Στην εποχή του επιβεβλημένου από τις ΗΠΑ και την ΕΕ μνημονιακού νεοφιλελευθερισμού, στην Ελλάδα των μισθωτών που εργάζονται οκτώ ώρες την ημέρα και πληρώνονται για τέσσερις (part time job είναι η trendy ορολογία της εξουσίας των μοδάτων ΜΜΕ), στην ημιθανή δημογραφικά και σε κώμα διανοητικά Ελλάδα του 2024, η συμβολική τιμή και μνήμη των αγώνων του εργατικού κινήματος τείνει να αποτελέσει παρελθόν. Μένει στο νου μόνο των ελάχιστων Ζωντανών Ελλήνων που υπάρχουν ακόμη. Συντηρείται και ως μέρος ενός άνευρου τελετουργικού αριστερών κομμάτων και οργανώσεων, που πιο πολύ την αντιμετωπίζουν ως ευκαιρία για μια χαλαρή περατζάδα και συνάντηση φίλων στο κέντρο των Αθηνών.
Ασφαλώς η εργοδοτική πίεση και η περιρρέουσα εργασιακή ατμόσφαιρα είναι τέτοια που δεν επιτρέπουν σε πολλούς εργαζόμενους να απεργήσουν. Το συνδικαλιστικό κίνημα είναι νεκρό και κανείς δεν θα προστατεύσει τους εργαζόμενους όταν οι εργοδότες τους απολύσουν. Από την άλλη, το δημογραφικό πρόβλημα σε συνδυασμό με την κατάκτηση της πατρίδας μας από τις ορδές των μεταναστών έχουν αλλοιώσει την σύνθεση του εργατικού μας δυναμικού. Το βλέπει παντού γύρω του όποιος έρχεται σε επαφή με τις χαμηλές υπαλληλικές και τις αμιγώς εργατικές θέσεις.
Ευτυχώς, αυτή την εβδομάδα είχα άδεια (την οποία ουδέποτε ζήτησα αλλά παρέχεται αναγκαστικά από την εργοδοσία για να μην έχουν οι εργαζόμενοι πολλές μέρες άδεια το καλοκαίρι). Πράγμα που μου έδωσε την ευκαιρία να κατέβω στην συγκέντρωση για την εργατική πρωτομαγιά. Ούτως ή άλλως έπρεπε να είμαι στο κέντρο για λίγη ώρα προκειμένου να πληρωθώ από ένα βιβλιοπωλείο (οι εκδότες γνωρίζουν ποιο μεγάλο βιβλιοπωλείο πληρώνει κάθε πρώτη Τετάρτη του εκάστοτε νέου μήνα). Κατεβήκαμε έτσι με τον Διαμαντή στο τέρμα της οδού Σόλωνος και φτάσαμε στο βιβλιοπωλείο. Υποτίθεται ότι οι μεγάλοι εκδοτικοί οίκοι, που μπορούν να απασχολούν αρκετούς υπαλλήλους, έχουν ένα κάποιο επίπεδο και επιλέγουν σοβαρούς συνεργάτες. Περιμένοντας στην ουρά για να πληρωθώ μπορώ να δω κάθε μήνα ποιους πωλητές στέλνουν οι μεγάλοι εκδότες να εισπράξουν τα χρήματα των πωλήσεων από το συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο. Κι, όμως, παίδες. Ακόμη και στον χώρο των εκδόσεων οι κατώτερες θέσεις καταλαμβάνονται πια από μετανάστες. Και, μάλιστα, όχι από οικογενειάρχες μετανάστες ή κάποιους σοβαρούς και διαβασμένους. Μα από κάγκουρες και σκατόφατσες που θα μπορούσε να συναντήσει όποιος συχνάζει σε στέκια ναρκομανών και ατόμων νεανικής παραβατικότητας.
Καθώς περιμέναμε με τον Διαμαντή την σειρά μας δίπλα βρισκόταν ένας νεαρός, όχι πάνω από είκοσι δύο ετών, προκειμένου να εισπράξει το ποσό για λογαριασμό του εκδοτικού οίκου που εργαζόταν. Κατάξανθος, με χαρακτηριστικά που παρέπεμπαν σε έθνη της ανατολικής Ευρώπης και με το μίσος για οτιδήποτε υπήρχε γύρω του χαραγμένο στο ύφος του. Μας ρώτησε αν βρισκόταν στο σωστό σημείο. Του απαντήσαμε θετικά και ο Διαμαντής έκανε το λάθος να νομίσει ότι μιλούσε με άνθρωπο, με κάποιον παλιό Έλληνα. Του άνοιξε συζήτηση για την πρωτομαγιά και τον ρώτησε αν απεργούσε κανείς στην δουλειά του. Ο νεαρός τον κοίταξε με την περιφρόνηση την οποία θα εξέφραζε ένας μαφιόζος που κολυμπά στο χρήμα. Επειδή δεν κολυμπούσε, όμως, στο χρήμα, επένδυσε την μαφιόζικη περιφρόνηση με μια έκφραση αηδίας στο άκουσμα της λέξης απεργία. Το σκληρό και αντιπαθητικό του πρόσωπο έσταζε μηδενισμό. Η ματιά του ήταν άδεια. Ο τυπάκος μισούσε οτιδήποτε υπήρχε γύρω του. Ασφαλώς την αντικαπιταλιστική νοοτροπία, αλλά και την ίδια την Ελλάδα.
Κάποιος ανόητος της Αριστεράς θα σκεφτόταν ότι περιγράφω τον νεαρό με τα στερεότυπα του ελληνικού ρατσισμού που υποτίθεται ότι έχω υιοθετήσει. Κάποιος ακόμη πιο ανόητος «σερβιτόρος της Δεξιάς» εντός του εθνικιστικού χώρου, θα σκεφτόταν ότι κακώς δεν προσέγγισα αυτό το άδειο από ψυχή σώμα για να τον κάνω συναγωνιστή (μιας και μισούσε τον κόσμο ενώ, συν τοις άλλοις, είχε νορδικο-βαλτικά χαρακτηριστικά). Στον πρώτο ανόητο απαντώ ότι αυτό που περιγράφω είναι απολύτως ακριβές. Χωρίς κανένα στερεότυπο. Επρόκειτο για ένα από τα σκουπίδια της καγκουριάς με τα τραπ κουρέματα που κοιτούν αγριεμένα τους πάντες γιατί δεν υπάρχει η κατάλληλη λαϊκή οργάνωση να τους σπάσει τα πόδια. Στον δεύτερο ανόητο απαντώ ότι αν ποτέ οργανωθεί σοβαρό εθνικιστικό κίνημα αυτά τα «άρια αγόρια», μαζί με τους ακροδεξιούς που τα θέλουν στον χώρο, θα φιλοξενηθούν εκεί που τους πρέπει, αμφότεροι.
Πέρα από τους ανόητους και τους βολεμένους θέλω να πιστεύω, όμως, ότι υπάρχουν και κάποιοι εναπομείναντες σοβαροί Έλληνες. Αυτοί δεν μπορεί παρά να προβληματίζονται για το γεγονός ότι οι συμπατριώτες μας εξαφανίζονται από τους εργατικούς χώρους. Δεν είναι πλέον οι οικοδομές και τα χωράφια. Πνιγόμαστε. Η βάρκα μπάζει από παντού. Όπως έλεγε ο Ράσκιν για τους Άγγλους της εποχής του, «ζουν στον πάτο της κόλασης και το απολαμβάνουν αμέριμνοι σαν να επρόκειτο για κάτι αυτονόητα αναπόφευκτο». Αυτό ισχύει για τον μέσο Έλληνα, αλλά όσοι δεν υπάγονται σε αυτή την κατηγορία τι κάνουν;
Όταν πληρώθηκα κατευθυνθήκαμε με τον Διαμαντή στην πλατεία Κλαυθμώνος. Εκεί, και στα προπύλαια, ήμασταν περίπου 5.000 διαδηλωτές. Οι οργανώσεις του ΚΚΕ ήταν ήδη στο Σύνταγμα και δεν έχω εικόνα του κόσμου που μάζεψαν. Δεν ήταν κακό το ότι 5.000 κόσμος τίμησε το εργατικό κίνημα. Το κακό ήταν ότι οι περισσότεροι εξ αυτών, πέρα από τους φοιτητές, αποτελούσαν παλιούς Αριστερούς, μη ενεργούς στην αγορά εργασίας ή λίγο πριν την σύνταξη. Υποθέτω ότι έζησαν κάποιες καλύτερες εποχές γι’ αυτό μπορούν, από το σημείο της σχετικής άνεσης που βρίσκονται, να βολτάρουν χαλαροί, φωνάζοντας για την Παλαιστίνη (πρώτος απ’ όλους φώναζα εγώ, αλλά σε συγκέντρωση για την εργατική πρωτομαγιά ας λέγαμε και κανένα καλό σύνθημα για την ελληνική εργατική τάξη) και αδιαφορώντας για το γεγονός ότι εξαφανίζεται η ελληνική εργατιά.
Ούτως ή άλλως, για αυτούς το «προλεταριάτο» είναι διεθνές. Για εμάς που προέχει η ελληνική εργατική τάξη, η ελληνική μεσαία τάξη και, συνεπώς, το ελληνικό έθνος, τι να επιφυλάσσει άραγε η συνέχεια; Ασφαλώς τίποτα καλό αν ο εθνικιστικός χώρος δεν πετάξει από τον σβέρκο του με τις κλωτσιές τους ακροδεξιούς ψευτοεθνικιστές της γενιάς του πολυτεχνείου, τα γραφικά ρετάλια της Δεξιάς που έχουν την αξίωση να υποδύονται τους ταγούς και κάθε γελοίο «νεοεθνικιστή» τζιτζιφιόγκο που οραματίζεται να κάνει βουλευτική καριέρα με το κοστούμι του Τραμπ των φτωχών. Ο χώρος πρέπει να μείνει στους αληθινούς εθνικιστές, στους ανθρώπους του μόχθου, του αγώνα, της διανοητικής πρωτοπορίας και της καθημερινής βιοπάλης. Είναι επιτακτική ανάγκη τα επόμενα χρόνια στις πορείες για την πρωτομαγιά να ξεφυτρώσουν ελληνικές σημαίες, ελληνικές καρδιές και εθνικιστικές παρουσίες.
Σχόλια:
Δεν ξέρω αν το έχετε απαντήσει παλιότερα,αλλά στο κρίσιμο δημοψήφισμα του 2015 θεωρείτε ως λέσχη πατριωτικότερη και σωστότερη στάση το ΟΧΙ ή τον αποχή/άκυρο; Δεν συζητάω φυσικά για το προδοτικό "ναι" που μαζικά τα ρετάλια της δεξιάς και ακροδεξιάς στήριξαν.
Και τα δύο προς την σωστή κατεύθυνση ήταν. Αλλά καλύτερο το ΟΧΙ γιατί η αποχή μπορεί και να λειτούργησε ως αφανής στήριξη στον Σαμαρά. Ήταν ένα ξεκάρφωμα για τον εθνικιστικό χώρο που δεν ήθελε να φανεί ότι έκανε αβάντα στην Νέα Δημοκρατία. Στην τελική ήταν μια μη κομματική εκλογική διαδικασία. Ακόμη και οι αυτόνομοι που δεν πάνε ποτέ στις κάλπες δεν θα έπρεπε να έχουν πρόβλημα συμμετοχής σε μια διαδικασία που δεν περιελάμβανε κόμματα. Επιπλέον, ήταν ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα. Προβοκατόρικα εκπεφρασμένο από τον Τσίπρα, σύμφωνοι. Αλλά απόλυτα συγκεκριμένο, ακόμη κι έτσι. Δεν μπορεί να λέει ένας πολιτικοποιημένος άνθρωπος ότι απέχει. Είναι σαν να μην έχει γνώμη.
Ο Αχιλλέας είπε...Μπράβο σε εσένα και τον Διαμαντή, Σταμάτη. Δεν θα πω τίποτα για το ότι δεν υπήρχαν και άλλοι «εθνικιστές» εκεί. Την κατάσταση την γνωρίζουμε, την βλέπουμε στην φόρμα σχολιασμού, την αναδεικνύουμε, την πολεμάμε. Θα κριτικάρω κάτι άλλο. Και έχει να κάνει με το νεαρό άτομο με το οποίο ήρθες σε επικοινωνία αλλά και με τις γνωστές αγκυλώσεις των «αριστερών της γενιάς του Πολυτεχνείου».
Είναι γνωστό ότι η μετανάστευση (μέχρι και η νόμιμη σε ένα βαθμό) κάνει τεράστιο κακό στην εργατική τάξη. Το ότι Φιλελεύθερες, ιμπεριαλιστικές, χώρες κάνουν πολέμους με εκατόμβες νεκρών έτσι ώστε από την μία να πλουτίζουν οι ίδιες και, εν συνεχεία, τα War Hawks επίσης το ξέρουμε. Οι άνθρωποι αυτών των χωρών αναγκάζονται να γίνουν μετανάστες και να πάνε να ζήσουν σε αυτές τις ίδιες Φιλελεύθερες χώρες που τους κατέστρεψαν. Δουλεύουν για πενιχρά μεροκάματα και μάλιστα τα ντόπια αφεντικά τους χρησιμοποιούν ως την αιχμή του δόρατος για να απειλήσουν την ημεδαπή εργατική τάξη.
«Δεν δουλεύεις με τετρακόσια ευρώ; Δεν πειράζει! Θα κάνει την δουλειά ο (βάλτε ένα άτομο όποιας εθνικότητας θέλετε)»
Δεν είναι ώρα να σοβαρευτούν και οι ελάχιστοι εναπομείναντες Μαρξιστές – Λενινιστές και Αναρχικοί; Δεν μιλάω προφανώς για την μάζα της αριστεράς. Μην σας κάνει εντύπωση εάν οι σοβαροί ΜΛ και Αναρχικοί είναι λίγοι παραπάνω από τους εναπομείναντες Εθνικιστές. Είναι εμφανές ότι και εντός αυτών των χώρων υπάρχει και μία πνοή αντίστασης ενάντια στον Αναρχισμό made in USA. Όπως εμείς πολεμάμε τον Εθνικισμό made in USA. Δείτε και το βιβλίο «Ενάντια στον αναρχοφιλελευθερισμό και τις πολιτικές ταυτότητας» που δείχνει ότι (ίσως) δεν έχουν χαθεί όλα στο αντίμνημονιακό μπλοκ.
Είναι απαραίτητο πλέον ένα συμπαγές αντίμνημονιακό, αντίνατοϊκό και αντίκαπιταλιστικό μέτωπο, χωρίς αγκυλώσεις. Φυσικά δεν είναι ανάγκη να μιλήσουμε για την απόλυτη διαφορά μας με την Αριστερά. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να επιτρέψουμε σε αυτές τις τεράστιες διαφορές να αφήσουν την Ελλάδα να σαπίσει. Εάν η Ελλάδα σαπίσει δεν θα έχουν μέλλον, εντός της, ούτε αυτοί που την μισούν!
Αυτό που δεν καταλαβαίνουν πολλοί είναι ότι, το πολύ, σε δέκα χρόνια Ελλάδα ΔΕΝ θα υπάρχει. Δεν μιλάω απλά για το ότι δεν θα υπάρχουν Έλληνες (ειδικά στην Αθήνα), εννοώ ότι δεν θα υπάρχουμε ως χώρα. Θα είμαστε το φτωχότερο προτεκτοράτο των Βρυξελλών και οποιαδήποτε μορφή αντίστασης (ίσως ακόμη και η εκφορά αντίσυστημικού λόγου) θα σε στέλνει στο κρατητήριο. Δείτε και τις πρόσφατες αλλαγές στην νομική μας πραγματικότητα. Οι άνθρωποι δεν αστειεύονται. Και η Ταϊλάνδη παιδιά, και οι Φιλιππίνες, δεν ξύπνησαν μία ημέρα και είπαν να γίνουν «Ταϊλάνδη» και «Φιλιππίνες», αλλά έγιναν.
Όσοι ζωντανοί, ας συνεχίσουμε τον αγώνα. Αρθρογραφώντας, κατεβαίνοντας σε πορείες, μιλώντας σε συμπολίτες μας, που μπορεί να μας ακούσουν, και προφανώς σε όλες μας τις επιλογές να μην δείχνουμε καμία μορφή συμβιβασμού με αυτή την άθλια πραγματικότητα.
Πρέπει να γίνουμε περισσότεροι και πάνω φίλε. Να αρχίσουν κι εκεί οι αντίστοιχες κινήσεις σταδιακά.
Ο/Η Αχιλλέας είπε...Μακάρι Σταμάτη. Το email της λέσχης είναι αναρτημένο στα δεξιά του ιστολογίου. Ας έρθουν σε επικοινωνία.
Ένα μεγάλο ΕΥΓΕ! Είστε από τους λίγους πατριώτες που ανελλιπώς τιμούν την εργατική πρωτομαγιά. Δυστυχώς, στην χώρα υπάρχει ένας παλιάς κοπής εθνικισμός, ενώ ο Εθνικοσοσιαλισμός με το απαραίτητο για την κοινωνία σοσιαλιστικό του κομμάτι, είναι επί της ουσίας ανύπαρκτος, εκτός από κάποιες άναρθρες κραυγές και Χάιλ-Χίτλερ, μην μπορώντας να αντιληφθεί ότι η επιτυχία της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας οφείλεται στο ενδιαφέρον που έδειξε για τα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων. Στην χώρα μας, ο εργαζόμενος είναι αφημένος στην τύχη του και σπρωγμένος εξ ανάγκης στην αγκαλιά της αριστεράς, εφόσον μόνο αυτή δείχνει ενδιαφέρον. Οι μισθοί σε απόλυτα νούμερα παραμένουν ίδιοι εδώ και είκοσι χρόνια, ενώ το κόστος ζωής πενταπλασιάστηκε, με αποτέλεσμα η δημιουργία οικογένειας να είναι αδύνατη και άρα αδύνατη η λύση του δημογραφικού. Βέβαια, είναι ένα σύμπλεγμα πραγμάτων και κυρίως νοοτροπιών που προκαλούν την υπογεννητικότητα, αλλά ακόμα και αν αποκαθίστατο η νοοτροπία, το οικονομικό θα παρέμενε ένα πρόβλημα προς λύση. Στον “χώρο” όμως, τουλάχιστον στις περισσότερες των περιπτώσεων, η ενασχόληση κάποιου με τα εργατικά προβλήματα, τον κατατάσσει αυτομάτως στο “μαρξιστικό τόξο”, τέτοια είναι δυστυχώς η βλακεία τους! Κατά τα άλλα κλαίνε και οδύρονται για την Ελλάδα που πεθαίνει.
Ο Σταμάτης είπε...Γεια σου Αλέξανδρε. Χαιρετισμούς στην βόρεια Ελλάδα, αν είσαι το παιδί με την φωτογραφική μηχανή.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Γεια σου Σταμάτη. Ναι, ο Αλέξανδρος από την Θεσσαλονίκη είμαι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ενδιαφέρον έγγραφο που δείχνει τις διασυνδέσεις Άδωνι και "εθνικιστικού" χώρου.
https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c0d5184d-7550-4265-8e0b-078e1bc7375a/8431173.pdf
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έχει και συνέχεια αυτή η συνεργασία. Για ψάξτε λίγο πιο προσεκτικά. Ακολούθησαν και άλλες συμβάσεις.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Καρκαβιτσας ανηκει στην ελληνικη ρομαντικη παραδοση ή οχι;
Στο λογοτεχνικό του σκέλος δεν ήταν ρομαντικός με την έννοια του συγγραφέα που έγραφε φανταστική λογοτεχνία. Αν και διέθετε λαογραφικό ενδιαφέρον που συνδεόταν με τον ρομαντισμό σε κάποιο βαθμό η ηθογραφία.
Πολιτικά είχε εθνικιστικές ιδέες.
Ο καρκαβίτσας που ήθελε να γκρεμίσουμε την ακρόπολη δεν ήταν επουδενί εθνικιστής...
Για τον Καρκαβίτσα, όπως το βλέπει κανείς. Είχε ανάμικτα στοιχεία ρομαντικού εθνικισμού, θετικισμού και δαρβινισμού στην σκέψη του. Κι εμείς με άλλα συμφωνούμε και με άλλα διαφωνούμε.
Το παρακάτω απόσπασμα είναι ενδεικτικό του τρόπου σκέψης του.
«Όταν κάποτε σκεφθώ –πολύ σπάνια ευτυχώς– πως αποτελώ κ’ εγώ µέρος της ανθρωπότητος, γονατίζω µπροστά στη γλυκειά και ήρεµη µορφή του Ιησού, τη µορφή που µιλεί τρανολάλητα το “αγαπάτε αλλήλους”. Γονατίζω, φιλώ ταπεινά την εσθήτα της Μητρός Του και δοξάζω τους Αποστόλους Του, οι οποίοι µε τη σακκούλα στον ώµο και το ραβδί στο χέρι εγύρισαν τον κόσµο και υπέφερον τα µύρια για την αγάπη της ανθρωπότητος και του διδασκάλου των.
Όταν όµως συλλογισθώ –και αυτό συχνώτερα– ότι είµαι Έλληνας, µόνον τότε η µορφή του Ιησού χάνεται µπροστά στην αρρενωπή κορµοστασιά του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου. Η Παναγία σβύνει µπροστά στη Μπουµπουλίνα, και οι Απόστολοι µπροστά στους Μάρτυρας της Επαναστάσεως. Και νοµίζω πως δεν έχω άδικο. Σαν Έλληνας, λατρεύω εκείνους που αµέσως και µόνον για την πατρίδα µου εµαρτύρησαν. Ας γένη Ελλάς η ανθρωπότης όλη, και τότε να δοξάσω και όλους τους µάρτυράς της.
Αν κατορθώσω ποτέ ―α, τι όνειρο― αν κατορθώσω ν’ αποχτήσω κ’ εγώ µόνιµη κατοικία, µέσα της θα κάµω ένα ναό ―τον Ναό µου. Γύρω της θα βάλω εικονίσµατα― δικά µου προσκυνητάρια. Και θα είνε προσκυνητάρια µου οι αρµατωλοί, εκείνοι οι τραχείς κάτοικοι των βουνών που µε το καρυοφύλι επάλαιβαν εναντίον της δουλείας του Γένους. Θα είνε οι ταπεινοί ρασσοφόροι που µέσα στα ερηµοκκλήσια τους έσµιγαν τους ιερούς ψαλµούς µε τα τραγούδια της ελευθερίας. Θα είνε οι ακούραστοι πολεµισταί του εικοσιένα που εσκοτώθηκαν, εσουβλίσθηκαν, εψήθηκαν ζωντανοί, εκατακοµµατιάσθηκαν, εγυµνώθηκαν, ατιµάσθηκαν για τη δόξα και το µεγαλείον της Πατρίδος.
Και ανάµεσα σ’ αυτούς θα κρεµάσω ένα άλλο εικονοστάσι, εικονοστάσι πρωτάκουστο.Γύρω τριγύρω κορνίζα γαλανόλευκη και το βάθος του αδειανό. Αδειανό για τους ξένους, για µένα ολόγιοµο σαν το φεγγάρι. Και θ’ ατενίζω πρώτα τις µορφές τις γνώριµες. Μα θα λιβανίζω έπειτα τις άγνωστες µορφές, τ’ άγραφα και τ’ αµνηµόνευτα ονόµατα εκείνων που παράµερα εµαρτύρησαν. Εκείνων που εµαρτύρησαν, κ’ εκείνων που θα µαρτυρήσουν ακόµη για την αποκατάστασιν του Γένους µας. Πόσοι θα είνε, κανείς δεν τους ξέρει. Μα τους φαντάζοµαι πως θα είνε άµετροι…»
Ο " χωρος" δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τέτοια...τιποτενια θέματα. Οικονομία, Ανεργία, εργασια και ότι σχετικό που αφορά την πραγματική κοινωνία, τον αληθινό σοσιαλισμό.
Που να βρει άλλωστε χρόνο, αφού οι εκλογές είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ στόχος. Και φυσικά η λεγόμενη "πατριωτική ζυγαρια", ποιος είναι πιο πολύ από τον άλλον πατριώτης...και αντικομουνιστης η φιλο-ιουδαιος η ποιος θα πάει πρώτος στην Αγία Σοφία να ανάψει κερί...
Καλή συνέχεια και όσο υπάρχουν βιβλία για το πνεύμα.. θα επιβιώσουμε στα ερείπια περιμένοντας το τελος
Έτσι ακριβώς αδελφέ Κώστα... Ο Μαμούτος έχει μετατρέψει το ιστολόγιο σε καφετέρια όπου μαζεύονται κυνηγοί φαντασμάτων. Γραφικές περσόνες Μάστορας,Γκέκας, Γενιάς, Περδικάρης, Κωνσταντίνου και δεν συμμαζεύεται. Μόνο ο Καρράς λείπει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ξέχασες τον εαυτό σου Κενταυρολάουρα. Έχεις πιεστεί για πρώτη φορά στη ζωή σου από την αυτονομία. Μια από τις πολλές παρακαταθήκες της λέσχης. Στο υποσχόμαστε ότι η ξεφτίλα θα συνεχιστεί μέχρις εσχάτων. Τελικά η πουτ@να φίλη σου σου έδωσε τα χρήματα για να "βγάλεις βιβλίο για την Ιδέα";
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αντί να ευχαριστήσεις την λέσχη για το επίτευγμα να πετάξει τον Πλεύρη, τον Κένταυρο, τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη, τους Στόκους και το κακό συναπάντημα εκτός ιστολογίου, εσύ τους κατηγορείς ρε ανώνυμε? Αυτός είναι ο εθνικιστικός χώρος. Μακάρι να ενώνονταν όλοι αυτοί μια μέρα.
Εκείνος ο ψεύτης ο Κων..νου με ποιο ψευδώνυμο γράφει;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ξέχασες και τον εστιάτορα, ανώνυμε. Δυνατό τσατσίδι.
Χτυπάει Ιερό Λόχο; Άρα στηρίζουμε; Βέβαια στην κατάσταση που είναι αυτός ένα συσσίτιο από τον ΙΛ το χρειάζεται. Δεν πληρώνει καλά το ρουφιανιλίκι. Ας μην τους κράζει. Μπορεί να τους χρειαστεί.
Η κριτική Άδωνι στις αιτίες πτώχευσης της Ελλάδας σας βρίσκουν σύμφωνες ως λέσχη,έστω και σε ένα μικρό τους μέρος;
https://www.youtube.com/watch?v=2HFafKgYyX0
Ο Σταμάτης είπε...Όχι, δεν μας βρίσκουν σύμφωνους. Για τους εξής λόγους. Πρώτον γιατί αναπαράγει αυτά που του δίδαξαν οι διάφοροι Βασιλάκηδες των αμερικανικών διασυνδέσεων (τότε επαφές του, μπορεί και νυν) και δεύτερον γιατί εκφράζει επακριβώς την γραμμή της νεοφιλελεύθερης μητσοτακο-σαμαρικής Δεξιάς . Και οι δύο πόλοι κάνουν στοχευμένα λάθος ανάλυση.
Κατά τα άλλα. Ο Καραμανλής έκανε τις κρατικοποιήσεις για δύο λόγους που ο αρλεκίνος δεν αναφέρει. Όχι ασφαλώς γιατί έγινε σοσιαλιστής (αυτά είναι Λεμούρια επιχειρήματα). Τις έκανε για να ξηλώσει όλη την τότε αστική τάξη που δεν τον ήθελε για αρχηγό της ελληνικής Δεξιάς αλλά ήταν προσανατολισμένη προς το παλάτι. Έπρεπε να διαλύσει το παλιό δίκτυο της Δεξιάς που ήταν προσανατολισμένο προς το παλάτι και, συνεπώς, (δια του παλατιού) προς την Βρετανία. Η απομάκρυνση του βασιλιά ήταν η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ και η οριστική απώλεια της γεωπολιτικής κυριαρχίας των Βρετανών.
Ο οικονομικός εκτροχιασμός ξεκίνησε όχι γιατί ήταν προβληματικό το μοντέλο των κρατικοποιησεων. Ξεκίνησε γιατί δεν εφαρμόστηκε στο πολιτικά φυσικό του περιβάλλον, που είναι ο σοσιαλισμός με την στρατιωτικού τύπου πειθαρχία. Αλλά εφαρμόστηκε σε συνθήκες φιλελεύθερης κοινωνίας και οικονομίας. Το κράτος των φιλελευθέρων πήρε τον έλεγχο εταιρειών. Αυτό το φιλελεύθερο κράτος έκανε την γνωστή διαχείριση με τα ρουσφέτια και τις μίζες οι φιλελεύθεροι κάνουν την πονηριά να ταυτίζουν κάθε κράτος με τον σοσιαλισμό, έλα όμως που το αστικό κράτος είναι φιλελεύθερο). Δεν ήταν καταστατική αρχή του σοσιαλισμού μια τέτοιας διαχείρισης κρατικοποίηση.
Πάμε στον Ανδρέα. Πώς ήθελες να κυβερνήσει ένα κράτος που επί πενήντα χρόνια (και πλέον) όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν διοριστεί από την Δεξιά; Είδες τι έπαθε το πολιτικό σκουπίδι ο Τσίπρας που ανέλαβε ένα τέτοιο κράτος, χωρίς να μπορεί να έχει δικούς του ανθρώπους σε νευραλγικά πόστα; Ήταν πρωθυπουργός άνευ εξουσίας. Κανείς δεν εφάρμοζε τους νόμους του, εκτός από τους μνημονιακους. Πρωθυπουργός χωρίς έλεγχο της δημόσιας διοίκησης δεν είναι πρωθυπουργός. Το ότι δεν πειθάρχησε τα στελέχη του που διόρισε, το ότι απομάκρυνε τους κανονικούς σοσιαλιστές και διόρισε κάθε κουτοπόνηρο βλαχαδερο, το ότι δεν μπορούσε σε συνθήκες αστικού κράτους να απολύσει Δεξιούς, ήταν πράγματι προβλήματα για τον Παπανδρέου. Το ότι έγινε το δημόσιο γήπεδο χωρισμένων οπαδών κατά την δεκαετία του '80 ήταν όντως αποτελέσματα της πολιτικής του. Το ότι χρησιμοποίησε τα πακέτα Ντελόρ για να κάνει φιλελεύθερο μπουρδέλο την κοινωνία μας και να χρεώσει τον κρατικό κορβανα με περιττά έξοδα, ναι. Ήταν η μαύρη παρακαταθήκη του Παπανδρέου. Όχι όμως ότι έκανε λάθος με τους διορισμούς και με την όποια κοινωνική πολιτική, όπως λέει ο μητσοτακικός Άδωνις στο video.
Για τον αλήτη τον γέρο Μητσοτάκη, τι να πούμε; Ότι ξεπούλησε τις ελληνικές εταιρείες στην Καλτσεστρούτσι; Ότι έπαιρνε μίζες από το σύμπαν για κάθε ιδιωτικοποίηση; Για τα deals με τους Γερμανούς, για το αεροδρόμιο, για την αρχαιοκαπηλία, για ποια από όλες τις βρωμιές του Μητσοτάκη που χρεώθηκε το ελληνικό κράτος θέλει να συζητήσουμε ο κύριος Γεωργιάδης;
Ο Σταμάτης είπε...Και πάμε τώρα στα ριζικά ιδεολογικά ζητήματα. Λέει σωστά ότι το ελληνικό κράτος δεν έκανε έλεγχο τιμών στην μετάβαση από την δραχμή στο ευρώ. Αν και ο (eyeliner) Κίμωνας το πάλεψε όσο ήταν υπουργός, πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό σε οικονομία χώρας της ΕΕ, εφόσον οι κοινοτικοί νόμοι το απαγορεύουν; Να γίνει μέσω συμφωνίας κυρίων ή άλλων μέσων πίεσης; Ωραία. Γιατί δεν το κάνουν σήμερα, που οι τιμές των προϊόντων έχουν εκτοξευθεί στο σύμπαν, ο κύριος Γεωργιάδης και οι λοιποί της κυβέρνησης; Αν το κάνει, οι ίδιοι που στηρίζουν την Νέα Δημοκρατία θα τον πουν κομμουνιστή.
Το ότι εισάγουμε περισσότερα από όσα εξάγουμε, πώς μπορεί να διορθωθεί; Με τα μνημόνια; Ή με κρατικό προσανατολισμό της οικονομίας μέσω στρατηγικού σχεδιασμού παραγωγής σε σημεία και προϊόντα που μπορεί να έχει στρατηγικό πλεονέκτημα; Για να γίνει κάτι τέτοιο, δεν χρειάζεται κρατική οργάνωση εκ των άνω της οικονομίας και περιορισμός της ελεύθερης αγοράς; Δεν χρειάζεται εκπαίδευση της ελληνικής κοινωνίας σε σχήματα ζωής που θα αποκρούουν την κουλτούρα της καταναλωτικής εισαγωγικής μανίας; (Ο Αντρέας, έστω και για πλάκα, κάτι πήγε να κάνει σε αυτό το πεδίο με το "επιμένω ελληνικά"). Αν γίνει κάτι τέτοιο, δεν θα αφηνιάσουν ο Γεωργιάδης και οι ανα τον κόσμο φιλελεύθεροι ότι θα αποτελέσει παρεμπόδιση του ελεύθερου ανταγωνισμού;.
Ακόμη πιο κρίσιμο ερώτημα. Θα επιτρέψουν οι "συμμαχικές χώρες" των ΗΠΑ και της ΕΕ (ιδίως της δεύτερης σε αυτό το πεδίο) να οργανωθεί εξαγωγική ελληνική οικονομία; Πώς να το επιτρέψουν αφού μας έχουν καταστήσει αγορά προϊόντων τους και εθνικό ξενοδοχείο γκαρσονιών τους; Πώς να το επιτρέψουν όταν ξεπληρώνουμε ακόμη δάνεια που μας φόρτωσαν στον προηγούμενο αιώνα, πολύ πριν εκείνα του ευρώ που αναφέρει ο Γεωργιάδης; Δεν ξέρει ο κύριος Γεωργιάδης ότι παίζονται γεωπολιτικά παιχνίδια εξουσίας μέσω των δανείων; Αμφιβάλει κανείς ότι αν βρισκόταν ένας Έλληνας πρωθυπουργός που θα προσπαθούσε να σπάσει τον φαύλο κύκλο, οι αγορές θα τον αυτοκτονούσαν; Δεν το έχουμε δει το ίδιο έργο στην λατινική Αμερική;
Εμείς μπορούμε να σου πούμε τι γίνεται στα πανεπιστήμια αν προκύψει ελληνική πατέντα από έρευνα καθηγητών και επιστημόνων που δεν συνδέονται με αμερικανικά ή γερμανικά ιδρύματα. Πρέπει να γράψω ένα βιβλίο για το πώς κατάφερα να πάρω το διδακτορικό κάποια στιγμή. Για να δεις τι χρειάζεται να υποστεί ένας Έλληνας επιστήμονας αν εφεύρει κάτι που μπορεί να μην θέλει να δώσει για περαιτέρω χρήση στον αμερικανικό ή στον γερμανικό παράγοντα ή στο δικό μου πεδίο των α ανθρωπιστικών σπουδών που να μην είναι συμβατό με τα θέλω των ακαδημαϊκών που του μνημονιακου δικτύου.
Δεν υπάρχει αλήθεια ρε μεγάλε στις φιλελεύθερες παπαρολογιες. Όσο καλά και αν προσπαθούν οι υποστηρικτές τους να τις δέσουν. Οι αντιφάσεις και τα κενά νοήματος είναι κυρίαρχα στον φιλελεύθερο λόγο. Δεν θα μεταθέσουν οι φιλελεύθεροι τις ευθύνες τους για την κατάντια της Ελλάδας, της Ευρώπης και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, σε οιονδήποτε άλλο πολιτικό χώρο. Είναι γεννημένοι από τα κόπρανα. Δεν αποβάλλεται η μυρωδιά τους όσα αρώματα και αν φορέσουν.
Η απάντηση σας είναι σαφής και με καλύπτει έστω και αν διαφωνώ σε μερικά σημεία ή θεωρώ ότι παραβλέπετε κάποια άλλα.Υπάρχει κάποιο δικό σας άρθρο στο παρελθόν που μπορώ να ανατρέξω για να δω την δική σας ερμηνεία για την ελληνική χρεοκοπία;
Οι μίζες που έπαιρνε ο Μητσοτάκης πατέρας (δεν αμφιβάλλω σε αυτό) ή οι αντιβασιλικές πολιτικές του γερου Καραμανλή δεν νομίζω ότι εξηγούν σε αρκετό βαθμό το τι έγινε στην χώρα και φτάσαμε στο ΔΝΤ.Θεώρησα πως το 10λεπτο του Άδωνι (άσχετα με το τι πολιτικός έχει εξελιχθεί) αποτύπωνε αρκετά καλά τους βασικούς λόγους αυτής της εισόδου(έλλειψη ανταγωνιστικότητας της οικονομίας,είσοδος στο ευρώ,υπερφορολόγηση και τα λοιπά).
Ο Σταμάτης είπε...Όχι ανώνυμε, δεν έχουμε γράψει τέτοιο άρθρο. Δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται έρευνα σοβαρού επιπέδου και συνεργασία οικονομολόγων με πολιτικούς επιστήμονες για να βγει μια τέτοια σύνοψη. Το σκουπίδι της Δεξιάς που εμφανίζει το video απλώς αναπαρήγαγε την σύνοψη μιας τέτοιας έρευνας που είχαν κάνει τα επιστημονικά δίκτυα της Δεξιάς για λογαριασμό των μνημονιακών κομμάτων. Ωστόσο, για να μην λέμε ψέματα, η λέσχη είναι σε θέση μέσω της κριτικής της να ξεκουμπωσει μια τέτοια ανάλυση των αντιπάλων. Αλλά δεν έχει τους αριθμούς των μελών ή τον χρόνο και τους οικονομικούς πόρους για να κάνει την αντίστοιχη εθνικιστική έρευνα. Αυτοί πληρώνονται για αυτό τον λόγο και εμείς γράφουμε όταν γυρίζουμε από την δουλειά. Τα λέει όλα τούτη η φράση.
Καλά, για τον υπόλοιπο εθνικιστικό χώρο δεν χρειάζεται να συζητήσουμε περαιτέρω σε δυνατότητες τέτοιων πεδίων.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο γενάρχης της γενιάς των εθνικιστών του πολυτεχνείου και υποψήφιος του Εθνικού Μετώπου (που απεικονίζεται και το έμβλημα του στη λεζάντα) Πλεύρης,σε εκπομπή συζήτησης με φόντο το νεοφιλελεύθερο αναρχοκαπιταλιστικό (εβραικό και όλας που ο Πλεύρης δήθεν αντιμαχεται) σύμβολο "dont tread on me"..αυτό το άθλιο σκηνικό συνοψίζει πλήρως την "ιδεολογία" της ακροδεξιάς στην Ελλάδα.
https://www.youtube.com/watch?v=yjQ1TcCJZdU
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σταμάτη η παράγραφός σου "Τις έκανε για να ξηλώσει όλη την τότε αστική τάξη που δεν τον ήθελε για αρχηγό της ελληνικής Δεξιάς αλλά ήταν προσανατολισμένη προς το παλάτι. Έπρεπε να διαλύσει το παλιό δίκτυο της Δεξιάς που ήταν προσανατολισμένο προς το παλάτι και, συνεπώς, (δια του παλατιού) προς την Βρετανία. Η απομάκρυνση του βασιλιά ήταν η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ και η οριστική απώλεια της γεωπολιτικής κυριαρχίας των Βρετανών", δεν στηρίζεται πουθενά ιστοριογραφικά. Η επιρροή της Βρετανίας είχε τελειώσει ήδη από το 1947 και το Παλάτι μια χαρά τα είχε βρει με τις ΗΠΑ. Ο ίδιος ο Καραμανλής επελέγη ανερυθρίαστα ως πρωθυπουργός το 1955 από το Παλάτι, κατόπιν επιρροής/επέμβασης των ΗΠΑ. Είναι τόσο μεγαλό σε όγκο πλέον το δημοσιευμένο αρχειακό υλικό, που δεν υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης σε αυτό.
Ο Καραμανλής επιλέχθηκε έπειτα από διαταγή των δυτικών αλλά στην συνέχεια βρισκόταν σε διαρκή υπόγεια αντιπαράθεση με το παλάτι. Ιδίως με την Φρειδερίκη. Δεν τους χάλασε καθόλου τους Βρετανούς με την στάση του στο κυπριακό. Νομίζω ότι σε εκείνο το θέμα είχε πολύ περισσότερο την στήριξη των Βρετανών απ' ότι των ΗΠΑ. Η άνοδος του Καραμανλή στην ηγεσία της ελληνικής Δεξιάς είχε να κάνει κυρίως με το κυπριακό. Ήταν ένα από τα ελάχιστα στελέχη της που συναινούσε ανοιχτά χωρίς να το κρύβει στην λύση του ανεξάρτητου κράτους και όχι της Ένωσης. Οι Αμερικάνοι προσχώρησαν αργότερα ρητά και εεξολοκλήρου σε αυτή την γραμμή. Νομίζω υπάρχει βιβλιογραφία και σχετικά επιστημονικά άρθρα για αυτή την περίοδο. Δεν την έχω ψάξει εγώ. Αλλά θυμάμαι ότι κάτι υπάρχει. Με επιφύλαξη γράφω ότι πρέπει να έχει αναφέρει ο Λεονταρίτης κάτι σχετικό.
Το συμπέρασμα, όπως και να έχει, ήταν ότι στην αρχή φάνηκε πολύ βολικός για τους Άγγλους. Στην συνέχεια προτίμησε την αγκαλιά της Γαλλίας, της ΕΕ, και, δια της πλαγιάς αυτής οδού, των ΗΠΑ.
Επίσης, το σχόλιο που έγραψα εστιάζει στην ελληνική αστική τάξη. Εκείνη ήταν βασιλική και όχι Καραμανλικη. Νομίζω είναι γνωστό αυτό και εύκολο να γίνει αντιληπτό. Ο βασιλικός θεσμός υπήρχε έναν αιώνα και ο Καραμανλής μόλις δύο δεκαετίες.
Δεν ήταν ενιαίο μέτωπο η Δεξιά. Μην την βλέπετε μονολιθικά.
Τα περισσότερα όταν κάνω προσεκτική έρευνα σε αυτό το ιστορικό πεδίο. Προς το παρόν καταπιάστηκα με τις πρώτες δεκαετίες του 20 αιώνα. Και για εκείνη την περίοδο βρήκα στοιχεία στην διατριβή μου που δεν φαντάζονταν ότι θα έβρισκα όταν ξεκίνησα την έρευνα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σταμάτη για την μεταπολεμική περίοδο και τις σχέσεις Παλατιού - Αμερικανών - Καραμανλή, θα σου πρότεινα το βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά "Ο Βιασμός της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Αμερικανικός Παράγων 1947-1967". Μην κολλήσεις στο τι είναι ο συγγραφέας, το βιβλίο είναι νηφάλιο και άριστα τεκμηριωμένο. Επίσης κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο για να τους κατεβάσεις, οι αντίστοιχοι τόμοι που αφορούν την Ελλάδα, από την σειρά επίσημων ντοκουμέντων του State Department, με τίτλο Foreign Relations of the United States. Τέλος, πολύ σημαντικό είναι το βιβλίο του James Miller "The United States and the Making of Modern Greece, History and Power 1950-1974", το οποίο όμως δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.
Ευχαριστώ για την βιβλιογραφία φίλε. Ο Παπαχελάς, απ'όσο ξέρω, ελέγχεται εύκολα σε άλλα βιβλία. Για παράδειγμα αυτό για την επταετία μου έχουν πει αξιόπιστοι αναγνώστες ότι μπάζει σε ορισμένα σημεία. Εγώ έχω ρίξει μια ματιά σε αυτό που έγραψε για την 17Ν. Κι εκεί κάπως συγκεκαλυμμένα μου φαίνονται τα πράγματα. Είναι δυνατόν ο μακαρίτης ο Βασίλης Βασιλικός να ήταν τόσο έξυπνος και να ξεγλιστρούσε από τους Αμερικανούς; Ή το ελληνικό κράτος να τον κάλυπτε απέναντι στην δύναμη κατοχής του; Δεν τον εμπιστεύομαι για να είμαι ειλικρινής. Ενώ είναι πολύ καλή η ενημέρωση και το "ρεπορτάζ" του. Βάζει φίλτρο σε αυτά που λέει και γράφει.
Μπορείς να συνοψίσεις τι γράφουν οι πηγές που παραθέτεις;
Για την σχέση του παλατιού με την Βρετανία δεν χρειάζεται να αναφέρω τίποτα περισσότερο από το που φιλοξενήθηκε μετά την έξωση ο τέως Βασιλιάς.
Σταμάτη, το βιβλίο το πρόσφατο του Παπαχελά για την περίοδο 1967-74 παρουσιάζει ενδιαφέρον μόνο για το έτος 1974 όπου πράγματι δίνει αξιόλογες πληροφορίες, αλλά είναι αρκετά ελλιπές για τα προηγούμενα έτη που υποτίθεται ότι πραγματεύεται. Το πρώτο του βιβλίο πάντως (περίοδος 1947-1967) είναι εξαιρετικο. Έχω γράψει κριτικές και για τα 2 βιβλία, στην ιστοσελίδα του βιβλιοπωλείου Πρωτοπορία (ψευδώνυμο Ιστορικός Ερευνητής) και σου στέλνω τους σχετικούς συνδέσμους
https://www.protoporia.gr/papaxelas-ale3hs-o-biasmos-ths-ellhnikhs-dhmokratias-9789600517071.html
https://www.protoporia.gr/papaxelas-ale3hs-ena-skoteino-dwmatio-1967-1974-9786180327427.html?selected_section=discussion#discussion
Ο Ένας παλιός εθνικιστής είπε...O ΜΚ αναδημοσίευσε απο την ιστοσελίδα της Ανάκτησης μια νεκρολογία για εναν EΞAIPETIKO Άνθρωπο,τον Μαρίνο που ήταν μέλος της εργατικής τάξης.
Εθνικοσοσιαλιστής, Συνδεσμιτης(Eπταλοφος) στον ΠAOK και κιθαρίστας στους DEFAMATION.
Είχα κοιμηθεί στο σπίτι του μετα τον τελικό κυπέλλου ΠAOK-Aρης 1-0,στις 17 Μαΐου 2003.H τότε Γυναικα του,η"Nταντα",έπαιζε μπάσο στους DEFAΜATION και ήταν ακόμη πιο πορωμένη ΠAOKτζου.
Kαι ως...κερασάκι στην τουρτα:Killer Kin-Point Blank(Official Video)."Όλα τα λεφτά"η καθαρίστρια...Μουσικά ήταν μια μίξη απο την πρώιμη εποχή των Manowar και των Motorhead.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σεσημασμένη κλεπταποδόχος ιδεών η συντακτική ομάδα του συγκεκριμένου ιστότοπου.
Η αντιγραφή, της αντιγραφής, ω αντιγραφή! Επίσης βλέπω στον ΜΚ την άποψη ότι "οι επαναστάτες δεν ψηφίζουν". Δεν ψηφίζουν εάν όλες οι επιλογές είναι για τα σκουπίδια. Όταν υπάρξει πραγματικό εθνικιστικό κόμμα ας κάνουν τον κόπο να το ψηφίσουν. Έχουν κάνει καλό κέντημα τόσα χρόνια οι κοκκινοπροβήτες. Όλα τα έχουν σκεφτεί. Μπαλώνουν όλες τις τρύπες μην τύχει και γίνει καμία μαλακία και μπει κανένα εθνικιστικό κόμμα στην βουλή. Όταν βέβαια υπάρξει.
Αδερφέ θα ήθελα να συμφωνήσω για τα λίγα λόγια που έγραψες για το Μαρίνο... Υποθέτω ότι συμφωνούμε και οπαδικα - ΠΑΟΚ..
Ήταν ένας πολύ σπάνιος άνθρωπος.. Ήθος - πίστη-αγώνας (όχι μόνο θεωρητικά αλλά και πρακτικά - υπάρχει η φώτο στην "ανταλλαγή "απόψεων με τους εποχουμενους από τα(πανεπιστ)ημια στην Αριστοτέλους και τη συντριβή-αιχμαλωσία τους - νομίζω 2002...) Σκληρός αγώνας επιβίωσης και πολιτική μουσική δημιουργία..
Είχαμε ταξιδέψει με πλοίο για Κρήτη πριν το ματς με τον ΟΦΗκαι είχαμε μείνει λίγες μέρες σε μένα..
Την Νταντα έχω κάποια χρόνια να τη δω-ίσως άλλαξε θύρα που βλέπει τα ματς, εύχομαι να είναι καλά και αν παρελπιδα κάποιος έχει γνώση - επαφή μαζί της ας στείλει εδώ στα παιδιά της ΦΛΕΦΑΛΟ
Μία λέξη μόνο ακόμη
ΑΘΑΝΑΤΟΣ
Επιστρεφω λιγο στη κατα,γενικη ομολογια " ψόφια" πορεια της πρωτομαγιάς βάζοντας αλλη μια παραμετρο εκτος,απο τους δυσμενης πολιτικους,συσχετισμους και το κοινωνικο κλιμα: Ο κοινοβουλευτικος κρετινισμος μεγαλου κομματιου της,αριστερας( κκε και εξωκοινοβουλευτικης) φερνει παντα ενα ξεφουσκωμα κινητοποιησεων λιγο πριν τις,εκλογες για,να ξεκουραστουν λιγο αυτοι που απο Δευτερα θα αρχισουν το τρεξιμο με την εναρξη της προεκλογικης περιοδου.