του Σταμάτη Μαμούτου
Η καθημερινή ελλαδική δυστοπία βαθαίνει σταθερά! Τριάντα έξι ετών άνδρας έχασε την ζωή του επειδή μέλη του πληρώματος ενός πλοίου τον έσπρωξαν στην θάλασσα νομίζοντας ότι ήταν «τζαμπατζής»!! Μάλιστα πληροφορίες θέλουν τον άτυχο άντρα να είχε τελικά πληρώσει το εισιτήριο. Όπως και να έχει πάντως, ακόμη δηλαδή και αν δεν είχε πληρώσει εισιτήριο και επιχειρούσε να εισέλθει στο πλοίο δωρεάν, σίγουρα υπήρχε άλλος τρόπος αντιμετώπισης. Θα μπορούσε κάλλιστα να κρατηθεί στο πλοίο και όταν έφτανε στον προορισμό του να είχε ειδοποιηθεί η Αστυνομία προκειμένου να τον συλλάβει ως λαθρεπιβάτη. Όμως αντί για αυτό προτιμήθηκε η άλλη λύση. Να πεταχθεί στην θάλασσα.
Κάποτε αυτά ήταν σενάρια που περιλαμβάνονταν στα ανέκδοτα τα οποία λέγαμε στις παρέες για να διασκεδάζουμε. Λίγα χρόνια αργότερα το ανέκδοτο έγινε σενάριο χιουμοριστικής τηλεοπτικής εκπομπής η οποία έκανε φάρσες σε γνωστά πρόσωπα. Σήμερα αυτά που κάποτε λέγαμε στα ανέκδοτα γίνονται πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη για να φανεί ότι ως χώρα και ως λαός έχουμε εκφυλιστεί σε ένα χυδαίο και κακόγουστο αστείο.
Ωστόσο το συγκεκριμένο περιστατικό, αν ερευνηθεί πέρα από την επιφάνεια της συναισθηματικής απόγνωσης που μπορεί να προκαλεί στους τελευταίους διανοητικά ζωντανούς, θα καταδείξει παθογένειες με σαφώς πολιτικό περιεχόμενο. Το γεγονός ότι σήμερα ανεχόμαστε να βιώνουμε όσα παλαιότερα θεωρούσαμε ανέκδοτα δεν εξηγείται από μια εύκολη διαπίστωση ηθικής σήψης. Η κοινωνική ηθική σήψη έχει χορηγό που ονομάζεται «ιδεολογική ηγεμονία της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης». Η κοινωνική σήψη έχει προετοιμαστεί από την γκροτέσκα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεκαετιών ενός υπόδουλου κράτους, από την κυρίαρχη κουλτούρα της μόδας του παγκοσμιοποιημένου φιλελευθερισμού και από τις ιδεολογικές προτεραιότητες της εποχής μας. Ιδίως από τις ιδεολογικές προτεραιότητες που στην Ελλάδα εντατικοποιήθηκαν με τα projects των μνημονίων.
Είδαμε τον Μητσοτάκη και τους υπουργούς του να δηλώνουν συγκλονισμένοι και να προσπαθούν να ισορροπήσουν τις όποιες αντιδράσεις προκάλεσε το τραγικό περιστατικό. Δεν χρειάζεται να γράψω ότι απλώς κοροϊδεύουν. Όπως το έκαναν και στο συμβάν των Τεμπών, όπως το κάνουν κάθε μέρα. Αλλά ακόμη και αν υποθέσουμε ότι η θέα του άτυχου άντρα να παραδέρνεται στις προπέλες του πλοίου μπορεί να έγινε αφορμή για να συγκινηθεί ο Μητσοτάκης και οι υπόλοιποι φιλελεύθεροι αλήτες της εξουσίας, αυτό δεν αναιρεί τις ευθύνες τους για τις συνθήκες κοινωνικής ζούγκλας που βιώνουμε. Το συγκεκριμένο περιστατικό είναι εκείνο ακριβώς που έχει επεξεργαστεί η κοινωνική τους φάρα και έχει διαμορφώσει η ιδεολογία τους.
Όταν μια κοινωνία βομβαρδίζεται από ΜΜΕ και εκπαιδευτικούς φορείς με τις θέσεις μιας ιδεολογίας που αντιλαμβάνεται τον άνθρωπο ως αριθμό, που αποδεσμεύει το οικονομικό από το πολιτικό και το ηθικό στοιχείο, που θεωρεί ότι το ιδιωτικό κεφάλαιο της μεγαλοαστικής μούργας είναι η ανώτερη αξία, τότε αυτά που συμβαίνουν είναι απλώς συνέπειες ενός προδιαγεγραμμένου μέλλοντος. Δεν είναι τυχαία. Δεν είναι κακές στιγμές. Μπορεί να είναι και αυτό. Αλλά όχι μόνο αυτό.
Είμαι σίγουρος ότι τα φιλελεύθερα ανθρωποειδή που ψηφίζουν τα μνημονιακά κόμματα, σε κάποια κρυφή γωνιά του σάπιου μυαλού τους, μπορεί να αισθάνονται ότι ίσως και να άξιζε στον άτυχο άντρα αυτό που έπαθε. Αμφιβάλλω, μάλιστα, αν θα κρατούσαν στάση σιωπής σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης δεν έσπευσε να τους δώσει αυτή την επικοινωνιακή γραμμή, δηλώνοντας συντετριμμένος. Θυμάμαι, εξάλλου, τι έλεγαν για τα Τέμπη. Θα έχαναν την κουτάλα της εξουσίας για ένα «κωλοτρένο». Τους βλέπω να επευφημούν ελεγκτές στα μέσα συγκοινωνίας όταν βρίσκουν κάποιον επιβάτη χωρίς εισιτήριο, καθώς και να στραβοκοιτάζουν όσους αφήνουμε εισιτήρια που η διάρκειά τους δεν έχει λήξει για να τα χρησιμοποιήσουν ερχόμενοι επιβάτες. Διερωτώμαι πόση αξία να έχουν άραγε για τους ψηφοφόρους του Μητσοτάκη οι ανθρώπινες ζωές των λαϊκών ανθρώπων μπροστά στην φήμη του ιδιωτικού κεφαλαίου της μεγαλοαστικής τάξης και των βολεμένων της κομματόσκυλων; Πόση αξία να έχει άραγε η ύπαρξή μας για αυτούς που θεωρούν ότι το κρατικό χρέος της Ελλάδας προκλήθηκε από τους τζαμπατζήδες των ηλεκτρικών σιδηροδρόμων και όχι από τα δάνεια των μεγαλοαστών απατεώνων που χρηματοδοτούν τα "δημοκρατικά" κόμματα, ούτε από τα τοξικά ομόλογα του Κώστα Σημίτη.
Θλίψη μεγάλη μας πρέπει για το προδιαγεγραμμένο κατάντημα ενός έθνους που διατήρησε την συνείδηση και τις αλλεπάλληλες δικές του πολιτιστικές μορφές επί τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Για να βρεθούν δυο τρεις-γενιές αφελληνισμένων υποκειμένων, να πετάξουν όλη αυτή την ηθική παράδοση στα σκουπίδια της ιστορίας, προσκυνώντας τον αντι-ανθρώπινο φιλελευθερισμό της pax Americana και υιοθετώντας συμπεριφορές που προκρίνει για τους τόπους των αποικιών του.
ΥΓ. Τις τελευταίες ώρες γίνεται μια απόπειρα από τηλεοπτικά ΜΜΕ, δημιουργώντας ένα κλίμα συγκίνησης, να συνδέσουν την χθεσινή απώλεια της ζωής του Αντώνη Καρυώτη με εκείνη του Ζακ Κωστόπουλου. Πρόκειται για μια χυδαία προβοκάτσια των εργαλείων του συστήματος Μητσοτάκη που σκοπό έχει να διχάσει όσους αγανάκτησαν με το χθεσινό τραγικό συμβάν. Ο Κωστόπουλος επιχείρησε να ληστέψει ένα κατάστημα και να αμυνθεί/αποφύγει την ακινητοποίηση, χρησιμοποιώντας -σύμφωνα με τις μαρτυρίες των αυτοπτών- σπασμένες τζαμαρίες. Προφανώς όλοι οι σκεπτόμενοι ήθελαν να είχε αποφευχθεί ο τραυματισμός που τον οδήγησε στο θάνατο. Αλλά δεν παύει να ήταν ένα εντελώς διαφορετικό περιστατικό στο οποίο το θύμα επέδειξε παραβατική και επιθετική συμπεριφορά. Ακριβώς αυτή η διαφορά, σε συνδυασμό με την ένταξή του σε κινήσεις woke και την ιδεολογία του, δημιουργεί αντανακλαστικά επιφύλαξης σε πολλούς εξ όσων αγανάκτησαν με το χθεσινό γεγονός. Αυτό ακριβώς θέλει το σύστημα Μητσοτάκη. Να μην υπάρξει συναίνεση και συλλογική καταδίκη της αλητείας του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού από πλατιά λαϊκά στρώματα. Βγάζει μπροστά από την μια τον δημοσιογραφικό του οχετό και από την άλλη την αντιφασιστική μούργα των επαγγελματιών διαδηλωτών προκειμένου να καπελώσει την αγανάκτηση.
Σταμάτη συγχαρητήρια. Το άρθρο ήταν πραγματικά εξαιρετικό καί to the point 🎯. Ο φιλελευθερισμός αποδεικνύεται ότι είναι πολύ πιο ύπουλος εχθρός για την αποδόμηση των εθνών από ότι ήταν η αριστερά. Άλλωστε και η σύγχρονη αριστερά προσπαθεί να συμπορευτεί με τον παγκοσμιοποιημένο φιλελευθερισμό. Αυτό που , τουλάχιστον εμένα, ενοχλεί είναι η συμπεριφορά των ναυτεργατών που στο συγκεκριμένο περιστατικό έδρασαν σαν να είναι μπράβοι του αφεντικού. Κάποιοι μάλιστα είπαν ότι έκαναν την δουλειά τους. Δυστυχώς πλέον το ψάρι δεν βρωμάει,μόνο, από το κεφάλι.
C.Φ.
Ο Σταμάτης είπε...Συμφωνώ. Γέμισαν σκουριά ανθρώποι κι ουρανοί, που έλεγε το παλιό τραγούδι.
Πολύ σωστή η ανάλυση. Στάση σιωπής κυριως λόγω του ότι υπήρξε, δυστυχώς, νεκρός. Γιατί αν τελικά ο άνθρωπος είχε σωθεί κόβω το χέρι μου ότι σήμερα θα διαβάζαμε κατεβατά για τον "τζαμπατζή" που ενώ καθυστέρησε έχει θράσος να θέλει να μπει στο καράβι, για την "ατομική του ευθύνη" και για την τήρηση των νόμων
Μπορεί και να μην είχε γίνει θέμα των ειδήσεων. Άντε να το παίζανε τίποτα sites ή στα τελευταία θέματα των τηλεοπτικών δελτίων ως ευτράπελο.
Γλαφυρή απεικόνιση της απόλυτης αποκτήνωσης της σύγχρονης κοινωνίας το όλο περιστατικό
Συζητούσα με έναν παλιό φίλο που είναι κοντά σαράντα χρόνια εκπαιδευτικός στην πρωτοβάθμια. Μου είπε αυτό που γράφεις. Δυστυχώς πιθανολογεί ότι η συνέχεια θα είναι χειρότερη, έχοντας εικόνα των παιδιών, των γονιών και των νοοτροπιών που αναπτύσσονται σε αυτό το κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Δυστυχώς ο Σταματης έχει δίκιο.Η νεοφιλελευθερη παγκοσμιοποιηση παρεα με την woke ατζεντα έχουν διαλυσει τα πάντα.Με θλιβει που σε πιο μαυρες εποχές κοινωνικα και οικονομικα δεν υπηρχε τοση προστυχια ή τουλαχιστον υπηρχαν πολλα φωτεινα παραδειγματα.Δεν ειμαι πολυ αισιοδοξος γιατι μεγαλωνω παιδι κ βλεπω οτι ερχεται ή φουρνια των μνημονιων τωννλοκ νταουν της ηλεκτρονικης αποχαύνωσης, των αποτυχημενων μικτων γάμων , των ελληνοποιησεων .Με αυτα ολα και επειδη θελει ακομη πολυ φως να ξημερωσει οποιος δεν παραδεχεται την ηττα και το παλευει οπως μπορει πραττει καλα.Αν μαλιστα υπαρχουν αντεξουν ή φτιαχτουν συλλογικοτητες που να ειναι κατα του τερατος , εννουν οτι λενε και συγκεντρωνουν ανθρωπους με old school ηθος κανουν μεγιστη επαναστατικη πραξη και ας μην κανουν επανασταση αύριο που λεει ο λόγος.
Ο Σταμάτης είπε...Έχω την αίσθηση ότι μας λείπουν χώροι συγχρωτισμού των "old school". Θέλουμε πρωτίστως γραφεία, που θα λειτουργούν ως ιδεολογικά εργαστήρια και ταυτόχρονα ως χώροι συνάντησης και ψυχαγωγίας, εφόσον η ηλικία των περισσότερων από εμάς είναι τέτοια που μας δυσκολεύει να είμαστε αρκετή ώρα στους δρόμους για να φτιάξουμε δικά μας στέκια.
Η ανάγνωση των βιβλίων και των ιστολογίων είναι η απαραίτητη αρχή. Αλλά χρειάζεται και η ανθρώπινη τριβή για να κάνουμε αυτά που πιστεύουμε πράξη και για να μετρηθούμε ως κοινότητα ώστε να φανεί πραγματικά πόσο αντέχουμε να αποκρούουμε την περιρρέουσα κουλτούρα.
Ναι αλλά υπάρχει η δυνατότητα να προστατεύουν αυτοί οι χώροι από το αριστερό παρακράτος Σταμ;Η Αθήνα έφτασε στο κατάντημα να μην έχει ούτε ένα εθνικιστικό στέκι σε πόλη 6 εκατομμυρίων!
Ο Σταμάτης είπε...Κοίταξε ανώνυμε καταρχάς σε αυτούς που χαρακτήρισε ο Λώλος old school μπορούμε να συμπεριλάβουμε και ορισμένους άλλων πολιτικών προελεύσεων, πέρα από εμάς. Αρκεί να είναι ρομαντικοί. Για αυτούς βέβαια είναι ακόμα πιο δύσκολο γιατί πρέπει να εξηγήσουν στους δικούς τους (ή, ορθότερα, στους πρώην δικούς τους) τους λόγους για τους οποίους θα κάνουν αυτή την κίνηση.
Κατά τα άλλα, όσον αφορά τα δικά μας, πιστεύω ότι το κύριο πρόβλημα είναι η έλλειψη έμψυχου δυναμικού σε αριθμούς που να μπορούν να υποστηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα. Κοντολογίς, είμαστε λίγοι.
Και δεύτερον πολύ σημαντικό πρόβλημα είναι η έλλειψη χρημάτων. Αν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δώσει τα απαραίτητα χρήματα ώστε να βρεθεί ένας χώρος που, πέρα από κατάλληλη υποδομή να στηρίξει ένα ιδεολογικό εργαστήριο, θα διαθέτει μια υποτυπώδη έστω δυνατότητα να στηρίξει την old school αισθητική (μια τηλεόραση και ένα βίντεο για προβολές ταινιών και ντοκιμαντέρ, μια κονσόλα παιχνιδιών της δεκαετίας του '80 και του '90, επιτραπέζια κλπ / και λίγο χώρο για σπάρινγκ θα ήθελα αλλά αντιλαμβάνομαι ότι είναι πολυτέλεια) θα πρέπει να κλείσει ο εκδοτικός οίκος (και πάλι τα έξοδα θα είναι περισσότερα των οικονομικών δυνατοτήτων μας).
Αυτά τα δύο είναι νομίζω τα ουσιώδη ζητήματα. Έπονται τα θέματα περιφρούρησης. Αν είχαμε κόσμο, να στο πω χοντρικά, θα είχαμε και δυνατότητες περιφρούρησης. Τώρα αν μας το ανατίναζαν οι παρακρατικοί ένα βράδυ, εντάξει σε αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά. Αλλά θα χάναμε μόνο τον εξοπλισμό.
Συμπερασματικά όταν και αν γίνουμε αρκετοί θα μπορούμε να κρατήσουμε και στέκια. Ας έρθουν και με τα μηχανάκια, όσοι έχουν θέμα μαζί μας. Όσο είμαστε τρεις και ο κούκος (δυστυχώς αυτή είναι η μεγαλύτερη πιθανότητα για το μέλλον) θα έχουμε τα προβλήματα που ανέφερα και ανέφερες.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όλη η δεξιά διαβάζει φλεφαλο;
https://www.frontpages.gr/d/20230907/34/Δημοκρατία
Τι ρεζιλίκια ήταν αυτά στην Ολλανδία ρε μάγκες; 3-0 από τη χειρότερη ουράνιε των τελευταίων 30 χρόνων. Διασυρόμαστε διεθνώς παντού και σε κάθε level. Το σύστημα εξουσίας του Μητσοτάκη δε θα αφήσει πέτρα όρθια. Έναν παίκτη σαν το Φορτούνη, ΕΝΑΝ ρε καριόλη Μελισανίδη, ο οποίος να είναι σε μεγάλη φόρμα αυτή την εποχή, μπορεί να μου βρει κάποιος; Αυτόν διώχνεις από την εθνική μωρή γατούλα; Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δηλώνω ότι είμαι Παναθηναϊκός για να προλάβω τυχών οπαδικές αντιδράσεις. Δεν υποστηρίζω το Φορτούνη για οπαδικούς λόγους. Τον υποστηρίζω γιατί βλέπω με ποιον τρόπο οι άνθρωποι της γαμημένης Νέας Δημοκρατίας και της ξεκωλιάρας της τάξης των μεγαλοαστών διαχειρίζονται τους κρατικούς θεσμούς. Σα να είναι το μαγαζί τους όλο το κράτος. Γαμώ το σπίτι του Μελισανίδη, του Μαρινάκη, του Αλαφούζου του Ιβάν και του κάθε μαλάκα καπιταλιστή της Ελλάδας.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αν και το ύφος είναι κάπως, το σχόλιο δημοσιεύθηκε γιατί μας αρέσει η ειλικρίνεια και ο αυθορμητισμός σου. Κάπως έτσι όπως τα περιγράφεις είναι τα πράγματα.
Αν είσαι νεώτερος δεν πρόλαβες την εποχή που "πρόεδροι" της εθνικής ήταν ο Αργύρης Μήτσου και ο Μαυρικουκουλάκης. Τότε είχαμε φάει ακόμη και 7-1 από την Δανία. Με την Ελλάδα να έχει παικταράδες.
Εφόσον δεν υπάρχει στην ουσία ανεξάρτητο ελληνικό κράτος δεν υπάρχει και ανεξάρτητος εθνικά αθλητισμός. Δεν υπάρχει μια δομή που να είναι εθνική, σεβαστή από όλους τους συλλόγους. Η διοίκηση της εθνικής ομάδας είναι αντικείμενο διεκδίκησης της κάθε μαφίας που ελέγχει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ίσως ο Κόκκαλης να ήταν ο μόνος που ενώ είχε την μαφία ενεργή στον έλεγχο του πρωταθλήματος, της διαιτησίας κλπ, αγνόησε την εθνική. Σε όλες τις άλλες περιόδους, όποιος πρόεδρος μεγάλης ΠΑΕ ελέγχει την ΕΠΟ και την διαιτησία είναι στην ουσία και πρόεδρος της εθνικής ομάδας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πόσο κερδοφόρο είναι αυτό το ποδόσφαιρο τέλος πάντων και χώνουν οι καπιταλιστές λεφτά με τη σέσουλα;Εγώ βλέπω ότι οι μεγάλες ομάδες είναι στο τέλος κάθε χρονιάς ζημιογόνες,δηλαδή αυτός ο δήθεν οπαδικος στρατός πόσο πολύτιμος είναι ώστε να τον στερήσουν από τους αντιπάλους τους;Λες και οι καπιταλιστές εκτός μπάλας δεν έχουν αντίστοιχα δικούς τους μπράβους κλπ
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μπράβους θα έχουν. Δεν θα έχουν μαζικές οργανώσεις. Έχουν άλλη χρησιμότητα οι μπράβοι και άλλη η μαζική οργάνωση.
Αυτό ακριβώς είναι το κέρδος τους. Δεν είναι οικονομικό. Μην βλέπεις τα πράγματα μόνο μέσα από υλιστική/ ωφελιμιστική σκοπιά. Δεν είναι όλα λογιστική. Αυτό διδάσκει ο Ρομαντισμός.
Έχουν κέρδος κοινωνικό και πολιτικό, (το οποίο προστίθεται στο οικονομικό), με τη χρήση των μαζικών οπαδικών οργανώσεων. Αποκτούν πρεστίζ, μέσα πίεσης, δόξα.
Έχουν μεγάλη σημασία όλοι αυτοί οι μη υλικοί παράγοντες για την απόκτηση και την διαχείριση εξουσίας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ανώνυμε διάβασε στον παρακάτω σύνδεσμο τους λόγους για τους οποίους αυτό που γράφεις δεν ισχύει. Ο Μητσοτάκης προσπαθεί να σώσει από τη φυλακή τον ανιψιό του και τους πράκτορες της Μοσάντ δίνοντας λεφτά στο Γιαννακόπουλο να κάνει δυνατές μεταγραφές και βάζοντας τους πράκτορες στο προεδρείο της ΚΑΕ Παναθηναϊκός. Δεν είναι αγορά και ζήτηση η οικονομία των μεγάλων ομάδων. Σε άλλα επίπεδα παίζεται το παιχνίδι. Αυτά για του ισολογισμούς τα πιστεύουν οι ηλίθιοι ορθολογιστές του φιλελευθερισμού.
https://edolio5.blogspot.com/2023/09/intellexa.html
Για σένα μόνο είναι, φτωχέ, η πλημμύρα, για τη γυναίκα σου και το σπαρτό σου
για το σκύλο σου και το εργαλείο σου, για να μάθεις
να είσαι ζητιάνος.
Τα νερό δεν ανεβαίνει στα σπίτια των αφεντάδων
που τα χιονισμένα κολλάρα τους πετούν απ’ τα πλυντήρια.
Φάε αυτό τον ακαταμάχητο βόρβορο και αυτά τα ερείπια που κολυμπούν
με τους νεκρούς σου που τραβάνε γλυκά προς τη θάλασσα,
ανάμεσα στα φτωχικά τραπέζια και στα χαμένα δέντρα που πάνε από τάφο σε τάφο δείχνοντας τις ρίζες τους.
Pablo Neruda
Ο Νερούντα είναι κομμουνιστής.
Εκτός από αυτό δεν έχει και κανένα ενδιαφέρον από την οπτική της τέχνης, κρίνοντας από τα δύο ποιήματα που παρέθεσε ο φίλος. Μέχρι για πολιτική προπαγάνδα χαμηλού επιπέδου είναι
Το δαπιτογκαρσόνι έχει και προβληματισμούς περί... τέχνης!
Θυμίζει τον έτερο τουιτερικό νεοδημοκράτη, που έκραζε όσους έδωσαν Νόμπελ στον Μαρκές, επειδή δεν του άρεσε ο "αθυρόστομος" τίτλος ενός βιβλίου του.
Ρε ακροατή της Βανδή -ή, στην καλύτερη περίπτωση, του Vikernes-, κάθε κορυφαίος ποιητής έχει τα μεγάλα έργα του, αυτά που του δίνουν την αιωνιότητα, και τα πιο καθημερινά. Ο Σεφέρης τα εντεψίζικα, ο Γκαίτε το "Leck mich im Arsch" (γλείψε μου τον κώλο) από το Goetz, ο Νερούντα τα ποιήματα προορισμένα για καθημερινούς εργάτες της Χιλής.
Το Νόμπελ το πήρε για το Canto General, αν έχεις τα εγκεφαλικά κύτταρα κάτσε διάβασέ το, ή άκου τη μελοποίηση του Μίκη, και έλα μετά να μας πεις για τέχνη. Αν καταλάβεις τίποτα (δεν είναι Βανδή, πάντως, ούτε Μπούρζουμ).
Αλλά και τα "λαϊκά" του έργα, μόνο ως "χαμηλού επιπέδου πολιτική προπαγάνδα" δεν τα θεωρούσε η χούντα Κίσιγκερ-Φρίντμαν-Πινοσέτ. Αντίθετα αναγνώριζε τη μεγάλη δύναμη αυτών των ποιημάτων στις μάζες, γι' αυτό και δολοφόνησε τον Νερούντα στις 23 Σεπτέμβρη με δηλητήριο, όπως και τον τραγουδοποιό Βίκτορ Χάρα.
Άντε στα δαπιτοπάρτυ σου με τις τσιφτετελοβίζιτες, τώρα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε φίλε τι γράφεις. Σε φαντάσματα απαντάς; Δηλαδή όποιος δεν θεωρεί ότι τα ποιήματα που παρέθεσες συνιστούν αξιόλογη τέχνη είναι γκαρσόν ή δαπίτης; Για να καταλάβεις πόσο αστεία είναι η παρομοίωση που κάνεις θα σου πω απλά ότι εκτιμώ σε μεγάλο βαθμό τον Marquez και γελάω με κάτι τύπους του χώρου που από αντικομμουνιστικά συμπλέγματα φτάνουν να στηρίζουν Πινοσέτ (ο βαργκ όσο βλάκας και αν είναι έχει κάποια ωραία κομμάτια, εδώ με έπιασες)
Τρικυμία εντωμεταξύ το σχόλιο σου, γράφεις ο ίδιος πράγματα που με επιβεβαιώνουν. Ακριβώς επειδή πρόκειται βασικά περί πολιτικής προπαγάνδας δολοφονήθηκε. Και το "χαμηλού επιπέδου" που γράφω δεν έχει να κάνει με το αν έχει ή όχι δύναμη στις μάζες (στις μάζες, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, μπορεί να έχει δύναμη και ένα απλό σύνθημα τύπου "ψωμί, παιδεία, ελευθερία"), αλλά με το περιεχόμενο της προπαγάνδας. Γενικώς δεν έχει κανένα νόημα να γράφεις ένα σχόλιο που το 95% είναι επίθεση σε μια φανταστική καρικατούρα που δεν έχει καμία σχέση με τον συνομιλητή σου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και παρεπιπτόντως, επειδή ΔΕΝ τον έχω διαβάσει, έγραψα ξεκάθαρα ότι κρίνω με βάση τα 2 που ανέβασες εσύ. Πιθανόν αν διάβαζα κάτι άλλο δικό του να άλλαζα γνώμη, δεν το αποκλείω.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ε, όταν βγάζεις συμπέρασμα για την ποιότητα ολόκληρου του έργου ενός ποιητή νομπελίστα ("δεν έχει κανένα ενδιαφέρον από την οπτική της τέχνης") με βάση δυο ποιήματα που έγραψε με την παράλληλη ιδιότητά του ως μαζικού αγκιτάτορα, και που δεν ανήκουν στα βασικά του έργα, όσο κι αν προσπαθείς τώρα να δικαιολογηθείς, η σκέψη σου είναι γκαρσονοδαπίτικου επιπέδου. Ο άλλος έγραφε καφενειακές κρίσεις για τον Μαρκές με βάση τις "Θλιμμένες πουτάνες της ζωής μου" που είδε σε ένα βιβλιοπωλείο ως εξώφυλλο, εσύ γράφεις μια εξίσου καφενειακή κρίση για τον Νερούντα με βάση δύο ποιήματα αγκιτάτσιας (το ένα μάλιστα γραμμένο στην αιχμαλωσία). Και το κάνεις και με τον μικροαστικό ξερολισμό και υπεροψία του "ενδιαφέροντος από την οπτική της τέχνης" (!!!), λες και η τέχνη είναι κάτι ξεκομμένο από τις κοινωνικές συνθήκες που τη γεννούν, ή λες και ένας αιχμάλωτος μιας δολοφονικής χούντας τον Σεπτέμβρη του 1973 πρέπει ντε και καλά να γράφει "υψηλά" ποιήματα για να μην τον κράζει πενήντα χρόνια μετά ο κάθε μικροαστός ξερόλας. (Για να σε προλάβω, ο "μικροαστισμός" εδώ νοείται ως νοοτροπία, όχι ως ταξική καταγωγή).
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο άλλος λέει ήταν κομμουνιστής ο Νερούντα λες κι είναι κακό.
Εγώ πάλι θα πω ότι ήταν Χερντεριανός.
Τις αρχαίες παραδόσεις των νοτιοαμερικανικών λαών και φυλών παρουσιάζει στο Κάντο Χενεράλ (που γι' αυτό φέρει τον τίτλο Γενικό Άσμα, γιατί ο δημιουργός του το προόρισε σαν το ορατόριο όλης της Νότιας και Κεντρικής Αμερικής).
Περιέχει "παραβολές και ανιμιστικές αναφορές στη θεοποιημένη φύση της ζούγκλας των ποταμών και των βουνών της Νότιας Αμερικής, άλλα και των ινδιάνικων φυλών της που τους τοποθετεί στις ιερές καταβολές της."
O Χέρντερ είχε κάνει το ίδιο για τους λαούς της Ευρώπης στο "Stimmen der Völker in Liedern" (Φωνές των λαών σε τραγούδια).
Ο επίσης ρομαντικός Rueckert το έκανε για τους λαούς της Ανατολής.
Ο Νερούντα το έκανε για τους λαούς της Αμερικής.
Θα βρεθεί στο μέλλον κάποιος μεγάλος Αφρικανός που θα το κάνει και για τους λαούς της Αφρικής. Αλλά αυτόν, τα γκαρσόνια και "φυλετισταράδες" θα τον μειώσουν ως υπάνθρωπο, όπως μειώνουν τον Νερούντα ως κομμουνιστή (τιμή του και καμάρι του, με τους λαούς του τόπου του ήταν ο άνθρωπος, και αυτούς ύμνησε).
Αλλά ο Νερούντα έγραψε και το Τραγούδι της Ειρήνης, που δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί ελληνικά, οπότε μπαίνει αγγλικά:
Peace for the twilights to come,
peace for the bridge, peace for the wine,
peace for the stanzas which pursue me
and in my blood uprise entangling
my earlier songs with earth and loves,
peace for the city in the morning
when bread wakes up, peace for the Mississippi,
source of rivers,
peace for my brother’s shirt,
peace for books like a seal of air,
peace for the great kolkhoz of Kiev,
peace for the ashes of those dead
and of these other dead, peace for the grimy
iron of Brooklyn, peace for the letter-carrier
who from house to house goes like the day,
peace for the choreographer who shouts
through a funnel to the honeysuckle vine,
peace for my own right hand
that wants to write only Rosario,
peace for the Bolivian, secretive
as a lump of tin, peace
so that you may marry, peace for all
the saw-mills of Bio-Bio,
peace for the torn heart
of guerilla Spain,
peace for the little museum in Wyoming
where the most lovely thing
is a pillow embroidered with a heart,
peace for the baker and his loaves,
and peace for the flour, peace
for all the wheat to be born,
for all the love which will seek its tasselled shelter,
peace for all those alive: peace
for all lands and all waters.
Here I say farewell, I return
to my house, in my dreams
I return to Patagonia where
the wind rattles the barns
and the ocean spatters ice.
I am nothing more than a poet: I love all of you,
I wander about the world I love;
in my country they gaol miners
and soldiers give orders to judges.
But I love even the roots
in my small cold country,
if I had to die a thousand times over
it is there I would die,
if I had to be born a thousand times over
it is there I would be born
near the tall wild pines
the tempestuous south wind
the newly purchased bells.
Let none think of me.
Let us think of the entire earth
and pound the table with love.
I don’t want blood again
to saturate bread, beans, music:
I wish they would come with me:
the miner, the little girl,
the lawyer, the seaman,
the doll-maker,
to go into a movie and come out
to drink the reddest wine.
I did not come to solve anything.
I came here to sing
and for you to sing with me.
Ο ίδιος ο ποιητής είπε ότι εμπνεύστηκε το ποίημα από τη ζωγραφιά Άγγελος της Ειρήνης, του Walter Crane. Του ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗ Walter Crane:
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhetB9oAOWQn4BFpnpfMcID3AoccFNyLFWEMeNUg5wY1NWA92iXVis16o1E8Z_4soPsPm3prpUg9s3nwH5Zr_WjekFQtalBzr7x-Etm9tkkDdrjDTz9_PHniXq2VBjolZjseVx2-eJ___QLoaKh1XEMdl-5A2L7hqgMthFnv7B4Ywb4b0QRSEaTwYUT/s16000/Walter-Crane-The-Angel-of-Peace.jpg
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ως εθνικιστές, Ε/Στες, τριτοθεσίτες έχουμε περισσότερα κοινά με τον σοσιαλπατριώτη Σαλβαδόρ Αλιέντε παρά με τον ψευτοσυντηρητικο δικτάτορα Πινοτσέτ. Τιμή και Δόξα στον Σαλβαδόρ Αλιέντε που έπεσε μαχόμενος στο προεδρικό μέγαρο πολεμώντας την αμερικανοκινητη χούντα του Πινοτσέτ.
C.Φ.
Η ΦΛΕΦΑΛΟ διατηρεί ακόμα την στάση ότι δεν θα πολεμήσει σε περίπτωση ελληνοτουρκικού πολέμου;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Το "ακόμη" δεν καταλάβαμε. Έχεις δει να αλλάζουμε πολλές φορές θέσεις; Ή συνέβη κάτι κοσμοϊστορικό που θα δικαιολογούσε μια αναθεώρηση;
Θα πολεμούσε ασφαλώς. Αλλά βαθύτερη επιθυμία της είναι στην επιστροφή να μην παραδίδονταν τα όπλα. Ή, εναλλακτικά, να "παραδοθούν" μερικές ξιφολόγχες στις πλάτες υποστηρικτών της παγκοσμιοποίησης. Πολιτικών, πρεσβευτών και άλλων. Δυστυχώς, όμως, τέτοια όνειρα δεν φαίνεται ότι θα πραγματοποιηθούν ποτέ.
Επειδή το καθεστώς ξερει οτι βαθύτερη επιθυμία εκατομμυριών ανθρώπων είναι αυτο που αναφέρατε.Για αυτο πιστεύω οτι θα προτιμήσει να χασει εδαφη,αν χρειαστει , χωρις τουφεκια ή εστω με ενα μοντελο κυπρου του 74 .Το πως θα σερβιριστει στην κοινη γνωμη ειναι ετοιμο με τους μνημονιακους εκβιασμους.Αυτος ποθλυ φοβοντσν να
αντιμετωπισει τους λουξεμβουργιους και γερμανους "" ντιντηδες" τραπεζιτες σκεψου να βρεθει αντιμετωπος με αιμοβορους τουρκαλαδες .Θα πει ""δωστε δυο υρειςβραχονησιδες μην χαλασει οικονομια και πεινασουμε"".Ετσι εκπαιδευτηκε τα τελευταια χρονια.
ΜΙΣΟ ΑΙΩΝΑ ΠΡΙΝ, ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΠΙΝΟΣΕΤ
Νίξον, Φρέι και Πινοτσέτ
ως τώρα, ως τούτο τον πικρό
μήνα Σεπτέμβρη του 1973,
με τον Μπορνταμπέρι, τον Γκαρατσάτσου και τον Μπαντζέρ,
ύαινες αχόρταγες, τρωκτικά,
σιγοτρώνε τα λάβαρα,
τα καταχτημένα με τόσο αίμα, με τόση φωτιά,
στα τσιφλίκια ποδοπατημένα,
διαβολικοί δραγουμιστές,*
σατράπες, μύριες φορές πουλημένοι,
ξεπουλητάδες βαλτοί
από τους λύκους της Νέας Υόρκης…
πεινασμένες για δολάρια μηχανές,
σημαδεμένοι από τα θύματα
των λαών που θυσιάσατε,
εκπορνευμένοι μικροπωλητές
ψωμιού και αέρα αμερικάνικου,
εγκληματικοί βούρκοι, συμμορίες
από μαστροπούς μπόσηδες**
δίχως άλλο νόμο απ' τα βασανιστήρια
και την πείνα που μαστιγώνει τους λαούς…
Pablo Neruda, 15 Σεπτεμβρίου 1973
*δραγουμάνοι, διερμηνείς
**αφεντάδες (boss)
Συμμετείχατε στο συλλαλητήριο για τις ταυτότητες;
Ο/Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ναι. Κάποιοι πήγαμε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τότε γιατί δεν έγινε αισθητή η παρουσία σας;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ίσως γιατί δεν ήσουν αρκετά προσεκτικός.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Θα υπάρξει ρεπορτάζ από την συγκέντρωση ή δεν έγινε κάτι τιποτα το ενδιαφέρον;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Θα υπάρξει. Ασήμαντο δεν ήταν. Δεν ήταν όμως και τίποτα κοσμοϊστορικό.
Πόσο καλύτερα θα ήταν να είχε ενωθεί αυτή η διαμαρτυρία με εκείνη των Θεσσαλών που έγινε στο ίδιο σημείο; Και σταδιακά να ενώνονταν και άλλες, μέχρι να γίνουμε ένα παλλαϊκό ρεύμα που θα πνίξει τον Μητσοτάκη και την κυβέρνηση;
Δεν είναι εύκολο αυτό με μπροστινούς τους ημίτρελους που διαβάζουν Ελεύθερη Ώρα και κουβαλούν τους σταυρούς των δέκα κιλών στο Σύνταγμα, ούτε με τον γνωστό γραφικό που σταματά στους δρόμους των Αθηνών ανεμίζοντας την σημαία με την εικόνα της Παναγίας.
Μαχητικές οργανώσεις όπως η ΙΑΧΗ και η ΕΣΑ δήλωσαν βροντερό παρόν παρά την διαφωνία με τους διοργανωτές και την ευρύτερη ανθρωπογεωγραφία της συγκέντρωσης. Εσείς που ήσασταν;
Ακριβώς από πίσω τους...