(ανακοίνωση της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.)
Αυτές τις ημέρες ένα από τα κεντρικά θέματα της κοινωνικής και πολιτικής επικαιρότητας του τόπου μας είναι οι μαθητικές καταλήψεις, που πραγματοποιούνται για να ασκηθεί πίεση ώστε να μεταβληθεί -έστω και την τελευταία στιγμή- η προσέγγιση της ελληνικής συγκυβέρνησης στο «μακεδονικό» και η υποχωρητική στάση του ελλαδικού κράτους σε άλλα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής. Παράλληλα, στο κάδρο των αιτημάτων μπαίνει και η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση», που προωθεί ο κύριος Γαβρόγλου.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα που η κοινωνία της έχει εξοικειωθεί με το φαινόμενο των σχολικών καταλήψεων ως μέσου πολιτικής πίεσης. Εμείς, τα μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., ως μαθητές είχαμε συμμετάσχει ενεργά στις καταλήψεις των δεκαετιών του ’90. Η φήμη ότι εκείνες οι παλιές καταλήψεις πραγματοποιούνταν μόνο από μαθητές με αριστερά και αντιεξουσιαστικά πολιτικά φρονήματα είναι, ασφαλώς, ένα ακόμη συστημικό ψέμα. Στις καταλήψεις συμμετείχαμε και πρωταγωνιστούσαμε όλοι όσοι αντιλαμβανόμασταν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αποτελούσε ένα φυτώριο αναπαραγωγής της κουλτούρας του σάπιου αστικού καθωσπρεπισμού. Το γεγονός ότι η αριστερά έβγαινε ωφελημένη από τις κινητοποιήσεις είχε να κάνει με τον τρόπο που τις αγκάλιαζαν και τις «καπέλωναν» οι κομματικοί της μηχανισμοί. Όχι με τις ιδεολογικές καταβολές όλων των παιδιών που τις πραγματοποιούσαμε.
Να, όμως, που οι καιροί αλλάζουν. Και η ιστορία φαίνεται πως έχει όρεξη να επενδύσει την σημερινή συνθήκη με αρκετές δόσεις μαύρου χιούμορ. Οι επαγγελματίες επαναστάτες της αριστεράς και τα νεοδημοκρατικά κουτσούνια τους, αδυνατούν να χειραγωγήσουν τους σημερινούς νέους. Και ως εκ θαύματος, οι παλιοί (ψευδο)επαναστάτες κινητοποιούν πλέον τους αποδυναμωμένους, αλλά και αφιονισμένους, τους μηχανισμούς, προκειμένου να παρασύρουν, να απειλήσουν, να δελεάσουν και να εκφοβίσουν τους μαθητές, ώστε να συγκρατηθεί το αυξανόμενο κύμα των καταλήψεων
Είναι γεγονός ότι αν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ είχε εκδώσει κάποια από τις ανακοινώσεις των συνδικαλιστών καθηγητών, ενδεχομένως τα μέλη της λέσχης μας να αντιμετώπιζαν τις συνέπειες του αντιρατσιστικού νόμου. Αλλά δεν πειράζει! Φαίνεται ότι τελικά ισχύει το παλιό, σοφό, γνωμικό, που λέει ότι «έχει ο καιρός γυρίσματα».
Ας δούμε τι γράφουν σε μια ανακοίνωσή τους οι καθηγητάδες της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αναφέρουν, λοιπόν, ότι «το ΔΣ της ΟΛΜΕ καταγγέλλει τα παραπάνω περιστατικά και δηλώνει απερίφραστα ότι θα φράξει το δρόμο σε όσους με πρόσχημα το μακεδονικό ζήτημα επιχειρούν να μετατρέψουν τον ευαίσθητο χώρο των σχολείων σε πεδίο εθνικισμού και μιλιταρισμού, καλλιεργώντας το διχασμό, το μίσος, το ρατσισμό και τις νεοφασιστικές αντιλήψεις. Σε όσους προσπαθούν να μεταστρέψουν την αγάπη κάθε λαού για μια ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα σε μίσος και εχθρότητα προς τους άλλους λαούς».
Και τονίζουν ότι: «Οι εκπαιδευτικοί σύμφωνα με τις καταστατικές αρχές της Ομοσπονδίας και την ουσία του εκπαιδευτικού έργου, έχουμε υποχρέωση να μιλήσουμε στους μαθητές μας για τη φιλία, την αλληλεγγύη και την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, για το κοινό τους συμφέρον απέναντι στον ιμπεριαλισμό, το ΝΑΤΟ, στα μεγάλα πολυεθνικά μονοπώλια που προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη και την επιρροή τους στήνουν εθνικούς πολέμους και εμφύλιους σπαραγμούς, σπέρνοντας το θάνατο και εξωθώντας τους λαούς στην προσφυγιά και τη μετανάστευση [..].
»Από όλες αυτές εξελίξεις, προκύπτει ανάγκη για ενδυνάμωση του παιδαγωγικού ρόλου του σχολείου με βάση τις αξίες του ανθρωπισμού, τουΔιαφωτισμού, της ανοιχτής κοινωνίας. Να αναδείξουμε τη βασική αποστολή της εκπαίδευσης για την προαγωγή μιας δίκαιης κοινωνίας χωρίς διακρίσεις και ανισότητες. Να διαπαιδαγωγούμε τους μαθητές μας στα ιδανικά της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της αδελφοσύνης».
Ας περάσουμε, τώρα, στην ανάλυση της ανακοίνωσης των εκπαιδευτικών για να εξάγουμε τα δικά μας συμπεράσματα. Πρώτα απ’ όλα, διαβάζοντας το κείμενο αισθάνεται κανείς την ένταση, το μίσος και την, καταφανώς, χυδαία πολιτική σκοπιμότητα που αποπνέει. Τα μεσήλικα αυτά κατακάθια αποκαλύπτουν, άνευ περισπασμών, ότι χρησιμοποιούν την δευτεροβάθμια εκπαίδευση απλώς για να αναπαραγάγουν την επιβολή της κυρίαρχης διεθνιστικής ιδεολογίας.
Έχει ενδιαφέρον ότι ενώ στην μια παράγραφο προσπαθούν να κρατήσουν τα προσχήματα του παλαιού μαρξιστικού σοσιαλισμού, υποδυόμενοι ότι στηλιτεύουν τα «πολυεθνικά μονοπώλια», το «ΝΑΤΟ» και τον «ιμπεριαλισμό», στην επόμενη πετάνε τα προσωπεία και αγκαλιάζουν τον διαχρονικά συγκεκαλυμμένο ιδεολογικό τους πατέρα, δηλαδή τον φιλελεύθερο Διαφωτισμό.
Η ανακοίνωση της ΟΛΜΕ, εκτός του ότι θυμίζει μπροσούρα περιθωριακών και όχι κείμενο εκπαιδευτικών, αποκαλύπτει την εξής μεγάλη αλήθεια. Ότι οι περισσότεροι μηχανισμοί της αριστεράς έχουν πάψει προ πολλού να είναι σοσιαλιστικοί. Είναι ασφαλώς, αντιφασιστικοί! Και κατά βάση, φιλελεύθεροι. Γι αυτό και αναφέρουν ότι θα συνεχίσουν να προπαγανδίζουν στα σχολεία τα σλόγκαν της φιλελεύθερης και αστικής «Γαλλικής Επανάστασης». Η ελευθερία και η αδελφότητα, -μαζί με την μεταμοντέρνα ελεύθερη διακίνηση (τίνος άραγε;)- είναι τα ζητούμενα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με τους ανεκδιήγητους αυτούς τύπους της ΟΛΜΕ, -έτσι, ασφαλώς, όπως ο διεθνισμός τους επιτάσσει να προσδιορίσουν τους εν λόγω όρους-. Έχουν, μάλιστα, το θράσος να σημειώνουν ότι οι προσανατολισμοί αυτοί δεν αποτελούν ιδεολογικές τους θέσεις αλλά ακολουθούν το «καταστατικό της Ομοσπονδίας και την ουσία του εκπαιδευτικού έργου». Κι εμείς διερωτώμεθα, αν αυτή είναι η ουσία του εκπαιδευτικού έργου, ποια η διαφορά με την απλή προπαγάνδα;
Αντιλαμβάνεται, ασφαλώς, κανείς πόσο δικαιωμένα νιώθουμε τα μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Από την απαρχή της σύστασης του συλλόγου μας μέχρι και σήμερα, δεν παραλείπουμε να επισημαίνουμε ότι ο κύριος αντίπαλος του κάθε σοβαρού και ελεύθερα σκεπτόμενου ανθρώπου είναι ο εξουσιαστικός φιλελευθερισμός και τα διεθνιστικά ιδεολογικά και κοινωνικά κατάλοιπα του Διαφωτισμού. Ρομαντικοί ως το τέλος. Ιδαλγοί της χίμαιρας. Και οι άνεμοι στο πλευρό μας.
Τώρα, όσον αφορά το αν ο εθνικισμός προάγει αναντίρρητα το μίσος, την ανελευθερία και όλες τις ανοησίες που παραθέτουν οι κατσαπλιάδες της ΟΛΜΕ, θα είχε ενδιαφέρον να άνοιγαν μια δημόσια συζήτηση μαζί μας, κάποια στιγμή, σχετικά με το θέμα του εθνικισμού. Κι ας έχουν μαζί τους και τους θιασώτες του Γκέλνερ, καθώς και όποιον άλλον θέλουν. Για να αντιπαραθέσουμε επιχειρήματα και βιβλιογραφίες. Και να δούμε, εν τέλει, ποιοι έχουν τις περισσότερες σωστές προσεγγίσεις. Εμείς ή αυτοί. Ελάτε, λοιπόν, δασκαλάκια. Ελάτε και..κούτσα-κούτσα (προς την δόξα, όπως έλεγε κι ο τίτλος ενός παλιού και αγαπημένου comic).
Αντιλαμβανόμαστε ότι ενδεχομένως να απορήσει κάποιος φίλος και παλιός αναγνώστης για το ύφος των τελευταίων φράσεων. Αλλά τις γράφουμε συνειδητά, μήπως και ξυπνήσουμε κάποιες συνειδήσεις, μαθητών ή γονιών, και κινητοποιήσουμε ορισμένους συμπολίτες μας, προκειμένου να συγκρουστούν με τον πιο ύπουλο, διαχρονικά συγκεκαλυμμένο και φορμαλιστικά εργαλειακό φορέα εξουσίας. Δηλαδή, την δομή της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Και, ασφαλώς, δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στις μαθητικές καταλήψεις. Θέλουμε καταλήψεις εθνικές, παντού! Κι ας είναι οι πιθανότητες εναντίον μας. Γιατί έστω και η κάθε ώρα που χάνεται από τον προπαγανδιστικό βόθρο των μαθημάτων, τα οποία οι συντάκτες της ανακοίνωσης της ΟΛΜΕ αποκαλούν εκπαίδευση, είναι ένα μικρό κέρδος.
Αφήσαμε για το τέλος τον αγαπητό, κύριο, υπουργό. Ο κύριος Γαβρόγλου, δήλωσε, ότι «ο φασισμός είναι συνώνυμο της βίας, της τρομοκράτησης, του σκοταδισμού, της ανελευθερίας» και κάλεσε τη νέα γενιά να μην επιτρέψει «να χαθεί ξανά ένας Παύλος Φύσσας».Αναμφίβολα, εδώ έχουμε να κάνουμε με το απόγειο της πολιτικής αλητείας. Με λίγα λόγια, ο Γαβρόγλου προσπαθεί να ενσπείρει ενοχές στις συνειδήσεις ανήλικων παιδιών, για τον φόνο ενός συμπολίτη μας. Ενοχές στις συνειδήσεις ανθρώπων που, λόγω ηλικίας, μάλλον δεν μπορούν να πειράξουν ούτε κουνούπι. Αυτή είναι η ηθική της αριστερής διεθνιστικής εξουσίας.
Κι αυτή την ηθική οι νέοι οφείλουν να αποκρούσουν. Και σε μερικά χρόνια, να αγωνιστούν, ως φοιτητές και ως ενήλικες, για το ξερίζωμα της εξουσίας που την γεννάει και για τον σχεδιασμό μιας αληθινά δημόσιας, εθνικής παιδείας. Βροντοφωνάζοντας στον κάθε Γαβρόγλου ότι για ορισμένους ανθρώπους, ο «εθνικισμός είναι συνώνυμο της αξιοπρέπειας».
ΥΓ. Απ’ όλες τις άθλιες αιτιάσεις κατά των καταλήψεων, μαθητές και γονείς οφείλουν να προσέξουν μία. Το γεγονός ότι στέλνονται μαζικά smsσε κινητά μαθητών υπέρ της συμμετοχής στο κύμα των καταλήψεων, είναι κάτι που πρέπει να κινήσει την προσοχή. Όπως όλοι γνωρίζουμε, κανείς κομματικός μηχανισμός του ευρύτερου εθνοκεντρικού χώρου δεν έχει την υποδομή, προκειμένου να χρηματοδοτήσει και να οργανώσει κάτι τέτοιο. Αντίθετα, έχουν την υποδομή αυτή επιχειρηματίες (που μπορεί να συνδέονται με κόμματα) και κάθε λογής σμπίροι ή συνομιλητές της σαμαρικής δεξιάς. Χρειάζεται προσοχή, λοιπόν, ώστε να μην καπηλευτούν τον ξεσηκωμό των μαθητών παράγοντες με αφανείς σκοπούς.
ΥΓ2. Οι παλιοί θυμόμαστε ότι στις μαθητικές καταλήψεις του δεύτερου μισού της δεκαετίας του ’90, το τότε κυβερνών ΠΑΣΟΚ κατηγορούσε κόμματα της αντιπολίτευσης ότι ξεσηκώνουν και οργανώνουν τους καταληψίες μαθητές. Σήμερα κάνουν το ίδιο οι συριζαίοι. Σε ένα ακόμη παράδειγμα αποδεικνύεται πως αν υπάρχει κάτι που πέτυχαν σε, ομολογουμένως, ταχύτατους ρυθμούς ο Τσίπρας και το κόμμα του, είναι να γίνουν ΠΑΣΟΚ στην θέση του ΠΑΣΟΚ. Το πρόβλημα είναι ότι «το πήγαιναν προς τον παπανδρεϊσμό, αλλά τους βγήκε Σημίτης».