του Ιωάννη Μπαχά
Γιατί πρέπει να τρώνε τα ζόμπι; Τόσες άλλες λειτουργίες μας έχουν καταρρεύσει. Η διάβρωση και η αποσύνθεση κατατρώει τις σάρκες μας και οι ιστοί μας κηλιδώνουν τους δρόμους όπου βαδίζουμε ή σερνόμαστε. Δεν μιλάμε, δεν βλέπουμε, δεν ακούμε. Καμιά φορά οι σάρκες των ζωντανών, που με τόση βουλιμία καταβροχθίζουμε, πέφτουν στο έδαφος αφού το καταπληγιασμένο μας κορμί δεν μπορεί να τις συγκρατήσει. Όσοι ήταν τυχεροί και έγιναν νεκροζώντανοι μόνο με ένα δάγκωμα ή μια γρατζουνιά πριν προλάβουν να τους ξεσκίσουν εκείνες τις λίγες στιγμές πριν ξεψυχήσουν, έχουν έναν αγώνα «επιβίωσης» να δώσουν: Πριν η σήψη καταφάει τους ιστούς μας πρέπει να τραφούμε για να ζωντανέψουν ξανά τα σάπια μυαλά μας. Έτσι μπορούν να βάλουν μπρος ξανά την ανθρωπιά μας. Απάνθρωπο, έ;
Κάποιοι από εμάς τρεφόμαστε καλά και μπορούμε μέχρι και να γράφουμε. Και λένε πως δεν πρέπει να τρώμε και να διαβάζουμε.
Είδατε: εάν φάω κάνω ακόμη και χιούμορ.