Μαζί με τις ευχές παραθέτουμε και την σχετική προτεινόμενη βιβλιογραφία. Ωραία αναγνώσματα που βοηθούν ώστε να βιωθεί το κλίμα των ημερών.
Πρόκειται για τα κλασικά πασχαλινά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Καταπληκτική συλλογή διηγημάτων Ρώσων (και Ουκρανών) σπουδαίων λογοτεχνών.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Χριστός ανέστη σε όλα τα παλληκάρια της λέσχης. Το φως πάντα νικά το σκοτάδι
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Χρόνια πολλά και σε σένα φίλε.
Ρε Σλάβκο, θες να μας τρελάνεις χρονιάρες μέρες; Εδώ το 95% των ελληνικών μίντια είναι φιλοουκρανικά και εσένα σε πείραξε ο .. που στο κάτω κάτω είναι ιδεολόγος (ουκρανοτσολιάς βέβαια, αλλά ιδεολόγος); Και μιλάμε για την Ελλάδα, γιατί έξω το ποσοστό αγγίζει το απόλυτο 100ρι.
Btw, τη δύναμη της νατοικής προπαγάνδας και του δολαρίου κάτω από το τραπέζι έπρεπε να τη λάβει υπόψιν το Κρεμλίνο πριν αρχίζει κάνει ταρζανιές. Θα έπρεπε να δημιουργήσει ένα δικό του δίκτυο σοβαρής προπαγάνδας και επιχειρηματολογίας κατά του δυτικού φιλελευθερισμού και να μη στηρίζεται προπαγανδιστικά/ιδεολογικά σε αστείους και παρηκμασμένους δημοσιολόγους σαν τον Ντούγκιν, που είναι πολύ εύκολο να εξουδετερωθούν από τους απέναντι.
Άσε λοιπόν τους "ψόφους" και μάλιστα εναντίον blogs ..και δες την μεγάλη εικόνα. Σε επίπεδο κοινής γνώμης χάσατε(-με), δυστυχώς. Τουλάχιστον αν αυτό αναπληρώνονταν με στρατιωτικές επιτυχίες, θα πήγαινα καλά το πράμα, αλλά... εδώ και τρεις μήνες ούτε δυο χωριά στο Ντονμπάς δεν μπορεί να πάρει ο βαψομαλλιάς. Πίκρα... Και όταν λες: επώνυμα και αντίκια; Ότι ας πούμε Σ. Φ. είναι είναι το πραγματικό σου όνομα;
Ντούσαν Μπάγιεβιτς
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Παιδιά αναγκαζόμαστε να λογοκρίνουμε φράσεις γιατί αναφέρεστε σε τρίτα πρόσωπα και ιστολόγια, τα οποία παίρνουν τα σκάγια της διαδικτυακής διαφωνίας. Ας είμαστε διακριτικοί. Δεν είναι κακό.
Ανώνυμε, κανονικό είναι το όνομα του Σλάβκο. Τουλάχιστον με αυτό είναι γνωστός στα social media. Κατά τα άλλα, τα επιχειρήματά σου είναι σωστά. Αν και είναι πιθανό η δεύτερη φάση της επιχείρησης του ρωσικού στρατού να αποδειχτεί καλύτερα οργανωμένη και να φέρει γρήγορα θετικά αποτελέσματα τις επόμενες μέρες. Θα δείξει.
Το σημαντικό που προκύπτει από αυτή την συζήτηση είναι το εξής: Η Ρωσία είναι ή αποδυναμωμένη ή αδιάφορη στα θέματα της ιδεολογικής διαπάλης και της επικοινωνίας.
Στο πρώτο ζήτημα η απάντηση έχει μάλλον δοθεί από τα όσα γράφουμε κατά καιρούς. Δεν είναι ξεκάθαρα κατά του φιλελευθερισμού. Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών. Συνεπώς η αντι-φιλελεύθερή της προπαγάνδα έχει ένα όριο.
Αλλά στο επίπεδο της επικοινωνίας το ζήτημα γεννά ερωτηματικά. Όλοι βλέπουν ότι την τελευταία δεκαετία -και στην Ελλάδα ιδίως μετά την εποχή των μνημονίων και την έλευση του μπινέ Τζ. Πάιατ- η φιλελεύθερη προπαγάδα έχει αποκτήσει μια πρωτόγνωρη δυναμική. Μέχρι πριν δέκα χρόνια το δυτικό καπιταλιστικό καθεστώς κρυβόταν σε παλαιότερου τύπου φιλελεύθερα σχήματα που διέθεταν μια (ευρωπαϊκού ύφους) λαϊκή νομιμοποίηση, όπως το λαϊκό ευρωπαϊκό κόμμα-χριστιανοδημοκρατία και το σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα. Πλέον η μεταπολεμική εκδοχή του καπιταλιστικού προσωπείου έχει πεταχτεί στα σκουπίδια. Η εξουσία στην Ευρώπη εμφανίζεται με καθαρά liberal, ανυπόκριτα ατομικιστικό, επιθετικά αντιλαϊκό και πλήρως αμερικανοποιημένο περιεχόμενο (πχ. Μακρόν, Νέα Δημοκρατία από το 2010 και έπειτα κλπ). Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια "εντατικοποίηση" της καπιταλιστικής ηγεμονίας και ότι βιώνουμε μια μετάβαση σε ακόμη πιο απάνθρωπα φιλελεύθερα ιδεολογικά σχήματα.
Το κακό είναι ότι αναγκαζόμαστε να βιώσουμε αυτή την εντατικοποίηση της φιλελεύθερης εξουσιαστικής αλητείας. Το καλό είναι ότι μπορούμε να την χτυπήσουμε ιδεολογικά κατά πρόσωπο. Η ίδια η πραγματικότητα μας διακαιώνει.
Κι, όμως, αντί να συμβεί αυτό (αυτό που συμβαίνει στην Γαλλία, δηλαδή), αντί να γίνει ο αντιπολιτευτικός ή επαναστατικός λόγος απόλυτα αιχμηρός και επιθετικός (εφόσον είναι δικαιωμένος), παρατηρείται μια υποτονικότητα. Μια άπνοια. Λες και μείναμε ελάχιστοι ασυμβίβαστοι και οι περισσότεροι, μέχρι πριν λίγο καιρό επαναστάτες, να απορροφήθηκαν σε κάποια μεταμοντέρνα πτυχή του εξουσιαστικού κατεστημένου.
Εκεί έγκειται και το ερωτηματικό για την ρωσική επικοινωνία. Θα μπορούσε να χτυπήσει κατά μέτωπο την πιο πρόστυχα ανυπόκριτη εκδοχή της εξουσίας του δυτικού φιλελευθερισμού. Να διεισδύσει στα έγκατα των ιδεών του Διαφωτισμού και να σπείρει τον επικοινωνιακό όλεθρο στο χυδαίο σύστημα "αξιών" που προϋποθέτουν. Αλλά δεν το κάνει. Είτε γιατί, όπως προαναφέρθηκε, θέλει και η ίδια να διατηρεί επαφή με κάποια από τα κομμάτια του νεωτερικά καπιταλιστικού παζλ (με τους Εβραίους ολιγάρχες, που διαχρονικά αλωνίζουν στο ρωσικό κράτος, να φροτνίζουν γι αυτό), είτε γιατί απλά αδιαφορεί για την κοινή γνώμη και τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις των δυτικών κοινωνιών και τα έχει χαρίσει οριστικά στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, είτε και για τους δυο παραπάνω λόγους.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Νόμιζα ότι το Slavko είναι τουιτερικό ψευδώνυμο και όχι πραγματικό όνομα...
Στα υπόλοιπα, ακριβώς έτσι. Ακριβώς όμως... Και η πλάκα είναι ότι όλοι οι σύγχρονοι σημαντικοί αντιφιλελεύθεροι (έστω επιδερμικά και χωρίς να το τραβούν ως το τέλος) διανοητές είναι αγγλοσάξονες και δυτικοευρωπαίοι. Scruton, Kirk, Patrick Deneen, MacIntyre κτλ. Και φυσικά Γάλλοι και Ιταλοί παραδοσιοκρατίες. Από ανατολικά δε φαίνεται να κινείται κάτι σε επίπεδο ιδεών. Κανονικά με τη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται ο Σλαβικός κόσμος/τρόπος ζωής θα έπρεπε και εκεί να ξεπηδήσουν ανάλογοι (και περισσότερο ριζοσπαστικοποιημένοι) θεωρητικοί που να υπεραμυνθούν την παράδοση και την εθνική κυριαρχία τους. Πέραν όμως από κάτι "γεωπολιτικά ινστιτούτα" της πλάκας δεν έχουμε δει κάτι σοβαρό, δυστυχώς. Σε επίπεδο επικοινωνίας τα ίδια και χειρότερα. Εκτός κι αν υπάρχουν Ρώσοι/Κινέζοι κτλ, αλλά το έργο τους είναι άγνωστο στο δυτικό αναγνωστικό κοινό.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Το πιο πιθανό είναι να συμβαίνει αυτό. Δεν έχουμε καλή εικόνα των διανοητικών ζυμώσεων του ρωσικού κόσμου. Συνεπώς δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει σε διανοητικά πεδία που, ούτως ή άλλως, ενδιαφέρουν μικρά αναγνωστικά κοινά.
Από την άλλη δεν περιμένουμε και πολλά από σλαβικές χώρες σαν την Πολωνία ή την Σλοβακία κλπ. Σε γενικές γραμμές η κεντρική και κεντροανατολική Ευρώπη δεν έχουν υποστεί στον ίδιο βαθμό την επέλαση του αμερικανισμού και της παγκοσμιοποίησης με εμάς. Ίσως να μην έχουν τα ανάλογα ερεθίσματα ώστε να αναπτύξουν αντιφιλελεύθερη - αντιδιαφωτιστικη παραδοσιοκρατική διανόηση. Επιπλέον, όσοι διανοητές τέτοιων χωρών ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο μπορούν εύκολα να απορροφηθούν σε δίκτυα όπως εκείνο του Μπενουά, ώστε να εκφέρουν έναν ευρύτερα ευρωπαϊκό παραδοσιοκρατικό λόγο που να μην είναι αυστηρά εθνικός -σλαβικός.
Ο Draug είπε...Kάποια σχόλια στα όσα ενδιαφέροντα αναφέρθηκαν:
"Το σημαντικό που προκύπτει από αυτή την συζήτηση είναι το εξής: Η Ρωσία είναι ή αποδυναμωμένη ή αδιάφορη στα θέματα της ιδεολογικής διαπάλης και της επικοινωνίας.
Στο πρώτο ζήτημα η απάντηση έχει μάλλον δοθεί από τα όσα γράφουμε κατά καιρούς. Δεν είναι ξεκάθαρα κατά του φιλελευθερισμού. Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών. Συνεπώς η αντι-φιλελεύθερή της προπαγάνδα έχει ένα όριο."
Πράγματι έτσι είναι. Το αισιόδοξο σενάριο, για το οποίο προσωπικά εύχομαι, είναι με αφορμή την οριστική ρήξη με την "δύση" να αναγκαστεί σταδιακά να στραφεί προς ενεργητικά αντι-φιλελεύθερα μονοπάτια. Είναι γεγονός πως ο φιλελευθερισμός δεν είχε ριζώσει στην Ρωσία (όχι γιατί οι Ρώσοι είναι ανώτεροι πνευματικά και συνειδητοποιημένοι αλλά για καθαρά ιστορικούς και πολιτικούς λόγους). Είναι επίσης γεγονός πως η Ρωσική πολιτική ελίτ επί Πουτιν ακόμα και αν δεν ήταν η ίδια "φιλελεύθερη" ανεχόταν σιωπηρά την σταδιακή διείσδυση του φιλελευθερισμού. Βλέπουμε όμως πως όσο οι σχέσεις με την δύση χειροτέρευαν και με κομβικό σημείο το 14' η στάση αυτή σταδιακά άλλαξε και σήμερα σε μεγάλο βαθμό οι φιλελεύθερες τάσεις θεωρούνται ανοιχτά εχθρικές. Ελπίζω προσωπικά η τάση αυτή να συνεχιστεί και να ενταθεί. Οι Ρώσοι ολιγάρχες φαίνεται πάντως πως έχουν πλέον περιορισμένη πολιτική επιρροή και οι κυρώσεις σε συνδιασμό με την οριστική ρήξη με το δυτικό κατεστημένο τους φέρνουν σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.
Σχετικά με το ζήτημα της επικοινωνίας νομίζω το ζουμί είναι εδώ "είτε γιατί απλά αδιαφορεί για την κοινή γνώμη και τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις των δυτικών κοινωνιών και τα έχει χαρίσει οριστικά στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ".
Πως θα μπορούσε σε επικοινωνιακό επίπεδο να κοντράρει η Ρωσία τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, στην Ελλάδα; Το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και της πολιτικής εξουσίας είναι ταγμένα σε συγκεκριμένα κέντρα. Το σύνολο των Ελλήνων ολιγαρχών επίσης. Το μόνο χαρτί που μένει στην Ρωσία είναι η Ορθοδοξία, στο (μετά)μοντέρνο όμως πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο η θρησκεία χάνει την δυναμική και την ικανότητα να καθορίζει και επηρεάζει καταστάσεις. Οπότε μηδέν εις το πηλίκον. Η Ρωσία δεν έχει ούτε την οικονομική δυνατότητα ούτε και τις δομές που απαιτούνται για να ασκήσει επικοινωνιακή πολιτική και να επηρεάσει ουσιωδώς τις τάσεις στο εσωτερικό καμίας ευρωπαικής χώρας (=προτεκτοράτου της Αμερικής).
Οι ανατολικές χώρες τύπου Πολωνίας θα ακολουθήσουν την πορεία της υπόλοιπης Ευρώπης με μικρή χρονική καθυστέρηση όπως την ακολούθησε και η Ελλάδα. Νομίζω είναι όνειρο θερινής νυκτός να περιμένει κάποιος κάτι θετικό από εκεί.
Στα των διανοητών: Δεν συμφωνώ με την αξιολόγηση του πρώτου σχολιαστή για τον Ντούγκιν. Προσωπικά τον θεωρώ αρκετά αξιόλογη μορφή, αρκεί να έχει κάποιος στο νου καθώς τον διαβάζει την πολιτική κατεύθυνση του έργου του. Σε κάθε περίπτωση δεν λέει και κάτι "καινούριο", σε φιλοσοφικό επίπεδο κινείται σε κλασικά αντιφιλελύθερα και παραδοσιοκρατικά μονοπάτια. Σίγουρα πάντως το χάσμα που υπάρχει με την Ρωσία δεν μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε αξιόπιστη εικόνα για τις ζυμώσεις και τις μορφές που αναδύονται στο εσωτερικό της Ρωσίας.
Ο Draug είπε...Και φίλε Slavko όντως, χαλάρωσε λίγο. Όχι ότι έχω και καμία ιδιαίτερη αγάπη για τον ΜΚ αλλά σε κάθε περίπτωση τέτοιες κουβέντες είναι εντελώς άστοχες. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, ο "χώρος" δεν έχει την δυναμική να επηρεάσει στο ελάχιστο την κατάσταση στην Ελλάδα, ό,τι και να γράφει ο οποιοσδήποτε για την Ουκρανία δεν έχει την παραμικρή σημασία. Οπότε χαλάρωσε και γράφε τις απόψεις σου ήρεμα και με επιχειρήματα
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Γεια σου Draug, χρόνια πολλά με υγεία και δύναμη.
Στο πως θα μπορούσε η Ρωσία να υπερασπιστεί επικοινωνιακά τον εαυτό της στην Ελλάδα: Εφόσον τα περισσότερα ΜΜΕ είναι αμερικανικής ή γερμανικής επιρροής, θα μπορούσε να είναι πιο επιθετική η επικοινωνία των καναλιών που συνδέονται με τον ρωσικό παράγοντα . Για να μην θυμηθούμε τι έκαναν αυτά τα κανάλια όλα τα περασμένα χρόνια. Για παράδειγμα, ποια η διαφορά ενός καναλιού όπως του Σαββίδη, που φημολογείται ότι συνδέεται με τον ρωσικό παράγοντα, από τα υπόλοιπα παρακμιακά κανάλια; Ένα τυπικό αστικό μέσο, με life style εκτροπές ήταν (με εξαίρεση μια εκπομπή ιστορικού περιεχομένου για το 1821).
Στο θέμα της διανόησης είναι παντελώς απούσα η ρωσική επικοινωνία. Πιο πολλή ρωσική λογοτεχνία έχουμε διαβάσει και προτείνει στη Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. παρά οι φιλορωσικοί κύκλοι. Η όλη σφαίρα επικοινωνιακής προβολής της Ρωσίας στην Ελλάδα περιορίζεται σε χαμηλού επιπέδου σχήματα, όπως αυτά που προκρίνουν ο Βελόπουλος,ο Χίος κλπ.
Από την άλλη αν θεωρήσουμε βάσιμες τις πληροφορίες για την απόπειρα δημιουργίας σοβαρού δικτύου προβολής φιλορωσικής ατζέντας στην Ελλάδα, μέσω του επιχειρηματία Μαλοφεγιεφ, και πάλι ο όλος σχεδιασμός αφορούσε τα αποβράσματα της ελλαδικής αστικής τάξης. Με κάποιον απατεώνα Έλληνα εφοπλιστή πήγαν να συνεργαστούν οι Ρώσοι. Εφόσον η δομή του δικτύου θα ήταν σχεδιασμένη από καπιταλιστικά ρετάλια (και όχι απευθείας από ανθρώπους του ρωσικού κύκλου που μπορεί να ήταν δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες κλπ), το αποτέλεσμα θα είχε στον πυρήνα του α) τη βρώμα του φιλελεύθερου τρόπου σκέψης και οργάνωσης, παρά τις όποιες επιδερμικές διαφορές και β) προδιαγεγραμμένη αποτυχία εφόσον στο πεδίο της φιλελεύθερης οργάνωσης και δομής δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κανείς τους δυτικούς, σε ένα σύστημα που το δουλεύουν διακόσια χρόνια.
"Πως θα μπορούσε σε επικοινωνιακό επίπεδο να κοντράρει η Ρωσία τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, στην Ελλάδα; Το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και της πολιτικής εξουσίας είναι ταγμένα σε συγκεκριμένα κέντρα. Το σύνολο των Ελλήνων ολιγαρχών επίσης."
Εδώ όμως έχουμε το αποτέλεσμα ως αίτιο. Δλδ λες ότι η ρωσία δεν έχει δίκτυα προπαγάνδας στις ευωπαικές χώρες... επειδή δεν έχει δίκτυα προπαγάνδας στις ευρωπαικές χώρες. Θεωρητικά θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ ψωνίζουν πχ Έλληνες εργολάβους να ψωνίσει και αυτή κάνα δυο.
Ακόμη και στον Ψυχρό πόλεμος, που ο διαχωρισμός "Δύσης-Ανατολής" ήταν ακόμη πιο απόλυτος, η Ρωσία συντηρούσε ΚΚ με διψήφια ποσοστά στην Ευρώπη, τα οποία με τη σειρά τους είχαν προπαγανδιστικά μέσα (εφημερίδες, εκδοτικά, ραδιόφωνα κτλ) και επηρέαζαν πολύ κόσμο. Χώρια οι φιλοσοβιετικοί (ή τέλος πάντων αντικαπιταλιστές) διανοούμενοι τύπου Γκράμσι, Αλτουσέρ, Λούκατς κτλ. Σήμερα όμως δεν υπάρχει κάτι ανάλογο. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι η Ρωσία (εκτός του ότι δεν διαθέτει κεφάλαια για μια τέτοια προσπάθεια) αδιαφορεί για την ακτινοβολία της στη Δύση και απλά έχει βολευτεί τόσα χρόνια ως απλός προμηθευτής πρώτων υλών. Πιθανόν αυτό να χρειαστεί να αλλάξει, αν θέλει να επιβιώσει σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με το ΝΑΤΟ.
Κάτι ανάλογο και με την Κίνα, η οποία ενώ είναι οικονομικός γίγαντας (πέρασε σε ΑΕΠ τις ΗΠΑ από το '10) είναι πολιτιστικός νάνος. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε κινεζική ταινία (εννοώ ταινία γυρισμένη με κινέζικα κεφάλαια) ή διαβάσατε βιβλίο από σύγχρονο Κινέζο συγγραφέα. Πράγματι φαίνεται ότι το έχουν παρατήσει το θέμα πολιτισμός/επικοινωνία και το έχουν χαρίσει ολοκληρωτικά στις ΗΠΑ/δύση.
Ο Draug είπε...Καλησπέρα!
"Θεωρητικά θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ ψωνίζουν πχ Έλληνες εργολάβους να ψωνίσει και αυτή κάνα δυο."
Ναι αλλά τα οικονομικά μεγέθη και ο βαθμός διείσδυσης στις δομές εξουσίας δεν είναι συγκρίσιμα. Η Ρωσία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την τραγική περίοδο Γέλτσιν βρέθηκε να είναι ένας νάνος με πυρηνικά. Επί ΕΣΣΔ μιλάμε για ένα θεωρητικά τουλάχιστον πανίσχυρο κράτος, τον έναν από τους δύο πόλους του κόσμο που είχε τους πόρους και λόγω ιδεολογίας και την δυνατότητα να επηρεάζει κρίσιμες μάζες στα δυτικά κράτη. Μια Ρωσία που θα ξεκινούσε το 14' ή το 08' (όταν το φάσμα της σύγκρουσης με την δύση άρχιζε να παρουσιάζεται) να χτίσει τα δικά της δίκτυα θα έπαιζε ήδη σε απόλυτος εχθρικά ελεγχόμενο ταμπλό.
Το σχόλιό μου δεν ήταν για να δικαιολογήσω την στάση της Ρωσίας. Προφανώς πολλά θα μπορούσαν ακόμα και έτσι να γίνουν (όπως πχ υπόγεια στήριξη σε αντικαθεστωτικά κινήματα, αν και αυτό σε ένα εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον πλήρως ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ έχει ρίσκο και για τις δύο πλευρες). Η γνώμη μου είναι πως η Ρωσία μετά το 14' έκανε την ανάγκη φιλοτιμία. Αν τώρα λόγω της οριστικής ρήξης ενταθεί η απομάκρυνση από την φιλελεύθερη ιδεολογία τότε πράγματι, αν μη τι άλλο σε επίπεδο πολιτικής προπαγάνδας, είναι μοναδική ευκαιρία να απευθυνθεί στις δυτικές μάζες. Αλλά δυστυχώς δεν το θεωρώ πιθανό για αρκετούς λόγους.
Συμφωνώ μαζί σου πως αν η Ρωσία θέλει να επιβίωση πρέπει αφενός να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό τοπίο στο εσωτερικό της και αφετέρου να βρει έναν τρόπο να το προβάλει ως απάντηση στον "δυτικό" φιλελευθερισμό
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το πολυφυλετικό και πολυθρησκευτικό ρωσικό καθεστώς πως ακριβώς θα προσελκύσει τις "αντιφιλελεύθερες" δυτικές μάζες; Είναι η Ρωσία λευκή καθαρά χώρα ή μήπως έχει σοσιαλισμό; Τα ίδια ακριβώς με την παρηκμασμένη Δύση είναι. Η Ρωσία (όπως και η δύση) είναι κατάντια. Το θέμα είναι να σκεφτούμε τι μας βγάζει απο την κατάντια, αλλά και ποιοι ευθύνονται για αυτήν.
Δεν είναι καθαρά λευκή χώρα η Ρωσία. Όμως η έλλειψη καθαρότητας που της καταλογίζεις δεν οφείλεται τόσο στο διεθνισμό της ή στις μεταναστευτικές ροές. Έχει και από αυτά. Σε πολύ μικρότερο βαθμό όμως από τη Δύση. Η πολυεθνική κρατική της δομή έγκειται στο ότι είναι γεωγραφικά τεράστια και συμπεριλαμβάνει επιπλέον πληθυσμούς από τον βασικό κορμό των Ρώσων.
Έχει μεγάλη διαφορά αυτό με τη Δύση. Εσύ τι προτείνεις να κάνει για αυτό η Ρωσία; Να ξεριζώσει ανθρώπους που ζουν αιώνες στα χώματα τους; Για ποιο λόγο; Για να ικανοποιήσει αφελείς δυτικούς που νομίζουν ότι είναι εθνικοσοσιαλιστές βλέποντας τη ρωσική περίπτωση με τα γυαλιά της δυτικής μεθοδολογίας;
Να ασκήσουν φυλετική πολιτική τα δυτικά κράτη ή η Ελλάδα έχει νόημα. Να ασκήσει φυλετική πολιτική η Ουγγαρία τι νόημα έχει; Για να ψάξει ποιοι Μαγγυάροι είναι απόγονοι Γερμανών και ποιοι Μογγόλων; Δεν κολλάει παντού ο ακραιφνής φυλετισμός. Στη Ρωσία σίγουρα όχι.
Στα υπόλοιπα που γράφεις εγώ συμφωνώ.
Συγγνώμη αλλά με αυτά τα κριτήρια μήπως και η Ρωσική αυτοκρατορία μέχρι την επανάσταση των μπολσεβίκων ήταν "φιλελεύθερη"; Οι (εθνικά) Ρώσοι αποτελούν το 80-85% του πληθυσμού και δεν υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο αντικατάστασής τους, το ποσοστό τους προβλέπεται να παραμένει λίγο πολύ σταθερό σε αντίθεση με την Δύση που οι πολιτικές ελιτ έχουν θέσει ως βασικό στόχο την ραγδαία μείωση του γηγενούς πληθυσμού. Αν ενσωματώσει και τμήμα της Ουκρανίας το ποσοστό θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Οι υπόλοιποι λαοί αποτελούν κατακτημένους πληθυσμούς, ζούνε στην μεγάλη τους πλειονότητα στις δικές τους περιφέρειες όπου ζούσαν και όταν του κατέκτησαν οι Ρώσοι και έχουν σημαντική αυτονομία.
Προφανώς δεν είναι όλα ρόδινα σε αυτό τον τομέα. Προφανώς στις μεγάλες πόλεις υπάρχει συγκέντρωση πληθυσμών από διάφορες περιοχές αλλά αυτό είναι πρόβλημα που με την κατάλληλη πολιτική βούληση λύνεται εύκολα. Κάνε πάντως μια βόλτα στην Μόσχα και την Αγ.Πετρούπολη, κάνε μετά και στο Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο κτλ και έλα να πούμε για "πολυφυλετισμό".
Γράφεις "Τα ίδια ακριβώς με την παρηκμασμένη Δύση είναι". Αυτό προφανώς δεν ισχύει. Κυκλοφορώντας σε μια ρωσική πόλη δεν θα βλέπω προπαγανδιστικές αφίσες υπέρ των δικαιωμάτων των trans, δεν θα γίνεται στο 12χρονο παιδί μου υποχρεωτική δημόσια κατήχηση ύπερ των LGBTQIAKS+ ούτε θα βομβαρδίζομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ με ενοχές για το πόσο κακοί σεξιστές και μισαλλόδοξοι ήταν οι πρόγονοί μου και για το πως έχω ηθικό χρέος να δεχτώ την συλλογική αυτοκτονία του λαού μου. Στην χειρότερη για την Ρωσία περίπτωση πρέπει να παραδεχτείς αν είσαι καλοπροαίρετος οτί βρίσκεται σε πολύ λιγότερο προηγμένο στάδιο "φιλελευθεροποίησης" από την υπόλοιπη Δύση.
Όπως πολύ σωστά έγραψε κάποιος από την λέσχη πιο πάνω: "Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών". Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Γνώμη μου είναι πως η συντηρητική τάση έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια (ιδιαίτερα μετά το 14'), δεν έχει βέβαια σε καμία περίπτωση την ριζοσπαστικότητα και την ένταση που θα επιθυμούσα. Ελπίδα μου είναι να την αποκτήση με αφορμή τον πόλεμο αυτό και την διαφαινώμενη οριστική ρήξη με την "δύση" που θα αποδυναμώσει τις "φιλελεύθερες" φωνές στο εσωτερικό της.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το ασιατικό κομμάτι της Ρωσίας αποτελείται από αποικίες που αποκτήθηκαν από τα τέλη του 16ου μέχρι τις αρχές του 19 αιώνα. Το ότι οι αποικίες της (με εξαίρεση την Αλάσκα κάποτε) δεν χωρίζονται από το μητροπολιτκό κέντρο με θάλασσες -όπως στην περίπτωση των δυτικών πρώην απικοιοκρατικών αυτοκρατοριών- δεν τις κάνει λιγότερο αποικίες. Σήμερα όμως όλοι αποδέχονται την ρωσική εθνική ταυτότητα, οπότε κάθε συζήτηση περιττεύει. Ρίξε και μια ματιά στο Βερολίνο, Λονδίνο και Άμστερνταμ, που ψάχνεις γηγενή με το μικροσκόπιο, και άσε τους "σλαβομογγόλους" κατά μέρος. Οι δεύτεροι ούτε μνημόνια σου φόρτωσαν, ούτε βάζουν πληρωμένα αληταριά να σε κυβερνάνε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πάνω στο γενικά εύστοχο σχόλιο του Ρεμπούτζουλου, μια παρατήρηση. Ο "φυλετισμός" (ο κανονικός όχι ο φετιχιστικός των γκαρσονιών) δεν είναι σε καμία περίπτωση ασυμβίβαστος με ένα κράτος σαν αυτό της Ρωσίας. Φυλετική πολιτική στην περίπτωση της Ρωσίας θα ήταν μια πολιτική στοχευμένη στο να διατηρηθεί η διαφορετικότητα των διαφόρων εθνικοτήτων του κράτους (να αποφευχθεί δηλαδή ένα γενικευμένο μπαστάρδεμα στις μεγαλουπόλεις) καθώς και να διασφαλιστεί οτί η ρωσική εθνικότητα θα είναι ο "κορμός" του κράτους και αυτή που θα του δίνει τον χαρακτήρα της.
Και άσε τα γκαρσόνια να φαντάζονται ότι εθνική πολιτική είναι να χαρίσεις το 70% των εδαφών σου για να σε θεωρήσουν "λευκό κράτος" οι τελειωμένοι φετιχιστές
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Το οτι οι ασιάτες πολίτες της Ρωσίας έχουν ίσα πολιτικά δικαιωματα με τον λευκό ρωσικό λαο πως το κρινεις; Εθνική πολιτικη;
Συγγνώμη τι συζητάμε ρε φίλε, αν είναι η Ρωσία φασιστικό κράτος με θεσμό καστών και αποικίες; Προφανώς και όχι, αλλά δεν είδα και κανέναν να το λέει αυτό.
Για να σοβαρευτούμε τώρα. Οι μη εθνικώς Ρώσοι ζούνε στην μεγάλη τους πλειονότητα στις δικές τους ημι-αυτόνομες περιφέρειες. Πρόβλημα εξαφάνισης (ή έστω σημαντικής μείωσης) του εθνικώς Ρωσικού πληθυσμού δεν υπάρχει. Οπότε για τι ακριβώς συζητάμε; Άλλα είναι τα προβλήματα της Ρωσίας και αλλού οι αστοχίες του πολιτικού της συστήματος όχι στο ότι δεν είναι αρκετά "λευκή" επειδή ο μογγολος στην Σιβηρία μπορεί να ζει και
να είναι βουδιστής, κάπου έλεος.
Και τέλος πάντων τι είναι εθνική πολιτική για την Ρωσία; Να χαρίσει το 70% και βάλε των εδαφών της (μαζί με το σύνολο του ορυκτού της πλούτου); Τα άλλα για αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων κτλ καταλαβαίνεις πόσο άσχετα με την πραγματικότητα είναι. Το μόνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόβλημα είναι η εσωτερική μετανάστευση στις μεγαλουπόλεις που θα μπορούσε σταδιακά να οδηγήσει σε μια ανάμιξη των διαφόρων εθνικοτήτων. Αυτό λύνεται πανεύκολα με την κατάλληλη πολιτική βούληση.
Συμφωνώ απόλυτα για τη σημερινή ξεχαρβαλωμένη Ρωσία, η οποία ακόμη να επουλώσει από το '89. Όμως στο κάδρο υπάρχει και η πλούσια, τεχνολογικά προηγμένη Κίνα. Η παπαρηγοπούλεια τρισχιλιετης Κίνα λοιπόν , εκτός του ότι δεν επιχειρεί μια ιδεολογική διείσδυση (την οποία πιθανόν και να μη θέλει ή τη θεωρεί εκ προιμοίου ατελέσφορη) δεν προσπαθεί καν να εξάγει κάποιου είδους εθνικής κουλτούρας μέσω απλών πολιτιστικών προιόντων (ακόμα και οι χαζοταινίες με τα κουν-φου είναι από Χονγκ Κονγκ και Ν. Κορέα...)
Εδώ ακόμη και η σημερινή Γαλλία (θλιβερή σκιά του ιμπεριαλιστικού παρελθόντος της πλέον) βγάζει ταινίες, μουσική, γαλλομάθεια, κουλούρα να φύγουμε κτλ.
Περισσότερο μου φαίνεται ότι θεωρούν άνευ νοήματος μια προσπάθεια πολιτιστικής/ιδεολογικής διείσδυσης στον έξω κόσμο και όχι ότι δεν υπάρχουν τα κονδύλια για κάτι τέτοιο. Τέλος πάντων, μάλλον πολύ το ψειρίσαμε το θέμα. Χριστός Ανέστη, αδελφέ!
Στα περί φυλετισμού που αναφέρθηκαν κάποιοι σχολιαστές παραπάνω δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία. Όταν με μια μλκία που χωράει στην κωλότσεπη μπορείς να επικοινωνήσεις με όλον τον κόσμο και με δυο κλικ βγάζεις αεροπορικά εισιτήρια για κάθε γωνιά της Γης, κάποια στιγμή θα μπασταρδευτούμε όλοι. Είναι θέμα ανάπτυξης της επικοινωνίας και των μεταφορών. Μέχρι πριν 1 αιώνα χρειαζόσουν δυο μέρες για να φτάσεις Θεσσαλονίκη. Τώρα με 500 ευρώ πας στην Αργεντινή σε 19 ώρες.
Και η εύκολη λύση "θα έρθει μια φυλετική κυβέρνηση και θα λύσει το πρόβλημα" δεν παίζει ούτε με μπουνιές. Στην ψηφιακή εποχή θα χρειαζόταν ένα καθεστώς διαρκούς επιτήρησης χειρότερο από το 1984 για να διατηρήσει μια φυλετική ομοιογένεια. Λυπάμαι για το black pill. Αν βρισκόμασταν στον 19ο αιώνα ή έστω στον μεσοπόλεμο, θα υποστήριζα και εγώ ανάλογες ιδέες. Τώρα όμως δε θα καταστρέψω την ψυχική μου υγεία ποντάροντας σε μια εξαρχής μάταιη υπόθεση. Και όσοι αγωνιάτε για την επιβίωση της λευκής φυλής, φαντάζομαι έχετε από 2-3 παιδιά ο καθένας έτσι;
Με την σημείωση ότι στην "ρωσική ταυτότητα" που αναφέρεις συνυπάρχουν διαφορετικές εθνότητες διατηρώντας την διαφορετικότητά τους. Δεν μιλάμε δηλαδή για ένα μπαστάρδεμα όπου όλοι οι υπήκοοι της Ρωσίας θεωρούνται εθνικά Ρώσοι. Και την ρωσική ταυτότητα την καθορίζουν προφανώς οι εθνικά Ρώσοι.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η κριτική που κάνει η Λέσχη απέναντι στο Ρωσικό κράτος και το κυρίαρχο εκεί πολιτικό/ιδεολογικό κλίμα είναι απολύτως ορθή. Η κριτική που κάνουν τα γκαρσόνια για το ότι δεν είναι "λευκό κράτος" ή για το ότι δέχεται πολλές θρησκείες στο εσωτερικό της (λολ) είναι για γέλια (και κλάματα για το νοητικό και ιδεολογικό επίπεδο του "χώρου")
Έχει διαφορά, φίλε, να είσαι φλεφαλο. Ιδίως αν πρέπει να συγκριθούμε με τέτοιες εναλλακτικές. Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και ελπίζουμε ότι υπάρχουν εκεί έξω και άλλα παιδιά που σκέπτονται με σοβαρότητα. Φαίνεται εξάλλου από τα σχόλια.