Κλιμάκιο της λέσχης μας τίμησε και φέτος τους τρεις νεκρούς Έλληνες της κρίσης των Ιμίων. Παρακάμπτοντας ανόητους ένθεν και ένθεν, ο αθηναϊκός πυρήνας της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ., με εξαιρέσεις δύο μέλη που ταλαιπωρούνται από τον covid και άλλα τέσσερα που ήταν αδύνατον να παραβρεθούν λόγω οικογενειακών και εργασιακών υποχρεώσεων, συγκεντρώθηκε στο μνημείο των πεσόντων που βρίσκεται μπροστά από την λέσχη αξιωματικών των ενόπλων δυνάμεων.
Ακολούθησε μια σύντομη ανάλυση της κρίσης και των συνεπειών της. Τον λόγο πήραν ο Ανδρέας Σκαμανδρώνυμος, ο Βασίλης Flammentrupp, ο Γιάννης «Wanax» και ο Σταμάτης. Έπειτα διαβάστηκε ο χαιρετισμός που έστειλε ο Αχιλλέας ως εκπρόσωπος των μελών της Θεσσαλονίκης.
Ο Αχιλλέας έγραψε τα εξής:
«Μακάρι να μπορούσα να βρισκόμουν μαζί σας αλλά οι συνθήκες της καθημερινότητας δεν το επιτρέπουν. Αυτής της καθημερινότητας η οποία απαιτεί να είμαστε τίμιοι, εργατικοί και να μην το βάζουμε κάτω. Όπως δεν το έβαλαν κάτω οι τρεις αξιωματικοί που έπραξαν το καθήκον τους, με τιμιότητα, ηθικό σθένος και ανδρεία. Αρετές που χαρακτηρίζουν τους Έλληνες καθ’ όλη την διάρκεια της ιστορίας. Το άθλιο ελλαδικό κράτος προσπαθεί να μας κάνει να ξεχάσουμε και να πολτοποιηθούμε στον φιλελεύθερο χυλό που μας θέλει όλους καταναλωτές και νούμερα πιστωτικών καρτών, όχι Έλληνες, όχι πατριώτες και, σίγουρα, όχι πολεμιστές. Αλλά υπάρχουν ακόμη πολεμιστές ενάντια στον κόσμο της εποχής μας.
Χριστόδουλος Καραθανάσης, Παναγιώτης Βλαχάκος, Έκτορας Γιαλοψός: ΑΘΑΝΑΤΟΙ».
Μετά τον χαιρετισμό του Αχιλλέα πραγματοποιήθηκε κατάθεση ενός λευκού άνθους στο μνημείο.
Η κρίση των Ιμίων ολοκληρώθηκε με μια διπλωματική και ηθική ήττα της Ελλάδας. Αναμφίβολα οι τρεις αδικοχαμένοι άνδρες και ο εθνικός εξευτελισμός υπήρξαν συνέπειες που συγκλόνισαν τους τελευταίους ζωντανούς του έθνους. Ωστόσο το κλειδί προκειμένου να κατανοήσουμε πολιτικά το συγκεκριμένο γεγονός δεν πρέπει να εξαντλείται ούτε στο παθητικό πένθος που χαρακτήρισε την ελληνική κοινωνία ούτε στις ανούσιες φωνασκίες περί «εκδίκησης», στις οποίες έχει εκπαιδευτεί εδώ και δεκαετίες ο δέσμιος της άκρας Δεξιάς ελληνικός εθνικιστικός χώρος. Η ουσία απαιτεί βαθύτερη ανάγνωση των γεγονότων προκειμένου να εντοπιστεί.
Η κρίση οργανώθηκε από την Τουρκία με την άδεια των ΗΠΑ (ενδεχομένως και άλλων χωρών). Οι τρεις νέοι Έλληνες χάθηκαν άδικα. Η Τουρκία έκανε ένα μικρό βήμα εμπρός στην γεωπολιτική σκακιέρα του Αιγαίου. Ωστόσο, κάτω από την επιφάνεια αυτών των δραματικών εξελίξεων βρίσκεται κάτι πιο επικίνδυνο. Ο εκφυλισμός της ελληνικής κοινωνίας.
Η κρίση των Ιμίων, πέρα από όλα τα παραπάνω, λειτούργησε και ως ένας έλεγχος των κοινωνικών μας αντιστάσεων και των εθνικών μας αντανακλαστικών. Ο διεθνής παράγοντας μέτρησε τις αντιδράσεις μας. Και, δυστυχώς, τις βρήκε χλιαρές. Ο μέσος Έλληνας της εποχής έδειξε ότι δεν έδινε προτεραιότητα στις εθνικές διεκδικήσεις και στους κοινωνικούς αγώνες. Αν και υπήρξαμε κάποιοι που βγήκαμε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούμε, οι περισσότεροι προτίμησαν να περιφρουρήσουν το «δικαίωμα» στο αστικοφιλελεύθερο life style που πρόκρινε το -νεοσύστατο τότε- «σύστημα Σημίτη» και ο βόθρος των συστημικών (τηλεοπτικών κυρίως) ΜΜΕ. Προτίμησαν να υποταχθούν σε κομματικές πειθαρχίες, να υιοθετήσουν τον «ευρωπαϊστικό ορθολογισμό» και να κρυφτούν πίσω από διεθνιστικές ψευτοπροοδευτικές συνθηματολογικές παρλάτες, αντί να δώσουν ένα ισχυρό χτύπημα στην ιδεολογική ηγεμονία του φιλελευθερισμού που μέσω του mediaκού «συστήματος Σημίτη» αποκτούσε την πλέον αντεθνική και αντικοινωνική επιθετική του διάσταση.
Η αντοχή του «συστήματος Σημίτη» σε εκείνη την πρώτη δύσκολη περίοδο σηματοδότησε την συνέχεια των εθνικών ντροπών. Οι δολοφονίες των Ισαάκ και Σολωμού στην Κύπρο και η παράδοση του Οτσαλάν στην Τουρκία, που ακολούθησαν σε σύντομο χρονικό διάστημα, χειραγώγησαν την συνείδηση του μέσου Έλληνα με την ιδέα ότι η προδοσία είναι «ευρωπαϊσμός». Δεν χρειάστηκε παρά ένας συνεχής επικοινωνιακός βομβαρδισμός από το κύκλωμα του mediακού life style ώστε να συμπληρωθεί το πολιτιστικό πακέτο του φιλελεύθερου εκσυγχρονισμού πέρα από την εθνική προδοσία με την κοινωνική αποχαύνωση.
Το συστημικό αφήγημα των ημερών μας υποστηρίζει ότι η οικονομική και κοινωνική χρεοκοπία της εποχής των μνημονίων ήταν αποτέλεσμα του λαϊκισμού και της έλλειψης ορθολογισμού της ελληνικής κοινωνίας. Στην πραγματικότητα ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Η σημερινή κατάντια είναι αποτέλεσμα του «ορθολογστικού ευρωπαϊσμού», της εθνικής μειοδοσίας και της διαχείρισης της εθνικής οικονομίας από τεχνοκράτες και φιλελεύθερους ορθολογιστές. Αυτοί παρέδωσαν το έθνος στα γεωπολιτικά κοράκια του δυτικού κεφαλαίου. Αυτοί βούλιαξαν την οικονομία σε τοξικά χρηματοοικονομικά προϊόντα. Αυτοί εκμαύλισαν την κοινωνία στον πιο χυδαίο υλισμό. Η κρίση των Ιμίων αποτελεί τον πρώτο κρίκο στην αλυσίδα των μεταμοντέρνων δεσμών της εθνικής μας αιχμαλωσίας.
Όποιος δεν αντιλαμβάνεται αυτή την υπόσταση του θέματος και μένει στις γνωστές κραυγές περί «εκδίκησης για τους νεκρούς μας» με τις οποίες ανέθρεψαν γενιές εθνικιστών τα ρετάλια της άκρας Δεξιάς ούτε το νόημα της κρίσης των Ιμίων συλλαμβάνει, ούτε τον εθνικισμό εκφράζει σωστά, ούτε την πατρίδα προστατεύει. Αν θέλουμε να εκδικηθούμε -όχι μόνο για την ντροπή των Ιμίων αλλά για την συνολική απόπειρα δολοφονίας του έθνους μας- τους προδότες που κυβερνούν εδώ και χρόνια την Ελλάδα, οφείλουμε να συνεχίσουμε την μάχη για την εθνική αφύπνιση και την αντιμετώπιση του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού (καθώς και όλων των διεθνιστικών ιδεολογιών) μέσα από το πρίσμα της ρομαντικής κοσμοθεώρησης, με τις λίγες δυνάμεις που διαθέτουμε. Εμείς, οι ελάχιστοι ρομαντικοί. Με τα πενιχρά μας μέσα. Αρκεί να θυμηθούμε τον Ίωνα Δραγούμη και να πιστέψουμε ότι ο καθένας μας μπορεί να σώσει την πατρίδα.
Σχόλια:
Μπράβο για ανάλυσή σας
Ευχαριστούμε θερμά
Συγχαρητήρια παιδιά... φλεφαλό ενάντια σε δεξιά και μαρξισμό.
Καλησπέρα, παιδιά!
Έχετε να προτείνετε κάποια καλά βιβλία που να εξετάζουν την ελληνική πραγματικότητα από πολιτικοοικονομική άποψη, και να εστιάζουν στις δεκαετίες 1970 εως και 1990;
Ευχαριστώ.
Σε ποιο θέμα θες να εστιάζουν; Κοινωνικά ζητήματα; Κουλτούρα; Εξωτερική πολιτική; Υπάρχουν ορισμένα ενδιαφέροντα εγχειρίδια για επιμέρους θεματικές.
Θα ήθελα, αν είναι δυνατόν, να κινούνται τόσο σε επίπεδο πολιτικής και οικονομίας όσο και σε επίπεδο κοινωνικών εξελίξεων και, μέσα από αυτές τις επιμέρους όψεις, να επιχειρείται η ερμηνεία της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Είναι πολύ εξειδικευμένο αυτό που ζητάς. Μπορείς να το προσεγγίσεις με βιβλία που αφορούν επιμέρους πτυχές αυτών που σε ενδιαφέρουν.
Για μια εγκυλοπαιδικη κοινωνιολογική ανάλυση της κοινωνικής κουλτούρας της δεκαετίας του 1980 δες το λεξικό: Η Ελλάδα στη δεκαετία του '80, εκδόσεις Επίκεντρο.
Ένα καλό και σύντομο δοκίμιο που ερμηνεύει την μεταπολίτευση εξετάζοντας την σχέση πολιτικής και ελληνικού πολιτισμού με ένα ενδιαφέρον κοινωνιολογικό αναλυτικό σχήμα είναι το γνωστού Διαμαντούρου.
Νικηφόρος Διαμαντούρος, Πολιτισμικός δυϊσμός και πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης, εκδόσεις Αλεξάνδρεια.
Αυτός κάνει μια τομή που θυμίζει Δραγούμη και Ζαμπέλιο (ανάμεσα σε δύο ελληνικές παραδόσεις, την εκσυγχρονιστική και ορθολογική με αντίπαλο την παραδοσιακή παρωχημένη). Αυτός είναι φιλελεύθερος και εκσυγχρονιστής. Συνεπώς εμείς είμαστε στην κατηγορία αυτών που περιγράφει ως των αντίπαλους, δηλαδή τους υποστηρικτές της παραδοσιακής παρωχημένης κουλτούρας. Διαβάζουμε το βιβλίο έχοντας υπόψη ότι ο συγγραφέας είναι ιδεολογικός αντίπαλος αλλά κρατάμε τα ενδιαφέροντα στοιχεία της ανάλυσης που παραθέτει και δοκιμάζουμε να χρησιμοποιήσουμε το δικό του κοινωνιολογικό εργαλείο για να βρούμε τα αδύνατα σημεία και τις αντιφάσεις της πολιτικής κουλτούρας του εκσυγχρονισμού που ο ίδιος υποστηρίζει. Έτσι διαβάζονται αυτά τα βιβλία.
Με παρόμοιο τρόπο διαβάζουμε και το Η Ελλάδα της μεταπολίτευσης 1974-1990 του Γιάννη Βούλγαρη από τις εκδόσεις Θεμέλιο. Είναι ιδεολογικός αντίπαλος και θιασώτης του εκσυγχρονισμού. Ωστόσο το βιβλίο περιλαμβάνει αυτό που θες. Μια σύνοψη της συγκεκριμένης περιόδου και σε οικονομικό και σε πολιτικό επίπεδο. Κρατάμε τα πραγματολογικά στοιχεία και απορρίπτουμε τα συμπεράσματα από αυτά τα βιβλία.
Όπως ήδη φανταζόμαστε ότι αντιλαμβάνεσαι σε ένα ακόμη βιβλιογραφικό πεδίο η δική μας ιδεολογική παρουσία είναι ανύπαρκτη. Έχει πολλή δουλειά ο εκδοτικός οίκος της λέσχης να κάνει.
Είμαστε τα "υπόσκυλα" (underdogs) του ποταμίσιου Διαμαντούρου, και είμαστε περήφανοι γι' αυτό!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Underdogs και Stray Dogs, άτιμοι λιμπεράλες..χαχαχα!
https://www.youtube.com/watch?v=5s9cq8esc84
ΥΓ. Ήταν ικανότατος καθηγητής/συγγραφέας, όμως. Το θέμα είναι να δημιουργήσουμε ισάξιο και καλύτερο αντίπαλο δέος.
Βρήκα εδώ μια κριτική στο εν λόγω έργο του Διαμαντούρου.
https://www.nostimonimar.gr/%CE%BF-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%AF%CE%BF-%CE%BA%CE%AD/
Μικρά κομμάτια:
---
Στο κείμενο αυτό (γραμμένο αρχικά στα αγγλικά, το 1993, και εκδοθέν στα ελληνικά το 2000), περιγράφει την ελληνική ιδιοσυστασία ως συγκροτούμενη από δύο πολιτισμικές ομάδες: Η μία είναι τα υπόσκυλα (underdogs), κοινωνοί μιας κουλτούρας που ξεκινά από την οθωμανοκρατούμενη Ελλάδα και που, διαμέσου των τοπικών ολιγαρχιών, της Εκκλησίας, των κομμάτων της αντίδρασης στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και στις ιδέες του Διαφωτισμού, «[…] χαρακτηρίζεται από έκδηλη εσωστρέφεια, έντονα κρατικιστικό προσανατολισμό σε συνδυσμό με βαθιά διχοστασία απέναντι στον καπιταλισμό και το μηχανισμό της αγοράς, συνειδητή προτίμηση προς τον πατερναλισμό και τον προστατευτισμό μαζί με παρατεταμένη προσκόληση σε προκαπιταλιστικές πρακτικές».
Αυτή η κουλτούρα των υπόσκυλων αντιστοιχεί σε ένα «όραμα κοινωνίας»: «Το «όραμα κοινωνίας» αυτής της κουλτούρας, δηλαδή η εικόνα που έχει για την Ελλάδα [είναι] ένα όραμα αμυντικό, προστατευτικό και εν πολλοίς ανεπεξέργαστο. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του είναι ο κύριος ή μάλλον ο κυρίαρχος ρόλος που αποδίδει στο κράτος έναντι της κοινωνίας πολιτών».
Στον αντίποδα των υπόσκυλων, ο Ν. Διαμαντούρος περιγράφει μια άλλη κουλτούρα, προοδευτική: «Κοσμική και εξωστρεφής στον προσανατολισμό της, η νεότερη κουλτούρα εμπνέεται από τα έθνη της βιομηχανικής Δύσης και αναζητεί σε αυτά στήριγμα για να εφαρμόσει τα προγράμματά της. Με το πέρασμα του χρόνου, η νεότερη κουλτούρα έχει ταυτιστεί με μεταρρυθμίσεις στην κοινωνία, την οικονομία και την πολιτεία που έχουν σχεδιαστεί για να προωθήσουν τον εξορθολογισμό στο πλαίσιο μιας φιλελεύθερης δημοκρατικής και καπιταλιστικής προοπτικής».
Περιγράφοντας την ελληνική ιστορία ως μια μάχη παρωχημένων και προοδευτικών, ο Ν. Διαμαντούρος προσφέρει ευσύνοπτα το σχήμα σκέψης στο οποίο, κατά την περίοδο της κρίσης, θα στηριχθεί η εξήγηση των πάντων από τους δημοσιολόγους του Ακραίου Κέντρου: οτιδήποτε φαίνεται ως δυσλειτουργία αποτελεί έκφραση της κυριαρχίας των «παρωχημένων δυνάμεων», οτιδήποτε επιτυγχάνεται αποτελεί κέρδος των «προοδευτικών».
Έχει λοιπόν δίκιο ο Παναγιώτης Σωτήρης να επισημαίνει πως ο Ν. Διαμαντούρος «θα κηρύξει τον πόλεμο σε αυτό που θα ονομάσει “κουλτούρα των μη προνομιούχων”» επειδή «σύμφωνα με το σχήμα του Διαμαντούρου, το βασικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας είναι οι απαιτήσεις των υποτελών τάξεων, των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτές οι απαιτήσεις κοινωνικής δικαιοσύνης, αναδιανομής και ισότητας (κατά τον Διαμαντούρο «ισοπεδωτικός εξισωτισμός») αλλά και τα αντικαπιταλιστικά αντανακλαστικά αυτών των στρωμάτων, όπως αποτυπώθηκαν στον πολιτικό και κινηματικό ριζοσπαστισμό της Μεταπολίτευσης, είναι τα μεγάλα εμπόδια σε κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού».
---
Ενδιαφέρον επίσης έχει ότι ο συγγραφέας των παραπάνω αποσπασμάτων (Ζενάκος) και όλο το περιοδικό στο οποίο ανήκε (ανφόλο) έγραψαν δυστυχώς μια από τις πιο ντροπιαστικές σελίδες στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς όταν εξαγοράστηκαν από το Μαρινάκη και έγιναν όχι υπόσκυλα αλλά μαντρόσκυλα του χοντρού στις βρωμοδουλειές του, υποστηρικτές απολύσεων στο ΔΟΛ κλπ.
Εμείς με τη σειρά μας, κρατάμε τις αναλύσεις, είτε είναι του Διαμαντούρου, είτε του Ζενάκου, εφόσον αυτές είναι χρήσιμες, και φτύνουμε τα άτομα και την πορεία τους, εφόσον αυτή είναι βρώμικη.
γιωργος καραμπελιας, κρατος και κοινωνια στην μεταπολιτευση (1974-1988), εξαντας, δεκεμβριος 1989 {παλιος καλος καραμπελιας, κλασικο συγγραμμα, στρουκτουραλιστικη/παλαιομαρξιστικη αναλυση της μεταπολιτευτικης κοινωνικης πραγματικοτητας ακριβως την στιγμη που ολοκληρωνοταν η πρωιμη/κλασικη φαση της. αμεσως μετα μπαινουμε στην εποχη της μονοπολικης παγκοσμιοποιησης, της νεοφιλελευθερης αναδιαρθρωσης και του (παρασιτικου) εκσυγχρονισμου. ξεκινα η 2η φαση της μεταπολιτευτικης παρωδιας που ολοκληρωνεται το 2010 με την χρεοκοπια και την καταρρευση της χωρας}
νικολας σεβαστακης, κοινοτοπη χωρα, σαββαλας, 2004 {στο πικ του σημιτικου εκσυγχρονισμου και της life-style αφασιας γραφεται αυτο το κλασικο διαμαντι, αναλυση λογου των κλικ/νιτρο/πετραν κωστ/φωτη γεωργελε/λοιπου εκσυγχρονισταριου. το concept ειναι το εξης: τα 90s ως το απαυγασμα του ελλαδικου μεταμοντερνισμου/νεα μεσοαστικα στρωματα/ο ''νεος λαος'' του χρηματιστηριου και της μεταβιομηχανικης κοινωνικης συνθηκης/κοινωνια της διακινδυνευσης και του ρισκου/κοσμοπολιτισμος vs ''παρωχημενος λαος'' του δημοσιου και των πελατειακων σχεσεων, η ''αμετανοητη'' βαθια επαρχιακη ελλαδα του χριστοδουλου των μακεδονικων συλλαλητηριων και του εθνοκεντρισμου, οι ηττημενοι του εκσυγχρονισμου που ταυτιζονται με τον αντι-εε/αντι-νατο/εθνορομαντικο λογο των δεξιων και των αριστερων εθνικολαικιστων}
συλλογικο, μεταπολιτευση: η ελλαδα στο μεταιχμιο δυο αιωνων, θεμελιο, 2015 {all time classic συγγραφικο πονημα που παει σετακι με το επισης συλλογικο ''η ελλαδα στην δεκαετια του '80''. ολο το βαθυ ακαδημαικο κατεστημενο του εκσυγχρονισμου (τσουκαλας, αλιβιζατος, νικολακοπουλος κτλ κτλ) ανατεμνει και αναλυει καθε πτυχη της μεταπολιτευτικης ελλαδας (πχ τεχνες/πολιτισμος/οικονομια). sos και must..}
γιαννης βουλγαρης, ελλαδα: μια χωρα παραδοξως νεωτερικη, πολις, 2019 (μια ακομα ενδιαφερουσα αποπειρα απο τον κ βουλγαρη στην διαρκη και απεγνωσμενη του προσπαθεια να περισωσει την χαμενη τιμη της μεταπολιτευσης και της γενιας του. ειναι γεγονος οτι η γενια του πολυτεχνειου παραμενει αμετανοητη αλλα η ιστορια εχει αποφανθει προ πολλου για την περιπτωση της..}
Ευχαριστώ πολύ για τις προτάσεις και την εμπεριστατωμένη απάντηση! Αιωνία η μνήμη των πιλότων που χάθηκαν άδικα.
Να είσαι καλά φίλε. Ελπίζουμε να σε βοηθήσαμε.
Αιωνία η μνήμη των παιδιών.
Φίλη είμαι (χωρίς μουστάκι)!
Να είσαι καλά αγαπητή, λοιπόν.
Βάζετε ψευδώνυμα παιδιά. Σας δίνουν ταυτότητα ως σχολιαστές. Συνήθως δεν είναι κακό αυτό.
Απο ΑντιΝατοικος:
Να μην ξεχναμε οτι εκεινη η κριση οργανωθηκε απο τους Νατοικους μηχανισμους, εκτελεστηκε απο τα τσιρακια τους (το Τουρκικο καθεστως), και εδειξε την πληρη ανικανοτητα τις τοτε "πολιτικης ηγεσιας" (Σιμητης κλπ), οπως και την ελλειψη σχεδιου για την αντιμετωπιση της Τουρκικης απειλης... Το ιδιο εργο το ξαναειδαμε στην υποθεση Οτσαλαν, οπως και στους s-300....
Αιωνια η μνημη των αδικοχαμενων αξιωματικων....
Αντινατοϊκέ φίλε, μάλλον δεν έχει αλλάξει τίποτα από τότε. Ο μέσος Έλληνας και δυστυχώς πολλοί αξιωματικοί έχουν γαλουχηθεί με την λογική ότι στο τέλος πάντα κάποιος θα επεμβαίνει και θα βγάζει τις ελληνικές κυβερνήσεις και κοινωνίες μπροστά από τις ευθύνες τους. Με την απαραίτητη εθνική παραχώρηση κάθε φορά, βέβαια.
δυο εικονες απο το μακρυνο καλοκαιρι του 2016 που δεν προκειται να ξεχασω. απογευματινες εξορμησεις στα μανιατικα και τις αλλες φτωχογειτονιες του πειραια, παντου ενα συνθημα: ΤΣΙΠΡΑ ΠΡΟΔΟΤΗ (ακριβως ενας χρονος μετα απο εκεινο το πουλημενο δημοψηφισμα του συντριπτικου 62%..). καποια στιγμη, τυχαια, ο δρομος με φερνει στην πλατεια τερψιθεας (ετσι δεν λεγεται;). η ταλαιπωρημενη προτομη ενος αδικοχαμενου στρατιωτικου μού κινει το ενδιαφερον. ενας κεντρικος δρομος των μανιατικων φερει το ονομα του. εχουμε την ιδια καταγωγη. στεκομαι για μερικα λεπτα. διπλα μου ερχεται ενας αγνωστος περαστικος. ''αυτη ειναι η ελλαδα. να γινεις ηρωας για την πατριδα και να καταληξεις να σε χεζουν τα περιστερια'' σχολιαζει πικραμενα.
μερικα χρονια αργοτερα καπου διαβασα οτι ο πατερας του βλαχακου επιμενει να λεει οτι ξερει ολη την αληθεια για εκεινη την νυχτα αλλα δεν μπορει να πει τιποτα. δεν γινεται. δεν επιτρεπεται να πει το παραμικρο... η πατριδα των ηρωων και η πατριδα των προδοτων. ο καθενας επιλεγει τι ειναι αυτο που του ταιριαζει.. τιμη σ εκεινους που στην ζωη των ωρισαν και φυλαγουν Θερμοπυλες μια πατριδας πουλημενης.
ΒΛΑΧΑΚΟΣ ΓΙΑΛΟΨΟΣ ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ ΑΘΑΝΑΤΟΙ
Κι ο πατέρας Βλαχάκος περίεργη περίπτωση ήταν. Νεοδημοκράτης με επεισοδιακή εμπλοκή για λίγο στο πολιτικό παιχνίδι (νομαρχιακές εκλογές 2002, τσακωμοί με "Καρατζαφέρνη" κλπ).
Άστο το υπόβαθρο. Πάνω κάτω υποθέτουμε όλοι το τι έχει συμβεί. Το θέμα είναι ότι δεν βρήκαν δικαίωση ούτε εκείνα τα τρία παιδιά, ούτε ο Σολωμός και ο Ισαάκ, ούτε ο Ηλιάκης, ούτε κανείς από όσους έπεσαν για την πατρίδα σε καιρό ειρήνης. Δυστυχώς.
Θα έβαζα σε εισαγωγικά τη λέξη ορθολογιστές στο σημείο που μιλάτε για φιλελεύθερους ορθολογιστές. Ο αγοραίος ωφελιμιστικός δήθεν ορθός λόγος των φιλελεύθερων είναι στην πραγματικότητα βαθύτατα ανορθολογικός.
Γεια σου ανώνυμε. Δίκιο μπορεί να έχεις αν εξετάσουμε τους όρους με μια εμπειρική καθημερινή ετυμολογία. Αλλά στην πολιτική ορολογία και στην ιστορία των πολιτικών ιδεών πολλές φορές οι όροι χρησιμοποιούνται με ιδιαίτερο τρόπο.
Στην ορολογία των κοινωνικών επιστημών είναι άλλος όρος ο "ορθολογικός" και άλλος ο "ορθολογιστής".
Ορθολογικό είναι κάτι που σχετίζεται με ή που πηγάζει από την "σωστή" χρήση της λογικής.
Ορθολογιστικό είναι κάτι που σχετίζεται με μια συγκεκριμένη μέθοδο σκέψης και εξαγωγής συμπερασμάτων (δηλαδή τον ορθολογισμό).
Έτσι νοηματοδοτούνται και διακρίνονται οι δύο όροι συνήθως στις κοινωνικές επιστήμες.
Η επίθεση στον ορθολογισμό (νοουμένου ως μια εργαλειακή διαδικασία που εγκλωβίζει το εύρος του ανθρώπινου πνεύματος σε μηχανιστικά τυποποιημένες φόρμες σκέψης) και η άρνηση ότι αποτελεί μεθοδολογική πανάκεια είναι συνυφασμένη με την πολιτική παράδοση του ρομαντικού εθνικισμού. Εγώ απλώς επανέλαβα την επικοινωνιακή ορολογία και "υιοθέτησα" τα νοήματα της πολιτικής μας παράδοσης. Για αυτό χρησιμοποίησα τον συγκεκριμένο όρο.
Να τονίσουμε βέβαια ότι μια αμιγώς ελληνοκεντρική ανάλυση της μεταπολίτευσης ελλοχεύει τον κίνδυνο να καταλήξουμε είτε ψεκ και υπερασπιστές μιας ανύπαρκτης νεοελληνικής ιδιαιτερότητας -όπου ήρθαν κάτι μοχθηροί ξεβλαχιαστές και μας την χάλασαν-, είτε (ακόμα χειρότερα) ακροκεντρώοι απολογητές ενός δυτικού Μεσσία που θα έρθει να μας χώσει στους vip του γκλομπαλισμού. Στο κάτω κάτω ο Κωστόπουλος ένας wannabe Χιου Χέφνερ ήταν, ένας κακός μιμητής δυτικών υποπροιόντων, όπως και τόσοι άλλοι. Οι δε Χριστόδουλοι με τα τρία εξάρια και τα barcodes τους αντίστοιχους Αμερικάνους τηλευαγγελιστές δεν ξεπατίκωσαν;
Νομίζω αυτό ήταν το βασικό λάθος των καλοπροαίρετων μεταπολιτευτολόγων, όπως οι νεορθόδοξοι και ο παλιός Καραμπελιάς. Θεώρησαν δεδομένη μια αυθύπαρκτη ουσία ελληνισμού, και έτσι αρκέστηκαν να εστιάσουν σχεδόν αποκλειστικά στην ελ κοινωνία, αντιμετωπίζοντας τον έξω κόσμο (βασικά την αμερικανοδύση) ως κάτι εντελώς εκτός των τειχών, που μας επηρεάζει μόνο ως εξωτερικό φαινόμενο, και όχι ως δυναμική της οποίας μέρος της αποτελεί και η πλήρως αποικιοποιημένη νότιος Βαλκανική. Καλά για τους κακεντρεχείς ακρολίμπεραλ τύπου Νίκου Δήμου και Ράμφου, άστο. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν...
Δεν γίνεται να καταλάβουμε τα ελληνικά 70s και δώθε χωρίς να λάβουμε αποφασιστικά υπόψιν: 1) την ψηφιακή εποχή που ξήλωνε προοδευτικά το παλιοκαιρίτικο τειλορικό μοντέλο, 2) την άνοδο του ρηγκανισμού στη Δύση, 3) τις καταρρεύσεις του '89 και 4) ότι τουλάχιστον από τον Α' ΠΠ και εντεύθεν όλη η δύση βράζει στο ίδιο καζάνι. Από κει και πέρα, εντάξει, το κάθε επιμέρους μόριο βάζει τις δικές του εθνικές, πολιτισμικές πινελιές. Κατά βάση όμως οι εξελίξεις στην Ελλάδα του β' μισού του 20ου θα πρέπει να διαβαστούν παράλληλα (ή μάλλον εντός) του τόξου Λ. Αμερική-ευρωπαικός Νότος-(και αργότερα) μετακομμουνιστικά Βαλκάνια. Των προτεκτοράτων που, παρασιτώντας στα τοιχώματα της καπιταλιστικής φούσκας, μοιραία βρέθηκαν στους χαμένους κατά την συστολή της στα late 00s. Και οι παραλληλισμοί δεν περιορίζονται μόνο στην οικονομία και την ταξική διαστρωμάτωση αλλά και σε επίπεδο πολιτισμικών, κοινωνικών ακόμα και θρησκευτικών αλλαγών.
ΥΓ Ψιλοάσχετο αλλά μιας και μπήκαμε σε mood βιβλιοπροτάσεων, πολύ καλό και ευσύνοπτο είναι "Ο νέος εθνικολαικισμός" του (φιλελεύθερου...) Pierre Taguieff. Δεν αναφέρεται στην ελληνική μεταπολίτευση -αν και θίγει το φαινόμενο των αγανακτισμένων του '11- κάνει όμως μια αναδρομή γενικά στην πολιτικοποίηση των χαμένων της παγκοσμιοποίησης από τα 70s και μετά, αν και ως Γάλλος πέφτει και αυτός στο αμάρτημα του γαλλοκεντρισμού, θεωρώντας αρχή της αντιγκλομπαλιστικής εθνικολαικιστικής ρητορείας τον μεταπολεμικό σουλουπωμένο Λεπενισμό (που δεν είναι και τελείως λάθος εδώ που τα λέμε). Πάντως μου άρεσε σαν ανάλυση.
Κυκλοφορεί στα ελληνικά το βιβλιο;
Ναι, βέβαια. Εκδόσεις Επίκεντρο. Και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή.
Απλά είναι τα πράγματα. Η ελληνική κοινωνία χωρίζεται σε αυτούς που χτυπήθηκαν από τα μνημόνια και αυτούς που δεν χτυπήθηκαν. Οι ακροκεντρώοι γιάπηδες (ανώτερη μεσαία τάξη φτιαγμένη επί εποχής Σημίτη) ουδέποτε χτυπήθηκαν από μνημόνια, ουδέποτε έχασαν έστω και 1% από τα προνόμιά τους.
Ο λαϊκός δεξιός που μπορεί να ψηφίζει νουδούλα επειδή έτσι του έμαθαν οι γονιοί του, μπορεί να είναι ηλίθιος, αλλά από άποψης κοινωνικής κατάστασης είναι σαν κι εμάς. Ο ακροκεντρώος γιάπης, ο οποίος κινεί τα νήματα για να φτωχοποιούνται όλοι οι άλλοι εκτός από αυτόν, είναι συνειδητός ταξικός εχθρός.
Εντάξει σεβαστό. Αν όμως αποδεχτούμε την άποψη ότι μόνο όποιος χτυπηθεί από μνημόνιο (ή άλλη οικονομική καταιγίδα) θα στραφεί εναντίον του συστήματος εξουσίας, αφαιρούμε από την ανάλυση το κομμάτι της ηθικής και της αξιοπρέπειας. Μην τους κάνουμε την χάρη.
Δεν χρειάζεται να πληγεί κάποιος από οικονομικές συμφορές για να αντισταθεί στην επέλαση της πιο απερίγραπτης χυδαιότητας που εξαπέλυσε το "σύστημα Σημίτη" (σε κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό και πολιτιστικό επίπεδο) και τα παρακλάδια του μέσω του Αντώνη Σαμαρά και του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς και μέσω της υποταγής του "κονκλάβιουΤσίπρα" σε αυτό . Είναι ζήτημα ανθρώπινης αξιοπρέπειας να αντισταθεί. Αυτό δεν γίνεται να συγχωρεθεί ποτέ πρωτίστως στα σκουπίδια της Δεξιάς και επακόλουθα στον Τσίπρα.
Θα έβαζα όμως και άλλη παραμετρο εκτός απο την οικονομική που βαζετε στα μνημόνια.Εχω την αίσθηση οτι η υπογραφη των μνημονιων τελειωσε και επισημα την μεταπολιτευση όπως την ξέραμε οχι μονο γιατι τελειωσε την περιοδο της σχετικης ευημερειας για τους μικρομεσαιους.Η Ελλαδα της μεταπολιτευσης ηταν ενα εξαρτημενο κρατος που το ψιλοπαλευε με εκλαμψεις.Με τα μνημονια εγινε μια μπανανία με μια βουλη που δεν μπορει να νομοθετησει και ενα κρατος χωρις δημοσια περιουσια κ δυνατοτητα άσκησης πολιτικής.Αν βαλεις και το νομο περι ιθαγενειας του ΓΑΠ λιγο πριν το μνημονιο μιλαμε οτι μας παιρνουν το οικοπεδο( μεσω ταιπεδ) μας εξοντωνουν( υπογενητικοτητα, φυγη των νεων εξω, αυξηση θνησιμοτητας απο ξεχαρβαλωμα του συστηματος υγειας) και τελος φερνουν έποικους να κατοικησουν τον λεηλστημενο τοπο.Ολα αυτα για μενα δεν χωρανε αντισταση μονο για οικονομικα θεματα( μισθοι συνταξεις κλπ) αλλα εναν αγωνα επιβιωσης του εθνους όσο και αν ακουγεται βαρυγδουπο.Αυτα και συγνωμη αν ακουγεται αυτο σαν μανιφεστο.Μάλλον κραυγή αγωνίας είναι
Στην βιβλιογραφια για την μεταπολιτευση θα προσέθετα δυο βιβλία του Βασίλη Φίλια που δεν αναφερονται αμιγώς στην εν λόγω περίοδο αλλά έχουν πολλες αναφορές σε αυτη.Το πρωτο ειναι το " τα αξεχαστα και τα λησμονημένα" βιβλιο γραμμενο στα τελη των 90s νομιζω που μπορει καποιος να το διαβασει διαλέγοντας κεφαλαια.Το δευτερο ειναι το μεταγενέστερο " Απο την εξαχρειωση στην εξαθλίωση" ηραμμένο λιγο μετα το πρωτο μνημόνιο.
----"Γι' αυτό λέω, Μιχάλης Χαραλαμπίδης και πάλι Μιχάλης Χαραλαμπίδης."----
Αλήθεια συνεχίζει ακόμα να μιμείται φωνητικά τον Άντριου αυτός; Πάντως όταν έφυγε από το πράσινο μαντρί και κατέβηκε αδέσποτος, τότε που γέμισε τον Έβρο με αυτοκόλλητα της Περιφερειακής Δημοκρατικής τάδε (βαριέμαι να γκουγκλάρω), ήταν Καραμπελιάς στάιλ, ρητά υπέρ της ΕΕ ως ασπίδα στην Τουρκική επιθετικότητα και τα μυαλά στο μπλέντερ. Τουτέστιν κάλιο γερμανικό γκαουλάιτερ παρά οθωμανικό βιλαέτι. Εντάξει παντελονάτα τα έριξε στο γνωστό βιντεάκι (γενικά το yt βόλεψε πολλούς Παίσιους.. Από Λεβέντη και Δρακουμέλ μέχρι Χαραλαμπίδη, Ρένο Αποστολίδη, τον σάικο τον Λιαντίνη κτλ. Όλοι να πούμε με διορατικό χάρισμα που χωράει σε βιντεάκια των 10 λεπτών), αλλά γενικά όχι, σε καμία περίπτωση "Μιχάλης Χαραλαμπίδης και πάλι Μιχάλης Χαραλαμπίδης". Γούστο είχαν αυτά στην εποχή τους, τώρα ήρθε η ώρα να σοβαρευτούμε... Τελείωσε ο χαβαλές.
Για να επανέλθουμε λίγο στην αρχική συζήτηση περί μεταπολίτευσης, λίγο προσοχή στις συμπληγάδες του ακραίου Κέντρου και της χαζοβιόλικης ακροδεξιάς. Όχι, δεν ευθύνεται κανένας χοντρός βαλκάνιος τσιφτετελολαουτζίκος για τη σφαλιάρα του '10 (ντάξει έλεος με τις τζημεριές), όπως, επίσης, το εκσυχρονισταριό και οι ναιναίκοι δεν έπεσαν ξαφνικά απ' τον ουρανό τότες που έβρεχε προδότες, θαρρείς και δεν υπάρχει ΝΑΤΟ/ΕΕ/παγκοσμιοποίηση/αμερικανισμός στην πιάτσα που δίνουν τον τόνο. Μακριά από ανώφελους συναισθηματισμούς, το "τις πταίει" θα πρέπει να ιδωθεί ως επεισόδιο των διεθνών αλλαγών στο παγκόσμιο σύστημα. Θα βοηθούσε και ένα βλέφαρο σε αντίστοιχες περιπτώσεις στην Λ Αμερική (Αργεντινή), τον ευρωπαικό νότο και την καπιταλιστική περιφέρεια εν γένει. Μακάρι να υπάρξει κάποτε μια σοβαρή εκτενής ανάλυση, γιατί φαίνεται να υπάρχει πολύ σκοτάδι για το θέμα.
Απο ΑντιΝατοικος:
Κι ομως φιλε C, "Μιχάλης Χαραλαμπίδης και πάλι Μιχάλης Χαραλαμπίδης"... ειναι ο μονος αληθινος Πολιτικος της μεταπολιτευσης, και ενας που οι ιδεες του δικαιωθηκαν ιστορικα.... εσυ ξερεις κανεναν αλλον;;; Γιατι εγω χρονια ψαχνω να βρω αλλους με αναλογο βαθος σκεψεως και δεν βρηκα κανεναν.... ασε που αυτος εχει δωσει και ενα παραδειγμα ηθους και τιμιοτητας... οταν αλλους στο παλιο πασοκ τους εκαναν βουλευτες και υπουργους για να τους βουλωσουν το στομα με χρημα... αυτος αρνηθηκε.... ενω θα μπορουσε να ηταν πολλες φορες βουλευτης και υπουργος...
Πολυ φθηνο το επιχειρημα σου για το οτι μιμειται τον Ανδρεα φωνητικα.... οσον αφορα αυτο που αναφερεις περι Ε.Ε... αυτη οπως ξερεις εχει και τα θετικα της και τα αρνητικα της... τα λαμογια οι πολιτικαντηδες δεν μπορεσαν να εκμεταλλευτουν τιποτε απο τα θετικα... μονο επιδοτησεις ξερανε να τρωνε, ενω αλλες χωρες μπορεσαν και προοδευσαν....
Πες μου σε παρακαλω ειλικρινα φιλε C, υπαρχει καλυτερη ομιλια στην μεταπολιτευση, με βαση το συγκεκριμενο κοινο που απευθυνεται, στην τοτε χρονικη στιγμη... απο αυτην εδω που κανει ο Μιχ. Χαρ. : https://www.youtube.com/watch?v=LHH4rXrV7xE
Πολύ συμπαθής. Το μόνο αρνητικό του τότε είναι ο "βενιζελισμός".
Απο ΑντιΝατοικος:
Απλα φιλε Σταματη να σου αναφερω οτι ο ιδιος ειχε δηλωσει καποτε οτι "ειμαστε με τον Βενιζελο της Νικης και οχι της ηττας"... Παντως, αυτο που αναφερεις ως "βενιζελισμο", νομιζω οτι χρειαζεται συζητηση, ειναι και καπως "ψευτικο" καθως δινεις στον "βενιζελισμο" μια αρνητικη χροια, κατι που δεν ισχυει ολοτελα ιστορικα.... μακαρι στις μερες μας να ειχαμε εναν βενιζελο.....
Συμφωνώ ότι χρειάζεται συζήτηση. Αλλά, συνοπτικά αν θες την άποψή μου, δεν υπάρχει Βενιζέλος της ήττας και της νίκης. Υπάρχει ο Βενιζέλος της ιστορίας.
Ένας πολιτικός που παρέδωσε το γεωπολιτικό (και το ιδεολογικό, εν πολλοίς) υπόβαθρο του τόπου αναφανδόν και εξολοκλήρου στα γεράκια του δυτικού κεφάλαιου και του διεθνούς καπιταλισμού.
Όταν αυτά τα συμφέροντα ήθελαν τα σύνορα του ελληνικού κράτους να μεγαλώσουν, τα σύνορα μεγάλωναν (όσο ήθελαν και προς τα εκεί που ήθελαν). Όταν αυτά τα συμφέροντα ήθελαν την χώρα στο καναβάτσο η χώρα βρισκόταν εκεί που τα εν λόγω συμφέροντα ήθελαν και πάλι.
Απλώς ο τροχονόμος που τοποθέτησαν ως πρωθυπουργό εκείνη την περίοδο έπεσε πάνω σε αυτές τις ιστορικές μεταβολές. Στην τελευταία πράξη του δράματος τον προστάτευσαν. Πράγμα που πληρώνουμε μέχρι σήμερα. Γιατί η ταχυδακτυλουργική του αγυρτεία, το πολιτικό σκεπτικό του "άρπα κόλλα" , το οποίο ομολογουμένως εφάρμοσε με μαεστρία, έμεινε στην ιστορική πολιτική συνείδηση του τόπου ως πρότυπο προς εφαρμογή.
Υπό αυτή την οπτική, σήμερα δεν έχουμε έναν. Έχουμε πολλούς μικρούς Βενιζέλους. Σημάδι κι αυτό της παρακμής των καιρών μας.
Απο ΑντιΝατοικος:
Τον αδικεις ιστορικα τον Βενιζελο. Νομιζω απλως οτι το σημερινο "πολιτικο συστημα" επειδη δεν εχει να επιδειξει κατι θετικο, κανει αναφορες στο προσωπο του ιστορικου Βενιζελου, που προσφερε αρκετα θετικα πραγματα για την χωρα στην εποχη του, προσπαθωντας να τον οικειοποιηθει για να φτιαξει μια ψευτικη ιστορικη "πολιτικη συνεχεια", καθοτι δεν μπορει να οικειοποιηθει και να ταυτιστει με αλλες προσωπικοτητες οπως ο Μεταξας, ο Δραγουμης, Ο Βασιλιας κλπ.... Σκεψου μονο οτι τον παρουσιαζουν σαν "δημοκρατη", κατασκευασαν και την περιφημη φραση "δημοκρατικη παραταξη" ( δλδ οι αλλοι ειναι "αντιδημοκρατικοι" )....
Ετσι λοιπον, εσυ σαν "εθνικιστης" (και πολλοι αλλοι) που εισαι εναντια σε αυτο το παρακμιακο καθεστως που λυμαινεται την πατριδα μας και δεν θελει να ταυτιστει με αυτο, πεφτει στο λαθος να θεωρει τον Βενιζελο και την προσφορα του σαν κατι αρνητικο.... πραγμα που δεν ισχυει ιστορικα, ο Βενιζελος ειχε θετικη προσφορα και αρνητικη....
Συστημικό αφήγημα προς μαζική κατανάλωση είναι η εικόνα του Βενιζέλου που περιγράφεις. Δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Ασφαλώς είχε να επιδείξει κάποιο έργο. Αλλά όχι αυτό νομίζει ο μέσος Έλληνας. Εσύ ιδίως που δηλώνεις αντινατοϊκος πρέπει να το ψάξεις αυτό.
Αν είχαμε διαβάσει προσεκτικά τον Ίωνα (στα ημερολόγια) και το ημερολόγιο του Φιλίππου Δραγούμη "1919-1920 φαίνεται πως εχτύπησαν τον Ίωνα ", θα υπήρχε μια πρώτη εικόνα του τι εννοώ. Πιστεύω ότι όταν ολοκληρωθεί το διδακτορικό μου θα έχουμε μια ακόμη πηγή να πατήσουμε.
Ασχέτως αν συνδέονται μαζί του τα μεταπολεμικά ή τα μεταπολιτευτικά κόμματα. Αυτό είναι άλλο. Αν και σε αυτή την περίπτωση η οικογένεια Μητσοτάκη έχει όντως στενή συγγένεια οικογενειακή με τον Βενιζέλο. Έχει και πολιτική συγγένεια. Δεν θα ήταν πολιτικός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αν δεν είχε αυτή την συγγένεια με τον Βενιζέλο και τους παλαιότερους Μητσοτάκηδες. Αναμενόμενο να εργαστούν επικοινωνιακά πάνω σε αυτό το δεδομένο.
Σταμάτη μήπως να ορισεις τι εννοεις σαν βενιζελισμό.Το λεω γιατι ο ίδιος ο Βενιζελος ήταν αντιφατική ) προσωπικότητα.Ο Βενιζελος ήταν ταυτοχρονα ο επαναστατης που πολεμουσε τους Τουρκους στην Κρητη.Ο διανοουμενος που μετεφραζε αρχαιους.Αυτος που μεγαλωσε εδαφικα την Ελλαδα.Αυτος που έκανε κοινωνικες μεταρυθμισεις( πχ ΙΚΑ) .Ηταν όμως και ενας κυνικός πολιτικός, ελιτιστης, παραλογα φιλοδυτικός και στο προς το τελος της ζωης του ενα θλιβερο ανθρωπάκι που τα βρηκε με τους τουρκους( ελληνοτουρκικες συμφωνιες) και υμνουσε τον βασιλιά.Επισης ο βενιζελισμος ειναι ο προγονος των πολιτικαντηδων τηε εποχης μας προφανως αλλα εχει οψεις διανοουμενους και γωνιες που εχουν αγωνιστει ( και βαλει στη δημοσια ατζεντα) για πολλα που θεωρουνται θετικα απο καθε καλοπροαιρετο.
Όπως απάντησα και στον αντινατοϊκο, αυτή είναι μια συστημική εικόνα προς μαζική αποδοχή. Θέλει προσεκτική μελέτη η ιστορία.
Για παράδειγμα αναφέρεις ότι ο Βενιζέλος πολέμησε στην Κρήτη τους Τούρκους. Η αλήθεια ότι στην Κρήτη υπήρχαν δύο ελληνικές πολιτικές παρατάξεις. Οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί. Αρχηγοί των φιλελευθέρων ήταν ο Μητσοτάκης, ο Βενιζέλος κλπ. Οι συντηρητικοί συσπειρώθηκαν γύρω από τον Ύπατο Αρμοστή πρίγκιπα Γκλύξμπουργκ μετά το 1897. Από την δεκαετία του 1880 οι σχέσεις φιλελευθέρων και συντηρητικών ήταν σχεδόν εμφυλιακες. Υπήρχαν περιπτώσεις που οι φιλελεύθεροι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε επαναστάσεις για την ένωση του νησιού με την Ελλάδα και η μεγάλη επανάσταση στο Ακρωτήρι το 1897, από την οποία άνοιξε ο δρόμος του Βενιζέλου για την μετέπειτα πολιτική του σταδιοδρομία, ήταν η πρώτη που έθεσε ως αίτημα την αυτονομία του νησιού υπό οθωμανική διοίκηση κι όχι την ένωση με την Ελλάδα. Στην συνέχεια όταν έγινε πρωθυπουργός της Ελλάδας αρνήθηκε το αίτημα της Ένωσης και συγκρούστηκε άγρια με τους Κρητικούς βουλευτές. Η ένωση ήρθε όταν οι δυτικοί έδωσαν την άδεια να πραγματοποιηθεί.
Στο θέμα της μετάφρασης των αρχαίων ας μην ξεχνάμε ότι όλη η πολιτική θεωρία του φιλελευθερισμού βασίστηκε στην ανάγνωση της αρχαίας γραμματείας. Δεν έχει σημασία λοιπόν απλά η μελέτη της αρχαίας γραμματείας στην πολιτική σκέψη αλλά το πώς θα την διαβάσουμε. Για να προσφέρω λίγη διακωμώδηση θα υπενθυμίσω το ποσό εκτενώς έχουν διαβάσει την κλασική γραμματεία σήμερα οι Πλεύρηδες, οι Γεωργιάδηδες κλπ
Πολλά φιλεργατικα μέτρα και μεταρρυθμίσεις έγιναν τα πρώτα δύο χρόνια που κυβέρνησε ο Βενιζέλος κάτω από την εποπτεία των στρατιωτικών που έκαναν την επανάσταση στο Γουδί. Κάποια άλλα τα πήρε ακριβώς μετά την τοποθέτηση του στην κυβέρνηση από τον γαλλικό στρατό για να μειώσει την δύναμη της Αριστεράς και να βρει κοινωνικούς συμμάχους σε μια Αθήνα που ήταν εχθρική και φιλοβασιλικη την τριετία 1917-1920.
Πολλά μπορούν να γραφτούν. Προφανώς θέλει ανάλυση το θέμα.
Συμπερασματικά ισχύει αυτό που έγραψα και στον αντινατοϊκο. Ελπίζω ότι το διδακτορικό μου θα φωτίσει κάποια σημεία.
Σταματη διαβασα και την απαντηση σου στον αντινατοικό.Απο αυτα που έγραψες με παρακινεις να ψαξω λιγο την ιστορια της επαναστατημενης Κρητης της εποχής.Το ωραιο ειναι οτι υπαρχει διαλογος υψηλου επιπεδου τοδο απο σενα και τη λέσχη , οσο και απο τους υπολοιπους.
.
Αυτό είναι η ηθική μας ανταμοιβή που δεν ανταλλάσσεται με τίποτα φίλε Λώλε. Μια μικρή αλλά και ταυτόχρονα ηθικά μεγάλη δικαίωση της αρθρογραφικής μας προσπάθειας.
----"Πάντως ξεκάθαρα κι ο Μιχαλιός είναι Πλάτων και Ρουσσώ αν συγκριθεί διανοητικά με Πλεύρη και ΝΓΜ. Εκεί πήγαινε το "Χαραλαμπίδης και πάλι Χαραλαμπίδης", σε διανοητική σύγκριση. Ο άλλος έκατσε κι έγραψε ολόκληρο σεντόνι να αποδομήσει τον... Χαραλαμπίδη λες και νόμιζε ότι θα τον ψηφίσω ξερωγώ... Πολύ ελεύθερο χρόνο έχετε μερικοί, και δεν το λέω για κακό."----
Ε όχι και σεντόνι, ανώνυμε, κόψε κάτι. Δυο γραμμές έγραψα (κυριολεκτικά 2) για κάτι που υπέπεσε τότε στην αντίληψή μου περί Χαραλαμπίδη και ΕΕ. Θα πεις βέβαια επί παχιών αγελάδων μόνο το ΚέιΚέιΙ ήταν κατά του ευρωμονόδρομου (να κι άλλη ατακάρα του κόμματος) οπότε, εντάξει, δεν τρέχει κάτι, μικρό το κακό. Σήμερα όμως αλλάζει το πράμα, έτσι; Να είμαστε εξηγημένοι. Από κει και πέρα, χαίρω πολύ, και η Ελένη Λουκά είναι διανοητικά ανώτερη από Μιαχαλόλια/ΚΥΠλεύρη. Σιγά μην καθόμαστε να τους φιλτράρουμε όλους βάσει αυτών των δύο.
Το ζήτημα είναι άλλο. Τους προφήτες του yt δεν μπορώ καθόλου. Όχι ότι φταίνε οι ίδιοι (πολλοί δεν ζουν καν), αλλά έχει καταντήσει σημείο των καιρών να αποθεώνονται από την πιτσιρικαρία random φιγούρες των 80s/90s, μόνο και μόνο επειδή κάποιος μερακλής ανέβασε σύντομα στιγμιότυπά τους στο νετ. Όχι, δεν μπορείς να κρίνεις (θετικά ή αρνητικά), πόσω μάλλον να αποδίδεις διορατικά/προορατικά χαρίσματα, μέσω πεντάλεπτων βιραλ του λούμπεν. Είναι αρρώστια της εποχής μας το εν λόγω φαινόμενο. Η κατάρα των σόσιαλ έχουν κάνει πολύ ζημιά στην πολιτική αντίληψη.
Και τέλος, η άποψη που θέλει την ΕΕ να διασφαλίζει τα εθνικά μας δίκαια απέναντι στον υπαρξιακό εξ Ανατολών κίνδυνο δεν επιβεβαιώνεται. Ήρεμα λίγο με τις βουλγάτες του τριγώνου Μάζης-Καλεντερίδης-Φίλης. Αλήθεια που έβοσκε η Ευρώπη τη νύχτα των Ιμίων; Υπήρξε καμιά δικαίωση σε διεθνές επίπεδο για τους τρεις νεκρούς;
----"Ο δε Σκληρός Καρyawλης Χαραλαμπίδης έχει ονομάσει το δικό του κόμμα, πώς λέτε; ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ!!!"----
Ρε συ έλεος... Καμία σχέση ο πρώην λαοσίτης Μιχάλης Χαραλαμπίδης των "Λιονταριών" (άκου όνομα..) με τον ορίτζιναλ, ευτυχώς δλδ για τον δεύτερο. Ο κανονικός εδώ και δεκαετίες ασχολείται αποκλειστικά με θέματα ποντιακού ελληνισμού, δεν τσαλαβουτάει στον βούρκο της εξωκοινοβουλευτικής μπαντριωτικής καραμαλοδεξιάς. Αν είναι δυναμόν...
ΥΓ Αυτήν την ώρα από τη δουλειά σου γράφω (ιδ τομέας). Αυτά περί "ελεύθερου χρόνου"...
Ποια είναι η αποψη της ΦΛΕΦΑΛΟ για τον πολιτικο χώρο του κέντρου τις δεκαετίες 50-70? Θεωρειτε οτι ειχε πατριωτικό πρόσημο (βλέπε κυπριακό, οικονομικές θέσεις κλπ) σε αντίθεση με την εντελώς ξενόδουλη δεξιά, ή ήταν απλα μια πιο λαιτ εκδοση της; Φανατικοί ακροδεξιοί θα πουν οτι ηταν μαρξιστογενες και αριστερόφιλο το Κεντρο , αλλοι κομμουνιστές θα πουν οτι "τι Πλαστήρας τι Παπάγος", και άλλοι ακροφιλελε εκσυγχρονιστες θα πουν οτι η πολιτικη του χρησιμότητα είναι ανύπαρκτη (ηδη ο Άδωνις έχει δηλώσει παλιοτερα οτι το κεντρο και η δεξια είναι και οι 2 συνέταιροι ως αστικές πολιτικές δυνάμεις του δυτικού κοσμου). Σας ευχαριστώ
Με τις ερμηνείες της (άκρας) Δεξιάς καλό θα ήταν να μην καταπιαστούμε. Πρόκειται για σπασμούς ημιπαρανοιας. Όλες οι υπόλοιπες προσεγγίσεις έχουν ένα δίκιο. Παραδόξως θα συμφωνήσουμε και με τον Άδωνι. Χοντρικά αν το δούμε το θέμα κάπως έτσι είναι τα πράγματα.
Οι κομμουνιστές απ'την μεριά τους είχαν βάσιμους λόγους να το αντιμετωπίσουνμε τον τρόπο που το αντιμετώπισαν το θέμα.
Στην πράξη τώρα το μεταπολεμικό κέντρο ήταν πολυσχιδές και κερματισμενο. Η Ένωση Κέντρου υπήρξε στην ουσία μια ομοσπονδία πυρήνων του πολιτικού κέντρου που σχηματίστηκε με την καθοδήγηση του αμερικανικού παράγοντα προκειμένου να υπάρξει ως εκφραστής του εναντίον του αγγλικού παλατιού (το οποίο είχε μεγάλη επιρροή στην Δεξιά) και της ρωσοφιλης Αριστεράς. Η Ένωση Κέντρου δεν ήταν εξολοκλήρου ελεγχόμενη από τον Παπανδρέου. Μάλλον ήταν ελάχιστα ελεγχόμενη από τον Παπανδρέου. Ο Σοφοκλής Βενιζέλος είχε μεγάλο ρόλο και με τον θάνατό του τα ηνία της καμαριλας του χώρου κρατούσε μυστικά το κάθαρμα που άκουγε στο όνομα Κ. Μητσοτάκης.
Συνοπτικά το κέντρο ήταν ένας χώρος με αμερικανικές συμπάθειες, με πολλούς πυρηναρχες, με έναν επιφανή αρχηγό ο οποίος όμως δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του κόμματος και με μια ιδεολογία που έπρεπε να ισορροπήσει ανάμεσα στην Δεξιά και την Αριστερά. Ήταν ασφαλώς φιλελεύθερο, σε σχετικά πιο ήπιους τόνους απ'την Δεξιά όσον αφορά την οικονομία. Ήταν αρκετά αντικομμουνιστικό. Απλά απέκτησε την φιλολαϊκή μαζική ταυτότητα μέσω της σύγκρουσης με την Φρειδερίκη. Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν ήταν όντως η σύγκρουση αποτέλεσμα μιας δημοκρατικής ιδεολογικής ευαισθησίας ή αν σε αυτή προστέθηκε και η μακροπρόθεσμη στόχευση της Ουάσιγκτον να ξεφορτωθεί τους Γκλύξμπουργκ. Μάλλον το δεύτερο. Πάντως μέσα από αυτή την σύγκρουση το Κέντρο απέκτησε μια λαϊκή μαζικότητα που δεν ήταν γνώρισμα των υπολοίπων ευρωπαϊκών φιλελευθέρων κομμάτων.
Μέσα σε αυτό το χαρμάνι, ακριβώς επειδή έπρεπε να σταθεί απέναντι στην Δεξιά, υπήρξαν και προσεγγίσεις που είχαν όντως εθνικά λαϊκές καταβολές. Η ρητορική περί της υπέρβασης του εμφυλιακου μίσους, κάποιες ρεφορμιστικές προσεγγίσεις του Ανδρέα πασπαλισμένες με έναν κρυφό εθνικισμό κλπ.
Απο ΑντιΝατοικος:
Απλα να αναφερω οτι το γεγονος οτι ο Μητσοτακης εχει καποια συγγενεια με τον Βενιζελο, δεν μπορει να τον ξεπλενει αυτο, αλλα ουτε και να "βρωμιζει" τον Βενιζελο. Επισης, ειναι διαφορετικος ο "φιλελευθερισμος" της εποχης του Βενιζελου, απο τον σημερινο, ακομη και τον Πρωθυπουργο να ρωτησεις, "τι εισαι πολιτικα;;;"... "φιλελευθερος" θα σου απαντησει... Βεβαια δεν εχουν καμια σχεση με τον "φιλελευθερισμο" της εποχης του Βενιζελου... οι σημερινοι ειναι απλα κατσαπλιαδες...
Ο "βενιζελισμος" σαν ορος ειναι κατασκευασμα μετεπειτα εποχης, αρκετα "ψευτικο", οπως και οι οροι "δημοκρατικη παραταξη" κλπ.... Προσωπικα πιστευω οτι ο Βενιζελος ηταν μια προσωπικοτητα με θετικη και αρνητικη προσφορα στην υποθεση της απελευθερωσης των Ελληνικων τοπων, νομιζω οτι πιο πολλα ειναι τα θετικα του απο τα αρνητικα του....
Οπως και ο Δραγουμης ειχε αποψεις σωστες και λαθος (κρινομενες εκ των υστερων παντοτε), δεν μπορουμε ομως να τον κατηγορησουμε για κατι οπως κανουν τα "εστιατορια" σπιλωνοντας την ιστορικη του μνημη.... Ειναι ιδια περιπτωση με τον Μεταξα, που καποιοι "εθνικοσοσιαλισταραδες" του προσαπτουν "αγγλοδουλιαση", κι οτι επρεπε στον Β'ΠΠ να παμε με το μερος της "εθνικοσοσιαλιστικης Γερμανιας" κλπ.... εδω ειμασταν με τους νικητες και μας καναν τοσα και τοσα (εμφυλιο, Κυπρος, παγωμα βορειοηπειρωτικου θεματος) οι "συμμαχοι", φανταστειτε να ειμασταν με τους ηττημενους το τι θα μας εκαναν.... Μαλιστα ο Μεταξας επαθε αυτο που επαθε κι ο Βενιζελος απο τους "συμμαχους" στην Μ. εκστρατεια, ΠΟΥΛΗΜΑ...
Φιλε Σταματη, θα ειχε ενδιαφερον να διαβαζαμε την εργασια σου οταν ολοκληρωθει, γιατι οχι να την βγαλεις και σε βιβλιο.
Γεια σου και πάλι. Όσον αφορά τον όρο βενιζελισμός δεν είναι μεταγενέστερος. Είναι όρος που ήταν σε χρήση την εποχή του Εθνικού Διχασμού. Οι Δραγούμηδες τον χρησιμοποιούσαν συχνά στα ημερολόγια και στα άρθρα τους.
Κατά τα άλλα, αν τελειώσω ποτέ την διατριβή θα χρειαστεί να κυκλοφορήσει το κείμενό της σε ένα βιβλίο αλλά και το τι έχω τραβήξει μέχρι σήμερα σε ένα δεύτερο. Αν το πάρω παιδιά θα είναι ο μεγαλύτερος άθλος που θα πετυχαινα ακόμη και αν ζούσα πολλές ζωές. Δεν περιγράφεται το τι έχω αντιμετωπίσει και δεν θα αναφέρω περισσότερα περισσότερα για ευνόητους λόγους. Προς το παρόν σου απαντώ 2:30 η ώρα, μόλις έχοντας τελειώσει το γράψιμο για σήμερα.
Θα υπάρξει τρόπος να διαβαστεί πάντως. Είτε με κυκλοφορία στον εκδοτικό μας οίκο είτε ως αρχείο της βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου, είτε και να σου το στείλω σε mail αν για κάποιο λόγο δεν κυκλοφορήσει. Μην σε ανησυχεί αυτό. Θα γίνει.
Απο ΑντιΝατοικος:
Παντως η ΕΔΑ, στην εποχη της ειχε πατριωτικες αποψεις, περισσοτερο απο την Δεξια της εποχης.... Σημερα πολλοι νομιζουν οτι ο Συριζα ή ο παλιος Συνασπισμος ειναι ο "απογονος" αυτης, πραγμα λαθος, αυτοι ειναι εθνομηδενιστικα σκουπιδια σε διατεταγμενη υπηρεσια....
Νομιζω οτι οι Αγγλοι ηθελαν να εκδικηθουν την χωρα και τους ανθρωπους που οργανωσαν και ξεκινησαν τον εθνικοαπελευθερωτικο αγωνα της ΕΟΚΑ, για αυτο ειχαμε ολες αυτες τις "ανωμαλιες" στην δεκαετια του 60, ηταν αυτοι που βαλανε τους Τουρκους στην Κυπρο με τις συμφωνιες Ζυριχης - Λονδινου, αυτοι που μεσα απο τους Νατοικους μηχανισμους σχεδιασαν την εισβολη και την κατοχη της... Θεωρω οτι οι Αμερικανοι προ εισβολης ειχαν μια πιο φιλλεληνικη σταση στο Κυπριακο αλλα μετα συμφωνησαν στην πλεκτανη που εστησαν οι Αγγλοι, με σκοπο να φυγει η χουντα...
O χώρος του κεντρου δεν οργανωθηκε ποτε απο τα κατω , ήταν παντα ενα αθροισμα πσραγοντων με αντιφατικες αποψεις.Θα βαλω μια παραμετρο με κινδυνο σκροβασίας: Απο οσο προσπαθω να δθαβασω υπατχει ενα ρευμα ριζοσπαστικο μεσα στο κεντρο , Ο Β Ασημακοπουλος το ονομαζει αριστερο βενιζελισμο ίσως αδόκιμα.Το βλεπω λοιπον στον Παπαναστασιου και τα ενδιαφεροντα γραπτα του.Υπατχει η προσωπικοτητα του Α.Σβώλου μετεπειτα αρχηγουω του Εαμ αλλα αμετοχου στην αλληλοσφαγη των Ελληνων.Να παω παρακστω .Το βλεπω σε αυτους που διαφωνησαν με την ελληνοτουρκικη προσεγγιση βενιζελου και τις συμφωνιες.Τον Γρηγοριαδη κσι τον Χατζημπεη, τον Καρασεβδα.Ηρωες του μικρασιατικου μετεπειτα εαμικοι αλλα συμφιλιωτικοι τους βρισκουμε στο κομμα αριστερων φιλελευθερων μεταπολεμικα.Υπαρχει ο Ιωαννης Σοφιανοπουλος.Αυτος που με την συμφωνθα της Βαρκιζας πηγε να αποτρεψει το μακελειο.Αυτος που διωχθηκε μεταπολεμικα για το συνθημα του " Η Ελλαδα στους Ελληνες"".Αυτος που οραματιστηκε μια Ελλαδα ουδετερη μακρυα απο μαντρια.Αργοτερα απο τα οδοφραγματα των Ιουλιανων το ρευμα αυτο θα δωσει οροδωπικοτητες σαν τον Α.Παναγουλη, Τον Βασιλη Φιλια, τον Νικο Καργοπουλο κλπ.Μην ξεχασω τον Πατριωτη Ευπατριδη κευνσιανο λαι παντα μπροστα στους αγωνες Ιωαννη Ζιγδη .Ξεχναω πολλους και πολλα .Αχνα πηγα να σκιαγραφησω μια πλευρα λιγο αθεατη.Για μενα παντως κοινωνικη δικαιοσυνη και πατριωτισμό εκει τα βρισκω .Εξαιρεσα των Αντρεα Παππαντρεου γιατι ενωωθεωρητικα εδωσε πολλα πρακτικα ηταν λιγο κωλοτουμπας και παππατζής. Παντως η διακηρυξη της 3ης Σεπτεμβρη ειναι κλασσικο κειμενο με μεγαλο ενδιαφερον όπως και ο λογος του Πατερα του στο συνταγμα τον Οκτωβρη τπυ 1944.
Παιδια ένα ωραίο σχόλιο που βρήκα σε αλλο ιστολόγιο για το τι εστι κέντρο
"Κάποτε η έννοια του κέντρου είχε νόημα ως ο πολιτικός χώρος όπου εκφράζονταν οι μετριοπαθείς πολιτικοποιημένοι πολίτες που ήθελαν να μην γίνουν μέρος της ακραίας πόλωσης που είχε της ρίζες της σε μια σειρά διχαστικων γεγονότων και περιόδων.
Όμως μετά το “τέλος της ιστορίας ” όπου ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε και μας έμεινε ο υπαρκτός καταναλωτισμός, η μετατροπή μιας σεβαστής μερίδας πολιτών σε καταναλωτές, μετά τις κατάλληλες παρεμβάσεις σε παιδεία, πρότυπα, κουλτούρα και θεματολογία στην δημόσια σφαίρα, δημιούργησε τον ουσιαστικά απολίτικο χώρο του κέντρου που όμως εξακολουθεί να διαθέτει ψήφο και άρα να υπολογίζεται κανονικά στους υπολογισμούς της κάλπης.
Και ο χώρος αυτός, ως ο πλέον επιρρεπής στο επικοινωνιακό επηρεασμό καθώς αν τα άτομα που τον απαρτίζουν δεν ήταν επιρρεπή τότε δεν θα ανήκαν στον χώρο, αποτελεί την κρίσιμη μάζα που ψηφίζει είτε με κριτήριο την αύξηση της καταναλωτικής δυνατότητας (στην καλή περίπτωση) είτε με άλλα μη πολιτικά κριτήρια όπως η “παράσταση νίκης” ή lifestyle κριτήρια της μορφής “γκόμενος με σπέσιαλ ρώγα ζητά την ψήφο σου”.
Εξού και η μετακίνηση των ψηφοφόρων που ονομάζονται ευσχημως κεντρώοι αναποφάσιστοι ώστε να μην προσβληθούν, οι οποίοι στο παρελθόν μετακινήθηκαν από τον ποδηλάτη ΓΑΠ στον ποδηλάτη Κούλη."
Δεν ξέρω τι ήταν καποτε ο κεντρώος χώρος σημερα μονο συγχίσεις προκαλει. Όταν η Ελλάδα σβήνει από το χάρτη με το δημογραφικό και την ανεργια δεν μπορεί να προσφέρει κάτι. Μόνο στα κολασμένα 'ακρα' θα βρεθουν λυσεις αν βρεθουν λεω αν.
Γνώμη για Isaiah Berlin; Είναι καλή επιλογή τα βιβλία του για κάποιον τελείως άσχετο με τον ρομαντισμό;
Καλή είναι. Ξεκινάς με το πιο απλό "Οι ρίζες του Ρομαντισμού", εκδόσεις Scripta.
Μετά περνάς στο "Τρεις κριτικοί του Διαφωτισμού ", εκδόσεις Κριτική
και στο "Κόντρα στο ρεύμα " εκδόσεις Scripta.
ερωτημα προς ολο το παρεακι: θεωρειτε πιθανο ενα σεναριο γ παγκοσμιου πολεμου; με ο,τι αυτο μπορει να συνεπαγεται, τα σεα και τα μεα. μεχρι και τυπακια σαν τον ελον μασκ εχουν αρχισει να ψελιζουν διαφορα. την χριστιανικη εσχατολογια και τις προφητειες για τους εσχατους καιρους τις λαμβανετε υπ οψιν ή δεν πολυενδιαφερει το ολο θεμα, παρα ειναι ''cringe'' ξερω γω; καλοπροαιρετα ρωταω, βαρεθηκα να ειμαι ο τρελος του χωριου. οταν πριν απο μια δεκαετια προσπαθουσα να μιλησω σε φιλους για τετοια θεματα περα εβρεχε και ημουν ''συνωμοσιολογος'' και reborn christian.. τωρα φαινεται οτι οι εξελιξεις αρχιζουν να μας ξεπερνουν ολους, ''ορθολογιστες''/γνωστικους και ''χριστιανοταλιμπαν/''ψεκια''/''λιακοπουλικους''. και δεν μιλαμε μονο για το ουκρανικο και τα συμπαρομαρτουντα αλλα για και για ολα τα υπολοιπα: 4η βιομ επανασταση/rfids/αχρηματη κοινωνια/ψηφιακο πανοπτικον κτλ κτλ..
Το ερώτημα επικεντρώνεται στο αν υπάρχει η πιθανότητα να ξεκινήσει τρίτος παγκόσμιος;
βασικα ναι. και αν αυτο το ενδεχομενο μπορει να συνδεθει με μια μεταφυσικη/εσχατολογικη διασταση και προοπτικη. προρρησεις και προφητειες αγιων κτλ. περι ''εσχατων καιρων'' μιλαω επι της ουσιας. αν συμμεριζεστε μια οχι και τοσο ορθολογικη και συμβατικη αντιληψη της πραγματικοτητας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Καταρχάς είναι άλλο η ρομαντική αντίθεση στον εργαλειακό ορθολογισμό και άλλο η εσχατολογία. Συνεπώς έχουμε ένα πρώτο φρένο.
Δεν σημαίνει ότι παραβλέπουμε όμως τις "προφητικές" πηγές εκκλησιαστικών κειμένων κλπ. Καλό είναι να τα λαμβάνουμε όλα υπόψη αλλά με την πρέπουσα προσοχή και δίχως αφελείς απλοϊκές ερμηνευτικές προθέσεις. Συνήθως οι προφητείες, οι μύθοι, κλπ είναι γεμάτοι συμβολικό περιεχόμενο. Αυτό πρέπει να εντοπιστεί και να αποφευχθεί η παραμονή στην επιφανειακή ανάγνωση των κειμένων. Μια τέτοια ανάγνωση εξάλλου είναι μεθοδολογικά ορθολογιστική.
Και πάντοτε μιλώντας για κείμενα με βάθος χρόνου και ιστορικό ενδιαφέρον. Όχι για φράσεις του παππά της γειτονιάς που επανέλαβε ο Βελόπουλος ή οι Αμερικανοί ευαγγελιστές στην τηλεόραση. Να κάνουμε και έναν διαχωρισμό στις πηγές. Άλλο κείμενο η Αποκάλυψη άλλες οι επιστολές του Βελόπουλου.
Από εκεί και πέρα στο θέμα του Γ ΠΠ σήμερα υπάρχουν πολλές περισσότερες δικλείδες ασφαλείας για το παγκόσμιο σύστημα από ότι στον ΒΠΠ. Το Ισραήλ, άλλες χώρες και η Τουρκία παίζουν ρόλο διαμεσολαβητών ανά πάσα στιγμή, ανάμεσα στους αντιμαχόμενους. Στον ΒΠΠ και στον ΑΠΠ δεν υπήρχε κάτι τέτοιο.
Στον ΒΠΠ υπήρχε ιδεολογική αντιπαράθεση που οδήγησε σε αγώνα υπάρξεως μέχρι τέλους τους αντιμαχόμενους. Όποιος έχανε θα έχανε και το πολιτικό και πολιτειακό του status. Σήμερα δεν υπάρχει. Είναι όλοι ενταγμένοι ιδεολογικά στον ίδιο κανόνα.
Υπάρχει επίσης τεχνική πολιτική γνώση. Μπορεί να κρατηθεί μια σύγκρουση σε ελεγχόμενα επίπεδα με προκαθορισμένο τρόπο. Οι διεθνολόγοι έχουν επεξεργαστεί τέτοια υβριδικά σχήματα. Στους προηγούμενους πολέμους δεν υπήρχε αυτή η τεχνική γνώση.
Τέλος ήταν άλλο να ηγούνται κρατών ηγέτες με υπόβαθρο την την ρομαντική ιδεολογία και άλλο ο πραγματιστής Πούτιν.
Συμπερασματικά τίποτα δεν αποκλείεται. Όμως για τα δεδομένα των δικλείδων ασφαλείας που έχει το γ...μένο παγκόσμιο σύστημα ήδη φαίνεται ότι το ουκρανικό αποτελεί μια ακραία ταλάντωση. Δεν ξέρουμε αν θα γίνει ποτέ κάτι πολύ περισσότερο. Έχει μικρές πιθανότητες.
Καλώς τον και καλησπέρα... Οκ εφόσον υπάρχει η τεχνολογία, κάποιος/κάπου/κάποτε θα τη χρησιμοποιήσει. Αυτό τουλάχιστον λέει η ξερή λογική. Ο τρελός του χωριού πλέον είναι ο χαζοχαρούμενος προοδευτικάριος, που βλέπει παντού νίκες της ανθρωπότητας και τις λεωφόρους του μέλλοντος να οδηγούν ξέρω γω κάπου.
Αν όμως βάζεις χρονοδιαγράμματα που περιλαμβάνουν το εγγύς μέλλον, μάλλον θα "απογοητευτείς". Το στόρυ: μαμήθηκε η ζωή μου/μακάρι να καούν όλα αύριο το πρωί παραείναι σενάριο για b movie των 70s. Δε θα προλάβουμε εμείς καταστάσεις Mad Max (βιολογικοί περιορισμοί γαρ), οι επόμενες γενιές ίσως, αλλά οι σημερινοί 30άρηδες-60άρηδες δεν...
Μπορεί η ραγδαία αλλαγή στον ανθρωπολογικό τύπο να δημιουργεί ψευδαισθήσεις ταχέων εξελίξεων, στην πράξη όμως οι κοινωνικές/γεωπολιτικές μετατοπίσεις κλίμακας πραγματοποιούνται με ρυθμούς καρέτα καρέτα. Κοντολογίς η ορθολογική διαχείριση, η φιλ δημοκρατία και η διπλωματική οδός έχουν πολλά μπσωμιά μπροστά τους, πριν καταρρεύσουν και αυτές εν μέσω mushroom clouds και ψηφιακών γκουλάγκ. Μην τις υποτιμάς καθόλου, μιλάμε για θεσμούς που πέρασαν κρασ τεστ 2 παγκοσμίων, κάμποσων επαναστάσεων και δομικών αλλαγών, που οποιοδήποτε άλλο σύστημα, όχι μόνο δεν θα τις απορροφούσε, θα έπεφτε αστραπιαία α λα Καραγκούνης χωρίς να το πάρει πρέφα ψυχή. Ευτυχώς; Δυστυχώς; Θα σε γελάσω...
Αν και δεν σε ξέρω, μερικές συμβουλές εκ πείρας (όχι σε εσένα προσωπικά, έτσι γενικά και αόριστα).
Σταμάτα να λαμβάνεις τόσο υπόψιν τα σόσιαλ και όλα τα παρεμφερή. Συμβαίνει και σε μένα. Κάθεσαι δυο ώρες στο μαγαζί του Ίλον και πιστεύεις ότι ο εμφύλιος είναι προ των πυλών, ο Γ' ο ΠΠ στα σκαριά, το κόκκινο το κουμπί πατημένο. Κάποια στιγμή -άνθρωπος είσαι- θα κλείσεις την οθόνη, θα βγεις στην real life και θα δεις ότι δεν έχει αλλάξει σχεδόν τίποτα από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου. Εντάξει, οι 4όροφες έγιναν 6όροφες, υπάρχει μπόλικη μιζέρια και κακομοιριά, μίρλα και δυστυχία, αλλά γενικά όλα αλλάζουν κι όλα ίδια μένουν στην τελική. Πηγαίνω στην παλιά γειτονιά και μένω παγωτό. Είναι όλα ίδια με τότες που ήμανε Ε' δημοτικού... Κτήρια, δρόμοι, ακόμη και το στοπ που στράβωσα πιτσιρικάς με το επαγγελματικό των δικών μου.
Πραγματικά μην ποντάρεις σε βίαιες μπαμ και κάτω αλλαγές, επαναστατικής ή αποκαλυπτικής φύσεως. Ακόμα και αν έδιναν μια κάποια λύση (πολύ debatable..), δεν παίζουν ούτε με κλωτσές ως facts. Και όταν ψυλλιαστείς πως λειτουργεί ο κόσμος, μοιραία θα απογοητευτείς. Γενικά φύγε από αυτό το mood. Δεν κάνει καλό.
Όχι, αδερφέ, οι πρέππερς, τα πυρηνικά και η "ελπίδα" ότι όλα θα καταλήξουν μπάρμπεκιου, θα γίνει του αρμαγεδδώνα και ο άτιμος ο ντουνιάς θα καταστραφεί και καλά να πάθει τέτοιος πού 'ναι, δεν είναι λύση. Μην σκοτεινιάζεσαι με τέτοια. Εκτός του ότι είναι καρμπόν το κόνσεπτ των καμένων ρέντνεκς fundies των 70s, δε βγάζει πουθενά η εν λόγω κοσμοθεωρία. Σε βυθίζει ακόμα χειρότερα στην απόγνωση που (πιθανόν να) έχεις λόγω άλλων καταστάσεων.
Αν σώνει και καλά θες από κάπου να αρπαχτείς, πιάσε την true μεταφυσική. Προσοχή: όχι new age, μεταμοντερνιές με θρησκευτικό μανδύα, σέχτες, νεοθεοσοφίες, κβαντοπαραψυχολογίες και ψευδο-ινδοβουδισμοί α λα Χόλυγουντ. Γκώσαμε με δαύτα. Παραμέρισε τα υποπροιόντα του 20ου/21ου και τράβα κατευθείαν στην πηγή. Δεν κάνω πλάκα ούτε ειρωνεύομαι. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις κυριολεκτικά ή κάτι τέτοιο, απλά κάνε μια βόλτα στο Όρος (υποθέτω ότι είσαι "βαπτισμένος" ορντοντόξ), επικοινώνησε με σοβαρούς ανθρώπους που κείτονται πέραν του hardcore λογοκριτικού φαντασιακού (ναι ζουν ανάμεσά μας και είναι για καλό), γενικά ρίξε μισό βλέφαρο έξω από τα κοινώς παραδεδεγμένα. Υπάρχουν ψαγμένοι που νοιώθουν, μην μένεις στα ΠΘΟ και τους Καντιώτηδες. Αυτό το λάθος έκανα και εγώ μέχρι πρότινος. Αυτά και απολογούμαι αν φάνηκα ξερόλας και χειριστικός.
Τώρα είδα και το δεύτερο σχόλιο σου και την απάντηση της ΦΛΕΦΑΛΟ. Γενικά συμφωνώ.
Στα πολύ τεχνικά το σοκαριστικό βάλτωμα του Βλαδίμηρα στις Ουκρανικές στέπες (btw κρίμας ρε) αναπόφευκτα θα δώσει άλλα 20-30 χρονάκια κανονικότητας στη δύση, με τις όποιες "αλλαγές" (σαν και αυτές που αναφέρεις) να πραγματοποιούνται ρεφορμιστικώ τω τρόπω. Πάντως μπόμπες, ξυλίκια, ατσάλινες δικτατορίες και μπιγκ μπράδερς δεν θά χουμε, δε χρειάζονται βασικά προς το παρόν. Φτώχια και σαπίλα ναι, ματσούκι δεν απαιτείται, τουλάχιστον όχι για πρωτοκοσμικούς. Το πολύ να την πέσουν σε κάνα Ιραν, αλλά για καθολικό Γ'ΠΠ, έτσι όπως τον φανταζόμαστε από τα sci-fi και τις "προφητείες", δύσκολο ως και απίθανο.
Απο ΑντιΝατοικος:
Παντως πλακα πλακα, την τελευταια τετραετια, το καθεστως που κυβερναει την "Δυση", κι ενα μερος του κοσμου, προσπαθει να επιβεβαιωση ολες τις θεωριες συνομωσιας και τους συνομωσιολογους.... Δηλαδη, ο Λιακοπουλος μοιαζει προφητης σε μια τετοια κατασταση.... Αλιμονο, δεν εχω κατι με τυπους σαν τον προαναφερομενο, παρολα αυτα συμβαινει το εξης οξυμωρο, οτι αλλοτε τυποι σαν τον προαναφερομενο δεν λαμβανονταν σοβαρα σε μια συζητηση, ενω τωρα που επιβεβαιωνεται η συγχρονη δυστοπια, πολλοι κανουν αναφορες οτι ο ταδε (γραφικος αλλοτες) τα ειχε πει αυτα κλπ....
Μετα και τον προσφατο καταστροφικο σεισμο που εγινε στην Τουρκια, με ισως πανω απο 100.000 θυματα, το μονο που επιβεβαιωνεται ειναι οι προφητειες των Αγιων της ορθοδοξιας και των συγχρονων ασκητων, προς δοξαν θεου και της πιστεως μας....
Σε ότι έχει να κάνει με προφητείες παιδιά χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή. Και το εννοώ 100%. Υπάρχουν πρώτα από όλα πάμπολλοι, κανονικοί, απατεώνες "προφητολόγοι" όπου για να γίνουν διάσημοι λένε τελείως ανυπόστατα πράγματα. Πέραν των τελευταίων fake news ότι ο Άγιος Παΐσιος είχε προβλέψει τον σεισμό, υπήρχε στις αρχές των εμβολιασμών για την νόσο COVID η "προφητεία" ότι εμφανίστηκε άγιος σε πατέρες στο Όρος και τους είπε ότι όσοι κάνουν το εμβόλιο θα πεθάνουν σε τρεις μήνες. Κάτι τέτοιο προφανώς και δεν συνέβη. Όταν πιέστηκε η κατάσταση για να έρθουν σε επαφή πιστοί με τους πατέρες δεν υπήρξε απάντηση καθώς και αυτό ήταν fake news από κύκλους ανόητων συνωμοσιολόγων όπου το μόνο που ξέρουν να κάνουν είναι να γελοιοποιούν την Ορθοδοξία. Δεν ξεχνάω βέβαια και ότι οι περισσότεροι "φανατικοί" πιστοί δεν έχουν διαβάσει καν την Αγία Γραφή (για το "Γεροντικό" , την "Φιλοκαλία" ή "Τις περιπέτειες ενός προσκυνητή" δεν μιλάω καν, ίσως θα ζητούσα πολλά...). Κατά τα άλλα είναι οι πρώτοι στην εκκλησία και στα posts για την "συντέλεια του κόσμου".
Σχετικά πρόσφατα διάβασα και ολόκληρο βιβλίο από πατέρα ο οποίος με άρτια επιχειρηματολογία έλεγε ότι η αριθμόφοβία του 666 δεν έχει καμία σχέση με την Γραφή και μάλιστα ξεκίνησε από μια προτεστάντη η οποία είπε ότι είδε όραμα. Όσο περίεργο και εάν σας φένεται αυτή η αριθμόφοβία ενώ έχει ως πηγή το κέντρο όλων των κακών(την Αμερική) έχει εισχωρήσει και στον ελληνικό ορθόδοξο κόσμο, και μάλιστα έχει και ιερείς οι οποίοι την έχουν ως δόγμα.
Πολλή προσοχή παιδιά στις πηγές σας. Και μην ξεχνάτε, μην εμπιστεύεστε την μασημένη τροφή. Ο οποιοσδήποτε, ακόμη και εγώ, θα μπορούσα να θέλω να σας παραπλανήσω. Την πληροφορία θα την βρείτε εσείς. Η μελέτη είναι προσωπική σας δουλειά. Σε αυτό σας το ταξίδι βέβαια δεν βλάπτει να έχετε και έναν καλό πνευματικό.
Για τις ρίζες του συγκεκριμένου (666 κτλ) δεν ξέρω και δεν θα το φανταζόμουν κιόλας, δεδομένου ότι η αριθμολογία χρησιμοποιούταν ευρέως ως ερμηνευτική μέθοδος από τα αρχαία χρόνια. Και σίγουρα για να σημειώνεται ο αριθμός και στην Αγία Γραφή κάποια συμβολική σημασία έχει. Θα με ενδιέφερε αν θυμηθείς το όνομα του βιβλίου. Είναι γεγονός πάντως πως πολύ προτεσταντική σαβούρα από την Αμερική έχει εισβάλει και στον ελλαδικό χώρο. Και πως θα γινόταν αλλιώς δηλαδή στις μέρες μας
Συγγνώμη που επανέρχομαι.. Τα ψεκασμένα είναι από τα αγαπημένα μου θέματα.
Ιεροί και ακάθαρτοι αριθμοί εμφανίζονται σε όλη τη Γραφή και γενικά στην Ιουδαική σκέψη και σε άλλους αρχαίους πολιτισμού. Ο Πυθαγόρας και ο μεταφυσικός Πλάτων με αυτά έκαναν καριέρα.
Αλλού είναι το ζήτημα. Αυτή η εμμονή με την Αποκάλυψη, τις εσχατολογικές μελέτες, τον πάση θυσία προσδιορισμό της "συντέλειας", το "The End Is Near" κτλ έχουν αμερικανοπροτεσταντική αρχή, και για να ακριβολογούμε είναι προιόν των μεταπολεμικών κυρίως Αμερικάνων φονταμενταλιστών, ρωσσελικών κτλ. Στο κάτω κάτω, η Αποκάλυψη είναι το τελευταίο βιβλίο της Γραφής. Φαντάζομαι όλοι έχουμε σκιστεί να διαβάζουμε τα υπόλοιπα, και αφού εμπεδώσαμε την επί του Όρους, την Σάρκωση, την Ανάσταση, την Αιώνια Ζωή κτλ είπαμε ας δούμε τι λέει και παρακάτω...
Πολύ χοντρικά, ήδη από το τέλους του ΒΠΠ εμφανίστηκαν αξιόλογες φωνές, κατά κανόνα από αριστερή/ανθρωπιστική μπάντα, που εξέφρασαν αγωνία για τα όπλα μαζικής καταστροφής και τη χρήση της τεχνολογίας για πολεμικούς σκοπούς. Μερικοί πιο διεισδυτικοί το πήγαν παραπέρα, στην κριτική της καταναλωτικής κοινωνίας, στην αλλαγή ανθρωπολογικού τύπου, στους κινδύνους της ψηφιακής εποχής που αχνοφαίνονταν, στον σκεπτικισμό για τις αρνητικές πτυχές της φιλελέ συναίνεσης στον δυτικό κόσμο κτλ κτλ. Ε αυτό το κόνσεπτ το παρέλαβαν οι αμερικάνοι φάντιζ των 70s/80s, το ενέδυσαν με θρησκευτικό/αγιογραφικό μανδύα, και νά σου τα 666, τα μπαρκοουντς, η world government, οι ερπετόμορφοι κοκ. Μετά στο παιχνίδι μπήκαν και οι καθαρόαιμοι New Age συνωμοσιολόγοι και έδεσε το γλυκό. Από κει (από το Γιουες του Ρήγκαν) ξεκίνησαν αυτά, όχι από τις εκπομπές του Μικρούτσικου στα 90s. Και μοιραία διαδόθηκαν παγκοσμίως.
Όλα αυτά τα θέματα από μόνο τους έχουν όχι ένα, εκατομμύρια πόιντς. Όντως τείνουμε προς τεχνοολοκληρωτισμό και δυστοπία. Πράγματι η αλλαγή παραδείγματος οφείλεται στην τεχνολογική ανάπτυξη. Η 4η βιομ επαν, τα ρφιντς, ο γκλομπαλισμός, η παγκόσμια διακυβέρνηση κουτουλού, κουτουλού. Τα έχουμε ξαναπεί πολλάκις. Δεν χρειάζεται όμως να τσιτάρουμε Άλεξ Τζόουνς, Marjorie Greene και QAnnon για να στηρίξουμε τις απόψεις μας. Εκεί μάλλον είναι η διαφωνία.
παρανοικοι γοχ και θλιβεροι καντιωτηδες ειναι για τους προτεσταντες/ευσεβιστες των παραθρησκευτικων οργανωσεων (ορα ζωη/σωτηρ/χρυσοπηγη/διαφορες χουντοχριστιανικες ενωσεις θεολογων). δεν νομιζω οτι υπαρχει νοημων ανθρωπος που περιμενει να ανακαλυψει την ορθοδοξη παραδοση μεσα απο τους αφελεις ηθικισμους των κατηχητικων. φοβος, μισος, μικροαστιλα, μπαμπουλες και φοβερες, συνωμοσιολογια γ εθνικης σετακι με τους αναποφευκτους πατσιτσιους. καμια γειωση με την συγχρονη πραγματικοτητα, καμια επαφη με την πολυπλοκοτητα της ζωης.
οποιος θελει να ανακαλυψει την ορθοδοξη πατερικη παραδοση μπορει να το κανει απο πιο σοβαρες πηγες, υπαρχει ενας ολοκληρος κοσμος αρκει να εχεις ορεξη και διαθεση να ασχοληθεις. και δεν ειναι μονο τα γεροντικα και η φιλοκαλια. ειναι και η μικρη θεολογικη ανοιξη του 60 (προπομποι της νεο-ορθοδοξιας), η ρωσικη θεολογια της διασπορας, αξιολογοι πνευματικοι πατερες των καιρων μας οπως ο καλλιστος ware και ο σωφρωνιος του essex, ο πατερας γ φλοροφσκι, ο π ευδοκιμωφ, ορισμενα κλασικα κειμενα του χρ γιανναρα (''η ελευθερια του ηθους'', ''η κριση της προφητειας''), αρκετος ολιβιε κλεμαν, λιγος ν λουδοβικος.. υπαρχει ενας πλουτος προωθημενης θεολογικης σκεψης και υπαρξιστικης χριστιανικης φιλοσοφιας που αξιζει να ανακαλυφθει και να μελετηθει.
περι number of the beast.. ειναι γεγονος οτι αυτος ο πανικος ξεκινησε στο us απο φονταμενταλιστικους κυκλους στα τελη των 70s και κορυφωθηκε στα 80s με τους τηλευαγγελιστες, την ακροδεξια πτερυγα των ρεμπουπλικανων και τον ροναλντ ρεηγκαν να παραληρει απο τηλεορασεως για τις βιβλικες προφητειες της παλαιας διαθηκης (ηταν η εποχη του ''star wars'' που εξαπελυσε το στρατιωτικοβιομηχανικο συμπλεγμα εναντια στην σοβιετια και της διαχυτης ανησυχιας για τον ανταγωνισμο των πυρηνικων εξοπλισμων). επροκειτο για μια αντιδραση της συντηρητικης αμερικης απεναντι στην ελευθεριοτητα των 60s, μια ψυχικη αναδιπλωση χριστιανοσυντηρητικων κυκλων απεναντι στο sex drugs and rock n roll και η κραταια πεποιθηση οτι η dems του τζιμυ καρτερ θα επιβαλουν αυξηση φορων και σοσιαλισμο. δεν ειναι τυχαιο οτι την ιδια εποχη εκαναν θραυση ιστοριες αποκρυφισμου και νεανικων συμμοριων, ενας ψιλοπανικος γυρω απο θεματα μαγειας.. (κατι αντιστοιχο με τα δικα μας early 90s, την εποχη που ολοι εψαχναν την ''σχεση'' μεταξυ heavy metal και σκηνικα τυπου παλληνης..)
το ιδιο ακριβως εργακι παιχτηκε και στα 90s, ο περιφημος texe mars και οι λοιποι new age συνωμοσιολογοι/ufoλογοι εδωσαν ρεσιταλ στην 8ετια κλιντον, φαινεται ξεκαθαρα στα κειμενα τους ο φοβος οτι τα 60s/early 70s και η γενια των baby-boomers ηρθαν για να παρουν την εκδικηση τους. bollocks..
στην καθ ημας ανατολη, αυτη η σεναριολογια περι number of the beast ξεκινησε στα τελη των 80s κ κορυφωθηκε στα 90s απο κατι περιθωριακες εκδοσεις τυπου ''στερεωμα'' (πολυ καλτιλα η φαση), κακοτυπωμενες και κακομεταφρασμενες αποπειρες μεταφορας των κειμενων του μαρς και των λοιπων ουφολογων. ε.. δεν ηθελε και πολυ.. ξεπηδησαν διαφοροι γοχ τρελοκαλογεροι, η δουρακη ο αγγελος σακκετος, ο τουλατος, αργοτερα ο λιακο.. ενα new age mixtape που περιλαμβανε τα παντα: 666, τσιπακια, συνωμοσιες, ουφο, σειριο, εσωγηινους, καταγωγη των ελ απο την ανδρομεδα, μυστικη αθηνα (τα καπακια των υπονομων..), τακλα μακαν, ο πολεμαρχος του θεου, κτλ..
γενικα τα 90ς ηταν πολυ περιεργη εποχη, το θρησκευτικο στοιχειο επεστρεφε δυναμικα, μια επαναμαγευση του κοσμου πολυ δυνατη, πολυς ανορθολογισμος, μια εποχη μεταβασης με την δυναμικη εμφανιση των νεων ψηφιακων τεχνολογιων και της νεοφιλελευθερης παγκοσμιοποιησης, οριστικη χρεοκοπια και καταρρευση της αριστερας και των κοινωνικοαπελευθερωτικων οραματων, παρα πολυς ατομικισμος (''απο τα out και τα in βγηκανε γιαπηδες με τζιν''), πολυ ιλουστρασιον περιτυλιγμα και αρκετο νεοπλουτιστικο life-style (πετραν/νιτρο/κλικ), χρηματιστηρια και εκσυγχρονισμος..
(επιφυλασομαι για part 2, περι προφητειων/γ παγκοσμιου/εσχατων καιρων)
Ναι το έθεσες πολύ σωστά, συμφωνώ
οσον αφορα το θεμα των προφητειων.. ειναι γεγονος οτι υπαρχουν γεροντες και ασκητες περασμενων αιωνων που εκαναν προρησεις για τα μελλουμενα, ο λογος τους δεν ηταν ερμητικος και συμβολικος οπως συμβαινει με το κειμενο της αποκαλυψης, και ηταν ξεκαθαροι ως προς τις καταστασεις που περιεγραφαν. περα απο τον πατρο-κοσμα τον αιτωλο (ο οποιος, μεταξυ πολλων αλλων, αναφερει τεχνολογικες εξελιξεις και καινοτομιες της εποχης μας, εντελως παραταιρες και αδιανοητες για την εποχη του) υπαρχουν αρκετοι αλλοι σταρετς οπως ο οσιος νειλος ο μυροβλυτης, ο οσιος σεραφειμ του σαρωφ (εκανε εκτενεις αναφορες στην λαιλαπα που επλειξε την ρωσια τον 20ο αιωνα με τα γνωστα γεγονοτα).
παντως προκειται για ενα θεμα που θελει πολυ προσοχη και διακριση, ειδικα απο το 2010 παιζει ενας ψιλοπανικος με την ολη φαση, φτασαμε στο σημειο καποια στιγμη να κυκλοφορουν στο γτ βιντεακια με ''συνταρακτικες εξελιξεις και γεγονοτα'' καθε χρονο, ενα ειδος ιντερνετικου/θρησκευτικου/εσχατολογικου καζαμια: ''ελλαδα 2015, χαος και εμφυλιος'', ''ελλαδα 2018, αγνωστος γεροντας απο το αγ ορος προβλεπει πολεμο, χρεοκοπια'' κτλ κτλ.. λιγο πριν τις βουλευτικες του 2019 ακουγοταν μια ''προφητεια'' ''χαρισματικου προορατικου'' (αγνωστων λοιπων στοιχειων..) που μιλουσε για αναβολη των εκλογων απο τον τσιμπλα και μινι εμφυλιο σε τουλαχιστον 5 μεγαλες πολεις της χωρας. ιστοριες για αγριους..
οπως και να χει, ειναι γεγονος οτι ο ιωσηφ ο βατοπαιδινος μιλουσε σε περιηγητες τουλαχιστον μια δεκαετια πριν την χρεοκοπια του 2010 για φαλιμεντο και ''πολιτειακη ανωμαλια''. οσα ηχητικα κυκλοφορουν στο διαδικτυο ειναι πολυ προγενεστερα των κατοπινων εξελιξεων. ο ιδιος εκοιμηθη τον ιουλιο του '09, εναν χρονο πριν συμβει το οτιδηποτε. επισης, η γεροντισα λαμπρινη απο την αρτα μιλησε και εκεινη για ορισμενα πραγματα, την εποχη που αρκετα απο αυτα που ζουμε σημερα εμοιαζαν με σεναρια επιστημονικης φαντασιας
τουιτερ και σοσιαλ τα αποφευγω, δεν εχω καμια υπομονη απεναντι στην διαχυτη ηλιθιοτητα των καιρων μας. ψαχνοντας μεσα στην εβδομαδα διαφορα επεσα στην παρακατω δηλωση: ''Οι περισσότεροι αγνοούν τον κίνδυνο" του Γ' Παγκοσμίου Πολέμου καθώς η σύγκρουση στην Ουκρανία συνεχίζει να κλιμακώνεται''. ταδε εφη ελον μασκ. ο ζαμπλουτος δισεκατομυριουχος μιλησε για ''απροβλεπτες συνεπειες'' απο την συνεχιζομενη ρωσο-ουκρανικη συρραξη. στο ιδιο μηκος κυματος, ο γγ του οηε προσφατα δηλωσε ''η ανθρωπότητα βαδίζει προς έναν ευρύτερο πόλεμο με τα μάτια ορθάνοιχτα" (τι κανει νιαου-νιαου;). τελος, ο προκαθημενος της ρωσικης εκκλησιας δηλωσε πριν εναν μηνα ''οποιαδήποτε προσπάθεια καταστροφής της Ρωσίας από τρελούς που προσπαθούν να επιβάλουν τις αξίες τους θα οδηγήσει στο τέλος του κόσμου". συνεπως δεν προκειται για ''ευσεβεις'' ποθους ορισμενων ''απεγνωσμενων''. its happening right now, ξεκαθαρα. 2 minutes to mindnight..
εσχατοι καιροι.. υπαρχει κανενας που αμφιβαλει; (φυσικα και δεν μιλαμε για αφασικους προοδευτικαριους και χαζοχαρουμενους μεταμοντερνους με τα 57 φυλα, αυτοι εννοειται οτι δεν νιωθουν και δεν καταλαβαινουν τιποτα). ενα δελτιο ειδησεων φτανει και περισσευει για του λογου το αληθες. να μιλησουμε για την τρελα που κυκλοφορει αναμεσα μας; για την αντιστροφη των αξιων; να μιλησουμε για την βαθια ανθρωπολογικη μεταλλαξη που εχει συντελεστει; (ειδικα οσον αφορα τους κατω των 25 ετων εχω αρχισει να πιστευω οτι προκειται για κανονικους μετα-ανθρωπους). ο χρονος που τρεχει με ταχυτητες απιστευτες, οι μερες εχουν μικρυνει, δεν προλαβαινεις να καταλαβεις ποτε τελειωνει η εβδομαδα..
just saying..
Πολύ ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις με εντυπωσιακή σύνοψη πληροφοριών. Διαφωνούμε λίγο στο 2 minutes to midnight. Όχι ότι δεν υφίσταται. Απλά τα 2 minutes της παγκόσμιας ιστορίας μπορεί να έχουν απίστευτα μεγάλη διάρκεια στα αντιληπτικά πλαίσια μιας ανθρώπινης ζωής. Είμαστε στιγμές, σκόνη στον άνεμο της αιωνιότητας. Πράγμα που κάνει δύσκολο εξαρχής να προσδιορίσουμε εύκολα το "εύρος" του χρόνου.
Αν κάποτε θελήσεις να εστιάσεις αρθρογραφικά σε κάποιο από τα πεδία και τις θεματικές που παρέθεσες, είμαστε εδώ.
να ειστε καλα ρε μαγκες. πριν εναμησι χρονο σας βρηκα και κολλησα ασχημα, τοση ποιοτικη δουλεια και ευρύτητα αντιληψης ειναι εξαιρετικα σπανια στις μερες μας. πριν μια δεκαετια επρεπε να σας ειχα ανακαλυψει. τεσπα, ετσι για τα παλια..
https://www.youtube.com/watch?v=9qbRHY1l0vc
Να είσαι καλά φίλε. Ευχαριστούμε πολύ. Κι εμείς θέλουμε πολλές φορές να είχαμε την δυνατότητα να γυρίζουμε τον χρόνο πίσω (αλλά διατηρώντας την μεταγενέστερη γνώση και εμπειρία). Ματαιότης ματαιοτήτων.
Η πρόταση για την αρθρογραφία εννοείται ότι ισχύει. Τόσο για εσένα όσο και για τα υπόλοιπα παιδιά που συμμετέχουν στις ωραίες συζητήσεις της φόρμας σχολιασμού. Χωρίς να αποτελεί κάτι που θα προκαλέσει πίεση. Όποτε βγει και αν βγει η διάθεση να γραφτεί κάτι, εδώ είμαστε.
https://youtu.be/jn6gDAlXhqA
Καλησπέρα, φίλε.
Επειδή και εμένα μου κίνησε το ενδιαφέρον η παρέμβασή σου, θα ήθελα να σε ρωτήσω ποια η γνώμη σου για τον π. Σεραφείμ Ρόουζ;
----"ειδικα απο το 2010 παιζει ενας ψιλοπανικος με την ολη φαση, φτασαμε στο σημειο καποια στιγμη να κυκλοφορουν στο γτ βιντεακια με ''συνταρακτικες εξελιξεις και γεγονοτα'' καθε χρονο, ενα ειδος ιντερνετικου/θρησκευτικου/εσχατολογικου καζαμια"----
Ε ναι, αυτό λέμε... Και ξέρεις ποια είναι η αλητεία της υπόθεσης; Ότι δεν τα πιστεύουν αυτά που πλασάρουν. Οι παραγωγοί ουφολογικού/ψεκαστικού/λιακοπουλοτραμπικού υλικού που γιόμισαν το yt με clickbaits, σαν και αυτά που αναφέρεις, μεροκάματο βγάζουν. Τίποτε άλλο.
Καμία σχέση δλδ με τους old time αποκρυφιστές/εσωτεριστές, οι οποίοι μπορεί να έβγαλαν μαρούλι, να φτιάχτηκαν οικονομικά, να πήραν κοσμάκη στον λαιμό τους, αλλά τουλάχιστον εξέπεμπαν αυθεντικότητα, φαινόταν να πιστεύουν όντως, και -ασυνείδητα προφανώς- εκπροσωπούσαν υπαρκτές κοινωνικές τάσεις και προβληματισμούς (σύνδεση της αρχέγονης πνευματικότητας με το αναπόφευκτο των επιστημονικών/τεχνολογικών εξελίξεων του 19ου/20ου, εναλλακτικός μοντερνισμός, αντίδραση στον πούρο ορθολογισμό). Δλδ πες ότι θες για Ρούντολφ Στάινερ, Μπλαβάτσκυ, Έντγκαρ Kέυσι, Ρενέ Γκενόν, Σοφρώνιο Σαχάρωφ (και αυτός περισσότερο μυστικιστής ήταν παρά ΧΟ ) (1), Hubbard, εταιρίες “ερευνών”, στοές με τελετουργικά, νεωτερικές σέχτες στις παρυφές των παραδοσιακών θρησκειών, μορμόνους, σαιεντολόγους, νεοαλχημιστές, δυτικούς γκουρού, μεταφυσικούς οριενταλιστές, βάλε και τον γυρολόγο τον Κρισναμούρτι, αλλά καμία σχέση με τη σημερινή αηδία. Τα σύκα σύκα. Σημείο των καιρών μας και αυτό να υποθέσω…
(1) Φαίνεται ολοκάθαρα στο “Οψόμεθα τον Θεόν καθώς εστί”, έβαλε στο μπλέντερ λίγο Παλαμά, αγιορείτικο ησυχασμό, παλαιούς στάρετς, κλασικό βουδισμό, βικτωριανό αποκρυφισμό του 19ου, υπερβατικό διαλογισμό, τεχνικές έκστασης, αστρική προβολή κτλ. Ενδιαφέρον μίγμα πάντως. Στηρίζω.
---"συνεπως δεν προκειται για ''ευσεβεις'' ποθους ορισμενων ''απεγνωσμενων''. its happening right now, ξεκαθαρα. 2 minutes to mindnight"---
Εντάξει τίποτα δεν αποκλείεται. Αλλά αυτά τα ακούγαμε ακόμα πιο έντονα πριν 40 και 50 χρόνια, με Κέννεντυ/Χρουστσώφ, Νιξον/Μπρέζνιεφ, Ρήγκαν και σταρ γουορς, little boy ο ένας, τσαρ μπομπ ο έτερος, "τα παιδιά σας θα μεγαλώσουν κομμουνιστικά" οι μεν, "αυτοκρατορίες του κακού" οι δε. Κανείς δεν μπορεί να προσάψει ουφολογική σκέψη σε Λας και Καστοριάδη, ούτε φυσικά συγκρίνονται με online streamers, σαοσιαλτζήδες με μύρια λάικς και εκκεντρικούς μεαγαλομπίλιονερς. Και όμως, και οι δύο βάσισαν μέρος του έργου τους στο αναπόφευκτο ενός θερμού Γ'ΠΠ μεταξύ USA και USSR. Δες τον πρόλογο του "ελάχιστου εαυτού" του Λας και την "άνοδο της ασημαντότητας" -ακόμα χειρότερα το "μπροστά στον πόλεμο" (άσχετα αν τα γύρισε το '89)- του δικού μας. Δλδ οκ ρε παιδίμ, από αυτά που βλέπουμε να πιστεύουμε τα μισά, από αυτά που ακούμε τίποτα.
(συνεχίζεται...)
----"πατρο-κοσμα τον αιτωλο, οσιος νειλος ο μυροβλυτης, ο οσιος σεραφειμ του σαρωφ"----
Και αυτό διόλου απίθανο. Δεν σου κάνει όμως εντύπωση που όλοι αυτοί οι Άγιοι, από κει που ήταν καταξεχασμένοι, βγήκαν στην επιφάνεια τα αμαρτωλά 80s/90s; Σίγουρα δεν ευθύνεται ο Πατροκοσμάς και ο Μυροβλύτης που Σωτηρόπουλοι και παπα-Μάξιμοι, μιμούμενοι τους αντίστοιχους USτζήδες συναδέλφους τους, τους έκαναν σημαία στα πάνελ του Τριανταφυλλόπουλου και του Χαρδαβέλλα, αλλά γενικά κάτι δεν μου κολλάει. Η όλη όψιμη προφητολογία μου θυμίζει την ατάκα για τους μαρξιστές "που προέβλεψαν τις 100 από τις τελευταίες 4 κρίσεις του καπιταλισμού". Άμα το λιώνεις ολημερίς σε "προοράσεις" για λοιμούς/λιμούς/σεισμούς/πολέμους, ε κάποια στιγμή θα πέσεις μέσα, δεν μπορεί, χωρίς να αποκλείω να συμβαίνει και κάτι άλλο. Προσωπικά είμαι huge φαν της θρησκευτικότητας. Για την ακρίβεια δεν ξέρω αν είμαι Χριστιανός, Ορθόδοξος είμαι σίγουρα.
Αλήθεια εσύ τι λες; Ότι μέσω της άσκησης ανέπτυξαν κάποιες προσωπικές τεχνικές, αδύνατον να ανιχνευτούν από το ραντάρ της επίσημης επιστήμης και της ορθολογικής σκέψης, ή ότι φωτίστηκαν από κάποια (υπαρκτή;) υπερβατική δύναμη; Πάντως ο, κάθε άλλο παρά θεούσος και χριστιανοβαρεμένος, π. Λουδοβίκος ισχυρίζεται ότι έζησε συγκεκριμένες, απτές αποκαλυπτικές (!) εμπειρίες με γ. Παίσιο, Πορφύριο και Τσαλίκη. Άλαλα τα χείλη. Υπάρχει και βίντεο. Ευγενές ψεύδος για το “καλό” μας ή όντως κάτι υπάρχει εκεί έξω (όχι κατ’ ανάγκην “Θεός” κτλ, έστω κάτι έξω από τον στυγνό απομαγευμένο κόσμο);
----"εσχατοι καιροι.. υπαρχει κανενας που αμφιβαλει; να μιλησουμε για την τρελα που κυκλοφορει αναμεσα μας; για την αντιστροφη των αξιων; να μιλησουμε για την βαθια ανθρωπολογικη μεταλλαξη που εχει συντελεστει; (ειδικα οσον αφορα τους κατω των 25 ετων εχω αρχισει να πιστευω οτι προκειται για κανονικους μετα-ανθρωπους)."----
Καλά είσαι. Και ακόμα χειρότερα. Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι, παρά ταύτα, οι τρομακτικότατες... μετα-αλλαγές δεν φαίνεται να αντανακλώνται ακόμη σε θεσμικό ή γεωπολιτικό επίπεδο. Ούτε κατ' ανάγκην σχετίζονται με εσχατολογίες, συντέλειες και κόκκινα κουμπιά. Σίγουρα είχαμε τους κοροδοιούς, τα μπόλια, την ψηφιοποίηση της κρατικής μηχανής, την ανοιχτή οικονομική τρομοκρατία στην δευτεροκοσμική παγκόσμια περιφέρεια 12 χρόνια πριν (πως περνάει έτσι ο καιρός).
Από την άλλη, απότομες, επαναστατικές αλλαγές δεν φαίνονται στον κοντινό ορίζοντα. Και εγώ πριν κάνα δυο χρόνια πίστευα ότι η Δύση χρειαζόταν τον δικό της Σουχάρτο να προωθήσει διά πυρός την 4η βιομ επαν και την τεχνοδυστοπία από τα πάνω, αλλά μεταξύ μας τώρα, μια χαρά τα "καταφέρνουμε" και μόνοι μας. (Βoomer mode on) Όπως τό πες, οι σημερινοί 25ρηδες, αυτοί τα κάνουν όλα (boomer mode off). Δεν χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια από τις αλήτ Ελίτ. Το γνωστό βαρετό φιλελεδοσύστημα, με τις όποιες “παρεκτροπές” του, μια χαρά απορροφητικό βετέξ είναι για να περιλάβει και τον μετα-άνθρωπο. Προς το πολύ παρόν τουλάχιστον. Για αύριο ουδείς γνωρίζει. Βασικά ψυλλιαζόμαστε τη φάση και όντως πάει προς τα εκεί η κατάσταση, αλλά μάλλον η δουλειά θα γίνει σταδιακά και σε βάθος χρόνου.
ΥΓ Σταμάτη, άσε το άρθρο (και τον σχολιασμό) λίγο ακόμα ανεβασμένο εδώ. Μην το στείλεις ακόμα στα παλιά.
καλησπερα. ο π σεραφειμ ροουζ περασε απο διαφορα σταδια, ειχε μια ''περιπετειωδη'' νεοτητα, βρισκοταν σε διαρκη πνευματικη αναζητηση, επιζητουσε κατι περισσοτερο απο τα τετριμενα προτεσταντικα ηθικιστικα κυρηγματα και την νοησιαρχια της ρωμαιοκαθολικης εκκλησιας. εφερε ενα στοιχειο βαθιας απογοητευσης με την πραγματικοτητα του αυτου του κοσμου απο πολυ νωρις στην ζωη του. ξεκινησε με σκληρο και μαχητικο αθεισμο (οταν ηταν εφηβος ειχε καταραστει τον θεο. ειχε πιει μερικες μπυριτσες παραπανω με τους φιλους του και ενω συζητουσαν για την υπαρξη του θεου καποια στιγμη για να προκαλεσει την μοιρα του αρχισε να ουρλιαζει και να βριζει προς τον ουρανο).
συνεχισε με βουδισμους και ινδουισμους, χωθηκε βαθια μεσα στους ανατολικους εσωτερισμους και μυστικισμους, εζησε απο πολυ κοντα την αναδειση του new age. new age και sex drugs and rock n roll πηγαιναν πακετο. περασε απο ολα, τα εκανε ολα. μεχρι που διεσχισε τυχαια το κατωφλι μιας ελληνορθοδοξης εκκλησιας και αλλαξε η ζωη του. ''γυρισα σπιτι μου'' φερεται να ειπε. ο π σεραφειμ ροουζ αποτελει ενα ειδος case study, ενα ειδος αρχετυπου, μια προτυποση του μεσου δυτικου ανθρωπου (και του μεσου σημερινου νεοελληνα) που ζει μεσα σ εναν ακαρδο κοσμο και αναζητα απεγνωσμενα για μιαν διεξοδο.
ο κατεστημενος χριστιανισμος σε ανατολη και δυση δεν επαρκει, δεν δινει απαντησεις, μαλλον απογοητευει. οποτε ο καθενας θα αναγκαστει να την ψαξει μονος του. αλλοι θα πεσουν με τα μουτρα σε χρεοκοπημενες ιδεολογιες (μαρξισμοι/αναρχισμοι), αλλοι θα το ριξουν στον ανατολικο μυστικισμο, αλλοι στις new age πρακτικες, αλλοι ισως εμπλακουν σε πιο σκληρα και σκοτεινα μονοπατια (ο εργαστηριακος και εφαρμοσμενος πνευματισμος αποτελει το πιο αποκρυφο κομματι του new age) και αλλοι απλα θα βουλιαξουν στον κυνισμο και την απαθεια, θα προσπαθησουν να γεμισουν το κενο με ουσιες και αλκοολ. χαμενα χρονια.. η ζωη του σεραφειμ ροουζ και ειδικα τα νεανικα του χρονια αυτο το βαθυ υπαρξιακο κενο δειχνουν και αναπαριστουν.
ομως εξακολουθει να ειναι εντυπωσιακο πως ενας μαχητικος αθειστης ή αργοτερα ενας σκληρος new ager στο τελος θα καταληξει ορθοδοξος μοναχος. αλλη αντιστοιχη περιπτωση ειναι αυτη του κλαους κενεθ. ο κλαους μπορει να μην εγινε μοναχος αλλα αν διαβασει κανεις την αυτοβιογραφια του (''χιλιαδες μιλια προς τον τοπο της καρδιας, απο το σκοταδι του μισους στον γεροντα σωφρωνιο'') καταλαβαινει οτι προκειται για την ιδια περιπου διαδρομη: 60s, ενα συντομο περασμα απο την ακρα αριστερα και μετα ταξιδια στην μεση ανατολη, ινδιες, ταντρικα μονοπατια, βουδιστικα μοναστηρια, νοτιοαμερικανικα μαγικοθρησκευτικα συστηματα και εκδρομουλες στην κολομβια. τρεχα γυρευε δηλ..
ενα απο τα πολλα βιβλια του π σεραφειμ το οποιο ειναι κλασικο και εχει εξοχως επικαιρικη σημασια ειναι ''η ορθοδοξια και η θρησκεια του μελλοντος''. πρεπει να διαβαστει. περιγραφει την πραγματικοτητα που αντιμετωπιζουμε σημερα και θα κληθουμε να διαχειριστουμε ακομα πιο εντονα στο αμεσο μελλον. τιποτα δεν ειναι ουδετερης σημασιας στην ζωη μας, ολα εχουν πνευματικη διασταση. εχει εκδοθει απο δυο διαφορετικους εκδοτικους αλλα ειναι εξαντλημενο. μονο σε δημοτικες βιβλιοθηκες θα βρεθει αλλιως pdf. απο τις καλυτερες αναλυσεις του new age. σαμανικα ταξιδια, ινδιανικες τεχνικες καθαγιασμου, ανατολικος εσωτερισμος, μυστικισμος, προτεσταντικα χαρισματικα κινηματα με γλωσολαλιες, astral prodjections, lucid dreams, κρυσταλοθεραπειες, αγγελολογιες, και παρα πολλα αλλα των οποιων ουκ εστιν αριθμος αποτελουν εκδηλωσεις της ιδιας ακριβως καταστασης, του θρησκευτικου συγκριτισμου και της πανθρησκειας που ετοιμαζεται να αντικαταστασει τις αβρααμικες θρησκευτικες παραδοσεις. το new age με οποιον τροπο και αν εκδηλωνεται ειναι η θρησκεια του αντιχριστου, ειναι ο τροπος που θα εκφραστει θρησκευτικω τω τροπω το ''μυστηριο της ανομιας'' στους εσχατους καιρους. το ξερω οτι αυτα ακουγονται υπερβολικα, ''crindge'', αλλα καπως ετσι εχουν τα πραγματα no matter what..
καλησπερα φιλε. τα ονοματα που ανεφερες μονο κομπογιανιτες δεν ηταν. ο ρενε γκενον παει σετακι με τον εβολα, σκληροι παραδοσιοκρατες/φιλοσοφοι βαρεων βαρων και οι δυο, συγκρητικοι θρησκειολογοι κατα μια εννοια και κατα εναν τροπο, μυστες με ολη την σημασια της λεξης σε σχεση με τα μεταφυσικα/παραφυσικα/παραθρησκευτικα θεματα που τους απασχολησαν κατα καιρους.
εντγκαρ κευσυ: τυπικοτατη αντιδραση απεναντι στην ανοδο του επιστημονικου θετικισμου, στην απομαγευση του κοσμου και στην απολυτη κυριαρχια του εργαλειακου λογου που επεφερε η δευτερη βιομηχανικη επανασταση και η οριστικη εδραιωση της αστικης κοινωνιας. το ιδιο ακριβως ισχυει και για την ελενα μπλαβατσκυ, την ιδρυτρια της θεοσοφικης εταιρειας (χωρις θεοσοφια δεν θα υπηρχε σημερα new age). η εμφανιση ψυχικων/ενδιαμεσων/μεντιουμ σε ευρωπη και ηπα στα τελη του 19ου αιωνα ηταν ξεκαθαρη αντιδραση απεναντι στις πιο υλιστικες και εργαλειακες εκδηλωσεις της αστικης νεωτερικοτητας και της βιομηχανικης κοινωνιας. ο ρ σταινερ συνεχισε τις θεοσοφικες δοξασιες της μπλαβατσκυ δινοντας τους τις δικες του κατευθυνσεις για τους δικους του σκοπους. χωρις θεοσοφια δεν θα υπηρχε ανθρωποσοφια (το προτζεκτ που εστησε ο σταινερ).
μπλαβατσκυ-αννι μπεζαντ-αλις μπεηλη, η βασικη τριαδα της θεοσοφιας. ειδικα η μπεηλη ειναι μια περιπτωση απο μονη της, απαιτει εκτενη αναλυση, χωρις αυτην δεν θα υπηρχε ουτε κατα διανοια new age movement και new spirituality (η lucis trust εχει δικο της γραφειο στα κεντρικα του οηε απο τα μεσα του '70, τα πραγματα δεν ειναι καθολου τοσο απλα οσο μοιαζουν..)
ο χαμπαρτ που ανεφερες επισης, ηταν καριολης απο τους λιγους. δεν ξερω αν ηταν απατεωνας αλλα καριολης ηταν σιγουρα. τι συμβαινει τωρα με αυτον.. στα 30s και στα 40s ηταν κολητος με εναν τυπο ονοματι jack parsons. πολλοι λενε οτι αν δεν υπηρχε o parsons οι διαστημικοι πυραυλοι θα ητανε ακομα sci-fi σεναριο και η ιστορια της νασα θα ειχε γραφτει πολυ διαφορετικα. το θεμα ειναι οτι ο χαμπαρτ και ο παρσονς ειχανε ιδρυσει παραρτημα του oto στο us. το oto ηταν ενα προτζεκτ που παρελαβε εξελιξε και μετασχηματισε ο διαβοητος αλιστερ κροουλυ. sex magick/ταντρισμος/αριστερο μονοπατι.. οι τυποι ειχανε βαλει σκοπο της ζωης τους να υλοποιησουν μια εξαιρετικα περιεργη μαγικοθρησκευικη διαδικασια που ειχε στοιχειωσει τον αλιστερ για χρονια. ηθελαν μεσω της ''πορφυρης γυναικας'' και χρησιμοποιωντας αντεστραμενους συμβολισμους της αποκαλυψης να γεννηθει το moonchild και αλλα τετοια ''χαριτωμενα''. ο παρσονς ειχε παθει εμμονη, πιστευε οτι αν δεν περατωθει η διαδικασια η ανθρωποτητα δεν θα φτασει ποτε στο φεγγαρι. ο κροουλυ οταν εμαθε τι σκαρωναν τους αποκυρηξε και τους προειδοποιησε να σταματησουν ο,τι σκατα εκαναν γιατι ειναι πολυ επικινδυνα πραγματα και δεν παιζουν με αυτα. ο παρσονς σκοτωθηκε μερικα χρονια αργοτερα σε ενα περιεργο δυστυχημα και ο αλητης ο χαμπαρτ ιδρυσε την σαιντελογια. τα μισα και παραπανω της ψυχοδυναμικης ειναι βασισμενα στις διδασκαλιες του κροουλυ. με λιγα λογια, χωρις τον κροουλυ σαιντελογια σημερα δεν θα υπηρχε και οι διαφορες διασημοτητες του χολυγουντ (τομ κρουζ, τζον τραβολτα) θα ειχαν γλυτωσει πολλα λεφτα και χιλιαδες καθημερινοι ανθρωποι θα ειχαν γλυτωσει τις ζωες και τις οικογενειες τους.
γιατι τα λεω ολα αυτα και που θελω να καταληξω.. το παραφυσικο και τα παραφυσικα φαινομενα υπαρχουν, ασχετα αν η τετραγωνη λογικη μας δεν θελει να το παραδεχθει. ολα αυτα υπαρχουν, δεν προκειται για αγυρτειες. υπαρχουν και εχουν ξεκαθαρες πολιτικες και ιστορικες προεκτασεις που επηρεαζουν τις ζωες μας με τροπους που ουτε φανταζομαστε. οταν η αλις μπεηλη, η πρωθιερεια του new age, ισχυριζοταν οτι σε ηλικια 15 ετων εμφανιστηκε ξαφνικα μπροστα της μορφη ανθρωπου, οταν ελεγε οτι ολες της οι διδασκαλιες γραφτηκαν με την μεθοδο της αυτοματης γραφης, δεν ελεγε ψεματα. τα ιδια ακριβως ισχυουν και για τον κροουλυ τα ιδια και για την μπλαβατσκυ. η ''πηγη'' ειναι το θεμα, απο που ολα αυτα απορρεουν. ειναι απο τον Θεο ή απο την ''απεναντι πλευρα''..
(to be continued..)
Πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά (που είσαι ρε Νικόλα Βλαντή να μπεις στην συζήτηση). Εμείς εικόνα καθαρή για το πεδίο μελέτης παραφυσικών και εσωτεριστικών πεδίων δεν έχουμε. Αλλά για την αυτόματη γραφή μπορούμε να κάνουμε μια παρέμβαση.
Στην λογοτεχνία έχει υιοθετηθεί αυτή η μέθοδος από τους (άτυπους αντιπάλους των νεορομαντικών στο πλαίσιο της λογοτεχνικής δημιουργίας που βασίζεται σε φαντασιακά μοτίβα - δηλαδή τους υπερρεαλιστές). Έγραψαν ή τουλάχιστον προσπάθησαν να γράψουν όντας σε διανοητική κατάσταση που άγγιξε την συνθήκη της αυτόματης γραφής, δίχως να υπάρχει κάποιος θεός ή δαίμονας να κατευθύνει την πένα τους. Απλά αναζητώντας με διάφορα λογοτεχνικά και λοιπά τεχνάσματα μια βουτιά στο φυσικό ασυνείδητο, υποσυνείδητο, όπως θες πες το.
Παρεμπιπτόντως, το μόνο στοιχείο που δεν μας άρεσε στον Πανώριο ήταν αυτή η ακροβασία και η μεθοδολογική ελευθεριότητα ανάμεσα στο ρομαντικό γοτθικό μυθιστόρημα και στον υπερρεαλισμό. Αν είχε μείνει απλά συγγραφέας του γοτθικού τρόμου θα είχε εκτοξεύσει την ελληνική λογοτεχνία του φανταστικού σε επίπεδα ισάξια των δυτικών. Όταν στην μέση του μυθιστορήματος άρχιζε την υπερρεαλιστική αυτόματη γραφή μας πέταγε την μπάλα κόρνερ.
αντιστοιχα, ο οσιος νειλος ο μυροβλυτης, ο οσιος σεραφειμ του σαρωφ, ο πατρο-κοσμας, ο παισιος, ενας σεβασμιος ιερεας που αξιωθηκα να γνωρισω καποτε σε ενα απομακρυσμενο χωριο της φθιωτιδας, ο ιωσηφ ο βατοπεδινος, η γεροντισα λαμπρινη, ο γεροντας πορφυριος, ο π ιακωβος τσαλικης και τοσοι και τοσοι αλλοι που δεν μαθαμε ποτε γι αυτους, οσα λενε κατα καιρους, οσα προλεγουν, οσα προφητευουν και οσα περιγραφουν δεν τα κατεβαζουν απο το μυαλο τους. ειναι ανθρωποι του θεου, ειναι κοινωνοι της εξ αποκαλυψεως αληθειας, μετεχουν σε αυτην, ειναι χαρισματικοι, ειναι διορατικοι και προορατικοι, προλεγουν, θεραπευουν, νουθετουν.
οταν ν λουδοβικος περιγραφει την πρωτη του συναντηση με τον πατερα πορφυριο την εποχη που ηταν ακομα ενας ανεργος και αθεος φοιτητης της ψυχολογιας, λεγοντας οτι ο γεροντας χωρις να τον γνωριζει ειχε υπ οψιν του οχι μονο ολα οσα τον απασχολουσαν εκεινον τον καιρο αλλα μπορουσε να του αναφερει ακομα και στιχους απο τα ποιηματα που εγραφε (διορατικο χαρισμα) την αληθεια λεει, δεν λεει ψεματα ουτε υπερβαλει. ο τζιμακος ειχε αναφερει σε συνεντευξη του λιγα χρονια πριν πεθανει οτι σε μια εκδρομη του στο αγ ορος στα τελη του '70 ειχε συναντησει τον παισιο ο οποιος τον ειχε χαιρετησει με το ονομα του χωρις να τον γνωριζει, δεν ειχαν συναντηθει ποτε στο παρελθον. ''γεια σου δημητριε''..
οσον αφορα τις προφητειες.. ο πανικος που προεκυψε με τις προφητειες του πατρο-κοσμα στα 90s δεν οφειλεται στους γραφικους σωτηροπουλους ουτε στους χριστιανοταλιμπαν του ελκις. αυτα εχουν να κανουν με τις εποχες. η εποχη τοτε ητανε αρκετα περιεργη, σχεδον κοσμογονικη θα μπορουσε να πει κανεις. καταρρευση της σοβιετικης αυτοκρατοριας μεσα σε μια νυκτα χωρις να ανοιξει ρουθουνι (ποιος θα το φανταζοταν; ουτε καν ο καστοριαδης..), ο πρωτος πολεμος σε ευρωπαικο εδαφος μετα το 1945/αιματοκυλισμα στα βαλκανια (1991-1995), το βελιγραδι ισοπεδωνεται με βομβες απεμπλουτισμενου ουρανιου (1999), η νεα ταξη πραγματων και ο πρωτος πολεμος του κολπου (1991), ξαφνικα ενας μονοπολικος κοσμος και ο ''ηγετης του ελευθερου κοσμου'' που εγινε ''πλανηταρχης'', το ιντερνετ, τα ψηφιακα δεδομενα, τα πρωτα barcodes στα προιοντα, ''το θηριο των βρυξελλων'', οι τρελες αγελαδες, η περιβαντολογικη καταστροφη, ο πανικος του aids (μην τα ξεχναμε αυτα.. ποιος κοβιντ τωρα;), ε.. οπως και να το κανεις φτιαχνουν ενα κλιμα, ετσι δεν ειναι;
περι γ παγκοσμιου και τελος. το σημειο καμπης ηταν ο τριανταλεπτος λογος του πουτιν μεσα στο σπιτακι τους τον φεβρουαριο του '07 στην συνδιασκεψη του νατο στο μοναχο. οι ιδιοι οι αμερικανοι παραδεχονται οτι ''την ακουσαν'' γερα εκεινο το βραδυ. ακολουθει ο ολιγοημερος πολεμος στην γεωργια τον αυγουστο του '08. ο πρακτορακος ο σαακασβιλι πηγε κουβα και οι αμερικανοι συνειδητοποιησαν για τα καλα οτι η ρωσια του πουτιν δεν αστειευεται ουτε χαμπαριαζει, οι ''παλιες καλες ημερες'' του γελτσιν ανηκουν οριστικα στο παρελθον και οι προβοκατσιες που στηνουν με τα τζιχαντια στον καυκασο δεν τραβανε. στα μεσα του 2008 ληγει οριστικα ο 2ος πολεμος της τσετσενιας. απο τον μαρτιο του 2011 και τον εμφυλιο της συριας μπαινουμε ανεπισημα σε συνθηκες και τροχια γ παγκοσμιου.
τεσπα, για τον τριτο παγκοσμιο υπαρχουν προφητειες, υπαρχουν ηχογραφημενες αναφορες του ιωσηφ του βατοπεδινου σε αξιωματουχο της ρωσικης εκκλησιας (υπαρχουν αναρτημενες στο γτ) ηδη απο τις αρχες των 00s για το τι μελλει γενεσθαι, ειχε δεν ειχε συμπληρωσει την πρωτη 4ετια ο βλαδιμηρος. ο π ιωσηφ επεμενε πολυ πανω στο συγκεκριμενο θεμα του γ παγκοσμιου, ειχε μιλησει επισταμενα σε εποχες ανυποπτες για το οτιδηποτε. τα παντα-ολα ειναι στο γτ. δυστυχως, τα σημεια των καιρων ειναι ''πεισματαρικα''..
ο καιρος γαρ εγγυς
Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο, ειδικά κάποιες από τις πληροφορίες που παρέθεσες δεν τις γνώριζα (για παράδειγμα το ότι ο Χάμπαρτ ήταν μέλος του OTO). Να σημειώσω απλά πως τόσο Guenon όσο και Evola ήταν απολύτως εναντίον της θεοσοφίας και των λοιπών new age κινημάτων, ασκώντας δριμεία (και εύστοχη) κριτική.
Μια αναλογία που χρησιμοποίησε ο Guenon είναι πως όταν οι κυρίαρχες τάσεις της εποχής, ο ρασιοναλισμός, ο υλισμός, η γενικότερη απο-ιεροποίηση της ζωής, "κλείνει" για τον άνθρωπο την όψη του ουρανού τότε είναι εύκολο αυτός, αναζητώντας μια διέξοδο από τον αποστειρωμένο και άψυχο κόσμο, να βρεθεί υπό την επίδραση δυνάμεων άλλης τάξης, υποχθόνιων.Το ζήτημα της (συνειδητά ή ασυνείδητα) υλιστικής αντίληψης του κόσμου και της πραγματικότητας είναι τρομερά επίκαιρο και σημαντικό στις μέρες μας.
Ποιο βιβλίο του Πανώριου θα προτείνατε για πρώτο; (ΥΓ προς την λέσχη το τελευταίο)
Το "Αύριο" είναι ενδεικτικό ως συλλογή διηγημάτων του. Το "Όταν έρθει η νύχτα" είναι εκείνο το μυθιστόρημα στο οποίο, ηλικιωμένος και απογοητευμένος από την ιστορική εξέλιξη των πραγμάτων, εκφράζει την ιδεολογικά δική μας οπτική σε σημεία του έργου. Αλλά εκφράζει βαθιά κατάθλιψη το κείμενο. Αν είσαι στα κάτω σου θέλει προσοχή όταν το διαβάσεις να μην σε ρίξει στα τάρταρα. Σε αυτά τα βιβλία εστίασε.
Τον τίτλο του πιονέρου της φανταστικής λογοτεχνίας στην Ελλάδα πάντως τον κέρδισε για τις συλλογές διηγημάτων που επιμελήθηκε και για τα βιβλία εγκυλοπαιδικής παράθεσης έργων της ελληνικής λογοτεχνίας του φανταστικού που έγραψε. Υυπάρχουν πολλές τέτοιες κυκλοφορίες του Πανώριου και ορισμένες πωλούνται στο παζάρι που πραγματοποιείται στην Κλαυθμώνος. Έχουν πολύ ενδιαφέρον όσον αφορά το εγκυκλοπαιδικό τους περιεχόμενο αλλά η μεθοδολογία επιλογής ήταν αδύναμη με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνουν στον ίδιο κανόνα διηγήματα της φανταστικής λογοτεχνίας και του υπερρεαλισμού).
Εντάξει σωστές οι πληροφορίες, ανώνυμε, αλλά δεν χρειάζονται εγκυκλοπαιδικές αναφορές για κάθε όνομα που πέφτει στο τραπέζι. Btw o τρελο-Χάμπαρντ όντως πίστευε, άσχετα με την τροπή που πήρε το πρότζεκτ μετά. Το ξέρω από (σχεδόν) πρώτο χέρι. Φυσικά το κάθε τι κρίνεται βάσει των καρπών του, οπότε δεν έχουν και μεγάλη σημασία οι προθέσεις, ειδικά όταν όλοι οι προαναφερθέντες χαιρέτησαν προ πολλού και μας έμεινε μόνο το έργο τους. Επίσης, αν θες βάλε ένα ψευδώνυμο να συνεννοούμαστε καλύτερα... Και σόρρια για το ζάλισμα με τις συμβουλές, έτσι είναι το ύφος μου.
Παρακάτω ομολογώ σε χάνω κάπου. Πώς ακριβώς οι διαπιστώσεις ότι ο Γκενόν ήταν παραδοσιοκράτης, η Μπλαβάτσκυ (προφανώς) ιδρύτρια της θεοσοφικής και ο Χάμπαρντ ψιλομλκς οδηγούν στο “γιατι τα λεω ολα αυτα και που θελω να καταληξω.. το παραφυσικο και τα παραφυσικα φαινομενα υπαρχουν, ασχετα αν η τετραγωνη λογικη μας δεν θελει να το παραδεχθει. ολα αυτα υπαρχουν”;
Εκτός αν εννοείς πως όλα αυτά αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξης, έμφυτη δίψα για το “άλλο”, το περίεργο, το πέραν της λογικής. Ενορμήσεις που διατρέχουν την ανθρωπότητα απ’ τα γεννοφάσκια της, εμφανίζονται σε ποικίλες μορφές ανάλογα με την εποχή, και που κανένα σύγχρονο δυτικό λογοκρατικό zeitgeist δεν δύναται να ξεριζώσει. Συνεπώς και μόνο επειδή εμφανίστηκαν οι ανωτέρω στο ιστορικό γίγνεσθαι, δημιουργώντας την όποια παράδοση, μας αποδεικνύει περίπου και την ορθότητα τους (;).
Πάμε στα κυρίως. Νομίζω θίγεις δύο εντελώς διαφορετικά θέματα. Στο πρώτο συμφωνώ 1000%. Η απονοηματοδότηση του βίου, η κατάργηση του “επέκεινα”, η περιβόητη απομάγευση, η γυμνή ζωή, οδηγούν ανήσυχους ανθρώπους, με υπαρξιακούς προβληματισμούς που δεν καλύπτονται από το καθιερωμένο μαμ-κακά-φάτσαμπουκ-τσόντα-μελατονίνη-νάνι, στο κυνήγι της όποιας “αλήθειας”. Γαντζώνονται λοιπόν από new agίλες, ανακαινισμένες παραδοσιακές θρησκείες ή ένα μίγμα των δύο, ό,τι βρει ο καθένας πρόχειρο τέλος πάντων, ενώ κάποτε (επί μαζικής πολιτικής και ευρείας κομματικοποίησης) έπαιζαν δυνατά και οι μεγάλες ιδεολογικοπολιτικές αφηγήσεις ως σημεία αναφοράς και πηγές ταυτότητας. Εν μέρει, δεν θά 'ταν άτοπο να προσθέσουμε και τις υποκουλτούρες (μουσικές, οπαδικές και άλλες) ως υποκατάστατα νοήματος. Και τέλος, το γερό μπάσιμο των ποικίλων μη μεταφυσικών θεραπευτικών, life coaching, ολιστικά ψυχοσυστήματα, αυτοβελτιωτές και δεν συμμαζεύεται, πάνω κάτω την ίδια ανάγκη επιχειρεί να καλύψει, πάντα στα πλαίσια της προσφοράς και της ζήτησης και σχεδόν πάντα από γουοκ/λίμπεραλ σκοπιά.
Μέχρι και την άνοδο της liquid modernity, κάθε άτομο γεννιόταν εντός ενός, λίγο πολύ, συγκεκριμένου και προκαθορισμένου κοινωνικού/πολιτισμικού/θρησκευτικού/ακόμα και πολιτικού πλαισίου νοημάτων και αξιών, και από κει και πέρα, αν κι εφόσον επιδίωκε απαγκίστρωση, έπρεπε το ίδιο, με προσωπικές μελέτες, καλλιέργεια και σύγκρουση με περιβάλλοντα και οικογένειες, να το ρίξει σε μηδενισμό, σκεπτικισμό και μποεμιλίκι. Τώρα συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο. Βρισκόμαστε εν τη γενέσει μας στον βούρκο του ηθικού σχετικισμού, και μόνο αν καταβάλουμε υπεράνθρωπη προσπάθεια, το λιώσουμε στο ψάξιμο, κηδεύουμε τον παλαιόν εαυτόν, υπάρχει πιθανότητα να ξεμπουκώσουμε κάπως και να βρούμε την αλήθεια (μας...).
Να σημειώσουμε βέβαια ότι για κάθε Σεραφείμ Ρόουζ, Κλάους Κένεθ και Τζόναθαν Τζάκσον υπάρχουν υπερπολλαπλάσιοι δυτικοί που βρήκαν στοργή και προδέρμ σε ανατολικές θρησκοφιλοσοφίες, συγκρητιστικές μεταμοντερνιές και τα παρεμφερή. Μη συγκρίνουμε τώρα ποσοτικά τη διαδρομή: non-practising προτεσταντισμός/καθολικισμός----> new age ινδοβουδισμοί, με τις απειροελάχιστες conversions στην Ορθοδοξία... 19 μοναστήρια έχτισε ο Αριζονίτης στον Νέο τον Κόσμο; Ε ωραία, τα βουδιστικά παίζει είναι τριψήφια. Ψιλοάσχετο, απλά το αναφέρουμε για τα πρακτικά.
(συνεχίζεται...)
Το ψαροκόκαλο που μου κάθεται στον λαιμό είναι αν όντως υπάρχει εκεί έξω η “Αλήθεια”. Προσοχή: όχι αν “πρέπει” ή είναι ωφέλιμο να υπάρχει. Χαίρω πολύ... Άλλο αυτό.
Ένα “ναι”, και τα ερωτήματα μυριάδες, πολύ περισσότερα από ό,τι στην “φυσιολογική” απόρριψη της εν λόγω πρότασης. Βρισκόμαστε σε έναν ωκεανός αποριών. Άραγε η “Αλήθεια” βρίσκεται αποκλειστικά σε ένα από τα μύρια -ism, που κείτονται στο σούπερ μάρκετ των θρησκειών/συστημάτων/κοσμοθεωριών; Ή πνεύμα είναι κι όπου θέλει πνει, και όλοι από κάθε μετερίζι κοινωνούν με κάτι από “ουρανό”; (να το πούμε μεταφυσικό οικουμενισμό;)
Επίσης, τι εννοούμε με τον όρο μεταφυσική; Να θυμίσω ότι ο πρώτος ρητός διαχωρισμός “πραγματικού” και “φανταστικού/μεταφυσικού” διατυπώθηκε απ’ τους προσωκρατικούς του 6ου πΧ και κορυφώθηκε, αποκτώντας καθολικότητα, επί (δυτικής) νεωτερικότητας. Μέχρι τούδε δεν νοούνταν αυτή η διάκριση. Επί χιλιετίες για το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, όσο φυσιολογική και αυτονόητη ήταν η ύπαρξη ξέρω γω του ήλιου και της γελάδας στην αυλή, άλλο τόσο ήταν και ο νεραιδόκοσμος στο διπλανό δάσος και το πνεύμα του γενάρχη που προστατεύει τον οίκο.
Επομένως, μεταφυσική είναι ό,τι δεν πιάνουν τα δίχτυα της δυτικής επίσημης/ακαδημαικής επιστήμης και του καθιερωμένου ορθολογισμού από τον διαφωτισμό και εντεύθεν; Ή μιλάμε για κάτι πιο χειροπιαστό, έναν αβρααμικό Θεό/Πρόσωπο ας πούμε, ένα δομημένο δογματικό θρησκευτικό σύστημα, ένα σύνολο προκαθορισμένων τελετουργιών και ασκητικών πρακτικών;
Δλδ αναφέροντας τις προφητείες του Βατοπαιδινού επιβεβαιώνεις την ύπαρξη του ζωντανού Θεού της Ορθοδοξίας ή την ικανότητα (έμφυτη ή διά ασκήσεως; να κι άλλο ερώτημα...) ορισμένων “αλαφροίσκιωτων” να προσεγγίζουν την “αθέατη πλευρά “που αγνοούμε εμείς οι υπόλοιποι; Και αν εννοείς το δεύτερο, ποια η διαφορά με το καθαρόαιμο new age ή έστω με τον σύγχρονο εσωτερισμό; Εν τέλει όλα αυτά τα μπλιμπλίκια είναι του "αντιχρίστου" ή έχουν ψωμί και αξίζουν; Δίνεις δίκιο και στην “θρσκ του μέλλοντος” του Ρόουζ και στον... Άλιστερ Κρόουλυ, τον πατριάρχη της αποκρυφιστικής πτυχής της μεταμοντέρνας αντικουλτούρας. Πώς συμπλέουν αυτά τα δύο;
Για να το γυρίσουμε και στα πολιτικά (το χούι δεν φεύγει…) δεν ξέρω αν το New Age και τα ζαβά απόνερα ενός, πλήρως αποσυνδεδεμένου από παραδοσιακές θρησκείες και διανοητικό βάθος, εσωτερισμού αποτελούν πλάνες του εξαποδώ, το βέβαιο είναι ότι συνέβαλαν τα μάλα στην πλήρη επικράτηση του μεταμοντέρνου και την ισοπέδωση παραδεδεγμένων ιουδαιοχριστιανικών αξιών αιώνων. Ίσως μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό από την κλασική διαφωτιστική αθεία. Νομίζω και οι ίδιες οι Ελίτ διείδαν το ανέφικτο της απουσίας θρησκευτικότητας (με την ευρεία έννοια) γι’ αυτό πλέον βλέπουμε σε κάθε τηλεοπτική διαφήμιση, ανεξαρτήτως προιόντος, κάποιον να διαλογίζεται σε στάση θιβετιανού μοναχού (no prob με διαλογισμό και ανατολίτικα, ίσα ίσα, αλλού είναι το ζήτημα). Δλδ άσχετα αν βλέπουν/δεν βλέπουν φαντάσματα, περνούν/δεν περνούν σε αθέατες σελήνες κτλ, και μόνο γι’ αυτό από μένα είναι όχι... Είπαμε όλα εκ του αποτελέσματος κρίνονται, από το τι εξυπηρετούν, και το αμπέλι απ’ το σταφύλι.
αυτο που εκανα c ειναι πολυ απλο. με το να αντιπαραβαλω ορισμενα τυχαια ονοματα που εσυ ανεφερες με πνευματικες μορφες της ορθοδοξιας (η συνεχεια της τοποθετησης μου αναρτηθηκε μολις πριν απο λιγο) ηθελα να δωσω εμφαση στο εξης γεγονος: αμφοτερες και οι δυο πλευρες του λοφου κανουν λογο για υπερφυσικες εμπειριες, φαινομενα και γεγονοτα. το θεμα ειναι οτι και οι δυο λενε την αληθεια, τα φαινομενα και οι εμπειριες τους ειναι αληθινες και πραγματικες, χωρις ομως αυτο να σημαινει οτι ειναι ηθικα και αξιακα ισοκυρες. οι μεν επικαλουνται και συνεργαζονται με τον τριαδικο Θεο, οι δε με την ''απεναντι πλευρα'' χωρις ουτε οι ιδιοι να το καταλαβαινουν και να το αναγνωριζουν πολλες φορες. η ''απεναντι πλευρα'' εκδηλωνεται με παρα πολλους τροπους, το ψεμα εχει παρα πολλες μορφες, ακομα και πολιτικες, ακομα και ιδεολογικες.. πως το ελεγε ο ακης πανου; ''αλλος του κοσμου ο θεος και αλλος ο δικος μου''.
στον χωρο του αποκρυφισμου υποτιθεται οτι υπαρχει μια πολυ βασικη διακριση. δεξι/αριστερο μονοπατι. αυτος ο διαχωρισμος ειναι απευθειας μεταφορα απο τον ινδουινσμο και στον δυτικο εσωτερισμο την πρωτοεισηγαγε η μπλαβατσκυ. η θεοσοφια ειναι δεξι μονοπατι, ο τρελο-αλιστερ (που επισης ασχοληθηκε με ινδουινσμο και εκανε αρκετα ταξιδακια σε εκεινα τα μερη) ειναι αριστερο. ο κροουλυ επελεξε το ταντρικο μονοπατι, αυτο επεβαλε στο oto, εκει εδωσε εμφαση, στην αντινομια, στο σπασιμο των ταμπου και των κανονων, στην παραβαση και στην παρεκβαση. και ενανε ενα μιξερ με καμπαλα (ο πυρηνας της δυτικης εσωτεριστικης παραδοσης). η μανταμ μπλαβατσκυ απο την αλλη, ισχυριζοταν οτι εκανε νταλαβερια με την ''λευκη αδελφοτητα'' και με απεθαντους γκουρου, προωθουσε την αγνοτητα, τον ασκητισμο, την αποχη απο οτιδηποτε το μιαρο...
καποιος πιο ψιλιασμενος ξερει οτι ολα αυτα ειναι μαλακιες. η ''πηγη'' με την οποια συνεργαστηκαν και οι δυο ειναι πολυ συγκεκριμενη, δεν χρειαζεται καμια περαιτερω αναλυση. η συγκεκριμενη ''πηγη'' αλλοτε εμφανιζεται ''φωτεινη'' και ''ανωδυνη'' (οπως συμβαινει με το σημερινο new age) και αλλοτε με την πραγματικη της μορφη (στην εσωτερικη και ανωτατη μασονια κατι θα ξερουν παραπανω..). ειναι απλα τα πραγματα
ο κροουλυ μεχρι την ημερα που πεθανε ισχυριζοταν οτι τον απριλιο του 1904 στο καιρο οπου ειχε παει ταξιδακι του μελιτος ειχε μια εμπειρια που του αλλαξε την ζωη. μια εξωδιαστατικη πνευματικη οντοτητα επικοινωνησε μαζι του και του υπαγορευσε μεσα σε ενα τριημερο το ''βιβλιο του νομου'' το οποιο γραφτηκε με την μεθοδο της αυτοματης γραφης (οπως ακριβως συνεβαινε με την αλις μπεηλη που εγραψε τομους ολοκληρους με αυτο τον τροπο). κροουλυ εγινε ξαφνικα ''προφητης'' και ιδρυτης ''θρησκειας'' (thelema). δεν ελεγε ομως ψεματα...
btw, αν ξες κατι απο πρωτο χερι περι σαιεντολογιας πες το, αν θες φυσικα. δεν καταλαβαινω τι εννοεις οταν λες οτι ο χαμπαρτ ''πιστευε''. αν υπηρχε καποιος απατεωνας αναμεσα σε ολα αυτα τα ονοματα θα στοιχηματιζα οτι ηταν αυτος. και απο την βιογραφια του οπως την εχω υπ οψιν μου σιγουρα δεν προκειται για τον καλυτερο ανθρωπο του κοσμου..
Κατανοητόν, φίλε. Οι μεν είναι του Τριαδικού, οι δε του Άρχοντος του κόσμου τούτου, άσχετα αν οι δεύτεροι το συνειδητοποιούν ή όχι. Tbh αυτή ήταν μία από δυο απαντήσεις που περίμενα να ακούσω. Η άλλη θα ήταν: Τι νιου έιτζ/Κρόουλυ/Άντον Λαβέυ, τι Μάξιμος ο Ομολογητής, εφόσον και τα δύο κόνσεπτς βρίσκονται εκτός αυστηρού ορθολογικού πεδίου όλα γκουντ.
----"ο πανικος που προεκυψε με τις προφητειες του πατρο-κοσμα στα 90s εχουν να κανουν με τις εποχες. η εποχη τοτε ητανε αρκετα περιεργη"----
Ακριβώς. Το ίδιο λέμε. Τυχαία νομίζεις η ορθόδοξη (;) προφητολογία (;) κατέστη hip στα αμαρτωλά 90s, τότε που σείονταν ο κόσμος και γκρεμίζονταν η γης; Προφανώς εξυπηρετούσε συγκεκριμένες ανάγκες και αγωνίες του (θρησκευόμενου και όχι μόνο) κοινού της εποχής. Το αυτό και με το μπαμ της θεοσοφίας τον 19o, το New Age των 60s, την έκρηξη του φονταμενταλισμού στα 80s, την ουφολογία λίγο αργότερα κτλ κτλ. Στην τελική όλα εγγράφονται στον ιστορικό χρόνο και είναι προιόντα της εποχής τους, δεν πέφτουν απ’ τον ουρανό. Όμως και το ποιόν του μεσάζοντα παίζει κάποιο ρόλο. Το fact ότι ο Πατροκοσμάς διαδόθηκε στους Ελ τηλεθεατές από μάλλον αναξιόπιστες περσόνες είναι προβληματικό από μόνο του. Τέλος πάντων, όλα χρειάζονται το ψάξιμό τους.
----"καταρρευση της σοβιετικης αυτοκρατοριας μεσα σε μια νυκτα χωρις να ανοιξει ρουθουνι (ποιος θα το φανταζοταν; ουτε καν ο καστοριαδης"----
Φυσικά και δεν την προέβλεψε. Μέχρι τέλους για Γ’ΠΠ μιλούσε. Και επειδή πρώτα βγαίνει η ψυχή, ΑΜΕΣΩΣ μετά βρήκε στους… μουσουλμάνους του Κόλπου το νέο απόλυτο Κακό, αλλά πλέον είχε χάσει τα fanboys του και κανείς δεν τον έπαιρνε στα σοβαρά. Πανομοιότυπη διαδρομή ακολούθησαν και ένα κάρο άλλοι σοβιετολόγοι της εποχής. Τέλος, πάντων, νά χαμε να λέγαμε… Αιωνία η μνήμη.
----"ενας σεβασμιος ιερεας που αξιωθηκα να γνωρισω καποτε σε ενα απομακρυσμενο χωριο της φθιωτιδας"----
Μήπως εννοείς τον π. Θεόκλητο Μπρούζη; Τον επισκεφτήκαμε μια παρέα πριν λίγα χρόνια. Ωραίος άνθρωπος. Έχει μπόλικα πνευματικοπαίδια που πίνουν νερό στο όνομά του και βάζουν χέρι στη φωτιά για το χαρισματιλίκι του.
----"σετακι με τους αναποφευκτους πατσιτσιους... ο παισιος... "----
Παίσιος ή Παστίτσιος είναι το σωστό; Να υποθέσω ο ένας είναι ο γνήσιος και ο άλλος ο χαλκευμένος των χουντοτέτοιων στα σόσιαλ;
Περί Χάμπαρντ δεν είμαι απόλυτος. Απλά έτυχε να γνωρίσω τον γιο του (εντελώς τυχαία για επαγγελματικούς λόγους, καμία σχέση με αποκρυφισμούς), ο οποίος ήταν εξαιρετικά επικριτικός, αλλά μου είπε ότι όντως ο πατέρας του πίστευε σε όλα μέχρι τέλους. Γενικά για σαιεντολογία ξέρω δυο πράματα, κυρίως από περιέργεια γιατί ήταν πολύ της μοδός τότε, χωρίς φυσικά να χωθώ στη φάση, αν και είχα ένα ζευγάρι γνωστών πολύ μπασμένο. Κάψιμο λέμε. Μακριά... Και τον μορμονισμό έτυχε να γνωρίσω από κοντά σε κάποια φάση (και γαμώ τα παιδιά οι μορμόνοι, άσχετα που ήταν φουλ ρεπουμπλικάνοι μέχρι κόκαλο). Τέσπα, ιστορίες για αγρίους. Ήταν και η εποχή τέτοια...
Αυτό που ήθελα να καταδείξω είναι ότι άλλο “πιστός” έτσι γενικά και αόριστα, άλλο “καλός άνθρωπος”. Και προπαντός τελείως άλλο η κληρονομιά που αφήνει. Μην τα μπλέκουμε. Πάντως να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω όλες αυτές οι σέχτες/εκκλησίες/οργανώσεις/στοές/whatever, (σκιά του εαυτού τους όλες πλέον) να επηρεάζουν τις εξελίξεις εν έτει 2023. Μην τα διογκώνουμε τόσο και μη δίνουμε αξία σε ανύπαρκτους. Σήμερα περισσότερο φοβάμαι το μίγμα Νew Αge/ανατολίτικα/life coaching, που μας πλασάρεται από παντού, παρά τα ουφολογικά/αποκρυφιστικά υπολείμματα περασμένων δεκαετιών ή τους hardcore προτεστάντες.
ΥΓ. Οκ νά ‘σαι καλά, ανώνυμε. Χάρηκα που τα (ξανά)είπαμε… Και μην χαλιέσαι με τους άλλους στο μέδια. Εγώ μπαίνω εκεί μέσα πλέον μόνο για να τρολάρω, δεν έχει νόημα κάτι άλλο. Άσε που η τΣΟ (μία είναι η τΣΟ) με κόβει σαν μην υπάρχει αύριο. Με τρώει το μαύρο σκοτάδι ούτε στα κρυμμένα δε με στέλνει τις περισσότερες φορές. Κατούρα τους να τελειώνει.
''Το fact ότι ο Πατροκοσμάς διαδόθηκε στους Ελ τηλεθεατές από μάλλον αναξιόπιστες περσόνες είναι προβληματικό από μόνο του''
αυτο ομως καμια σχεση δεν εχει με τον πατρο-κοσμα. η βιβλιογραφια σχετικα με την ζωη και το εργο του ειναι κυριολεκτικα ανεξαντλητη, απο λαικες μπροσουρες των 70s μεχρι ακαδημαικες μονογραφιες της περασμενης δεκαετιας. ο καθενας επιλεγει τι του ταιριαζει. το ιδιο ακριβως ισχυει και για τον παισιο. υπαρχει ο ιστορικος παισιος, υπαρχει και ο ''πατσιτσιος'' του βελοπουλου και του καθε χουντοελλαδεμπορα που πουλαγε φυκια απο τα τελη των 90s. και ποιος θα το φανταζοταν οτι εκεινος ο γραφικος ''δημοσιογραφος'' που εβγαινε το '97 σε κατι μικρα περιφερειακα καναλια της σαλονικης και της θεσσαλιας πλασαροντας βιβλια του αθ στριγα και του αγγελου σακκετου με εκεινη την χαρακτηριστικη υστερικη φωνη, οτι 25 χρονια αργοτερα θα ητανε αρχηγος κομματος με κυνοβουλευτικη εκπροσωπηση.. αλλα για αυτο δεν ευθυνονται ουτε οι προφητειες του πατρο-κοσμα ουτε ο παισιος. μαλλον με την περιρεουσα ατμοσφαιρα και το πραγματικο επιπεδο της χωρας εχει να κανει..
''(ο καστοριαδης) Μέχρι τέλους για Γ’ΠΠ μιλούσε''
δεν ειχε αδικο εδω που τα λεμε, τους χρονους μονο εχασε, εκει θα καταληξει η φαση αργα ή γρηγορα. σιγουρα ο κορνηλιος καταντησε κουραστικος απο ενα σημειο, χαθηκε η μπαλα. και αυτες οι ηλιθιες εμμονες του (''αμεση δημοκρατια'', ''αυτονομη κοινωνια'') πιο πολυ με προσωπικα pr μοιαζουν για να χωθει στους παριζιανικους κυκλους παρα με οτιδηποτε αλλο. ουτε ο ιδιος δεν τα πιστευε. και παντα στην ''σωστη πλευρα της ιστοριας''.. αν κατσεις να το καλοσκεφτεις, ενας γεωργαλας απο την αναποδη, σοβιετολογια εκανε και σοβιετολογος ηταν. φιλελευθερος κεντρωος/σκληρος αντισοβιετικος και φανατικος αντικομουνιστης. ολα τα υπολοιπα ειναι για τις groupies των εξαρχειων..
''Μήπως εννοείς τον π. Θεόκλητο Μπρούζη;''. οχι, για αλλον ιερεα μιλησα. πανε σχεδον 20 χρονια απο τοτε
''Σήμερα περισσότερο φοβάμαι το μίγμα Νew Αge/ανατολίτικα/life coaching, που μας πλασάρεται από παντού, παρά τα ουφολογικά/αποκρυφιστικά υπολείμματα περασμένων δεκαετιών ή τους hardcore προτεστάντες''
συμφωνω. π σεραφειμ ροουζ, ''η ορθοδοξια και η θρησκεια του μελλοντος''. πρεπει να διαβαστει εστω και σε pdf
''Άσε που η τΣΟ με κόβει σαν μην υπάρχει αύριο. Με τρώει το μαύρο σκοτάδι ούτε στα κρυμμένα δε με στέλνει τις περισσότερες φορές''
χαχαχα, ισχυει! welcome to the club. θα σε φαει το μαυρο σκοταδι κανονικα, για να ''βαλεις μυαλο'' και να ισιωσεις. ουτε στα κρυμμενα.. τι ξεφτιλες ειναι ρε γμτ; εχουνε ξεφυγει εντελως, εχουν χαζεψει τα μεταμοντερν@. τεσπα, χαρηκα που τα (ξανα)ειπαμε
"Πάντως να σου πω την αλήθεια δεν νομίζω όλες αυτές οι σέχτες/εκκλησίες/οργανώσεις/στοές/whatever, (σκιά του εαυτού τους όλες πλέον) να επηρεάζουν τις εξελίξεις εν έτει 2023. Μην τα διογκώνουμε τόσο και μη δίνουμε αξία σε ανύπαρκτους."
Σωστό! Ποιος ασχολείται στις μέρες μας με σαηεντολόγους και λατρείες; Και οι μασόνοι είναι εξαιρετικά υπερεκτιμημένοι. Αντί τους φιλελεύθερους εξουσιαστές βάζουμε στο στόχαστρο παρακμιακά κλαμπ των δέκα ανθρώπων που ασχολούνται με τένις και χρηματιστήρια. Αξία τους δίνουμε και που τους αναφέρουμε.
Τελικά τα γκαρσόνια είναι ΚΚΕ, το ΚΚΕ είναι γκαρσόνι, ή απλά η πρεσβεία έχει αγοράσει και τους μεν και τους δε;
https://omilos.ilhs.gr/2023/02/10/aleka-laos-ukranias_diakaio-polemo/
Όλοι γνωρίζουμε εδώ και χρόνια ότι το ΚΚΕ είναι η κόκκινη Νέα Δημοκρατία.
Είχα συζήτηση πρόσφατα με ξάδερφο μου, 22 χρονών και απολιτίκ, και μου λέει ότι γελάει πολύ με το Luben. Του λέω ότι το Luben είναι χυδαίο επειδή θα μπορούσε να κάνει μια πολλή σοβαρή κριτική στον καπιταλισμό αλλά καταλήγει να είναι το μακρύ χέρι του ΚΚΕ για να λειτουργεί ως μοχλός πίεσης στις διενέξεις του. Και τι μου απαντάει; «Και εσύ πιστεύεις ότι είναι πουλημένο κόμμα το ΚΚΕ, ε; Επειδή κάθε φορά όταν είναι να παρθεί μια σοβαρή απόφαση για την χώρα συντάσσεται με τους δεξιούς, ε;».
Αυτά ειπώθηκαν από 22 χρονώ παιδί το οποίο δεν ασχολείται καν με την πολιτική, έτσι; Φανταστείτε λοιπόν πόσο ξύλο απελέκητο πρέπει να είναι κάποιος για να ψηφίζει, ή να παίρνει στα σοβαρά, αυτό το κόμμα.
Σφυρί + Δρεπάνι + Βάγκνερ = ΟΡΓΑΣΜΟΣ
https://pbs.twimg.com/media/FpAhwsaWIAEbTje?format=jpg&name=900x900
ΒΑΓΚΝΕΡ+ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ=ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ
https://www.thedailybeast.com/wagners-rusich-neo-nazi-attack-unit-hints-its-going-back-into-ukraine-undercover
Ειδικά με το Ουκρανικό έχει ξεφτιλιστεί απίστευτα. Τελικός αυτός ο άτιμος ο Πούτιν με την "ειδική στρατιωτική επιχείρηση" πέτυχε να ξεμπροστιάσει ο,τι σάπιο κυκλοφορεί τόσο στα "δεξιά" όσο και στα "αριστερά". Άντε να σοβαρευτεί τώρα να πετύχει και να τελειώσει και τον πόλεμο
Ακόμα και η μασονία σήμερα δεν έχει καμία σχέση με την μασονία του περασμένου αιώνα. Και αν είναι ακόμα επιδραστική είναι όχι διότι έχει κάποια απόκρυφη διάσταση αλλά γιατί λειτουργεί ως κλαμπ ατόμων που έτσι και αλλιώς έχουν δύναμη και δεδομένη πολιτική ταυτότητα.
περα απο το γεγονος οτι αστικος φιλελευθερισμος και μασονια ειναι δυο ταυτοσημες εννοιες και καταστασεις εδω και αρκετους αιωνες (χωρις αυτο απαραιτητα να ειναι κατι κακο ή spooky, ολα εχουν ιστορικη διασταση και εξηγηση), το θεμα ειναι οτι οι σημερινοι δυναστες του κοσμου (φιλελευθεροι εξουσιαστες/χρηματοπιστωτικο κεφαλαιο/τραπεζιτες κτλ) ειναι πολυ βαθια χωμενοι σε διαφορες λεσχες και στοες. για να μετασχει πχ καποιος στην λεσχη μπιλντεμπεργκ (το γνωστο ''think tank'') πρεπει να ειναι τεκτων ενος ορισμενου βαθμου. αυτα που εχουν γραφτει κατα καιρους (πολυ πριν την ανοδο του τραμπισμου) για διαφορα summer camps οπου λαμβανει μερος η αφροκρεμα της αμερικανικης εταιρικης και πολιτικης ελιτ δεν ειναι ψεματα.
το προβλημα δεν ειναι η μασονια αυτη καθεαυτη (ετσι κι αλλιως δεν προκειται για κατι το ενιαιο και το μονοδιαστατο για να μπορει κανεις να επιρριψει ''ευθυνες''. ενα κλειστο κλαμπ της μεγαλοαστικης ταξης ειναι οπως η αθηναικη λεσχη οπου για να μπεις πρεπει να φορας γραβατα και να πληρωνεις την ετησια συνδρομη σου). το θεμα ξεκιναει οταν μεγαλοδικαστες, πολιτικαντηδες, μεγαλοεπιχειρηματιες και ο σκληρος πυρηνας του επισημου και του βαθεως κρατους εμπλεκεται με τον εναν ή με τον αλλον τροπο μεσα σε τετοιου ειδους καταστασεις. βλεπε στοα p2 στην ιταλια τω καιρω εκεινω..
επισης, οι διαφορες παραθρησκευτικες α.ε. οπως η σαιεντολογια δεν αποσκοπουν αποκλειστικα σε φραγκακια (ετσι κι αλλιως its all about money, αυτο αφορα τους παντες χωρις να εξαιρειται ουτε ο κατεστημενος/ιδρυματικος χριστιανισμος) και στο σκληρο mind control των ηλιθιων που θα πανε να μπλεξουν. πολλες φορες οι συγκεκριμενες εταιρειουλες παιζουν εναν εξαιρετικα υποπτο ρολο, με φακελωματα και υπονοιες για κατασκοπεια. η υποθεση του κεφε που ανεδειξε στις αρχες των 90s o μακαριτης ο π αντωνιος αλεβιζοπουλος (ειδικος σε θεματα αιρεσεων της αρχιεπισκοπης αθηνων) ειναι παρα πολυ ενδεικτικη. οπως και τα ονοματα των δικηγορων που προσελαβε το ελληνικο παραρτημα της scientology για συνηγορους υπερασπισης δεν ειναι καθολου τυχαια..
δεν θα εκανε καμια εντυπωση αν αποδεικνυοταν καποτε (με στοιχεια, με τα σεα και τα μεα) οτι ενα εξαιρετικα μεγαλο μερος των new age σεκτων, των χιλιαστικων αιρεσεων και των διαφορων προτεσταντικων παραεκκλησιων προωθουνται, ελεγχονται και πατροναρονται απο πολυ συγκεκριμενες Πρεσβειες. οπως ακριβως συμβαινει και με την αλλη την λαιλαιπα που ειμαστε ''υποχρεωμενοι'' να ανεχθουμε ως πολιτισμενοι και ''προοδευτικοι δυτικοι'', τα lgtb, τις ''παρελασεις'' και τις λοιπες μεταμοντερνιες (αρκει κανεις να κοιταξει τους χορηγους των ''παρελασεων'' και θα καταλαβει πολλα..).
καιρος να μαθουμε ορισμενα πραγματα, να μας πουνε καποια στιγμη τι γυρευει το παραρτημα της lucis trust στα κεντρικα του οηε εδω και μισον αιωνα, τι σχεση εχουν οι παλαβωμαρες εκεινης της καημενης αγγλιδας νοικοκυρας με αξιωματουχους των ηνωμενων εθνων και οχι μονο. τα πραγματα δεν ειναι καθολου τοσο απλα οσο θελουν ορισμενοι να νομιζουν. η εποχη της μαλακιας τελειωσε
Aνώνυμε (χωρίς τόνους), εδώ που τα λέμε ο έτερος ανώνυμος (με τους τόνους) δεν λέει κάτι παράλογο. Επειδή τα περί μασονίας ξεκίνησαν από κάτι που έγραψα σχετικά με τους παλιοκαιρίτες cultists και την μηδαμινή επιρροή τους στο σήμερα, επιστρέφω με διευκρινήσεις…
Κατ’ αρχάς, είναι ηλίου φαεινότερον πως όλες αυτές οι ουφολογικές/new religious σέχτες, που ξεφύτρωναν σα τα μανιτάρια, χονδρικά στο μεσοδιάστημα 50s-90s, έχουν απομαζικοποιηθεί σε σημείο εξαφανίσεως. Τουλάχιστον οργανωτικά το έχουν χάσει το παιχνίδι ή, εν πάση περιπτώσει, η δουλειά δεν γίνεται πλέον με το κλασικό σχήμα της δομημένης ιεραρχικής κοινότητας πιστών που ακολουθούν τον “φωτισμένο” προφήτη/καθοδηγητή και το ιερατείο του. Η διαδικτυακή εποχή τους έχει καταδικάσει και αυτούς στην αφάνεια, μαζί με τις επίσημες εκκλησίες, τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, τους ποικίλους συλλόγους, τις λέσχες αποφοίτων, τις μουσικές υποκουλτούρες και, τέλος πάντων, όλες σχεδόν τις οργανωμένες ομάδες... κλειστές/συνωμοτικές ή ανοιχτές/“οριζόντιες”. Επομένως, πράγματι, το θέμα της λαικής αποδοχής το έχουν χάσει προ πολλού όλοι τους, μόνο ως καλτίλα και μουσειακό είδος στέκουν ακόμη.
Λέτε οι από πάνω να συνεχίζουν τις μπίζνες με πλήρως απαξιωμένες γκιοζίστικες γκρούπες, που βρωμάνε 80ίλα περισσότερο και από κασέτες του Στάθη Ψάλτη, και δεν γεμίζουν ταξί ούτε με αίτηση; Σαιεντολόγοι, Μπαχάι, Wiccούδες, εκκλησίες του Σατανά, Riley Martin, νεκρομάντες κτλ είναι πιο τελειωμένοι και απ’ τον Σιμεόνε στην Ατλέτικο. Επιμένω: μη δίνουμε αξία σε ανύπαρκτους.
Σε συνθήκες 4ης βιομ επανάστασης, εικονιστικού ανθρωποτύπου, ψηφιοποίησης των πάντων, το placebo που μας σερβίρεται καθημερινά ως υποκατάστατο νοηματοδότησης του βίου και (εν μέρει) μεταφυσικής ενατένισης αποτελεί αυτό περίπου που έγραψα παραπάνω. Life coaches, αυτοβελτιωτές, τρέινερς, κάνσελορς, πακέτο με πτυχές ανατολίτικων ή ψευδοεπιστημονικών new age πρακτικών, συνήθως απόλυτα χρηστικών και πλήρως αποπνευματικοποιημένων (βλ γιόγκες, (ψευδο)διαλογισμοί για calming, κρυσταλοθεραπείες, ηχητικά κύματα κτλ), και όλα 100% φιλτραρισμένα από δυτικό λίμπεραλ/woke πρίσμα.
Και φυσικά το ευαγγέλιο του νέου ατομικισμού επιβάλλει την κατευθείαν προσωπική επαφή με όλα τα ανωτέρω, χωρίς ανάγκη διαμεσολάβησης ιερατείων και ένταξης σε συγκροτημένες αποκρυφιστικές ή άλλες εταιρίες, όπως συνέβαινε μέχρι σχετικά πρότινος. DIY είναι η φάση σήμερα. Ανοίγεις το pc, κατεβάζεις τις οδηγίες, βαράς το daily μεντιτέισιον, πίνεις τα no depress της eusensia, αγοράζεις και τις βιβλιάρες του Antony Robbins και αρχινάς. Αυτό τουλάχιστον βλέπουμε παντού γύρω μας, αν υπάρχει και κάτι άλλο, κρυμμένο κτλ, πολύ ευχαρίστως να συζητηθεί με απτά στοιχεία και αποδείξεις.
Και το κακό ΔΕΝ περιορίζεται στον απέναντι λόφο. Εσύ ανώνυμε νο1, ως ενεργός Χριστιανός Ορθόδοξος που ασχολείσαι, θα ξέρεις καλύτερα από εμένα ότι πέρασε και εντός Εκκλησίας. Να μιλήσουμε για ρασοφόρους-ψυχοθεραπευτές που έπιασαν στασίδι στις εκπομπές της Φλέσσα; Να αρχίσουμε ιστορίες για αρχιμανδρίτες, που αφού έχτιζαν για δεκαετίες μια βάση φανατικών ακολούθων εντός εκκλησίας, τα πέταξαν για να φορέσουν τζινάκι/πολύχρωμο τίσερτ και να ξεκινήσουν καριέρα κόουτς στο γιουτιούμπι, εξαργυρώνοντας την εξαιρετική δημοφιλία που απέκτησαν ως πνευματικοί (my ass) κληρικοί; Για Φάρους σβηστούς που ξεπατίκωσαν όλη τη γουοκ/λοατκική ρητορεία για να την εμφυσήσουν στο true χριστιανικό κοινό (το “μικρό ποίμνιο”, ίσως το τελευταίο οχυρό πριν το Τέλος); Περιττό να αναφέρουμε ότι αν όλοι αυτοί δεν φορούσαν ποτέ το επανοκαλύμμαυχο δεν θα τους ήξερε ούτε ο περιπτεράς τους. Θα ήταν απλά κάποιοι μέτριοι μπαρμπουτσολόγοι του σωρού, που βάζουν χέρι στην τσέπη και πιάνουν παπούτσι.
Τουλάχιστον, από αυτήν την άποψη, για τους ΧΟ ήταν πολύ καλύτερα πριν. Τότε είχες απέναντί σου τον χαρισματικό πεντηκοστιανό, τον σαιεντελόγο, τον ρωσσελικό, τον σατανιστή, τον μαύρη μαγεία πλάκωσε, τον ταντρικό, τον ζεν. Τέλος πάντων, ήταν ξεκάθαρα τα πράματα. Ο καθείς είχε την μεταφυσική του ταυτότητα, ανήκε κάπου, και συνεπώς ήξερες να φυλάγεσαι (αν το ήθελες).
(συνεχίζεται...)
Τώρα για τεκτονισμό δεν ξέρω πολλά, οπότε δεν θίγω το συγκεκριμένο ζήτημα στον πυρήνα του. Το σίγουρο όμως είναι ότι δεν ταυτίζεται εννοιολογικά με τον αστικό φιλελεδισμό. Άλλο η υπαρκτή (υπαρκτότατη) καταγωγική σχέση Μεταρρύθμισης και Τεκτονισμού με το εν λόγω ιδεολογικοπολιτικό σύστημα -μη ξεχνάμε, αυτονομημένο πλήρως ήδη από τα τέλη του 18ου αιώνα και απογαλακτισμένο από θρησκευτικούς/μεταφυσικούς μανδύες εδώ και αιώνες- και άλλο να υπονοούμε ότι το παγκόσμιο τεταρτοβιομηχανικό σύμπλεγμα στηρίζεται σε Ελβετούς Καλβινιστές και στοές της Ζακύνθου.
Το σημερινό λιμπεραλιστικό σύμπλεγμα μας υπερβαίνει όλους, ατομικότητες, κοινωνίες, έθνη, λόμπι, ομάδες… Μην το απλοποιούμε σε πρόσωπα και οργανώσεις. Άσε που και τα τεκτονικά ιδρύματα, φαντάζομαι, κατήντησαν ρετρό καταστάσεις, χωρίς κόσμο, με δέκα φαντασμένους χαζοβιόληδες που συζητάνε για sp500 και τένις (καλά το έθεσες ανώνυμε νο2). Τώρα αν ο Κούλις ή ο Δένδιας είναι μασοναριά δεν το γνωρίζω. Εικάζω ότι πιθανότατα είναι. Αφού είναι μπασμένοι σε όλα τα αμερικάνικα think tanks/λέσχες/σαλόνια, έχει και από 40 ΜΚΟ το κάθε σόι, η Μασονία θα τους γλίτωνε; Γενικώς όλα μες το παιχνίδι. Αλλά και να μην είναι… να, το ίδιο απορριπτέοι θά ‘ταν.
Μιας και τό φέρε η κουβέντα, να το ξαναπούμε δυνατά: ΚΑΘΕ οργανωμένη ομάδα μεγάλης κλίμακας επί δυτικού εδάφους, ανεξαρτήτως προσανατολισμού, ενδιαφερόντων, μεταφυσικής ή μη τοποθέτησης, ιδεολογίας, αισθητικής κτλ αποτελεί εργαλείο (συνειδητά ή ασυνείδητα) του 4οβιομηχανικού Κτήνους. Ο μαγνήτης όλα τα τραβάει.
Γιατί τα λέω αυτά (και τα υπόλοιπα πιο πάνω για τις προφητείες και τα 666); Μήπως προς υπεράσπιση παλαιολιθικών ουφολόγων και τεκτόνων; Μη γένοιτο… Υπάρχει όμως ο κίνδυνος της εκ δεξιών πλάνης (έτσι δεν λέγεται στην ορθόδοξη ασκητική;). Του υπαρκτού ψεκασμού. Όχι του ψεκ ως καραμέλα φιλελέ και “ορθολογιστών” αριστερώνε (βλ το ξεβράκωμα του κοροδοιού), αλλά κανονική, ουσιαστική συνωμοσιολογία. Δείτε τους ytbers με τις χαλκευμένες προφητείες και τα επιστολόχαρτα του Κυρα-Αλοιφά. Οι ίδιοι ακριβώς είναι που διαδίδουν τα γνωστά φύκια για τέκτονες και ιλλουμινάτηδες και πετάνε την μπάλα άουτ. Κάνανε μάγκα τον Μανέα κάποτε, τώρα τον κάθε Νικόλαο Λάο και Ευστάθιο Λιακόπουλο (άλλος Λιάκο αυτός…). Καλά ντάξει… Τέλος πάντων, επειδή ανάμεσα σε έναν ψέκ σανοπώλη των σόσιαλ και έναν random ακροκεντρώο/φιλελέφτ (αυτά τα δύο υπάρχουν πλέον στην πιάτσα, τα υπόλοιπα μας χαιρέτησαν προ πολλού) θα επέλεγα αστραπιαία τον πρώτο, κάπου εδώ σταματά ο εξάψαλμος. Άντε και καλή συγκυβέρνηση, μάγκες. Βελό για ΥΦΕΘΑ τι δίνει;
Το όνομα του βιβλίου είναι "Το χάραγμα του Αντίχριστου στην Ορθόδοξη παράδοση" των εκδόσεων "ΙΩΝΑΣ". Συγγραφέας είναι ο Καλαμαράς Μελέτιος.
C θα συμφωνήσω μαζί σου. Ειδικά για το κομμάτι των παπάδων. Εγώ, συγκεκριμένα, τους ονομάζω "παπαδιάσημους" και να ξέρεις ότι παπάδες οι οποίοι δεν είναι "φρού-φρού και αρώματα" και πατάνε στα πόδια τους, δεν τους έχουν σε καμία εκτίμηση. Και για να γίνω συγκεκριμένος. Ας πιάσουμε αυτούς για τους οποίους μίλησες έναν προς έναν. Ας πούμε ο ιερέας Φ. ο οποίος είναι πολυγραφότατος. Μια περίοδο που τον έχανες, που τον έβρισκες μιλούσε για το ότι η εκκλησία είναι "αγάπη" άρα θα πρέπει να δέχεται και την σεξουαλική παρεκτροπή ως ένδειξη "αγάπης". Ο ίδιος, καθώς έχω παρακολουθήσει όλες τις διαδικτυακές ομιλίες του, κάθε φορά που μιλούσε για τα θαύματα του Χριστού πάντα, μα πάντα, τελείωνε την κουβέντα του υπονοώντας ότι είναι απλές αρχετυπικές ιστορίες και τίποτε παραπάνω.
Ας πιάσουμε τον πρώην πάτερ και νυν "life coach" ο οποίος ήταν επίσης πολύ "αγαπούλης". Δεν έχω να πω πολλά για αυτόν πέρα από μια ιστορία που είχε πει ο ίδιος! Όταν ήταν στους ιερούς τόπους μια δαιμονισμένη τον πλησίασε και του είπε ότι θέλει να τον βάλει να κόψει τα γένια και και τα μαλλιά του. Εν τέλει τα κατάφερε...
Επόμενος "αγαπούλης", ο Λ. Π. Πολυγραφότατος και αυτός. Αυτός μιλάει παραπάνω για τον Θεό αλλά πάντα με όρια. Ο Θεός ποτέ δεν θυμώνει, ποτέ δεν ζητάει, ποτέ δεν απαιτεί αλλά μόνον "αγαπάει".
Και βέβαια, η αγαπημένη μου κατηγορία "παπαδιάσημων"! Οι "παπά ψυχολόγοι"! Εκεί είναι που πέφτει και το γέλιο της αρκούδας. Άνθρωποι οι οποίοι παίρνουν στα σοβαρά τις θεωρίες του Φρόιντ και του Γιούνγκ(οι οποίες πλέον διδάσκονται στα πανεπιστήμια ως κάτι το παρωχημένο) και τις συνδυάζουν με μπόλικο Χριστό. Βέβαια ξεχνάνε την απολύτως υλιστική ρίζα όλων των σχολών της ψυχολογίας, ακόμη και το μίσος (ή την απάθεια από τον Γιούνγκ) απέναντι στο πρόσωπο του Χριστού. Αλλά ως κλασικοί ψυχολόγοι βάζουν σε έναν κουβά Φρόιντ, Γιούνγκ, Joseph Campbell και Χριστό και το αποτέλεσμα του αναδευτηρίου βγαίνει στις εκπομπές και στα βιβλία τους. Είναι βασικά μικροί Jordan Petersons με ράσα. Και μάλιστα έχω μάθει ότι ένας από αυτούς βγάζει και καλά λεφτά κάνοντας private practice ως ψυχολόγος.
Η δική μου απάντηση απέναντι σε όλους αυτούς, που με έναν μαγικό τρόπο είναι όλοι τους liberals, είναι η εξής. Η "αλήθεια" και η "αγάπη" δεν έχουν την σημασία που τους δίνουμε εμείς. Είναι μεταφυσικές έννοιες. Η σημασία τους είναι αντικειμενική και συγκεκριμένη, δεν λαμβάνουν αυτές οι λέξεις την υποκειμενική σημασία που τους δίνουμε εμείς. Αυτό θα ήταν νομιναλισμός. Ναι, ο Θεός είναι αγάπη και αλήθεια , αλλά είναι και πρόσωπο. Το πρόσωπο του Χριστού. Ο Χριστός δεν ήταν life coach, ο Χριστός δεν είπε να συνεχίσεις να αμαρτάνεις. Ο Χριστός είπε «... σε συγχωρώ, φύγε, και μην ξανάμαρτήσεις». Ο Θεός δεν είναι μόνο αγάπη παιδιά, είναι και (πολύ) μετάνοια. Υπάρχει μια τάση να γίνει liberalized και η δική μας εκκλησία όπως συνέβη με τους καθολικούς μετά το Vatican II. Δεν νομίζω όμως να τους περάσει. Υπάρχουν, ακόμη, πολλοί κληρικοί που είναι σοβαροί.
Υπάρχει αυτή η τάση που αναφέρεις πολύ έντονα, και δυστυχώς όλο και ενισχύεται λαμβάνοντας ενίσχυση από συγκεκριμένους κύκλους. Ειδικά στο εξωτερικό (επειδή έχω γνωρίσει κατά το διάστημα που εργαζόμουν στην Αγγλία αρκετούς Άγγλους που είχαν ασπαστεί την ορθοδοξία και λόγω οικογένειας γνωρίζω και άτομα στην Αμερική) έχουν δυσφημίσει την ελληνική ορθόδοξη εκκλησία σε τρομερό βαθμό, καθιστώντας την περίπου συνώνυμο του μοντερνισμού. Μιλάω για κύκλους θεολόγων (βλ πχ Fordham) και διάφορους παρατρεχάμενους του ΟΠ και της ελληνικής εκκλησίας στην Αμερική
Ισχύει παιδιά. Αν οι παπαδιάσημοι έλεγαν ακριβώς τα ίδια χωρίς ράσο, θα βαρούσαν μύγες όπως τόσοι και τόσοι άνεργοι ψυχολόγοι. Εκμεταλλεύονται το σχήμα τους και το εκκλησίασμα που τρέχει να τους ακούσει και να αγοράσει τα βιβλία τους. Ο καθένας εκδίδει ένα βιβλίο το τρίμηνο, εμφανίζονται σε κανάλια, τους τηλεφωνούν πιστοί από όλη την Ελλάδα και την ομογένεια για πνευματικές συμβουλές. Ούτε στα πιο τρελά τους όνειρα αν ήταν απλοί λαϊκοί.
Αόριστες αγαπολογίες και ανθρωπισμοί σαν μκο του Σόρος και κατάργηση των λέξεων Χριστός-Ορθοδοξία. Ο Θεοφ Φ. είπε σε μια βιβλιοπαρουσίαση ότι δεν έχει νιώσει ποτέ τον Χριστό αν και έχει γράψει για τις δωρεές του και το Αγ Πνεύμα "δεν θα σώσει τη ζωή μας" όσο η ψυχοθεραπεία. Το χειρότερο; Υπάρχουν πιστοί που θεωρούν τους liberals ιερωμένους χρήσιμους γιατί φέρνουν κοσμικούς ανθρώπους στην εκκλησία που αλλιώτικα δεν θα έρχονταν. Λάθος. Προσωπική πελατεία ψαρεύουν.
Όσο και αν ξενίζει, με αυτή την έννοια καλά έπραξε ο Ανδρέας Κ. Κάποια πράγματα καλύτερα να τα κάνεις ως λαϊκός παρά ως ιερωμένος. Μακάρι να ακολουθήσουν και άλλοι. Αυτοί μπήκαν στον κλήρο όταν άρχισε να επανέρχεται η ορθοδοξία και να γεμίζει ο Άθως με νεαρόκοσμο. Τώρα που άλλαξε η "μόδα" άλλαξαν και αυτοί.
https://www.youtube.com/watch?v=_EfAs3Ch48g
τα παντα-ολα ειναι αναλωσιμα προιοντα στην εποχη μας, οι θρησκειες οι κοσμοθεωριες ακομα και οι ανθρωποι. και ο καθενας για να σταθει ανταγωνιστικα στην αγορα πρεπει να βελτιωσει την πραγματια του κανοντας το marketing που απαιτουν οι καιροι. οι πληβειοι θα βολευτουν με καταστροφολογικα βιντεο προφητειων στο γτ, με αντιχριστους/γ παγκοσμιο/αγ σοφια χωρις μιναρεδες. και οι εκδυτικισμενοι μεσοαστουληδες που εχουν βγαλει και ενα πανεπιστημιο θα μαστουρωσουν με life-coach και ρασιοναλιστικες αγαπολογιες φαρων και βαψομαλλιαδων. για ολους εχει..
απο εκει και περα, παγια και διαχρονικη τακτικη της Δυσης και των ξενων κεντρων ειναι η αλωση εθνικα συνεκτικων και πολιτισμικα ομογενοποιημενων κοινωνιων που διατηρουν τις παραδοσιακες αναφορες τους. αυτο γινεται ειτε με νεο-φονταμενταλιστικες παραεκλλησιαστικες αιρεσεις ειτε με new-age σεκτες. η μετακομουνιστικη ανατολικη ευρωπη των 90s αποτελει ενα πολυ κατατοπιστικο case study για πως διαβρωνονται πολιτισμικα και αξιακα ολοκληρες κοινωνιες απο τα δυτικα παρακεντρα. οι ελευθερες αγορες και οι ιδιωτικοποιησεις δεν φτανουν, πρεπει να ασκηθει ηγεμονια, πρεπει να χτυπησουν στον πυρηνα. αν αλλαξει ή διαβρωθει καταλυτικα ο τροπος του θρησκευειν αλλαζει και ο πολιτισμος.
οπως η παπικη Δυση εστελνε τους μισιοναριους για να προωθησει τους γεωπολιτικους σχεδιασμους της μεσω της θεολογικης soft power (βλεπε τους ορθοδοξους ουνιτες στην ανατολικη ευρωπη), σημερα η Αυτοκρατορια βομβαρδιζει τους βασαλους της με new age παραθρησκειες, ''human rights'' και diversity, lgtb 57 φυλα και ''παρελασεις'', πολυπολιτισμικοτητα και ''ανθρωπισμο''. για μενα δεν υπαρχει καμια διαφορα αν καποιος εμπλεξε επαγγελματικα με την σαιεντολογια ή αν δουλευει σε μκο του σορος και της open society. ειναι το ιδιο επικινδυνος, το ιδιο χρησιμος ηλιθιος της ντπ, το ιδιο εχθρικα διακειμενος σε οτιδηποτε το φυσιολογικο και το υγιες. εργαζεται για αλλοτρια συμφεροντα, ειναι γενιτσαρος, ειναι δοσιλογος, διασπειρει ξενη προπαγανδα, ειναι υποπτος για διενεργεια κατασκοπευτικων δραστηριοτητων σε βαρος της χωρας (βλεπε την υποθεση του κεφε στις αρχες των 90s)
σε διανοητικο επιπεδο, σκληροι απολογητες της ''φρακταλικης'' δυστοπιας οπως ο στ ραμφος τα λεγανε χωρις κανεναν ενδοιασμο πριν μια δεκαετια, στην εποχη των μνημονιων. οτι δεν ειμαστε αρκετα προτεσταντες (αρα και αρκετα ''εκσυγχρονισμενοι'' ή ευεπιφοροι στον εκσυγχρονισμο), οτι η ορθοδοξια και το κοσμοειδωλο της εμειναν στασιμα τον 11ο αιωνα, οτι παραειμαστε rum ordodox και τριτοκοσμικοι, οτι η ορθοδοξια πρεπει να μεταρρυθμιστει, οτι λογω της ορθοδοξιας δεν εχουμε τα εφοδια και τις δυνατοτητες να σταθουμε ανταγωνιστικα στον ψηφιακο μετα-νεωτερικο κοσμο.. οι ''φαροι και οι γλαροι'' (που εχουν χεσμενη την φωλιτσα τους με διαφορα) και οι ξανανιωμενοι βαψομαλλιαδες που το ριξανε στον αγαπουλισμο πανω σε αυτην ακριβως την γραμμη κινουνται.
''αστικος φιλελευθερισμος και μασονια'' ειναι τεραστιο θεμα, απαιτει εκτενεις ιστορικες αναφορες και αναλυση. θα αρκεστω μονο να πω τα εξης: στον προτεσταντικο βορρα και στον αγγλοσαξωνικο κοσμο γενικοτερα, ο ελευθεροτεκτονισμος και οι παραδοσεις του αποτελουν αναποσπαστο τμημα της εθνικης ταυτοτητας και της πολιτισμικης ιδιοπροσωπειας. τιποτα το περιεργο ή το ''υποπτο''. επι της ουσιας και για να ακριβολουγουμε, ο φιλελευθερισμος συγκροτει την κοσμικη/υλικη/εκκοσμικευμενη εκφραση της μασονιας. και η μασονια αποτυπωνει και εκφραζει την μεταφυσικη/αλληγορικη/ιδεαλιστικη/παραθρησκευτικη διασταση του αστικου φιλελευθερισμου
υγ ψυ-χο-να-ρκω-τι-κα.. μπορει τα διαφορα νεοποχιτικα παραμαγαζα να αδειασαν απο κοσμο (σε αυτο c δεν εχεις αδικο) αλλα αν ριξεις μια ματια στις ηλεκτρονικες πλατφορμες με τους ζενιαρς να ανταλασσουν συνταγες μαγειας και spells επειδη ''σιγα.. its ok!'', να αναλυουν αποκρυφισμους, law of attraction, sex magick και ο,τι αλλη αρχιδια κυκλοφορει στην πιατσα, τοτε συνειδητοποιεις οτι οι εσχατοι καιροι ειναι ηδη εδω. ολα τα αλλα να χαμε να λεγαμε..
Ενδιαφέρον το σχήμα της διπλής όψης του ίδιου νομίσματος φιλελευθερισμού/ τεκτονισμού. Αν και υποθέτουμε ότι δεν είναι ακριβώς ιδεαλιστικό το ντε'ι'στικό φιλοσοφικό υπόβαθρο περί ματς και τα ρέστα που προωθούν οι κεντρικές στοές.
Παράλληλες εσωτεριστικές οργανώσεις που ελέγχονται αφανώς ή εμφανώς από τις κεντρικές στοές είναι πιθανό να έχουν όντως ιδεαλιστικό φιλοσοφικό υπόβαθρο. Αλλά μάλλον λειτουργούν ως "μεταρομαντικά προσωπεία" για να τραβάνε κόσμο από ομάδες νεολαίας (rock, metal κλπ) και στην πραγματικότητα υποκινούνται από το κεντρικό δίκτυο των θιασωτών της μηχανιστικής Διαφωτιστικής σκέψης.
Μασονία με αμιγώς μεταφυσικό χαρακτήρα δεν υπάρχει σήμερα (μιλάω για γενικές τάσεις, δεν μιλάω για συγκεκριμένες στοές που μπορεί να αποτελούν εξαίρεση). Στην "καλύτερη" περίπτωση να ντύνουν πρόχειρα τα δόγματα του διαφωτισμού με μια ψευδο-θρησκευτική και ψευδό-υπερβατική αίγλη αλλά μέχρι εκεί.
Ισχυρίζεσαι ο ερχομός του Χριστού και η ανάσταση νεκρών είναι πολύ κοντά; Αυτό μας λες; Αν είναι θέλημα Θεού ας γίνει. Καθαρός ουρανός.....τι φοβόμαστε; Όμως μιλάς πολύ αόριστα. Επειδή τα z generation κάνουν law of attraction θα γίνει ΔΠ; Μπορείς να φέρεις προφητείες αγίων γερόντων να τις δούμε και εμείς; Αξιόπιστες όχι του Βελαζόπουλου.
''Ισχυρίζεσαι ο ερχομός του Χριστού και η ανάσταση νεκρών είναι πολύ κοντά; Αυτό μας λες;......''
ο,τι ηταν να ''ισχυριστω'' το ''ισχυριστικα'' οσο γινοταν πιο συνεκτικα και τεκμηριωμενα στην τοποθετηση που εκανα. το αυτο επραξα και στις τοποθετησεις που εκανα στο προηγουμενο ποστ. το θεμα των προφητειων νομιζω οτι αναλυθηκε αρκετα. εγω τουλαχιστον δεν εχω να συνεισφερω τιποτα περισσοτερο πανω στο συγκεκριμενο ζητημα. με τον ορο ''εσχατοι καιροι'' συνηθως αναφερομαστε σε μια εποχη μεγαλης ηθικης και αξιακης καταπτωσης, παρακμης, εκφυλισμου, παραδοξων καταστασεων και γεγονοτων, κοινωνικης συγχυσης, ελλειψης επικοινωνιας μεταξυ των ανθρωπων, αντιστροφης των αξιων και των εννοιων, φαυλοτητας..
''εσχατοι καιροι'' ειναι μια εποχη οπου το κακο και το ψευδος κατισχυουν με εναν απολυτο και ολοκληρωτικο τροπο δηλητηριαζοντας τα παντα. νομιζω οτι βρισκομαστε σε μια τετοια εποχη, δυστυχως.. (και σιγουρα οχι μονο επειδη καποια πιτσιρικια παιζουν ouija board ή πηγαινουν στην βιλα λεβιδη για να επιδοθουν σε αποκρυφιστικες τελετες). διανυουμε τα ''πρωιμα εσχατα'' κατα μιαν εννοια και κατα εναν τροπο. αυτη την αισθηση εχω τουλαχιστον, μακαρι να κανω λαθος. οπως και να χει, δεν προσπαθησα να παραστησω τον μελλοντολογο
ειμαι υπευθυνος για αυτα που λεω, οχι για αυτα που καταλαβαινει ο καθενας..
υγ αυτα περι ''καθαρου ουρανου'' κτλ υποδηλωνουν εμμεσως μια αρκετα μεγαλη αυτοπεποιθηση και βεβαιοτητα για ορισμενα πραγματα, στα ορια της υπερηφανειας θα μπορουσε να πει κανεις. ο χριστιανος οφειλει να ειναι ταπεινος και στο φρονημα και στο ηθος..
Για το παιδί που ζήτησε προφητείες
Υπάρχει πολύ υλικό Παραθέτω μόνο αυτές που αναφέρθηκαν σε αυτό το ιστολόγιο
Γέρων Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός https://www.youtube.com/watch?v=GV7R_TMvWdc
Γερόντισσα Λαμπρινή Βέτσιου https://www.youtube.com/watch?v=1_dccVv07O4
https://www.youtube.com/watch?v=Tf50jU7igEo όχι εξακριβωμένα αυθεντικές
Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ Οι περισσότερες είναι πλαστές
Ιερομόναχος Seraphim Rose Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ δυστυχώς εξαντλημένο
Άγιος Νείλος https://www.impantokratoros.gr/B7CF7301.el.aspx
Διάφορες προφητείες για το σεισμό στην Τουρκία είναι πλαστές. Μην κάνουμε διαφήμιση.
Για τον βίο του Αγίου Παϊσίου ψάξε τα βιβλία του αρχιμανδρίτη Χριστόδουλου Αγγελόγλου
Για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό εδώ https://www.politeianet.gr/books/9789606678226-kosmas-o-aitolos-damianos-o-agios-kosmas-o-aitolos-oi-profiteies-tou-304865 Έχει τις αυθεντικές προφητείες συγκεντρωμένες.
Όσοι τις επικαλέστηκαν στα προηγούμενα σχόλια τις θεωρούσαν εκ Θεού όχι συμβολικές. Και τα “ύστερα του κόσμου” γεγονός σύμφωνο με εκκλησία όχι λαϊκή έκφραση αγανάκτησης για την παρακμή. Καλύτερα να βρεις έναν πνευματικό με διάκριση. Μην εμπιστεύεσαι το internet