Πριν λίγο καιρό ο Αχιλλέας με κάλεσε στο τηλέφωνο για να συζητήσουμε κάτι πολύ συγκεκριμένο.
«Τι συμβαίνει φίλε; Πώς τα πάει η βόρεια Ελλάδα;», τον ρώτησα.
«Τα ίδια. Δεν σε κάλεσα για αυτό. Έχω μια ενημέρωση και μια πρόταση», απάντησε.
«Δηλαδή;» είπα απορημένος.
«Η Καρακατσούλη θα κάνει παρουσίαση του βιβλίου της για τον εθνικιστικό εκδοτικό χώρο σε έναν ερευνητικό όμιλο για διδάκτορες. Απ’ ό,τι γράφουν, θα υπάρχει η δυνατότητα σύνδεσης με link. Τι θα έλεγες αν κάνατε μια δυναμική εμφάνιση στην εκδήλωση οι Αθηναίοι και ακολουθούσα εγώ με διαδιακτυακή σύνδεση;»
«Τι προτείνεις; Εντυπωσιακή ενεργητική παρουσία ή μια μετρημένη εμφάνιση;» τον ρώτησα.
«Αυτό θα το πεις εσύ. Ό,τι θεωρείς καλύτερο για την λέσχη», κατέληξε ο Αχιλλέας, βάζοντάς με σε σκέψεις.
Ζύγισα τα θετικά και τα αρνητικά τις επόμενες μέρες και υπέθεσα ότι ίσως ήταν καλύτερο να μην πηγαίναμε στην παρουσίαση του βιβλίου. Από την μια ήμουν διστακτικός. Μια έρευνα στον διαδικτυακό τόπο του φορέα που θα γινόταν η ομιλία έδειξε ότι υπήρχε έντονη παρουσία γνωστών αριστερών ακαδημαϊκών στα διοικητικά του όργανα. Τι είδους παρέμβαση, που να είχε κάποιο νόημα, θα ήταν εφικτό να πραγματοποιήσουμε σε έναν τέτοιο χώρο; Από την άλλη κάτι κλώτσαγε μέσα μου. Κάπως έπρεπε να ακουστεί και η δική μας φωνή για ένα βιβλίο που κλείνει τις αναφορές στις ελληνικές εθνικιστικές εκδοτικές ομάδες με μερικές σελίδες αφιερωμένες στην Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Υποπτευόμουν ότι μια πολυάριθμη παρουσία μελών της λέσχης στον χώρο της εκδήλωσης ίσως πυροδοτούσε αντιδράσεις που θα ξέφευγαν από τον έλεγχό μας. Μετά από αρκετή σκέψη κατέληξα σε μια ενδιάμεση λύση. Θα πηγαίναμε, αλλά όχι πολλοί. Η παρουσία ενός ή δύο μελών, με διάθεση ευγενικής παρέμβασης και κατάθεσης απόψεων, μπορεί και να ήταν η καλύτερη λύση.
Κάλεσα τον Αχιλλέα στο τηλέφωνο και του εξήγησα την σκέψη μου. Ακολούθησε τηλεφωνική αφήγηση αποσπασμάτων εναλλακτικής ιστορίας και λογοτεχνίας του φανταστικού. Αφήσαμε την φαντασία μας να υποθέσει πώς θα αντιδρούσαμε αν ήμασταν ο ΝΓΜ και οι υποστηρικτές του. Φανταστήκαμε τους εαυτούς μας να μπουκάρουμε στην ομιλία με μια ξεχαρβαλωμένη ντουντούκα, να τσιρίζουμε ολόγυρα και να γεμίζουμε τον χώρο με αιωρούμενα φυλλάδια. Αφού κόπασαν τα γέλια μας καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι έπρεπε να κινηθούμε εναλλακτικά, θέτοντας σε εφαρμογή τις λεμούριες διδαχές που έχει εισηγηθεί ο αδιαφιλονίκητος κυρίαρχος της νύχτας εντός του εθνικιστικού χώρου. Δεν είχαμε κανέναν λόγο να προκαλέσουμε φόβο ή να φέρουμε σε δύσκολη θέση τους διοργανωτές και τους θεατές της εκδήλωσης. Έπρεπε απλά να επιδιώξουμε μια μετρημένη φυσική παρουσία. Η τελική απόφαση λήφθηκε. Θα πήγαινα μόνος ή το πολύ με την συνοδεία του Ανδρέα. Ο ιππέας τώρα δικαιώνεται!
Έστειλα ένα ενημερωτικό mail στην κυρία Καρακατσούλη ρωτώντας αν θα της προκαλούσε κάποιο πρόβλημα η παρουσία μας. Απάντησε ότι δεν θα είχε κανένα πρόβλημα. Όμως, για κακή μου τύχη, εκείνη την ημέρα σχόλασα αργά από την δουλειά. Ήμουν κατάκοπος και μετρούσα τις δυνάμεις μου. Η ιδέα να πάω για ξεκούραση και φαγητό στο σπίτι άρχισε να βαραίνει όλο και περισσότερο στο νου μου. Αλλά, τελικά, το πήρα απόφαση. Δεν συνέχισα για Καλλιθέα. Κατέβηκα στο Φιξ και έστριψα για τον Νέο Κόσμο. Ο χώρος της εκδήλωσης βρισκόταν κοντά στον Σταυρό του Νότου.
Όταν ξεκίνησε η ομιλία είχαν συγκεντρωθεί είκοσι θεατές. Ένας εξ αυτών ήταν ο πρώην υπουργός παιδείας Κωνσταντίνος Γαβρόγλου. Από τα όσα έλεγαν στις μεταξύ τους συζητήσεις υπέθεσα ότι οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι ήταν συνάδελφοι, κοινωνικοί επιστήμονες. Έδειχναν να γνωρίζονται. Ήμουν μάλλον ο μοναδικός άγνωστος της ομήγυρης.
Η κυρία Καρακατσούλη μίλησε περίπου πενήντα λεπτά. Είπε, σε γενικές γραμμές, αυτά που γράφει και στο βιβλίο της. Συνόδευσε την ομιλία με διαφάνειες.
Η τελευταία οργάνωση για την οποία έκανε λόγο ήταν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Στον πίνακα με τις διαφάνειες απλώθηκαν φωτογραφίες από την φετινή απότιση τιμής της λέσχης μας στους νεκρούς των Ιμίων. Η σημαία με τον Ραφαήλ κάλυπτε όλο τον τοίχο, καθώς οι αριστεροί οικοδεσπότες παρακολουθούσαν το κλείσιμο της ομιλίας. Παρατηρώντας το παιδικό χαμόγελο του Ραφαηλάκου να συγκεντρώνει τα βλέμματα των αριστερών θεατών, αναλογίστηκα ότι αν οι Έλληνες φοιτητές δεν είναι ανόητοι θα πρέπει να κάνουν την λέσχη τόσο δυνατή ώστε το ξωτικό της σημαίας μας να γελά θριαμβευτικά μέσα στα μούτρα κάθε συστημικής πολιτικής δύναμης στο προσεχές μέλλον. Αλλά φευ!
Η ομιλία ολοκληρώθηκε και οι παρουσιαστές της εκδήλωσης έκαναν δυο-τρεις ερωτήσεις στην συγγραφέα. Η κυρία Καρακατσούλη απάντησε και οι παρουσιαστές ρώτησαν αν ήθελε να πάρει τον λόγο κάποιος από τους θεατές. Δεν φαινόταν ότι θα διαρκούσε για πολύ ακόμη η συζήτηση. Οι θεατές ήταν λίγοι και μέχρι εκείνη την στιγμή αγνοούσαν ποιος βρισκόταν ανάμεσά τους. Ζήτησα τον λόγο και συστήθηκα. Είπα ποιο είναι το ονοματεπώνυμό μου, που έχω σπουδάσει, ποιας ομάδας είμαι εκπρόσωπος και ποιου εκδοτικού οίκου ιδιοκτήτης. Η βόμβα είχε πέσει. Βουβή αμηχανία απλώθηκε στην αίθουσα όταν είπα ότι ήμουν ένας από εκείνους που είχε ερευνήσει η κυρία Καρακατσούλη. Δεκαεννιά κεφάλια θεατών στράφηκαν πάνω μου. Οι περισσότεροι κοιτούσαν με περιέργεια. Τους κατανόησα. Είχαν την ευκαιρία να δουν σε απόσταση αναπνοής ένα από τα όντα της γης που η επίσημη αφήγηση της αστικής κοινωνίας παρουσιάζει σαν θηρία εξωτικών μύθων. Έναν «φασίστα». Κάποιοι χαμογελούσαν με απορημένη συγκατάβαση. Ματιές από ορθάνοιχτους οφθαλμούς άρχισαν με πολιορκούν. Ένας μόνο, απ’ όλους τους παρευρισκόμενους, κοιτούσε το πάτωμα με έκφραση που μαρτυρούσε δυσφορία. Ο κύριος Γαβρόγλου.
Αφού ξεκαθάρισα ότι δεν ήθελα να φέρω κανέναν σε δύσκολη θέση και πως ήμουν εκεί απλώς για να παραθέσω κάποιες παρατηρήσεις για το βιβλίο ως κοινωνικός επιστήμονας, άρχισα να αναπτύσσω το σκεπτικό μου. Η πρώτη παρατήρηση είχε να κάνει με την χρήση του όρου «ακροδεξιά». Η συγγραφέας την έχει υπόψη και αναφέρεται σε αυτήν στο εισαγωγικό κείμενο. Της έγινε και σχετική ερώτηση από τους παρουσιαστές. Είπα στην κυρία Καρακατσούλη ότι στην περίπτωση που ρωτούσε όσους της έδωσαν συνεντεύξεις, προκειμένου να συλλέξει το πραγματολογικό υλικό της έρευνάς της, αν αυτοπροσδιορίζονταν ως ακροδεξιοί, σχεδόν όλοι θα της απαντούσαν αρνητικά. Ο καθένας για διαφορετικούς λόγους. Αλλά ακόμα και αν εξετάσουμε τον όρο «ακροδεξιά» με τα εργαλεία της πολιτικής επιστήμης δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιηθεί με αξιόπιστα αποτελέσματα. Είναι περισσότερο ένας όρος δημοσιογραφικής χρήσης. Γενικότερα, η τομή Δεξιά/Αριστερά δεν βοηθά ώστε να μελετηθεί το φαινόμενο του εθνικισμού. Ο εθνικισμός είναι φτιαγμένος λες για να αχρηστεύει την τομή Δεξιά/Αριστερά.
Ασφαλώς, για να μην υπάρξουν παρερμηνείες, διευκρίνισα ότι αναφερόμουν στον εθνικισμό ως ιδεολογία με καταβολές στον Ρομαντισμό. Ξεκαθάρισα ότι εννοούσα τον εθνικισμό που προερχόταν από τον ορισμό του πολιτιστικού έθνους του Χέρντερ και όχι τον ορισμό του πολιτικού έθνους που υιοθέτησε ο φιλελεύθερος Διαφωτισμός. Και συμπλήρωσα ότι αν έχει νόημα η χρήση κάποιων όρων προκειμένου να γίνει κατανομή πολιτικών κινημάτων, αντί για τον όρο ακροδεξιά, που ετυμολογικά δεν σημαίνει τίποτα, θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι όροι εθνικισμός, φασισμός ή νεοφασισμός, συντηρητισμός ή ριζοσπαστικός συντηρητισμός και ακόμη καλύτερα ο όρος αντιδιαφωτιστικός πολιτικός Ρομαντισμός που χρησιμοποίησα στην διατριβή μου.
Σε εκείνο το σημείο ο κύριος Γαβρόγλου με διέκοψε, λέγοντάς μου «παρακαλώ να συντομεύσετε κύριε. Δεν θα μιλάτε μόνο εσείς. Έχετε τον λόγο τόση ώρα».
Απάντησα ότι εφόσον υπήρχε πρόβλημα με τον χρόνο, θα αναγκαζόμουν να συντομεύσω. Αλλά δεν πρόλαβα να του απαντήσω ότι μου ακουγόταν κάπως παράξενο το να γράφουν σε ένα βιβλίο (και) για εμένα, να μιλούν σε μια παρουσίαση (και) για εμένα, να ρωτούν και να απαντούν ομιλητές για εμένα, αλλά να μην θέλουν να ακούσουν ούτε για λίγα λεπτά εμένα. Αν του το έλεγα θα έχανα κι άλλο χρόνο και θα αναγκαζόμουν να παραθέσω ακόμη λιγότερες παρατηρήσεις για το βιβλίο.
Συνέχισα προσπαθώντας να συμπυκνώσω όσα περισσότερα μπορούσα γιατί έβλεπα ότι ο υπουργός δεν αστειευόταν. Με την άκρη του ματιού μου έπιανα την εικόνα του δίπλα στον τοίχο της αίθουσας και διαπίστωνα στο χρώμα του προσώπου του την ώχρα του εκνευρισμού. Το ακόμη πιο ενδιαφέρον ήταν η αλλαγή στο ύφος ορισμένων εκ των υπολοίπων. Μέχρι να με διακόψει ο υπουργός με άκουγαν με ενδιαφέρον. Μετά την διακοπή ήταν σαν να είχε δοθεί ένα άτυπο σύνθημα. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είχε αλλάξει. Σαν να είχε πατηθεί ένας διακόπτης και αυτό που προηγουμένως είχε αντιμετωπιστεί ως απροσδόκητη έκπληξη που πυροδοτούσε ένα κάποιο ενδιαφέρον πλέον έπρεπε να αντιμετωπιστεί ως παρείσακτο. Ως ενοχλητικό. Οι Συριζαίοι διαθέτουν μια εσωτερικευμένη πολιτική πειθαρχία. Αντιλαμβάνονται τα άρρητα. Επικοινωνούν με προσυμφωνημένα υπονοούμενα. Τους το αναγνωρίζω.
Συνέχισα, λοιπόν, προσπαθώντας να εξηγήσω ότι διέκρινα μια τάση της συγγραφέως να περικλείσει τον εθνικιστικό εκδοτικό χώρο -και, συνεπώς, τον εθνικιστικό γραπτό λόγο-, στις παρυφές της Νέας Δημοκρατίας και αποκλειστικά στο πεδίο της Δεξιάς. Φρονώ ότι αυτό είναι λάθος. Και για να το αποδείξω εξήγησα τα εξής. Σε εκδήλωση των εκδόσεων Πελασγός (για τις οποίες γίνεται εκτενής λόγος στο βιβλίο της κυρίας Καρακατσούλη), που αφορούσε την ζωή και την σκέψη του Ίωνος Δραγούμη, ήμουν καλεσμένος ως ομιλητής. Στο ίδιο πάνελ με εμένα ήταν ομιλητής ένας αρθρογράφος του περιοδικού Άρδην. Άραγε μπορεί η τομή Δεξιά/Αριστερά να μας βοηθήσει να κατατάξουμε το Άρδην και την ομάδα του Καραμπελιά με ασφάλεια; Είναι δεξιοί ή αριστεροί; Είναι ακροδεξιοί; Προφανώς δεν είναι τίποτα από τα παραπάνω. Υιοθετούν, όμως, κάποιες εθνικιστικές ιδέες; Ασφαλώς και υιοθετούν. Θα μπορούσε, λοιπόν, το Άρδην και οι εκδόσεις του Καραμπελιά να συμπεριληφθούν στην έρευνα της κυρίας Καρακατσούλη; Ενδεχομένως. Αν δεν υπήρχε σε αυτήν η προμετωπίδα της άκρας δεξιάς.
Παρέθεσα δύο ακόμη παραδείγματα. Οι συνεργάτες του Μίκη Θεοδωράκη που οργάνωσαν τις συνελεύσεις για τον συντονισμό των κινητοποιήσεων κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, (στις οποίες είχα παραβρεθεί ως εκπρόσωπος της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δηλώνοντας ευθέως και ξεκάθαρα την ιδεολογική ταυτότητα της λέσχης), άραγε πόσο εύκολο είναι να κατανεμηθούν στον πολιτικό χάρτη βάσει της τομής Δεξιά/Αριστερά; Είναι δεξιοί; Είναι αριστεροί (αναφέρομαι στον Μίκη των ετών 2018-19); Είναι ακροδεξιοί; Προφανώς όχι. Εθνικιστικές ιδέες υιοθέτησαν; Ασφαλώς και υιοθέτησαν. Γιατί, λοιπόν, να μην συμπεριλαμβάνονται και αυτοί στην έρευνα της κυρίας Καρακατσούλη;
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ο οποίος είχε πεθάνει την προηγούμενη μέρα από την συγκεκριμένη εκδήλωση, ήταν εύκολο να χαρακτηριστεί δεξιός ή ακροδεξιός; Μάλλον όχι. Εθνικιστικές θέσεις υιοθετούσε; Ασφαλώς και υιοθετούσε. Ήταν, μάλιστα συγγραφέας και είχε και δικό του εκδοτικό οίκο. Θα μπορούσε να συμπεριληφθεί στην έρευνα της κυρίας Καρακατσούλη; Δεν ήταν εύκολο να συμπεριληφθεί εφόσον η έρευνα έχει την προμετωπίδα της άκρας δεξιάς.
Θα μπορούσε, βέβαια, να απαντήσει κανείς εύλογα ότι υπό αυτό το πρίσμα ήθελε να χρησιμοποιήσει το πραγματολογικό της υλικό η συγγραφέας. Θα ήταν αποδεκτή άνευ επιφυλάξεων η απάντηση αν στο Ξίφος του Πνεύματος δεν είχαν συμπεριληφθεί δεδεκαθεϊστικοί κύκλοι και έντυπα που δεν είχαν ξεκάθαρο ιδεολογικά πολιτικό λόγο, όπως ο Δαυλός. Δηλαδή, χωράει ανάμεσα στους «εθνικιστικούς» εκδοτικούς οίκους ο Δαυλός και δεν χωράει ο Χαραμπίδης και ο Μίκης; Δεν ξέρω. Ίσως να βλέπω το θέμα με μια κάποια συναισθηματική φόρτιση. Αλλά η εντύπωσή μου είναι ότι προκειμένου να γίνει η επιλογή και η κατάταξη έπαιξε ρόλο μια προδιαμορφωμένη εικόνα που θέλει τον εθνικισμό να είναι μονοπωλιακά συνδεδεμένος με την Δεξιά και τους Έλληνες εκφραστές του ουρές της Νέας Δημοκρατίας. Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου έτσι.
Προκειμένου να καταστεί περισσότερο σαφές το συγκεκριμένο σημείο ρώτησα την κυρία Καρακατσούλη αν είχε διάθεση να κάνει μια δημοσιογραφικού τύπου έρευνα προκειμένου να διαπιστώσει ποιοι εκδοτικοί οίκοι εξ όσων είχε αναφέρει στο πόνημά της ανήκουν όντως σε εθνικιστές και ποιοι ανήκουν σε (συγκεκαλυμμένους ή μη) συνεργάτες της Νέας Δημοκρατίας. Ούτως ή άλλως κάνει και η ίδια στο βιβλίο, με κομψό τρόπο, ορισμένες σχετικές νύξεις. Δήλωσα, λοιπόν, στο ακροατήριο ότι ήμουν πρόθυμος να εκθέσω κι εγώ τις όποιες γνώσεις μου σε αυτό το θέμα, αν και εφόσον ήθελε κάποιος να το συζητήσει μαζί μου.
Αυτό και αν ήταν πρόκληση! Όταν το είπα ακολούθησε η δεύτερη διακοπή μου από τον κύριο Γαβρόγλου. Φαίνεται ότι είχα ξεπεράσει κάθε όριο. Αν θυμάμαι καλά δεν απευθύνθηκε καν σε εμένα. Έκανε νόημα σε μια υπεύθυνη του ιδρύματος να με διακόψει. Αναγκάστηκα έτσι να βάλω μια τελεία και να δώσω επιγραμματικά απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα που είχαν τεθεί από τους προηγούμενους ομιλητές στην κυρία Καρακατσούλη. Ακολούθησαν δύο ερωτήσεις θεατών προς την κυρία Καρακατσούλη και η εκδήλωση ολοκληρώθηκε.
Καθώς αποχωρούσαμε από την αίθουσα ένας κύριος που καθόταν πίσω μου και είχε κάνει την επόμενη ερώτηση μετά την δική μου παρέμβαση με κοίταξε χαμογελαστός. Του έκανα ένα χιουμοριστικό σχόλιο για το ωραίο σακάκι που φορούσε. Μου απάντησε στο ίδιο ύφος και πρόσθεσε τα εξής. «Ήταν θαρραλέο αυτό που κάνατε σήμερα. Αναλάβατε την ευθύνη να έρθετε μόνος σας προκειμένου να εκθέσετε τις θέσεις σας. Διαφωνώ κάθετα με τον κύριο που σας διέκοψε. Μπορεί να είχατε ένα ύφος που θύμιζε διάλεξη όταν μιλούσατε για την θεωρία του ρομαντικού εθνικισμού αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την διακοπή σας. Είσαστε ένας και έχετε απέναντί σας είκοσι άτομα που υιοθετούν διαφορετικές πολιτικές ιδέες από εσάς τα οποία συζητούν για εσάς. Ήταν αναμενόμενο ότι χρειαζόσασταν λίγο χρόνο προκειμένου να απαντήσετε. Κακώς σας διέκοψε». Τον ευχαρίστησα και τον ρώτησα αν ήταν συνάδελφος. Μου απάντησε ότι είχε σπουδάσει ιστορία. Ήθελα να πω δυο κουβέντες ακόμη με τον συγκεκριμένο κύριο. Με εντυπωσίασε η εντιμότητά του. Αλλά, δυστυχώς, είδα ότι βιαζόταν να φύγει. Μιλούσαμε και περπατούσε απομακρυνόμενος. Δεν μπορούσα να τον ακολουθήσω γιατί έπρεπε να περιμένω, να χαιρετήσω την κυρία Καρακατσούλη και να την ρωτήσω αν της προκάλεσε κάποιο θέμα η παρέμβασή μου.
«Κανένα πρόβλημα» ήταν η απάντησή της.
«Η αλήθεια είναι ότι όταν ιδρύσαμε την Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δεν φανταζόμουν ότι θα γινόταν κάποτε θέμα ακαδημαϊκών ερευνών», της είπα αστειευόμενος.
«Μα είστε οργάνωση τόσα χρόνια. Δεν εστίασα πολύ στην Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. γιατί θεωρώ ότι είστε στις παρυφές του πολιτικού σας χώρου. Αλλά μετά από τόσα χρόνια δράσης δεν μπορεί παρά να έχει ερευνητικό ενδιαφέρον η λέσχη σας», απάντησε η κυρία Καρακατσούλη.
«Χαίρομαι, αλλά κάνετε ένα λάθος» της είπα. «Μπορεί να είμαστε στις παρυφές αυτού που αντιλαμβάνεστε εσείς ως πολιτικό μας χώρο. Αν μιλάμε για εθνικισμό και όχι για άκρα Δεξιά, τότε ο εθνικισμός στην Ελλάδα είμαστε εμείς».
Αντέδρασε γελώντας. Την καληνύχτισα και κατευθύνθηκα προς την Καλλιθέα.
Επειδή δεν πρόλαβα να πω περισσότερα εκείνη την ημέρα θα γράψω παρακάτω μερικές ακόμη παρατηρήσεις.
Ασφαλώς το Ξίφος του Πνεύματος είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία που ανοίγει έναν διάλογο για την μεταπολιτευτική εθνικιστική σκέψη στην Ελλάδα. Έχει πλούσιο πραγματολογικό υλικό και είναι γραμμένο με ακαδημαϊκή σοβαρότητα. Δεν θυμίζει σε τίποτα τους λίβελους που διαβάζουμε κατά καιρούς για τον εθνικισμό από ακαδημαϊκούς της χώρας. Είναι μια άρτια επιστημονική έρευνα που συγκρίνεται άνετα με τις σοβαρές εργασίες των γνωστών ανά τον κόσμο κοινωνικών επιστημόνων και ιστορικών που ερευνούν κινήματα και διανοητικά ρεύματα του εθνικιστικού πολιτικού χώρου. Από εκεί και πέρα φρονώ ότι μπορούν να τεθούν προς συζήτηση ορισμένα συμπεράσματα του βιβλίου.
Καταρχάς έχω την εντύπωση ότι δίνεται μια βαρύτητα στον ρόλο της εθνικιστικής, συντηρητικής και νεοφασιστικής διανόησης της μεταπολεμικής Ευρώπης που δεν αντιστοιχεί με την πραγματικό της ρόλο στην εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων. Για παράδειγμα γίνεται λόγος στο βιβλίο για την ιδέα του «πανευρωπαϊκού εθνικισμού» που αναπτύχθηκε από μεταπολεμικούς διανοητές. Περιγράφεται η ενδυνάμωση της ιδέας ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ως ένα ενιαίο έθνος μεταπολεμικά (κάτι πολύ διαφορετικό από τις επικρατούσες εθνικιστικές αντιλήψεις πριν τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο), αλλά εκτιμώ ότι υπερτονίζεται η σημασία τους. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα τρία ισχυρότερα νεοφασιστικά μεταπολεμικά κόμματα (Εθνικά Μέτωπα Βρετανίας και Γαλλίας και MSI) ήταν εναντίον της ευρωπαϊκής ενοποίησης και αναφανδόν υπέρ της ανεξαρτησίας του εθνικού κράτους. Συνεπώς, ο Βενέρ και κάποιοι ακόμη διανοητές μπορεί να έγραφαν κάτι. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι ο Τύνταλ και ο Λεπέν το έκαναν πράξη ή ότι συμφωνούσαν πάντα μαζί τους.
Κάπου γράφει η συγγραφέας ότι οι διανοητές της Νέας Δεξιάς υιοθέτησαν νεοφιλελεύθερες οικονομικές προσεγγίσεις. Είναι γενικευτική προσέγγιση με μεγάλες πιθανότητες λάθους. Αν χρησιμοποιεί τον όρο Νέα Δεξιά για να περιγράψει τις πολιτικές κινήσεις του Ρήγκαν και της Θάτσερ μπορεί να έχει δίκιο. Ωστόσο η νεοφασιστική Νέα Δεξιά διανόηση ήταν κάτι διαφορετικό. Ακόμη και αν εντοπίσει σε κάποια παραδείγματα τέτοιες περιπτώσεις η απάντηση δίνεται από τον Αλέν ντε Μπενουά, που είναι και ο άτυπος επικεφαλής της συγκεκριμένης διανοητικής κίνησης. Ο Μπενουά σήμερα δηλώνει ότι μέχρι να βρεθεί κάποιο εθνικιστικό κόμμα που να τον εκφράζει θα ψηφίζει ένα κομμουνιστικό κόμμα της Γαλλίας. Στα κείμενά του που αφορούν την οικονομία υιοθετεί μάλλον σοσιαλιστικές προσεγγίσεις.
Ένα ακόμη θέμα προς συζήτηση είναι αυτό που είχα θέσει στην παρουσίαση της δράσης για την μνήμη του Περικλή Γιαννόπουλου. Η κυρία Καρακατσούλη πήρε στα σοβαρά διάφορους τύπους που της είπαν ότι υπάρχει μια διαπάλη ανάμεσα σε «ελληνοκεντρικούς εθνικιστές» και «δυτικότροπους εθνικιστές» του ελληνικού εθνικιστικού χώρου. Κυρία Καρακατσούλη μου, (συγχωρήστε μου την κτητική αντωνυμία, η αγανάκτηση προς τους τύπους που σας τα είπαν αυτά με κάνει να την χρησιμοποιώ) όλο αυτό που σας είπαν είναι μια ανοησία. Ορισμένοι έδωσαν ιδεολογική απόχρωση σε προσωπικές αντιπαραθέσεις τους. Ελάχιστοι τους πήραν στα σοβαρά. Η λαϊκή βάση του εθνικιστικού χώρου δεν έδωσε ποτέ μεγάλη σημασία σε τέτοιες επινοήσεις. Προφανώς έχει νόημα να αναφερθεί η αντιπαράθεση. Αλλά πάντοτε υπό την αξιολόγηση της πραγματικής της έκτασης και της μηδαμινής της σημασίας όσον αφορά το θεωρητικό της περιεχόμενο.
Όσον αναφορά μια απορία που εκφράστηκε στην ομιλία της κυρίας Καρακατσούλή θέλω να σημειώσω ότι ο Δημήτρης Μιχαλόπουλος (ιστορικός) δεν έχει καμία συγγένεια με τον συνεπώνυμό του της Ελεύθερης Ώρας. Δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά αυτό μπορώ να το βεβαιώσω. Επίσης, οφείλω να διευκρινίσω, όπως είχα υποσχεθεί στην κυρία Καρακατσούλη, ότι ο τίτλος του βιβλίου είναι εμπνευσμένος από το ίδρυμα που είχε οργανώσει η Χρυσή Αυγή και όχι από στίχο ρομαντικού ποιητή που νόμιζα ότι είχε υιοθετήσει ο Γιώργος Μάστορας. Η έρευνα της κυρίας Καρακατσούλη περιλαμβάνει την σωστή εξήγηση της συγκεκριμένης φράσης.
Κάπου στο βιβλίο γίνεται αναφορά στην περίπτωση του Γράβιγγερ ως επιρροής των Ελλήνων εθνικιστών. Αναφέρθηκε και στην ομιλία. Εντάξει, επειδή επιτρέπουμε να γίνεται λίγη πλάκα στα σχόλια του ιστολογίου μας δεν σημαίνει ότι οι κοινωνικοί επιστήμονες πρέπει να λαμβάνουν στα σοβαρά υπόψη τέτοιες πηγές. Προκαλεί την θυμηδία αυτή η υπόθεση. Είναι πολύ απλό. Δεν υπάρχει κανένας Γράβιγγερ και καμία επιρροή του στους Έλληνες εθνικιστές. Είναι ζήτημα αν τον γνωρίζει το 0,001% του ελληνικού εθνικιστικού χώρου ενώ οι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού που τον διάβασαν και παρήγαγαν την «μυθολογία» γύρω από το όνομά του δεν άσκησαν μαζική επιρροή στο εθνικιστικό κίνημα.
Στην απορία που εξέφρασε η κυρία Καρακατσούλη αν διαφορετικοί εκδότες του εθνικιστικού χώρου κυκλοφόρησαν τους ίδιους τίτλους γιατί είχαν εκπονήσει κάποιον κρυφό πολιτικό σχεδιασμό πολλαπλής επικοινωνιακής προβολής των ιδεών, η απάντηση είναι απλή. Όχι δεν είχαν εκπονήσει κανέναν τέτοιο σχεδιασμό. Τις περισσότερες φορές τρώγονταν σαν τα κοκόρια με αποτέλεσμα κάποιο «εστιατόριο» της Νέας Δημοκρατίας να κυκλοφορεί ένα βιβλίο και αμέσως ο ανταγωνιστής του, δήθεν «ελληνοκεντρικός», νεοεθνικιστής εκδότης να το κυκλοφορεί και αυτός για λόγους αντιπαράθεσης. Τα βιβλία δεν είχαν δικαιώματα, συνεπώς ήταν στο έλεος των «μαγαζιών» του χώρου.
Όπως και αν έχει, , το Ξίφος του Πνεύματος είναι ενδιαφέρον βιβλίο. Εύχομαι στην συγγραφέα του να συνεχίσει την έρευνα και να πυροδοτήσει ένα γόνιμο ακαδημαϊκό διάλογο για το θέμα που αναλύει.
Σχόλια:
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Νομίζω ο Κοττάκης (μπορεί κάποιος άλλος, δεν είμαι σίγουρος) σε μια άλλη παρουσίαση του βιβλίου, είπε ότι θα ήταν ενδιαφέρον να βγει κάποτε και μια μελέτη για τη μουσική (μέταλ και όχι μόνο) του εθνικιστικού χώρου στην Ελλάδα. Η Κ. είπε ότι δεν έχει ιδέα από μουσική, οπότε δεν μπορεί να το κάνει αυτή. Πάντως θα ήταν όντως ενδιαφέρον. Μετά το έργο της Κ. για τις εθνικιστικές εκδόσεις, ένα βιβλίο για την εθνικιστική μουσική και τους εθνικιστικούς διαδικτυακούς ιστοχώρους, θα ολοκλήρωνε μια ενδιαφέρουσα τριλογία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το βιβλίο αν εξαιρέσει κανείς ότι εστιάζει περισσότερο από ότι αναλογεί στο εστιατόριο του Νικόλα είναι πράγματι ενδιαφέρον.Ωραία η παρέμβαση σου Σταμάτη.
Σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά μια ερώτηση στα παιδιά της λέσχης.Πως κρίνετε τις διαρροές ότι ο Ερντογάν επιθυμεί αποχώρηση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ από το Αιγαίο; Θεωρεί ότι το ΝΑΤΟ "εμποδίζει" τα σχέδια του να προωθεί ροές μέσω θάλασσας στην χώρα μας,ή μήπως ετοιμάζεται για "θερμά επεισόδια" μετά την προσωρινή γαλήνη των τελευταίων 2 ετών;
Ποιος μπορεί να το απαντήσει αυτό; Μπορεί να είναι απλά και μια ρητορική που χρησιμοποιεί ως επικοινωνιακό σχήμα για να πατήσει σε αυτήν τόσο στο εσωτερικό όσο και σε διεθνείς επαφές με τον δεύτερο πόλο παγκόσμιας δυναμικής της Κίνας με την Ρωσία. Πάντως να θεωρεί ότι εμποδίζει το ΝΑΤΟ την μετανάστευση είναι μάλλον απίθανο να περνά ως σκέψη απ'το νου του. Έχουν περάσει όλοι οι μετανάστες του κόσμου από το Αιγαίο παρά την παρουσία του ΝΑΤΟ. Κάποιες φορές μπορεί να είναι και βοηθητική αυτή η παρουσία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φυσικά,για αυτό έβαλα την λέξη "εμποδίζει" σε εισαγωγικά.
Οι επαγγελματίες φασιστολόγοι που μιλάνε για σύμφυση εθνικισμού και οικονομικού φιλελεδισμού ίσως αναφέρονται στην περίπτωση των γαλλικών εκλογών του 2002, όπου ο τότε όψιμος Λεπέν φάνηκε -σύμφωνα πάντα με τις αγρίως μεροληπτικές ανταποκρίσεις των διεθνών δελτίων της εποχής- να τρέχει επί το καπιταλιστικότερον του "καραμανλικού" Σιράκ πάνω σε μια σειρά καυτών θεμάτων για την γαλλική κοινή γνώμη (ασφαλιστικό, αποκρατικοποιήσεις κτλ). Ίσως πάλι απλά να τσουβαλιάζουν κάτω από το tag "εθνικισμός" όλον τον ακροδεξιό εσμό που εμφανίστηκε προσφάτως στην ευρωπαική σκηνή. Μελόνι, Βίλντερς, AFD, Αυστροπολωνίες κτλ. Το δεύτερο σενάριο είναι το πιο πιθανό.
Επίσης, μου κάνει εντύπωση η στήριξη Μπενουά στο (ΟΑ)ΚΚΓ. Υπάρχει πουθενά η πλήρης δήλωση στα αγγλικά; Πάντως ο τωρινός γγ το τρώει το χάμπουργκερ στο Μπρούκλιν. Εκτός του ότι δίνει μετά μανίας Ζελέ και ΝΑΤΟ έκανε και την ουρανομήκη ατιμία να μην στηρίξει Μελανσόν στις προηγούμενες προεδρικές εκλογές εκλογές, στερώντας του έτσι τον β γύρο.
Κάποτε είχε δημοσιεύσει το Ένζυμο ή ο Μ.Κ. την σχετική δήλωση. Υπάρχει σχετική συνέντευξη. Αν ψάξουμε λίγο θα την βρούμε. Δεν είμαστε σίγουροι αν στήριξε το συγκεκριμένο κόμμα που γράφεις ή κάποια μικρότερη κομμουνιστική οργάνωση - κόμμα.
Ο Σταμάτης είπε...Το θέμα που εντόπισα έχει να κάνει με το ότι παρουσιάζονται στο βιβλίο ως διανοητές που επηρέασαν την πολιτική του νεοφασιστικού κινήματος ορισμένοι οι οποίοι υιοθέτησαν την ιδέα ότι η "Ευρώπη είναι ένα έθνος". Ενώ, αντιθέτως , τα νεοφασιστικά κόμματα ήταν εναντίον όχι μόνο της Ε.Ε αλλά και κάθε εκδοχής προωθημένης "ολοκλήρωσης" της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Υπάρχει απόκλιση, ενδεχομένως και αντίθεση, ανάμεσα στον λόγο και τις προτάσεις διανοητών που υιοθέτησαν ορισμένες θέσεις με τα πολιτικά νεοφασιστικά κινήματα.
Προς τον αναγνώστη που ρωτά για τις συνεντεύξεις: Δεν ρώτησε λίγους. Μίλησε με τους Μιχάλη Γεωργιλά, Χρίστο Γούδι, Γιάννη Γιαννάκενα, Σωτήρη Γιαννέλη, Πολύδωρο Δάκογλου, Γιώργο Δημητρούλια, Αλέξανδρο Καρρά, Δημοσθένη Κούκουνα, Πέτρο Μυλωνα, Κώστα Πλεύρη, Σωτήρη Σχοινά, Κωνσταντίνο Τσοπάνη.
Αν εξαιρέσουμε τους δύο Σωτήρηδες που μπορούσαν να μιλήσουν σοβαρά (πέρα από τις όποιες διαφωνίες μπορεί να έχει κανείς με θέσεις τους), ο Κούκουνας ήταν καλός άνθρωπος αλλά όντως στις παρυφές του χώρου, ο Γιαννάκενας,ο Γεωργιλάς, ο Πέτρος και ο Τσοπάνης έχουν μια καλή εικόνα του χώρου. Οι υπόλοιποι φανταζόμαστε τι θα είπαν. Φαίνονται στο βιβλίο οι "πληροφορίες" τους.
Επίσης, τα "εστιατόρια" αρνήθηκαν να παραχωρήσουν συνεντεύξεις. Δεν ήταν παράλειψη της κ. Καρακατσούλη.
o Λιακος ηταν εκ των ομιλητων που ανεφερε συγκεκριμενα το Heavy Metal και το NS Black Metal ως φυτωρια του Φασισμου και του Ναζισμου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αν μη τι άλλο η εμμονή του Λιάκου να ερευνηθεί το χέβι μέταλ και το nsbm αποδεικνύει στην πράξη ότι οι αριστεροί μετά την Κατεχάκη μας διαβάζουν σε όλα τα επίπεδα έχουν μια εικόνα του χώρου και υπολογίζουν τις πολιτικές κινήσεις
Συμφωνείτε στο να αναλύετε πολιτικά φαινόμενα σαν σε αυτά κυρίαρχο ρόλο να παίζουν ομάδες, ιδέες και θεωρίες κι όχι η πραγματικότητα της ταξικής κοινωνίας. Λες κι ο φασισμός όπου έγινε εξουσία δεν προωθήθηκε, δεν σπρωχτηκε, δεν έχουμε ιστορικό υπόβαθρο τι έγινε. Ο Σταμάτης έχει κάθε λόγο να μην χρησιμοποιεί αυτή την ανάλυση ως ρομαντικός. Έχει άλλα εργαλεία ανάλυσης. Οι υπόλοιποι που δεν είχαν το θάρρος και την υπομονή να τον αντιμετωπίσουν για ποια αριστερή δημοκρατία μιλούν. Αριστερά τύπου Τσίπρα και Κασσελάκη. Δεν μιλάμε με φασίστες μα είμαστε και δημοκράτες. Είμαστε με την εργατική τάξη και δεν είμαστε με τον σοσιαλισμό. Γελάω ασταμάτητα με το σημείο του κειμένου που περιγράφει τα μούτρα του Γαβρόγλου. Είναι σαν να ήμουν παρόν. Έχω δει την εικόνα πολλές φορές στο παρελθόν. Όταν ήμουν μέλος αυτού του μ@#ρδέλου.
Θα σου απαντήσουν ότι ακολουθούν τον Γκράμσι και όλα κομπλέ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο κομμουνισμός να δεις πως προωθήθηκε, σπρώχτηκε, τι ιστορικό υπόβαθρο είχε όπου έγινε εξουσία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας, και να την πάνε εκεί την κουβέντα θα σπάσουν τα μούτρα τους οι αστοί αριστεροί. Ο Γκράμσι είναι σαφής στους νόμους κίνησης της Ιστορίας. Η λαθροαναγνωση που κάνουν αυτοί πάει περισσότερο στον - έτσι κι αλλιώς- ιδεαλιστη-θετικιστη- Αλτουσέρ. Δεν είναι πια μαρξισμός.
Ανώνυμε, για πες μας τι σπρώξιμο δέχτηκε ο κομμουνισμός για να γίνει εξουσία στην Κούβα.
Προς τον ανώνυμο που σχολίασε για τον φασισμό του Σαλό και τον κομμουνισμό της Κούβας:
Πρώτον το σχόλιό σου ήρθε ένα λεπτό μετά το τελευταίο σχόλιο του Μονόκερου. Μπορεί να μην σημαίνει τίποτα. Μπορεί και να σημαίνει.
Δεύτερον δεν θα γίνει συζήτηση με ερωταποκρίσεις (να σου πω εγώ; να μου πεις εσύ κλπ). Εφόσον έχεις απτά επιχειρήματα ότι ο φασισμός του Σαλό ήταν υποκινούμενος και τα κομμουνιστικά καθεστώτα είχαν εγκαθιδρυθεί από κάποιο κεφαλαιοκρατικό παρασκήνιο, γίνε συγκεκριμένος.
Αν αρχίσει ανταλλαγή επιχειρημάτων με υπονοούμενα, θα καταλήξουμε σε συζητήσεις επιπέδου "εστιατορίων" και "Λάουρας".
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Νομιζω η Φλεφαλο διαλεξε την σωστοτερη μορφη παρεμβασης η οποία σπέρνει αμηχανία σε οσους μιλανε για καποιους σίγουροι οτι οι τελευταίοι δεν θα εμφανιστουν ποτέ.Πολυ θα ηθελαν οι " αριστεροι" κοσμοπολιτες να ενφανιζοντουσαν καποιοι " ουγκ" για να επαλληθευαν και το στερεοτυπο.Παντελονατη παρεμβαση απεναντι σε μια πρακτική που πάντα σιχαινόμουνα για λογους ηθικης ακόμα και οταν ημουν πιο δρομίσιος ας πουμε.Δεν πιστευω οτι ειναι σωστο κάποιος να μιλάει με τοση βεβαιοτητα για ενα αντιπαλο πολιτικο χώρο με τον οποιο δεν εχει ερθει ποτε σε επαφη με κανεναν ούτε προσωπικά.Ειλικρινα ποτε δεν το καταλαβα.Κάποτε σε κάποια μάζωξη ένας παραγοντισκος του αριστερου κοσμοπολιτικου χώρου με ψιλοέκανε πέρα απο τους υπολοιπους εξοργισμενος γιατι ειχε γινει μια ιστοσελιδα παρατηρητηριο κατα της ακροδεξιας και τον ρωτησα πώς διάολο την παρατηρουσε απο το σαλόνι του,αν οχι συνεργαζπμενος με την ασφάλεια.Γιατι οσοι ειμασταν και δρομισιοι( πορειες συναυλιες,γηπεδα κλπ) κατι ψιλομαθαιναμε πάντα απο την άλλη όχθη,αυτος πώς διαολο τα μαθαινε;
Τελος πάντων δεν συνεχιζω γιατι θα κουρασω.Οσο για τοννΓαβρογλου δεν ειναι ο τυπικος αριστερος( Με αυμμετοχη σε μαχητικες κινητοποιησεις).Ειναι ενας ευγενης αστος ολιγαρκης και διαβασμένος αλλα φλύαρος.
Ο/Η Κ.Π. είπε...Ο Αντώνης Λιάκος που αναφέρθηκε παραπάνω ήταν ομιλητής στην εν λόγω παρουσίαση βιβλίου;
Ο Σταμάτης είπε...Όχι στην παρουσίαση που παραβρέθηκα εγώ. Στην επόμενη που έγινε στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ.
Ο Southman είπε...Συμφωνώ ότι αυτή η ήρεμη, συγκροτημένη παρουσία από το πουθενά ήταν η καλύτερη επιλογή.
Ο Σταμάτης είπε...Σε αυτό τον χώρο, ναι.
Στην εκδήλωση που έγινε στην ΕΣΗΕΑ θα μπορούσαμε κάλλιστα να πάμε όσοι θέλαμε. Ο χώρος είναι πολύ μεγάλος, είχε πολύ κόσμο, δεν θα φαινόταν ότι πήγαμε να καπελώσουμε την εκδήλωση ακόμη και αν παίρναμε τον λόγο ένας ένας.
Μπράβο για την παρέμβαση και με τον τρόπο που έγινε. Δεν αντέχουν αυτοί οι άνθρωποι το να έχουν απέναντι τους έναν ομιλητή που θα ξέρει να μιλήσει και θα έχει επιχειρήματα. Αυτό τους δημιουργεί μεγάλη αμηχανία και εκνευρισμό μιας και θεωρούν τους εαυτούς τους άτομα που ανήκουν σε ανώτερους πνευματικούς κύκλους και κύκλους διανόησης. Θα προτιμούσαν χίλιες φορές να τους επισκεπτουν τίποτα ουγκανοι ώστε να το παίξουν θύματα παρά κάποιοι που μπορούν να τους αποδομησουν διά του λόγου.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ούτε και ξέρουν τι θέλουν. Το ωραίο είναι ότι διέκοψε τον Σταμάτη όταν πήγε να μιλήσει για τον έλεγχο που ασκεί η Νέα Δημοκρατία στον εθνικιστικό χώρο. Προτιμούν να μείνουν αιώνια στην αντιπολίτευση παρά να διαταραχθεί η ιδέα που έχουν για τον εθνικισμό.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Καλή παρέμβαση. Και μια κριτική για το βιβλίο από την Χρυσή Αυγή πριν ένα μήνα
https://xrisiavgi.com/2024/04/04/15/162621/
Για τον Γράβιγγερ δεν νομίζω η Καρακατσούλη να πήρε την αφορμή από τα σχόλια εδώ. Το βιβλίο τότε λογικά ήταν στην τελική ευθεία. Πάντως σε μια παρουσίαση που παρακολούθησα στο youtube τον ανέφερε ως τελείως άγνωστο σήμερα, χωρίς να εννοεί ότι είναι γνωστός στον εθνικιστικό χώρο. Γενικά άγνωστος. Τον ανέφερε επειδή είπε ήταν από τους πρώτους Έλληνες που μετέφρασαν κείμενα αυτού του χώρου, Στάινερ και Ρενέ Γκενόν. Σαν ένα εξτρά πραγματολογικό στοιχείο και ότι η βαλίτσα με τις μεταφράσεις τέτοιων έργων πάει τόσο πίσω που ούτε φανταζόμαστε. Αν είχε διαβάσει την συζήτηση θεωρώ βέβαιο ότι έστω σε μια υποσημείωση θα παρέπεμπε στο βιβλίο του Ίωνα Φιλίππου που τον αναφέρει ως εθνικοσοσιαλιστή και θα έκανε και μια σούμα των όσων είπε εδώ για την ευλογία του στην τελετή ίδρυσης της Χρυσής Αυγής. Θα εξυπηρετούσε άριστα τον σκοπό της να δείξει μια σύνδεση εσωτερισμού-εθνικισμού και στον ελληνικό χώρο, που τον υπαινίσσεται γενικά σε ευρωπαϊκό επίπεδο όταν λέει για τον Έβολα, αλλά και για να ασκήσει κριτική στις "παραϊστορικές παρεκτροπές" του χώρου, όπως το έκανε στην εκτενή αναφορά της στο "συνωμοσιολογικό" βιβλίο του Μιχαλόπουλου για τον Συκουτρή. Προφανώς δεν διάβασε για την Ahnenerbe και την ομάδα φίλων Γράβιγγερ που διέψευσαν. Αν μας διαβάζει η Καρακατσούλη, μετά και την παρέμβαση της ΦΛΕΦΑΛΟ, στοιχηματίζω ότι θα τα συμπεριλάβει στην δεύτερη έκδοση. Αλλά θα τα συμπεριλάβει χωρίς να την νοιάζει τόσο η αλήθεια, όσο το να εκθέσει τον χώρο για την έφεσή του στην "παραϊστορία".
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Της ΧΑ η "κριτική" είναι ένα χουλιγκανίστικο "παντού σας τρέχουμε κουφάλες" ντυμένο με λογία γλώσσα. "Επελαύνει ο εθνικισμός, επελαύνει η ΧΑ, δεν έχουν το μυαλό οι αριστεροί να κατανοήσουν την Ιδέα", γενικά ανόητες κομπορρημοσύνες που παράγουν αυτοεπιβεβαιωτικούς κλειστόμυαλους και echo chambers. Οι τύποι έχουν ακριβώς το ίδιο groupthink για το οποίο κατηγορούν τους αριστερούς. Η κριτική του Σταμάτη είναι απείρως πιο γόνιμη, αλλά προφανώς δεν τού κάνω και καμιά κολακεία συγκρίνοντάς τον με τη ΧΑ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Που ακριβώς διακρίνεις την λέξη επέλαση ή καποιο παράγωγο της στην κριτική του βιβλίου;
Έλα ρε φίλε τώρα.
"Η λάμψη της Εθνικής Ιδέας είναι ανεπανάληπτη."
"[η Χρυσή Αυγή] σε κάθε επίπεδο, αποτελεί μια ζώσα κοινωνική οντότητα με βαθιές παρελθοντικές ρίζες και πολλά υποσχόμενο μέλλον."
"αμφισβητούμε ανοιχτά τα συστατικά θεμέλια της παγκοσμιοποίησης."
Κι άλλα τέτοια σλογκανάκια φανφαρονικά, για να χαρούν οι νεαροί που μας διαβάζουν και να αισθανθούν γαμάτοι. Αυτή ήταν πάντα η ΧΑ και αυτή είναι και σ' αυτό το άρθρο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η λογοκρισία στην Ελλάδα
https://www.youtube.com/watch?v=9DYi6p9cNfU&list=PLuq8ytgaYSYWmiaN9s330pW1AzImytT43&index=6
Ο Eärendil είπε...Εύγε για την παρέμβαση! Θα ήθελα πολύ να βλέπω από μια μεριά τον Γαβρόγλου να στραβώνει και τους νεοαριστερούς να κοιτάνε τον Σταμάτη με βλέμμα παιδιού που ατενίζει μπαμπούλες xD Κατά τα άλλα δεν θέλω ακροδεξιό χώρο αλλά ένα αντικαπιταλιστικό κίνημα με εθνικιστικές θέσεις. Ή ακόμα καλύτερα εθνικομπολσεβικικό σε μια ρωμαίικη εκδοχή. Κάτι τέτοιο θα έκανε ακροδεξιούς, αντιφάδες, κκέδες και φιλελέδες να βγάλουν αφρούς.
ΥΓ Περάσατε από την Comicdom ή το συνέδριο του Δρόμου αυτό το ΣΚ;
Όταν λες εθνικομπολσεβικικό, εννοείς ως προς το οικονομικό σκέλος ότι δεν θα υπάρχει ατομική ιδιοκτησία και καμία ιδιωτική πρωτοβουλία στην οικονομία;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Οργανωμένα δεν πήγαμε. Πέρασε ο Γιάννης μια βόλτα. Σταμάτης και Αριστείδης ήταν στην συγκέντρωση για την γενοκτονία των Ποντίων.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εκτός από το λάθος με τους Γρηγόρη και Δημήτρη Μιχαλόπουλο, υπάρχουν και άλλα λάθη στο βιβλίο της (όχι πολλά πάντως), που της τα έγραψα σε αναλυτικό μέιλ που της έστειλα. Μου απάντησε άμεσα και με ευγένεια και λογικά θα τα διορθώσει σε 2η έκδοση.
Ανώνυμε διάβασε το Μανιφέστο του Paetel. Και επίσης, άλλο ατομική (προσωπική) ιδιοκτησία, άλλο ιδιωτική.
κοπριτης εδω...και παντα πιστος στην ωρα του!
Aπίστευτο: Γνωστός Κύπριος ντύνεται τις νύχτες γυναίκα και βγάζει €20.000 το μήνα
https://dailystarscyprus.com/news/2024/05/18/apisteyto-gnostos-kyprios-ntynetai-tis-nyxtes-gynaika-kai-bgazei-%E2%82%AC20.000-to/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR3NaKLRxb7lIuj8Re_cW9lfijbGbFyE__uJZpMWmwdUqnE7mGdeALsecpo_aem_AWWvPObUdYtbe9xPqpzwjQMfqUndtH0e_OixBS-_Fr6X1YIvZs8u9yvC50r74xKx3RcAdI-zE9uX7pKxBVpaA1H6
ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΩΡΑ Η ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑ ΣΑΣ ΠΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙΣ ΛΕΦΤΑ; ΚΑΘΗΣΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΤΕ ΓΙΑ 300 ΕΥΡΩ ΤΟ ΜΗΝΑ ΜΑΜΟΥΤΕ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ, ΘΡΗΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΑΣ ''ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ''!!!
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Για ξεκίνα τότε να δοκιμάζεις αυτή την εργασία. Εμφανίσου στον εθνικιστικό χώρο με γυναικεία αμφίεση και μετά να βγάζεις την περούκα για να μιλάς Λεμουρία.
Φτιάξε και ένα ιστολόγιο για να αναρτήσεις τις γυναικείες φωτογραφίες σου. Μπορεί να το εκτιμήσει αυτό ο χώρος και να σε επιβραβεύσει με πολλά χρήματα.
Το καλύτερο θα ήταν να σε συμπεριλάβει, με τις γυναικείες φωτογραφίες, η Άννα Καρακατσουλη στη δεύτερη έκδοση του "Ξίφους...". Θα κερδίσεις τη δημοσιότητα που ζητάς και κατά πάσα πιθανότητα θα ανεβάσεις το κασέ σου.
Κριτική της μπατσολάγνας ψευδοαριστερής Ρ. Βασιλάκη (που το 2015 έκανε δήθεν αναρχο-friendly έρευνα στα Εξάρχεια με σκοπό να ρουφιανεύει αντικρατιστές στη μπατσαρία, όπως έχουν ισχυριστεί πολιτικοί κρατούμενοι όπως ο Π. Γεωργιάδης κ.α.) στο βιβλίο της Καρακατσούλη. Ενδιαφέρον είναι ότι η Ρ. Β. βάζει τίτλο του πονήματός της το σύνθημα της ΦΛΕΦΑΛΟ "ούτε διαφωτιστές ούτε μεταμοντέρνοι":
https://www.koutipandoras.gr/article/oute-diafotistes-oute-metamonternoi-i-machi-tis-akras-dexias-gia-tin-ideologiki-igemonia/
Ο Σταμάτης είπε...Έχει εύλογη απάντηση ο τίτλος του άρθρου. Ήταν μια από τις παρουσιάστριες - συνομιλίτριες στην εκδήλωση που έκανα την παρέμβαση.
Έχει βγει φήμη στα Εξάρχεια ότι έπαιξε τέτοιο ρόλο;
Ναι Σταμάτη έχει βγει. Και ολόκληρη συζήτηση στο indy υπάρχει επ' αυτού.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Στείλτε ρε παιδιά και εδώ κανένα λινκ να δούμε και τα αριστερά εστιατόρια.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Για το ρόλο της Ρ. Β. εδώ (αρχική ανάρτηση ΚΑΙ σχόλια):
https://athens.indymedia.org/post/1628020/
Ρ. Β. = Δίκτυο επιστημονικών συμβούλων της Αστυνομίας. Επίσης Ρ. Β. = ΕΛΙΑΜΕΠ.
Ο Σταμάτης είπε...Για το πώς κατάφερε να τρυπώσει στις καταλήψεις και τα συναφή, είναι θέμα των αναρχικών να προβληματιστούν. Γιατί δείχνει άμεση επαφή, γνωριμία, εξοικείωση. Εκεί χρειάζεται προβληματισμός εκ μέρους σας.
Στα υπόλοιπα, περί συμμετοχής σε ιδρύματα, έρευνες και τα συναφή, καταλαβαίνω την εύλογη υποψία σου, αλλά είναι και κάπως δικαιολογημένο. Όσοι είμαστε σε αυτό τον κύκλο των κοινωνικών επιστημών και έχουμε διδακτορικό τίτλο σε αυτή την χώρα, λίγο πολύ είτε πρέπει να έχουμε επαφή με τα ιδρύματα που κάνουν αυτές τις έρευνες ή πρέπει να μείνουμε οριστικά άνεργοι ή πρέπει να εργαζόμαστε σε γαλέρες, όπως κάνω εγώ.
Αλλά ακόμα και στην ημιάγρια περίπτωσή μου, κάπως κάπου θα χρειαστεί να έρθει κανείς σε επαφή με τα συγκεκριμένα ιδρύματα. Για να γράψει συμμετοχή σε συνέδρια, έρευνες, άρθρα και τα λοιπά, προκειμένου κάποτε να το παλέψει μήπως γίνει ακαδημαϊκός. Επαγγελματική κανονικότητα είναι όλη αυτή η μαλακία (ασχέτως αν κάποιοι το παίρνουν στα σοβαρά και αλλοιώνονται από την επαφή με δαυτα).
Προφανώς υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που πρωταγωνιστούν σε τέτοιες έρευνες και σε όσους αναγκαζόμαστε να παρακολουθούμε συνέδρια ή να συνδεόμαστε ως επιστήμονες με τέτοιες μαλακίες για να γεμίζει το βιογραφικό και μας και να μην πεθάνουμε της πείνας. Αλλά η γενική εικόνα, η απτή πραγματικότητα, είναι η εξής. Ή αναγκάζεσαι να είσαι σε επαφή με αυτές τις παπαριές (για τον εαυτό μου μιλάω) και να τις παρακολουθείς, να αλληλογραφείς, να ακολουθείς καθηγητές που σε έχουν στηρίξει κ.α. ή αγοράζετε όλοι τα βιβλία των εκδόσεων Κλέος για να μπορέσει ένας διδάκτορας πολιτικής επιστήμης να ζήσει μακριά από όλο αυτό το παρά ακαδημαϊκό δίκτυο-χορό των πρακτόρων.
Ειδάλλως δεν γίνεται να το αποφύγεις. Είναι σαν να λες σε έναν ποινικολόγο να μην συναναστρέφεται τους εγκληματίες. Όσο και να το θέλει είναι η δουλειά του που το επιτάσσει. Ειδάλλως θα πεθάνει από την πείνα ή θα κάνει τις δουλειές που έχω κάνει εγώ κατά καιρούς.
Εγώ είχα συμμετάσχει σε μια διαδικτυακή παρουσίαση αρχές Μαρτίου, μέσω Zoom... Πραγματική σφηκοφωλια , όλοι αριστεροί μέχρι ακροαριστεροι. Η κ. Καρακατσουλη βέβαια με αξιοπρέπεια, απλά ανέλυσε το έργο της. Έκανα και μια παρέμβαση ώστε να δώσω το στίγμα ότι ακριβώς δεν είμαστε ακροδεξιοι και διαφωνούμε κάποιοι.
Και επίσης τόνισα και εκείνα τα γραφικά της δεκαετία του 90 με τις παρουσιάσεις όλων των αποθανών τύπων της ακροδεξιάς με τις θεωρίες τους για περίεργες καταγωγής Ελλήνων, παντοδυναμία και όλα αυτά τα γελοια.
Πάντως σε γενικές γραμμές μιλάνε για εμάς χωρίς εμάς και δυστυχώς μας έχουν καπελωσει οι διάφοροι απίστευτοι ακροδεξιοί και πατριωτες YouTube και άλλοι.
Καλή συνέχεια και κουράγιο στην χαβουζα του ...χωρου
Θα την σώσει την κατηγορία η Βερόνα; Τι βλέπεις;
Το σώσαμε ηρωικά..ενάντια στα προγνωστικα
https://www.facebook.com/teleSUR/posts/pfbid035dMqpK9WiqJqFgfxuahKz8rPatAVnhm4HJhbTt9CQAcm2KHBJGZCLUmRGWGx56Nel
Το κανάλι των πατριωτικών-αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Λατινικής Αμερικής, TeleSUR, έκανε σήμερα αφιέρωμα στο Μίκη Θεοδωράκη και τον ονόμασε φυσιογνωμία ζωτικής σημασίας για τη διάσωση και τη διατήρηση της παράδοσης, της ιστορίας και του πολιτισμού της Ελλάδας. Στα σχόλια κάποιος τον αποκαλεί un nacionalista puro (ένας καθαρός εθνικιστής).
"Στα σχόλια κάποιος τον αποκαλεί un nacionalista puro (ένας καθαρός εθνικιστής)."
Αυτό μου θυμίζει την ατάκα του Μπενίνι για τον Μπερλιγουέρ: "un comunista guaranteed" (ή κάπως έτσι, δεν ξέρω ιταλικά). Πέρα απ' την πλάκα ο Μίκης στάθηκε μαχητικά στο σωστό οδόφραγμα σε όλες τις κρίσιμες εθνικές καμπές και μάλιστα μέχρι τα βαθιά γεράματα. Κυπριακό των 50s, Σερβικό, μνημόνια, Σκοπιανό.
Μιας και αναφέρθηκε ο εθνικομπολσεβικισμός, βάζω την πρόσφατη συνέντευξη του -κάποτε αυτοαποκαλούμενου Ε/Μ- Ντούγκιν στον Κάρλσον. Ίσως δεν λέει κάτι το εξαιρετικά πρωτότυπο που δεν το έχει ακούσει κανένας, ωστόσο η περιγραφή της σημερινής δυτικής μεταμοντέρνας χαβούζας παρουσιάζει σημαντικό ενδιαφέρον:
https://www.youtube.com/watch?v=GIULmTprQ6o
ίσως η μοναδική παραφωνία της πορείας του Μίκη ως προς τα εθνικά και τα διεθνή είναι όταν το 1999 στην υπόθεση Οτσαλάν κάλυψε Σημίτη. Στα άλλα, ναι, ήταν αντιιμπεριαλιστής ΕΔΑίτης που κατέβαινε σε πορείες για την Κύπρο, αντιΝΑΤΟικός, ελληνοκεντρικός και στη μουσική του.
Η Σταμάτης είπε...Μάλλον του έμεινε η επιρροή της 4ης Αυγούστου στον εθνοκεντρικό του τρόπο σκέψης. Κάτι παρόμοιο είχε πει στη συνέντευξη στην Ακρίτα.
Πάντως είχε κάνει κι άλλες παρασπονδίες πέρα από αυτή που αναφέρεις (η οποία δεν ήταν έτσι ξεκάθαρη). Την εποχή της νίκης του εξουσιαστικού νεοφιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης, στήριξε Μητσοτάκη. Δεν ήταν μόνο εσωτερική υπόθεση. Είχε να κάνει και με την σύνδεση της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας με το διεθνές νεοφιλελεύθερο πάρτι.
Στο παρελθόν είχε επίσης παράδοξες ταλαντώσεις.
Ως μουσικός και συνθέτης ήταν πολύ δυνατός. Ως πολιτικός ήταν λίγος.
Όμως εκείνο που έχει σημασία για το άρθρο είναι ότι την περίοδο που εστιάζω είχε υιοθετήσει ξεκάθαρες εθνικιστικές θέσεις ενώ οι συνεργάτες του στην Σπίθα αποδέχονταν άνευ ενδοιασμων τον όρο ως αυτοπροσδιορισμό δικό μου, της λέσχης και άλλων συμμετεχόντων στις συνελεύσεις για την συμφωνία των Πρεσπών.
Γεγονός που θέτει ένα μεθοδολογικό θέμα σε σχέση με τα υπόλοιπα που αναφέρω στο άρθρο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Στην Ακρίτα έθεσε πολύ ακροθιγώς ένα ζήτημα που επίσης πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης, γιατί και άλλοι εκείνης της γενιάς το έχουν αναφέρει: τον ρόλο που έπαιξε η ΕΟΝ του Μεταξά στην κοινωνικοποίηση της νεολαίας. Τα παιδιά που ήταν στην ΕΟΝ έγιναν αργότερα η γενιά της ΕΠΟΝ. Χωρίς την περίοδο κοινωνικοποίησης επί Μεταξά θα ήταν πιο δύσκολο να μπορέσει αργότερα το ΕΑΜ να αποκτήσει τέτοιο έρεισμα στη νεολαία.
Το ΚΚΕ πρέπει να στέλνει κάθε 4η Αυγούστου στεφάνι στον τάφο του Κυβερνήτη
Πρώτα, γιατί με τις διώξεις και τις εξορίες έφτιαξε στη συνείδηση του λαού την εικόνα του Κόμματος το οποίο πολεμούμενο νικά (ενισχύοντας την σύνδεση των κομμουνιστών με τους πρωτοχριστιανούς).
Δεύτερον γιατί με την, πραγματικά εμπνευσμένη επιμονή του να βγάλει την ελληνική νεολαία από το καταπιεστικό σπίτι προς στην ύπαιθρο και την γυμναστική (αγόρια και κορίτσια της ΕΟΝ) έφτιαξε την μαγιά για την συγκλονιστικότερη στιγμή της Ελληνικής Νεολαίας, την ΕΠΟΝ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μια λίγο σχετική απορία. Γιατί στην Πολιτεία κολλάνε δικά τους αυτοκόλλητα στα βιβλία; Έχει σχέση με το δίκτυο διανομής κλπ;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δικά τους αυτοκόλλητα εννοείς μια μικρή στάμπα τους μαζί με το bar code και την τιμή του βιβλίου στο οπισθόφυλλο;Δεν θυμάμαι αν φέρει κάποιο διακριτικό σήμα της πολιτείας αυτό.Δικούς τους σελιδοδείκτες ναι,αυτό θυμάμαι ότι το έχουν σε κάθε παραγγελία τους.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Τα αυτοκόλλητα που αναγράφουν την τιμή, εννοείς; Δεν το γνωρίζουμε αυτό.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν εννοώ αυτό με το barcode. Είναι ένα αυτοκόλλητο με κάτι σαν ρίγες, στο εσωτερικό του οπισθοφύλλου. Είναι λίγο παράξενα, δεν έχω δει αλλού, ούτε έχουν στοιχεία πάνω.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το να λέμε ότι οι νέοι που ήταν στην ΕΟΝ πήγαν στην ΕΠΟΝ είναι απλοποιημένη παρουσίαση μιας κατάστασης και ευσεβείς πόθοι αυτών που τα γράφουν αυτά. Ναι είναι γεγονός ότι αρκετά παιδιά πήγαν στην ΕΠΟΝ, αλλά από εκεί και πέρα, υπήρξαν διάφορες κατευθύνσεις. Η αστική αντιστασιακή οργάνωση Εθνικό Κομιτάτο πλαισιώθηκε από νέους της ΕΟΝ. Η οργάνωση Σπίθα που ίδρυσε η κόρη του Μεταξά, ήταν αποκλειστικά πλαισιωμένη από πρώην ΕΟΝίτισες. Είναι πολλά τα παραδείγματα. Τώρα για τα υπόλοιπα τι να πω, έγινε και η ΕΠΟΝ η πιο ένδοξη στιγμή της ελληνικής νεολαίας και σε άλλο σχόλιο είδα πως η ΕΔΑ έγινε κόμμα που σχεδόν πρέπει να θαυμάσουμε, διότι ήταν «αντιδυτικό» και «αντι-ιμπεριαλιστικό»...Εκεί φτάνουμε όταν μας κυριεύουν οι ιδεολήψίες και φετιχοποιούμε τόσο την «ιστορία των ιδεών», αγνοώντας όμως την πολιτική ιστορία, την πραγματική ιστορία δηλαδή, δρώντων προσώπων και αποτελέσματος δράσεως αυτών (γεγονότα δηλαδή)...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Γιατί μπλέκεις την ιστορία των ιδεών στη συζήτηση; Ο αντιδυτικός προσανατολισμός ενός κινήματος ενδέχεται να έχει εθνικιστικές ή και αριστερές ιδεολογικές καταβολές. Τα δρώντα πρόσωπα από τι κινητοποιούνται; Από αόρατες δυνάμεις; Δεν υπάρχει ιδεολογικό περιεχόμενο και υπόβαθρο στη δράση τους; Ακόμη και ταξικό.
Μοιάζει πολύ με αυτά που λέει το παρεάκι Τέλη - "Πέρδικα" αυτή η νεφελώδης ατομικιστική προσέγγιση. Σκέτη η ιστορία χωρίς ερμηνεία της θα δώσει απαντήσεις σε τι; Σε ποιο ακριβώς ερώτημα;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Για να το πω πιο απλά, έχετε κολλήσει τόσο με την "ιστορία των ιδεών" που σε πολλές περιπτώσεις δεν κοιτάτε αν κάποιο πρόσωπο με κάποια πράξη του ή και την εν γένει πορεία του, στην τελική ωφέλησε το έθνος (εφόσον δηλώνετε εθνικιστές αυτό λογικά θα έπρεπε να σας ενδιαφέρει), αλλά κολλάτε στο ότι αυτός ήταν π.χ. φιλοδυτικός, "δημοκράτης" (άρα οπαδός του μισητού Διαφωτισμού) κλπ. Αντίστοιχα, τον οποιονδήποτε που κρίνετε ως αντι-διαφωτιστή, είστε έτοιμοι να τον δεχτείτε a priori κι ας υπήρξε καταστροφικός, διεφθαρμένος, σαλταρισμένος ή γενικά οτιδήποτε αρνητικό.
Αυτό που θέλουμε να σου πούμε είναι ότι δεν είναι αυτό που ενδιαφέρει τον εθνικιστή αν κάποιος ωφέλησε το έθνος. Αυτό ενδιαφέρει τον πατριώτη (εθνικιστή, αριστερό, δεξιό, αναρχικό ή οικολόγο). Άσε που και το τι ωφελεί το έθνος κρίνεται σε κάποιο βαθμό από την ιδεολογική σκοπιά του καθενός και δεν υπάρχει πάντοτε γενικά αποδεκτή συμφωνία στο τι είναι (πχ ο εθνικιστής θεωρεί το μνημόνιο ταπείνωση, ο δεξιός ευλογία). Έτσι είναι η πολιτική. Φαίνεται ότι ορισμένοι δεν το έχουν καταλάβει ακόμη ή κάνουν ότι δεν το καταλαβαίνουν.
Ο εθνικιστής, λοιπόν, είναι εκφραστής μιας πολιτικής ιδεολογίας, ενός πολιτικού χώρου, με συγκεκριμένες θέσεις για την οργάνωση του δημόσιου βίου. Δεν είναι κάποιος που γενικώς και αορίστως αγαπά το έθνος του. Μπορεί ο προσδιορισμός "εθνικισμός" να μην είναι ακριβής. Να χρειάζεται το συμπλήρωμα του αντιδιαφωτιστικού πολιτικού Ρομαντισμού (ή εναλλακτικά των πιο συχνών σε χρήση νεοφασισμού, ριζοσπαστικού συντηρητισμού κλπ) για να γίνει σαφέστερος. Αλλά στην πολιτική καθημερινή ορολογία γίνονται αυτές οι περικοπές λέξεων για λόγους συντομίας (ακόμη πιο αόριστες όμως είναι οι έννοιες Αριστερά και Δεξιά).
Όπως και να έχει, εμείς φροντίζουμε να είμαστε σαφείς. Δεν μπορεί μετά από τόσα χρόνια αρθρογραφίας ένας αναγνώστης μας να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί τι πραγματικά είναι και τι σημαίνει ο όρος εθνικισμός όταν τον χρησιμοποιούμε.
Επίσης είσαι άδικος στο θέμα του πώς κρίνουμε τους αντιδιαφωτιστες. Έχεις δει να γράφουμε κάτι τόσο θετικό για τον Φίλμερ και τους προρομαντικους συντηρητικούς; Δεν έχεις διαβάσει τα αρνητικά μας σχόλια ή άρθρα για τον Αθανάσιο τον Πάριο και τον Νικόδημο; Δεν έχεις διαβάσει ότι ούτε τους Παπουλάκους και τους φιλορθόδοξους εντάσσουμε στο πλαίσιο των πολιτικών ιδεών μας;
Δεν είναι λοιπόν η τάση μας να δεχόμαστε κάθε αντιδιαφωτιστή που σε ενοχλεί. Είναι η τάση μας να διακρίνουμε τον ρομαντικό αντιδιαφωτιστικό εθνικισμό από τον "πατριωτισμό" της Δεξιάς και του φιλελεύθερου Διαφωτισμού. Και δεν ξέρουμε αν το κάνεις επειδή είσαι Δεξιός, φιλελεύθερος, νεοδημοκράτης κλπ, αν το κάνεις γιατί πίσω από όλα αυτά υποστηρίζεις παγανιστικές θέσεις ή γιατί όντως δεν καταλαβαίνεις τι γράφουμε. Το σίγουρο είναι ότι ο στόχος μας είναι να αναδείξουμε την διαφορά και την αυτονομία του πολιτικού μας χώρου και της ιδεολογίας μας από το πρακτόρικο εναγκαλισμό της Δεξιάς. Θα το υποστείτε αυτό. Ή θα σταματήσετε να μας διαβάζετε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Δεν είμαι ο ανώνυμος που εκθειάζει την ΕΠΟΝ αλλά είμαι περιεργος ποιους φιλοδυτικούς '''διαφωτιστες' θεωρείς ότι ωφέλησαν το έθνος. Γιατί αυτό υπονοεί το σχόλιο σου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τι ακριβώς συγκρίνουμε τώρα;
Τα 5 πλουσιόπαιδα κάποιας Σπίθας και κάποιου Κομιτάτου, με τις εκατοντάδες χιλιάδες των ΕΠΟΝιτών; Με την οργάνωση που συσπείρωσε τον ανθό της ελληνικής νεολαίας, από Μάνο Χατζιδάκι ως Τίτο Πατρίκιο ως Ιάννη Ξενάκη ως Άννα Συνοδινού ως Ναταλία Μελά ως Κωνσταντίνο Δεσποτόπουλο και δεν συμμαζεύεται; Οι εκατοντάδες χιλιάδες ΕΟΝίτες έγιναν εκατοντάδες χιλιάδες ΕΠΟΝίτες. Δεν έγιναν ούτε Σπίθοι ούτε Κομιτάτοι. Τι να κάνουμε τώρα; Και η γενιά της ΕΠΟΝ δεν ήταν η γενιά του 1920 η αποκομμένη στην ύπαιθρο, αλλά η κοινωνικοποιημένη νεολαία μέσα από την εμπειρία της ΕΟΝ.
Ή να ξεχάσουμε ότι η ΕΔΑ δεν ήταν το κόμμα που έκανε τις μεγαλειώδεις πανελλαδικές διαδηλώσεις υπέρ της ΕΟΚΑ στα 50s και ο αγγλόδουλος Καραμανλής έβαζε τους μπάτσους και τους παρακρατικούς να σπάνε τις πορείες;
Να αρνηθούμε τι; Ότι το Μανιφέστο των Λαμπράκηδων ζητούσε Ένωση Κύπρου με Ελλάδα; Ότι τιτάνες του εθνικιστικού χώρου, όπως ο γερμανοτραφής και εθνικοσοσιαλιστής οικονομολόγος Δημοσθένης Στεφανίδης είχε καταρτίσει το οικονομικό πρόγραμμα της ΕΔΑ; Ότι ο αστός εθνικιστής Άγγελος Τσουκαλάς ήταν ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της ΕΔΑ; Ότι ο Λαμπράκης και άλλοι κορυφαίοι φωτισμένοι αστοί, η οξυδερκής μειοψηφία του ελληνικού αστισμού, αυτοί που αντιλαμβάνονταν την υποδούλωση και την αποβιομηχανοποίηση που έφερνε η αμερικανοκρατία εκείνη την εποχή, συσπειρώνονταν στην ΕΔΑ;
Ποιος ο λόγος να εθελοτυφλούμε σε ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ για να μη χάσουμε κάποια ξεφλουδισμένη δεξιίστικη ιδεολογική "καθαρότητα";
Σε τι θα μας βοηθήσει το να αρνιόμαστε τον παλλαϊκό χαρακτήρα κινημάτων επειδή τυχαίνει αυτά να μην συνάδουν με τα προσωπικά πολιτικά μας πιστεύω, και να υπερδιογκώνουμε άλλα εντελώς ασήμαντα που τυχαίνει να ταιριάζουν με τα προσωπικά πολιτικά μας πιστεύω; Μου θυμίζεις κάτι λίμπεραλ τυπάκους που, αναφορικά με το παλαιστινιακό, προσπαθούν να υπερτονίσουν τη "δράση" κάποιων κεντρίστικων πασιφιστικών πρωτοβουλιών μέσα στον παλαιστινιακό πληθυσμό και να υποβαθμίσουν τον παλλαϊκό αντιστασιακό χαρακτήρα της Χαμάς, επειδή τυχαίνει να διαφωνούν με την ιδεολογία της.
Καταλαβαίνεις φαντάζομαι πόσο αυτογελοιοποιείται κάποιος που κατηγορεί άλλους για ιδεοληψίες και παράβλεψη γεγονότων την ίδια στιγμή που ο ίδιος βγάζει από τη μύγα ξίγκι προσπαθώντας να φτιάξει ιδεολογικά αποκλειστικές (δεξιίζουσες, αντιαριστερές) αφηγήσεις "αντι-ιστορίας" προκειμένου να μην παραδεχτεί γεγονότα, έτσι;
Γράφεις "Ο εθνικιστής, λοιπόν, είναι εκφραστής μιας πολιτικής ιδεολογίας, ενός πολιτικού χώρου, με συγκεκριμένες θέσεις για την οργάνωση του δημόσιου βίου", όταν όμως κάποτε σας ρώτησα σε τι ακριβώς πολιτειακό μοντέλο-πολίτευμα πιστεύετε εκεί στη Λέσχή, η απάντηση σας ήταν τα πάντα όλα (πλην κοινοβουλευτικής δημοκρατίας φυσικά) και στην ουσία τίποτα! Και λίγος φασισμός και λίγη μοναρχία κλπ κλπ. Αν θέλετε να σας πάρουμε στα σοβαρά, κάποτε πρέπει να μιλήσετε με πολύ συγκεκριμένους όρους περί πολιτεύματος, περί οικονομίας, περί εξωτερικής πολιτικής κλπ, ώστε να δούμε επιτέλους που συμφωνούμε και που διαφωνούμε. Ωραία τα αντί, τύπου αντι-διαφωτιστής, αντι-καπιταλιστής, αντι-δημοκράτης, αντι-δυτικός, αλλά επιτέλους θα θέλαμε να δουμε και συγκεκριμένες θέσεις, όχι μόνο αρνήσεις.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ένας πρωτοετής φοιτητής κοινωνικών επιστημών, μπορεί και ένας μαθητής του λυκείου, είναι σε θέση να διακρίνει την διαφορά ανάμεσα στην ιδεολογία και το πολίτευμα. Εφόσον δεν μπορείς να αντιληφθείς τα του λυκείου, θες να σε πάρει κανείς στα σοβαρά για να συζητήσουμε τα περαιτέρω; Ολοκλήρωσε πρώτα τις λυκειακές σου σπουδές και έλα μετά να συζητήσουμε τα των εξετάσεων για τις ανώτερες βαθμίδες.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εσύ, ανωνυμοποιημένε Μονόκερε, σε τι πιστεύεις που να μην είναι "αντί"; Για πες μας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ερωτάτε τον εαυτό σας κύριε Γ. Σαιντ;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μίλησες για "συγκεκριμένες θέσεις για την οργάνωση του δημόσιου βίου" και μου λες ότι η ερώτηση μου περί πολιτεύματος είναι άσχετη με αυτό και άσχετη με την ιδεολογία; Σοβαρολογουμε τώρα; Ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός δεν πρότειναν μια συγκεκριμένη μορφή πολιτεύματος; Ρώτησα για πολίτευμα, οικονομική πολιτική, εξωτερική πολιτική, αν όλα αυτά δεν έχουν σχέση με "συγκεκριμένες θέσεις για την οργάνωση του δημόσιου βίου", τότε τι να πω...Για οικονομία της συζήτησης θα δεχθώ ότι οι γνώσεις μου είναι επιπέδου λυκείου, εσείς μιας και τα ξέρετε όλα μπορείτε να μου απαντήσετε στα ερωτήματα μου; Δεν ειρωνεύομαι, ειλικρινά θα ήθελα να μάθω ποιες είναι οι θέσεις της Λέσχης περί πολιτειακής οργάνωσης του κράτους, οικονομικής πολιτικής και εξωτερικής πολιτικής
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Να σοβαρολογήσουμε με καραγκιόζηδες δεν γίνεται. Σου απαντάμε γιατί κατανοούμε ότι τα άτομα μειωμένης αντίληψης, όπως εσύ, χρειάζονται επαναλήψεις.
Όπως έχουμε γράψει κατά καιρούς εθνικοσοσιαλισμός και φασισμός στην καθαρή τους εκδοχή δεν υπάρχουν από το 1945. Υπάρχουν κινήματα που υπάγονται στο γενικότερο ρεύμα που οι κοινωνικές επιστήμες ονομάζουν νεοφασισμό. Υπάρχει και η εκφυλισμένη εκδοχή, ο μεταμοντέρνος νεοεθνικισμός (Τραμπ, Ορμπάν, Μελόνι κλπ). Ας τον αφήσουμε αυτό ν γιατί δεν αφορά εμάς ή το ερώτημα που έθεσες. Πάμε στο νεοφασισμό.
Τα νεοφασιστικά κινήματα και κόμματα διαφέρουν σε δύο κύρια σημεία από τον παλιό προπολεμικό φασισμό και εθνικοσοσιαλισμό. Ενώ διατηρούν τον εθνικισμό, τον συντηρητικό σοσιαλισμό και την παραδοσιοκρατία (κάποτε και την πίστη στην χαρισματική ηγεσία) του παλιού φασισμού, διαφέρουν σε δύο σημεία. Πρώτον, δεν υποστηρίζουν την δικτατορία. Αποδέχονται την μαζική δημοκρατία ως τρόπο εκλογής και ελέγχου των κυβερνήσεων. Δεν υπόσχονται ότι θα καταργήσουν τις εκλογές, όπως τα προπολεμικά φασιστικά κινήματα. Δεύτερον δεν είναι ρατσιστικά με τον τρόπο που ήταν τα φασιστικά κινήματα. Διατηρούν τον φυλετισμό ως στοιχείο της εθνικής σύστασης, αλλά δεν πολιτεύονται βάσει μιας αφήγησης που ψάχνει κρανία, καθαρούς τύπους και πανάριες ομοεθνίες. Όποιος είναι εναντίον του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού και εναντίον κάθε διεθνιστικής πολιτικής, υπερασπιζόμενος την εθνική ταυτότητα και παράδοση, είναι δυνάμει πολιτικός σύμμαχος των νεοφασιστικών κινημάτων.
Αυτά για να τα διαβάσεις, να τα μάθεις καλά και να εξεταστείς. Κεντρική ιδέα που πρέπει να κρατήσεις είναι ότι μόνο γραφικοί και ημίτρελοι πολιτεύονται σήμερα στο όνομα του παλιού προπολεμικού φασισμού. Πάει αυτό. Μετά τον ΒΠΠ υπάρχει νεοφασισμός. Όπως είναι επίσης διαφοροποιημένα και τα φιλελεύθερα ή τα αριστερά κόμματα από τα αντίστοιχα προπολεμικά.
Εφόσον δεν γνωρίζεις τα βασικά του δημοτικού της πολιτικής και της ιστορίας των ιδεών, δεν έχει νόημα να σου απαντήσουμε στα υπόλοιπα που ρωτάς. Μάθε πρώτα αυτά, ξαναδιάβασε τα άρθρα μας και έλα για να σε εξετάσουμε. Αν περάσεις την τάξη θα σου διδάξουμε και την υπόλοιπη ύλη.
«Αγαπητέ» ανώνυμε ΕΔΑίτη της Τρίτης 21 Μαίου 2024, έχεις διαβάσει τα επίσημα ντοκουμέντα του ΑΚΕΛ και του ΚΚΕ για το θέμα της Κύπρου και της Ένωσης; Πολύ αμφιβάλλω διότι αν το είχες κάνει (ενδεικτικά μπορείς να βρεις πολύ υλικό στο βιβλίο του αγωνιστή της ΕΟΚΑ, Σπύρου Παπαγεωργίου «ΑΚΕΛ το άλλο ΚΚΕ») θα διαπίστωνες ότι αυτά τα κόμματα στο συγκεκριμένο θέμα ήταν ο ορισμός της κωλοτούμπας! Κωλοτούμπας που δεν προέκυπτε από τυχόν νηφάλια επανεξέραση δεδομένων, αλλά λόγω τυφλής υποταγής στις θέσεις που εκάστοτε πρέσβευε η ΕΣΣΔ! Οπότε ναι, είναι αλήθεια ότι η ΕΔΑ «ήταν το κόμμα που έκανε τις μεγαλειώδεις πανελλαδικές διαδηλώσεις υπέρ της ΕΟΚΑ στα 50s», αλλά το ζήτημα είναι γιατί το έκανε! Ποιος τέλος πάντων έκανε τον αγώνα της ΕΟΚΑ; Οι κομμουνιστές ή ο Γρίβας (αντικομμουνιστής, βενιζελικός επί Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, μεταξικός στη συνέχεια και πάντα βασιλόφρων) και άνθρωποι που πίστευαν σε άλλα ιδεώδη; Ήταν ποτέ ο Γρίβας αντιδυτικός εκ πεποιθήσεως; Πήγε μήπως να συμπράξει πολιτικά με την ΕΔΑ αρχές δεκαετίας του ’60 ή μήπως πήγε να ηγηθεί της κίνησης για ένωση των λεγομένω κεντρώων δυνάμεων; Ήθελα να ήξερα ειλικρινά, έχεις διαβάσει τα απομνημονεύματα του Γρίβα για τον αγώνα της ΕΟΚΑ, να δεις τι πόλεμος του έκαναν οι κομμουνιστές; Είχαν προηγούμενα έτσι κι αλλιώς διότι την εποχή της δράσης της «μεγαλειώδους ΕΠΟΝ» ο γρίβας ηγούταν της κακιάς Χ και ο ωοών νοείτω...Εν τέλει μόνο κάποιος παλαβός ή εντελώς αδιάβαστος μπορεί να την βρίσκει με την ΕΟΝ και τον Μεταξά και ταυτόχρονα με την ΕΠΟΝ. Ήθελα να ήξερα αν με τέτοιες ιδιόρρυθμές απόψεις συμφωνεί και η ίδια η Λέσχη...
Υ.Γ. ο Άγγελος Τσουκαλάς υπήρξε και υπουργός επί 21ης Απριλίου, αλλά απ’ότι ξέρω την 21η Απριλίου εσείς οι «ρομαντικοί εθνικιστές» δεν την γουστάρετε...
Οι ρομαντικοί εθνικιστές αναγνωρίζουν ότι στα θέματα διαχείρισης του κράτους η επταετία ήταν σαφώς καλύτερη από όλες τις άλλες μεταπολεμικές κυβερνήσεις. Αλλά δεν ήταν και κάτι πολύ δύσκολο να το πετύχουν αυτό σε συνθήκες δικτατορίας. Αν περάσουμε από το επίπεδο της διαχείρισης σε εκείνο της πολιτικής ιδεολογίας και του λόγου θα διαπιστώσουμε ότι ήταν μια κυβέρνηση τυπικής αστικής Δεξιάς με αρκετά δάνεια συντηρητικού εθνικισμού. Τα οποία όμως εξέφραζε με αισθητική χοντροκοπιά και άγνοια περί του ρομαντικού τους υποβάθρου.
Το ερώτημα είναι αν εσύ θυμάσαι πόσο καλή σχέση είχε ο Παπαδόπουλος με τον κομμουνιστή ηγέτη της Ρουμανίας Τσαουσέσκου. Το θυμάσαι αυτό εσύ ο προσανατολισμένος προς τη Δύση; Μήπως θυμάσαι την γραμμή επαφής του Γρίβα με τον Φιντέλ; Αυτό σου διέφευγε μήπως; Το ότι σχεδίασαν όλα όσα ακολούθησαν στο κυπριακό οι Βρετανοί το θυμάσαι; Για ποιο λόγο φυτεύτηκε ο Καραμανλής στην ηγεσία της ελλαδικής Δεξιάς παρακάμπτοντας τον κλάσεις ανώτερό του Παναγιώτη Κανελλόπουλο; Είχε μήπως καμία σχέση με το κυπριακό αυτή η επιλογή; Τον Κίσσινγκερ, τον Μπονάνο, όλους αυτούς μήπως τους ξεχνάς; Την λαϊκή μυθολογία του χώρου για την φράση του Ιωαννίδη περί του ρόλου των ΗΠΑ στο κυπριακό και την προοπτική να γίνει όλη η Ελλάδα κομμουνιστική, κι αυτή την ξεχνάς;
Αν τα ξεχνάς αυτά, θα σου τα θυμίσουμε εμείς. Όπως θα σου θυμίσουμε ότι είμαστε με το "ούτε ούτε". Ούτε φιλελευθερισμός ούτε αριστερά.
Ο ΜΑΛΘΟΥΣ ΠΕΘΑΝΕ, ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ ΚΙΝΕΖΟΙ
Σε μια παλιότερη εποχή ο "πλούτος των εθνών" θεωρούταν στην καλύτερη περίπτωση εντελώς ανεξάρτητος από το μέγεθος του πληθυσμού τους και στη χειρότερη αντίθετος με το μέγεθος του πληθυσμού·μια εποχή που κυριαρχούσε ακόμα το φάντασμα των χωρών όπου οι άνθρωποι ζούσαν ο ένας πάνω στον άλλο, σε ωκεανούς εξαθλίωσης και ανέχειας. Σήμερα, μόνο η άνιση ανάπτυξη της Ινδίας έχει απομείνει να θυμίζει αυτή την ιδέα του μεγάλου πληθυσμού ως συνώνυμου της εξαθλίωσης.
Το "κινεζικό θαύμα" συνίσταται εν μέρει στην τεκμηρίωση της κατακλυσμικής διαφοράς μεταξύ του πληθυσμού ως θάλασσας πεινασμένων στομάτων και του πληθυσμού ως ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ. Η Κίνα είναι η χώρα που ανέδειξε τον τεράστιο πληθυσμό ως κάτι εντελώς διαφορετικό από "πληγή": ως αδύνατο να αντιμετωπιστεί παραγωγικό πλεονέκτημα, που σε ελάχιστα χρόνια διέλυσε το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα και τα τεχνολογικά μονοπώλια των πλουσιότερων δυτικών οικονομιών.
Αυτό το γεγονός κι η μη-αναστρεψιμότητά του-κάθε μέτρο που παίρνει η Δύση ενάντια στις διακηρυγμένες της αρχές περί "ελεύθερης αγοράς" καταλήγει μπούμερανγκ στα μούτρα της-οδηγούν σε διαρκή πίεση για πόλεμο. Η πολεμική καταστροφή είναι το μόνο μέσο με το οποίο η Δύση μπορεί να ελπίζει να ανακόψει μια πορεία που βασίζεται στη σιδερένια λογική της παραγωγικότητας ενός πληθυσμού που απελευθερώθηκε από την υπανάπτυξη.
Για το ΤΙ απελευθέρωσε, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη ιστορία, έναν γιγάντιο πληθυσμό 1,3 δισ. ανθρώπων από τη γενικευμένη πενία, αναρωτιούνται ελάχιστοι. Αλλά θα ήταν πάρα πολύ παράξενο ο εν λόγω δράστης να είναι ο καπιταλισμός, μιας και ο καπιταλισμός έχει μακρά ιστορία στο ακριβώς αντίθετο, στη φτωχοποίηση τεράστιων πληθυσμών (ο συσχετισμός σχετικά μεγάλου πληθυσμού και ψηλού μέσου επιπέδου διαβίωσης στις ΗΠΑ είναι καλό να μην θεωρείται κριτήριο, διότι αυτό το επίπεδο εξαρτάται κεντρικά από τη ΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ διεθνή αγοραστική/καταναλωτική ισχύ του δολαρίου).
Η Ρωσία, τέλος, μπορεί να έχει συγκριτικά μικρό πληθυσμό, έχει όμως τεράστια έκταση και πάρα πολλές πλουτοπαραγωγικές πηγές. Μια "κινεζοποίηση" της ρωσικής οικονομίας, δηλαδή μια απελευθέρωση παραγωγικών δυνάμεων στη Ρωσία συγκρίσιμη με αυτή της Κίνας, θα μεταμόρφωνε τη Ρωσία πολλαπλά, και με όρους πληθυσμιακού μεγέθους.
Οι ΗΠΑ βρίσκονται κατά συνέπεια στην κορυφή του δόρατος της αντίδρασης στις αναπτυξιακές (και ειρηνικές) δυνατότητες του ίδιου του μεγέθους-πληθυσμιακού σε Κίνα, γεωγραφικού, εδαφικού και πλουτοπαραγωγικού σε Ρωσία-με μοναδικό στόχο τον κατακερματισμό αυτών των κρατών σε πολύ μικρότερες και οικονομικά ανεπαρκείς οντότητες στα πρότυπα των διαφόρων -σταν που αποκολλήθηκαν από την ΕΣΣΔ και διάγουν ουσιαστικά τριτοκοσμικό βίο στην Ασία.
Ο αγώνας αυτός των ΗΠΑ είναι αναγκαστικά βίαιος διότι η ειρήνη αποτελεί κατάρα για το δυτικό μπλοκ. Επί της ουσίας, αντιπροσωπεύει το αίτημα το Λουξεμβούργο των 653,000 κατοίκων ή το Μονακό των 36.000 μόλις ή το μικροσκοπικό Μανχάταν να ζουν καλύτερα από χώρες δισεκατομμυρίων ανθρώπων και αχανών εκτάσεων. Αντιπροσωπεύει δηλαδή σε διεθνές επίπεδο, για μια ακόμα φορά, τον αγώνα για τα δικαιώματα των λίγων (και λευκών) απέναντι στους πολλούς (και μη λευκούς).
Όμως είμαστε πια στο ιστορικό στάδιο που τα κράτη των πολλών, και πρωτίστως Κίνα-Ρωσία, δεν είναι καθόλου εύκολο να ηττηθούν με συμβατικά πολεμικά μέσα. Γι αυτό και η ιδέα του πυρηνικού πολέμου έχει επανέλθει στην ημερήσια διάταξη διεθνώς. Καθώς κυλούν τα χρόνια, αυτοί που σχεδιάζουν την πολιτική της Δύσης συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο ότι μια παραγωγικά ανώτερη κοινωνία θα είναι και ανώτερη με όρους πολεμικής παραγωγής κι ότι αυτό το πλεονέκτημα θα είναι πιο δύσκολο να ανατραπεί από αυτό, ας πούμε, που έχουν πλέον τα κινεζικά αυτοκίνητα έναντι του συνόλου της δυτικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Μόνο ο "μεγάλος εξισωτής" (στον θάνατο), η πυρηνική τεχνολογία, απομένει ως χαρτί αν αυτό που εξακολουθεί να επιδιώκει η Δύση είναι να ζει αφύσικα πλούσια ως προς τη γεωγραφική και πληθυσμιακή έκτασή της.
Ωραια, αγαπητή Λέσχη, μας ξεκαθάρισες τι θέσεις έχουν τα σημερινά νεοφασιστικά κλπ κινήματα περί δημοκρατίας κλπ (αν και για άλλη μια φορά μιλάς γενικά και για τρίτους και όχι συγκεκριμένα για τη Λέσχη κι επίσης αμφιβάλλω να οι νοσταλγοί των μονοκομματικών καθεστώτων είναι τόσο λίγοι εντός του εθνικιστικού χώρου, όσο τους παρουσιάζεις), αλλά η απορία μου στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η εξής. Αποδέχεστε το τωρινό πολίτευμα της Ελλάδος ως έχει ή προτείνετε συγκεκριμένες αλλαγές σε αυτό; Είστε δηλαδή υπέρ της βασιλευομένης, της προεδρικής ή της προεδρευομένης δημοκρατίας; Και τι λοιπές μεταρρυθμίσεις στο πολίτευμα προτέινετε (αν προτείνετε κάτι δηλαδή); Ως προς τον αντικαπιταλισμό που πρεσβεύετε μπορεί να γίνει κάπως πιο ξεκάθαρο; Σε τι έκταση θα υπάρχει ο δημόσιος και σε τι έκταση θα υπάρχει (αν θα υπάρχει) ο ιδιωτικός τομέας στην οικονομία; Επίσης γράφεις «Διατηρούν τον φυλετισμό ως στοιχείο της εθνικής σύστασης, αλλά δεν πολιτεύονται βάσει μιας αφήγησης που ψάχνει κρανία, καθαρούς τύπους και πανάριες ομοεθνίες». Είσαι σίγουρος πως έχεις συζητήσει με αρκετά άτομα από αυτά που ασπάζονται τις «νεοφασιστικές» ιδέες; Διότι πουθενά δεν έχω συναντήσει ανθρώπους που να έχουν τέτοια οπτική φυλετισμού όπως την περιγράφεις. Καθαριοαιματάκηδες χιτλερολάγνους και white supremasist αντιθέτως, θα βρεις πολλούς.
Γιατί ρωτάς με τόσο ενδιαφέρον για την λέσχη; Από την ασφάλεια πολιτεύματος είσαι;
Σου είπαμε να μελετήσεις πριν έρθεις να εξεταστείς. Γιατί αμελείς τα μαθήματά σου; Αν είχες διαβάσει την ιστορία του μεταπολεμικού εθνικιστικού κινήματος θα γνώριζες ότι την δική μας θέση υιοθέτησαν στο φυλετικό ζήτημα ο Πίνο Ραούτι και τα δύο Εθνικά Μέτωπα Βρετανίας και Γαλλίας από ένα σημείο κι έπειτα. Πού θες να τους συναντήσεις αυτούς να σου τα πουν; Στον τάφο; Κάνε μια έρευνα στην βιβλιογραφία (ακόμη και στο διαδίκτυο) και θα το διαπιστώσεις. Να φανταστείς, μάλιστα, ότι και στα τρία κόμματα υπήρχε μια εθνική παράδοση ιμπεριαλισμού που έπρεπε να διαχειριστούν. Στην ελληνική περίπτωση, που δεν είχε τέτοια παράδοση, το δυνητικό νεοφασιστικό κόμμα πρέπει να είναι ακόμα πιο μακριά από λογικές εστιατορίων. Πρέπει όμως να είναι εξίσου μακριά και από αντιρατσιστικές εμμονές. Είμαστε Έλληνες με συγκεκριμένη καταγωγή, ιστορία, προέλευση, πεπρωμένο, μέλλον κλπ. Δεν είναι πουκάμισο όλα αυτά για να τα φορέσει ο μετανάστης (λευκός, μαύρος, ημιμαυρος) που θα βρεθεί στην χώρα μας. Ούτε τα παιδιά του της πρώτης και δεύτερης γενιάς. Για την τρίτη γενιά δεν συζητάμε. Ελπίζουμε ότι θα είναι η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ισχυρή ώστε να τους έχει ξαποστειλει.
Όλα αυτά που ρωτάς για ενδεχόμενες αλλαγές πολιτεύματος, θα είχε νόημα να τα ρωτούσες αν ήμασταν κόμμα που διεκδικούσε μεγάλο ποσοστό ψήφων. Τώρα και να σου απαντήσουμε, πλάκα θα σου κάνουμε. Δεν είμαστε ακόμα κόμμα για να έχει νόημα αυτή η συζήτηση. Αν θες όμως ντε και καλά να επαναλάβουμε όσα γράφουμε κατά καιρούς, θα το κάνουμε. Έστω και αν είσαι αδιάβαστος. Είναι για ανώτερες τάξεις αυτά. Δεν είναι για το δημοτικό στο οποίο βρίσκεσαι.
Άλλο κομμάτι η ιδεολογία άλλο κομμάτι το πολιτειακό. Μια ιδεολογία μπορεί να προσφέρει ευνοϊκό ή μη ευνοϊκό πλαίσιο δράσης σε διαφορετικές εκδοχές πολιτεύματος. Για παράδειγμα ο Ανδρέας Παπανδρέου περιόρισε τις δυνατότητες ουσιαστικής παρέμβασης του προέδρου της Δημοκρατίας κατά την δεκαετία του '80. Το πρόσχημα ήταν η δημοκρατία, η εξουσία στους εκλεγμένους κλπ. Στην πράξη αυτό τον βοηθούσε να κυβερνά περισσότερο ανεξέλεγκτα. Με πρόσχημα την λαϊκή συμμετοχή, την δημοκρατία, την εξουσία στον λαό, έκανε μια συνταγματική τροποποίηση που του έδωσε μεγαλύτερες εξουσίες. Στον αντίποδα ο Ίων Δραγούμης την εποχή του εθνικού διχασμού πρότεινε την υποστήριξη της συνταγματικής δυνατότητας του στέμματος να παρεμβαίνει στην εξωτερική πολιτική. Το έκανε γιατί ήταν βασιλικός; Όχι βέβαια. Όταν ήταν βασιλιάς ο Γεώργιος υποστήριζε την λύση της δικτατορίας. Όμως όταν έγινε βασιλιάς ο Κωνσταντίνος, στον οποίο έβλεπε κάποιες εθνικιστικές ιδέες, και κυβερνούσε ο φιλελεύθερος εχθρός του Βενιζέλος, ο Δραγούμης υποστήριξε τον σεβασμό του Συντάγματος (φαινομενικά αστική και δημοκρατική λύση). Ναι αλλά το Σύνταγμα έδινε στον βασιλιά την δυνατότητα να παρεμβαίνει, χωρίς να έχει εκλεγεί, και να μειώνει την εξουσία του Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος από την άλλη, με επιχείρημα την δημοκρατία, την εξουσία στους εκλεγμένους κλπ, ζητούσε μια πολιτική λύση που θα του έδινε μια εκτελεστική εξουσία χωρίς δικλείδες ελέγχου. Περισσότερη εξουσία.
Όταν μεγαλώσεις λίγο και μάθεις τα βασικά της πολιτικής επιστήμης, θα διαπιστώσεις(αν τα καταφέρει το φτωχό σου μυαλό) ότι δεν υπάρχει ευθεία αντιστοίχηση ανάμεσα σε πολιτεύματα και ιδεολογίες.
Το να θέλει πάντως η λέσχη την επιστροφή στον θρόνο των Γκλυξμπουρκ με τους Βαρδινογιάννηδες (αν παρακολουθείς πολιτική καθημερινότητα το έπιασες το γκοσιπ) μόνο ένας ψυχοπαθής μπορεί να το υποθέσει.
Εκτός και αν κάποτε, όταν η λέσχη θα είναι έτοιμη να μετασχηματιστει σε πολιτικό κίνημα, γίνει κάποιο θαύμα της φύσης και της ζωής και κάποιος Γκλυξμπουρκ ασπαστεί τις ιδέες μας και γίνει σοσιαλιστής, παραδοσιοκράτης, εθνικιστής και τα λοιπά.
.Πέμπτη, 23 Μαΐου, 2024
Τα ίδια ισχύουν και για την ερώτηση περί οικονομίας. Θέλουμε το οικονομικό στοιχείο μιας κοινωνίας να μην είναι αυτονομημένο από το πολιτικό και το εθνικό. Θέλουμε τον τελευταίο λόγο για την ελληνική οικονομία να έχει ένα εθνικό ελληνικό δημόσιο που θα φροντίσει να ανταμείβονται οι εργαζόμενοι με αυτά που τους πρέπουμ χωρίς να ρυθμίζουν την οικονομική μας συνθήκη και τον προσανατολισμό μας οι "αγορές".
Τώρα σε ποιο βαθμό θα παρεμβαίνει το κράτος και σε ποιον θα υπάρχει ελευθερία δράσης του επιχειρείν θα φανεί όταν φτάσουμε λίγο πριν πάρουμε την εξουσία. Οι συνθήκες αλλάζουν. Και να απαντήσουμε τώρα σε αυτό το ερώτημα, θα είναι απάντηση με μικρή αξία προοπτικής. Η αρχική μας ιδέα έχει σημασία. Αυτή καθορίζει την δράση. Όχι το λογιστικό ξεσκαρταρισμα οικονομικών προβλημάτων του παρόντος. Γιατί πολύ απλά, αν ήμασταν εμείς πάνω θα ήταν διαφορετικό όλο το πλαίσιο συζήτησης.
Πίσω στα θρανία και την επόμενη φορά να έρθεις έχοντας διαβάσει
Ο Δραγούμης ανέπτυξε τις ιδέες του περί οργάνωσης του κράτους στο "Πολιτικοί Προγραμματικοί Στοχασμοί" του 1916. Τι σας εμποδίζει να πράξετε το ίδιο με κάποιο ανάλογο κείμενο; Πώς περιμένετε τον εθνικιστικό κόσμο να σας ακολουθήσει όταν αοριστολογείτε συνεχώς;
Ανώνυμε που ρωτάς για τον Δραγούμη: Ξεχνάς κάτι. Όταν έγραψε αυτό το κείμενο ήταν ήδη βουλευτής. Άρα δεν ήταν αυτό το κείμενο ο λόγος που εξελέγη. Είχε εκλεγεί βουλευτής πριν το γράψει. Πριν το συντάξει είχε γράψει τέσσερα μυθιστορήματα, διηγήματα, ένα ιδεολογικό δοκίμιο και αμέτρητα φύλλα ημερολογίου ή άρθρα στα οποία έκανε ιδεολογική ανάλυση, συγκρουόταν για τον προσανατολισμό του δημοτικισμού κλπ. Αυτά τον είχαν κάνει πανελλαδικά γνωστό (πέρα από τον Μακεδονικό Αγώνα) και τον είχαν βοηθήσει να οργανώσει τον πυρήνα των εθνικιστών που τον ακολούθησαν.
Έπειτα από τους "Προγραμματικούς" έγραψε άλλο ένα βιβλίο, δεκάδες άρθρα, εκατοντάδες ημερολογιακές σημειώσεις. Αναπροσανατόλισε την πολιτική του στάση γιατί ακολούθησε ο Εθνικός Διχασμός, η εξορία, η επιστροφή, η δικτατορία του Βενιζέλου. Δεν ήταν μανιφέστο οι "προγραμματικοί". Σε λίγο καιρό που θα κυκλοφορήσει το διδακτορικό του Σταμάτη θα δεις τι πραγματικά συνέβη.
Συνεπώς, παρόμοια διαδρομή ακολουθούμε με τον Δραγούμη. Εσείς δεν τον έχετε αντιληφθεί σε βάθος.
Αν περιμένουμε τον εθνικιστικό κόσμο να μας ακολουθήσει...;Να γίνει πράγματι εθνικιστικός αυτός ο κόσμος θέλουμε. Τότε θα πορευτεί δίπλα με αυτούς που πρέπει. Όσο ο κόσμος αυτός παραμένει ακροδεξιός, παραχρυσαυγίτικος και πολιτικά αδαής, θα παραμείνει άνευ σημασίας. Εμείς, από την άλλη, χρειαζόμαστε πόρους που δεν έχουμε. Αλλά χρειαζόμαστε καλοπροαίρετους κριτές και αναγνώστες. Όχι παράγοντες, παρατρεχάμενους, τρολάκηδες και μπαγλαμάδες που αντί να βοηθήσουν λέγοντας μια καλή κουβέντα σε έναν φίλο τους που δεν μας ξέρει, χάνουν χρόνο με το να προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους και τους γύρω τους για το αν είμαστε ή όχι κομμουνιστές. Δείτε τι κάνουν, πώς σκέφτονται και ποιους στηρίζουν οι "opinion leaders" του χώρου και αφήστε τις συμβουλές προς εμάς.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φυσικά και θυμάμαι τις καλές σχέσεις που είχε ο Παπαδόπουλος με τον Τσαουσέσκου και το γενικότερο άνοιγμα που έκανε το καθεστώς προς ανατολικές και αδέσμευτες χώρες και το επικροτώ πλήρως. Φυσικά πετάς την μπάλα αλλού διότι σε όλα τα άλλα που είπα περί ΑΚΕΛ και ΚΚΕ, ποιοι έκαναν τον αγώνα της ΕΟΚΑ κλπ, δεν έχεις να πεις κάτι επί της ουσίας. Καλές φαντασιώσεις να σου ευχηθώ με ΕΟΝ και ΕΠΟΝ. Τέτοιες παλαβομάρες και αντιφάσεις μόνο από τον Κιτσίκη μπορούσαμε να διαβάσουμε, τον θαυμαστή του Μεταξά, του Παπαδόπουλου αλλά και του ΔΣΕ ταυτόχρονα...
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μας εκπλήσσει. Το ότι θυμάσαι, εννοούμε. Έχεις την δυνατότητα της μνήμης; Αυτό είναι πολύ σημαντικό για ένα πλάσμα με νοητικές ικανότητες όπως οι δικές σου.
Τα περί ΑΚΕΛ και ΚΚΕ να τα βρεις με αυτούς που τα έγραψαν. Αν δεν τα έγραψες εσύ για να ανοίξει το θέμα.
Εμείς θα θυμίσουμε απλά ότι το να είναι κανείς εναντίον των δυτικών δυνάμεων που του στερούν την εθνική ανεξαρτησία δεν σημαίνει ότι αυτό τον κάνει ταυτόχρονα υποστηρικτή άλλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνιστικών πόλων. Εμείς είμαστε με την Ελλάδα. Άλλοι έχετε την εμμονή να ταυτίζεστε με ξένες χώρες και μεγάλες δυνάμεις. Επειδή είστε έτσι εσείς, δεν σημαίνει ότι είναι σαν τα μούτρα σας και ο υπόλοιπος κόσμος.
Ο διάλογος μου δεν είναι με τη Λέσχη (απλά αναρωτήθηκα αν ασπαζεστε κι εσείς τις ίδιες απόψεις με αυτόν) αλλά με τον ανώνυμο που μας κάνει κήρυγμα για την μεγαλειώδη ΕΠΟΝ, τη μεγαλειώδη ΕΔΑ κλπ. Μέχρι και για αποβιομηχάνοποιηση μίλησε ο ψεκασμένος που αν τέλος πάντων υπήρξε ποτέ σοβαρή βιομηχανοποίηση σε αυτή την χώρα, ήταν μεταξύ 1961 και 1974
Ο/Η Belus είπε...Τι να διαβάσει μωρέ ο παπατζής. Έλεγε, έλεγε, έλεγε, έλεγε σαράντα χρόνια και ήταν όλα ψέματα. Ο μυθομανής. Το “μεγάλο μυαλό” του χώρου που παραδέχθηκε ότι δεν έχει διαβάσει ουσιαστικά ποτέ του και τίποτα. Ο ηθοποιός. Και μιας που το έφερε η συζήτηση περί γνώσεων, διαβάσματος κλπ. Ρε Κενταυρολάουρα μία ερώτηση. Εσύ δεν έλεγες ότι έγραφες άρθρα στον γερμανικό τύπο; Ότι δούλευες ως δημοσιογράφος στην Γερμανία λέω. Το θυμάσαι αυτό; Τα πλαστά χαρτιά της “αριστοκρατικής” σου καταγωγής μας τα έχεις δείξει, αυτά τα άρθρα στην γερμανική που την μιλάς σαν μητρική που είναι; Σίγουρα θα τα έχεις. Και θα είναι και ενυπόγραφα. Αυτά που είναι; Ανέβασε τα σε jpg. Μπορεί να λες και αλήθεια. Θα φανεί. Μπορεί να έχεις και καλή πένα στα γερμανικά. Θα τα διαβάσουμε. Που είναι αυτά τα άρθρα;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Είναι σαν να προκαλείς να τα εμφανίσει. Άσε τον εκεί που βρίσκεται. Δεν μας ενδιαφέρουν. Μόνο όταν μας την πέφτει θα τον κράζουμε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε φίλε κούρασες.
Γράψε μια ιστορία της νεώτερης Ελλάδας όπως τη βλέπεις εσύ, γέμισε ένα κεφάλαιο για την Κατοχή με τους ανύπαρκτους σπίθους και κομιτάτους, παράκαμψε τα εκατομμύρια των Εαμιτών και Επονιτών, γέμισε ένα άλλο κεφάλαιο με το βιομηχανικό θαύμα Καραμανλή (που φεύγανε οι παππούδες μας για τα Βέλγια και τις Γερμανίες να δουλέψουν), κάνε μια διατριβή αμφισβητώντας το γεγονός ότι στον μεταπολεμικό καταμερισμό εργασίας του δυτικού κόσμου ο θείος Σαμ προόρισε το Ελλαδιστάν να μην έχει βιομηχανία αλλά να είναι το γκαρσόνι των ξένων στα διάφορα Μον Παρνές, γράψε βιβλίο για το πόσο γαμάτη ήταν η οκταετία Καραμανλή μπας και πάρεις καμιά χορηγία από το φερώνυμο ίδρυμα, και μην μας ζαλίζεις τον έρωτα.
Έλεος με το κάθε σαπρόφυτο που έμεινε ορφανό από τη ΝΔ (τον προδίδει η χρήση του Κούλειου όρου ψεκασμένος) και ήρθε να πουλήσει αστοδεξιά και δυτικοδουλεία εδώ μέσα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τα ίδια γκαρσόνια με την μάσκα του δήθεν αυτόνομου εθνικοσοσιαλιστή σχολίαζαν προπερσι και έλεγαν ότι οι δολοφόνοι του Δραγούμη και του Λαμπράκη ήταν στην σωστή πλευρά της ιστορίας εξάλλου.Καθόλου τυχαίο.Βενιζέλοι και καραμανλήδες τα "τοτέμ" δεξιάς και "εθνικοσοσιαλιστών".
Τα εκατομμύρια των ΕΠΟΝιτων που τα βρήκες; Μιλάμε υιοθετείς θεωρίες των πιο βαρεμενων αριστερών συγγραφέων που ακόμη και οι τουλάχιστον σοβαροί αριστεροί συγγραφείς αμφισβητούν. Έχεις φαγωθεί με το να περιφρονείς την Σπίθα (κατά τ'αλλα αγαπάει την ΕΟΝ ο τύπος...), θες μήπως να πάρεις θέση και για τον ΕΔΕΣ, το 5/42, την ΠΕΑΝ, τη Χ, την ΠΑΟ, τον Τσαούς Αντών; Ναι μιλάω για όλους αυτούς τους οποίους πολέμησαν, διέλυσαν βίαια και δολοφόνησαν οι ήρωες σου του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ!! Αλλά εγώ δεν είμαι κολλημένος σαν εσένα! Ως προς την αντίσταση που έκανε το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ στους κατακτητές, θεωρώ ότι αξίζει τον σεβασμό μας, παράλληλα όμως έκανε κι άλλα πράγματα που είναι σκοτεινά...Τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη λοιπόν. Αλλά για να τελειώνουμε με το γελοίο αφήγημα σου, κάποια σοβαρή πηγή με συγκεκριμένα στοιχεία, στατιστικά και αρχειακά έχεις να μας παρουσιάσεις που να αποδεικνύει ότι όντως πολλές χιλιάδες ΕΟΝιτες έγιναν ΕΠΟΝιτες, ή απλά στηριζεσαι σε αφηγήσεις αμφίβολης προέλευσης; Όσο για τον Καραμανλή, μην μου κάνεις κήρυγμα, εγώ ήμουν που σε άλλη συζήτηση είχα πει στον Σταμάτη πως τα αμερικανικά αρχεία της εποχής αποδεικνύουν πως προωθήθηκε ο Καραμανλής από τους Αμερικανούς στην πρωθυπουργία για να τακτοποιήσει το Κυπριακό ζήτημα. Εδώ όμως μιλάμε για κάποια αντικειμενικά δεδομένα. Διάβασε το βιβλίο του Ιορδανογλου για την οικονομία της περιόδου 1950-1973 και ξεστραβώσου! Αν ποτέ υπήρξε βιομηχανική ανάπτυξη στην Ελλάδα, αυτή ήταν την περίοδο 1961-1973. Περίοδος που περιλαμβάνει λίγο Καραμανλή, Παπανδρέου, Αποστάτες και Παπαδόπουλο, αλλά εσύ βρήκες ότι εγώ μιλάω μόνο για Καραμανλή! Παρεμπιπτόντως, επί Παπαδόπουλου η ανεργία σχεδόν μηδενίστηκε και οι μεταναστευτικές ροές μειώθηκαν κατά πολύ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Κάτι ξέρεις από σύκα εσύ. Άσε ρε μεγάλε με το "δυνατό χαρτί της χούντας". Μας έχετε πρήξει με την οικονομική διαχείριση του Παπαδόπουλου. Σε συνθήκες δικτατορίας, 20 χρόνια μετά από παγκόσμιο και εμφύλιο και με μια μπατσοκρατία που στέρησε ζωές ανθρώπων στο Πολυτεχνείο. Οι μπάτσοι φταίνε για το Πολυτεχνείο, όχι ο στρατός. Αλλά όχι ότι θα βγάλουμε λάδι και τα δύο Π. Οι κεφαλαιούχοι τότε είχαν στήσει χορό. Έκοβαν και έραβαν. Όλη η Ευρώπη και η Αμερική τότε ανέβαινε. Το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα. Οποίος και εάν ήταν στην εξουσία τότε πάνω κάτω το ίδιο θα είχε γίνει. Και πάλι μέσα σε αυτές τις συνθήκες πολλοί Έλληνες έφυγαν για Ευρώπη, Αυστραλία, Αμερική, Καναδά. Εσύ γιατί έχεις ξεθάψει μαζικά τους Χουντικούς; Επειδή τους στηρίζει η νεολαία Κασιδιάρη;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αγαπητέ ΕΠΟΝιτη/ΕΔΑιτη συνέχισε να γράφεις τις ανιστορητες βλακείες σου ώστε να συνεχίσουμε να γελάμε με την φαιδρότητά σου. Η λογική ότι η οικονομία μπαίνει σε αυτόματο πιλότο και ότι όποιος και να είναι πάνω, τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια, είναι καθαρά μαρξιστική λογική στη βάση ενός οικονομικού ντετερμινισμού που τέλος πάντων, πέρα από το ιδεολογικό κομμάτι, όπου παραγκωνίζεται ο παράγων άνθρωπος, αντίκειται και στα αντικειμενικά ιστορικά δεδομένα. Βεβαίως και οι διεθνείς συγκυρίες μπορούν να επηρεάσουν την οικονομική πορεία μιας χώρας, άλλο αυτό όμως και άλλο ο αυτόματος πιλότος. Πχ το γεγονός της σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας το 1952 και η περαιτέρω ώθηση της που βασίστηκε στην υποτίμηση της δραχμής που έκανε ο Μαρκεζίνης, πέτυχε διότι σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε καλώς. Δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα πετύχει, όπως δεν είχαν πετύχει πχ προηγούμενες υποτιμήσεις της δραχμής. Το 1967 υπήρχε ύφεση της οικονομίας και το 1968 αντιμετωπίστηκε με συγκεκριμένα μέτρα κατόπιν αποφάσεων που έλαβαν συγκεκριμένοι άνθρωποι! Όχι κάποιος αυτόματος πιλότος! Τέλος, η Ελλάς για την περίοδο στην οποία αναφέρομαι, είχε τους δεύτερους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης (μετά την Ιαπωνία) από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Δεν ήταν λοιπόν όλοι ευνοημένοι τότε από μια δήθεν γενικότερα καλή οικονομική κατάσταση. Αν θες να μιλάς σοβαρά για αυτά τα ζητήματα, μελέτησε και σοβαρά συγγράμματα. Δεν σου λέω καν να μελετήσεις το αντίστοιχο βιβλίο του Μακαρέζου που κανένας αντιχουντικός βλάκας δεν έχει αντικρούσει έως τώρα, αλλά να διαβάσεις το βιβλίο του Χρυσάφη Ιορδανογλου για την περίοδο 1950-1973, που μόνο χουντικός δεν είναι. Ψάξε και το βιβλίο του Διονύση Κοντογιώργη "Η Οικονομία της Ελλάδας 1821-2012" που υπάρχει μόνο σε ηλεκτρονική μορφή. Φυσικά συνεχίζεις να πετάς την μπάλα όπου σε βολεύει, διότι την περίοδο της Κατοχής δεν τολμάς να την αγγίξεις καθώς είναι τόσα τα ράμματα για την γούνα των αγαπημένων σου ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ που δεν σε παίρνει καθόλου. Την ΕΟΚΑ την άφησες κι αυτήν στην άκρη διότι βλέπεις πως όταν κάποιος έχει διαβάσει τον ίδιο τον Γρίβα και τον βιογράφο του (Λεωνίδου), καθώς και τον κυρίως ιστορικό της (τον Παπαγεωργίου), γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο της αριστεράς και δεν μασάει στις παπάτζες σου
Περίεργο (;) πάντως που θίγεται τόσο πολύ το γκαρσόνι από μια ιστορική αφήγηση που δεν είναι αντιεθνικιστική, αλλά αντιΕΡΕτζήδικη και ενάντια στους μύθους της μετεμφυλιακής δεξιάς. Δεν θίχτηκε έτσι όταν άλλοι έβριζαν τον Δραγούμη, αλλά εξεμάνη όταν αμφισβητήθηκε ο Καραμανλής. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όλοι οι αντιδυτικοί παραδοσιοκράτες καταλήγουν Ισλαμολάγνοι. Δεν είναι τυχαίο που οι παραδοσιοκράτες Ρενέ Γκενόν, Frithjof Schuon και Martin Lings στα στερνά τους ασπάστηκαν το Ισλάμ. Μοντέρνοι δεν θέλουν να είναι, μεταμοντέρνοι δεν θέλουν να είναι, φιλελευθερισμό δεν θέλουν, σοσιαλισμό δεν θέλουν, δυτικού τύπου συντηρητισμό δεν θέλουν, ε πώς μετά να μην καταλήξουν στην αγκαλιά του Χομεϊνί;
Ο Γκενόν πέθανε αρκετά πριν υπάρξει το πολίτευμα του Χομεϊνί. Ξέχασες, όμως, τον Έβολα που μάλλον δεν ήταν και αυτός ιμάμης. Ξέχασες ακόμη ότι άλλο είναι η παραδοσιοκρατία ως φιλοσοφικό σύστημα και άλλο η παραδοσιοκρατία ως πολιτική τάση του Ρομαντισμού. Έχουν γράψει για αυτό αρκετοί. Από τον Μανχάιμ μέχρι τον Βάις. Τον λογαριασμό στο τραπέζι δύο, τώρα σερβιτόρε.
Τώρα τα έβαλες και με τους Παραδοσιοκράτες; Έχεις πάθει μεγάλη ζημιά κούτσαβλε. Πλέον αποδεικνύεις ότι είσαι καθαρός δεξιός και μάλιστα λάτρης της αστικής δεξιάς! Θατσερικός με σβάστικα! Έχεις κοινές απόψεις με την Ρένα την Βλαχοπούλου. Το λέω μη ειρωνικά. Μπορεί να την είχες και ως πρότυπο. Είσαι απίστευτα βλάκας που εκτίθεσαι έτσι. Και είσαι και τόσο δειλό σκουπίδι που πήγες από το να γράφεις με ψευδώνυμα που παρέπεμπαν σε εσένα στο να γράφεις ως ανώνυμος. Τόσο ξύλο έχεις φάει μωρή χουντόγρια; Αυτός είναι ο "χώρος". Αυτοί καθόριζαν εδώ και σαράντα χρόνια τις ζωές των εθνικιστών. Απογοητευμένοι Νεοδημοκράτες! Έχεις τελειώσει δεξιό σκουπίδι. Να το ξέρεις.
Αυτό που κάνεις ανώνυμε είναι σπουδαίο τέχνασμα για να κερδίσεις ένα ντιμπέιτ. Όχι για να το γράψεις σε ένα ιστολόγιο Ρομαντικών. Γιατί δημιουργείς επικοινωνιακά ένα δίπολο. Είτε «ισλαμιστές», είτε «φίλο-δυτικοί».
Πρώτα από όλα υπάρχουν πάρα πολλοί μουσουλμάνοι οι οποίοι είναι φίλο-δυτικοί. Υπάρχουν μέχρι και Ισλαμιστικές φεμινιστικές οργανώσεις όπου δηλώνουν ότι ο Μωάμεθ ήταν ο «πρώτος φεμινιστής». Εδώ υπάρχουν μουσουλμάνοι οι οποίοι (στην βόρεια Ευρώπη και στην Αμερική) κατεβαίνουν στο Pride. Ο Φιλελευθερισμός, ο οποίος είναι καταστροφέας κουλτούρας και θρησκειών, προφανώς και έχει αλλοιώσει και άτομα της μουσουλμανικής κοινότητας, έχοντας έρθει σε πολιτισμική επαφή μαζί τους. Οπότε μην ανησυχείς για αυτό. Έχεις σίγουρα στο πλευρό σου και woke μουσουλμάνους στον αγώνα που κάνεις για τη Νέα Δημοκρατία.
Τώρα στο ότι οι Παραδοσιοκράτες (εάν εννοούμε τον όρο βάσει του Γκενιόν) έγιναν Σουφιστές, είναι αλήθεια. Αλλά αναρωτήθηκες γιατί; Ο Σουφισμός είναι συγκρητιστικός. Ουσιαστικά μιλάμε για μία Perennialist θρησκεία.
Οι Σουφιστές (επειδή σε αυτούς αναφέρθηκες) πολλές φορές δεν θεωρούνται καν μουσουλμάνοι από Σουνίτες και Σιίτες μουσουλμάνους. Μάλιστα έχουν υπάρξει υπηρεσίες που έχουν χρησιμοποιήσει Σουφιστές για να «εισαγάγουν» το Ισλάμ στην Δύση, καθώς ο Σουφισμός δεν έχει τις αυστηρές «γωνίες» που έχει το Σουνιτικό ή Σιιτικό Ισλάμ. Αλλά όλα αυτά ανήκουν στο κομμάτι της θρησκείας. Δεν γράφεις σχόλια στο «romfea» ή στο «εκκλησία online».
Επίσης ένας Παραδοσιοκράτης δεν «καταλήγει» υποχρεωτικά Σουφιστής. Αυτό αποτελεί λογικό σφάλμα. Έτσι και αλλιώς έχεις δομήσει σε λάθος βάσεις το επιχείρημα σου. Όπως γράφει πολύ σωστά και ο moderator, «άλλο είναι η παραδοσιοκρατία ως φιλοσοφικό σύστημα και άλλο η παραδοσιοκρατία ως πολιτική τάση του Ρομαντισμού».
Βέβαια ο Σουόν πίστευε σε αυστηρές ιεραρχικές δομές (έχει γράψει μάλιστα βιβλίο για τις κάστες), και ο Γκενιόν πίστευε στην θεοκρατία (στο οποίο διαφωνούσε ο Έβολα) αλλά ήταν μεγάλος υποστηρικτής του φασισμού του μεσοπολέμου. Του οποίου δεν είσαι εσύ από ότι καταλαβαίνω. Το λέω επειδή τους επιτίθεσαι.
Οπότε, οι προσωπικές θρησκευτικές επιλογές των Παραδοσιοκρατών τι σχέση έχουν με τον Ρομαντισμό; Με τον εθνικισμό; Γιατί χρησιμοποιείς συνθηματολογικά δίπολα χωρίς να μπαίνεις σε ανάλυση του τι εννοείς;
Πάντως καταλαβαίνω ότι έχεις μία ιδιαίτερη ευαισθησία με τους Ουκρανούς, όπως και με το Ισραήλ. Δηλαδή με το να στηρίζεις την ατζέντα του Αμερικανικού Προξενείου. Γιατί; Τι έχει προσφέρει η Αμερική στην Ελλάδα και πρέπει να συνταχθούμε μαζί της; Γίνεται να είναι φιλό-αμερικανός κάποιος ο οποίος είναι εθνικιστής; Για να καταλάβω δηλαδή. Είσαι εθνικιστής; Για να ξέρω με ποιον μιλάω επειδή γράφεις ως ανώνυμος.
ΕΝΑΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Χτες ήταν η 225η επέτειος της γέννησης του Γάλλου συγγραφέα Ονορέ ντε Μπαλζάκ, που ήταν μαθητής του Μπονάλ.
"Η Ανθρώπινη Κωμωδία είναι η ιστορία της Γαλλίας μετά την Επανάσταση. Το κύριο νόημά της είναι ότι το χρήμα κυβερνά τον κόσμο. Η αριστοκρατία της γης έδωσε τη θέση της στη χρηματοπιστωτική αστική τάξη, αλλά αν η Γαλλία πριν δεν εφείδετο θυσιών στον αγώνα ενάντια στην αριστοκρατία της γης, τώρα όλοι υποτάσσονται αδιαμαρτύρητα στη χρηματιστική αστική τάξη, που σε αυτή την ιστορική περίοδο δεν έχει αντίπαλο, καθώς οι φεουδάρχες έχουν ηττηθεί και οι Κομμουνάροι βρίσκονται στις παιδικές τους κούνιες. Ο αγώνας δεν είναι για ανατροπή, αλλά για μια θέση στον ήλιο. Ο μόνος ελεύθερος άνδρας στη Γαλλία είναι ο Vautrin, ο κατάδικος, αυτός ο απόγονος του Καρλ Μουρ και ο πρόδρομος του Ρασκόλνικοφ."
- Φρίντριχ Ένγκελς, γράμμα στη Μάργκαρετ Χάρκνες, 1888
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η Jerusalem Post είχε γράψει άρθρο για το αυτοβιογραφικό comic του Ζελένσκι. Το comic δείχνει μία ιδιαίτερη ευαισθησία για την καταγωγή του μεγάλου εθνικοσοσιαλιστή και προστάτη των "λευκών" Ζελένσκι. https://www.jpost.com/diaspora/article-707349
Τι άποψη έχετε ως λέσχη για το ΕΑΜ, ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ, ΡΑΝ και Χ;
Αν ζούσατε στην κατοχή σε ποια ομάδα θα προσχωρούσατε;
Στον Οργανισμό Νεοελληνικής Αναγεννήσεως.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τα μπούτια σου έχεις μπερδέψει. Βάζεις ΠΕΑΝ που ήταν όντως αντιστασιακή αλλά ήταν 40 άτομα, στην ίδια πρόταση με ΠΑΟ που ήταν εξ αρχής δοσιλογική. Και αυτό προδίδει την απόγνωση των δεξιών που γεμίζουν σελίδες σε βιβλία είτε με ασήμαντες οργανώσεις είτε με ξεπλυμένους δοσίλογους, μπας και πείσουν κανέναν κακόμοιρο ότι "να, κι εμείς αντισταθήκαμε, δεν κάναμε μόνο πεοθηλασμούς στους Γερμανούς ή διακοπές στο Κάιρο". Πλάκα έχουν, δεν λέω, αλλά είμαστε στο 2024, όχι στο 1961, και μια απόπειρα εξιστόρησης της Αντίστασης με σμίκρυνση του παλλαϊκού ρόλου του ΕΑΜ σε αυτή, είναι καταδικασμένη στη γελοιότητα. Παρ' όλα αυτά εγώ σου ζητώ να το τολμήσεις. Γράψε μια ιστορία της Κατοχής χωρίς ΕΑΜ. Γράψε το "Η Δεξιά Αντίσταση". Στο αναδυόμενο λογοτεχνικό είδος του βιβλίου μόνο με κενές σελίδες, νομίζω, θα κάνει θραύση!
Αλλά εσύ δεν ξέρεις ούτε να διαβάζεις. Εκατομμύρια "Εαμιτών, Επονιτών, Εδαϊτών" ανέφερα, που είναι ένας πραγματικός αριθμός. Πουθενά δεν έγραψα για εκατομμύρια μόνο στην ΕΠΟΝ.
Εντωμεταξύ αυτή η "συζήτηση" ξεκίνησε από το butthurt κάποιου δεξιού σχετικά με το ρόλο της ΕΟΝ στην κοινωνικοποίηση της νεολαίας χωρίς την οποία δεν θα είχε την τεράστια μαζικότητά της η ΕΠΟΝ. Δηλαδή η ανικανότητα ενός δεξιού για απλή παραδοχή ενός πανθομολογούμενου αντικειμενικού γεγονότος. Δεν βγαίνει άλλο ηθικό δίδαγμα από την όλη "συζήτηση" πέραν του ότι οι δεξιοί τριγκάρονται από τα facts.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αγαπητέ ΕΠΟΝιτη/ΕΔΑιτη συνέχισε να γράφεις τις ανιστορητες βλακείες σου ώστε να συνεχίσουμε να γελάμε με την φαιδρότητά σου. Η λογική ότι η οικονομία μπαίνει σε αυτόματο πιλότο και ότι όποιος και να είναι πάνω, τα αποτελέσματα θα είναι τα ίδια, είναι καθαρά μαρξιστική λογική στη βάση ενός οικονομικού ντετερμινισμού που τέλος πάντων, πέρα από το ιδεολογικό κομμάτι, όπου παραγκωνίζεται ο παράγων άνθρωπος, αντίκειται και στα αντικειμενικά ιστορικά δεδομένα. Βεβαίως και οι διεθνείς συγκυρίες μπορούν να επηρεάσουν την οικονομική πορεία μιας χώρας, άλλο αυτό όμως και άλλο ο αυτόματος πιλότος. Πχ το γεγονός της σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας το 1952 και η περαιτέρω ώθηση της που βασίστηκε στην υποτίμηση της δραχμής που έκανε ο Μαρκεζίνης, πέτυχε διότι σχεδιάστηκε και εκτελέστηκε καλώς. Δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα πετύχει, όπως δεν είχαν πετύχει πχ προηγούμενες υποτιμήσεις της δραχμής. Το 1967 υπήρχε ύφεση της οικονομίας και το 1968 αντιμετωπίστηκε με συγκεκριμένα μέτρα κατόπιν αποφάσεων που έλαβαν συγκεκριμένοι άνθρωποι! Όχι κάποιος αυτόματος πιλότος! Τέλος, η Ελλάς για την περίοδο στην οποία αναφέρομαι, είχε τους δεύτερους ταχύτερους ρυθμούς ανάπτυξης (μετά την Ιαπωνία) από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ. Δεν ήταν λοιπόν όλοι ευνοημένοι τότε από μια δήθεν γενικότερα καλή οικονομική κατάσταση. Αν θες να μιλάς σοβαρά για αυτά τα ζητήματα, μελέτησε και σοβαρά συγγράμματα. Δεν σου λέω καν να μελετήσεις το αντίστοιχο βιβλίο του Μακαρέζου που κανένας αντιχουντικός βλάκας δεν έχει αντικρούσει έως τώρα, αλλά να διαβάσεις το βιβλίο του Χρυσάφη Ιορδανογλου για την περίοδο 1950-1973, που μόνο χουντικός δεν είναι. Ψάξε και το βιβλίο του Διονύση Κοντογιώργη "Η Οικονομία της Ελλάδας 1821-2012" που υπάρχει μόνο σε ηλεκτρονική μορφή. Φυσικά συνεχίζεις να πετάς την μπάλα όπου σε βολεύει, διότι την περίοδο της Κατοχής δεν τολμάς να την αγγίξεις καθώς είναι τόσα τα ράμματα για την γούνα των αγαπημένων σου ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΕΠΟΝ που δεν σε παίρνει καθόλου. Την ΕΟΚΑ την άφησες κι αυτήν στην άκρη διότι βλέπεις πως όταν κάποιος έχει διαβάσει τον ίδιο τον Γρίβα και τον βιογράφο του (Λεωνίδου), καθώς και τον κυρίως ιστορικό της (τον Παπαγεωργίου), γνωρίζει πολύ καλά τον ρόλο της αριστεράς και δεν μασάει στις παπάτζες σου
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αγαπημένε μου ΕΠΟΝιτη/ΕΔΑιτη, συνέχισε το έτσι διότι πραγματικά με διασκεδάζεις αφάνταστα! Η ΠΑΟ λοιπόν εξ αρχής "δοσιλογική"! Μιλάμε έχει πάρει φωτιά ο Ριζοσπάστης κλπ σοβαρές πηγές... και για ποιους "δεξιούς" δοσίλογους μιλάς; Οι δοσίλογοι είτε εντός είτε εκτός εισαγωγικών, είχαν ποικίλη προέλευση, βενιζελική σε αρκετές περιπτώσεις, εκτός και αν δεξιούς εννοείς όλους τους "αστούς" σαν μπολσεβίκος που είσαι. Όσο για τα υπόλοιπα που λες, δεν υπάρχει περίπτωση να με παρασύρεις στην φανατική και μονομερή σου θεώρηση! Ξαναλέω βλακακο, ότι δεν αντιλέγω πως υπήρχε αντιστασιακή πλευρά του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και πως στο μετρό που αντιστάθηκε στους κατακτητές, τους πρέπει αναγνώριση. Δεν εκπροσωπώ δηλαδή την παρωχημένη βιβλιογραφία της εθνικοφροσυνης ώστε να λέω για "376 νεκρούς Γερμανούς", σύμφωνο Μελισσοχωρίου κλπ παπάτζες. Λέω απλώς ότι εκτός από την υπαρκτή αλλά μυθοποίηση αντίσταση του ΕΑΜ, υπήρχε και μία αρνητικότατη πλευρά που ονομάζεται μονοπώληση του αντιστασιακού αγώνα. Από εκεί και πέρα απλώς έθιξα την παράνοια του να την βρίσκει κάποιος με τον Μεταξά και την ΕΟΝ και ταυτόχρονα με την ΕΠΟΝ, την ΕΟΚΑ και την ΕΔΑ. Τέτοιες μαλακίες μόνο ο παρανοϊκός ο Κιτσίκης μπορούσε να λέει αλλά μας ψόφησε και μας τελείωσε κι αυτός.
Πάντως αγαπημένε μου ΕΠΟΝιτη/ΕΔΑιτη ομολογώ ότι "διάλογοι" με άτομα σαν του λόγου σου, ενίοτε είναι και χρήσιμοι διότι με κάνουν να φρεσκαρω τη μνήμη μου. Ανετρεξα πχ σε πηγές αριστερές μεν, σοβαρές δε (Χάγκεν Φλαισερ και Σόλων Γρηγοριάδης) ώστε να θυμηθώ τι γράφουν για την ΠΑΟ μήπως και δεν θυμόμουν καλά, αλλά όχι! Μια χαρά θυμόμουν και φυσικά πουθενά δεν αναφέρουν την ΠΑΟ ως "εξ αρχής δοσιλογική"! Είναι αυτό που έγραψα και πριν, πήρε φωτιά ο Ριζοσπάστης κλπ "σοβαρές" πηγές... Αλλά το οξύμωρο είναι ένας (εθνικο)μπολσεβίκος να βόσκει στα λημέρια του ρομαντικού εθνικισμού και να μας κάνει κήρυγμα περί ΕΟΝ, ΕΟΚΑ κλπ
Ο Belus είπε...Λάουρα μην φτάνεις στο σημείο να γράφεις "ψόφησε" για άνθρωπο. Ξέρουμε ότι μοιάζεις σαν τσιγγάνος. Αλλά μην μιλάς σαν τσιγγάνος. Ο Κιτσίκης βέβαια είχε μια άποψη απολύτως κοινή με την δική σου. Ήταν Σιωνιστής. Και μάλιστα είχε γράψει στο Facebook του κείμενο υπέρ του Theodor Herzl. Οπότε συμφωνείτε σε περισσότερα από ότι διαφωνείτε.
Αυτό που θέλει να σου πει ο επονίτης (και στην προκειμένη έχει χίλια δίκια) είναι ότι το μεταπολεμικό δυτικό καταναλωτικό θαύμα είχε την ικανότητα να ενσωματώνει στο πάρτυ μεγάλα κομμάτια της παγκόσμιας περιφέρειας, κυρίως με το να δημιουργεί ευνοικές συνθήκες για την ανάπτυξη ψευδοπρωτοκοσμικών μεσαίων τάξεων σε κοινωνίες που μέχρι πρότινος ακροβατούσαν στα όρια του τρίτου κόσμου.
Το συγκεκριμένο οικονομικό και πολιτισμικό φαινόμενο, απόρροια της οργανωμένης επιθετικής εξωστρέφειας του δυτικού καπιταλισμού και της συνακόλουθης ραγδαίας τεχνολογικής ανάπτυξης, άρχισε να ξετυλίγεται στην Ελλάδα κάπου στα mid 60s, κορυφώθηκε επί πρώιμης μεταπολίτευσης και Παπανδρεισμού, αργότερα έλαβε μια σημαντική παράταση στα 90s με την λεηλασία του πρώην παραπετάσματος από τους νικητές, για να πάρει, εν τέλει, την κάτω βόλτα μερικά χρόνια αργότερα.
Όμως με το μπαμ του 08 άρχισε και η συρρίκνωση του κόνσεπτ και όσοι παρασιτούσαν στα τοιχώματα της φιλελέδικης φούσκας (Ελλάδες, Τουρκίες, Ιταλίες, Αργεντινές κτλ) βρέθηκαν αυτομάτως εκτός καταναλωτικής πεδιάς. Εδώ και 15 χρόνια ο καπιταλισμός οπισθοχωρεί και οχυρώνεται πίσω στα μητροπολιτικά του κάστρα, αφήνοντας ακάλυπτα τα νεόκοπα -wannabe Δανίες του Νότου- προτεκτοράτα.
Αλλά ακόμα και τότε υπήρχε πολύς κόσμος που ζορίζονταν οικονομικά. Δεν είναι σοβαρό να λες ότι επί 7ετίας εκμηδενίστηκε η μετανάστευση, όταν ερήμωναν ολόκληρα λαζοχώρια σε Μακεδονία και Ήπειρο και η μισή χώρα ζούσε απ' τα εμβάσματα των θείων απ' την Μελβούρνη. Πρακτικά το β' μεταναστευτικό ρεύμα τελείωσε κάπου στα 80s με τον Ανδρέας τον Άνεργο να διορίζει ταξιαρχίες βλάχων σε Δήμους και Δέκο (δεν λέω ότι ήταν σωστή πρακτική), μέχρι τότε όμως δεν υπήρχε οικοδομικό τετράγωνο που να μην έχει πρακτορείο μεταναστεύσεως. Στα πέριξ της πλατείας των 70s είχε τουλάχιστον 3 γραφεία (δυο επί της Ομήρου και ένα στην Βυζαντίου) που έκαναν αυτήν την δουλειά μέχρι το 80τόσο. Αφού λες ότι σου αρέσει το διάβασμα, δες και κάτι άλλο, όχι μόνο Κοντογιώργη και Μελετόπουλο.
Επίσης, η "υποτίμηση Μαρκεζίνη" έγινε για να μπει η Ελλάδα στο Μπρέτον Γουντς.
Στο θέμα της βιομηχανικής παραγωγής, ακόμα και φιλελεύθεροι ισχυρίζονται ότι δεν ήταν ανταγωνιστική. Στηριζόταν στα εξευτελιστικά μεροκάματα και τον προστατευτισμό. Το άνοιγμα της αγοράς είναι ο βασικός παράγοντας κατάρρευσης. Δεν υπήρξε η αναγκαία επένδυση στην έρευνα και τις καινοτομίες για να ανταπεξέλθει τον διεθνή ανταγωνισμό. Τα κέρδη διοχετεύονταν σε λογαριασμούς της Ελβετίας και δεν επενδυονταν, εκτός εάν υπήρχε περίπτωση σίγουρης κερδοφορίας, πχ κρατικές προμήθειες. Από κει και πέρα σαφέστατα υπήρξε μεθόδευση της ξενοκρατίας μεταπολεμικά ούτως ώστε η Ελλάδα να καταστεί παρασιτική. Η μεταπρατική τάξη των αντιπροσώπων κτλ είναι η ραχοκοκαλιά της μεταπολεμικής Δεξιάς. Του καθεστώτος. Μεταπολιτευτικά κυριάρχησε πλήρως με τον οριστικό θρίαμβο τους, την είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Τις δεκαετίες 50-60 ήταν άλλοι οι πολιτικοί συσχετισμοί, με εθνοκεντρικές δυνάμεις που διαπερνούσαν οριζόντια το πολιτικό φάσμα να κρατάνε ισορροπίες που επέτρεψαν την έστω στρεβλή βιομηχανική ανάπτυξη.
Στη μεταπολίτευση κυριάρχησαν τα αιτήματα του εκδημοκρατισμού και της σύγκλισης βιοτικού επιπέδου με την Ευρώπη πίσω από τα οποία προωθήθηκε η αποβιομηχάνιση και παράσιτο ποίηση.
Άρα έχουμε τα εξής δεδομένα:
Η βιομηχανική ανάπτυξη των μεταπολεμικών δεκαετιών υπήρξε στρεβλή.
Η Δεξιά εξέφραζε διαχρονικά τα συμφέροντα της παρασιτικής τάξης των μεταπρατών.
Υπάρχει σχέση ανάδρασης μεταξύ παρασιτισμού - ξενοκρατίας.
Και κάτι άλλο. Για να δημιουργηθεί βιομηχανία σε μια χώρα εκ του μηδενός, μόνο δια μέσου του κράτους μπορεί. Είτε άμεσα - κρατική βιομηχανία, είτε έμμεσα - κρατική κατεύθυνση, χρηματοδότηση, φόρο ελαφρύνσεις, δασμοί κτλ. Παράδειγμα δημιουργίας βιομηχανίας εκ του μηδενός από καθαρά ιδιωτικά συμφέροντα σε ανοικτή οικονομία ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ παγκόσμια.
Το ερώτημα που τίθεται στους νεοδημοκρατες και κυπατζηδες δεξιούς με τα χίλια πρόσωπα που σχολιάζουν τελευταία είναι:
Πώς ακριβώς θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι βιομηχανική χώρα εντός δυτικού υπερσυστήματος;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...μας λες οτι Ιρλανδιες, Γερμανιες, Γαλλιες κλπ που ειναι εντος δυτικου "υπερσυστηματος" ειναι χωρες χωρις βιομηχανια; Ή μηπως σου εβγαζε κανεναν νομο η ΕΕ που απαγορευε να επενδυσεις στην βιομηχανια;Αλλο που οι Ελληνες τα φαγανε στην καταναλωση τα πακετα ντελορ ..
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Μια παρέμβαση και μετά συνεχίζετε την συζήτηση.
Ανώνυμε, α) όταν δίνονταν τα πακέτα Ντελόρ δεν υπήρχε ακόμη Ε.Ε. Να διευκρινιστεί αυτό. Άλλο το ενιαίο υπερκράτος της Ε.Ε. και άλλο η ΕΟΚ. Άλλο το σαλόνι και άλλο ο προθάλαμος. Πολύ περισσότερες και επιτακτικές οι εξουσίες της Ε.Ε.
β) Υπάρχει ενιαίο πλάνο πολιτικής της ΕΕ που σαφώς επηρεάζει καθοριστικά την οικονομική πολιτική και το μοντέλο παραγωγής των χωρών μελών. Στην Κοζάνη υπάρχει ένα ολοκαίνουργιο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας μέσω Λιγνίτη, με το οποίο θα είχαμε φτηνή ενέργεια για τα επόμενα ογδόντα χρόνια. Δεν λειτούργησε ποτέ γιατί οι ευρωπαϊκοί νόμοι της πράσινης ανάπτυξης δίνουν την ευκαιρία στον Μητσοτάκη να κάνει τα υπόγεια deals του με την παγκόσμια φιλελεύθερη μαφία της αγοράς.
Όμως, πέρα από το θεσμικό πλαίσιο, μην έχεις καμία ψευδαίσθηση. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν άτυπα εργαλεία να μην επιτρέψουν την ανάπτυξη βιομηχανιών που θα ανταγωνιστούν τις δικές τους εντός της Ε.Ε. Ο κοινός σχεδιασμός προϋποθέτει αυτή την διάκριση. Βιομηχανία σε συγκεκριμένες χώρες, υπηρεσίες και αεριτζιδικη αγορά σε άλλες.
Με τον ίδιο τρόπο, μη θεσμικό εννοούμε, παρεμβαίνουν και οι ΗΠΑ στην διαμόρφωση της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής συνθήκης. Αν δεν δώσουν την έγκριση δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει ούτε δρόμος σε χωριό της πιο ορεινής περιοχής.
Οι ισχυροί επιχειρηματίες πρέπει με κάποιον τρόπο να συνδέονται μαζί τους. Το ίδιο και οι επιστήμονες, τα ερευνητικά κέντρα κλπ. Αλλά αυτή είναι άλλη και μεγάλη συζήτηση.
Ρε Ανώνυμε, δες μόνο τα προαπαιτούμενα που ζητούσε η ΕΕ από τον Γιανουκόβιτς το 2013 για να βάλει την Ουκρανία στην ένωση. Του ζητούσαν πρακτικά την αποβιομηχάνιση ολόκληρου του Ντονμπάς, για να μην έχουν ανταγωνιστή εντός ΕΕ οι Γερμανοί βιομήχανοι του Ρουρ. Γιατί νομίζεις ότι γίνεται όλο το μπάχαλο δέκα χρόνια τώρα στην Ουκρανία; Γιατί ο τότε πρόεδρος της χώρας πολύ απλά ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝ να δεχτεί τη μετατροπή σε γκαρσόνια, ενός πληθυσμού μιας ως τότε ακμάζουσας βιομηχανικής περιοχής (πληθυσμός που μάλιστα τύχαινε να είναι και η προσωπική εκλογική του βάση).
Ε να μην φτάσουμε, ρε παιδιά, να εξηγούμε τόσο βασικά πράγματα, όπως τον καταμερισμό εργασίας μεταξύ των εθνών σε τέτοιες ιμπεριαλιστικές ολοκληρώσεις όπως η ΕΕ. Αυτά για εμάς πρέπει να είναι ύλη πρώτης δημοτικού.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...και τοτε πως εξηγεις οτι στην ΕΕ υπαρχει το υψηλοτερο βιοτικο επιπεδο στον κοσμο και η μια μετα την αλλη χωρα κανουν αιτημα να μπουν σε αυτη ; με τι τρεφονται με κουρκουμπινια ; δεν ειναι μονο να εχεις χιλιαδες εργοστασια οπως εχει η Κινα το ζητουμενο αλλα να εχεις και ενα επιπεδο ζωης οχι να ζεις σαν κατσαριδα η μηρμυγκι οπως γινεται στις "παραδοσιοκρατικες" ανατολικες αυτοκρατοριες ..
Ο/Η Bart είπε...Εκεί μπαίνει το επικοινωνιακό και το γεωπολιτικό θέμα στο κόλπο. Ποιος θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα? Αλβανοί, Ουκρανοί και Σκοπιανοί. Οι αποικίες των Αμερικανών. Η Σερβία στον πάγο. Η Αγγλία με το ένα πόδι έξω. Αυτά τα επιχειρήματα να τα πεις στη ΔΑΠ δεξιούλη για να κλάψετε τον πόνο σας μετά τη νέα φάπα στις φοιτητικές εκλογές.
απο ποια καπιταλιστικη "κολαση" του "εξουσιαστικου φιλελευθερισμου" μας γραφεις Fart ; μηπως αμφιβαλλεις οτι η ποιοτητα ζωης ειναι χιλιες φορες ανωτερη στην "παρηκμασμενη δυση" απο οτι στον trad "αξονα της αντιστασης" που θαυμαζετε ;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ποια ποιότητα ζωής ρε καραγκιόζη; Είναι ποιότητα ζωής το διαλυμένο οκτάωρο; Οι μισθοί χαρτζιλίκι; Το ότι επειδή δεν θέλει να δουλέψει κανείς ούτε σεζόν πλέον (που μέχρι πριν πέντε χρόνια είχε λεφτά) φέρνουν νόμιμα Πακιστανούς για να δουλέψουν το καλοκαίρι και να σερβίρουν του Ολλανδούς; Τα ενοίκια στα 900 ευρώ για υπόγεια (βέβαια τα υπόγεια κάποιοι τα γουστάρουν). Ο συνδικαλισμός να αποτελεί παρελθόν και τα μπάσταρδα αφεντικά να κάνουν ότι γουστάρουν. Δεν έχεις δει ότι σε όλη την αγαπημένη σου "Δύση" η πορνία θεωρείται πλέον κανονική δουλειά; Μέχρι και η ανήλικη πορνεία. Δεν είχες δει τι γίνεται στην Πάτρα με τα ανήλικα; Ή μήπως θεωρείς ότι "σώμα τους είναι, ας κάνουν ότι θέλουν"; Έχουν υπάρξει δεξιοί Αμερικανοί που το έχουν υποστηρίξει αυτό. Το ότι έχει ΜΕΙΩΘΕΙ το προσδόκιμο ζωής στην "Δύση"; Δεν σε ενδιαφέρει και πολύ μάλλον. Ξέρω κοπέλα που ζει στην Αθήνα και κάνει το μεταπτυχιακό της και δουλεύει για 250 ευρώ ρε σκουπίδι. Εσένα σε πληρώνουμε από την φορολογία μας. Εσύ έχεις να ζήσεις. Αυτή τι φταίει;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...καρραγκιοζη , εσυ οταν μεταναστευεις γιατι δεν πας σε χωρες του αξονα της αντιστασης ( γελαμε .. ) και τρεχεις στην δυση οπου υπαρχει η επαγγελματικη πορνεια ; εχεις καταλαβει τι παραδεχτηκες μολις ; η μηπως υπαρχει συνδικαλισμος στην κινα και τη ρωσια οπου ζουν με μιση χουφτα ρυζι η λιγα ρουβλια που δεν τους φτανουν ουτε για σουπερ μαρκετ ; σας εχει βαρεσει η αντιλευκη συφιλη στο κεφαλι μαλακες μου και εχετε γινει μανιακοι ψευτες ..
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Επιτέλους ρε παιδιά και ένα σχόλιο βγαλμένο από την πραγματικότητα της ελληνικής καθημερινότητας. Όλα αυτά που γράφει για την ποιότητα ζωής της Δύσης ο παραπάνω σχολιαστής άραγε δεν τα ζει κανένας δεξιός; Μένουν μόνο στην συνθηματολογία της δεκαετίας του '50 για τα αγαθά και το πλεονέκτημα του west way of life που αναπαράγει ο ΣΚΑΪ, η Καθημερινή και τα υπόλοιπα ισχυρά ΜΜΕ; Οι μισθοί πείνας, τα γκαρσόνια της Δύσης, οι τιμές στο σούπερ μάρκετ, η ανεργία μόνιμα στο 10% (με ένα χιλιάδες Έλληνες μετανάστες την τελευταία δεκαετία), η εγκληματικότητα, τα γκέτο, οι άστεγοι, το μεταναστευτικό χάος, η υποταγή όλων των διεθνών οργανισμών στις εντολές της κυβέρνησης του Ισραήλ, η αδυναμία να βρούμε δουλειά αν δεν μας δώσουν την έγκριση άνθρωποι της Νέας Δημοκρατίας, το μπουρδέλο life style ως προτεινόμενη κουλτούρα, όλα αυτά δεν τα ζει κανένας γαμημενος φιλελεύθερος;
Ή τα ζει αλλά τα φορτώνει στον κακό φασισμό, στον κακό κομμουνισμό, στην κακή παράδοση που δεν εκσυγχρονίζεται, στον κακό ανορθολογισμο που δεν προσαρμόζεται σε λογιστικά καλούπια, στον κακό Πούτιν που ανέβασε τις τιμές των αγαθών με τον πόλεμο (την ίδια ώρα ο Νετανιάχου δεν είναι κακός ας κάνει πόλεμο); Μάλλον το δεύτερο έτσι;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τι γίνεται εδώ ρε παιδιά; Δύο ανώνυμοι(ένας "καλός" και ένας "κακός") που φαίνεται να γνωρίζονται μεταξύ τους τσακώνονται.Με το που σχολιάζει ο ένας αμέσως έρχεται ο άλλος να του την πει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ένα στα γρήγορα και "τελειώσαμε". Πρώτον δεν έχω μεταναστεύσει πουθενά Χατζιαβάτη μου. Στεριωμένος στην κωλοελλάδα σου είμαι, όπως την έχεις καταντήσει εσύ και οι όμοιοι σου. Δεύτερον μεγαλύτεροι "αντιλευκοί" από τους νεοδημοκράτες και τους αριστερούς φίλους σου δεν υπάρχουν. Ποιοι έφεραν εκατομμύρια λαθρομετανάστες στην πατρίδα ρε; Εγώ; Έλα πες μας τώρα για τα αγαπημένα σου τραβεστί.
Supplier, δεν έγραψα ότι "επί 7ετίας εκμηδενίστηκε η μετανάστευση", αλλά ότι "η ανεργία σχεδόν μηδενίστηκε και οι μεταναστευτικές ροές μειώθηκαν κατά πολύ". Η διαφορά είναι ουσιώδης, αλλά ως γνωστόν ο καθένας διαβάζει ό,τι θέλει...
1969:Καθαρή μετανάστευση (νέοι μετανάστες μείον παλιννοστούντες) 73.000
1970:Καθαρή μετανάστευση 70.000.
1971:Καθαρή μετανάστευση 37.000
1972:Καθαρή μετανάστευση 15.000
1973:Καθαρή μετανάστευση 5.000
"και τοτε πως εξηγεις οτι στην ΕΕ υπαρχει το υψηλοτερο βιοτικο επιπεδο στον κοσμο και η μια μετα την αλλη χωρα κανουν αιτημα να μπουν σε αυτη ;"
Είσαι σίγουρος ότι τα τοπικά παραρτήματα της υπερεθνικής ελίτ, που αιτούνται την συμμετοχή των χωρών τους στην ΕΕ, εκφράζουν ανόθευτα την βούληση των υπηκόων τους; Πάντως, αν οι ρωσόφιλοι στην Μολδαβία συμπήσουν ενιαίο ψηφοδέλτιο, μπορούν χαλαρά να επανέλθουν στην κυβέρνηση διώχνοντας τους ευρωπαιστές του PAS, ενώ μετά την κατάληψη της Αβντιβκά, ο νέος π/θ της Γεωργίας ανακάλεσε την τσολιαδίστικη πολιτική του Γκαριμπασβίλι και τώρα το παίζει "ούτε-ούτε". Η δε Σερβία πάγωσε τις διαπραγματεύσεις ήδη από το 2015, καλά για Τουρκία δεν χρειάζεται να μιλήσουμε καν. Οι υπόλοιποι που το παλεύουν να μπουν είναι κάτι Σκοπιανοί, Αλβανοί και Βόσνιοι. Αυτούς πάρτε τους, σας τους χαρίζουμε. Άσε που η συλλογιστική σου αδυνατεί να εξηγήσει την άνοδο του λάιτ ευρωσκεπτικισμού ακόμα και στην καρδιά της Ευρώπης.
Για το θέμα το "αποβιομηχάνισης" νομίζω το πρόβλημα δεν είναι γενικά και αόριστα ο διεθνής καταμερισμός όσο η ανισόμετρη ανάπτυξη. Θεωρητικά ένας "μη καπιταλιστικός" καταμερισμός εργασίας θα μπορούσε να είναι βιώσιμος. Ας πούμε μια χώρα των 8 εκ θα μπορούσε να αποφύγει την αντιπαραγωγική ανάπτυξη βαριάς οπλικής βιομηχανίας και αντ΄αυτού να αφοσιωθεί στην ελαφρά/καταναλωτική παραγωγή και την γεωργία, αγοράζοντας παράλληλα το απαραίτητο πολεμικό υλικό απ' έξω (πχ από Ιράν ή κάτι τέτοιο). Εντάξει, θεωρητικολογώντας πάντα...
Τα 2 βασικά λάθη που κάνουν οι αναλυτές του διεθνούς συστήματος είναι 1) να λογίζουν το δυτικό υπερκράτος ως ένα ενιαίο μονομπλόκ εδαφικό υποκείμενο, χωρίς την παραμικρή εσωτερική διαφοροποίηση ως προς την παραγωγική/οικονομική συνθήκη, και 2) το ακριβώς ανάποδο, να θεωρούν το κάθε "εθνικό" κράτος ως μεμονωμένη οντότητα χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν το διεθνές πλέγμα εξάρτησης και βασαλοποίησης. Κατά την γνώμη μου, σωστότερες είναι οι προσεγγίσεις που βασίζονται στο σχήμα (δυτική) μητρόπολη-(δυτική) περιφέρεια.
"Εκεί μπαίνει το επικοινωνιακό και το γεωπολιτικό θέμα στο κόλπο. Ποιος θέλει να μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα? Αλβανοί, Ουκρανοί και Σκοπιανοί. Οι αποικίες των Αμερικανών."
Πιάσε κόκκινο... Έγραψα ακριβώς το ίδιο χωρίς να έχω δει το σχόλιό σου.