1) Δυστυχώς ζούμε σε μια περίοδο καταστροφική για τον ελληνισμό. Και οι επερχόμενες εκλογές φαίνεται ότι θα αποτελέσουν μια θεσμική ψηφίδα στο παζλ της γενικότερης ισοπέδωσης. Οι δυνάμεις που σχεδιάζουν την οριστική μας εξαφάνιση ως έθνος προχωρούν θριαμβεύτριες χωρίς καμία σοβαρή αντίσταση. Στα πλαίσια αυτής της αναμονής του μοιραίου δεν υπάρχουν πολλά που μπορούν να γραφτούν. Με το κοινωνικό κίνημα στο καναβάτσο το μέλλον δείχνει προδιαγεγραμμένο. Εκείνο που μπορούμε να κάνουμε ως συλλογικότητα είναι να συνεχίσουμε την πολιτική κριτική στην ηγεμονία του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης και να αγωνιστούμε για την κάθαρση του εθνικιστικού χώρου από τους ανόητους και τους εγκάθετους της (άκρας) Δεξιάς.
Δρώντας σε αυτό το στενόχωρο πλαίσιο παραθέτουμε ορισμένες σκέψεις για τις επερχόμενες εκλογές. Όσοι ζωντανοί, ας τις λάβουν υπόψη.
Πριν δυο χρόνια κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη ένα βιβλίο που κάποτε πρέπει να γίνει μάθημα στα ελληνικά σχολεία. Είναι το Οι Απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή, του Μανώλη Κοττάκη. Πρόκειται για μια έρευνα που εξετάζει τις παρακρατικές ενέργειες των ανθρώπων της αμερικανικής πρεσβείας προκειμένου να ματαιωθούν ενεργειακές συμφωνίες της κυβέρνησης Καραμανλή με την Ρωσία (ακόμη και με την Τουρκία σε κάποιες περιπτώσεις) και αποκαλύπτει με αδιάψευστα στοιχεία τις παρακολουθήσεις των ελλαδιτών πολιτικών, τις δολοφονίες ανθρώπων και τις τρομοκρατικές απόπειρες που φαίνεται ότι οργανώθηκαν από πράκτορες των Ηνωμένων Πολιτειών την περίοδο 2004-2009 στην χώρα μας. Προσεχώς θα γίνει ολοκληρωμένη παρουσίαση του βιβλίου. Στην οποία και θα φανεί ότι αν αντιμετωπίστηκε με τέτοιο τρόπο ο φιλελεύθερος αμερικανόφιλος Καραμανλής επειδή τόλμησε να υπογράψει κάποιες ενεργειακές συμφωνίες μπορεί κανείς να υποθέσει τι συμβαίνει με τους εθνικιστές, τους αναρχικούς, τους μαρξιστές και όλους όσους θεωρεί ιδεολογικούς αντιπάλους ο αμερικανικός παράγοντας. Μπορούμε, δηλαδή, να καταλάβουμε πως σκέπτονται εκείνοι που καλλιεργούν και φυτεύουν τα διάφορα φρούτα στον εθνικιστικό ή σε άλλους πολιτικά αντιφιλελεύθερους χώρους.
Προς το παρόν θα μείνουμε σε μια δυο σύντομες διαπιστώσεις. Διαβάσαμε στην χθεσινή Εστία ότι η Νέα Δημοκρατία δεν κρύβει πλέον ότι στον πυρήνα της φιλοξενεί τον βραχίονα του συστήματος Σημίτη. Προφανώς και αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Ωστόσο παρουσιάζουν ενδιαφέρον τα ονόματα των στελεχών της κλίκας του Κώστα Σημίτη που αποκαλύπτει η Εστία ότι ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει ο Μητσοτάκης. Γνωστά και μη εξαιρετέα όλα τους. Εμείς όμως θα σταθούμε στην περίπτωση του παλαιού υπουργού κυρίου Φλωρίδη. Εύλογα θα διερωτηθεί κανείς που τον θυμήθηκαν αυτόν. Τόσα χρόνια είχε περάσει στο παρασκήνιο. Μια ενδιαφέρουσα απάντηση ίσως δίνει το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη.
Σύμφωνα με τον Κοττάκη, το 2004, λίγες μέρες πριν αναλάβει την εξουσία ο Καραμανλής συναντήθηκε με τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Τομ Μίλερ. Ο Μίλερ απαίτησε από τον Καραμανλή να διατηρηθεί στην θέση του υπουργού Δημοσίας Τάξης ο ήδη τοποθετημένος από τον Κώστα Σημίτη στο συγκεκριμένο υπουργείο Γιώργος Φλωρίδης[1]. Ο Φλωρίδης ήταν υπουργός Δημοσίας Τάξης στην απερχόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η πρόφαση μαντεύουμε ότι ήταν η μεταβατική περίοδος των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι Αμερικανοί έστησαν το δίκτυο παρακολούθησης του ελληνικού πολιτικού συστήματος με πρόσχημα την ασφαλή διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, έχοντας εγκατασταθεί με ειδικά κοντέινερ μέσα στο κτίριο της ΕΥΠ. Για τον τρόπο με τον οποίο εκμεταλλεύτηκαν τις παρακολουθήσεις θα συζητήσουμε όταν παρουσιάσουμε το βιβλίο. Ο Καραμανλής αρνήθηκε να κρατήσει τον Φλωρίδη στο υπουργείο πράγμα το οποίο θα ήταν αδιανόητο για τα πολιτικά ήθη και συναισθήματα εκείνης της εποχής. Ωστόσο δεν είχε προβλέψει πως θα τον αντιμετώπιζαν οι Αμερικανοί. Τόσο για αυτή την επιλογή όσο κυρίως για ορισμένες μεταγενέστερες αποφάσεις που πήρε. Έτσι η ιστορία γράφτηκε όπως την ξέρουμε.
Και να που τώρα, μετά από τόσα χρόνια, το όνομα του συγκεκριμένου υπουργού μαζί με άλλα ονόματα πολιτικών του εκσυγχρονιστικού μπλοκ επιστρέφει στην δημόσια συζήτηση. Και μάλιστα σε μια περίοδο που η μεγάλη μας φίλη πέραν του Ατλαντικού έχει αυξημένα ενδιαφέροντα για τα πολιτικά δρώμενα της χώρας. Μάλιστα.....
2) Η υπόθεση της δολοφονίας του Ρουμπέτη φαίνεται ότι αφορά παράλληλα κοινωνικά περιβάλλοντα. Τον οπαδικό κόσμο, την μαφία της νύχτας και την πολιτική. Τράβηξε το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης αρχικά λόγω του οπαδικού παρελθόντος του δολοφονημένου. Αλλά το γήπεδο ήταν απλά η επιφάνεια της δράσης του εκλιπόντος. Ο Ρουμπέτης είχε δικαστεί για συμμετοχή σε επεισόδια που είχαν οδηγήσει στον θάνατο οπαδό του Παναθηναϊκού. Στην φυλακή φαίνεται ότι συνδέθηκε με κύκλωμα παράνομης διακίνησης καυσίμων που ήταν υπό τον έλεγχο γνωστών ανθρώπων της νύχτας όπως οι Στεφανάκος και Σκαφτούρος. Η ένταξη του Ρουμπέτη στον κόσμο της νύχτας τον βοήθησε να αναχθεί κοινωνικά. Παρέμεινε σε επαφή με τους οπαδούς του Ολυμπιακού που ήταν η αγαπημένη του ομάδα, βρήκε πρόσβαση στα «θεωρεία των επισήμων» ώστε να συναναστρέφεται τους ισχυρούς επενδυτές τους συλλόγου. Αλλά προχώρησε σε διασυνδέσεις και με προέδρους άλλων ομάδων. Ο θάνατός του απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον όταν αποκαλύφθηκε ότι κυκλοφορούσε με αυτοκίνητο που του είχε παραχωρήσει δωρεάν η εταιρεία του προέδρου του Παναθηναϊκού Γιάννη Αλαφούζου και έπειτα από φωτογραφίες που δείχνουν ότι ψυχαγωγούνταν μαζί με τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, οι οποίες κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο.
Η αντίδραση των οπαδών του Παναθηναϊκού έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στην υπόθεση περαιτέρω από ότι θα συνέβαινε αν επρόκειτο για ένα απλό άνθρωπο της νύχτας. Ένας μεσαίου βεληνεκούς παραβατικός που φαίνεται ότι αναλάμβανε την βρώμικη δουλειά της δολοφονίας ανθρώπων για οικονομικούς σκοπούς, βρέθηκε ξαφνικά να διασκεδάζει σε θεωρεία επισήμων με τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού και να χρησιμοποιεί ένα αυτοκίνητο της εταιρείας του. Κι όλα αυτά ενώ δικάστηκε για συμμετοχή σε επεισόδια κατά την διάρκεια των οποίων σκοτώθηκε οπαδός των πρασίνων.
Η υπόθεση απέκτησε νέο ενδιαφέρον όταν ο δημοσιογράφος Στέφανος Χίος κυκλοφόρησε ένα video που δείχνει τον Ρουμπέτη να συζητά στα γραφεία της εφημερίδας Μακελειό την υπόθεση απόπειρας δολοφονίας του Χίου. Ο Ρουμπέτης και η παρέα του υπέδειξαν ως ηθικό αυτουργό άνθρωπο που διατηρούσε επαφές με την οικογένεια Μητσοτάκη. Μπορείτε να ακούσετε τι είπε στο παρακάτω video.Όμως ο Στέφανος Χίος φαίνεται ότι αναγνώρισε στα μάτια και τα ζυγωματικά του Ρουμπέτη τον άνθρωπο που προσπάθησε να τον δολοφονήσει. Ο Χίος έχει κατηγορήσει ευθέως την οικογένεια Μητσοτάκη ότι σχεδίασε την δολοφονία του και ότι αν η απόπειρα εναντίον του είχε επιτευχθεί θα ακολουθούσε δολοφονική απόπειρα κατά του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη. Σύμφωνα με τον Χίο ο Ρουμπέτης επισκέφθηκε μόνος του τον δημοσιογράφο όταν αυτός ανάρρωσε από τους πυροβολισμούς. Στο μεταξύ δολοφονήθηκε ο νονός της νύχτας Καπές Καπετανάκης, τον οποίο ο Ρουμπέτης υπέδειξε ως τον άνθρωπο στον οποίο ο Μητσοτάκης ανέθεσε την εντολή της ανεύρεσης του δυνητικού δολοφόνου του Χίου. Ο Ρουμπέτης με την επίσκεψη στον Χίο θέλησε να θολώσει τα νερά και να φορτώσει τις ευθύνες στον Καπετανάκη, ο οποίος ήταν ήδη νεκρός, προκειμένου να αποπροσανατολίσει την έρευνα του δημοσιογράφου για την ανακάλυψη του ανθρώπου που προσπάθησε να τον σκοτώσει.
Προφανώς, εκ των πραγμάτων, είμαστε αναγκασμένοι να κρατήσουμε μια επιφύλαξη προς αυτά τα σενάρια. Η αστυνομική έρευνα δεν έχει οδηγήσει σε στερεά συμπεράσματα και η δικαστική έρευνα δεν έχει γίνει καν. Ωστόσο, πέρα από τις διαφωνίες για το ύφος της δημοσιογραφίας του που μπορεί να υπάρχουν, είναι σαφές ότι ο Χίος έχει αξιοσημείωτα καλό ρεπορτάζ του υποκόσμου και συνήθως γνωρίζει πολύ καλά τι γράφει όταν εστιάζει σε τέτοια θέματα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κρατήσουμε.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά ήρθε ένα δημοσίευμα από τον δημοσιογράφο Άρη Σπίνο, ό οποίος κάνει εξίσου καλό ρεπορτάζ σε θέματα που αφορούν τον υπόκοσμο. Με ένα πρόσφατο άρθρο ο Σπίνος έδωσε νέες διαστάσεις στην υπόθεση. Για τους γνώστες του κόσμου της νύχτας είναι σαφές ότι ο Σπίνος την περιέγραψε με ακριβείς λεπτομέρειες, έστω και αν το ύφος περιλαμβάνει συμβολισμούς ψευδώνυμα και άλλα σχετικά για τους ευνόητους λόγους. Σύμφωνα με το άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε εδώ οι δρόμοι του Ρουμπέτη διασταυρώθηκαν και με μέλη της αντιεξουσιαστικής τρομοκρατικής οργάνωσης «Πυρήνες της Φωτιάς», τα οποία εμπλέκονταν στο κύκλωμα των παράνομων καυσίμων του νονού Στεφανάκου.
Εκτελεστές της νύχτας, μπράβοι, πρόεδροι των μεγαλύτερων ΠΑΕ, αντιεξουσιαστές και στο βάθος το κάδρο της οικογένειας Μητσοτάκη. Αυτό θα πει φιλελεύθερος εκσυγχρονιστικός εξευρωπαϊσμός!! Συνεχίστε να τους ψηφίζετε για να έχουμε μια δικαιοσύνη στο έλεος του κυρίου Ντογιάκου, που δεν βρίσκει χρόνο να ασχοληθεί με τέτοια ζητήματα.
3) Μέσα σε όλα αυτά υπάρχει και η «επιθεώρηση» που αποκαλείτε καταχρηστικά «χώρος». Οι προσεχείς εκλογές μας δίνουν την ευκαιρία να πειραματιστούμε με το μαύρο χιούμορ, παρατηρώντας τους συνδυασμούς που καμώνονται ότι εκπροσωπούν την εθνικιστική ιδεολογία. Η ομήγυρη του Κασιδιάρη, εμφανώς αποδυναμωμένη μετά τις μεθοδεύσεις της Νέας Δημοκρατίας, παίζει τα ρέστα της με ένα νέο κομματικό σχήμα. Για να είμαστε δίκαιοι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι είναι δύσκολο να κάνει σωστές επιλογές με τον επικεφαλής της στην φυλακή. Καθώς επίσης και ότι έσωσε τουλάχιστον το κόμμα του από το ρεσάλτο που δοκίμασαν να κάνουν εντός αυτού διάφοροι πυρήνες. Αλλά πέρα από αυτά….τίποτα άλλο. Δεν έχει νόημα να σχολιάσουμε περαιτέρω ένα αισθητικά, ιδεολογικά και οργανωτικά αδύνατο σχηματισμό όπως αυτόν του κόμματος Σπαρτιάτες. Αν δεν καταφέρει να πιάσει το 3%, πράγμα φαινομενικά δύσκολο, το πολιτικό κεφάλαιο του Κασιδιάρη θα υποστεί ένα ακόμη σοβαρό πλήγμα.
Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Ο «χώρος» ποτέ δεν απογοητεύει όσους θέλουν να ευθυμήσουν παρατηρώντας τον. Κόμματα όπως αυτά του Εμφιετζόγλου και της Λατινοπούλου είναι ξεκάθαρο ότι ζηλεύουν την ιδεολογία και την αισθητική του ΛΑΟΣ. Α, για το τέλος υπάρχουν και αυτοί στην παρακάτω φωτογραφία που ζητούν ΤΟΝ ΨΗΦΟ μας. Δεν χρειάζονται άλλα σχόλια. Δεν περιγράφω άλλο, που έλεγε και ένας παλιός σπορτκάστερ….
[1] Μανόλης Κοττάκης, Οι Απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή, εκδόσεις Λιβάνη Αθήνα 2021, σελ. 117.
Σχόλια:
Και τι γίνεται τωρα ρε παιδια; Δεν μπορουμε να κάνουμε τιποτα και η χωρα θα πάει καλιά της;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ελάτε στη Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ή, αν δεν είστε φοιτητές, σχηματίστε αντίστοιχες οργανώσεις στους δικούς σας χώρους, παιδιά. Δεν γίνεται αλλιώς. Δεν θα σωθεί η χώρα με θαύμα ούτε με κόμματα-αλεξιπτωτιστές. Αν είμαστε ρομαντικοί ας δώσουμε την μάχη απλά και μόνο για την ικανοποίηση της προσωπικής μας αξιοπρέπειας. Είναι και αυτό ένα μεγάλο κέρδος ασχέτως πολιτικού αποτελέσματος. Ιδαλγοί της χίμαιρας.
H φλεφαλο γιατι ψαχνει συνεχως τροπους να αποφυγει την ενασχοληση με τον αγωνα? τι θα πει ξεκινηστε μονοι σας, με δικες σας οργανωσεις, στους δικους σας χωρους? γιατι δεν εξαπλωνετε εσεις την δραση σας?
Όταν τον καλούμε να έρθει στην Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. εσύ τι καταλαβαίνεις; Ότι αποφεύγουμε κάτι ή κάποιον;
Ο λόγος που προτείνουμε ως εναλλακτική την ίδρυση άλλων οργανώσεων είναι γιατί δεν είμαστε της αντίληψης του Μιχαλολιάκου "ή μαζί μας ή εναντίον μας" και γιατί πολλοί κακοπροαίρετοι θα θεωρήσουν ότι κάνουμε άγρα απογοητευμένων συναγωνιστών. Δεν κάνουμε κάτι τέτοιο. Όποιος θέλει έρχεται στην λέσχη.
Όσο πιο δυνατοί θα γίνουμε τόσο καλύτερα και περισσότερο θα μπορούμε να δράσουμε. Αλλά δεν γίνεται να τους φέρουμε ως μέλη και με το ζόρι.
Το να εξαπλώσουμε την δράση μας με τριάντα μέλη διάσπαρτα σε όλη την Ελλάδα το θεωρείς εφικτό; Περισσότερη"εξάπλωση" με το έμψυχο υλικό που διαθέτουμε δεν γίνεται.
Το Εθνικό Μέτωπο πιστό στις αξίες του ρομαντικού εθνικισμού και τον σοσιαλισμό, προχωράει σε ίδρυση σχολής στελεχών αμέσως μετά τις εκλογές, δείχνοντας πως είναι η κυρίαρχη δύναμη στον εθνικιστικό χώρο το 2023 και που θα κάνει τον πλέον σοβαρό πολιτικό αγώνα, χωρίς ουγκανισμούς και έκπτωση στις ιδέες.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αν μείνει πιστό σε αυτές τις αρχές πρώτοι εμείς θα το παραδεχτούμε δημοσίως. Αλλά κάτι μας λέει ότι δεν θα κάνετε τίποτα και θα παραμείνετε αυτό που είστε τόσα χρόνια.
Επίσης, για να οργανώσετε σχολή στελεχών, πρέπει α) να βρείτε εκπαιδευτές και β) να εκπαιδεύσουν αρχικά την ηγεσία σας.
Σχολή στελεχών για να τροφοδοτήσετε την Νέα Δημοκρατία όπως οι παλιοί συναγωνιστές σας Άδωνις, Βορίδης και Πλεύρης με τους οποίους παρουσιάζατε "συντηρητικά" περιοδικά της ακροδεξιάς;
Σχολή έχει κι ο μπουμπούκος. Αυτοί που θα διδάσκουν σε εσάς, μήπως έχουν διδάξει και στο τσαρλατανείο του μπουμπούκου;
Ο/Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ανώνυμε που ρωτάς ποιος μας εκπαίδευσε εμάς.
Η απάντηση είναι απλή. Τα πανεπιστήμια που σπουδάσαμε. Για αυτό γίναμε κοινωνικοί επιστήμονες.
Προφανώς και δεν εννοούσαμε ότι θα έρθουμε εμείς να σας εκπαιδεύσουμε.
Το σχόλιο της προτροπής να εκπαιδευτεί η ηγεσία σας το παραθέσαμε για να δείξουμε ότι ακόμα και αν έχετε αυτή την καλή ιδέα, οι πρώτοι που είναι άσχετοι και χρειάζονται εκπαίδευση είναι οι αρχηγοί σας. Αυτό εννοούσαμε. Όχι ότι θα ασχοληθούν μαζί σας σοβαροί κοινωνικοί επιστήμονες.
Δεν πέρασε πολύς καιρός από εκείνη την αλησμόνητη εκπομπή του αρχηγού σας με άλλο πρόσωπο του χώρου που κατασκεύασαν όρους όπως ο εθνοκαπιταλισμός, που αγνοούσαν ακόμη και τα στοιχειώδη της ιστορίας των εθνικιστών ιδεών. Όταν ο αρχηγός δεν ξέρει τι του γίνεται, τι περιμένεις να προτείνουμε; Επιστροφή στα θρανία. Μόνο αυτό. Διαβάστε για να μάθετε τι είναι εθνικισμός, αν βρεθούν κάποιοι να σας εκπαιδεύσουν. Κάντε το όσο προλαβαίνετε γιατί περνάνε και τα χρόνια. Συνταξιούχοι και εκπαιδευόμενοι δεν γίνεται. Παραείναι μεταμοντέρνο.
Κατά τα άλλα τον ύπνο μας δεν τον χάσαμε με την συνέντευξη. Το νεφρό μας πήγαμε να χάσουμε από το ασταμάτητο γέλιο που πυροδοτεί η απροκάλυπτη κατάντια του διαδικτυακού τόπου που την φιλοξενεί. Κοιτάξτε να συνέλθετε και να σταματήσετε να ανεβάζετε μαλακίες γιατί είναι κρίμα τέτοια κατρακύλα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Κάτι άσχετο με το θέμα της ανάρτησης, αλλά σχετικό με τα τεκταινόμενα στην κοινωνία. Τώρα που βγήκε στο φως η σχέση του προσφάτως δολοφονημένου κακοποιού με την ομάδα Στεφανάκου και τα κεφάλια των ''πυρήνων της φωτιάς'', καταρρίπτεται ο μύθος της δήθεν αποκλειστικότητας των εθνικιστών με την ''νύχτα''. Επίσης καταρρίπτεται ο δήθεν εθνικιστικός πυρήνας της θύρας 7, μετά το απαράδεκτο πανό αποχαιρετισμού στο εν λόγω, στο μπάσκετ με τον βάζελο. Στεφανάκος - πυρήνες - Ν.Ηράκλειο, καταλαβαίνετε που πάει το πράγμα;
σχετικα με φλωριδη.. τον θυμαμαι εποχες 2001/2003 που ως αναπληρωτης υπουργοsomething αθλητισμου, τα ειχε βαλει (και καλα..) με την παραγκα του θωμα και υποσχοταν καθαρση, μιλαμε τρελο μιντιακο προμοταρισμα απο τα τσοντοκαναλα, οσοι ακομα ασχολουμασταν με μπαλα τω καιρω εκεινω τον τρωγαμε στην μαπα επι 2 χρονια, τα στημενα πεναλτι του γαυρου και οι αντιδικιες φλωριδη-βικτωρα, δεν υπηρχε κατι αλλο να δει ο ''φιλαθλος κοσμος'' στο ελλαντα..
20 χρονια αργοτερα, αν κανεις ριξει μια ματια στις εκδηλωσεις του αρδην και του ιανου, ο εν λογω κωλος και βρακι με καραμπελια. παντου, παντου, παντου. ΠΑΝΤΟΥ και ΔΙΑΡΚΩΣ. και εδω ανοιγει μια αλλη συζητηση σχετικα με τον πραγματικο ρολο του ελλαδεμπορα γυρολογου. ειναι απλα δορυφορος της Δεξιας απο την εποχη σαμαρα; μηπως παιζει κατι παραπανω; σχεσεις με εμφιετζογλου και εμπορους οπλων να τις παραβλεψουμε; μηπως ο καρα τα παιρνει απο κυπ δεκαετιες; αμερικανοτσολιας τεζα τωρα με ουκρανικο. just saying..
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φλωρίδης θέλει ΣΑΝ ΤΡΕΛΟΣ να πάρει από Μητσοτό υπουργείο, αλλά Μητσοτός τα έχει όλα κλεισμένα αλλού, και Φλωρίδης μένει μπουκάλα. Αλλά Φλωρίδης είναι ικανός να γλείψει και το παχύ έντερο Μητσοτού για μια θεσούλα. Απελπισμένος είναι, μην ασχολείστε.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν ασχολούμαστε. Δεν έχουμε προηγούμενα ώστε να δοκιμάσουμε να παρεμποδισουμε την καριέρα που ονειρεύεται να συνεχίσει. Ένας ανάμεσα στους εκατοντάδες πολιτικούς του συστήματος είναι. Στις ΗΠΑ και τους σχεδιασμούς τους στοχεύουμε. Δείχνουμε πόσες εφεδρείες έχουν και πως μπορούν να τις χρησιμοποιήσουν όταν χρειαστεί στους ηλίθιους που στηρίζουν Ουκρανία και ονειρεύονται μάχες με τον "μπολσεβικισμό".
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το ένστικτο του αρπακτικού, που γεννά μαφιόζους σα το Στεφανάκο, και που είναι ένστικτο ακραίου αντικοινωνικού ατομικισμού, δεν θα το χαρακτήριζα δεξιό ή αριστερό, ούτε θα το συσχέτιζα με τους εθνικιστές ή τους σοσιαλιστές.
Εν μέρει είναι κομμάτι της ανθρώπινης φύσης, αλλά διογκώνεται ακραία από τις συνθήκες της καπιταλιστικής ζούγκλας. Η ίδια η κοινωνική νόρμα του καπιταλισμού, η νομιμότητά του, είναι τόσο ζωώδης, αρπακτική, άδικη, που κάποιος γίνεται εγκληματίας από αντίδραση στην υποκρισία αυτής της νόρμας, νομίζοντας ότι την ξεπερνά, ότι με το να είναι ανοιχτά αντικοινωνικό αρπακτικό πάει κόντρα στην ψευτιά των θεσμικών αρπακτικών.
Η περίφημη σκηνή στο Σημαδεμένο, με τον Al Pacino on coke να βρίζει τους καθωσπρέπει ζάπλουτους θαμώνες του εστιατορίου, είναι από τις πιο ενδεικτικές απεικονίσεις της ψυχοσύνθεσης αυτού του τύπου ανθρώπου:
"What you lookin' at?
You all a bunch of fuckin' assholes.
You know why?
You don't have the guts to be what you wanna be.
YOU NEED PEOPLE LIKE ME so you can point your fuckin' fingers and say, that's the bad guy.
So, what that make you? Good? You're not good.
You just know how to hide, how to lie.
Me, I don't have that problem.
Me, I always tell the truth. Even when I lie."
Πραγματικά, αν ακούσετε συνεντεύξεις μαφιόζων, όποτε μιλάνε για δικηγόρους-πολιτικούς-εισαγγελείς και άλλα γρανάζια του συστήματος, πάντα, με αφοπλιστική ειλικρίνεια θα τους ακούσετε να λένε "δεν είναι καλύτεροι αυτοί από μας, τα ίδια σκατά είναι, απλά αυτοί ξέρουν να κρύβονται πίσω από νόμους, εμείς βάζουμε τη ζωή μας σε κίνδυνο, αυτοί μας χρειάζονται, αν δεν μας χρειάζονταν δεν θα υπήρχαμε".
Άδικο έχουν; Ο αστισμός (κι ειδικά εν Ελλάδι η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη) κάνει τη μέρα με νόμιμα μέσα ό,τι κάνουν οι νονοί τη νύχτα με παράνομα. Σε αυτό το κλίμα, ένας νονός μπορεί να νομίζει τον εαυτό του ως και αντισυστημικό (αν κι οι περισσότεροι δεν έχουν αυταπάτες, γνωρίζουν ότι αποτελούν απλά τα χαμηλότερα γρανάζια του συστήματος).
Προς έναν τέτοιο τύπο ανθρώπου, που θα εξυπηρετεί ανηλεώς τα ατομικά του θέλω σε βάρος της κοινωνίας χωρίς να κρύβεται πίσω από αστικούς νόμους, καλούσε ο Νίτσε.
Ο Νίτσε κακώς έχει αποκληθεί φιλόσοφος του Ε/Σ. Αυτό στο οποίο καλούσε ήταν ένας άκρατος αναρχοκαπιταλισμός των "αφεντάδων", δηλαδή η ιδεολογία εκείνη που έμπρακτα εφαρμόζουν οι τύποι του υποκόσμου. Μάλλον φιλόσοφο του υποκόσμου θα τον αποκαλούσα. Τραβηγμένο ακούγεται, αλλά είναι πιο κοντά στην αλήθεια από το "φιλόσοφος του Ε/Σ".
Ο Στεφανάκος ποτέ δεν έκρυψε ότι θαύμαζε τον Νίτσε. Σε κάθε συνέντευξή του το έλεγε, ενώ έκραζε και τους πολιτικούς, δικαστές κλπ. από το ίδιο πρίσμα που το έκανε και ο Pacino στην παραπάνω σκηνή.
Εν πάση περιπτώσει αυτά τα άτομα είναι αντικοινωνικά, και η μόνη τους χρήση σε ένα κολεκτιβιστικό επαναστατικό κίνημα θα ήταν ως πληρωμένοι δολοφόνοι πολιτικών αντιπάλων, με την απαραίτητη όμως πάντα παρακολούθησή τους από τα όργανα του κινήματος.
Τα παραδείγματα των Mishka Yaponchik και Yakov Blumkin, μαφιόζων της Οδησσού, που στον ρωσικό εμφύλιο πληρώθηκαν από τον Τρότσκι για να σκοτώνουν αντιμπολσεβίκους, όπως και το παράδειγμα του Αρκάν, που το '80 σκότωνε αντιφρονούντες για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών της Γιουγκοσλαβίας, μας δείχνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν τοποθετούν καμιά ιδέα πάνω από το χρήμα. Διότι όλοι αυτοί, με το που πλούτισαν αρκετά, έκοψαν τις σχέσεις τους με τα επαναστατικά καθεστώτα και κοίταξαν την πάρτη τους.
Αυτός ο τύπος ανθρώπου, ο νονός, ακόμα κι αν θέλει να περνιέται αντισυστημικός, είναι ακραίος ατομικιστής, και ιδέες κολεκτιβιστικές όπως ο εθνικισμός, ο σοσιαλισμός κλπ. είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την ύπαρξή του. Σε ένα στερεωμένο επαναστατικό καθεστώς ένας τέτοιος μπορεί μόνο να είναι εν ενεργεία ή εν δυνάμει εχθρός. Σε περιόδους προεπαναστατικές ή επαναστατικές, όμως, μπορεί περιστασιακά το κίνημα να κάνει "συμφωνίες διαβόλων" με τέτοιους τύπους, από τη στιγμή που είναι μάχιμοι, αλλά νομοτελώς τέτοιες συμμαχίες δεν μπορεί παρά να είναι εφήμερες.
Ο όρος "ποντιοχώρια" είναι εμφανώς υποτιμητικός απέναντι στον τυραννισμένο Ελληνισμό της Αζοφικής και της Μαύρης Θάλασσας και καλό θα ήταν να αποφεύγεται.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το κόλλημα του C να είναι βέβαιος για συμμαχία Κίνας-Δύσης μπορώ να το εκλάβω μάλλον ως μια παραλλαγή του κλασικού τσουβαλιάσματος όλων των νεωτερικών καθεστώτων στο ίδιο σακί από τους πιο κοντόφθαλμους παραδοσιοκράτες (στους οποίους ΔΕΝ ανήκει ο C, για να εξηγούμαι, δεν είναι με τίποτα κοντόφθαλμος, απλά μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα πολλές φορές παρακάμπτει τη λογική των πραγμάτων για να έρθει σε ένα προειλημμένο συμπέρασμα). Τα δύο αυτά καθεστώτα απέχουν πολύ από το "να τα βρουν". Για αντικειμενικούς γεωπολιτικούς και πολιτισμικούς λόγους. Το ότι πήγε τελικά τώρα και όχι το Φλεβάρη με τα μπαλόνια ο Μπλίνκεν στο Πεκίνο, κανένα άλλο αποτέλεσμα δεν είχε εκτός από το γνωστό, δηλαδή ότι δεν θα εμπλακεί άμεσα ο Αμερικάνος στην Ταϊβάν με αντάλλαγμα να μη στείλει ο Κινέζος όπλα στο Ρώσο στην Ουκρανία. Γνωστό τοις πάσι. Και δεν θα έστελνε ο Κινέζος όπλα στον Πούτιν έτσι κι αλλιώς. Στον Πούτιν είναι υπεραρκετή η οικονομική στήριξη της Κίνας, και αυτή είναι δεδομένη για την επόμενη δεκαετία τουλάχιστον. (Μιας και μεταξύ Κίνας-Ρωσίας είχαμε συνάντηση μεταξύ ηγετών, και για τρεις μέρες, όχι μεταξύ ΥΠΕΞ για μία ώρα).
Τέσπα, αυτό το "Supplier" για ένα νανοσεκόντ έκανε το μυαλό μου να πάει σε προμηθευτή κοκαΐνης. :D ... Πολλές ταινίες βλέπω, το ξέρω! Άντε με το καλό να ανοίξεις το μπλογκ, να παίρνουμε μάτι το υλικό.
Ο Α. Π. είπε...Τον Μπίσμαρκ κριτίκαρε και η νεορομαντική Ricarda Huch το 1899:
„Vergleicht man Stein und Radowitz auf der einen Seite und Bismarck auf der anderen, so sieht man einen Niedergang der Kultur, wie er in einer kurzen Zeitspanne, ohne daß vernichtende Kriege oder andere gewaltsame Erschütterungen vorangegangen, erstaunlich ist. In Stein und Radowitz ging das alte agrarische Reich unter, durch Bismarck siegten Kapital und Industrie. Die väterliche Haltung gegenüber dem Volke zeichnet hauptsächlich Stein vor Bismarck aus."
«Αν συγκρίνει κανείς τον Στάιν και τον Ράντοβιτς με τον Μπίσμαρκ, βλέπει μια παρακμή στον πολιτισμό που είναι εκπληκτική σε σύντομο χρονικό διάστημα, χωρίς να έχουν μεσολαβήσει καταστροφικοί πόλεμοι ή άλλες βίαιες ανατροπές. Μαζί με τους Στάιν και Ράντοβιτς χάθηκε και το παλιό αγροτικό βασίλειο: το κεφάλαιο και η βιομηχανία θριάμβευσαν μέσω του Μπίσμαρκ. Η πατρική στάση απέναντι στον λαό είναι αυτή που κυρίως διακρίνει τον Στάιν από τον Μπίσμαρκ».
(Bluetezeit der Romantik)
Κι επίσης, μην τρώτε ούτε κατά διάνοια την αστική παπάτζα ότι ο Μπίσμαρκ έφτιαξε από πρωτοβουλία το κοινωνικό κράτος. Τον ανάγκασε ο μεγαλειώδης αγώνας του γερμανικού προλεταριάτου τα χρόνια 1878-90, υπό το επαναστατικό ακόμα SPD, με τις μεγάλες απεργίες του Ρουρ το 1889. Ο Μπίσμαρκ είχε θεσπίσει τους διαβόητους "Αντισοσιαλιστικούς Νόμους" το 1878 νομίζοντας ότι θα σπάσει την άμυνα της εργατιάς, έφαγε όμως τα μούτρα του γιατί ο σοσιαλισμός γιγαντώθηκε ακριβώς τότε Και μάλιστα τότε αγκάλιασαν τον σοσιαλισμό ακόμα και κομμάτια της μικροαστικής διανόησης, όπως οι νατουραλιστές, ο Gerhart Hauptmann, γιατί έβλεπαν στην εργατιά το μόνο υγιές και δυναμικό κομμάτι της γερμανικής κοινωνίας. Το 1890 αποσύρθηκαν οι νόμοι (ο Μπίσμαρκ που είχε ταπεινώσει τον Ναπολέοντα Γ', ταπεινώθηκε ο ίδιος από την ηρωική και ένδοξη δωδεκαετή αντίσταση των Γερμανών εργατών), και ο διάδοχός του, von Caprivi, ψήφισε το Workers Relief Act (1891), παρά τη σθεναρή αντίσταση των βιομηχάνων.
Τι νομοθετούσε αυτό το Workers Relief Act που το πολέμησαν με τόση λύσσα οι βιομήχανοι, και που έπρεπε να βγει από τη μέση ο Μπίσμαρκ για να περάσει;
-Απαγόρευση της εργασίας σε παιδιά κάτω των 13 ετών
-Θέσπιση του δεκάωρου για τα εργαζόμενα παιδιά από 13 ως 18 έτη
-Θέσπιση του 11ωρου για τις εργαζόμενες γυναίκες
-Θέσπιση κατώτατου μισθού
-Θέσπιση διαιτητικών δικαστηρίων για την επίλυση εργασιακών ζητημάτων στις βιομηχανίες με συμμετοχή συνδικαλιστών
-Κατάργηση της κυριακάτικης εργασίας
"A number of progressive reforms were carried out during Caprivi's time as Chancellor. The employment of children under the age of 13 was forbidden and 13- to 18-year-olds restricted to a maximum 10-hour day, in 1891 Sunday working was forbidden and a guaranteed minimum wage introduced, and working hours for women were reduced to a maximum of 11. Industrial tribunals were established in 1890 to arbitrate in industrial disputes, and Caprivi invited representatives of trade unions to sit on these tribunals. In addition, duties on imported timber, cattle, rye, and wheat were lowered and a finance bill introduced progressive income tax under which the more one earned, the more tax that person paid."
(wiki)
Αυτά ήταν τα μέτρα του Caprivi το 1891, τα οποία δεν δέχτηκε ποτέ να ψηφίσει ο Μπίσμαρκ στα 28 χρόνια (1862-90) της θητείας του ως καγκελάριος. Καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται; Στην Αμερική το 1886 οι εργάτες ήδη πάλευαν για το οκτάωρο, αλλά στη Γερμανία ο Μπίσμαρκ δεν θεωρούσε αναγκαίο ούτε καν το να σταματήσουν τα δεκάχρονα παιδιά να δουλεύουν 11 ώρες κάτω από τη γη στα μεταλλεία του Ρουρ.
Βέβαια στο ζήτημα της κυριακάτικης εργασίας ο Κούλης του 2023 είναι πίσω κι από τον Caprivi του 1891, αλλά αυτά έχει ο εκσυγχρονισμός.
Με λίγα λόγια, το ίματζ του Μπίσμαρκ ως του μεγάλου κοινωνικού διαιτητή, που συμφιλίωνε τις ταξικές διαφορές, είναι κατασκευασμένος αστικός μύθος. Η αλήθεια είναι ότι η ταξική πάλη ήταν ασύγκριτα οξύτερη στο τέλος της εποχής Μπίσμαρκ από ό,τι στην αρχή της.
Ευχαριστώ για την απάντηση συναγωνιστή. Είχα σχηματίσει τελικά μια πολύ λάθος άποψη για το ζήτημα
Ο Κρητικός είπε...Φιλε Supplier ή C καλά τα λες για το καθήκον αλλα ελαχιστοι Ελληνες το εχουν. Aκόμα και αν νικηθούν οι δυτικοί και το νατο πως θα σωθεί η Ελλάδα με τα μυαλά του μεσου Γραικυλου;
Μιας και ανέφερες τον Μπαρμπαρόσα.
Στην πραγματεία μου "Η ιδέα του Ράιχ στον Ρομαντισμό και στον ριζοσπαστικό εθνικισμό", που έχω στείλει στα παιδιά της Λέσχης με email, αναφέρομαι και στο πώς προέκυψε ο μύθος του Μπαρμπαρόσα:
...
"Στην εποχή του Γερμανικού Ρομαντισμού, στην εποχή δηλαδή που οι νότες αυτής της λαχτάρας για έναν νέο κόσμο ήχησαν δυνατότερα από ποτέ με τη γλώσσα της ποίησης και συνδέθηκαν επίσης με το κίνημα για τη γερμανική εθνική απελευθέρωση και ενοποίηση, αντηχεί και μια παλιά μορφή σύνδεσης μεταξύ εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης μέσω της ιδέας ενός "παλιού μα και νέου" Ράιχ. Ο θρύλος του μεσαιωνικού αυτοκράτορα Φρειδερίκου Μπαρμπαρόσα, που κοιμάται στο βουνό Kyffhaeuser και θα ξυπνήσει με τους πολεμιστές του για να απελευθερώσει τη Γερμανία, για να εκδικηθεί τρομερά τους εσωτερικούς και εξωτερικούς της καταπιεστές (ένας θρύλος ανάλογος με τον δικό μας Μαρμαρωμένο Βασιλιά), έπαιξε αρκετά μεγάλο ρόλο σε αυτή την περίοδο. Ο ρομαντικός ποιητής Friedrich Rueckert, για παράδειγμα, γράφει το 1817 - στη σκοτεινή εποχή που ακολούθησε το Συνέδριο της Βιέννης και που άφησε ανεκπλήρωτο το όραμα των Ρομαντικών για γερμανική ενοποίηση - το ποίημα Barbarossa, γεμάτο λαχτάρα για το "Ράιχ" που κάποτε θα έρθει:
The ancient Barbarossa,
Friedrich, the Kaiser great,
Within the castle-cavern
Sits in enchanted state.
He did not die; but ever
Waits in the chamber deep,
Where hidden under the castle
He sat himself to sleep.
The splendor of the Empire
He took with him away,
And back to earth will bring it
When dawns the promised day.
And if the ancient ravens
Still wheel above us here,
Then must I sleep enchanted
For many a hundred year.
Είκοσι επτά χρόνια μετά, το 1844, ο "άσωτος γιος του ρομαντισμού", Χάινριχ Χάινε, δίνει άλλη λύση στον ίδιο θρύλο. Αυτός πλέον δεν αναζητεί βασίλειο, ούτε βασιλιά:
Κυρ-Μπαρμπαρόσσα, τούπα ευθύς, εσύ ’σαι
Ήρωας μονάχα των παραμυθιών.
Άντε κοιμήσου πάλι! Εμείς θα βρούμε
Δίχως εσέ το δρόμο των σπαθιών.
Οι δημοκράτες θα μας κοροϊδεύουν.
Σαν δουν πως βάλαμε επικεφαλής
Φαντάσματα με σκήπτρα και κορώνες,
θένα μας σούρουν όσα είν’ τα μαλλιά της κεφαλής.
Μήτε ή σημαία σου πια δε μας αρέσει
Τα λόγια των χαζών μού κόψαν τη μισή
διάθεση νάειδω πάλι ν' ανεμίζει
στ' αγέρι ή μαύρη-κόκκινη-χρυσή.
Καλύτερα να μείνεις εκεί πούσουν
Στου γέρικου Κυφχώυζερ τη σπηλιά,
θαρρώ πως αν καλοξετάσουμε τό πράμα
Δε χρειαζόμαστε κανένα Βασιλιά.
Αλλά στον πρόλογο της έκδοσης της «Γερμανίας» ο Χάινε αποκρούει ρητά την κατηγορία πώς τάχα επιτίθεται ενάντια στην τρίχρωμη (μαύρη κόκκινη-χρυσή) σημαία της αστικής αναγέννησης της Γερμανίας. Η ειρωνική κριτική του ενάντια στον Μπαρμπαρόσα, στον ρομαντισμό, στα σπουδαστικά σωματεία (Burschenschaften) και στην "παραμυθένια" μορφή εθνικισμού που υπήρχε τότε στη Γερμανία, γίνεται εξ ονόματος της δημοκρατικής επανάστασης. Η σημαία που ο Χάινε αντιπαραθέτει στην τρίχρωμη των ρομαντικών δεν είναι η κόκκινη σημαία τής προλεταριακής επανάστασης αλλά ή ίδια μαύρη-κόκκινη-χρυσή σημαία την οποία αποκαθιστά στην επαναστατική της λειτουργία:
«Έχουμε θωρακίσει την καρδιά μας ενάντια στο φόβο μήπως δεν αρέσουμε σ' αυτούς τους ηρωικούς λακέδες που είναι ντυμένοι με μαύρη-κόκκινη-χρυσή λιβρέα. Ακούω κιόλας τις βραχνές από τη μπύρα φωνές τους: «Έφτασες ακόμα και να βλαστημήσεις τα χρώματά μας, προδότη της πατρίδας, φίλε των Γάλλων που θέλεις να τους παραχωρήσεις τον ελεύθερο γερμανικό Ρήνο μας!» Τους λέω, «Ησυχάστε. Θα εκτιμώ και θα δοξάζω τα χρώματά σας όταν θα το αξίζουν, όταν θα πάψουν πια να είναι μια ματαιόδοξη ή δουλική φανφάρα. Στήστε τη μαύρη-κόκκινη-χρυσή σημαία πάνω στην κορυφή του γερμανικού πνεύματος, κάνετέ την λάβαρο των ελεύθερων ανθρώπων κι εγώ είμαι έτοιμος να δώσω το καλύτερο αίμα μου για χάρη της»."
...
Ολόκληρη την πραγματεία την έχω στείλει στα παιδιά και όποτε θελήσουν θα τη δημοσιεύσουν (ή και όχι), εδώ είναι ένα μόνο πολύ μικρό κομμάτι της, μιας και αναφέρθηκε το όνομα Μπαρμπαρόσα, που είναι ένας ρομαντικός θρύλος.
Περί Επιχείρησης Μπαρμπαρόσα, έχει ενδιαφέρον η μαρτυρία του εξέχοντα Ρώσου γερμανιστή και μελετητή του Ρομαντισμού Σεργκέι Τουράεφ, για το πώς έζησε τις πρώτες μέρες του πολέμου. Να ένα μικρό κομμάτι από την αυτοβιογραφία του, την οποία επίσης έχω στείλει με email στα παιδιά της Λέσχης:
...
"Εγώ, όπως όλοι, πίστεψα τις καθησυχαστικές δηλώσεις του Στάλιν (στις 13 Ιουνίου είχε πει ότι δεν θα γίνει πόλεμος) και είπα με χαρά στη γυναίκα μου: «Κλάβα, είμαι τυχερός, πήρα δύο εισιτήρια για τον Λόενγκριν του Βάγκνερ στις 27 Ιουνίου» (τα τριακοστά μου γενέθλια). Στις 22 Ιουνίου, τη μέρα που ξεκίνησε ο πόλεμος, ήμουν, ως συνήθως, στη βιβλιοθήκη. Τριγύρω, ο κόσμος ψιθύριζε ότι στις δώδεκα θα έβγαινε ένα σημαντικό κυβερνητικό διάγγελμα. Όπως ήταν φυσικό, δεν υπήρχε μεγάφωνο στο αναγνωστήριο και εγώ και ο συνάδελφός μου βγήκαμε έξω. Εκεί, στο Gostiny Dvor, έστηναν ήδη ένα μεγάφωνο. Σύντομα μεταδόθηκε η ομιλία του Μολότοφ, που αναγγέλλει την έναρξη του πολέμου. Ο συνάδελφος μου είπε με λύπη: «Μόλις αρχίσαμε να ζούμε λίγο καλύτερα, και τώρα όλα θα γίνουν σκόνη. Η γενιά μας είναι άτυχη…».
Τα στρατιωτικά γραφεία εγγραφής και στρατολόγησης είχαν προετοιμαστεί καλά για τον πόλεμο. Τον Ιανουάριο του 1941, μου παρέδωσαν ένα φυλλάδιο επιστράτευσης, στο οποίο έλεγε ξεκάθαρα ότι σε περίπτωση πολέμου, ήμουν υποχρεωμένος να εμφανιστώ τη δεύτερη μέρα της επιστράτευσης στις 14:00 στο κτίριο του εργοστασίου-κουζίνας (μεγάλη μηχανοποιημένη επιχείρηση παροχής υπηρεσιών τροφίμων) στη λεωφόρο Καρλ Μαρξ.
Εκείνο το πρωί παρέδωσα τη διδακτορική μου εργασία, για την αισθητική του Wackenroder, στο Πανεπιστήμιο, και το μεσημέρι πήγα στο κέντρο επιστράτευσης. Αυτό οφείλεται στην αξιέπαινη στάση του δασκάλου μου, B. M. Ζιρμούνσκι, που πάντα ζητούσε αυστηρά από τους φοιτητές να έχουν ολοκληρώσει τις εργασίες τους εγκαίρως, εντός 3 χρόνων μετά το πτυχίο. Χάρη σε αυτόν, είχα τελειώσει την εργασία πριν αρχίσει ο πόλεμος και την παρέδωσα τη δεύτερη μέρα του πολέμου.
Ο υπάλληλος του στρατιωτικού γραφείου εγγραφής και στράτευσης, έχοντας εξοικειωθεί με τα έγγραφά μου, δεν αποφάσισε αμέσως πού να με βάλει. Γεγονός είναι ότι, σύμφωνα με τους νόμους εκείνης της εποχής, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές δεν λάμβαναν στρατιωτική εκπαίδευση. Έτσι, δεν γνώριζα ούτε τις σύγχρονες τακτικές ούτε τη φύση των όπλων. Ως εκ τούτου, στάλθηκα ως διοικητής διμοιρίας στα στρατεύματα του NKVD για την προστασία ιδιαίτερα σημαντικών αντικειμένων (αν και δεν ήμουν μέλος του Κόμματος, για κάποιο λόγο μου τα εμπιστεύτηκαν).
Για ένα διάστημα η διμοιρία μου φύλαγε την αποθήκη του εργοστασίου τηλεφωνίας Krasnaya Zarya. Η τοποθεσία ήταν επικίνδυνη, τράβηξε την ιδιαίτερη προσοχή του εχθρού, γιατί βρισκόταν δίπλα στον σιδηρόδρομο, που οδηγούσε στα σύνορα της Φινλανδίας. Έμεινα εκεί μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου 1941. Σε αυτό το διάστημα, στη διμοιρία, ο ένας στρατιώτης πέθανε εν ώρα υπηρεσίας από έκρηξη οβίδας, ο άλλος συγκλονίστηκε από βόμβα που εξερράγη κοντά του και έχασε την ακοή του. Όταν έφυγα από το περίπτερο κατά τον έλεγχο των αναρτήσεων και κινήθηκα περίπου είκοσι βήματα, μια οβίδα χτύπησε το περίπτερο και το έκανε κομμάτια.
Το Λένινγκραντ είχε αποκλειστεί τον Αύγουστο του 1941, αλλά μέχρι τις 7 Νοεμβρίου τρώγαμε κανονικά. Στις 8 Νοεμβρίου ξεκίνησε η μεγάλη πείνα. Μόλις στις 10 Φεβρουαρίου, οι κάτοικοι του Λένινγκραντ άρχισαν να λαμβάνουν 400 γραμμάρια ψωμιού την ημέρα και εμείς οι στρατιωτικοί 600 γραμμάρια (πριν από αυτό, το ημερήσιο δελτίο ψωμιού για τον πληθυσμό ήταν 125 γραμμάρια).
Το Μάιο του 1942 βγήκα από το Λένινγκραντ με πρησμένα πόδια και σύντομα διορίστηκα βοηθός διοικητή μιας από τις σημαντικές εγκαταστάσεις στη Μόσχα."
...
Πολλοί ρομαντικολόγοι του 20ού αιώνα υπήρξαν βετεράνοι πολέμου. Ο A. S. Dmitriev (καθηγητής στο Λομονόσοφ και πρωτοστάτης της θετικής επαναξιολόγησης του ρομαντισμού στην ΕΣΣΔ το 1970) ήταν ανάπηρος πολέμου, βετεράνος του Στάλινγκραντ, και δίδασκε από το καροτσάκι. Και Γερμανοί, ο Claus Träger πχ πολέμησε το 1944-45 ανήλικος με τη Volkssturm στο δυτικό μέτωπο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Σε ότι αφορά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο/ Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα:
Τιμή και δόξα στους γενναίους υπερασπιστές του Στάλινγκραντ, της Μόσχας και του Λένινγκραντ και αιώνιο ανάθεμα στα ποινικά τάγματα για τα εγκλήματα όπου διέπραξαν. Επίσης τιμή και δόξα στους ιδεαλιστές της Καρλομάγνος, της Βαλονί, της Κυανής Μεραρχίας και στους τελευταίους υπερασπιστές του Βερολίνου. Και αιώνιο ανάθεμα στα ποινικά τάγματα των SS και στα καθάρματα του Ντιρλεβαγκνερ που διέπραξαν ειδεχθή εγκλήματα εναντίον των σλαβικών πληθυσμών.
Όλα αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και ο εχθρός αυτή την φορά είναι ένας και δυστυχώς φορά πολλούς μανδύες για να μην γίνεται αντιληπτός. Άλλες φορές ο μανδύας είναι κόκκινος και άλλες φαιος.
C.Φ.
''ειδικά εν Ελλάδι η λούμπεν μεγαλοαστική τάξη κάνει τη μέρα με νόμιμα μέσα ό,τι κάνουν οι νονοί τη νύχτα με παράνομα''
ολος ο σημερινος ελλαδικος ''αστισμος'' κραταει απο λαδεμπορους και μαυραγοριτες της κατοχης. ολος. και μετα ηρθαν τα αμερικανικα λιμπερτις και το σχεδιο μαρσαλ και εδεσε το γλυκο.. ολοι οι ελ εφοπλιστες ειναι μπλεγμενοι με ναρκοτραφικαντε καταστασεις. τα ορια μεταξυ descent αστικης ταξης και μαφιας στην κολομβια της ν.α. μεσογειου ειναι πολυ δυσδιακριτα. εθνικοι εργολαβοι/κατασκευαστες/καναλαρχες/εφοπλιστες/κρατικοδιαιτοι βιομηχανοι κτλ ολοι ειναι χωμενοι στον βουρκο. το προσφατο σκηνικο του γαζωμενου το αποδεικνυει..
''Ο Στεφανάκος ποτέ δεν έκρυψε ότι θαύμαζε τον Νίτσε''
και καλα εκανε. ο ετσι ητανε δηλωμενος αριστερος (its a fact, δεν το λεω σαν μομφη), παλαιοαριστερος με κομουνιστικες καταβολες, καμια σχεση με τα σημερινα καρναβαλια. ειχε πατερα εξορισμενο απο την χουντα και κραταγε απο σοι που αλλαξε επιθετο για να σωθει απο τις μαζικες εκκαθαρισεις και τους διωγμους του εμφυλιου. οι αριστεροι μανιατες, οσοι σωθηκαν, χωθηκαν σε κατι φαβελες του πειραια (''μανιατικα'') και αλλαξαν ονοματα. ο μακαριτης τσιταρε και βαρναλη και μπρεχτ και στην τελικη μια χαρα τα μιλουσε τα θεματα οσον αφορα to πολιτικο συστημα και την κοινωνικη κατασταση (βλεπε σχετικη συνεντευξη στον πολυ αξιολογο γιωργο φιλιππακη). δυστυχως εβαψε τα χερια του με αιμα εθνικιστων απο ο,τι φαινεται, απλων παιδιων που δεν χρωσταγαν σε τιποτα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ
''Αυτός ο τύπος ανθρώπου, ο νονός, ακόμα κι αν θέλει να περνιέται αντισυστημικός, είναι ακραίος ατομικιστής, και ιδέες κολεκτιβιστικές όπως ο εθνικισμός, ο σοσιαλισμός κλπ. είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την ύπαρξή του''
και ομως.. στο κλασικο (και προφητικο;) ''ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ'' του Ν.Χ. (διαχωριζουμε το εργο απο τον συγγραφεα, η ουσια μας ενδιαφερει) που περιγραφει μια νεοταξιτικη/πολυπολιτισμικη εκφυλοκατασταση αντιστοιχη με την σημερινη, το εθνοσυντηρητικο/ταυτοτικο/εθνικομπολσεβικικο κινημα συνεργαζεται με εγχωριες και ρωσικες μαφιες γιατι δεν μπορει να γινει διαφορετικα. για λογους τακτικους και επιχειρησιακους
''όπως και το παράδειγμα του Αρκάν''
καλα ο Αρκαν ητανε περιπτωσαρα, σκληρος καριολης. τον παω πολυ αυτον τον τυπο παροτι ξερω οτι ειναι ολος βουτηγμενος στο αιμα, ο γιουγκσλαβικος εμφυλιος ητανε κατσε καλα.. δεν ηταν καθολου απολιτικος και καιροσκοπος, σκληρος σερβος εθνικιστης, νεο-τσετνικ με αρχιδια, και τους αρχιδατους πρεπει να τους παραδεχεσαι σε οποια παραταξη και αν ανηκουν. μυθιστορηματικη ζωη, τυχοδιωκτικη (το νιτσεικο vivere pericolosamente στην πραξη). στα 80s τριγυρνουσε στην δυτ ευρωπη και εκανε μπουκες σε τραπεζες και κοσμηματοπωλεια, μερικα συμβολαια, κανει την μπαζα του και αρχες 90s γυρναει στην πατριδα και παριστανει τον επιχειρηματια με ποδοσφαιρικες ομαδες και κλαμπακια για να καθαριζει το χρημα. και μετα ηρθε ο πολεμος.. τα υπολοιπα ειναι ιστορια. μεσα γεναρη του 2000 γαζωθηκε στο κεντρο του βελιγραδιου απο συμβολαιογραφους του καθεστωτος μιλοσεβιτς. 10 μηνες αργοτερα πεφτει και ο ιδιος ο μιλοσεβιτς με πορτοκαλι επανασταση
back to the 90s: το καλοκαιρι του 2000 γαζωνεται στην λεωφορο βουλιαγμενης γνωστος μεγαλονονος, μανιατης και αυτος, που ειχε στρατολογηθει απο τις ελληνικες μυστικες υπηρεσιες στις αρχες των 90s αναλαμβανοντας ρολο για τα εθνικα συμφεροντα σε γιουγκοσλαβικο εμφυλιο και σκοπια. λεγεται οτι δεν ηταν η κλασικη περιπτωση ''ανθρωπου της νυκτας'', ηταν μειλιχιος και εδειχνε κατανοηση σε οσους αδυνατουσαν να ανταποκριθουν στα χαρατσια. ο αστικος μυθος λεει επισης οτι παροτι γαζωμενος προλαβε και ανταπεδωσε μερικες μπαταριες για την τιμη των οπλων.
Μολονότι είχαμε κοινούς γνωστούς με τον Θέμη, λόγω καταγωγής από την Μάνη, δεν γίνεται να δεχτούμε ως πρότυπα τους ανθρώπους της νύχτας, ρε φίλε. Να μας εμπνεύσει λογοτεχνικά η μυθιστορηματική ζωή τους εντάξει, να το δεχτώ. Όχι όμως και να γίνουν σημεία αναφοράς των πολιτικών ριζοσπαστικών ρευμάτων. Να είμαστε σοβαροί.
Χαίρετε. Ποια η θέση σας για το ζήτημα του εσωτερισμού;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αν εννοείς τον τεκτονισμό είμαστε εναντίον, χωρίς να παραβλέψουμε ότι υπήρξαν σπουδαίοι διανοητές μέλη αυτού του δικτύου. Ιδεολογικά όμως είναι απέναντί μας.
Αν εννοείς τον εσωτερισμό ως φιλοσοφικό ρεύμα έχει κάποια ενδιαφέροντα σημεία. Όταν συνδέεται με την παραδοσιοκρατία και τον Ρομαντισμό. Αλλά αν ξεφύγει το θέμα και φτάσουμε σε θεοσοφίες και τα λοιπά, τον θεωρούμε όχι άξιο προσοχής. Καπου γίνεται τσαρλατανισμος.
"Φιλε Supplier ή C καλά τα λες για το καθήκον αλλα ελαχιστοι Ελληνες το εχουν. Aκόμα και αν νικηθούν οι δυτικοί και το νατο πως θα σωθεί η Ελλάδα με τα μυαλά του μεσου Γραικυλου;"
Να δούμε όλα τα ενδεχόμενα...
1) Οι πιθανότητες δικαίωσης μέσω καθωσπρέπει θεσμικού αγώνα -εκλογικού (βράσε ρύζι), συνδικαλιστικού (έλεος), δικανικού (βλ Ζωή Κω/λου, λογιστικές επιτροπές χρέους κτλ)- είναι 0%.
2) Οι πιθανότητες μαζικής εσωτερικής εξέγερσης με εικόνες από τα έγκατα των κοσμικών χιλιαστικών μυθολογιών της ευρωπαικής νεωτερικότητας, του τύπου βγαίνουν 5 εκ Ελ με καλάσνικοφ, στήνουν γκιλοτίνες και εγκαθιδρύουν τον... (συμπληρώστε εσείς το πολιτικοοικονομικό σύστημα της αρεσκείας σας), αγγίζουν το 0,001%.
3) Οι πιθανότητες συστημικής κατάρρευσης από εξωτερικούς παράγοντες (από εξωγήινους; από τις θερμοβαρικές του Βλαδίμηρου σε συνδυασμό με την υλικοτεχνική υπεροχή των Τσαινέζων; από κάτι τέλος πάντων που υπερβαίνει την μίζερη βούλησή μας) άντε να είναι κάνα 0,2%. Χωρίς βέβαια η επικείμενη (;) τεκτονική γεωπολιτική μετατόπιση να συνοδεύεται οπωσδήποτε από θετικές αλλαγές στους τομείς που μας ενδιαφέρουν. Περισσότερο ως αναγκαία αλλά σε καμία περίπτωση από μόνη της ικανή συνθήκη την αναφέρουμε.
4) Και τέλος, η πιθανότητα να παραμείνει το δυστοπικό πρότζεκτ ως έχει χτυπάει ποσοστά Τσαουσέσκου υπερβαίνοντας το 99+%.
Εμείς λοιπόν που δεν θέλουμε την τελευταία εκδοχή, αναγκαστικά ποντάρουμε στο 3 (κόκκινο), που έχει σαφώς τις περισσότερες προοπτικές. Είναι σαν re-raise μετά το turn με 2 outs και με άλλα 4 άτομα στο ποτ. Θα φας χώμα αλλά αν πετύχει, θά 'ναι γερή μπάζα...
"Το κόλλημα του C να είναι βέβαιος για συμμαχία Κίνας-Δύσης μπορώ να το εκλάβω μάλλον ως μια παραλλαγή του κλασικού τσουβαλιάσματος όλων των νεωτερικών καθεστώτων στο ίδιο σακί"
Σύμφωνοι αλλά, ξέρεις τώρα, όποιος κάηκε στον χυλό φυσάει και το γιαούρτι. Πάντως σενάρια εναλλακτικής παγκοσμιοποίησης με επίκεντρο τον Ειρηνικό (που θα περιλαμβάνει και Κίνα/Άπω Ανατολή) σιγοψιθυρίζονται, έστω υπό μορφής plan X, στα σαλόνια της υπερεθνικής managerial νομενκλατούρας, η οποία ως γνωστόν ήρθε να αντικαταστήσει όχι μόνο τις παραδοσιακές τειλορικές ολιγαρχίες και τα παλιοκαιρίτικα γεωπολιτικά δόγματα που τις συνόδευαν -ψυχροπολεμικά, εθνοκεντρικά, αντικομουνιστικά και τέτοια- αλλά και τις πιο μεταμοντέρνες καταστάσεις, που άπτονται την (προψηφιακή) κοινωνία των υπηρεσιών και την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, όπως αυτές εγκαθιδρύθηκαν κυρίως μετά την πετρελαική κρίση. Δλδ δεν υπάρχει μόνο η υπερατλαντική φουκογιαμική/χαντινγκτόνια προοπτική στο τραπέζι... Καλά για τις πάλαι ποτέ εθνικές αστικές τάξεις που έσπρωχναν μπαντριωτισμό, πολεμοκαπηλία και λοιπές αρχαιολογίες για να αρπάξουν μισό χιλιόμετρο γης από την γείτονα, ούτε λόγος. Αυτά μας τελείωσαν ήδη από τον μεσοπόλεμο. Άντε σε καμιά Ουκρανία/Βαλτική να λαθροβιούν ακόμα και πάλι ως εγκεκριμένα υποπροιόντα μιας χρήσεως, αυστηρά ελεγχόμενα και απολύτως χειραγωγήσιμα.
Από κει και πέρα, περισσότερο ως απευκταίο ενδεχόμενο το αναφέρω και επ' ουδενί ως σίγουρο γεγονός. Εντάξει, η μέχρι στιγμής ύπαρξη δύο διακριτών πανίσχυρων στρατιωτικο-βιομηχανικών συμπλεγμάτων (MIC της Ουάσινγκτον και του Πεκίνου αντίστοιχα) δεν προμηνύει μόνιμη συνεργασία στρατηγικού χαρακτήρα. Αλλά τον "πολιτισμό" (έτσι γενικά και αόριστα) βγάλτον απ' την εξίσωση. Σάμπως η εθνική συνείδηση, το αξιακό σύστημα, η κυρίαρχη ιδεολογία, η ψυχοσύνθεση, ας το το πούμε κι έτσι, της κάθε πληθυσμιακής ομάδας και λαότητας δεν αλλάζουν δοθέντος χρόνου, χρήματος και προπαγάνδας. Στο τέλος της ημέρας τα απτά υλικά συμφέροντα και τα γκάνια που έχεις για να τα υπερασπιστείς κάνουν την διαφορά.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Για τον Θ. Καλ. ισχύει αυτό που λες Ανώνυμε. 60 σφαίρες του ρίξανε για να τον φάνε, κι αυτός ακόμα και πεσμένος κάτω πυροβολούσε.
Και ήταν φίλος του Αρκάν, του 'χε νοικιάσει και σπίτι εδώ στην Αθήνα για να μένουν τα δυο παιδιά του και η πρώην γυναίκα του, όταν ο Αρκάν τη χώρισε για την άλλη την τραγουδιάρα.
Νομίζω αυτόν εννοείς, τον Θ. Καλ., και όχι τον Β. Γρ.
Μανιάτες και οι δύο, και ο Θ. Καλ., και ο Β. Γρ.. Μανιάτης και ο Στεφανάκος, Μανιάτης και ο Βουτυράκος που είχε το Caramela και έφαγε (λένε, εγώ δεν ήμουνα μπροστά) τον Μπ. Λ. τον άντρα της Ηλιάδη.
Και πολλοί άλλοι, κάποιοι ζωντανοί πολλοί περισσότεροι όχι, ήταν Μανιάτες. Μπορώ να στο βεβαιώσω εγώ. Αλλά έχει νόημα να συζητάμε εδώ ρε παιδιά για τους μπράβους της νύχτας;
Φυσικά και έχει. Ο υπόκοσμος είναι ένα βαθιά πολιτικό ζήτημα που δείχνει πόσο βρωμερός είναι ο καπιταλισμός
Προφανώς. Αλλά αν εξαιρέσουμε την διαπλοκή, σχεδόν θεσμικά εγκαθιδρυμένη, του υποκόσμου με την πολιτική που λανσάρισε ο καπιταλισμός στην ανθρώπινη ιστορία, το έγκλημα και τα δίκτυα τη παραβατικότητας υπήρχαν και σε προνεωτερικες περιόδους. Υπήρχαν επίσης μικρής εμβέλειας αλλά εξίσου απαίσιας υφής καθάρματα και στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Διάβασε την βιογραφία του Λιμόνωφ να δεις πως μια συμμορία από σκουπίδια βίασε μια κοπέλα την βραδιά που πήρε το πρώτο του βραβείο ως λογοτέχνης στην ΕΣΣΔ. Γενικά το συμπέρασμα είναι ότι ο καπιταλισμός υιοθετεί ως οργανικό του μέρος τα δίκτυα των παραβατικών. Αλλά αυτά δεν είναι αποκλειστικά του δημιουργήματα. Από εκεί και πέρα μπορεί να γίνει συζήτηση. Αν και καλύτερα θα μπορούσε να τοποθετηθεί κάποιος που έχει σπουδάσει εγκληματολογία. Ωστόσο αυτό είναι διαφορετικό από το να ανατρέχουμε στον Θέμη και στους άλλους μπράβους του παρελθόντος με διάθεση πολιτικής ανάλυσης. Αν κάνουμε ρετρό αναδρομές αλλάζει το θέμα. Καλύτερα βέβαια θα ήταν να κάναμε αναλύσεις με μεθοδολογία κοινωνικών επιστημών ή συσχετισμό με την αστυνομική λογοτεχνία. Ωστόσο μέχρι στιγμής απλώς θυμόμαστε ονόματα μπράβων και πότε δολοφονήθηκαν. Ε, δεν έχει και πολύ νόημα αυτό.
Ποιες "όλες" δαπιτάκο;
Η Λευκορωσία ούτε που θέλει να ακούσει για ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Η Σερβία το ίδιο, ο πρόεδρός της είναι φιλοΕΕ αλλά δεν τολμάει να πάει κόντρα στη Ρωσία γιατί ο λαός είναι 100% ρωσόφιλος (και οι μυστικές υπηρεσίες επίσης). Μαυροβούνιο σε επίπεδο λαού επίσης το ίδιο.
Η Ουκρανία έβγαλε με 73% τον Ζελένσκι μόνο και μόνο επειδή προεκλογικά έλεγε ότι δεν θα βάλει τη χώρα στο ΝΑΤΟ. Τόσο... φιλονατοϊκός είναι ο λαός της Ουκρανίας.
Τσεχία πέρσι το Σεπτέμβρη 1 εκατομμύριο κόσμος γέμισε την Πράγα σε πορεία κατά των κυρώσεων στη Ρωσία.
Ανατολική Γερμανία μακράν το πιο φιλορωσικό-αντινατοϊκό κομμάτι στη σημερινή γερμανική κοινή γνώμη και ψηφίζουν AfD και Linke.
Βουλγαρία σε όλες τις δημοσκοπήσεις το εθνικιστικό και αντι-ΕΕ κόμμα Αναγέννηση παίρνει >30%.
Οι μόνες χώρες που οι λαοί τους έχουν γίνει πράγματι φιλονατοϊκοί είναι Πολωνία και Βαλτικές (εκτός φυσικά από τις μεγάλες ρωσικές μειονότητες των Βαλτικών, στη Λετονία πχ είναι 40% Ρώσοι, που προφανώς μισούν το ΝΑΤΟ). Σε όλες τις άλλες, απλά, οι εγχώριες πουλημένες μπουρζουαζίες ξεπούλησαν τις χώρες τους στο ΝΑΤΟ χωρίς να διενεργήσουν δημοψηφίσματα, δηλαδή χωρίς να ρωτήσουν το λαό τους.
Οπότε, από πού προκύπτει, αστοιχείωτε νουδούλε, η παραμύθα σου ότι τάχα "οι λαοί" της Ανατολικής Ευρώπης είναι αντιρώσοι και νατοϊκοί;
Και ξανά αιώνια τιμή στους ήρωες που σαν σήμερα τον Ιούνιο του 1944 ξεκίνησαν τη δοξασμένη πορεία που κατέληξε στην απελευθέρωση του Βερολίνου το Μάιο του 1945.
Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις τον εθνικισμό με ύμνους στην κομμουνιστική κτηνωδία του 41-45;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και μιας και το πιάσαμε, και τώρα αυτή τη στιγμή εκεί πάνω στο Βελιγράδι παίζουν τελικό μπάσκετ Παρτιζάν-Ερυθρός Αστέρας (μεγάλε Ζέλικο σήκωσέ το...), θυμίζω ότι στους πολέμους της Γιουγκοσλαβίας οι οπαδοί Παρτιζάν και Αστέρα είχαν φτιάξει εθελοντικά τάγματα και πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή.
Ο Σέσελι, ο ηγέτης των Τσέτνικ, όταν τον δικάζανε στη Χάγη, διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία με τον Αρκάν και τον Αστέρα:
"In 1990, all the supporters of the football club Red Star joined the Serbian Chetnik movement, and at some point in October 1990, through mediators, Arkan requested to meet me. I said, "We can do that at the Ruski Tsar restaurant." I didn't want to go to any secret place where someone could kill me so easily. Arkan came with another man who was as tall as me but much stronger. It was Suca [Nebojša Đorđević] who was our member but then joined Arkan's group, and he was a colonel in Arkan's Serb Volunteer Guard. Arkan was very polite at the beginning of the conversation. He told me, "I respect you as a man and as a politician. I'm not interested in politics, but I won't let anyone take over Zvezda and Delije." Those were the supporters, the fan club of the football club Red Star. "And I'm asking you to leave the Delije be." But I told him, "They have joined the Serbian Chetnik movement. They stay there. You cannot change it." And then he said, "Look, I have killed many people. You haven't killed anyone yet. So take care what you do." I quipped by saying that it was true that I hadn't killed anyone yet, "But you would be the first," I told him.
Nebojša [Đorđević], Suca, was one of the principal leaders of Red Star fans. He joined the Chetnik movement in the summer of 1990. When I conflicted with Arkan, he moved under Arkan's reign. Let me just say that in October 1990, I was arrested and spent 23 days in jail, and then Arkan managed to snatch the Delije from me. Perhaps in cahoots with somebody from the regime, he bribed them by giving them jobs and paying them for those jobs. That's how he managed to win almost all of them over, including Suca. This Nebojša, Suca, later became a colonel in Arkan's volunteer guards. Arkan himself bestowed the rank upon him. And even later than that, he was killed in a showdown and that murder was never solved."
Σκληρός καριόλης κι ο Σέσελι. Το να πεις κατάμουτρα στον Αρκάν "εσύ σκότωσες πολλούς κι εγώ κανέναν, αλλά μπορεί να είσαι ο πρώτος μου" θέλει καρύδια.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Κι ένα τραγούδι για τη μέρα αυτή που ξεκίνησε ο πόλεμος που στοίχισε τις περισσότερες ζωές Ευρωπαίων από κανέναν άλλο πόλεμο.
On the Twenty-Second of June (γραμμένο ως βαλς, από τον Jerzy Petersburski)
https://www.youtube.com/watch?v=OefyWzNRoEE
On June 22,
Exactly at 4 a.m.
Kiev was bombed, it was announced
That war had begun.
The war begun at dawn
To kill more people.
Parents were sleeping, their children were sleeping
When Kiev was bombed.
The enemies came in great avalanches,
We were not strong enough to hold them back,
When they marched into our native Ukrainian land
They began to kill people.
The Ukrainian people had risen
For the native land of our ancestors.
Everybody - every man, left for battle,
Burning their home and their work.
Everybody - every man, left for battle,
Burning their home and their work.
Shells and mines exploded,
Tank armors thundered,
Red hawks were circling around in the sky,
Hurrying towards the west in an arrow-like formation.
The winter cold had begun
The enemies were close to Moscow,
Guns were firing, mines were exploding
Ripping the Germans into pieces.
Guns were firing, mines were exploding
Ripping the Germans into pieces.
The battle for the capital was over
The Germans fled
Tanks were abandoned, mines were abandoned,
A couple thousand soldiers.
Remember the Hanses and the Fritzes
That time will soon come
We will scratch your lice-ridden heads,
You will remember us.
Τιμή σε όλους εκείνους που πολέμησαν χωρίς να εμπλακούν σε εγκλήματα, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ πια να πω "no more brother wars" όταν αυτή τη στιγμή μαίνεται στα ίδια μέρη ο αδελφοκτόνος πόλεμος που προκάλεσαν οι Αγγλοσάξονες...
Το σήκωσε τελικά η Παρτιζάν.
Τι ατμόσφαιρα κάνουν αυτοί οι Σέρβοι ρε φίλε. 25.000 να ξελαρυγγιάζονται επί 2 ώρες.
Ακούγεται ότι θέλει ο Δημητράκης ο Γιαννακόπουλος όλη την πεντάδα της Παρτιζάν.
Μιας και ανέφερα Δημητράκη, αυτός παίζει να είναι ο μόνος από όλη τη ΛΜΑΤ που δεν τον νοιάζει να υποκρίνεται. Είναι κάφρος και δεν το κρύβει. Άλλοι που είναι καραμπλεγμένοι με το έγκλημα και τον υπόκοσμο (όλοι οι ποδοσφαιρικοί μεγαλοπαράγοντες-μιντιάρχες, για να μην λέω ονόματα), το παίζουν φιλάνθρωποι και σταυροκοπιούνται με τους μητροπολίτες. Ο Τράκης είναι άλλη φάση. Να τσακώνεται με τον κάθε άκυρο στο ίνστα, να κράζει όλα τα εμβόλια ενώ είναι φαρμακοβιομήχανος (!), να προμοτάρει από το ίνστα Κασιδιάρη, γενικά, είναι κάτι μεταξύ Μαρκ Κιούμπαν και Έλον Μασκ, αλλά από τα Λιντλ.
ναι φιλε, για τον Θ. Κ. λεω. η οικογενεια των Γρ. που ξεκληριστικε (και ο pater familias και οι 2 γιοι) ειναι αλλη συζητηση. η περιπτωση του Θ. παρουσιαζει ενα καποιο ενδιαφερον επειδη ειχε ενεργο συμμετοχη και αναμιξη σε υποθεσεις (παρα-)πολιτικες των βαλκανιων ως εντεταλμενος των ελληνικων μυστικων υπηρεσιων. και ναι ρε γαμωτο!! αν σε εχουν γαζωσει με 60τοσες σφαιρες και παρολαυτα μπορεις να ανταποδωσεις, εχεις ψυχη, εχεις καρδια, εχεις αρχιδια. και εχεις τον σεβασμο ολων οσων ειναι σε θεση να εκτιμησουν ορισμενα πραγματα (''παλιομοδιτικες'' αξιες στην σημερινη μεταμοντερνα/υβριδικη εποχη..), ΑΞΙΖΕΙΣ σεβασμο.
''Να μας εμπνεύσει λογοτεχνικά η μυθιστορηματική ζωή τους'', λιγο το χεις ρε Σταματη; γιατι γουσταρουμε ταινιες με μαφια/οργανωμενο εγκλημα, δραση/περιπετεια, σκληρους καριοληδες, αμοραλιστες με γκανια που δεν υποτασσονται, δεν μπαινουν σε καλουπια και πληρωνουν και το αναλογο τιμημα αν χρειαστει; εμενα παντως μ αρεσουν αυτες οι ιστοριες. γουσταρω να τις βλεπω σε μουβις, γουσταρω να τις διαβαζω στο χαρτι (δεν ξερω ποσες φορες εχω διαβασει το κλασικο αριστουργημα του Mario Puzo).
και διαφωνω με την προσεγγιση σου. οργανωμενο εγκλημα και πολιτικη (θεσμικη ή/και επαναστατικη) αλληλοδιαπλεκονται. ξαναδες τον Νονο (κυριως το νο2 και το νο3 επικεντρωνονται σε αυτη την διασταση, την πολιτικη/παρα-πολιτικη). ο Αρκαν δεν ηταν μονο το δεξι χερι του Μιλοσεβιτς, δεν ανελαβε απλα το main part των παραστρατιωτικων επιχειρησεων με τις ''Τιγρεις'', ειχε δικο του κομμα και ενας απο τους λογους που εφαγε εκκαθαριση ειναι οτι ισως αποτελουσε δυνητικο μελλοντικο πολιτικο αντιπαλο για την Οικογενεια. ριξε μια ματια στην συνεντευξη που ειχε δωσει στο cnn το '99 με τους νατοικους βομβαρδισμους εν εξελιξει. ο τυπος ειχε guts.
ή δες την περιπτωση του εσκομπαρ που χρηματοδοτησε μια συγκεκριμενη επαναστατικη ομαδα στην κολομβια των 80s, δεν ειναι παραφιλολογιες αυτα. ή δες και την περιπτωση του μακαριτη του Στεφανακου που δηλωνε δημοσια οτι εχει επαφες, οτι εκτιμα και θαυμαζει ορισμενες καταστασεις. εννοειται οτι πρεπει να συζηταμε γι αυτα τα πραγματα, ειναι μερος της ζωης και του πολιτικου παρασκηνιου
Ότι αλληλοδιαπλέκονται είναι αναμφισβήτητο. Το θέμα είναι αν πρέπει να αλληλοδιαπλέκονται. Είμαστε ρομαντικοί άρα μας αρέσει, πέρα από τα νουάρ και αστυνομικά μυθιστορήματα, η ρομαντική ιδέα που υποστηρίζει ότι η αισθητική με την ηθική είναι αλληλένδετες. Δεν γίνεται να δεχτούμε ανάμεσά μας πρόσωπα που ο ίδιος παραδέχεσαι ότι υπάγονται σε δίκτυα επικοινωνίας με τις μυστικές υπηρεσίες και ταυτόχρονα διαπράττουν διαδοχικές αδικίες και χυδαιότητες. Τότε τι μελλοντική κοινωνία οραματιζόμαστε; Είμαστε επαναστάτες ή απλώς σκοπεύουμε να γίνουμε μια οργανωμένη ελίτ που θέλει να εκτοπίσει την προηγούμενη;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Αρκάν έγινε το '90 εθνικιστής, ο ίδιος το είχε πει, σε εκείνο το παιχνίδι Δυναμό Ζάγκρεμπ-Ερυθρός Αστέρας που έπεσε το βρωμόξυλο, και ο ίδιος ήταν ταυτόχρονα αρχηγός των οργανωμένων του Αστέρα και φυτευτός των μυστικών υπηρεσιών μέσα στην ομάδα. Εκείνη τη μέρα, όπως έλεγε μετά, συνειδητοποίησε ότι θα γινόταν πόλεμος με τους Κροάτες και ή θα τους σφάξουμε ή θα σφαχτούμε από αυτούς. Ο πατέρας του κομμουνιστής ήταν, παρτιζάνος, όπως και του Μλάντιτς. Ο Αρκάν δεν νομίζω ότι έβαζε κάποιο ιδανικό πάνω από την κονόμα, αν και στα 90s όντως κουμαντάριζε τους πιο σκληρούς εθνικιστές των Βαλκανίων.
Οι περισσότεροι Γιούγκοι πάντως γίνανε εθνικιστές μέσα σε μια νύχτα στα early 90s. Μου έχει πει Σέρβος ότι όταν ανέλαβε το ΚΚ Σερβίας ο Μιλόσεβιτς, "μπαίναμε στις ΚΟΒες σαν εργάτες και βγαίναμε σαν Σέρβοι". Μέχρι τέλη δεκαετίας 80, που μπήκε το ΔΝΤ στη Γιουγκοσλαβία, δεν υπήρχαν αυτά. Από όταν μπήκε το ΔΝΤ και όλοι ξαφνικά φτώχυναν, ο ένας κατηγορούσε τον άλλο. Λέγανε οι Σλοβένοι και οι Κροάτες, ότι εμείς είμαστε οι δουλευταράδες και μας τρώνε το ψωμί οι τεμπέληδες οι Σέρβοι, λέγανε οι Σέρβοι ότι τα 'κανε σκατά ο Τίτο μία με το Σύνταγμα του '74 (που έδινε αυτονομία σε Κόσοβο και Βοϊβοντίνα αλλά όχι σε Κράινα) και μία που πήρε τις βιομηχανίες από τη Σερβία (αυτό το είχε κάνει ο Τίτο επειδή στα 50s υπήρχε περίπτωση να μπουκάρει ο Στάλιν με το σύμφωνο της Βαρσοβίας, και μετέφερε όλες τις βιομηχανίες δυτικά για να μην πέσουν στα χέρια των Σοβιετικών αν γινόταν τέτοιος πόλεμος). Και καμιά από τις εθνικές νομενκλατούρες δεν έκανε πίσω. Μυρίστηκαν οι κομματικοί γραφειοκράτες καπιταλιστικό παραδάκι και ποιος τη χέζει την ενότητα και την αδερφοσύνη. Ο Τούτζμαν σε απέλυε από το κροατικό δημόσιο αν δεν ήσουν Κροάτης, ο Μιλόσεβιτς αν δεν ήσουν Σέρβος κλπ. Όλα αυτά εντός τυπικά ενιαίας χώρας, έτσι; Θέμα χρόνου ήταν να βγουν τα καλάσνικοφ. Είχες και Γερμανία και Βατικανό που θέλανε να αποσπάσουν Σλοβενία-Κροατία από τον κορμό, ε, και φτάσαμε εκεί που φτάσαμε.
Στα φόρτε τους πάντως είχαν οι Γιούγκοι γερή βιομηχανία. Και πολύ ποιοτική ροκ - μέταλ - πανκ σκηνή επίσης.
Για τον Νονό του Puzο, ο διαβόητος "τραπεζίτης του Θεού" Roberto Calvi, που έκανε τις βρωμοδουλειές του Βατικανού και που τον βρήκαν μια μέρα κρεμασμένο στη γέφυρα του Τίβερη (και απεικονίζεται ως Keinzig στην Τρίτη Ταινία), είχε πει, ότι είναι το μόνο βιβλίο που περιγράφει το πώς πραγματικά κυβερνάται ο κόσμος.
Κι ο μεγάλος σύγχρονος μαρξιστής λογοτεχνικός κριτικός Fredric Jameson, ο πραγματικά μόνος άξιος διάδοχος του Λούκατς, το έχει πει αυτό για τον Νονό, ειδικά για τη Δεύτερη Ταινία, ότι δείχνει τη διαλεκτική σχέση του υποκόσμου με την πολιτική αλλά και την επίδραση των μεγάλων ιστορικών γεγονότων. Δηλαδή, την Κουβανική Επανάσταση, το "μεγάλο μαζικό-συλλογικό, ιστορικό γεγονός" που ανατρέπει όλα τα "ατομικά σχέδια" των μαφιόζων.
Να εδώ, ενώ οι πανέξυπνοι (για το πεδίο τους) μαφιόζοι τα έχουν κανονίσει όλα, έχουν μοιράσει την Αβάνα και γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά, έρχεται η αδήριτη δύναμη της Ιστορίας, στη μορφή της Κουβανικής Επανάστασης, και ανατρέπει κάθε τους ατομική εξυπνάδα:
https://www.youtube.com/watch?v=PJEIBCPTm_c
Κι άλλη μία, δυστυχώς υποτιμημένη, ιστορική σκηνή από μαφιοζοταινία, είναι αυτή που έγραψε ο - νυν αντιιμπεριαλιστής - Όλιβερ Στόουν.
https://www.youtube.com/watch?v=WeJgZyedNHc
Η σκηνή αυτή δείχνει την Κυβέρνηση της Βολιβίας την περίοδο 1980-82. Στα αλήθεια! Τα χρόνια εκείνα τη Βολιβία την κυβερνούσαν διεφθαρμένοι στρατηγοί, που δρούσαν για λογαριασμό του κοκαϊνέμπορα Roberto Suarez Gomez (o Sosa της ταινίας), και μάλιστα, ο επικεφαλής της προσωπικής ασφάλειας του ναρκοβαρώνου, ήταν ο πρώην SS "χασάπης της Λυών" Klaus Barbie (που συμμετείχε και στη δολοφονία του Τσε, και στο πραξικόπημα της κοκαΐνης, ψάξτε Cocaine Coup 1980). Στη σκηνή από την ταινία, αν προσέξετε, πολλοί από τους παρευρισκόμενους έχουν γερμανικά επώνυμα. Στη Βολιβία γερμανικά επώνυμα, ε, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια!
Πρέπει να μιλάμε για αυτά. Χωρίς να μιλάμε ΚΑΙ για αυτά, πραγματική βαθιά κριτική στον καπιταλισμό δεν κάνουμε.
Επειδή όμως είμαστε Έλληνες και μας ενδιαφέρει πάνω απ' όλα η πατρίδα μας συνιστούμε να κάνουν οι φίλοι αναγνώστες τον κόπο να ψάξουν αυτό το βιβλίο.
Νίκος Βλαντής(παλιός φίλος) -Greek Psycho. Διαβάστε το βιβλίο και θα βρείτε στις σελίδες του όλη την υποκοσμική μαφία του συστήματος Κώστα Σημίτη.
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=84081&return_url
Τον Αρκάν τον υποδύθηκε εξαιρετικά ο πολύ ταλαντούχος ηθοποιός Sergej Trifunovic στη σέρβικη ταινία Turneja του 2008
https://www.youtube.com/watch?v=EE2FvDti018
''Διάβασε την βιογραφία του Λιμόνωφ να δεις πως μια συμμορία από σκουπίδια βίασε μια κοπέλα την βραδιά που πήρε το πρώτο του βραβείο ως λογοτέχνης στην ΕΣΣΔ''
την εχω διαβασει και την εχω υπ οψιν μου. ξεχνας ομως την σκοτεινη γοητεια, τον θαυμασμο και τον σεβασμο που ομολογει ο ιδιος οτι ασκουσαν στον νεαρο εαυτο του οι σκληρες ιεραρχιες και η νοοτροπια του ρωσικου υποκοσμου. αυτη η αισθηση της αγριας ελευθεριας, η αντινομια, η μη υποταγη στα κοινωνικα θεσμια. ο ιδιος τα λεει, ηταν η εποχη που μπεκροπινε και περνουσε μερες ολοκληρες σε μια κατασταση μονιμης υπνοβασιας που απο απ ο,τι καταλαβα αποτελει κατι το συνηθησμενο στον κοσμο του ρωσικου περιθωριου, υπαρχει μια συγκεκριμενη λεξη μεσα στο βιβλιο που αναφερεται σε αυτη την σκληρη κατασταση αλκοολικης υπνοβασιας. τεσπα....
Σταματη, αλλο τι ''θα επρεπε'' και αλλο τι οντως συμβαινει σε αυτη την σκατοζωη και σε αυτο τον σκατοκοσμο που ζουμε. λιγος κυνισμος δεν βλαπει καμια φορα, ενιοτε, δεν επιβιωνεις αλλιως, δεν γινεται να επιβιωσεις. δεν μιλαω πολιτικα, γενικοτερα το θετω, πιο υπαρξιακα. δεν ειπα να δεχθουμε κανεναν υποκοσμιακο, κανεναν αλητη παραβατικο που αδικοπραγει εις βαρος αδυναμων, δεν παροτρυνα σε κατι τετοιο, σε καμια περιπτωση. απλως παρεθεσα ορισμενες περιπτωσεις σκληρων παραβατικων που ειχαν πολιτικες/παρα-πολιτικες διασυνδεσεις με τον εναν ή με τον αλλον τροπο και δενουν με την τρεχουσα επικαιροτητα. η ιδια η ζωη ειναι αυτη που μας ξεπερνα καμια φορα, που ξεφουρνιζει τα πιο αλλοκοτα σεναρια.
θα φανταζοσουν ποτε οτι οργανωμενος οπαδος με σκληρο εγκλημα κατα ζωης στην πλατη και που τυγχανει επαγγελματιας hitman στον ελευθερο του χρονο, θα κυκλοφορουσε με θωρακισμενη μερσεντες (οπως τραγουδουσε καποτε και ο μακαριτης ο Δακης, επικα early 90s..) που του ειχε παραχωρησει ο προεδρος του ''αιωνιου (my ass..) αντιπαλου''; ποια κολομβια τωρα και ποια τιχουανα; ουτε ο φωσκολος στα πιο παραληρηματικα του δεν θα κατεβαζε τετοιο σκηνικο.
''Τότε τι μελλοντική κοινωνία οραματιζόμαστε; Είμαστε επαναστάτες ή απλώς σκοπεύουμε να γίνουμε μια οργανωμένη ελίτ που θέλει να εκτοπίσει την προηγούμενη;''
δυστυχως η ιστορια ειναι μια αεναη διαπαλη αναμεσα σε ελιτ, μας αρεσει δεν μας αρεσει καπως ετσι εχουνε τα πραγματα. τα εχει πει ο Παρετο πριν απο 100 χρονια, ας μην επαναλαμβανουμε τωρα τα αυτονοητα. και αν θες να γινω λιγο πιο κυνικος, ο ''παροιμιωδης μεσος ανθρωπακος'' δεν νομιζω οτι αξιζει τον σεβασμο μου, ουτε καν τον οικτο μου. τις εχει κανει τις επιλογες του. προσωπικα δεν οραματιζομαι καμια ''μελλονικη κοινωνια'', τα εχω αφησει πολυ πισω μου αυτα, ξερω οτι ερχονται πολυ δυσκολες μερες, πολυ χειροτερες απο τις σημερινες, τα σημεια των καιρων μιλανε απο μονα τους και η δυστοπια ερχεται με καλπασμο αλογου.
μονο μαχες οπισθοφυλακης μπορουμε να δωσουμε, προασπιζοντας κυριως την προσωπικη μας αξιοπρεπεια. το ζητημα ειναι πλεον καθαρα υπαρξιακο, δεν ειναι ''πολιτικο''
Καλά δεν είναι απαραίτητα κόντρα στον Ρομαντισμό η ουσιαστική, αποφασιστική και κυνική πολλές φορές πολιτική πράξη. Υπάρχει μια ωραία μονογραφία που εξετάζει τον Δραγούμη ως ρομαντικό με μακιαβελικές πρακτικές στον Μακεδονικό Αγώνα.
Πάντως ακόμα και αν το δούμε έτσι όπως λες το θέμα το αποτέλεσμα είναι πάλι αρνητικό. Όλοι οι μπράβοι στο τέλος έχουν άσχημο θάνατο. Καμία πολιτική ή κοινωνική ανατροπή που μπορεί να προωθήσουν δεν έχει αίσιο τέλος. Αφού δεν τα κατάφερε ο πανίσχυρος Πάμπλο τα υπόλοιπα είναι άνευ ουσίας.
Πάντως επειδή για διάφορους λόγους έχει τύχει να μεγαλώσω με δαύτους έχω καλή εμπειρία από πρώτο χέρι της κουλτούρας και της νοοτροπίας τους. Έχεις γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους; Αν ναι διαπίστωσες κάποια διάθεση για πολιτική παρέμβαση σε κάποιον από αυτούς; Εγώ πάντως σε κανέναν από όσους έχω γνωριστεί δεν διαπίστωσα τέτοια ενδιαφέροντα. Όποιοι από αυτούς είχαν πολιτικές ανησυχίες μάλλον προς τα Δεξιά κινούνταν ιδεολογικά. Υπήρχαν και κάποιοι εθνικιστές αλλά σε χαμηλά ιεραρχικά επίπεδα που έκαναν συμπληρωματικές δουλειές, ούτε καν παραβατικές ή οριακά παραβατικές.
Είναι πρακτικά αδύνατο για κάποιον από τους επικεφαλής να είναι επαναστάτης ή έστω μεταρρυθμιστής εφόσον έχει ανάγκη την κάλυψη της αστυνομίας. Εκ των πραγμάτων θέλουν να δείχνουν προς τα έξω ότι υιοθετούν την επικρατούσα ιδεολογία για να μην τραβούν την προσοχή επάνω τους. Κινδυνεύουν με την δουλειά που κάνουν για να ζήσουν (και να ζήσουν καλά). Δεν θα ρισκάρουν για άλλους λόγους (πολιτικούς κλπ). Ο Αρκάν το έκανε γιατί ήταν το ίδιο το κράτος του που το επέτρεψε. Όμως εκείνο το κράτος ήταν αντίθετο (σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον) στον φιλελευθερισμό των ΗΠΑ. Στο δικό μας το κράτος τίποτα τέτοιο δεν θα συμβεί αν δεν έχει την έγκριση του εκάστοτε πρέσβη των ΗΠΑ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Είναι δυνατόν να αναγάγουμε τους μαφιόζους σε λαϊκούς ήρωες; Κατακάθια της κοινωνίας είναι και ανάξιοι εμπιστοσύνης. Ξερίζωμα χρειάζεται αυτή η λέρα και τίποτα άλλο. Το χειρότερο είναι ότι το όνειρο του μέσου πιτσιρικά (συνδεσμιακού ή μη) είναι να γίνει νταβάς.
Δεν απαντησατε όμως τι πρέπει να κανουμε εμείς στην Ελλάδα. Όχι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι στην ακρη του κοσμου! Αφου οι ραγιάδες και οι γραικύλοι δεν έχουν τα guts πως θα φέρουν κάτι καλύτερο οταν φύγει το νατο;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αν φτάσουμε σε σημείο να διώξουμε το ΝΑΤΟ αυτό θα σημαίνει ότι θα έχουμε υπερβεί την κατάσταση του ραγιά. Και μην κολλάτε παιδιά στην πολιτική που αφορά το επίπεδο εξουσίας. Ο εθνικισμός δεν είναι πολιτική δύναμη εξουσίας. Είμαστε ελάχιστοι. Το πρώτο βήμα είναι να γίνουμε δύναμη αντιπολίτευσης. Και για να το πετύχουμε χρειαζόμαστε πίστη στον εαυτό μας. Ούτε στους Αμερικανούς ούτε στους Ρώσους ούτε στους εξωγήινους. Μπείτε στον πολιτικό αγώνα. Απλά είναι τα πράγματα. Τα πολλά λόγια δεν βγάζουν πάντα νόημα. Φτιάξτε πολλές φλεφαλο σε μικρά περιβάλλοντα (εργασιακά, φοιτητικά, τοπικά) ή ελάτε στην δική μας. Πόσο πιο απλά;
Καλά, δεν θα φτάσουμε και στο άλλο άκρο, να παίρνουμε τον ελιτισμό του Παρέτο ως αφορμή για στήριξη της ατομικής τρομοκρατίας (στην καλύτερη) ή τάχα "κινηματικών" get rich or die trying μαφιόζων (στη χειρότερη). Έλεος.
O φιλόσοφος (και αντιστασιακός αγωνιστής, δηλαδή όχι κανένας καρεκλοκένταυρος της ακαδημίας, αλλά κάποιος που ρίσκαρε και έχασε τη ζωή του, όπως τόσο αρέσει στον Ανώνυμο) Georges Politzer, στην κριτική του στον Μπερξονικό Βιταλισμό, συμπεριλαμβάνει και την κριτική σε αυτού του είδους τις "παρετιανές" αντιλήψεις της ιστορίας, λέγοντας ορθά ότι αν βλέπουμε την ιστορία έτσι, στο τέλος δεν θα μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα πογκρόμ από μια επανάσταση, και θα φτάσουμε να στηρίζουμε το πογκρόμ νομίζοντάς το για επανάσταση.
Τώρα, πάλι, τι σόι "ελίτ" είναι ο Εσκομπάρ και ο Στεφανάκος, θα αναρωτηθεί κανείς. Γιατί, αν χρησιμοποιήσουμε διαστρεβλωτικά τον Παρέτο για να αναγάγουμε αυτούς τους τύπους σε "ελίτ", συγνώμη κιόλας αλλά θα έχουμε φτάσει σε πνευματική κατάπτωση ανάλογη εκείνης των χιτλερικών "φιλοσόφων", που έγραφαν ολόκληρα εγχειρίδια για να "δείξουν" ότι βοθρολύματα όπως ο Dirlewanger, ο παιδεραστής Streicher και οι ρουφιάνοι της Γκεστάπο και των SS ήταν η "ελίτ της ευρωπαϊκής φυλής". Άλλωστε κι αυτοί πήγαν κόντρα στον Αγγλοσαξονικό ιμπεριαλισμό, άρα κι αυτοί επαναστάτες ήταν μωρέ. Γιατί όχι; Αν είναι επαναστάτης ο El Chapo, επειδή σπέρνει το fentanyl στην Αμερική και σκοτώνει τα πλουσιόπαιδα των γιάνκηδων, αν είναι επαναστάτης ο Εσκομπάρ επειδή μίσθωνε τους αντάρτες του M-19 να τρώνε δικαστές (μόνο εκείνους που δεν ακολουθούσαν το "plata o plomo" βεβαίως, δηλαδή όσους δεν τα άρπαζαν από τον Παμπλίτο) και να ρίχνει αεροπλάνα, πραγματικά τότε, γιατί να μην είναι επαναστάτης και ο ISIS, και γιατί να έχουν άδικο τα γκαρσόνια που νομίζουν για επαναστάτες τους (Ν)αζόφ;
Στο σκοτάδι, όλες οι αγελάδες φαίνονται μαύρες (Χέγκελ, κριτικάροντας τον Σέλινγκ). Ας μην φτάσουμε εκεί. Θέλω να ελπίζω ότι έχει προχωρήσει η πολιτική μας σκέψη πέρα από το 1802.
Ποιοί ήταν οι χιτλερικοί φιλόσοφοι που έγραψαν δοκίμια υπέρ των παιδεραστών;
Και γιατί να γενικεύεις την χρήση του όρου ρουφιάνος για ολόκληρα στρατιωτικά ή έστω παραστρατιωτικά σώματα; Κατά τον ίδιο τρόπο θα σου απαντήσουν κάποιοι άλλοι ότι ήταν ρουφιάνοι όλοι οι σοβιετικοί ή οι Κουβανοί στρατονομοι και αστυνομικοί.
Δίκιο έχεις στην ουσία του επιχειρήματος που παραθέτεις αλλά θα το χάσεις αν επιλέγεις να το διανθίζεις με συνθηματολογία. Και θα πυροδοτήσεις ανάλογες απαντήσεις που θα πάνε την συζήτηση αλλού.
Εφόσον είστε κοινωνικοί επιστήμονες μπορείτε να κάνετε σωστά διάλογο. Δεν χρειάζεται να μας αναγκάζετε να το παίζουμε δάσκαλοι.
Ο κομματικός φιλόσοφος που είχα κατά νου είναι ο Alfred Baeumler,
"Α college of education which ... does not speak of leadership through Adolf Hitler and Horst Wessel is unpolitical, which is to say unalive, bourgeois, reprehensible."
Baeumler: Miinnerbund und Wissenschaft, p. 35.
Εδώ χρησιμοποιείται εργαλειακά ο Βιταλισμός, για να ορίσει ως "ζωντανή", και άρα πρωτοπόρα και εκλεκτή (elite) μια πολιτική εκπαίδευση "που θα μιλάει για ηγεσία τύπου Horst Wessel". Ανάγεται δηλαδή ο προαγωγός (κοινώς νταβάς) Wessel σε πρότυπο ηγεσίας. Πράγματι, δεν αναφέρει κάπου τον παιδόφιλο Streicher, αναφέρει όμως έναν άλλο τύπο του υποκόσμου.
Παρακάτω στο ίδιο έργο ο Baeumler πάλι χρησιμοποιεί τον Βιταλισμό εργαλειακά για να δείξει ότι το μόνο "ζωντανό" σήμερα δεν είναι ο στρατιώτης, αλλά ο ιδεολογικά ντοπαρισμένος "πολιτικός στρατιώτης", δηλαδή τα SS:
"Germany was militaristic before the war because it was not heroic enough. All in all a military man was a soldier degraded to a civilian, and militarism held sway only where the civilian determines the spirit of the army. However with a virile people the soldier's life represents a life-form. The ideal of the political soldier, the S.A. and S.S. man, is therefore life incarnate, in contrast to the fossilized bourgeois world."
Baeumler: Miinnerbund und Wissenschaft, p. 63.
Το ότι τα SS θεωρούνταν η "φυλετική ελίτ της Ευρώπης" ήταν ρητή θέση του Ε/Σ, το βρίσκουμε σε άπειρες ομιλίες ηγετών, δεν χρειάζονται καν πηγές. Το "ρουφιάνοι της Γκεστάπο και των SS" αναφερόταν φυσικά μόνο σε όσους εξ αυτών ήταν όντως εγκληματίες και ρουφιάνοι. Αλλά δεν είδα κανένα Ε/Σ κείμενο να τους ξεχωρίζει, να λέει π.χ. "τα SS είναι η ελίτ εκτός από όσους διαπράττουν εγκλήματα". Αντίθετα, το δόγμα ήταν "τα SS είναι η ελίτ καθ' ολοκληρία, είναι οι εκλεκτοί των εκλεκτών της φυλής, είναι πρωτοπορία του Ε/Σ, είναι όλοι και ο καθένας νιτσεϊκοί άρχοντες, και αν εγκληματούν το πράττουν συνειδητά για τη Νίκη της Ιδέας, οπότε δεν πειράζει". (Που βέβαια στην παγιωμένη μετά το 1937 Ε/Σ ιδεολογία, εγκλήματα κατά "υπανθρώπων", δηλαδή Σλάβων κλπ., δεν θεωρούνταν εγκλήματα αλλά νόμιμος φυλετικός αγώνας).
Στο παραπάνω σχόλιο όμως το ζήτημα των SS ήταν δευτερεύουσας σημασίας. Το σημαντικό ήταν να μην πέφτουμε στην παγίδα να εξιδανικεύουμε μαφιόζους.
Φαίνεται ότι είσαι κοινωνικός επιστήμονας απ'τον τρόπο που γράφεις. Ή τουλάχιστον ότι γνωρίζεις την βιβλιογραφία των κοινωνικών επιστημών. Μην παρακάμπτεις τον τρόπο σκέψης τους.
Η κομματική προπαγάνδα δεν γίνεται να περιλαμβάνει πολύ μεγάλο κομμάτι κριτικής σκέψης. Είναι λειτουργική, μηνυματοδοτικα. Προφανώς σχηματίζει γενικές εικόνες, εξιδανικευμένες (στην περιγραφή του οικείου) ή εξολοκλήρου άσχημες (στην περιγραφή του αντιπάλου). Δεν ήταν στο εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα και στην περιγραφή των εξιδανικευμένων SS η μοναδική περίπτωση που συνέβη. Αυτός είναι ο κανόνας. Αντίστοιχα ένα μαρξιστικό κόμμα αποδίδει γενικευμένες εξιδανικεύσεις στην προμηθεική εκδοχή της εικόνας του προλεταριάτου. Η σφαγή στην Πολωνία ή όπου αλλού ήταν νομιμοποιημένη εξουδετέρωση αντιδραστικών. Να μην μιλήσουμε για τους καπιτάλες.
Η ουσία είναι αυτό που γράφεις στην κατακλείδα. Δεν έχει νόημα να μένουμε με κομματικού τύπου φανατισμό στο παρελθόν. Το αναλύουμε. Το κάνουμε δικό μας σε όσο πιο βαθύ επίπεδο. Και βάσει της γνώσης που μας προσφέρει οργανώνουμε όσο καλύτερα μπορούμε μια ύστατη αντίσταση σε αυτό που ζούμε και σε αυτά που έρχονται.
ρε συ ανωνυμε βαριεμαι τωρα, πωωωωωω... καλα σου ειπε ο διαχειριστης, τι το θες τωρα το ξινισμενο υφακι; σαν κατι 20χρονες φοιτητριουλες που εχουν διαβασει 2 βιβλια παραπανω (τα εχουν αποστηθισει για την ακριβεια, δεν τα εχουν μελετησει, υπαρχει διαφορα) και νομιζουν οτι κατι τρεχει στα γυφτικα.
ποιος μιλησε για ελιτ εγκληματος και αντεστραμενες κοινωνικες πυραμιδες και ιστοριες για αγριους; ποιος; αυτος ο κοσμος που περιγραφεις ειναι ακριβως αυτος ο σημερινος, δυστοπικος κοσμος που υποδικοι εσκομπαρ κυκλοφορουν ελευθεροι και αγοραζουν ποδοσφαιρικες παε λες και ειναι στραγαλια για να ξεπλενουν τα υπερκερδη απο το πρεζεμποριο. και δεν φτανει αυτο, εχουν και τον οχλο των πλεμπαιων και των αμορφωτων υπανθρωπων να τους θαυμαζουν και να τους προσκυνανε σαν θεους. οχι φιλε, με αυτον τον αθλιο οχλο δεν ειχα και δεν προκειται να εχω ποτε την παραμικρη σχεση και συναναστροφη. εχουν περασει ανεπιστρεπτι οι εποχες που δηλωνα αριστερουλης και ''αμεσοδημοκρατης''. μακρια απο μενα αυτα τα σκατα. πλεμπαιος και προλεταριος γενιεσαι, ειναι κατασταση του μυαλου, ειναι νοοτροπια και δεν αλλαζει. μακρια
btw, την αποψη μου για την αρχουσα ταξη αυτης της χωρας την παρεθεσα λεπτομερως στην πρωτη παραγραφο μιας προγενεστερης τοποθετησης μου. οποτε παλι δεν στεκουν αυτα που ειπες.
οχι φιλε Σταματη, δεν εχω συναναστραφει με μπραβους και ουτε θελω.
επιμενω παντως, το ζητημα (το οποιο ''ζητημα''..) ειναι βαθυτατα υπαρξιακο, οχι πολιτικο. το πολιτικο για μενα εχει πεθανει. προτιμω την μοναχικη διαδρομη
Εντωμεταξύ τώρα μόλις συνειδητοποίησα ότι η ομιλία του Φιντέλ, με την οποία ξεκινάει η ταινιάρα του De Palma, περιέχει εντελώς Ρομαντικό λεξιλόγιο.
"Quien no tenga genes revolucionarios, quien no tenga sangre revolucionaria, quien no tenga una mente que se adapte a la idea de una revolución, quien no tenga un corazón que se adapte al esfuerzo y al heroísmo de una revolución, no lo queremos, no lo necesitamos."
(Όποιον δεν έχει επαναστατικά γονίδια, όποιον δεν έχει επαναστατικό αίμα, όποιον δεν έχει πνεύμα προσαρμοσμένο στην ιδέα μιας επανάστασης, όποιον δεν έχει καρδιά προσαρμοσμένη στην προσπάθεια και τον ηρωισμό μιας επανάστασης, δεν τον θέλουμε, δεν τον χρειαζόμαστε.)
https://www.youtube.com/watch?v=_wAAp_5JZfI
Και μιας και λέμε για καρύδια, το '79 πήγε Νέα Υόρκη και έβγαλε το αλεξίσφαιρο γιλέκο του μπροστά στους γιάνκηδες.
https://www.youtube.com/watch?v=1TCHtgBeM-g
Και δεν ξεχνάμε ότι ο Τσε είχε χαρακτηρίσει τον Φιντέλ επαναστάτη εθνικιστή:
"politically you can define Fidel and his movement as 'revolutionary nationalist'. Of course he is anti-American, in the sense that Americans are anti-revolutionaries".
Δηλαδή το σημείο που σε κάνει να διαφοροποιείς τον αξιοκατάκριτο εγκληματία από τον "αξιέπαινο" είναι ο βαθμός συσχέτισής του με τον όχλο. Κατακριτέος ο ΠΑΕτζής που χαρτζιλικώνει τα χουλιγκάνια και ξεπλένει τα φράγκα από τα ντρόγκια στο κλωτσομπάλι, αλλά αξιέπαινος ο κάθε Θέμης και Αρκάν επειδή "μόνος μου και όλοι σας".
Σόρρυ δικέ μου αλλά, ακριβώς επειδή έχω πάψει να είμαι 20χρονη φοιτητριούλα που έκανε παρέα με μηδένια και ηρωοποιούσε τον κάθε μοναχικό ένοπλο ψυχάκια, ακριβώς επειδή αυτή τη φάση που περνάς τώρα στο γηροκομείο εσύ, εγώ την πέρασα μικρός και όσο κι αν άργησα πήρα πρέφα ότι είναι φάση κάλπικη, δεν με ψήνει ο νιτσεϊσμός σου. Μην το πάρεις προσωπικά, κανενός ο νιτσεϊσμός δεν θα με έψηνε.
Ιδεολογήματα της απελπισίας είναι αυτά. Ναι, γιδολαός του κερατά είναι ο Έλληνας, δε διαφωνώ, και καμιά πολιτική δεν περιμένω από αυτόν, αλλά όσο δεν θα πέσω στη λούμπα να γίνω λαϊκιστής, άλλο τόσο δεν θα πέσω στη λούμπα να πιστεύω ότι ο ρους της ιστορίας μπορεί να αλλάξει έστω και για 0,0000000001% προς την κατεύθυνσης της απελευθέρωσης από μοναχικές ενέργειες όπως της ΣΠτΦ ή, πόσο μάλλον, από μαφιόζους με ούμπαλα.
Εγώ πάντως στο καθαρά πρακτικό σκέλος θα συμφωνήσει με τον ατονικό ανώνυμο.
Ο μαφιόζος ο Πριγκόζιν έχει κάνει 100 φορές μεγαλύτερη ζημιά στο ΝΑΤΟ από ότι ο Κουτσούμπας, ο Μιχαλολιάκος, η Μελόνι και όλοι οι δηλωμένοι "εθνικολαϊκοί" ή "αντιιμπεριαλιστές" μαζί.
Ο καραφλός γκάνγκστερ έχει κάνει σμπαράλια τόσα ΝΑΤΟικά όπλα που χρειάζονται διακόσια εργοστάσια να δουλεύουν για μήνες στο φουλ για να τα αναπληρώσουν.
Ο "μαζικός" και "λαϊκός" Κουτσούμπας, με τις στρατιές των "ταξικά συνειδητοποιημένων προλετάριων" τι έκανε που πόνεσε το ΝΑΤΟ; Γουρουνόπουλα κατεβάζει στα βλάχικα στη Βάρη. Ούτε που θα ασχοληθεί το ΝΑΤΟ ποτέ μαζί του.
Το πώς γράφεται η ιστορία, μάγκες μου, δεν το ξέρει ούτε ο Μαρξ, ούτε ο Φουκουγιάμα ούτε κανείς εξυπνάκιας. Κάποιες φορές η ρημάδα τα φέρνει έτσι τούμπα που βγαίνουν κορόιδα όλοι οι γραφιάδες.
ναι, καλα τωρα.. ο τυπος ψαχνεται για μανουρα.. ποιος μιλησε για ''αλλαγη ρου της ιστοριας'' και ''απελευθερωση'' και ''μοναχικες ενεργειες'' και απλυτα σκατομηδενια της μεσολογγιου που πασχουν βαρυτατα στο νοητικο; ειναι δυνατον τωρα; αυτο καταλαβες; θες να με αναγκασεις να παραθεσω αποσπασματα απο τις τοποθετησεις μου; μαθε να διαβαζεις πιο προσεκτικα τι λενε οι συνομιλητες σου και ασε τα περιεργα, μεγαλος ανθρωπος εισαι. οταν εκανα λογο για ''μοναχικη διαδρομη'' δεν εννοουσα αυτα τα χαζοεφηβικα που καταλαβες. για αναχωρητισμο και ησυχασμο μιλουσα. ξες τωρα, προσευχη/διαλογισμος/ασκητισμος/καθαρση της ψυχης/μελετη. τετοια πραγματα, ''φλωρικα''..
''προσωπικα δεν οραματιζομαι καμια ''μελλονικη κοινωνια'', τα εχω αφησει πολυ πισω μου αυτα, ξερω οτι ερχονται πολυ δυσκολες μερες, πολυ χειροτερες απο τις σημερινες, τα σημεια των καιρων μιλανε απο μονα τους και η δυστοπια ερχεται με καλπασμο αλογου''.
νταξει τωρα; ουτε ηρωοποιησα κανεναν ''μοναχικο ενοπλο ψυχακια''. ελληνικα ξερεις να διαβαζεις; για παμε:
''δεν ειπα να δεχθουμε κανεναν υποκοσμιακο, κανεναν αλητη παραβατικο που αδικοπραγει εις βαρος αδυναμων, δεν παροτρυνα σε κατι τετοιο, σε καμια περιπτωση. απλως παρεθεσα ορισμενες περιπτωσεις σκληρων παραβατικων που ειχαν πολιτικες/παρα-πολιτικες διασυνδεσεις με τον εναν ή με τον αλλον τροπο και δενουν με την τρεχουσα επικαιροτητα. η ιδια η ζωη ειναι αυτη που μας ξεπερνα καμια φορα, που ξεφουρνιζει τα πιο αλλοκοτα σεναρια. θα φανταζοσουν ποτε οτι οργανωμενος οπαδος με σκληρο εγκλημα κατα ζωης στην πλατη και που τυγχανει επαγγελματιας hitman στον ελευθερο του χρονο, θα κυκλοφορουσε με θωρακισμενη μερσεντες (...) που του ειχε παραχωρησει ο προεδρος του ''αιωνιου (my ass..) αντιπαλου''; ποια κολομβια τωρα και ποια τιχουανα; ουτε ο φωσκολος στα πιο παραληρηματικα του δεν θα κατεβαζε τετοιο σκηνικο''
ελπιζω τωρα να σου λυθηκαν οι αποριες. φροντιζω παντα να ειμαι ξεκαθαρος σε αυτα που λεω και στον τροπο που τα διατυπωνω. απο την αλλη, το υφος σου φιλαρακο οντως παραπεμπει σε ξινισμενη 20χρονη φοιτητριουλα και πρεπει καπως να το δουλεψεις. ειδικα αν κουβαλας τιποτα καταλοιπα απο μεσολλογιου μερια (συ ειπας..) και απο διαφορα απλυτοπαρτυ στο μαχ και στην διαβαση της παντειου. λιγη προσπαθεια θελει, μπορεις..
"Δεν απαντησατε όμως τι πρέπει να κανουμε εμείς στην Ελλάδα. Όχι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι στην ακρη του κοσμου! Αφου οι ραγιάδες και οι γραικύλοι δεν έχουν τα guts πως θα φέρουν κάτι καλύτερο οταν φύγει το νατο;"
Καλησπέρα Κρητικέ. Δεν απάντησα γιατί απλούστατα δεν ξέρω να απαντήσω. Εσύ τι είδους συμβουλές ζητάς από ανώνυμες περσόνες του διαδικτύου; Να το δούμε από την αρχή. Φαντάζομαι ότι για να σχολιάζεις σε, εν μέρει, πολιτικά ιστολόγια τουλάχιστον δεν καταδικάζεις εκ προοιμίου τις όποιες συλλογικές/πολιτικοποιημένες κτλ καταστάσεις (πάντα με την ευρεία έννοια και ουχί την στενά θεσμική/εκλογικίστικη). Δεν πιστεύω να περιορίζεις το κόνσεπτ αποκλειστικά και μόνο σε ατομικές διευθετήσεις, προσωπικό μεντιτέισιον, αυτοβελτιωτικές καταστάσεις και personal development, έτσι δεν είναι; Άσχετα αν όλα τα ανωτέρω, όταν και εφόσον αντιμετωπίζονται με την δέουσα σοβαρότητα μακριά από new age αηδίες, αποτελούν όντως διαχρονικές λύσεις και, ειδικά στην εποχή της δυστοπικής σκουληκότρυπας, επείγουσες αναγκαιότητες για να μείνει το μυαλό στην θέση του.
Έτσι λοιπόν φεύγοντας από το αμιγώς ατομικό και πηγαίνοντας στο πιο συλλογικό/πολιτικό της υπόθεσης, γίνεται σαφές και πρόδηλο ότι οι απόλυτα ελληνοκεντρικές αναλύσεις, που δεν λαμβάνουν υπόψιν τον διεθνή παράγοντα, δεν έχουν και πολύ νόημα στις μέρες μας, ειδικά όταν το υποκείμενο της αφήγησης δεν είναι παρά ένας οικονομικά και παραγωγικά ρημαγμένος βασάλος με αριθμητικά ασήμαντο πληθυσμό και μηδαμινό πολιτισμικό εκτόπισμα. Επομένως, ναι, και Ρωσία και Κίνα και ΝΑΤΟ και 4οβιομηχανικό Λεβιάθαν και μεταμοντερνιλίκι και γενετική και cyborgs έχει ο μπαξές, δεν γίνεται δουλειά αλλιώς..
Επίσης, αναφερόμαστε σε παγκόσμιες παθογένειες και καθολικά μοτίβα αποσάθρωσης και παρακμής που υπερβαίνουν κατά πολύ τον στενά ελλαδικό γεωγραφικό χώρο και τον συγκεκριμένο λαό. Οι προσβλητικοί χαρακτηρισμοί για πληθυσμιακές ομάδες εκατομμυρίων όχι μόνο δεν χρειάζονται, κάνουν και χοντρή ζημιά.
Anyways, τι να άλλο να πούμε; Δυστυχώς μέχρι στιγμής φαίνεται το Κακό να περνάει τα στενά ατουφέκιστo, η κλεψύδρα να αδειάζει και, αν δεν γίνει κάνα βαρβάτο θαύμα στο μεταξύ, βλέπω σύντομα την εθνογλωσσική οντότητα των Ελλήνων να κλείνει τον ιστορικό της κύκλο οριστικά και ανεπίστρεπτα. Από κει και πέρα, δεν έχει νόημα η αριθμητική αντιπαραβολή των αντισυστημικών δυνάμεων με τις αντίστοιχες των απέναντι. Και 100 και 200 και 1 εκατομμύριο να είναι οι καλοί του έργου, δεν αλλάζει κάτι επί της ουσίας. Όσοι ζωντανοί..
Ελάτε. Είπαμε δεν χρειάζονται μάταιες και άνευ λόγου ανταλλαγές χαρακτηρισμών.
Ρε σεις, όλοι σε αυτή την ανάρτηση και στην προηγούμενη γράφετε σαν σήμερα έγινε αυτό, σαν σήμερα έγινε εκείνο, και ξεχάσατε το πιο σημαντικό.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΠΕΘΑΝΕ Ο ΑΝΤΡΕΑΣ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Πώς τον κρίνουμε;
Το έχουμε απαντήσει πολλές φορές το ερώτημα. Ξεκίνησε ως αριστερός βενιζελικός πράγμα που απεχθανόμαστε. Μετά τα Ιουλιανά άρχισε να κάνει αναφορές με θετικό πρόσημο στην σκέψη του Δραγούμη. Σταδιακά ενσωμάτωσε πολύ "δραγουμισμό" στον λόγο του. Πράγμα που μας άρεσε. Όταν κυβέρνησε πήγε περίπατο ο Δραγούμης αλλά έστω και για τα προσχήματα κράτησε μια αξιοπρεπή στάση σε επίπεδο ρητορικής απέναντι στα καθάρματα της ΕΟΚ και των ΗΠΑ (και μάλιστα με την Θάτσερ αντίπαλο). Αλλά όταν ζόριζαν τα πράγματα υποχώρησε και πάλι αποδεχόμενος την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Μάαστριχτ. Με τους Τούρκους το έπαιξε ζορικος αλλά στα σκουπίδια τους Αλβανούς έδινε ότι ήθελαν. Στο τέλος πήρε τα πάνω του πάλι και πήγε να το γυρίσει στον κρυφό εθνικισμό. Έκανε τις πολύ καλές δηλώσεις εναντίον του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και της ΕΕ, το 1995. Τους τρέλανε εκεί μέσα. Δεν το περίμενε κανείς. Τότε του τράβηξαν την πρίζα. Έβαλαν τον Σημίτη, την Βάσω Παπανδρέου και τον Πάγκαλο να τον ανατρέψουν εκ των έσω. Αν δεν είχε αρρωστήσει θα τους έκανε μια χαψιά. Αλλά είπαμε, τον είχαν βγάλει από την πρίζα.
Σε σχέση με τους μεταπολιτευτικούς ήταν ο λιγότερο χειρότερος. Ήταν ένα κλικ πάνω από όλους τους άλλους. Αλλά ξεκάθαρο κλικ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εξαιρετικά ποιοτικό το επίπεδο των συζητήσεων εδώ παίδες (αν εξαιρέσουμε ελάχιστα σχόλια). Εύγε!
Ευχαριστούμε και να είσαι καλά ρε φίλε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Καλά. Ο δικός σου ο νετσαγεφισμός είναι που δεν κρύβεται. Μία μας αραδιάζεις εσωτερικευμένη-αντεστραμμένη φουκουγιαμίλα για το πόσο μάταια είναι τα πάντα, και μετά καπάκι μας πετάς το νετσαγιεφικό ότι κλειστές ομάδες εκλεκτών με χαρακτηριστικά οργανωμένης παραβατικότητας είναι οι μόνες ικανές για μάχες, έστω και οπισθοφυλακής. Και με το που ανέφερε κάποιος τον Αρκάν ελκύστηκες αμέσως από τη γοητευτική του προσωπικότητα. Ε, τώρα, συγνώμη κιόλας αλλά αν σου πουν ότι η εικόνα σου για την επανάσταση είναι απλά μια εικόνα λίγων και αδίστακτων παραβατικών στοιχείων, θα ΄χουν δίκιο.
Μετά πας να κρυφτείς πίσω από το διαλογισμό και τη μελέτη, λες κι εγώ είπα να μη μελετάμε. Μαζί σου είμαι και στο διαλογισμό και στον ασκητισμό και στη μελέτη. Και με τον Χιδίρογλου (στο συγκεκριμένο βιβλίο) μαζί είμαι εν μέρει, ρεαλιστικότατο είναι, πραγματικούς τακτικισμούς επαναστατικών κινημάτων δείχνει. Αλλά ρε μαν, όλο αυτό που ξεκινάς από τον Νίτσε, φτύνεις σε ό,τι δεν είναι ατομικό, περνάς από τη γοητεία της 17Ν και της ΣΠτΦ για να φτάσεις στη γοητεία του Αρκάν, ε σόρρυ αλλά είναι παρακμή απελπισμένου μποέμ που τρώει το ξύλο από το σύστημα και από τη διάσειση που του 'χει έρθει στο κεφάλι κοιτάει για σωτηρία στην κάθε άκυρη κατεύθυνση.
Μανούρα εκ μέρους μου δεν παίζει, καθαρά πολιτική ήταν η κριτική που σου έγινε. Εσύ πάλι άρχισες τις αντχομινιές. Άσε το τι θα δουλέψω εγώ. Τα μυθιστορηματικά lifestyle του κάθε φονιά δεν είμαι εγώ αυτός που τα εξιδανικεύει.
Και στο κάτω-κάτω, εσύ μπορεί να μην έτυχε να έχεις ποτέ σχέση με μπράβους, εμείς πάλι είχαμε την ατυχία - επειδή τους συγγενείς δεν τους διαλέγεις - να έχουμε πρώτου βαθμού συγγενή σε διπλανό κελί με τον Μ. Μ. που είχε φάει τους τρεις στη Χρυσή Νύχτα το '93. Μας έλεγε λοιπόν ο δικός μας, ότι αυτός ο τυπάς ήταν κολλητός με εισαγγελείς και Αραβαντινούς και έπαιρνε άδεια όποτε γούσταρε. Αλλά στο Indymedia αγωνιστή τον ανεβάζανε, επαναστάτη τον κατεβάζανε, ως και ηχητικά του ανέβαζαν που ευχαριστούσε τους ανάρχες για τη συμπαράσταση. Τα μηδένια λοιπόν κάτι τέτοιους τύπους τους θαύμαζαν ακριβώς επειδή "είχαν τα guts να τα βάλουν με το σύστημα", αλλά αυτός γέλαγε με την απερίγραπτη χαζομάρα τους (και δικαίως γέλαγε) κάθε φορά που έπαιρνε άδεια έχοντας πρώτα ρουφιανέψει συγκρατούμενούς του.
Αλάνι μου, την καληνύχτα μου για σήμερα. Και πάλι: πολιτική κριτική είναι, μάθε να την αντιμετωπίζεις ως τέτοια. Τα μανουριάσματα είναι για τύπους που περνάνε τη φάση πόυ περνάς τώρα εσύ, και που εμείς ευτυχώς την ξεπεράσαμε προ καιρού.
Έλα ρε φίλε. Με τον Μακρυγιάννη ήταν στο κελί!! Μην ξεχνάμε ότι ο συγκεκριμένος όταν συνελήφθη εμφανίστηκε στο δικαστήριο με την φωτογραφία του Κωνσταντίνου Γκλύξμπουργκ. Αλλά τα νέα παιδιά είτε δεν ξέρουν την ιστορία του τόπου είτε δεν ενδιαφέρονται να την μάθουν και βγαίνουν στην πολιτική μάχη με τα μυαλά πάνω από το κεφάλι. Οι καρποί του εκπαιδευτικού συστήματος της δευτεροβάθμιας....
btw και μιας που το φερε η κουβεντα, ''καταπληκτικα'' απλυτοπαρτυ εγινοσαντο και στο ''ταρατσακι'' του λυκαβητου τετοιον καιρο πριν 10 χρονια, summer 2013. τιγκα στο ντουμανι, τρυπαρισμενες γκομενιτσες, ξινισμενες 20χρονες φοιτητριουλες που ψαχνονται, αφασικες ηλεκτρονικες μουσικες, κενο δικτυο και νταλαβερια στην ζουλα, ξωβυζα μιλφακια με phD στην ιστορια της τεχνης (βακαλοκαταστασεις..), μαυροφορεμενοι καμικαζι της ασφαλτου, μπλαζε υφακια, ενα εκτρωματικο συμπλεγμα βπ-κολωνακιου-εξαρχειων-δυτικης αθηνας. dead can dance......
10 καλοκαιρια πριν
Κενό Δίκτυο, τι είπες τώρα... νεοταξίτικος αναρχομηδενισμός και δηθενιά.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...O Πριγκόζιν ό,τι έκανε εναντίον του ΝΑΤΟ το έκανε συνεργαζόμενος με το Κρεμλίνο. Σαν υποτακτικός του Πούτιν κατά κάποιο τρόπο. Τι σχέση μπορεί να έχει με τον βίο και την πολιτεία του κάθε παράνομου ναρκοβαρώνου; Και που ξέρεις τι θα έκανε ο οποιοσδήποτε Κουτσούμπας αν ζούσε στη Ρωσία; Επειδή δεν μπορεί να πράξει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα (αλήθεια εσύ πόσα νατοϊκά άρματα ξέκανες σήμερα για να συγκρίνουμε;) σημαίνει ότι δεν θέλει; Πιθανότατα να μην θέλει αλλά δεν μπορείς να το αποδείξεις συγκρίνοντας τον με τον Πριγκόζιν. Μήλα με πορτοκάλια.
Σε φυσιολογικές συνθήκες την ζημιά στο εχθρό θα έπρεπε να την κάνει ο εθνικός στρατός και όχι ο κάθε μαφιόζος - ολιγάρχης μεσάζοντας. Μεγάλο λάθος να αβαντάρουμε τις πρακτικές του φιλελευθερισμού. Αλήθεια ποια η άποψη της λέσχης για τους ιδιωτικούς στρατούς; Εκπέμπουν κάποιο ρομαντισμό ή είναι δημιουργήματα του καπιταλισμού;
Το έχουμε γράψει επανειλημμένως. Υπέρ του εθνικού στρατού.
Συμπαθούμε και τους μη εθνικούς στρατούς (επαναστατικούς φερ ειπείν) που έχουν ως στόχο να γίνουν εθνικοί στρατοί.
Τις ιδιωτικές εταιρείες που προσφέρουν υπηρεσίες σε "εργολάβους" πώς είναι δυνατόν να τους συμπαθούμε.
Απλά να έχουμε υπόψη ότι μπορεί τέτοιοι στρατοί να είναι κρατικοί στην ουσία που απλώς παίρνουν μορφή ιδιωτικής εταιρείας προκειμένου να αναλαμβάνουν κρατικές αποστολές με όρους της ιδεολογικά κυρίαρχης ελεύθερης αγοράς και έχοντας την ελευθερία να κάνουν πράξη επιλογές που ο θεσμικός στρατός δεν θα μπορούσε για πολιτικούς λόγους.
Η Βάγκνερ σε όλες τις μεγάλες αποστολές που έχει αναλάβει δουλειές του ρωσικού κράτους κάνει. Δεν αναλαμβάνει δουλειές ιδιωτών.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο οποίος Κουτσουμπας μας το παίζει και ισαποστακιας με ούτε , ούτε. Εμένα πάντως οι θέσεις του στο Ουκρανικό μου θυμίζουν τους γνωστούς κοκκινοπροβιτες του χώρου. Σιγά τώρα ρε μάστορα μην συγκρίνουμε το ΚΚΕ, και τον Κουτσουμπα που είναι εξαπτέρυγα του Κούλη με την Βάγκνερ. Άσε μας κουκλίτσα μου.
C.Φ
Το ξαναγράφω γιατί κόπηκε. CΦ, μάλλον σχολίασες κάτω από λάθος ανώνυμο. Ένας πιο πάνω ήταν που συνέκρινε τον Πριγκόζιν με τον Κουτσούμπα. Το παιδί σε αυτό το σχόλιο ισχυρίζεται πολύ σωστά ότι δεν υπάρχει κανένα πεδίο σύγκρισης μεταξύ των δύο.
Σωστές παρατηρήσεις. Αν είναι δυνατόν να συγκρίνουμε τη δράση μιας ρωσικής εταιρίας μισθοφόρων σε εμπόλεμη ζώνη με τους πολιτικούς και τις οργανώσεις που βρίσκονται στα προτεκτοράτα του νατο. Εσείς τι περιμένατε να κάνουν οι "αντιιμπεριαλιστές" στην Ευρώπη; Να βγαίνουν το βράδυ με παραλλαγή και να ανατινάζουν νατοϊκές βάσεις; Η κριτική ότι οι wagner πολεμάνε ενώ π.χ. οι κκεδες και οι φλεφαλοι όχι, άρα οι δεύτεροι μας κοροϊδεύουν, δεν στέκει. Άλλες κριτικές σίγουρα στέκουν αλλά όχι αυτή. Και για κάθε ιδιώτη εργολάβο που πολεμάει με τους Ρώσους υπάρχουν άλλοι δέκα που υπηρέτησαν το νατο. Η σύμπραξη ιδιωτικού και δημοσίου τομέα μέχρι και στον στρατό ξεκίνησε από τους δυτικούς.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Βρε ανώνυμε που σ' αρέσει ο Πριγκόζιν (!), μην παίξεις λόττο, ούτε τον λήγοντα δεν θα πιάσεις.
Ο τυπάς με το που του δώσανε (κατά πώς φαίνεται) μεγαλύτερο μισθό από αλλού (ξένες μυστικές υπηρεσίες;), την κοπάνησε από τον κοινό αγώνα που υποτίθεται ότι έδινε, και πάει να προκαλέσει εμφύλιο μέσα στη Ρωσία.
Γι' αυτό άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ό,τι λέγαμε πριν. Τέτοια άτομα ΔΕΝ ΒΑΖΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΦΡΑΓΚΑ, είναι άτομα μηδαμινής ηθικής υποστάθμης, και το γεγονός ότι κάποιοι γοητεύονται κιόλας από τις ζωές τέτοιων τύπων επειδή, λέει, μοιάζουν με ταινίες και δεν χαμπαριάζουν από νόρμες, είναι ενδεικτικό της πνευματικής διάβρωσης που έχει επέλθει στο χώρο. Στον κάθε χώρο.
Πάντως, αν η "πνευματική αριστοκρατία" του τόπου, που χλευάζει τους "γεννημένους πλεμπαίους και προλετάριους στο μυαλό", έλκεται από Πριγκόζιν, Στεφανάκους, Αρκάν, και τις "σκληρές ιεραρχίες και νοοτροπία του ρωσικού υποκόσμου", γίνεται κατανοητό γιατί θα πάρει 45% ο Κούλης.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...ξέχασα και την ΟΥΓΓΑΡΙΑ, που παρά τα γεγονότα του 1956, δεν κρατάει ποτέ αντιρωσική στάση, ούτε γίνεται τσάτσος του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία, αν και μέλος του.
Η Ουγγαρία είναι εντός ΝΑΤΟ και ΕΕ. Με την λογική σου και η Ελλάδα δεν είναι αντιρωσικη επειδή ο Μητσοτάκης έχει ξεσκίστει να καταψηφίζει κυρώσεις κατά των Ρώσων στην ΕΕ, και επειδή οι εφοπλιστές φίλοι της Νέας Δημοκρατίας συνεχίζουν κανονικά τις δουλίτσες με την ρωσική ελίτ.
Δεν εχω ορεξη ρε φιλε, πραγματικα.. λες και γραφουμε στο ιντιμιντια και κανουμε την τριχα τριχια. Τι χαζες αντιδικιες ειναι τωρα αυτες; εδω εκατσα και εγραψα για απλυτοπαρτυ στο lecabetus και κενα δικτυα για να το ριξω λιγο στην πλακα και να εκτονωσω την οποια ενταση. Btw, εισαι πρωην χωρικος; ισως εχουμε βρεθει στα ιδια στεκια και εχουμε περασει τις ιδιες ‘’παιδικες ασθενειες’’. νιτσεισμος/νετσαγιεφισμος/ελιτισμος/ενοπλες πρωτοπορειες/επαγγελματιες παραβατικοι κτλ.
τα απλυτακια της ‘’ιστορικης’’ μεσολλογιου δεν τα ειχα ποτε σε καμια εκτιμηση. Για τα πουστοπαιδα των βπ λεω που την ειδανε μασκοφοροι εκδικητες απο τα λιντλ. να καινε κανα καδο στα εξαρχεια και πολυ τους ειναι. το μεταπολιτευτικο σκηνικο ειναι αλλη ιστορια αλλα επρεπε να ειχε ληξει απο το 1992, μετα απο εκεινη την ελεηνη χοντρομαλακια στο συνταγμα. τεσπα, ολα αυτα ειναι πλεον ιστορια και εχουν φιλολογικο ενδιαφερον. ευτυχως..
ξερεις περιπτωση Μακρυ; χαχαχαχαχ ουτε σε σαλουν στην αγρια δυση δεν γινονταν τετοια, ο τυπος για τα ματια μιας σερβιτορας μπηκε μεσα με το κουμπουρι και οποιος προλαβε τον Κυριο ειδε. και μεγαλος αλογομουρης, ιπποδρομιακος. και αυτον τον μαλακα τα ψυχακια του ''χωρου'' τον ειχανε θεοποιησει και τον θεωρουσανε προτυπο ''αγωνιστη''. για ρουφιανιλικια ομολογω οτι δεν ξερω, τετοιος ητανε; ε τι να πεις τωρα.. ειχε συνηγορο την κουρτοβικ που κλαιγοτανε για τα ''40 χρονια εγκλεισμου απο το 1985'' και αλλα τετοια υστερικα. γενικα εχει πεσει μεγαλη φολα και πολυ παραμυθα στα μυαλα των παλιων πλατειακων και των χωρικων. οι νεες φουρνιες ασχολουνται με αλλες πρεζες, 57 φυλα και το μ.. που χτενιζεται
Φίλε τον αναρχικό "χώρο" ξέγραψέ τον. Και εκεί ο αμερικανικός παράγοντας την έκανε την δουλειά του και όσοι ζωντανοί, τελειώσανε! Εξάρχεια πλέον δεν υπάρχουν. Ακούω από αναρχικούς φίλους ότι μέχρι και συρματόπλεγμα έχουν στην περιοχή πλέον (να είναι καλά ο κομπλεξικός δήμαρχος που βγάζει απωθημένα).
Τώρα στα του "χώρου". Μιλούσα με αναρχικό στο τηλέφωνο και μου λέει «Η αριστερά πέθανε! Δεν κουνιέται φίλο στην Αθήνα. Πραγματικά δεν βλέπω άνθρωπο σε αυτούς τους χώρους πλέον. Αλλά υπάρχουν και μια δυο συλλογικότητες που κάνουν κάτι.» Και του λέω «Έλα ρε, κάτι είναι και αυτό! Καμία συνδικαλιστική οργάνωση; Για ποιους λες;» και μου λέει «Είναι μια φεμινιστική οργάνωση και μια άλλη με τέσσερα τρανς άτομα. Αυτοί κάτι κάνουν.»
Χα χα χα χα χα!!!!!! Κανονικά δεν πρέπει να γελάμε σε κηδείες αλλά και τι άλλο να κάνεις;! Τέρμα παιδιά. Πάπαλα. Ότι γίνει, θα γίνει από εμάς ή από εθνικά σκεπτόμενους αριστερούς. Όλα τα άλλα ψόφησαν!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...όποιος άκουσε το χτεσινό παραλήρημα Πριγκόζιν, καταλαβαίνει ότι η φάση βρωμάει.
ο τύπος ξεκίνησε λέγοντας ότι ποτέ δεν βομβάρδισε η Ουκρανία ρωσικό έδαφος το Φλεβάρη του '22 (ενώ υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο από το Taganrog που τον διαψεύδουν), και ότι η FSB κορόιδεψε τον Πούτιν ότι επίκειται ουκρανική επιχείρηση κατάληψης του Ντονμπάς και τον έσυρε σε αχρείαστο πόλεμο (ενώ όχι μόνο έχουν βρεθεί έγγραφα που πιστοποιούν ότι όντως υπήρχε τέτοια επιχείρηση, αλλά από τις 17/2 ως τις 23/2 είχαν αυξηθεί κατά 700% (!) οι ουκρανικοί βομβαρδισμοί με πυροβολικό στο Ντονμπάς, που είναι πάντα ο πρόδρομος μετωπικής επίθεσης).
κοινώς, ο μπαρμπα-Ευγένιος μίλησε τη γλώσσα του Chubais και του Khodorkovsky, των φιλελέ ολιγαρχών που διαφωνούν με τον πόλεμο.
βάζουμε στην εξίσωση και την εξαίρεση - πριν ένα μήνα - της μητέρας του Πριγκόζιν από τις αμερικάνικες κυρώσεις, και δένει το γλυκό. Ο μισθοφόρος τον μισθό του κοιτάει, και ο μισθός είναι πάντα μεγαλύτερος στη χώρα που μπορεί να πλάθει δολάρια χωρίς αντίκρυσμα.
φυσικά, αυτό προετοιμαζόταν για μήνες. Όλη η καμπάνια του Πριγκόζιν "δώστε μας σφαίρες", είχε σκοπό να πάρουν οι Βάγκνερ τις σφαίρες που τώρα σκοτώνουν Ρώσους στρατιώτες.
υπαίτιοι χωρίς αμφιβολία για όλο αυτό είναι ο Πούτιν, ο Σοϊγκού και ο Γερασίμοφ, που άφησαν τον πόλεμο σε ιδιωτικές εταιρίες και έτρεφαν στον κόρφο τους φίδια.
τον κόσμο των μισθοφόρων, την αλαζονεία τους και τις ίντριγκές τους, τις έχει απεικονίσει αριστοτεχνία ο Σίλερ στην τριλογία Βαλενστάιν. Αλλά και ο Μακιαβέλι πιο πριν είχε περιγράψει τη φύση τους: “Mercenaries and auxiliaries are useless and dangerous; and if one holds his state based on these arms, he will stand neither firm nor safe; for they are disunited, ambitious, and without discipline, unfaithful, valiant before friends, cowardly before enemies; they have neither the fear of God nor fidelity to men, and destruction is deferred only so long as the attack is; for in peace one is robbed by them, and in war by the enemy. The fact is, they have no other attraction or reason for keeping the field than a trifle of stipend, which is not sufficient to make them willing to die for you. They are ready enough to be your soldiers whilst you do not make war, but if war comes they take themselves off or run from the foe; which I should have little trouble to prove, for the ruin of Italy has been caused by nothing else than by resting all her hopes for many years on mercenaries, and although they formerly made some display and appeared valiant amongst themselves, yet when the foreigners came they showed what they were…”
Όσοι λέτε τους άλλους γιωτάδες για πείτε μας εσείς πόσους τόνους νατοϊκό υλικό καταστρέψατε και πόσες μεραρχίες Ουκρανών απωθήσατε; Από άποψη πρακτικής δράσης κατά του ΝΑΤΟ όλοι μας (και οι κανονικοί φιλορώσοι και οι ψεύτικοι και οι ουτε-ουτετζήδες) δεν έχουμε κάνει τίποτα. Και δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα εκτός και αν πηγαίναμε μισθοφόροι στο μέτωπο. Να είμαστε λίγο έντιμοι στην κριτική μας.
Είσαι μεγάλος Μαμούτε σε παραδέχομαι! Άλλο ένα γκαρσόνι της Δεξιάς πέταξε τη μάσκα του εθνικισμού και δηλώνει νεοδημοκράτης. Έπεσες μέσα και σε αυτόν εδώ και χρόνια. Μπράβο ρε μάγκα. Δε παραδέχομαι!
https://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce%b9%ce%ba%ce%b1%ce%b9%cf%81%ce%bf%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1/%ce%a4%ce%9f-%ce%91%ce%a0%ce%91%ce%a1%ce%91%ce%94%ce%95%ce%9a%ce%a4%ce%9f-%ce%91%ce%a1%ce%98%ce%a1%ce%9f-%ce%a4%ce%9f%ce%a5-%ce%9a%ce%91%ce%98%ce%97%ce%93%ce%97%ce%a4%ce%97-%ce%a7%ce%a1i%ce%a3%ce%a4/
Τεράστιο το λάθος της ελληνικής ακροδεξιάς που συντάχθηκε στα 90ς με την πλευρά των Σέρβων κομμουνιστών. Δυστυχώς δεν στήριξε κανένας τους Κροάτες εθνικοσοσιαλιστές και φασίστες αδερφούς μας στον Μέγα πόλεμο που έδινε αυτό το ηρωικό έθνος για λευτεριά, όπως και η Σλοβενία.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τώρα από Russia Today (κυβερνητικό κανάλι):
“There is no doubt that the insurgency is coordinated and directed by the intelligence agencies of the United States, Britain and possibly one Middle Eastern country”
Χμμμ...
Για να φτάνει στο σημείο να υπονοεί το RT (δηλαδή ο Πούτιν) ότι είναι μπλεγμένο το Ισραήλ, μάλλον ισχύει. Δεν θα έλεγε ο κοντός ποτέ τέτοιο πράγμα αν ήταν ψέμα, δεν θα έβαζε σε κίνδυνο τις σχέσεις του με τον Νετανιάχου αν δεν υπήρχε αληθινός λόγος.
Στο Ισραήλ εντωμεταξύ έχουν πάει από πέρσι όλοι οι αντιπουτινικοί ολιγάρχες και από εκεί σχεδίαζαν τις κινήσεις τους.
+ Πριγκόζιν Εβραίος, μην ξεχνιόμαστε.
Στον ανώνυμο που γράφει για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας: Μήπως ήθελες να στηριχθούν και τα Σκόπια; Και αυτά οι ΗΠΑ τα πατρονάριζαν.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η Ουγγαρία δαπιτάκο δεν έχει στείλει ούτε σφαίρα στον κόπρο Ζελέ, ούτε έχει ψηφίσει την παραμικρή κύρωση σε Ρωσία.
Κατά τα άλλα, προφανέστατα και ο Ελληνικός Λαός είναι βαθιά, ενστικτωδώς αντιδυτικός, κάτι που σε περιόδους στοιχειώδους ευμάρειας ξεχνιέται αλλά με την παραμικρή κρίση έρχεται αμέσως στην επιφάνεια (θυμίζω τον πάνδημο αντιγερμανισμό του 2010-15 αλλά και τον ανθελληνισμό των Γερμανών την ίδια περίοδο), και ούτε γουστάρει τα βλαχοκαουμποηλίκια των Κούληδων κατά της Ρωσίας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και ο λαός της Ουγγαρίας είναι βαθιά αντιρωσικός σε αντίθεση με την κυβέρνηση της. Διάβασε ιστορία. Η σοβιετική σκλαβιά ήταν πικρή εμπειρία για τους ανατολικοευρωπαιους
Πριν λίγο ο Αλέξανδρος Ντούγκιν έκανε την εξής ανάρτηση στο προφίλ του στο vk:
------------
ΜΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ
Τα σημερινά γεγονότα δεν είναι απλώς ανησυχητικά. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη απειλή από όλες. Δυστυχώς, όχι για πρώτη φορά στη ρωσική ιστορία. Τώρα, όπως και στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο στρατός μας επιχειρείται να σταματήσει την παραμονή αποφασιστικών νικών.
Θα έπρεπε να είχαμε κερδίσει και τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλά την παραμονή της εαρινής επίθεσης του 1917, έγινε ένα στρατιωτικό πραξικόπημα στη Ρωσία, που αργότερα ονομάστηκε "επανάσταση του Φεβρουαρίου". Οι διοργανωτές του πραξικοπήματος πίστευαν ότι ήταν καλύτεροι από τις νόμιμες αρχές στη διαχείριση του στρατού, της οικονομίας και γενικά της λειτουργίας του κράτους.
Όλοι γνωρίζουν τι συνέβη τότε: η Ρωσία βυθίστηκε στο χάος της επανάστασης και του εμφυλίου πολέμου. Κατά τη διάρκεια των γεγονότων που ακολούθησαν το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου, μεταξύ άλλων, δημιουργήθηκε η "ανεξάρτητη" Ουκρανία, προς μεγάλη δυστυχία του ρωσικού λαού. Οι θλιβερές συνέπειες αυτών των γεγονότων είναι αισθητές ακόμη και σήμερα.
Αυτή τη νύχτα είδαμε ότι ο νέος Πατριωτικός Πόλεμος του σήμερα είναι παρόμοιος με τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όχι μόνο στην παρατεταμένη θέση μάχης στις γραμμές του μετώπου, και όχι μόνο στον καθοριστικό ρόλο του πυροβολικού. Για άλλη μια φορά το ίδιο το ρωσικό κράτος βρίσκεται σε πραγματικό κίνδυνο νέας αναταραχής.
Απευθύνω έκκληση σε όλους εκείνους που σήκωσαν σήμερα τα όπλα εναντίον των αδελφών τους. Δεν υπάρχει τίποτε πιο τρομερό για το κράτος και το λαό από την κακοδαιμονία και τον εμφύλιο πόλεμο. Κανένας εξωτερικός εχθρός δεν θα κάνει τόσο κακό στην πατρίδα όσο οι πολίτες που σήκωσαν τα όπλα ο ένας εναντίον του άλλου και εναντίον των νόμιμων αρχών.
Σταματήστε πριν να είναι πολύ αργά. Και ο Θεός να μας βοηθήσει!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πάλι πισώπλατη μαχαιριά οι Εβραίοι;
Κι εμείς οι χαζοί γελάγαμε με Λούντεντορφ και Χίτλερ που λέγανε ότι τον γερμανικό στρατό στον Α' π.π. τον μαχαίρωσαν πισώπλατα οι Εβραίοι.
Να λοιπόν που οι Εβραίοι μαχαιρώνουν πισώπλατα και τον ρωσικό στρατό.
Πούτιν λούσου τα, δεν σε λυπάμαι. Όταν πας σε πόλεμο, πας όπως ο μεγάλος Στάλιν, που είχε καθαρίσει όλους τους προδότες από το 1937. Εσύ πήγες σε πόλεμο με όλες τις μπουκαπόρτες ανοιχτές από παντού.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και ναι, ο Χορντορκόφσκι στηρίζει Πριγκόζιν
https://twitter.com/anno1540/status/1672483977943293953
Όλοι οι Οβριοί και οι CIAτζήδες μαζί
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Στρελκόφ:
"Do you know what reminds me of the "voyage" of Prigozhin's army to Moscow from a historical point of view? - A raid on the rear of the Armed Forces of the South of Russia (Denikin) by the anarchist troops of Father Makhno ... A very similar situation - all combat-ready units of the Whites are fighting on the front against the Reds, in the rear - only carts, stage and rear teams, small garrisons ... And A 20,000-strong and heavily armed Makhnovist army is rolling along them... Without stopping anywhere for a long time, without engaging in major battles... Will the Kremlin now have a new "General Slashchev" with his corps to defeat the "new Makhnovists"? Something is doubtful. There are enough soldiers, but here's the trouble with charismatic and determined commanders ... almost only Plywood Marshals are around, and a few efficient generals are all on the outer front."
Ο Στρελκόφ είναι Μοναρχικός, όλοι το ξέρουν αυτό, αλλά είναι πατριώτης. Παρομοιάζει το πισώπλατο χτύπημα Πριγκόζιν στον Ρωσικό στρατό, με τα ψτυπήματα του αναρχικού Μάχνο στους Λευκούς όταν αυτοί πολεμούσαν τους Κόκκινους.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τελικά όλο αυτό (που λένε ότι τελειώνει με παρέμβαση Λουκασένκο), μάλλον ήταν κόλπο του Πούτιν, για να δει ποιοι είναι μαζί του και ποιοι όχι.
Ούτε μια μονάδα του ρωσικού στρατού δεν πήγε με τον Πριγκόζιν.
Ξεφτιλίστηκαν ολοκληρωτικά (ήδη είχαν πιάσει πάτο αλλά σήμερα έπιασαν απόπατο) οι Ρώσοι λίμπεραλ, που για λίγες ώρες έφτασαν στο σημείο να είναι οι μόνοι Ρώσοι που στήριζαν τον ψυχάκια τον καράφλα.
Πιο δυνατός βγαίνει από αυτό ο Πούτιν, αφού ο ρωσικός στρατός τον ακολούθησε στο σύνολό του. Τον Πριγκόζιν (που δεν αλλάζω γνώμη ότι τα πήρε από τη CIA για να κάνει αυτή την κίνηση, αλλά με το που είδε ότι δεν τον ακολουθεί κανείς από το στράτευμα, έκανε πίσω), θα τον δολοφονήσει ο Βλαδίμηρος στο άμεσο μέλλον. (100% σίγουρο αυτό), και τη Βάγκνερ θα την ξαναστείλει Ουκρανία, με υψηλότερα μεν συμβόλαια και μισθούς και με γεμάτα όπλα με σφαίρες, αλλά πλέον υπό τις διαταγές του Σοϊγκού (αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό για την πορεία των επιχειρήσεων, είναι όμως ενδυνάμωση της εξουσίας του Πούτιν).
Τζάμπα ο πανικός τελικά.
Πάντως όλοι όσοι έκραζαν τον Στρελκόφ ότι είναι τάχα άνθρωπος των Ουκρανών και άλλες παπαριές, σήμερα τρώνε τα λόγια τους. Ο τύπος απέδειξε σήμερα τον πατριωτισμό του, σε αντίθεση με τα χαμένα παρτάλια, τους οπορτουνιστές λίμπεραλ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μεγας λαγος ο Πριγκοζιν, ενισχυει την κυριαρχια Πουτιν μ ενα πραξικοπημα alla Erdogan
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αυτούς τους μόνιμα ξυνισμένους και κοιμώμενους τύπους, τον Γερασίμοφ και τον Σοϊγκού, δεν τους χωνεύω.
Κοντέ, βάλε ΥΠΑΜ τον Yunus-bek Yevkurov (ψάξτε το όνομα, ακόμα τον θυμούνται οι ΝΑΤΟικοί από το 1999 στο Κόσοβο, και ακόμα τον υμνούν οι Σέρβοι, μεγάλος στρατηγός, ψάξτε τον ξαναλέω).
Βάλε για Α/ΓΕΕΘΑ τον ναυλιάρη τον Σουροβίκιν.
Και μετά φύγαμε για Βερολίνο όπως τότε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε..."Όπως τότε"; Είσαι σίγουρα Εθνικιστής;
Το 4th generation warfare με την μισθοφορική σαβούρα ιδιωτών εργολάβων από την μία και τους ιδεολογικά πρεζομένους "εθελοντές" για συμπλήρωμα από την άλλη είναι η επιτομή της μεταμοντερνίλας στον τομέα των πολεμικών επιχειρήσεων. Μάλιστα πολλές εταιρίες μισθοφόρων (νατοικών συμφερόντων) εισήχθησαν διά της πλαγίας οδού στην Wall Street. Αν αυτό δεν είναι φιλελέδικη κυριαρχία και επιθετική εμπορευματοποίηση των πάντων, τότε τι είναι; Εντάξει, δεν σημαίνει βέβαια ότι δεν υπήρξαν πάμπολλες περιπτώσεις επίορκων ΔΥ καραβανάδων που στασίασαν ή εξυπηρέτησαν αλλότρια συμφέροντα, αλλά, ας είμαστε σοβαροί, ιδανικά δεν θα έπρεπε υπάρχει χώρος δράσης για οτιδήποτε άλλο πέραν του Εθνικού Στρατού.
Τώρα αν ο Πριγκόζιν το τραβούσε στα άκρα σίγουρα θα θα μαθαίναμε τι παίχτηκε στο παρασκήνιο από την επιλογή του τόπου αυτοεξορίας του όταν θα έληγε το σόου. Αν δλδ τον βλέπαμε σε καμιά βδομάδα να αράζει Βαλτική ή Βίσεγκραντ, ε χωριό που φαίνεται κολαούζο δεν θέλει. Αλλά εφόσον η οπερέτα τελείωσε ειρηνικά (όπως φαίνεται μέχρι στιγμής), μάλλον θα μείνουν πολλές σκιές.
Τέλος πάντων, οι μέχρι στιγμής ζημιές μάλλον είναι αποκλειστικά επικοινωνιακού χαρακτήρα. Ας πούμε ότι απλά τρώθηκε ακόμη περισσότερο το κύρος του Πούτιν σε μερίδα τηλεθεατών που παρακολουθούν την φιλτραρισμένη διεθνή ειδησιογραφία των δυτικών ΜΜΕ. Δεν βαριέσαι, εδώ που φτάσαμε τι νόημα έχουν αυτά; Έχασε η Βενετιά βελόνι. Ουδέν το αξιοσημείωτον λοιπόν...
Γιατί ψέματα είναι; Ο Πριγκόζιν βρωμάει από πάνω μέχρι κάτω και κάποιοι βλάκες του χώρου τον υμνούν επειδή βλέπουν τα ραφτά με τις νεκροκεφαλές. Τα ίδια έκαναν κάποιοι με τον Αζόφ το 2014. Μπορεί ο Πούτιν να μην είναι τέλειος αλλά αφού πολεμάει τους νατοϊκούς τον υποστηρίζουμε. Δικά σας λόγια είναι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο Πριγκόζιν τελείωσε για πάντα. Ευτυχώς δεν θα τον ξαναδούμε. Αλλαγές στην διοίκηση και σοβαρότητα θέλουμε.
Ο Earendil είπε...Μὲ ἀφορμὴ τὴ συζήτηση γιὰ τὶς διαφορὲς ἐθνικοῦ-ἰδιωτικοῦ στρατοῦ, θὰ παραθέσω ἕνα σχετικὸ ἀπόσπασμα:
"Δὲν ἔχει μέσα του ζωή, πνεῦμα, πατριωτισμό, πίστη. Δὲν ἔχει ἐθνικὴ παράδοση. Δὲν εἶναι ἐθνικὸς στρατός. Εἶναι καθαρὰ βασιλικὸς στρατός".
Αὐτοὶ ἦταν οἱ λόγοι γιὰ τοὺς ὁποίους κατέρρευσε ὁ βασιλικὸς στρατὸς τῆς Νεάπολης μπροστὰ στὸν Γκαριμπάλντι, κατὰ τὸν Ἔγκελς.
Στὰ τῶν ἐκλογῶν, δὲν ἔχω νὰ προσθέσω κάτι. Aure entuluva!
Ο Μποβιατσος Κ. είπε...Ας ανακεφαλαιώσουμε. Ο Ναζί Πούτιν πολεμά τον Ναζί Ζελένσκι που εξοπλίζει τους Ναζί Αζόφ και το κάνει μέσω του Ναζί Βάγκνερ. Όμως ο Ναζί Βάγκνερ πολεμά τον Ναζί Πούτιν.
Τα σέβη μου σε όλους και καλή συνεχεια
Πούτιν Ζελενσκι και ο επικεφαλής της Βάγκνερ είναι Εβραίοι. Μόνο οι Αζοφ είναι γνήσιοι ΕΣ από όσους ανέφερες και πραγματικοί υπερασπιστές του δυτικού πολιτισμού και της ευρωπαϊκής ομοεθνιας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μακάρι 9-κομματική. Μακάρι. Αλλά δυστυχώς μάλλον δεν μπαίνει ο Μενανί. Έστω 8 κόμματα. Να μείνει ο βρωμύλος στους 157. Λιγότερους από το 2019 δηλαδή. Μπαίνει κι ο Λιας. Είναι καλό αυτό, τουλάχιστον θεωρητικά, γιατί, ακόμα κι αν έχει γίνει ρεφορμιστής, το σύστημα προς το παρόν θα τον πολεμήσει. Να υπάρχει έστω σαν αντισυστημικός μέσα στη βουλή.
ΥΓ: Για κινηματογραφικές και μυθιστορηματικές ζωές μιλάγαμε, του Ευγένιου είναι τόσο περικολοζαμέντε που άνετα γέμιζε 4 σεζόν στο νέτφλιξ. Βιογραφικάρα, πέραν την πλάκας:
https://twitter.com/petergyang/status/1672631053784334336
Αχιλλέα, ήταν υπερβολική η εκτίμηση του φίλου σου. Το συρματόπλεγμα είναι στην πλατεία για να περιφράσει τα έργα του μετρό. Η Αστυνομία είναι γύρω γύρω αλλά το μόνο που άλλαξε είναι ότι αποτελεί μέρος του ντεκόρ. Εξοικειώθηκε μέρος των θαμώνων της περιοχής με την παρουσία της αλλά σε καμία περίπτωση δεν άλλαξε ο πολιτικός χάρτης. Εξάλλου δεν έλεγε και τίποτα από πολιτικής άποψης το να της πετούν μπουκάλια κάθε Σάββατο, υπό την μορφή "επαναστατικού party", οι θαμώνες της περιοχής. Τέλος, ο φίλος σου ξέχασε ότι υπάρχει ένας ισχυρός Ρουβίκωνας που μπορεί να οργανώνει δράσεις. Προφανώς έχουν άλλη μορφή και περιεχόμενα από δράσεις του παρελθόντος. Προφανώς υπάρχει λιγότερη κινητικότητα και μεγαλύτερα ποσοστά αριστερίστικου life style στα Εξάρχεια. Αλλά αυτό είναι διαφορετικό από το ότι διαλύθηκαν ως πολιτικός χώρος.
Ο Αχιλλέας είπε...Δεν έχεις άδικο admin. Υποθέτω ότι οι woke αριστεροί (αυτούς που ονόμαζε ο Λένιν ως την "παιδική αρρώστια του κομμουνισμού") δεν θεωρούν ότι τέτοιοι αριστεροί κάνουν επαναστατικές πράξεις ή κινήσεις. Με λίγα λόγια οι woke αναρχικοί πολύ πιθανόν να πιστεύουν ότι εάν μία κίνηση δεν προωθεί την ΛΟΑΤΚΙ ατζέντα ή την υποδοχή μεταναστευτικών ροών τότε δεν έχει και σχέση με την αριστερά. Άραγε θα πάρουν θέση οι αναρχικές/αριστερές/μαρξιστικές οργανώσεις για την πλήρη φιλελευθεροποίηση της ιδεολογίας τους;