του Αχιλλέα
Στην εποχή της μεταμοντέρνας παρωδίας υποθέτουμε πολλές φορές ότι τα έχουμε δει όλα. Δεν είναι πια συχνό φαινόμενο να μένουμε ενεοί γιατί η αθλιότητα και η άνευ ορίου παρακμή έχουν γίνει καθημερινή πραγματικότητα. Ωστόσο αυτή την φορά το πολιτικό σύστημα εξουσίας του φιλελευθερισμού, δείχνοντας ότι η avant-garde τέχνη δεν είναι νεκρή και ότι ο σουρεαλισμός δεν είναι μόνον ένα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό ρεύμα, μας άφησε άφωνους! Όχι, δεν μιλώ για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν στέκομαι στα «εστιατόρια» που έχει ανοίξει η Νέα Δημοκρατία στον εθνικιστικό χώρο προκειμένου να δημιουργεί ιδεολογικές σαλάτες και πολιτικά αναχώματα. Δεν θέλω καν να εστιάσω σε μάγειρες ιδεολογημάτων που ενώ επί δεκαπέντε χρόνια πετροβολούν την ιστορική μνήμη του Ιωάννη Μεταξά, αποκαλώντας τον δούλο του παλατιού και του αγγλόφιλου Γεωργίου Β’, μετά τον θάνατο του Κωνσταντίνου Β’ έγιναν εν μια νυκτί τόσο βασιλόφρονες ώστε να φιλοξενούν ρεπορτάζ για την Ισπανίδα Λετίσια που θα ζήλευε και ο Χρήστος Ζαμπούνης. Ούτε θα αναφερθώ σε «εστιατόρια» που απ’ τον θαυμασμό τους για την οικογένεια Μητσοτάκη ονόμασαν έντυπα με το παρατσούκλι του αποθανόντος επιτίμου. Όχι, δεν έχω όρεξη να γευματίσω σε ταπεινά ιδεολογικά σουβλατζίδικα της γειτονιάς! Σήμερα έχω όρεξη για πιάτα γκουρμέ. Επηρεάστηκα από το glamorous κλίμα των ημερών που διαμόρφωσε η έλευση των βασιλικών οίκων στη χώρα μας και θέλω να κάνω ρεπορτάζ για κάτι πολύ χλιδάτο. Για κάτι high class, με τους αφρώδεις οίνους να ρέουν σαν καταρράκτες στην άλλη μεριά του Ατλαντικού.
Τον τελευταίο μήνα οι εξελίξεις στον «συντηρητικό χώρο» (ο Θεός να τον κάνει) της Αμερικής είναι ραγδαίες και μας προκαλούν άφθονο γέλιο. Όντας πιεσμένοι από την φιλελεύθερη πραγματικότητα και σε καθημερινό τρέξιμο για τον επιούσιο, όταν ξεκλέβουμε λίγο χρόνο (πέρα από το προσωπικό διάβασμα, την γυμναστική κλπ) ρίχνουμε και μια ματιά στα διεθνή τεκταινόμενα του πολιτικού μας χώρου. Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθούμε τον τελευταίο καιρό τον πασίγνωστο rapper, Kanye West, να πρωταγωνιστεί -όχι επί σκηνής- στις ΗΠΑ. Ο τραγουδιστής πριν λίγο καιρό προχώρησε σε μία σωρεία αντισημιτικών σχολίων[i] τα οποία προκάλεσαν την άμεση μείωση της περιουσίας του. Συγκεκριμένα ο πρώην δισεκατομμυριούχος rapper έγινε εκατομμυριούχος εντός…μιας εβδομάδας!
Ο West μολονότι έγχρωμος υιοθέτησε τις πολιτικές θέσεις του μέσου λευκού Αμερικανού εθνικιστή. Το κακό, όμως, είναι ότι δεν κατάφερε να υπερβεί τις παθογένειες του «χώρου». Χωρίς να εμβαθύνει στα της δικής μας ιδεολογίας έμεινε στην κριτική του ρόλου του διεθνούς εβραϊκού παράγοντα και στην κατακεραύνωση των ιδεολογικών μας αντιπάλων. Αυτά όμως είναι τα εύκολα. Το πρόβλημα αρχίζει όταν πρέπει να μιλήσει κανείς ως εθνικιστής αντιπροτείνοντας λύσεις για τις παθογένειες της κοινωνικής συνθήκης που διαμορφώνει η ιδεολογική ηγεμονία του φιλελευθερισμού. Εκεί ο West έχασε την ευκαιρία να παρουσιάσει μια σοβαρή αντιπρόταση και προχώρησε στον γνωστό «Hollywood nazi» απολογητικό τόνο προς την ιστορική αξία του Αδόλφου Χίτλερ. Και μάλιστα, όπως ήταν αναμενόμενο, χωρίς να δώσει μια σοβαρή εξήγηση για το πώς ένας έγχρωμος άνθρωπος έγινε θιασώτης ενός πολιτικού σύμφωνα με τις φυλετιστικές θεωρίες του οποίου θα κατατασσόταν χαμηλά στην ανθρωπολογική ιεραρχία.
Στην όλη υπόθεση τρύπωσαν και δύο πολύ «ιδιαίτερες» προσωπικότητες του αμερικανικού «συντηρητικού» χώρου. Ο ένας ήταν ο ελληνο-εβραϊκής καταγωγής Milo Yiannopoulos, ο οποίος είχε απασχολήσει τον τύπο επί εποχής Τραμπ καθώς δήλωνε συντηρητικός και ανοιχτά ομοφυλόφιλος. Βέβαια, ο ίδιος αναφέρει ότι πλέον «γιατρεύτηκε» και μάλιστα έγινε και Καθολικός χριστιανός![ii] Ο δεύτερος ήταν ο Nicholas J. Fuentes ο οποίος παρουσιάζει εκπομπές ακροδεξιού περιεχομένου τα τελευταία επτά χρονιά από το δωμάτιό του στο σπίτι των γονιών του, κάτι το οποίο είναι μάλλον επικερδές για τον ίδιο καθώς είναι ήδη εκατομμυριούχος(!) παρά το νεαρό της ηλικίας του. Οι πηγές χρηματοδότησής του είναι άγνωστες καθώς ο ίδιος είναι μία από τις απαγορευμένες προσωπικότητες σε όλα τα μεγάλα streaming sites.
Αυτή η τριπλή ομάδα κατάφερε να αγγίξει τα όρια της αστειότητας καταλήγοντας στις τηλεοπτικές εκπομπές του συνομωσιολόγου Alex Jones αλλά και του ακροδεξιού Τραμπικού Gavin Mcginnes. Μία εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις και όσες και εάν χρησιμοποιήσουμε δεν είναι αρκετές. Ο Kanye West εμφανίστηκε στην τηλεόραση με μαύρη κουκούλα ανακηρύσσοντας τον εαυτό του θαυμαστή του Χίτλερ και ναζί![iii] Επίσης, στην συνέντευξη που παραχώρησαν στον Mcginnes, ο Nicholas Fuentes ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «…όλα τα παιδιά αγαπούσαν τον Χίτλερ…»[iv] μπροστά σε έναν εμφανώς αμήχανο Mcginnes ο οποίος είχε τεθεί, προφανώς από κάποιον, σε ρόλο πυροσβέστη έτσι ώστε να μην ξεφύγει τελείως η κατάσταση.
Τελικά η γελοιότητα φαίνεται πως αποτελεί παθογένεια του πολιτικού μας χώρου από την οποία δεν μπορούν να ξεφύγουν ούτε δημοφιλείς άνθρωποι. Δρα σαν το ύπουλο δηλητήριο. Έχει σαπίσει τον εθνικιστικό χώρο διεθνώς. Ομοφυλόφιλοι άνδρες μικτών φυλετικών προελεύσεων, έγχρωμοι τραγουδιστές που εκφράζουν την πλέον υλιστική κουλτούρα και ημιπαράφρονες δημοσιοκάφροι θέλουν να υποστηρίξουν εθνικιστικές θέσεις και βρίσκουν έμπνευση (ανάμεσα στο τόσο ευρύ φάσμα της εθνικιστικής ιστορίας) στον Χίτλερ!! Ή βρισκόμαστε μπροστά στο πιο μεταμοντέρνο χάος ή οι μυστικές υπηρεσίες της φιλελεύθερης εξουσίας μας έχουν πάρει τόσο πολύ στο δούλεμα ώστε να ιδρύουν πλέον «εστιατόρια» ιδεών που αλλοιώνουν την εθνικιστική θεωρία με διαστημικές ταχύτητες.
Η συγκεκριμένη ιστορία μετατράπηκε σε κανονικό τσίρκο με την εμπλοκή του βαρέως πυροβολικού της ακροδεξιάς στην όλη υπόθεση. Ο ίδιος ο Τραμπ φιλοξένησε τον rapper, όπως και τον Fuentes, στην βίλα του στο Mar-a-lago![v] Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να καταλάβουμε ότι προφανώς έχουμε την προετοιμασία ενός νέου μενού το οποίο θα μοιραστεί μέχρι το 2024. Πέρα πάντως από τα «μαγειρέματα» ιδεών στα οποία επιδίδονται τα νέο-εθνικιστικά «εστιατόρια» στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι χάνουμε μια καλή ευκαιρία. Αν ο West ήταν περισσότερο καταρτισμένος και γνώριζε ιστορία πολιτικών ιδεών, θα μπορούσε να βρει καταφύγιο στον πλούτο της ρομαντικής πολιτικής θεωρίας και να αποφύγει τις παγίδες των ΜΜΕ. Θα μπορούσε ακόμη και να δώσει μια στρασερική ή εθνικομπολσεβικική απόχρωση στον λόγο του, αν ήθελε ντε και καλά να σταθεί στα κινήματα του μεσοπολέμου. Έτσι, θα ήταν σε θέση να χτίσει αργά, μεθοδικά και σταθερά έναν σοβαρό εθνικιστικό αντιπολιτευτικό λόγο χωρίς οι αντίπαλοι να σηκώσουν την γνωστή «αντι-Χίτλερ» καμπάνια με επιτυχία. Θα μου πείτε, βέβαια, ότι αν έκανε κάτι τέτοιο θα έχανε την στήριξη του Τραμπ. Έτσι είναι η μεταμοντέρνα καπιταλιστική εποχή μας. Ο δημόσιος λόγος και η πολιτική είναι δέσμιοι της μαλακίας και αποφεύγουν τη σοβαρότητα.
Τέλος, το μοναδικό πραγματικά ενδιαφέρον στοιχείο το οποίο βγήκε από όλη αυτή την πραγματικά γελοία υπόθεση είναι το ότι ο Kanye West δήλωσε πως, χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει, ο προσωπικός του γυμναστής ήταν πρώην πράκτορας των μυστικών υπηρεσιών[vi] και, όπως δήλωσε και ο ίδιος αναλυτικά στο Twitter, ο γυμναστής του ήταν υπεύθυνος για να του χορηγεί αντιψυχωτικά φάρμακα προκειμένου να «συμπεριφέρεται καλύτερα».[vii]
[i] https://www.forbes.com/sites/marisadellatto/2022/12/02/kanye-wests-anti-semitic-troubling-behavior-heres-everything-hes-said-in-recent-weeks/ [ii] https://www.scmp.com/magazines/style/celebrity/article/3200934/who-milo-yiannopoulos-kanye-wests-new-right-hand-man-taking-donald-trump-us-president-2024-ye [iii] https://thehill.com/homenews/media/3758250-masked-ye-goes-on-antisemitic-tirade-on-infowars-i-see-good-things-about-hitler/ [iv] https://www.reddit.com/r/PublicFreakout/comments/zef4fp/nick_fuentes_when_i_was_a_kid_kids_loved_hitler/ [v] https://www.nbcnews.com/politics/donald-trump/story-trumps-explosive-dinner-ye-nick-fuentes-rcna59010 [vi] https://www.youtube.com/watch?v=dKZDIbYB_W0&t=2s [vii] https://www.hotnewhiphop.com/446830-kanye-west-returns-takes-aim-at-personal-trainer-says-he-was-mentally-misdiagnosed
Σχόλια:
Δεν νομίζω ότι αυτά που λέει ο Kanye (τρελός ή όχι έχει μικρή σημασία) είναι διαφορετικά από αυτά που έλεγαν, πχ, ο Louis Farrakhan ή ο Elijah Muhammad του Nation of Islam; Και αυτοί κατά καιρούς έχουν δώσει δίκιο στον Χίτλερ (ο δεύτερος είχε και φιλία με τον G. L. Rockwell) για το εβραϊκό ζήτημα. Ανάμεσα στους Μαύρους Εθνικιστές της Αμερικής υπάρχει πολύ περισσότερο awareness για τον ιστορικό ρόλο των Εβραίων, από ό,τι στους λευκούς ακροδεξιούς. Γιατί αυτό; Γιατί κατά τη διάρκεια του υπερατλαντικού δουλεμπορίου (16ος-18ος αιώνας), σημαντικό ρόλο στο σκλάβωμα των Μαύρων της Αφρικής, το φόρτωμά τους σε καράβια και την πώλησή τους στην Αμερική, έπαιξαν Εβραίοι έμποροι. Δεν το ξεχνάνε αυτό οι οπαδοί του μαύρου εθνικισμού (δεν θα κατατάξω πάντως τον μαύρο αντιεβραϊσμό στα μεταμοντέρνα ιδεολογήματα, γιατί υπήρχε και στον 20ό αιώνα, στην ιδεολογία του Malcolm X, ή ακόμα πιο παλιά στον Marcus Garvey). Θυμίζω ότι ο Kyrie Irving ο μπασκετμπολίστας πριν κάτι μήνες είχε ανεβάσει στα ΜΚΔ του μια ταινία φτιαγμένη από Μαύρους εθνικιστές, που εξέταζε το ρόλο των Εβραίων σε αυτά τα γεγονότα. Το αποτέλεσμα ήταν να του κόψουν το μπάσκετ για ένα μήνα με την κατηγορία του αντισημιτισμού. O Kanye (και ο Kyrie) έχει επαφές με τους Black Hebrew Israelites (παραθρησκευτική οργάνωση Μαύρων εθνικιστών που ισχυρίζονται ότι οι πραγματικοί Ισραηλίτες ήταν Αφρικανοί και οι σημερινοί Εβραίοι είναι παιδιά του διαβόλου), οπότε αν εκτιμά τον Χίτλερ σαν πολεμιστή κατά των Εβραίων, είναι στα πλαίσια αυτών των ιδεολογημάτων, που δεν είναι νέα αλλά έχουν μεγάλη παράδοση σε ορισμένες παρυφές του μαύρου κινήματος (αν και πιστεύω ότι το "I'm a Nazi" το είπε για να πάρει clout).
Ο ορκωτός ελεγκτής είπε...Να είσαι καλά φίλε, ωραίο άρθρο.
Ο χώρος στην Αμερική είναι πραγματικός υπόνομος, αυτά που σχολιάζεις είναι απλά το καπάκι. Μιλάμε για έναν χώρο που "τραβάει" μόνο τρελούς και προβληματικούς τα τελευταία 15 χρόνια τουλάχιστον.
Ο Gavin McInnes εκ του ιδρυτικού πυρήνα του Vice. O yannopoulos με πατέρα Ελληνοϊρλανδό και μητέρα Εβραία.
Χωρίς να θέλω να προβοκάρω, ο αμερικάνικος συντηρητικός εθνικιστικός κλπ κλπ χώρος θα μπορούσε να συγκριθεί σε παράνοια, μόνο με τους ελληνόφωνους "εθνικούς". Κάποιοι θίγονταν παλιά όταν έλεγες ότι τα κεφάλια του παγανισμού (συγγνώμη για τους όρους, για να καταλαβαινόμαστε) είναι διεθνιστές κλπ. Έτσι και ο Αμερικάνος συντηρητικός θα σου πει: ο κανυε λέει την αλήθεια γι'αυτό τον εμφανίζουν τρελό κλπ
Ο/Η Ανώνυμος είπε...᾿Αρχικά, εἶδα μὲ συμπάθεια τὴν ξαφνικὴ ῥιζοσπαστικοποίηση τοῦ Γουέστ. Παρατήρησα ὅτι πολλοὶ "συντηρητικοί" καὶ "ἐθνικιστές" στὴ Δύση, ἔκαναν τὸ ἴδιο, θεωρῶντας την ὡς μιὰ ἐξαιρετικὴ εὐκαιρία γιὰ ἀποδόμηση τοῦ μεταπολεμικοῦ μύθου. Σύμφωνα μὲ αὐτόν, ὁ Αὐστριακὸς Ζωγράφος ἦταν μιὰ ἐνσάρκωση τοῦ ἀπόλυτου κακοῦ καὶ οἱ ᾿Εβραῖοι τὰ ἀθώα θύματά του πού πρέπει νὰ λαμβάνουν αἰώνια τὶς ἀπολογίες τῶν Εὐρωπαίων. ῾Η Εὐρώπη ἦταν ἡ μήτρα αὐτοῦ τοῦ κακοῦ ἄλλωστε. ᾿Επίσης, οἱ Εὐρωπαῖοι ὀφείλουν νὰ στηρίζουν μὲ κάθε τρόπο τὸ κράτος τοῦ ᾿Ισραὴλ (ὅτι κι ἄν κάνει αὐτὸ στοὺς γηγενεῖς Παλαιστινίους) καὶ νὰ ἀποσιωποῦν τὴν ἐβραϊκὴ καταγωγὴ πολλῶν Δυτικῶν πού συνείσφεραν στὴν "προοδευτική" κατρακύλα τοῦ κόσμου μας.
῾Ωστόσο, παρ' ὅτι ἔγινε πρώτη εἴδηση καὶ τὸ ADL ἀποκαθηλώθηκε στὴ συνείδηση πολλῶν ᾿Αμερικανῶν, θεωρῶ πώς σὲ βάθος χρόνου δὲν θὰ συμβεῖ κάτι οὐσιαστικὸ ἐξαιτίας αὐτῆς τῆς μεταστροφῆς τοῦ Ye. Χρειάζεται κάτι ἀκόμα. ῎Ισως μιὰ προσέγγιση τοῦ Ye μὲ τὸ ἀμερικανικὸ ᾿Εθνικὸ Κόμμα Δικαιοσύνης (NJP) νὰ παρήγαγε περισσότερα ἀποτελέσματα
Προτείνω τὸ παρακάτω βίντεο γιὰ ὅποιον δυσκολεύεται νὰ κατανοήσει ποιές εἶναι οἱ φράξιες τῆς "ἀντιδραστικῆς" Δεξιᾶς στὶς ΗΠΑ καὶ τὸν ἀγγλοσαξωνικὸ κόσμο γενικότερα:
https://www.youtube.com/watch?v=5VgqovWGTNk
-Eärendil
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πες τα βρε μάγκα επιτέλους. Τι βόθρος είναι αυτός ο φιλελεύθερος, ακροδεξιός χώρος παγκοσμίως; Τα ντόπια γκαρσόνια αυτές τις μέρες τραβάνε μαλακία με την Λετίθια αλλά όταν πρόκειται να αποδομήσουν συντηρητικούς εθνικιστές (Μεταξάς Δραγούμης) χύνουν δηλητήριο για την Βασιλεία. Γνωστοί κωλοτούμπες της πολιτικής με μόνη τους γραμμή την εξυπηρέτηση της προπαγάνδας ΕΕ και Νέας Δημοκρατίας. Οι Ρώσοι είναι μογγόλοι υπάνθρωποι, ο κανιβαλικός ρατσισμός του χιτλερισμού η μόνη ιδεολογία που πρέπει να ακολουθούμε, τα εργατικά ζητήματα είναι για τους κομμουνιστές, η Δύση είναι η μάνα μας, και άλλα τέτοια "νόστιμα" πιάτα. Εντωμεταξύ πέρσι στην τεράστια συζήτηση που αναπτύχθηκε εντός χώρου, όταν σας κατηγορούσαν για αντιδραστικούς, και υποστήριζαν την Γαλλική Επανάσταση και τον Διαφωτισμό, την Βασιλεία την έκραζαν και όποιον μίλαγε υπέρ της τον έβγαζαν "ακροδεξιό"!
Όσο για θλιβερούς δήθεν σοσιαλιστές, υποστηρικτές και καλά τριτοκοσμικών εθνικιστικών κινημάτων που στο ρωσοουκρανικό είναι λες και διαβάζεις το Γραφείο Τύπου του Μπάιντεν, δεν αξίζει να ασχοληθούμε, έχει πέσει σε τέτοιο βούρκο που δεν το διαβάζει κανείς αν δεν περιέχει στα σχόλιά του χλευασμούς για γνωστό βετεράνο του χώρου.
Ρε μεγάλε καλά όλα αυτά αλλά δεν χρειάζονται εκφράσεις του τύπου "τραβάνε μ@#κια" ούτε γενικεύσεις για το πως διαχειρίζονται τους κανονικούς σχολιαστές και τους τρολακηδες τα αλλά ιστολόγια. Άλλο πράγμα η στοχευμένη κριτική για τις γελοίες αντιφάσεις τους (πολύ σωστά τις αναφέρεις και εσύ) ή για την υπόγεια αβάντα που μπορεί να προσφέρουν στην Νέα Δημοκρατία και άλλο η ειδική χρήση φράσεων ή το πως αντιμετωπίζουν άλλα ιστολόγια τους αναγνώστες. Σε όποιον δεν αρέσει κάτι δεν το παρακολουθεί. Δεν έχει νόημα να καλούνται οι αναγνώστες να μην διαβάσουν ή να διαβάσουν ένα ιστολόγιο από την φόρμα σχολιασμού ενός άλλου ιστολογίου. Δεν συμφωνούμε με αυτό. Ο καθένας έχει κρίση και επιλέγει τι θέλει να διαβάσει.
Σε τελική ανάλυση υπάρχουν παιδιά που διαφωνούν και με την δική μας διαχείριση στα σχόλια. Σε αυτό ίσως είναι πράγματι δύσκολο να βγάλουν άκρη και οι διαχειριστές του συγκεκριμένου ιστολογίου όπως και κάθε ιστολογίου (κι εμείς ανάμεσα) που πιέζεται από troll για το τι πρέπει να δημοσιευθεί και τι όχι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ίσως ήμουν λίγο σκληρός αλλά εσύ με ανάγκασες! Αφού θες ευγένειες θα το διατυπώσω διαφορετικά. Σε πείραξε η φράση για τη Λετίθια και μαγκιά σου. Εγώ τη συνεχιζόμενη βρωμιά εστιατόρων και ΜΚ ήθελα να καταγγείλω. Μην εστιάζεις αλλού και μη δίνεις συγχωροχάρτια έτσι εύκολα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν θέλει ένας μας ευγένειες. Θέλουμε όλοι μας σοβαρότητα και εύστοχες κριτικές.
Συγχωροχάρτια δεν γίνεται να δώσουμε γιατί δεν είμαστε το Βατικανό. Αν δίναμε συγχωροχάρτια δεν θα γράφαμε αυτά τα άρθρα από τα οποία ανοίγει η σχετική συζήτηση. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάνει να χάσουμε τον προσανατολισμό και να αλλοιώσουμε το ύφος της κριτικής.
Η αναφορά σε "βρώμα" και σε διαπιστώσεις ότι κάποιος διαβάζεται επειδή στον σχολιασμό των άρθρων του γίνεται τρολομαχια γύρω από συγκεκριμένο πρόσωπο, πάει αλλού την συζήτηση και ξεφεύγει από την κριτική για την ιδεολογική και την πολιτική επιρροή της Δεξιάς στον χώρο. Ανοίγεις δηλαδή άλλα θέματα για τα οποία μάλιστα κανείς εκτίμηση αναγνωσιμότητας. Δεν έχει να κάνει με την υπεράσπιση της ιδεολογικής συνέπειας όλο αυτό. Έχει να κάνει με την διαχείριση των σχολίων και των troll. Άλλο θέμα αυτό. Άλλο θέμα η ιδεολογική συνέπεια.
Τούτο λέμε. Ελπίζουμε να γίναμε κατανοητοί.
Όπως και στο ύφος επίσης. Γράψε ότι τα "εστιατόρια" και τα ιστολόγια που στηλιτεύεις διαπράττουν γονυκλισίες, κωλοτούμπες, πουστιες κλπ ξέρεις τι εννοούμε. Μπορείς να γίνεις καυστικός χωρίς να περιγράφεις την πράξη του αυνανισμού. Παραείναι άκομψο το σχόλιο του τύπου "τραβάνε μ@#*κια". Μια χαρά δείχνεις να χειρίζεσαι τον γραπτό λόγο. Δεν χρειάζεται να σε κατευθύνουμε περαιτέρω. Αντιλαμβάνεσαι τι εννοούμε.
Συμφωνώ με τον ελεγκτή. Βοθρίλα σκέτη ο χώρος ειδικά με την εμφάνιση των social media. Άσχετο σχετικό, για τη συλλογή του συγχωρεμένου του Lemmy ποια η άποψή σας; Έστεκε ως εκκεντρικότητα ή δεν θα έπρεπε να τη δημοσιοποιήσει για να μη γίνει σκάνδαλο; Μέγιστη ιεροσυλία η σύγκριση Lemmy Κάνιε και δεν είναι ίδια κατάσταση αλλά με είχε απασχολήσει το θέμα από μουσικής άποψης.
Ας μην συγκρίνουμε τους γίγαντες με τους νάνους. Ο Lemmy ήταν αυθεντική rock μορφή. Δεν ήταν στρατευμένος πολιτικά αλλά έλεγε αυτό που ένιωθε και δεν τον ακουμπούσε η προπαγάνδα των ΜΜΕ επειδή ήταν τεράστιο μέγεθος. Προφανώς θα ήταν δύσκολο για αυτόν αν έλεγε ότι είπε τώρα ο ράπερ. Αλλά ο ράπερ μολονότι είπε κάτι που φαντάζει πιο δύσκολο δεν εκπέμπει αυθεντικότητα. Μάλλον μπέρδεμα εκπέμπει.
Ο Lemmy δεν ήταν στρατευμένος οπότε δεν μπορεί να κριθεί στο ίδιο επίπεδο. Ήταν ένας παλιός αυθεντικός rock τύπος που καταπατούσε την mainstream ιδεολογική κανονικότητα χωρίς να προπαγανδίσει κάποια συγκεκριμένη ιδεολογία. Αυτό ήταν πιο αυθεντικό ως προσωπική συμπεριφορά παρότι δεν ήταν άμεσα συνδεδεμένο με τον εθνικισμό. Ήταν τουλάχιστον απόλυτα ρομαντικό.
Το κορυφαίο για τον εθνικισμό ήταν όταν αγνόησε τα ΜΜΕ και έστειλε συλλυπητήρια στην οικογένεια του Ian, αναγνωρίζοντας το ταλέντο του.
Χαίρε Κρητικέ.
Είδατε κύριοι, με τα ψευδώνυμα κάτι κάνουμε από συνεννόηση. Λέμμυ μυθική φυσιογνωμία.
Doomsday clock 90 seconds to midnight
https://www.theguardian.com/world/2023/jan/24/doomsday-clock-at-record-90-seconds-to-midnight-amid-ukraine-crisis
https://www.youtube.com/watch?v=9qbRHY1l0vc
Ο/Η Ανώνυμος είπε...ΣΥΜΦΩΝΩ ΣΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ,ΑΛΛΑ ΔΙΑΦΩΝΩ ΚΑΘΕΤΑ ΟΤΑΝ ΓΡΑΦΕΙΣ ΠΕΡΙ "ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΑΣ ΧΩΡΟΥ".....ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟΙ......Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΓΡΑΦΙΚΟΥΣ "ΕΘΝΙΚΟ-ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΥΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ"........Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΕΧΕΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΑΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ , ΚΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΙ ΩΣ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΕΧΘΡΟ ΤΟΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΜΕ ΤΑ ΑΠΟΤΟΚΑ ΤΟΥ(ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ,ΑΣΤΙΣΜΟ,ΥΛΙΣΜΟ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΘΟΤΗΤΑ,ΑΚΡΑΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΙΣΜΟ,ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟ,κτλ).......ΟΙ ΓΡΑΦΙΚΟΙ ΑΣΤΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΟΗΤΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΤΡΑΜΠ......ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΡΑΜΠ-ΜΠΑΙΝΤΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟ ΜΑΡΞΙΣΜΟΥ-ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ........ΟΙ 2 ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ.......
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Εντάξει σύμφωνοι. Επειδή αυτό που γράφεις δεν έχει γίνει ακόμα αντιληπτό από τους περισσότερους ένα σχήμα λόγου έγραψε ο Αχιλλέας α) προκειμένου να καταλάβουν οι αναγνώστες σε τι αναφέρεται και β) για να απευθυνθεί και σε πολλούς αναγνώστες που αμφιταλαντεύονται γιατί ακόμη ψάχνονται ιδεολογικά, καθώς δεν έχουν καταλάβει τις διαφορές του εθνικιστή και του ακροδεξιού. Μην τους χαρίσουμε αυτούς εκ προοιμίου στην Δεξιά.
Ο/Η Αχιλλέας είπε...Όταν μιλάω για "δικό μας χώρο", αν και το εξήγησε ο mod, προφανώς μιλάω και για άτομα που είναι πολύ μπερδεμένα. Μην ξεχνάτε παιδιά ότι οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν ότι ο Πινοσέτ, ο Χίτλερ, ο Μεταξάς και ο Duterte μπαίνουν στο ίδιο καλάθι. Εδώ σε προσωπική συζήτηση που είχα με γνωστό μου αναρχικό προσπαθούσα να του εξηγήσω περί Ρομαντισμού και εθνικισμού και μετά από ώρα συζήτησης η απάντηση του ήταν «Δηλαδή είστε δεξιοί;». Έχουμε να κάνουμε με λίγα λόγια με πολιτικά αναλφάβητους με τους οποίους πρέπει να ξεκινήσεις με τα βασικά. Πολλοί άνθρωποι, μέσα σε αυτούς και οι dilettante οι οποίοι έχουν διαβάσει Σατρ και Φουκώ και νομίζουν ότι έχουν πιάσει το νόημα της ζωής, δε γνωρίζουν βασικά πράγματα. Οπότε όταν μιλάμε στον κόσμο πρέπει να ξεκινάμε με την αλφαβήτα. Και σε αυτό που γράφεις περί τέρατος με δύο υλιστικά κεφάλια συμφωνώ απολύτως. Βέβαια ας μην βγάλουμε του Δημοκρατικούς της Αμερικής “μαρξιστές". Φιλελεύθεροι είναι με αρκετό άρωμα μετά-μοντέρνας αριστεράς έτσι ώστε να παίρνουν ψήφους από φεμινίστριες και μειωνότητες. Με τον καπιταλισμό δεν τα έβαλαν ποτέ.
Για να συνοψίσω, προφανώς δεν έχουμε τίποτα κοινό με Fuentes, Jones, Orban, Trump κλπ. στο κείμενο γράφω για "χώρο" για να ξεχωρίσω την ήρα από το σιτάρι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σήμερα ανακοινώθηκε ότι ο Πριλέπιν κατατάχτηκε και πάει Ντονμπάς για να πολεμήσει.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ας ελπίσουμε να μην είναι λάθος επιλογή. Αν χάσει την ζωή του θα είναι μεγάλη απώλεια για την ρωσική πολιτική και λογοτεχνική ζωή.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Στην Ρωσία μετά τον πόλεμο (που πιστεύω θα κρατήσει για χρόνια ακόμα) υπάρχουν προοπτικές για να αναπτυχθεί κάτι πολύ καλό, με ανθρώπους "ψημένους" στα χαρακώματα και μια κοινωνία αποκομμένη από την "δυτική" φιλελεύθερη επιρροή. Ο Πούτιν καλός ήταν ως διαχειριστής αλλά η Ρωσία θα χρειαστεί ιδεολόγους με όραμα όταν κλείσει αυτό το κεφάλαιο.
Θυμίζω ότι ο ξεχασμένος βάρδος της ρώσικης αγροτιάς, ο μεγάλος ρομαντικός Gleb Ivanovich Uspensky, τα καλύτερα έργα του τα έγραψε μετά την επιστροφή του από τη Σερβία όπου είχε πολεμήσει ως εθελοντής με τους Σέρβους στην εξέγερση κατά των Τούρκων (1875-78).
Αν γυρίσει ζωντανός ο Πριλέπιν, κάτι που ευχόμαστε, θα έχει έμπνευση για σπουδαία λογοτεχνικά έργα. Είναι μεγάλη διαπλαστική εμπειρία ο πόλεμος. Αρκεί να μην τραυματιστεί και να γυρίσει υγιής.
Πρόσφατα ο Μακρίδης, που έχει μεταφράσει στα ελληνικά τον Σάνκια, έγραψε στο ΦΒ ότι προσπαθεί να ολοκληρώσει τώρα τη μετάφραση και δεύτερου βιβλίου του Πριλέπιν, με όνομα Μοναστήρι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όπως μας θυμίζει και τον τεράστιο Λουνατσάρσκυ. Θεατρικό συγγραφέα και δοκιμιογράφο που πολέμησε για τα δίκια του ρωσικού λαού. Ασάλιωτη ηδονή για νατοϊκά ρετάλια.
Ο Λουνατσάρσκι να πολέμησε με όπλο στα χέρια αποκλείεται. Είχε μυωπία.
Είναι όμως αυτός που άνοιξε 10.000 σχολεία σε 10 χρόνια σε κάθε γωνιά της Ρωσίας και πήγε τον αναλφαβητισμό από το 88% στο 12%. Οπότε και να μην πολέμησε σαν φαντάρος, ελάχιστη σημασία έχει. Από το μετερίζι του, πολέμησε για το ρώσικο λαό, πράγματι, και για τις παραδόσεις του όταν έσωσε τα μουσεία και τα θέατρα της Μόσχας και της Πετρούπολης από βέβαια καταστροφή κατά το 1917.
Όσον αφορά το ερώτημα αν υπάρξει εθνικιστική κίνηση στη Ρωσία μετά το τέλος του πολέμου. Κάθε εθνικιστική κίνηση χρειάζεται πρώτα εθνικιστική γαλούχηση. Βρίσκω λοιπόν μια είδηση, που δείχνει ότι η τωρινή ρωσική νεολαία θα είναι η πρώτη μετά από σαράντα χρόνια που θα γαλουχηθεί ξανά από το σχολείο με πολεμική-πατριωτική-εθνοκεντρική λογοτεχνία.
Διαβάζω και παραθέτω πηγή:
Στη Ρωσία η σχολική διδακτέα ύλη θα περιλαμβάνει το μυθιστόρημα "Πώς δενότανε το ατσάλι" του Νικολάι Οστρόφσκι και έργα για τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο.
Θα περιλαμβάνει επίσης το διήγημα του Αλεξέι Τολστόι "Ο ρωσικός χαρακτήρας" και το διήγημα του Σεργκέι Σμιρνόφ "Το οχυρό του Μπρεστ", τα μυθιστορήματα "Η νεαρή φρουρά" του Αλεξάντερ Φαντέγιεφ και "Καυτό χιόνι" του Γιούρι Μπόνταριεφ, ανέφερε το Υπουργείο Παιδείας της Ρωσίας.
https://www.facebook.com/triantafyllos.meimaris.1/posts/pfbid0HV7isCaAwjQbnXCCFDEHVur8wACdYBLTHnQqg2uJB49yWxL4s9yNFL5Po2gwevsFl
Μια από τις παράπλευρες επιπτώσεις του πολέμου της Δύσης κατά της Ρωσίας, λοιπόν, θα είναι η επανασύνδεση του ρωσικού λαού με το παρελθόν του. Κι αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα αναγκάσει τον Πούτιν να κάνει, στον ιδεολογικό τομέα, περισσότερες παραχωρήσεις στο μπλοκ εθνικιστών-κομμουνιστών της Ρωσίας, από όσες θα ήθελε.
Το ζητούμενο είναι να ξαναγίνει συμπαγής η κοινωνία αυτή που κατακερματίστηκε από τη νεοφιλελέ λαίλαπα του Γέλτσιν. Με λίμπεραλ ιδεολογήματα καμιά κοινωνία δεν γίνεται συμπαγής. Στη Δύση όταν αποτυγχάνει ο φιλελευθερισμός, οι ελίτ δεν έχουν αποδείξει ακόμα ότι μπορούν να βρουν εναλλακτικές (πέραν ενός νερόβραστου κεϋνσιανισμού), γιατί η Δύση μετά το 1789 δεν διαθέτει παραδόσεις εξουσίας που να έρχονται σε ρήξη με τον φιλελευθερισμό. Στη Ρωσία αντίθετα υπάρχει ένα γερό blueprint μη-φιλελεύθερων παραδόσεων εξουσίας, με κεντρικό σχεδιασμό στην οικονομία και εθνικισμό στην ιδεολογία, που έχει συνδεθεί στο συλλογικό υποσυνείδητο με μεγάλες εθνικές νίκες ενός ολόκληρου αιώνα, που εξακολουθεί να είναι δημοφιλές, και που θα υπάρχει πάντα ως εναλλακτική για τις ελίτ σε περιόδους αποτυχίας του φιλελεύθερου μοντέλου.
Βέβαια κανείς δεν πρέπει να περιμένει από τον Πούτιν να φτιάξει σοσιαλιστική οικονομία. Ούτε κατά διάνοια. Υπάρχει όμως ορατό ενδεχόμενο, να αναγκαστεί να πάει σε ένα μοντέλο υψηλού κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομία και συνάμα πολλή εθνικομπολσεβίκικη ιδεολογία στο "εποικοδόμημα". Άλλωστε η ομάδα συμφερόντων που εναντιωνόταν σταθερά σε οποιαδήποτε τέτοια στροφή, οι ολιγάρχες, έχουν τώρα εγκαταλείψει τη Ρωσία και μπήκαν στην υπηρεσία της Δύσης. Αντίθετα η ομάδα συμφερόντων που διευθύνει σήμερα τη χώρα (οι "σιλόβικι" της πρώην KGB και του στρατού, δηλαδή Πούτιν, Πατρούσεφ, Γερασίμοφ κλπ) είναι πιο δεκτικοί προς αυτή τη στροφή.
Ένα είναι σίγουρο πάντως. Μετά την εμπειρία του πολέμου, δεν θα είναι πλέον αντικείμενο ντροπής για την mainstream ρωσική κοινωνία να είναι κάποιος Εθνικιστής, αλλά αντικείμενο επαίνου.