Είχε δίκιο ο Νίτσε όταν έλεγε ότι η νεωτερικότητα είναι μια εποχή αντεστραμμένων αξιών. Που να φανταζόταν, όμως, ότι η διαπίστωση αυτή θα έπαιρνε δυστοπικές διαστάσεις στην εποχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Μόνο που εμείς τα γράφαμε και τα επισημαίναμε όταν όλα έδειχναν ότι η γνωστή φαμίλια θα επέστρεφε στην κυβέρνηση. Αλλά πολλοί αδαείς συμπατριώτες μας άγγιξαν τα υπέρτατα όρια της ανοησίας με το να πιστέψουν ότι η οικογένεια των πολιτικών καρνάβαλων θα έβαζε βέτο στα Σκόπια και θα υπερασπιζόταν την Μακεδονία.Αντ' αυτού ζούμε εδώ και χρόνια σε μια σχεδόν απροκάλυπτη νεοliberal δικτατορία, όπου κυβέρνηση και πρεσβείες συγκεκριμένων χωρών σταυρώνουν καθημερινά το ημιθανές σώμα της άμοιρης Ελλάδας.
Φτάσαμε στο σημείο να κάνουν επίδειξη ανθρωπισμού, με αφορμή την ουκρανική κρίση, όλοι εκείνοι (δημοσιογράφοι και πολιτικοί) που αντιμετώπισαν ως δημοκρατικές απελευθερώσεις τις εισβολές των ΗΠΑ σε χώρες της Ασίας και την προώθηση τρομοκρατικών ομάδων που υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα στην μέση ανατολή και την βόρεια Αφρική (κατά την διάρκεια της λεγομένης «αραβικής άνοιξης»). Οι συστημικοί δημοσιογράφοι, που τόσα χρόνια αντιμετωπίζουν με σαδιστικό τρόπο την βασανισμένη από τα μνημόνια της Μέρκελ ελληνική κοινωνία, τώρα ξαφνικά έγιναν θιασώτες της αφειδούς βοήθειας προς την Ουκρανία. Μιας βοήθειας που -αξίζει να σημειωθεί ότι- αποφάσισε σε ένα συμβούλιο ο πρωθυπουργός, ο ανιψιός του (πραγματικός συγκυβερνήτης) και ορισμένοι διορισμένοι καραβανάδες, χωρίς καν να υπάρχει παρουσία του υπουργού των εξωτερικών τουλάχιστον για να κρατηθούν τα προσχήματα. Μόνο οι εντελώς άμυαλοι δεν αντιλαμβάνονται τι κρύβεται πίσω από τον «ανθρωπισμό» της φαμίλιας Μητσοτάκη και των μνημονιακών mediaκών συνεργατών της.
Από την εποχή των μνημονίων κι έπειτα ζούμε σε έναν καλογυαλισμένο, νεοφιλελεύθερα δικτατορικό, κόσμο ψευδαισθήσεων. Στην πραγματικότητα εφαρμόζεται ένα βάρβαρο σύστημα που έχει σχεδιάσει η αμερικανική πρεσβεία (με την αμέριστη συμβολή της γερμανικής) το οποίο εφαρμόζεται υπό την μορφή μιας μεταμοντέρνας δυστοπίας. Ο σχεδιασμός αφορά όχι μόνο την υποταγή και την εξαφάνιση του τελευταίου ίχνους εθνικής ανεξαρτησίας. Αφορά τον τρόπο ζωής, τις παραδόσεις, την ελληνική κουλτούρα, τα ήθη μας και τις ανθρώπινες αξίες. Με αριστοτεχνικό σχεδιασμό και πειραματισμούς στο πεδίο της κοινωνικής ψυχολογίας η ηγεμονία του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού κάμπτει καθημερινά αντοχές, αντιστάσεις και ηθικούς φραγμούς, βάζοντας στην θέση τους τον μηχανιστικό αντιπνευματικό κυνισμό του εξουσιαστή που μετατρέπει τον δούλο του σε δαμασμένο θηρίο.
Είναι τόσα πολλά και τόσο μεγάλα τα αίσχη της φιλελεύθερης αλητείας, τα οποία εμφανίζονται από την εξουσία ως «κανονικότητα», ώστε ο αποδυναμωμένος μέσος νεοέλληνας αδυνατεί να τα ερμηνεύσει και τα αφομοιώνει άκριτα. Το τελευταίο εξ αυτών είναι η απόφαση μιας κυράτσας που απολαμβάνει τον θώκο του υπουργείου πολιτισμού απαγόρευσης παραστάσεων με μουσική του Τσαϊκόφσκι.. Πρόκειται για ένα ενδεικτικό παράδειγμα του τρόπου που σκέφτονται οι μεταμοντέρνοι λίμπεραλς εξουσιαστές. Πρόκειται για την στρατηγική του ξεριζώματος των συνειδήσεων, του εκφυλισμού της αισθητικής, της υποταγής του αυτονόητου στον ιμπεριαλιστικό ωφελιμισμό του κεφαλαιοκρατικού δυτικισμού. Επειδή οι Ρώσοι πολεμούν τους Ουκρανούς, κι επειδή οι Ουκρανοί είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ, η υπουργός πολιτισμού της Ελλάδας (μην ξεχνάμε ότι διαθέτει το εκσυγχρονιστικά ορθολογιστικό και φιλελεύθερα διεθνιστικό, ιδεολογικό υπόβαθρο της τάσης του Κώστα Σημίτη) απαγόρευσε παραστάσεις με μουσική του Τσαϊκόφσκι!!!
Ορισμένοι αποκαλούν αυτό τον κόσμο δυτική φιλελεύθερη «δημοκρατία». Τους τον χαρίζουμε.
Σχόλια:
Πάντως εμένα το Second Waltz του Σοστακόβιτς είναι το αγαπημένο μου. Επειδή κάποιοι του χώρου λένε ότι ο ρωσικός πολιτισμός είναι υπερεκτιμημένος.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μη συγκρίνουμε το γνωστό γλυκερό soundtrack της ψευδο-τζαζιστικής περιόδου του Σοστακόβιτς, με το τιτάνιο έργο του Τσαικόφσκι. Μιας και το έφερε η κουβέντα δηλαδή.
Συμφωνώντας με τον από πάνω συναγωνιστή, για τους κινδύνους μιας υπερεκτίμησης της πρώιμης "τζαζ" περιόδου του Σοστακόβιτς, επισυνάπτω τη δίκαιη κριτική του Ντ. Ζασλάβσκι το 1936 στην όπερα "Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ", όπου ο μοντερνισμός στηλιτεύεται ως μικροαστικά ατομικιστικός και "αριστερίστικος", αποκομμένος από τις μάζες και ακατάληπτος από αυτές, αδιάφορος για το περιεχόμενο στο βωμό μιας δήθεν εξεζητημένης "μορφής", αντιρεαλιστικός και χωρίς λαϊκό-εθνικό πνεύμα:
http://soviethistory.msu.edu/1936-2/upheaval-in-the-opera/upheaval-in-the-opera-text/chaos-instead-of-music/
Είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι η Σοβιετική κριτική στη τζαζ και γενικότερα στο μοντερνισμό, προσεγγίζει σε σχεδόν όλα τα μέρη της την κριτική των Εθνικοσοσιαλιστών. Κάποιες φορές, μάλιστα, οι Ανατολικοί έκαναν το ίδιο λάθος με τους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές, να πιστέψουν δηλαδή ότι η τζαζ είναι "νέγρικη" (αναληθές) και να πουν "εμείς θα χορεύουμε τους δικούς μας παραδοσιακούς χορούς, οι νέγροι ας χορεύουν τζαζ". Παράδειγμα από Ανατολική Γερμανία:
https://ghdi.ghi-dc.org/sub_document.cfm?document_id=4444
*
Παραθέτω επίσης και τη δικαιότατη κριτική, πάλι από το 1936, του Πλάτωνα Μιχαήλοβιτς Κερζέντσεφ για ένα σατιρικό λιμπρέτο του Ντέμιαν Μπέντνι σε μια όπερα του Μποροντίν. Εδώ, ο Κερζέντσεφ δείχνει πώς ο Μπέντνι διακωμωδεί τη ρωσική ιστορία του Μεσαίωνα (πράγμα συνηθισμένο τα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση), κάτι που ο κριτικός θεωρεί απαράδεκτο καθώς αποτελεί "συκοφαντία και παραποίηση του ένδοξου εθνικού μας παρελθόντος".
http://soviethistory.msu.edu/1936-2/upheaval-in-the-opera/upheaval-in-the-opera-text/falsification-of-the-national-past/
είναι ακριβώς εκείνα τα χρόνια που ο μοντερνισμός και ο κοσμοπολιτισμός απορρίπτονται στην τέχνη της ΕΣΣΔ υπέρ του νεοκλασικισμού και του σοβιετικού πατριωτισμού (που βασικά είναι ρωσικός εθνικισμός). Μετά από αυτές τις κριτικές, ο Σοστακόβιτς έφτιαξε το 1937 τη μεγαλειώδη, απαλλαγμένη από μοντερνιστικές αλχημείες, Πέμπτη Συμφωνία του:
https://youtu.be/LVICiQPzo_w
ενώ απόρροια της ίδιας στροφής είναι η κριτική του Κερζέντσεφ στη μοντερνίστικη και μουσικά πολύ πρωτοποριακή "Καντάτα για τον Οκτώβρη" του Προκόφιεφ (ο Κερζέντσεφ του είπε "Τι είναι αυτά που κάνεις, Σεργκέι Σεργκέεβιτς; Παίρνεις κείμενα του Λένιν, που ανήκουν στο λαό, και τα ντύνεις με μουσική που δεν μπορεί να κατανοήσει ο λαός;") και τελικά η μνημειώδης σύνθεση του Προκόφιεφ για την εθνικιστική ταινία του Αϊζενστάιν "Αλέξανδρος Νέφσκι" (1938):
https://www.youtube.com/watch?v=vKZPgGbUuX0
*
Τέλος, ο Τσαϊκόφσκι υπήρξε μέγιστος, αν και δυτικίζων και αντίπαλος των Σλαβόφιλων Γκλίνκα, Στάσοφ, Μουρόργκσκι, Μποροντίν, Ρίμσκι-Κόρσακοφ κλπ. Μπορούμε να πούμε ότι η ρωσική μουσική δεν έχει βγάλει μεγαλύτερό του. Θυμάμαι κάποτε έναν από τους "διαβασμένους" εθνικιστές να μου λέει ότι δε συμπαθεί τον Τσαϊκόφσκι επειδή αυτός (ο Τσαϊκόφσκι) αντιπαθούσε τον Βάγκνερ. Η αλήθεια είναι ότι ο Τσαϊκόφσκι απλώς είχε κακή γνώμη για το πρώτο φεστιβάλ Μπαίρόιτ (1876) το οποίο επισκέφτηκε, γιατί είδε εκεί κάθε καρυδιάς "αριστοκρατικό" καρύδι (και κυρίως άμουσο) που είχε συρρεύσει από κάθε γωνιά της Ευρώπης (κυρίως τις παρακμιακές πρωτεύουσες του fin-de-siecle) για να θαυμάσει το μαέστρο. Παρόμοιες γνώμες -ότι δηλαδή το Φεστιβάλ Μπαϊρόιτ έτσι όπως το έκανε ο Βάγκνερ στο τέλος της ζωής του, αφιερωμένο μόνο σε κόμητες, δούκες και (με τον Πάρσιφαλ) καθολικούς ιερείς, αποτελεί προδοσία των ιδεών του νεαρού Βάγκνερ για τη λαϊκότροπη μουσική (βλ. "Το έργο τέχνης του Μέλλοντος" και όπερα "Οι αρχιτραγουδιστές της Νυρεμβέργης")- εξέφρασαν τότε και μέγιστοι σύγχρονοι διανοητές, όπως ο Φρειδερίκος Νίτσε (που γράφει ότι ο Βάγκνερ φίλησε τις παντόφλες του Πάπα και έφτιαξε ένα χριστιανοβουδιστικό υβρίδιο) και ο Κάρολος Μαρξ (που γράφει για τις "τρελλοφιέστες του κρατικού μουσικάντη").
Ε, εντάξει, αν ο Τσαϊκόφσκι συμφωνεί με Μαρξ και Νίτσε, έχει καλή παρέα, αν μήτι άλλο!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Έχει καλή παρέα σίγουρα. Αλλά σε εμάς πρέπει να αρέσει και η τελευταία περίοδος του Βάγκνερ. Ούτως ή άλλως αυτή ήταν η καθαυτό εθνικιστική.
Το αποτέλεσμα του πολέμου σαν ΦΛΕΦΑΛΟ ποιο πιστεύετε ότι θα είναι; Θρίαμβος του σλαβομογγολου, ισοπαλία ή αντεπίθεση των Ουκρανών Θερμοπυλομαχων της λευκής φυλής μας;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν είμαστε αστρολόγοι για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα. Τώρα αν επιμένεις να διακινδυνεύσουμε μια πρόβλεψη θα την κάνουμε για τα δρώμενα του χώρου. Προβλέπουμε λοιπόν το ξε@#λιασμα του εστιάτορα και των γκαρσονιών και των μισθοφόρων της Δεξιάς. Μην ζητάς κάποια πιο παρακινδυνευμένη πρόβλεψη. Ας παίξουμε με τα στάνταρ.
Η Banshee είπε...Πείτε στον αγράμματο αντιφασίστα ότι απαντάμε "ως" και όχι "σαν" Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Το "σαν" χρησιμοποιείται μόνο για παρομοιώσεις.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Τώρα περιμένεις να ξέρει τι είναι η παρομοίωση;
Στην περίπτωση του Αζοφ και των Ουκρανομαχων ισχύει το εξής παράδοξο : Νομίζουν ότι είναι οι άνδρες της μεραρχίας των SS Καρλομάγνος στην μάχη του Βερολίνου ενώ στην πραγματικότητα υπηρετούν στις Διεθνείς Ταξιαρχίες εναντίον των Ισπανών εθνικιστών και παραδοσιοκρατων στην Μαδρίτη. Ή νομίζουν ότι είναι με τους 300 Λακεδαιμονίους στην Μάχη των Θερμοπυλών ενώ στην πραγματικότητα υπηρετούν στον στρατό του Ξέρξη και του Μαρδοχαίου.
Voivod
Ρε παιδιά, αφού οι δεξιοί αληταράδες ανήκουν σε εντελώς διαφορετικό χώρο από εσάς γιατί ασχολείστε; Το έχουν δηλώσει οι άνθρωποι. Ούτε ρομαντικοί είναι, ούτε παραδοσιοκράτες, ούτε σοσιαλιστές, ούτε αντιιμπεριαλιστές. Με την ίδια λογική γιατί δεν ασχολείστε με τους ταοιστές ή τους αναρχοκαπιταλιστές ας πούμε.
Γιατί αυτά τα τσογλάνια απευθύνονται σε εθνικιστές με σκοπό να τους κάνουν μη εθνικιστές. Ενώ οι υπόλοιποι που αναφέρεις δεν το κάνουν.
ΑντιΙμπεριαλιστες δηλώνουν και τα παιδάκια της ΚΝΕ. Να το κοιταξετε αυτο. Ο ζωτικός χώρος είναι παγια ελληνική αξία του εθνικοσοσιαλισμού και δεν θα την καταργησουμε επειδή 2 πιωμένοι στρασσερικοί την είδαν Ε/Σ.
Τα έχεις μπερδέψει. Οι λιωμένοι απ'το αλκοόλ συχνάζουν στα εστιατόρια. Αν ανάψεις αναπτήρα σε απόσταση δέκα μέτρων από τη βρωμερή ανάσα τους θα γίνει πυρηνική έκρηξη.
Ο ζωτικός χώρος των γκαρσονιών είναι τα λίγα τετραγωνικά της ταβέρνας του Ινδού.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ποιος ζωτικός χώρος βρε παπάρα που ακόμη κάθεσαι και πιστεύεις τις ιδεοληπτικες εμμονές ενός αυστριακού με κοντά μουστάκια. Ζούμε στον 21ο αιώνα τι νομίζεις ότι θα κάνεις εκστρατείες προς ανατολάς και θα φτάσεις μέχρι τις Ινδίες;
Οταν μιλάει για ζωτικό χώρο ο Δραγούμης δεν σε πειράζει μπολσεβικε ετσι;
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ποτέ δεν μιλούσε για ζωτικό χώρο ο Δραγούμης βλαμμένε. Ο Δραγούμης ήταν αντι-ιμπεριαλιστης και το τονίζει συνέχεια στους προγραμματικούς πολιτικούς στοχασμούς (αν τους είχες διαβάσει θα ήξερες). Ζητούσε να φτάσουμε μέχρι εκεί που υπήρχαν αλύτρωτοι - υποδουλωμένοι ελληνικοί πληθυσμοί όχι παραπάνω. Μου αρέσει όμως που αναφέρεστε συνέχεια στο ζωτικό χώρο λες και είστε τίποτα ειδήμονες στη γεωπολιτική ενώ οι περισσότεροι από εσάς ζήτημα να έχετε βγάλει το λύκειο.
Δεν μίλησε για ζωτικό χώρο; αρα παραδέχεσαι οτι ηταν ΚΑΤΑ της μεγαλης ιδέας και των βαλκανικών πολέμων. Ωραιος ο ρομαντικός
.. είπε το νοητικά ανάπηρο γκαρσόνι που αγωνιά να εκβιάσει συμπέρασματα και τσέπωσε το τιπ του.
Παιδιά τα παραλέτε. Δεν απαγορεύτηκε η μουσική του Τσαϊκόφκσι γενικά και αόριστα ή να διαβάζεις Πούσκιν. Αυτό καταλάβατε εσείς; Στα πλαίσια του δυτικού μποϋκοτάζ ενάντια στο καθεστώς Πούτιν, ματαιώνεται κάθε εκδήλωση που υποστηρίζεται από το υπουργείο πολιτισμού της Ρωσίας είτε ειναι τσαϊκόφσκι είτε είναι τσετσενικά κλαρίνα. Κανείς δεν απαγορεύει Τσαικόφσκι. Η Λίμνη των Κύκνων ανεβαίνει παντού τώρα που μιλάμε φτάνει η παραγωγή να μην έχει την παραμικρή σχέση με το ρωσικό κράτος.
Δεν γράψαμε ότι απαγορεύτηκε γενικά και αόριστα η ρωσική τεχνη. Αυτό έλειπε να μας πάρουν τους δίσκους των Ρώσων συνθετών και τα βιβλία των λογοτεχνών από τα σπίτια μας. Κατά τα άλλα, η μουσική του Τσαϊκόφσκι και οι χορευτές θα προπαγάνδιζαν τους σκοπούς του ρωσικού κράτους; Ποιο είναι το σκεπτικό σου δηλαδή; Επειδή μπορεί εμπλέκεται το ρωσικό κράτος σε μια καλλιτεχνική παραγωγή, η οποία είναι άσχετη με πολιτικές στοχεύσεις, πρέπει να την απαγορεύσει η Μενδώνη;
Ή μας τρολάρεις ή κινδυνεύεις να παραδεχτείς ως αποδεκτή πολιτική συμπεριφορά μια αθλιότητα μιας κυβέρνησης πολιτικών αλητών.
Παιδιά ποια είναι η γνώμη σας για τον εθνικιστικό εμπειρικισμό, ορθολογισμό του Μωρρας; Με βάση το θετικιστικο του δόγμα παρατηρώντας κάποιος το παρελθόν μπορούσε να ερμηνεύσει το παρόν και να προβλέψει το μέλλον όσον αφορά την ψυχολογία και τη συμπεριφορά των μαζών. Έτσι θεμελίωνε το αυταρχικό, ολοκληρωτικό, εθνικιστικό πολιτικό του σύστημα ως το μόνο λειτουργικό, "ορθολογικό" και συμφέρον προς τη κοινωνία εφόσον ήταν δοκιμασμένο και επιτυχημένο στο παρελθόν (για όποιον δεν το γνωρίζει ο Μωρρας ήταν μοναρχικός). Πέραν τούτου ο Μωρρας αναφερόταν συχνά στη κοινή λογική θεωρώντας ότι η πολιτική πρέπει να βασίζεται σε αυτή ενώ φθονούσε τον ρομαντισμό κυρίως λόγω του παθολογικού αντιγερμανισμού του. Δείτε εδώ με μετάφραση και γράψτε την οπτική σας.
https://fr.m.wikipedia.org/wiki/Empirisme_organisateur
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Πρώτα απ'όλα η πρόβλεψη του μέλλοντος υπερβαίνει ακόμη και την μεγαλύτερη μεθοδολογική αισιοδοξία του θετικισμού. Αγγίζει το πεδίο της αστρολογίας.
Κατά τα άλλα ο Μωρρας, όπως και πολλοί διανοητές, έχουν ανάμικτα γνωρίσματα και επιρροές στη σκέψη τους. Αυτή που παρουσιάζεις είναι μια πτυχή. Υπάρχουν και ρομαντικά στοιχεία στην σκέψη του.
Καταρχάς υπάρχουν ρομαντικές επιρροές και στην αρχή του θετικισμού, με τον Κοντ. Στην συνέχεια ο όρος "θετικισμός" αφομοιώθηκε ολοκληρωτικά από το στρατόπεδο των "προοδευτικών" και των φιλελευθέρων. Μετά τον θάνατο του Κοντ.
Τώρα αν θες την γνώμη μας ένας δευτερεύον (για να μην πούμε τριτοκλασατος) διανοητής ήταν ο Μωρρας. Περισσότερα ως μαχητικός δημοσιογράφος-δημοσιολόγος τιμήθηκε δίκαια και διακρίθηκε.
Συναγωνιστή, δεν υπάρχει εμπειρική ή/και ορθολογική τεκμηρίωση της αναγκαιότητας του εθνικισμού. Βασικά, δεν υπάρχει καν "αναγκαιότητα" του τύπου της αδήριτης ιστορικής νομοτέλειας κτλ. Αν το πας έτσι μάλλον θα χάσεις, καθότι θα παίζεις εκτός έδρας, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία του αντιπάλου. Όχι ο φιλελευθερισμός, (τουλάχιστον στην κυρίαρχη Αμερικανική εκδοχή του) ούτε ασταθής είναι, ούτε "καταρρέει" εύκολα, ούτε δημιουργεί συγκρούσεις, ούτε είναι "ασύμφορος" στο οικονομικό πεδίο, "ούτε φτωχοποιεί τον λαό", ούτε χαρακτηρίζεται από όλα αυτά τα ωραία που κατά καιρός του απέδωσαν οι υλιστές/ορθολογιστές επικριτές του. Μια χαρά στέκει στον θρόνο του εδώ και 2-3 αιώνες και ακόμα κάποιος να τον ταρακουνήσει.
Η εναντίωση στον σύγχρονο κόσμο πηγάζει πρωτίστως (για να μην πω αποκλειστικά) από αισθητικά κίνητρα. Αν πιάσεις την ορθολογιστική μεζούρα θα καταλήξεις ή φιλελεύθερος (δλδ θα θεωρήσεις ότι εφόσον σε υλικό επίπεδο τα πάμε σχετικά καλά, τότε ζήτω ο καπιταλισμός) ή παραδοσιακός μαρξιστής (θα πιστεύεις ότι τα κινητά/τάμπλετ/χίλιες δυο παπαριές που έχει ο καθένας μας είναι ψευδαίσθηση και στην πραγματικότητα ο κόσμος πεινάει επειδή έτσι λέει η αλάνθαστη "επιστημονική θεωρία", και συνεπώς πρέπει να κάνουμε επανάσταση για να αποκτήσουμε πιο πολλά κινητά/τάμπλετ/χίλιες δυο παπαριές).
C
https://www.news247.gr/sunday-edition/o-charari-exigei-giati-o-polemos-stin-oykrania-tha-allaxei-ton-kosmo-gia-panta.9552536.html
Εστιατόρια και Ισραηλινοί διανοούμενοι μια γροθιά
Ποια η γνώμη της ΦΛΕΦΑΛΟ για τον Μπερλιόζ?
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Πολύ σημαντικός ρομαντικός. Τόσο ως μουσικός όσο και ως λογοτέχνης του φανταστικού.
Μιας και απαντάτε σε ερωτήσεις άσχετες με το θέμα. Ποια είναι η γνώμη σας για τον Μπενουά και την γαλλική νεοδεξιά; Τον έχετε χαρακτηρίσει μεταμοντέρνο. Εννοείτε ότι είναι πολύ λάιτ και συμβιβασμένος; Θα είχε ενδιαφέρον η οπτική σας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Απάντησαν ακριβως στην ίδια ερώτηση πριν 4 άρθρα στα σχόλια
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Δεν το γράψαμε υποτιμητικά. Είχαμε αναφέρει ότι διαθέτει έναν μεταμοντέρνο προσανατολισμό για τα δεδομένα της εθνικιστικής διανόησης η σκέψη του προκειμένου να είναι συμβατή με τα δεδομένα της μεταπολεμικής εποχής. Δεν εννοούμε ότι έχει καμία σχέση με τους γνωστούς Γάλλους μεταμοντέρνους. Προφανώς αυτός ο προσανατολισμός δεν μας εμπνέει. Αλλά δεν παύει και να είναι σπουδαίος διανοητής και να διατηρεί το ρομαντικό υπόβαθρο της εθνικιστικής ιδεολογίας συνεκτικό (πέρα από τον προσανατολισμό αυτό που δεν μας αρέσει και από την άστοχη επιλογή όρων π.χ Νέα Δεξιά που αντιφάσκουν με κομβικής σημασίας σοσιαλιστικές προσεγγίσεις του).
Οι υπόλοιποι του συγκεκριμένου ρεύματος σκέψης δεν ήταν στο επίπεδο του Μπενουά. Σημαντικός και ο Βενερ, πολύ ενδιαφέροντες και οι υπόλοιποι. Αλλά ως φιλόσοφος μόνο ο Μπενουά μπορεί να σταθεί.
Συμβιβασμενου δεν νομίζουμε ότι είναι. Έκανε σοβαρό λάθος με το να εντάξει τον ακροδεξιό λαϊκισμό στην ανάλυσή του τα τελευταία χρόνια. Έχουμε την εντύπωση ότι ήταν λάθος στρατηγικής. Δεν νομίζουμε ότι πίστεψε στην "ανατρεπτικότητα" του λαϊκισμού. Απλώς έδωσε ένα φιλικό θεωρητικό πάτημα στο πολιτικό ρεύμα των Τραμπ -Σαλβινι-Λεπέν κλπ όταν αυτό φάνηκε ότι μπορούσε να αποτελέσει αντίβαρο στην ιδεολογική ηγεμονία του νεοφιλελευθερισμού. Προφανώς την πάτησε ο Μπενουά σε αυτή την επιλογή.
Αλλά στην ουσία παραμένει σπουδαίος διανοητής του χώρου.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πατερας του σύγχρονου νέο εθνικισμού, φανατικός οπαδός της δημοκρατίας πια και αντιφυλετιστης. Αυτός είναι ο Μπενουά πλεον.δυστυχώς
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Οι μεταφράσεις των βιβλίων του απο τον εκδοτικό οίκο του συγχωρεμενου του συναγωνιστή Βλαδίμηρο πριν κάτι δεκαετίες ποσο καλες λέτε να είναι;
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Καλές είναι. Για τα δεδομένα της εποχής είχε γίνει πολύ καλή μεταφραστική προσπάθεια.
Οταν δεν εχεις διαβασει Μπενουα..καλα να παθεις. Απλα βγαζεις λάθος συμπερασματα. Τον εχω γνωρισει απο κοντα εχω μιλησει μαζι του και μου εχει πει διαφορα. Καμια σχεση με αυτα που πιστευεις.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ο ανόητος που επιμένει στο θέμα του Μπενουά, διαμαρτύρεται. Εξακολουθεί να γράφει ότι ο Μπενουά είναι όπως τον περιέγραψε στηριζόμενος στην "βιβλιογραφία" κάποιων λαντζιέριδων. Επειδή μπορεί να μην είναι καν δικός τους και να τρολάρει ο εστιάτορας ή κάποιος άλλος, αλλά κυρίως επειδή οι υπόλοιποι αναγνώστες το έχουν ζητήσει, δεν θα δημοσιεύονται πολλά σχόλια τέτοιου περιεχομένου.
Συνεπώς, εσύ που απαντάς, αν είσαι κάποιος από αυτούς που αναφέρεις εμφανίσου να μας εκθέσεις από κοντά τις απόψεις σου. Τα υπόλοιπα είναι κωλοτρυπιδιές όπως αυτές που σας έμαθαν οι αρχηγοί και οι καθοδηγητές σας. Έλα αγορίνα να συναντηθούμε και θα μάθεις καλά πολιτική θεωρία.