του Αχιλλέα
Αυτό το άρθρο είναι αποτέλεσμα μίας εικόνας! Τελικά μία εικόνα όντως αντιστοιχεί σε χίλιες λέξεις και αυτό είναι κάτι το οποίο θα αναπτύξουμε παρακάτω. Αυτή η φωτογραφία που βλέπετε είναι μια φωτογραφία πολλών εκατομμυρίων δολαρίων. Το σύνολο των χρημάτων που υπάρχουν στους τραπεζικούς λογαριασμούς των εικονιζόμενων θα μπορούσαν να σώσουν μια μικρή χώρα από χρεοκοπία. Αλλά ας ξεκινήσουμε με την ανάλυση των εικονιζόμενων από τα αριστερά προς τα δεξιά.
Τέρμα αριστερά είναι ο Ben Shapiro. O Ben Shapiro είναι ακροδεξιός Αμερικανό-εβραίος. Μάλιστα πολλές φορές παρουσιάζει την εκπομπή του φορώντας τον χαρακτηριστικό του κιπά. Ο ίδιος είναι γνωστός στην Αμερική ως ο «σκληρός», μη πολιτικά ορθός, καπιταλιστής, που σιχαίνεται την Αριστερά και τον σοσιαλισμό και βάζει τους woke αριστερούς στην θέση τους (βλέπεται, τα αντίστοιχα διαδικτυακά «θεάματα» μικρότερης εμβέλειας της ελληνικής πραγματικότητας έχουν στις ΗΠΑ τα πρωτότυπά τους). Οι ποιο γνωστές του φράσεις είναι οι «Capitalism works. You can buy a huge TV for (x amount) of dollars in America» και «Facts don't care about your feelings». Ο ίδιος προωθήθηκε συστηματικά από το κύκλωμα των ψευδο-conservatives στην Αμερική, καθώς ήθελαν ένα «δικό τους παιδί» να κάνει την βρώμικη δουλειά και να αντιπαρατεθεί στον δημόσιο διάλογο με τον σημερινό παροξυσμό της μετά-μοντέρνας liberal Αριστεράς με την LGBTQ+ κοινότητα. Βέβαια η παραπάνω κοινότητα είναι αποτέλεσμα της φιλελεύθερης καπιταλιστικής παρακμής, η οποία και την προωθεί, αλλά ας μην αναλύσουμε αυτό το θέμα και ταράξουμε τους ακροδεξιούς νοικοκυραίους οι οποίοι πιστεύουν ότι η woke Αριστερά και η φιλελεύθερη Δεξιά δεν είναι δυο πτυχές του ίδιου νομίσματος.
Ο δεύτερος στην σειρά είναι ο Spencer Clavan. Η αλήθεια είναι ότι ούτε εγώ τον γνώριζα μέχρι σήμερα. Ο ίδιος δουλεύει στο Daily Wire (το οποίο είναι παραγωγός «Conservative content» στην Αμερική). Το Daily Wire παράγει, και προάγει, «συντηρητισμό» με…συντηρητικά, όπως και το βιβλίο του Clavan, το οποίο, όπως λέει και ο τίτλος, του Θα σώσει την Δύση. Για τον Clacan και τους αναγνώστες του βέβαια η Δύση θα σωθεί διαφυλάσσοντας την πρωταρχική της ιδεολογική παθογένεια., δηλαδή των νεωτερικό φιλελευθερισμό.
Ο τρίτος στην σειρά είναι ο Jonathan Pageau. O Jonathan είναι Καναδός συγγραφέας, YouTuber, icon carver και χριστιανός ορθόδοξος. Ποτέ δεν έχει ασχοληθεί με την πολιτική και όπως γνωρίζουμε, όσοι παρακολουθούμε τα βίντεό του, ο ίδιος συνεργάζεται με τους υπόλοιπους επειδή τα χρήματα είναι… πολλά (πράγμα που τον κάνει βέβαια εξίσου επικίνδυνο με αυτούς). Βέβαια το μήνυμα του Pageau είναι απλό και κυρίως πνευματικό, δύσκολα θα δημιουργούσε ιδεολογική σύγχυση καθώς ο ίδιος δεν εκφέρει πολιτικό λόγο.
Δεξιά στην φωτογραφία μας βρίσκεται ο καθολικός ιερέας (Bishop) Barron. Απολογητής της καθολικής πίστης, αντιμαρξιστής αν και όχι θιασώτης την κοινωνιστικής πολιτικής της Καθολικής Εκκλησίας (τουλάχιστον εγώ που τον παρακολουθώ, χρόνια τώρα, δεν τον έχω ακούσει ποτέ να μιλάει εναντίον του φιλελευθερισμού ή για το ότι ο καπιταλισμός είναι εξαιρετικός στην παραγωγή πενίας). Προφανώς ο πατέρας Barron ξεχνάει την εύστοχη φράση του καθολικού νεορομαντικού συντηρητικού και απολογητή συγγραφέα G.K.Chesterton ότι «όποιος δεν ασχολείται με το πρόβλημα του καπιταλισμού, του αξίζει η λύση του κομμουνισμού».
Και βέβαια τελευταίος και καλύτερος, η «μεγάλη μου αδυναμία», ο μέτριος πανεπιστημιακός της καρδιάς μας, ο μέγας θιασώτης του νεοφιλελευθερισμού, η crème de la crème, το τιμητικό μέλος της Νέας Δημοκρατίας, ο Καναδός Jordan Peterson! Πριν ξεκινήσουμε την βασική κριτική στον Dr.Peterson θα ήθελα απλά να πω ότι οι αχυράνθρωποι που προωθούνται από το σύστημα για να αλλοιώσουν την παραδοσιοκρατικά εθνικιστική ιδεολογία με τις καταβολές στον Ρομαντισμό σε νεοφιλελεύθερη αυταρχική καρικατούρα, καθώς διανύουμε το τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού-νιχιλισμού(late stage capitalism-nihilism), μόνο γέλωτα μπορούν να παράγουν στα μέλη της λέσχης μας. Με λίγα λόγια, δεν νομίζω να χρειάζεται να κάνω κάποια ιδιαίτερη ανάλυση για τον Peterson. Πανεπιστημιακός καθηγητής στον Καναδά ο οποίος μέσα σε τρεις με τέσσερις μήνες έγινε εκατομμυριούχος επειδή τα έβαλε με την woke Αριστερά, προωθημένος από τους Δεξιούς γνωστούς κύκλους. Ο ίδιος είχε κάνει debate, μάλιστα, υπερασπιζόμενος τον καπιταλισμό, την «Δύση» και τις άπειρες δυνατότητες ευτυχίας που έχει κάποιος στην Αμερική και στην Ευρώπη λόγω της ελεύθερης οικονομίας.
Αλλά η ύπουλη παρουσία του καθηγητή δεν σταματάει εδώ. Παρατήρησα τα τελευταία πέντε χρόνια ότι στην Δύση έχει ξεκινήσει μια αντίσταση πνευματικότητας και μάλιστα μίας πνευματικότητας απομακρυσμένης από την New Age κουλτούρα που χαρακτηρίζει την εποχή μας. Έχοντας συγγενείς στο εξωτερικό αλλά βλέποντας και trends στο YouTube και στο Twitter έχω διαπιστώσει ότι χιλιάδες άτομα, κυρίως στην Αμερική, γίνονται μαζικά ορθόδοξοι χριστιανοί, και μάλιστα ζηλωτές. Μάλλον, καθώς οι νέοι άνθρωποι οι οποίοι παγκοσμίως δεν μπορούν να ζήσουν κάτω από σταθερή στέγη, δεν μπορούν να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς, δεν μπορούν να φύγουν από το σπίτι των γονιών τους και αισθάνονται μία αντίδραση (για να μην πω αηδία) απέναντι στην επέλαση του συστήματος εξουσίας της παγκοσμιοποίησης, το οποίο θέλει να περάσει οποιαδήποτε διαστροφή ως κάτι το φυσιολογικό, έχουν στραφεί σε online κοινότητες και μέσα σε αυτές προσπαθούν να βρουν κάτι που δεν μπορούσαν να τους δώσουν οι γονείς τους, τα media, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και το Hollywood lifestyle. Δηλαδή να βρουν την Αλήθεια.
Αλλά ας δούμε τώρα πως για ακόμη μία φορά οι μυστικές υπηρεσίες είναι προ των πυλών και προσπαθούν να «καπελώσουν» και να δηλητηριάσουν την Αλήθεια. Προφανώς το σύστημα θορυβούμενο με την άνοδο της παραδοσιοκρατικής Ορθοδοξίας ξεκίνησε να βάζει στο παιχνίδι και τον κύριο Peterson. Ο ίδιος επισκέπτεται ορθόδοξους ναούς, μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τους ορθοδόξους, λέγοντας ότι τους θαυμάζει και μάλιστα θα δημιουργήσει ένα ντοκιμαντέρ με τον τίτλο Logos literacy στο οποίο θα αναλύει την Βίβλο. Πλέον, ο καθηγητής έχει τόσες διασυνδέσεις στην δυτική ορθοδοξία όπου ιερείς που αρθρογραφούν στην Αμερική χρησιμοποιούν την ανάλυσή του πάνω σε πατερικά κείμενα λες και ο Peterson είναι…πατέρας της Εκκλησίας. Ο ίδιος ποτέ του δεν σπούδασε θεολογία, δεν πέρασε ποτέ κάποια μορφή κατήχησης και δεν έχει καμία ουσιαστική γνώση πάνω στην Βίβλο. Κι όμως ένα κομμάτι της Ορθόδοξης Αμερικής του έχει ανοίξει διάπλατα την πόρτα. Οι λόγοι άγνωστοι στο ποίμνιο και γνωστοί μάλλον στους κύκλους που τον προωθούν.
Δεν γίνεται να ξεχάσω την απάντηση του Peterson σε tweet του Πάπα. Ο Πάπας ευαισθητοποιημένος -ή πιθανότατα υποδυόμενος τον ευαισθητοποιημένο- με τις άθλιες συνθήκες εργασίας στην Ευρώπη είχε κάνει tweet αναφέροντας ότι η αξιοπρεπής διαβίωση θα έπρεπε να είναι ένας από τους πρωταρχικούς στόχους ενός χριστιανού και ότι αυτό μπορεί να γίνει μόνον με διεκδικήσεις. Επειδή ο Πάπας μίλησε για συνδικαλισμό ο καθηγητής «της καρδιάς μας» έτρεξε μέσω του Twitter, ως Αμερικανός Γαρουφαήλ Κρανιδιώτης, Θάνος Τζήμερος, Άρης Πορτοσάλτε ή Σάκης Μουμτζής, να διορθώσει τον Πάπα πάνω στο τι είναι και τι δεν είναι χριστιανικό (!!!) καθώς ο ίδιος ερεθίστηκε από το ότι ο Πάπας δήλωσε ευθέως υπέρ του συνδικαλισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Τελειώνοντας, ας πω ότι η εικόνα που με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο θα πρέπει να μπει σε κάποιο μουσείο όταν ένα κίνημα της αρεσκείας μας ταράξει μία για πάντα τα νερά του (μετα)μοντέρνου κόσμου. Έτσι, βλέποντάς την, να γνωρίζουμε γιατί παλέψαμε και από τι απαλλαχτήκαμε.
ΥΓ Ο κύριος Peterson είχε ανεβάσει στο διαδίκτυο πριν από καιρό δύο βίντεο. Στο ένα εστίασε στην κοινότητα των Χριστιανών και στο άλλο στην κοινότητα των Μουσουλμάνων. Σκοπός του ήταν να καυτηριάσει αρκετά κακώς κείμενα και των δυο κοινοτήτων. Μήπως υπάρχει ακόμη μια ακόμη μονοθεϊστική θρησκευτική κοινότητα που σας διέφυγε κύριε Peterson; Ή και αυτό ήταν τυχαίο;
Σχόλια:
Ο Peterson είναι καλό παράδειγμα διότι δείχνει την άλλη πλευρά της νεωτερικής επίθεσης στην θρησκεία. Από την μια επιθετικός αθεισμός, από την άλλη επιφανειακή θρησκευτικότητα, απογυμνωμένη από κάθε πνευματικό στοιχείο. Για όσους δεν ξέρουν ο Peterson υπερασπίζεται τον χριστιανισμό κυρίως με ωφελιμιστικά επιχειρήματα, αναφορές σε εξελικτική βιολογία και άλλες νεωτερικές αρλούμπες.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Βασικά ο "χριστιανισμός" του Peterson είναι του στυλ "prosperity gospel", δηλαδή ωφελιμιστικός (προτεσταντικού τύπου πρακτικά) χριστιανισμός, σου λέει "πίστευε στο Θεό, δούλευε, κι αυτός θα σου δώσει φράγκα". Ευδοκιμεί αυτός ο τύπος εντελώς χυδαίου υλιστικού "χριστιανικού" κηρύγματος στην Αμερική, σε τραμπικούς τηλευαγγελιστές, σε κάτι "libertarian Christians" κλπ.
Πιο ειλικρινής από τους "χριστιανούς" τύπου Peterson εντέλει ήταν ο Κόπολα, όταν έβαζε στο στόμα του Michael Corleone την παρακάτω φράση:
"I asked God for a bike but I know God doesn't work that way. So I stole a bike and asked him for forgiveness."
Πολύ λιγότερο υποκριτικό, αν μη τι άλλο, από το ξεδιάντροπο πάντρεμα καπιταλιστικού κοινωνικού δαρβινισμού με χριστιανισμό, που επιχειρούν οι διάφοροι Πίτερσον.
Οι άλλοι πάλι, οι Dawkins, Mikaius και Παστίτσιοι, το δέντρο βλέπουν αλλά το δάσος το έχουν χάσει προ καιρού. Σαν κακοί επίγονοι του χυδαίου (προδιαλεκτικού) γαλλικού κοσμικισμού του 18ου αιώνα, νομίζουν τη θρησκεία απλά ένα όπλο εξουσίας επί του ποιμνίου, παραβλέποντας τον υπαρκτότατο, πνευματικό-ψυχοκαταπραϋντικό ρόλο της θεησκείας για τον απλό άνθρωπο μέσα σε μια εκμεταλλευτική κοινωνία. Νομίζουν ότι αν κοροϊδέψουν δυο-τρεις παπάδες, κάψουν ένα Κοράνι ή Ευαγγέλιο, ή αραδιάσουν με δασκαλίστικο υφάκι όλα τα επιχειρήματα της επιστήμης, θα σταματήσει ο άνθρωπος να πιστεύει. Δεν έχουν καταλάβει καν το ΓΙΑΤΙ συνεχίζει και θα συνεχίζει ο άνθρωπος να πιστεύει.
Πραγματικά, ο μπαρμπα-Κάρολος, αν και 200 χρόνια πρεσβύτερος όλων αυτών, τους είχε αφήσει 200 χρόνια πίσω του, όταν έλεγε:
”Η θρησκευτική οδύνη είναι έκφραση της πραγματικής οδύνης και συνάμα διαμαρτυρία ενάντια στην πραγματική οδύνη. Η θρησκεία είναι ο στεναγμός του καταπιεσμένου πλάσματος, η καρδιά ενός άκαρδου κόσμου, η ψυχή άψυχων συνθηκών. Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού”.
Σε μπλογκ για τον Ρομαντισμό, φυσικά, δεν είναι δύσκολο να γίνει κατανοητό το αληθινό νόημα των παραλληλισμών αυτών - που οι διάφοροι μη-ρομαντικοί (μεταξύ αυτών πολλοί από τους ομνύοντες στο όνομα του Κάρολου) εδώ και 200 χρόνια παρερμηνεύουν.
Το όπιο, για τους Ρομαντικούς, τον Σλέγκελ, τον Χόφμαν, τον ντε Κουίνσι, ήταν καταπραϋντικό, τους βοηθούσε να ενατενίσουν τον κόσμο του πνεύματος, και να γράψουν τα μεγάλα τους έργα (αυτό κατά παραδοχή του πατέρα του γερμανικού ρομαντισμού, "για να είχα γράψει καλύτερα το Alarcos, θα έπρεπε να είχα πιει περισσότερο όπιο", F. Schlegel).
Κι ο Κάρολος, χωρίς να είναι ο ίδιος οπιομανής, αυτή τη λεπτομέρεια σίγουρα την ήξερε, μιας και η σχέση του με τον Ρομαντισμό ήταν κάτι παραπάνω από ενός μακρινού παρατηρητή - αλλά μάλλον ενός κρυφού θαυμαστή, αν κοιτάξουμε πόσες φορές μέσα στο έργο του αναφέρει π.χ. τον Πέτερ Σλέμιλ του Chamisso.
Όπιο, λοιπόν, μπορεί να έπαιρναν οι Ρομαντικοί και οι αριστοκράτες για να βρουν "καρδιά σ' έναν άκαρδο κόσμο", αλλά το έπαιρναν μόνοι τους, δεν τους το έδινε κάποιος χωρίς τη θέλησή τους. Τον ίδιο ρόλο - κατά αυτό που όντως εννοούσε ο Κάρολος - έχει για το λαό η θρησκεία: ο λαός την έχει ΑΝΑΓΚΗ, σαν ελπίδα, μέσα σ' αυτό τον κόσμο της απελπισίας, ελπίδα που - καλώς ή κακώς - πολλές φορές η επιστήμη με τον ψυχρό ορθολογισμό της δεν είναι ικανή να παράσχει.
Ο/Η Nazbol είπε...Πες τα ρε μεγάλε. Δώσε εθνικομπολσεβικισμό στη διαπασών να γουστάρουμε. Είχε ένα ρομαντικό 10-15% η σκέψη του Μαρξ. Όμως ήταν καλό. Πολύ καλό.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Πως φαίνεται ότι διαβάζετε Michael Lowy και Robert Sayre..
Ο Αχιλλέας είπε...Εξαιρετικό το σχόλιό σου και to the point.
Σε αυτό που ανέφερες με την φράση του Μαρξ και το "όποιο του λαού", όντως πολλοί σοβαροί μαρξιστές έχουν επεξηγήσει αυτό το απόσπασμα από το έργο του με ακριβώς τον ίδιο τρόπο.
Και σε ότι αφορά τα ονόματα που ανέφερες, τύπου Mikeus και Παστίτσιος θα έλεγα ότι τέτοιοι άνθρωποι είναι βούτυρο στο ψωμί του συστήματος. Πέραν του ότι προφανώς τέτοια άτομα δεν είναι διανοητές, ξέρουν έστω και άθελά τους, να παίζουν άψογα το παιχνίδι του φιλελευθερισμού. Κλασσικές περιπτώσεις ανθρώπων που ονομάζουμε ειρωνικά ως "ακροκεντρώους".
Τώρα επειδή ανέφερες τον Sam Harris, ας πάμε λίγο το θέμα στους New Atheists. Οι New Atheists τύπου Hitchens, Harris, Dawkins προωθήθηκαν από το εξουσιαστικό φιλελεύθερο σύστημα της Αμερικής όσο κανένας άλλος. Δεν θα σταθώ ιδιαίτερα στην επιχειρηματολογία τους η οποία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Εδώ δεν έχουν εξήγηση για την αρχή της λογικής, της επανάληψης των φυσικών φαινομένων, της αρχής της συνείδησης, των καθολικών εννοιών, των κατηγοριών, του προβλήματος του κακού, των faith based assumptions στα οποία καταλήγουν ενώ οι ίδιοι κατακεραυνώνουν την έννοια της ιδέας της πίστης κλπ. Η λίστα συνεχίζεται, και οι αποτυχίες τους σε debates ακόμη και απέναντι σε μέτριους απολογητές όπως ο Lane Craig είναι οφθαλμοφανής. Μάλιστα το ότι όλοι αυτοί οι New Atheists έχαναν τα δημόσια debates τους, έκανε το σύστημα που τους προωθούσε να τους αποτραβήξει από τα κεντρικά φώτα της δημοσιότητας. Αλλά μην ξεχνάτε ότι ο αθεϊσμός στην Αμερική συνδεόταν πάντα και με την υποστήριξη της σκληρό πυρηνικής ακροδεξιάς της Αμερικής (ακόμη και εάν οι επαγγελματίες άθεοι δήλωναν ανθρωπιστές). Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Ο Christopher Hitchens. Ο ίδιος πρώην Τροτσκιστής και αργότερα μιλιταριστής άθεος, κατέληξε να γίνει ο μεγαλύτερος και πιο πορωμένος θιασώτης των πολιτικών του Bush. Συγκεκριμένα έλεγε όχι μόνον ότι η Αμερική έπρεπε αναφανδόν να υποστηρίξει τον πόλεμο στο Iraq, αλλά ότι θα έπρεπε να στηρίξει και έναν ενδεχόμενο πόλεμο ενάντια στο Iran και την Βόρειο Κορέα έτσι ώστε ο πλανήτης να απαλλαγεί επιτέλους από "καταπιεστικά, θρησκευτικά καθεστώτα".
Προφανώς το psychological operation των New Atheists βρήκε άδοξο τέλος καθώς όχι μόνον δεν αυξήθηκαν τα ποσοστά αθεΐας αλλά πολλοί άνθρωποι λόγω των αθλίων συνθηκών της μετα-νεωτερικότητας βρήκαν την πίστη τους.
Πράγματι, αυτό το απόσπασμα (περί οπιου του λαού) όταν το διάβασα ολόκληρο για πρώτη φορά αναρωτήθηκα πόσο βλάκες είναι όσοι το επαναλαμβάνουν χωρίς καν να καταλαβαίνουν τι λέει
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εντελώς άσχετο ερώτημα αλλά ποια είναι η γνώμη της ΦΛΕΦΑΛΟ για τον Guy Debord;
Δεν έχουμε ασχοληθεί και πολύ. Αιρετικό μαρξιστή τον θυμόμαστε με πολύ παράξενη ζωή. Αλλά οι του πυρήνα της λέσχης δεν έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα της σκηνοθετικής του πρότασης. Δεν τον έχουμε παρακολουθήσει.
Αν κάποιο από τα υπόλοιπα παιδιά γνωρίζει ας καταθέσει την γνώμη του.
Ευτυχώς το αυτιστικό ντιμπέιτ μεταξύ e-atheists και απολογητάδων κόπασε τελευταία. Τι ήταν αυτό ρε, βόγκηξαν τα πληκτρολόγια. Οι μεν να ξεπατικώνουν παρωχημένα επιχειρήματα από τα έγκατα του ντετερμινιστικού 18ου αι, οι δε να αναγκάζονται να ανταπαντήσουν με τις 5 “αποδείξεις” του Ακινάτη (άλλη πληγή αυτή) και αφελή σχήματα “αιτίου-αιτιατού”, πασαλειμμένα με κακοχωνεμένες αριστοτέλειες λογικές προκείμενες. Πάντως ως εναλλακτικό σενάριο θα είχε ενδιαφέρον να αντικαθιστούσαμε στο τραπέζι του διαλόγου τους Αμερικάνους ευαγγελικούς/χαρισματικούς (που εδώ που τα λέμε παραήταν εύκολη λεία ακόμα και για τα ημιμαθή fanboys του wannabe homo universalis Dawkins) με διαβασμένους παλαμιστές Ορθοδόξους. Το θέαμα θα ήταν σίγουρα διαφορετικό.
Και το fun fact της υπόθεσης; 10-15 χρόνια μετά, οι πρώην αντιμαχόμενες πλευρές συστεγάζονται περίπου στον ίδιο πολιτικό χώρο. Καλά οι μεν αμερικανοπροτεστάντες πάντα ήταν οι κακοί conservatives, αλλά έλα που στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται πλέον και οι hardcore κοσμικοί τετραγωνοορθολογικάκηδες. Πού τους χάνεις πού τους βρίσκεις τελευταία, όλη μέρα κράζουν τις “μεταφυσικές” υπερβολές των SJWs και τρολάρουν την δικαιωματίστικη ακαδημαική μούργα (βλ Grievance studies affair, free speech zones, την ιστοσελίδα spiked κτλ), και μάλιστα σε χειρότερο βαθμό απ' ό,τι οι κανονικοί συντηρητικοί. Πιάστε μία μία τις πάλαι ποτέ επιστημονολάγνες διαδικτυακές περσόνες της αθειστικής τιτανομαχίας των 00s και θα διαπιστώσετε ότι πέρασαν από τον “αριστερό” λιμπερταριανισμό (με την αμερικανική έννοια, δλδ Russell Means/Gary Johnson και όχι Ron Paul) στο anti-woke στρατόπεδο και την μη πολιτικά ορθή πτέρυγα των ακροκεντρώων.
Στο άλλο θέμα, κατά την γνώμη μου ο υπερτονισμός των ψυχολογικών και πολιτικών/πολιτιστικών αρετών του θρησκευτικού φαινομένου και κυρίως η διαπίστωση ότι πάνω κάτω πρόκειται για κοινωνική κατασκευή -με θετικό όμως πρόσημο- ίσως όντως αποτελούσε “επίθεση στην θρησκεία” όταν πρωτοδιατυπώθηκε κατά την ύστερη Αναγέννηση. Τώρα στις μέρες μας και εδώ που φτάσαμε είναι σίγουρα ένα σκαλί παραπάνω, μην λέμε τρέλες. Από την νιχιλιστική σαβούρα της liquid modernity που καταναλώνουμε όλοι εκ γενετής, κάλιο ο μεταφυσικά απογυμνωμένος ηθικίστικος “πολιτισμικός” ιουδαιοχριστιανισμός. Από κει και πέρα, όποιος έχει όρεξη και ψήνεται ας ψαχτεί και με το καθαρά δογματικό και ασκητικό σκέλος, δεν το απαγορεύει κανείς, για αρχή όμως φτάνει και μια “επιφανειακή” αποδοχή αρχαίων παραδόσεων και θεσμών, όπως η πίστη με την ευρεία έννοια και η Εκκλησία.
Επίσης, η ανάδειξη του πολιτικού σκέλους των ιστορικών θρησκειών είναι καθαρά προιόν μιας ηπειρωτικής κοσμοαντίληψης και δεν έχει καμία σχέση με σύγχρονες αμερικάνικες εκδοχές της Μεταρρύθμισης και ευαγγέλια της ευημερίας. Ίσα ίσα, μέχρι πολύ πρότινος στις ΗΠΑ: χριστιανός= αυτός που πιστεύει ότι η Γη φτιάχτηκε πριν 4 χιλ χρόνια και τα απολιθώματα των δεινοσαύρων τα φύτευσε ο διάβολος για μπερδέψει τους πιστούς. Εκεί ήδη από την εποχή της Αμερ Επανάστασης ή θα είσαι ντειστής και άθεος ή true θρησκευόμενος, δεν υπάρχει γκρίζα ζώνη, και αυτό εξηγείται ιστορικά. Αντίθετα η μη κυριολεκτική ανάγνωση του ευαγγελίου, η πρόσληψη του χριστιανισμού ως ατομική αλλά και εθνική ταυτότητα, δλδ όχι ως αμιγώς μεταφυσικό δόγμα, και η θρησκευτική πρακτική ως μετριοπαθής “μέθοδος αυτοβελτίωσης” καλλιεργήθηκαν και έλαβαν καθολικές διαστάσεις στην Ευρώπη ήδη από τα τέλη του 19ου και αργότερα μεταλαμπαδεύτηκαν στην Λ Αμερική και γενικότερα στον μη αγγλοσαξονικό εξωευρωπαικό κόσμο.
Τώρα το πλαίσιο που τοποθετεί το ζήτημα αυτό πχ ο Πίτερσον ή ο Ντένις Πρέιγκερ, και κυρίως οι σκοποί που υπηρετούν είναι άλλο θέμα. Από κει και πέρα, έκαστος εφ' ω ετάχθη. Προσωπικά δεν θα αποζητούσα οικονομικές συμβουλές και το πως λειτουργεί ο καπιταλισμός από δαύτους, ούτε βέβαια αναλύσεις για την ορθοδοξία και την πνευματική ζωή. Άλλες θεματικές όμως πιθανόν τις θίγουν αξιοπρεπώς και ίσως έχουν κάτι να πουν, όπως συμβαίνει με όλους που εκφέρουν δημόσιο λόγο. Κάποιοι πιτσιρικάδες λένε ότι βοηθήθηκαν με τα βιβλία του Πίτερσον, τι να πω, ίσως είναι μια αξιόπιστη αντιπρόταση μέσα στην πλημμυρίδα εντύπων των υπόλοιπων life coaches Δε βαριέσαι, εδώ που φτάσαμε όλα καλοδεχούμενα είναι. Πάντως ότι έγιναν μάγκες όλοι αυτοί με το owning the libs και βγάζουν μεροκάματο απ' την φάση είναι επιβεβαιωμένο. Τίποτα δεν γίνεται αφιλοκερδώς σε κλίμακα προσωπικοτήτων με εκατομμύρια followers. Είναι γενικό το φαινόμενο, δεν αφορά μόνο στα πρόσωπα που εστιάζετε.
Ακριβώς αυτό είναι το άσχημο με τον Peterson. Ενώ στην αρχή λέει μερικές αλήθειες και τραβάει την προσοχή των νέων, μετά αρχίζει την προπαγάνδα. Ας αρκεστεί στο life coaching.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν μ' αρέσει ο Πίτερσον. Δεν είμαι ούτε θρήσκος. Αλλά στον καιρό που οι σχισματικοί μαχαιροβγάλτες του Μπαντέρα καίνε εκκλησίες αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία, και σκοτώνουν πιστούς επειδή είναι πιστοί, δεν θα τα έβαζα με την Ορθοδοξία. Το παιχνίδι του Huntington αρνούμαι να το παίξω, κι ας λέει ό,τι θέλει ο Mikeius ή οι New Atheists ή δεν ξέρω ποιος άλλος απ' τη μια μεριά, ή ο Πίτερσον απ' την άλλη.
Αὐτὸ ἦταν τὸ τελευταῖο ἄρθρο πού περίμενα νὰ δῶ στὴν ἰστοσελίδα! Μὲ ἐξέπληξε θετικὰ ἡ κριτικὴ στοὺς παραπάνω τηλε-"διανοητές". Πλὴν τοῦ Pageau πού τοῦ εἶχα μιὰ συμπάθεια, οἱ υπόλοιποι μὲ πρῶτο τὸν Shapiro εἶναι δούρειοι ἵπποι μὲ μεγάλη ἐπιτυχία στὴν ἀποστολή τους, μέχρι στιγμῆς. Εἶναι δημοφιλεῖς, τοὺς ἀκοῦν ἀρκετοὶ ἀντι-δικαιωματιστὲς νέοι στὴ Δύση καὶ προωθοῦν ἄλλος λιγότερο κι ἄλλο περισσότερο ἕναν "ἐλαφρύ" καὶ ἐλεγχόμενο (((συντηρητισμό))). Εὐτυχῶς, ὑπάρχουν ἀρκετοὶ ὑποψιασμένοι πλέον, παρ' ὅτι οἱ ἐν λόγω κύριοι βρίσκονται στὸ ἀπόγειο τῆς "δόξας" τους.
Νὰ σημειώσω ὅτι αὐτὸ πού μὲ ἔκανε καχύποπτο ὡς πρὸς τὸν Peterson δὲν ἦταν τόσο ὁ φιλελευθερισμός του, οἱ ἀντι-ἰρανικὲς δηλώσεις, ὁ ἐπιστημονισμός, ἡ ἐπιφανειακὴ "φιλοσοφία" του, ὁ ναρκισσισμὸς ἤ ἡ ἄρνησή του νὰ πεῖ ὁτιδήποτε ἀρνητικὸ γιὰ τὸ κράτος-τρομοκράτη τῆς Μέσης ᾿Ανατολῆς. ῏Ηταν οἱ φωτογραφίες ἀπὸ τὸ δεῖπνο με τὸν Shapiro καὶ τὸ Netanyahu...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πολύ καλό το άρθρο σας μνημονευονται πρόσωπα που δε γνώριζα και ως εκ τούτο και το ρόλο τους. Ο επίλογος δε και η κεντρική ιδέα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Παιδιά όλοι τον καπιταλισμό και τον ατλαντισμό υπερασπίζονται! Το ερώτημα του 1000000 είναι αν υπάρχει ένας που είναι ενάντια. Πείτε μας αν ξέρετε.
Ο Κρητικός είπε...Για Ζιζεκ τι άποψη έχετε;
Ρε Κρητικέ τόσους δικούς μας διανοητές έχουμε (εντάξει δεν έχουμε παρά ελάχιστους σύγχρονους αλλά τουλάχιστον έχουμε υπέροχους παλαιότερους) στους λακανικούς μαρξιστές θες να εστιάσουμε ;
----"Παιδιά όλοι τον καπιταλισμό και τον ατλαντισμό υπερασπίζονται! Το ερώτημα του 1000000 είναι αν υπάρχει ένας που είναι ενάντια. Πείτε μας αν ξέρετε."----
Πολλά ζητάς... Eιδικά αν το περιορίζεις στο αμερικανικό τοπίο και τις hip διασημότητες που παράγει. Προσωπικά ο μόνος (κυριολεκτικά ο μόνος) που έχω υπόψιν και πληροί τα κριτήρια που θέτεις (αντικαπιταλιστής-απομονωτιστής) είναι ο Τσόμσκυ. Τώρα αν αφαιρέσεις τον “αντικαπιταλισμό”, στο κόνσεπτ χωράει θαυμάσια και ο Ρον Πολ, ο μόνος εκλεγμένος αξιωματούχος που μίλησε ανοιχτά για διάλυση ΝΑΤΟ και βάσεων έστω με αφελή και ηθικίστικη επιχειρηματολογία. Ο Πατ Μπιουκάναν, επίσης, έχει πει διάφορα, αλλά, πρόσεχε, μόνο μετά το ‘89. Πριν στήριζε Νίξον και έβριζε τα χιπιά που διαμαρτύρονταν. Άρα 2,5 άνθρωποι όλοι και όλοι, πάντως περιμένω και εγώ απάντηση από όσους ξέρουν περισσότερα. Θες να βάλουμε και Άντζελα Ντέιβις και τους βετεράνους των black panthers; Μέσα, αν και είχαν άλλες στοχεύσεις και προτεραιότητες. Πάντως ρητά αντινατοικός αντικαπιταλιστής που ταυτόχρονα να δίνει συμβουλές αυτοπεποίθησης σε incels, να ξεβρακώνει SJWs και liberals και να υμνεί Θεό και παράδοση, δεν νομίζω να υπάρχει σε επίπεδο influencers. Ή και να κυκλοφορούν κάποιοι δεν τους πιάνει το ραντάρ.
ΥΓ Σε κάπως μικρότερη εμβέλεια υπάρχει και το σάιτ consortium news. Κατηγορεί την Ουάσινγκτον και στηρίζει Σνόουντεν και Ασάνζ. Αν έχεις χρόνο και σε ενδιαφέρουν τα αντιμιλιταριστικά, ξεφύλλισέ το.
Κατάλαβα.. Αν ο Τσομσκι και ο Ρον Πολ είναι οι καλύτεροι που έχει να δείξει η δύση (δεν διαφωνώ) δεν υπάρχει σωτηρία. Τελικά μόνο οι Ρώσοι εθνικομπολσεβίκοι είναι κοντά στις ιδέες μας
Η ευρωπαϊκή και η ευρύτερη δυτική διανόηση είναι σε κάθετη πτώση. Αλλά σίγουρα δεν είναι ο Τσόμσκι και ο Ρον Πολ αυτοί που μας εκφράζουν. Μην στεκόμαστε στο αμερικανικό σκουπιδαριο. Πότε είχε το USA δυνατή πολιτική φιλοσοφία και μάλιστα εθνικιστική ώστε να περιμένουμε να έχει και σήμερα. Και μόνο που τολμούν να επιχειρούν να φέρουν την πολιτική σκέψη της Ευρώπης στα μέτρα τους οι γιάπηδες διαπράττουν ύβρι.
Στα ενδότερα υπάρχει ένα ενδιαφέρον στον Αλαίν ντε Μπενουά και στην "παρέα" του. Το μπέρδεψε το θέμα με την χρήση του όρου Δεξιά αλλά τουλάχιστον τελευταία είναι σε σοσιαλιστική κατεύθυνση. Υπάρχει ενδιαφέρον στον Kai Murros. Για τα δεδομένα της εποχής κάτι λένε. Μην ξεχνάμε τους δικούς μας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Συμφωνώ για Μπενουά. Ευτυχώς δεν πήγε με τους Ουκρανούς όπως οι περισσότεροι του ευρωπαϊκού χώρου.
Ο Αχιλλέας είπε...Καλή εβδομάδα παιδιά. Για δείτε λίγο αυτή την στατιστική στο reddit. Δείτε λίγο τα ποσοστά κατάθλιψης των "συμμάχων". Παρενθετικά πριν πει κάποιος εξυπνάκιας και για τα υψηλά ποσοστά κατάθλιψης στην Ελλάδα μην ξεχνάτε τι ποιότητα ζωής έχουν οι Άγγλοι, οι Σουηδοί και οι Φινλανδοί και τι εμείς.
Επίσης δείτε τι ωραία όπου όλοι παρουσιάζουν τις σκανδιναβικές χώρες ως πρότυπα προς μίμηση και ποτέ το δικό μας μεσογειακό τρόπο ζωής (εμείς είμαστε υπάνθρωποι, υποβαλκάνιοι, δεν κόβουμε αποδείξεις, δεν είμαστε "άριοι") και όμως τα ποσοστά κατάθλιψης των ευπόρων "συμμάχων" είναι φοβερά υψηλά. Ειδικά στην Φιλανδία όπου αμερικανικού τύπου έρευνες (όπου μετράνε μόνον μισθούς, πρόσβαση στην υγεία κλπ.) βγάζουν τους Φιλανδούς ως τους πιο ευτυχείς...
Τελικά μήπως όλη αυτή η "ευρώλιγούρα" είναι λάθος; Το λέω για τους γνωστούς άγνωστους σερβιτόρους... Μήπως τελικά ο άνθρωπος δεν χρειάζεται μόνον χρήματα και πρόσβαση σε PlayStation και gadgets; Μήπως το Ευρωπαϊκό πείραμα της αθεΐας, του λιμπεραλισμού και του καπιταλισμού ήταν, είναι και θα είναι ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ λάθος;
https://www.reddit.com/r/greece/comments/129n0uy/ποσοστό_του_πληθυσμού_με_κατάθλιψη/?utm_source=share&utm_medium=android_app&utm_name=androidcss&utm_term=1&utm_content=share_button
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και γιατί δεν εφαρμόζεις εσύ με τα ρομαντικά φιλαράκια σου το επιτυχημένο σινορώσικο πείραμα του "παραδοσιοκράτη" Πούτιν;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δηλαδή μας προτείνεις να επιχειρήσουμε να ενσωματώσουμε την Κύπρο στην επικράτεια του ελληνικού κράτους; Δεν είναι κακή ιδέα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε τρολακι, ποιος είπε τον Πούτιν "παραδοσιοκράτη"; Ρεαλιστής πολιτικός παλαιάς κοπής είναι, εσχάτως και με συντηρητικές τάσεις. Στα θετικά του ότι συμμάζεψε το χάος που βρήκε και κατάφερε να διατηρήσει την Ρωσία ανεξάρτητο κράτος και όχι προτεκτοράτο. Μόνο στο θολωμένο σας μυαλό τα πράγματα είναι άσπρο-μαύρο.
Γιατί δεν λες ανοιχτά ότι κατάβαθως θες ολοκληρωτική επικράτηση της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και την Αμερική ως παγκόσμιο ηγεμόνα; Ντύσε το και με καμία edgy σαχλαμάρα, πες ότι τουλάχιστον έτσι θα συνεχίσει να κυριαρχεί η λευκή δύση. Πάρε παράδειγμα από τα άλλα τα γκαρσονια
Έχουν πέσει οι μάσκες, εντελώς όμως. Ασκεις κριτική στην φιλελεύθερη νεωτερικότητα; Θα βρεθεί αμέσως ένα "ε/σ" γκαρσόνι να σου πει για τους "σινορώσους", περίπου όπως ο μέσος νεοδημοκράτης ή ψηφοφόρος του Τζήμερου θα σου πει "να πας στην Β.Κορέα" άμα πεις κάτι για τον καπιταλισμό. Συγχαρητήρια στο Στειτ Ντιπαρτμεντ και στις πρεσβείες, έξυπνη η επένδυση στους χρήσιμους ηλίθιους της δύσης
Ο/Η Κρασάτορ είπε...Ρε Αχιλλέα, σωστά ολα όσα γράφεις, αλλά έχεις καταντήσει shapiro για τα του χώρου. Σε ενδιαφέρει πιο πολύ να κάνεις own τους ακροδεξιους και τους φετιχιστές παρά να δεις τα πράγματα ως έχειν. Δεν δυνάται ρομαντικός και κοινωνικός εθνικιστής/εθνομπολσεβίκος να βρίζει 24/7 Ευρώπη και Γ' Ράιχ, ασχολείσαι πιο πολύ και από τους ίδιους πλεον. Έχοντας μηδενική διάθεση για τσακωμό και προσωπική επίθεση, πολλές φορές θυμίζεις πατριωτικά πάνελ της χρυσής εποχής των 00's με στείρο ελληνοκεντρισμό και μισευρωπαϊσμό. Δεν σε ξέρω προσωπικά για αυτό δεν θα επεκταθώ απλά σου λεω τι βλέπει κάποιος αναγνώστης σαν και μένα. Καλή η κριτική στον καπιταλισμό και στον φιλελευθερισμό, καλή η κριτική στον αμερικανόφερτο white powerισμό των 60's, αλλά με την οποιαδήποτε αναφορά στην λέξη φυλή κάνεις σαν ΕΑΑΚίτης όταν συνομιλεί με Κνίτες... να ακυρώσουμε την RAC και τον Ιαν, τους skins και τους nazi punks, το παλιό NF, τον Freda κτλ στον βωμό της αναιτιοκρατίας? να ακυρώσουμε Ley και DAF γιατί ήταν χιτλερικοί εστιάτορες, να ακυρώσουμε Μουσολίνι και Ledesma γιατί δεν ήταν θρήσκοι, να ακυρώσουμε Κοντρεάνου γιατί θεωρούσε τους γύφτους πηγή εγκληματικότητας και βρωμιάς (παλιοντετερμινιστής τους τσουβαλιάζει όλους ενώ υπάρχουν και καλοί γύφτοι εε?) κτλ κτλ. Sry αν κάπου ξέφυγα και πέρασε στο προσωπικό, αλλά δεν θα καθόμαστε να γλύφουμε και τα αυτιά μας σε κάθε ποστ
Θα σου απαντήσει και ο ίδιος. Η απορία της διαχείρισης είναι πώς εξάγεται το συμπέρασμα ότι απορρίπτονται ο Κοντρεάνου, ο Ledesma, το oi! και όσοι άλλοι αναφέρεις από το σχόλιό του που κριτικάρει την ιδεολογία της αστικής Δεξιάς;
Για το παλιό NF δεν αναφερόμαστε γιατί αυτές τις ημέρες έχει στείλει στο mail σκέψεις για την πολιτιστική ανθρωπολογία των μελών του ιστορικού κόμματος που ακόμη και άρθρο μπορεί να βγάλουν. Επίσης πριν κάποιους μήνες είχε γράψει άρθρο υπέρ του Τύνταλ και του τρόπου που τον υπονόμευσαν οι εστιάτορες της εποχής του.
Μην τα ξεχνάμε αυτά. Στην τελική ο κάθε αρθρογράφος έχει και τις ιδεολογικές του συμπάθειες. Το θέμα είναι να προστατευτεί ο πυρήνας της ιδεολογίας μας και η καθαρότητά του.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν είμαι ο Αχιλλέας (ούτε συμφωνώ στα πάντα μαζί του) αλλά διαβάζοντας το σχόλιό σου στο κομμάτι που μιλάς για 24/7 κριτική στην Ευρώπη μου γεννήθηκε μια ερώτηση. Αν ένας ρομαντικός εθνικιστής δεν ασκεί κριτική στην πραγματικότητα που βιώνει, στο σύστημα που έχει κυριαρχίσει ολοκληρωτικά στην πατρίδα του (και σε ολόκληρη την Δύση) τότε τι κάνει; Είναι καλύτερο να πολεμάει φαντάσματα ή να στηρίζει εμμέσως όλα όσα γκρέμισαν την παραδοσιακή Ευρώπη; Η κριτική στην ευρώπη της νεωτερικότητας (που ουσιαστικά είναι κριτική στην κυρίαρχη στην ευρώπη ιδεολογία και κοσμοθεωρία) δεν είναι "επίθεση στην Ευρώπη", ίσα ίσα το αντίστροφο.
Θα σου απαντήσω, εάν και ήδη με κάλυψαν οι υπόλοιποι σχολιαστές.
Πρώτα από όλα εάν προσέξεις ποτέ δεν ανέφερα κάτι κακό για τα ονόματα που αναφέρεις. Όπως απάντησε και ο admin είχα γράψει άρθρο υπέρ του Τύνταλ πριν από καιρό και εάν παρατηρήσεις σε πάρα πολλά σχόλια κάνω quote τον Jonathan Bowden ο οποίος, εάν και με λάθη, βοήθησε το κίνημα του συντηρητισμού στην Αγγλία όσο κανένας άλλος. Τώρα πιστεύω ότι καταλαβαίνεις και εσύ ότι δεν γίνεται να μου προσάψεις το ότι αγαπάω την Ελλάδα. Έλληνας είμαι και βάζω το καλό της πατρίδας μου πάνω από οτιδήποτε άλλο. Βέβαια είμαι και λάτρης της ιστορίας. Ακόμη, δεν έχω βρει ιστορικά το πότε μας βοήθησε αναφανδόν η Δύση. Πόσοι ήταν οι Ευρωπαίοι φιλέλληνες; Και δεν εννοώ φιλέλληνες διαφωτιστές, δηλαδή “Ας απελευθερωθεί η Ελλάδα για να επαναφέρει την αρχαία ελληνική δημοκρατία"αλλά εννοώ φιλέλληνες όπου ήθελαν την Ελλάδα μεγάλο, ανεξάρτητο κράτος και όχι αυτό το μίζερο κρατίδιο που άγετε και φέρετε.
Τώρα στο ότι είμαι φανατικά υπέρ της Ελλάδας και δεν βλέπω τα ίδια θετικά στο εξωτερικό είναι αληθές. Έχω ζήσει στην Αγγλία και είδα από κοντά τις συμπεριφορές της "λευκής πανστρατιάς". Και επίσης δεν γίνεται να μου ζητάς να πω κάτι θετικό για τον χώρο στο εξωτερικό. Τους γνωρίζω αυτούς τους ανθρώπους. Έχω ακούσει ιστορίες για αυτούς και βλέπω ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και εδώ, αλλά εδώ υπάρχει ένας Μαμούτος με διδακτορικό στον Ρομαντισμό οπότε οι υπηρεσίες (γκαρσόνια ή μη) δεν μπορούν να αλλοιώσουν την ουσία του εθνικισμού.
Σου ξαναλέω, σε σημείο που μπορεί να γίνω κουραστικός, πότε μίλησα για τα πρόσωπα που ανέφερες; Εδώ έχω μιλήσει θετικά μέχρι και για ποιοτικούς High Tories όπως ο Peter Hitchens ή ο Joseph Pearce (ο οποίος είχε υπάρξει και ηγέτης του National Front κατά την Στρασσερική του περίοδο). Αλλά δεν γίνεται να μου ζητάς να μιλάω γενικά και αόριστα θετικά για την "Δύση". Ή να μιλάω θετικά για τον "χώρο" στο εξωτερικό. Προφανώς και έχω βαρεθεί όντας mileniall να έχω μεγαλώσει σε μια χώρα όπου κάθε καλοκαίρι περιμέναμε τον τουρίστα να μας σώσει από την πενία μας ενώ τρώγαμε προπαγάνδα από τους boomers για τους "Σουηδούς που ήξεραν απέξω Όμηρο". Μα είμαστε σοβαροί; Δηλαδή για να μην με χαρακτήριζες "ΕΑΑΚίτη" θα έπρεπε να συμπεριφέρομαι ως Ιάπωνας; Και τι εννοώ με τον όρο "Ιάπωνας". Επειδή είχα γνωρίσει Ιάπωνα με τον οποίο κάναμε πολύ παρέα παλαιότερα είχα καταλάβει ότι η Ελλάδα και η Ιαπωνία έχουν πάρα πολλά θετικά κοινά τα οποία είναι οφθαλμοφανή ιστορικά. Αλλά έχουμε και κοινά αρνητικά. Ένα από αυτά είναι η μανία με τους "Δυτικούς" ή αλλιώς μια Αμερικανό-ευρώλιγούρα. Δεν θα ξεχάσω ότι ο ίδιος μου έλεγε ιστορίες με υπερπαχύσαρκους Αμερικάνους οι οποίοι πήγαιναν στην Ιαπωνία επειδή είχαν αποτύχει τελείως στην Αμερική και το πως τους συμπεριφερόταν άτομα της τοπικής κοινότητας... Πολλοί από αυτούς μάλιστα είχαν καταλάβει ότι όσο πιο "λευκός" είσαι τόσο περισσότερο θα ασχολούνται μαζί σου, για αυτό και πολλοί από αυτούς είχαν βάψει το μαλλί τους beach blond!
Γίνεται λοιπόν όταν βλέπω αυτή την ηλίθια προπαγάνδα υπέρ του "λευκού σωτήρα" να μην πάρω θέση; Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ αγαπητέ. Εγώ ξένες μπότες ΔΕΝ γλύφω. Τώρα εάν νομίζετε ότι επειδή θέλω να βγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, την Ε. Ε και την επιρροή των πρεσβειών ότι αυτό αυτομάτως με κάνει "αντί - Ευρωπαίο " τι να πω. Θα βρίσκομαι πάντα εδώ για να υπενθυμίζω, ως μέλος της ΦΛΕΦΑΛΟ, ότι η λύση ΔΕΝ θα έρθει από κανένα Δυτικό σύμμαχο. Εμείς μπλέξαμε σε αυτή την κατάσταση και εμείς πρέπει να βγούμε. Το Deus ex Machina όπως λένε και στο χωριό μου..."ψόφησε ".
Ξέρω ότι το σχόλιο είναι κανονικό σεντόνι αλλά θα το τραβήξω λίγο ακόμη.
Συνεχίζεται...
Ο Αχιλλέας είπε...Συνέχεια...
Εχθές έμαθα κάποια πράγματα που βγαίνουν στην φορά, στο εξωτερικό, και συγκεκριμένα για το Alt-right. Το alt-right ήταν ένα κίνημα το οποίο είχε πάρει τεράστιες διαστάσεις στην Αμερική με απόγειο το Charlotsville. Όλοι θυμόμαστε λοιπόν τον θιασώτη του Trump και της "λευκής φυλής του Φαυστιανού πνεύματος", Richard Spencer. Λοιπόν, για να μην κουράζω άλλο έμαθα ότι ένα τεράστιο κομμάτι του "χώρου" του εξωτερικού δηλαδή Richard Spencer, Gregg Johnson κλπ. έχουν καταλήξει ως εξής. Υποστηρίζουν Ουκρανία και Ε. Ε και μάλιστα ο Richie λέει χαρακτηριστικά ότι ο Ζελένσκι είναι "ένας Απολλώνιος χαρακτήρας". Ταυτόχρονα, είτε το πιστεύετε είτε όχι, έχει ξεκινήσει να χτίζεται μια κουλτούρα gay "ναζιστών" στην Αμερική...! Μιλάω σοβαρά. Προτωστάτες σε αυτό είναι ο Bronze Age Pervert, ο Spencer (ο οποίος αναφέρει ότι θα ξεκινήσει την αίρεση του Απόλλωνα η οποία θα έχει ως στόχο την αποθέωση του αντρικού σώματος), ο Gregg Johnson (του Counter Currents) ο οποίος πλέον δηλώνει ανοιχτά ομοφυλόφιλος. Και τέλος ένας ακόμη "ναζί" ανοιχτά ομοφυλόφιλος(παράγοντας του "χώρου" στο εξωτερικό) , για τον οποίο έμαθα εχθές και του οποίου το όνομα μου διαφεύγει τώρα, ο οποίος έχει κατασκευαστική εταιρία στην οποία προσλαμβάνει μόνον νεαρούς, γυμνασμένους, ακροδεξιούς. Παιδιά σε περίπτωση που πιστεύεται ότι υπερβάλω στο ελάχιστο ή ότι λέω κάτι το οποίο δεν μπορώ να αποδείξω δεν έχω κανένα θέμα να ψάξω και links για να σας δείξω την αλήθεια των λεγομένων μου.
Με λίγα λόγια ρε παιδιά. Ενώ γνωρίζω όλα όσα σας έγραψα για τον "χώρο" και την "λευκή πανστρατιά" του εξωτερικού γίνεται να μου ζητάτε να είμαι επιεικής μαζί τους; Γίνεται να μου ζητάτε να αιθεροβατώ και να νιώθω ότι θα έρθει οποιαδήποτε λύση από τέτοια άτομα;!
ΥΓ Επειδή είπες ότι θα έπαιρνα το μήνυμα "προσωπικά". Όντας πρόσωπο, έστω και με ψευδώνυμο, προφανώς και εκτίθεμαι. Αφού εκτίθεμαι είμαι έτοιμος να δεχθώ οποιαδήποτε κριτική (εφόσον δεν είναι κυπατζίδικη). Με λίγα λόγια να συζητήσουμε για ότι θέλεις, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα. Εδώ είμαστε για να μάθουμε, να βοηθήσουμε την λέσχη και κυρίως να προσπαθήσουμε να σώσουμε τους εαυτούς μας αλλά και την Ελλάδα.
Καλησπέρα Αχιλλέα και συγχαρητήρια για την καταπληκτική δουλειά που κάνεις με τα άρθρα σου. Νομίζω ο τύπος που λες είναι ο Jack Donovan. Ο Donovan παλιά ήταν liberal , ανοικτά gay. Αργότερα είδε το φως το αληθινό και το γύρισε στον συντηρητισμό. Άρχισε να μιλάει για την δικτατορία των ΛΟΑΤΚΙ και των φεμινιστριών και για την καταπίεση των ανδρών στην σύγχρονη εποχή. Μάλιστα έχει γράψει και δύο βιβλία για την αρρενωπότητα. Το The Way of Men και το Sky without Eagles. Εννοείται ότι δεν έχει καταφερθεί ποτέ ενάντια στον καπιταλισμό . Βέβαια συνεχίζει κανονικά να είναι οπισθογεμής. Δεν γνωρίζω αν υποστηρίζει την 🇺🇦 αλλά με το CV του είναι πιθανό. Υπάρχει και ένα άλλο ο The Golden One από την Σουηδία. Αυτός δεν δηλώνει 🏳️🌈 αλλά είχε συμμετάσχει σε gay pride. Και αυτός στηρίζει ανοιχτά την Ουκρανία. Για όλα αυτά τα φρούτα νομίζω ότι πρέπει να γραφτεί ένα άρθρο γιατί βλέπω πολλούς πιτσιρικάδες να τους έχουν περί πολλού. Ειδικα τον Donovan. Με τις καλύτερες ευχές στα παιδιά της ΦΛΕΦΑΛΟ για αυτές τις γιορτινες μέρες.
C.Φ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Παπαδιαμάντης, Μακρυγιάννης, Γιαννόπουλος, ο Ανώνυμος του "Ρωσοαγγλογάλλου", κλπ., όλοι έκαναν μία ή άλλη ελληνοκεντρική κριτική στην Ευρώπη.
Αλλά να μην κάνουμε εμείς, γιατί ο εστιάτωρ θίγεται.
Που δεν έχει καν ευρωπαϊκά φαινοτυπικά χαρακτηριστικά, να σημειώσω.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τι κοινό έχει ένας μητσοτακικός ποδοσφαιρικός κόκκινος ολιγάρχης με έναν αντιμητσοτακικό μπασκετικό πράσινο ολιγάρχη;
Και οι δύο στηρίζουν Ηλία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...ενα σχολιο για το κομμα κασιδιαρη και τις υπογειες διαδρομες μεταξυ δικαστικου παρακρατους/εφοπλιστικου κεφαλαιου/αστικης ακροδεξιας; ευχαριστω
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο εσωτερικό του κόμματος και ποιες κλίκες ανταγωνίζονται ή συμμαχούν. Γενικά χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί και στο τι διαβάζουμε. Μάλλον λίγοι γνωρίζουν ακριβώς τι συμβαίνει. Ίσως ο Δημητριάδης και ο Μητσοτάκης να ξέρουν περισσότερα και από τον ίδιο τον Κασιδιάρη.
Ως εξωτερικοί παρατηρητές έχουμε αρχίσει να σχηματίζουμε μια εικόνα. Αλλά είναι η εικόνα του εξωτερικού παρατηρητή. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Πράγμα που σημαίνει ότι κάνουμε εικασίες.
Σίγουρα το κόμμα κινείται στην ιδεολογία του νεοεθνικισμού. Μελονι θέλουν να γίνουν.
Στο σημαντικό ζήτημα της καθόδου στις εκλογές είναι σαφές ότι εδώ και λίγους μήνες ο Κασιδιάρης εκβιάζεται από τον Δεξιό παρακράτος. Ή θα υποκύψει και θα γίνει ουρά της Νέας Δημοκρατίας και θα τον δούμε ξανά στην Βουλή, εκτός φυλακής να παίρνει το μικρό του μερίδιο στο τσίρκο του ελλαδικού πολιτικού παρόντος. Ή θα υποκύψει αλλά και πάλι θα βρουν τρόπους οι παρακρατικοί της Δεξιάς να τον αδειάσουν και να του διαλύσουν το κόμμα . Ή δεν θα υποκύψει και θα μείνει εκεί που είναι.
Πέρα από το ότι πρόκειται για ένα ακαλαίσθητο πολιτικό πλάσμα που κακό κάνει στην ιδεολογία μας με το να συνδέεται μαζί της, πρέπει να παραδεχτούμε ότι η κατάσταση που πρέπει να διαχειριστεί είναι εξαιρετικά δύσκολη και ακροβατεί σε λεπτές ισορροπίες.
Η καθημερινή προβολή στα τηλεοπτικά δίκτυα έστω και με αφορμή το θέμα της νομιμότητας ή μη του κόμματος είναι καθαρή διαφήμιση και ταυτόχρονα εκβιασμός. Το σύστημα του φιλοτεχνεί την εικόνα του κακού, του επικίνδυνου, του επαναστάτη για να του στείλει την ανάλογη εκλογική πελατεία. Δεν είναι τυχαίο που τον φέρνουν μέσα στο κοινοβούλιο οι δημοσκοπήσεις. Αν ήθελαν να τον εξαφανίσουν θα έδιναν μικρότερα ποσοστά ή δεν θα τον μετρούσαν καθόλου αφού έχουν την δικαιολογία της νομικής εκκρεμότητας. Ταυτόχρονα όμως είναι και εκβιασμός από τους γνωστούς του Δεξιού παρακράτους. Μέχρι το τέλος έτσι θα το πάνε. Ή θα γίνει νέος Καρατζαφέρης ή θα τον εξαφανίσουν από την πολιτική σκηνή.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Απο ΑντιΝατοικος:
Πολυ ευστοχα τα σχολια της Φλεφαλο για τον Κασιδιαρη και το κομμα του.... Μαλλον τον παγιδεψαν για να ελεγξουν την δυναμικη του κομματος του, γνωριζοντας οτι δεν μπορει να διαχειριστει το πολιτικο του προσωπο οντας εγκλειστως στις φυλακες.... Πιλοταρισμενη εκλογο - νοθεια....
Υπάρχουν και προσπάθειες εθνοκοινωτιστών που δεν τσίμπησαν στο hollywood, ούτε στη νεωτερικότητα.
https://www.armahellas.com/2023/04/04/%ce%b2%ce%bf%cf%81%ce%b5%ce%b9%ce%bd%ce%b1-%cf%83%ce%b1%ce%bb%cf%80%ce%b9%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-18-%ce%b2/
Ο Α. Π. είπε...Το θεωρώ τιμή μου που ο συνομιλητής του Στέφανου, δρ. Alexander Jacob, μου έδωσε πρόσφατα την άδεια να μεταφράσω το έργο του "Για τη φύση της φύσης: Μελέτη των ιδεαλιστικών αντιλήψεων της φύσης και του ασυνείδητου" (De Naturae Natura: A Study of Idealistic Conceptions of Nature and the Unconscious).
Ο Α. Π. είπε...Ως προς τη του αγαπητού Καθηγητή Jacob - που στα περισσότερα που είπε είναι σωστός - ότι
"...στον σημερινό κόσμο, αυτός που περισσότερο θυμίζει την χιτλεριανή πολιτική, είναι ο Πούτιν, καθώς και αυτός επίσης επιδιώκει με πάθος και ενέργειαν την οικοδόμησιν ενός ολικού κράτους με ισχύν και με νόημα και με την δέουσαν γεωστρατηγικήν οπτικήν αντιστοίχως..."
εδώ μάλλον θα με βρει σύμφωνο ο Στέφανος που αρνήθηκε να συσχετίσει Χίτλερ με Πούτιν.
Περισσότερο προσομοιάζει ο Πούτιν σε Βίσμαρκ και Μουσολίνι, που και οι δύο επιδίωξαν τη δημιουργία ενός εθνικού κορμού (corpus) με κορυφή μια εθνική, όχι κομπραδόρικη αστική τάξη, με σκοπό να εκσυγχρονίσουν και ταυτόχρονα να ανεξαρτητοποιήσουν από την ξένη επιρροή τα Κράτη τους.
Το έκανε σαφές ο Πούτιν αυτό στις 23-2-23 με το κάλεσμα στους "εθνικά σκεπτόμενους Ρώσους ολιγάρχες" να δουλέψουν στη Ρωσία και να αφήσουν τη Δύση.
Δεν υπάρχει όμως στον Πούτιν κάποια -ριζοσπαστική ή μη- "Μεγάλη Αφήγηση", κάποιος "παγκόσμιος μύθος" όπως υπήρχε στον Χίτλερ (ή στον Έβολα) ο μύθος της φυλής, στον Λένιν ο μύθος της τάξης, ή στην Pax Americana ο μύθος της απρόσκοπτης νεωτερικότητας. Μα ούτε και στον Μουσολίνι και τον Βίσμαρκ υπήρχε τέτοιος "γενικός μύθος". Τα έθνη τους ήθελαν να αναδομήσουν αυτοί, όπως και ο Πούτιν. Ελάχιστα έως καθόλου δεν τους ενδιέφερε να επιβάλουν κάτι σε έθνη εκτός των δικών τους. Ο Χίτλερ, αντίθετα, ήθελε εξαρχής παγκόσμια φυλετική αναδιάταξη υπέρ των (κατά τη γνώμη του) "αρίστων". Με έναν Χίτλερ χωρίς παγκόσμιες φιλοδοξίες, με έναν Χίτλερ που θα νοιαζόταν για την εσωτερική αναγέννηση της Γερμανίας και που δεν θα μετέτρεπε τον μύθο της "φυλής" σε όχημα ιμπεριαλιστικής εξάπλωσης, με έναν τέτοιο Χίτλερ ίσως να είχε πολλά κοινά ο Πούτιν. Αλλά τέτοιος Χίτλερ ουδέποτε υπήρξε.
Και ο Στέφανος όμως συμφώνησε ότι ο Πούτιν είναι ο μοναδικός πραγματικός πολιτικός (statesman) της εποχής μας και ότι "μίαν καλώς ωρισμένην πολιτικήν στόχευσιν και την ακολουθεί με συνέπειαν. Μπορεί κανείς να κρίνη ή και επικρίνη την πολιτικήν αυτήν, όμως όχι ν’ αρνηθή την ύπαρξιν και συνέπειάν της." Σε αυτό φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει διαφωνία, πέραν ίσως της επισήμανσης ότι εξίσου πραγματικός πολιτικός με τον Πούτιν, με εξίσου καλώς ορισμένη και συνεπή πολιτική στόχευση, είναι και ο Σι Τζινπίνγκ της Κίνας.
Γενικά ήταν ενδιαφέρουσα τόσο η συζήτηση όσο και ο λόγος του αγαπητού Καθηγητή.
Γιατί ρε παιδιά μια χαρά γράφει ο Αχιλλέας και σωστά εστιάζει στην επικαιρότητα. Περιμένουμε κι άλλη αντίστοιχη αρθρογραφία για τους δυτικούς φιλελεύθερους και μετα-μοντέρνους. Νταξ καλές και οι συζητήσεις για Στάλιν Χίτλερ και μεσοπόλεμο αλλά έχουν μόνο ιστορικό ενδιαφέρον.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Mόνο ιστορικό ενδιαφέρον έχουν δυστυχώς έτσι όπως γίνονται στον χώρο. Σοβαρή πολιτική και ιδεολογική ανάλυση για κινήματα (φιλικά ή εχθρικά) του παρελθόντος έχει την σημασία τους αλλά δυστυχώς ο χώρος μένει στα ευαγγέλια και τις επετειακές αναρτήσεις
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Να συμπληρωσω επίσης, και λίγο κράτει με τις αντιδημοφιλείς φιγούρες του παρελθόντος δε θα έβλαπτε. Μπορεί να εχουν μουσειακό και φετιχιστικό ενδιαφέρον αλλα εχουν και τον ανθρωποδιώκτη. Αν κριθεί αναγκαία η μελέτη τους στα πλαίσια της ιστορικής έρευνας καλώς. Από την άλλη η εμμονή με σοβιετίες, ράιχ, "σταυρούς" και σφυροδρέπανα σε κάθε άκυρη περίσταση βλάπτει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν νομίζω οτί το βασικό πρόβλημα είναι ότι διώχνει κόσμο. Στην παρούσα φάση που στον χώρο μιλάμε για ομάδες των 10 ατόμων (δεν το λέω υποτιμητικά) και δεν μιλάμε για πολιτικό κόμμα ή μαζικό κίνημα είναι αδιάφορο και ίσα ίσα φέρνει και νεολαία που βλέπει την αναφορά στον ΑΧ ως εχέγγυο ριζοσπαστικότητας. Το πρόβλημα είναι ο φετιχισμός και η καθίζηση που προκαλεί σε όλα τα επίπεδα. Αυτό που χρειάζεται είναι σοβαρή πολιτική και ιδεολογική ανάλυση που δεν θα αρχίζει και θα τελειώνει με το πολιτικό πρόγραμμα και τις προπαγανδιστικές ομιλίες ενός ιστορικού πολιτικού κινήματος.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Συμφωνούμε απόλυτα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όχι, που θα διαφωνούσατε.
Ο αυπνος είπε...Θα προσυπεγραφα αν δεν αναφεροσουν στον ανθρωπο χωρις ονομα. Ξες.. ζωγραφος, Αυστριακος, δεκανεας, 14, ΑΧ, τεσπα αυτουνου που 80 χρόνια μετα μεχρι και οι φιλα προσκειμενοι ντρεπονται να γραψουν το ονοματεπωνυμο του. Καλως ή κακως (δε θα το λυσουμε τωρα) ειναι ειδικη περιπτωση οχι απλα μια αμφιλεγομενη ιστορικη προσωπικοτητα που δινει ριζοσπαστικο τονο σε ολιγομελεις σεκτες. Δεν ειναι στην ίδια κατηγορια με τον στρατηγο Λι και τον Μεταξα. Τεσπα ή θα απευθυνεσαι σε 5 προβληματικους προεφηβους που θελουν να σοκαρουν τους δικους τους ή σε σοβαροτερα και μαζικοτερα ακροατηρια. Δεν χωραν δυο καρπουζια στην ιδια μασχαλη.
Μαζικότητα και σοβαρότητα δεν συναντώνται άυπνε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αν έχεις ηγεσία σοβαρή συναντώνται μια χαρά.
Τι θέση παίρνετε για την επανάσταση στο Κιλελέρ ως λέσχη αλλά και ως ρομαντικοί εθνικιστές γενικά;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Είχαν δίκιο οι αγρότες και ο πατέρας του Ίωνα διέπραξε ένα από τα μεγαλύτερα σφάλματα της πολιτικής του καριέρας.
Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ήταν ακόμη υπό την σκέπη του συνδέσμου των επαναστατών του Γουδί και, ασφαλώς, του "συστήματος Βενιζέλου". Η σύγκρουση των Δραγούμηδων με τον Βενιζέλο ξεκίνησε αργότερα. Ο Ίων την ξεκίνησε πρώτος το 1912 ενώ ακόμη ο πατέρας του δεχόταν κρατικά αξιώματα από τον Βενιζέλο. Κατά την διετία περίπου που ο Ίων ακολούθησε την γραμμή του πατέρα του και υποστήριξε τον Βενιζέλο (για πολλούς λόγους και κάποιους αρκετά βάσιμους) κινδύνευσε με ιδεολογική αλλοίωση. Ήταν μόνο αυτή η μικρή περίοδος στην οποία τα γκαρσόνια μπορούν να βρουν κάτι για να σκυλεύσουν την μνήμη του Ίωνος. Όλα τα υπόλοιπα που λένε είναι κωμικές αστειοτητες πολιτικά και ιστορικά αγραμμάτων νεοδημοκρατών.
Δεν μασήσαμε ποτέ τα λόγια μας στην λέσχη.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Με κάθε αγροτική επανάσταση οφείλει να είναι ένας ρομαντικός. Και με το Κιλελέρ τότε, και με τους Ολλανδούς αγρότες σήμερα.
Είχε γίνει και στη Ρουμανία, την ίδια χρονιά με το Κιλελέρ, αγροτική επανάσταση, που επηρέασε πολλούς διανοούμενους, και ένωσε στην ιδεολογία του αγροτισμού ρομαντικούς εθνικιστές και σοσιαλιστές. Δεν μπορεί να μελετηθεί ο ρουμάνικος εθνικισμός του Μεσοπολέμου, ο Κοντρεάνου κλπ. χωρίς να γίνει αναφορά σε αυτά τα γεγονότα και εμπεριστατωμένη κατανόησή τους.
https://laikosparatiritis.blogspot.com/2023/03/blog-post.html?m=1
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ασύγκριτα μικροτερο μέγεθος ο πατέρας του Δραγούμη σε σχέση με τον Ιωνα. Να τα λέμε όλα
θα ηθελα ενα σχολιο για την βαρυτιμη δηλωση στελεχους του κομματος κασιδ. οτι σε ''5 χρονια θα εχουμε εθνικη κυβερνηση''. εν ετει 202κατι ή 203κατι τι ακριβως σημαινει ''εθνικη κυβερνηση''; τι θα μπορουσε να κανει; τι χαρακτηριστικα και στοχευσεις θα ειχε; θα χτυπουσε πχ το μεγαλο κεφαλαιο; θα αναγκαζε τους εφοπλιστες να πληρωσουν φορους; θα εθνικοποιουσε τις τραπεζες και στρατηγικους τομεις της οικονομιας; θα προχωρουσε σε μετρα και πολιτικες οικονομικου εθνικισμου; (με ο,τι αυτο μπορει να συνεπαγεται..).
μιλαμε για περιπτωση αντιστοιχη του ορμπαν; (επιβεβαιωση και αναδειξη των παραδοσιακων/εθνικων αξιων, ανασχεση των φιλελεφτ και της νεοταξιτικης προπαγανδας στα πλαισια ενος ελεγχομενου και μετριοπαθους κυνοβουλευτισμου). ή για κατι πιο ριζοσπαστικο/επαναστατικο (πχ ανατροπη του πολιτευματος και μετασχηματισμος του αστικου καθεστωτος συνολικα).
συνηθως, οποτε επικρατουσε μια ''εθνικη κυβερνηση'' σε μπανανιες και προτεκτορατα της λ αμερικης (και στην ελλαδιτσα κατα το παρελθον..) πρωτο και κυριο μελημα ηταν η καταστολη των συνδικατων και των εργατικων οργανωσεων στο ονομα της ''εθνικης ενοτητας'' και του ''κομουνιστικου κινδυνου''. μπαλα/αγιαστουρα/καταστολη, αυτο ειναι το εργο. παντως, ''εθνικο καθεστως'' (εθνοκοινωνικο για την ακριβεια..) υπηρξε καποτε και στην αιγυπτο, και στην λιβυη, και στην συρια. θα μπορουσε ενα επαναστατικο εθνικοκοινωνικο καθεστως να σεβαστει τον σκληρο πυρηνα των δικαιωματων του ατομου; μπορει μια εθνικη/εθνικιστικη κυβερνηση να λαβει υπ οψιν της τα ανθρωπινα δικαιωματα;
φιλικα και καλοπροαιρετα ρωταω
Η απάντηση είναι απλή. Δεν χρειάζεται να λαμβάνεις σοβαρά υπόψη τέτοια πρόσωπα. Συνεπώς δεν χρειάζεται να δοκιμάσουμε να καταλάβουμε τι έχει κατά νου το κάθε στέλεχος τέτοιων κομμάτων όταν κάνει αντίστοιχες δηλώσεις. Μπορεί στην τελική να τις κάνει για να ικανοποιήσει το εκλογικό ακροατήριο, να εμψυχώσει τους ψηφοφόρους κλπ. Ή ακόμη και για να προσπαθήσει να καλοπιάσει παράγοντες της αστικής τάξης που έχουν δυσαρεστηθεί από τις υπάρχουσες κυβερνήσεις επειδή δεν τους δίνουν καλή πρόσβαση στην κουτάλα του κρατικών εργολαβιών. Δεν έχει νόημα να κάνουμε βαθιά πολιτική ανάλυση σε τέτοιες περιπτώσεις. Τις εξηγεί χωρίς ιδιαίτερο κόπο η απλή ανάλυση της πολιτικής επικοινωνίας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φίλε Ανώνυμε.
Σε Αίγυπτο/Λιβύη/Συρία (και Ινδία συμπληρώνω) οι εθνικοί και κοινωνικοί αγώνες στρέφονταν εκείνες τις εποχές όχι μόνο ενάντια στους ξένους ιμπεριαλιστές αλλά και στις φεουδαρχικού τύπου παλιές εγχώριες ελίτ, οι οποίες αντιστέκονταν με νύχια και με δόντια στους Νάσερ/Καντάφι/Νεχρού κλπ, γι' αυτό και οι τελευταίοι ήταν απλά αναγκασμένοι να πάρουν δραστικά μέτρα εναντίον τους για να γίνει η αναδιανομή της γης στους φτωχούς και να φτιαχτεί επιτέλους μια εθνική μεσαία τάξη (που είναι το ζητούμενο κάθε εθνικής αστικής επανάστασης σε χώρα με ισχυρούς ημιφεουδαρχικούς θεσμούς).
Οπότε όταν μιλάμε για "ανθρώπινα δικαιώματα" σε αυτές τις χώρες και πώς δήθεν αυτά "καταπιέστηκαν" από τους εθνικιστές επαναστάτες, πρέπει πρώτα να κοιτάμε τις αντικειμενικές συνθήκες τις οποίες αυτές οι χώρες είχαν να αντιμετωπίσουν. Στη Νικαράγουα πχ οι Σαντινίστας διατηρούσαν θεσμούς αναλλοίωτης δημοκρατίας και έκαναν εκλογές ακόμα και μέσα στον εμφύλιο, με τους μισθοφόρους των Αμερικάνων 20 χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα δεν είναι Αίγυπτος και Ινδία του 1950. Την τσιφλικάδικη ημιφεουδαρχία την έχουμε ξεπεράσει εδώ και έναν αιώνα, εθνική μεσαία τάξη έχει φτιαχτεί επίσης εδώ και κοντά μισό αιώνα, και γενικά η μορφή τόσο των εσωτερικών (ταξικών) αγώνων όσο και των εξωτερικών (εθνικοαπελευθερωτικών από τη μπότα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ) στην Ελλάδα, μια χώρα καλώς ή κακώς του πρώτου κόσμου, θα είναι διαφορετική. Τώρα δεν έχουμε τσιφλικάδες αλλά καπιταλιστές συνδεδεμένους άρρηκτα με την ΕΕ. Το αντίστοιχο μιας "νασερικής" στροφής στη σημερινή Ελλάδα θα είναι ένα εθνικιστικό κίνημα που θα βγάλει τη χώρα από ΕΕ και ΝΑΤΟ. Φυσικά οι μεγαλοαστοί θα προσπαθήσουν να κάνουν εμφύλιο πόλεμο για να μας κρατήσουν στο μαντρί. Εκεί ένα κυβερνών εθνικιστικό κίνημα είναι αναγκασμένο να πάρει σκληρά μέτρα κατά της ισχύος των μεγαλοαστών (να κλείσει κανάλια, σάιτ κλπ), αλλά δεν είναι απαραίτητο να φιμώσει κάθε φωνή. Μόνο τις αποδεδειγμένα αντεθνικές.
Υπάρχει στο λεξιλόγιο των πολιτικών επιστημών ο όρος Popular Democracy. Δυστυχώς στα ελληνικά δεν έχει μεταφραστεί ποτέ σωστά. Δεν το λέμε λαϊκή δημοκρατία γιατί αυτό παραπέμπει σε κομμουνισμό. Ούτε λαοκρατία γιατί δεν είναι το ίδιο. Να το πούμε ίσως φιλολαϊκή δημοκρατία ή κοινωνική δημοκρατία; Τέλος πάντων, είναι η δημοκρατία που ενεργά προστατεύει τους αδύναμους στην καθημερινή τους ζωή και ενεργά περιορίζει τους δυνατούς (με αιρετότητα, ανακλητότητα, δημοκρατία στους τόπους δουλειάς κλπ). Κινήματα όπως του Μπεν Μπελά στην Αλγερία, των Σαντινίστας ή ακόμα και του Καντάφι, έχουν χαρακτηριστεί από πολιτικούς επιστήμονες ως Popular Democracy. Γνώμη μου είναι ότι ένα κυβερνών εθνικιστικό κίνημα μπορεί να εφαρμόσει τέτοιου τύπου πολίτευμα χωρίς να διολισθαίνει σε ολοκληρωτική δικτατορία.
δυστυχως, κατι μου λεει οτι αν τυχον προκυψει στο μελλον μια ''εθνικη κυβερνηση'' θα ειναι μια απο τα ιδια (μπαλα/εκκλησια αε/δημοτικα και κλαρινα/σκληρη καταστολη). θα επιβληθει απο τα πανω, θα ειναι αποτελεσμα συνταγματικου πραξικοπηματος, θα ειναι μετωπικη συμπραξη νεοφιλ δεξιας και σκληρης ακρας δεξιας (βλεπε σαν αρχετυπο το σχημα τζημερου/νταηλου στο πιο hardcore), θα ειναι το οριστικο και τελευταιο χαρτι της λματ για να κρατησει τον ελεγχο της ελ κοινωνιας ενω την ιδια στιγμη το αιγαιο θα ειναι de facto διχοτομημενο και οι ελληνεζοι θα δουλευουν για 200 ευρω τον μηνα (αλλα θα χορταινουν την πεινα τους με ''εθνικη υπερηφανεια'' και κλαρινα..). ετσι συμβαινει συνηθως στα αμερικανονατοικα προτεκτορατα, ετσι εχει συμβει και στο παρελθον, ετσι συμβαινει και στην λ αμερικη. και η ελλαδιτσα ειναι μια τυπικη χωρα της λ αμερικης που απλα τυγχανει να βρισκεται στην ν.α. μεσογειο.
πραγματικα ριζοσπαστικο εθνικιστικο/εθνικολαικο κινημα απο τα κατω, ετοιμο να καταλαβει την εξουσια και να προχωρησει σε επαναστατικες αλλαγες και οντως ''εθνικες'' τομες προυποθετει μια κοινωνια που μπορει να αναδειξει τετοιες καταστασεις. κατι που δεν συμβαινει με την ελ κοινωνια. το συντριπτικο ποσοστο της ελ κοινωνιας δεν εχει να επιδειξει καμια πραγματικη διαθεση αντιστασης ολα αυτα τα χρονια ενω εχουν συμβει κοσμογονικες και αδιανοητες ανακαταξεις (μνημονια/ακυρωμενα δημοψηφισματα/υποθηκευση της χωρας για τα επομενα 99 χρονια/υγειονομικη δικτατορια/ξεπουλημα δημοσιας και ιδιωτικης περιουσιας/συνταγματικα πραξικοπηματα/εθνοπροδοτικες συμβασεις και συμφωνιες/οριστικη φαλκιδευση της εθνικης κυριαρχιας και ανεξαρτησιας).
για την ιστορια τωρα.. ο μπεν μπελα ανατραπηκε το 1965, το αυτοδιαχειριστικο πειραμα διακοπηκε σκληρα και βιαια και ο ιδιος περασε τα επομενα 18 χρονια της ζωης του σε συνθηκες ''ειδικης σωφρωνιστικης κρατησης'' (καπως ετσι καταληγουν οι επαναστασεις συνηθως..). ο κανταφι ο,τι πραγματικα εθνικολαικο και επαναστατικο το εκανε μεχρι το 1979. μετα αρχισε ο εκφυλισμος, το καθεστως μονο με σκληρη καταστολη μπορουσε να διατηρηθει και ο ιδιος μαζι με την φαμιλια και την κλικα του μετατραπηκαν σε τυπικοτατους κλεπτοκρατες που απομυζουσαν το πλουτοπαραγωγικο δυναμικο της χωρας για να ζουν μεσα στην χλιδα και τα γουστα.
τελος, οσον αφορα τους σαντινιστας της 1ης περιοδου, 1979-1990, (η δευτερη φαση του 2006 ειναι τελειως διαφορετικη, μεταλλαγμενη, εθνοπροδοτικη, κλεπτοκρατικη και τεζα αμερικανοδουλη) παροτι αποτελουν προσωπικη αδυναμια μου απο τα παλια αριστεριστικα χρονια οφειλω να παραδεχθω οτι δεν τα πηγαν και πολυ καλα.. υπηρξαν σκληροι και αυταρχικοι εκει που δεν επρεπε και δημοκρατες και μετριοπαθεις με τους εχθρους τους. να σου θυμισω την περιπτωση των ινδιανων μισκιτος και τι τραβηξαν οι κοινοτητες τους στον βορρα της χωρας, τελειως αδικαιολογητα. οσο για τους αμερικανοτσολιαδες τους κοντρας νομιζω οτι παραυπηρξαν μετριοπαθεις.. επρεπε να τους ξεπατοσουν με συνοπτικοτατες διαδικασιες ως προδοτες της πατριδας (γιατι αυτο ακριβως ηταν εκεινοι οι σιχαμενοι αληταραδες) και μετα να τελειωνουν οριστικα με την φιλελευθερη ολιγαρχια που κυβερνουσε οικονομικα την χωρα και επεστρεψε πανηγυρικα στην εξουσια τον φεβρ του '90 αναιρωντας τις κοινωνικες κατακτησεις μιας 10ετιας
(ο,τι ακριβως συνεβει και στην βολιβια το μαρτυρικο φθινοπωρο του 2019 μετα την ανατροπη/αποχωρηση του εβο μοραλες. με τους φιλελευθερους και τους ολιγαρχες δεν υπαρχει κανενα περιθωριο συναλλαγης και ''δημοκρατικου διαλογου''. ειναι αγωνας ζωης και θανατου, ή αυτοι ή εμεις, δεν υπαρχουν περιθωρια για μεσοβεζικα και δημοκρατικη μετριοπαθεια. η ιστορια το εχει αποδειξει επανειλημενως.. βλεπε γουατεμαλα 1953, ιραν 1954, χιλη 1973..)
οι φιλελεδες ειναι οι πραγματικοι εχθροι μας, οχι οι ''φασιστες''. αυτο το αξιωμα δυστυχως δεν προκειται ποτε να το καταλαβουν τα ατομακια της σημερινης νεοταξιτικης αριστερας και οι μπαφιαρηδες της πλατειας. οι φιλελεδες ειναι το προβλημα, με τους φιλελερες πρεπει να τελειωσουμε αν θελουμε να ανασανουμε καποια στιγμη ελευθεροι
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μια διαφωνία.
Η δυνητική μελλοντική κυβέρνηση εθνικής ενότητας δεν χρειάζεται να έχει τα βλαχομπαρόκ χαρακτηριστικά που παραθέτεις. Θα είναι ανελέητα life style. Ίσως να μην χρειάζεται τα κλαρίνα και το ποδόσφαιρο. Έχει εξοικειώσει το κοινό με μεταμοντέρνους τρόπους διασκέδασης από την εποχή των κυβερνήσεων του Κώστα Σημίτη. Μια νέα χούντα μπορεί να είναι Μάκης Βορίδης, Άδωνις Γεωργιάδης, Αντώνης Σαμαράς και Ευάγγελος Βενιζέλος παντρεμένοι με μια τεχνοκρατική αισθητική βερσιόν του Γιάννη Στουρνάρα και με ψυχαγωγικό φόντο τα βραβεία του mad TV. Αυτό που ζούμε και σήμερα. Απλά με μια δόση μεγαλύτερης σοβαρότητας από εκείνη του Αντώνη Σαμαρά και της παρέας του στο σκέλος του πολιτικού προσωπικού. Κάποιοι εισαγγελείς, μερικοί ακαδημαϊκοί, κάτι τέτοιο.
Αν είναι να φτιάξουν μια χούντα ακόμη πιο γελοία και κιτς από την σημερινή, ποιος ο λόγος να την αντικαταστήσουν; Μάλλον στο πιο απρόσωπο πολιτικό μοντέλο θα πάμε όταν το σύστημα εξουσίας αποφασίσει να βγάλει στην σύνταξη τα δίκτυα Σημίτη, Σαμαρά και Μητσοτάκη. Όχι στο πιο καρναβαλικό.