του Σταμάτη Μαμούτoυ
Wytch Hazel- III: Pentecost 2020
Τείνει να γίνει πλέον σημαντικό γεγονός για την κοινότητα των ακροατών του heavy metal όταν κυκλοφορεί δίσκο το σπουδαίο αυτό συγκρότημα από την Βρετανία. Οι Wytch Hazel παίζουν επικό heavy metal-hard rock, που παραπέμπει στον ήχο των Ashbury της εποχής του Endless Skies, αλλά σε πιο ευρωπαϊκό heavy ύφος και με χριστιανικούς στίχους, καθώς και σε prog hard rock σχήματα της δεκαετίας του ’70. Ότι έχουν κυκλοφορήσει μέχρι σήμερα οι Άγγλοι είναι εξαιρετικό. Το ίδιο, ασφαλώς, ισχύει και για το τρίτο ολοκληρωμένο album τους, που φέρει τον τίτλο III: Pentecost.
Υπέροχες μελωδίες, επική αύρα, όμορφα ρεφρέν, κοντολογίς τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Το Pentecost είναι μια καταπληκτική δουλειά, ιδανική για τους ακροατές του αυθεντικού heavy metal και του επικού hard rock των ‘70’s. Πρόκειται για έναν τόσο καλό δίσκο που δυσκολεύομαι να ξεχωρίσω τα τραγούδια του. Απλά ακούστε τον από την αρχή μέχρι το τέλος και απολαύστε σπουδαίες μουσικές συνθέσεις. Υποκλινόμαστε στο ταλέντο του Colin Hendra και των συνεργατών του.
Eternal Champion-Ravening Iron 2020
Οι Αμερικανοί Eternal Champion θεωρούνται σήμερα ως ένα από τα σχήματα που ηγείται της σκηνής του νεότερου επικού heavy metal παγκοσμίως. Ο γεμάτος, ανδροπρεπής, ήχος τους καθώς και η στιχουργική κι αισθητική τους αφοσίωση στο επικό πνεύμα, που αναδύεται από τους κόσμους της sword ’n’ sorcery λογοτεχνίας του φανταστικού και των μύθων, έχουν κάνει την μπάντα του Jason Tarpey σημείο αναφοράς των απανταχού true metalheads. Η νέα τους δουλειά κυκλοφορεί από την ελληνική No Remorse Records υπό τον τίτλο Ravening Iron και παρουσιάζει πολύ ενδιαφέρον.
Ο ήχος διατηρεί την γεμάτη του στιβαρότητα. Μπάσο, κιθάρες και τύμπανα ακούγονται σαν σφιγμένη γροθιά που κατεβαίνει με δύναμη στα πρόσωπα των μαλθακών μαζών, οι οποίες δεν είναι σε θέση να ψηλαφήσουν τα βαθύτερα βιωματικά νήματα που συνδέουν τον πόλεμο, την δράση και την ιερή ηδονή που φωλιάζει σαν κρυμμένος θησαυρός της αυθεντικής ανθρώπινης ουσίας στο βάθος της ψυχής. Τα φωνητικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν «μακρινούς απογόνους» της σχολής Shelton. Τα λυρικά των τραγουδιών παραμένουν αφοσιωμένα στους κόσμους της λογοτεχνίας του φανταστικού κι εκφράζουν την κουλτούρα του sword’ n’ sorcery με τον πιο ενδεικτικό τρόπο (για παράδειγμα ο τίτλος του τραγουδιού Cowards Keep).
Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσω ορισμένα τραγούδια θα επέλεγα το εκπληκτικό War At The Edge Of The End και το ανεπανάληπτο Worms of The Earth. Το δεύτερο αφορά την νουβέλα του Ρόμπερτ Χάουαρντ που έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Κλέος της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Αλλά και τα υπόλοιπα τραγούδια δεν υστερούν. Ακούστε το Ravening Iron και απολαύστε ποιοτικό true metal της νέας σχολής.
Fer de Lance - Colossus (EP) 2020
Οι Αμερικανοί Fer de Lance σε αυτή την πρώτη τους κυκλοφορία μας προσφέρουν μουσική που ακροβατεί σε ένα ιδιότυπο στυλ, το οποίο αφομοιώνει στοιχεία του ατμοσφαιρικού doom και του κλασικού, επικού, heavy metal το οποίο όμως είναι δοσμένο με έναν νεοφανή τρόπο. Ακουστικές κιθάρες που συνοδεύονται από ατμόσφαιρες και υμνικές δεύτερες φωνές, πολύ καλά φωνητικά κλασικού metal δοσμένα με ένα evil και αγωνιώδες ύφος, μουντές κιθάρες που παίζουν μεσαιωνικές μελωδίες κι όμως καταφέρνουν να ακούγονται εντελώς σύγχρονες. Αν μπορείτε να φανταστείτε τους Βlack Sabbath να τσιμπολογούν στοιχεία των Paradise Lost σε ένα σύγχρονο στυλ, θα κάνετε μια πρώτη προσέγγιση στην ιδιόμορφη, αλλά μουσικά πολύ ενδιαφέρουσα, ταυτότητα αυτής της μπάντας.
Το Colossus είναι μια πολύ σημαντική κυκλοφορία και υποθέτω ότι η αμερικανική τριάδα των Fer de Lance σύντομα θα υποστηριχθεί ώστε να παρουσιάσει μια ολοκληρωμένη κυκλοφορία.
Blood Star - The Fear (Single) 2020
Το «Αιμάτινο Αστέρι» είναι μια μπάντα από τις Η.Π.Α, που μόλις πριν λίγο καιρό έκανε την πρώτη δισκογραφική εμφάνιση με το single The Fear. Πρόκειται για ένα τεχνικά άρτιο σχήμα, που έχει προοπτικές να προσφέρει ωραίο new wave of traditional heavy metal. Τα δυο τραγούδια του single είναι σε πολύ καλό επίπεδο.
Το The Fear έχει επιρροές από τους Maiden της εποχής του Powerslave, είναι καλοπαιγμένο, γρήγορο και δομημένο στον αυθεντικό ήχο του heavy metal που αγαπήσαμε κατά την δεκαετία του ’80. Το Tortured Earth έχει πιασάρικες μελωδίες και συνδυάζει τον παραδοσιακό heavy metal-hard rock ήχο, με μια αχνά αναδυόμενη σύγχρονη απόχρωση, που υφίσταται στα φωνητικά του ρεφρέν. Οι Blood Star βάζουν υποθήκη για μια σπουδαία συνέχεια με αυτή την πρώτη τους κυκλοφορία.
War Dogs-Die By My Sword 2020
To Die By My Sword είναι η πρώτη ολοκληρωμένη κυκλοφορία των Ισπανών War Dogs. Τα «σκυλιά του πολέμου» παίζουν επικό true heavy metal, με επιρροές από τους Iron Maiden και εν γένει το NWOBHM. Κάποιοι που αναζητούν νεωτερισμούς και τομές στην μουσική «μεταλλική» παράδοση ίσως βρουν επίπεδα μονιστική την προσέγγιση των War Dogs. Εμείς που πιστεύουμε ότι οι παραδεδομένες αξίες οφείλουν να γίνονται σεβαστές, θα εκτιμήσουμε το album τους ως μια ενδιαφέρουσα κυκλοφορία.
Mαidenικές μελωδίες, δισολίες, καλπάζοντα ρυθμικά μέρη και επικοί στίχοι συνθέτουν την μουσική ταυτότητα των Ισπανών. Τραγούδια που θυμίζουν παλιό Ozzy (Master of Revenge), τραγούδια με στίχους εμπνευσμένους από την ελληνική μυθολογία (Gorgon Eyes και Wrath of Theseus), τραγούδια ενός album που αποτελεί την πιο cult true κυκλοφορία των τελευταίων μηνών. Γιατί όσο και αν οι επιρροές της δεκαετίας του ’80 είναι αγκιστρωμένες με έναν εφηβικό τρόπο στην μουσική των Ισπανών, τα τραγούδια τους τελικά ακούγονται ευχάριστα. Ακόμη και το εξώφυλλο με την σφαγή των ιπποτών αποπνέει έναν ερασιτεχνισμό, που απευθύνεται στους true επικάδες.
Draconian - Under a Godless Veil 2020
Ο έβδομος δίσκος των Σουηδών αποτελεί ένα εξαιρετικό χειμερινό άκουσμα. Ρομαντική μελαγχολία, σκοτεινά αισθήματα, ευαίσθητη αισθαντικότητα και ξεσπάσματα μαύρης οργής αποτελούν τις πλέον χαρακτηριστικές ψηφίδες του καμβά που συνθέτει την μουσική ταυτότητα του συγκροτήματος το οποίο εδώ και χρόνια συνδυάζει αρμονικά το gothic με το μελωδικό death metal. Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι αναφέρομαι σε χειμερινό άκουσμα. Θεωρώ, δηλαδή, ότι η ελληνική φυσική συνθήκη δεν ευνοεί καθ' όλη την διάρκεια της χρονιάς τέτοια ακούσματα. Ωστόσο, το Under A Godless Veil έχει δημιουργηθεί λες και για να αποτελέσει, τρόπον τινά, soundtrack των σκυθρωπών ημερών του χειμώνα ή του φθινοπώρου.
Σε γενικές γραμμές ο δίσκος κινείται σε αρκετά καλά επίπεδα. Ωστόσο, τραγούδια όπως τα Sorrow of Sophia και Lustrous Heart αποτελούν κορυφώσεις της έμπνευσης των Draconian. Αν και δεν υιοθετώ το αθεϊστικό υπόβαθρο ορισμένων εκ των αναζητήσεών τους, έχουμε να κάνουμε με μια κυκλοφορία που εκφράζει με αυθεντικό τρόπο την σκοτεινά μελαγχολική πτυχή του ρομαντικού κοσμοειδώλου. Κι αυτό είναι αρκετό ώστε να κερδίσει την προσοχή μας.
War Cloud-Chain Gang (EP) 2020
Οι Αμερικανοί War Cloud μετά από δυο albums και μια live κυκλοφορία επέστρεψαν με ένα ΕP δυο τραγουδιών. Το ύφος τους παραμένει true, τραχύ heavy metal, με επιρροές από την δεκαετία του ’80. Αλλά εκείνο που μου άρεσε περισσότερο είναι η αναφορά στον πεζοδρομιακό βίο των έφηβων hool-metalheads που τείνει να γίνει μακρινή ανάμνηση στις κοινότητες των ακροατών της αγαπημένης μας μουσικής.
Αλυσίδες, στενά τζην, κράνη και αστοί φλώροι, ίσα που σας φάγαμε! Ο παλιοί metalheads μεγαλώσαμε με αυτό το βίωμα και οι War Cloud ήρθαν να μας το θυμίσουν με το ΕP τους αυτό, που από μουσικής άποψης περιλαμβάνει δυο καλά τραγούδια κλασικού heavy metal.
Soulcaster - Maelstrom of Death and Steel (EP) 2020
Οι Soulcaster είναι ένα σχήμα του Βέλγου μουσικού Andreas Stieglitz (παίζει κιθάρα σε δυο ακόμα συγκροτήματα), ο οποίος κυκλοφόρησε το single The Way of Kings και το EP Maelstrom of Death and Steel μέσα στο 2020. Ο Andreas έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Με μόνη εξαίρεση τα πολύ ιδιαίτερα φωνητικά του, που χρειάζονται προσοχή στην παραγωγή, το Maelstrom of Death and Steel είναι μια εξαιρετική κυκλοφορία. Πέντε πολύ καλά τραγούδια αυθεντικού heavy metal, που θυμίζουν την ένδοξη (αν και όχι ιδιαιτέρως γνωστή) βελγική σχολή της δεκαετίας του ’80, αλλά και που διαθέτουν ισχυρή και ξεχωριστή μουσική ταυτότητα.
Τρομερά ρυθμικά, ωραίες μελωδίες, μουσική δύναμη και στίχοι με θεματικές ρομαντικές κι εμπνεύσεις από την λογοτεχνία του φανταστικού. Αυτή είναι η συνταγή του Andreas. Εγώ θα του πρότεινα να βρει οπωσδήποτε μουσικούς προκειμένου να τον πλαισιώσουν, ώστε να μπορέσει να πραγματοποιήσει και ζωντανές εμφανίσεις με το σχήμα Soulcaster.
Night League - Night League 2020
Οι Night League είναι το σχήμα των Νορβηγών μουσικών Trygve Johan Solheim και Marita Sundet Solheim, που πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε την πρώτη ολοκληρωμένη του δουλειά. Το ύφος του ομώνυμου album κυμαίνεται κάπου ανάμεσα στο hard rock των 70’s και στο μελωδικό New Wave Of British Heavy Metal. Ο ήχος είναι κρυστάλλινος και η παραγωγή εξαιρετική.
Σε τούτο το album υπάρχουν ορισμένες εξαιρετικές συνθέσεις, όπως το Viper που ενσωματώνει σε μια υπέροχη συνθετική δομή επιρροές των Maiden, των Rainbow και του pop metal. Το επίσης πολύ καλό Wheels Of The Warrior, που αναμιγνύει φωνητικά σε στυλ pop-punk rock, ρυθμικά που παραπέμπουν στους Holocaust, maidenικές δισολίες και hit πιασάρικο ρεφρέν. Καθώς και το ομώνυμο Night League, που θυμίζει λίγο Βlue Oyster Cult της εποχής των αρχών της δεκαετίας του ’80. Ενδιαφέρον και το Blacmoρικό instrumental Fallgate to Hell, καθώς και τα υπόλοιπα τραγούδια. Σε γενικές γραμμές πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα κυκλοφορία.
Blood Star επος!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Έλα και σε θυμηθήκαμε όταν στην ανάρτηση για τον Schaffer σχολίασε κάποιος φίλος, παραθέτοντας video από παλιό ματς του Ηρακλή, στο οποίο οι Ηρακλειδείς είχαν πανό το Sigh Of The Hαmmer.
Ανέβηκε πρόσφατα στο dungeon synth archives στο youtube νέα δουλειά από τον συμπατριώτη (φαντάζομαι one man band είναι) μας Arthuros. Αξίζει μια ακρόαση από φίλους του είδους.
Υγ. Τι θα γίνει ρε παιδιά με την αλβανολαγνεία στον χώρο; Όσο διαβάζω την πρόσφατη ανάρτηση του μαύρου κρίνου χάνω εγκεφαλικά κύτταρα από τα αλβανόφιλα σχόλια. Το αστείο είναι ότι τα άτομα που έχουν τέτοιες απόψεις είναι ελάχιστα αλλά φαίνονται πολύ μέσω του παραμορφωτικού φακού του διαδικτύου. Τα κίνητρά τους γνωστά, αλλά δεν νομίζω να είναι όλοι εγκάθετοι, όλο και κάποιος αφελής θα υπάρχει. Θέλω την άποψη σας γιατί έχετε δείξει ότι δεν ξεχνάτε την βόρεια Ήπειρο.
Πραγματικά,τραγική η κατάσταση με την αλβανοφιλία στο "χώρο".Τα επιχειρήματα των αλβανολάγνων είναι έωλα.Πρέπει να είναι κάποιος υποκριτής για να ενδιαφέρεται για τη Μακεδονία και να καταγγέλλει τους Σλάβους (αλλά ποιους Σλάβους;Όλοι οι Σλάβοι ήθελαν τη Μακεδονία και θεώρησαν εαυτούς απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων;Όχι βέβαια),και την ίδια ώρα να κωφεύει στις παράλογες διεκδικήσεις των Αλβανών στην Ήπειρο.Μάλλον η Ήπειρος δεν μας ενδιαφέρει.Κάναμε καλλιστεία,σαν αυτά που αναδεικνύουν τις Σταρ Ελλάς,και αποφανθήκαμε ότι η Μακεδονία είναι πιο ωραία, άρα η Ήπειρος μπορεί να καταλήξει έρμαιο των τσάμηδων...
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Iδιώνυμε, τον ακούσαμε τον Arthuros. Πολύ ενδιαφέρον. Επαναλαμβάνουμε ότι για όποιον φίλο θέλει να αρθρογραφήσει πάνω σε αυτό το μουσικό πεδίο το ιστολόγιο μας είναι ανοιχτό. Επειδή τα μέλη της λέσχης που είναι ενεργά σήμερα δεν την γνωρίζουν την σκηνή του dungeon synth, μπορεί να μας στέλνει άρθρα όποιος συναγωνιστής θέλει. Έτσι εμπλουτίζεται η αρθρογραφία και γινόμαστε περισσότεροι.
Στο θέμα της Βορείου Ηπείρου, εννοείται πως την θυμόμαστε και θα την θυμόμαστε όσο είμαστε κοινωνικά και πολιτικά ενεργοί. Πολύ θα θέλαμε να γίνονταν ισχυροί οι βορειοηπειρώτες που επιθυμούν να αποτινάξουν από την ομογένεια τον έλεγχο που της ασκούν πράκτορες και εγκάθετοι της Δεξιάς ώστε να εκφραστεί ο πατριωτισμός των βορειοηπειρωτών μέσα από ένα σοβαρό εθνικιστικό μονοπάτι. Αλλά, όπως είναι γνωστό, σε τέτοια ζητήματα, τα οποία παρακολουθούνται καθημερινά από τις πρεσβείες των χωρών που κατέχουν το ελληνικό κράτος (Η.Π.Α, Γερμανίας, Βρετανίας, Ισραήλ κλπ) τα περιθώρια ελεύθερης σκέψης και έκφρασης είναι ισχνά.
Τέλος, όσον αφορά την αλβανοφιλία κάποιων Ελλήνων ε/ς η θέση μας είναι γνωστή. Πρόκειται για θύματα μιας οργανωμένης προβοκάτσιας του αλβανικού παράγοντα, ο οποίος θέλει να διεισδύσει (για όφελος δικό του, των Η.Π.Α και της Ε.Ε) στον ελληνικό εθνικιστικό χώρο. Ασφαλώς αναφερόμαστε σε νεαρούς ε/ς, που δεν έχουν ακόμη διαμορφώσει το θεωρητικό τους υπόβαθρο και γι' αυτό είναι ευάλωτοι στην προπαγάνδα. Ευτυχώς η αλβανική χοντροκοπιά και η ελλαδική ακροδεξιά γελοιότητα (γιατί περί τέτοιας πρόκειται, ασχέτως αν φανερώνεται με δήθεν ε/ς, pagan και εν γένει radical ύφος) είναι τόση, που ακόμη και την προβοκάτσια δεν μπορεί να την στήσει σωστά, με αποτέλεσμα να είναι προφανής ο ύπουλος σχεδιασμός. Δεν θέλουν μόνο να σύρουν ένα μέρος της ελληνικής νεολαίας στην υποστήριξη των αλβανικών γεωπολιτικών διεκδικήσεων (με επιλεκτική συρραφή ιστορικών στοιχείων και θεωρητικών πτυχών, όπως τους συμφέρει), δεν θέλουν μόνο να κάνουν το μέρος αυτό της ελληνικής νεολαίας να δουλεύει ασυνείδητα για τον δυτικό παράγοντα μέσω ενός μονόπλευρα ακατανόητου μίσους για την Ρωσία, αλλά και να αποδομήσουν την νεότερη ελληνική ταυτότητα που σφυρηλάτησε ο Ρομαντισμός (υποστηρίζοντας ότι οι Πόντιοι δεν είναι Έλληνες και άλλα τέτοια ωραία) αναπαράγοντας τα επιχειρήματα των φιλελευθέρων εξουσιαστών της νεωτερικότητας (με ε/ς μανδύα).
Το ιστολόγιο που αναφέρεις πιστεύουμε ότι απλώς αποδέχτηκε έναν διάλογο ενώ δεν θα έπρεπε. Διάλογο κάνουμε με καλοπροαίρετους και όχι με προβοκάτορες. Κατά τα άλλα η σ.ο. του έχει προσφέρει ενδιαφέρουσα αρθρογραφία και έχει δείξει πολιτιστικά ενδιαφέροντα όλα αυτά τα χρόνια.
Τέλος ας αποκτήσουν και οι αναγνώστες την ικανότητα να διακρίνουν ποιους ακούνε και ας πάψουν να ψαρώνουν από πυροτεχνήματα. Ανάμεσα στους ακροδεξιούς μνημονιακούς χαφιέδες με τον μανδύα του εθνικο-πατριώτη δυτικόφιλου και στους ακροδεξιούς μνημονιακούς χαφιέδες με τον μανδύα του ναζιστή δυτικόφιλου, θα στέκουν πάντοτε οι γνήσιοι. Ας επιλέξει ο καθένας το στρατόπεδό του.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Οι Σλάβοι είναι αμφιταλαντευόμενοι ανάμεσα στον δυτικό παράγοντα και την Ρωσία. Οι Αλβανοί είναι πιο πιστοί σύμμαχοι των Η.Π.Α., Σόρος και Μέρκελ. Οι αφέντες αποφασίζουν πως δεν πρέπει να προσβληθούν τα συμφέροντά τους. Και η μάζα της χώρας μας ακολουθεί τις επιταγές τους.
Στο χέρι μας είναι, στους λίγους ακόμη ζωντανούς, να μείνουμε τουλάχιστον συνειδησιακά ανεξάρτητοι από τις μοχλεύσεις που προκαλεί το σύστημα εξουσίας στον ευρύτερο παραδοσιοκρατικό χώρο.
ΥΓ. Το playlist στου άρεσε τουλάχιστον;
Φλεφαλο,δεν ξέρω αν με θυμάστε.Είχα γράψει πριν λίγο καιρό σε εσάς ένα σχόλιο,(προτού αντιληφθώ ποια είναι η δομή του blog σας),σχετικά με άρθρα σας για τον Γκούμα και τον Κατσίφα,που δεν έβρισκα (πλέον τα βρίσκω).Είχα τονίσει τότε την αλβανοφιλία που αιωρείται στο χώρο,το είχαμε συζητήσει,αρκετά πριν την ανάρτηση στο blog του Μ.Κ.
Χαίρομαι που γνωστοποιείτε και εσείς την άποψη σας,διότι επιχειρούν να μας βγάλουν τρελούς,εμάς που δεν δεχόμαστε την "ελληνοαλβανική" φιλία.Επιδίδονται σε κοπτορραπτική,σε απομονωμένα κομμάτια ιστορικών πηγών,δίχως να αναφέρουν τα πριν και τα μετά,δηλαδή όλη την ιστορία.
Και προσωπική μου άποψη είναι να αναδεικνύετε που και που και εσείς το θέμα.Δεν αναφέρομαι σε εμμονικού τύπου αναρτήσεις που στρέφονται εναντίον συγκεκριμένου έθνους,αλλά πάντως,να μην μας περνούν για χαζούς.
Ο Μ.Κ είναι ένα εξαιρετικό blog (ακόμα και αν διαφωνούμε σε ορισμένα σημεία, άλλωστε,είναι δυνατόν να συμφωνούμε όλοι,σε όλα;) και η ευμενή στάση του προς τους Αλβανούς, θεωρώ πως είναι καλοπροαίρετη,έχει μία πολιτική χροιά,ακόμα και αν διαφωνούμε.
Το πρόβλημα μου είναι με κάτι άτομα του "χώρου"που βουρτσίζουν τις χαίτες των ίππων τους στους στάβλους τους και όπου βρεθούν και όπου σταθούν ,διατυμπανίζουν τη γελοία άποψη ότι "ο Φαλμεράυερ ήταν σωστός".Δεν επεκτείνομαι, κατάλαβες.Αναφέρομαι σε κάποιους που στις δύο στις τρεις λέξεις που χρησιμοποιούν είναι "πλατωνική πολιτεία" και μιλούν για τον εαυτό τους στο τρίτο πρόσωπο,σαν τον Ιούλιο Καίσαρα.
Με τέτοιους υποτιθέμενους "ταγούς" του Ε/Σ γελάμε σαν να παρακολουθούμε επιθεώρηση με τον αείμνηστο Σωτήρη Μουστάκα,αλλά η αλβανολαγνεία τους , όσο και να πασχίζουν,θα παραμένει εντός των τειχών της "αλβανικής τους πολιτείας",και όχι "πλατωνικής".
Όσο για τη μουσική, όπως είχα πει ,είμαι υπέρ του κλασικού ροκ και της μέταλ.Black Sabbath,Led Zeppelin,Deep Purple,Judas Priest κ.α, και η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω τα συγκροτήματα που προβάλλετε,αλλά από τα λίγα που έχω ακούσει,μου αρέσουν.
Δεν ξέρω αν γνωρίζετε τους Night,είναι Σουηδοί,και έχουν το τραγούδι"gunpowder treason plot, remember the 5th of November". Ωραίο video clip.Αν δεν το ξέρετε ,πείτε μου να στείλω το λινκ.Να είστε καλά!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ναι θυμόμαστε το παλιότερο σχόλιο που αναφέρεις.
Όσον αφορά την γνώμη σου για διάφορα πρόσωπα που αρθρογραφούν πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι σεβαστή, αλλά δεν θα θέλαμε να επεκταθεί στο δικό μας ιστολόγιο. Ας υποστηρίζει ο καθένας αυτό που θεωρεί σωστό. Η δική μας προσέγγιση ξέρεις πια είναι για αυτό το ζήτημα. Στο τέλος θα κριθούμε όλοι από την ιστορία.
Η πρότασή σου να προβάλλονται στην αρθρογραφία μας ζητήματα που διασαφηνίζουν ιδεολογικά και ιστορικά ζητήματα είναι πολύ σωστή. Εννοείται πως θα την κάνουμε πράξη. Όπως και τόσα χρόνια εξάλλου (πχ στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού μας, της Φανταστικής Λογοτεχνίας, το άρθρο του Σταμάτη εστιάζει στο τι ήταν ο ελληνικός Ρομαντισμός, στο πως αντιμετώπισε τον Φαλμεράγιερ και τους (Έλληνες) Διαφωτιστές που εξέφραζαν παρόμοιες απόψεις με εκείνον και στο αν ήταν υποκινούμενος από το Οικουμενικό Πατριαρχείο όπως ισχυρίζονται ορισμένοι). Ενδεχομένως να το δημοσιεύσουμε και στο ιστολόγιο, σε μια πιο συντομευμένη εκδοχή γιατί είναι πολύ μεγάλο.
Πέρα από αυτό, επαναλαμβάνω ότι το ιστολόγιο και η λέσχη είναι πρόθυμη να υποδεχτεί κείμενα και άλλων φίλων (δεν είναι απαραίτητο να είναι φοιτητές).
Οι Night είναι από τα τρομερά συγκροτήματα του νέου κύματος. Το τραγούδι που προτείνεις είναι super. Θα το κρατήσουμε για να συνοδεύσει μια σχετική ανάρτηση.
ΥΓ. Ευτυχώς που λέμε και για μουσική τίποτα γιατί ο Σταμάτης θα μας κράξει που αγνοούμε το άρθρο του και μιλάμε μόνο για τα ζητήματα του χώρου.
Παραθέτω νέο πράμα. Παίζουν σαν τους Wytch Hazel αλλά με περισσότερη Σαμπαθίλα.
https://www.youtube.com/watch?v=GV6Amu_RyEo&pbjreload=101
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ευχαριστούμε. Stay Heavy.
Και γαμώ τις νέες κυκλοφορίες https://www.youtube.com/watch?v=jDTQMvLdh2M
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Σουηδέ το είδες αμέσως μόλις βγήκε. Εντυπωσιακά αντανακλαστικά.
Σαφώς και έχετε δίκιο,δεν έχω σκοπό να επεκταθώ,γι'αυτό και δεν αναφέρω ονόματα ,ούτε στον Μ.Κ τα γράφουμε.
Τώρα ,για τη μουσική,πόσο πιστεύεις ότι έχουν διαβρωθεί αυτά τα μυθικά συγκροτήματα από την πολιτική ορθότητα;Διάβασα πριν περίπου ένα χρόνο μία δήλωση του Robert Plant σχετικά με το πόσο "αλληλέγγυος" είναι με τους "πρόσφυγες" και πόσο εύχεται να έχουν μια καλή τύχη στην Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά,ο John Lydon των Sex Pistols είχε εναντιωθεί στην πολιτική ορθότητα,και μάλιστα είχε υποστηρίξει ότι η σημαία των Νοτίων,δεν είναι σύμβολο "ρατσισμού",όπως προσπαθούν να την καταστήσουν.Ποιος θα το περίμενε;
Αν μου έλεγες πριν μερικά χρόνια,ότι οι άνθρωποι που συνέθεσαν και τραγούδησαν το Immigrant song,που αφορά στις επιδρομές των Vikings και το Achilles last Stand, ότι θα επιθυμούσαν τον εποικισμό της Ευρώπης από τη μισή Ασία και Αφρική,θα δυσκολευόμουν να το πιστέψω.
Καλά κάνει ο Ozzy που είναι μονίμως στον κόσμο του και δεν εκφέρει γνώμη...Ποιος ξέρει τι θα έλεγε κι αυτός.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Κι ο Ozzy δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Πρόκειται για εμποράκο που εκμεταλλεύεται το icon του παιδιού της εργατικής τάξης, άσχετα από την μεγάλη μουσική του ποιότητα. Μέχρι και την ιδιωτική του ζωή είχε κάνει αμερικανικό big brother. Για να μη θυμηθούμε και τις αγκαλιές με την οικογένεια Μπους, τον τσακωμό με τον Ντίκινσον για μια υποτιθέμενη αντιαμερικανική δήλωση του τελευταίο και πολλές άλλες μαρκετίστικες βλακείες του.
Όσον αφορά τους Led Zeppelin δεν νομίζω ότι ήταν ποτέ παραδοσιοκράτες. Το τραγούδι που αναφέρεις υποθέτω ότι είχε γραφτεί ως έμπνευση βασισμένη στην ιστορία και όχι με φυλετικούς όρους.
Αλλά πέρα από αυτούς υπήρχαν και πολλοί δικοί μας. Όπως υπήρχαν και υπάρχουν μουσικά ρεύματα που πέρα από ιδεολογικές στρατεύσεις μας αφορούν λόγω των ρομαντικών τους καταβολών.
Το πρόβλημα είναι αυτό που αναφέρεις. Οι δικοί μας -ή οι εν γένει πατριώτες- που κάνουν μόκο στις προκλήσεις για λόγους πολιτικής ορθότητας. Σίγουρα είναι πολλοί αυτοί που αναφέρεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Brexit όπου ακόμη και συστημικοί μουσικοί είχαν το θάρρος της γνώμης ενώ τα περισσότερα heavy metal ονόματα σώπασαν, φοβούμενα μήπως δυσαρεστήσουν τα μαζικά target groups των κοπαδιών τους. Από παλιότερες περιπτώσεις μουσικών που αναγκάστηκαν από τη μουσική βιομηχανία σε ανακλήσεις εθνικιστικών και παραδοσιοκρατικών τους δηλώσεων ή τραγουδιών τι να θυμηθούμε; Από τον Sebastian Bach, τους Guns n Roses, τον Anselmo; Είναι μεγάλη η λίστα. Από την άλλη υπάρχουν και κάποιοι που αξίζουν ένα εύγε για τη συνέπεια και το θάρρος τους.
Οφείλουμε κι εμείς να τους σεβόμαστε. Οφείλουμε και ως χώρος κάποτε να αποκτήσουμε σοβαρή στρατηγική στο πολιτιστικό πεδίο. Παλιότερα είχαμε αναρτήσει σχετικό άρθρο που ανέλυε τις προοπτικές μιας τέτοιας στρατηγικής και αναφερόταν σε αυτό που ρωτάς. Στο παραθέτω.
http://flefaloarticles.blogspot.com/2016/02/blog-post_21.html
Όντως,το μόνο σίγουρο είναι ότι τα συγκροτήματα που ανέφερα,δεν εμφορούνται από τις ιδέες μας.Απλά έγραψαν κάποια τραγούδια που άπτονται του ενδιαφέροντος μας.Άθελα τους ίσως,συνέθεσαν τραγούδια με φυλετικό-παραδοσιακό περιεχόμενο,προσελκύοντας άτομα των ιδεών μας.
Με το άρθρο που παρέθεσες,μου θύμησες τον Anselmo και το λόγο του για τη Λευκή Υπερηφάνια και τους Pantera που χρησιμοποιούσαν τη σημαία του Νότου.Ήθελα να το θίξω το συγκεκριμένο περιστατικό.Και βέβαια προσπάθησε να τα γυρίσει ο Anselmo.
Απλά όταν πρόκειται να ακούσω μουσική,και μάλιστα αυτή που μου αρέσει (ροκ,μέταλ, κάντρι),προσπαθώ να αφήνω στην άκρη τις πολιτικές πεποιθήσεις αυτών των συγκροτημάτων που σαφέστατα, εναρμονίζονται με την πολιτική ορθότητα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Μόνον έτσι όπως γράφεις έχει νόημα να ακούμε τη μουσική και να διαβάζουμε την λογοτεχνία.