του Χρήστου Νάστου
Ο Βαγγέλης Γεωργάκης αποτελεί έναν από τους πιο ελπιδοφόρους Έλληνες συγγραφείς της λογοτεχνίας του φανταστικού. Με επτά βιβλία του να έχουν κυκλοφορήσει δείχνει ικανός να συνθέτει ενδιαφέροντα διηγήματα, καθώς και εκτενέστερα μυθιστορήματα. Σε αυτό το άρθρο θα σταθώ στο μυθιστόρημα Ο Αγαπημένος Ήρωας των Παιδιών, που κυκλοφόρησε από τις Oasis Publications το 2014.
Ο Αγαπημένος Ήρωας των Παιδιών αποτυπώνει την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα με αλληγορική μαεστρία καθώς η πολυεπίπεδη δομή του (συμβολικό, ρεαλιστικό και ταυτόχρονα φανταστικό) προσφέρει απλόχερα πολλαπλές ερμηνευτικές προσεγγίσεις – δίχως όμως να κουράζει ή να μπερδεύει στο ελάχιστο τον αναγνώστη. Με αφορμή έναν διαρκώς μεταβαλλόμενο, παράξενο πίνακα του Μίκυ και τις ταυτόχρονες εξαφανίσεις μικρών παιδιών, ο συγγραφέας ξεδιπλώνει με την απαιτούμενη δυναμική, υπό το πρίσμα της αστυνομικής (κυρίως) πλοκής και του ψυχογραφικού θρίλερ, τις περιπέτειες των ηρώων του αλλά και τις περιπέτειες μιας Ελλάδας που διαχρονικά πληγώνει και πληγώνεται, αναζητώντας διακαώς την λύτρωση η οποία μοιάζει να μην έρχεται ποτέ. Το φαντασιακό και η σκληρή, σύγχρονη πραγματικότητα είναι αλληλένδετα σε αυτό το ενδιαφέρον μυθιστόρημα που αξίζει την προσοχή μας.
Ένα μυθιστόρημα φόρος τιμής στους Ήρωες, τόσο στους χάρτινους των κόμικς (Μικρός Ήρωας, Μικρός Καου-μπόυ, Γκρέκο) που ξαναζωντανεύουν μέσα από τους πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος, όσο και στους πραγματικούς που αγωνίζονται καθημερινά για να διατηρήσουν ακέραιη την υπόστασή τους, σε μια εποχή παρακμής και αντιηρωισμού. Ένα μυθιστόρημα-καθρέφτης της παραμορφωμένης πραγματικότητας, αλλά και της εναγώνιας προσπάθειας για την αναζήτηση της χαμένης μας παιδικότητας, της αμόλυντης φαντασίας και του ηρωικού εαυτού μας.
Ψυχογραφικό θρίλερ; Αστυνομική περιπέτεια; Κοινωνικο-πολιτική καταγγελία; Σκοτεινή παράσταση; Ονειρικό ταξίδι αυτογνωσίας; Ηρωικό παραμύθι; Όπως και να χαρακτηρίσει κανείς τον «Αγαπημένο Ήρωα των Παιδιών» το μόνο σίγουρο είναι πως η δυνατή και παλλόμενη από ένταση πένα του Βαγγέλη Γεωργάκη, θα σας κρατήσει ως τέλους. Προσωπικά εκτίμησα ιδιαιτέρως και το όμορφο, χειροποίητο εξώφυλλο, που φέρνει στη θύμηση άλλες εποχές. Σε σημεία το βιβλίο θα μπορούσε είναι ελάχιστα πιο σύντομο στην εξέλιξη του, αυτό όμως δε στερεί τίποτε από τη μυθιστορηματική του δυναμική