από τον Southman
- Νεαρά κορίτσια (κυρίως, αλλά και αγόρια) που οι γνώσεις τους στο θέμα της διανόησης και της Ιστορίας των Ιδεών δεν ξεπερνούν τα status που έχουν διαβάσει στο facebook.
- «Συγγραφείς» οι οποίοι έχουν πληρώσει (μάλλον οι γονείς τους έχουν πληρώσει) αδρά για να εκδώσουν οι ίδιοι κάποια χαμηλής ποιότητας έργα και μονίμως αλληλοαποθεώνονται στα social media.
- Προώθηση εύπεπτων πονημάτων, που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με την παράδοση της Φανταστικής Λογοτεχνίας, κάποιων «μασκαρεμένων» πορνογραφημάτων (για τα οποία χρησιμοποιείται ο όρος smutt) και απολύτως προβλέψιμων, στερεοτυπικών ιστοριών με πρωταγωνιστές εφήβους διαφορετικών «ταυτοτήτων», που ως αναγνώστης ξέρεις ακριβώς πως θα ξεκινήσουν και θα τελειώσουν, στις οποίες το φανταστικό στοιχείο υπάρχει ως επιδερμικό γνώρισμα μιας φαντασμαγορικής κενότητας για να προσθέτει αμυδρό ενδιαφέρον και να προσελκύσει νεαρούς αναγνώστες.
- Δεκάδες αγγλικές λέξεις και ορολογίες χωρίς ξεκάθαρο νόημα, που «πετιούνται» σε άσχετες στιγμές, με σκοπό απλά να ακουστούν, χωρίς να έχουν πραγματική σχέση με αυτό που πραγματεύεται το βίντεο ή το κείμενο και χωρίς καμιά εξήγηση του τι σημαίνουν, καθώς το «σύγχρονο κοινό» είναι υποχρεωμένο να τις ξέρει, γιατί αλλιώς «είσαι και εσύ μέρος του προβλήματος». Εξάλλου, η κατασκευασμένη ορολογία πρέπει πάντα να ακούγεται πολύ για να γίνεται γνώριμη στα αυτιά, είναι ένας από τους πρώτους κανόνες της προπαγάνδας.
- Απόρριψη των υπαρχόντων (στη σκέψη τους μάλλον) «στερεοτύπων», για να δημιουργηθούν νέα στην θέση τους.
- Άκρατη αυτοαναφορικότητα και ετεροαναφορικότητα με διαχωρισμό σε «παρεάκια», σε «ομάδες» σε «εμείς» και «αυτοί», με ακατάσχετα υμνολόγια για τα έργα των μελών της «δικής μας ομάδας» και σχεδόν αγνόηση πραγματικών διαμαντιών της ελληνικής βιβλιογραφίας, από συγγραφείς που δεν ανήκουν στο «κύκλωμα».
-Δημιουργία «φιλικών» σχέσεων μεταξύ μελών της «κοινότητας», που κάθε άλλο παρά φιλικές είναι, αλλά βασίζονται σε κοινή προσπάθεια αλληλοπροβολής. Στην πρώτη αντιπαράθεση η «αγάπη» θα πάει περίπατο.
-Απόρριψη (!!) και «ακύρωση» (αυτό που λέμε cancel culture) ιστορικά αναγνωρισμένων λογοτεχνών της Φανταστικής Λογοτεχνίας, ακόμα και με ειρωνικά σχόλια κάποιες φορές εναντίον εκείνων των προπατόρων λογοτεχνών που έχτισαν από το μηδέν τα λογοτεχνικά ρεύματα που λένε ότι «απολαμβάνουν» οι «Bookstagrammers», επειδή οι μεγάλοι λογοτέχνες του παρελθόντος φαντάζουν συντηρητικοί. Η επίδειξη της απόλυτης άγνοιας, που αυτοί κατηγορούν τους «άλλους» ότι έχουν. Ειδικά σε καταστάσεις όπου νεαρές «συγγραφείς» - επίδοξες σταρ του «BookTube»- αναφέρονται απαξιωτικά και ειρωνικά, με ένα γελάκι αποδοκιμασίας, σε συγγραφείς που έχουν διαβαστεί από εκατομμύρια αναγνώστες και έχουν δημιουργήσει ολόκληρο είδος λογοτεχνίας το οποίο και οι ίδιες προσπαθούν να μιμηθούν, με σχεδόν κωμικά αποτελέσματα.
-Θέαση σημαντικών κλασσικών κειμένων και του γενικότερου προσανατολισμού τους μέσα από σύγχρονες «πολύχρωμες» ιδεοληψίες, χωρίς την παραμικρή γνώση του ιστορικού και κοινωνικού υποβάθρου της εποχής που γράφτηκαν και του κοινού που απευθύνονταν στην εποχή τους.
-Σχέσεις «φιλικές», ακόμα και επαγγελματικές, με εκδοτικούς οίκους-μαγαζάκια αυτοέκδοσης, που επηρεάζουν και κατευθύνουν το θετικό και το αρνητικό των κριτικών τους προς τις νέες εκδόσεις του ελληνικού Φανταστικού. Ας παραδεχτούμε επιτέλους ότι δεν μπορεί να θεωρείται βάσιμη και ανεπηρέαστη η κριτική βιβλίων του εκδοτικού οίκου με τον οποίο έχεις επαγγελματική σχέση (ως κριτικός αναγνώστης, διορθωτής-επιμελητής, εικονογράφος κ.α.) ή του άμεσου ανταγωνιστή του!
-Ψεύτικη και προσποιητή Βικτωριανή, Εδουαρδιανή και Γοτθική (Gothic) αισθητική, που μένει μόνο στην επιφανειακή, οπτική μίμηση και στον πιθηκισμό διαχρονικών στοιχείων του design, της ένδυσης και της διακόσμησης και δεν επεκτείνεται στο πιο σημαντικό πεδίο, στις ιδέες που αποτελούν το υπόβαθρο κάθε αισθητικής Φιλοσοφίας και κάθε αληθινής λογοτεχνίας.
-Ακατάληπτα παραληρήματα κάποιες φορές, για θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης και «απελευθέρωσης» κάποιας κοινωνικής ομάδας, που ακόμα και αν ορμώνται από κάποιο κείμενο του Φανταστικού που «διάβασαν», στην πορεία παίρνουν χαρακτήρα αναμασημένης κλισέ ψευδό-ιδεολογικής κατήχησης, που και αυτή αποτυγχάνει παταγωδώς γιατί δεν υπάρχει το ιδεολογικό υπόβαθρο για να είναι τεκμηριωμένη. Αν καταλάβαιναν και οι ίδιοι/ίδιες τι έλεγαν, αντί να προσπαθούν να κολλήσουν κάπου τις 5-6 λέξεις-κλειδιά που είδαν σε βίντεο του εξωτερικού ότι «πρέπει» να αναφέρουν, και αν δεν είχαν μια μανία καταδίωξης από όλους και από όλα και κυρίως από την «πατριαρχική, οπισθοδρομική ελληνική κοινωνία» ίσως και να μπορούσαμε να τις παρακολουθήσουμε τουλάχιστον.
-Απαράδεκτες για «βιβλιοκριτικούς» συμπεριφορές όπως το να διαβάζουν αποσπασματικά σε ελάχιστο χρόνο ένα βιβλίο που έχουν σκοπό να παρουσιάσουν και να μην ολοκληρώνουν την ανάγνωση βιβλίων για τα οποία έχουν σκοπό να γράψουν κριτική, επειδή κάτι «σκανδάλισε» (triggered κατά την ορολογία τους) κάποια από τις ευαισθησίες τους, με το λυπηρό φαινόμενο να υπάρχει βίντεο κριτικής έξι βιβλίων, στο οποίο η «κριτικός» παραδέχεται ότι τα τρία δεν τα ολοκλήρωσε ποτέ (DNF – Do Not Finish κατά την ορολογία) και όμως τα βαθμολογεί!
Αυτός είναι ο κόσμος της ελληνικής ηλεκτρονικής κοινότητας βιβλίων και ειδικά της Λογοτεχνίας του Φανταστικού. Οι όροι «BookTube» για το σύνολο των καναλιών του YouTube που ασχολούνται με θέματα βιβλίου, όπως παρουσιάσεις και κριτικές και «Bookstagram» για το σύνολο των λογαριασμών στο Instagram που κάνουν το ίδιο, είναι νεολογισμοί που οι ίδιοι χρησιμοποιούν, αλλά -όπως και για πολλούς άλλους όρους- θεωρούν αυτονόητο ότι το κοινό τους γνωρίζει. Σε αυτούς έχει προστεθεί και ο όρος «BookTok», καθώς πια έχουν επεκταθεί και στο νέο μέσο του TikTok, που δεν είναι κατάλληλο για δημιουργία αναγνωστικής συνείδησης.
Η εικόνα αυτή προκαλεί θυμηδία σε όσους από εμάς έχουμε μεγαλώσει και έχουμε ζήσει με την μυρωδιά των βιβλίων, με την χαρά της ανακάλυψης νέων κειμένων, της αναζήτησης για μήνες του βιβλίου που είδαμε σε μια παραπομπή και έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες εξερεύνησης στα βιβλιοπωλεία, παλαιοβιβλιοπωλεία και comic shops του κέντρου των Αθηνών και των άλλων πόλεων. Σε όσους από εμάς έχουμε αφιερώσει, έχουμε επενδύσει ώρες, μήνες, χρόνια για να διαβάσουμε και να κατανοήσουμε τις Ιδέες, να καλλιεργήσουμε τους εαυτούς μας, πέρα από όσα το ελλιπές εκπαιδευτικό σύστημα μας είχε προσφέρει.
Προκαλεί όμως και θυμό, για το κατάντημα της βιβλιοφιλικής κοινότητας της χώρας και την παράδοση του σεβαστού χώρου του Βιβλίου -και δη εκείνου της Φανταστικής Λογοτεχνίας- σε μια μικρή ομάδα από αμαθή παιδιά, που προσπαθούν να τον «προσαρμόσουν» στις διεθνιστικές ιδεοληψίες τους και σε θεωρητικά σχήματα που ούτε τα ίδια, έτσι και αλλιώς, δεν έχουν επαρκώς κατανοήσει, απλά έχουν λάβει εξ αντανακλάσεως ως καθοδήγηση από άλλους. Η συνεχής αυτοπροβολή και προβολή των ιδίων προσώπων, ειδών λογοτεχνίας και γενικής θεματολογίας οδηγεί όχι στην δημιουργία βιβλιοφιλικού αισθήματος μέσα από εύλογη και σωστά δομημένη και με επιχειρήματα βιβλιοκριτική όπως γίνεται εδώ και αιώνες, αλλά στην δημιουργία ενός κλειστού συστήματος «ειδημόνων», ενός «διευθυντηρίου σκέψης», μιας κάστας influencers, ή, αν ακολουθήσουμε τις δικές τους συμβάσεις ορολογίας, «Bookfluencers», που διαμορφώνουν αναγνωστικά γούστα, απορρίπτοντας ή αγνοώντας ενίοτε τις βαθιές ρίζες των συγγραφικών ρευμάτων. Η όλη κατάσταση θυμίζει μια μικρογραφία της επιβολής του μιντιακού συστήματος της χώρας, πλήρως αυτοαναφορικού και κατευθυνόμενου, καταδικασμένου να επαναλαμβάνει αφηγήματα που έχουν προετοιμαστεί σε αίθουσες συσκέψεων και έχουν «σκηνοθετηθεί» κατάλληλα, με τα απαραίτητα πλάνα, δραματική μουσική και εκ των προτέρων γραμμένη φρασεολογία, ώστε ακόμα και τα δελτία ειδήσεων να έχουν μετατραπεί σε ψυχαγωγία.
Ασφαλώς, ως ΦΛΕΦΑΛΟ δεν βάζουμε στο ίδιο τσουβάλι όλους τους εκπροσώπους της διαδικτυακής βιβλιοφιλικής κοινότητας. Στηρίζουμε το έργο ατόμων, ομάδων και συλλογικοτήτων που ασχολούνται εναργώς με την Φανταστική Λογοτεχνία και παράγουν πραγματικά ποιοτικό έργο. Είτε πρόκειται για βιβλιοπαρουσιάσεις, για κριτικές, συνεντεύξεις κλπ. Είμαστε δίπλα σε όσους σέβονται τις ρίζες της Φανταστικής Λογοτεχνίας, έχουν μελετήσει την ιστορική εξέλιξή της, τα ρεύματα, τους τρόπους γραφής και τις επιρροές των σύγχρονων συγγραφέων και δεν θεωρούν ότι η Φανταστική Λογοτεχνία αρχίζει και τελειώνει στα εφηβικά βιβλία (αυτό που αγγλιστί αποκαλείται YA – Young Adult), χωρίς όμως να απορρίπτουν ούτε αυτή την αριθμητικά σημαντική κατηγορία. Χαιρόμαστε και είμαστε περήφανοι που συνεργαζόμαστε και διατηρούμε προσωπικές φιλίες με άτομα που γνωρίζουν όσο λίγοι το χώρο του βιβλίου, με συγγραφείς που έχουν «πονέσει» για την πένα τους και την έχουν εξελίξει δεκαετίες, με θεωρητικούς και κριτικούς λογοτεχνίας που έχουν γνωρίσει και έχουν αλληλεπιδράσει με σπουδαίες πνευματικές μορφές. Επίσης στηρίζουμε δικτυακούς τόπους ενημέρωσης του Φανταστικού που έχουν μια δυναμική και συγκροτημένη παρουσία και στους οποίους αρθρογραφούν άνθρωποι που σεβόμαστε, αν και φυσικά δεν συμφωνούμε πλήρως μαζί τους.
Αυτό που δεν στηρίζουμε είναι η ημιμάθεια και η καπήλευση της λογοτεχνίας του Φανταστικού, σε κάθε της μορφή, από νεαρά άτομα που κατά το κοινώς λεγόμενο, φαίνεται να έχουν «καβαλήσει το καλάμι», κρίνοντας τους εαυτούς τους ως αυθεντίες σε θέματα για τα οποία έχουν στην καλύτερη περίπτωση αποσπασματικές γνώσεις και στην χειρότερη πλήρη άγνοια. Η ΦΛΕΦΑΛΟ συνεχίζει να πορεύεται στο δρόμο που χάραξαν οι «Μεγάλοι Παλαιοί», αυτοί και αυτές που είδαν μπροστά στηριζόμενοι στο ρωμαλέο πνεύμα τους και στις Αξίες του Ρομαντισμού. Δεν θέλουμε να καυχηθούμε για το γεγονός ότι οι αναγνώστες μας είναι αριθμητικά περισσότεροι από αυτούς που τελικά «ακολουθούν» τους αποκαλούμενους «influencers» της Φανταστικής Λογοτεχνίας, αλλά θα καυχόμαστε πάντα για την ποιότητα και την αξία των κειμένων μας, των ραδιοφωνικών εκπομπών μας, των μελών και των αναγνωστών μας. Όσο κάποιοι θα εξευτελίζουν την Φανταστική Λογοτεχνία, η ΦΛΕΦΑΛΟ θα σαλπίζει το Κέρας της και θα συγκεντρώνει υπό το διανοητικά πολεμικό της λάβαρο όλους τους ονειροπόλους της Φαντασίας, στην αέναη πορεία προς το Φως.
Τσαικόφσκι και άλλοι μεγάλοι Ρώσοι ηταν στην ουσία μια εξαιρετικά μικρή μειοψηφία γαλλοσπουδαγμένων ή γερμανοσπουδαγμένων Ρωσων που μετακένωσαν δυτικοευρωπαϊκές λογοτεχνικές και καλλιτεχνικές ιδέες στη Ρωσία μετά το δυτικόφιλο Πέτρο και την Μεγάλη Αικατερίνη που ήταν Γερμανίδα και όχι Ρωσίδα. Φυσικά η Δυτική Ρωσία κατοικείται απο Ινδοευρωπαίους αδελφούς και ο τυφλός αντιρωσισμός πρέπει να καταδικάζεται. Μια Ρωσία, ελευθερη από το καγκεμπίτικο σινοτουρκικό κτήνος Πούτιν και την μετασοβιετική κωλοφάρα των ολιγαρχών του, επιβάλλεται να αποτελεί οργανικό τμήμα της αρίας Ευρώπης του μέλλοντος που θέλουμε. Στην Ουκρανία σημερα στήνονται οι νέες Θερμοπύλες. Η Δύση ναι έχει τα μαύρα της τα χάλια αλλά θα την αλλάξουμε εμείς οι δυτικοί με δικό μας αγωνα όχι ανοίγοντας κερκόπορτες πιστευοντας σε παρανοϊκούς αυτοκρατορίσκους της ανατολής. Οι νεοεθνικιστές του Χρίστου Γουδη μιλάνε απροκάλυπτα για Αγία Ρωσία του Πούτιν το ίδιο και οι εθνικοστρασσερικοί που ευχονται η Αθήνα να κατακτηθεί από τη Ρωσία που είναι η νέα Μακεδονία. Ο χώρος είναι αλωμένος από ρούβλια. Με το που πατησε το βρωμοπόδαρό του ο Σαββίντι στη Θεσσαλονίκη αμέσως ιδρύθηκε εκεί πάνω χριστιανοταλιμπανική """εθνικιστική"""" οργάνωση κόπια σλαβορθόδοξεων οργανώσεων "ορθοδοξία η θάνατος". Κανεις δεν το πρόσεξε δέκα χρόνια τώρα; Φυσικά πολλά ρούβλια και σε αναρχικές και αντιφά οργανώσεις που αναπαράγουν πουτινική προπαγάνδα για Ουκρανία παραδομένη στο ελεος ναζί εγκληματιών. Γενικότερα, σε όλες τις χώρες της Δυσης ο Πούτιν χρηματοδοτεί χρόνια τώρα αντικρουόμενες ομάδες για να προωθεί συγχυση (και στο θεμα της πανδημίας το ίδιο). Η σκέψη μας στους Ουκρανούς αδελφούς και φυσικα θλιβόμαστε για ακόμα εναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ Λευκών. Μελλει να δούμε αν αυτά που κάνει ο κοντός στην Ουκρανία θα ανοίξουν την όρεξη και στο φιλαράκι του τον Ερντογάν για τη Θράκη. Καρμπόν είναι οι καταστάσεις. Μάλιστα όπως ο Πούτιν κατηγορεί την Ουκρανία για ναζισμό το ίδιο κάνει και ο Ερντογάν που λέει για ρατσιστική Ελλαδα που σκοτώνει λαθρο. Χειροκροτάτε ανόητοι τους πουτινικούς που κατασκευάζουν πυρηνικό εργοστάσιο στην Τουρκία...
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τί πάει να πει "Δύση" ρε; Ένα ψυχροπολεμικό κατασκεύασμα είναι για την δικαιολόγηση της φιλελεύθερης ηγεμονίας στον Ευρωπαικό χώρο. Μέχρι τον 19ο αιώνα δεν υπήρχε καν αυτή η έννοια. Αν έλεγες σε έναν Πρώσο ότι είναι "συγγενής" με έναν Γάλλο θα σε κουτουλούσε με το πικελχαουμπε.
C
Η δυτική Ρωσία κατοικείται από λευκούς; Η ανατολική από ποιους κατοικείται; Στο σχόλιο αυτό εγώ διαβάζω τη λαχτάρα να δεις τη Ρωσία διχοτομημένη. Jeffrey Pyatt speaking.
Πες σε έναν Άγγλο ή Γάλλο ότι ο Έλληνας και ο Ιταλός είναι "δυτικοί" και θα σε πάρουν ψιλό γαζί. Οι ίδιοι Γερμανοί εθνικιστές στον μεσοπόλεμο αγωνίζονταν εναντίον της Δύσης για μια ηπειρωτική εθνική κουλτούρα.
Η πρόστυχη υπονόμευση της ιδεολογίας μας από τον εστιάτορα και την παρέα της πρεσβείας δεν έχει όρια.
να υπερασπιστούμε τις Θερμοπύλες της Ουκρανιας για να σώσουμε το δυτικό πολιτισμό
για να μπορούν οι liberal μεταναστριες που έμαθαν να γράφουν μια ελληνική συλλαβή να κατηγορούν τον Τόλκιν και την Ρόουλινγκ για πατριαρχικό ρατσισμό όπως λέει το παιδί που έγραψε το αρθρο
με σπόνσορα την Ευρωπαϊκή Ένωση, βεβαίως βεβαίως
Καλά ναι, πάρε εδώ να δεις την "Δύση" σου και ρούφα το αυγό σου
https://mavreslegeones.blogspot.com/2022/02/blog-post_24.html?m=1
(Ανώνυμε υβριστή) αν είναι τόσο σημαντική η άποψη της σ.ο. να σου κάνουμε το χατίρι να επεκταθούμε στο θέμα αν και υπάρχει ήδη δημοσιευμένη η άποψη του Ιταλού Adinolfi σε μετάφραση του Μποβιάτσου. Όταν ξυπνήσεις άνοιξε τα μάτια σου και διάβασε το.
Ο/ Αχιλλέας είπε...Για αρχή να πω ότι η στάση μου απέναντι στο θέμα της Ρωσίας και της Ουκρανίας είναι πολύ συγκεκριμένη. Έχω γράψει και αντίστοιχο άρθρο. Τώρα σε ότι έχει να κάνει με τους άπλυτους της Νέας Δημοκρατίας στα σχόλια απλά προσπερνάμε.
Το άρθρο είναι εξαιρετικό και ας μου επιτραπεί να πω ότι είναι και καλοπροαίρετα "θυμωμένο"! Όσοι λατρεύουμε την λογοτεχνία του φανταστικού δεχόμαστε μια επίθεση από άτομα που για το "καλό" μας λένε ότι πρέπει να αλλάξουμε ηθική, θρησκεία, ιδεολογία και γενικότερα να μην υπάρχουμε καθώς κρατάμε την λογοτεχνία του φανταστικού πίσω! Συγκεκριμένα έχω ξεκινήσει συζητήσεις στο Twitter με διάφορους "scholars" του Τόλκιν, οι οποίοι εάν και έχουν PhD's στο έργο του, στην πραγματικότητα τον μισούν για τον καθολικισμό του, τα βιβλία του, καθώς και τις πολιτικές του απόψεις. Πολλοί από αυτούς μάλιστα με μπλόκαραν στο Twitter καθώς, πάντα με επιχειρήματα και ποτέ με ύβρεις, απογύμνωνα τα ελλειπή επιχειρήματα τους.
Αυτό που κατάλαβα τελικά είναι ότι, δυστυχώς, εδώ και χρόνια στο εξωτερικό το πανεπιστημιακό κατεστημένο ετοίμαζε στρατιές από "σπουδαγμένα" ορκ τα οποία με το που ερχόταν ο καιρός θα έχυναν όλο τους το woke δηλητήριο για τον Τόλκιν.
Σωστός ο Αχιλλεύς.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με πληθώρα Ελλήνων, -ίδων αρχαιολόγων, οι οποίοι, -ες κατ' ουσίαν μισούν τον αρχαιοελληνικό (και όχι μόνον) κόσμο του επαγγελματικού / επιστημονικού αντικειμένου τους, διότι ο Κόσμος εκείνος ήταν τόσο καθαρόαιμα Λευκός, Αρρενωπός και Πατριαρχικός.
Συνηθέστατο αυτό και με τους διαφόρους "ειδήμονες" επί του 3ου Ράιχ ευπώλητους καθηγητάδες ή/και συγγραφείς, όπου δεν ξέρουν (και ΔΕ ΘΕΛΟΥΝ να ξέρουν) την τύφλα τους επί του πολυβασανισμένου (τρόπος του λέγειν) αντικειμένου τους. Και αυτές οι συμμορίες "τυγχάνουν" και δρακοντείου νομικής προστασίας εντός πολλών κρατών, ούτως ώστε να μη δύναται κάποιος να αμφισβητήσει (έστω) τις χιλιομασημένες, εξωπραγματικές παλαβομάρες τους.
Τώρα, για τη ρωσσική εισβολή στην Ουκρανία τι να πω....; Πιο ανησυχητική μου φαίνεται η (σχεδόν ολοκληρωθείσα) κατασκευή του σταθμού ατομικής ενέργειας στο Ακουγιού, από τους ξέρετε ποιούς, καθότι αυτή είναι μια πράξις μείζονος ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ σημασίας προς όφελος των τούρκων της Μικράς Ασίας.
Καλημέρα μάγκες, θέλω να σχολιάσω κάτι εδώ, άσχετο με το θέμα αλλά τι πιο σύνηθες. Μόνο εσείς έχετε κάνει νύξεις στην σύγχυση που έχουν προξενήσει στον χώρο και όχι μόνο τα γραπτά του Βλάση Ρασσιάς. Παρακολούθησα χθες την εκπομπή του ελεύθερου κόσμου, όπου ακούστηκαν σε κόσμιο επίπεδο διαφορετικές απόψεις για το ουκρανικό ζήτημα. Δυστυχώς, στα σχόλια έγινε ρεσιτάλ αμορφωσιάς με αναφορές για κρυφο-ελληνες (με την θρησκευτική έννοια) Κολοκοτρώνηδες, αρματολούς απογόνους των αρβανιτών στραντιότι κλπ. Υπήρξε φυσικά και ο σκοταδιστικός (με την ούλτρα-ορθοδοξη και αντιευρωπαϊκή υφή) αντίλογος για Χριστού πίστη Αγία κλπ κλπ. Δυστυχώς πάλι, τα σχόλια φαίνονταν ότι προέρχονταν από άτομα που τα πιστεύουν πράγματι αυτά και όχι από εγκάθετους σερβιτόρους. Θα αναρωτιέστε πού θέλω να καταλήξω με αυτό το σχόλιο; Πουθενά, τα άτομα που απαρτίζουν τον χώρο είναι όπου λάχει εμείς οι βλάχοι και βγάζουν μία εικόνα που λειτουργεί προς δύο κατευθύνσεις: διώχνει τους σοβαρούς και προσελκύει άτομα ημίτρελα. Πάντα λίγοι σοβαροί κρατάνε την σημαία και μεταξύ αυτών συγκαταλέγεται και αυτό το ιστολόγιο. Αυτά ως ένδειξη πλήρους απογοήτευσης.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έτσι είναι. Αν εξαιρέσουμε κάποιους διαβασμένους εθνικομπολσεβίκους και πρώην αριστερούς που ήρθαν πρόσφατα στο χώρο και έχουν ένα επίπεδο, όλοι οι υπόλοιποι είναι τσίρκο. (οι παρόντες εξαιρούνται.) Και δεν είναι εθνικομπολσεβίκος.
Ειδικά όσοι έχουν βασικό τους στοιχείο τις θρησκείες, ορθόδοξοιή χλαμυδοφόροι, είναι για σφαλιάρες.
Φλέφαλο, περιμένουμε το άρθρο για Ουκρανία που μας έταξες. Μην λυπηθείς κανέναν.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πέθανε ο Κώστας χαλκιάς ο ντραμερ των bullets.
Τρομερό συγκρότημα!!
Γιατί έφυγε ο γίγαντας; Έμαθε κανείς;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...όλοι αυτοί "ρωσόδουλοι" ρε γκαρσόνι; ούτε η ΟΑΚΚΕ να ήσουνα!
πάντως στο ουκρανικό εσείς είστε συνεπείς χιτλερικοί. Ο Αδόλφος είχε σχέδιο εξόντωσης του ρωσικού έθνους μέσω λιμοκτονίας/εξανδραποδισμού/γενοκτονίας (Generalplan-Ost + Hungerplan). Ο κυρ-Αλέκος αν είναι με Βαλόντια είναι επίσης συνεπής αντιχιτλερικός.
αλλά οι ρομαντικοί αντικαπιταλιστές γιατί θα πρέπει να είναι με το Αζόφ του Κολομόισκι; γιά εξήγησε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η Ουκρανία είναι τίγκα στους Εβραίους ισλαμοχαζαρους και ο ανώνυμος πιστεύει ότι διεξάγει αγώνα για τη σωτηρία της λευκής φυλής. Πάντως είναι λίγο οξύμωρη η στάση σας. Από την μια οι Σλάβοι δεν είναι Λευκοί, από την άλλη ζήτω οι Ουκρανοί οι οποίοι είναι 100% Σλάβοι;
Αχιλλέα και Trooper, το φαινόμενο αυτής της πολιτιστικής επίθεσης σε ο,τι δημιουργεί παραδοσιακή ταυτότητα από άτομα που υποτίθεται ότι "υιοθετούν" αυτή την ταυτότητα, είναι γενικευμένο. Η λογοτεχνία και ο πολιτισμός είναι μια μόνο πτυχή, άλλη μια είναι οι οικογενειακές/ανθρώπινες σχέσεις και οι σχέσεις των δυο φύλων με το "κυνήγι μαγισσών" που εκτυλίσσεται με τις διάφορες κατηγορίες για σεξουαλικές παρενοχλήσεις και με την επί της ουσίας ποινικοποίηση του φλερτ, που θα γράψω και για αυτό κάποιες σκέψεις εν ευθέτω χρόνω και ελπίζω να βρουν χώρο στο φιλόξενο blog της ΦΛΕΦΑΛΟ. Η επίθεση σε ο,τι θεωρούν αυτοί ως συντηρητικό και "ξεπερασμένο" είναι ολομέτωπη, με έναν δημόσιο διάλογο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους, με "διανοούμενους" και "influencers", που έχουν ελάχιστη γνώση και τολμώ να πω, ελάχιστο IQ, αλλά τεράστια προβολή. Όσοι έχουμε μια αντίληψη της δυστοπίας που ζούμε και της ακόμα μεγαλύτερης που προετοιμάζεται για εμάς, νιώθουμε δίκαιη οργή, αλλά όχι φόβο. "Οι δύσκολοι καιροί δημιουργούν δυνατούς άντρες".