1) Άλλη μια εκκωφαντική αποτυχία της ελλαδικής εξωτερικής πολιτικής προσπαθούν να αποκρύψουν τα ΜΜΕ. Οι ΗΠΑ έδειξαν ότι δεν στηρίζουν την πολυδιαφημισμένη πρόταση για την κατασκευή του αγωγού EastMed. Με non paper του State Department προς την ελληνική κυβέρνηση, με τυπικό αποδέκτη τον Γενικό Γραμματέα Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Εξωστρέφειας του ΥΠΕΞ Γιάννη Σμυρλή, οι ΗΠΑ γνωστοποιούν την άρνησή τους να στηρίξουν τον εν λόγω αγωγό. Αντίστοιχο non paper έχουν στείλει οι ΗΠΑ στο Ισραήλ και στην Τουρκία. Ο αγωγός είχε παρουσιαστεί από τους γεωπολιτικούς αναλυτές των συστημικών ελλαδικών κομμάτων ως ένα έργο που θα εδραίωνε τα συμφέροντα του ελληνικού παράγοντα στην περιοχή. Αν και αυτό το επιχείρημα χωρούσε πολλή συζήτηση, καθώς η Ελλάδα θα γινόταν κόμβος μεταφοράς ενέργειας και όχι χώρα που θα εκμεταλλευόταν τους ενεργειακούς της πόρους, το επιχείρημα του «εθνικού συμφέροντος» που πρόκριναν τα ΜΜΕ και τα συστημικά κόμματα δεν άφηνε περιθώρια για ενστάσεις. Να, λοιπόν, που οι φανφάρες των ψευτο-πατριωτών της φιλελεύθερης ιδεολογικής ηγεμονίας αποκαλύφθηκαν για άλλη μια φορά κενές περιεχομένου.
Οι ΗΠΑ στο non paper, αιτιολογώντας τη θέση τους, υποστήριξαν ότι ο αγωγός μπορεί να αποτελέσει εστία έντασης στην ανατολική μεσόγειο. Στην ουσία οι Αμερικανοί υιοθέτησαν το επιχείρημα της Τουρκίας. Οι ελληνικές θέσεις αγνοήθηκαν και οι σύμμαχοι της ελλαδικής φιλελεύθερης φαυλότητας ενστερνίστηκαν πλήρως την τουρκική επιχειρηματολογία. Ακόμη πιο αρνητικός στην κατασκευή του αγωγού ήταν ο γερμανικός παράγοντας. Ενώ και το άμεσα εμπλεκόμενο Ισραήλ δεν είχε καταστήσει όλα αυτά τα χρόνια σαφή την θέση του.
Στον εν λόγω αγωγό οι ελλαδικές κυβερνήσεις είχαν βασίσει μια προπαγάνδα για εσωτερική κατανάλωση, η οποία αναπαρήγαγε φληναφήματα περί της αύξησης της γεωπολιτικής δυναμικής της χώρας μας, περί ιστορικής συμμαχίας με το Ισραήλ και την Αίγυπτο και περί απομόνωσης της Τουρκίας. Ο Νίκος Δένδιας μάλιστα είχε παρουσιαστεί ως μέγιστος διπλωμάτης, πράγμα που είχε ενοχλήσει ακόμη και την οικογένεια Μητσοτάκη (η οποία με δικτατορική εμμονή ηγετίσκου υποσαχάριας χώρας απαιτεί την μονοπώληση της mediακής προβολής). Τώρα, όμως, τα ψέματα τελείωσαν. Το μέλλον του EastMed είναι αβέβαιο. Το ίδιο και ο νόμος Μανιάτη για τα εξωτερικά όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Η Ελλάδα είναι περιορισμένη στα έξι ναυτικά μίλια χωρίς να ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα.
Όλα αυτά την ώρα που η χώρα μας έχει εκχωρήσει στις ΗΠΑ, ουσιαστικά άνευ όρων, τμήματα της ελληνικής επικράτειας για στρατιωτικές βάσεις που στρέφονται κατά της Ρωσίας, έχει αποδυναμώσει την ελληνική αεράμυνα αποστέλλοντας μια μοίρα Patriot στην Σαουδική Αραβία κι έχει αρνηθεί μικρότερης δυναμικής αντίστοιχη βοήθεια στην Γαλλία. Αναμένεται πλέον και η θέση της Ε.Ε. για το ζήτημα του Eastmed. Αν και με την Γερμανία πρωταγωνίστρια φαίνεται δύσκολο να υπάρξει κάποια σοβαρή αντίθεση στα σχέδια της Τουρκίας.
Η δική μας θέση ήταν εξαρχής επιφυλακτική. Γιατί ο εν λόγω σχεδιασμός μπορεί να άφηνε την Τουρκία εκτός της διέλευσης, αλλά έδινε τον πρώτο λόγο στο Ισραήλ. Και αυτό ήταν πρόβλημα. Γιατί και το Ισραήλ είναι μια χώρα με ανταγωνιστικά προς την Ελλάδα συμφέροντα στην περιοχή της ανατολικής μεσογείου, ασχέτως αν οι προβεβλημένοι καθηγητές γεωπολιτικής δεν τολμούν να το πουν. Αλλά κυρίως γιατί είναι σχεδόν απίθανο να ανατραπούν συσχετισμοί και σχέσεις που έχουν οικοδομηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Αυτές οι σχέσεις δένουν το Ισραήλ, τον δυτικό παράγοντα και την Τουρκία σε ένα πρώτο φόντο (ασχέτως των πρόσκαιρων διαφορών με την εκάστοτε τουρκική ηγεσία). Ενώ για την Ελλάδα υπάρχει ένας ρόλος δευτεραγωνιστικός (για να μην πούμε κομπάρσου).
Η χώρα μας θα πετύχει την γεωπολιτική της αναβάθμιση μόνο αν διαμορφώσει συμμαχίες που θα οδηγήσουν στην ανατροπή των δεδομένων συσχετισμών. Δεν παραβλέπουμε ασφαλώς ότι η απόπειρα ανατροπής των συσχετισμών δεν θα μείνει αναπάντητη από τις ΗΠΑ και την Ε.Ε. και ότι εγκυμονεί κινδύνους. Κινδύνους μεγαλύτερους από την διαδοχική απόδοση καρπαζιών στην ελληνική εξωτερική πολιτική, η οποία έχει καθιερωθεί μέχρι σήμερα. Αλλά εκεί έγκειται η επιλογή του καθενός μας. Εμείς οφείλουμε να διεκδικούμε το καλύτερο ακόμη κι αν φαντάζει ακατόρθωτο. Είναι μέρος της ιδεολογίας και της κοσμοθεώρησής μας. Ας αφήσουμε τους εστιάτορες και τα γκαρσόνια τους να υπερασπιστούν λυσσαλέα τον ρόλο του καρπαζοεισπράκτορα για την χώρα μας και τους «ιρσαηλινο-δυτικούς συμμάχους».
2) Η νίκη του Ανδρουλάκη στις εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ είναι διδακτική για ένα σημαντικό λόγο. Είχαμε γράψει εξαρχής ότι η γερμανική πρεσβεία και το «σύστημα Σημίτη» έτρεχαν σ’ αυτή την κούρσα διαδοχής με δύο άλογα. Τον Ανδρέα Λοβέρδο και τον νυν πρόεδρο του ΚΙΝΑΛ. Αντιθέτως ο αμερικανικός παράγοντας είχε μόνο τον Γιώργο Παπανδρέου στο κάδρο των απόλυτα ευνοούμενων. Το mediaκό σύστημα, με την συναίνεση της οικογένειας Μητσοτάκη, προώθησε τους δυο «σημιτικούς» υποψηφίους. Ο ένας τελικά νίκησε. Στη συγκεκριμένη περίπτωση η όλη συμπεριφορά της ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας χρίζει προσεκτικής ανάλυσης.
Ήδη αρκετά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος άσκησαν κριτική στην στρατηγική αυτή της οικογένειας Μητσοτάκη. Αν εκλεγόταν ο Γιώργος Παπανδρέου ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχανε πολλά παπανδρεϊκά στελέχη και ψηφοφόρους. Αντιθέτως, τώρα, οι πρώτες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η δημοσκοπική άνοδος του ΚΙΝΑΛ βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στον επαναπατρισμό κεντρώων ψηφοφόρων που κατά τις τελευταίες εκλογές ψήφισαν Νέα Δημοκρατία. Ο Μητσοτάκης συναίνεσε στην υποστήριξη ενός αρχηγού που του κλέβει ψήφους από το αγαπημένο του ακροατήριο του πολιτικού κέντρου, υποστηρίζουν εύλογα κάποια καραμανλικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Αγνοούν όμως ότι η στρατηγική δεν είναι αριθμητική. Είναι κάτι υπέρτερο και βαθύτερο. Όπως αγνοούν και ότι η πολιτική μάχη δεν περιορίζεται στις εμφανείς κοινοβουλευτικές δυνάμεις. Η πολιτική μάχη είναι μια μάχη ανάμεσα σε ελίτ που συνήθως δεν φαίνονται και συντονίζονται με -ή συντονίζουν τις- κομματικές δυνάμεις.
Ο Μητσοτάκης συναίνεσε στην εκλογή ενός αρχηγού που πρόσκειται στην ίδια ελίτ με τον ίδιο. Στην ελίτ του «συστήματος Σημίτη», που είναι οργανικό μέρος της γερμανικής πρεσβείας και αποδέχεται την στρατιωτική υπαγωγή στην αμερικανική ομπρέλα. Σε αντίθεση με τον Παπανδρέου που έδινε όλες τις προτεραιότητες στον αμερικανικό παράγοντα. Το «σύστημα Σημίτη» εγκολπώνει τόσο την μητσοτακική όσο και την σαμαρική πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας. Υπάρχει κανείς που να πιστεύει στα σοβαρά ότι αν δεν είχε δοθεί η «γερμανική ευλογία» θα συμμαχούσαν οι παλιοί εχθροί Μητσοτάκης και Σαμαράς, θα έχανε ο Μεϊμαράκης τις εσωτερικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας και θα γίνονταν υπουργοί γραφικοί τύποι όπως οι Βορίδης, Γεωργιάδης και Πλεύρης; Ας είμαστε σοβαροί.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν εννοώ μόνο ότι ο Μητσοτάκης υποστήριξε τον Ανδρουλάκη γιατί εκτέλεσε μια συγκεκριμένη εντολή της πολιτικής ελίτ στην οποία ανήκει. Εννοώ ότι έκανε την επιλογή που ευνοεί την ιδεολογία του. Ο Ανδρουλάκης μπορεί να του κλέψει ορισμένες ψήφους. Αλλά θα τις μεταφέρει σε ένα κόμμα που η ηγεσία του έχει την ίδια ιδεολογία με τον Μητσοτάκη. Δεν θα φύγουν από το πλαίσιο στο οποίο γίνεται κατανοητός ο φιλελευθερισμός από τους ανθρώπους που υπάγονται στην γερμανική επιρροή. Αντίθετα αν νικούσε ο Παπανδρέου μπορεί ο δεύτερος σε εκλογικά ποσοστά ΣΥΡΙΖΑ να έχανε ένα μέρος των στελεχών και των ψηφοφόρων του. Αλλά αυτοί θα δυνάμωναν ένα κόμμα του οποίου η ηγεσία θα είχε παρόμοιες αντιλήψεις, επί του φιλελευθερισμού, με αυτές του Τσίπρα. Τόσο για τον Μητσοτάκη όσο και για την ελίτ του «συστήματος Σημίτη» -και για την γερμανική πρεσβεία ασφαλώς- είναι προτιμότερο να έχουν απέναντι έναν πολυσυλλεκτικό και δυσκίνητο ΣΥΡΙΖΑ του 25 με 30% από έναν πιο συμπαγή ΣΥΡΙΖΑ του 20% δίπλα σε ένα παπανδρεϊκό ΚΙΝΑΛ του 13-15%. Σε ένα τέτοιο σενάριο και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε επανακτήσει λίγη από την παλιά του αριστερή ευελιξία (αποβάλλοντας το βάρος κεντρώων στελεχών κι επαναφέροντας παλιές, επικίνδυνες -για την επιδιωκόμενη από τον γερμανικό παράγοντα σταθερότητα- πεζοδρομιακές τακτικές, που η πολυσυλλεκτικότητα δεν του επιτρέπει) και το ΚΙΝΑΛ θα φάνταζε αρκετά μεγάλο ώστε να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Η ιδεολογική κυριαρχία του τρόπου με τον οποίο εφαρμόζει τον φιλελευθερισμό η προσκείμενη στο «σύστημα Σημίτη» ελίτ θα κινδύνευε από την ελίτ που αντιλαμβάνεται τον φιλελευθερισμό με όρους της αμερικανικής αριστεράς.
Τα κόμματα είναι συγκεντρώσεις ισχύος. Η ελίτ είναι μήτρες στις οποίες γονιμοποιείται αυτή η ισχύς. Και ο σχεδιασμός για την επόμενη μέρα στην δυστοπική γερμανοκρατούμενη Ελλάδα ενδεχομένως να προϋποθέτει ισχυρές συγκυβερνήσεις ελεγχόμενες από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο. Πως θα επιτευχθεί ο εν λόγω στόχος αν δεν προετοιμαστεί από τώρα το έδαφος;
3) Όπως διαβάσαμε στα blogs η περίφημη ιδιωτικοποίηση του Αστέρα Βουλιαγμένης που πραγματοποιήθηκε έναντι ευτελούς τιμήματος σε σχέση με την αξία της γης, οδηγείται σε μια ακόμη αρπαχτή που εγκυμονεί κινδύνους για το περιβάλλον. Το μνημονιακό ελλαδικό κράτος των ψευτοπατριωτών της Δεξιάς επιχορηγεί τους νέους ιδιοκτήτες του Αστέρα, δηλαδή το Apollo investments Fund στο οποίο συμμετέχουν δυο κρατικά funds από το Άμπου Ντάμπι, το Κουβέιτ, η τουρκική Dogus (F. Sahenk) καθώς και εταιρείες σαουδαραβικών συμφερόντων (συμμετέχει και ο Bill Gates στο σχήμα). Όμως αυτοί αντί να φέρουν όσα υποσχέθηκαν προς το παρόν προκαλούν μερικές αλλοιώσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Η μπίζνα είχε αρχίσει επί των ημερών του «οικολογικού» ΣΥΡΙΖΑ αλλά συνεχίστηκε και με τους «ζητωπατριώτες», οι οποίοι με πρόσχημα τον covid επιχορήγησαν το επενδυτικό εγχείρημα με μερικά ακόμη εκατομμύρια. Τουλάχιστον οι «οικολόγοι» είχαν εξασφαλίσει κάποιες οικονομικά συμφέρουσες εγγυήσεις. Οι θιασώτες της ελεύθερης αγοράς, «ζητωπατριώτες» της ΝΔ, δεν μπήκαν σε τέτοιες γραφειοκρατικές λεπτομέρειες. Σύμφωνα με την οικονομική κατάσταση του Αστέρα η εταιρεία έλαβε σε δύο δόσεις (Αύγουστος- Δεκέμβριος 2020) ομολογιακό δάνειο 22 εκατομμυρίων ευρώ, με εγγύηση κατά 80% του Ταμείου Εγγυοδοσίας. Για το δάνειο δεν απαιτήθηκαν πρόσθετες εξασφαλίσεις με ακίνητα, όπως έλαβαν προηγουμένως (2017) οι ελληνικές τράπεζες όταν χρηματοδότησαν τους επενδυτές με 265 εκατομμύρια ευρώ.
Τα 22 εκατομμύρια θα χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή μαρίνας στην οποία θα ελλιμενίζονται 90 και πλέον megayachts. Η γνωμοδότηση του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας αναφέρει ότι τα έργα περιλαμβάνουν τα εξής δεδομένα:
-Ο υφιστάμενος προσήνεμος μόλος θα καθαιρεθεί και θα ανακατασκευαστεί εξ ολοκλήρου, με πλάτος μεγαλύτερο κατά 20 μέτρα τουλάχιστον και μήκος μεγαλύτερο κατά περίπου 178 μέτρα.
– Ο υπήνεμος μόλος θα επεκταθεί κατά 134 μέτρα.
–Στο ακρομόλιο θα κατασκευαστεί ελικοδρόμιο.
–Στη χερσαία ζώνη θα αποψιλωθούν 4 στρέμματα υψηλόκορμης βλάστησης πεύκης, θα δομηθούν επιφάνειες 4.800 τ.μ. και θα ανεγερθούν -μεταξύ άλλων- κτίρια για καταστήματα και γραφεία ύψους μέχρι 8,5 μέτρων.
–Θα κατασκευαστεί υπόγειος χώρος στάθμευσης 8.000 τ.μ. και 410 θέσεων. Σύμφωνα με το Επιμελητήριο, το έργο «θα αλλάξει ριζικώς και επί τα χείρω το τοπίο του όρμου Ζωστήρος και θα προκαλέσει μετά βεβαιότητας διαβρωτικά φαινόμενα στις αμμώδεις ακτές κολύμβησης».
Επιπλέον τα πλοία κατά την διαδικασία του αφερματισμού (αφαίρεση έρματος των πλοίων) θα αποθέτουν τα απόβλητα τους στην θαλάσσια περιοχή της Βουλιαγμένης.
Οι κάτοικοι της Βουλιαγμένης προσέφυγαν με αίτηση ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των υπουργείων Τουρισμού, Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Στις 18 Νοεμβρίου 2021 κατέθεσαν και αίτηση ασφαλιστικών μέτρων. Ασφαλώς όλοι εμείς, που αρεσκόμαστε στην κολύμβηση και απολαμβάνουμε την ομορφιά της περιοχής συχνά, είμαστε στο πλευρό των κατοίκων. Η οικολογική συνείδηση είναι μέρος της ιδεολογίας των ρομαντικών εθνικιστών και παραδοσιοκρατών. Ιδίως σήμερα αυτό πρέπει να τονιστεί, γιατί τα ευρωπαϊκά «οικολογικά κινήματα» έχουν εκφυλιστεί σε ουρές του φιλελεύθερου κέντρου.
4) Είναι γνωστό ότι οι μνημονιακές κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας (Σαμαρά και Μητσοτάκη) χρησιμοποιούν μεθόδους των μυστικών υπηρεσιών για να φιμώσουν κάθε αντιπολιτευτικό λόγο. Κάθε κοινωνική κίνηση που εκφράζει λόγο αντίθετο με αυτό της μνημονιακής εξουσίας αρχικά εντοπίζεται από ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών και στη συνέχεια γίνεται ανάθεση της αντιμετώπισής της με προβοκατόρικους τρόπους στους εξειδικευμένους πυρήνες επαγγελματιών προβοκατόρων και διαδικτυακών τρολ. Στον «χώρο» αυτόν το ρόλο έχουν αναλάβει οι «εστιάτορες και τα γκαρσόνια», που έχουμε ξεσκεπάσει. Σε περιπτώσεις ευρύτερου δημοσίου ενδιαφέροντος οι κυβερνητικοί μηχανισμοί προβοκάτσιας λειτουργούν σε υψηλότερη ένταση.
Τα πρόσφατα παραδείγματα εισβολής της τηλεπερσόνας Σάσας Σταμάτη σε θεατρική παράσταση του αριστερού ηθοποιού Ζαραλίκου και του επικοινωνιακού βομβαρδισμού που δέχεται καθημερινά η εκπομπή Ράδιο Αρβύλα στα social media από «ανώνυμα» προφίλ είναι χαρακτηριστικά. Οι μηχανισμοί του Δημητριάδη (ανιψιού του Μητσοτάκη, που είναι υπεύθυνος για την επικοινωνιακή στρατηγική της κυβέρνησης) έχουν ως σκοπό να εξαφανίσουν κάθε δημόσιο λόγο που είναι επικίνδυνος όχι μόνο για την κυβέρνηση αλλά και για την ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελεύθερου μνημονιακού μπλοκ. Το παιχνίδι των εντυπώσεων είναι σημαντικό και οι κυβερνώντες το γνωρίζουν καλά. Στην μνημονιακή, συγκεκαλυμμένα δικτατορική, συνθήκη της εποχής μας ακόμη και η θεατρική σάτιρα αντιμετωπίζεται ως λαϊκισμός που δεν χωρά στα «ευρωπαϊκά πρότυπα» τα οποία καθιέρωσε η καλβινιστικά καπιταλιστική ιδεοληψία της μερκελικής Γερμανίας.
Ασφαλώς και δεν αρεσκόμαστε σε αρκετές εκδοχές του post modern χιούμορ που υιοθετούν οι Ράδιο Αρβύλα και ο Ζαραλίκος. Αλλά αυτό είναι άσχετο με την αντιμετώπισή τους από τους πράκτορες της εξουσίας. Διαβάζουμε τις συντονισμένες επιθέσεις ανώνυμων trolls και επωνύμων δημοσιογράφων, οι οποίοι δηλώνουν αγανακτισμένοι με την υποτιθέμενη απάθεια των συντελεστών της γνωστής σατιρικής εκπομπής. Εμείς απ’ την μεριά μας διερωτόμαστε γιατί δεν αγανακτούν για όλα όσα έχουν κάνει τόσα χρόνια -και εξακολουθούν να κάνουν καθημερινά- οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Προφανώς και το προφίλ των Ράδιο Αρβύλα είναι στραπατσαρισμένο. Προφανώς και θα πρέπει να βρεθούν νέοι κι άφθαρτοι παρουσιαστές που θα σατιρίζουν την άθλια νεοφιλελεύθερη εξουσία. Αλλά αυτό δεν είναι δουλειά των ίδιων των συντελεστών της εκπομπής.
Δηλαδή, τι θέλουν αυτοί οι «έγκριτοι» δημοσιογράφοι και τα μνημονιακά trolls; Να αυτό-εξαφανιστούν οι υπόλοιποι συντελεστές της εκπομπής γιατί ο ένας τους εμπλέκεται σε μια ποινική υπόθεση; Ελάτε τώρα κύριοι «έγκριτοι» του μητσοτακικού ημερομισθίου. Να κλείσετε τα στόματα όσων εκφέρουν κριτικό λόγο προς την κυβέρνηση και, κυρίως, προς την δυστοπική νεοφιλελεύθερη κανονικότητα που εγκαθιδρύει το ιερατείο των Βρυξελλών με τη συναίνεση του πρέσβη των ΗΠΑ. Αυτό θέλετε. Μια ιδεολογική επιχείρηση πραγματοποιείτε. Απλά την καμουφλάρετε με ηθικολογίες και ψευδείς δηλώσεις αγανάκτησης.
Οι συντελεστές σατιρικών εκπομπών και παραστάσεων θα πρέπει να είναι πια έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τους πράκτορες της εξουσίας. Ας διδαχθούν τον τρόπο με τον οποίο το κάνουμε εμείς, ξεσκεπάζοντας τα κατώτερα στην ιεραρχία των πρακτόρων στελέχη που εμφανίζονται στον δικό μας χώρο ως εστιάτορες και γκαρσόνια.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τους έχετε πάει αίμα τους ψευτο-ε/ς τσάτσους της δεξιάς. Ασχέτως από αυτό βάζετε κομματάρχες. Αυτός ο δίσκος των Purple είναι ο τελευταίος μεγάλος. Υπάρχει πιθανότητα να αρχίσουν ξανά οι ραδιοφωνικές σας εκπομπές;
Δεν νομίζω να υπάρχει θεματολογία που να αφορα την παραδοσιοκρατια και να μην το εξάντλησαν σε εκπομπές. Εκτός και αν κανουν επικαιρότητα που και αυτή τη σχολιάζουν ετσι και αλλιώς μέσα απο άρθρα
Κομματάρες εννοώ παιδιά. Έχουν κάνει τρομερές εκπομπές όμως τα θέματα δεν εξαντλούνται. Εγώ μιλάω και για τη μουσική που έπαιζε ο Σταμάτης. Μας λείπει για πολλούς λόγους η εκπομπή της φλεφαλο.
Ο Σταμάτης είπε...Γεια σας παίδες. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Όταν ξεκίνησα το ραδιόφωνο είχα δεχτεί πρόταση από τον ιστορικό για την ελληνική rock κοινότητα παραγωγό, τον Αλέξανδρο. Συνέχισα στον σταθμό μέχρι την μέρα που έκλεισε. Η αλήθεια είναι ότι δεν ψάχνομαι και πολύ για να επιστρέψω. Γιατί είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί ξανά διεύθυνση που θα μου επιτρέπει να κάνω τις εκπομπές που θέλω, να παρουσιάζω τις θεματικές που παρουσίασα στο "Ατσάλινο Ρόδο" χωρίς παρεμβάσεις κλπ.
Από την άλλη υπάρχουν πολλές προτάσεις ώστε να οργανώσει η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. διαδικτυακό ραδιόφωνο ή κανάλι με τηλε-διαδικτυακές εκπομπές. Όμως για να μπορούμε να παίζουμε μουσική θα χρειαστεί να δομηθεί το όλο εγχείρημα επαγγελματικά, καθώς θα πρέπει να πληρώνουμε δικαιώματα για τα τραγούδια που θα παίζονται κλπ. Αυτή την στιγμή δεν υπάρχουν χρήματα για να δημιουργήσουμε στην ουσία μια εταιρία. Αυτό είναι το καταστατικό και η λογιστική-νομική μορφή που πρέπει να έχει ένα τέτοιο εγχείρημα.
Το να στήσουμε ένα διαδικτυακό κανάλι για να κάνουμε εκπομπές σχολιασμού είναι πιο εύκολο. Γίνεται. Πιστεύω ότι πρώτα πρέπει να οργανωθεί σωστά η επιστροφή του εκδοτικού οίκου και έπειτα, πρώτα ο Θεός, να δούμε τι άλλο μπορεί να γίνει.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Φτιάξε κανάλι Σταμ. Στο YouTube δεν υπάρχει θέμα με τα δικαιώματα αλλά και διαδικτυακή εκπομπή να παρουσιάζεις σε online συχνότητα (όχι να ανοίξεις ολόκληρο ράδιο) και βάζεις τραγούδια ποιος θα σε κυνηγήσει;
Ο Σταμάτης είπε...Δεν το έχω με αυτά τα θέματα φίλε. Αν έχεις πληροφορίες πες τις και σε εμάς γιατί σε αυτό το πλαίσιο δεν είμαστε καλοί.
Απ' ότι γνωρίζω και στο YouTube υπάρχουν κάποια θέματα με τα δικαιώματα. Όταν είχαμε ανεβάσει τις παλιές ραδιοφωνικές συνεντεύξεις του "Ατσάλινου Ρόδου" μας έβγαλε προβλήματα σε ορισμένες. Μάλιστα την συνέντευξη του συγγραφέα Γιώργου Θέμελη την έριξε του YouTube μετά από πέντε μήνες, γιατί κατά την διάρκεια της ακούστηκαν κάποια τραγούδια για τα οποία δεν υπήρχε άδεια (υπήρχε άδεια για να παιχτούν στο ραδιόφωνο κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αλλά όχι για να αναπαραχθούν στο YouTube από το δικό μας κανάλι). Ακόμη κάνω πλάκα στον Γιώργο γιατί το συγκρότημα για το τραγούδι του οποίου έπεσε η εκπομπή είναι οι αγαπημένοι του Def Leppard.
Ο Σφαίρος είπε...
2. Προσωπικά το πιθανολόγησα διαφορετικά το ζήτημα. Μία νίκη του Γιωργάκη θα καθιστούσε πιο πιθανή μια συγκυβέρνησή του με τον Αλέξη. Τώρα είναι μάλλον πιο πιθανή μια συγκυβέρνηση του Μίμη με τον Κυριάκο.
Ποιες οι διαφορές όμως;
Ο Αλέξης δεν πούλησε την Μακεδονία στους Μερκελογερμαναράδες και τους συμμάχους τους;
Οι πακιστανοί δεν ξεσάλωναν επί Βίτσα όπως ξεσαλώνουν και τώρα;
4. Είναι αληθές πως δεν υπάρχουν πια στην τηλεόραση σατυρικές εκπομπές όπως μέχρι και πριν μερικά χρόνια, όπως δεν υπάρχουν και πολιτικές εκπομπές συζήτησης και εκπροσώπησης απόψεων (π.χ. ε-νικός με κοινό). Κατακλύστηκαν οι τηλεοπτικές συχνότητες από διαγγέλματα, τηλεριάλιτι, σαπουνόπερες και γκανγκστεροταινίες.
Η χώρα ποδηγετείται σε ντε φάκτο υπεξαίρεση και σε βαβελιανή μετάλλαξη με τις ελεύθερες οικονομικές ζώνες και με την λαθρομετανάστευση.
Γερμανοί, Αμερικανοί, Οθωμανοί, πολιτικά τζάκια και μιντιάρχες σε έναν μακάβριο χορό πλουτοθηρικών και γεωστρατηγικών διαστάσεων.
Διευκολύνει πολύ αυτό το κατεστημένο, ο πληθυσμός να καθίσταται από αποπροσανατολισμένος και συγχυσμένος έως υποπολιτισμένος και εκβαρβαρωμένος.
Ένα καίριο ερώτημα είναι πόσο αδιάβλητη και καθαρή είναι η διαδικασία των βουλευτικών εκλογών κάθε 4ετία; δηλαδή ο λαός εξαπατάται ή αυταπατάται;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Σωστές οι παρατηρήσεις (Νίκος είναι ο νέος Ανδρουλάκης). Όπως ακριβώς γράφεις είναι τα πράγματα. Απλώς αναλύουμε τις εξελίξεις για να καταλάβουν οι αναγνώστες του "χώρου" τι συμβαίνει (γιατί πολλές φορές είναι εγκλωβισμένοι στα εσωτερικά του χώρου μας και αγνοούν τις τρέχουσες εξελίξεις). Όπως επίσης και γιατί πρέπει να παρακολουθούμε στενά το μπλοκ στο οποίο εντάσσεται η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά και του Μητσοτάκη. Γιατί ο μηχανισμός της έχει αναλάβει την πρωτοβουλία της διάλυσης του ελληνικού εθνικισμού. Μην μας μπερδεύει το γεγονός ότι ο Μιχαλολιάκος και το κόμμα του ήταν τόσο ανόητοι ώστε να πέσουν χορεύοντας και θριαμβολογοντας στην παγίδα που έστησε η Νέα Δημοκρατία και το ακροδεξιό παρακράτος. Ακόμη κι εμείς να ήμασταν στη θέση του η Νέα Δημοκρατία θα επιχειρούσε να μας ρίξει σε μια αντίστοιχη παγίδα. Όπως επιχειρεί να το κάνει στα πανεπιστήμια αλλά μέχρι στιγμής της χαλάμε συνεχώς τα σχέδια.
Η μέτρηση των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές ασφαλώς και μπορεί να αλλοιωθεί. Εφόσον δεν μετρούν τις ψήφους όπως παλιά, υπάλληλοι του υπουργείου ψήφο την ψήφο, και το αποτέλεσμα βγαίνει μέσα από αλγόριθμο της singular logic (εταιρία Ισραηλινών συμφερόντων) σαφώς και μπορεί να υπάρξει μια μικρή αλλά σημαντική αλλοίωση αποτελέσματος.