O παλαίμαχος ποδοσφαιριστής Κώστας Καραπατής, που έφυγε από την ζωή πριν λίγες μέρες, υπήρξε μια από τις cult μορφές των ελληνικών γηπέδων που αγάπησαν όσοι είναι ηλικιακά από 40 ετών και πάνω. Οι νεότεροι τον προλάβαμε ως προπονητή του Ηρακλή και μικρότερων συλλόγων, να γράφει ιστορία στον κόσμο του ελληνικού ποδοσφαίρου με δυνατές ατάκες του τύπου, «αν είχα έστω έναν παίκτη του Ολυμπιακού, θα έβγαζα την Δόξα (Δράμας) Ευρώπη» και άλλα ωραία. Ο κυρ-Κώστας ήταν μια από τις αγαπημένες μορφές των ελληνικών πάγκων της δεκαετίας του '80, ανάμεσα στους Νίκο Αλέφαντο, Χρήστο Αρχοντίδη, Μίλτο Παπαποστόλου, Αντώνη Γεωργιάδη, Γιάτσεκ Γκμοχ και αρκετούς άλλους.
Οι πιο παλιοί θυμούνται το παλικαρίσιο και ιστορικό πέρασμά του από τον πάγκο της εθνικής Ελλάδος, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '60. Η καταπληκτική μας εθνική των Σιδέρη, Δομάζου κ.α. έχασε στις λεπτομέρειες την πρόκριση για το μουντιάλ του 1970. Ο Καραπατής ήταν προπονητής στον πρώτο της αγώνα για τα προκριματικά του μουντιάλ. Μετά από μια τρομερή -και απίστευτα άτυχη- εμφάνιση στην Ελβετία, η εθνική έχασε 1-0 ενώ θα μπορούσε να είχε νικήσει με 1-3 (ή και μεγαλύτερο σκορ). Όταν η ποδοσφαιρική αποστολή αποχωρούσε από το γήπεδο, η σύζυγος του υπουργού της στρατιωτικής κυβέρνησης Ασλανίδη και μια φίλη της, που παρακολούθησαν τον αγώνα, μπήκαν στο πούλμαν των ποδοσφαιριστών για να μεταβούν στο αεροδρόμιο. Όντας άσχετες από τα πρωτόκολλα του αθλητισμού άναψαν τσιγάρο μέσα στο όχημα που μετάφερε τους ποδοσφαιριστές της εθνικής. Ο αείμνηστος Καραπατής, γράφοντας στα παλιότερα των υποδημάτων του τον όποιο φόβο προκαλούσε το στρατιωτικό καθεστώς, πέταξε έξω τις δύο κυρίες, φωνάζοντας ότι ο χώρος του αθλητισμού είναι ιερός και το κάπνισμα δεν είχε θέση σε αυτόν. Οι αθλητές έπρεπε να προστατευτούν από τη νικοτίνη των δυο κυριών. Ασφαλώς ο γελοίος Ασλανίδης, αντί να επιβραβεύσει την αφοσίωση του Καραπατή στην πειθαρχία και να ψέξει ως αληθινός στρατιωτικός (και μάλιστα σε συνθήκες στρατιωτικού καθεστώτος) τις κυράτσες, απέλυσε τον κυρ-Κώστα από προπονητή της εθνικής την αμέσως επόμενη μέρα.
Οι ακόμη πιο παλιοί θυμούνται τον Καραπατή ως τερματοφύλακα του Ηρακλή και του Ολυμπιακού, με τον δεύτερο να κατακτά διαδοχικούς τίτλους πρωταθλήματος και κυπέλλου. Αλλά το πλέον χαρακτηριστικό συμβάν, που άφησε τον Καραπατή στις μνήμες της φίλαθλης Ελλάδος, έλαβε χώρα το 1960 και θυμίζει κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον Θανάση Βέγγο. Την περίοδο 1959-1960 πραγματοποιήθηκε το πρώτο πρωτάθλημα της Α’ Κατηγορίας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ο Ηρακλής αντιμετώπιζε την ΑΕΚ στο γήπεδο Χαριλάου. Διαιτητής ήταν ο Ελβετός Ρομπέρ Γκινάρ. Το ντέρμπι πραγματοποιήθηκε την 13η Μαρτίου του 1960.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε με 0-1, αλλά 10 λεπτά πριν το τέλος οι ποδοσφαιριστές του Ηρακλή ζήτησαν πέναλτι. Ο διαιτητής το σφύριξε αλλά, για κακή του τύχη, οι παίκτες του γηραιού νόμισαν ότι είχε δώσει κόρνερ. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ο διαιτητής έγινε σάκος του μποξ και δέχτηκε καταιγισμό χτυπημάτων από ποδοσφαιριστές και ανθρώπους του πάγκου του Ηρακλή, οι οποίοι είχαν εισβάλει στον αγωνιστικό χώρο. Σύντομα οι συμπλοκές επεκτάθηκαν ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων. Ο Καραπατής, με μια δυνατή κλωτσιά, έστειλε στο νοσοκομείο τον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Θύμιο Πολύζο. Μετά από αρκετή ώρα, όταν καταλάγιασε ο σαματάς που μετέτρεψε το γήπεδο σε αλάνα, ο Ηρακλής έχασε το πέναλτι και ο αγώνας τελείωσε με σκορ 0-1.
Καθώς η ομάδα του γηραιού αποχωρούσε από το γήπεδο δυο αστυνομικοί με πολιτικά σταμάτησαν τον Καραπατή και του είπαν να τους ακολουθήσει στο τμήμα, επειδή κάποιοι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είχαν υποβάλλει μηνύσεις εναντίον του. Ο Καραπατής αρνήθηκε και καθώς οι αστυνομικοί πήγαν να τον συλλάβουν ξεκίνησε νέα συμπλοκή. Οπαδοί του Ηρακλή που αποχωρούσαν είδαν το περιστατικό και επιτέθηκαν στους αστυνομικούς. Μέσα στον πανικό ο Καραπατής τους ακολούθησε, προσπαθώντας να δραπετεύσει.
Όμως στο γήπεδο βρισκόταν ως θεατής και ένας χωροφύλακας, ο οποίος έφερε το υπηρεσιακό του περίστροφο. Μόλις είδε το περιστατικό κυνήγησε τον Καραπατή και, αφού τον σημάδεψε με το περίστροφο, κατάφερε να τον ακινητοποιήσει. Ωστόσο, ένας άλλος χωροφύλακας, που βρισκόταν σε υπηρεσία στο γήπεδο και δεν είχε δει από την αρχή την συμπλοκή, κινήθηκε προς την κατεύθυνση των επεισοδίων και το πρώτο πράγμα που αντίκρισε ήταν έναν άντρα με πολιτικά να σημαδεύει με περίστροφο τον τερματοφύλακα του Ηρακλή. Νομίζοντας ότι είναι κάποιος αντίπαλος οπαδός ή κάποιος κακοποιός, ο χωροφύλακας επιτέθηκε στον αστυνομικό με τα πολιτικά, τον αφόπλισε και τον ακινητοποίησε υπό την απειλή του δικού του υπηρεσιακού όπλου. Στο μεσοδιάστημα ο Καραπατής το έσκασε και κρύφτηκε ανάμεσα στους οπαδούς του Ηρακλή που αποχωρούσαν.
Τελικά ο Καραπατής συνελήφθη το επόμενο πρωί, όταν η Αστυνομία έκανε έφοδο στο σπίτι του με την συνοδεία εισαγγελέα. Ευτυχώς για τον κυρ-Κώστα η ποινή που του επιβλήθηκε ήταν συμβολική και σε λίγες μέρες επέστρεψε στους αγωνιστικούς χώρους.
Η παλιά αυτή Ελλάδα, των ευτράπελων, των ωραίων μαζικών συναθροίσεων, των λαϊκών ανθρώπων που μας χάρισαν θέαμα και ευχάριστες στιγμές, είναι εδώ και λίγες μέρες φτωχότερη.
Μια παρατήρηση διαβάζοντας τις συζητήσεις στα σχόλια των προηγούμενων αναρτήσεων (και συμμετέχοντας σε κάποιες). Η σελίδα της ΦΛΕΦΑΛΟ είναι η μόνη του χώρου στην οποία μπορεί να αναπτυχθεί στα σχόλια σοβαρός και γόνιμος διάλογος. Οι παρεμβάσεις των διαχειριστών και του Σταμάτη που δίνουν πάντοτε σταθερή και σαφή ιδεολογική γραμμή βοηθάνε πάρα πολύ σε αυτό. Συγχαρητήρια και εύγε
Ευχαριστώ εκ μέρους όλων των αρθρογράφων.
Μπράβο ρε Σταμάτη! Μας ταξιδεύεις!
Γιανναρε, αν και οι ποδοσφαιριστές- τεχνικό επιτελείο του θρύλου έχουν πάει διακοπές εδώ και ένα μήνα φροντίζοντας να μας σπάσουν τα νεύρα, μας βγάζεις ασπροπρόσωπους με τις ερευνητικές σου επιδόσεις. Άντε και καλό πτυχίο!
Ο σοσιαλισμός είναι απο τη φύση του διεθνιστικός και αυτό το γράφουν οι ίδιοι οι σοσιαλιστές σε ολες τους τις σελίδες στις οποιες ΠΟΥΘΕΝΑ δεν δέχονται ως συναγωνιστές τους "εθνικο"σοσιαλιστές. Ζήτω ο εθνικός καπιταλισμός!
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Και από πότε έγινε κριτήριο της ιδεολογίας η γνώμη που έχουν οι υποστηρικτές αντιπάλων ιδεολογιών. Ποιος σου είπε ότι οι εθνικοί σοσιαλιστές δεχόμαστε ως συναγωνιστές τους διεθνιστές;
Αν το πάμε έτσι όπως γράφεις πρέπει να είναι διεθνιστές όλοι οι προφασιστες, οι μεσοπολεμικοί και οι νεοφασιστες εθνικιστές. Αν το πάμε έτσι πρέπει να είναι διεθνιστές ακόμη και οι πρώτοι Γερμανοί ρομαντικοί εθνικιστές που άνοιξαν τον δρόμο για τον σοσιαλισμό, όπως οι Φίχτε, Νοβαλις, Μύλλερ κλπ. Ακόμα και ο Βρετανός συντηρητικός ρομαντικός Έντμουντ Μπερκ, που όρισε το κράτος ως βραχίονα του έθνους των ζωντανών, των νεκρών και των αγέννητων και που αγωνίστηκε κατά της αχαλίνωτης φιλελεύθερης οικονομίας προτείνοντας ψηλούς φόρους στους πλούσιους. Όλοι αυτοί ήταν διεθνιστές συμφωνα με το θολωμένο σου μυαλό. Ενώ εθνικό είναι το σύστημα του κεφαλαίου, η ιδεολογία του φιλελευθερισμού που από τον Διαφωτισμό πρότεινε το παγκόσμιο κράτος. Αυτά είναι εθνικά, σύμφωνα με το φτωχό σου το μυαλό;
Λοιπόν, άκουσε να δεις τι θα γίνει. Γνωρίζουμε έναν καλό ψυχίατρο. Πάρε τον Μάκη τον Βορίδη, τον Άδωνι, τον εστιάτορα, τον Δένδια, τον Πώποτα και όλους αυτούς και κάντε του μια ομαδική επίσκεψη. Μόλις σας δώσει τα χάπια σας, έλα να συζητήσουμε ξανά.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Παει το άλλο το ψυχοπαιδι της ακροδεξιάς να μιλήσει για ιδεολογίες και πολιτική ιστορία στους ειδικούς επιστήμονες των ζητημάτων αυτών στον χώρο και τρώει τα μούτρα του απο την αμορφωσιά του. Δεν έχετε λίγη τσιπα ρε βενιζελικα γκαρσόνια; Αφήστε σοσιαλισμός και καπιταλισμός και πιάστε τα πιάτα του Ινδού να κάνετε κατανάλωση