Ενώ οι πολιτικοί ταγοί της χώρας διαφωνούν για το ποιος θα παραχωρήσει μεγαλύτερα γεωπολιτικά προνόμια επί της Κύπρου και του Αιγαίου σε Τουρκία (με φόντο την Ε.Ε.) ή Ισραήλ (με φόντο τις Η.Π.Α.), ευχόμαστε να υπάρχουν ακόμη Έλληνες που δεν ξεχνούν την 1η Απριλίου του 1955 και τα ελληνικά ιστορικά δικαιώματα στην ανατολική Μεσόγειο. Ασφαλώς, είναι εμφανές ότι η ευχή μας έχει μικρές πιθανότητες να ισχύει. Και πώς να ισχύει;
Με υπουργούς όπως ο κύριος Τσάφος, ο οποίος ως ερευνητής αμερικανικών ιδρυμάτων αναγνώριζε το ψευδοκράτος του Τούρκων στην Κύπρο και θεωρούσε ότι είναι υπερβολικές οι απαιτήσεις της Ελλάδας για την πιθανή εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου των χωρικών μας υδάτων.
Με πρωθυπουργούς όπως ο Μητστοτάκης, που εκλιπαρεί το Ισραήλ να χρησιμοποιήσει την δική του ισχύ προκειμένου να επιτραπεί από τους Τούρκους στην χώρα μας να θέσει σε λειτουργία ένα καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης του ελληνικού κράτους με την Κύπρο και προσπερνά αθόρυβα τα τουρκολιβυκά σύμφωνα με τα οποία η Τουρκία θα εκμεταλλευτεί δυνητικά τον ορυκτό πλούτο των υδάτων της Κρήτης.
Με πολιτευτές όπως ο Συρίγγος, που ενώ εν μέσω διαδηλώσεων για το μακεδονικό (κατά τους τελευταίους μήνες της κυβέρνησης Τσίπρα) υποσχόταν στους αφελείς ότι μόλις αναλάμβανε η Νέα Δημοκρατία την κυβέρνηση θα προχωρούσε σε αυστηρό έλεγχο του κράτους των Σκοπίων στους όρους της συμφωνίας των Πρεσπών και τελικά βολεύτηκε με υπουργικούς θώκους και την άτυπη ηγεσία των εντός της ΝΔ ακαδημαϊκών κύκλων (πρόσφατα έπαιξε τον ρόλο του σκληρού ευρωπαϊστή δηλώνοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να στείλει στρατό για να ενισχύσει τον Ζελένσκι στον πόλεμο εναντίο της Ρωσίας).
Με την Κύπρο ολοκληρωτικά αποκομμένη από την Ελλάδα και οριστικά μετατρεπόμενη σε γεωγραφικό αεροπλανοφόρο του Ισραήλ, όπως ακριβώς οι επιταγές της CIAπρος τους πολιτκάντηδες της μεταπολίτευσης επίτασσαν.
Με ένα έθνος στον προθάλαμο του δημογραφικού θανάτου εν μέσω ορδών ασταμάτητα αυξανόμενων επήλυδων.
Με μια κοινωνία διαλυμένη ηθικά, γονατισμένη οικονομικά, διασαλευμένη πολιτιστικά.
Με όλα αυτά και άλλα τόσα, υπάρχουν άραγε ακόμη Έλληνες που τιμούν την 1η Απριλίου του 1955;
Υπάρχουν Έλληνες που δεν ξεχνούν ότι η Κύπρος αποτελεί προαιώνιο οργανικό μέλος του ελληνισμού;
Υπάρχουν ακόμη Έλληνες που ζητούν μια πατρίδα ελληνική, κοινωνικά συνεκτική, οικονομικά δίκαιη και εθνικά ισχυρή;
Υπάρχουν, ναι. Υπάρχουμε, για να είμαστε ακριβείς.
Όμως, φοβόμαστε ότι η φωνή μας ακούγεται σαν βούισμα εντόμου σε μια πολύβουη μητρόπολη.
Σχόλια:
Ανώνυμος/η
Πάντως ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, Γεώργιος Γρίβας, ήταν βενιζελικός κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, υποστηρικτής του πολιτεύματος της βασιλευομένης δημοκρατίας αργότερα, παραλίγο συνεργαζόμενος με την Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων (βασικός κορμός το Λαϊκό Κόμμα του Τσαλδάρη) στις εκλογές του 1946 και παραλίγο να ηγηθεί του κεντρώου συνασπισμού κομμάτων πριν τις εκλογές του 1961. Κοινώς, δεν ανήκε στους ρομαντικούς ή στους φασίστες/εθνικοσοσιαλιστές που θαυμάζετε...
Τετάρτη, 02 Απριλίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ξέρεις καλή ιστορία για δεξιό φιλελεύθερο διεθνιστή πάντως, Κυριάκο. Σου διαφεύγει βέβαια ότι ο Διγενής δεν προσφέρεται για ιδεολογικά παραδείγματα, αλλά για ηθικά, ιστορικά, συναισθηματικά και πολεμικά παραδείγματα για τους αντιδιαφωτιστές ρομαντικούς εθνικιστές (ολων των τάσεων).
Τετάρτη, 02 Απριλίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Οι αγωνιστές του '21 δεν γνώριζαν την ρομαντική θεωρία ενώ, ταυτόχρονα, ήταν και χωρισμένοι σε διάφορες πολιτικές παρατάξεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τιμήσουμε την Επανάσταση του Γένους;
Πέρα από τις ιδεολογικές διαφορές υπάρχουν κάποιες αξίες. Πατρίδα, προσήλωση σε ηθικούς κανόνες, σεβασμός, συμφωνία σε ανώτερους σκοπούς. Φαίνεται ότι δεν τις αντιλαμβάνεσαι.
Τετάρτη, 02 Απριλίου, 2025
Ανώνυμος/η
Κι όμως συμφωνώ απολύτως με αυτό που λες. Το θέμα είναι κι εσείς με την σειρά σας, να μην βλέπετε ως εξ ορισμού εχθρούς, όλους όσους δεν ασπάζονται την ρομαντική θεωρία
Πέμπτη, 03 Απριλίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Αν μιλάμε για εθνικά θέματα, ασφαλώς και δεν αντιλαμβανόμαστε ως εχθρούς όσους προέρχνται από διαφορετικό πολιτικό χώρο αλλά έχουν πατριωτικές ανησυχίες (αριστερούς ή δεξιούς). Ισχύει το ακριβώς αντίθετο.
Αν μιλάμε για σοβαρούς και έντιμους ανθρώπους, ασφαλώς και δεν τους αντιμετωπίζουμε ως εχθρούς επειδή έχουν διαφορετικές πολιτικές ιδέες από τις δικές μας. Μπορεί να είμαστε πολιτικοί αντίπαλοι. Δεν είμαστε εχθροί.
Αν μιλάμε για προβοκάτορες, για λαμόγια, για ψεύτες, για βλάκες και, ιδιαιτέρως, για όσους θέλουν να εκμηδενίσουν την ιδεολογία μας και να μην υπάρχει ανεξάρτητος δικός μας πολιτικός χώρος (κρατώντας τον υπό Δεξιά κατοχή), τότε ναι. Είναι εχθροί μας. Δεξιοί και αριστεροί.
Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Πού βλέπεις το παράξενο και ποιος σοβαρός άνθρωπος θα σκεφτόταν διαφορετικά;
Πέμπτη, 03 Απριλίου, 2025
Αργύρης Χριστομάγνος
Σωστός. Και το ζήτημα δεν είναι αν η Κύπρος είναι ελληνική ή όχι, τί αναγνωρίζει το Ισραήλ και τί όχι, ή τί έγινε το '55. Το ζήτημα είναι ποιός από εμάς (να ξεκαθαρίσει μια και καλή τη θέση του), θέλει τη χώρα του μεγαλύτερη ή όχι. Αν όχι, υπομονή. Το κάποτε όνειρο του Ιμπραήμ είναι καθοδόν.
Η φετινή στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου είχε ενδιαφέρουσα πολιτική συνέχεια. Το γκροτέσκο πολιτικό κατεστημένο της χώρας κάνει πλέον ό,τι μπορεί προκειμένου να μην επιτρέψει στον ελληνικό λαό να βιώσει επετείους και δρώμενα που τονίζουν την συλλογική συνοχή. Δεν μας προκαλεί εντύπωση, βέβαια. Αυτή είναι η αποστολή του τόσα χρόνια και την καταφέρνει καλά. Αλλά, κι εμείς, δεν κουραζόμαστε να ελέγχουμε την πολιτική αλητεία των καιρών μας και να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα σαν να είναι πρεσβύτερο μέλος της οικογένειάς μας. Όπως της αξίζει.
Εντάσεις προκάλεσε, μετά την παρέλαση, το υβριστικό σύνθημα δοκίμων υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού κατά της Τουρκίας, που προσαρμόστηκε σε ένα από τα στρατιωτικά τραγούδια με τα οποία οι συγκεκριμένοι παρελαύνοντες συνόδευσαν τον βηματισμό τους. Μπορεί, πράγματι, το σύνθημα «γαμ@#ται η Τουρκία» να ακούστηκε παράταιρο για τα δεδομένα μιας μεγάλης στρατιωτικής παρέλασης, με χιλιάδες θεατές να την απολαμβάνουν. Έδειξε ότι η αισθητική της συγκεκριμένης στρατιωτικής σχολής (ενδεχομένως και των υπολοίπων στρατιωτικών σχολών) τείνει να συμπλεύσει με εκείνη της εφηβικής παρέας σε καφετέρια.
Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς. Δεν ήταν και τόσο μεγάλο το παράπτωμα των δοκίμων. Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι χιλιάδες θεατές, ανάμεσά τους παιδιά και γυναίκες, άκουσαν το υβριστικό σύνθημα, κατά τα άλλα δεν χάθηκε κι ο κόσμος. Ασφαλώς, με λίγες τυπικές εξηγήσεις στην τουρκική διαμαρτυρία και μερικές επιπλήξεις στους παρελαύνοντες και τους εκπαιδευτές τους, το θέμα θα έληγε με τον πρέποντα τρόπο.
Ωστόσο, η παρέμβαση κομμάτων και εντύπων της Αριστεράς έδωσε μεγάλη έκταση σε ένα άνευ σημασίας συμβάν. Με τις παρεμβάσεις και τις ανακοινώσεις τους στον τύπο, τα καλόπαιδα του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς δεν έμειναν στο υβριστικό σύνθημα των δόκιμων αλλά έκαναν ευρύτερα λόγο για χουντικά, απαράδεκτα, εθνικιστικά συνθήματα κλπ.
Έχει ενδιαφέρον ότι οι εκπρόσωποι των αριστερών κομμάτων υπογράμμισαν ως αρνητική την φράση «η Κύπρος είναι ελληνική», με το πρόσχημα ότι την είχε υιοθετήσει η δικτατορία.
Οι κύριοι της Αριστεράς μας είπαν, δηλαδή, ότι επειδή υιοθέτησε αυτή την φράση η δικτατορία, η Ελλάδα πρέπει να απεμπολήσει τα ιστορικά της δικαιώματα σε ένα ελληνικό νησί. Δεν τους πειράζει αν οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Βρετανία, (η Ρωσία προσπαθεί αλλά δεν μπορεί), η Γερμανία (μέσω Ε.Ε.) ελέγχουν την Κύπρο χωρίς κανένα ιστορικό δικαίωμα. Τους κυρίους του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς ενόχλησε η φράση «η Κύπρος είναι ελληνική» ως υπενθύμιση ενός πολιτικού προσανατολισμού, που το σαθρό ελλαδικό πολιτικό σύστημα έχει αγνοήσει. Συμπλήρωσαν, μάλιστα, την τοποθέτησή τους με την διαπίστωση ότι έχουμε πληρώσει ακριβά τον κουφιοκέφαλο εθνικισμό. Αν, όμως, θέλουμε να είμαστε ακριβείς με την σύγχρονη πολιτική πραγματικότητα πρέπει να θυμίσουμε στην Αριστερά ότι εκείνο που πληρώνουμε ακριβά δεν είναι ο εθνικισμός αλλά το μνημόνιο που υπέγραψε με την Μέρκελ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι, επίσης, ενδιαφέρον ότι το σύνθημα απευθυνόταν στην Τουρκία. Κατανοητή η αμετροέπεια να ακουστεί η λέξη «γα@ιέται» από χείλη δοκίμων σε έναν τέτοιο χώρο. Το επαναλαμβάνουμε. Αλλά, κατανοητά ακατανόητη και η πρεμούρα της Αριστεράς να δείξει τέτοια συγκίνηση και τόσο ενδιαφέρον για την θιγμένη Τουρκία. Αν ήταν για κάποια σοσιαλιστική χώρα θα μπορούσαμε να καταλάβουμε το αυξημένο ενδιαφέρον της ελλαδικής Αριστεράς. Αν ήταν για μια χώρα που δεν αμφισβητούσε καθημερινά ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ίσως και να πιστεύαμε ότι θα είχαν προσβληθεί οι αριστερές ευαισθησίες. Αλλά για την Τουρκία, κύριοι της Αριστεράς; Για το κράτος που καταπατά όλα αυτά τα οποία εσείς προκρίνετε ως αυτονόητα δημοκρατικά δικαιώματα δείξατε τέτοια αντανακλαστικά; Σε αυτό το κράτος και στην επεκτατική ηγεσία του απευθύνθηκε το σύνθημα. Δεν απευθύνθηκε, γενικά και αόριστα, στον τουρκικό λαό.
Εμείς, πάντως, απολαύσαμε την στρατιωτική παρέλαση. Όπως κάνουμε κάθε χρόνο από τότε που, ως φαντάροι, παρελάσαμε στην Αθήνα, τιμώντας την 25η Μαρτίου. Μας άρεσε η φετινή επιλογή να παρελάσει αρχικά μια μπάντα ντυμένη με την στολή του Ιερού Λόχου. Σωστή η ιδέα να υπάρχουν ακροβολισμένοι μουσικοί με τις μπάντες τους σε σημεία της διαδρομής (όπως για παράδειγμα στο ύψος των Προπυλαίων), ώστε να παίζουν και να βοηθούν τους πεζοπόρους παρελαύνοντες να βρίσκουν τον βηματισμό τους, όταν οι μουσικοί των σωμάτων τους προπορεύονταν και δεν ακούγονταν στους πίσω λόχους λόγω των χειροκροτημάτων και των επευφημιών των θεατών. Μας γέμισαν δέος τα μηχανοκίνητα θωρακωτά. «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», μονολογούσαμε καθώς τα βλέπαμε να δονούν συθέμελα την Πανεπιστημίου.
Από την άλλη, οι παθογένειες του ελληνικού στρατού δεν κρύβονται ούτε στην παρέλαση, που θεωρητικά αποτελεί την καλογυαλισμένη προμετωπίδα του. Κάποτε υπήρχαν λόχοι στρατευσίμων του πεζικού, μια μόνιμη μοίρα παρελάσεων της Πολεμικής Αεροπορίας και πεζοπόρα τμήματα παρελάσεως από στρατεύσιμους του ναυτικού. Σήμερα η λειψανδρία στα σώματα, την οποία προκαλεί η ολιγόμηνη στράτευση σε συνδυασμό με την υπογεννητικότητα, καθώς και οι προοδευτικά φιλελεύθερες αντιλήψεις οι οποίες έχουν επικρατήσει εντός του στρατεύματος με αποτέλεσμα να εξοστρακίσουν την εκπαίδευση και να αφήσουν μόνο την αγγαρεία στην θητεία των στρατευσίμων, έχουν φέρει την κατάσταση σε τέτοιο σημείο ώστε να μην υπάρχουν ικανοί αριθμοί στρατιωτών για να σχηματιστούν μοίρες παρελάσεων πέρα από τις ειδικές δυνάμεις του στρατού ξηράς.
Εδώ και χρόνια, εκτός από τις σχολές δοκίμων του στρατού, της αστυνομίας, του λιμενικού και της πυροσβεστικής, τα μόνα πεζοπόρα τμήματα από στρατεύσιμους που παρελαύνουν είναι οι πρασινοσκούφηδες (αλεξιπτωτιστές, καταδρομείς και πεζοναύτες) και οι κοκκινοσκούφηδες (μονάδες αερομεταφερόμενου πεζικού) του στρατού ξηράς. Παρελαύνουν, επίσης, οι εκπαιδευόμενοι των ΟΥΚ του Πολεμικού Ναυτικού και οι ΟΥΚάδες του Λιμενικού (οι οποίοι είναι μόνιμοι ένστολοι). Η μοίρα παρελάσεως της Πολεμικής Αεροπορίας με τους ΜΠΑτζήδες, οι μοίρα ειδικών επιχειρήσεων της ΠΑ και τα πεζοπόρα τμήματα στρατιωτών του πεζικού ή του ναυτικού, αποτελούν μακρινό παρελθόν. Τα τρία όπλα του ελληνικού στρατού αδυνατούν να σχηματίσουν (λόγω ελλείψεων ανδρών) και να παρουσιάσουν (η παρέλαση απαιτεί σχηματισμούς στρατιωτών με κάποιες ιδιαίτερες απαιτήσεις πειθαρχίας και εκπαίδευσης, κι όχι απλώς «αγγαρειομάχους») παρελαύνοντες στρατεύσιμους.
Κοντολογίς, οι Έλληνες είμαστε αριθμητικά λίγοι και αυτό φαίνεται στον στρατό μας. Δυστυχώς, δεν εκμεταλλευόμαστε μέχρι σήμερα ούτε τις φτηνές (σε σχέση με τα συμβατικά παλαιότερα όπλα) νέες τεχνολογίες των drones και των ρομπότ, με τις οποίες θα μπορούσαν να καλυφθούν γρήγορα πολλά κενά στην άμυνα της χώρας μας. Ο ελληνικός λαός μπορεί να συγκινείται στην θέα των στρατιωτικών σωμάτων που παρελαύνουν αλλά εξακολουθεί να ψηφίζει Δένδιες, Καραμανλήδες, Τσίπρες, Σημίτηδες και Μητσοτάκηδες, ανθρώπους ανίκανους για την ηγεσία κρατών.
Τσιφτετέλι τουρκικό στην Ουάσιγκτον
Πραγματοποιήθηκε και η δεξίωση για την 25η Μαρτίου στον Λευκό Οίκο. Η συγκεκριμένη εκδήλωση είχε έντονο πολιτικό υπόβαθρο. Είχε, όμως, και κωμικοτραγικές στιγμές που, αν μη τι άλλο, δείχνουν με ποιον τρόπο γίνεται αντιληπτό το ελληνικό κράτος στην αμερικανική ηγεσία. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δεδομένο της εκδήλωσης είναι ότι για πρώτη φορά μετά από το 1987 δεν υπήρξε καλεσμένος υπουργός ή πρωθυπουργός από ελληνική κυβέρνηση στον Λευκό Οίκο. Ήταν κι αυτή άλλη μια επιτυχία της διπλωματικής στρατηγικής του Κυριάκου Μητσοτάκη!!
Ο Τραμπ αλλά και ο αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος (με τον οποίο ο Μητσοτάκης βρίσκεται σε σύγκρουση για αυτό και υπάρχουν πολλά δημοσιεύματα σε ελληνικά ΜΜΕ εναντίον του) έδειξαν, για μια ακόμη φορά, στον Μητσοτάκη τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπιστεί από τις ΗΠΑ. Και δεν έμειναν μόνο εκεί. Στην ομιλία του ο Τραμπ άφησε σαφείς αιχμές για το πρόσωπο του Μητσοτάκη. Ο Αμερικανός πρόεδρος είναι γνωστό ότι δεν τηρεί το διπλωματικό σαβουάρ βιβρ. Η φαμίλια Μητσοτάκη έχει αρχίσει να το αισθάνεται, σταδιακά.
Κατά τα άλλα, για να κάνουμε και λίγο μαύρο χιούμορ, τόσα χρόνια οι εγκάθετοι της δυτικόδουλης Δεξιάς αλώνιζαν στον ελληνικό εθνικιστικό χώρο, σερβίροντας menuπρακτόρικων θεωριών που ήθελαν το ελληνικό έθνος να έχει αλλοιωθεί από σλαβοανατολικές φυλές, τον μεσαιωνικό και τον νεότερο ελληνικό πολιτισμό να είναι οθωμανικής και ανατολικής προέλευσης, την γνήσια Ελλάδα να τελειώνει στα χρόνια της κλασικής εποχής και πολλά άλλα σχετικά, πασπαλισμένα με δόσεις φιλελεύθερου Διαφωτισμού. Τους θυμόμαστε να υποστηρίζουν ότι ο Καζαντζίδης ήταν καυκασομογγολικός ανθρωπολογικός τύπος που τραγουδούσε σαν Τούρκος ενώ οι Αλβανοί γνήσιοι Άριοι. Τους θυμόμαστε να αποκαλούν όσους ήμασταν αληθινοί εθνικιστές, «μαρξιστές» και «ανατολικορωσόδουλους». Να περιγράφουν τον Ίωνα Δραγούμη, τον Καζαντζάκη και τον Περικλή Γιαννόπουλο ως «ανατολίτες κομμουνιστές». Να πλέκουν, κοντολογίς, αφηγήματα που ήθελαν την δεξιά (αμερικανόφιλη και εβραιοκίνητη) εθνικοφροσύνη να αποτελεί θεματοφύλακα του πολιτικού πατριωτισμού τον οποίο υποτίθεται ότι εμείς, οι αληθινοί εθνικιστές, θα απειλούσαμε λόγω των «κομμουνιστικών», «ανατολίτικων» και φασιστικών ιδεών μας.
Δεν ξέρουμε τι έχουν να πουν, όλοι αυτοί οι σερβιτόροι των μυστικών υπηρεσιών, τώρα που στην εκδήλωση για την 25η Μαρτίου που πραγματοποιήθηκε στην Ουάσιγκτον, η μπάντα του στρατού των ΗΠΑ, ανάμεσα στα υπόλοιπα τραγούδια, έπαιξε και το «Σήκω χόρεψε κουκλί μου να σε δω να σε χαρώ, τσιφτετέλι τουρκικό». Δεν αστειευόμαστε, παιδιά. Αν και θα το έχετε μάθει. Ο στρατός του Τραμπ έπαιξε στον Λευκό Οίκο Στέλιο Καζαντζίδη, σε ένα από τα πλέον ανατολίτικα, στο ύφος, τραγούδια του. Στην αρχή πιστέψαμε ότι ήταν βίντεο τρολ. Κι, όμως, η πραγματικότητα της μεταμοντέρνας νεωτερικότητας ξεπερνά την φαντασία της θεατρικής επιθεώρησης. Αρχίσαμε να διερωτόμαστε αν ο γνωστός καταραμένος βετεράνος της Λεμουρίας του πολιτικού μας χώρου, έχει διεισδύσει ακόμη και στον Λευκό Οίκο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε σταματήσει να γελάμε από την στιγμή που είδαμε το βίντεο. Ψάξαμε να βρούμε κάποια μεγαλύτερη εκδοχή του μήπως και ακούγαμε την Κίμπερλι να λέει, «Ερντογάν, σώσε τον ελληνικό πολιτισμό!!», μα δεν τα καταφέραμε.
Λοιπόν γκαρσόνια, γνωρίζαμε ότι τόσα χρόνια θέλατε να μας πείσετε να διαβάσουμε την ιστορία της πατρίδας με τα γυαλιά του φιλελεύθερου Διαφωτισμού. Θέλατε να πιστέψουμε ότι η Ελλάδα πέθανε όταν την κατέλαβε ο Αλέξανδρος, ότι οι Μακεδόνες ήταν και δεν ήταν Έλληνες, ότι δεν υπήρχε ελληνισμός στον μεσαίωνα και πως το βυζαντινό κράτος ήταν ακόμη και μετά τον 10 αιώνα μΧ εχθρικό προς την Ελλάδα, ότι ο Φαλμεράγιερ είχε δίκιο και πως οι Αλβανοί είχαν περισσότερο ελληνικό αίμα, ότι ο Παπαρρηγόπουλος ήταν πράκτορας του Πατριαρχείου και το Πατριαρχείο όργανο της Ρωσίας, ότι ο ρομαντικός αντιδιαφωτισμός ήταν παρακλάδι του κομμουνισμού και ότι μόνο ο δεξιός πατριωτισμός είχε κλασικές ελληνικές ρίζες, ότι ο Δραγούμης, ο Μεταξάς (ακόμη και ο Παπαδόπουλος) ήταν κομμουνιστές, ότι μέχρι και τα δυτικοευρωπαϊκά κράτη ήταν κομμουνιστικά και ότι δεν είχε κυβερνήσει ποτέ η πραγματική Δεξιά, ότι ο λαϊκός νεότερος ελληνικός πολιτισμός ήταν σλαβομογγλικής προέλευσης, ότι οι Κύπριοι και οι Πόντιοι δεν ήταν Έλληνες αλλά ανατολίτες, ότι μεγάλοι ηγέτες ήταν ο Βενιζέλος, ο βασιλιάς Γεώργιος, ο Μητσοτάκης, όλοι όσοι μας προσάρμοζαν στην αμερικανοδυτική αντίληψη του τι εστί Ελλάς.
Τώρα τι έγινε; Περάσαμε σε νέο menu; Έχει γούστο να μας πείτε ότι η προσαρμογή στον πολιτισμένο κόσμο, στον δυτικό φιλελευθερισμό, στον καθώς πρέπει δεξιό πατριωτισμό, προϋποθέτει την ερμηνεία της ελληνικής ταυτότητας ως απότοκο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. 1000 χρόνια Σουλτάνος και όλα τα μωρά να λικνίζουν τα κορμιά τους στην πίστα της Ουάσιγκτον!!
Σχόλια:
Ανώνυμος/η
Εύστοχα τα σχόλια. Ζω για τη στιγμή που σε αρμονία κ διακομματική ομόνοια του δημοκρατικού τόξου η στρατιωτική παρέλαση θα αντικατασταθεί από αμερικανικού τύπου cheerleaders κ άρματα καρναβαλικά. Ναι απίθανο να γίνει στην ελληνική περίπτωση... Υou never know ,που λένε κ στην σύμμαχο ΗΠΑ. Ο ρευστός κόσμος,ο κόσμος της μετάβασης. Ένα υβρίδιο πατρίδας με δήθεν εθνικιστές,δήθεν αριστερούς κ δήθεν αριστερούς. Όπως μου είχε πει κ κάποιος -όταν καιγόταν η Ελλάδα από άκρου εις άκρη ( μη ρωτάτε ποτέ κάθε καλοκαίρι γίνεται κύριοι)- περιμένω με αγωνία την σκηνή όπου το πυροσβεστικό φορτηγάκι του Ρουβίκωνα θα επιβιβάζεται σε C-130 για να συνδράμει ... Έρχονται δύσκολοι καιροί. Τα μάτια σας ανοιχτά.Καλη δύναμη σε όλους. Ανδρέας
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Ευχαριστούμε Ανδρέα. Χαιρετισμούς.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Λες να είχαν το θάρρος να έδρασαν αυτόνομα οι δόκιμοι; Εγώ δεν το πιστεύω. Ήταν μια επικοινωνιακή παγίδα στην οποία ήταν βέβαιο ότι θα έπεφτε η αριστερά. Έτσι βγήκε ο βλάκας ο Πλεύρης είπε ότι είπε στην τηλεόραση και πέρασε μήνυμα στους θεατές ότι η ΝΔ είναι πατριωτικό κόμμα και επιτρέπει το κάτι παραπάνω από τα επιτρεπτά σε πατριωτικές εκδηλώσεις Η αντίδραση τών αριστερών είναι φυσιολογική με τα πιστεύω τους.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Σταμάτης
Μπορεί να έγινε όπως γράφεις. Είναι πολλές οι πιθανότητες. Ακόμη και έτσι, όμως, η Αριστερά δεν αντέδρασε "φυσιολογικά". Αντέδρασε με υπερβάλλοντα ζήλο.
Το κύριο βάρος των παραβάσεων της Αριστεράς δεν εστίασε στο δυνητικό επικοινωνιακό παιχνίδι του χυδαίου Μητσοτάκη. Αντίθετα, βομβάρδισε με ύβρεις τον εθνικισμό. Δεν βομβάρδισε επικοινωνιακά την υποκρισία της Νέας Δημοκρατίας. Χολή προς τον εθνικισμό έβγαλε. Στην ουσία συνέχισε το γνωστό πινγκ πονγκ, προσπαθώντας να παρουσίασε τον εθνικισμό ως μια ακραία εκδοχή της Δεξιάς.
Ωραία η σκέψη σου πάντως. Έχει γίνει επικοινωνιακή δουλειά στο πεδίο που αναδεικνύεις από τους πυρήνες της εξουσίας, πράγματι.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Άλαλα τα χείλη των γκαρσονιών με τα ανατολίτικα λικνίσματα των αμερικανοσαξονίδων στους ρυθμούς του τργουδιού. Εκείνος ο Λεμούριος κρύφτηκε; Σήκω χόρεψε Ερβίση να σε δω να σε χαρώ, με τον Αμερικανό, σινανάι σινανάι νάι.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Xαχαχα!!
Δεν κρύβονται οι αναίσχυντοι. Γράφει συνέχεια σχόλια αλλά τον κλείνουμε στο κελάρι. Δεν τα δημοσιεύουμε, εκτός από ελάχιστα για να μην ξεχνάμε με ποιους έχει πορευτεί τόσα χρόνια ο χώρος.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μεταξύ μας, οι αμερικοσαξονίδες, μετέτρεψαν το αραβούργημα σε κλασσικίζων pop άσμα. Απλά μαθήματα φυλετισμού. Δεν τρολάρω.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Αν, όντως, πρέπει να κάνουμε σωστή ανάλυση, πέρα από την πλάκα, πρέπει να ξεκινήσουμε από μαθήματα σκέψης, ιστορίας και -σε αυτή την περίπτωση- μουσικής.
Δεν είναι αραβικό το ρυθμικό του (κανονικού) τραγουδιού. Είναι λάτιν ρούμπα, ανακατεμένη με νησιώτικους και άλλους ελληνικούς παραδοσιακούς ρυθμούς και με πολλά περάσματα ανατολικών ήχων στα σολαρίσματα. Μπορεί οι στίχοι να περιλαμβάνουν το τσιφτετέλι όμως τα τραγούδι δεν είναι τέτοιο. Φαίνεται και από τον τρόπο που χορεύεται.
Ακούγεται πιο δυτικό σε αυτή την εκτέλεση α) γιατί δεν παίζεται με μπουζούκι και ακορντεόν, ούτε καν κιθάρα. Οι Αμερικανοί το παίζουν με πνευστό, συνθεσάιζερ, ντραμς και ηλεκτρικό μπάσο. Είναι σχεδόν pop η δομή της ορχήστρας. β) οι τραγουδίστριες είναι υψίφωνες, τραγουδούν όπερα υπό κανονικές συνθήκες. Όποιες υψίφωνες και αν έβαζες, κάπως έτσι θα το ερμήνευαν. γ) οι τραγουδίστριες έχουν δυτική προφορά. τα σύμφωνα, τα φωνήεντα, τα χείλη τους, όλη η κίνηση της στοματικής κοιλότητας παίζει ρόλο. Έτσι έχουν μάθει να μιλάνε. Κι αυτό δεν είναι εντελώς φυλετικό. Άκου τους μαύρους δεύτερης και τρίτης γενιάς που ζουν στην Ελλάδα και θα διαπιστώσεις ότι έχουν πάρει πολλή ελληνική προφορά. δ) αν ήταν τόσο κομβικός ο ρόλος της φυλετικής προέλευσης δεν θα περιοριζόταν μόνο στα φωνητικά αλλά θα είχε να κάνει με το σύνολο των εκφραστικών τρόπων (και με τον χορό, ως σωματική κίνηση, ασφαλώς). Η αλήθεια είναι ότι δείχνουν στο βίντεο να το κουνάνε το κορμί τους οι Αμερικανίδες. Τους αρέσει ο ρυθμός και προσαρμόζουν την κίνηση των κορμιών τους επάνω του (έστω και άγαρμπα). Αν έπαιζε καθοριστικό ρόλο ο φυλετικός παράγοντας θα έπρεπε να μην υπάρχει τέτοια σύνδεση σωμάτων και ρυθμών, να τραγουδούν όντας σε σωματική "απόσταση" από τα απαιτούμενα λικνίσματα.
Μην κολλάτε με τις μαλακίες της δεκαετίας του '30 παιδιά. Ήταν περισσότερο πολιτική επικοινωνία του χώρου μας παρά φιλοσοφική ή επιστημονική αλήθεια. Τι να κάνουμε, έχουν εργαστεί πολύ οι πολιτικοί μας αντίπαλοι στο διανοητικό πεδίο, μετά από εκατό χρόνια, και έχουν βρει τα κενά και τα δυνατά σημεία των θεωριών μας. Είναι μαζοχισμός να νομίζουμε ότι μπορούμε να μεταφέρουμε επακριβώς την όλη αντίληψη της δεκαετίας του '30 στο σήμερα. Θα μας γελοιοποιούν διαρκώς.
Παίζει μεγάλο ρόλο ο φυλετικός παράγοντας σε πολλά θέματα (και αυτό ενοχλεί τους αντιπάλους μας). Όχι, όμως, με τον απλοϊκά εμπειρικό τρόπο που νόμιζαν οι εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου και οι οργανώσεις τους, αντιγράφοντας εκείνες του '30 και μεταφέροντας αυτή την λάθος εκπαίδευση στους νεότερους.
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Διαφωνώ Σταμ. Το κορμί μπορεί να το κουνάνε, αλλά σε τίποτα δεν θυμίζει οριεντάλ. Περισσότερο rock - pop ή soul. Τα ίδια ηλεκτρικά όργανα παίζουν και οι Έλληνες στα πανηγύρια, αλλά η έκφραση, είναι εντελώς διαφορετική κι εδώ έγκειται το φυλετικό στοιχείο. Δεν έχουν πρωτεύον ρόλο ούτε η τεχνολογία αλλά ούτε και οι πιθηκισμοί - μιμήσεις που επιχειρούνται εδώ και πολλά χρόνια. Αλλιώς θα παίξει τσάμικο στο κλαρίνο ένας γύφτος κι αλλιώς ένας Έλληνας. Ομιλώ βέβαια στο παράδειγμα ''γύφτος - Έλληνας΄΄, τις αντιπροσωπευτικές διαστάσεις του διπόλου, γιατί κάλλιστα κι ένας ''νεοέλληνας'' κλαρινίστας, θα μπορούσε να το ''σκοτώσει'' εκτελεστικά το τσάμικο.
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2025
Σταμάτης
Όπως το βλέπει κανείς το θέμα.
Πάντως υπάρχουν απτά παραδείγματα που δείχνουν προς την απέναντι κατεύθυνση. Ένα τέτοιο ήταν ο Κρίστοφερ Λι. Αγγλοιταλός ήταν στην καταγωγή, με πολλή καλλιεργημένη προσωπικότητα. Λευκός Ευρωπαίος, υψηλής κουλτούρας άνθρωπος των τεχνών. Άκουγε κλασική μουσική, heavy metal και διάφορα άλλα μουσικά ρεύματα. Ανάμεσα σε αυτά και ρεμπέτικο.
Του άρεσε, μάλιστα, τόσο πολύ η Σωτηρία Μπέλλου ώστε διατήρησε προσωπική επαφή μαζί της μέχρι τον θάνατό της.
Δεν ξέρω αν πρέπει να ελεγχθεί για φυλετική αλλοίωση ο σημαντικός παγκοσμίως αυτός ηθοποιός.
Επίσης, ο (αντιφασίστας ιδεολογικά) ρεμπέτης Γενίτσαρης (δεν είχε κανέναν λόγο να πει κάτι θετικό για τον στρατό του Γ Ράιχ) είχε γράψει ότι το ακραιφνώς ρεμπέτικο (άρα και μικρασιατικής μουσικής προέλευσης) τραγούδι "Ο σαλταδόρος", που οι στίχοι του αφορούσαν τους σαλταδόρους της κατοχής και τους Γερμανούς στρατιώτες (σε κάποιες παραλλαγές έκαναν λόγο και για την κομαντατούρα), έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της κατοχικής περιόδου, με τους Γερμανούς στρατιώτες να το ακούνε συνεχώς, όπως και οι Έλληνες της εποχής. Προφανώς, θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι ένας λόγος που συνέβη αυτό ήταν οι στίχοι που αφορούσαν τους ίδιους. Αν, όμως, ήταν τόσο πολιτιστικο-φυλετικά ξένο, (για στρατιώτες του Γ Ράιχ μιλάμε) δεν θα το αντιμετώπιζαν με τέτοιο τρόπο.
Διασκέδαζαν με ρεμπέτικα τραγούδια οι Γερμανοί στρατιώτες της Βέρμαχτ και των SS του τρίτου Ράιχ και αυτό δεν αποτελούσε ένδειξη φυλετικού τους εκφυλισμού (και πολύ σωστά δεν αποτελούσε τέτοια ένδειξη) ενώ για τους Έλληνες είναι απόδειξη ότι έχουμε αλλοιωθεί φυλετικά;
Πολύ αυστηροί είμαστε παιδιά με την πατρίδα και με το έθνος μας. Έτσι νομίζω, τουλάχιστον.
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2025
Αχιλλέας
Και μιας και δίνει αυτές τις απαντήσεις ο Σταμάτης ας σκεφτούμε και κάτι ακόμη καθώς έγινε, για ακόμη μια φορά, αναφορά περί φυλετικής αλλοίωσης και λοιπών μπουρδουλογιών – μάλιστα βασιζόμενοι στο ότι οι Αμερικανίδες έκαναν ποπ το ρεμπέτικο. Εάν όλα αυτά ισχύουν – δηλαδή ότι οι Έλληνες αρέσκονται στο ρεμπέτικο λόγω φυλετικής αλλοίωσης – πως εξηγείται όλη η αλλαγή της μουσικής κουλτούρας, του τρόπου ομιλίας και της μόδας στην Δύση;
Και μου κάνει εντύπωση να αναφέρει κάποιος περί «ακίνητων» αγγλοσαξόνων. Ειδικά τα νεότερα άτομα σε ηλικία έχουν πληθωρικές εικόνες από την Αγγλόσφαιρα. Όσοι είχαν κάποιο πέρασμα από την Αγγλία είτε ως φοιτητές, είτε για διακοπές, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα στις αγγλοσαξονικές χώρες. Οι «χορευτικές κινήσεις» της μέσης Αγγλίδας/Σκωτσέζας/Ουαλής έκαναν κάποιες φορές γυναίκες αφρικανικής καταγωγής (κυρίως μαύρες δεύτερης γενιάς από τις νήσους της Καραϊβικής με προτεσταντικό background) να ντρέπονται. Και μιλάμε για άπειρες κοπέλες οι οποίες ήταν τόσο λευκές που ήταν, σχεδόν, διάφανες.
Υπήρχαν άπειρες περιπτώσεις νεαρών Άγγλων (αγοριών κυρίως) οι οποίοι μιλούσαν από τα οχτώ τους χρόνια - και επί μονίμου βάσεως - με Τζαμαϊκανική προφορά. Τζαμαϊκανική!!
Να μιλήσουμε για την απαίσια μουσική που παίζεται από κάθε ηχείο, κλαμπ κλπ. σε κάθε χώρα της Αγγλόσφαιρας; Ή για νεαρά άτομα Ευρωπαϊκής καταγωγής που στέκονται στην ουρά και πληρώνουν όσο-όσο για να ακούσουν αυτές τις ήχορυπαντικές μαλακίες; Μέσα σε αυτούς δεν είναι άραγε και ελληνόπουλα; Τα ελληνόπουλα ακούνε τραπ λόγω φυλετικής αλλοίωσης από…Αφρικανούς;
Άρα ας αφήσουμε κατά μέρος τα περί φυλετικής αλλοίωσης και να δούμε το πρόβλημα κατάματα. Ας μιλήσουμε επιτέλους περί πολιτισμικής αλλοίωσης. Και μάλιστα επιβαλλόμενη από τα άνω.
Η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη ρε παιδιά; Μην ξεχνάτε από που ξεκινάνε όλες αυτές οι ανοησίες οι οποίες αγιοποιούν ανθρώπους σαν τον Φαλμεράγιερ. Ξεκινάνε από το ότι δεν πρέπει οι Έλληνες από τις «χαμένες πατρίδες» - είτε αυτές λέγονται Πόντος, είτε λέγονται Βόρεια Ήπειρός, είτε λέγονται Κύπρος - να είναι όντως ελληνικής καταγωγής επειδή αυτό χαλάει την σούπα της Πρεσβείας.
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Vanguardist
Ο βιολογικός ντετερμινισμός που σερβίρεται ως αντιγραφή - επικόλληση εκείνων των θεωριών της γερμανικής σχολής ανθρωπολογίας του 19ου αιώνα και ακόμα περισσότερο των απόψεων που κυριάρχησαν στην Χιτλερική Γερμανία, από τους λεγόμενους εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου, έχει προκαλέσει μεγάλη διανοητική σήψη στον "χώρο" και το λέω και βάσει πείρας. Η πρακτική αυτή αρχικά έκλεισε τελείως τους ορίζοντες των αναγνωστών σε ένα στενό και παράδοξο υλιστικό κατά την επιφάνεια πλαίσιο, ανορθολογικό από την άλλη, με την έννοια ότι εξέλειπε κάθε έννοια λογικής και σωφροσύνης από τους οπαδούς των θεωριών αυτών. Πλήρης άγνοια για την φιλοσοφία, πλήρης άγνοια για νέα επιστημονικά ευρήματα και στείρα ρητορική η οποία κιόλας δεν ανταποκρίνεται στην ελληνική πραγματικότητα. Αρχικά έφτιαξαν εκείνο το τρομακτικό fyletika blog, το οποίο είχε συγκεντρώσει ένα σωρό ημίτρελους, και από τα σχόλια μόνον μπορεί κανείς να διαπιστώσει τι κακό είχε προξενήσει όλη αυτή η νοοτροπία και ο φυλετικός αντιεπιστημονικός φετιχισμός. Όταν ξεκινάς από μια τέτοια αφετηρία ως ιδεολογική βάση, μετά αυτή επηρεάζει και τις επιμέρους απόψεις σου. Φτάσαμε να υπάρχει στον χώρο διατύπωση αντιλήψεων τύπου "φυλετικού πολέμου", αντιλήψεις περί "Δικαίου του Ισχυρού", θεοποίηση κατασκευασμένων φυλετικών τύπων, ανθελληνισμός, δαρβινισμός κοινωνικός αλλά και μεταξύ των εθνών. Αντί να απορρίψουμε αυτά τα πράγματα, οι εθνικιστές της γενιάς του Πολυτεχνείου και οι διάφοροι σερβιτόροι, έκαναν τις απόψεις αυτές εν πολλοίς κάτι σαν την επίσημη ρητορική του νεοναζί χώρου αλλά σε μεγάλο βαθμό και αυτών των αυτοπροσδιοριζόμενων ως generic εθνικιστές, που περισσότερο μάλλον τείνουν στον λεγόμενο "White Nationalism". Περιττό να πω πως όλα αυτά όχι μόνον δεν έχουν σχέση με τον ρομαντισμό τον οποίο τουλάχιστον η Λέσχη προωθεί, αλλά ούτε καν για παράδειγμα με τον Φασισμό. Αν θέλουμε σοβαρή ιδεολογική βάση είναι σωστότερο να ξεκινήσουμε πρώτα από την φιλοσοφία, την ιστορία των ιδεών και την πολιτική επιστήμη και ας αφήσουμε πίσω μας αυτές τις αηδίες.
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
κοπριτης (απαντητικα) εδω...απαντωντας στον αντιρατσιστικο και αντιφυλετικο οχετο που διαβαζουμε στα σχολια εδω περα και που θα ζηλευε ο καθε Σορος, υπενθυμιζεται οτι μολις τρια ειναι τα κλειδια για την κατανοηση του φυσικου κοσμου που τον διαστρεβλωνει η Μαμουτια αμπελοφιλοσοφια...:
1. ΤΟ ΓΟΝΙΔΙΟ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ (οπως επισημανα μαζι με τον Ιωνα Φιλιππου σε παλαιοτερους σχολιασμους εδω περα παραθετοντας ακλονητες επιστημονικες αποδειξεις)
2. ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΔΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΣΥΝΟΛΑ (αρα ο σοσιαλισμος βρισκεται εκτος γηινης πραγματικοτητας)
3. ΟΙ ΟΡΜΟΝΕΣ ΣΕ ΚΑΝΟΥΝ ΦΟΥΣΤΗ Ή ΟΧΙ...ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΑΡΜΕΓΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ (ητοι γεννιεσαι κατι και ποτε δεν γινεσαι):
https://www.youtube.com/watch?v=T5l10r-EIiE
ΔΗΛ. ΦΥΛΕΤΙΣΜΟΣ = ΖΩΟΛΟΓΙΑ;;; ΝΑΙ!!!
-Λεμουριος τρολιστας
Σάββατο, 29 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Αν ίσχυαν όσα γράφεις θα ήσουν σε ακόμη δυσκολότερη θέση. Πάντοτε ακολουθώντας την δική σου οπτική θα δούμε ότι στην λογική γραμμή σου τα γονίδια καθορίζουν και οι ορμόνες σε κάνουν αυτό που έγινες. Όμως, σε αυτή την λογική συνέχεια, παρακάμπτεις κάτι σημαντικό. Την ιστορική γνώση ότι όσοι ακολουθούν ευλαβικά την γραμμή του σκεπτικού σου, σχεδόν πάντοτε, δεν ανέχονται τις παρεκκλίσεις εκείνου του σχήματος που θεωρούν φυσική κανονικότητα. Η αναπηρία, η ερωτική παρέκκλιση, ήταν γνωρίσματα που ερμηνεύονταν ως αποτυχίες των φυσικών διεργασιών οι οποίες έπρεπε να αποβληθούν/διορθωθούν. Ακόμη και σε βάραθρα γκρεμών (εσύ ως χταπόδι μπορεί να χτυπηθείς στα βράχια μέχρι να φύγουν τα μελάνια σου και να μαλακώσεις πριν το ψήσιμο), αν όχι στην σίγουρη πρακτική του κοινωνικού αποκλεισμού. Μην το γυρίσεις το αφήγημα στις υποτιθέμενες ευθύνες του χριστιανισμού ή στην παπαρολογία ότι στο 3ο Ράιχ δεν ασκούσε πολιτική κλειδαρότρυπας και στις λοιπές σαχλαμάρες που γράφεις κατά καιρούς. Αφού δεν θες τον χριστιανισμό και είσαι ταγμένος στους φυσικούς αυτοματισμούς αποδέξου και την συνέπεια ότι δεν θα αντιμετωπιστείς με έλος. Η φύση είναι αδυσώπητη. Ζούγκλα μηχανισμών, βάσει της οπτικής των πραγμάτων που αποδέχεσαι.
Συνεπώς, ούτε στα σχήματα αφηγήσεων που υιοθετείς δεν χωράς. Είσαι ακόμη κι από αυτά απόβλητος.
Κυριακή, 30 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ο συγκεκριμένος κύριος για ποια αρχαία Ελλάδα μιλάει; Επειδή αυτά που γουστάρει ο Αριστοτέλης, στην πόλη των Αθηνών ήταν ποινικά αδικήματα και σου στερούσαν το δικαίωμα ψήφου και στην πόλη της Σπάρτης οι νόμοι του Λυκούργου σε έστελναν στο απόσπασμα. Ο μοναδικός άνθρωπος που έχω ακούσει να λέει ότι “ακούγαμε για ιστορίες από την αρχαία Ελλάδα και παίρναμε κουράγιο” είναι η Ρεβενιώτη. Υποθέτω Αρίστο μου με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις.
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Ξεχνάς και τον μακαρίτη τον Γιαννέλο. Τα ίδια έλεγαν.
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Τι θα έλεγε ο (κατά ιππέα) Ιάκωβος Φαμεράυερ για τις άριες φυλετικά τσιφτετελούδες του αμερικανικού στρατού; Ωϊμέ...
Κυριακή, 30 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Τελικά από αυτά τα περίεργα που γράψατε συμπεραίνω ότι για εσάς τους "πεφωτισμένους", ή καλύτερα συσκοτισμένους "αντιδιαφωτιστές", ο Καζαντζίδης που τραγούδησε το "τσιφτετέλι τούρκικο" ήταν ρομαντικός οριενταλιστής αντιδιαφωτιστής τροβαδούρος. Οπότε και το τραγούδι αυτό πρέπει να το θεωρείτε ως δείγμα αντίστασης των ρωμηών στον βίαιο εκδυτικισμό και διαφωτισμό τους. Και αφού δύση = διαφωτισμός και φιλελευθερισμός (για εσάς τους συσκοτισμένους), καβαλήστε κανέναν Ροσινάντε ή κανα γάιδαρο και ντογρού για ανατολή να ζήσετε τον μύθο σας.
Κυριακή, 30 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει Λεμούριε. Σύμφωνα με το σκεπτικό σου οι Αμερικανοί αγλλοσάξονες στρατιωτικοί ασπάστηκαν τον τουρκοαραβικό οριενταλισμό και μυήθηκαν στον μογγολοκομμουνισμό του ΕΑΜ κάτω από την μύτη του άριου κράτους των Ομπάμα και Χίλαρυ Κλίντον. Ο Τραμπ αποδεικνύεται κρυφός κομμουνιστής και συνεργάτης των Ρώσων. Σκοπεύει να καταστήσει τον Καζαντζίδη pop idol των Αμερικανών νέων, με το να καθαιρέσει από τον θρόνο της δυτικής μουσικής κουλτούρας την Μαντόνα. την Τζέι Λο, την Ριάννα και τους ράπερς. Οφείλετε να κινηθείτε ταχέως αν δεν θέλετε να κάνει ο Τραμπ τα χωράφια του αμερικανικού νότου κολχόζ σοβιετίας και τις χρηματιστηριακές εταιρίες της Νέας Υόρκης νέο πολίτμπιρο.
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Vanguardist
Μίας και έγινε αναφορά σε γκαρσόν, πλέον τα γνωστά γκαρσονοπροφίλ στο Twitter, οι κολλητοί του Ταβερνιάρη, έχουν γίνει ανοιχτά νεοδημοκράτες. Προχθές ένας εξ αυτών έστειλε κατά δήλωση του email στον Δένδια για να κάνει ΕΔΕ σε ένα παλικάρι σε στρατιωτική σχολή που έβριζε την ΝΔ σε βίντεο του. Θεωρώ πως όλοι όσοι δούλεψαν στο ξεσκέπασμα αυτών τών καθαρμάτων, και ειδικά η Λέσχη, με το come out των νεοφιλελεύθερων Χιτλεριστών όπως και με το λουκέτο στο ιντερνετικό σκέλος της Ταβέρνας πέτυχαν τον αρχικό στόχο. Υπάρχουν όμως πολλά που πρέπει να αντιμετωπιστούν ακόμα ώστε να πούμε πως είμαστε έτοιμη για μία νέα ιδεολογική και πολιτική βάση. Πάντως, ευτυχώς τώρα που όλοι είδαν τον ρόλο τους, η απήχηση τους έφτασε στο μηδέν. Υπάρχουν βέβαια και σερβιτόροι άλλων ειδών πλέον...
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Σας χρειαζόμαστε δίπλα μας. Ανάμεσα στα άλλα και για να εντοπίζετε τάσεις που μπορεί να μας διαφύγουν (λόγω μη συμμετοχής μας σε πολλά ΜΚΔ κλπ).
Τρίτη, 01 Απριλίου, 2025
Ανώνυμος/η
Προσπερνώντας τον γελοίο προβοκάτορα κοπρίτη, νομίζω Σταμάτη πως απαντάς από μόνος σου με το φυλετικό πρίσμα. Εννοώ πως η ιταλική καταγωγή (αν είναι και νότιος Ιταλία, ενισχύει την επιλογή του) του Lee, είναι το προφανές. Για τα γερμανικά δε στρατεύματα, η απάντηση είναι πως ενδιαφέρθηκαν για το φολκλορικό του πράγματος. Να είσαι σίγουρος πως αν τυχόν έκαναν εισβολή στις Φιλιππίνες, θα άκουγαν και την εκεί τοπική μουσική. Παιδιά, επειδή έχετε ανοίξει έναν πόλεμο με αστεία πρόσωπα του χώρου, τα οποία δήθεν είναι φυλετιστές, δεν σημαίνει πως και η ίδια φυλετική διάσταση στο θέμα της Ιδέας έχει δευτερεύον ρόλο.
Δευτέρα, 31 Μαρτίου, 2025
Σταμάτης
Αναμενόμενο είναι να απαντώ και με αυτό που προσδιορίζεις ως φυλετικό πρίσμα. Δεν παραγράφεται η σημασία της συγκεκριμένης μεταβλητής. Δεν πρέπει, όμως, να υπερτονίζεται αναγόμενη στο άλλο άκρο.
Ποιος ασχολείται με τους ανόητους που αναφέρεις; Πλάκα κάνουμε μαζί τους. Επειδή, όμως, φαίνεται ότι είσαι σοβαρό παιδί από τον τρόπο που γράφεις, θα σου πρότεινα να απλώσεις λίγο τα ερμηνευτικά σου πλαίσια. Μας δίνει διαχρονικά και πανίσχυρα ερμηνευτικά όπλα η ρομαντική θεωρία. Είναι πολύ πιο χρήσιμα από την μονιστική παραμονή στον φυλετικό ντετερμινισμό. Τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές αυτά τα θέματα.
Αδικείς την στάση σου στον διάλογο με το να καταφεύγουμε σε υποθέσεις σχετικά με το αν είχε νοτιοϊταλική καταγωγή ο Λι κλπ. Οι Γερμανοί στρατιώτες, επίσης, ακόμη και ως φολκλόρ αν αντιμετώπισαν το ρεμπέτικο θα έπρεπε (υπό το πρίσμα του φυλετικού ντετερμινισμού) να κρατούσαν ορισμένες αποστάσεις και όχι να ζητούσαν σε ταβέρνες της Αθήνας στον Γενίτσαρη και τους μπουζουκτζήδες να παίζουν τέτοια τραγούδια. Υπήρχαν και άλλα μουσικά ελληνικά ρεύματα τα οποία άκμαζαν εκείνη την περίοδο (ελαφρύ ελληνικό τραγούδι χωρίς καθόλου μπουζούκι κλπ), πέρα από το ρεμπέτικο/λαϊκό.
Αλλά, αν θέλουμε να πάμε σε πιο εμφανή παραδείγματα μπορούμε να το επαναλάβουμε (αν και έχει γίνει πολλάκις στο παρελθόν). Δες για παράδειγμα την κουλτούρα της μεταπολεμικής Γερμανίας. Όλα τα προδρομικά woke/ανώμαλα σχήματα στην Γερμανία βρήκαν υποστηρικτές. Μιλούσα τις προάλλες με σύζυγο μέλους της λέσχης που είναι μισή Ελληνίδα και μισή Γερμανίδα. Αν άκουγες τι συνέβαινε στην Γερμανία την εποχή των χίπις και πώς σκέπτονται ακόμη οι Γερμανοί των μεταπολεμικών γενιών θα ένιωθες την ίδια ναυτία που ένιωσα κι εγώ. Δεν είχε αλλοιωθεί ο φυλετικός κώδικας των Γερμανών μέσα σε μια γενιά προκειμένου να περάσουν από την νεολαία του Χίτλερ (και την συντηρητική επανάσταση δέκα χρόνια πριν) στην κτηνοβασία, τον ομαδικό έρωτα, τον παρενδυτισμό και όλα τα των πρώτων μεταπολεμικών γενιών. Το ίδιο έθνος με την ίδια φυλετική υπόταση ήταν. Μόνο που είχε αλλάξει άρδην το πολιτικό και πολιτιστικό περιβάλλον.
Όπως και να έχει είναι σεβαστή η θέση σου. Χαρά μας να συζητούμε με παιδιά όπως εσύ Δεν θεωρούμε ότι μας χωρίζει ιδεολογικά κάτι με παιδιά όπως εσύ.
Ανώνυμος/η
Σταμάτη όταν λες πως ''Δεν θεωρούμε ότι μας χωρίζει ιδεολογικά κάτι με παιδιά όπως εσύ", εννοείς πως υποστήριξη αντεπιστημονικών απόψεων περί ανώτερων, μεσαίων και κατωτέρων φυλών, όπου κριτήριο για την ιεράρχηση είναι η δημιουργία, αφομοίωση ή ανικανότητα περί δημιουργίας πολιτισμού και μοναδικός παράγων ικανότητας δημιουργίας πολιτισμού, είναι ο γονιδιακός, είναι για εσάς ελάσσονος σημασίας;
Τετάρτη, 02 Απριλίου, 2025
Σταμάτης
Αυτές που περιγράφεις είναι επιστημολογικές διαφορές. Οι επιστημολογικές διαφορές μας από αυτό που περιγράφεις είναι μεγάλη.
Μικρές ιδεολογικές διαφορές σημαίνει ότι εφόσον υποστηρίζει ένα ανεξάρτητο εθνικό κράτος από το οποίο θα έχει ξηλωθεί η συστημική αλητεία της εποχής μας, με αληθινή δικαιοσύνη, με κοινωνικό έλεγχο των κύριων οικονομικών δραστηριοτήτων και με εθνικούς στόχους στην οικονομία που θα εκπληρώνονται με στρατιωτική αυστηρότητα, χωρίς μάζες λαθραίων μεταναστών, με έμφαση σε ηθικά και αισθητικά σχήματα που μας εκφράζουν στην πολιτιστική πολιτική κλπ, τότε πολιτικά και ιδεολογικά είναι κοντά μας. Ακόμη και αν υιοθετεί παρωχημένη επιστημολογία του παρελθόντος για να ερμηνεύσει την ιστορία.
