του Αχιλλέα
Άνθρωπος-έντομο (bugman), σύμφωνα με την διαδικτυακή αργκό, σημαίνει τον άνθρωπο που συμμετέχει ενεργά στην ποπ κουλτούρα, επενδύει σε προϊόντα τελευταίας τεχνολογίας και έχει πάντα τις πιο ορθές και ασφαλείς απόψεις. Ο άνθρωπος-έντομο είναι ο ιδανικός πολίτης του παρόντος αλλά και μελλοντικού φιλελεύθερου συστήματος. Ο υλιστής εργαζόμενος, που δουλεύει από τις εννιά μέχρι τις πέντε σε κάποια εργασία η οποία δεν τον γεμίζει πνευματικά, ώστε να μπορεί να δίνει απλόχερα τα χρήματα του σε «ακίνδυνα», για αυτόν και το σύστημα, χόμπι.
Χαρακτηριστική περίπτωση «ανθρώπου-έντομο» είναι αυτός ο οποίος υιοθετεί τις πιο «πολιτικά ορθές» απόψεις της εποχής του και ακολουθεί, γενικότερα, την πολιτική σκηνή της χώρας του εντασσόμενος, πολύ συχνά, στα πάντα ασφαλή για το σύστημα ιδεολογήματα της σοσιαλδημοκρατίας/φιλελευθερισμού. Αυτό το είδος ανθρώπου είναι εχθρός του μύθου, της παράδοσης, της πνευματικότητας και του μεταφυσικού, με τα οποία επικοινωνεί όμως «καταναλωτικά» μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια, όπως αυτά των βιντεοπαιχνιδιών, των κόμικς και των αμερικανικών ταινιών.
Αυτή η καταναλωτική επικοινωνία του είναι χρήσιμη για να ξεφύγει από την καθημερινότητα. Μια καθημερινότητα η οποία δεν τον ικανοποιεί ουσιαστικά. Γι αυτό και χρησιμοποιεί όλα τα παραπάνω χόμπι ως μέσα εξωτερίκευσης των πραγμάτων που προσπαθεί να καταπιέσει. Δυστυχώς, μέρος αυτής της «κατανάλωσης» γίνεται και η λογοτεχνία του φανταστικού, με αποτέλεσμα να παρατηρούμε σήμερα την αλλοίωση/φιλελευθεροποίηση των δημιουργικών της πλαισίων όσο και την διαφοροποίηση των γνωρισμάτων του αναγνωστικού της κοινού.
Ο άνθρωπος-έντομο πρέπει να είναι «μέσα σε όλα» και για αυτό έχει υιοθετήσει διάφορες «κουλτούρες» διασκέδασης και τις έχει διαστρεβλώσει με μία δόσης ειρωνείας. Επίσης, διακατέχεται από μία μανιακή ενασχόληση με προϊόντα τεχνολογίας, τα οποία νιώθει πως πρέπει να αποκτήσει για να γεμίσει όσο ελεύθερο χρόνο έχει, έτσι ώστε να αποφύγει τις πιο ενδόμυχες του σκέψης.
Βέβαια, οφείλω να κάνω μία σημαντική διευκρίνιση υπό την μορφή ενός αντιστικτικά διατυπωμένου φραστικού σχήματος. Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στους καταναλωτές, καθώς όλοι καταναλώνουμε, και τους «ανθρώπους-έντομα». Οι απλοί καταναλωτές καταναλώνουν για να μπορούν να ζουν σε αντίθεση με τους «ανθρώπους-έντομα» οι οποίοι ζουν για να καταναλώνουν. Κι, ασφαλώς, οι «άνθρωποι-έντομα» όχι απλά υπάρχουν ανάμεσα μας, αλλά αποτελούν κι ένα εκρηκτικό μείγμα του τέλειου καταναλωτή, του απόλυτου υλιστή, του «τέλειου πολίτη».