Όπως συμβαίνει κάθε χρόνο έτσι και φέτος παρατηρείται το φαινόμενο των θερινών πυρκαγιών. Προφανώς κάποιες από αυτές ξεσπούν τυχαία και λόγω των φυσικών συνθηκών. Ωστόσο γεννιούνται βάσιμες υποψίες ότι υπάρχουν και διαφορετικές περιπτώσεις.
Για παράδειγμα πολλά ακούγονται τα τελευταία χρόνια για την προώθηση της εγκατάστασης ανεμογεννητριών (καταστροφικών για το περιβάλλον, αποδεδειγμένα λιγότερο παραγωγικών από τις εξαγγελίες των υποστηρικτών τους και πάνω απ' όλα προσαρμοσμένων στα συμφέροντα εταιριών που συνδέονται άμεσα με το ιερατείο των Βρυξελλών και την καγκελαρία της Μέρκελ). Μια προώθηση που απαιτεί την εξαφάνιση μεγάλων δασικών εκτάσεων και την διάνοιξη πλατιών ασφαλτοστρωμένων δρόμων.
Όπως και να έχει αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δείχνουν αλλεπάλληλες και διαδοχικές δυσκολίες στην αντιμετώπιση του φαινομένου των θερινών πυρκαγιών. Πράγμα αναμενόμενο αν αναλογιστούμε τις ελλείψεις στο πυροσβεστικό σώμα που προϋποθέτουν οι μνημονιακές πολιτικές. Αλλά εκείνο που εξακολουθεί να αποτελεί αναπάντητο ερωτηματικό είναι η διαχρονική εμμονή των ελληνικών κυβερνήσεων να διαλύσουν το σώμα της αγροφυλακής.
Η αγροφυλακή υπήρξε μια δύναμη αποτροπής και προστασίας των δασών και των ελληνικών αγρών. Και, καλά, οι αριστεροί μπορούν να κρυφτούν πίσω από την ιδεοληψία τους στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ένστολα σώματα. Εκείνοι οι πατριώταροι της Δεξιάς, που αντλούν ψήφους από τους ανόητους με τους οποίους στελεχώνουν για ψηφοθηρικούς λόγους τα ένστολα σώματα της χώρας, γιατί άραγε έδειξαν τέτοια διαχρονική διάθεση να διαλύσουν την αγροφυλακή; Μήπως επειδή αποτελούσε εμπόδιο στα όσα σχεδίαζαν οι «δυτικοί ημών σύμμαχοι» και οι εξ ανατολών φίλοι τους;
Προφανώς δεν θα λάβουμε ποτέ απάντηση σε τέτοια ερωτήματα. Ιδίως όσο ο αποχαυνωμένος μέσος Έλληνας θα συνεχίσει να υιοθετεί τον φιλελεύθερο τρόπο ζωής και τις ιδεολογικές σήψεις που αυτός προϋποθέτει. Μέχρι να διαταραχθεί αυτή η κατάσταση ας απολαύσουμε μια αγαπημένη cult ταινία, που έχει ως θέμα την παλιά αγροφυλακή και τον παραδοσιακό ελληνικό τρόπο ζωής στους αγρούς της ελληνικής επαρχίας. Έναν τρόπο ζωής σε έναν παραδοσιακό κόσμο, που έσβησε αργά-αργά στα βαλτώδη νερά του εξευρωπαϊσμού και της παγκοσμιοποίησης, κατά τις προηγούμενες δεκαετίες.
Σχόλια:
Συγχαρητήρια στην ΦΛΕΦΑΛΟ που αγγίζει και αυτό το ζήτημα. Η οικολογία (η πραγματική και όχι η νοθευμένη και επιφανειακή των διαφόρων "πρασινων") είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιδεολογίας και κοσμοθέασής μας. Πιστεύω πως θα ήταν σημαντικό να αποκτήσει μια συλλογικότητα καθαρή θέση στο ζήτημα και να στηρίξει οργανωμένα κάποια πορεία ή δράση για την λεηλασία των αιολικών ακόμα και σε εντελώς παρθένα ορεινά οικοσυστήματα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ανώνυμε ευχαριστούμε. Στο θέμα της δράσης όπως είχαμε γράψει και στην προηγούμενη ανάρτηση χρειάζεται συσπείρωση και μια μορφή μαζικότητας. Αν δεν στηριχθούμε δεν μπορούμε να οργανώσουμε τις ενδιαφέρουσες προτάσεις σου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Καλησπέρα, ισχύει αυτό απολύτως, πρέπει και εμείς οι νέοι πρωτίστως να στηρίξουμε "ζωντανά" κινήσεις που αξίζουν
Το Μαούτος βγαίνει από το Μαχμούτοβιτς? Για αυτό έχεις τέτοια εμφάνιση Ανατολίτη, Ασιάτη εμπόρου ζάχαρης. Ταπεινή ερωτήση
Ο Σταμάτης είπε...Το Μαμούτος είναι ενα από τα ιστορικά και παροδοσιακά επώνυμα της Μάνης. Πρόκειται για παρατσούκλι. Το κανονικό όνομα της οικογένειας είναι Θεοδωρικάκος.
Όσον αφορά την ιστορία του παρατσουκλιού, που τα μισά μέλη του γένους επέλεξαν ως επώνυμο τελικά, υπάρχουν δυο-τρεις ερμηνείες που θυμούνται οι μεγαλύτεροι σε ηλικία.
Η μία το θέλει να είναι παράφραση του αιγυπτιακού Μαχμούτ και να αποδόθηκε ως παρατσούκλι σε έναν πρόγονό μας πειρατή (η πειρατεία ανθούσε στην Μάνη εώς τον 19ο αιώνα) επειδή υιοθέτησε έναν σκυλί από ένα αιγυπτιακό πλοίο που λεηλάτησε. Το σκυλί ήταν γιγάντιο και λαίμαργο, όπως ο θρύλος θέλει να ήταν και ο πρόγονός μου. Οπότε οι υπόλοιποι πειρατές του είπαν ότι είσαι γίγαντας σαν το μαμούτο (μανιάτικη παράφραση του Μαχμούτ) και με τον καιρό έγινε μόνιμο παρατσούκλι.
Άλλη ερμηνεία θέλει το όνομα να προέρχεται από το τουρκικό Μαμούτ, που σημαίνει επίσης γιγάντιος. Αλλά στην Μάνη δεν υπήρχαν Τούρκοι και είναι δύσκολο να σταθεί η συγκεκριμένηε ερμηνεία.
Τρίτη ερμηνεία το θέλει να συνδέεται με το "μαμούτι", τη "μόρα", το κακό όνειρο. Αλλά αυτή η λέξη χρησιμοποιείται πιο συχνά στην κεντρική και όχι στην νότια Ελλάδα.
Κάποιος φανατικός "θαυμαστής" στο παρελθόν μου είχε πει ότι το όνομα έχει τη ρίζα του στο αρβανίτικο Μούτος. Αλλά δεν έχει καμία σχέση με κάποια αρβανίτικη προέλευση η οικογένειά μου.
Κοντολογίς, το μόνο που ξέρουμε είναι ότι πρόκειται για ένα μανιάτικο παρατσούκλι με άγνωστη προέλευση.
Τέλος, στο θέμα της εμφάνισης χαίρομαι που δεν σου αρέσω. Δεν είχα καμία όρεξη να με γουστάρουν τύποι με επιλογές "προσανατολισμών" όπως η δική σου.
Επιπλέον, θεωρώ τον ψευτο-βιολογικό ντετερμινισμό του ρατσισμού μια παθογένεια που θα φροντίσω ώστε να αποσυνδεθεί άμεσα από τον λόγο του "χώρου". Ασφαλώς θα προεκταθεί αυτή η "αποσύνδεση" σε όσους τον επικαλείστε και κάνετε το λάθος να εμφανιστείτε με τα πρόσωπά σας.
ΥΓ. Αυτοί που έχουν κάνει το λάθος να παρουσιαστούν κατά το παρελθόν, εκφράζοντας τέτοιες, υποκινούμενες από γνωστά κέντρα, ανοησίες, νιώθουν ηδη τον κλοιό να σφίγγει γύρω από τις στρούγκες τους. Εμείς απλώς απολαμβάνουμε το αργό τους ξεδόντιασμα και όλα όσα θα ακολουθήσουν.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ανώνυμε, από την Ηλεία κατάγεται η μητέρα και από τη Λακωνία ο πατέρας του Σταμάτη.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ο βιολογικός ντετερμινισμός είναι δυστυχώς μάστιγα του χώρου
Ανώνυμε ε) όταν τολμήσουν να εμφανιστούν έξω από τις τρύπες τους θα σουταριστούν εκείνοι που πυροδοτούν αυτή τη μάστιγα.
Κάποιοι κάνουν ο,τι περνάει από το χέρι τους ώστε να μετατραπεί το αντιφιλελεύθερο εθνικιστικό κίνημα σε έναν περίεργο πρώτο-φιλελεύθερο ρατσισμό με νότες υλισμού, κοινωνικού δαρβινισμού και βιολογικού ντετερμινισμού και με εντελώς διαστρεβλωμένη θεώρηση για την αρχαιότητα, τον μεσαίωνα, το τι συνιστά την Άρια ψυχή που τόσο επικαλούνται κτλ.
Είναι τρομερή η ικανότητα τους να επιλέγουν τις χειρότερες εκ των ιδεολογικών συνιστωσών του ε/σ και να τις μετατρέπουν σε απόλυτα ιδεολογικά προαπαιτούμενα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ανώνυμε στ) ένα πράγμα μας προβληματίζει. Ότι δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το ποιοι είστε οι "εσείς", προκειμένου να κανονίσουμε αυτή την πολυπόθητη εκατέρωθεν συνάντηση. Θα μας πεις επιτέλους;
Draug, είναι σωστή η παρατήρηση που παραθέτεις με μια ένσταση. Δεν έχουν καμία τρομερή ικανότητα να επιλέγουν ιδεολογικά αποσπάσματα που αμαυρώνουν την εικόνα του χώρου. Έχουν την αποστολή να επιλέγουν τέτοια αποσπάσματα. Για αυτό αμοίβονται.
Καλησπέρα παιδιά. Αν και γνωρίζεται ότι σπάνια σχολιάζω θα γίνει μία εξαίρεση επειδή η τάση προς έμετο που μου προκαλούν τα παιδιά της γαλάζιας ακροδεξιάς ομάδας είναι αρκετά μεγάλη. Αυτό το σχόλιο ίσως γίνει και ένα εκτενέστερο άρθρο αλλά οψόμεθα.
Διάφορα άτομα του "χώρου" στην Ελλάδα, αντιγράφοντας πιστά παρόμοιες υποκινούμενες ομάδες του εξωτερικού, έχουν μπει σε μια διαδικασία "λευκόμετρου". Για ακόμη μια φορά άτομο της ΦΛΕΦΑΛΟ θα βγάλει το φίδι από την τρύπα εξηγώντας βασικά concept φιλοσοφίας σε χρήσιμους ηλίθιους οι οποίοι πέραν από εγχειρίδια ρουφιανιάς καλό θα ήταν να διαβάζουν γενικότερα.
Αρχικά, λοιπόν, δεν υπάρχει η έννοια της "λευκότητας", αλλά υπάρχουν οι Έλληνες, οι Σέρβοι, οι Νορβηγοί. Ο όρος λευκός χρησιμοποιήθηκε κυρίως από ιμπεριαλιστικές χώρες προς ίδιον όφελος και κυρίως από την βασίλισσα του ρατσισμού Αμερική. Χαρακτηριστικά ο καθολικός, συντηρητικός E. Michael Jones έχει κάνει φοβερό αγώνα για να δείξει στους Αμερικανούς ότι ο μοναδικός λόγος που μιλάμε για λευκούς στην Δύση και όχι για Ιταλούς, Ισπανούς και Κροάτες είναι το φαινόμενο της δουλείας στην Αμερική το οποίο κατέταξε τις φυλές σε λευκές και μη λευκές παίζοντας παιχνίδια εξουσίας πάνω σε φτωχούς ανθρώπους Ευρωπαϊκής και Αφρικανικής καταγωγής.
Επίσης, τα τζιμάνια του χώρου ας μας εξηγήσουν την τελεολογία του ρατσισμού. Ποίο το φιλοσοφικό του τέλος; Ένα τεστ DNA το οποίο θα έγραφε 100% European ίσως; Και; Αυτό τι θα αποδείκνυε; Ποία η ουσιαστική χρησιμότητα μιας τέτοιας σκέψης; Που θα κατέληγε ένα τέτοιο ταξίδι απόλυτης φυλετικής "καθαρότητας";Η απάντηση; Πουθενά! Η ίδια η θεωρία του φυλετικού ρατσισμού τρώει φιλοσοφικά τον εαυτό της ως ουροβόρος όφις! Προφανώς όμως το κομμάτι του ρατσισμού, όπως και η εμμονή με πολιτικά πρόσωπα του 20ου αιώνα τα οποία τρομάζουν και αποξενώνουν τον κόσμο χρησιμοποιούνται από άτομα που χαρτζιλικώνονται για να προωθούν την "ιδεολογία" τους.
Τέλος αφήνω τους γνωστούς-άγνωστους με κάποια λόγια του Dio. "I'll punch your face in, but with a smile..."
Καλή συνέχεια στα ποιοτικά παιδιά της ΦΛΕΦΑΛΟ.
Ο Σταμάτης είπε...Αχιλλέα, έχουμε αναφέρει πολλές φορές δυο πράγματα.
Πρώτον ότι η ανθρωπολογική συγγένεια των λευκών ανθρώπων προϋποθέτει ΣΑΦΩΣ ομοιάζουσες πολιτισμικές εκδηλώσεις και τρόπους αντίληψης των πραγμάτων. Για αυτό και η αρθρογραφία της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. δεν μένει μόνο σε ελληνικού περιεχομένου θέματα. Αντιθέτως αγκαλιάζει ολόκληρο το φάσμα πολιτιστικών σχημάτων του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Δεύτερον, έχουμε τονίσει ότι η απόσταση ανάμεσα στην κοινότητα ή την ομοιότητα της πρωταρχικής οπτικής επί των πραγμάτων, που προϋποθέτει η ανθρωπολογική συγγένεια, και στην προσαρμοσμένη στα ιστορικά δεδομένα πολιτική πρακτική είναι τεράστια. Έχει αναφερθεί και από άλλους αρθρογράφους-σχολιαστές το επιτυχημένο παράδειγμα των διπόλων Σέρβοι-Κροάτες και Ρώσοι-Ουκρανοί. Οι Σέρβοι και οι Κροάτες είναι, ας μου επιτραπεί η χοντροκομμένη έκφραση, ακριβώς ίδιοι φυλετικά. Αλλά η ιστορική τους εμπειρία ήταν τέτοια που όχι μόνο τους διαίρεσε σε δυο διαφορετικά έθνη. Αλλά και τους έκανε ιστορικούς εχθρούς. Οι Ρώσοι με τους Ουκρανούς επίσης. Έχουν μηδαμινές φυλετικές διαφορές, αλλά αγεφύρωτες ιστορικές διαφορές.
Συνεπώς το ζήτημα της καταγωγής χωρά πολλή ανάλυση στον τρόπο που θα χρησιμοποιηθεί ως μεθοδολογικό εργαλείο ανάλυσης των πολιτικών πραγμάτων. Αλλά πως να το καταλάβουν αυτό οι άνθρωποι που ανδρώθηκαν στη "μεγάλη σχολή σκέψης" του ΝΓΜ; Πως να το καταλάβουν οι δέκα-δεκαπέντε πιτσιρικάδες που την έχουν πατήσει και αποδέχτηκαν ως καθοδηγητές τους διωγμένους υπαρχηγούς του;
Πως να το καταλάβουν ακόμη και οι καλοπροαίρετοι που είχαν την ατυχία να γαλουχηθούν σε αυτό το κλίμα, όταν τους ακούμε να αναλύουν την παρακμή της σύγχρονης Ελλάδας με αστείες φυλετικές μονομανίες;
Πάνω σε αυτή την παθογένεια στηρίζονται οι φτωχομπινέδες των μυστικών υπηρεσιών και των πρεσβειών. Και προωθούν, ως opinion leaders, τα αφηγήματα που παρουσιάζουν ένα αποκρουστικό πρόσωπο του "χώρου", περνούν κάτω από την ρατσιστική επικεφαλίδα τις στοχεύσεις των μεταμοντέρνων νεοφιλελεύθερων πολιτικών και υπονομεύουν την ίδια την ουσία της ελληνικότητας.
Ο/Η Draug είπε...Λάθος σκέψη αυτή. Δηλαδή επειδή η "λευκότητα" (με μια ιδιαίτερη σημασία, κυρίως αυτή του αγγλοσάξονα προτεστάντη) εργαλειοποιήθηκε ως έννοια κατά την εποχή της δουλείας αυτό σημαίνει πως θα αρνηθούμε το προφανές γεγονός, ότι ως ευρωπαίοι παρά τις διαφορές μας έχουμε μια κοινή, ευρύτερη ταυτότητα; Οι Ευρωπαίοι κατά τον μεσαίωνα πχ δεν είχαν συνείδηση της διαφορετικότητάς τους εν συγκρίσει με τους αφρικανούς ή τους άραβες; Ο λόγος που μιλάμε για "λευκούς" είναι η προφανής πραγματικότητα, οτι μπροστά σε έναν Σομαλό οι διαφορές ενός Έλληνα και ενός Ιταλού ή Γάλλου είναι ελάχιστες.
Με την ίδια συλλογιστική δεν υπάρχουν "Έλληνες" αλλά μανιάτες, κρήτες, αρβανίτες, σαρακατσάνοι κτλ. Η ύπαρξη μιας ευρύτερης κατηγορίας-ταυτότητας δεν σημαίνει την εξάλειψη των ειδικότερων, ίσα ίσα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Draug, σε γενικές γραμμές αυτό που ρωτάς έχει καλυφθεί από την απάντηση του Σταμάτη. Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι διαφωνούμε με το συμπέρασμα που παραθέτεις;
Από εκεί και πέρα είμαστε πάντα προσεκτικί στο πως χρησιμοποιούμε τους όρους. Η έννοια ταυτότητα είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο στην πολιτική ανάλυση. Ευρωπαϊκή ταυτότητα μάλλον δεν υπήρξε ποτέ πριν τον 20ο αιώνα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι σπέρματά της υπήρχαν πριν την νεωτερικότητα αλλά ως όρος αποκρυσταλλώθηκε σχετικά πρόσφατα. Αντιθέτως υπήρχε μια ενστικτώδης συνάφεια προς τους ομόφυλους λευκούς σχεδόν από την αυγή της ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι όροι πολύ διαφορετικοί όμως. Άλλο η φωνή του αίματος που μπορεί να σκιρτάει δημιουργώντας προδιαθέσεις και άλλο η συνείδηση μιας ταυτότητας. η "ταυτότητα" είναι πολύ πρόσφατος όρος.
Τώρα το αν στις προνεωτερικές εποχές υπήρχε φυλετισμός η απάντηση είναι πως υπήρχε έντονος σε κάποιες ιστορικές περιόδους και λιγότερο ισχυρός σε κάποιες άλλες. Για παράδειγμα στην κλασική αρχαιότητα υπάρχει το σαφές φυλετικό προβάδισμα στη λευκή φυλή μέσα από τα πολιτκά κείμενα του Αριστοτέλη. Στην αλεξανδρινή εποχή οι ίδιες οι ιστορικές συνθήκες είχαν κάνει την αντίληψη αυτή να χαλαρώσει. Αντίστοιχα και στην ρωμαϊκή περίοδο υπήρχαν μεταβολές στην ένταση της φυλετικής αντίληψης.
Αλλά η θέση της λέσχης είναι ότι πρόκειται περί λάθους να προσπαθούμε να δίνουμε συνεχώς ιστοριστικό υπόβαθρο στο κάθε μας επιχείρημα. Η αντίληψη της κοινής ευρωπαϊκής ταυτότητας που πηγάζει από μια καταγωγή με κοινές ρίζες είναι ιδέα που προσαρμόζεται στην ρομαντική αντίληψη των πραγμάτων. Αυτό είναι αρκετό. Από εκεί και πέρα το να να γίνει σωστή χρήση της ιδέας είναι πολύ σημαντικότερο από το να ξάχνουμε τις ρίζες της στην αρχαιότητα ή τον μεσαίωνα. Το λέμε εμείς που μπορούμε να το κάνουμε. Φαίνεται εντελώς γελοίο να το επιχειρούν άλλοι που δεν έχουν την μεθοδολογική και πραγματολογική γνώση προκειμένου να το καταφέρουν.
Συμπερασματικά, όπως έχουμε ξαναγράψει, θεωρούμε σύμμαχό μας τον οποδήποτε εθνικιστή του κόσμου που δίνει μάχη κατά της παγκοσμιοποίησης (λευκό, λατίνο με ινδιάνικες ρίζες, Μαλαισιανό, κλπ). Όπως θεωρούμε πολιτικό αντίπαλο τον οποιονδήποτε (και τους λευκούς σαφώς) που είναι υπέρ της.
Καλησπέρα! Όταν έστειλα το σχόλιο δεν είχα δει την απάντηση του Σταμάτη, ανέβηκε μάλλον μετά και με βρίσκει γενικά σύμφωνο! Συμφωνώ και με την παρατήρηση περί ταυτότητας, γι'αυτό στην αναφορά μου στον μεσαίωνα μιλάω για (ενστικτώδη) συνείδηση μιας συλλογικής διαφορετικότητας, και ακόμα περισσότερο με την τελευταία παράγραφο
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έχω μια ερώτηση αν μπορεί κάποιος να με βοηθήσει. Πως δικαιολογούν οι θιασώτες του βιολογικού ντετερμινισμού την απόλυτη κοινωνική παρακμή που σάρωσε μέσα σε λίγα χρόνια (ή το πολύ μερικές δεκαετίες) όλα τα κράτη της Δυτικής Ευρώπης, ακόμα και αυτά στα οποία η νορδική συνιστώσα είναι σημαντική; Άλλαξε τόσο η φυλετική σύνθεση των κρατών αυτών από το 40' στο 60';
Draug, έτσι ακριβώς. Ελπίζω να παραθέσει και ο Σταμάτης την άποψή του περί του θέματος γιατί θα είναι ικανή να αποσαφηνίσει την όποια απορία.
Ανώνυμε ζ) είναι το ακριβώς επόμενο επιχείρημα που θα χρησιμοποιούσα στα γκαρσόνια που σχολιάζουν.
Η εξήγηση της παρακμής των καιρών μας που βασίζεται στην απλοϊκά βλακώδη ερμηνεία ότι υπάρχουν στην χώρα ανθρωπολογικοί τύποι που δεν ταιριάζουν στα γούστα των κυπατζήδων με το χιτλερικό προσωπείο (ή των καλοπροαίρετων που κάνουν το λάθος να λαμβάνουν υπόψη απαρχαιωμένες ανθρωπολογικές θεωρίες του μεσοπολέμνου που έχουν καταρριφθεί τόσο από την σύγχρονη βιολογία όσο και από την ανθρωπολογία) είναι ικανή απλά να μας προκαλέσει το ασταμάτητο γέλιο. Όποιος έχει ταξιδέψει στην Ιταλία και την Ισπανία θα έχει συναντήσει πολλούς ανθρωπολογικούς τύπους, που τα εγχώρια βλαχαδερά με τα κοκκινισμένα μάγουλα και οι ινδροδραβίδες δεξιοί που προπαγανδίζουν τον νορδισμό θα παρουσίαζαν ως μεσανατολικούς κλπ. Μόνο που οι εκεί συνθήκες είναι διαφορετικές από αυτές της Ελλάδας.
Πολύ σωστά σημειώνεις ότι η μεγαλύτερη διεθνιστική παρακμή έχει πλήξει τις βόρειοευρωπαϊκές κοινωνίες, που έχουν πολλούς νορδικούς ανθρωπολογικούς τύπους.
Τα συμπεράσματα είναι το εξής. Η πολιτική ανάλυση είναι κάτι πολύπλοκο και δεν μπορεί να γίνει με μονομανείς εμμονες. Η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. προκρίνει την έμφαση στην καταγωγή. Έχει και αυτή την σημασία της στον προσδιορισμό μιας εθνικής κοινότητας και στην φυσιογνωμία της. Αλλά είναι ένα από τα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Υπάρχουν ιστορικοί, περιβαλλοντικοί, πολιτικοί, οικονομικοί και άλλοι παράγοντες που πρέπει να συνεκτιμηθούν.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Καταρχάς συναγωνιστές της ΦΛΕΦΑΛΟ ο φυλετισμός δεν αποτελεί συγκροτημένη ιδεολογία όπως ο εθνικισμός ή η παραδοσιοκρατία ή ο εθνικοσοσιαλισμός και όσοι υποστηρίζουν ότι είναι φυλετιστές ή εθνοφυλετιστές ή οτιδήποτε παρεμφερές είναι απλά φελλοί. Ο φυλετισμός είναι ένα ένστικτο και μια αντίληψη που εκπορεύεται από την φυσιολογική αντιπάθεια και τον φυσιολογικό δισταγμό του ανθρώπου προς οτιδήποτε διαφορετικό, οτιδήποτε ξένο και μη όμοιο με αυτόν. Για αυτό μπορεί να παρατηρηθεί ως φαινόμενο σε κάθε ιστορική περίοδο αλλά και σε κάθε ιδεολογία από τον φιλελευθερισμό ως τον κομμουνισμό. Μην ξεχνάμε ότι πρώτοι οι φιλελεύθεροι εργαλειοποίησαν τον ρατσισμό για να δικαιολογήσουν την αποικιοκρατία και την καπιταλιστική εκμετάλλευση των "κατώτερων" λαών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κομμουνιστή φυλετιστή ο Τσε Γκεβάρα που υποτιμούσε τους νέγρους. Επομένως η "δεξιά" πτυχή του φυλετισμού δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχαν οι εθνικιστικές και παραδοσιοκρατικες ιδέες (γιατί ακούσαμε και κάτι γελοίους να λένε ο εθνικισμός είναι παιδική ασθένεια του φυλετισμού). Αν οι δεν υπήρχαν οι ρομαντικοί volkish Γερμανοί και οι συντηρητικοί αντιδιαφωτιστές να μιλήσουν για το έθνος ως οργανική κοινότητα δεν θα μπορούσε μετά ο Χίτλερ να μιλήσει για ράτσα και να της προσδώσει ντετερμινιστική σημασία. Τα πράγματα είναι απλά και όποιος δεν τα κατανοεί είναι ή βαλτός ή ιδεολογικά άσχετος άρα απλά παρασιτεί στον χώρο μας.
Περαιτέρω να πω ότι η ευγονική που προκρίνουν οι χιτλερικοί εθνικοσοσιαλιστές πέραν του ότι στην εποχή της γενετικής δεν έχει καμία σημασία και ανήκει εντελώς στο παρελθόν είναι κάτι εντελώς αντιελευθερο και εντελώς αντιανθρωπινο που καταργεί κάθε έννοια ελεύθερης βούλησης και στοιχειώδους αξιοπρεπείας. Τώρα θα πει εύλογα κάποιος ας επιστρέψουμε τότε και τους διαφυλετικούς γάμους υπό το πρόσχημα της ελευθερίας. ΟΧΙ διότι είναι εντελώς διαφορετική η οριοθέτηση ενός έθνους που έχει οργανική ενότητα και αποτελεί κάτι μοναδικό στην ανθρωπότητα και εντελώς διαφορετική Η ΚΑΤΑΣΤΡΑΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ σε νορδικούς, μεσογειακούς, αλπικους, διναρικους κτλ.
Ο Αχιλλέας είπε...Draug για να γίνω πιο κατανοητός όταν μιλάω για "λευκότητα" μιλάω για πολύ συγκεκριμένα πράγματα και θα μιλήσω με παραδείγματα. Αρχικά να σου πω ότι και εγώ συμφωνώ ότι υπάρχει η έννοια της Ευρωπαϊκής ταυτότητας χωρίς βέβαια να ξεχνάμε τις αγεφύρωτες ιστορικές διάφορες μας με την Φραγκική Δύση. Αλλά αντιλαμβάνομαι την άποψη της πραγματικής Ευρώπης των εθνών αλά Kai Murros.
Τώρα στα παραδείγματα τα οποία ανέφερα. Θα έχεις παρατηρήσει και εσύ ότι άτομα του "χώρου" είτε είναι στο εξωτερικό είτε στην Ελλάδα τα οποία μιλάνε για λευκές φυλές, whiteness, βιολογικό ντετερμινισμό και νορδισμό είναι όλα υποκινούμενα ή απλά φοβερά ανόητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Ο Varg Vikernes. Για τον οποίο είχα γράψει και άρθρο αναφέροντας ότι στην ταινία με θέμα την ζωή του τον λασπολογούν,το οποίο είναι και αληθές. Ο συγκεκριμένος λοιπόν ο οποίος έχει και Cult following στον "χώρο" έφτασε σε σημείο να λέει ότι όποιος δεν έχει από σκούρο καφέ μέχρι ανοιχτό ξανθό μαλλί... δεν είναι Ευρωπαίος! Αναμιγνύοντας λοιπόν αυτή του την αντίληψη με έναν, δικό του, ψευτο-παγανισμό ο ίδιος δημιούργησε το προαναφερθέν "λευκόμετρο". Για εμάς τέτοιοι χαρακτήρες είναι γραφικοί αλλά για κάποια νέα παιδιά τα οποία αναζητούν διαρκώς ανδρικά Αρχέτυπα τέτοιοι άνθρωποι είναι πραγματικά επικίνδυνοι. Οπότε στο πρώτο μου σχόλιο κυρίως για τέτοια άτομα μιλούσα.
Σε ευχαριστώ για τον σχολιασμό σου. Καλή συνέχεια!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ρατσιστή που διέγεραψα το σχόλιο σου, όποιος έχει μάτια βλέπει αν ο Σταμάτης είναι ανθρωπολογικά ένα από τα αρχετυπικά παραδείγματα μεσογειακού Ευρωπαίου. Αν και γνωρίζω ότι ελάχιστα τον ενδιαφέρουν οι σαχλαμάρες που λανσλαρετε ως -και καλά- φυλετικές αναλύσεις.
Στο θέμα του φασισμού απ' ότι θυμάμαι εσείς δηλώνετε αντιφασίστες και λασπολογείτε πολλά εθνικιστικά κινήματα. Ζούμε στη μεταμοντέρνα νεωτερικότητα οπότε γίνατε η εκδοχή του χιτλερικού νεοφιλελεύθερου αντιφασισμού. Συνεχίστε να μας διασκεδάζετε. Είναι κρίμα που ελάχιστοι ασχολούνται με τον εθνικιστικό χώρο. Θα είχαν μια αστείρευτη πηγή διασκέδασης παρακολουθώντας τα ορφανά των πληρωμένων από τις μυστικές υπηρεσίες πρώην υπαρχηγών του ΝΓΜ.
Ανώνυμε η) συμφωνούμε σε όλα. Ο φυλετισμός πέρα από ενστικτώδης δυνατότητα είναι και παράμετρος διαφόρων ιδεολογιών.
Αχιλλέα, ο Varg όσο μεγαλώνει "καίει φλάτζα". Συνεχίζουμε να εκτιμούμε σπουδαίες δουλειές του, όπως τo Dauði Baldrs, να σεβόμαστε ότι παραμένει against the modern world, αλλά από εκεί και πέρα έχει πολλά αρνητικά στοιχεία. Ένα από αυτά και το ότι ακόμη περιμένουμε τις απαντήσεις της συνέντευξης του Θανάση, που είχε δεχτεί να δώσει για το περιοδικό μας πριν καμιά δεκαριά χρόνια.
Καλησπέρα και ευχαριστώ για την απάντηση! Καταλαβαίνω τι λες αλλά αντιστοίχως υπάρχει στην Ελλάδα και το αντίπαλο δέος (βλ πχ έναν φουκαρά εκδότη) που πάει να αποκόψει πλήρως την Ελλάδα από κάθε ευρωπαϊκή ταυτότητα και "ινδοευρωπαϊκή" πολιτιστική κληρονομιά. Και, στην τελική, οι δύο αυτές γελοίες τοποθετήσεις χρειάζονται η μία την άλλη για να υπάρξουν
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που θεωρώ τον ιταλικό φασιστικό φυλετισμό που θεμελίωσε ο Ιούλιος Έβολα κλάσεις ανώτερο από τον γερμανικό
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ανώνυμε που αναφέρεσαι στον αντιευρωπαίο εκδότη, μην ξεχνάμε ότι όλοι αυτοί που αναφέρεις από τον ίδιο πυρήνα ξεκίνησαν. Μην ξεχνάμε επίσης ότι οι μυστικές υπηρεσίες χρησιμοποιούν συχνά το κόλπο των κατασκευασμένων εσωτερικών συγκρούσεων (δεν αναφερόμαστε μόνο σε αυτό το δίπολο αλλά και σε επιμέρους συγκρούσεις του χώρου).
Ανώνυμε που σχολίασες για τον Έβολα, εντάξει αυτό που θέτεις χωρά μεγάλη συζήτηση. Έχει αντιφάσεις και ο Έβολα. Προσωπικά θεωρώ ότι ήταν αληθινός φιλόσοφος (πράγμα πολύ σημαντικό) αλλά και υποδεέστερος από εκείνους της συντηρητικής επανάστασης και από τους προγενέστερους (Ράσκιν, Λαγκάρντ, Φίχτε κ.α). Πάντως ακόμη και αν τον θεωρείς σημαντικότερο καλό είναι να κρατάμε ως δεδομένο ότι δεν ήταν πολιτικός φιλόσοφος. Δεν έγραφε πολιτική φιλοσοφία ή μόνο πολιτική φιλοσοφία. Κυρίως με την οντολογία και την εσωτερική φιλοσοφία ασχολήθηκε και οι πολιτικές του απόψεις αποτέλεσαν προέκτασή τους.
Έτσι ακριβώς, και γι'αυτό καταβάθως έχουν οι μεν ανάγκη του δε και τανάπαλιν.
Σχετικά με τον Evola ο ανώνυμος φίλος σχολίασε συγκεκριμένα την φυλετική του θεωρία. Σε αυτό το θέμα πραγματικά είναι εξαιρετικά εύστοχος και ο "χώρος" θα κέρδιζε πολλά αν ξέφευγε από τις "επιστημονικές" και δαρβινιστικές μαλακίες που κυκλοφορούν και θέλουν να μετατρέψουν την επαναστατική σκέψη σε υλιστική ζωολογία.
Σχετικά με τα περί πολιτικής φιλοσοφίας, μπορεί να διαχωριστεί η σφαίρα της πολιτικής από την μεταφυσική δίχως να διολισθίσουμε νεωτερικές θεωρήσεις περί πολιτικής φιλοσοφίας; Η πολιτική θεώρηση δεν αποτελεί προέκταση μιας συγκεκριμένης φιλοσοφικής και μεταφυσικής αντίληψης (ακόμα και αν αυτή γίνεται ασυνειδήτως και ενστικτωδώς αντιληπτή);
Σίγουρα ο καθένας έχει την γνώμη του για διάφορες προσωπικότητες και καλά κάνει, εφόσον συζητάμε όμορφα, σοβαρά και χωρίς οπαδισμούς δεν χρειάζεται να υπάρχουν ιερές αγελάδες.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Τελευταίε ανώνυμε καταρχάς η πολιτική φιλοσοφία είναι και αυτή ένας από τους κλάδους της φιλοσοφίας (μαζί με την αισθητική, την οντολογία κλπ).
Σε αυτό που γράφεις σχετικά με την σχέση της μεταφυσικής αντίληψης με την πολιτκή σκέψη, σε ορισμένες περιπτώσεις διανοητών του χώρου μας ισχύει και σε άλλες ισχύει μερικώς. Για παράδειγμα υπάρχουν και αριστοτελικά-εμπειρικά στοιχεία στην σκέψη του Χέρντερ, του Μπερκ και άλλων διανοητών, που δεν έχουν έντονο μεταφυσικό φόντο. Για να μην αναφέρθούμε σε περιπτώσεις μεταιχμιακές, όπως εκείνη του Σορέλ. Εξάλλου είναι άλλο το παραδοσιοκρατικό και άλλο το καθαυτό παραδοσιακό στοιχείο.
Προφανώς και έχεις δίκιο στο ότι η σοβαρή συζήτηση και ανάλυση τέτοιων θεμάτων δεν μπορεί να γίνει με δογματικούς όρους.
Ανώνυμε που διέγραψα το σχόλιο σου, παρατήρησα με προσοχή τη φωτογραφία του νεοδημοκράτη ψευτοχιτλερικού εστιάτορα που μας έστειλε ανώνυμο τρολ (;). Πραγματικά ο τύπος μοιάζει με Ινδοδραβίδη όχι μόνο στο χρώμα του δέρματος. Ακόμα και τα χαρακτηριστικά του προσώπου του παραπέμπουν σε μπάτλερ του Taj Mahal. Κανονικός μαχαλέος.
Μπορεί να διατηρεί την ανάμνηση των ομοεθνών του που υπηρέτησαν στα SS. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος για τον οποίο ταυτίστηκε συναισθηματικά με το όραμα του νορδικού ρατσισμού.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Καλησπέρα, ευχαριστώ για την απάντηση, η αλήθεια είναι πως δεν εξέφρασα πολύ καλά αυτό που ήθελα να πω!
Η πολιτική φιλοσοφία μπορεί να σταθεί στο ίδιο επίπεδο με την οντολογία (ή γενικότερα την μεταφυσική) ή η μία είναι πρωτεύουσα και η άλλη κατά κάποιον τρόπο παράγωγό της; Η κάθε πολιτική θεώρηση δεν προυποθέτει κατά κάποιον τρόπο μια συγκεκριμένη (έστω και ενστικτωδώς ή ασυνειδήτως αισθητή) οντολογία;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Μεθοδολογικός διαχωρισμός των ακαδημαϊκών τμημάτων που μελετούν την φιλοσοφία είναι αυτός που παρέθεσα.
Στο θέμα του αν μπορούν να σταθούν στο ίδιο επίπεδο δεν τίθεται ζήτημα προτεραιότητας. Όλα συγκροτούν το σώμα της φιλοσοφικής σκέψης. Απλά η οντολογία είναι η πιο παλιά, η αρχαία -ας πούμε σχηματικά- εκδοχή του φιλοσοφικού στοχασμού.
Σε περίπτωση που κατάλαβα σωστά ρωτάς αν ο κάθε φιλόσοφος ή διανοητής πρέπει να διαθέτει ένα αρχικό οντολογικό υπόβαθρο στη σκέψη του.
Θα μπορούσα να πω ότι σε προσωπικό επίπεδο πνευματικής συγκρότησης μάλλον ισχύει αυτό που ρωτάς. Σε επίπεδο γραπτού ή προφορικού λόγου όχι απαραίτητα. Μπορεί ένας φιλόσοφος να έχει γράψει κείμενα αισθητικής ή πολιτικής φιλοσοφίας και να μην έχει καταπιαστεί με την ανάλυση οντολογικών ζητημάτων ή και το αντίθετο. Στην αρχαία κλασική φιλοσοφία είχαμε το παράδειγμα των φιλοσόφων που έγραφαν τα πάντα. Οντολογικές, αισθητικές και πολιτκές αναλύσεις.
Πολλές φορές γίνεται διάκριση στους "καθαυτό" φιλοσόφους, που εστιάζουν στην οντολογία από τους στοχαστές της πολιτικής θεωρίας, που αποκαλούνται πολιτικοί διανοητές (αλλά και πάλι δεν είναι σπάνιο να βρούμε και τον όρο πολιτικοί φιλόσοφοι).
Παραδείγματα δικών μας ιδεολογικά φιλοσόφων που εστίασαν στην οντολογία ήταν ο Έβολα και ο Χαϊντεγκερ. Ο Φίχτε επίσης, αν και είχε κάποια νεωτερικά στοιχεία στην σκέψη του, ήταν "καθαυτό" φιλόσοφος με οντολογικές ανησυχίες. Από την άλλη ο Χέρντερ ήταν περισσότερο πολιτικός διανοητής και φιλοσοφικός αναλυτής πιο απτών θεμάτων, όπως η λογοτεχνία και η γλώσσα. Ο Ράσκιν ήταν και αισθητικός και πολιτικός διανοητής, όχι πολύ σχετιζόμενος με την οντολογία.
Συμπερασματικά όσον αφορά την πνευματική του συγκρότηση ο καθε διανοητής (αλλά και ο κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος) μπορεί να διαθέτει ένα οντολογικό υπόβαθρο στο οποίο να στηρίζει τη σκέψη του και την πολιτική του ιδεολογία. Αλλά όταν γράφει και αναλύει μπορεί να δίνει έμφαση σε άλλα πεδία.
Στο πεδίο της πολιτικής συγκρότησης ενός συναγωνιστή ισχύει περίπου το ίδιο αλλά με μεγαλύτερη ελαστικότητα.
Για παράδειγμα ένα παιδί μπορεί να αντιλαμβάνεται την αξία των επιχειρημάτων του ρομαντικού εθνικισμού σε ότι έχει να κάνει με την οργάνωση του δημόσιου βίου και να τα υποστηρίζει (ή και να αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιο). Αλλά στο ζήτημα των πρωταρχικών οντολογικών ερωτημάτωννα μην έχει καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα ή να μην έχει απαντήσεις. Γίνεται κι αυτό.
Παρασκευή, 13 Αυγούστου, 2021
Ο Σταμάτης είπε...Αν και με καθυστέρηση παραθέτω και εγώ την γνώμη που ζήτησε ο mod. Νομίζω ότι έχουν δοθεί οι περισσότερες εξηγήσεις. Θα προσθέσω από την μεριά μου ότι η ρατσιστική εκδοχή του φυλετισμού είναι περισσότερο νεωτερική και όχι παραδοσιακή αφήγηση. Απ' όσα έχω διαβάσει δεν έχω συνατήσει κάποια οργανωμένη και γενικά αποδεκτή ρατσιστική αντίληψη σε κοινωνίες του μεσαίωνα, και για παράδειγμα σε εκείνες των γερμανικών λαών.
Στο έπος των Νιμπελούνγκεν περιγράφεται, στο δεύτερο μέρος, ο γάμος της πριγκίπισσας Κρίμχιλντ με τον βασιλιά των Ούννων. Σε όλες τις περιγραφές οι Ούννοι φαίνονται ως κάτοικοι της κεντρικής Ευρώπης, με κάποια διαφορετικά ήθη, αλλά έχοντας αφομοιώσει τον ιπποτικό κώδικα συμπεριφοράς. Πουθενά δεν υπάρχει κάποια περιγραφή που να τους παρουσιάζει ως φυλετικά κατώτερους κλπ.
Στο ιπποτικό μυθιστόρημα Πάρσιφαλ, που είχε γερμανική και γαλλική εκδοχή, ο ήρωας είναι μιγάς με λευκό πατέρα και έγχρωμη μητέρα. Για να μην αναφέρω ιστορικά μεταγενέστερα μυθιστορήματαΓερμανών ρομαντικών εθνικιστών λογοτεχνών στα οποία παρουσιάζονταν θετικά οι τσιγγάνοι της κεντρικής Ευρώπης.
Κοντολογίς δεν ήταν συνεχές και πάγιο φαινόμενο του παραδοσιακού ευρωπαϊκού κόσμου ο ρατσισμός. Αν υπήρχε μια φυλετική επιφύλαξη των ευρωπαϊκών λαών που ήταν διαρκής από την αρχαιότητα, αυτή ήταν προς τους Εβραίους. Ο αντισημιτισμός είναι πράγματι φαινόμενο του οποίου έχει νόημα να ανιχνεύσουμε τις ρίζες στα βάθη των αιώνων της ευρωπαϊκής ιστορίας.