Κατά την εποχή των μνημονίων τα αιτήματα των Ελλήνων εργαζομένων που υπογράφουν τρίμηνες συμβάσεις, που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν από την πατρίδα, που δεν έχουν κανένα ουσιαστικό δίχτυ προστασίας απέναντι στην μνημονιακή εργοδοτική αυθαιρεσία και μολονότι διαθέτουν ακαδημαϊκή κατάρτιση εργάζονται σε θέσεις ανειδίκευτων, πρέπει να γίνουν μέρος μιας ευρύτερης παραδοσιοκρατικής πολιτικής πρότασης. Ασφαλώς ο φοιτητικός κόσμος της χώρας πρέπει να βγει για λίγο από την ασφάλεια της φοιτητικής ζωής και να αντιληφθεί πως έχουν σχεδιάσει το επαγγελματικό του μέλλον οι μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις της εξουσιαστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.
Προφανώς χρειάζεται μια νέα δυναμική στο εργατικό κίνημα. Καλά θα κάνουμε να αντιληφθούμε ότι η παρούσα συνθήκη και οι τωρινοί συσχετισμοί της ΓΣΕΕ είναι αυτό που θέλει η ελίτ του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού. Μια ηγεσία κομματικά κατευθυνόμενη, που προτάσσει αιτήματα γενικόλογα και όχι σωστά σταθμισμένα. Αιτήματα που εστιάζουν στην αύξηση των μισθών των εργαζομένων αλλά δεν τολμούν να κάνουν λόγο για εθνικές παρεμβάσεις στην διαμόρφωση των τιμών ή στο σχεδιασμό της οικονομίας. Πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και αν ικανοποιηθεί, μερικώς ή περαιτέρω, το αίτημα για αύξηση των μισθών, θα εξανεμιστεί αμέσως η όποια προσκτηθείσα αγοραστική δύναμη μέσω των ανατιμήσεων που θα πραγματοποιήσουν οι ανεξέλεγκτοι μεγαλοαστικοί μηχανισμοί της αγοράς. Δεν είναι κάτι νέο αυτό που περιγράφουμε. Συμβαίνει συνεχώς όσο υπάρχει η αυθαιρεσία του οικονομικού φιλελευθερισμού. Συνέβη και κατά τα προηγούμενα χρόνια όταν οι τιμές των ειδών διατροφής, οι τιμές του ρεύματος και άλλων αγαθώς εκτοξεύθηκαν με αστείες προφάσεις (όπως ο πόλεμος της Ουκρανίας, ενώ οι ανατιμήσεις είχαν ξεκινήσει αρκετά πριν και καθώς ανατιμήθηκαν προϊόντα που στην μεταφορά τους δεν εμπλέκονταν καθόλου μηχανισμοί που σχετίζονταν με τους ρωσικούς διαδρόμους ή με ρωσικές πρώτες ύλες).
Η αδυναμία του ελληνικού εργατικού κινήματος να αρθρώσει ουσιαστικό λόγο είναι χρόνια παθογένεια. Και μόνο η τάση του να μένει στα αιτήματα αύξησης των μισθών και να μην προχωρά σε μια συνολική οπτική επί των εθνικών οικονομικών ζητημάτων μαρτυρά έναν επιδερμικό και αδιέξοδο ωφελιμισμό. Η ΓΣΕΕ και οι εργατικοί σύλλογοι ζητιανεύουν. Μπορεί να το κάνουν με στεντόρειες φωνές. Αλλά στην ουσία ζητούν οικονομικά ρουσφέτια. Δεν αρθρώνουν πολιτικό και οικονομικό αντίλογο στις δυνάμεις της φιλελεύθερης αλητείας. Προφανώς με τέτοιους όρους δεν μπορεί να υπάρχει και η απαιτούμενη πεζοδρομιακή παρουσία.
Σήμερα η συγκέντρωση είχε προγραμματιστεί για τις 11 η ώρα. Δεν θα ήταν κακό να παρέμενε στην πλατεία Κλαυθμώνος για μια-δυο ώρες, όπως γίνεται σε όλες τις συγκεντρώσεις, πριν ολοκληρωθεί Εφόσον δεν υπήρχαν μέσα συγκοινωνίας λόγω της αργίας, ήταν αναμενόμενο ότι κάποιες ομάδες συμμετεχόντων θα χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να βρεθούν στο κέντρο (όσοι ανεβήκαμε από τον Πειραιά χρειάστηκε να περπατήσουμε μέχρι την Κλαυθμώνος από το ΦΙΞ, όπου σταματούσε η κυκλοφορία των λεωφορείων).
Αντ' αυτού, μόλις έπιασε η πρώτη ψιχάλα, οι διοργανωτές ολοκλήρωσαν επί τροχάδην το πρόγραμμα των ομιλιών, έκαναν στα γρήγορα την πορεία και…όλα καλά. Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε τελικά ήταν παρόμοιος με αυτόν που μαζεύει η λέσχη μας στις κλειστές για τα μέλη δράσεις της. Και ήταν αναμενόμενο εφόσον ο καιρός δεν ήταν καλός αλλά και οι διοργανωτές μάζεψαν άρον-άρον τους παρευρισκόμενους για να ολοκληρωθεί ταχύτατα η πορεία που ακολούθησε. Αυτά δεν είναι συγκεντρώσεις τιμής και διαμαρτυρίας. Είναι τυπικές διαδικασίες, πρωινοί περίπατοι, πριν το μεσημεριανό γεύμα σε κάποιο ακριβό εστιατόριο, που ενδεχομένως θα ακολούθησε για τους επικεφαλής του συνδικαλιστικού κόσμου.
Σχόλια:
Έλαμψαν δια της απουσίας τους και εφέτος οι Ουκρανόφιλοι σερβιτόροι του χώρου.
Αν κάνεις μαύρο χιούμορ, πες το να γελάσουμε κι εμείς. Αν το γράφεις σοβαρά μάλλον δεν έχεις καταλάβει τι συμβαίνει.
Τελικά είχε κόσμο ή τρεις και ο κούκος; Στις ειδήσεις κάτι έδειξε.
Όχι πολλά πράγματα. Απ'ότι προλάβαμε να δούμε βέβαια γιατί την κυνηγούσαμε να την προλάβουμε την πορεία.
Είχε ολοκληρωθεί η συγκέντρωση, είχαν μαζέψει τα πανό πριν φτάσουμε. Μόλις άρχισε να ψιχαλίζει φοβήθηκαν ότι θα διαλυόταν ο λίγος κόσμος που είχε συγκεντρωθεί και ότι δεν θα γινόταν η πορεία. Συνεπώς τα έκαναν όλα στο φτερό. Όποιος πρόλαβε τον Κύριο είδε..
Καταπληκτικός καλλιτέχνης ο σοσιαλιστής προραφαηλίτης Walter Crane. Μπράβο που τον θυμάστε. Η υλιστική μάζα των μαρξιστών έχει καταδικάσει στην αφάνεια τους ρομαντικούς σοσιαλιστές.
Στον μεγάλο Walter Crane είχα κάνει κάποτε ένα αφιέρωμα σε ένα αγγλόφωνο σοσιαλιστικό σάιτ που έγραφα. Δεν ισχύει πάντως ότι τον ξεχνάνε οι αγγλόφωνοι μαρξιστές. Χτες κιόλας έγινε αυτή η ανάρτηση-αφιέρωμα στον Crane στον ιστότοπο του διεθνούς διαδικτυακού αρχείου των μαρξιστών:
https://www.facebook.com/groups/5636348598/posts/10160542364858599/
Και μια ίσως ακόμα πιο ρομαντική ζωγραφιά, από τη Βιέννη του 1890 για την εργατική Πρωτομαγιά, στην ίδια σελίδα:
https://www.facebook.com/groups/5636348598/posts/10160531579448599/
Άλλωστε, με τον Crane και τον William Morris διατηρούσε μακρά φιλία ο Ένγκελς και η κόρη του Μαρξ Ελεονόρα. Ας μην βιαζόμαστε να "χωρίσουμε" τις παραδόσεις του ρομαντικού και του μαρξιστικού σοσιαλισμού τόσο εύκολα. Τουλάχιστον να το κάνουμε μόνο εκεί όπου όντως χωρίζονται. Όχι εκεί που τέμνονται. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση (Crane και Πρωτομαγιά), τέμνονται.
Εντάξει αλλά να μην ξεχνάμε ότι ο Μόρρις ήρθε σε ρήξη με την οικογένειά Ένγκελς πράγμα που αποτέλεσε τον λόγο της απομάκρυνσής του από το βρετανικό σοσιαλιστικό κίνημα. Στην τελευταία περίοδο της ζωής του ήταν σχεδόν εξολοκλήρου ιδεολογικά συντηρητικός.
Αλλά σαφώς οι Βρετανοί σοσιαλιστές μπορεί να μην ξεχνούν σήμερα τους δικούς τους ρομαντικούς παραδοσιοκράτες. Είναι και θέμα εθνικής ιστορίας. Για την Ελλάδα δεν το συζητάμε. Για χρόνια η επίσημη σοσιαλιστική προπαγάνδα ήταν μια αντιπνευματική υλιστική γραφειοκρατία. Σε αντίθεση με το λαϊκό σοσιαλιστικό κίνημα που διαπνεόταν από ρομαντικές ιδέες.
Μαχητές του δεύτερου αμερικανικού εμφυλίου και των πολιτικών αγώνων που τον ακολούθησαν, μετανάστες κι εξόριστοι από την ηττημένη γαλλική Κομμούνα, πρόσφυγες των αντισοσιαλιστικών νόμων του Μπίσμαρκ και άλλοι επαναστάτες της εποχής. Αυτοί ήταν ο καταλυτικός πυρήνας ανθρώπων στις κινητοποιήσεις του Σικάγο του 1886 για το οχτάωρο. Αυτοί έκαναν την Κόκκινη Σημαία της Κομμούνας σημαία και του Σικάγο. Κι ήταν η νεοϊδρυμένη Σοσιαλιστική Διεθνής που την καθιέρωσε στα 1890 ως μια διεθνή ημέρα αλληλεγγύης και πάλης του επαναστατικού προλεταριάτου.
Ζήτω η εργατική πρωτομαγιά, ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον "εθνο"νατοϊσμό!
Τρία ποιήματα, γραμμένα τον 19ο αιώνα, για τους εργατικούς αγώνες.
Τα δύο πρώτα τα 'χουν γράψει ρομαντικοί ποιητές, το τρίτο ένας απλός εργάτης από την Αμερική. Κι όμως, μοιάζουν τόσο και τα τρία, σαν να 'ταν κι ο εργάτης ένας ρομαντικός ποιητής.
1.
PERCY SHELLEY - MEN OF ENGLAND (1819)
Men of England, wherefore plough
For the lords who lay ye low?
Wherefore weave with toil and care
The rich robes your tyrants wear?
Wherefore feed and clothe and save
From the cradle to the grave
Those ungrateful drones who would
Drain your sweat—nay, drink your blood?
Wherefore, Bees of England, forge
Many a weapon, chain, and scourge,
That these stingless drones may spoil
The forced produce of your toil?
Have ye leisure, comfort, calm,
Shelter, food, love’s gentle balm?
Or what is it ye buy so dear
With your pain and with your fear?
The seed ye sow, another reaps;
The wealth ye find, another keeps;
The robes ye weave, another wears;
The arms ye forge, another bears.
Sow seed—but let no tyrant reap:
Find wealth—let no imposter heap:
Weave robes—let not the idle wear:
Forge arms—in your defence to bear.
Shrink to your cellars, holes, and cells—
In hall ye deck another dwells.
Why shake the chains ye wrought? Ye see
The steel ye tempered glance on ye.
With plough and spade and hoe and loom
Trace your grave and build your tomb
And weave your winding-sheet—till fair
England be your Sepulchre.
2.
HEINRICH HEINE - A DIFFERENT SONG (1844)
A different song, a better song,
will get the subject straighter:
let's make a heaven on earth, my friends,
instead of waiting till later.
Why shouldn't we be happy on earth,
why should we still go short?
why should the idle belly consume
what working hands have wrought?
There's bread enough grows here on earth
to feed mankind with ease,
and roses and myrtles, beauty and joy,
and (in the season) peas.
Yes, fresh green peas for everyone
as soon as the pods have burst.
Heaven we'll leave to the angels, and
the sparrows, who had it first.
3.
ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΡΓΑΤΗΣ - WE HAVE FED YOU ALL FOR A THOUSAND YEARS (1890)
We have fed you all, for a thousand years
And you hail us still unfed,
Though there's never a dollar of all your wealth
But marks the worker's dead.
We have yielded our best to give you rest
And you lie on crimson wool.
Then if blood be the price of all your wealth,
Good God! We have paid it in full.
There is never a mine blown skyward now
But we're buried alive for you.
There's never a wreck drifts shoreward now
But we are its ghastly crew.
Go reckon our dead by the forges red
And the factories where we spin.
If blood be the price of your cursed wealth
Good God! We have paid it in.
We have fed you all for a thousand years—
For that was our doom, you know,
From the days when you chained us in your fields
To the strike of a week ago.
You have taken our lives, and our babies and wives,
And we're told it's your legal share;
But if blood be the price of your lawful wealth
Good God! We have bought it fair.
Καλό μήνα σε όλους. Τι να πούμε ρε παιδιά για το όρθια ζόμπι της αριστεράς…Τα έλεγε ο Πανούσης πολύ πριν από εμάς. Ξεχνιέται το επικό, θυμωμένο τρολάρισμα του στα γελοία κομματόσκυλα του ΚΚΕ; «Καταργημένο οκτάωρο, μνημόνιο, ακρίβεια, ανεργία και είσαι στο 4%. Παραιτήσου! Δεν πέθαναν οι παππούδες μου στον εμφύλιο για αυτό!» .
Δεν θα ξεχάσω και εγώ, όντας νεότερος σε πορεία, να καταλήγω για μπύρα στο Λονδίνο με αριστερούς. Πέραν του ότι άκουσα το ότι το να κάνεις άρση βαρών είναι “φασιστικό”(μιλάμε για δέκα χρόνια πριν όπου ήδη οι υπηρεσίες είχαν διαβρώσει την αριστερά με την λεγόμενη, εξ Αμερικής ορμώμενη, critical theory), θυμάμαι έναν μαλλιά αναρχικό να λέει το πόσο περήφανος ήταν όπου κάθε χρόνο μετά την πορεία κατέληγαν στο ίδιο στέκι για μπύρα. Εγώ επειδή έκανα συνέχεια ερωτήσεις και δεν το έκλεινα το ρημάδι(για αυτό και το πέρασμα μου από την αριστερά ήταν μικρό, έκανα ερωτήσεις!), γυρνάω και του λέω ότι «Δεν γίνεται να μου λες με περηφάνια ότι ΚΑΘΕ χρόνο μετά από πορεία έρχεστε εδώ για μπύρες. Εάν ΚΑΘΕ χρόνο δεν έχει αποτέλεσμα αυτό το είδος διαμαρτυρίας αυτό δεν σημαίνει ότι κάτι κάνετε λάθος;». Βέβαια εκεί που έχασα τελείως το “κοινό” μου ήταν όταν τους είπα ότι πιστεύω ακράδαντα στην έννοια του πολίτη-οπλίτη όπως αυτή υπήρχε στην αρχαία Ελλάδα. Συγκεκριμένα τους είχα υπενθυμίσει το ότι ο Μπακούνιν εκθείαζε τον ένοπλο αγώνα και το ότι ο ίδιος γνώριζε από πολεμικές τακτικές. Ε, εκεί όπου συνδύασα αρχαία Ελλάδα με Μπακούνιν είναι που υπήρξε και απόλυτη σιγή. Προφανώς και αμέσως μετά την έξοδό μας στην μπυραρία ο σκληροτράχηλος σύντροφος με έσβησε από το Facebook! Χα,χα,χα!!!
Όσοι ζωντανοί αριστεροί, να καταλάβουν ότι η αριστερά έχει διαβρωθεί πλήρως και να αντιληφθούν πλέον ότι ο συντηρητισμός δεν είναι η μπατσοκρατία του Παπαδόπουλου ή τα ελικόπτερα του Πινοσέτ. Ιστορικά οι συναγωνιστές μας βοήθησαν τους συμπατριώτες τους πολύ περισσότερο από οποιοδήποτε Μαρξιστικό-Λενινιστικό καθεστώς.
Ωραία σημαία παιδιά!
Αρχικά να αναφέρω και εγώ ότι η σημαία είναι υπέροχη και το ότι το κέντρο της απεικονίζει ένα παιδί συνάδει με το πνεύμα της ΦΛΕΦΑΛΟ, το οποίο δεν είναι διαφορετικό από τα λεγόμενα του Ηράκλειτου αλλά και του Χριστού για τα παιδιά.
Και κάνοντας αναφορά στα παιδιά να σας φέρω κάποια νομικά νέα εξ Αμερικής. Οι Conservatives στην Αμερική, οι οποίοι το μοναδικό το οποίο κάνουν “conserve” είναι την ελεύθερη οικονομία, πέρασαν κάποιους από τους πιο ειδεχθείς και εμετικούς νόμους που έχω δει στην ζωή μου. Βέβαια εάν τέτοιοι νόμοι ήταν γεγονός στην Κούβα όλοι οι (άκρο)δεξιοί θα μιλούσαν για την “κομμουνιστική” απειλή και τις αποτυχίες του “σοσιαλισμού”. Βέβαια, επειδή αυτά που θα αναφέρω συμβαίνουν στην χώρα των «ελεύθερων και των γενναίων» δεν ανοίγει ρουθούνι.
Ο νόμος είναι ο παρακάτω: https://fortune.com/2023/05/01/wisconsin-bill-teens-serving-alcohol-bars/
Πλέον, ΑΝΗΛΙΚΑ άτομα θα μπορούν να δουλεύουν ως σερβιτόροι ξεκινώντας από την ηλικία των 14(!) έτσι ώστε να καταπολεμηθούν τα “labor shortages”.
Τι σημαίνει “labor shortages” ή αλλιώς η γνωστή μπουμερίστικη ατάκα «Κανένας δεν θέλει να δουλέψει πλέον»; Όλοι έχουν καταλάβει στην Δύση ότι οτιδήποτε και εάν κάνει κάποιος, αποκλείεται να βγάλει αρκετά χρήματα για να ζήσει αξιοπρεπώς. Γιατί να δουλέψεις αφού δεν μπορείς να αγοράσεις σπίτι και να κάνεις οικογένεια; Για να είσαι “παραγωγικός”; Για ποιον; Για το αφεντικό σου; Σκεπτόμενοι τα παραπάνω οι Ευρωπαϊκής καταγωγής Αμερικανοί κάθονται σπίτι τους μην κάνοντας τίποτα. Αυτό έχει δημιουργήσει και το λεγόμενο “labor shortage”. Κανείς δεν θέλει να δουλέψει για λίγα χρήματα τα οποία δεν θα του προσφέρουν ούτε τα προς το ζην. Προτιμούν να μένουν σπίτι τους και να “καίγονται” στο Twitter, στο Reddit και στο PlayStation.
Άρθρο εδώ: https://finance.yahoo.com/news/most-chilling-metric-mike-rowe-150000193.html?guccounter=1&guce_referrer=aHR0cHM6Ly93d3cuZ29vZ2xlLmNvbS8&guce_referrer_sig=AQAAAF3nTlHtBLEYibgU8r_96w80qCKrgXcgxlr_QwE3Hb8jETpxvHmb2Qvy_3u4LwDUTP7pDhI-eRVzNNiDWeTTQLM4aKcNFKMoJnNdzyxU2ed1GCKb-RME9X3WKBVjoJV9Bzv5sDzZ7gUdjhbxz_lcb12w7K7qmwCVT6IZU6NwTq_P
Το ίδιο συμβαίνει βέβαια εδώ και χρόνια με τους λεγόμενους “hikikomori” στην Ιαπωνία (είχα κάνει εκτενή αναφορά σε αυτό το φαινόμενο στο άρθρο μου στο τελευταίο μας περιοδικό).
Με λίγα λόγια, μην φοβάστε ρε παιδιά! Στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα! Εάν σταματήσουν να θέλουν να δουλεύουν και τα δεκατετράχρονα, οι “σύμμαχοί” μας θα μας βγάλουν στην αγορά εργασίας με πιπίλες και σαλιάρες…
Τα βλέπουμε και εδώ αυτά. Πχ με σεζόν, αγροτική εργασία κτλ. Εδώ ακόμα είμαστε στο στάδιο που φέρνουν Πακιστανούς και Αλβανούς για να δεχτούν να δουλέψουν με αυτά τα δεδομένα.
Ανατριχίλα πάντως η είδηση που ανέβασες, και ακόμα μεγαλύτερη σκεφτόμενος ότι υπάρχουν και στον χώρο άτομα που θα την έβλεπαν θετικά, "τα παιδιά μαθαίνουν τι πάει να πει δουλειά, βγαίνουν στον πραγματικό κόσμο"
Αυτή η κατάσταση που περιγράφεις πιστεύω θα είναι σημαντικό πρόβλημα για το σύστημα σε βάθος χρόνου.
Ποιος ασχολείται με τον μαρξισμό στην εποχή μας; Άντε κανένας καθηγητής φιλοσοφίας.
-"Ποιος ασχολείται με τον μαρξισμό στην εποχή μας; Άντε κανένας καθηγητής φιλοσοφίας."-
"Κάποτε είμασταν μαρξιστές", για να παραφράσουμε τον τίτλο της γνωστής ταινίας. Βασικά νομίζω υπάρχουν τουλάχιστον 4 διαφορετικοί ανθρωπολογικοί τύποι που, εν έτει 2023, ασχολούνται στα σοβαρά με το αντικείμενο που έθιξες (τον true μαρξισμό, αλλά και γενικότερα με αντίστοιχα νεκρά ρεύματα του απώτερου παρελθόντος).
Εντάξει, κατ' αρχάς, είναι αυτοί που είπες, καθηγητές και ακαδημαικοί ερευνητές. Νομίζω σε ορισμένα τμήματα φιλοσοφίας και πολιτειολογίας (οικονομικών επιστημών μάλλον όχι) της ηπειρωτικής Ευρώπης λαθροβιούν κάτι έδρες μαρξικών σπουδών, σοβιετολογίας και μελέτης του εργατικού κινήματος. Βάλε και την Κίνα, όπου η εν λόγω ταμπέλα συνεχίζει να αποτελεί εθνικό trademark και σημείο αναφοράς, οπότε, ειδικά εκεί, το ενδιαφέρον λογικά θα παραμένει αυξημένο (για πανεπιστημιακούς και δημοσιολόγους σιτιζόμενους από το πρυτανείο, όχι βέβαια από την πλέμπα που δεν δίνει δεκάρα). Παλαιότερα (πριν 40 χρονάκια και βάλε) υπήρχε κόσμος που πήγαινε Παρίσι για σεμινάρια "μαρξικής θεωρίας", συνήθως με έγκριση του κόμματος (όχι του ΚΚΕ, του άλλου...), σήμερα βέβαια δεν φαντάζομαι να επιβιώνουν τέτοιες καταστάσεις, άλλα ίσως κάτι να έχει απομείνει σε τίποτα Γαλλίες και Ιταλίες, προφανώς χωρίς την ίδια αίγλη και ζήτηση.
Η δεύτερη φυλή αποτελείται από ερασιτέχνες ιστοριοδίφες και ρετρολάγνους, που όμως στην πορεία έπεσαν στην λούπα της καταβύθισης εντός ενός αγρίως εξιδανικευμένου παρελθόντος. Άνθρωποι, που εξαιτίας της αγάπης τους για το βίντατζ και την καλτίλα, νομίζουν πως ζουν στην εποχή που εστιάζουν και μελετούν. Το πλέον ακραίο παράδειγμα ήταν ένας λατινιστής που είχα στο πανεπιστήμιο, μια χαρά δάσκαλος και εξαιρετικός στο αντικείμενό του, ο οποίος όμως ο κακομοίρης βίωνε την αυτοκρατορική Ρώμη του Αυγούστου στην καθημερινότητά του. Φαινόταν από τον τρόπο σκέψης, τον λόγο του ακόμα και από τις κινήσεις, μη πω και από την ενδυμασία (!) ορισμένες φορές. Επίσης, υπάρχουν και κάτι βάιραλς στο yt με τύπους νοητικά καθηλωμένους στη βικτωριανή εποχή ή τον αμερικανικό εμφύλιο κτλ.
Μην παρεξηγηθώ, η νοσταλγία αποτελεί ένα είδος προσευχής και ειδικά σε άσχημες εποχές λειτουργεί ως θεμιτό όπιο που καταπραύνει ευαίσθητες ψυχές, αλλά σε επίπεδο πολιτικής ανάλυσης, όταν επεξεργάζεσαι τα δεδομένα της 4οβιομηχανικής δυστοπίας (όπου σε λίγο θα κατασκευάζονται ανθρωπίδες σε εργαστήρια γενετικής, η τεχνογνωσία υπάρχει δυστυχώς) με όρους και εργαλεία του 1800, ε εκεί, ναι, υπάρχει σοβαρό θέμα... Ειδικά αν μηρυκάζεις διαρκώς ανούσια παλιοκαιρίτικα μοτίβα και προσπαθείς να τα επιβάλεις ως επείγουσες ανάγκες ενός σημερινού πολιτικού/κοινωνικού/whatever κινήματος, σίγουρα μιλάμε για προβληματική κατάσταση. Νομίζω σε αυτό το mood βρίσκονται πολιτικές ομάδες και κόμματα τύπου Μαύρου Κρίνου (με την πετριά του μεσοπολέμου) και κάτι θλιβερές γκρούπες-σφραγίδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, που ολημερίς αναπαράγουν τη μονότονη μυθολογία του '17 ή του '56 ή του Τρότσκι ή της συμμορίας των 4 και της ΜΠΠΕ κτλ κτλ σε κάθε ευκαιρία και διά πάσαν νόσον... Εκτός πολιτικής όμως, δλδ μόνο ως χιπστεριλίκι και νοσταλγία "για τα παλιά", μια χαρά στέκει η παραπάνω αντίληψη της πραγματικότητας. Στηρίζουμε...
...Παρακάτω βρίσκουμε την εμμονική παρελθοντολαγνεία εν είδει παραίτησης. Δες την περίπτωση του ΚέιΚέιΙ ή της παλιάς ΧΑ και αντίστοιχων wannabe θρησκευτικών σεκτών. Εδώ η προσκόλληση σε γελοίους μαξιμαλιστικούς στόχους από τα έγκατα ηττημένων κοσμοθεωριών λειτουργεί αφενός ως μέσο συσπείρωσης και αφιονισμού ενός ευάριθμου οπαδικού στρατού, αφετέρου ως ένδειξη αποφυγής μιας πρακτικής, ρεαλιστικής πολιτικής. Σου λέει: κοίτα να δεις, εμείς περιμένουμε την ανάσταση των s/s, της μαγιάρικης φρουράς, των σοβιέτ, την κατάρρευση της "δημοκρατίας" ή του "συστήματος", την παγκόσμια επιβολή της Χ μεγάλης αφήγησης κατά τας Γραφάς κοκ, μη μας ενοχλείς με τα ταπεινά πράματα του σήμερα. Είναι κι αυτή μια στάσις. Νιώθεται. Αλλά προφανώς δε βγάζει πουθενά. Κατά τη γνώμη μου πάντα.
Και τέλος, υπάρχουν και οι τρολάδες που σηκώνουν μια meme ιδεολογία για να σπάσουν πλάκα σε ρέντιτ και λοιπά φόρα. Εδώ στηρίζουμε ανεπιφύλακτα. Και εγώ το κάνω καμιά φορά. Και φυσικά υπάρχουν και αυτοί που ασχολούνται.. με αυτούς που ασχολούνται. As usual...
Τεράστιο μέρος του αμιγώς οικονομικού σκέλους της μαρξικής θεωρίας, νομοτελειακά εφαρμόζεται σε όλες τις μεγάλες (και όχι μόνο) επιχειρήσεις και εταιρείες του πλανήτη. Partnerships δε (τύπου PWC global, η ισπανική Mondragon, η κινέζικη Huawei) διαθέτουν αμιγώς μαρξιστική πλατφόρμα στον τρόπο καταμερισμού των μετοχών και κερδών τους.
Η μαρξική οικονομική ανάλυση βέβαια είναι τόμοι επί τόμων ολόκληροι, όχι μάνιουαλ συναρμολόγησης κομοδίνου των ΙΚΕΑ.
Λογικό κάποιοι να μην έχουν ούτε την όρεξη, ούτε τη θέληση (λόγω ιδεοληψιών και προκαταλήψεων κυρίως) να ασχοληθούν. Όποιος αξιωθεί να μελετήσει σοβαρά όμως, όχι απλώς να διαβάσει, Μαρξ και εντρυφήσει πάνω σε καπιταλιστική/σοσιαλιστική οικονομία, παραγωγή, καταμερισμό κερδών, αξιολόγηση επενδύσεων, υπεραξία κλπ, θα καταλάβει.
Τα καφενειακά γκαρσονίστικα σχολιάκια της μιας γραμμής θα τα κάνετε σε βόθρους τύπου ΠρωκτοΦλέμα να σας επαινούν από κάτω οι επενίτες που γίναν στα γεράματα κουλικοί. Εδώ, αγαπητά γκαρσόνια, είναι σοβαρή λέσχη και θα μιλάμε μόνο σοβαρά.
Ο,τι πεις. Οι "μεγαλες εταιριες" δε χρησιμοποιουν τα συμβατικα οικονομικα που διδασκονται σε καθε κολεγιο σε ολο τον κοσμο αλλα συμβουλευονται τον Κουτσουμπα για τις επενδυτικες τους κινησεις. Επισης εσυ εισαι ανθρωπος της λεσχης και αποφασιζεις ποιοι θα σχολιαζουν; Απορω πως σε αφηνουν να διωχνεις κοσμο.
Δεν γνωρίζουμε ποιος είναι ο ανώνυμος που έγραψε το σχόλιο αλλά και εσύ Κρητικέ μην τα παίρνεις τόσο κατά γράμμα. Σιγά μην διώξει κόσμο ένα σχόλιο. Εσένα θα σε αποθάρρυνε να σχολιάσεις κάποιος που τα βάζει με τους νεοδημοκράτες πράκτορες που φορούν το προσωπείο του εθνικιστή ή επειδή δείχνει ότι έχει μαρξιστικά αναγνώσματα; Μην γινόμαστε υπερβολικοί. Συζήτηση γίνεται.
Αν θες να ξέρεις τα παιδιά της λέσχης τα γνωρίζω προσωπικά όπως με γνωρίζουν και αυτά. Εσύ γνωρίζεις ότι βρίσκεσαι σε blog σοσιαλιστικής ομάδας ή το πέρασες για ΠρωκτοΦλέμα και Ελεύθερο Ρύπο; Οι "μεγάλες επιχειρήσεις" μια χαρά ακολουθούν μαρξιστικές θεωρίες και οι εκπρόσωποί τους παίζουν το Κεφάλαιο στα δάχτυλα. Οι ακροδεξιοί του Μπέχλη να μείνετε στον αντικομουνισμό της επεν.
Ποιος είσαι ρε φιλαράκι; Δεν έχουμε καταλάβει. Έχουμε συναντηθεί κάπου;
"Αυτή η κατάσταση που περιγράφεις πιστεύω θα είναι σημαντικό πρόβλημα για το σύστημα σε βάθος χρόνου."
Θα είναι όντως πρόβλημα για το σύστημα; Ή μήπως η διαρκώς διογκούμενη υπερπλεονάζουσα πλέμπα των, ελέω ψηφιακής αυτοματοποίησης, υπεράριθμων απλά θα καταλήξει να λαθροβιεί στα μητροπολιτικά γκουλάγκ του φιλελευθερισμού; Σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, απολύτως συμβατά με την εικονιστική εποχή μας, που μπορεί να μην κατασκευάζονται από γκρίζα πέτρα και γαλβανιζέ συρματόπλεγμα, αλλά επιτελούν πανομοιότυπους στόχους με τα αλλοτινά και απεργάζονται τη χειραγώγηση, την εκτόπιση, πιθανόν ακόμη και την ψυχολογική (ου μην αλλά και βιολογική) εξόντωση του "άχρηστου"/μη παραγωγικού έμψυχου υλικού.
Όταν ήδη έχεις ένα 20-30% των νέων ανδρών (όταν λέμε "νέος" στην εποχής μας βάλε μέχρι και 40αρηδες) να κοιμάται στο παιδικό δωμάτιο του πατρικού, να σιτίζεται από τις συντάξεις των δικών του και να περνά τον άπλετο ελεύθερο χρόνο του χτυπώντας διπλοβάρδιες στο Xτάδε ή το δείναhub, οι προοπτικές για κάτι καλό σε μαζικό/πολιτικό επίπεδο μάλλον ελαχιστοποιούνται. Αυτός δεν είναι ο ορισμός της "γυμνής ζωής"; Α, και υπόψιν, δεν μιλάμε μόνο για τη ρημαγμένη μεταμνημονιακή Ελλάδα ή τον ΕΟΚικό μεσογειακό νότο με τα γνωστά οικονομικά θέματα, ούτε αποκλειστικά για χώρες της Άπω Ανατολής τύπου Ιαπωνίας και Ν. Κορέας με τις γνωστές παθογένειες που τις δέρνουν, αλλά για ένα φαινόμενο που διατρέχει το σύνολο του δυτικού κόσμου και βρίσκεται σε καλό δρόμο να καταστεί παγκόσμια συνθήκη.
Εκτός κι αν υπαινίσσεσαι μια εσωτερική δομική "κατάρρευση" του όποιου συστήματος χωρίς την ενεργό δράση του "υποκειμενικού" παράγοντα, που όπως είπαμε νανουρίζεται με τσόντες και food stamps και απονευρώνεται με ισχυρές δόσεις ηθικού νιχιλισμού.
Λυπάμαι που θα σας την σπάω για ακόμh μια φορά. Λύση δεν αποτελούν φυσικά οι φιλελέ πομφόλυγες περί νέων παραγωγικών μοντέλων και οι μεριτοκρατικοί δεκάρικοι των εκσυγχρονιστών (μάλλον για μέρος του προβλήματος μου φαίνονται). Όύτε όμως η ανούσια αναπαραγωγή προκάτ μοτίβων και εικόνων του παλιού καλού καιρού, τότε που "ο αέρας ήταν καθαρός και το σεξ βρώμικο" (τεράστιε Τζορτζ Μπερνς), ή οι πατριωτικές (;) εκλογικίστικες οδοντόκρεμες που αναφέρθηκαν παραπάνω βγάζουν κάπου. Τα δε ευγενή οράματα για επαναφορά μιας στοιχειωδώς ανθρωπιστικής σ/δημοκρατίας vol. 2, σαν και αυτή που μεγαλούργησε μεταπολεμικά έστω αποκλειστικά σε πρωτοκοσμικά πλαίσια, δεν παίζουν ούτε με μπουνιές την σήμερον.
Για αρχή ας φροντίσουμε με κάποιο τρόπο ώστε η αναπόφευκτη απαξίωση της εργατικής δύναμης να μη συνοδευτεί με την απαξίωση της ίδιας της ζωής του ανθρώπου. Back to basics. Πολύ δύσκολο ακόμα και αυτό...
ΠΑΤ.ΡΙ.Ε, ΡΙΖ.Ε.Σ, ΙΕΡ.ΑΚ.Σ, ΕΛΚΙΣ, ΔΗ.Κ.ΚΙ, ΛΑ.ΟΣ, ΝΕ.Ο.Σ, ΕΘΝ.Ο.Σ, Λ.Ε.Π.ΕΝ, Ο.Ε.Μ, Ο.Ε.Ρ, Ε.ΝΕ.Θ, ΑΝ.ΕΛΛ, Ε.ΛΑ.ΣΥΝ, Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ, ΠΑΤΡΙΔΑ, ΠΑΤΡΙ.Δ.Α, Δύναμη Ελληνισμού, Εθνική Σταυροφορία, Σπίθα, Χριστιανικῆ Δημοκρατία, Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα Ελλάδος, Ελληνική Ενότητα, Ελληνική Ανατροπή, Νέα Ελλάδα, Νέα Δεξιά, Νέα Πατρίδα, Νέα Εποχή, Χρυσή Αυγή, Ελλήνιον, Ελλήνων Συνέλευσις, ΝΙΚΗ, Φ Κέντρο, Εθνικό Μέτωπο, Εθνική Δημιουργία, Πατριωτική Ένωση, Εθνική Συμμαχία, Εθνική Σοσιαλιστική Αντίσταση, ΑΡΜΑ, Απέλλα, Κρυπτεία, Ιαχή, Αίμα-Τιμή, Ιερός Λόχος 2012, Κίνημα 21, Γαλάζια Στρατιά, Ανένταχτοι Πατριώτες, Ανένταχτοι Μαιάνδριοι Εθνικιστές, Αυτόνομο Δίκτυο Εθνικιστών, Μαύρος Κρίνος, ProPatria, Π.Σ. Θερμοπύλαι
Αυτοί είναι μονάχα μερικοί από τους πολιτικούς φορείς που συγκροτούν το πατριωτικό τόξο και οι οποίοι εάν αποφάσιζαν να ομονοήσουν θα μπορούσαν να κατατροπώσουν εν μία νυκτί τις σκοτεινές δυνάμεις του εκφυλισμού και της παρακμής που λυμαίνονται τον τόπο και αφαιμάσσουν το έθνος μας. Ένας συνασπισμός των πατριωτικών-εθνικιστικών δυνάμεων θα έκανε τη γη να τρέμει και μόνο η σκέψη μιας τέτοιας προοπτικής θα προκαλούσε ανατριχίλα στους εχθρούς μας.
Ειχαμε τον κοκκινοπροβίτη του αλλου μπλογκ να ανέχεται τα τρολοσχόλια του αργόσχολου φωτογράφου, μην αρχίσει κ εδώ το ίδιο.
Χαχα τη Νεα Δημοκρατια ξεχασες. Περα απο την πλακα εγω θα ψηφισω Μπεχλη. Μακαρι στο μελλον να φτιαχτει κατι καλυτερο και αντισυστημικο.
Καταρχάς, απ'ότι ξέρουμε, κάποιες οργανώσεις από αυτές που παραθέτει ο παραπάνω σχολιαστής δεν υπάρχουν εδώ και χρόνια.
Κατά τα άλλα, εκλογές έρχονται , έχει ο καθένας τα όνειρά του. Δείχνουμε συγκατάβαση για να μην ξυπνήσουμε τον κάθε πολιτικό υπνοβάτη από το όνειρο που τον ταξιδεύει σε άλλες διαστάσεις, έξω από τον πλανήτη μας. Όνειρο είναι θα τελειώσει μόνο του κάποια στιγμή.
"Τιμολέων" μην ξεχνάς και το πατριωτικό κόμμα "ΚΟΤΕΣ" (Καπνιστικές Ομάδες για την Τέχνη και την Εικαστική Συγκρότηση). Επειδή έχω συλλογή από καπνοσύριγγες και λατρεύω το καλό ταμπάκο θα τους προτιμήσω. Βέβαια, λυπούμε βαθύτατα που δεν έβαλες και αυτόν τον κομματικό σχηματισμό ανάμεσα στους παραπάνω.
Σε τελική ανάλυση όλοι οι συντηρητικοί κάπνιζαν με καπνοσύριγγες. Πιστεύω ότι πρέπει να αναθεωρήσεις και να βάλεις και αυτό το πατριωτικό κόμμα στον συνασπισμό σου.
Αχιλλεα, πως θα ψηφισεις ΚΟΤΕΣ αφου τους εκοψε ο αρειος παγος;
Τότε μπορεί να φτιάξει ο Κώστας Πλεύρης ένα κόμμα που να το ονομάσει "Λελυκότες".
Οι κότες θα κατέβουν κανονικά όπως και ο Βεργής. Κόπηκαν το "λευκό" και ο Ευμορφίδης, εκτός από Κασιδιάρη και Μπογδάνο. Ξέρεις κανείς τι γίνεται με το ελασυν;
Η ελασυν εχει διαλυθει απο περσι
Κρητικέ οι ΚΟΤΕΣ δεν κόπηκαν από τον Άρειο Πάγο, το αντίθετο: Θα συμμετέχουν κανονικά στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση.
Το κατά πόσο βέβαια πρόκειται για πατριωτικό σχηματισμό όπως ισχυρίζεται ο Αχιλλέας δεν το γνωρίζω. Εγώ καπνιστής ουδέποτε υπήρξα επομένως όταν έρθει η πολυαναμενόμενη ώρα της κάλπης δεν προτίθεμαι να στηρίξω τις ΚΟΤΕΣ.
Συναγωνιστη, δυστυχως ούτε τα κομματα που ανεβασες εσύ είναι πατριωτικα. Τα περισσοτερα ειναι κεντροδεξια που αν τους δοθει η ευκαιρια θα συνεργαστουν με τη νδ. Ευχομαι να υπαρξει μια αντισυστημικη εθνικιστικη παραταξη στο μελλον αν και δεν το βλεπω συντομα.
Μάγκες χαβαλέ κάνουμε με τα κόμματα. Μην τα παίρνετε σοβαρά. Κατέβουν δεν κατέβουν, κλάιν. Απλώς δίνουμε έμφαση στο underground του πολιτικού κόσμου για λόγους ρομαντικού συναισθήματος. Η ουσία για εμάς είναι μία: ΜΟΝΟ Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.
Πώς λέμε μόνο Maiden 🤣
Κι ακόμη περισσότερο
Δεν έχω σοβαρη γνωμη για το μεγεθος της πορειας γιατι δεν έκοψα βόλτα.Γενικα απο συζητησεις ολοι παραδεχονταν οτι ηταν μικρη.Αυτο οφειλεται νομιζω κυριως οτι λιγω προεκλογικης περιοδου πολυς κοσμος εχει και θα εχει τρεξιμο οποτε μπορει να μην ηρθε.Ήταν οντως γρηγορη πορεια ^ ξεπετα" θα την χαρακτηριζα.Κριμα παντως.Γενικα το να γινονται πραγματα για να γινονται χωρις φλόγα , χωρις να εχουν εναν χαρακτηρα μυητικο , μυσταγωγικο ειναι προβλημα πολλών πολιτικων χωρων .Ισως να φταιει και η εποχη που ειναι πιο κυνική.
Μιας και παραπάνω μπήκαν στίχοι ποιημάτων και σύνδεσμοι για τραγούδια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αμέτρητες μελωδίες εμβατηρίων και επαναστατικών τραγουδιών των κινημάτων του 20ού αιώνα, δημιουργήθηκαν την εποχή του Ρομαντισμού ως folk tunes.
Πέντε παραδείγματα.
1.
Το Horst-Wessel-Lied, ύμνος του Γ' Ράιχ, παίρνει τη μελωδία του από το "chant de l'aventurier" του Γάλλου συνθέτη Mehul, στην όπερα "Ο Ιωσήφ στην Αίγυπτο" (1807). Γάλλος ο συνθέτης, εβραϊκό-βιβλικό το θέμα της όπερας, αφιερωμένης στη γαλλική επανάσταση (τελειώνει μάλιστα με τον ύμνο του Ναπολέοντα), αλλά, στο πλαίσιο του διεθνούς πολιτισμικού διαλόγου και αλληλοεπιρροής που έφερε ο Ρομαντισμός, η μελωδία έφτασε στη Γερμανία, ο aventurier έγινε Abenteurer (βαυαρικό τραγούδι για τον ληστή Jennerwein), από εκεί έγινε εμβατήριο του γερμανικού ναυτικού στον Α' π.π., και τελικά έφτασε να είναι μελωδία του ύμνου του Γ' Ράιχ.
εδώ (σε midi) η αρχική μελωδία του Mehul
https://ingeb.org/Lieder/ichlebte.html
εδώ το βαυαρικό δημοτικό τραγούδι του 19ου αιώνα στην ίδια μελωδία
https://www.youtube.com/watch?v=3aR2mFO2A1E
κι εδώ το εμβατήριο του ναυτικού
https://www.youtube.com/watch?v=2oEwVegcZJ4
2.
To εθνικοσοσιαλιστικό Bruder in Zechen und Gruben, που έχει μεταφέρει στα ελληνικά ο Γκέκας με άλλους στίχους, έχει μια εντυπωσιακή Ρωσο-Γερμανική ιστορία:
"This melody originally is melody of German student patriotical song "Studenten-Marsch" from the epoch of napoleonic wars. This song was used in York Graf von Wartenberg's regiment of Landwehr in 1813 as a military march. 14 September 1857 Ivan Savvich Nikitin wrote Russian student song "Medlenno dvizhetsya vremya" (Time is moving slowly) which became very popular in revolutionary environment. Even in England and France people thought that it was original Russian melody. In 1896 Leonid Petrovich Radin wrote text "Smelo, tovarischi, v nogu" (Bravely, comrades, keep step), which became main Russian revolutionary song and has many versions on other languages. In 1917 Hermann Scherchen, German conductor in Russian captivity, was close with communism and made German translation of Russian text into "Brüder, zur Sonne, zur Freiheit". Approximately in 1927 Nazi version "Brüder in Zechen und Gruben" was made."
https://forum.axishistory.com/viewtopic.php?t=213264
3.
H πασίγνωστη μελωδία του Tetris είναι το ρωσικό λαϊκό τραγούδι "Korobeiniki" του Νικολάι Νεκράσοφ από το 1861:
https://www.youtube.com/watch?v=Lg0N3xhOzc8
4.
Ο ύμνος της Κομσομόλ της ΕΣΣΔ, "Εμπρός να συναντήσουμε τον Ήλιο" έχει τη μελωδία του "Dem Morgenrot entgegen" των Σπαρτακιστών, αλλά αυτή δεν είναι παρά η μελωδία του "Andreas-Hofer-Lied", Τιρολέζικου δημοτικού τραγουδιού για την εξέγερση των Τιρολέζων χωρικών κατά του Ναπολέοντα το 1810:
https://www.youtube.com/watch?v=6h6LmChOFIw
https://www.youtube.com/watch?v=knvlga0k_fs
5.
Τέλος, την πιο εντυπωσιακή, πραγματικά πανευρωπαϊκή ιστορία, έχει η μελωδία του εμβατηρίου των ναυτών της Κρονστάνδης, που έγινε ύμνος του Σοβιετικού ναυτικού. Η μελωδία αυτή καταρχάς προέρχεται από το Πολωνικό επαναστατικό εμβατήριο του 1830 "Gdy narod do boju", που όμως βασίζεται μελωδικά σε κομμάτι του Σοπέν, το οποίο με τη σειρά του αποτελεί βαριάντα (καλλιτεχνική παραλλαγή) του "La ci dare la mano" από τον Δον Τζιοβάνι του Μότσαρτ:
https://www.youtube.com/watch?v=Z5wbntqayhw
https://www.youtube.com/watch?v=CcRuUhBj6KA
https://www.youtube.com/watch?v=Y9tycEp3ic8
https://www.youtube.com/watch?v=o5QOCUbSZvQ
Επίσης να πούμε ότι το εμβατήριο του ελληνικού στρατού "Μαύρη είν' η νύχτα στα βουνά" είναι βασισμένο σε βαυαρική μελωδία, που όμως δεν βρίσκω. Και το "στη βρύση τη βουνίσια σιμά είν' η φλαμουριά" είναι γνωστό ρομαντικό τραγούδι του Σούμπερτ:
https://www.youtube.com/watch?v=zC7gEVSgf9k
Για οικονομολόγο σοσιαλιστή, πραγματικό επιστημονικά σκεπτόμενο σοσιαλιστή, όχι τσαρλατάνο, που συνδύασε σοσιαλισμό με εθνικισμό χωρίς να πέσει στις απατεωνιές των μεταγενέσστερων που το προσπάθησαν, ψάξτε ένα όνομα: Johann Karl Rodbertus.
Γιατι οχι; Να τον ψαξουμε και αυτον. Εσυ ομως εισαι εθνικιστης; Που κατατασσεσαι πολιτικα; Μην το παρεις προσωπικα. Για μένα εχει σημασία να ξερω ποιος μου προτεινει κάτι. Δυστυχως δε μου περισσευει χρονος να τα διαβαζω και να τα βλέπω ολα. Το ιδιο ισχυει και με τα μουσικά μου ακούσματα. Ευχαριστω.
Οι ανώνυμοι που μας προτείνουν να αφήσουμε τις "ιδεοληψίες" και να "διαβάσουμε" είναι εθνικιστές; Ενδιαφέρονται ειλικρινά να μορφωθεί ο εθνικιστικός χώρος και να διευρύνουμε τους ορίζοντές μας στον μαρξισμό και τους σοβιετικούς; Ή δεν είναι εθνικιστές
και κρύβονται με την ανωνυμία για άλλους σκοπούς; Το πρώτο είναι θεμιτό. Το δεύτερο ανήθικο.
Σωστές παρατηρήσεις, εύλογες απορίες.
Σιγά μην απαντήσουν. Ελπίζω μόνο να μην έχουν σχέση με τα παιδιά της φλεφαλο όπως ισχυρίζονται.
Προφανώς και δεν έχουμε. Κανείς από τους φίλους μας Αριστερούς δεν είναι ο σχολιαστής που σου προκαλεί την απορία. Και σε εμάς την ίδια απορία θα προκαλούσε αν δίναμε περισσότερη απ'όση σημασία αναλογεί σε μια διαδικτυακή συζήτηση.
Το θέμα είναι ξεκάθαρο. Θέλετε να μαθαίνετε την ιστορία των εθνικιστικών πολιτικών ιδεών και να ενημερώνεστε για θέματα πολιτισμού, πάντοτε υπό την οπτική του Ρομαντισμού; Θα κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να σας προσφέρουμε τις γνώσεις μας. Για την οργάνωση κομμάτων είναι ακόμα νωρίς. Δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα στον χώρο για αυτό δεν σας προτείνουμε κάτι. Βάλτε και εσείς ένα χέρι ώστε να αλλάξουν οι συσχετισμοί.
Πρότεινε κάναν ψαγμένο καπνό Αχιλλέα. Τι σ'αρέσει;
Στην Ελλάδα είναι εύκολο να βρεις Borkum Riff (το αγαπημένο μου είναι το Orange). Εξαιρετικό ειναι και το Davidoff-Scottish Mixture (εάν καταφέρεις να το ξαναβρείς 😂).
Στην Αγγλία βέβαια η ποικιλία είναι τεράστια και ότι και εάν είχα καπνίσει (από 25 μέχρι 40 λίρες) ήταν φοβερό.
Όπως βλέπετε ο ακραιφνής υποστηρικτής του κόμματος ΚΟΤΕΣ εξαφανίστηκε όταν δήλωσα ευθαρσώς ότι δεν προτίθεμαι να στηρίξω τον αστείο αυτό σχηματισμό. Το θάρρος και ο τεκμηριωμένος λόγος πάντα νικάει το θράσος αγαπητοί.
"Τιμολέων" τελικά ανάμεσα στο θράσος και στο μαύρο χιούμορ υπάρχει άβυσσος. Όπως επίσης και ανάμεσα στον τρόπο σκέψης κάποιων ανθρώπων.
'''Θα είναι όντως πρόβλημα για το σύστημα; Ή μήπως η διαρκώς διογκούμενη υπερπλεονάζουσα πλέμπα των, ελέω ψηφιακής αυτοματοποίησης, υπεράριθμων απλά θα καταλήξει να λαθροβιεί στα μητροπολιτικά γκουλάγκ του φιλελευθερισμού;..........''
ειλικρινα το χω απορια ρε συ c/καποιε και θελω να σε ρωτησω απο καιρο.. καλα και αγια αυτα που λες, συμφωνουμε στα περισσοτερα, αλλωστε εχουμε δωσει και οι δυο επικες μαχες με τα ''αναρχο''απλυτακια στο γνωστο καφενειο (ξερεις.. την ''στρουγκα του τσουνη'', το παραδοσιακο παραμαγαζο του σορος..), συμφωνω και προσυπογραφω τα περισσοτερα αυτα τα δυο χρονια που τα ''λεμε'', αλλα.. ξερω γω.. αν ισχυει οτι εχεις ζησει χρονια στο us, εχεις σπουδασει και εργαστει αρκετo καιρο απ ο,τι καταλαβα, πως κι ετσι; πως την ειδες αντιαμερικανος; πώς εγινες φανατικος αντιφιλελευθερος και αντιεκσυγχρονιστης; συνηθως οσοι φευγουνε για την υπερατλαντικη ''γη της επαγγελιας'' γυρνανε μεταλλαγμενοι, συνεπεις απολογητες του μπαρμπα σαμ και της ντπ. εχει συμβει σε αρκετους, ειδικα σε κατι πρωην αριστερους. πως κι ετσι ρε φιλε;
ισως να φταιει που δεν εμπιστευομαι ευκολα τους ανθρωπους, ειδικα στην φαση και την ηλικια που βρισκομαι εχω καταληξει να μην πιστευω και να μην εμπιστευομαι κανεναν. οι ''αγαθες προθεσεις'' σπανιζουν (δυστυχως..) στις μερες μας. ποιος μου λεει οτι δεν βρισκεσαι σε διατεταμενη υπηρεσια κι εσυ οπως τοσοι και τοσοι; σαν κατι τρολακια της Πρεσβειας και της νουδουλας που ξεσαλωσανε τον τελευταιο χρονο με αφορμη το ουκρανικο. αποπληροφορηση το ελεγαν οι σοβιετικοι.
τεσπα, no offence..
---"ειλικρινα το χω απορια ρε συ c/καποιε και θελω να σε ρωτησω απο καιρο.. καλα και αγια αυτα που λες, συμφωνουμε στα περισσοτερα, αλλωστε εχουμε δωσει και οι δυο επικες μαχες με τα ''αναρχο''απλυτακια στο γνωστο καφενειο"---
Σκάσε μωρή καριόλα, γ/μένο κωλόπαιδο... Άσε να βγει μια τρολιά της προκοπής. Τέλος πάντων, ο ανώνυμος αναφέρεται στο γνωστό ιντιγίδια όπου μέχρι προσφάτως υπέπιπτα στο λάθος διαρκείας να μπλέκω σε συζητήσεις με woke, φιλελέφτ, παλιότερα με υπερεπαναστάτες που έκραζαν τους αγανακτισμένους και το αντιμνημόνιο (εποχές 11-12) κτλ κτλ. Όπως ήταν αναμενόμενο δεν βγήκε και τίποτα σπουδαίο, οπότε είδα και απόειδα και τώρα τελευταία (έχει καμιά βδομάδα) τους λιώνω στην τρολιά. Το έχω πει εξάλλου "μόνο η τρολιά τους αξίζει, οτιδήποτε άλλο είναι χάσιμο χρόνου", γι' αυτό τους τό 'χω κάνει Δελφινάριο εκεί μέσα. Αλλά συ, τέκνον Βρούτε, έπρεπε να με δώσεις; Τώρα θα το διαβάσουν οι... "αναρχοάπλυτοι" (Φαήλε εσύ;) και θα είναι υποψιασμένοι από δω και πέρα. Ακόμη θα παρακαλούσα να μη περιφέρεις τον βούρκο του συγκεκριμένου χαφιεδοσάιτ σε σοβαρά στέκια. Δεν ξέρω τι κόλλημα έχεις με τους α/α, τους αριστερούς, τα κρυμμένα, τη ΣΟ (μία είναι η ΣΟ) και όλα αυτά, αλλά οι υπόλοιποι έχουμε και άλλες δουλειές. Εν πάση περιπτώσει, προσωπικά το άχτι μου βγάζω εκεί μέσα και γουστάρω που τους μπουρδέλεψα. Θα σε συμβούλευα να κάνεις το ίδιο.
Τώρα το άλλο με την πρεσβεία ομολογώ δεν τό 'πιασα. Δλδ με πληρώνουν για να τρολάρω το σάιτ τους ή για στηρίζω Μόσκοβο; Για πάρ' το απ' την αρχή γιατί δεν κατάλαβα τπτ. Ή μάλλον άστο δεν έχω όρεξη. Καλά την χονδροειδή μαλακία, ότι "όποιος πάει εξωτερικό γίνεται νατοικός και φιλελές", την αφήνω στην κρίση των αναγνωστών, που όπως και εκατομμύρια Έλληνες έτσι και πολλοί από αυτούς ζουν ή έζησαν σε δυτικές μητροπόλεις.
Αλλά για είμαι τίμιος, άντε ίσως έχεις ένα πόιντ, καθότι όντως ψιλουπήρξα κάτι σαν "φιλελές" κάποτε (όχι βέβαια ακροκεντρώος κι έτσι, περισσότερο της κεντροαριστερής λάιτ προοδευτικής κόπιας) με τον δρόμο για τη Δαμασκό να γίνεται επί μνημονίων, και από τότε ριζοσπαστικοποιούμαι διαρκώς. Όπως επίσης, ναι, ισχύει ότι ήμουν αριστερός χοντρικά μέχρι τις καταρρεύσεις. Πλάκα πλάκα, αυτήν την καραμπελίστικη διαδρομή: "μεταπολιτευτική αριστερά--->αποπολιτικοποίηση/τέλος της ιστορίας---> πατριωτική λαικιστική αφύπνιση" την έκαναν πάρα πολλοί μετά το Καστελόριζο. Αλλά για νά 'χουμε καλό ρώτημα, εσύ τι ζόρι τραβάς και γιατί ρωτάς; Πάντως, αυτή μου η "πορεία" μάλλον ήταν προιόν της εποχής και όχι του τόπου διαμονής μου. Έτσι νομίζω τουλάχιστον.
Για τις Αμερικές και που εργαζόμουν κτλ... κοίτα. Καμιά φορά, όποτε θέλω ή κρίνω ότι ταιριάζει με την περίσταση, αναφέρω κάτι από τις όποιες προσωπικές μου εμπειρίες, δεν έχω πρόβλημα. Ως εκεί όμως, παραπάνω στοιχεία και μάλιστα σε έναν ανώνυμο δεν θα δώσω. Αυτά...
Ρε C, πολλή αθυροστομία. Ξέφυγες από την συνηθισμένη συμπεριφορά των σχολίων σου. Νεανικό λεξιλόγιο αυτή την φορά.
Χαιδευτικοί ήταν οι χαρακτηρισμοί, όχι επιθετικοί, αν και στο γραπτό λόγο δε φαίνεται η διαφορά ύφους. Με εξέπληξαν όμως οι κατηγορίες που ξεστόμισε ο ανώνυμος: "ποιος μου λεει οτι δεν βρισκεσαι σε διατεταμενη υπηρεσια κι εσυ οπως τοσοι και τοσοι; σαν κατι τρολακια της Πρεσβειας και της νουδουλας που ξεσαλωσανε τον τελευταιο χρονο με αφορμη το ουκρανικο."
Και όλα αυτά στο παντελώς ξεκούδουνο, χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια συζήτηση ή να έχω προκαλέσει... Πάντως έχετε δίκιο, έστω κι έτσι δεν έπρεπε να παραφερθώ.
''παραπάνω στοιχεία και μάλιστα σε έναν ανώνυμο δεν θα δώσω. Αυτά...''
φιλαρακο κανεις δεν σου ζητησε προσωπικα στοιχεια και δεδομενα, δεν ηταν αυτη η προθεση μου, πραγματα που δεν με αφορουν απλως δεν υπαρχουν, καμια σχεση. απλα επεσημανα το εξης παραδοξο, καποιος που εχει ζησει και εργαστει για πολλα χρονια στην καρδια του κτηνους, οχι σε οποιαδηποτε δυτικη/ευρωπαικη χωρα, συνηθως μετατρεπεται σε σκληρο απολογητη της Αυτοκρατοριας. δες για παραδειγμα το πνευματικο και το πολιτικο επιπεδο της ελληνοαμερικανικης κοινοτητας, αχεπανς και δεν συμμαζευεται.. (σιγουρα μπορει να υπαρχουν και μεμονωμενες εξαιρεσεις, αλλα μιλαμε για τον κανονα). για να μην ξεχασουμε τις περιπτωσεις πολλων αριστερων διανοουμενων και ακαδημαικων που πηραν υποτροφιες για το us και γυρισαν μεταλλαγμενοι, και αυτο δεν ειναι αποκλειστικα νεοελληνικο φαινομενο.
δεν αμφισβητω την ειλικρινια του χαρακτηρα ουτε την αγαθοτητα των προθεσεων σου, δεν υπαρχει τιποτα το προσωπικο. αλλα δεν θα μου εκανε καμια εντυπωση η Πρεσβεια να εχει επιστρατευσει καμια δεκαρια τυπακους που χτυπανε μεροκαματο σε συγκεκριμενα στεκια για να περνανε γραμμη με υπουλο, υποδοριο και εκλεπτυσμενο τροπο. να αποπροσανατολιζουν συζητησεις και να παραπληροφορουν. δεν λεω οτι αυτη ειναι η περιπτωση σου, αλλα στην στρουγκα του τσουνη και στο τουιτερ λιγο ψιλιασμενος να εισαι το καταλαβαινεις ποτε συμβαινει.
''Δεν ξέρω τι κόλλημα έχεις με τους α/α, τους αριστερούς''
μα δεν μιλαω σοβαρα με τα συγκεκριμενα ατομακια, και να θες δεν μπορεις να συζητησεις στα σοβαρα, δεν γινεται να τους παρεις στα σοβαρα. οι μισες τοποθετησεις που κανω εκει μεσα (οποτε και αν, με πιανει αηδια καθε φορα που μπαινω σε αυτον τον βαλτο) ειναι τρολαρισματα του αισχιστου ειδους, ακομα και οταν πεφτει κανα μπινελικι στα κρυμμενα για τον σαρκασμο και την ειρωνεια της υποθεσης γινεται. απλα βγαζω καμια φορα το αχτι μου, αυτο ειναι ολο. δεν τους θεωρω γραφικους, τους θεωρω επικινδυνους. παρα πολυ επικινδυνους. για την κοινωνικη συνοχη και την πνευματικη ισορροπια αυτης της χωρας αν μη τι αλλο, αποτελουν το μακρυ χερι της νεοφιλ παγκοσμιοποιησης και του πολιτισμικου μεταμοντερνισμου και ειμαι απολυτα πεποισμενος οτι αν προεκυπτε ποτε καποια κοινωνικη αναταραχη, οι ''α/α'' και οι μεταμοντερνοι αριστερητζιδες ειναι οι πρωτοι που πρεπει να ξεπατοθουν με πολυ συνοπτικες διαδικασιες. ειναι πρακτορες και ενεργουμενα ξενης δυναμης και ως τετοιοι πρεπει να αντιμετωπιστουν
μην ανησυχεις, αλλοι θαμωνες του ιντι δεν συχναζουν εδω μεσα. αν συνεβαινε κατι τετοιο θα βλεπαμε την φλεφαλο να γινεται θεμα στα ''σχολια'' και οι παρακρατικοι του σορος ηδη θα ετοιμαζαν προγραφες (χαζοχαφιεδες της φαπας). συνεχισε το τρολαρισμα αφοβα
Εντάξει, φιλαράκο, έκανα λάθος και δεν έπρεπε να μιλήσω έτσι. Να σου πω την αλήθεια πίστεψα ότι είσαι καλοπροαίρετος που υποδύεται διάφορες περσόνες (άλλοτε το παίζεις παρτιάκιας ατομικιστής και άλλοτε ακροδεξιός, πότε ακροαριστερός με... γκιλοτίνες, πότε σκληροπυρηνικός χριστιανός και καμιά φορά "Παστίτσιος" και άλλες φορές φιλελεύθερος δυτικολάγνος που μισεί τους "κοπροέλληνες") μόνο και μόνο για να φτιάχνεις μανούρες και να προσβάλεις κόσμο. Έδωσες και εσύ δικαίωμα, για να είμαστε ειλικρινείς. Ειδικά οι τοποθετήσεις σου στη σχετική συζήτηση για τα Τέμπη άφησαν πικρή γεύση. Αλλά τελικά μάλλον μπερδεμένος είσαι και εσύ, απογοητευμένος με την κατάσταση, που ψάχνεσαι από δω και από κει σε διάφορες ατραπούς. Μην ανησυχείς και εγώ, όπως και πάρα πολλοί άλλοι, κάπως έτσι είμαστε. Ούτε σε μένα θα βρεις κάποια τυποποιημένη ιδεολογία ή ψύχραιμο, δομημένο λόγο. Ελεύθερο θέμα γράφω κάθε φορά, εν είδει ψυχοθεραπείας. Κατά τ' άλλα, υπάρχει και ποικιλία καντηλιών άμα λάχει. Και τη... "νεανικήν" ομιλούμε όταν χρειάζεται.
Επίσης, εννοείται πως οι τρόφιμοι του γίδια διαβάζουν και το παρόν σάιτ. Μάλιστα ορισμένοι γράφουν κιόλας. Πχ ο βλάκας που δηλώνει α/α στο ινδυμέδια και αναφέρεται συνέχεια σε "φωτογράφους" και "τοξοβόλους", γράφει και εδώ μέσα ως ανώνυμος με τις ίδιες εμμονές. Γενικά υπάρχει διεθνοποίηση της καθυστεριάς, οι παλιές ατσάλινες οπαδικές γραμμές κατέρρευσαν και ιντερνετικά.
Επίσης, ούτε ακαδημαικός είμαι, ούτε είχα ποτέ καμία σχέση με "οργανωμένη ομογένεια", λόμπι, ελληνοαμερικανικά στέκια, πόσο μάλλον με πρεσβείες (!), επιμελητήρια και λοιπές δυνάμεις που αναφέρεις. Τώρα αν στα σοβαρά επιμένεις ότι όποιος πάει έξω γίνεται μίσθαρνο σκοτεινών κέντρων και ότι οι 2,5 εκατομμύρια Ελ/αμερικάνοι στο Γιουες σιτίζονται από Σόρους και ΝΤΠ, τότε μάλλον δεν έχεις ιδέα πως λειτουργεί ο κόσμος. Μεταξύ σοβαρού, μακάρι να ήταν τόσο εύκολο, να αποβιβαζόσουν στο LAX και να σου έδιναν και ένα τσεκ από τον Τσαρλς Κοχ για τα πρώτα έξοδα...
οχι φιλαρακο, κανεις λαθος, ουτε υποδυομαι περσονες ουτε εχω σκοπο να προσβαλω κανεναν, δεν υπαρχει καμια τετοια προθεση. ακομα και οταν παει να συμβει κατι τετοιο ζηταω συγνωμη. πολιτισμενο διαλογο επιζητω, τιποτε περισσοτερο. δεν ξερω τι σου εμεινε απο την συζητηση για τα τεμπη, δεν ξερω τι ακριβως θυμασαι, μαλλον σε ενοχλησε που ειπα το προφανες και το αυτονοητο, οτι το εργο δεν τραβαει. εμμενω σε αυτη την θεση και δεν προκειται να ανακαλεσω, το ζω και το βλεπω καθημερινα, ''δεν τραβαει''. αυτο και ηλιθιος να ειναι καποιος το καταλαβαινει. δεν ειπα οτι εχεις σχεση με διασπορα και αχεπανς (και να εχεις δεν με αφορα), ως παραδειγμα το ανεφερα, ουτε ειπα οτι τα παιρνεις απο την Πρεσβεια. απλως εξεφρασα μια απορια που ειχα καιρο. ομως ειναι δεδομενο οτι γινεται δουλιτσα απο υπηρεσιες και παρακεντρα. τεσπα...