του Αχιλλέα
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν υπάρχει η αντίστοιχη ελληνική λέξη για την Αγγλική λέξη «nerd». Η πιο κοντινή σε αυτό λέξη στα ελληνικά ίσως είναι η λέξη «σπασίκλας» η οποία όμως δεν χρησιμοποιείται από κανέναν. Το λεξικό του Cambridge μας λέει ότι «nerd» είναι «ένα άτομο, ειδικά ένας άντρας, μη ελκυστικός και κοινωνικά αμήχανος», μια άλλη σημασία της λέξης μπορεί να είναι το, «ένα άτομο που δεν έχει κοινωνικές δεξιότητες».[1] Με λίγα λόγια η σημασία αυτής της λέξης είναι μόνον αρνητική, αλλά όλο και περισσότερα άτομα στην Ευρώπη και στην Αμερική ταυτίζονται με αυτήν. Για ποιο λόγο λοιπόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο; Και πώς φτάσαμε στο σημείο να απλωθεί η τάση του nerdισμού στην κοινότητα της λογοτεχνίας του φανταστικού;
Η ταυτότητα της έννοιας «nerd» διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 2000. Μετά την πολιτισμικά άχρωμη και άοσμη αλλαγή της χιλιετίας, όπως και το πολιτισμικό σημείο μηδέν του νέου millennium, αρκετοί πολίτες δυτικών και εν γένει δυτικοποιημένων φιλελεύθερων χωρών ξεκίνησαν να δημιουργούν κοινωνικές ταυτότητες γύρω από προϊόντα τα οποία καταναλώνουν (ας δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην λέξη «κατανάλωση»). Δεν μιλάμε για άτομα τα οποία αντιλαμβάνονται την ουσία και γνωρίζουν τις ρομαντικές καταβολές της αυθεντικής λογοτεχνίας του φανταστικού αλλά για αναγνώστες που την «καταναλώνουν» και συγγραφείς που γράφουν κείμενα προς κατανάλωση ακολουθώντας το παραγωγικό μοντέλο της αμερικανικής παγκοσμιοποίησης. Ακόμη και σε περιπτώσεις όπου ο κόσμος βρίθει μεταφυσικής, όπως στις περιπτώσεις του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, του Star Wars ή των βιντεοπαιχνιδιών της σειράς Elder Scrolls, η «ανάλυση» και η ανάγνωση σταματάει σε επιφανειακές αναλύσεις ή σε ένα αέναο «παιχνίδι γνώσεων» για το ποιος μπορεί να θυμηθεί περισσότερες πληροφορίες για έναν τόπο ή έναν χαρακτήρα. Εάν θέλετε, ένα «κουτσομπολιό» γύρω από τον φανταστικό κόσμο που έχει δημιουργήσει ο κάθε συγγραφέας, χωρίς ποτέ να γίνεται αναφορά στην προσωπική φιλοσοφία των κεντρικών ηρώων ή στην θεολογική πραγματικότητα του εκάστοτε κόσμου. Βλέπουμε λοιπόν μια γενιά ατόμων τα οποία θέλουν να ανήκουν σε μία κουλτούρα η οποία στηρίζει το όνομά της σε έναν υποτιμητικό όρο! Για να καταλάβουμε το παράλογο του πράγματος, ας φανταστούμε άτομα κινεζικής καταγωγής τα οποία θα ένιωθαν «ασφάλεια», και θα δημιουργούσαν μία «κοινότητα», γύρω από την λέξη «σχιστομάτης»!
.jpg)
Η συγκεκριμένη λέξη βγήκε στην επιφάνεια (μαζικά) την εποχή που η τηλεοπτική κωμική σειρά «The Big Bang Theory» σημείωνε μεγάλη επιτυχία. Οι κεντρικοί πρωταγωνιστές της συγκεκριμένης σειράς είχαν όλα τα χαρακτηριστικά ενός «nerd». Προβληματική επικοινωνία, καμία δυνατότητα επικοινωνίας με το άλλο φύλο, ντύσιμο που θα ταίριαζε σε ένα δεκάχρονο αγόρι και ατελείωτα τικ. Το πώς τα παραπάνω μπορούν να προκαλέσουν τον γέλωτα και όχι την λύπη στο φιλοθεάμον κοινό, και ακόμη χειρότερα, το πώς υπήρξαν εκατομμύρια θεατές στην Ευρώπη και στην Αμερική που ταυτίστηκαν με τους παραπάνω ήρωες, είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να μελετηθεί κάποτε συστηματικά. Πλέον, η μεταφυσική των θιασωτών του φανταστικού έχει καταλήξει στην ρήση «Ας ενθουσιαστούμε για το προϊόν Α, μέχρι να μπορέσουμε να καταναλώσουμε το προϊόν Β». Το Βασίλειο του Φανταστικού ενός Burroughs, ενός Tolkien και ενός Howard, έχει καταλήξει να «καταναλώνεται», και πολλές φορές δίπλα στους θρόνους των παραπάνω προσπαθούν να σταθούν (ή ακόμη καλύτερα τολμούν να σταθούν) γραφιάδες που γράφουν epic σαπουνόπερες. Ας θυμηθούμε ότι ο Μάρτιν ποτέ του δεν θέλησε να προσθέσει δράκους στην ιστορία των βιβλίων του Game of Thrones. Το έκανε όμως επειδή του ζητήθηκε για καθαρά εμπορικούς λόγους.
Ας καταλήξουμε, λοιπόν, στον λόγο για τον οποίο γράφεται αυτό το άρθρο. Η λογοτεχνία του Φανταστικού, τα κόμικς, τα graphic novels, όπως και οι ταινίες τύπου Star Wars (επιστημονική φαντασία μεν, αλλά δοσμένη με έντονα στοιχεία αρχαίο-φουτουρισμού δε) δεν απευθύνονταν ποτέ σε «nerds». Όλα τα παραπάνω απευθύνονταν πάντοτε σε όλους τους ανθρώπους και όχι σε μία ξεχωριστή κάστα «επίλεκτων». Το Star Wars ήταν το πιο δημοφιλές franchise ταινιών στον κόσμο. Μάλιστα ο George Lucas είχε πει, ευθαρσώς, ότι βάσισε την ιστορία του Star Wars στο έργο του Joseph Campbell, «Ο ήρωας με τα χίλια πρόσωπα».[2]
Υπάρχουν, όμως, κάποιοι «επίλεκτοι» οι οποίοι λένε ότι το συγκεκριμένο franchise καταστράφηκε επειδή ασχολήθηκε μαζί του ο μέσος άνθρωπος. Όχι μόνον δεν ισχύει κάτι τέτοιο αλλά ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Το παραπάνω franchise ταινιών καταστράφηκε επειδή ασχολήθηκαν μαζί του τα λεγόμενα «nerds». Όσοι αγαπάμε ουσιαστικά το έργο του Tolkien δεν βιώνουμε, άραγε, ακριβώς το ίδιο με την αθλιότητα της εταιρείας, μονοπωλιακών καπιταλιστικών συμφερόντων, Amazon; Τα μοναδικά άτομα που «καταναλώνουν» την παραπάνω σειρά αυτοαποκαλούνται «nerds» και είναι και αυτοί οι οποίοι διαβάλουν μέχρι και τον ίδιο τον Tolkien, λες και ο φανταστικός κόσμος του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» δεν ανήκει πρωτίστως στον δημιουργό του (υποδημιουργό του, όπως θα έλεγε ο καθολικός Καθηγητής) αλλά σε αυτούς! Αυτό το οποίο «σκοτώνει» κάθε φανταστικό κόσμο, όπως και κάθε franchise ταινιών με μία εμφανή ηρωική κοσμοθέαση, δεν είναι ο μέσος άνθρωπος όπου απολαμβάνει το «ταξίδι», αλλά ο μονομανής, «nerd» καταναλωτής. Αυτός που συμμετέχει στην «οπαδική» βάση ενός «προϊόντος» μέχρι να το διαστρέψει στην βάση της κυρίαρχης καταναλωτικής νοοτροπίας που καλλιεργεί η ιδεολογία του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.
.jpg)
Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό με το λογοτεχνικό έργο του πολυγραφότατου Tolkien. Οι nerd αναγνώστες ασχολούνται μονομανώς με αυτόν (ακόμη και εάν ουσιαστικά τον μισούν για τις πολιτικές και θρησκευτικές του απόψεις), αγνοώντας άλλους σημαντικούς συγγραφείς όπως οι Vance, Moorcock, Zelazny, Burroughs, Howard κλπ. Ο ίδιος ο Tolkien μάλλον θα θεωρούσε στο όριο της γελοιότητας μεταπτυχιακά με τίτλο «Tolkien studies». Στην ερώτηση δημοσιογράφου «τι θα λέγατε σε ανθρώπους που ασχολούνται καθημερινά με τον φανταστικό κόσμο του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών;» ο ίδιος, ανάβοντας την πίπα του και με το χαρακτηριστικό αγγλοσαξονικό του φλέγμα απάντησε, «θα τους πρότεινα να ασχοληθούν με κάτι άλλο». Ο γιος του Tolkien, Christopher, είχε πει χαρακτηριστικά ότι, «…κατακρεούργησαν το βιβλίο κάνοντάς το μια ταινία δράσης για νέους 15 έως 25 ετών. Ο Tolkien έχει γίνει ένα προϊόν του νεοφιλελεύθερου παραλογισμού της εποχής μας. Υπάρχει μόνο μία λύση για μένα: να αποστρέψω το βλέμμα μου».[3] Είναι το μόνο που φρονώ ότι αξίζει και στους περισσότερους αυτοαποκαλούμενους ως «Tolkien experts», οι οποίοι έδωσαν τα φώτα τους στην (ανοιχτά πολιτικοποιημένη) παραγωγή της Amazon, που άλλαξε το cast των ηθοποιών της σειράς την ημέρα θανάτου του Christopher! Μιλάμε για χυδαίους εμποράκους οι οποίοι θέλουν να ξεριζώσουν οποιοδήποτε δέντρο του «οποίου οι ρίζες είναι βαθιές», όπως έλεγε ο Καθηγητής, για ένα γρήγορο κέρδος.
Όμως, δεν γίνεται ακριβώς το ίδιο με οτιδήποτε εμπεριέχει στοιχεία του επικού Φανταστικού; Παιχνίδια όπως το Dungeons & Dragons ή το Warhammer έχουν πάρει «μυθικές» διαστάσεις και μάλιστα από άτομα τα οποία χάνουν το νόημα της συμμετοχής σε τέτοια παιχνίδια ρόλων. Τα διάφορα «nerds» έχουν αντιστρέψει τους όρους της ρομαντικής αισθητικής. Διεθνιστές, υλιστές και ορθολογιστές πραγματεύονται το έργο του παραδοσιοκράτη Tolkien. Πλαδαροί καρεκλοκένταυροι ταυτίζονται με χαρακτήρες πολέμαρχων. Θιασώτες του woke και κάθε αριστερού μεταμοντέρνου ρεύματος εστιάζουν αναγνωστικά και γίνονται μεταπράτες κειμένων που έγραψαν οι πλέον αντιδραστικοί μεγαλοφυείς ρομαντικοί. Πολιτικοί ακτιβιστές της πολιτικής ορθότητας καπηλεύονται κείμενα που εκθειάζουν την μεσαιωνική αισθητική και την φεουδαλική πολιτική τάξη. Όλες οι διοργανώσεις τέτοιων φεστιβάλ βρίθουν φιλελευθέρων και μάλιστα διώκονται όσοι μπαίνουν στην μαύρη λίστα των θιασωτών της πολιτικής ορθότητας.
Μεταπολεμικά, επί δεκαετίες, η ακαδημαϊκή κοινότητα και η «επίσημη» λογοτεχνική κριτική ονόμαζε την Φανταστική λογοτεχνία «pulp» αλλά και «χάσιμο χρόνου»! Μάλιστα ο Tolkien πολεμήθηκε, εν ζωή, από άλλους φιλελεύθερους ακαδημαϊκούς οι οποίοι έλεγαν ότι εάν μία ιστορία είναι φανταστική, για ποιο λόγο να αποτυπωθεί σε χαρτί; Ποία η χρησιμότητα της φαντασίας; Πολλοί μάλιστα του έλεγαν ότι η λογοτεχνία του Φανταστικού δεν αποτελεί καν μορφή πολιτισμού, ορμώμενοι από τις υλιστικές φιλοσοφικές τους προϋποθέσεις. Ο Tolkien βέβαια τους απάντησε με το βιβλίο του, «The Monsters and the Critics», αποδομώντας κάθε χυδαία σοφιστεία τους. Ωστόσο η αντιμετώπιση της λογοτεχνίας του Φανταστικού ως κλαδιού της ρομαντικής κοσμοθέασης αντιμετωπιζόταν μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο εχθρικά. Και αυτό ήταν κάτι αναμενόμενο. Μετά την πτώση της ΕΣΣΔ και την έλευση της παγκοσμιοποίησης τα πράγματα άλλαξαν. Ο κυρίαρχος νεοφιλελευθερισμός θεώρησε ότι θα ήταν περισσότερο έξυπνο και παραγωγικό να αλλοιώσει και να αφομοιώσει τελικά την λογοτεχνία του Φανταστικού στο πλαίσιο της μαζικής του κουλτούρας. Η βιομηχανία παραγωγής ταινιών, κόμικς και βιντεοπαιχνιδιών είναι πολλών δισεκατομμυρίων. Εάν οι φιλελεύθεροι (αριστεροί και δεξιοί) είναι καλοί σε ένα πράγμα αυτό είναι σίγουρα η κερδοσκοπία. Για ακόμη μία φορά το σύστημα του κραταιού φιλελευθερισμού προσπάθησε, και πέτυχε, να κάνει το λεγόμενο «damage control».
Δημιουργείται μία ψευδής ασφάλεια στον μέσο άνθρωπο με το να νομίζει ότι οι διοικούντες είναι ανόητοι, μη σκεπτόμενοι κλπ. Ναι. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο πολιτικός ο οποίος «βγαίνει μπροστά» δεν είναι οξυδερκής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτοί οι οποίοι κινούν τα νήματα πίσω από αυτόν είναι εξίσου ανόητοι με αυτόν. Το αντίθετο μάλιστα. Η φιλελεύθερη μονοκουλτούρα της παγκοσμιοποίησης έχει επιβληθεί επειδή κάποια από τα δυνατότερα μυαλά, τα οποία δουλεύουν για τον εξουσιαστικό μηχανισμό της Αμερικής και της Αγγλίας, «διαμορφώνουν» κουλτούρα με συστηματικό τρόπο, εδώ και δεκαετίες. Μία από αυτές είναι και τα «nerds» του φανταστικού. Με αποτέλεσμα από τα «Campi Hobbit» των τελών της δεκαετίας του 70’ στην γειτονική Ιταλία να φτάσουμε στους σημερινούς συλλόγους φίλων του φανταστικού. Όταν σήμερα ακούμε ότι κάποιος «ασχολείται με το φανταστικό», είτε μιλάμε για λογοτεχνία, κόμικς, επιτραπέζια ή βιντεοπαιχνίδια, τι είδους άνθρωπος μας έρχεται στο μυαλό; Κάποιος καθημερινός άνθρωπος της βιοπάλης; Ένας άνθρωπος με κοινωνική ζωή και ουσιαστική δυνατότητα επικοινωνίας με το περιβάλλον του; Κάποιος ξεχασμένος ρομαντικός ήρωας της εποχής μας; Ή ακριβώς το αντίθετο;! Η μονοκουλτούρα του φιλελευθερισμού έχει καταφέρει να κάνει τις σύγχρονες Λέσχες όπου συναντιούνται οι λάτρεις του Φανταστικού να μοιάζουν με το εσωτερικό του Arkham Asylum. Ας ενοχληθούν κάποιοι με αυτά τα οποία γράφω. Δεν πειράζει. Είναι τέτοιοι οι καιροί που έτσι και αλλιώς πρέπει να τραβηχτούν αυστηρές γραμμές για να γνωρίζουμε που στέκεται ο καθένας.
Εν έτει 2024 οι ιστορίες με ιππότες, ήρωες, μάγους και απαίσια ορκ θεωρούνται «παιδιαρίσματα» και «εφηβικές φαντασιώσεις» για, εμφανώς, απροσάρμοστους ενήλικες. Κι, όμως, μόλις μέχρι δύο δεκαετίες πριν θεωρούνταν γνωρίσματα μιας περιθωριακής λογοτεχνίας σκληρών ανθρώπων. Το fantasy ήταν η πρώτη αναγνωστική επιλογή των παλιών metalheads και skinheads στις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Ήταν, επίσης, η αγαπημένη λογοτεχνία πολλών progressive rockers, ακόμη και μελών του κινήματος των hippies, κατά τις δεκαετίες του ’60 και του ’70. Σημείο των μεταμοντέρνων μας καιρών και αυτό.
Να κλείσουμε, όμως, το άρθρο με μία ευχάριστη νότα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν ακόμη δημιουργικά μυαλά τα οποία λειτουργούν ως αλεξίπτωτα, δηλαδή καλύτερα, καθώς «είναι ανοιχτά». Θα παραθέσω, λοιπόν, τρία κανάλια της πλατφόρμας YouTube που νιώθω ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά στο να κρατάνε ζωντανό το «Φανταστικό».
Το πρώτο ονομάζεται «Grim Dark». Το συγκεκριμένο άτομο επενδύει ιδιαίτερα πολύ στο να κάνει αναλυτικές βίντεό-παρουσιάσεις με θέμα το γενικότερο lore φανταστικών κόσμων. Το κανάλι του εστιάζει, κυρίως, στον κόσμο του Conan. Ειρήσθω εν παρόδω, αυτή την περίοδο ο δημιουργός του διαδικτυακού καναλιού βρίσκεται στο νοσοκομείο και όλα δείχνουν ότι έχει καρκίνο στο στομάχι. Όταν το έμαθα συγκλονίστηκα. Αυτά είναι τα αναπάντητα μυστήρια του Σύμπαντος τελικά. Πως γίνεται ένα τέτοιο ευφυές, νεαρό και πολυγραφότατο άτομο να ταλαιπωρείται από την επάρατο, ενώ γνωστά αθύρματα που με ένα τηλέφωνο μεταφέρουν εκατομμύρια και δισεκατομμύριά από τον έναν τραπεζικό λογαριασμό στον άλλο, καταδικάζοντας τον απλό άνθρωπο στην πενία, χαίρουν άκρας (σωματικής) υγείας.
Το κανάλι: https://www.youtube.com/@GrimDarkHalfOff
Το δεύτερο κανάλι ονομάζεται «Arkham Reporter». Στο κανάλι θα βρείτε εξαιρετικά βίντεο για το έργο του Lovecraft αλλά και σημαντικές πληροφορίες για την ζωή αλλά και την προσωπική φιλοσοφία του συγγραφέα. Το κανάλι παρουσιάζει το έργο του Lovecraft όπως είναι, και τις απόψεις και την κόσμοθεασή του όπως ήταν, χωρίς τα γνωστά και αποφευκτικά, «ναι/μεν/αλλά».
Το κανάλι: https://www.youtube.com/@ArkhamReporter
Το τρίτο κανάλι έχει να κάνει με την μελέτη του έργου του Tolkien. Του πραγματικού Tolkien και όχι του Tolkien των γνωστών ακαδημαϊκών «Tolkien expert». Κάθε βίντεο είναι φοβερά προσεγμένο και αισθητικά άρτιο. Το αποτέλεσμα όλων των βίντεο είναι το να μαθαίνει κάποιος κάτι επιπλέον για την κοσμοθέαση, την ζωή, και το έργο του Tolkien, ακόμη κι εάν έχει εντρυφήσει πολύ στον κόσμο του Καθηγητή. Δεν έχω συναντήσει, μέχρι στιγμής, κάποιο άλλο κανάλι στο YouTube που να μπορεί να κάνει τόσο επιτυχημένα όλα τα παραπάνω.
Το κανάλι: https://www.youtube.com/@InkandFantasy
[2] https://www.starwars.com/news/mythic-discovery-within-the-inner-reaches-of-outer-space-joseph-campbell-meets-george-lucas-part-i
[3] https://www.telegraph.co.uk/books/authors/battle-middle-earth-christopher-tolkien-fought-peter-jackson/
Σχόλια:
Κυκλοφορεί από πολλούς εκδοτικούς οίκους ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών; Αν ναι ποια να επιλέξει κανείς; Μιλάω πάντα για ελληνική μετάφραση.
Όχι δεν επιτρέπεται αυτό λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Κυκλοφορεί μόνο από τις εκδόσεις Κέδρος. Συνεπώς, έχεις μια επιλογή.
Τα υπόλοιπα βιβλία του κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Αίολος. Αν θες την γνώμη μας, επειδή είναι συνέχειες (αν και διαβάζονται ως αυτοτελή κείμενα), καλύτερα να ξεκινήσεις από το Σιλμαρίλλιον.
Προς τον σχολιαστή που διερωτάται για την ιδεολογία του Τόλκιν: Παραδοσιοκράτης ήταν και "προδρομικός αντι-εστιάτορας". Φίλος του A. K. Τσέστερτον (ιδρυτής του βρετανικού Εθνικού Μετώπου) και δηλωμένος αντιδημοκρατικός παραδοσιοκράτης. Μάλιστα είχε δώσει και συνέντευξη στο Candour. Δες ποιο ήταν αυτό το περιοδικό. https://en.wikipedia.org/wiki/Candour_(magazine)
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Είναι αυτές οι μεταφράσεις πραγματικά αξιόλογες ή καλύτερα να παιδευτώ με το πρωτότυπο ακόμα κι αν τα αγγλικά μου δεν είναι άριστα;
Καλές είναι. Δεν χρειάζεται να τα διαβάσεις στα αγγλικά γιατί περιλαμβάνουν πολλούς όρους που έχει κατασκευάσει ο Τόλκιν ως γλωσσολόγος και είναι πολύ πιθανό να σε κουράσουν αν δεν ξέρεις άριστα την αγγλική. Μια χαρά είναι οι μεταφράσεις στα ελληνικά. Πολύ αξιόπιστες. Έχουν και επεξηγήσεις για τους ιδιαίτερους όρους του Τόλκιν. Όλοι αυτά τα βιβλία διαβάσαμε στην εφηβεία μας. Αν σου αρέσει γενικά αυτό που αποκαλούμε epic αισθητική ετοιμάσου να περιπλανηθείς σε έναν μαγευτικό κόσμο.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!
Η εκτίμηση σας ως λέσχη είναι ότι οι nerds (κάθε είδους,από ποδοσφαιρικά καμμένους,μέχρι αμαξόκαυλους,μεταλλάδες του pc,επιφανειακοί φετιχιστές του φανταστικού κλπ) έχουν "σωτηρία" από κάποιες ηλικίες και μετά,ή είναι ένα φαινόμενο που μπορεί να συνοδεύει έναν συνεσταλμένο χαρακτήρα μέχρι την βαθιά ενηλικίωση του και τα 35,40+ του ακόμα; Επίσης,εκτιμάτε ότι αποτελούν ένα πιθανώς χρήσιμο ανθρώπινο κεφάλαιο για τον εθνικισμό,αν αυτή την "πόρωση" που επιδεικνύουν σε άσχετα θέματα,την αφιερώσουν στην ενεργό πολιτική δράση; Ξέρω ότι πρόκειται για πολύ γενικά ερωτήματα οπότε θα καταλάβω να μην υπάρξει σαφής απάντηση,εξάλλου ο καθένας έχει διαφορετικές εμπειρίες από συναναστροφές με τέτοια άτομα. Αλλά σίγουρα θα έχετε παρατηρήσει και εσείς ότι το φαινόμενο της νερντίλας σιγά σιγά έχει αγγίξει και τον εθνικιστικό (ακροδεξιό αν θέλετε?) χώρο.
Όλοι οι νέοι άνθρωποι αποτελούν δυνητικά χρήσιμο πολιτικό και πολιτιστικό κεφάλαιο. Αρκεί να υιοθετήσουν την κατάλληλη νοοτροπία. Αν μπουν στον χώρο για να δράσουν με την nerd αντίληψη θα μεταφέρουν στον χώρο τις παθογένειες του nerdισμου.
Πρώτη και καλύτερη η εξαφάνιση στην πραγματική ζωή. Θα τους βλέπεις να δίνουν μάχες επί μαχών σε διαδικτυακές συζητήσεις (κάποτε μάταιες) και όταν θα πρέπει να συγκεντρωθούμε για να κάνουμε μια πορεία, δράση κλπ, θα εμφανιζομαστε οι γνωστοί λίγοι και όλοι αυτοί θα είναι στα σπίτια τους. Το ίδιο και όταν θα πρέπει να οργανωθεί μια ομάδα στο πανεπιστήμιο, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία κ.α.
Ασφαλώς θα υπάρχουν και άλλες συνέπειες. Ακόμη και στην δράση του ένα τέτοιο παιδί θα κατευθύνεται από ένα ηθικό υπόβαθρο που μπορεί να μην αντιστοιχεί με τον εθνικισμό.
Δεν απορρίπτεται πάντως εξαρχής κανείς. Οι πύλες του κινήματος είναι ανοιχτές και όλοι κρινόμαστε από την δράση και την συμπεριφορά μας.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...ρε παιδες που χάθηκε ο Banshee;ηταν πολύ ποιοτικός στην αρθρογραφία κ τον σχολιασμό της ΦΛΕΦΑΛΟ.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Καλά είναι. Στον αγώνα, όπως όλοι μας.
Στα ανωτέρω κανάλια προσθέτω και την παρακάτω playlist με αφιερώματα στον Τόλκιν.
https://youtube.com/playlist?list=PLHOCH_0tfHq16ffZg2jr3O4fE4v8omlzo&feature=shared
κοπριτης εδω...να λετε παλι καλα που μεγαλωσατε σε ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ χωρα και μπορειτε να διαβαζετε αυτα που λετε, γιατι αν ζουσατε σε καμια σοσιαλιστικη, μονο τον Σταλιν θα ξερατε και η σφαλιαρα θα επεφτε ασταματητη Αχιλλεα αν κανατε οτι διαβαζετε τον καθε Τολκιν. αυτο το γνωριζουν πολυ καλα οι απατεωνες που πουλανε σοσιαλισμο οπως η ΦΛΕΦΑΛΟ, για αυτο και οποτε εσφιξαν οι κωλοι οπως στη Χουντα, ολοι αυτοι σε ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ χωρες διαλεξαν να αυτοεξοριστουν και ΚΑΝΕΝΑΣ σε κομμουνιστικη! κοροϊδα ειναι; σε καθε αδιαβαστο περι κομμουνισμου ηλιθιο πουλανε σοσιαλισμο (που ετσι ακουγεται πιο λαιτ στα αυτια ο κομμουνισμος Μαμουτε) μπας και μπορεσουν να ανελθουν στην εξουσια για να αραξουν εχοντας τον λαο σαν σκλαβο να δουλευει για εκεινους!
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Φιλελεύθερη χώρα; Μας εσύ δεν έγραφες επανειλημμένα ότι δεν υπάρχει φιλελεύθερο πολίτευμα στην Ελλάδα και ότι όλα ήταν υποκινούμενα από τους κομμουνιστές; Εσύ δεν έγραφες ότι οι ΗΠΑ είναι κομμουνιστικό κράτος μετά το 1960; Άρα σε κομμουνιστικές χώρες πήγαν οι σοσιαλιστές όταν έφυγαν την επταετία, σύμφωνα με το σκεπτικό σου.
Όσον αφορά την φυγή σε δυτικές χώρες καλύτερα θα ήταν να σου απαντούσαν οι ίδιοι οι Έλληνες κομμουνιστές. Εκείνο που μπορούμε να γράψουμε εμείς είναι ότι τα κομμουνιστικά πολιτεύματα ήταν αρκετά σοβαρά στο θέμα της μετανάστευσης. Δεν άνοιγαν τις θύρες των κρατών τους σε περιφερόμενες αγέλες ανθρώπων.
Επίσης φαίνεται ότι υπάρχουν ισχυρές εθνικιστικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις σε χώρες που παλαιότερα ήταν κομμουνιστικές. Ενώ στις δυτικές όχι μόνο διαλύεται ο εθνικισμός αλλά εξαφανίζεται και η ίδια η υπόσταση των εθνών. Στην Γερμανία, για παράδειγμα, οι μόνοι ισχυροί εθνικιστικοι πυρήνες παραμένουν στις περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Παράξενο πάντως να μιλάς για σκλαβιά των εργαζομένων, εσύ. Ένας ελιτιστής. Ένας Λεμούριος που ζητά υπηρέτες να του πλένουν τα πόδια με σαμπάνια και πιάνει το ποτήρι με τα δύο δάχτυλα. Απέκτησε ξαφνικά τέτοιο ενδιαφέρον για τον λαό...; Μα πού πήγε ο παλιός ελιτισμός σου;
Λεμούριε περί σοσιαλισμού σε διαψεύδει ο ίδιος ο Φύρερ...
Συνέντευξη του Αδόλφου Χίτλερ στο περιοδικό Liberty της 9ης Ιουλίου 1932
Γιατί αυτοαποκαλείσθε εθνικοσοσιαλιστής τη στιγμή που το πρόγραμμα του κόμματός σας βρίσκεται στον αντίποδα αυτού που έχουμε συνηθίσει να ορίζουμε ως σοσιαλισμό;
Ο Χίτλερ αφήνει το φλιτζάνι του τσαγιού του στο τραπέζι, γυρνά προς το μέρος μου και απαντά με μια φιλοπόλεμη χροιά στη φωνή:
«Ο σοσιαλισμός είναι η επιστήμη που έχει ως κύριο μέλημά της το κοινό καλό. Ο σοσιαλισμός δεν είναι ίδιος με τον κομμουνισμό. Ο μαρξισμός δεν είναι σοσιαλισμός. Οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο διαστρεβλώνοντας τη σημασία του. Εγώ θα δώσω τον σοσιαλισμό πίσω στους σοσιαλιστές. Ο σοσιαλισμός είναι ένας παλαιός, άριος και γερμανικός θεσμός. Οι πρόγονοί μας ζούσαν σε ορισμένα εδάφη και καλλιεργούσαν την ιδέα του κοινού καλού. Ο μαρξισμός δεν μπορεί να θεωρείται σοσιαλισμός. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός δεν απορρίπτει την ιδιωτική περιουσία. Αντίθετα με τον μαρξισμό, δεν καταργεί την προσωπικότητα του ατόμου. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός είναι πατριωτικός.
Θα μπορούσαμε να έχουμε βαπτίσει το κόμμα μας Φιλελεύθερο Κόμμα, αποφασίσαμε όμως να ονομαστούμε εθνικοσοσιαλιστές. Δεν είμαστε διεθνιστές· ο δικός μας σοσιαλισμός είναι εθνικός. Απαιτούμε από το κράτος να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των παραγωγικών τάξεων με γνώμονα τη φυλετική αλληλεγγύη. Για μας κράτος και φυλή είναι το ίδιο πράγμα».
Ο Σκαμανδρώμυμος είπε...Αχιλλέα έλειπε αυτού του είδους η ανάλυση, εύγε ! Entuluva aure!
Μπράβο για το άρθρο Αχιλλέα! Και πολύ ενδιαφέρουσες προτασεις στο τέλος (γνώριζα 1 στις 3). Δεν φαντάζεσαι το σοκ μου όταν ως φοιτητής αντιλήφθηκα για πρώτη φορά το τι άτομα κυριαρχούν στους κύκλους της φανταστικής λογοτεχνίας, των (pen & paper) RPGs κτλ
Και ο κύριος Γιάννης στον εκλογικό αγώνα για την ευρωβουλή.Δηλαδή μιλάμε για τον κύριο με το "ιστορικό" μεταπολιτευτικό παρελθόν ο οποίος σε ένα σωρό σχόλια στο ιστολόγιο σας δηλώνει..ναζιστής.Φαίνεται ότι η μνημειώδης χρυσαυγιάδα των ΜΜΕ τα τελευταία δέκα χρόνια δεν πτοεί καθόλου ορισμένους.
Η περιρρέουσα παρακμή της εκπορνευόμενης σκανδαλοθηρικής δημοκρατίας ανοίγει ένα ακόμη παράθυρο πολιτικού μπανιστιριού εντός του ακροδεξιού περιβάλλοντος. Ο γηραιός χαφιές της ασφάλειας με τους μαθητές του ετοιμάζονται να προσφέρουν στο φιλοθεάμον κοινό της Γραικιάς μια παράσταση για τους λάτρεις του ευτελούς θεατρικού είδους της επιθεωρήσεως. Περάστε κόσμε να θαυμάσετε! Κλαυσίγελος άνευ ορίων. Με την ευγενική υποστήριξη των ιδρυτών του πολιτικού χαμαιτυπείου "Χρυσή Αυγή".
Ο/Η Schrödinger's cat είπε...Δεν διαφωνώ καθόλου.Στην περίπτωση που κάποιος από τους κύριους αυτούς εκλεγεί,σύσσωμο το δημοσιογραφικό πολιτικό σύμπλεγμα θα ξεκινήσει πάλι τις "συνταρακτικές αποκαλύψεις" περί "ναζιστικών φρονημάτων","εγκληματικών ιδεολογιών" κλπ.
Οι πρώην Αυλικοί του Νικόλα μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί ότι υπάρχουν εν Ελλάδι δημοσιογράφοι, δικαστικοί,πολιτικάντηδες,γνωστοί και άγνωστοι,οι οποιοι έχουν στο πέτο περισσότερα "αντιφασιστικά" παράσημα και από τους διάσημους Σοβιετικούς Στρατάρχες του ΒΠΠ.
Το γεγονός ότι ο Κώστας Πλεύρης εκτίθεται στο ευρω-ψηφοδέλτιο του Εθνικού Μετώπου είναι τιμητικό και όχι υποτιμητικό για το Εθνικό Μέτωπο. Όλοι αυτοί που καταλογίζουν στον Πλεύρη τόσα και τόσα, πρέπει να μας πουν τί αντιτάσσουν σε έναν άνθρωπο που με τα λάθη του και τα πάθη του, αγωνίζεται μόνος 70 χρόνια και σήμερα ακόμη στα δύσκολα γεράματα του για την πεποίθηση του. Ποιος τόλμησε εκτός από αυτόν να υψώσει το χέρι του σε φασιστικό χαιρετισμό μέσα σε ένα δημοκρατικό δικαστήριο; Είναι λίγο ή γραφικό; Κάνετε λάθος. Είναι πάρα πολύ και με βαθύ συμβολισμό. Και κάτι πολύ σημαντικό. Εσείς που ειρωνεύεστε και επικρίνετε με τόση ευκολία τον Πλεύρη τον έχετε γνωρίσει προσωπικά; Έχετε ανταλλάξει έστω μια φράση μαζί του;
Σε ό,τι με αφορά. Ανταποκρίθηκα στην πρόσκληση - πρόκληση του Εθνικού Μετώπου διότι δεν είμαι Φιλισταίος. Ασφαλώς δεν υπήρξα ποτέ ακτιβιστής και σήμερα στα 70 μου δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα πέρα από την πέννα μου. Αυτό μόνο προσφέρω. Εν τούτοις καίτοι δεδηλωμένος ναζιστής ουδέποτε αρνήθηκα το δημοκρατικό παίγνιο, όπως άλλωστε έκανε ο Φύρερ, διότι βαθιά μου πεποίθηση αποτελεί, ότι το Σύστημα αλώνεται μόνο εκ των έσω, με την βαθμιαία συμπαράταξη του Λαού. Τον πόλεμο δεν θα τον δώσει στα Τείχη, εκεί τον έχει ήδη κερδίσει κατά Κράτος (Χειραγώγηση Δικαιοσύνης, Αντισυνταγματικά Πραξικοπήματα). Θα τον χάσει στα πεζοδρόμια και τις κάλπες, όπως τον έχασε η Βαϊμάρη. Δεν είμαι νομιμόφρων, είμαι εν τούτοις νομοταγής, όπως ο Καρλ Σμιτ.
Και κάτι τελευταίο. Η Χρυσή Αυγή δεν ήταν χαμαιτυπείο, αλλά χρυσορυχείο Εθνικοσοσιαλισμού. Χαμαιτυπείο έγινε καθ' οδόν, όταν αρνήθηκε τον Εθνικοσοσιαλισμό για να εξυπηρετήσει τις ευτελείς και ιδιοτελείς πολιτικές επιδιώξεις του ιδιοκτήτη της.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Αν και δεν έχουμε σκοπό να ασχοληθούμε ή να κατακρίνουμε το ΕΜ και τις επιλογές του, η αναφορά στο συγκεκριμένο όνομα με τις προκλήσεις που συνοδεύουν τον σχολιασμό σου, μας κάνει να απαντήσουμε. Αποκλειστικά για αυτό τον κύριο. Όχι για το υπόλοιπο ψηφοδέλτιο το οποίο μας είναι αδιάφορο.
Ο Κώστας Πλεύρης είναι η ντροπή και ταυτόχρονα ο κονφερανσιέ του πολιτικού μας χώρου. Είναι ένας κανονικότατος Δεξιός που απλώς πασπαλίζει την ρητορική του με έναν αχταρμά δανείων της εθνικιστικής ιδεολογίας, τα οποία λειτουργούν ως εξωτερικά στολίδια μιας, κατά βάση, φιλελεύθερης και καπιταλιστικής αντίληψης της πολιτικής πραγματικότητας. Μπορεί να χαιρετά με τεταμένη την δεξιά χείρα και να δηλώνει φασίστας. Όμως η σχέση που έχει ο κύριος Πλεύρης με τον φασισμό είναι ίδια ακριβώς με την σχέση που έχει με την Βέρμαχτ του ΒΠΠ ένας καρναβαλιστής ο οποίος κατά τις απόκριες ντύνεται στρατιώτης του γερμανικού στρατού.
Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στις μπροσούρες του και στις πολιτικές του προτάσεις για κατάργηση των φόρων στα κότερα των πλουσίων και άλλα ωραία που έχει προτείνει κατά καιρούς για να διαπιστώσουμε την Δεξιά του ιδεολογία που κουκουλώνει κάτω από μια εθνικιστική συνθηματολογία (και μάλιστα απαρχαιωμένη). Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε ότι στήριξε τον ΛΑΟΣ της κυβέρνησης Παπαδήμου και το ΝΑΙ του Αντώνη Σαμαρά στο δημοψήφισμα του 2015 (όπως κάνατε όλοι οι Δεξιοί αλλά ευτυχώς εκεί ο Μιχαλολιάκος στάθηκε όπως έπρεπε). Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσουμε την ολική αμορφωσιά του στο πεδίο της ιστορίας των ιδεών και την αρλουμπολογία που παρουσίασε επί δεκαετίες ως "θεωρία εθνικισμού" (ακόμη και σήμερα αγνοεί τον Χέρντερ, τον Φίχτε, τον Καρλάιλ, τον Ντε Λαγκάρντ, τον Ράσκιν, τον Μπαρρές κλπ και δυσκολεύεται να διακρίνει την ιστορία των πολιτικών ιδεών του εθνικισμού από την πολιτική ιστορία της Ελλάδας). Δεν χρειάζεται επίσης να θυμηθούμε ότι έχει δηλώσει σε τηλεοπτική συνέντευξη πως υπήρξε μέλος της ΕΡΕ κατά την νιότη του.
Δεν θα σταθούμε σε όλα αυτά και σε πολλά ακόμα που μπορούμε να του καταλογίσουμε. Θα σταθούμε στα δύο σημαντικότερα. Στην παράξενη σχέση του με το αστικό κράτος και τις υπηρεσίες του, η οποία έχει αποδειχθεί κατά το παρελθόν (σε αυτό αξίζει έναν πόντο ο ιππέας, για να είμαστε δίκαιοι και σωστοί). Και στην αξιολόγηση της προσωπικότητας ενός ανθρώπου που δεν αντιλαμβάνεται πόσο γελοία, αντιαισθητική, αντιπαραδοσιακή και εν τέλει αντιεθνικιστική είναι η εικόνα ενός ογδοντάχρονου που γίνεται θέμα στις χυδαιότερες των χυδαίων φιλελευθέρων και αντιφασιστικών εκπομπών life style επειδή διατηρεί ερωτική σχέση με μια, κατά πενήντα έτη, νεότερη γυναίκα η οποία ασχολείται με τον κόσμο του αστικού life style (για να μην γράψουμε τίποτα πιο βαρύ αλλά και απόλυτα αληθές). Και μάλιστα σύρεται σε γάμους έγχρωμων φιλενάδων της συντρόφου του ενώ επί δεκαετίες έχει γράψει τα μύρια όσα περί φυλετικών διακρίσεων. Οι ατάκες του δήθεν μαύρου χιούμορ περί θύματος γαμπρού δεν καλύπτουν την τραγελαφική αντίφαση.
Όχι μόνο λοιπόν έχουμε έναν άντρα που επί δεκαετίες είχε παράξενες σχέσεις με υπηρεσίες του κράτους που καταδίωξαν εθνικιστές, όχι μόνο παρουσίασε ως εθνικιστική θεωρία κωμικές διανοητικές διαστρεβλώσεις. Έχουμε εμπρός μας και ένα ηλικιωμένο πλάσμα που σύρεται πίσω από γυναίκες οι οποίες υιοθετούν τον πλέον αντίθετο στον εθνικισμό τρόπο ζωής. Η εικόνα προκαλεί τάσεις ναυτίας και εμετού. Και προφανώς δεν βελτιώνεται με την υψωμένη δεξιά χείρα. Τα φτηνά επικοινωνιακά κόλπα συνηγορούν περί του Δεξιού ιδεολογικού υποβάθρου. Αν χαιρετούσαμε εμείς με τέτοιο τρόπο την επόμενη μέρα θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο νομικές αλλά κυρίως επαγγελματικές και προσωπικές συνέπειες. Όταν χαιρετά έτσι ένας "φίλος" των κρατικών αρχών, το κάνει για συγκεκριμένους λόγους. Έχει μεγάλη διαφορά φίλε Ίωνα. Αλλού λοιπόν το παραμύθιασμα (και όχι παραμύθι, γιατί το παραμύθι έχει ως αφηγηματικό είδος ιερή αξία προκειμένου να το συσχετίσουμε με τέτοιας υπότασης άτομα).
Για τον Λεμούριο που του αρέσει και το μεταλ έχω να προτείνω αυτόν τον δίσκο που προκάλεσε χαμό από συνεντεύξεις και αφιερώσεις: https://youtu.be/1H74mo3134Y?si=_Fa7pSqzLOoCTkE-
Αχιλλέα τα είπες όλα μπράβο σου θυμάμαι που είχες ξανά αναφερθεί σε αυτό με αφορμή ένα DND game
Ο Πλεύρης παρά τα περί αντιθέτου λεγόμενα του Συστήματος, το οποίο θέλει να διαφυλάξει αλώβητα τα όρια της "υγειονομικής" του ζώνης στιγματίζοντας τον εχθρό του, είναι γνωστό ότι δεν είναι ούτε φασιστής ούτε ναζιστής ούτε ρομαντικός παραδοσιοκράτης εθνικιστής. Ασφαλώς δεν έχει καμιά σχέση με τον Έβολα ή τον Γιούνγκερ. Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι είναι ένας τυπικός Ακροδεξιός, του οποίου όμως η ρητορική και το αποτύπωμα είναι συμβατά με το σαθρό μοντέλο του ελληνικού εθνικισμού των τελευταίων 50 ετών. Εν τούτοις περισσότερο ή ολιγότερο, με τα λάθη και τα πάθη του, το ξανατονίζω αυτό διότι η ανωτέρω πρόταση μου ως προϋπόθεση δεν ελήφθη υπ' όψη στο τελευταίο σας σχόλιο, προκαλεί το Σύστημα με τον τρόπο του, τρόπος που ασφαλώς δεν είναι ο δικός σας και ο δικός μου, παραμένει όμως προκλητικός. Και αυτό, εγώ του το πιστώνω. Ο Πλεύρης όποιος κι αν υπήρξε, παραμένει ένας φωτεινός σηματοδότης για ένα ακατέργαστο πατριωτικό πλήθος, που δεν πρέπει να αφεθεί βορά στα νύχια του Δημοκρατικού Τόξου ή να χαρισθεί στους λοιπούς Ακροδεξιούς Ελλαδεμπόρους. Για το λόγο αυτό, ορθώς έπραξε το Εθνικό Μέτωπο και τον ενέταξε στο ψηφοδέλτιο του.
Ο Schrödinger's cat είπε...Κύριε Γιάννη,έχετε άραγε κατανοήσει, ότι σε περίπτωση που εκλεγείτε,οι ιδεολογικοί αντίπαλοι σας θα προσκομίζουν στα συστημικά ΜΜΕ όλη την επώνυμη αρθρογραφία σας σε πολύ γνωστή ιστοσελίδα του χώρου και τα επώνυμα σχολια σας στο Ίντερνετ;;;Πιστεύετε ότι μπορείτε να διαχειριστείτε αυτή την κατάσταση;;;;Αντιλαμβάνεστε ότι όλες αυτές οι ναζιστοφανεις-και ουδέποτε Ε/Σ-γραφικοτητες αποτελούν ΒΟΥΤΥΡΟ ΣΤΟ ΨΩΜΙ του γιγάντιου προπαγανδιστικού μηχανισμού των ΦιλεΛεφτ συμπατριωτών μας;;;Έχετε συνειδητοποιήσει τον ολικό εκφυλισμό της κοινωνίας η έχετε εισέλθει πνευματικώς αποκλειστικά στους φανταστικους κόσμους του Βίλχελμ Λαντιγκ,του Μιγκέλ Σερρανο και του Ζαν Παρβουλεσκο;;;
Υ.Γ.Κανείς δεν σας ειρωνεύεται κύριε Γιαννη,απλές ανθρώπινες απορίες εκφράζω,παρακαλώ μην πετάτε κάθε φορά τη μπάλα στη εξέδρα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τι να κάνουμε ρε Ίωνα. Πλέον με την ΦΛΕΦΑΛΟ υπάρχει κανονικός ελληνικός εθνικισμός. Πάρτε τις Χρυσές Αυγές σας,τα "Εθνικά" σας Μέτωπα και όλο το τσούρμο της ακροδεξιάς και άντε στον αγύριστο,πολιτικά παντα,εθνικισταράδες της γενιάς του πολυτεχνείου.
υγ.άψογη απάντηση για τα περί Πλεύρη
Απάντηση στον κύριο Φιλίππου : Ένας 26ετής πτυχιούχος πολιτικών επιστημών και ανεπάγγελτος, αποφασίζει να ιδρύσει ένα κόμμα παρέα με φίλους του, κοντινης ηλικίας. Χωρίς κανένα συγκεκριμένο ποιοτικό κριτήριο, αξιολόγηση ή δοκιμασία, γίνεται αρχηγός του κόμματος (αύτη είναι η αξιοκρατία και η έννοια της ιεράρχησης που ευαγγελίζονται οι εθνικοσοσιαλιστές;). Βάσει του τι γράφει αυτός ο νέος στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Αντιδημοκράτης", αλλά και σε επόμενα βιβλία του, το πιστεύω του είναι ο εθνικοσοσιαλισμός όπως τον δίδαξε ο Α. Χιτλερ (μονοκομματικό κράτος, βιολογικός ντετερμινισμός, θεωρία περί ζωτικού ζώρου, αντισημιτισμός κλπ). Παρόλα αυτά ο νεαρός αυτός δεν έχει το σθένος να παραδεχτεί τις ιδεολογικές του βάσεις, αλλά μας λέει ότι το κόμμα και οι αρχές του δήθεν βασίζονται στον Ιωάννη Μεταξά. Στην συνέχεια γίνεται στην Ελλάδα στρατιωτικό κίνημα και εγκαθιδρύεται νέο καθεστώς. Το καθεστώς αυτό κάνει άνοιγμα σε αυτόν τον νεαρό και στο κόμμα του και προτείνει συνεργασία. Το κομμα δέχεται και συνεχίζει να δρα ανενόχλητο, εκδίδοντας την επίσημη εφημερίδα του, ενώ όλα τα πόλοιπα κόμματα είχαν καταργηθεί, αλλα ο νεαρός ηγέτης του κόμματος, εφοδιασμένος με μπόλικο θράσος, έκτοτε μονίμως γκρινιάζει (και οι συνεργάτες του μαζί), όχι απλά διότι το στρατιωτικό καθεστώς δεν εγκεθίδρυσε μόνιμο καθεστώς, αλλά διότι "πολέμησε τους εθνικιστές και τους περιθωριοποίησε". Σημειωτέον ότι ο νεαρός ηγέτης του κόμματος, επί στρατιωτικού καθεστώτος διετέλεσε διευθυντής του πολιτικού γραφείου μεγαλοστελέχους του καθεστώτος και καθηγητής σε διάφορες σχολές αξιωματικών. Ξεχνά επίσης ότι επί στρατιωτικού καθεστ΄΄ωτος εκπόνησε διδακτορική διατριβή στην Πάντειο (εγκριθείσα και υπό την επίβλεψη του τότε υπουργού Τσάκωνα). Φαίνεται όμως ότι αυτό δεν του έφτανε, ήθελαν κι αυτός και οι συνεργάτες του να γίνουν υπουργοί. Μα δεν είναι πολύ αξιοκρατικό να γίνεται υπουργός ένας ανεπάγγελτος 26 ετών με ένα απλό πτυχίο Παντείου; Στη συνέχεια ο νεαρός ηγέτης αφοσιώθηκε με ζήλο στη συγγραφή βιβλίων. Πολυγραφότατος και επηρέασε γενιές εθνικιστών. Για να δούμε την αξία των βιβλίων του. Αντιγραφές αρχικά των θεωρητικών του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού(βλ. τα βιβλία του, "Αντιδημοκράτης" και "Η Κοσμοθεωρία του Εθνικισμού"), αντιγραφές των βιβλίων του Γ. Γεωργαλά (βλ. τα βιβλία του "Μετακομμουνισμός" και "Η Πολιτική Προπαγάνδα"). Να δούμε και το περιεχόμενό τους γενικότερα; Πλήρης εφαρμογή των κανόνων προπαγάνδας (αλήθειες ανακατεμένες με μισές αληθειες και με ψέματα) προκειμένου να πετυχαίνει τον εκάστοτε επιδιωκόμενο σκοόπο του κάθε βιβλίου. Να πείθει δηλαδή τον αναγνώστη για τις "αλήθειες" που κηρύττει. Το πρόβλημα όμως είναι πως πραγματεύεται με τέτοιο φανατισμό και με τέτοιες εμμονές και απόλυτο τρόπο που πέφτει σε αντιφάσεις με το περιεχόμενο άλλων βιβλίων που ο ίδιος έχει γράψει! Π.χ. στο βιβλίο "Η Επανάστασις" εκθειάζει το κίνημα του 1909 (Γουδί), το όποιο στο βιβλίο του "Ιωάννης Μεταξάς" το κατακρίνει. Στο βιβλίο του "Ιωάννης Μεταξάς" γράφει πως παρά τις ενδείξεις, δεν θεωρεί πως υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Άγγλοι δολοφόνησαν τον Μεταξά. Στο βιβλίο του όμως "Ιστορική Αλήθεια και Προπαγάνδα" μας λέει πως οι Άγγλοι δολοφόνησαν τον Μεταξά και για περισσότερες πληροφορίες μας παραπέμπει στο βιβλίο του "Ιωάννης Μεταξάς"! Κοινώς ο άνθρωπος μας δουλεύει κύριε Φιλίππου, όπως μας δουλεύει όταν γράφει το βιβλίο "Ο Καπιταλιστής", όπου κατακρίνει την κεφαλαιοκρατία, αλλά ταυτόχρονα θαυμάζει τον Πινοσέτ που εφήρμοσε άκρατο καπιταλισμό!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Όλοι γνωρίζουμε ποιος θαμώνας του εθνικιστικού χώρου θα δώσει στους δημοσιογράφους με προφανή ικανοποίηση τα ντοκουμέντα για το ναζισμό του Ίωνος.
Το κακό είναι ότι υπάρχουν πολλοί που λένε αυτά που λέει και ο Αχιλλέας στο άρθρο. Όμως προτιμούν να σιωπήσουν. Έχουν τα κουμάντα στο χώρο του fantasy οι αντιφασίστες, οι φιλελέρες, οι gays και τα νέρντουλα. Αυτοί κάνουν τα φεστιβάλ και τις μεγάλες διοργανώσεις. Οι υπόλοιποι χορεύουν στο ρυθμό τους και δεν μιλάνε για να μην αποβληθούν από τις εκδηλώσεις.
Πρώτα να ρωτήσω τον Ανώνυμο Αφηγητή. Έχετε γνωρίσει τον Πλεύρη; Αν τον είχατε γνωρίσει, δεν θα τον περιγράφατε έτσι. Ο Πλεύρης είναι στόφα Ηγέτη, ανεξάρτητα πώς χρησιμοποίησε αυτή την χάρη της πρόνοιας. Γι' αυτό έγινε στα 26 του Αρχηγός του Κ4Α, γιατί ήταν 5 κλάσεις καλύτερος από κάθε άλλον συμμαχητή του. Η ευφυία κυλά σαν δάκρυ από το πρόσωπο του, υπέβαλλε και υποβάλλει ακόμη στα γεράματα του με το αστραποβόλο πνεύμα του κάθε συνομιλητή του. Αλλά μια ιδιοφυία δεν είναι απαραίτητο να ωφελήσει ένα αγώνα, μπορεί και να τον καταστρέψει. Ο προηγμένος γονότυπος χρήζει και του καταλλήλου φαινοτύπου για να εκδηλωθεί. Θυμηθείτε τον Αλκιβιάδη. Σταματώ, διότι τα υπόλοιπα τα είπα ανωτέρω, ερμηνεύστε τα όπως επιθυμείτε. Όσο για τον "κανονικό ελληνικό εθνικισμό" της ΦΛΕΦΑΛΟ, φροντείστε να τον αποκαθάρετε εσείς από τον ρύπο του Πλεύρη. Εμέ δεν με ενδιαφέρει, διότι στην δική μου ερμηνεία της Ιστορίας ο εθνικισμός έχει πεθάνει το 1943 στο Στάλινγκραντ, όπως έχουν πεθάνει και όλες οι ιδεολογίες. Σήμερα, στην εποχή της Οντολογίας, οι Ιδεολογίες πλέον δεν ανασταίνονται.
Στον Sroendiger's cut τώρα. Από το όνομα σας δείχνετε να είστε υποψιασμένος. Μπορείτε να γίνετε σαφής σε ποια ιστοσελίδα αναφέρεστε; Μήπως στο ΑΡΜΑ; Αν αναφέρεστε σε αυτή την αρθρογραφία μου και την περιλούζετε με την έκφραση "Αντιλαμβάνεστε ότι όλες αυτές οι ναζιστοφανείς-και ουδέποτε Ε/Σ-γραφικότητες", μάλλον δεν έχετε καταλάβει τίποτε, οπότε κρίμα το όνομα που χρησιμοποιείτε. Παρεμπιπτόντως, ξέρετε ποιος είναι ο Πάσκουαλ Γιόρνταν;
Είμαι υποψιασμένος έπειτα από πολλά χρόνια ανάγνωσης της "λογοτεχνίας του φανταστικού".Βλέπετε η συμβατική λογοτεχνία κατά κύριο εξετάζει τις αλληλεπιδράσεις του ανθρώπου με τον κόσμο που τον περιβάλλει,η "λογοτεχνία του φανταστικού" ξεδιπλώνει την έμπνευση της σε άγνωστες,ανεξερεύνητες,πιθανολογικές πραγματικότητες που μπορεί να υπήρξαν στο παρελθόν,μπορεί να υπάρχουν στον παρόντα χρόνο,μπορεί να υπάρξουν στο κοντινό ή μακρινό μέλλον,μπορεί και να μην υπάρξουν ποτέ.
Παρεμπιπτόντως,ξέρετε ποιος ήταν ο Ρόμπερτ Άντον Γουίλσον?
https://en.wikipedia.org/wiki/Schr%C3%B6dinger%27s_Cat_Trilogy
Υ.Γ.Φαίνεται ότι εξακολουθείτε να αγνοείτε επιδεικτικά το γεγονός ότι σε αυτή τη χώρα διαβιούν ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΕΣ "αντιφασίστες" οι οποίοι επι μονίμου βάσεως "ψαρεύουν λαβράκια" στον κυβερνοχώρο.Τέλος πάντων,αν εσείς κρίνετε πως μπορείτε να κατέλθετε στον πολιτικό στίβο χρησιμοποιώντας την συνθηματολογία των σχολίων σας και την επιχειρηματολογία των άρθρων σας,Ο.Κ.,έτσι αλλιώς ψηφοφόρους ψάχνετε,μην δίνετε βάση στα όσα διαβάσατε.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...κοπριτης εδω..μου αρεσει που το συνεχιζετε, αλλα δεν πειραζει γιατι εχετε πλακα. παμε με τη σειρα:
η Λεμουρια αντισταση γινεται με ενημερωση του κοσμου για τον καταστρεπτικο σοσιαλισμο (για να μην παρασερνεται απο κκεδες κ.α.) που απουσιαζει απο ολο τον λεγομενο σου ''χωρο'' οπως και να τον ονοματισεις. μονο ενας Τζημερος εχει ασχοληθει με το θεμα αυτο αποδομωντας το και κανεις αλλος πολιτικος αν ειναι ποτε δυνατον!
τη μεταναστευση δεν την προκαλει ο φιλελευθερος καπιταλισμος που υπαρχει παρα μονο στη φαντασια σας με τα μονοπωλια που υπαρχουν και καθε ελλειψη οικονομικου ανταγωνισμου στις μερες μας, αλλα εβραιοι γραφειοκρατες ή υποτακτικοι των εβραιων που ακολουθουν το δογμα Καλεργι και εργαζονται σε παγκοσμιοποιητικους οργανισμους οπως ο ΟΗΕ. κανενας καπιταλιστης εργοδοτης και ποτε δεν ζητησε σε δουλεια του ακαλεστο μεταναστη χωρις χαρτια ρισκαροντας να καταστρεψει την επενδυτικη του επιχειρηση. αυτο φαινεται πεντακαθαρα σημερα και απο το ΤΙ κανουν ολοι αυτοι οι μεταναστες απο Αφρικη και Ασια. ενα 5% εργαζεται μονο αν ειναι και τοσο, ενω οι υπολοιποι καθονται και αραζουν ζωντας απο κρατικα επιδοματα γραφειαδων του ΟΗΕ και απο κανεναν νοικοκυραιο εργοδοτη ή καπιταλιστη που πληρωνει φορους σε αυτο το κρατος για να ταιζει τετοιους μεταναστες!
εγω με Μεταξα και Δραγουμη ποτε δεν ασχοληθηκα αν κοιταξεις τα σχολια που σας στελνω. μαλλον με μπερδευεις με γκαρσονι του ''χωρου'' σας. ο Χιτλερ στο Αγων μου αντεγραψε σχεδον σε ολα τους κομμουνιστες στα οικονομικα και για να μην κατηγορηθει ως οργανο του Σταλιν και αρα το μακρυ του χερι μεσα στη Γερμανια, εγραψε εκεινες τις παπαριες για ''διαφορετικο'' σοσιαλισμο θολωνοντας τα νερα, λες και εγραψε ποτε κανεις οτι θελει διαφορετικο! καπιταλισμο για να γελαει ο κοσμος. στην πραξη ομως ειναι αλλιως οταν ερθει η ωρα να κυβερνησεις και για να γλυτωσεις την αυτοκαταστροφη οπως την πατησε ο κομμουνισμος στην πραξη, για αυτο και ο Χιτλερ εφαρμοσε καπιταλισμο με κρατικο παρεμβατισμο ή υπο την επιβλεψη του κρατους η ελευθερη οικονομια. αυτο το γνωριζουν πολυ καλα οι αριστεριστες και οι ΚΚΕδες και για αυτο εξισωνουν καπιταλισμο με φασισμο και ναζισμο σαν γνησιοι κομμουνιστες που ειναι και ετσι γνωριζουν τη διαφορα! ΚΑΝΕΝΑΣ απο ολους αυτους δεν χαρακτηριζει αντικαπιταλιστικο τον ναζισμο και φασισμο, ρωτα οποιον θες απο δαυτους.
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΡΕΖΟΥΜΕ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΜΕΤΡΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΥΚΟΜΕΤΡΟ ΜΟΥ. ΠΑΜΕ ΝΑ ΜΕΤΡΗΘΟΥΜΕ:
ΔΕΞΙΑ Ή ΑΡΙΣΤΕΡΑ;
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ;
ΦΙΛ-ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ Ή ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΑΛΛΑ ΣΟΒΙΕΤ Ή ΟΡΓΟΥΕΛ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΙΚΑ;
ΤΡΑΜΠ Ή ΜΠΑΪΝΤΕΝ;
ΡΩΣΙΑ Ή ΟΥΚΡΑΝΙΑ;
ΡΟΥΒΛΙ (ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΕΘΝΙΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ) Ή ΕΥΡΩ;
ΛΕΜΟΥΡΙΟΣ Ή ΑΝΘΡΩΠΟΣ;
Υ.Γ. τα ουτε ουτε και οι τριτοι χωματοδρομοι δεν υπαρχουν στον πραγματικο κοσμο, οπως και ο ''διαφορετικος'' σοσιαλισμος του Χιτλερ!
Υ.Γ.2 Μπραβο στον ανωνυμο που εθιξε τα του Πλευρη. μονο και μονο που εγραψε βιβλιο αντιδημοκρατης και την ιδια ωρα συμμετεχει σε δημοκρατικες διαδικασιες αυτοαναιρουμενος, αυτο αρκει απο μονο του για να χασουμε την αξιοπιστια μας στο προσωπο του...
-Λεμουριος τρολιστας
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Υπεκφυγές. Ένα δειλό τέρας της αβύσσου υποχωρεί για τα άδυτα της Λεμουρίας πατρίδας του. Κρίμα. Περιμέναμε κάτι περισσότερο.
Δεν ρωτήσαμε για τον Τζήμερο. Για σένα ρωτήσαμε. Ποια άλλη ενημερωτική πρωτοβουλία έχεις πάρει; Πού αλλού γράφεις;
Δυστυχώς στο θέμα της μετανάστευσης φαίνεται ότι δεν διαβάζετε ιστορία εκεί στην Λεμουρία. Υπήρχε μετανάστευση από την αρχαιότητα και πριν την νεωτερικότητα. Όμως με την έλευση του καπιταλισμού έγινε η μετανάστευση εργαλείο της εξουσίας. Ξεκίνησε με την εσωτερική μετανάστευση στις μεγάλες πόλεις, (σύστημα περιφράξεων κλπ) προκειμένου να βρουν μαζικά φτηνά εργατικά χέρια τα διεθνιστικά καθάρματα του κεφαλαίου. Καθόλου δεν ενδιαφερόταν για την καταγωγή. Έπαιρναν στην Βρετανία Ιρλανδούς, Ουαλους, κλπ, μαζί με Άγγλους. Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου γενικεύτηκε η μετανάστευση σε άλλες χώρες. Τότε ξεκίνησε δυστυχώς και η μετανάστευση μεγάλων ομάδων Ελλήνων, Άγγλων, Γερμανών κλπ στις ΗΠΑ. Και τότε ο Δραγούμης και ο Γιαννόπουλος στην Ελλάδα, ο Ράσκιν στην Αγγλία, οι εθνικιστές παντού έδιναν αγώνα κατά της μετανάστευσης ως όπλου του φιλελεύθερου καπιταλισμού. Πρόσεχε. Όχι της μετανάστευσης εντός της Ευρώπης από αλλοφυλες ομάδες. Αλλά της μετανάστευσης από την Ευρώπη στην Αμερική. Για να μαθαίνεις ιστορία, μπαγλαμά. Από τότε πολεμούν οι εθνικιστές το κεφάλαιο.
Στα ερωτήματα που θέτεις.η απάντηση είναι σαφής. Ασφαλώς στρατόπεδα συγκέντρωσης ενυδρείων για Λεμούρια μαλάκια. Αλλά χωρίς δογματικό ρατσισμό. Μόνο έπειτα από εμπειρική γνώση. "Για να γίνεται άντρες", που έλεγε και ο Τσε. Οι δικές μας φυλακές θα έχουν πράγματι σωφρονιστικό περιεχόμενο.
Τι nerd μωρέ. Αυτισμός λέγεται και δεν είναι κάτι κακό για όσους όντως το έχουν.
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Έχεις βαθύ πρόβλημα κατανόησης όχι μόνο του κειμένου αλλά και ευρύτερα εννοιών, αν δεν μπορείς να διακρίνεις μια πάθηση όπως ο αυτισμός από μια τάση της μαζικής κουλτούρας των μεταμοντέρνων δυτικών κοινωνιών όπως είναι αυτή των nerd. Για να μην γράψουμε τίποτα χειρότερο....
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι απλά αυτιστικοί και ότι είναι άδικο να κρίνουμε αυτά τα παιδιά. Γι αυτό στο τέλος της πρότασης έγραψα "δεν είναι κακό ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ το έχουν". Δέν εννοούσα ότι όλοι οι νερντς είναι αυτιστικοί. Ναι το σχόλιο μου ήταν επίτηδες προβοκατόρικο αλλά δεν περίμενα να παρερμηνευθεί έτσι
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Με τους μετανάστες ο Μαμούτος δουλεύει μαζί
επαναπροώθηση σε κάθε καπιταλιστή!
Εργαζόμουν δίπλα τους πριν λίγα χρόνια. Πλέον, στην δουλειά μου είναι το 10% των υπαλλήλων μετανάστες. Αλλά δεν σημαίνει κάτι ως προς την αντίληψη επί των πραγμάτων της εταιρείας. Μολονότι ως επί το πλείστον ελληνικό το εργασιακό δυναμικό η γενικότερη συνθήκη είναι απαράδεκτα μνημονιακή.
Ο Σταμάτης είπε...Διάβασε ξανά τι έγραψες και αν νομίζεις ότι μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι θες να πεις, πάμε πάσο. Καλό είναι να γράφουμε με καλή διάθεση και σοβαρότητα. Όχι προβοκατορικα σχόλια.
Το σκοτάδι των Αθηνών ήταν πυκνό. Με το ζόρι μπορούσε κάποιος να ξεχωρίσει το οτιδήποτε μέσα στο πέπλο της νύχτας. Αλλά μέσα σε ένα γραφείο υπήρχε το μικρό φως τριών κεριών. Οι περαστικοί δεν θα του έδιναν καμία σημασία ακόμη και εάν έστρεφαν το βλέμμα τους στο παράθυρο του τρίτου ορόφου. Μέσα στο γραφείο υπήρχαν δύο άτομα ντυμένα με μπλε ρόμπες. Ο πρώτος, που έφερε μία κονκάρδα του Νίτσε στο πέτο, ξεκίνησε να διαβάζει λόγια μέσα από ένα βιβλίο που φαινόταν λες και μόλις είχε βγει από μία αρχαία βιβλιοθήκη. «Fehu, Uruz, Ansuz! Fehu, Uruz, Ansuz! FEHU! URUZ! ANSUZ!» Μετά από δύο λεπτά απόλυτης ησυχίας ο ένας εκ των δύο λέει, «Δεν γίνεται τίποτα αγαπητέ συνδαιτυμόνα!» Ο λιπόσαρκος, ημιθανής υπερήλικας του οποίου τα χαρακτηριστικά δεν ήταν ευδιάκριτα πίσω από την, Λαβκραφτιανή, μπλε του ρόμπα συνέχισε, «Χάνουμε τον χρόνο μας. Ούτε σήμερα θα καταφέρουμε να έρθουμε σε επαφή. Σας προείπα αγαπητέ ότι θα ήτο σοφότερο να πηγαίναμε για σκάκι!» Όμως ο Μέγας Νιτσεϊκός Μάγος των Λησμονημένων Θεών αναφώνησε «Δάσκαλε! Μην χάνεται την πίστη σας! Δώστε λίγο χρόνο. Αυτή την φορά θα τα καταφέρουμε! Οι ρούνοι είναι σωστοί αυτή την φορά και πάνω από την πεντάλφα της Αφροδίτης έχει τοποθετηθεί η φωτογραφία του Μεγαλύτερου των Ελλήνων. Κάντε λίγη υπομονή» μετά από ακόμη δύο λεπτά ησυχίας ο λιπόσαρκος άντρας λέει με τρεμάμενη φωνή «Φτάνει! Αποχωρώ αγαπητέ! Έχω και έξοδο σε after με την σύζυγο. Δεν μπορώ να την κάνω να περιμένει. Έρρωσθε!» και καθώς πάει να βγάλει την ρόμπα, το πορτρέτο στην μέση της πεντάλφας κινείται! Δάσκαλος και Μάγος μένουν εμβρόντητοι ρίχνοντας κοφτές ματιές ο ένας στον άλλο και ξαφνικά εμφανίζεται το πνεύμα του Ελευθερίου Βενιζέλου. Η τελετή ήταν επιτυχής. Ο ηλικιωμένος Δάσκαλος ρωτάει γεμάτος αγωνία «Μεγαλύτερε των Ελλήνων! Μας τιμάς! Τι να κάνουμε για να κερδίσουμε τις εκλογές;» Το πνεύμα του Βενιζέλου απαντά με έναν χρησμό που θυμίζει χρησμούς αρχαίου ελληνικού ιερατείου, «Η νίκη βρίσκεται στην περούκα». Το πνεύμα εξαφανίζεται απότομα αφήνοντας τους δύο ηλικιωμένους εμβρόντητους αλλά και έντονα προβληματισμένους.
Ο θυρωρός του πύργου της κολάσεως, που φιλοξενούσε στους λαβύρινθους και τις πτυχώσεις αλλεπάλληλων ορόφων όλους τους Έλληνες ακροδεξιούς, είχε πάρει θέση πίσω από τις βελούδινες βαριές κουρτίνες της βασιλικής κρεβατοκάμαρας. Τα βράδια, όταν η κίνηση αραίωνε στην είσοδο της μαύρης πύλης του πύργου, ο θυρωρός της νύχτας, με το αξύριστο πρόσωπο και τα χοντρά ματογυάλια, χάριζε στον εαυτό του λίγη ώρα απόλαυσης, τρυπώνοντας από μια μυστική κρύπτη στην βασιλική κάμαρα. Ο λιπόσαρκος αιωνόβιος βασιλιάς Κωνσταντίνος ο Α είχε συνήθως πικάντικες ιδέες για το κλείσιμο της ημέρας, τις οποίες εκπλήρωνε με σαγηνευτική μαεστρία η βασίλισσα Μεγάλη Γεωργία. Μια καλίγραμμη μάγισσα των ερωτικών τεχνών, αμέτρητα χρόνια νεότερή του.
Το βασιλικό ζεύγος είχε ετοιμάσει ένα περίπλοκο τελετουργικό εκείνη τη νυχτιά. Μυστικοί πάπυροι και αρχαία γριμόρια χρησιμοποιούνταν, προκειμένου ο τροβαδούρος Θεόδωρος του βασιλικού ζεύγους να απαγγέλει σωστά το ξόρκι. Τα άσπρα μαλλιά του τροβαδούρου έπεφταν κομμένα τετράγωνα στο μέτωπο και γύρω από τα αυτιά, καθώς πρόφερε τους φθόγγους της επίκλησης με την συνοδεία του λαγούτου.
Ώσπου ξαφνικά ένα παράξενο υποκόκκινο φως έλουσε την βασιλική κρεβατοκάμαρα. Ο θυρωρός γούρλωσε τα μάτια κρυμμένος πίσω από τις κουρτίνες. Από τον καθρέφτη του βασιλικού ζεύγους άρχισε να ρέει μια χυλώδης πράσινη μάζα. Σε λίγες στιγμές η μάζα απέκτησε μορφή. Μια φρικαλέα ανόσια ύπαρξη, με πράσινο φολιδωτό κορμί, πλοκάμια που κατέληγαν σε σχήμα αντρικού φαλού και κεφάλι ενός ηλικιωμένου άντρα με κατάμαυρα μαλλιά, σχηματίστηκε στο δωμάτιο. Αμέσως η βασίλισσα άρχισε να θωπεύει τα πλοκάμια και να φιλά με πάθος τις απολήξεις τους. Ο τροβαδούρος έψελνε σε μια στριγγή μελωδία τις συλλαβές Λε-μου-ρι-ος και το απέθαντο βαμπίρ που φορούσε το βασιλικό στέμμα απολάμβανε το τελετουργικό της ακολασίας.
Ο θυρωρός δεν άντεξε άλλο. Φώναξε αηδιασμένος και άρχισε να τρέχει απομακρυνόμενος. Όμως τα πλοκάμια του Λεμούριου σύρθηκαν ταχύτατα πίσω του. Το φολιδωτό τέρας είχε εγκαταλείψει τα χάδια της Γεωργίας και αναζητούσε το θύμα του. Ο θυρωρός προσευχήθηκε στον πρόγονο Γιάσερ Αραφάτ, καθώς λαχάνιαζε κατεβαίνοντας τα αμέτρητα σκαλοπάτια.
Ώσπου μια μαυροντυμένη ανδρική σιλουέτα εμφανίστηκε από το πουθενά και άρχισε να εξαπολύει βέλη προς τα πλοκάμια του Λεμούριου πλάσματος. Τα βέλη καρφώνονταν στην γλοιώδη μάζα του Λεμούριου και ανάγκασαν το τέρας να συρθεί πίσω στον καθρέφτη που το είχε ξεράσει. Ο θυρωρός πλησίασε τον άντρα με το τόξο και έπεσε στα πόδια του για να τον ευχαριστήσει. Ύψωσε την ματιά του σε ένδειξη ευγνωμοσύνης. Αλλά αυτό που αντίκρισε του πάγωσε την καρδιά. Ο άντρας με το τόξο είχε το ίδιο πρόσωπο με το Λεμούριο πλάσμα που μόλις είχε τοξεύσει. Ήταν μια διαφορετική πτυχή της ίδιας ύπαρξης!!
Ο θυρωρός άρχισε πάλι να τρέχει προς την είσοδο του πύργου. Πέρασε την πύλη και χάθηκε για πάντα από την ακροδεξιά πολυκατοικία δίχως να κοιτάξει πίσω του.
--Από τον καθρέφτη του βασιλικού ζεύγους άρχισε να ρέει μια χυλώδης πράσινη μάζα. Σε λίγες στιγμές η μάζα απέκτησε μορφή. Μια φρικαλέα ανόσια ύπαρξη, με πράσινο φολιδωτό κορμί, πλοκάμια που κατέληγαν σε σχήμα αντρικού φαλού και κεφάλι ενός ηλικιωμένου άντρα με κατάμαυρα μαλλιά, σχηματίστηκε στο δωμάτιο. Αμέσως η βασίλισσα άρχισε να θωπεύει τα πλοκάμια και να φιλά με πάθος τις απολήξεις τους. Ο τροβαδούρος έψελνε σε μια στριγγή μελωδία τις συλλαβές Λε-μου-ρι-ος και το απέθαντο βαμπίρ που φορούσε το βασιλικό στέμμα απολάμβανε το τελετουργικό της ακολασίας--
κοπριτης εδω...μεσα επεσες μπαγασα. μαθε τωρα και το εξης:
ΑΝ ΞΥΠΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΠΡΩΙΝΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΣΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΛΕΜΟΥΡΙΛΑ, ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΨΗΜΕΝΟ ΧΤΑΠΟΔΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ, ΤΟΤΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΣΟΥ ΒΙΩΣΕΣ ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΛΕΜΟΥΡΙΟΥ! ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΗΝ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΛΑΜΙΑ ΠΟΥ ΡΟΥΦΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΡΑΦΕΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ. ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΕ ΣΤΡΑΓΓΙΞΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΝΑ ΛΕΜΟΥΡΙΟ ΠΛΑΣΜΑ, ΤΟΤΕ ΤΥΛΙΞΕ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ΣΟΥ ΜΕ ΔΙΧΤΥ ΨΑΡΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟΣΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΤΡΥΠΕΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΩΡΑΕΙ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΛΟΚΑΜΙ!
ΑΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΒΑΣΙΚΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΑΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ Η ΖΩΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΖΗΜΕΡΟΣ...
-Λεμουριος τρολιστας
Schroedinger's cat, ζητώ συγγνώμη για την βεβιασμένα ανορθόγραφη γραφή του ετερωνύμου σας και ονόματος του μεγάλου Σρέντιγκερ στην απάντηση μου. Δεν γνώριζα τον Γουίλσον, ευχαριστώ για το λήμμα, (νήμα νομίζω λέγεται στα ιντερνετικά). Εν τούτοις, προτιμώ την Κβαντική Μηχανική καθ' εαυτή αντί της καθ' όλα σεβαστής, μυθιστορηματικής απόδοσης της. Έχετε διαβάσει την αρθρογραφία μου στο ΑΡΜΑ για το κβαντικό γονίδιο; Επιμένω ωστόσο. Πού αναφέρεσθε με την διατύπωση "Αντιλαμβάνεστε ότι όλες αυτές οι ναζιστοφανείς-και ουδέποτε Ε/Σ-γραφικότητες", θα με βοηθούσε να γίνετε συγκεκριμένος με ένα παράδειγμα για να βελτιωθώ. Επί πλέον θα ήθελα να καταλάβω τί σημαίνει "ναζιστοφανείς και ουδέποτε Ε/Σ", εννοείτε ότι ο Εθνικοσοσιαλισμός είναι άλλος από τον Ναζισμό; Πείτε μου ειλικρινά την βασική τους διαφορά.
Και κάτι τελευταίο. Λυπούμαι αν φαντάζεσθε ότι "ψάχνω ψήφους". Με προσβάλλετε. Είμαι μόνος και δεν ενδιαφέρομαι ουδέ καν για την δική μου ψήφο. Ο λόγος της συμμετοχής μου στο ψηφοδέλτιο είναι συμβολικός, διότι όταν όλα γύρω μας καταρρέουν, δεν μπορώ να παραμείνω Φιλισταίος.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Κύριε Φιλίππου, εφόσον ο ηγέτης ήταν 5 κλάσεις ανώτερος από τους υπολοίπους, αντιλαμβάνομαι ποιο ήταν το επίπεδο των υποψηφίων εθνοσωτήρων του Κ4Α...Να αναφέρω εκ νέου ότι ο άνθρωπος αυτός ήταν αρχικά αντιγραφέας βιβλίων άλλων και ως προς το περιεχόμενο των βιβλίων του, μας δουλεύει ψιλό γαζί με τις αντιφάσεις του. Ανέφερα απλώς ενδεικτικές περιπτώσεις, αν προκληθώ θα αναφέρω κι άλλα μαργαριτάρια από το συγγραφικό του έργο. Τέλος, ο άνθρωπος στερείται σοβαρότητας, εφόσον μας κάνει κήρυγμα όλα αυτά τα χρόνια για τον εκφυλισμό και την παρακμή της κοινωνίας που προκαλούν τα ΜΜΕ, έγραψε και ειδικό βιβλίο για αυτό (Η Τηλεόρασις) και τελικά επέλεξε για σύντροφό του ένα σουργελο της τηλεόρασης.
Ο ΙΩΝ ΦΙΛΙΠΠΟΥ είπε...Ασφαλώς τα στερνά τιμούν τα πρώτα, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γονίδιο. Εξ όλης της συγγραφικής δραστηριότητας του Πλεύρη διακρίνω τον τόμο "Πολιτικές Μελέτες", ο οποίος για την εποχή του (1973), παντελώς άγονη σε σχετική ελληνική βιβλιογραφία, υπήρξε πρωτοποριακός. Εκείνη την εποχή, οι εικοσάρηδες νέοι όπως εγώ, δεν είχαμε καμιά ενημέρωση και πρόσβαση σε άλλα κείμενα. Πλεύρης και Δημόπουλος ήταν οι μόνες σύγχρονες πηγές της ελληνικής εθνικιστικής ιδεολογίας. Κατά τα λοιπά, Δραγούμης και Γιαννόπουλος. Την εθνικιστική/εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογική άνοιξη, όσο κι αν αυτό δεν αρέσει σε ορισμένους, την έφερε η Χρυσή Αυγή μια δεκαετία αργότερα. Συμφωνώ, ότι η νεότερη συγγραφική δραστηριότητα του Πλεύρη δεν παρουσιάζει κανένα ιδεολογικό ενδιαφέρον, όπως και τα παραληρήματα του Δενδρινού πλην ασφαλώς των μεταφράσεων του στην GRECE. Μη αδικείτε συνεπώς τον Πλεύρη. Πρέπει να τον αναγάγετε στην εποχή του.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Κύριε Φιλίππου τον Πλεύρη τον τοποθέτησα ακριβώς στην εποχή του και γι'αυτό την περιέγραψα. Κατανοώ ότι εκείνη την εποχή που είσασταν 20χρονος, σας εντυπωσίασε. Ξέρω ότι πολλές φορές μας είναι δύσκολο να αποκαθηλώσουμε τα είδωλά μας και είναι κατανοητό ως ανθρώπινο συναίσθημα. Επειδή όμως πλέον είστε ώριμος άνδρας (ηλικιακά και θέλω να πιστεύω και συνειδησιακά), καλό είναι να αντικρίζετε την αλήθεια κατάματα! Ο Πλεύρης και τα βιβλία του όπως αυτό που αναφέρατε (το οποίο ήταν συλλογή παλαιότερων κειμένων του), ήταν αφενός αντιγραφέας των θεωρητικών του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού, αφετέρου αντιγραφέας του Γεωργαλά. Απλά διαβάστε τα βιβλία του Γεωργαλά, "Η Προπαγάνδα" και "Ο Κομμουνισμός" και στην συνέχεια, τα βιβλία του Πλεύρη, "Η Πολιτική Προπαγάνδα" και "Μετακομμουνισμός" και θα το διαπιστώσετε.
Ο Σταμάτης είπε...Δεν θέλω να παρέμβω στον μεταξύ σας διάλογο. Θα κάνω μόνο μια διευκρίνιση στο ερώτημα του Ίωνος. Ναζισμός είναι ένας, άνευ νοήματος, κακόηχος όρος που αντιστοιχεί σε μια εικόνα του εθνικοσοσιαλισμού διαμορφωμένη από τους αντιπάλους του. Φετιχιστική προσωπολατρεία του Χίτλερ που καταλήγει σε ημιπαρανοϊκές ερμηνείες. Έμφαση στον αυταρχισμό και σε απαρχαιωμένες ρατσιστικές θεωρίες. Αδυναμία επικοινωνίας με το πολιτικό παρόν και εγκλωβισμός στο περιβάλλον της δεκαετίας του '30. Ανικανότητα αντίληψης ότι ο εθνικοσοσιαλισμός ήταν ένα πολιτικό κίνημα του παρελθόντος που υιοθέτησε μια ιδεολογία η οποία προϋπήρχε και συνεχίζει να υπάρχει μετά από αυτόν.
Εθνικοσοσιαλισμός είναι η λέξη που περιγράφει το συγκεκριμένο κίνημα στην αληθινή ιστορική του διάσταση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως ιδεολογικός αυτοπροσδιορισμός και να έχει, υπό προϋποθέσεις, ουσιαστικό νόημα. Εκ των πραγμάτων η ετυμολογία του όρου σημαίνει πολλά. Το δέσιμο του εθνικισμού με τον σοσιαλισμό
Σταμάτη, ότι διαφωνούμε ριζικά είναι γνωστό έκπαλαι. Οι Ιδεολογίες έχουν πεθάνει και μαζί τους και ο Εθνικισμός. Υπάρχει μόνο η Οντολογία. Περί "απαρχαιωμένων ρατσιστικών θεωριών" παραπέμπω κι εσένα στο ΑΡΜΑ. Επίσης σου έχω ξαναπεί ότι από τον Μέντελ στον Γκαίντελ και ειδικά μετά τον Γιόρνταν και τον Σρέντιγκερ ΔΕΝ υπάρχει πλέον "βιολογικός ντετερμινισμός" αλλά "κβαντικός ιντετερμινισμός". Αυτό πρέσβευαν οι Ναζιστές μετά την κρίση του 1937 μεταξύ Χάιζενμπεργκ και SS, που διευθέτησαν οι Χίμμλερ, Γιόρνταν. Αν οι "Εθνικοσοσιαλιστές" συνεχίζουν να αποδίδουν στους Ναζιστές τον "απαρχαιωμένο ρατσισμό του βιολογικού, δαρβινικού ντετερμινισμού" πρόβλημα τους, διότι δεν κατανοούν ούτε την Ιστορία ούτε την Επιστήμη. Αλλά το παρόν πρόβλημα δεν είναι αυτό. Πες μου σε παρακαλώ τον διεθνή όρο που αποδίδει τον όρο "Εθνικοσοσιαλισμός" και ταυτοχρόνως ακουμπά στην σύγχρονη Ιστορία. Αν πεις κάτι άλλο από "Ναζισμός", δεν τον κατανοεί κανείς στην Υφήλιο. Εξορκίζεις τις λέξεις και αυτό είναι βαρύ ιδεολογικό σύμπτωμα ή μάλλον, επιτραπείτω μοι με όλο τον σεβασμό, νόσημα.
Ο Σταμάτης είπε...Καλά, ας αφήσουμε λίγο στην άκρη τα όσα γράφεις στο πρώτο μέρος του σχολιασμού και ας σταθούμε στο μέρος που αφορά την ετυμολογία.
Καταρχάς έχουμε μια υπέροχη γλώσσα. Γιατί να την φορτώνουμε με κακόηχες λέξεις που δεν έχουν κανένα νόημα στα ελληνικά; Ιδίως όσοι είμαστε πατριώτες. Αν το κάνουν αυτό οι πατριώτες τότε τα μαντάτα είναι μαύρα για την άμοιρη την ελληνική.
Κατά τα άλλα στα αγγλικά και τα γερμανικά υπάρχει η χρήση του πλήρους όρου εθνικοσοσιαλισμός, υπάρχει και το (υποτιμητικά συνήθως) υποκοριστικό nazi. Το nazismus παραείναι κακόηχο και για αυτές ακόμη τις γλώσσες.
Τι Ναζισμός και πράσσειν άλογα ρε Ίωνα; Εθνικοσοσιαλισμός ή Εθνικιστικός Σοσιαλισμός ή Εθνικός Σοσιαλισμός ή ακόμη καλύτερα Εθνικιστικός Κοινωνισμός. Υπέροχες έννοιες γεμάτες πολιτικό περιεχόμενο.
Αυτό δείχνει την διαφορά του ανθρώπου που εστιάζει στις πολιτικές ιδέες και ιδεολογίες (όσο υπάρχει νεωτερικότητα, θα υπάρχουν και ιδεολογίες, αφήστε τα περί του τέλους τους στον Φουκουγιάμα) με τον άνθρωπο που εστιάζει στα φετίχ και τα πρόσωπα. Και μάλιστα τα νεκρά εδώ και έναν αιώνα πρόσωπα.
Ο Schrödinger's cat είπε...Κύριε Γιάννη, μπορείτε να περιγράψετε,αν έχετε ελεύθερο χρόνο και θέλετε,σε κάποιο άρθρο σας στον ιστοχώρο σας,τα μοντέλα διακυβέρνησης που εφάρμοσαν οι ευρωπαϊκές χωρες-δορυφοροι του Άξονα(Ισπανία του Φράνκο,Ουγγαρία,Κροατία,Ρουμανία,Βουλγαρία),ώστε να διαπιστώσει ο κάθε αναγνώστης που ενδιαφέρεται για την ιστορία ,την "κοσμογονία" όπως αφήνετε να εννοηθεί που επέφερε ο χιτλερικος "εθνικοσοσιαλισμός".Επίσης πείτε μου σας παρακαλώ για ποιο λόγο ο Ζωγράφος δεν επέτρεψε την δημιουργία εθνικοσοσιαλιστικού κομματος στις σοβιετικές περιοχές που "απελευθέρωσε" η Βέρμαχτ(και οχι,δεν εννοώ τους "εθελοντές" λεγεωναριους του Βλασσωφ).
Ευχαριστω εκ των προτερων.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...https://youtu.be/74RQo2J5YKk?si=J7QftM0TIRxXU8HK
Πως εξηγεί η λέσχη το ότι ενώ ο παλιός Μητσοτάκης κράτησε κάποια προσχήματα στο σερβο-νατοϊκό ζήτημα,(χωρίς να λέω ότι ήταν αντιαμερικάνος,προς θεού),η Ντόρα έχει πάρει τόσο χυδαία ανοικτή φιλοαλβανική θέση πιέζοντας για αναγνώριση Κοσόβου,προκαλώντας δικαιολογημένες αντιδράσεις από μεριάς Σερβίας; Τόσο πολύ έχει αποθρασυνθεί αυτό το μητσοτακέικο; Είναι που πιστεύουν στην "συνέχεια" του κράτους δήθεν εφαρμόζοντας ενιαία πολιτική όλες οι κυβερνήσεις. Κανένα απολύτως κέρδος δεν έχει το Ελληνικό Έθνος από την αναγνώριση αυτού του κρατιδίου. Και ο όψιμος αντιαλβανισμός λόγω Μπελέρι μάλλον θα συμβαίνει επειδή η Νέα Δημοκρατία θα έχει πάρει βεβαιώσεις από την πρεσβεία ότι δεν θα το τραβήξει τόσο ώστε να αποκόψει τελείως την Αλβανία από το δυτικό εξουσιαστικό πλέγμα. Ιδωμεν