του Σταμάτη Μαμούτου
Την προηγούμενη Παρασκευή ζήσαμε μια μαγική νύχτα στην Ανδραβίδα. Η Οργανωτική Ομάδα του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ Ανδραβίδας εργάστηκε φέτος άψογα, προκειμένου να πραγματοποιηθεί η ενδιαφέρουσα αυτή εκδήλωση. Ο Γιάννης στην διαχείριση της σελίδας στο facebook, ο Δημήτρης στην δημιουργία των αφισών της εκδήλωσης, ο Θοδωρής Λεμποτέσης ο οποίος σήκωσε το βάρος εργασιών που απαιτούνταν στην Ανδραβίδα, ο Γιώργος Βέρριος, ο Σάκης Μαράκας που με υπομονή παρείχε υποδειγματική ηχοληψία και φωτισμό και, ασφαλώς, ο Τάκης Δρακόπουλος, ο οποίος ως πρόεδρος του συμβουλίου της τοπικής κοινότητας έκανε το παν ώστε να εξασφαλιστούν οι χορηγίες για την διαμονή των αναβιωτών και των μουσικών, αξίζουν συγχαρητήρια. Ασφαλώς θερμές ευχαριστίες οφείλουν άπαντες οι εμπλεκόμενοι στα οργανωτικά ζητήματα του Φεστιβάλ στον κύριο Κοντάρη καθώς και στους υπόλοιπους φίλους που συνέβαλαν ώστε να καλυφθεί μέρος των εξόδων της διοργάνωσης.
Η δομή του φετινού Φεστιβάλ ήταν παρόμοια με εκείνη της περυσινής διοργάνωσης, αλλά με περιεχόμενο περισσότερο επεξεργασμένο. Σε αυτό βοήθησε η παρουσία επιπλέον συμμετεχόντων, όπως ο ισορροπιστής κρυστάλλων Ιανός, η χορεύτρια Βικτωρία (Alumitiv) που έδωσε παράσταση με φωτιές και ο ηθοποιός Δημήτρης Τσικριτέας. Σημαντική διαφορά σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά ήταν το δέσιμο ανάμεσα στο συγκρότημα folk μεσαιωνικής μουσικής Solatas με την ομάδα αναβίωσης μεσαιωνικών δρώμενων Griffin. Στην ουσία οι Griffin, πέρα από την ανεξάρτητη παρουσία τους στο 2ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ανδραβίδας, λειτούργησαν ως θίασος μικρών χορευτικών και θεατρικών παραστάσεων που συνόδευαν επιμέρους τραγούδια των Solastas, δίνοντας την αίσθηση ότι παρακολουθούσαμε ζωντανά video clips. Ενώ τέλος, ο Ισίδωρος Πάτερος, τραγουδώντας μελοποιημένα μέρη του Ερωτόκριτου, έγινε ήδη από τις πρόβες ένας από τους αγαπημένους τραγουδιστές των θεατών του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ Ανδραβίδας.
Καθώς ο ήλιος άρχισε να δύει οι εκθέτες του φετινού φεστιβάλ πήραν θέση στα τραπέζια που βρίσκονταν γύρω από το σιντριβάνι της κεντρικής πλατείας. Ο Αντώνης Σιδέρης έδωσε την ευκαιρία στους θεατές να δουν και να αγοράσουν βιβλία του παλαιότερου εν ενεργεία ελληνικού εκδοτικού οίκου. Ο Σπύρος και η Χρύσα, με τα comics του σχήματος byzantine tales, μας έδωσαν την ευκαιρία να θαυμάσουμε και να προμηθευτούμε τις εικονογραφημένες νουβέλες που κυκλοφορούν. Ο Σταμάτης Βαρσάμος έστησε και φέτος τον υπέροχο πάγκο του με τα πουγκιά που περιλαμβάνουν κοσμήματα με σχέδια εμπνευσμένα από τους κόσμους της λογοτεχνίας του φανταστικού.
Οι εκδόσεις Talbot Epic Press παρουσίασαν βιβλία επικής φανταστικής λογοτεχνίας που έχουν κυκλοφορήσει στην αγγλική γλώσσα ενώ ένας συνεργάτης του Βασίλη συμμετείχε στην παρέλαση της πομπής έναρξης του φεστιβάλ, καθώς έφερε ενδυμασία μεσαιωνικού πολέμαρχου.
Στην πομπή έναρξης συμμετείχε και ο Αντώνης Παλαιολόγος, με στολή Ιωαννίτη ιππότη, συνοδευόμενος από τον μικρό του γιο. Ο Αντώνης και η σύζυγός του εξέθεταν προϊόντα της οικογενειακής τους εταιρίας κατασκευής χειροποίητων δώρων που φέρει την ονομασία Δωρομπαούλο. Στον πάγκο του Δωρομπαούλου πωλούνταν, πέρα από χειροποίητα κοσμήματα, μεταλλικά και ξύλινα σπαθιά καθώς και μεσαιωνικού τύπου κράνη που έχει κατασκευάσει ο Αντώνης.
Τέλος μαζί μας ήταν για μια ακόμη φορά ο Λάζαρος με έναν συνεργάτη του από τον σύλλογο φίλων του παλιού και αγαπημένου επιτραπέζιου παιχνιδιού «Κάστρα και Πολιορκητές». Ορδές πιτσιρικάδων ευχαριστήθηκαν διαδοχικές πολιορκίες από το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυχτα στην πλατεία της Ανδραβίδας.
Ώσπου έφτασε η στιγμή να ξεκινήσει το φεστιβάλ με την καθιερωμένη πομπή των ιπποτών. Οι αναβιωτές των ομάδων Griffin και Ritter, ντυμένοι στα μεσαιωνικά τους ρούχα και φορώντας πολεμικές εξαρτύσεις, ξεκίνησαν την πορεία τους από τον αρχαιολογικό χώρο του γοτθικού ναού της Αγίας Σοφίας προς την κεντρική πλατεία της Ανδραβίδας. Στην κεφαλή της πομπής βρίσκονταν τα μέλη των Solastas, με τον Ορέστη Γαργουλάκη στην γκάιντα και τον Ηλία Πατρινό στα κρουστά να δονούν την ατμόσφαιρα με μεσαιωνικούς ρυθμούς. Προπορευόταν ο ισορροπιστής κρυστάλλων Ιανός που, φορώντας βυζαντινή εσθήτα την οποία μας παραχώρησε ευγενικά ο Στάθης Αρβανίτης, πραγματοποιούσε ισορροπιστικές τεχνικές με φλεγόμενο κοντάρι.
Όταν η πομπή έκανε τον γύρο της πλατείας ανέβηκε στην σκηνή ο εξάδελφός μου Γιώργος Βέρριος, εκπροσωπώντας την Ομάδα Οργάνωσης του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ. Ο Γιώργος, ως αρχαιολόγος, καλωσόρισε τους θεατές και κήρυξε την έναρξη του δεύτερου Μεσαιωνικού Φεστιβάλ της Ανδραβίδας. Έπειτα κάλεσε στην σκηνή τον γραφίστα που σχεδίασε δωρεάν τις αφίσες του φεστιβάλ Δημήτρη Ραχούτη και τον πρόεδρο του συμβουλίου της τοπικής κοινότητας Τάκη Δρακόπουλο. Αφού απεύθυναν έναν χαιρετισμό στους εξακόσιους θεατές που είχαν γεμίσει τα καθίσματα μπροστά από την σκηνή και τα τοποθετημένα περιμετρικά τραπέζια των γύρω καταστημάτων, οι τρεις τους με κάλεσαν προκειμένου να συζητήσουμε για τον μεσαίωνα και την ιστορική σημασία της Ανδραβίδας ως μεσαιωνικής πόλης. Η συζήτηση είχε διάρκεια περίπου είκοσι λεπτών. Προσπάθησα να βοηθήσω τους θεατές να συγκροτήσουν το πλαίσιο εντός του οποίου θα λάμβαναν χώρα τα δρώμενα και να διευκρινίσω την κεντρική ιδέα του φεστιβάλ, καθώς και άλλες απορίες που εκφράστηκαν.
Εφόσον το περίγραμμα του πλαισίου σχηματίστηκε είχε φτάσει και η ώρα της δράσης. Οι Griffin ανέβηκαν στην σκηνή και μας εισήγαγαν σε μια θεαματική επίδειξη τεχνικών μεσαιωνικής σπαθασκίας. Ο Θανάσης, ο Γιώργος και ο Παναγιώτης έδειξαν στην πράξη τι πραγματικά σημαίνει κόψη του ατσαλιού.
Μετά την επίδειξη των Griffin ακολούθησε ένα σύντομο χορευτικό πέρασμα της Alumitiv με την συνοδεία της γκάιντας του Ορέστη. Η Βικτωρία με την εντυπωσιακή σωματική ελαστικότητα και την goth αισθητική παρουσίασε το πρώτο από τα χορευτικά της βραδιάς ανάμεσα σε φωτιές και μου έφερε στο νου την σκηνή του Σιλμαρίλλιον όπου η Μπέρεν κοίμισε τον Μέλκορ με τον μαγικό της χορό.
Έπειτα ανέβηκαν στην σκηνή οι Solastas.Η γνωστή folk μπάντα η οποία μας ταξίδεψε με την μαγική φωνή της Λαμπρινής Γιώτη σε ήχους από μεσαιωνικά τραγούδια όλης της Ευρώπης.
Οι Solastas υποστηρίζονταν από τους Griffin σε αρκετά τραγούδια. Οι Griffin παρουσίαζαν χορευτικά, θεατρικά σκετς και επιδείξεις σπαθασκίας στον χώρο που είχε διαμορφωθεί μπροστά από την σκηνή όσο οι Solastas άπλωναν τις υπέροχες μεσαιωνικές μελωδίες στον βελουδένιο νυχτερινό ουρανό της Ανδραβίδας.
Όταν οι Solastas ολοκλήρωσαν το set τους ακολούθησε ένα ακόμα υπέροχο διαδραστικό δρώμενο. Το κείμενό του ήταν βασισμένο σε έναν μύθο διαδεδομένο σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, που στην Ανδραβίδα έχει συνδεθεί με την περίοδο της φραγκοκρατίας.
Πρόκειται για τον μύθο του «Ανήλιαγου», σύμφωνα με τον οποίο κάποτε, στα χρόνια τα παλιά, δυο αρχοντόπουλα έπασχαν από μια σπάνια ασθένεια. Αν τα έβλεπε ο ήλιος θα γίνονταν τα κορμιά τους αγάλματα και θα πέθαιναν. Έτσι, κοιμούνταν την μέρα και ζούσαν την νύχτα. Ο «Ανήλιαγος» και η «Ανήλιαγη» ερωτεύτηκαν κι έφτιαξαν μια υπόγεια στοά που ένωνε το κάστρο της Παλαιόπολης με εκείνο του Χλεμουτσίου, προκειμένου να την διασχίζουν για να συναντούν ο ένας τον άλλο.
Όμως ένα βράδυ οι ερωτευμένοι νέοι παρασύρθηκαν σε μια βόλτα μακριά από τις αίθουσες του κάστρου και καθυστέρησαν να επιστρέψουν με αποτέλεσμα ο ήλιος να τους προλάβει και να τους σκοτώσει, κάνοντας τα κορμιά τους πέτρινα. Αφού πρόσθεσα στον μύθο μια μάχη ανάμεσα σε αγγέλους του φωτός και σε ιππότες του χάους με διακύβευμα την ψυχή των δυο νέων απευθύνθηκα στον φίλο από τον θίασο της δημοτικής θεατρικής σκηνής Καλλιθέας, Δημήτρη Τσικριτέα.
Μέσα σε λίγες ώρες, με πρόβες που έγιναν στα ξενοδοχεία και μετά το μεσημεριανό γεύμα στην Ανδραβίδα, αναβιωτές, μουσικοί και ηθοποιοί οργάνωσαν ένα εντυπωσιακό διαδραστικό δρώμενο το οποίο παρουσιάστηκε μετά το πέρας της εμφάνισης των Solastas.
Καθώς ο Δημήτρης διάβαζε τον μύθο περιστοιχισμένος από αναβιωτές που κρατούσαν αναμμένους δαυλούς, στο σημείο που ανέφερε ότι το ερωτευμένο ζευγάρι είχε πιάσει φιλίες με τον νυχτερινό ουρανό και μάθαινε τα μυστικά του κόσμου από τα άστρα, ο Ιανός εισήλθε στον χώρο της αφήγησης και άρχισε να πραγματοποιεί εντυπωσιακές επιδείξεις ισορροπίας με κρυστάλλινες σφαίρες.
Όταν ο Δημήτρης αφηγήθηκε πώς οι δυο «Ανήλιαγοι» εραστές ακολούθησαν το φως των πυρσών για να συναντηθούν μέσα από την υπόγεια στοά που συνέδεε τα κάστρα της Παλαιόπολης και του Χλεμουτσίου, η Βικτωρία Alumitiv εισήλθε στον χώρο της αφήγησης εκτελώντας χορευτικές τεχνικές με φωτιές. Τέλος, κατά την διάρκεια της αφήγησης του πολέμου ανάμεσα στους αγγέλους και τους ιππότες του χάους για την ψυχή των δυο νέων, ο Παναγιώτης από τους Griffin (που υποδυόταν τον μαχητή άγγελο) αντιμετώπισε τον Βασίλη και τον Φαίδωνα από τους Ritter (οι οποίοι υποδύονταν τον ιππότη και τον δήμιο του χάους) σε μια εντυπωσιακή μεσονύχτια μάχη. Κατά την διάρκεια της μάχης επανήλθε στον χώρο της αφήγησης ο Ιανός με ένα φλεγόμενο σπαθί για να βοηθήσει τον Παναγιώτη να νικήσει τους ιππότες του χάους.
Το δρώμενο ολοκληρώθηκε μέσα σε καταιγισμό ενθουσιωδών χειροκροτημάτων. Τα παιδιά προσέφεραν μια εκπληκτική παράσταση, η οποία, ασφαλώς, θα γινόταν ακόμη πιο εντυπωσιακή αν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε να εξασφαλίζονταν οι συμμετοχές εγκαίρως και να υπήρχε χρόνος για κάποιες επιπλέον πρόβες.
Ελπίζουμε ότι από το επόμενο φεστιβάλ θα κατανοήσουν εκείνοι που πρέπει πόσο σημαντική είναι αυτή η εκδήλωση για τον τόπο ώστε να πράξουν τα δέοντα που θα λύσουν τα χέρια της Οργανωτικής Ομάδας προκειμένου αυτή να οργανώσει το φεστιβάλ με τον τρόπο που γνωρίζει και στους κατάλληλους χρόνους.
Την εκδήλωση έκλεισε ο Κρητικός βάρδος, Ισίδωρος Πάτερος. Ο Ισίδωρος αποτελεί έναν από τους πλέον ενδιαφέροντες Έλληνες τραγουδοποιούς της εποχής μας. Στην μια ώρα που έμεινε στην σκηνή ερμήνευσε δικά του μελοποιημένα αποσπάσματα του Ερωτόκριτου, μαγεύοντας όσους παρακολούθησαν το 2ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ανδραβίδας. Με την βαθιά αισθαντική του φωνή ο Ισίδωρος ταξίδεψε την φαντασία μας, μέσω του βελουδένιου αστροκεντημένου ουρανού της Ανδραβίδας, στον επικό κόσμο του Βιντσέντζου Κορνάρου. Εκεί όπου το λαούτο του βάρδου διασταυρώθηκε με το σπαθί του ιππότη και το επικό στοιχείο της μάχης περιέβαλλε τον αγνό νεανικό έρωτα. Ο Ισίδωρος έχει γίνει ήδη ένας από τους αγαπημένους τραγουδιστές των θεατών του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ Ανδραβίδας, καθώς το ύφος των τραγουδιών του είναι οικείο στα ακούσματα των κατοίκων της περιοχής.
Μετά το τέλος της εκδήλωσης οι Γιάννης και Μπάμπης Μαρούδας πραγματοποίησαν heavy metal πάρτι σε bar της πλατείας. Για να ανταποδώσουμε την τιμή φροντίσαμε ώστε να παραβρεθεί στον χώρο ένας από τους πιονέρους της ελληνικής heavy metal σκηνής. Ο Κωστής Μανόπουλος, κιθαρίστας των Vice Human. Ο Κώστας είπε λίγα λόγια για την ελληνική heavy metal σκηνή της δεκαετίας του ’80 και μετά από το παρατεταμένο χειροκρότημα των παρευρισκόμενων metalheads το πάρτι συνεχίστηκε.
Γύρω στις τρεις το πάρτι ολοκληρώθηκε και η πλατεία της Ανδραβίδας άδειασε. Έμεινα με λίγους φίλους στα καθίσματα των άδειων καταστημάτων προκειμένου να κάνουμε μια πρώτη αποτίμηση. Η ικανοποίηση ήταν εμφανής στα πρόσωπα των θεατών που καθ’ όλη την διάρκεια της βραδιάς μας προσέγγιζαν προκειμένου να μας συγχαρούν. Ο κόσμος ευχαριστήθηκε το φεστιβάλ και αυτή ήταν η μεγαλύτερη ανταμοιβή μας. Οι καταστηματάρχες ήταν εξίσου χαρούμενοι γιατί είδαν μετά από καιρό την πλατεία να γεμίζει, κάτι που σημαίνει ότι πήραν μια οικονομική ανάσα.
Ορισμένοι τοπικοί μικροπαράγοντες, από την άλλη, ίσως και να μην ενδιαφέρονται τόσο για την δυναμική που αρχίζει ήδη να προσφέρει στην περιοχή το φεστιβάλ εφόσον δεν εξασφαλίζουν ατομική προβολή ή άλλα οφέλη. Κάπου εκεί, σε αυτή την τομή, φρονώ ότι πρέπει να σχεδιαστεί η μακροπρόθεσμη στρατηγική της εκδήλωσης. Ένα πολύ ικανοποιητικό στοιχείο της φετινής εκδήλωσης ήταν ότι προσέλκυσε θεατές από την Αθήνα, την Πάτρα, τον Πύργο και παραθεριστές από τις γύρω πόλεις. Οι πιο πολλοί φορούσαν μπλούζες heavy metal συγκροτημάτων και είχαν σχηματισμένη εικόνα του τι σημαίνει ένα μεσαιωνικό φεστιβάλ.
Αυτή η τάση πρέπει να ενισχυθεί. Η Ομάδα Οργάνωσης πρέπει να εργαστεί μεθοδικά για να την δυναμώσει. Αν αυτό επιτευχθεί οι συμμετέχοντες θα έχουν ένα μεγαλύτερο κοινό το οποίο θα είναι εξοικειωμένο με το θέαμα που προσφέρουν. Επίσης ο ενθουσιασμός των κατοίκων της Ανδραβίδας για το φεστιβάλ της πόλης τους θα συνδεθεί με την αύξηση των ταξιδιωτών. Αυτός ο συνδυασμός φρονώ ότι θα αποτελέσει το απαραίτητο εφαλτήριο για την αισθητική, πολιτιστική και οικονομική ενδυνάμωση της πόλης.
Αρκεί, βέβαια, να καταλάβουν αυτοί που πρέπει την σημασία όλων αυτών που αναλύω για τον τόπο. Σε ό,τι αφορά την Ομάδα Οργάνωσης του φεστιβάλ διακρίνω ετοιμότητα και ικανότητα για να επιτευχθούν μακροχρόνιοι στόχοι. Αν η Ομάδα υποστηριχθεί με τον κατάλληλο τρόπο σε λίγα χρόνια το Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ανδραβίδας θα αποτελέσει εκδήλωση κομβικής σημασίας για όλη την περιοχή.
ΥΓ. Για κακή μου τύχη έχασα το κινητό τηλέφωνο αμέσως μετά το φεστιβάλ, με αποτέλεσμα να απολεσθούν οι φωτογραφίες και τα video της εκδήλωσης που είχα αποθηκευμένα σε αυτό. Γεγονός που με ανάγκασε να χρησιμοποιήσω αρχεία θεατών και φίλων ως συνοδευτικά του άρθρου.
Μερικά από τα παραπάνω videos είναι του κυρίου Θεοχάρη Παπαθανασόπουλου ενώ ορισμένες από τις φωτογραφίες έχουν δημοσιευθεί αρχικά στην ανταπόκριση της Μαρίας Πετρουτσά που αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.mantato.eu/ταξίδι-στο-χρόνο-με-το-2o-mεσαιωνικό-φεστ/?fbclid=IwZXh0bgNhZW0CMTEAAR25-xFb5f5Tt2GXWw1rI1SIPgzhRMw1o19ywORSEyplYsB4I5yRblxgaSM_aem_DmL9wjxasiGWDlV4rQbIjA
Σχόλια:
Μια πολύ γλυκιά ανάσα για όλους μας. Ακόμη και για εμάς που απλά διαβάζουμε την ανταπόκριση και δεν μπορούσαμε να είμαστε εκεί. Συγχαρητήρια Σταμάτη. Για την διοργάνωση ενός φεστιβάλ που βρίθει αισθητικής αλλά λέει και τα πράγματα με το όνομά τους.
Το φεστιβάλ της Ανδραβίδας δείχνει από τις εικόνες και τα αποσπάσματα των βίντεο ότι είναι εμφανώς διαφορετικό από τις επιδερμικές εκδηλώσεις των καιρών μας. Διαθέτει πνευματικότητα και την συνδυάζει με το θέαμα.
Όντας Ρομαντικοί δεν τρομάζουμε με τα ερείπια, αλλά επιστρέφουμε σε αυτά που αγαπάμε. Αυτά τα οποία μέσω της αισθητικής τους μας δίνουν δύναμη για το μέλλον και πιστοποιούν την συνέχεια. Ποια η διαφορά μας άραγε από τους μοναχούς που επισκέπτονται τα ερείπια της γοτθικής εκκλησίας στον πίνακα του Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ, «Μονή στο δάσος με τις βελανιδιές;»
Είναι εμφανές ότι αυτό που γίνεται στο φεστιβάλ της Ανδραβίδας είναι αποτέλεσμα δουλειάς και οργάνωσης. Ξανά ένα μεγάλο μπράβο σε όλους σας. Η αγάπη για τον Μεσαίωνα, η αγάπη για την έκφραση της κόσμοθεασής του μέσω του Ρομαντισμού αλλά και το μεράκι όλων, είναι ηλίου φαεινότερον.
Ας ελπίσουμε αυτό το φεστιβάλ να καθιερωθεί.
Ο Σταμάτης είπε...Του χρόνου κάτω
Μπράβο για την δουλειά και την οργάνωση στους διοργανωτές! Πολύ καλή ανταπόκριση και από εσάς. Αν το ξέρω από νωρίς του χρόνου θα ήθελα να έρθω.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Πολλά συγχαρητήρια. Ένα πράγμα μόνο. Οι ανακοινώσεις έγιναν λίγο μόνο καιρό πριν πραγματοποιηθεί το φεστιβάλ. Όχι μόνο εδώ αλλά και στο fb της διοργάνωσης. Προσέξτε το αυτό. Πέρσι είπα άντε το χασα θα κατέβω του χρόνου. Αλλά και φέτος είχα ήδη κανονισμένα άλλα όταν είδα την ανακοίνωση. Για τέτοια μέρη σαν την Ανδραβίδα πρέπει να οργανώσεις ολόκληρο ταξίδι και να ψαχτείς λίγο πρώτα, ειδικά εγώ που είμαι από Βόρεια Ελλάδα. Δυο μήνες πριν στανταράκι. Ίσως βέβαια δεν οερνάει απο το χέρι της διοργάνωσης αυτό. Η προσέλευση πάντως θα ήταν ακόμα μεγαλύτερη. Μακάρι να μπορέσω του χρόνου. Συνεχίστε.
Eυχαριστούμε παιδιά. Για να ενημερώνεστε περί του Μεσαιωνικού Φεστιβάλ Ανδραβίδας καλύτερο θα ήταν να βλέπετε την σελίδα της διοργάνωσης https://www.facebook.com/andravidamedievalfestival/
Σε αυτήν θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες.
Αν ανακοινώνεται αργά η ημερομηνία της εκδήλωσης, ακόμη και στην σελίδα της διοργάνωσης, νομίζουμε ότι συμβαίνει επειδή οι χορηγοί και οι λοιποί εμπλεκόμενοι αργούν να κάνουν τις απαιτούμενες κινήσεις ώστε να ορίσει η Οργανωτική Ομάδα με βεβαιότητα ημερομηνία και αριθμό συμμετεχόντων. Αλλά για καλύτερη ενημέρωση συνιστούμε σαφώς παρακολούθηση και επικοινωνία με την σελίδα του Φεστιβάλ.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Μπράβο Σταμάτη, του χρόνου ακόμα καλύτερα!
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Τελειο! Συγχαρητήρια για την εκδήλωση
Ο Earendil είπε...Και του χρόνου με υγεία! Μπράβο στην Οργανωτική Ομάδα!!!
Ο Draug είπε...Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε τέτοιες πρωτοβουλίες. Μπράβο!!
Ο Σταμάτης είπε...Ευχαριστώ φίλε. Και του χρόνου κάτω κι εσύ, αν δεν ήσουν φέτος.
Ανώνυμε, Earendil και Draug, ευχαριστούμε. Στο επόμενο σας περιμένουμε.
Πραγματικά ωραία φάση και το γεγονός ότι έλαβε χώρα εκτός Αττικής έχει μεγάλη σημασία.Το κείμενο του Σταμάτη ήταν τόσο ζωντανό που μου έδωσε μια καλή γεύση του φεστιβαλ σαν να ήμουν εκεί.Με χαρά διάβασα για το " κάστρα καιι πολιορκητες" που υπήρξε εκεί.Παιχνιδαρα που είχα την ευκαιρία να παίξω πέρυσι με το γιο μου σε ένα φιλικό σπίτι και μου θύμισε όμορφες και πιο αθώες εποχές.Νομιζω ότι όσοι γονεις έχουμε την ευκαιρία θα ήταν καλό να μην αφήνουμε τους πιτσιρικάδες κολλημένους στα κινητά και στν τραπ αλλά να τους ξεκολλάμε όσο μπορούμε με φυσική δραστηριότητα ή με πιο okd school παιχνίδια. ξαι φασεις.Αυτο είναι και έξοχο αντικαταθλιπτικο για ενήλικες που καβατζαρουμε επικίνδυνες ηλικίες.
Γυρίζοντας στα του φεστιβάλ τολμώ να πω σε κάποιον που θα διαβάσει το κείμενο σκεπτόμενος" σιγα τα λάχανα" ότι είναι πολύ σημαντικό στην ( κωλο) εποχή μας να βρίσκονται οι άνθρωποι μεταξύ τους και να λειτουργούν μαζί με συντροφικότητα και χωρίς τοξικοτητα.Αυτη την ατμόσφαιρα μου μετέφερε το κείμενο για αυτό την όλη φαση την θεωρώ πραγματικά καλή είδηση
Ο Σταμάτης είπε...Και πού να ήξερες με πόσους θεούς και δαίμονες πρέπει να αναμετρηθούμε κάθε χρόνο για να παρουσιαστεί αυτό το αποτέλεσμα στο τέλος.....Τότε θα έβαζες στην συνάρτηση και την αγωνιστικότητα, την επιμονή, σαφώς την τύχη και άλλες μεταβλητές, πέρα από την συντροφικότητα.
Το καλύτερο θα ήταν πάντως να κατέβεις του χρόνου (να είμαστε καλά). Στο live αναδύεται το βίωμα της απόλαυσης του φεστιβάλ αλλά και η γνώση για όλα τα επίπονα διαδικαστικά που προαπαιτούνται. Θα τα δεις όλα μπροστά σου να ανοίγονται σαν την άβυσσο. Γοητευτικά και επικίνδυνα.
Ο Σούχωφ είπε...Συγχαρητήρια στους συντελεστές και σε εσένα Σταμάτη για την ανταπόκριση και συμμετοχή.
Επιφυλάσσομαι όπως και οι άλλοι φίλοι για του χρόνου.
Ναι είμαστε καλά, πρώτα ο Θεός,του χρόνου σε περιμένω κάτω.
Μια τέτοια εκδήλωση αξίζει όσο δέκα πολιτικές δράσεις. Αφυπνίζει το ενδιαφέρον για την ιστορία και την παράδοση της χώρας μας
ΕΥΓΕ
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...Ευχαριστούμε ανώνυμε.
