Ο Χρήστος Κεσκίνης είναι ένας δραστήριος νέος συγγραφέας της λογοτεχνίας του φανταστικού. Έχουν κυκλοφορήσει βιβλία επικής φανταστικής λογοτεχνίας που έχει γράψει ο ίδιος, συλλογές διηγημάτων τις οποίες έχει επιμεληθεί και περιοδικά με θεματολογία αφιερωμένη στην λογοτεχνία του φανταστικού στα οποία συμμετέχει. Επίσης ο Χρήστος είναι ένα από τα μέλη που πρωτοστατούν στις δραστηριότητες του συλλόγου φίλων του true heavy metal Excalibur, ο οποίος ιδρύθηκε πριν δεκαπέντε περίπου χρόνια στην Θεσσαλονίκη. Είναι, φρονώ, προφανές ότι θα συζητήσουμε πολλά ενδιαφέροντα θέματα σε αυτή την συνέντευξη. Σταμάτης Μαμούτος
1) Χρήστο, θα ήθελα αρχικά να μας περιγράψεις με λίγα λόγια τι είναι και πως δραστηριοποιείται ο Excalibur.
O Excalibur Thessaloniki ξεκίνησε το 2008 από την ιδέα μιας παρέας χεβυμεταλλάδων, κυρίως ως χώρος που θα ακουγόταν η αγαπημένη τους μουσική. Και αυτή ήταν (είναι ακόμη και ελπίζω να είναι για πολλά χρόνια) εκείνο που με έναν γενικό όρο θα λέγαμε κλασικό Heavy Metal, όπως παίζεται από μπάντες σαν τους Accept, ManOwaR, Running Wild, αλλά και πιο «άγνωστες» στο ευρύ κοινό –αλλά κυρίως στα μαγαζιά– μπάντες όπως οι Manilla Road, οι Omen και φυσικά οι Warlord. Σκοπός του συλλόγου, ήταν και είναι να συσπειρωθούν όλες οι αγνές HEAVY METAL δυνάμεις της πόλης, ώστε να έχουμε τη δυνατότητα να δραστηριοποιηθούμε γύρω από όσα μας ενδιαφέρουν. Έκτοτε, με συνεχή παρουσία μέχρι σήμερα, ο σύλλογος από στέκι μας έγινε δεύτερο σπίτι, αποκούμπι στις δυσκολίες μας, χώρος για τις καλύτερες στιγμές μας. Οι δυσκολίες, ειδικά στις μέρες του Covid 19 είναι πολλές, μα με την ατσάλινη θέληση και με μεράκι θα τα καταφέρουμε. Αν όλα πάνε καλά και περάσουμε από αυτό το λούκι, σε περιμένουμε κι εσένα και όποιον άλλο θέλει να πιούμε μια (ας μην λέμε ψέματα, παραπάνω θα είναι) μπύρα. Η έδρα του συλλόγου βρίσκεται στην ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ 3 (κάθετος στη ΦΡΑΓΚΩΝ - παράλληλος με τη ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ), στον 8ο ΟΡΟΦΟ. Ως τότε μπορείτε να μας βρείτε στο https://www.facebook.com/groups/348772253943 ή απλά αν γράψετε Excalibur Thessaloniki σε Facebook, google κτλ.
2) Πότε ξεκίνησες να ακούς heavy metal; Σήμερα, ποια είναι τα προσωπικά αγαπημένα σου ακούσματα;
Το κεφάλαιο Heavy Metal ξεκίνησε για μένα αρχές της δεκαετίας του ’90 σε ηλικία 12-13 χρονών. Όπως πολλοί εκείνη την εποχή, μπήκα στον σκληρό ήχο με μπάντες όπως οι Guns n’ Roses, Metallica, DIO και Iron Maiden. Λίγο αργότερα άκουσα για πρώτη φορά τους βασιλιάδες ManOwaR και δηλώνω πιστός οπαδός τους ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Ήταν η αρχή του τέλους για μένα. Ειδικά τα επικά τους τραγούδια με έκαναν σε μεγάλο βαθμό αυτό που είμαι σήμερα. Αυτή είναι η μουσική που αγαπάω. Epic, True αν θέλετε, σε κάθε του έκφανση. Ακόμη και εκτός Heavy Metal, αυτά μου αρέσει να ακούω. Επική μουσική από όπου κι αν προέρχεται. Λατρεύω τον Wagner. Αγαπάω τα επικά soundtracks. Γουστάρω να ανακαλύπτω νέα συγκροτήματα σε αυτά τα μονοπάτια. Γενικά, είμαι πατροπαράδοτος σ’ αυτό, δεν ακούω πολλά με brutal, death φωνητικά, αλλά αν μιλάνε για Σκανδιναβία, ή έχουν επικό στίχο, ίσως να κάνω μια εξαίρεση. Λένε να μην κρίνεις ένα βιβλίο από το εξώφυλλο, και το ίδιο μάλλον ισχύει και στα άλμπουμ, αλλά αν έχει σπαθιά, τσεκούρια και πολεμιστές στο εξώφυλλο, μάλλον με έχει κερδίσει!
3) Πότε άρχισες να διαβάζεις κείμενα της λογοτεχνίας του φανταστικού; Ποιοι ήταν οι συγγραφείς που σε έκαναν να συνδεθείς τόσο στενά με το πεδίο της ώστε να αρχίσεις να γράφεις;
Πάνω κάτω την ίδια εποχή. Ως έφηβος, διάβαζα κάποια αστυνομικά όπως η σειρά Πέντε φίλοι του Blyton Enid. Αυτό αναπόφευκτα έφερε την Agatha Christie στον δρόμο μου. Εκεί έκανα τις πρώτες –αποτυχημένες– προσπάθειες να μιμηθώ αγαπημένα μου έργα. Βέβαια παράλληλα διάβαζα Ιούλιο Βερν και η φαντασία μου οργίαζε. Αλλά αυτό που με επηρέασε όσο δεν πάει, είναι η σειρά επιστημονικής φαντασίας της Ωρόρα. Πραγματικά, όταν την ανακάλυψα, δεν μπορούσα να ξεκολλήσω. Εκεί έμαθα αγαπημένους μου συγγραφείς, όπως τους Howard και Moorcock. Αν σε αυτούς προσθέσω και τον επίσης αγαπημένο μου Tolkien, τότε έχουμε την «αγία τριάδα» συγγραφέων. Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάω τον Όμηρο, που, κατά τη γνώμη μου, είναι η βάση όλων όσων αγαπάω στη λογοτεχνία. Αν η Ιλιάδα είναι η μητέρα της επικής λογοτεχνίας, η Οδύσσεια είναι το πρώτο sword and sorcery αριστούργημα. Και ευτυχώς, είχα καθηγητές που με έκαναν να τα αγαπήσω στο γυμνάσιο.
Όσο για τη συγγραφή, κάποια στιγμή διάβασα σε μια συνέντευξη του Stephen King ότι όλοι μας έχουμε μια ιστορία να γράψουμε ή να διηγηθούμε. Απλά κάποιοι δεν την ολοκληρώνουν ποτέ. Πείσμωσα, να μην είμαι ένας από αυτούς, και προσπαθώ να διηγούμαι τις δικές μου ιστορίες μέχρι τέλους.
4) Μίλησέ μας για τα δυο βιβλία σου. Γιατί επιλέγεις οι τίτλοι να είναι στην αγγλική γλώσσα;
Το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο Bifrost – The Path of Warriors κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές το 2016 και δυστυχώς είναι πλέον εξαντλημένο. Αφορά έναν νέο του σήμερα που αισθάνεται εγκλωβισμένος στον σύγχρονο κόσμο και προσπαθεί να βρει διέξοδο σε μια άλλη, πιο ρομαντική (με την ευρεία έννοια) εποχή. Σε μια εποχή που τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα: Στην εποχή των Vikings. Αναζητάει τη γέφυρα του ουράνιου τόξου (Bifrost) για να τη διαβεί. Και την ανακαλύπτει.
Το δεύτερο βιβλίο λέγεται Beer-o Quest και ήρθε δύο χρόνια μετά από τις εκδόσεις Allbooks. Γράφτηκε με πιο χαλαρή διάθεση και αναφέρεται σε δύο αγαπημένα μου θέματα. Το επιτραπέζιο Hero Quest που έτυχε τότε να ξαναπαίζω μετά από χρόνια και, όπως ίσως κατάλαβαν κάποιοι, τις μπύρες. Γι’ αυτό και το λογοπαίγνιο στον τίτλο. Είναι στην ουσία μια δική μου πρόταση για τις περιπέτειες των κλασικών ηρώων σε τέτοιου είδους παιχνίδια, με έμφαση στο χιούμορ και τη φιλία. Αποτελείται από 15 αυτοτελείς ιστορίες, που όμως οδηγούν σε μια κοινή κατάληξη, με πρωταγωνιστές έναν Νάνο, ένα Ξωτικό, έναν Μάγο και έναν Βάρβαρο. Μπορεί κανείς να το βρει σε βιβλιοπωλεία όπως τα Άγνωστη Καντάθ, Πρωτοπορία, Ιανός, Ψαράς κτλ, και φυσικά στο site του εκδοτικού https://www.allbooks.gr/a/
Γιατί οι τίτλοι στα Αγγλικά; Έτυχε! Όταν έγραφα το πρώτο μου βιβλίο, δεν το σκέφτηκα και πολύ. Αφού έτσι ονομαζόταν η γέφυρα, έτσι ήθελα να λέγεται και το βιβλίο. Θα μπορούσα να το πω Bifrost, το μονοπάτι των πολεμιστών, αλλά δε μου άρεσε η μίξη ελληνικών και αγγλικών. Έτσι έμεινε με αγγλικό τίτλο. Όσο για το Beer-o Quest, έβγαινε σωστά το λογοπαίγνιο, οπότε… Άσε που στα αγγλικά ήταν και ο τίτλος του παιχνιδιού.
5) Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;
Η τριάδα που ανέφερα προηγουμένως (Tolkien, Howard και Moorcock) είναι στα μάτια μου ανυπέρβλητη. Από κει και πέρα διαβάζω σχεδόν τα πάντα. Lovecraft, Gemmell, Jordan. Φυσικά κι εδώ ισχύει ο κανόνας με τα σπαθιά και τους πολεμιστές στα εξώφυλλα. Αν τα έχει ένα βιβλίο και η υπόθεση μιλάει για χαμένους πολιτισμούς, μαγείες, δράκους κτλ, μάλλον είναι ή θα καταλήξει στη βιβλιοθήκη μου!
6) Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεσαι με τις εκδόσεις Allbooks και έχετε κυκλοφορήσει τρεις συλλογές διηγημάτων (νέων κυρίως) Ελλήνων συγγραφέων της φανταστικής λογοτεχνίας. Μπορείς να αναφερθείς συνοπτικά σε αυτές τις συλλογές; Θυμάμαι ότι είσαι λάτρης των παλιών ανθολογιών που κυκλοφορούσαν οι εκδόσεις Ωρόρα. Να υποθέσω ότι αποτελούν επιρροή σου;
Η σειρά ανθολογιών Στα Όνειρα της Φαντασίας είναι μια ιδέα που είχα το 2019. Τότε, σε ένα μάθημα δημιουργικής γραφής που παρακολουθούσα, διαπίστωσα πως στην Ελλάδα είναι δύσκολο να προωθήσει κάποιος τη δουλειά του, ειδικά αν αυτή αποτελείται από διηγήματα. Και μάλιστα, όταν βρίσκει θέση σε κάποια ανθολογία, όχι μόνο δεν πληρώνεται, μα συνήθως αγοράζει ακόμη και το αντίτυπό του. Σκέφτηκα ότι είναι άδικο και μπήκε ο σπόρος μέσα μου ώστε να το αλλάξω. Όταν το συζήτησα με τον Φίλιππο Βλάχο (πρώτα φίλος μου και μετά εκδότης των κειμένων μου) έδειξε ενθουσιασμένος με την ιδέα να κυκλοφορήσει μια ανθολογία στην οποία οι συγγραφείς θα πληρώνονταν από την πρώτη στιγμή και μάλιστα θα έπαιρναν το αντίτυπό τους δωρεάν.
Λίγους μήνες μετά (αμέσως μετά την πρώτη καραντίνα) κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος με τίτλο Πολεμικές Ιαχές η οποία είχε σαν κεντρικό θέμα τους μοναχικούς ή όχι πολεμιστές. Δέκα συγγραφείς, δέκα διηγήματα που προσπαθούν να βροντοφωνάξουν ότι το ελληνικό φανταστικό είναι εδώ. Η δεύτερη προσπάθεια με τίτλο Κοσμικό Έρεβος είχε ως κυρίαρχο θέμα τον τρόμο. Και πριν λίγο καιρό ήρθε το τρίτο μας βιβλίο με τίτλο Παιάνες από Ατσάλι. Όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ ούτε εδώ να ξεφύγω από την αγαπημένη μου επική φαντασία, παρόλο που είμαι διαλλακτικός με το θέμα και την επιλογή των διηγημάτων. Προσπαθούμε πάντα να είναι διαφορετικοί συγγραφείς και να εναλλάσσουμε τη θεματική, διατηρώντας την ίδια ποιότητα.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφερθώ και στα εξαιρετικά εξώφυλλα. Αποτελούν όλα δουλειές της Αναστασίας Λιόγκα, με την οποία είχα την τύχη να γνωριστώ πριν λίγα χρόνια στον Σύλλογο Excalibur. Αμέσως με ενθουσίασε η δουλειά της και, όταν σκέφτηκα τα εξώφυλλα, δεν δυσκολεύτηκα να της προτείνω να τα αναλάβει. Είμαι ενθουσιασμένος με το αποτέλεσμα και οι πίνακες κοσμούν τους τοίχους τους σπιτιού μου. Θα βρείτε τη δουλειά της στο:
https://www.etsy.com/shop/AnastasiaLiogkaArt?ref=simple-shop-header-name&listing_id=871329365
Θέλω και αξίζει να τονίσω ότι όλοι οι καλλιτέχνες πρέπει να πληρώνονται για τη δουλειά τους και αυτό είναι κάτι που προσπαθούμε στις εκδόσεις Allbooks.
Τώρα, ας πάμε (ξανά) στο θέμα Ωρόρα. Αποτελούν επιρροή μου; Α Π Ο Λ Υ Τ Α! Χωρίς αυτές, καμία από τις ανθολογίες μας δεν θα είχε εκδοθεί. Λατρεύω κάθε ένα από τα 77 βιβλιαράκια της σειράς και τα διαβάζω με λαχτάρα ακόμη και σήμερα. Ήθελα να πετύχουμε αυτήν την αισθητική και στη δική μας σειρά, όμως όχι να την αντιγράψουμε. Γι’ αυτό προλογίζω κι εγώ κάθε ένα από τα διηγήματα, δίνοντας κάποιες πληροφορίες για αυτά αλλά και για τον συγγραφέα. Εκτός απ’ τη σειρά της Ωρόρα επηρεάστηκα πολύ και από την σειρά Αντίθετο Ημισφαίριο, που ήταν άλλο ένα εγχείρημα που βοήθησε (και προσπαθεί να βοηθήσει) τους Έλληνες συγγραφείς του Φανταστικού.
7) Πέρα από τα βιβλία ο εκδοτικός οίκος με τον οποίο συνεργάζεσαι κυκλοφορεί κι ένα περιοδικό. Μπορείς να μας το παρουσιάσεις;
Το περιοδικό Αλλόκοσμες Ιστορίες είναι μια προσπάθεια του Θανάση Παπαγεωργίου, παραγωγού της ομώνυμης ραδιοφωνικής εκπομπής. Είναι ένα περιοδικό, αφιερωμένο στην λογοτεχνία Φαντασίας και Τρόμου. Και όχι μόνο. Στο περιοδικό, εκτός από τα λογοτεχνικά θέματα, θα βρείτε και κινηματογραφικά αφιερώματα, κριτικές για κόμιξ κ.α. Είναι μια προσπάθεια που προσωπικά αγκάλιασα από την πρώτη στιγμή καθώς πιστεύω ότι αξίζει να κυκλοφορεί στην Ελλάδα.
Είναι τόσο λίγα τα περιοδικά στον χώρο που, όταν ο Θανάσης μου πρότεινε να αναλάβουμε εμείς την έκδοση, έκανα τα αδύνατα δυνατά για να το κάνω πραγματικότητα. Μαζί με το περιοδικό διατίθεται δωρεάν και ένα βιβλιαράκι του Γιώργου Μπελαούρη με τις περιπέτειες της Baphometa, ενός θηλυκού(;) σκανδαλιάρη δαίμονα σε αυτοτελείς ιστορίες. Μπορείτε να το προμηθευτείτε από αγαπημένα βιβλιοπωλεία (Άγνωστη Καντάθ κτλ), αλλά και από comicshops. Φυσικά μπορείτε να το πάρετε και απευθείας από το e-shop του εκδοτικού.
Όσοι ενδιαφέρονται να το εντάξουν σε άλλα σημεία διανομής ή να διαφημιστούν, μπορούν να επικοινωνήσουν με τον Θανάση στο allokosmesistories@gmail.com ή με τον εκδοτικό στο info@allbooks.gr.
8) Είναι γνωστό στους αναγνώστες του ιστολογίου της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ότι δεν εκτιμώ ιδιαιτέρως την σύγχρονη επική λογοτεχνία του φανταστικού. Θεωρώ ότι ένας πεζός αμερικανισμός έχει διαβρώσει το ύφος και την παραδοσιακή της ποιότητα και, λόγω της παγκοσμιοποίησης, έχει επηρεάσει τον τρόπο που γράφουν οι νεότεροι συγγραφείς ανά τον κόσμο. Ποια η γνώμη σου για αυτό το ζήτημα; Πιστεύεις ότι μπορεί, υπό αυτές τις συνθήκες, να σχηματιστεί και να αναπτυχθεί μια ποιοτική λογοτεχνική σχολή με εθνικά γνωρίσματα στην χώρα μας;
Όπως σχεδόν σε όλα τα πράγματα, η παγκοσμιοποίηση δεν κάνει καλό ούτε στη λογοτεχνία. Το είδαμε να συμβαίνει στη μουσική, με αποτέλεσμα πολλά συγκροτήματα να είναι πλέον ρέπλικες αυτών που αγαπήσαμε, χωρίς ταυτότητα στο δικό τους ήχο. Το βλέπουμε και στη λογοτεχνία (αλλά και τον κινηματογράφο) όπου όλοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την επιτυχία σειρών σαν το Game of Thrones, Witcher κτλ. Η μίμηση πάντα είναι λάθος, κατά τη γνώμη μου, και σίγουρα το αποτέλεσμα δεν είναι αντάξιο του αυθεντικού. Κατά καιρούς ίσως φέρνει προσωρινή επιτυχία, μα αυτό είναι θέμα τύχης, μάνατζερ και άλλων συγκυριών.
Για τα ελληνικά δεδομένα τώρα και τους Έλληνες συγγραφείς, προφανώς, για να κάνω τόσες προσπάθειες, πιστεύω στην πένα τους. Υπάρχουν καλές προσπάθειες, που όμως αδικούνται από την ξενομανία των αναγνωστών. Ο τελευταίος θα αγοράσει πολύ ευκολότερα ένα μεταφρασμένο κείμενο ή μια επιτυχία του εξωτερικού, παρά έναν νέο, άγνωστο τις περισσότερες φορές, Έλληνα συγγραφέα. Και το γεγονός πως, σχεδόν πάντα, η συγγραφή δεν αποτελεί την κύρια ασχολία του δεν βοηθάει να συνεχίσει να προσπαθεί για το καλύτερο. Φυσικά, η έκδοση χιλιάδων τίτλων, πολλές φορές χωρίς καν επιμέλεια αποτελεί τροχοπέδη, αλλά για αυτόν που ψάχνει υπάρχουν διαμάντια. Άλλωστε, η ελληνική μυθολογία, η ελληνική ιστορία, αλλά και η λαογραφία μας, είναι τόσο πλούσια που ακόμη και μεγάλοι συγγραφείς του χώρου την έχουν επισκεφτεί με τη γραφή τους. Γιατί λοιπόν να μην καταφέρουμε κι εμείς να δημιουργήσουμε μια συγγραφική σχολή, αντίστοιχη της σκανδιναβικής αστυνομικής λογοτεχνίας; Κατά τη γνώμη μου, αν μπορεί να γίνει κάπου, μπορεί να γίνει στη μυθοπλασία και το ιστορικό μυθιστόρημα.
9) Τα τελευταία λόγια δικά σου.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνέντευξη. Εύχομαι κάποια στιγμή να τα π(ι)ούμε από κοντά και να ανταλλάξουμε απόψεις για βιβλία, μουσική και ό,τι άλλο. Εμείς είμαστε αυτοί που αποτελούμε την ελληνική σκηνή του Φανταστικού και από εμάς εξαρτάται να την κάνουμε καλύτερη. Στηρίξτε τους Έλληνες συγγραφείς και να είστε σίγουροι πως θα σας προσφέρουν υπέροχα βιβλία και διηγήματα.
Σχόλια:
Σημαντική συνέντευξη.
Ο Χρήστος έχει προσφέρει πολλά στην σκηνή του ελληνικού φανταστικού. Χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν στοιχεία συμπόρευσης με την φλεφαλο.
Ο TheTrooper είπε...Ωραίος ο παλαιομέταλλος και την τρέχει την κατάσταση γι' αυτά που γουστάρει, δεν κάθεται σε μια γωνιά να μεμψιμοιρεί και να θάβει. Δυστυχώς μας πέφτει λίγο μακριά η Θεσσαλoνίκη αλλά να κοιτάξουμε, τουλάχιστον, να υποστηρίξουμε τις εκδοτικές τους προσπάθειες.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Ανώνυμε, διαβάσαμε το σχόλιο για τους "ελιτιστές" που δεν είναι καν στην Ελλάδα και αντιγράφουν τον Ρασσιά. Αν και δεν έχεις άδικο, καρφώνεσαι. Επιπλέον είναι άσχετο με το θέμα της ανάρτησης.
Ο Αργασταράς επιστρέφει. Αυτό είναι νέο.
Trooper συμφωνούμε και επαυξάνουμε.