Η τοποθέτηση του Παύλου Πολάκη για την οποία ξέσπασε ο πολιτικός σάλος των τελευταίων ωρών ήταν ολόσωστη. Τα μόνα λάθη του ήταν πρώτον ότι ανάρτησε την εύστοχη δημοσίευση χωρίς να διευκρινίσει ότι η αντιμετώπιση του παρακράτους, που σωστά περιέγραψε, πρέπει να γίνει με συμβατικά πολιτικό τρόπο και δεύτερον ότι δημοσίευσε την ανάρτηση σε χρόνο που μπορεί να του χρεωθεί πολιτική δυσαρέσκεια (λόγω της μη τοποθέτησης φίλου του στα ψηφοδέλτια του κόμματός του). Κατά τα άλλα αν εξετάσουμε την ουσία του επιχειρήματος που παρέθεσε ο Πολάκης θα διαπιστώσουμε ότι εμπεριέχει μόνο πολιτική αλήθεια.
Για κάποιον λόγο που οι κοινωνικοί επιστήμονες πρέπει να μελετήσουν στο άμεσο μέλλον η ελληνική κοινωνία υιοθέτησε μια συμπεριφορά πολιτικής αυτοταπείνωσης μετά το 2012. Την διετία 2011-2012 μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας έδειξε να ξυπνά από τον λήθαργο της αποδοχής των συστημικών κανόνων, να συμμετέχει στο πολιτικό γίγνεσθαι και να ξεσηκώνεται απαιτώντας τα αυτονόητα (κίνημα Αγανακτισμένων, Κερατέα κλπ). Ωστόσο, στην συνέχεια ο καθημερινός mediaκός βομβαρδισμός με πολιτική και πολιτιστική φιλελεύθερη προπαγάνδα, η καταπάτηση του Συντάγματος από την κυβέρνηση Σαμαρά (που συνεχίστηκε έκτοτε δημιουργώντας μια πολιτική κανονικότητα), η ανοιχτή και δηλωμένη συμμαχία των διεφθαρμένων ολιγαρχών της ελλαδικής μεγαλοαστικής τάξης με την Νέα Δημοκρατία, η ολοκληρωτική παράδοση των τεχνικών δομών του ελληνικού κράτους στους ανθρώπους του Κώστα Σημίτη και η απροκάλυπτη παρέμβαση του αμερικανικού και του γερμανικού παράγοντα στην ελληνική πολιτική ζωή υπέρ των μνημονιακών πολιτικών δυνάμεων, όχι μόνο δεν αντιμετωπίστηκαν από τον ελληνικό λαό με τον τρόπο που θα έπρεπε αλλά επιβλήθηκαν σχεδόν άνευ αντίδρασης. Το ξεπούλημα της Αριστεράς και η ναρκοθέτηση του ελληνικού σοσιαλισμού με post modern φιλελεύθερες αμερικανιές από την μια, καθώς και ο συνδυασμός κρατικής αυθαιρεσίας στην αντιμετώπιση των εθνικιστών με την εξαγορά πυρηναρχών τους απ’ την Νέα Δημοκρατία από την άλλη, άφησαν την ελληνική κοινωνία χωρίς αντιπολιτευτική ασπίδα στο έλεος των συνασπισμένων μαφιόζων του διεθνούς και εγχώριου εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Αλλά, πέρα από όλα αυτά, ο μέσος Έλληνας φέρει τεράστια ευθύνη. Η αντίδραση και η προστασία των αυτονόητων για τις ζωές και την πατρίδα μας μπορεί να ξεσπάσει και άνευ κομματικής καθοδήγησης, από την κοινωνική βάση. Αντ’ αυτού έχει επικρατήσει ένας αποκαρδιωτικός, χυδαίος και ανάξιος της εθνικής μας παράδοσης συμβιβασμός.
Μέσα σε αυτή την ζοφερή περίοδο της επελαύνουσας φιλελεύθερης εξουσιαστικής αλητείας η πρόσφατη ανάρτηση του Πολάκη ήταν μια σπίθα που θύμισε τις ωραίες μέρες του κινήματος των Αγανακτισμένων. Απέναντι στην καφενόβια, life style ψευτομαγκιά, που έχει υιοθετηθεί ως καθημερινή πολιτική συμπεριφορά από τους πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας, απέναντι στην οργανωμένη συμπαιγνία χρεοκοπημένων κεφαλαιοκρατών και κομματικών βαρονιών της Δεξιάς που καταληστεύουν τον δημόσιο πλούτο στο όνομα του «φιλελεύθερου εκσυγχρονιστικού ευρωπαϊσμού», η μόνη αξιόλογη απόπειρα πολιτικής διαφοροποίησης που τόλμησε να αρθρώσει ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια ήταν η τακτοποίηση του ζητήματος των τηλεοπτικών αδειών. Όταν η τότε κυβέρνηση της Αριστεράς διαπίστωσε ότι το δίκτυο των πολιτικών της αντιπάλων είχε έναν -μέχρι τότε- κρυφό άσο στο μανίκι, δηλαδή τους δικαστές, έκατσε στα αυγά της και μετατράπηκε σε ένα αριστερό φιλελεύθερο συστημικό κόμμα. Στην περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών η «δικαιοσύνη» έδειξε για δεύτερη φορά, μετά την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, πόσο βρώμικος ήταν ο ρόλος που της είχε αναθέσει η Νέα Δημοκρατία. Έκτοτε αυτή η βρωμιά έγινε καθημερινότητα. Από την τρομοκράτηση της κυρίας Τουλουπάκη και το κουκούλωμα του σκανδάλου Novartis, από τις παράνομες παρακολουθήσεις του Μητσοτάκη και του Δημητριάδη, από τα αίσχη της συμπαιγνίας πολιτευτών της Δεξιάς και δικαστικών στην υπόθεση των κατασχέσεων της πρώτης κατοικίας. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Η τοποθέτηση ενός προσώπου όπως ο κύριος Ντογιάκος, με τόσες σκιές στο βιογραφικό του, στο πόστο που βρίσκεται σήμερα είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα.
Η υποψία ότι υπάρχουν δικαστικοί που μαζί με τους γελοίους δημοσιογραφίσκους των καθημερινών τηλεοπτικών πάνελ αποτελούν κρίκους της ίδιας πολιτικής αλυσίδας που περιλαμβάνει την Νέα Δημοκρατία, την διεφθαρμένη εγχώρια ολιγαρχία του πλούτου, καθώς και τις πρεσβείες του Ισραήλ, των ΗΠΑ και άλλων χωρών, είναι εξόχως βάσιμη. Ο Πολάκης μπορεί να την ανέδειξε κάπως άγαρμπα. Αλλά η ουσία είναι ότι έγραψε την πραγματικότητα ως έχει. Κανένα κόμμα, όση λαϊκή υποστήριξη και αν έχει, δεν θα μπορέσει να κυβερνήσει αν αυτή η συγκεκαλυμμένη δικτατορία των αμερικανικών μαριονεττών δεν ψαλιδιστεί. Προφανώς αυτό πρέπει να γίνει με αποφάσεις πλειοψηφικές.
Ο Πολάκης αποτελεί ιδεολογικό μας αντίπαλο που, ιδίως στο παρελθόν, έδρασε με τρόπο πολιτικά σηπτικό (πχ φοιτητική συγκέντρωση για την Βόρεια Ήπειρο). Τώρα πάντως λέει αυτό που πρέπει και οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Δεν γνωρίζουμε αν θα συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό ή αν θα υποχωρήσει. Πολύ πιθανό να συμβεί το δεύτερο. Η συγκεκριμένη ανάρτηση, πάντως, αποτελεί μια από τις καλύτερες πολιτικές του πράξεις. Και δείχνει τον προσανατολισμό που θα πρέπει να λάβει η αντιπολίτευση ενός παλλαϊκού κινήματος, αν ποτέ ανασυγκροτηθεί στην πατρίδα μας. Χωρίς το πολιτικό ύφος του Πολάκη, ώστε να περιφρουρήσουμε την πολιτική αισθητική, αλλά εξολοκλήρου στον προσανατολισμό που προκρίνει η επίμαχη ανάρτηση.
Θεωρείτε ότι αν ο Τσίπρας μετά την νέα ήττα του στις εκλογές παραδόσει αρχηγία σε άλλο στέλεχος, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσπαθήσει να αλλάξει κατευθυνση ή θα παραμείνει ξεπουλημενος στο κεφαλαιο; Πιο πιθανό είναι να δούμε παλλαϊκό κίνημα αντίστασης από την αριστερά πάντως παρά από τους χαχολους νεοεθνικιστες. Αν και με τις επιλογές του στα εθνικα θεματα του ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκινάει ηδη με μεγαλο μειονέκτημα έναντι της δήθεν "δεξιάς* ΝΔ που τα κανάλια την παρουσιάζουν τουρκοφαγα και φρουρό των συνόρων
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Όχι φίλε. Είναι ξεπουλημένο κόμμα ασχέτως του προέδρου του. Ιδεολογικά αποτελεί μια αριστερή προέκταση του φιλελευθερισμού. Άσε που οι φράξιες είναι ακόμα πιο ενδοτικες στο κεφάλαιο και πιο ανθελληνικές από τον Τσίπρα. Πιο πιθανό να τους δούμε σε καμία πολυκομματική συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία κάποια στιγμή.
Συναγωνιστή πράγματι κάποιο αριστερό κίνημα που θα δώσει βάση στον αντικαπιταλισμό και θα αφήσει την woke προπαγάνδα θα έχει ελπίδες να φτιάξει ένα αντιστασιακό κίνημα αλλά μην εναποθέτεις τις ελπίδες σου σε κόμματα εξουσίας και κοινοβουλίου. Ο παλιός μαρξισμός έχει αλωθεί, κίνδυνο για το σύστημα αποτελούν μόνο κάποιοι ξέμπαρκοι αναρχικοί πυρήνες. Όσο για τον δικό μας χώρο άστα.. τα γράφουν και τα παιδιά εδώ και χρόνια για το πως καταντήσαμε ουρά της δεξιάς σε όλα τα κρίσιμα θέματα
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όταν λες για φραξιες που θα έκαναν συγκυβέρνηση με ΝΔ εννοείς τα άτομα που έφυγαν από τον Σύριζα και ίδρυσαν δικά τους κόμματα;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Όχι. Εννοούμε την εσωτερική "αντιπολίτευση" στον Τσίπρα των ΣΥΡΙΖΑίων. Τις τάσεις Τσακαλώτου, Φίλη κλπ.
Προς το παρόν το πιο "σκληρό", το υποτιθέμενα σοσιαλιστικό ρεύμα που τους έχει απομείνει, είναι αυτό των Αχτσιόγλου- Τζανακόπουλου. Εφόσον θεωρούν την συνομιλήτρια του Τόμσεν ως το πλέον σοσιαλιστικό τους στέλεχος κορυφής, κάθε συζήτηση για επαναφορά στην ιδεολογική γραμμή της εποχής των Αγανακτισμένων ή έστω σε γραμμή σοβαρής αντιπαράθεσης με την ιδεολογική ηγεμονία του φιλελευθερισμού είναι αστεία.
Δεν χρειάζεται άσκοπος συναισθηματισμός για τελειωμένες υποθέσεις παιδιά. Το ίδιο λέμε και στα παιδιά της αποδώ μεριάς. Μπορεί να συνδέθηκαν συναισθηματικά με την ΧΑ για χρόνια αλλά όλοι αντιλαμβάνονται ότι είναι μάταιο να ασχοληθεί κανείς με τελειωμένες υποθέσεις. Δεν φταίει η λαϊκή βάση του ΣΥΡΙΖΑ για την ιδεολογική προδοσία της ηγεσίας όπως δεν φταίει η λαϊκή βάση της Χρυσής Αυγής για την ανοησία και την ανεπάρκεια της ηγεσίας της. Αυτό όμως δεν δικαιολογεί την συνέχεια της σχέσης με αρρωστημένους πολιτικούς οργανισμούς. Ακόμα και η συναισθηματική ευμένεια απέναντι στους μειοδότες της Αριστεράς και στους αποτυχημένους του εθνικισμού επιβραδύνει την διάλυσή τους και στο τέλος ευνοεί την Νέα Δημοκρατία και το υπάρχον εξουσιαστικό status.
Από το σημείο αυτό κι έπειτα αρχίζουν οι ευθύνες των απλών μελών, υποστηρικτών και ιδεολόγων. Γιατί με την στάση τους δεν βοηθούν στην απελευθέρωση δυνάμεων και συντηρούν την υπάρχουσα κατάσταση.
globalvillagespace.com/anti-nato-protests-hit-france
Αντι-νατοϊκές διαδηλώσεις στην Γαλλία με εθνικές σημαίες! Μας αρέσει δεν μας αρέσει η "αριστερά" του κάποτε είναι ο "εθνικισμός" του τώρα. Με όλα τα άσχημα που είχε η παλιά "αριστερά" και όλα τα άσχημα που έχει ο καινούριος "εθνικισμός". Ο αγώνας θα είναι να βοηθήσουμε το εθνικιστικό κίνημα με σοσιαλιστικές προτάσεις και περισσότερο αντι-νατοϊσμό και να πετάξουμε έξω τους ρουφ των πρεσβειών. Και αφήστε την αριστερά να "φύγει" ειρηνικά επιτέλους. Κάποιος να τραβήξει τα σωληνάκια να τελειώνουμε!
῟Ωρες-ὧρες ἀπορῶ πώς ἔφτασα νὰ συμφωνῶ μὲ τὸν Πολάκη. Κι ὅμως ἔχει δίκιο. Κανένα αὐθεντικὰ ἀντισυστημικὸ κόμμα δὲν θὰ κυβερνήσει σύμφωνα μὲ τὸ πρόγραμμα καὶ τὶς ἀρχές του ἄν δὲν γκρεμιστεῖ συθέμελα αὐτὸ τὸ δίκτυο καὶ ὁ δημιουργός του: ἡ ΝΔ.
Αρχικά, όντως ο Πολάκης είναι ιδεολογικός αντίπαλος αλλά είναι και μια πληθωρική παρουσία όπου φέρνει σε αμηχανία Μητσοτάκη, Μπουμπούκο και Σια. Συγκεκριμένα ο Άδωνης κάθε φορά που έρχεται σε αντιπαράθεση μαζί του στην Βουλή προσπαθεί να το παίξει μάγκας λέγοντας ατάκες του τύπου «Κρητικέ θα φας τα μουστάκια σου...». Δεν χρειάζεται να πούμε ότι ο Μπουμπούκος μάλλον είναι έντρομος καθώς δεν υπάρχει η νεολαία της ΔΑΠ για να τον φυγαδεύσει σε περίπτωση που ο Πολάκης ξεφύγει.
Από την άλλη, η στάση του Σύριζα δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει. Αφού πήρε ψήφους από τους αγανακτισμένους και ένα αξιοπρεπέστατο ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, ο ίδιος μεταμορφώθηκε σε ότι το πιο συστημικό. Ο Πολάκης επειδή κρατάει ακόμη τον παλμό της πλατείας τους χαλάει, προφανώς, την σούπα. Λογικά και αυτός, όπως και πάρα πολλοί άλλοι οι οποίοι ήθελαν να συγκρουστούν με το σύστημα, θα φύγει από το ροζ ΠΑΣΟΚ.
Τώρα σε ότι έχει να κάνει με την παρατήρηση του άρθρου περί του ραγιαδισμού δεν ξέρω τι θα μπορούσα να πω. Η μοναδική δικαιολογία που μπορώ να βρω για τον ελληνικό λαό είναι ότι κουράστηκε. Ο μέσος άνθρωπος έχει σιχαθεί την δημοκρατία, την Ε. Ε., το ΝΑΤΟ, το να πληρώνεται 600 ευρώ, το να μην μπορεί να κάνει οικογένεια. Βρίσκομαι μέσα στον κόσμο και ακούω διαρκώς απόψεις. Όλοι όσοι γνωρίζω έχουν απλά παραιτηθεί. Δεν έχουν καν ενέργεια να αντιδράσουν. Όταν όλη σου η ζωή είναι η απλή επιβίωση, που να βρεθεί χρόνος για αντίδραση; Για αυτό και νέα παιδιά στην ηλικία μου έχουν και τόσο έντονη εσωστρέφεια. Μην βλέπεται τις εξόδους των νέων ανθρώπων και θεωρείται ότι ξεκινάει από ουσιαστική αγάπη για ζωή. Οι άνθρωποι πλέον έχουν απελπιστεί τόσο που έχουν γίνει εσωστρεφείς κάνοντας ναρκωτικά, πίνοντας, καταναλώνοντας life style, ατελείωτες ώρες από video games και Netflix. Ο κόσμος απλά δεν πιστεύει ότι μπορεί να βρεθεί οποιαδήποτε λύση. Ίσως εμείς να μπορούμε μέσω των δράσεων μας και της αρθρογραφίας μας να τους δείξουμε ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που αγαπούν την ζωή και θέλουν να βοηθήσουν ουσιαστικά την κοινωνία και τον συνάνθρωπο τους.
Ο Draug είπε...Πολύ εύστοχη παρατήρηση. Παραίτηση είναι η κυρίαρχη τάση σήμερα, και όχι μόνο στις μεγαλύτερες ηλικίες αλλά και στην νεολαία. Και η "εσωστρέφεια" που αναφέρεις δυστυχώς δεν είναι δημιουργική, δεν είναι η έκφραση μιας αυθεντικής εσωτερικής αναζήτησης. Αυτό είναι και το χειρότερο
Ο Τρακης τον εφαγε
https://www.youtube.com/shorts/eZ38IuOMzGc
Το ωραίο είναι ότι κάτι "έξυπνοι" της ακροδεξιάς παρουσίαζαν τον ζάκια σαν πιθανό μελλοντικό ηγέτη του εθνικιστικού χώρου. Μην ξεχνάμε κάτι άρθρα της Ελεύθερης Ψώρας την εποχή των αντιεμβολιαστικών εξωφύλλων, κάτι σχόλια σε αυτό το blog.
Κάθε λογικός άνθρωπος θα συμφωνήσει με τις διαπιστώσεις του Πολάκη. Το πρόβλημα όμως δεν είναι στην διαπίστωση αλλά στην λύση. Σε όλες τις εποχές και σε όλους τους πολιτισμούς, οι μάζες δεν παίζουν κανέναν απολύτως ρόλο αλλά υφίστανται την ιστορία και δεν την δημιουργούν. Αποτελούν διαρκώς τα πιόνια και τα θύματα της προσωπικής βούλησης ατόμων και τάξεων που έχουν γεννηθεί για να κυβερνούν. Ο Πολάκης πιστεύει ότι ανήκει στους δεύτερους μιλώντας εξ ονόματος των πρώτων; Διότι στην πραγματικότητα ανήκει στις μάζες και συμπεριφέρεται όπως αυτές. Η αλήθεια συνιστά την παρηγοριά των αδύναμων οι οποίοι αντισταθμίζουν την ανικανότητα για δράση προσπαθώντας να αναλύσουν την πραγματικότητα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Γεια σου Αλέξανδρε. Γράφεις ότι οι μάζες "αποτελούν διαρκώς τα πιόνια και τα θύματα της προσωπικής βούλησης ατόμων και τάξεων που έχουν γεννηθεί για να κυβερνούν". Οι τάξεις που θεωρείς ότι έχουν γεννηθεί για να κυβερνούν, δεν έχου άραγε μια μαζική υπόσταση; Μικρότερη από το σύνολο του λαού, ασφαλώς. Αλλά μαζική και πάλι (εφόσον μιλάμε για τάξεις και όχι για ομάδες, πυρήνες ή κύκλους ελίτ). Τάξη ή κάστα, άνευ αθροίσματος ενός συλλογικού όγκου ανθρώπων δεν υπάρχει.
Μολονότι συνολικά το σχόλιο που έγραψες εκφράζει έναν αδιαπραγματευτο ελιτισμό, έχουμε την εντύπωση ότι η αλήθεια βρίσκεται αυτή την φράση σου που απομονώσαμε. Σίγουρα πιστεύουμε κι εμείς ότι η ίδια η συλλογική δομή κάθε μορφής κοινωνίας, κάθε πολιτεύματος, προϋποθέτει ότι η εξουσία θα ασκείται από μια μικρή ομάδα ανθρώπων (θεωρία ελίτ στην πολιτική κοινωνιολογία). Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στο συνολικό πεδίο της πολιτικής δράσης (και όχι μόνο στο εξουσιαστικό) παύουν να συμμετέχουν οι μάζες. Ιδίως αν μιλάμε για αληθινή ανατροπή πολιτικών συσχετισμών η συμμετοχή τους είναι απαραίτητη. Ακόμα και αν κατευθύνονται ιδεολογικά από μια ελίτ αξιών. Και στην συνέχεια, αν η ανατροπή επιτευχθεί, από το εύρος των μαζών ξεπηδούν οι νέες ελίτ εξουσίας.
Με όρους πολιτικής κοινωνιολογίας είναι διαλεκτικό το σωστό ερμηνευτικό σχήμα. Ελίτ και μάζες αλληλεπιδρούν πάντα στην διαμόρφωση της πολιτικής πραγματικότητας. Το θέμα είναι με τι ποσοστά, με ποιους συσχετισμούς, με ποιον ιδεολογικό προσανατολισμό κλπ. Μην θεωρούμε πάντα κακό το να είναι περισσότερη η επιρροή της μάζας στα πολιτικά πράγματα. Αν οι ελίτ εξουσίας είναι συνολικά διεφθαρμένες από προοδευτικά ιδεολογικά σχήματα ενώ οι λαϊκές μάζες συντηρούν περισσότερα παραδοσιακά γνωρίσματα η δουλειά μιας ελίτ αξιών που θα δουλέψει στο ιδεολογικό πεδίο είναι να σπρώξει την λαϊκή μάζα ακόμη πιο μέσα στην πολιτική πραγματικότητα για να αποτελέσει φραγμό στην κατεύθυνση της εξουσίας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Έντιμος γιατρός που δεν πήρε ποτέ φακελάκι.
Και μόνο γι' αυτό του πρέπει έπαινος και από εμάς τους διαφωνούντες μαζί του πολιτικά.
Ως προς τα άλλα, για να δεχτούν Βαρδής - Μαρινάκης (οι ιδιοκτήτες του Ανδρουλάκη) συγκυβέρνηση ΣΡΖ-ΠΑΣΟΚ, έπρεπε κάποιος να θυσιαστεί, ε, και πιο εύκολο θύμα από αυτόν δεν υπήρχε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ενάντια στη μεταμοντέρνα αισθητικοποίηση της πολιτικής, ενάντια στους κουστουμάτους άρπαγες, θα υπάρχει πάντα το "ευγενές προλεταριακό μίσος" (Λένιν - μη βαράτε, για τέτοιο μίσος μίλαγε και ο Μουσολίνι).
Ο Πολάκης έβαλε στις φωτογραφίες της ανάρτησής του λαομίσητους δημοσιογράφους του μηντιακού κατεστημένου, στελέχη του αντιλαϊκού, ρεβανσιστικού δικαστικού μηχανισμού, τους τραπεζίτες της χώρας και τον διοικητή της ΑΑΔΕ. Αυτό είναι ένα «κάδρο» το οποίο ο καθένας που πάλεψε ενάντια στα μνημόνια μπορεί να αναγνωρίσει ως αρκετά «συμπεριληπτικό» και χαρακτηριστικό του «μαύρου μνημονιακού μετώπου».
Από τη στιγμή που έβαλε στη φωτό και τους μεγαλοτραπεζίτες, βρίσκω μάλλον ανειλικρινή την κριτική του ΚΚΕ ότι τάχα ο Π. "απέφυγε να μιλήσει για την οικονομική ολιγαρχία". Λες και το Κώμα μίλησε ποτέ με ονόματα για μεγαλοκαπιταλιστές, εκτός από τις γνωστές αοριστίες για μια κάποια "πλουτοκρατία".
Τέλος πάντων, ο ίδιος ο Π. σήμερα το βράδυ δημοσίευσε μήνυμά του στον Αντζολέτο του ΣΚΑΪ (που τον καλούσε σε εκπομπή) και λέει ότι θα συνεχίσει να εργάζεται για τη νίκη του Σύριζα. Τι να πεις; Δικαίωμά του είναι να συνεχίζει να πιστεύει ότι μέσω την συμπόρευσης με το Σύριζα μπορεί να υπάρξει ακόμα αντισυστημική προοπτική. Αλλά κι οι τυφλοί βλέπουν ότι ο Τσίπρας-Στάρμερ θέλει να ξεμπερδεύει και με τους τελευταίους δικούς του Κόρμπυν.
Το πιο σωστό κείμενο που διάβασα για το θέμα μαζί με το δικό σας:
https://avantgarde2009.wordpress.com/2023/02/28/o-polakhs-kapnizei/
Ο C είπε...----"globalvillagespace.com/anti-nato-protests-hit-france"----
Μπράβο στα Ζαλλάκια που επιμένουν δρομίσα και παλικαρίσα. Όπου νά 'ναι περιμένουμε και εξέγερση εκεί κάτω, ήδη πέρασαν 5 χρόνια από τα γελέκα. Ανεπίτρεπτα παρατεταμένο διάστημα κινηματικής νηνεμίας.
Με την ευκαιρία, απάλειψα τα αιχμηρά σημεία που θα πρόδιδαν αμέσως την ταυτότητα των συμμετεχόντων, και το έστειλα στο λίμπεραλ σάιτ ιντιγίδια
το δέχτηκαν πάντως και το ανέβασαν.. τους έκανες μάγκες και φαινονται αντινατοικοί οι αντιφάδες τώρα ;ρ