του Αχιλλέα
Οι δυο τσέπες του ίδιου παντελονιού
Δεν ξέρω αν είναι απόρροια της αγάπης μου για τη μελέτη έργων της φανταστικής λογοτεχνίας και αστυνομικών μυθιστορημάτων, αλλά τον τελευταίο καιρό έχω μια τάση να ψάχνω θέματα που αφορούν το σκοτεινό κόσμο του πολιτικού underground. Εκεί που τα όρια ανάμεσα στην πολιτική έκφραση και στην προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών είναι δυσδιάκριτα. Σίγουρα το βίωμα εκ των έσω του πολιτικού βούρκου που (κακώς) αποκαλείται ελληνικός εθνικιστικός χώρος έδωσε ώθηση σε αυτό μου το ενδιαφέρον. Όσοι έχουν καλή εικόνα του ελληνικού εθνικιστικού χώρου γνωρίζουν ότι κατά τα τελευταία χρόνια η δράση των κυκλωμάτων που τον μοχλεύουν, που προκαλούν αλλοίωση στο νόημα του όρου «εθνικισμός» και που αμαυρώνουν την ιστορία ενός κοινωνικοπολιτικού πεδίου που κάποτε φιλοξένησε τον Ίωνα Δραγούμη και τον Περικλή Γιαννόπουλο έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα άρθρα όλο το πολιτικό παιχνίδι σε αυτό το πεδίο παίζεται για τον έλεγχο των συντηρητικών μαζών. Οι συντηρητικές μάζες πρέπει να μείνουν εγκλωβισμένες σε πολιτικά σχήματα της Δεξιάς και να μην περάσουν στον εθνικιστικό χώρο. Αυτή είναι μια από τις σημαντικότερες αποστολές των opinion leaders του αστικού κατεστημένου. Η επίτευξη του στόχου αυτού πραγματώνεται με την ανάπτυξη και χρηματοδότηση μικρών νεοδεξιών και ψευδοεθνικιστικών κομμάτων στα δεξιά της κυβέρνησης (ιδίως μετά την εξαφάνιση της ΧΑ). Επιτυγχάνεται με την ανάπτυξη και ενίσχυση ελεγχόμενων μικροομάδων του εθνικιστικού χώρου. Επιτυγχάνεται και με την εξάπλωση μιας παραφιλολογίας από bloggers, δημοσιολόγοιυς και μικρές ομάδες στον δημόσιο λόγο, η οποία χτυπά την καρδιά του ελληνικού και του ευρύτερου εθνικισμού.
Το προηγούμενο σχετικό άρθρο της σελίδας μας έγραφε Νεοδεξιοί όμιλοι, alt right παρεούλες που δημοσιολογούν στο διαδίκτυο, ψευδο-νεοναζιστές οι οποίοι υιοθετούν νεοφιλελεύθερες οικονομικές και αστικοδημοκρατικές γεωπολιτικές προσεγγίσεις, tabloids που εκφράζουν έναν gossip λαϊκισμό, αχτένιστοι γραφικοί Δεξιοί πρώην ακαδημαϊκοί που υποδύονται τους θεωρητικούς διαβάζοντας την βιβλιογραφία της ομάδας Ε, γυρολόγοι που μασκαρεύονται σε κυριλέδες φορώντας γιλέκα για να το παίζουν British style conservatives αλλά τους προδίδει το βλαχομπαρόκ απολογητικό ύφος, αποκαΐδια της Χρυσής Αυγής που υιοθετούν το νεοcon -και στις βασικές του αρχές liberal- προφίλ του «σαλβινισμού», αναδύονται ανάμεσα στις παραδοσιακά γελοίες και διαχρονικά ρευστές υπο-ομαδώσεις της ακραίας Δεξιάς, στις οποίες θα συναντήσει κανείς από θαυμαστές των Απριλιανών μέχρι παραθρησκευτικούς παραληρούντες (στους τελευταίους, εκτός των φονταμενταλιστών ορθόδοξων θα πρέπει να προστεθούν και οι φονταμενταλιστές παγάνοι) συνομωσιολόγους. Κοινοί τόποι όλων των προαναφερθέντων η προσήλωση στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο, στην ελευθερία των αγορών, σε επιδερμικής σημασίας αλλά θορυβώδεις αντι-αριστερές ζητωπατριωτικές ρητορικές και η επένδυσή όλων των παραπάνω με λίγα φραστικά και επικοινωνιακά στολίδια του εθνικιστικού λόγου, (άλλοτε συντηρητικά εθνικιστικού λόγου και άλλοτε ριζοσπαστικά εθνικιστικού λόγου, ανάλογα με την συλλογικότητα και την περίπτωση), προκειμένου να μπορέσουν να διαφοροποιηθούν προσχηματικά από τον κορμό της κύριας Δεξιάς έκφρασης.
Εκείνο που οφείλω να συμπληρώσω στην όλη εικόνα είναι ότι ανάμεσα στους παραπάνω δεν υπάρχει σε όλες τις περιπτώσεις κάποια ευθυγράμμιση αλλά έχουν σχηματιστεί δυο υποτιθέμενα αντιμαχόμενα πλαίσια. Από τη μια υπάρχουν κύκλοι νεοφιλελεύθερων (ευρωλιγούρηδων αλλά και όχι μόνο) δεξιών που εμφανίζονται με το προσωπείο του ακραιφνούς ρατσιστή χιτλερικού (ανάμεσα στους οποίους και πολλοί αλλοδαποί που χρησιμοποιούν παραπλανητικά ελληνικά προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης). Από την άλλη εμφανίζονται κύκλοι ακροδεξιών αντιφασιστών και δυτικόφιλων νεοεθνικιστών. Κάποιες φορές βλέπουμε να πηγαινοέρχονται ανάμεσά τους, ως μπαλαντέρ και της μιας και της άλλης πλευράς των υποτιθέμενων αντιμαχόμενων, αμερικανόφιλοι δημοσιοκάφροι γνωστών πρακτοροφυλλάδων. Η πρακτική των δυο «παρατάξεων» περιλαμβάνει άφθονο πολιτικό λιθοβολισμό, με τραγελαφικές αντινομίες στα επιχειρήματα και χοντροκομμένες αντιφάσεις στις συμπεριφορές, εκατέρωθεν.
Το επιζήμιο της υπόθεσης είναι η συστηματική στρέβλωση ιστορικών νοηματοδοτήσεων και προσωπικοτήτων που επιχειρείται παράλληλα και από τις δυο «παρατάξεις». Δεν είναι σπάνιο οι «νορδιστές χιτλερικοί» να παρουσιάζουν τον Χίτλερ περίπου σαν πρόδρομο της Ε.Ε και της Μέρκελ και οι «αντίπαλοί» τους ακροδεξιοί να παρουσιάζουν τον Μεταξά ως ιδεολογικό καθοδηγητή αντιφασιστικών δυνάμεων. Αν και η περίπτωση των «νεοφιλελεύθερων χιτλερικών» αγγίζει τα όρια της κωμωδίας, θεωρώ ότι δεν είναι πολύ ανησυχητική. Γιατί φαίνεται ότι οργανώνεται από χαμηλής εμβέλειας τελειωμένα πολιτικά πρόσωπα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και στην μεριά των ακροδεξιών αντιφασιστών. Εκεί το δίκτυο, πέρα από τους γυρολόγους καρνάβαλους με τα γιλέκα και τις γραβάτες, περιλαμβάνει παρατρεχάμενους της κεντρικής πολιτικής σκηνής που βρίσκονται σε υψηλότερους ορόφους της «Δεξιάς πολυκατοικίας» καθώς και στον περίβολο πρεσβειών (όχι της Παναχράντου, αλλά) ισχυρών χωρών. Ανάμεσά τους εμφανίζονται πρόσωπα σοβαροφανή, ικανά να ξεγελάσουν για μικρό χρονικό διάστημα τον καθέναν μας. Και αν ο μέσος έξυπνος και σοβαρός συμπολίτης μας μπορεί να ψυλλιαστεί τι περίπου συμβαίνει και να επιλέξει τελικά τον αληθινό εθνικισμό του Ρομαντισμού από τις ακροδεξιές ρέπλικες του πολιτικού υποκόσμου, έφηβοι και άτομα μικρότερων ηλικιών ίσως δεν τα καταφέρουν εξίσου καλά.
Έχοντας αυτά κατά νου άρχισα να ψάχνομαι σε διεθνές επίπεδο. Γρήγορα διαπίστωσα ότι το συγκεκριμένο φαινόμενο έχει την ρίζα του (που αλλού;) στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Μόνο που εκεί η χοντροκοπιά είναι σε πολλές περιπτώσεις ακόμη μεγαλύτερη. Φαίνεται ότι ο τελευταίος Έλληνας, που φέρει στο έπακρο τις παθογένειες τις μακραίωνης βαλκανικής κουλτούρας ανικανότητας υπερβάσεων, παραμένει πολιτιστικά ανώτερος από τον μέσο Αμερικανό. Αν και τελευταία δείχνει να μικραίνει η απόσταση.
Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα το εξής. Εσωτερικά αρχεία του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας (NCTC) και του FBI που διέρρευσαν πρόσφατα[1] στο Yahoo News αποκαλύπτουν ένα κακόβουλο σχέδιο των μυστικών υπηρεσιών για την μόχλευση του εθνικιστικού χώρου μέσω προώθησης δήθεν ακτιβιστικών μεθόδων οι οποίες καταλήγουν στην τρομοκρατία. Το σχέδιο συκοφάντησης του εθνικισμού περιλαμβάνει, στα αγγλοσαξονικά δεδομένα, ακόμη και την χρήση του σατανισμού σε εθνικιστικές και παραδοσιοκρατικές ομάδες ως μέσο αμαύρωσης της εικόνας του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου, έτσι ώστε να περιθωριοποιηθεί και να μην αντλήσει νέους υποστηρικτές που ενδέχεται να επιθυμούσαν να ενσωματωθούν ενεργά σε κάποιο σχήμα του.
Ένα έγγραφο με τίτλο «Το Τάγμα των Εννέα Αγγέλων και ο Ρόλος Επιρροής σε Μερικούς RMVEs (Racially Motivated Violent Extremists)»,αναφέρει ότι το Siege Network (θαυμαστές του βιβλίου του James Mason, Siege) στο Telegram αποτελεί μία ομάδα σατανιστών που ανήκουν σε ένα μυστικό τάγμα το οποίο φέρει την ονομασία «Τάγμα των Εννέα Γωνιών (O9A)». Σύμφωνα με τους αναλυτές, το O9A είναι ένα εργαλείο των μυστικών υπηρεσιών που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόκληση διχασμών, την ηθική αμαύρωση και την εξουδετέρωση των εθνικιστών. Αμερικανοί αξιωματούχοι πληροφοριών φαίνεται ότι παρακολουθούν στενά τις συντηρητικές διαμάχες στο διαδίκτυο και ελπίζουν να τις εκμεταλλευτούν.
Το FBI και το NCTC αναφέρονται συγκεκριμένα σε μια διαμάχη μεταξύ του The Daily Stormer και του AtomWaffen Division (AWD) ως απόδειξη της αποτελεσματικότητας του O9A στο να προκαλεί περισπασμούς και να κατακερματίζει τους εθνικιστές. Μερικά μέλη της AWD (AtomWaffen Division) αγκάλιασαν την βίαιη εξτρεμιστική ερμηνεία του σατανισμού του O9A, η οποία οδήγησε πολλά μέλη να αποχωρήσουν από το AWD από το 2018. Η προώθηση του σατανισμού του AWD οδήγησε επίσης ορισμένα εξέχοντα RMVE, όπως ο ιδρυτής της ιστοσελίδας RMVE The Daily Stormer, να ασκήσουν κριτική στο AWD για την ανοχή του στον σατανισμό. Αυτά είναι «μεγαλεία»! Όχι σαν τα φτωχικά ελληνικά εστιατόρια. Πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι ενώ ο Andrew Anglin αναφέρεται ως «βίαιος εξτρεμιστής με ρατσιστικά κίνητρα» στο έγγραφο, δεν έχει ποτέ κατηγορηθεί για έγκλημα και ο ιστότοπός του απορρίπτει ανοιχτά τη βία. Η έκθεση καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το O9A είναι ένα χρήσιμο μέσο για την πρόκληση διάλυσης και απομάκρυνσης μελών από διάφορες φερόμενες ή και κανονικές εθνικιστικές ομάδες.
O9A, RICU και COINTELPRO
Πριν λίγο καιρό, αποκαλύφθηκε[2] από την Daily Mail ότι η Μονάδα Έρευνας, Πληροφοριών και Επικοινωνιών του Υπουργείου Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου (RICU) είχε διεισδύσει στο «Τάγμα των 9 Γωνιών».Το RICU είναι μια μονάδα black ops[3] εμπνευσμένη από τον Ψυχρό Πόλεμο, η οποία είναι αφιερωμένη στην κρυφή χειραγώγηση του κοινού και την καταστροφή της πολιτικής αντιπολίτευσης επινοώντας λασπολογία εναντίον στοχευμένων αντιφρονούντων, δημιουργώντας περίτεχνα honeypots και ομάδες, ενώ ταυτόχρονα καθοδηγεί τη συζήτηση γύρω από αμφιλεγόμενα θέματα μέσω προπαγάνδας που διαδίδεται από δημοσιογράφους-πράκτορες.
Η μονάδα, που επανήλθε το 2007, ασχολήθηκε αρχικά με μετανάστες από χώρες της Ασίας και της Αφρικής (κυρίως επικίνδυνους για τέλεση τρομοκρατικών πράξεων μουσουλμάνους), αλλά τώρα χρησιμοποιείται εναντίον των εθνικιστών για να τους αποτρέψει από το να ασχοληθούν με την πολιτική υπεράσπιση των ιδεολογιών τους. Μέχρι στιγμής, οι φερόμενοι ως τρομοκράτες που κατηγορούνται για την ομάδα O9A καθοδηγούνται εξ ολοκλήρου από μυστικούς πράκτορες του FBI και τους πληροφοριοδότες τους, σύμφωνα με το έγγραφο που διαρρέει το NCTC.
Ο Jacob Kaderli, ένας άλλος νεαρός άνδρας, παγιδεύτηκε σχετικά πρόσφατα από μυστικούς πράκτορες του FBI[4] σε μια περίπλοκη τρομοκρατική συνωμοσία που η ομοσπονδιακή κυβέρνηση επινόησε και τον πίεσε να συμμετάσχει. Ο Kaderli ήταν μέλος του «The Base», το οποίο εκτέθηκε κατά λάθος ως FBI honeypot[5] από τους αντιπάλους του Antifa, οι οποίοι αναγνώρισαν τον Rinaldo Nazzaro, πρώην πράκτορα του FBI, ως ηγέτη του. Στη Βρετανία, οι περισσότερο εξ όσων συνελήφθησαν κατηγορούμενοι ότι είχαν επινοήσει ναζιστικά-σατανιστικά σχέδια «τρόμου» είναι έφηβοι. Πέρυσι, βρετανικά δικαστήρια καταδίκασαν ένα αυτιστικό αγόρι[6] σε σχεδόν επτά χρόνια φυλάκισης επειδή ήταν υποστηρικτής του Ο9Α και φέρεται να σχεδίαζε βομβιστικές ενέργειες. Ήταν μόλις δεκατεσσάρων ετών!
Συμμετοχή της βρετανικής υπηρεσίας ασφαλείας στο Combat 18
Ο βρετανικός παράγοντας έχει εμπλακεί σε παρόμοιες επιχειρήσεις προκειμένου να μοχλεύσει ιστορικά εθνικιστικά κόμματα της χώρας, που στελεχώνονταν από σοβαρά πολιτικά στελέχη τα οποία έγραψαν ιστορία στο μεταπολεμικό εθνικιστικό ευρωπαϊκό κίνημα και, ασφαλώς, δεν θα μπορούσαν να εμπλέκονται με γελοιότητες των μυστικών υπηρεσιών και των ανεγκέφαλων όπως η τρομοκρατία. Όταν το Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (BNP), υπό την ηγεσία του σημαντικού Άγγλου μεταπολεμικού πολιτικού John Tyndall, άρχισε να ανεβαίνει στις τοπικές εκλογές κατά τις αρχές της δεκαετίας του 1990, μια παράλληλη και αρχικά φιλική οργάνωση, η Combat 18, εμφανίστηκε περίπου την ίδια στιγμή.
Το C18 φαίνεται ότι ιδρύθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 από έναν κύκλο νεαρών που είχαν ως επικεφαλής τον Charlie Sargeant. Ο Sargeant συμμετείχε παλαιότερα στα δρώμενα του εθνικιστικού Oi! μουσικού κινήματος και αποτελούσε hooligan της εξέδρας φανατικών της Τσέλσι. Συνεργάτης του Sargent ήταν ο Αμερικανός Harold Covington. Αρχικά, ο Tyndall δέχτηκε την συνεργασία της C18, που υποσχέθηκε να βοηθήσει στην περιφρούρηση εκδηλώσεων από ομάδες «antifa» οι οποίες επιτίθονταν σε εκδηλώσεις του BNP. Ο Sargent ήταν μέλος της περιφρούρησης του Tyndall και είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του. Όμως η αρμονική σχέση διακόπηκε γρήγορα όταν η C18 άρχισε να επιτίθεται στο BNP με πρόσχημα την τυπική εθνικιστική μεταπολεμική (νεοφασιστική σύμφωνα με την επιστημονική ορολογία) του προσέγγιση. Η C18 άρχισε ξαφνικά να παπαγαλίζει θεωρίες εξύμνησης των πρακτικών της τρομοκρατίας - «άμεση δράση» όπως την αποκαλούσαν – ως μέσο επίτευξης πολιτικών σκοπών. Αργότερα, τα μέλη του C18 ξεκίνησαν μια εκστρατεία αιφνιδιαστικών επιθέσεων σε μέλη του BNP (!!). Παράλληλα η ομάδα C18 έγινε πηγή φημών και συκοφαντίας εναντίον άλλων εθνικιστών συλλογικοτήτων της βρετανικής πολιτικής σκηνή.
Το 1995, ο Tyndall έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα του BNP Spearhead, περιγράφοντας τον ανεξήγητο και προβοκατόρικο πόλεμο του C18 για να καταστρέψει το BNP[7], παρόλο που σε επίπεδο ρητορικής είχαν κοινούς αντιπάλους. Σε αυτό το άρθρο δήλωσε την πεποίθησή του ότι η C18 επηρεάστηκε από την MI5 και το Special Branch, με τη βοήθεια του FBI στην Αμερική, σε ένα τέχνασμα για να διαταράξει και να δυσφημίσει το βρετανικό εθνικιστικό κίνημα. Στα μισά της δεκαετίας του ’90 το C18 είχε γίνει πανίσχυρο. Οι περισσότεροι Βρετανοί πεζοδρομιακοί και hooligans εθνικιστές στελέχωναν τις τάξεις του. Η εικόνα που φιλοτέχνησαν για την οργάνωσή τους οι επικεφαλείς της ήταν αυτή της αυτόνομης συλλογικότητας παράλληλων πυρήνων, που ως στόχο είχε την ισοπέδωση αντιφασιστών και εθνικιστών που θεωρούνταν ήπιοι. Στα έντυπα του C18 δημοσιεύονταν διευθύνσεις και ονόματα στόχων που συνοδεύονταν από προτροπές για τον ξυλοδαρμό τους. Ο Sargent ήταν ο άτυπος αρχηγός ενώ στο εκδοτικό και το δισκογραφικό τμήμα του C18 επικεφαλής ήταν ένας παλιός μουσικός, ο Browning. Το εν λόγω δίδυμο έβαλε στο στόχαστρο τον διάδοχο του αείμνηστοy Ian Stuart Donaldson στην ηγεσία τοy Blood n Honour, τραγουδιστή του συγκροτήματος No Remorse Paul Burnley Ο τελευταίος υπήρξε θύμα των γνωστών λασπολογικών και προβοκατόρικων τακτικών του C18 και προκειμένου να αποφύγει τους κινδύνους για τη σωματική του ακεραιότητα μετανάστευσε στον σκανδιναβικό βορά απ’ όπου κατήγγειλε τις αθλιότητες του C18, παραμένοντας πιστός στην ιδεολογία του.
Αλλά φαίνεται ότι ο κόσμος των μυστικών υπηρεσιών φιλοξενεί τόσο υπανθρώπινες υπάρξεις οι οποίες έχουν στα γενετικά τους κύτταρα εγγεγραμμένη την αυτοκαταστροφή. Το C18 μετέτρεψε το Blood n Honour σε παρακλάδι του και κυριάρχησε στον βρετανικό χώρο των ριζοσπαστών εθνικιστών. Τότε ο Sargent θεώρησε ότι ήταν η ώρα να κάνει την πολιτική του κίνηση. Δημιούργησε ένα πολιτικό εθνικοσοσιαλιστικό σκέλος και θέλησε να μετατρέψει το C18 σε κόμμα παρόμοιο με τα αντίστοιχα ιρλανδικά, που είχαν πολιτικά και στρατιωτικά σκέλη (με την διαφορά ότι το «στρατιωτικό σκέλος» του C18 θα ήταν αυτό της πεζοδρομιακής τρομοκρατίας και όχι ένοπλο, εφόσον κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο για τα αγγλικά δεδομένα).
Τότε ο Sargent πληρώθηκε με το ίδιο νόμισμα. Οι πράκτορες που είχαν μαζευτεί γύρω του ήθελαν το C18 για συγκεκριμένους σκοπούς και δεν θα του επέτρεπαν να εξελιχθεί σε πολιτικό οργανισμό. Έτσι ο Browning άρχισε να λασπολογεί τον Sargent με τον ίδιο τρόπο που λασπολογούσαν τόσα χρόνια όλο τον υπόλοιπο χώρο. Ο Sargeant παρουσιάστηκε ως μαλθακός προδότης του υποτιθέμενου αληθινού εθνικοσιαλισμού (στην ουσία της παρακρατικής ακροδεξιάς). Στις συμπλοκές που ακολούθησαν ο υπαρχηγός του Sargent, μουσικός Martin Cross, οργισμένος σκότωσε τον συνεργάτη του Browning Christopher Castl. Σύμφωνα με ένα ερευνητικό κομμάτι[8] για το περιστατικό, ο Browning είπε στην αστυνομία κατά τη διάρκεια της ανάκρισης ότι είχε φίλους σε «υψηλά πόστα» και πως ήθελε να μιλήσει στο Special Branch (μια βρετανική αντιτρομοκρατική υπηρεσία).
To αποτέλεσμα ήταν ο επίδοξος φύρερ Sargent να τιμωρηθεί με ισόβια φυλάκιση ως ηθικός αυτουργός και ο Browning να συνεχίσει το «έργο του». Ασφαλώς σύντομα έγινε αντιληπτός και οι βρωμερές του πρακτικές οδήγησαν το C18 σε απομόνωση και τελική διάλυση, με το Blood n Honour να αποδεσμεύεται από την κατοχή του και να μετασχηματίζεται σε έναν αυτόνομο μουσικό οργανισμό υπεράσπισης του εθνικιστικού rock (κάθε τάσης, όχι μόνο του Oi!, ακόμη και του heavy metal). Οι υποψίες του Tyndall μάλλον επιβεβαιώθηκαν: Απ’ ότι φάνηκε ο Sargent και ο Browning υποκινούνταν πράγματι από πράκτορες, με τον πρώτο να έχει πιστέψει αφελώς ότι θα γινόταν πολιτικός αρχηγός και με τον δεύτερο να αποτελέσει κανονικό βραχίονα των μυστικών υπηρεσιών που είχε την κρατική κάλυψη στην τέλεση ποινικών αδικημάτων. Ο Browning έμεινε στο τέλος της δεκαετίας του ‘90 με μια μικρή κλίκα γύρω του, η οποία συνέχισε τις γνωστές αθλιότητες παραχάραξης της πραγματικότητας και χυδαίας συκοφάντησης αθώων ανθρώπων, δίχως ευτυχώς να τους δίνει κανείς σημασία. Ωστόσο η δουλειά για το σύστημα εξουσίας είχε γίνει. Ένα σχεδόν μαζικό νεολαιίστικο εθνικιστικό κίνημα που ζυμωνόταν στην Βρετανία κατά τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, αναλώθηκε την δεκαετία του ’90 σε παρακρατικές πρακτικές επειδή χειραγωγήθηκε από λιμοκοντόρους των μυστικών υπηρεσιών, με αποτέλεσμα να διαλυθεί χωρίς να ολοκληρωθεί σε κανονικό και σοβαρό πολιτικό κίνημα. Αν όλα αυτά σας θυμίζουν κάτι από την ελληνική πραγματικότητα μάλλον δεν πρέπει να το θεωρήσετε συμπτωματικό.
Ένα κεφάλαιο στο βιβλίο του ερευνητή Larry O'Hara το 1994, Turning Up the Heat: MI5 After the Cold War υποδηλώνει ότι η Combat 18 μπορεί να ξεκίνησε ως κανονική οργάνωση, αλλά στη συνέχεια εισχώρησαν πράκτορες και πληροφοριοδότες του MI5 για να την χρησιμοποιήσουν. Απώτερος στόχος τους ήταν να υπονομεύσουν το BNP. Αλλά και να δημιουργήσουν ένα honeypot που θα αποσπούσε τα πιο ριζοσπαστικά μέλη του Εθνικού Μετώπου και του BNP, με πρόθεση να τα εμπλέξει αργότερα σε σχεδιασμένα από παρακρατικές αρχές τρομοκρατικά σχέδια ώστε και τον εθνικιστικό χώρο να αμαυρώσουν και τα ίδια να οδηγηθούν τελικά στην φυλακή.
Όσο για τον άλλο ιδρυτή του C18, Harold Covington, εθνικιστές όπως ο William Pierce υποπτεύονται εδώ και δεκαετίες ότι ήταν πράκτορας του FBI. Ο Covington ήταν γνωστός για την εφεύρεση ψεμάτων σχετικά με εθνικιστές υψηλού προφίλ στην Αμερική και ήταν ο ίδιος που διέρρεε φήμες ότι ήταν πληροφοριοδότες της αστυνομίας, κλέφτες, ομοφυλόφιλοι, παιδεραστές, Εβραίοι καθώς και άλλα αβάσιμα κουτσομπολιά. Ο αριστερός ακτιβιστής Nick Martin υπέβαλε αίτημα στην FOIA για να δει τα αρχεία του FBI για τον Covington τον Δεκέμβριο του 2018. Η κυβέρνηση συνεχίζει να μην τα παράσχει[9]. Εάν επιβεβαιωθεί ότι και ο Covington ήταν πληροφοριοδότης, τότε το MI5 και το FBI πρέπει να συνεργάστηκαν στενά και να έχουν εμπλοκή σε αυτές τις άθλιες ραδιουργίες προκειμένου να διαλύσουν το υπόβαθρο του βρετανικού εθνικιστικού μικρόκοσμου.
Συμπέρασμα
Κοιτάζοντας αυτά τα έγγραφα και την ιστορία παρόμοιων επιχειρήσεων, θεωρώ δεδομένο ότι ομάδες όπως το O9A αποτελούν κάτι περισσότερο από μια ψυχολογική επιχείρηση που αποσκοπεί στην αποθάρρυνση των νέων ακτιβιστών. Πολλά υψηλά ιστάμενα πρόσωπα θα ήθελαν να παρουσιάσουν τους εθνικιστές ως serial killers (Charles Mason στην περίπτωση της O9A) και τρομοκράτες, οι οποίοι το μόνο το οποίο κάνουν είναι το να μισούν ακατάπαυστα. Με λίγα λόγια μια ανατρεπτική ιδεολογία βορά στα θηρία των συστημικών media[10].
Ασφαλώς η δράση των μυστικών υπηρεσιών του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού δεν περιορίζεται στον αγγλοσαξονικό κόσμο. Οι αντανακλάσεις τους αγκαλιάζουν την οικουμένη. Ζούμε σε μια εποχή που μεγάλο μέρος της πολιτικής δράσης των κυβερνήσεων βασίζεται στον σκοτεινό αυτό υπόκοσμο. Ο εθνικισμός, το κοινό περί δικαίου αίσθημα, ο πατριωτισμός, οι εθνικές παραδόσεις, η υπεράσπιση της δυνατότητας του να αρθρώνει κανείς αντίλογο στην συγκεκαλυμμένη δικτατορία της αστικής εξουσίας, βάλλονται από το σύστημα εξουσίας όχι μόνο εξωτερικά. Βάλλονται και εκ των έσω μέσω της δράσης του υποκόσμου των μυστικών υπηρεσιών. Ας το έχει αυτό στο νου του ο κάθε νεαρός που θα θελήσει να ακολουθήσει το πολιτικό μονοπάτι της απόρριψης του σάπιου πολιτικού παρόντος της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Ο πολιτικός αντίπαλος δεν είναι μόνο απέναντι. Μπορεί να φωλιάζει εκεί που κανείς δεν φαντάζεται.
[1] https://www.scribd.com/document/488625985/Order-of-Nine-Angles
[2] https://archive.is/RYcRh
[3] https://www.theguardian.com/politics/2016/may/02/inside-ricu-the-shadowy-propaganda-unit-inspired-by-the-cold-war
[4] https://national-justice.com/base-inside-fbis-newest-scary-story
[5] https://www.theguardian.com/world/2020/jan/23/revealed-the-true-identity-of-the-leader-of-americas-neo-nazi-terror-group
[6] https://www.bbc.com/news/uk-england-tyne-51022706
[7] https://noncounterproductive.blogspot.com/p/john-tyndall-on-harold-covington-and.html
[8] https://www.youtube.com/watch?v=Le2NXtCoMUM&t=234s
[9] https://www.muckrock.com/foi/united-states-of-america-10/harold-covington-fbi-file-66705/#comms
[10] https://national-justice.com/leaked-documents-suggest-fbi-and-british-intelligence-are-using-cointelpro-tactics-against?s=09&fbclid=IwAR0DT-0hwOtS1rDCgH5mbFWX73mjxqz5alUWipUG6O7pjzQ1E6AmKf9mUdo
Σχόλια:
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μπράβο Αχιλλέα. Άλλο ένα πολύ ωραίο άρθρο. Ας το διαβάσουν μήπως ξυπνήσουν κάποια κορόιδα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πολύ καλό και αναγκαίο άρθρο. Είναι μέγιστη ανάγκη και θα έλεγα σχεδόν προαπαιτούμενο για άτομα που δραστηριοποιούνται ενεργά στον εθνικιστικό χώρο να εντρυφήσουν σε τακτικές opsec και να δείχνουν σοβαρότητα και προσοχή σε διαδικτυακές επικοινωνίες, ηλεκτρονικά ίχνη κτλ. Δυστυχώς έχουμε καεί ως χώρος πολλάκις από τέτοια και πολλοί νέοι σαπίζουν λόγω απροσεξίας στην φυλακή. Δεν είναι ντροπή να λαμβάνεις κάθε δυνατή προφύλαξη όταν το κράτος και το παγκόσμιο σύστημα θεωρεί τον πολιτικό χώρο που ανήκεις ως κύριο εχθρό του
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ξέχασες να γράψεις ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του C18. Ήταν αυτό πού επέβαλε μέσα από τη δισκογραφική του εταιρεία τη μόδα των στίχων του στυλ "κάψτε τους στο Άουσβιτς", "σφάχτε τους κομμουνιστές", "βαρατε τους και ας κλαίνε" και τα συναφή. Το παλιότερο Oi! παραγκωνίστηκε και οι παραπάνω στίχοι κόλλησαν στο αγαπημένο είδος του C18, που έγινε το Hatecore. Ήταν ο πιο ασφαλής τρόπος για να φορέσει το αγγλικό εθνικιστικό κίνημα το κοστούμι που του είχε ράψει το παρακράτος (δεν εννοώ το κοστούμι του κυρ-Αλέκου😁). Φυσικά δεν παρέλειψαν και οι εγχώριοι αντιγραφείς να ράψουν αντίστοιχα κοστούμια στην Ελλάδα. Η κατάληξη γνωστή.
Ρε τι κάνει ο μακρυμάλλης Μαμούτος κάτω από την αγγλική σημαία; :-)
🎃 Αυτός έχει μπυροκοιλιά που χρειάζονται χρόνια προκειμένου να την προσεγγίσω, υπό την προϋπόθεση να θεραπευθούν τα θέματα υγείας. Οπότε χρειάζεται σεβασμός στο επίτευγμα του Άγγλου μεγάλου παλαιού.
Καταπληκτικό άρθρο παίδες. Δυστυχώς και προ ολίγων ετών είχαμε στην Ελλάδα αντίστοιχο παράδειγμα με "εθνικοσοσιαλιστική" τρομοκρατική οργάνωση και γνωρίζουμε όλοι την κατάληξη. Υπάρχει συντονισμένη από το σύστημα προσπάθεια μόχλευσης του εθνικιστικού χώρου με πολλούς τρόπους. Είτε με στημένες διαμάχες, είτε με την εκφορά παράλογων απόψεων από φυτευτούς. Όπου βλέπετε συνθήματα τύπου "Πατρίδα μου η Θούλη στα αρχιδια μου η Ελλάδα" κλπ να κρατάτε πάντα αποστάσεις. Φυσικά δεν αποκλείεται το να υπάρχουν και ψυχάκηδες οι οποίοι είναι απλώς τρελοί και όχι βαλτοί. Όπως και να έχει ζημιά κάνουν.
Ο Γιώργος είπε...Αρκετά ενδιαφέρον κείμενο που σηκώνει εποικοδομητική συζήτηση. Επί του παρόντος θα σταθώ στο σκέλος που αφορά το C18. Παραθέτω κάποιες επισημάνσεις και διορθώσεις.
1) Ο Charlie Sargent ήταν οπαδός της Τσέλσι και μέλος των Headhunters. Οπαδός της Άρσεναλ ήταν ο αδερφός του Steve (γνωστός στον χώρο με τι ψευδώνυμο Andy Saxon).
2) Ο δολοφονημένος ονομαζόταν Castl και όχι Castro. Αυτός που τον μαχαίρωσε ήταν ο Martin Cross κιθαρίστας εκείνη την εποχή των Razors Edge και παλαιότερα των Screwdriver, Brutal Attack, Empire
3) Το μόνο αρκςτά ακραίο cd που κυκλοφόρησε η ISD records (του C18) ήταν το περιβόητο Barbeque in Rostock της εκδοχής των No Remorse που είχε δημιουργήσει ο Browning ο οποίος έπαιζε κιθάρα στο σχήμα αυτό.
Ο Γιώργος είπε...4) Ο Sargent τιμωρήθηκε με ισόβια κάθειρξη ως ηθικός αυτουργός της δολοφονίας.
Κλείνοντας προσθέτω ότι το C18 αποτελεί μια σύνθετη ιστορία με ενδεχομένως διαφορετικές προσεγγίσεις. Μην μένουμε στη λογική του άσπρο-μαύρο. Θέλει ξεχωριστή και πολύπλευρη μελέτη η περίπτωση αυτή.
Γιώργο, οι διορθώσεις σου ενσωματώθηκαν στο κείμενο. Ενδεχομένως γνωρίζεις την ιστορία του βρετανικού κινήματος της δεκαετίας του '90 καλύτερα από τον καθένα στην Ελλάδα. Οπότε οι παρατηρήσεις σου είναι εξαιρετικά χρήσιμες.
Πάντως στο θέμα του C18 όσο και αν ψάξουμε να βρούμε θετικές πτυχές εφόσον το αποτέλεσμα περιελάμβανε φόνο, προβοκάτσιες και λοιπά, το πρόσημο δεν μπορεί παρά να είναι ΜΟΝΟΝ αρνητικό.
Ανώνυμε που διέγραψα το σχόλιό σου, 07:00 το πρωί ήταν η ώρα που έγραψες το συγκεκριμένο σχόλιο. Σε στρατιωτική υπηρεσία εργάζεσαι; Ή σχολιάζεις από άλλη χώρα;
Αποδείξεις να έχουμε για όσα αναφέρεις δεν μπορούμε. Δεν είμαστε συνάδελφοί σου ώστε να παρακολουθούμε ανθρώπους και να βρίσκουμε αποδείξεις. Έχουμε όμως ενδείξεις. Είναι αυτές που περιγράφει το άρθρο και πολλές ακόμη. Είναι ο προφανής σχεδιασμός σας να κερματίσετε και να αποκρύψετε την ενότητα της ιστορίας των ιδεών του εθνικισμού. Εκτός και αν, όπως έγραψε το παιδί που σχολίασε παραπάνω, είσαι απλά ηλίθιος και αναπαράγεις αυτά που θέλει το σύστημα εξουσίας. Μπορεί, όμως, να είσαι και τα δύο. Και ηλίθιος και βαλτός.
Η ατάκα "τρίτος χωματόδρομος" είναι δική μας. Ακόμη και εκεί μας αντιγράφεις και θες να μας το παίξεις αυτόνομος.
Αυτόνομος δεν είσαι. Το να ακολουθείς τις εντολές αυτονομημέων κλάδων του παρακράτους, μπορεί.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φλεφαλο άνοδος της τρίτης θέσης ποιοτικά έντυπα όπως το ένζυμο μια νέα ζύμωση μικρών ποιοτικών ομάδων απέναντι σε φετιχιστικές κινήσεις που υπήρξαν αντιγραφή του εξωτερικού και κατά τύχη αυτών που αναφέρονται στο άρθρο εισαγωγή μιας μόδας που απέτυχε σε όλα και επανέρχεται με τις ευλογίες ποιών άραγε;
Ο Γιώργος είπε...Γεια σας και πάλι. Θέλω να συμπλήρώσω τα εξής. Ο ανεπίσημος ύμνος του C18, δηλαδή το τραγούδι What Ever It Takes των Razors Edge, υπάρχει εδώ και μερικούς μήνες στο youtube. Μουσικά σκίζει! Ξέχασα χθες να γράψω ότι η μπάντα του Martin Cross τον καιρό της σύλληψής του ήταν οι Razors Edge. Στο μπάσο είναι η, όμορφη για Αγγλίδα, σύζυγος του Cross, Kelly. Δώστε έμφαση στο τελευταίο δίλεπτο του τραγουδιού. Το ηχητικό εφέ, me την αντήχηση στο A.H. που ακούγεται περίπου ενάμιση λεπτό πριν τελείωσει το τραγούδι, είναι από ρεπορτάζ του BBC για το C18.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Aνώνυμε, γράφεις για ευλογίες και θα μας κάνει καμιά επίσκεψη ο Πατριάρχης.
Γιώργο, αν είχε το κατάλληλο μπάσο και τα σωστά τύμπανα θα μπορούσε να είναι και NWOBHM.
Ανώνυμε που έγραψες το σχόλιο για τον Γιώργο. Ασφαλώς και η άποψή σου είναι σεβαστή. Δεν μπορεί, όμως, να δημοσιευθεί εφόσον ο σχολιασμός στον οποίο την εκθέτεις περιλαμβάνει υποτιμητικούς και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς. Αν θες να ασκήσεις κριτική στα πεπραγμένα του συγκεριμένου προσώπου -ή οποιοδήποτε άλλου- κάνε το με τον κατάλληλο τρόπο και με το σωστό ύφος. Τα έχουμε ξαναγράψει αυτά.
Η δική μας θέση είναι η εξής. Σαφώς μπορεί να γράφει και να σχολιάζει στο ιστολόγιό μας όποιος θέλει εφόσον το κάνει καλοπροαίρετα και έχοντας διάθεση να αναπτύξει ουσιαστικό διάλογο. Είτε είναι εθνικιστής, είτε είναι μαρξιστής, είτε είναι αναρχικός, είτε προέρχεται από οποιονδήποτε πολιτικό χώρο και κόμμα. Δεν αρνούμαστε τον διάλογο με κανέναν άνθρωπο. Φανταζόμαστε το ιδιο και εσύ.
Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να συμφωνούμε όλοι με όσα γράφονται ή να συνδεόμαστε ο ένας με τις όποιες επιλογές του άλλου. Βασικές αρχές του διαλόγου είναι αυτές. Προφανώς και είναι διαφορετικός ο χώρος της αυτονομίας, όπως σωστά γράφεις. Δεν σημαίνει όμως ότι οι αυτόνομοι πρέπει να αποφεύγουν τον διάλογο. Για ποιον λόγο, εξάλλου;
Το σημαντικότερο της υπόθεσης βέβαια είναι ότι δεν έγραψε κάτι εναντίον της λέσχης ή της αυτονομίας. Υποθέτουμε ότι του κέντρισε το ενδιαφέρον το άρθρο και θέλησε να σχολιάσει. Τα σχόλιά του ήταν γραμμένα με διάθεση για ανταλλαγή απόψεων και πληροφοριών πάνω σε θέματα μουσικής και κουλτούρας που γνωρίζει πολύ καλά. Δεν γράφτηκε κάτι υποτιμητικό για την αυτονομία, ούτε είχε σχέση με κομματικές τοποθετήσεις ο παραπάνω διάλογος. Ας μην γινόμαστε, λοιπόν, ίδιοι με τους προβοκάτορες που κράζουν ανώνυμα, σερβίροντας υπηρεσίες στο σύστημα. Θα βρίσουμε, θα σατιρίσουμε και θα ειρωνευτούμε και εμείς. Αλλά απαντώντας σε αυτούς που γράφουν για να τρολάρουν. Όχι σε αυτούς που μπορεί απλά να διαφωνούν μαζί μας ή να έχουν άλλες προσωπικές διαδρομές και απλώς μπήκαν σε ένα διάλογο για να εκθέσουν τις απόψεις τους.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Πέρα απ' όλα τα παραπάνω, που είναι αυτονόητες διευκρινήσεις σχετικά με το πως οργανώνεται ένας διάλογος, υπάρχει και μια διάσταση η οποία έχει να κάνει με την ιστορία της νεορομαντικής κίνησης. Πράγματι ο Γιώργος συνεργάστηκε με κόμματ και πρόσωπα που εμείς απορρίψαμε. Αλλά, ταυτόχρονα, υπήρξε και ένας από τους πρωτεργάτες της νεορομαντικής κίνησης (η οποία τελικά έμεινε αυτόνομη από κόμματα, εξαρχής).
Όταν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '80 ο Sun Knight ξεκινούσε να πυροδοτεί την ελληνική αυτή νεορομαντική τάση σε νεολαίστικους κύκλους μέσα από το περιοδικό Metal Hammer, ο Γιώργος και ορισμένοι ακόμη υπήρξαν οι πρώτοι "απόστολοι" και φίλοι του (ο Σταμάτης ήταν ακόμη ο πιτσιρικάς-μασκότ της φάσης). Προφανώς και θα προτιμούσαμε να είχε μείνει στο αυτόνομο underground, όπως μείναμε πολλοί από την πρώτη "νεορομαντική φρουρά" του Sun Knight, και να μην είχε συνδεθεί με τα πρόσωπα και τα σχήματα που σωστά στηλιτεύεις στο σχόλιό σου. Αν εσύ κατακρίνεις ορισμένες από τις επιλογές και τις στάσεις του μέσα στο εν λόγω κόμμα, εμείς απορρίψαμε εξαρχής τα υπάρχοντα κόμματα και θα θέλαμε να μην είχε κάνει την αρχική του επιλογή να στελεχώσει το κόμμα αυτό. Αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει και τις επιλογές του.
Η συντριπτική πλειοψηφία των παιδιών της ΦΛΕΦΑΛΟ δεν πέρασε ποτέ από κάποιο κόμμα για να έχει βιώσει αυτά που περιγράφεις στο σχόλιο. Τα κατανοούμε όμως και ελπίζουμε ότι η επιλογή μας, που δικαιώθηκε τελικά, να γίνει παράδειγμα και για άλλους ώστε να διαλέγουν τις κατάλληλες συλλογικότητες και τους κατάλληλους συναγωνιστές.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παραβλέψουμε την ιστορία. Αλίμονο αν το κάναμε εμείς αυτό. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που έδινε αρθρογραφικές μάχες στις στήλες του Metal Hammer (το οποίο εκείνη την εποχή διαβαζόταν από 50.000 αναγνώστες) για να υπερασπιστεί τον εθνικιστικό νεορομαντισμό και για να βοηθήσει να βρουν υποστηρικτές οι θέσεις του Sun Knight, απέναντι σε ροπαλοφόρους που περίμεναν κάτω απ' τα γραφεία του περιοδικού, απέναντι σε ένα όλόκληρο σύστημα μουσικής βιομηχανίας με αρθρογράφους, εταιρίες, μανατζαρέους κλπ και απέναντι σε εκατοντάδες διεθνιστές επιστολογράφους. Πρόκειται για ένα πρόσωπο που κυκλοφορούσε fanzines και εφημεριδάκια με νεορομαντικό περιχόμενο, που εξέθετε τον ευατό του ως υποστηρικτή των εθνικιστικών νεορομαντικών θέσεων σε mainstream μουσικές εκπομπές της εποχής και που, ασφαλώς, βίωνε τους κινδύνους που εγκυμονούσε για την καθημερινότητά του το να φέρει κανείς αυτή την ιδεολογική ταυτότητα.
Εφόσον εκφράζουμε την νεορομαντική κίνηση οφείλουμε να τα συγκαταλέγουμε στις όποιες αξιολογήσεις μας και αυτά (μαζί φυσικά με την απόρριψή μας για τα κόμματα και τα πρόσωπα με τα οποία συνδέθηκε ή και συνδέεται). Δημόσιο πρόσωπο ενός πολιτκού χώρου είναι. Θα κριθεί για τις επιλογές και τις πολιτικές του στάσεις. Αλλά πάντα με τον σφαιρικό τρόπο που οφείλουν να το κάνουν όσοι συμφωνούν με τις αρχές της λέσχης μας.
Καταληκτικά η ΦΛΕΦΑΛΟ δεν είναι μια ομάδα που προήλθε από κάποιο κομματικό ρήγμα. Εμείς τα απορρίψαμε τα υπάρχοντα κόμματα εξαρχής. Η ιστορία μας αφορά το πεδίο αυτό που σχηματικά αποκαλούμε "νεορομαντική φάση". Μέσα από αυτό το πρίσμα βλεπουμε τα πράγματα και αξιολογούμε πρόσωπα και καταστάσεις.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, η ανάγνωση του οποίου καθίσταται απαραίτητη ειδικά από νέους ιδεολόγους. Ως ένας όψιμος αναγνώστης σας έχω εντυπωσιαστεί από την ποιότητα της αρθρογραφίας σας και από τις ιδεολογικές σας αναλύσεις. Δυστυχώς, είστε από τις λίγες ποιοτικές εξαιρέσεις σε έναν κυκεώνα ρουφιάνων, ψυχασθενών και εμμονικών που απαρτίζουν το άθυρμα που αυτοαποκαλείται "εθνικιστικός χώρος". Είναι ολοφάνερο ότι ενώ οι συνθήκες για την ανάδυση ενός πραγματικού κινήματος είναι ιδανικές, οι παντός είδους πρακτορίσκοι και προβοκάτορες δουλεύουν υπερωρίες για να καταστήσουν την εθνικιστική ρητορική απεχθή σε κάθε εχέφρονα άνθρωπο. Ειδικά τώρα, που έχει αποκρυσταλλωθεί το δίπολο φετιχιστές νεοναζί-νεοεθνικιστές. Φυσικά, η κοινωνική πτυχή της ιδέας τίθεται σκόπιμα στο περιθώριο με ταυτόχρονη εξύψωση του "εθνικοκαπιταλισμού". Θερμή παράκληση, όταν θα έχετε τον απαραίτητο χρόνο και διάθεση, να ανεβάσετε και ένα άρθρο για τον ρόλο του συστημικού νεοφιλελεύθερου ρατσισμού που προβάλλεται από δήθεν αυτόνομες ομάδες. Αν μπορείτε να παραθέσετε κάποιους συνδέσμους για προσωπική μελέτη πάνω στο συγκεκριμένο θέμα θα ήταν μεγάλη διευκόλυνση.
Αλέξανδρος
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Αλέξανδρε, ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
Στο ζήτημα του διπόλου, τόσο οι νεοφιλελεύθεροι "ναζί" όσο και οι νεοθνικιστές, πίσω από τον φαινομενικό σαματά που προκαλούν, έχουν αρκετές συγκλίσεις. Ο "εθνο-καπιταλισμός" είναι μια από αυτές. Είναι πολύ σωστή η επισήμανση που κάνεις.
Όσον αφορά τον νεοφιλεύθερο ρατσισμό μπορεί να γράψουμε κάποια "αφιερώματα" όπως αυτά που προτείνεις. Αλλά το σημαντικό είναι ότι ήδη έχουμε ξεσκεπάσει το φαινόμενο. Κατά συνέπεια εφόσον οι αναγνώστες μας γνωρίζετε τις κεντρικές γραμμές της προβοκάτσιας, εικάζουμε ότι μπορείτε να την αναγνωρίσετε όταν χρειαστεί να την αντιμετωπίσετε. Δεν είναι δύσκολο. Καθαρό νου και να αφουγκραζόμαστε την ελληνικότητα της ουσίας μας χρειαζόμαστε. Τα ένστικτα μας προειδοποιούν.
Ασφαλώς το ιστολόγιο είναι ανοικτό τόσο σε εσένα όσο και στον κάθε αναγνώστη όταν θελήσει να εκφράσει σε κάποιο άρθρο κάτι σχετικό με τις θεματικές του.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πολύ καλό το άρθρο.
Πράγματι δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και τις τελευταίες ημέρες, η κρυφή για τον πολύ κόσμο, δημοσκοπική φυλλοροή του νεοφιλελεύθερου, διεθνιστικού, κομμουνιστολάγνου, κυβερνητικού κόμματος προς άλλους σχηματισμούς είτε εθνικιστικούς, είτε ακροδεξιούς, είτε πιο συντηρητικούς,
οδήγησε σε παρακρατικά αντανακλαστικά και μοχλεύσεις, που θέλουν να δώσουν βορά στα media τους εθνικιστές και να ξεκινήσουν ένα ιδιότυπο νέο πογκρόμ, εναντίον των Ελλήνων πατριωτών και εθνικιστών, έτσι ώστε τα πρόβατα ψηφοφόροι να ξαναγυρίσουν στο μεγάλο μαντρί.
Συγχαρητήρια στον Αχιλλέα και τη ΦΛΕΦΑΛΟ για τη δημοσίευση αυτου του αρθρου!
ONA : "Order of the Nine Angles", ελληνιστί Τάξις (Τάγμα) των Εννέα Γωνιών και ουχί "Αγγέλων" (Angels).
https://en.wikipedia.org/wiki/Order_of_Nine_Angles
Πολύ επιφανειακή, και αφοριστική, η παρουσίασίς του...
Εγώ δεν θα είμαι τόσο διαλακτικός όσο ο admin. Αρχικά όντως το "Τάγμα" ονομάζεται "Νine angles" κάτι το οποίο προκύπτει από το σύμβολο τους,οπότε το λάθος είναι όντως δικό μου.
Σε ότι έχει να κάνει με το ότι η προσέγγιση απέναντι τους είναι "επιφανειακή". Είναι όντως επιδερμική καθώς θεωρώ ότι παίζουν εξαιρετικά το παιχνίδι του παρακράτους. Οι υπηρεσίες λατρεύουν να "μαζεύουν" παρανοϊκούς ημίτρελους οι οποίοι χρησιμοποιούν βία,τρομοκρατία και perennial θεολογία για να αποδείξουν στον μέσο άνθρωπο ότι εθνικισμός σημαίνει νοσηρότητα!
Και εάν θέλεις ας γίνουμε και πιο συγκεκριμένοι και "ουχί" τόσο επιδερμικοί. Υπήρχε βίντεο στο διαδίκτυο με άτομο αυτής της σατανιστικής οργάνωσης να αυτομαστιγώνεται ακούγοντας ύμνους προς τον σατανά ενώ φορούσε full face για να κρύψει τα χαρακτηριστικά του. Επίσης ουκ ολίγες φορές άτομα αυτής της οργάνωσης έχουν πει ότι ο serial killer Charles Manson είναι... προφήτης!
Όπως καταλαβαίνεις λοιπόν υπήρχε λόγος για τον οποίο δεν ασχολήθηκα στο άρθρο, εκτενώς, με τους συγκεκριμένους ημιπαράφρονες.
Και κάτι τελευταίο, όσοι πιστεύουν στον Θεό ή στους θεούς και θεωρούν τον εαυτό τους εθνικιστή, καλό θα ήταν όταν επιλέγουν να ακολουθήσουν ένα δόγμα να δουν αν το φοβάτε το σύστημα ουσιαστικά ή αν κάνει ότι το φοβάτε αλλά από την πίσω πόρτα το προάγει μέσω της φιλοσοφίας του.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όλα αυτά καλά (δεν είμαι ο προηγούμενος σχολιαστής) και είναι προφανής ο ρόλος του O9A (ειδικά μετά τα στοιχεία που έχουν διαρρεύσει), αλλά η "perennial θεολογία" που κολλάει;
Καλησπέρα. Σε ότι έχει να κάνει με το perennialism. Το να πιστεύουμε ότι όλες οι θρησκείες έχουν μια δόση αλήθειας ή μια κοινή ρίζα δεν είναι κακό. Είναι και κάτι που χρησιμοποιήθηκε στον απολογητισμό από την αρχαιότητα ακόμη. Χαρακτηριστικά το είχαν χρησιμοποιήσει οι Στωικοί φιλόσοφοι για να αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού. Την ίδια επιχειρηματολογία χρησιμοποίησε μέχρι και ο Thomas Aquinas.
Τώρα τι εννοούσα χρησιμοποιόντας τον όρο υποτιμητικά στην παραπάνω απάντηση. Είναι γνωστό ότι η Sophia perennis χρησιμοποιείτε κατά κόρον από Στοές, οι οποίες όλοι ξέρουμε τι έχουν ως απώτερο σκοπό. Ας μην ξεχνάμε το 1789 και την Γαλλική επανάσταση η οποία ήταν δημιούργημα των Στοών της Γαλλίας (πλέον αυτό αναφέρεται μέχρι και στην Britannica!). Για αυτό και έδωσα ένα αρνητικό πρόσημο στον όρο!
Ο Ανώνυμος είπε...Καλησπέρα Αχιλλέα, ευχαριστώ για την απάντηση. Θα διαφωνήσω με την σύνδεση perennialism και στοών όπως την εννοείς. Από πού προκύπτει κάτι τέτοιο; Προσωπικά αναφέρομαι με τον όρο στην σχολή σκέψης με εκπροσώπους όπως ο Guenon, o Evola, o Schuon κτλ.
Οι "στοές", ίσα ίσα, που έχουν μια αντίληψη αντιδιαμετρικά αντίθετη με αυτή της παραδοσιακής σχολής, αντίληψη που μας θέλει να βρισκόμαστε στην εποχή της "φώτισης", της απελευθέρωσης της ανθρωπότητας κτλ. Πολέμησαν δε κάθε ίχνος ευρωπαϊκής παράδοσης με αποκορύφωμα και σημείο καμπής την γαλλική επανάσταση, όπως σωστά γράφεις.
Ο Αχιλλέας είπε...Ήμουν σίγουρος ότι θα μου ανέφερες τους τραντισιοναλιστές! Χαχα! Λοιπόν, ναι συμφωνώ. Όντως ο Guenon και ο Evola ήταν σοβαροί φιλόσοφοι και perennialists αλλά και αυτοί κατά εμέ είχαν κάποια θέματα τα οποία ξεκινούσαν από τις απόψεις τους στην θεολογία. Ας πούμε ο Evola είχε γράψει πολύ θετικά λόγια για τον Aleister Crowley λέγοντας χαρακτηριστικά ότι το ιταλικό φασιστικό καθεστώς λειτούργησε μικρόνοα διώχνοντας τον από την Ιταλία.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει αντικειμενική αλήθεια η οποία βρίσκεται σε μια συγκεκριμένη θεολογία και σε μια παράδοση. Βέβαια σίγουρα μελετάω και σέβομαι την διαφορετική άποψη σημαντικών προσωπικοτήτων όπως οι φιλόσοφοι που ανέφερα.
Ο/Η Αναγνώστης είπε...@ Αχιλλέα
Χωρίς να θέλω να βγω εκτός θέματος, να σε ενημερώσω ότι ο Charles Manson δεν ήταν serial killer, για την ακρίβεια σε ολόκληρη την ζωή του δεν σκότωσε ποτέ κανέναν.
Φυσικός αυτουργός δολοφονιών δεν ήταν. Ηθικός ήταν. Είχε διαπράξει και άλλες εγκληματικές πράξεις. Ιδεολογικά είχε στο κεφάλι του τον συνηθισμένο αμερικανικό αχταρμά. Μέχρι και με τη σαϊεντολογία ήταν ανακατεμένος.
Συμπερασματικά σκατά στην made in USA (ιδίως την μεταπολεμική) σκέψη. Αλλοιώνει τα πάντα. Την πολιτική πράξη, τους όρους. Τους όρους συντηρητισμός, εθνικισμός κλπ τους αντιλαμβάνεται αλλιώς απ' ότι η δική μας ηπειρωτική σκέψη. Δεν είναι απίθανο όσο προχωρά η παγκοσμιοποίηση και ο αμερικανισμός να δούμε στην Ευρώπη αντανακλάσεις της αμερικανικής παρακμής. Ας θυμηθούμε στον ψυχάκια Νορβηγό. Εγώ και τα φαινόμενα εστιατορίων, χιτλερικών νεοφιλελε και νεοδεξιών κυρ-Αλέκων, ως εκδοχές της παρακμής που προκαλούν οι επιδράσεις και οι πρακτόρικες παρεμβάσεις του αμερικανισμού τα αντιμετωπίζω.
@Banshee
Κάνεις λάθος. Ο φυσικός αλλά και ηθικός αυτουργός των εγκλημάτων ήταν ο Charles Tex Watson ο οποίος ζούσε περιστασιακά στο Spahn Ranch και ήταν χρήστης αλλά και έμπορος ναρκωτικών. Η όλη θεωρία ότι ο Manson ήταν ο ηθικός αυτουργός προέρχεται από το σενάριο "Helter Skelter" που σοφίστηκε ο διαπλεκόμενος Αμερικανός εισαγγελέας Vincent Bugliosi στον οποίο είχε ανατεθεί η συγκεκριμένη υπόθεση προκειμένου να την κουκουλώσει. Αυτός κατασκεύασε και το βλακώδες σόφισμα του "Helter Skelter" σύμφωνα με το οποίο ο Manson ήταν δήθεν ένας παραθρησκευτικός ηγέτης που είχε κάνει πλύση εγκεφάλου σε κάποια άτομα προκειμένου να ξεκινήσουν έναν φυλετικό πόλεμο. Το "Helter Skelter" μπάζει από παντού και έχει υποδομηθεί ως δικαστική απάτη εδώ και δεκαετίες πράγμα που γνωρίζουν όσοι έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα.
Ο Αχιλλέας είπε...Αν και με κάλυψε ο Banshee θα σου απαντήσω επειδή μου απευθύνθηκες. Όντως ηθικός αυτουργός ήταν και όχι φυσικός.
Βέβαια βάσει της ερευνας του Αμερικανού Jay Dyer ο Manson υποτίθεται πως καυχιόταν ότι είχε σκοτώσει και θάψει αρκετά άτομα στην έρημο. Λογικά αυτό το έκανε ανάμεσα στις σημαντικότατες δουλειές που είχε. Δηλαδή το να είναι νταβατζής και να δίνει υποχρεωτικά παραισθησιογόνα στους ακολούθους του όσο τους έκανε πλύση εγκεφάλου!
Υπάρχει καλό και κακό και ο Manson ήταν ξεκάθαρα κακός!
Σου έδωσα το benefit of the doubt στην αρχή αλλά τελικά κακώς το έκανα.
Λοιπόν, αυτά που αναφέρεις είναι ακριβώς τα λόγια του Nikolas Schreck των Radio Werewolf. Αυτός, γνωστός σατανιστής, και η γυναίκα του η Zeena Lavey, η κόρη του πασίγνωστου σατανιστή Anton Lavey, δεν είχαν αφήσει trash TV show και ραδιοφωνική εκπομπή στην οποία να μην είχαν αναφέρει ακριβώς αυτά που γράφεις. Μάλιστα ο Schreck είχε γράψει ολόκληρο βιβλίο για το πως η δίκη του παράφρονα Manson ήταν μια στημένη επιχείρηση.
Οι άνθρωποι που γνωρίζουν για τα παραπάνω συνήθως δεν το κάνουν για τους λόγους που το κάνω εγώ, δηλαδή επειδή θέλουν να έχουν μια σφαιρική άποψη, αλλά επειδή πιστεύουν ότι αυτά τα πράγματα έχουν οποιαδήποτε σχέση με τον εθνικισμό.
Υποθέτω ότι κάθε δεκαπεντάχρονο βλέποντας τον Manson να πηγαίνει στο δικαστήριο με μια σβάστικα ανάμεσα στα φρύδια του σκέφτεται πόσο cool είναι. Αλλά μάγκες σας έχω νέα, ούτε cool είναι, ούτε δεκαπέντε χρονών είμαστε.
Σταματήστε να αναμασάτε την προπαγάνδα που προσπαθεί να μας περάσει ο αμερικανικός παράγοντας για το τι είναι ο εθνικισμός.
Ο εθνικισμός δεν είναι νοσηρότητα, δεν είναι μίσος, δεν είναι οι εθνικιστές του Hollywood. Ο εθνικισμός είναι κοσμοθέαση, είναι αγάπη, είναι φωτιά!