό" των διεθνιστών και φιλοευρωπαίων, γερμανοτραφών του συστήματος Σημίτη, αντιμετωπιζόταν ως περιθωριακός.

Κάποια μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. μαζί με άλλα παιδιά, τότε που ήταν μαθητές, δεν φοβούνταν αυτούς τους χαρακτηρισμούς κι έγραφαν το κατεστημένο που συγκροτούσαν οι καθηγητάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με τους προοδευτικούς αγαπημένους τους μαθητές, στις σόλες των αρβυλών τους. Έτσι, στις 11 Σεπτεμβρίου του 1996, στον αγιασμό του 5ου Λυκείου Καλλιθέας, τέσσερα παιδιά, έκαψαν εμπρός στους εμβρόντητους συμμαθητές, ιερείς και καθηγητές τους μια τουρκική σημαία και φώναξαν "ΙΣΑΑΚ-ΣΟΛΩΜΕ, ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ!" και άλλα συνθήματα εναντίον της τότε κυβέρνησης. Επειδή, μάλιστα, ήταν προεκλογική περίοδος, ακολούθησαν επιπλέον δράσεις της μικρής ομάδας αυτών των παιδιών, με εθνοκεντρικό περιεχόμενο, στους δρόμους της Καλλιθέας.

Ασφαλώς, λίγοι έδωσαν σημασία σε εκείνα τα παιδιά. Ποιος είχε χρόνο για σύνθετους προβληματισμούς, την εποχή που ολόκληρη η χώρα φιλούσε τις παλάμες των πορτιέρηδων της παραλιακής για μια καλή θέση στα night clubs, ζώντας το ευρωπαϊκό της όνειρο; Λίγα χρόνια αργότερα, όμως, ήρθε ο λογαριασμός. Και τα χαϊβάνια, που κάποτε ξεφάντωναν, κατάλαβαν τις συνέπειες της πολυπολιτισμικότητας, των Ιμίων και του ορθολογικού ρεαλισμού, μέσα απ΄ τα μνημόνια.

Σήμερα, τα Μ.Μ.Ε έχουν πείσει τον μέσο Έλληνα να ξεχάσει για μια ακόμη φορά. Η τάση της "ορθολογιστικής υπευθυνότητας", του "σεβασμού των θεσμών" και της νεοφιλελεύθερης κανονικότητας, με την πλάγια βοήθεια της προηγούμενης κυβέρνησης,  έχει επιβληθεί με τρόπο που θυμίζει την εποχή Σημίτη. Όλα κινούνται στους ρυθμούς της ευρωπαϊκής, φιλελεύθερης, οικουμενιστικής και αστικής πολιτικής αντίληψης της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Τα ιδιωτικά και τα δημόσια τηλεοπτικά δίκτυα είναι και πάλι ολοκληρωτικά στραμμένα υπέρ της.

Και σε λίγα χρόνια θα έρθει πάλι ο λογαριασμός. Κι ο ανόητος μέσος ψηφοφόρος θα κληθεί να αντιμετωπίσει ξανά τις συνέπειες. Αλλά εμείς δεν θα του δώσουμε σημασία. Όπως κάνουμε πάντα. Θα συνεχίσουμε απλά να εκφράζουμε τον παραδοσιοκρατικό μας λόγο για την τιμή των όπλων και για να "την σπάμε" στην εξουσία της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Ενημερωτικές Δράσεις της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. στην Έκθεση Βιβλίου στο Ζάππειο

Ολοκληρώθηκε και το φετινό φεστιβάλ βιβλίου στον όμορφο χώρο του Ζαππείου. Ομολογουμένως, οι διοργανωτές κατέβαλαν μια καλή καλή προσπάθεια, προκειμένου να κινητοποιηθεί το, δυστυχώς, μικρό κοινό του βιβλίου που υπάρχει στην χώρα μας. Στον χώρο του Ζαππείου, δίπλα από τα περίπτερα των εκδοτικών οίκων, υπήρχαν τρεις χώροι εκδηλώσεων κι ένα σημείο στο οποίο παραχωρούσαν συνεντεύξεις συγγραφείς και δημιουργοί.

Οι συνεχείς και ποικίλες εκδηλώσεις φαίνεται πως κινητοποίησαν ικανοποιητικό αριθμό επισκεπτών, με αποτέλεσμα να υπάρχει αρκετός κόσμος στους εκθεσιακούς χώρους, ιδίως τα σαββατοκύριακα. Τούτο, βέβαια, δεν μεταφράστηκε αυτόματα σε πωλήσεις. Από τις συζητήσεις μας με τους εκδότες συμπεράναμε πως αρκετοί επισκέπτες παρακολουθούσαν τις εκδηλώσεις, αλλά δεν αγόραζαν κάποιο βιβλίο. 

Αυτό, όμως, ίσως έχει να κάνει περισσότερο με την οικονομική κρίση που εξακολουθεί να ταλανίζει την ελληνική κοινωνία, ασχέτως της προπαγάνδας περί εξομάλυνσης που εξαπολύουν εδώ και λίγα χρόνια τα συστημικά Μ.Μ.Ε. 

Δυστυχώς, η αλήθεια είναι πως το ελληνικό αναγνωστικό κοινό είναι μικρό και ότι η οικονομική κρίση εξακολουθεί να πλήττει ανεπανόρθωτα μεγάλο μέρος των λαϊκών στρωμάτων. Και το αποτέλεσμα αυτών των δεδομένων γίνεται ορατό με θορυβώδη τρόπο στον χώρο των εκδόσεων και του βιβλίου.

Τα μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., όπως κάνουμε πάντοτε για κάθε σοβαρή πολιτιστική εκδήλωση, στηρίξαμε και το φετινό φεστιβάλ βιβλίου. Παράλληλα, πραγματοποιήσαμε τέσσερις ενημερωτικές δράσεις, σε ισάριθμες μέρες, διανέμοντας φυλλάδια της λέσχης μας και ενημερώνοντας τους αναγνώστες για τα έντυπά μας.

«Διατηρήστε την φλόγα αναμμένη και κάποτε, κάτι μπορεί να γίνει, και να φουντώσει», μας είπε ένας αναγνώστης των εντύπων μας, που συναντήσαμε ενώ μοιράζαμε ενημερωτικό υλικό. Και, πράγματι, εκτιμούμε ότι όσοι μας γνωρίζουν ή μας διαβάζουν είναι σίγουροι ότι θα συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλά. Δηλαδή, θα υπερασπιζόμαστε την πολιτική παραδοσιοκρατία, την λογοτεχνία του φανταστικού -την ρομαντική κοσμοθέαση κοντολογίς, οραματιζόμενοι μια εποχή κατά την οποία ο πολιτισμός θα γίνει επίκεντρο της ελληνικής ζωής και η σύγχρονη, μεταμοντέρνα, μαζική, αποχαύνωση της ματεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης θα αποτελέσει σκοτεινό παρελθόν.  

Αν θα έπρεπε να καταλήξουμε σε ένα συνοπτικό συμπέρασμα για την φετινή διοργάνωση, θα λέγαμε ότι υπήρξε μια από τις καλύτερες των τελευταίων ετών. Λαμβάνοντας υπόψη το κόστος ενοικίασης ενός περιπτέρου, είναι σαφές ότι οι διοργανωτές θα πρέπει να κινητοποιούν όσο περισσότερο κόσμο μπορούν, προκειμένου να στηρίξουν τους εκδότες που δίνουν το παρόν στους εκθεσιακούς χώρους. 

Κι από την άλλη, οι εκδότες καλό θα είναι να δείχνουν ελαστικότητα στις τιμές των βιβλίων τους. Η αλήθεια είναι ότι αυτό συνέβη σε πολλές περιπτώσεις και φέτος. Καλύτερο, όμως, θα ήταν, πέρα από τις καλές προθέσεις των πωλητών ορισμένων περιπτέρων, να γίνει ένας συνολικός επαναπροσδιορισμός των τιμών του βιβλίου προς τα κάτω. Το κοινό είναι μικρό και η οικονομική δυναμική του μέσου Έλληνα αναγνώστη όχι στο καλύτερο δυνατό σημείο. Μια τάση μείωσης των τιμών φαντάζει ως μια πρώτη απόφαση που θα μπορούσε να λειτουργήσει βοηθητικά για τον κλάδο.

Φωτογραφία 3: Βασίλης Flammentrupp με τον συγγραφέα Θανάση Βέμπο.
Φωτογραφίες 3 και 4: Σταμάτης και "Σκάμαν" διανέμουν ενημερωτικό υλικό της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.
Φωτογραφία 5: "Σκάμαν" και Χρήστος.

Σχόλια:

 Ο Pentacontarca είπε...

..glad to see your vexils always on high, expecially my beloved "Skaman". Curate ut valeatis, my friends; regards from Rome!
Bruno.

Τρίτη, 17 Σεπτεμβρίου, 2019

 

 Ο Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Hail to Italy!

Πέμπτη, 19 Σεπτεμβρίου, 2019

 

Ανακοίνωση της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. για την συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου 7/9/2019

Αν ανατρέξει κανείς στις ανταποκρίσεις που γράψαμε για τις διαδηλώσεις που αφορούσαν την άθλια συμφωνία των Πρεσπών, κατά το 2018 και το 2019, θα διαπιστώσει ότι εξαρχής ήμασταν επιφυλακτικοί για το αποτέλεσμα που θα επέφεραν, μολονότι τις είχαμε στηρίξει με όλες μας τις δυνάμεις. Οι λόγοι ήταν πολλοί.

Πρώτον γιατί συμμετείχαμε σε κάποιες συνελεύσεις των οργανωτών, δίπλα σε γνωστούς δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, δικηγόρους, ανθρώπους του Μίκη Θεοδωράκη κλπ, και διαπιστώσαμε αυτοπροσώπως την ανεπάρκεια πολιτικής νόησης και την έλλειψη ηθικού σθένους, που χαρακτήριζε αρκετούς από τους ταγούς των διαδηλώσεων.

Δεύτερον γιατί φαινόταν ότι, κάτω από την επιφάνεια της προβολής του βασικού αιτήματος των διαδηλώσεων, ετοιμαζόταν ύπουλα η ενδυνάμωση της Νέας Δημοκρατίας. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος εκκλησιαστικών οργανώσεων, που ελέγχει πλήρως το γελοίο αυτό κόμμα, στις όλες δράσεις. Η εύκολη χειραγώγηση των εθνικιστικών κομμάτων και ομάδων, που διαθέτουν πολιτική κρίση μικρότερη του μπούφου. Η πρόφαση για να αποκτήσουν ξανά επαφή με συλλογικές αντιδράσεις και λαϊκές μάζες πολιτικάντηδες της Ν.Δ, που δεν τολμούσαν να ξεμυτίσουν από τις μεγαλοαστικές τους γειτονιές μετά το κίνημα των αγανακτισμένων. Η αφορμή για να συνδεθούν ανοιχτά με την Ν.Δ του Μητσοτάκη οι γνωστοί χαφιέδες των μυστικών υπηρεσιών και της Δεξιάς, που δρουν ως δημοσιογράφοι και παράγοντες, εντός του παραδοσιοκρατικού χώρου υποδυόμενοι τους εθνικιστές, εδώ και χρόνια. Αυτά και πολλά ακόμη στοιχεία έδειχναν προς τα που οδηγούσαν οι εξελίξεις.

Σήμερα, με το αστικοφιλελεύθερο απόκομμα της παγκοσμιοποίησης ξανά στην κυβέρνηση, οι τόνοι των (ζητω)πατριωτικών αιτημάτων έχουν πέσει. Οι περισσότεροι απ' όσους φώναζαν για τα εθνικά μας δίκαια και για την ελληνικότητα της Μακεδονίας, αναμασούν την προβοκατόρικη καραμέλα ότι το κράτος έχει συνέχεια και άρα η κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει κάτι, παρά να αποδεχτεί την προδοσία του Τσίπρα. Θέλουν εξάλλου να δώσουν λίγο χρόνο στον κύριο Μητσοτάκη προκειμένου να δείξει πως μπορεί να κυβερνήσει. Λες και δεν έχουν ξαναδεί την οικογένεια Μητσοτάκη, τον ίδιο τον πρωθυπουργό και, πολύ περισσότερο, το κόμμα του να κυβερνά.

Εξάλλου, ας μην κοροϊδευόμαστε. Ο μέσος νεοέλληνας αποτελεί μια ανθρωπολογική αντιστοίχιση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν ενδιαφέρεται για τίποτε, παρά για ατομικές μικροαπολαύσεις. Στα παλιά του τα παπούτσια έχει γραμμένο το κοινό καλό, την κοινωνική συλλογικότητα και το εθνικό συμφέρον. Θέλει απλά να κοροϊδεύει τον εαυτό του, ότι τάχα έχει κάποιες αξίες, με το να ακολουθεί τις μουσειακές ψευτοπατριωτικές συμπεριφορές της ελλαδικής Δεξιάς. Πείθει τον εαυτό του ότι είναι πατριώτης με το να χειροκροτεί καμιά παρέλαση ενώ του είναι αδύνατο να αντιληφθεί ότι η εθνική ανεξαρτησία αρχίζει από εκεί που τελειώνει η προπαγάνδα καθωσπρεπισμού των media, η παγκόσμια αγορά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Αδυνατεί να φανταστεί την ζωή του χωρίς ευρώ, χωρίς Survivor και χωρίς τις εθνοκοινωνικά καταστροφικές συνέπειες του ατομικιστικού φιλελευθερισμού. Βγαίνει στον δρόμο να διαδηλώσει για εθνικά αιτήματα, μόνο όταν τα τηλεοπτικά κανάλια του λένε ότι αυτό είναι πρέπον.

Γι αυτό και σήμερα, που ο πρωθυπουργός επισκέπτεται την ΔΕΘ, οι τόνοι είναι χαμηλοί. Οι αντιδράσεις για την συμφωνία των Πρεσπών υποτονικές. Στο κάτω-κάτω, η Ν.Δ δεν κορόιδεψε κανέναν. Ποτέ δεν δήλωσε προεκλογικά ότι θα ακυρώσει την συμφωνία των Πρεσπών. Και ο μέσος Έλληνας, κατά βάθος, αυτό ήθελε. Να εφαρμοστεί η εντολή των Η.Π.Α, της Γερμανίας και του Ισραήλ, αλλά ο ίδιος να το παίξει ότι δήθεν διαφωνούσε. Και στο τέλος, για το καλό του "δυτικού κόσμου", της "προόδου" και της "δημοκρατίας", να υποκριθεί ξανά ότι αναγκάστηκε να συμφωνήσει, προκειμένου να δείξει, σαν πειθήνιο κατοικίδιο στους δυτικούς κοσμοκράτορες, πόσες θυσίες μπορεί να κάνει για το καλό του αστικού καπιταλιστικού συστήματος. «Αν είναι να χαθεί η Ελλάδα, τουλάχιστον να σωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση», όπως είπε ειλικρινώς παλαιότερα, γνωστή πολιτικός της Ν.Δ., στο ευρωκοινοβούλιο.

Υπό αυτή την οπτική, εξακολουθούμε να μην πιστεύουμε ότι θα φέρει κάποιο απτό αποτέλεσμα η αυριανή συγκέντρωση. Έχει, όμως, σημασία για λόγους ηθικής ακεραιότητας να την στηρίξουμε. Ασχέτως αν, σε εμάς πρώτα απ' όλους, δεν αρέσουν καθόλου αρκετές από τις ομαδώσεις και τα κομματίδια, που έχουν δηλώσει ότι θα παραβρεθούν σ' αυτή την συγκέντρωση. Εφόσον στην συμπρωτεύουσα, ως Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., δεν έχουμε την απαραίτητη μαζικότητα για να οργανώσουμε μια δική μας εκδήλωση αντίδρασης, κάθε Θεσσαλονικιός πατριώτης καλό θα είναι να βρίσκεται 18:00 η ώρα, στο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Προκειμένου να δείξει στους γελοίους ζωτομπατριώτες του Βορίδη και του Πλεύρη, ότι υπάρχουν και κάποιοι που δεν είναι σαν τα μούτρα τους. Ότι οι αληθινοί εθνικιστές βρίσκονται μακριά και πέρα από την χαφιέδικη άκρα δεξιά των νοσταλγών του Γκοτζαμάνη και των υποκινούμενων κουτσαβάκηδων. Ότι υπάρχουμε και ορισμένοι ιδαλγοί της χίμαιρας.