του Ανδρέα Σκαμανδρώνυμου
Ένα σοβαρότατο οδικό ατύχημα τον Ιούνιο του 1993 παραλίγο να θέσει τέλος στις σκέψεις για τη δημιουργία ενός Doom σχήματος από τον Τάκη Δρακόπουλο, τον Κώστα Σαλωμίδη και τον Άγγελο Ιωαννίδη, αλλά οι μεταλλικές καρδιές δεν σταματούν εύκολα, ούτε παραδίνονται στον κίνδυνο. Δυστυχώς, η αρχή που έγινε με την πολλά υποσχόμενη κυκλοφορία του demo, διακόπηκε βίαια μετά από τον τραγικό θάνατο του Τάκη κι έπειτα από μια υποτροπή του τραύματος του Κώστα το 2000. Ωστόσο, η επική μάχη για την επάνοδο υπήρξε νικηφόρα για τον Κώστα και τους Sorrows Path, με αποτέλεσμα τις κυκλοφορίες των Resurrection, Rough Path of Nihilism, και Doom Philosophy. Η επαγγελματικότητα του ήχου τους, όπως αντανακλάται σε αυτές τις κυκλοφορίες, δεν αφήνει περιθώρια για αμφιβολίες στο ποιός είναι ο βασιλιάς του Doom Metal στην Ελληνική γη......
Πριν την συγκρότηση των Sorrows Path, ποια ήταν η αντίληψη που είχε το κάθε μέλος της μπάντας για το heavy metal; Τι ήταν εκείνο που σας προσέλκυσε στην σκληρή μουσική;
Τα παλαιότερα ειδικά μέλη της μπάντας έγιναν χεβυμεταλάδες σε μία εποχή που αυτό σήμαινε κάτι, όσον αφορά το ιδεολογικό και ειδικά το ρομαντικό του υπόβαθρο! Το να είσαι χεβυμεταλάς στα τέλη των ‘80ς, αλλά ακόμα και στις αρχές των ‘90ς, σε έφερνε αντιμέτωπο με προκαταλήψεις από τη μάζα των ανθρώπων. Βέβαια αυτό κάπου το επιδίωκες κι ο ίδιος εφόσον ο πυρήνας της ιδεολογίας του metal ήταν η αντίδραση και η ριζοσπαστική θεώρηση των πραγμάτων! Το metal ήρθε ως κάτι ριζοσπαστικά διαφορετικό, αν και σίγουρα εμπεριείχε και πολλά στοιχεία χουλιγκανισμού, κάτι αναπόφευκτο από την στιγμή που αντλούσε υποστήριξη από ιδιαίτερες κοινωνικές ομάδες, και βέβαια από εφήβους που αν έχουν κάποιο προβληματικό οικογενειακό υπόβαθρο εύκολα μπορούν να υποκύψουν στην παρανομία κάθε είδους.
Αυτά τα στοιχεία μάς προσέλκυσαν κι εμάς, όπως φυσικά και το μουσικό γούστο αφού αναφερόμαστε σε ένα είδος μουσικής που πάνω από όλα πρέπει να εκφράζει την ψυχοσύνθεσή σου. Πάντως τα μέλη των Sorrows Path ανήκαν πάντα περισσότερο στην κατηγορία του ευγενή ιππότη μεταλά με την χαίτη, παρά σε εκείνη του αγροίκου αλήτη χουλιγκάνου, αν και είναι γεγονός πως εκείνα τα χρόνια ήταν απαραίτητο να έχεις και τέτοιες επιρροές εφόσον το street feeling κι η αλητεία ήταν και θα είναι η ψυχή του rock και του metal!
Πως προέκυψε η doom κατεύθυνση στον ήχο σας; Απ’ ό,τι θυμάμαι, την εποχή που ξεκινούσαν οι Sorrows Path, στην ελληνική κοινότητα των υποστηρικτών του heavy metal ήμασταν λίγοι εκείνοι που αυτοπροσδιοριζόμασταν ως doomsters.
Η μπάντα προέκυψε στα τέλη του 1993 μετά από τη διάσπαση μιας προηγούμενης epic-doom μπάντας (Marcyas το όνομα για την ιστορία) η οποία πότε δεν κυκλοφόρησε κάτι. Κάποια μέλη μέσα στη μπάντα ήθελαν να ακολουθήσουν μία περισσότερο straight metal πορεία και κάποιοι διαφώνησαν. Οι διαφωνούντες ήταν ο Τάκης Δρακόπουλος (R.I.P. 1995) και ο Κώστας Σαλωμίδης, που σχημάτισαν μία πιο καθαρόαιμη doom μπάντα η οποία «βαφτίστηκε στα νάματα του doom» με την επωνυμία Sorrows Path στα τέλη του 1993. Πραγματικά πρέπει να ήταν η πρώτη ελληνική epic-doom μπάντα και μάλιστα ακόμα περισσότερο και από τους Marcyas αφού αυτοί είχαν μία περισσότερο Maiden-Manowar αισθητική...Πάντως σίγουρα ήταν η πρώτη ελληνική μπάντα στο είδος που κυκλοφόρησε κάτι επίσημα και αυτό ήταν το demo μας το Γενάρη του 1995.
Το doom στην πρωταρχική του εκδοχή εμπεριέχει επικές και σκοτεινές αισθητικές αναφορές. Ωστόσο, αρκετά συγκροτήματα προτιμούν να μετριάζουν την επική θεματολογία και να δίνουν έμφαση στο σκοτάδι των ανθρώπινων συναισθημάτων και της ψυχικής κατάστασης του εαυτού. Προκρίνουν, δηλαδή, έναν ρομαντισμό περισσότερο λυρικό παρά επικό. Ποια η δική σας προσέγγιση;
Πολύ βαθιά σκέψη αυτή, δεν το είχαμε πραγματικά αναλύσει έτσι! Όμως σίγουρα οι Sorrows Path ανήκουν σε γενικές γραμμές στην δεύτερη κατηγορία. Δηλαδή ασχολούνται με ακραίες ψυχολογικές καταστάσεις και συναισθήματα αλλά μέσω αυτών καταλήγουν σε μία ολιστική και οικουμενική θεώρηση. Δηλαδή συναρτούν αυτές τις καταστάσεις με το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και μέσω αυτής της αλληλεπίδρασης επιδιώκουν τρόπο τινά την βελτίωση και των δύο! Εδώ παίρνουν σάρκα και οστά όσα είχαν πει αιώνες πριν ο Σωκράτης και ο Αριστοτέλης, σχετικά με τη θέωση του θνητού ανθρώπου μέσω της επαφής με τον πόνο και της κατάκτησης της αυτογνωσίας ή έστω της αυξημένης ικανότητας για αυτή!
Τα «Epicus Doomicus Metallicus» και «Into the Depths of Sorrow» φαίνεται ότι αποτέλεσαν σημαίνοντα σημεία αναφοράς στις επιρροές σας. Τα δυο αυτά album αποτυπώνουν και την διαφορετικότητα των στιχουργικών κατευθύνσεων, που ανέφερα στην προηγούμενη ερώτηση. Σας αρέσουν εξίσου και τα δύο; Αν ναι, για ποιους λόγους το καθένα;
Ίσως τα κορυφαία άλμπουμ του είδους. Η μπάντα μας γενικά είχε μία προτίμηση στους Solitude Aeturnus με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του κιθαρίστα τους Edgar Rivera στο πρόσφατο μας άλμπουμ, αλλά σίγουρα μιλάμε για δύο τεράστια άλμπουμ με εντυπωσιακούς στίχους, απίστευτη φιλοσοφία και συναίσθημα καθώς και μελωδία και αρμονία που σπάνια συναντάται γενικά στο metal! Θα μπορούσαμε να τα εκθειάζουμε για ώρες αυτά τα δύο αριστουργήματα. Όντως υπάρχει αυτή η διαφορετικότητα στην στιχουργική κατεύθυνση όμως κάπου αναμειγνύονται κιόλας οι δύο κατευθύνσεις μέσα στο κάθε άλμπουμ, αν το αναλύσουμε σε βάθος. Τεράστιοι δίσκοι, ικανοί να κάνουν υπερήφανη την ανθρωπότητα για αυτά τα συναισθηματικά καλλιτεχνικά επιτεύγματα!
Αν ανατρέξουμε στις κυκλοφορίες σας από το single ντεμπούτο ως την τελευταία σας δουλειά. Ποιες κεντρικές γραμμές εξέλιξης στον ήχο σας θα μπορούσαν να αναφερθούν;
Μοιραία, όταν σχηματίστηκε η μπάντα το 1993 από κάποιους εφήβους, οι επιρροές ήταν περισσότερο εμφανείς. Πάντα είχαμε ένα progστοιχείο να αιωρείται στην ατμόσφαιρα, αλλά πιστεύουμε ότι στα demo από τα ‘90s που κυκλοφόρησαν επίσημα μέσω της Eat Metal έως το 2006 είναι εμφανείς οι επιρροές από Candlemass, Solitude Aeturnus καθώς και Memento Mori. Όσο περνάει ο καιρός, και μετά από τις δύο ολοκληρωμένες μας κυκλοφορίες, έχει παγιωθεί ένα προσωπικό στυλ, το οποίο εύστοχα χαρακτηρίζουν οι δισκοκριτικοί σαν μία doom μίξη με power, prog, gothic κι ανατολίτικα στοιχεία (υπό την έννοια ορισμένων στοιχείων που ανιχνεύονται στην κουλτούρα της ρωμιοσύνης). Όλα αυτά με σύγχρονο ήχο κι όχι με ρετρό αναφορές, απλά με αληθινή πίστη και σεβασμό στις ρίζες μας, κάτι που οφείλει να κάνει ο κάθε άνθρωπος γιατί αλλιώς χάνει την ταυτότητά του.
Ποια η αντιμετώπιση του εκτός Ελλάδος κοινού στις κυκλοφορίες σας;
Γενικά οι κριτικές είναι πολύ καλές και λαμβάνουμε συνεχώς προτάσεις για live, αν και εδώ πέρα βέβαια υπεισέρχεται το οικονομικό μιας και είναι πολύ δύσκολο για μια ελληνική μπάντα να καλύψει τα πανάκριβα αεροπορικά εισιτήρια. Το πρώτο μας άλμπουμ έγινε αρκετά σύντομα sold out! Σίγουρα, σε κάποιες χώρες, παρατηρείται μεγαλύτερη προτίμηση στη μπάντα, όμως γενικά οι κυκλοφορίες μας αντιμετωπίζονται με μεγάλο σεβασμό, ακόμα κι από κριτικούς και ακροατές που δεν ταυτίζονται με το στυλ που πρεσβεύουμε τόσα χρόνια.
Ποιες από τις συναυλίες που έχετε δώσει στο εξωτερικό θυμάστε ως καλύτερες;
Η πρόσφατη συμμετοχή μας στο Kavarna Rock στη Βουλγαρία ήταν με διαφορά η πιο σημαντική μας συναυλία! Όταν βρίσκεσαι στον ίδιο χώρο και στα παρασκήνια με τεράστιες μπάντες όπως οι Twisted Sister, αλλά κι οι άρχοντες του είδους, οι Candlemass και ακούς κάποια κολακευτικά σχόλια από αυτούς, είναι κάτι που σίγουρα χαράσσεται στη μνήμη σου για πάντα! Επίσης πολύ όμορφη στιγμή ήταν η συμμετοχή μας σε ένα μεγάλο φεστιβάλ στην Αγία Νάπα της Κύπρου μαζί με μπάντες όπως οι Sabaton και οι Stratovarius, αλλά κι η μεγαλύτερη ελληνική metal μπάντα, οι Rotting Christ! Πέρα από τις εμπειρίες που αποκομίζεις και την επαφή με σοβαρές και επαγγελματικές διοργανώσεις, για εμάς είναι πολύ σημαντικό να βλέπουμε πόσο προσγειωμένοι άνθρωποι με υψηλό επίπεδο μόρφωσης και συμπεριφοράς είναι κάποιοι διάσημοι μουσικοί. Αυτό μας χαροποιεί και πραγματικά τους εξυψώνει στην καρδιά μας, κάτι που είναι το πλέον σημαντικό!
Μιλήστε μας για την ελληνική doom σκηνή. Θεωρώ εσάς και τους Wishdoom σημαιοφόρους της. Ποια άλλα συγκροτήματα πιστεύετε ότι μπορούν να πρωταγωνιστήσουν σε αυτήν;
Ευχαριστούμε πάρα πολύ για αυτό το σημαντικό κοπλιμέντο! Από τα τέλη των ‘90ς και ειδικά τα τελευταία χρόνια έχουν παρουσιαστεί πολλές μπάντες στον ευρύτερο doom χώρο. Σίγουρα, οι Wishdoom είναι μία άξια μπάντα, αν και με ένα περισσότερο επικό τόνο στο ύφος της. Επίσης πέρα από καλοί μουσικοί είναι και πολύ σοβαρά παιδιά, με επίπεδο, κάτι που είναι πιο σημαντικό ακόμα και από τη μουσική τους αξία. Δε θα θέλαμε να αναφερθούμε σε συγκεκριμένα ονόματα για λόγους δεοντολογίας, όμως να τονίσουμε ότι χρειάζεται ακόμα δουλειά στην νοοτροπία μας. Πιο επαγγελματική και σοβαρή δουλειά σε όλους τους τομείς, συνεχόμενη παρουσία με κυκλοφορίες και λιγότερος κομπασμός…
Ποια η γνώμη σας για την λογοτεχνία του φανταστικού; Αν διαβάζετε, ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας λογοτέχνες; Θα μπορούσε κάποιο έργο της φανταστικής λογοτεχνίας να σας εμπνεύσει μουσικά και στιχουργικά;
Γενικά η φυγή στο φανταστικό και σε κάθε τι που σε βοηθάει να ανοίξεις τους πνευματικούς σου ορίζοντες είναι κάτι που μας συναρπάζει, μας εμπνέει και μας καθηλώνει. Άλλωστε αυτή είναι η πεμπτουσία κάθε μορφής Τέχνης, να δημιουργήσεις κάτι που υπάρχει στο μυαλό σου και να του δώσεις σάρκα κι οστά. Θαυμάζουμε λοιπόν κάθε λογοτέχνη, πόσο μάλλον το συγκεκριμένο είδος. Έχουμε κυρίως μελετήσει την φανταστική λογοτεχνία του τρόμου και κυρίως τον King και το Barker αλλά και τους πρώτους διδάξασες του είδους, τον Poe και το Lovecraft. Μάλιστα κάποια βιβλία ειδικά των δύο πρώτων, αλλά κι άλλων συγγραφέων έχουν δώσει έμπνευση για ορισμένα θέματα κομματιών, προσαρμόζοντάς τα φυσικά πάνω στα δικά μας θέλω και πιστεύω.
Τι να αναμένουμε όσον αφορά τις μελλοντικές σας κυκλοφορίες; Πότε υπολογίζεται ότι θα κυκλοφορήσετε νέο δίσκο και ποιος θα είναι ο προσανατολισμός του; Να υποθέσω ότι ο δυναμικός λυρισμός του «All Love is Lost» θα παραχωρήσει την θέση του σεprogressive φόρμες;
Τα κομμάτια για το νέο δίσκο είναι έτοιμα! Οκτώ κομμάτια και λογικά ένα intro κι ένα outro για το δίσκο. Απομένει να ετοιμαστούμε απόλυτα ώστε να μπούμε στο στούντιο και αυτό υπολογίζεται κάπου στα μέσα του 2016. Αν κι είναι ακόμα νωρίς να μιλήσουμε για τον απόλυτο προσανατολισμό, μιας κι η διαδικασία ενορχήστρωσης και παραγωγής είναι μία πολύπλοκη διαδικασία, το σίγουρο είναι ότι τείνουμε σε πιο απλές φόρμες, χωρίς ποτέ να αποχωριζόμαστε το prog στοιχείο που είναι ένα βασικό συστατικό του προσωπικού μας στυλ. Όσον αφορά τον λυρισμό, μάλλον θα είναι η πιο λυρική μας κυκλοφορία με σεβασμό στην ανατολική αλλά και την δυτική παράδοση, όμως αυτό θα το κρίνει καλύτερα ο κόσμος, όταν με το καλό κυκλοφορήσει ο δίσκος μέσα στο 2017.
Πιστεύετε ότι οι αξίες του Ρομαντισμού μπορούν να έχουν θέση στην εποχή μας, προκειμένου να αποτελέσουν την απαρχή μιας νέας αντιπρότασης στην οικονομιστική, άμουση και αντιπνευματική εποχή που ζούμε;
Με αυτά που έχουμε ήδη αναφέρει, το μόνο σίγουρο είναι ότι συμφωνούμε απόλυτα! Όταν ξεχνάς το παρελθόν σου, είσαι ένα τίποτα σε ατομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο! Χωρίς ταυτότητα κι έρμαιο κάθε επιρροής που θα σε κατευθύνει στο να απομακρυνθείς ακόμα περισσότερο από αυτό που σε γέννησε και υπάρχει στο DNA σου. Ο απόλυτος σεβασμός στην παράδοσή μας, η αυτογνωσία κι η μελέτη όλων των άλλων ανθρώπων και των παραδόσεων τους είναι ο δρόμος που οδηγεί στην άνδρωση και τη θέωση του θνητού ανθρώπου, κι όλα αυτά αποτελούν τις πραγματικές αξίες του Ρομαντισμού, αφού μόνο έτσι θα απελευθερωθείς και θα εκφράσεις πηγαία συναισθήματα!
Τα τελευταία λόγια δικά σας. Τι έχετε να πείτε στους αναγνώστες του περιοδικού μας;
Σε ευχαριστούμε πολύ Ανδρέα για την τιμή αυτής της συνέντευξης, όπως και το ποιοτικό περιοδικό σας για τη φιλοξενία και τους αναγνώστες για το χρόνο που έδωσαν για εμάς. Συνεχίστε στο δρόμο της καρδιάς και της ψυχής, είναι ο μόνος δρόμος για την αρμονία και την αιώνια γαλήνη. Doom rules eternally…
Δισκογραφία Sorrows Path
Sorrow's Path Demo 1994
Promo Demo 1996
Resurrection Compilation 2006
The Rough Path of Nihilism Full-length 2010
Doom Philosophy Full-length 2014
Σχόλια:
Γεια ρε σου Σκάμαν με τις επιλογές σου!
Εξαίρετη μπάντα, το έχω αναφέρει πολλές φορές.
Τιμή για την ελληνική "heavy metal" σκηνή, η παρουσία τους.
Εξαίρετη μπάντα, το έχω αναφέρει πολλές φορές.
Τιμή για την ελληνική "heavy metal" σκηνή, η παρουσία τους.
Ο Ανώνυμος είπε...
Άκουσα κάποια κομμάτια στο youtube τον Sorrows Path και πωρώθηκα ξανά με το doom metal.
Epic
Epic
Ο/Η Hot Liquid είπε...
Βελούδινο έρεβος ήχος τους. Μπαντάρα.
Αργεί το 2017, γαμώτο
Αργεί το 2017, γαμώτο
Ο Σκαμανδρώνυμος είπε...
Βελούδινο έρεβος, ναι κάτω από τη σκέπη του Ανίκητου Ήλιου