Για το ηθικό ποιον του πρώην εναλλακτικού ευρωμαρξιστή, μετέπειτα σημιτόσκυλου και νυν νεοφιλελεύθερου σερβιτόρου του Μητσοτάκη, υπουργού Τάκη Θεοδωρικάκου δεν θα κουραστούμε να γράφουμε. Ιδίως εφόσον φροντίζει να δικαιώνει την κριτική μας αποκαλύπτοντας την ελεεινή ανοησία της πολιτικής του κουλτούρας. Αν σκεφτούμε ότι αυτός ο τύπος πρέπει να διαχειριστεί και να εφαρμόσει τον νόμο περί της αστυνομικής παρουσίας στους χώρους των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης τότε φαίνεται ότι μάλλον η αρθρογραφία μας που θα αφιερωθεί στον εν λόγω υπουργό με το υπναλέο βλέμμα θα αυξηθεί σημαντικά.
Έχουμε τονίσει στο παρελθόν ότι ο συγκεκριμένος νόμος είναι μια απάτη. Η Αστυνομία θα χρησιμοποιηθεί ως security της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας (ΔΑΠ) η οποία φυλλοροεί και δεν μπορεί να επιβληθεί δια της βίας στις ισχυροποιημένες μαρξιστικές φοιτητικές παρατάξεις. Αυτή θα είναι η ουσία της πρακτικής εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου και τίποτε περαιτέρω. Προφανώς μαρξιστές και antifa φοιτητές ευθύνονται για κάποιες αντιαισθητικές παρεμβάσεις σε χώρους των πανεπιστημίων και για αρκετούς από τους τσακωμούς ανάμεσα στους φοιτητές. Ωστόσο εξίσου αντιαισθητική και προκλητική είναι και η παρουσία των φοιτητών της Νέας Δημοκρατίας εδώ και πολλά χρόνια. Και, μάλιστα, η αντιαισθητική εικόνα των γιάπηδων με τις βλακώδεις -φιλελεύθερων μηνυμάτων- αφίσες συμπληρώνεται και από υπόγειες δοσοληψίες με ακαδημαϊκούς, οι οποίες μετατρέπουν την πανεπιστημιακή κοινότητα σε προθάλαμο της πιο χυδαίας ρουσφετολογικής πραγματικότητας.
Η παρακμή στην ελληνική τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν έχει να κάνει με το επίπεδο των προσφερόμενων προπτυχιακών σπουδών. Ίσως αυτές να αποτελούν ένα από τα λίγα πεδία του κρατικού μηχανισμού που λειτουργεί σε τόσο καλό επίπεδο. Τα τραπεζάκια με τις αντιαισθητικές αφίσες και τα σπρέυ στους τοίχους είναι ένα ελάχιστο πρόβλημα σε σύγκριση με τον τρόπο που λειτουργούν και επιλέγουν φοιτητές πολλά μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών, σε σχέση με τον τρόπο που δίνονται υποτροφίες και οργανώνεται η ακαδημαϊκή κοινότητα. Εκεί, βέβαια, που εμπλέκονται ακαδημαϊκοί, φοιτητικά κόμματα, ακόμη και ερευνητικά ιδρύματα ιδιωτικού νομικού υπόβαθρου, που χρηματοδοτούνται ανοιχτά από πρεσβείες ξένων χωρών, δεν θα δείτε κανέναν ματατζή να επεμβαίνει. Αντιθέτως χθες η Αστυνομία-security της Νέας Δημοκρατίας έστειλε δίχως δεύτερη σκέψη αιμόφυρτο και με απώλεια ακοής στο νοσοκομείο έναν φοιτητή του ΑΠΘ. Έχουμε μεγάλη απορία αν κάποιοι συγγενείς του άτυχου φοιτητή ήταν από εκείνους που έδωσαν αυτοδυναμία στην κομματική μαφία του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού κατά τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Όπως και να έχει, ο υπουργός με το νυσταλέο βλέμμα ελπίζουμε να έθεσε για πολλοστή φορά ένα ερωτηματικό σε ανθρώπους μεγαλύτερων ηλικιών για το πώς θα διαχειρίζονται το ζήτημα της δημόσιας τάξης, εντός ή εκτός πανεπιστημίων, τέτοια πολιτικά απόβλητα.
Τα πράγματα είναι απλά. Κανείς δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει την ακαδημαϊκή κοινότητα. Δεξιοί λιμοκοντόροι, αριστερές συλλογικότητες, δίκτυα της ακαδημαϊκής κοινότητας, οι περισσότεροι εκ των φοιτητών, οι γονείς τους. Λίγο σε πολύ όλοι θέλουν να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα που βολεύει τις δικές τους παραταξιακές και ομαδικές επιδιώξεις. Ούτε λόγος να γίνει για εθνική προστασία της ανεξάρτητης ερευνητικής και μορφωτικής διάστασης του ελληνικού δημόσιου πανεπιστημίου από τις υλιστικά ωφελιμιστικές προσταγές της αγοράς, από τις πρεσβείες των ΗΠΑ και της Γερμανίας, από τα κόμματα και από τις προσωπικές αυθαιρεσίες. Αν η ίδια η φοιτητική κοινότητα δεν ξυπνήσει και δεν αυτοοργανωθεί με σκοπό την προστασία του καθαρού μορφωτικού επιπέδου από την πολυεπίπεδη απειλή της εποχής μας σε λίγο καιρό θα χαθεί και ένα από τα λίγα δημόσια εναπομείναντα αγαθά που καταφέρνει να παρέχει το ημιθανές ελλαδικό κρατίδιο.
Προφανώς κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί από την νέα ρύθμιση της Κεραμέως για τις φοιτητικές εκλογές. Η τρόφιμος γνωστής διεθνούς λέσχης, που σχεδιάζει παγκόσμιες πολιτικές, υποστηρίζει ότι με το να αντικατασταθεί η συμμετοχή των φοιτητικών κομμάτων από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο στις φοιτητικές εκλογές θα μειωθούν οι παραταξιακές εντάσεις. Κάποιοι την κατηγορούν ότι η συγκεκριμένη απόφαση λήφθηκε τώρα που η φοιτητική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας ισοπεδώθηκε στις πρόσφατες φοιτητικές εκλογές με σκοπό να βάλει πλάτη στα ανδρείκελα της καταρρέουσας ΔΑΠ. Μπορεί να ισχύει αυτό μπορεί και όχι. Στην πραγματικότητα δεν έχει μεγάλη σημασία. Αυτό γιατί εφόσον τα φοιτητικά κόμματα θα συνεχίσουν να υπάρχουν (χωρίς δυνατότητα παραταξιακής συμμετοχής στις εκλογές) θα μπορούν κάλλιστα να προωθούν τα δικά τους μπλοκ υποψηφίων στο ενιαίο ψηφοδέλτιο των φοιτητικών εκλογών και θα συνεχίσουν να ελέγχουν τις γενικές συνελεύσεις. Καμία ουσιαστική διαφοροποίηση, δηλαδή.
Κατά τα άλλα ο κωμικοτραγικός Κυριάκος Μητσοτάκης, μιλώντας σε σπουδαστές κολλεγίου, προσπάθησε να δώσει θάρρος προκειμένου η νεολαία να πετύχει κατακτήσεις, αναφέροντας ότι πρέπει να την εμπνεύσουν οι στίχοι του τραγουδιού «Φοβάμαι», που ερμήνευσε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου. Η αλήθεια είναι ότι από την ώρα που το ξεστόμισε έχει γελάσει και ο κάθε πικραμένος. Ο τύπος είτε βρίσκεται στα όρια της νοητικής καθυστέρησης, είτε γουστάρει να μας τρολάρει, είτε τρολάρεται ο ίδιος από τους επικοινωνιολόγους του. Λέτε να μπερδευτούν εκεί στην Νέα Δημοκρατία με τους εστιάτορες και τα γκαρσόνια το «χώρου» που έχουν μαζέψει και να προσπαθήσουν να οικειοποιηθούν και την δική μας ιδεολογία; Μεταμοντέρνα χρόνια ζούμε, Μητσοτάκηδες έχουμε στην κυβέρνηση, όλα μπορεί να συμβούν! Προβληματιζόμαστε με αυτό το ενδεχόμενο όχι μόνο γιατί ο Μητσοτάκης εισέβαλλε με κρότο στο πεδίο της κοινότητας εκείνων που ακούνε Παπακωνσταντίνου. Αλλά και γιατί έχει ενδιαφέρον να ρίξουμε μια ματιά στους στίχους του Ανδρέα Πανταζή:
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
Σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
Και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
Κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή
Λοιπόν, παιδιά, εμείς το δηλώνουμε δημόσια. Αν ο Μητσοτάκης αποκηρύξει τον πολυεθνικό μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού, τις χρεοκοπημένες κυβερνήσεις των μνημονίων και τις υποκλίσεις για τα κομματικά ρουσφέτια τότε θα δώσουμε τα θερμά μας συγχαρητήρια στους τσάτσους που πληρώνει για να μοχλεύουν τον εθνικιστικό χώρο και θα παραδεχτούμε την αξία του διαλεκτικού υλισμού. Φαίνεται πως κάτι θα του έχουν περάσει από την εθνικιστική ιδεολογία. Λέτε να δοκιμάσει να οικειοποιηθεί τον ρομαντικό εθνικισμό του Χερντερ, τον σοσιαλισμό του Ράσκιν και τον κρατικό ολισμό του Μύλλερ αυτή τον φορά; Λέτε να υμνολογήσει τον Ίωνα Δραγούμη και τους Επίστρατους του 1916; Τώρα που το σκεφτόμαστε, κάτι ψέλισε για "ολιστικές προσεγγίσεις" πριν λίγες μέρες. Ετοιμάστε τα σκόρδα και τους σταυρούς, παίδες. Επίκειται επίθεση βρικολάκων..
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ρε παιδιά ο υπουργός δεν είναι ίδιος με τον εθνικό star στην πρώτη φωτογραφία;
Ο/Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...😅🤣😄 πράγματι!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Είναι μέγα λάθος να κομματικοποιούνται τα πανεπιστημιακά ιδρύματα και εν γένει οι τριτοβάθμιες σπουδές και η φοιτητική ζωή. Όπως είναι λάθος να εμπορευματοποίηση των σπουδών και η εκμετάλλευση της πανεπιστημιακής έρευνας από πολυεθνικές εταιρείες όπως πχ οι φαρμακοβιομηχανίες.
Όπως δεν μπορούν να έχουν καμιά δουλειά τα κόμματα σε γυμνάσια και λύκεια, έτσι δε μπορούν να έχουν κάποια θέση στα πανεπιστήμια.
Τα πανεπιστήμια είναι ιδρύματα μάθησης των επιστημών, κατάρτισης, έρευνας και διαλεκτικής, ίσως και πέραν της μαθήσεως, καλλιέργειας και μορφώσεως. Δεν είναι πολιτικά καφενεία ή γυμναστήρια επαναστατικής εξάσκησης.
Απ' την άλλη, για να μετάσχει κάποιος σε πολιτικές διαδικασίες ανεύρεσης λύσεων και λήψης αποφάσεων, είτε πρόκειται για κάποια συλλογικότητα, είτε για κάποιο κοινό σκοπό, χρειάζεται κάποια νόηση, γνώση και βίωμα και νιάξιμο, αφοσίωση ή ανιδιοτέλεια. Σε ποια ζητήματα της φοίτησης και σε ποιους τομείς της πανεπιστημιακής τάξεως θα μπορούσε κάποιο εκλεγμένο σώμα ή κάποια συνέλευση να επεξεργαστεί προτάσεις και λύσεις; Δηλαδή που μπορεί να βρει χώρο ή είναι απαραίτητη η πολιτικοποίηση του φοιτητή;
Συμφωνούμε. Από εκεί και πέρα η πολιτική σκέψη και στάση μπορεί να βρει χώρο παντού. Για παράδειγμα στο πανεπιστήμιο μπορεί να ληφθούν αποφάσεις σε συνελεύσεις για πολλά θέματα. Για θέματα υποδομών της κάθε σχολής (βιβλιοθήκες, υλικοτεχνικές υποδομές κλπ), για θέματα της ευρύτερης εκπαιδευτικής κοινότητας (τρόπος εισαγωγής σε μεταπτυχιακά, περιεχόμενο σπουδών, τρόπος ανάδειξης ακαδημαϊκού προσωπικού, σχέση ακαδημαϊκού προσωπικού με τις γραμματειακές υπηρεσίες, φοιτητική μέριμνα -γευματα, πάσο, κλπ) καθώς και για αποφάσεις του υπουργείου Παιδείας . Χώρος για πολιτική σκέψη και δράση υπάρχει παντού.
Το πρόβλημα είναι ότι στο ελληνικό πανεπιστήμιο έχει εκφυλιστεί όλο το πλαίσιο πολιτικών πρωτοβουλιών. Εφόσον οι φοιτητική σύλλογοι είναι κομμάτια των άθλιων ελλαδικών κομμάτων είναι αυτονόητο ότι η απάτη, η πρόστυχη ανηθικότητα, η έλλειψη αισθητικής και η καταπάτηση κάθε σεβασμού του δημοσίου βίου μεταφέρεται από τα κόμματα στους πιτσιρικάδες νεολαίους τους.
Μπορεί να γινόμαστε αυτοαναφορικοι αλλά ο μόνος τρόπος για να δείξουμε πως συνδυάζεται η πολιτική κουλτούρα με την φοιτητική οργανωτική δομή είναι η λέσχη μας. Προφανώς μπορούν να υπάρξουν πολλοί εναλλακτικοί τρόποι, με το ίδιο όμως σκεπτικό. Δηλαδή με το να εστιάσουμε στην ουσία των θεμάτων της φοιτητικής κοινότητας και να τα αντιμετωπίσουμε όπως τα βιώνουμε και με τις δικές μας ιδέες. Ο λάθος δρόμος είναι να μην εστιάζουν οι φοιτητές στην ουσία των θεμάτων, να αδιαφορούν για το περιεχόμενο των σπουδών και για τα ακαδημαϊκά δρώμενα και να αντιμετωπίσουν την φοιτητική ζωή ως πιόνια κομμάτων που εκτελούν κομματικούς σχεδιασμούς δοσμένους εκ των άνωθεν. Τότε μπαίνει στο παιχνίδι η χυδαία σκοπιμότητα και καταλήγουν οι φοιτητικές συλλογικότητες στα σημερινά τους χάλια και οι συνελεύσεις σε χαβρες Ιουδαίων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων η κάθε πολιτική δραστηριοποίηση είναι καταδικασμένη. Η ελλαδική εκδοχή της είναι το πρόβλημα.
Νομίζω πιο ενδεικτικό παράδειγμα από αυτό του υπουργού υγείας δεν υπάρχει. Εθνικιστής στην αρχή, ολίγον εθνικοσοσιαλιστής στην απαρχή, εξελίχθηκε σε εθνικοφιλελεύθερο, και σήμερα σε νεοφιλελεύθερο.
Ενώ οι ακαδημαϊκές του εργασίες υποστήριζαν την αυτοδιάθεση του ασθενούς, σήμερα επιβάλλει πρόστιμα και πετά στο δρόμο αφοσιωμένους υγειονομικούς.
Και καλά, ο Ρουσόπουλος και ο Στουρνάρας είναι ότι ήταν δηλαδή εκσυγχρονιστές.. ο Άδωνις και ο Μάκης και ο Θάνος, δηλαδή τα πρωτοπαλίκαρα του λαϊκού ορθόδοξου συναγερμού και αμύντορες της πατρίδας και του λαού, πως μεταλλάχτηκαν σε τόσο στυγνούς εκσυγχρονιστές;
Όπως έχει εξελιχθεί η κατάσταση στη χώρα, όλοι αυτοί δεν μπορούν να βαστούν άλλη θέση από αυτή του απολογητή ή του σοφιστή. Όποιο ηθικό πλεονέκτημα έχει εξαερισθεί για όλους τους τσιφλικάδες.
Το θέμα τώρα είναι αν ο "σοφός λαός" θα επαναφέρει πάλι τον Τσίπρα και την πασοκοσυριζαϊκή νομενκλατούρα του.
Θα αντέξει η χώρα μια 2η τετραετία ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΣΙΠΡΟΠΑΣΟΚΙΣΜΟΥ ?
Η πατρίδα γενικώς δεν αντέχει άλλες τετραετίες φιλελευθερισμού από όποια πλευρά του φιλελεύθερου φάσματος και αν αυτός προέρχεται.
Από ότι φαίνεται πάμε για συγκυβέρνηση ΝΔ -Πασοκ. Οι εκλογές θα γίνουν μάλλον φθινόπωρο. Αν συμβεί αυτό σε δύο χρόνια η φθορά του κυβερνητικού σχήματος ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα είναι τέτοια που θα φέρει τον Τσίπρα ξανά αυτοδύναμο στις μεθεπόμενες εκλογές.
Όσο για την χώρα, είτε με τα σκουπίδια της Δεξιάς είτε με το τσίρκο του ΣΥΡΙΖΑ, πλησιάζει στο τέλος κάθε ελπίδας για σωτηρία. Η κλεψύδρα έχει σχεδόν αδειάσει. Το έθνος μας δυστυχώς οδεύει προς το οριστικό κλείσιμο του βιοιστορικου του κύκλου. Δεν φαίνεται ότι όσα κύτταρα του παραμένουμε ζωντανά μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή την κατάληξη. Ας δώσουμε τουλάχιστον μία μάταιη αλλά ψυχικά καθαρτική μάχη για την τιμή των όπλων στο όνομα της προαιώνιας μητέρας πατρίδας μας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αυτό με τους υγειονομικούς, τις προάλλες ξέφυγε από στόμα βουλευτή ΝΔ Μακεδονίας ότι είναι προσωπική εντολή Κουλογάν να μην τους επαναπροσλάβουν, κρατάει βεντέτα μαζί τους ο ζαβοκούλης γιατί "τόλμησαν και τον αμφισβήτησαν", οπότε δεν είναι του Πλεύρη η απόφαση, έρχεται από πιο ψηλά. Κατά τα άλλα, σε εκείνο το περίφημο βίντεο από το 2009, επί Η1Ν1, που αγορεύει ο Θανούλης μέσα στη Βουλή κατά της υποχρεωτικότητας των εμβολίων, λέει επί λέξει "είμαστε με τη ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ αντίληψη περί αυτοδιάθεσης του ασθενούς και όχι με την ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΑ αντίληψη περί προτεραιότητας του ιατρού ή της κοινωνίας ή οποιουδήποτε άλλου." Κοινώς και ο τότε "αντιεμβολιασμός" Πλεύρη δεν βασιζόταν παρά σε φιλελεύθερα δόγματα, όπως και τώρα το "τα ανοίγουμε όλα τον Απρίλιο γιατί μετράμε μόνο την οικονομία, κι όταν φύγει η TUI τον Οκτώβριο τα ξανακλείνουμε" είναι επίσης βασισμένο σε άλλα φιλελεύθερα δόγματα (κέρδος ούμπερ άλλες).
Με λίγα λόγια είναι λάθος να τοποθετούμε την "κωλοτούμπα" των αδωνοβοριδοπλεύρηδων στη στιγμή που πήγαν στη ΝΔ. Στην πραγματικότητα, η κωλοτούμπα (από εθνικισμό σε φιλελευθερισμό) έγινε όταν πήγαν στο ΛΑΟΣ. Ο οποίος ήταν ένα φιλελεύθερο (μπερλουσκονικό) κόμμα. Από κει και πέρα, με το πέρασμα στη ΝΔ οι απόψεις τους παρέμειναν φιλελεύθερες, απλά άλλαξαν κέλυφος προς το πιο "κουστουμάτο", λιγότερο πεζοδρομιακό (οι συγκεκριμένοι τρεις είναι παραδείγματα ακραίου πολιτικού οπορτουνισμού-χαμαιλεοντισμού, άνετα θα χώνονταν και στο ΚΙΝΑΛ αν ήταν αυτοδύναμο). Αλλά εθνικιστικό κόμμα ο ΛΑΟΣ ουδέποτε υπήρξε, και εθνικιστές αυτοί οι 3 σταμάτησαν να είναι όταν μπήκαν εκεί, όχι όταν νομοτελειακά τους απορρόφησε η ΝΔ.
Για τον Θανασάκη τον πολιτευόμενο έχεις δίκιο. Ο Μακούλης ο Βορίδης πρέπει είχε ξεπουληθεί από την εποχή του Εθνικού Μετώπου. Αν θυμάσαι είχε ήδη αρχίσει τις επαφές με Δεξιούς του αγγλοσαξονικού χώρου και στελέχη όπως ο Δούμας (που σήμερα πρωταγωνιστούν σε ψευτοσυντηρητικα δίκτυα) είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο σε εκείνο το απόκομμα. Επίσης ο ίδιος ο αστείος Μαυρουδής είχε ήδη αφομοιώσει την αστική ιδεολογία στην οργανωτική δομή και στον λόγο ως πρόεδρος εκείνου του κόμματος.
Όσον αφορά τον Άδωνι στο ΛΑΟΣ πέρασε την ριζοσπαστική του νιότη. Πιο παλιά ήταν στη Νέα Δημοκρατία και στην Πολιτική Άνοιξη, αν θυμόμαστε καλά. Άρα στο κόμμα του Καρατζαφέρη απέκτησε την πιο στενή σχέση που είχε ποτέ με τον εθνικιστικό χώρο.
Η φοιτητικές εκλογές είναι εισαγόμενο φρούτο. Στις ΗΠΑ μάλιστα τα student governments αφορούν και μαθητές γυμνασίαου-λυκείου. Να πω την αλήθεια δεν ξέρω που ωφελούν και αν ανεβάζουν τη ριζοσπαστικοποίηση του φοιτηταριάτου.
Τσίρκο είναι οι εκλογές. Προφανώς και συμβάλουν στην αφομοίωση των αστικά θεσμικών συμπεριφορών και όχι στην ριζοσπαστικοποίηση. Η εκπροσώπηση θα μπορούσε να γίνει και με άλλους τρόπους. Με αυθόρμητη συνεννόηση, με συμφωνία για το ποιοί θα συζητούν με τα αρμόδια όργανα των τμημάτων για κάθε ξεχωριστό θέμα κλπ. Η θεσμική υπόσταση των εκλεγμένων εκπροσώπων μέσω εκλογών βοηθά στο να αποκτά κύρος η εκπροσώπηση μόνο όταν γίνεται με υπουργεία κλπ. Αλλά έχει εκφυλιστεί τόσο από τις φοιτητικές παρατάξεις (κυρίως την
ΔΑΠ) με διαφορετικά αποτελέσματα, διαφορετικές κάλπες κα που κι αυτό το θεσμικό υπόβαθρο των εκπροσώπων των φοιτητών έχει χάσει το κύρος του.
Μπράβο σας που δεν πουλάτε φίκια. Το εύκολο και αποδοτικότερο για τη λέσχη σας θα ήταν να λέτε 'νικάμε αδέλφια! και να μαζεύετε κόσμο που διψάει και για την παραμικρή ελπίδα. Όπως έκανε η χρυσαυγή όταν τσιμπούσε μισή μονάδα στα γκάλλοπ και έκανε σα να πήρε την Πόλη. Και δεν είναι μόνο η Ελλάδα, είναι όλος ο Ευρωπαικός κόσμος που τελείωσε. Από όπου και να το πιάσεις πονάει. Ακόμα και αν κάποτε με έναν μαγικό τρόπο αλλάξει η νοοτροπία και η ιδεολογική ηγεμονία του φιλελευθερισμού, θα είναι πάρα πολύ αργά. Μιλάμε για πληθυσμούς που δεν αναπαράγονται πλέον και αν το κάνουν δημιουργούν μια νέα ανάμεικτη μαυροαστιατικολευκή γενιά. Καλά τα λέτε, θα χάσουμε είναι βέβαιο, αλλά τουλάχιστον ας χάσουμε καλά.
Για αυτό είμαστε ρομαντικοί. Επειδή το έχει η μοίρα μας να πολεμάμε συνεχώς χωρίς ελπίδα. Το ερώτημα είναι, βέβαια, για πόσο ακόμα θα αντέχουμε να αντλούμε χαρά από αυτή την μάταιη μάχη, ακριβώς επειδή επιβεβαιώνει την αξία του να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά όταν ο υπόλοιπος κόσμος έχει τυφλωθεί ή αν τελικά θα μας σβήσει η μελαγχολία κάθε διάθεση να υπερασπιστούμε ιδέες και εαυτούς.
Το περίεργο είναι ότι ο Μάκαρος ως τέκνον καλής οικογενείας, απόφοιτος του Κ.Α. με μεταπτυχιακά στο Λονδίνο, θα μπορούσε λογικά να βρεθεί εξαρχής στον ηγετικό πυρήνα της ΝΔ και να μη χρειαστεί να βολοδέρνει επί δεκαετίας σε ακροδεξιά αποκόμματα του 0,1%. Συνοπτικά η διαδρομή του Μαυρουδή ήταν: φιλοχουντικός-> νεοδεξιός λεπενιστής->φιλελέ μνημονιακός.
Αντίθετα ο Μπούμπουξ μια ζωή καρμίρης ήταν από μικρομεσαίο σπίτι, χωρίς πανεπιστημιακές περγαμηνές και λοιπά credits. Άρα μόνο σε κόμματα τύπου Καρατζαφέρη και ΠΟΛΑΝ θα μπορούσε να ανελιχθεί αρχικά. Από τα κεντρικά της "μεγάλης αστικής παράταξης" ούτε απέξω δε θα μπορούσε να περάσει πριν γίνει τηλεαστέρας. Εδώ η διαδρομή ήταν φιλοδωδεκάθεος "ελληνιστής"-> ορθοντόξ πατριώτ-> φιλελέ μνημονιακός.
Ο δε Θανασάρας, ως γιος του Πατριάρχη, κι αυτός δε θα μπορούσε εξαρχής να βρεθεί στην ΝΔ, ειδικά επί μεσαιοχωρίτη Μπουχέσα.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Λεπενικος ήταν και την εποχή της ΕΠΕΝ. Μάλλον καθαρά χουντικός δεν πρέπει να υπήρξε ποτέ. Την νεοφασιστική λεπενικη τάση των early 80's εξέφραζε ως νεαρός υποστηρικτής ενός μικρού ρεύματος εντός της ΕΠΕΝ και μάλιστα με τρόπο που θύμιζε το Σταμάτη πριν ο Σταμάτης μεγάλωσε και γίνει αυτό που είναι σήμερα. Υπάρχουν παλιές του δηλώσεις που αν δεν ξέρεις ότι τις έκανε αυτός θα νομίζεις ότι είναι από μέλος της φλεφαλο.
Λίγο αργότερα βέβαια ο ίδιος ο Λεπέν άρχισε να μαλακώνει, να υποστηρίζει την ΕΠΕΝ και έτσι όλο το κόμμα να ακροβατεί ανάμεσα στο κιτς ταρατζουμ παπαδοπουλικι και στον λεπενισμο. Μόνο που τότε ο Μάκης ξέχασε τα παλιά και είδε το φως το αληθινό του φιλελευθερισμού. Από τα σπάργανα του ΕΜ στο πρώτο μισό των 90's πρέπει να έπαιζε το ρόλο του δούρειου ίππου. Απλά στη συνέχεια περίμενε τις οδηγίες ώστε να αποκαλυφθεί την κατάλληλη στιγμή που θα φαινόταν χρήσιμος για το σύστημα εξουσίας.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ο μπουμπούκος είχε πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Ήταν επικεφαλής της ΔΑΠ. Προφανώς θα μπορούσε να έχει εξελιχθεί σε μεσαίο στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και χωρίς την παράκαμψη στο ΛΑΟΣ. Αν εξαιρέσουμε το τραγικό γεγονός ότι έμεινε πολύ νέος ορφανός, κατά τα άλλα δεν ήταν μικροαστική η καταγωγή του. Οι γονείς του είχαν μια μικρή επιχείρηση. Έμεναν στα βόρεια προάστια ανάμεσα στους αστούς. Σε γενικές γραμμές είχε προοπτικές να ακολουθήσει καριέρα μεσαίου στελέχους στην Δεξιά. Συνεπώς η εμπλοκή του με τον ΛΑΟΣ μπορεί και να ήταν αποτέλεσμα ειλικρινούς συντηρητικής στροφής. Μάλλον το ξεβρακωμα ήρθε όταν συνήθισε στα κοινοβουλευτικά χειροκροτήματα και απέκτησε Life style οικογενειακές συνήθειες. Η τηλεόραση, η δημοφιλία, το χρήμα, το άνοιγμα των μεγαλοαστικων σαλονιών πρέπει να ήταν εκείνα που ενώ ήταν στο ΛΑΟΣ τον οδήγησαν στο παλιό ιδεολογικό και κομματικό του περιβάλλον, ιεραρχικά αναβαθμισμένο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Απο ΑντιΝατοικος:
Καποιος καποτε οταν του ειχαν αναφερει για τους συγκεκριμενους που αναφερεται, μου ειχε πει: "Κοιταξε ολοι αυτοι ειναι ανθρωποι του Μητσοτακη, ολη την "ακροδεξια" την ελεγχει αυτος..." Τοτε δεν τον πιστεψα, αλλα να που δικαιωθηκε!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Έχουμε την εντύπωση ότι και ο Σαμαράς δεν πάει πίσω. Ο Άδωνις στην Πολιτική Άνοιξη, ο εκδότης του Στόχου από την ΟΝΝΕΔ Καλλιθέας στην Πολιτική Άνοιξη. Βορίδης, Πλεύρης, Φαήλος Κωτούλας κλπ άνθρωποι του Σαμαρά.
Αλλά ακόμα και σκουπίδια που είχε δίπλα του ο Μιχαλολιάκος επί δεκαετίες με το προφίλ του χιτλερισμού, είναι ξεκάθαρα Δεξιοί και καλβινιστες στην κουλτούρα. Αν είσαι παλιός του χώρου θα έχεις γνωρίσει σίγουρα αρκετούς από αυτούς.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Και ο Μιχαλολιάκος δεξιός είναι, ποτε δεν ήταν ΕΣ
"Η τηλεόραση, η δημοφιλία, το χρήμα, το άνοιγμα των μεγαλοαστικων σαλονιών πρέπει να ήταν εκείνα που ενώ ήταν στο ΛΑΟΣ τον οδήγησαν στο παλιό ιδεολογικό και κομματικό του περιβάλλον, ιεραρχικά αναβαθμισμένο."
Θυμάμαι πως ήταν ένα ταξίδι ως βουλευτής του ΛΑΟΣ στο Αμέρικα που τον είχε εντυπωσιάσει και μιλούσε για τις εντυπώσεις του στην εκπομπή του λέγοντας πόσο σπουδαία και μεγάλα πράγματα είδε εκεί και πόσο πίσω έχουμε μείνει οι Έλληνες..
Ένα ανακάτεμα
φιλοδωδεκάθεος "ελληνιστής", θα γυρίσουμε και θα τρέμει η γη καραόκερ, ορθοντόξ πατριωτισμού, εθνικοφιλελευθερισμού, Ρηγκανισμού και Τραμπισμού, νεοφιλελευθερισμού κι ας κλαίω, ή κι ας γελάω στα Εμιράτα.
Κρίμα γιατί στην αρχή έδειχνε αγνός, αν και υπερφίαλος ως ελληνιστής, και ιστοριογνώστης.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Η ακροδεξιά της πρώιμης μεταπολίτευσης ξεπήδησε από την "αποστασία του 65". Γαρουφαλιάς και Στεφανόπουλος ήταν παλαιοκεντρώοι αποστάτες. Αλλά γενικά το μεγαλύτερο μέρος προήλθε από την αντικομμουνιστική ΕΡΕ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε..."Η κλεψύδρα έχει σχεδόν αδειάσει. Το έθνος μας δυστυχώς οδεύει προς το οριστικό κλείσιμο του βιοιστορικού του κύκλου. Δεν φαίνεται ότι όσα κύτταρα του παραμένουμε ζωντανά μπορούμε να αποτρέψουμε αυτή την κατάληξη. Ας δώσουμε τουλάχιστον μία μάταιη αλλά ψυχικά καθαρτική μάχη για την τιμή των όπλων στο όνομα της προαιώνιας μητέρας πατρίδας μας.
Για αυτό είμαστε ρομαντικοί. Επειδή το έχει η μοίρα μας να πολεμάμε συνεχώς χωρίς ελπίδα. Το ερώτημα είναι, βέβαια, για πόσο ακόμα θα αντέχουμε να αντλούμε χαρά από αυτή την μάταιη μάχη, ακριβώς επειδή επιβεβαιώνει την αξία του να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά όταν ο υπόλοιπος κόσμος έχει τυφλωθεί ή αν τελικά θα μας σβήσει η μελαγχολία κάθε διάθεση να υπερασπιστούμε ιδέες και εαυτούς."
Αν ο άνθρωπος μετά Λόγου δεν έχει κοινωνία με τον πνευματικό κόσμο και δεν του εμπνέει αυτή δέος ή σεβασμό για την πλάση και την φύση, τότε είναι ανέστιος και χαμένος, άδειος και δυστυχής. Και εκεί καταλήγει στην οδύσσεια των ψευδαισθήσεων..
Παντού όπου κατακυρίευσε τη γη το γκρίζο τσιμέντο και την πλημμύρισε η πίσσα και η μηχανή, η ανθρώπινη ζωή όχι μόνον υποβαθμίστηκε αλλά και αρρώστησε. Και η γη κατάντησε έρημος χώρα σε σιδηρά εποχή..
Σε ένα τέτοιο τοξικό περιβάλλον δεν μπορείς ούτε όρθιος να σταθείς, ούτε καν να υπάρχεις.
Τι φαίνεται τελικά να καταβάλει τον νέο ελληνισμό; 2-3 τουλάχιστον δεκαετίες μας έφαγε το lifestyle και η σαπουνόπερα, και μαζί το πλεονέκτημα του πολιτιστικού μηδενισμού, μας πέταξε στην άγρια δύση και οσονούπω θα μας κατρακυλήσει στην άγρια στέπα.