Το σουβλί (εις μνήμην Αθανασίου Διάκου, 1788-24 Απριλίου 1821)


                                                                 του Ιωάννη Μπαχά

Το πρωί αχάραγα ήρθε ο δήμιος. Τον έστειλε ο ίδιος ο Σουλτάνος. Ήταν θεόρατος και  μαύρος σαν κατράμι. Έσερνε μαζί του κάτι λόγχες, κάτι σίδερα μακριά, σαν σουβλιά. Όλο το πρωί τα ακόνιζε με περισσή φροντίδα. Κάτι χαμίνια, έτρεχαν γύρω του μα να τον ρωτήσουν τι κάνει δεν τολμούσαν. Όταν βάλθηκε να κάνει δοκιμή, τότε πάγωσε το αίμα μου. Έριξα τα μάτια μου κάτω, να μην με δει ο Διάκος. Κατάλαβα τι τα ‘θελε τα σίδερα ο μεμέτης.

Πήρε ένα αρνί και με μια τέχνη του διαβόλου, το κάρφωσε μα να το σκοτώσει δεν ήθελε. Φώναζε αυτό. Έσκουζε σπαρακτικά. Είχα δει αίματα και χαλασμό πολύ, τόσα χρόνια πολεμώντας τον Τούρκο, μα το αρνάκι ξέσκισε και τα δικά μου σωθικά. Ευχαριστημένος, κάθισε και περίμενε τον Αγά να ξεκινήσει το μαρτύριο.

Ο Θανασός με κοίταξε. Δεν του ‘χαν κλείσει το στόμα, μόνο σίδερα στα χέρια και στα πόδια του ‘χαν. Τόσο τον φοβόντουσαν. Μου φώναξε, «Παναγή, είναι άνοιξη μωρέ. Ο καλύτερος καιρός να πολεμάς. Αυτό το σουβλί στην καρδιά του Πασά θα μπει».

Δεν μπόρεσα να γράψω άλλο. Έκλαψα. Κλαίω ακόμα. Μα το σουβλί στα αλήθεια, στην Πύλη μπήκε.  

 


Προσωπογραφία του Αθανάσιου Διάκου από τον Διονύσιο Τσόκο 

Η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. εύχεται χρόνια πολλά σε φίλους και αναγνώστες



Μαζί με τις ευχές παραθέτουμε και την σχετική προτεινόμενη βιβλιογραφία. Ωραία αναγνώσματα που βοηθούν ώστε να βιωθεί το κλίμα των ημερών. 


                  Πρόκειται για τα κλασικά πασχαλινά διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη


                             Ενδιαφέρουσα συλλογή διηγημάτων από έναν Έλληνα συγγραφέα. 

 

                 Καταπληκτική συλλογή διηγημάτων Ρώσων (και Ουκρανών) σπουδαίων λογοτεχνών.



Πολύ καλή συλλογή διηγημάτων Ελλήνων λογοτεχνών με θέμα την ανάσταση του Χριστού και τον τρόπο εοτασμού της στην ελληνική εθιμοτυπία.


Σχόλια:
ΑνώνυμοςΟ/Η Ανώνυμος είπε...

Χριστός ανέστη σε όλα τα παλληκάρια της λέσχης. Το φως πάντα νικά το σκοτάδι

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
ΑνώνυμοςΗ Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Χρόνια πολλά και σε σένα φίλε.

Κυριακή, 24 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ρε Σλάβκο, θες να μας τρελάνεις χρονιάρες μέρες; Εδώ το 95% των ελληνικών μίντια είναι φιλοουκρανικά και εσένα σε πείραξε ο .. που στο κάτω κάτω είναι ιδεολόγος (ουκρανοτσολιάς βέβαια, αλλά ιδεολόγος); Και μιλάμε για την Ελλάδα, γιατί έξω το ποσοστό αγγίζει το απόλυτο 100ρι.

Btw, τη δύναμη της νατοικής προπαγάνδας και του δολαρίου κάτω από το τραπέζι έπρεπε να τη λάβει υπόψιν το Κρεμλίνο πριν αρχίζει κάνει ταρζανιές. Θα έπρεπε να δημιουργήσει ένα δικό του δίκτυο σοβαρής προπαγάνδας και επιχειρηματολογίας κατά του δυτικού φιλελευθερισμού και να μη στηρίζεται προπαγανδιστικά/ιδεολογικά σε αστείους και παρηκμασμένους δημοσιολόγους σαν τον Ντούγκιν, που είναι πολύ εύκολο να εξουδετερωθούν από τους απέναντι.

Άσε λοιπόν τους "ψόφους" και μάλιστα εναντίον blogs ..και δες την μεγάλη εικόνα. Σε επίπεδο κοινής γνώμης χάσατε(-με), δυστυχώς. Τουλάχιστον αν αυτό αναπληρώνονταν με στρατιωτικές επιτυχίες, θα πήγαινα καλά το πράμα, αλλά... εδώ και τρεις μήνες ούτε δυο χωριά στο Ντονμπάς δεν μπορεί να πάρει ο βαψομαλλιάς. Πίκρα... Και όταν λες: επώνυμα και αντίκια; Ότι ας πούμε Σ. Φ. είναι είναι το πραγματικό σου όνομα;
Ντούσαν Μπάγιεβιτς

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

 

Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Παιδιά αναγκαζόμαστε να λογοκρίνουμε φράσεις γιατί αναφέρεστε σε τρίτα πρόσωπα και ιστολόγια, τα οποία παίρνουν τα σκάγια της διαδικτυακής διαφωνίας. Ας είμαστε διακριτικοί. Δεν είναι κακό.

Ανώνυμε, κανονικό είναι το όνομα του Σλάβκο. Τουλάχιστον με αυτό είναι γνωστός στα social media. Κατά τα άλλα, τα επιχειρήματά σου είναι σωστά. Αν και είναι πιθανό η δεύτερη φάση της επιχείρησης του ρωσικού στρατού να αποδειχτεί καλύτερα οργανωμένη και να φέρει γρήγορα θετικά αποτελέσματα τις επόμενες μέρες. Θα δείξει.

Το σημαντικό που προκύπτει από αυτή την συζήτηση είναι το εξής: Η Ρωσία είναι ή αποδυναμωμένη ή αδιάφορη στα θέματα της ιδεολογικής διαπάλης και της επικοινωνίας.

Στο πρώτο ζήτημα η απάντηση έχει μάλλον δοθεί από τα όσα γράφουμε κατά καιρούς. Δεν είναι ξεκάθαρα κατά του φιλελευθερισμού. Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών. Συνεπώς η αντι-φιλελεύθερή της προπαγάνδα έχει ένα όριο.

Αλλά στο επίπεδο της επικοινωνίας το ζήτημα γεννά ερωτηματικά. Όλοι βλέπουν ότι την τελευταία δεκαετία -και στην Ελλάδα ιδίως μετά την εποχή των μνημονίων και την έλευση του μπινέ Τζ. Πάιατ- η φιλελεύθερη προπαγάδα έχει αποκτήσει μια πρωτόγνωρη δυναμική. Μέχρι πριν δέκα χρόνια το δυτικό καπιταλιστικό καθεστώς κρυβόταν σε παλαιότερου τύπου φιλελεύθερα σχήματα που διέθεταν μια (ευρωπαϊκού ύφους) λαϊκή νομιμοποίηση, όπως το λαϊκό ευρωπαϊκό κόμμα-χριστιανοδημοκρατία και το σοσιαλφιλελεύθερο κόμμα. Πλέον η μεταπολεμική εκδοχή του καπιταλιστικού προσωπείου έχει πεταχτεί στα σκουπίδια. Η εξουσία στην Ευρώπη εμφανίζεται με καθαρά liberal, ανυπόκριτα ατομικιστικό, επιθετικά αντιλαϊκό και πλήρως αμερικανοποιημένο περιεχόμενο (πχ. Μακρόν, Νέα Δημοκρατία από το 2010 και έπειτα κλπ). Είναι προφανές ότι έχουμε να κάνουμε με μια "εντατικοποίηση" της καπιταλιστικής ηγεμονίας και ότι βιώνουμε μια μετάβαση σε ακόμη πιο απάνθρωπα φιλελεύθερα ιδεολογικά σχήματα.

Το κακό είναι ότι αναγκαζόμαστε να βιώσουμε αυτή την εντατικοποίηση της φιλελεύθερης εξουσιαστικής αλητείας. Το καλό είναι ότι μπορούμε να την χτυπήσουμε ιδεολογικά κατά πρόσωπο. Η ίδια η πραγματικότητα μας διακαιώνει.

Κι, όμως, αντί να συμβεί αυτό (αυτό που συμβαίνει στην Γαλλία, δηλαδή), αντί να γίνει ο αντιπολιτευτικός ή επαναστατικός λόγος απόλυτα αιχμηρός και επιθετικός (εφόσον είναι δικαιωμένος), παρατηρείται μια υποτονικότητα. Μια άπνοια. Λες και μείναμε ελάχιστοι ασυμβίβαστοι και οι περισσότεροι, μέχρι πριν λίγο καιρό επαναστάτες, να απορροφήθηκαν σε κάποια μεταμοντέρνα πτυχή του εξουσιαστικού κατεστημένου.

Εκεί έγκειται και το ερωτηματικό για την ρωσική επικοινωνία. Θα μπορούσε να χτυπήσει κατά μέτωπο την πιο πρόστυχα ανυπόκριτη εκδοχή της εξουσίας του δυτικού φιλελευθερισμού. Να διεισδύσει στα έγκατα των ιδεών του Διαφωτισμού και να σπείρει τον επικοινωνιακό όλεθρο στο χυδαίο σύστημα "αξιών" που προϋποθέτουν. Αλλά δεν το κάνει. Είτε γιατί, όπως προαναφέρθηκε, θέλει και η ίδια να διατηρεί επαφή με κάποια από τα κομμάτια του νεωτερικά καπιταλιστικού παζλ (με τους Εβραίους ολιγάρχες, που διαχρονικά αλωνίζουν στο ρωσικό κράτος, να φροτνίζουν γι αυτό), είτε γιατί απλά αδιαφορεί για την κοινή γνώμη και τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις των δυτικών κοινωνιών και τα έχει χαρίσει οριστικά στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ, είτε και για τους δυο παραπάνω λόγους.

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Νόμιζα ότι το Slavko είναι τουιτερικό ψευδώνυμο και όχι πραγματικό όνομα...
Στα υπόλοιπα, ακριβώς έτσι. Ακριβώς όμως... Και η πλάκα είναι ότι όλοι οι σύγχρονοι σημαντικοί αντιφιλελεύθεροι (έστω επιδερμικά και χωρίς να το τραβούν ως το τέλος) διανοητές είναι αγγλοσάξονες και δυτικοευρωπαίοι. Scruton, Kirk, Patrick Deneen, MacIntyre κτλ. Και φυσικά Γάλλοι και Ιταλοί παραδοσιοκρατίες. Από ανατολικά δε φαίνεται να κινείται κάτι σε επίπεδο ιδεών. Κανονικά με τη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται ο Σλαβικός κόσμος/τρόπος ζωής θα έπρεπε και εκεί να ξεπηδήσουν ανάλογοι (και περισσότερο ριζοσπαστικοποιημένοι) θεωρητικοί που να υπεραμυνθούν την παράδοση και την εθνική κυριαρχία τους. Πέραν όμως από κάτι "γεωπολιτικά ινστιτούτα" της πλάκας δεν έχουμε δει κάτι σοβαρό, δυστυχώς. Σε επίπεδο επικοινωνίας τα ίδια και χειρότερα. Εκτός κι αν υπάρχουν Ρώσοι/Κινέζοι κτλ, αλλά το έργο τους είναι άγνωστο στο δυτικό αναγνωστικό κοινό.

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

 
ΑνώνυμοςΗ Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Το πιο πιθανό είναι να συμβαίνει αυτό. Δεν έχουμε καλή εικόνα των διανοητικών ζυμώσεων του ρωσικού κόσμου. Συνεπώς δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε τι ακριβώς συμβαίνει σε διανοητικά πεδία που, ούτως ή άλλως, ενδιαφέρουν μικρά αναγνωστικά κοινά.

Από την άλλη δεν περιμένουμε και πολλά από σλαβικές χώρες σαν την Πολωνία ή την Σλοβακία κλπ. Σε γενικές γραμμές η κεντρική και κεντροανατολική Ευρώπη δεν έχουν υποστεί στον ίδιο βαθμό την επέλαση του αμερικανισμού και της παγκοσμιοποίησης με εμάς. Ίσως να μην έχουν τα ανάλογα ερεθίσματα ώστε να αναπτύξουν αντιφιλελεύθερη - αντιδιαφωτιστικη παραδοσιοκρατική διανόηση. Επιπλέον, όσοι διανοητές τέτοιων χωρών ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο μπορούν εύκολα να απορροφηθούν σε δίκτυα όπως εκείνο του Μπενουά, ώστε να εκφέρουν έναν ευρύτερα ευρωπαϊκό παραδοσιοκρατικό λόγο που να μην είναι αυστηρά εθνικός -σλαβικός.

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Draug είπε...

Kάποια σχόλια στα όσα ενδιαφέροντα αναφέρθηκαν:
"Το σημαντικό που προκύπτει από αυτή την συζήτηση είναι το εξής: Η Ρωσία είναι ή αποδυναμωμένη ή αδιάφορη στα θέματα της ιδεολογικής διαπάλης και της επικοινωνίας.
Στο πρώτο ζήτημα η απάντηση έχει μάλλον δοθεί από τα όσα γράφουμε κατά καιρούς. Δεν είναι ξεκάθαρα κατά του φιλελευθερισμού. Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών. Συνεπώς η αντι-φιλελεύθερή της προπαγάνδα έχει ένα όριο."

Πράγματι έτσι είναι. Το αισιόδοξο σενάριο, για το οποίο προσωπικά εύχομαι, είναι με αφορμή την οριστική ρήξη με την "δύση" να αναγκαστεί σταδιακά να στραφεί προς ενεργητικά αντι-φιλελεύθερα μονοπάτια. Είναι γεγονός πως ο φιλελευθερισμός δεν είχε ριζώσει στην Ρωσία (όχι γιατί οι Ρώσοι είναι ανώτεροι πνευματικά και συνειδητοποιημένοι αλλά για καθαρά ιστορικούς και πολιτικούς λόγους). Είναι επίσης γεγονός πως η Ρωσική πολιτική ελίτ επί Πουτιν ακόμα και αν δεν ήταν η ίδια "φιλελεύθερη" ανεχόταν σιωπηρά την σταδιακή διείσδυση του φιλελευθερισμού. Βλέπουμε όμως πως όσο οι σχέσεις με την δύση χειροτέρευαν και με κομβικό σημείο το 14' η στάση αυτή σταδιακά άλλαξε και σήμερα σε μεγάλο βαθμό οι φιλελεύθερες τάσεις θεωρούνται ανοιχτά εχθρικές. Ελπίζω προσωπικά η τάση αυτή να συνεχιστεί και να ενταθεί. Οι Ρώσοι ολιγάρχες φαίνεται πάντως πως έχουν πλέον περιορισμένη πολιτική επιρροή και οι κυρώσεις σε συνδιασμό με την οριστική ρήξη με το δυτικό κατεστημένο τους φέρνουν σε ακόμα πιο δύσκολη θέση.

Σχετικά με το ζήτημα της επικοινωνίας νομίζω το ζουμί είναι εδώ "είτε γιατί απλά αδιαφορεί για την κοινή γνώμη και τις ιδεολογικές αντιπαραθέσεις των δυτικών κοινωνιών και τα έχει χαρίσει οριστικά στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ".

Πως θα μπορούσε σε επικοινωνιακό επίπεδο να κοντράρει η Ρωσία τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, στην Ελλάδα; Το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και της πολιτικής εξουσίας είναι ταγμένα σε συγκεκριμένα κέντρα. Το σύνολο των Ελλήνων ολιγαρχών επίσης. Το μόνο χαρτί που μένει στην Ρωσία είναι η Ορθοδοξία, στο (μετά)μοντέρνο όμως πολιτικό και κοινωνικό πλαίσιο η θρησκεία χάνει την δυναμική και την ικανότητα να καθορίζει και επηρεάζει καταστάσεις. Οπότε μηδέν εις το πηλίκον. Η Ρωσία δεν έχει ούτε την οικονομική δυνατότητα ούτε και τις δομές που απαιτούνται για να ασκήσει επικοινωνιακή πολιτική και να επηρεάσει ουσιωδώς τις τάσεις στο εσωτερικό καμίας ευρωπαικής χώρας (=προτεκτοράτου της Αμερικής).

Οι ανατολικές χώρες τύπου Πολωνίας θα ακολουθήσουν την πορεία της υπόλοιπης Ευρώπης με μικρή χρονική καθυστέρηση όπως την ακολούθησε και η Ελλάδα. Νομίζω είναι όνειρο θερινής νυκτός να περιμένει κάποιος κάτι θετικό από εκεί.

Στα των διανοητών: Δεν συμφωνώ με την αξιολόγηση του πρώτου σχολιαστή για τον Ντούγκιν. Προσωπικά τον θεωρώ αρκετά αξιόλογη μορφή, αρκεί να έχει κάποιος στο νου καθώς τον διαβάζει την πολιτική κατεύθυνση του έργου του. Σε κάθε περίπτωση δεν λέει και κάτι "καινούριο", σε φιλοσοφικό επίπεδο κινείται σε κλασικά αντιφιλελύθερα και παραδοσιοκρατικά μονοπάτια. Σίγουρα πάντως το χάσμα που υπάρχει με την Ρωσία δεν μας δίνει την δυνατότητα να έχουμε αξιόπιστη εικόνα για τις ζυμώσεις και τις μορφές που αναδύονται στο εσωτερικό της Ρωσίας.

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

ΑνώνυμοςΟ Draug είπε...

Και φίλε Slavko όντως, χαλάρωσε λίγο. Όχι ότι έχω και καμία ιδιαίτερη αγάπη για τον ΜΚ αλλά σε κάθε περίπτωση τέτοιες κουβέντες είναι εντελώς άστοχες. Ό,τι είναι να γίνει θα γίνει, ο "χώρος" δεν έχει την δυναμική να επηρεάσει στο ελάχιστο την κατάσταση στην Ελλάδα, ό,τι και να γράφει ο οποιοσδήποτε για την Ουκρανία δεν έχει την παραμικρή σημασία. Οπότε χαλάρωσε και γράφε τις απόψεις σου ήρεμα και με επιχειρήματα

Δευτέρα, 25 Απριλίου, 2022

 
ΑνώνυμοςΗ Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Γεια σου Draug, χρόνια πολλά με υγεία και δύναμη.

Στο πως θα μπορούσε η Ρωσία να υπερασπιστεί επικοινωνιακά τον εαυτό της στην Ελλάδα: Εφόσον τα περισσότερα ΜΜΕ είναι αμερικανικής ή γερμανικής επιρροής, θα μπορούσε να είναι πιο επιθετική η επικοινωνία των καναλιών που συνδέονται με τον ρωσικό παράγοντα . Για να μην θυμηθούμε τι έκαναν αυτά τα κανάλια όλα τα περασμένα χρόνια. Για παράδειγμα, ποια η διαφορά ενός καναλιού όπως του Σαββίδη, που φημολογείται ότι συνδέεται με τον ρωσικό παράγοντα, από τα υπόλοιπα παρακμιακά κανάλια; Ένα τυπικό αστικό μέσο, με life style εκτροπές ήταν (με εξαίρεση μια εκπομπή ιστορικού περιεχομένου για το 1821).

Στο θέμα της διανόησης είναι παντελώς απούσα η ρωσική επικοινωνία. Πιο πολλή ρωσική λογοτεχνία έχουμε διαβάσει και προτείνει στη Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. παρά οι φιλορωσικοί κύκλοι. Η όλη σφαίρα επικοινωνιακής προβολής της Ρωσίας στην Ελλάδα περιορίζεται σε χαμηλού επιπέδου σχήματα, όπως αυτά που προκρίνουν ο Βελόπουλος,ο Χίος κλπ.

Από την άλλη αν θεωρήσουμε βάσιμες τις πληροφορίες για την απόπειρα δημιουργίας σοβαρού δικτύου προβολής φιλορωσικής ατζέντας στην Ελλάδα, μέσω του επιχειρηματία Μαλοφεγιεφ, και πάλι ο όλος σχεδιασμός αφορούσε τα αποβράσματα της ελλαδικής αστικής τάξης. Με κάποιον απατεώνα Έλληνα εφοπλιστή πήγαν να συνεργαστούν οι Ρώσοι. Εφόσον η δομή του δικτύου θα ήταν σχεδιασμένη από καπιταλιστικά ρετάλια (και όχι απευθείας από ανθρώπους του ρωσικού κύκλου που μπορεί να ήταν δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί, καλλιτέχνες κλπ), το αποτέλεσμα θα είχε στον πυρήνα του α) τη βρώμα του φιλελεύθερου τρόπου σκέψης και οργάνωσης, παρά τις όποιες επιδερμικές διαφορές και β) προδιαγεγραμμένη αποτυχία εφόσον στο πεδίο της φιλελεύθερης οργάνωσης και δομής δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κανείς τους δυτικούς, σε ένα σύστημα που το δουλεύουν διακόσια χρόνια.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

"Πως θα μπορούσε σε επικοινωνιακό επίπεδο να κοντράρει η Ρωσία τις ΗΠΑ, για παράδειγμα, στην Ελλάδα; Το σύνολο των μεγάλων ΜΜΕ και της πολιτικής εξουσίας είναι ταγμένα σε συγκεκριμένα κέντρα. Το σύνολο των Ελλήνων ολιγαρχών επίσης."

Εδώ όμως έχουμε το αποτέλεσμα ως αίτιο. Δλδ λες ότι η ρωσία δεν έχει δίκτυα προπαγάνδας στις ευωπαικές χώρες... επειδή δεν έχει δίκτυα προπαγάνδας στις ευρωπαικές χώρες. Θεωρητικά θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ ψωνίζουν πχ Έλληνες εργολάβους να ψωνίσει και αυτή κάνα δυο.

Ακόμη και στον Ψυχρό πόλεμος, που ο διαχωρισμός "Δύσης-Ανατολής" ήταν ακόμη πιο απόλυτος, η Ρωσία συντηρούσε ΚΚ με διψήφια ποσοστά στην Ευρώπη, τα οποία με τη σειρά τους είχαν προπαγανδιστικά μέσα (εφημερίδες, εκδοτικά, ραδιόφωνα κτλ) και επηρέαζαν πολύ κόσμο. Χώρια οι φιλοσοβιετικοί (ή τέλος πάντων αντικαπιταλιστές) διανοούμενοι τύπου Γκράμσι, Αλτουσέρ, Λούκατς κτλ. Σήμερα όμως δεν υπάρχει κάτι ανάλογο. Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι η Ρωσία (εκτός του ότι δεν διαθέτει κεφάλαια για μια τέτοια προσπάθεια) αδιαφορεί για την ακτινοβολία της στη Δύση και απλά έχει βολευτεί τόσα χρόνια ως απλός προμηθευτής πρώτων υλών. Πιθανόν αυτό να χρειαστεί να αλλάξει, αν θέλει να επιβιώσει σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με το ΝΑΤΟ.

Κάτι ανάλογο και με την Κίνα, η οποία ενώ είναι οικονομικός γίγαντας (πέρασε σε ΑΕΠ τις ΗΠΑ από το '10) είναι πολιτιστικός νάνος. Πότε ήταν η τελευταία φορά που είδατε κινεζική ταινία (εννοώ ταινία γυρισμένη με κινέζικα κεφάλαια) ή διαβάσατε βιβλίο από σύγχρονο Κινέζο συγγραφέα. Πράγματι φαίνεται ότι το έχουν παρατήσει το θέμα πολιτισμός/επικοινωνία και το έχουν χαρίσει ολοκληρωτικά στις ΗΠΑ/δύση.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

Ανώνυμος Ο Draug είπε...

Καλησπέρα!
"Θεωρητικά θα μπορούσε με τον ίδιο τρόπο που οι ΗΠΑ ψωνίζουν πχ Έλληνες εργολάβους να ψωνίσει και αυτή κάνα δυο."
Ναι αλλά τα οικονομικά μεγέθη και ο βαθμός διείσδυσης στις δομές εξουσίας δεν είναι συγκρίσιμα. Η Ρωσία μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ και την τραγική περίοδο Γέλτσιν βρέθηκε να είναι ένας νάνος με πυρηνικά. Επί ΕΣΣΔ μιλάμε για ένα θεωρητικά τουλάχιστον πανίσχυρο κράτος, τον έναν από τους δύο πόλους του κόσμο που είχε τους πόρους και λόγω ιδεολογίας και την δυνατότητα να επηρεάζει κρίσιμες μάζες στα δυτικά κράτη. Μια Ρωσία που θα ξεκινούσε το 14' ή το 08' (όταν το φάσμα της σύγκρουσης με την δύση άρχιζε να παρουσιάζεται) να χτίσει τα δικά της δίκτυα θα έπαιζε ήδη σε απόλυτος εχθρικά ελεγχόμενο ταμπλό.

Το σχόλιό μου δεν ήταν για να δικαιολογήσω την στάση της Ρωσίας. Προφανώς πολλά θα μπορούσαν ακόμα και έτσι να γίνουν (όπως πχ υπόγεια στήριξη σε αντικαθεστωτικά κινήματα, αν και αυτό σε ένα εσωτερικό πολιτικό περιβάλλον πλήρως ελεγχόμενο από τις ΗΠΑ έχει ρίσκο και για τις δύο πλευρες). Η γνώμη μου είναι πως η Ρωσία μετά το 14' έκανε την ανάγκη φιλοτιμία. Αν τώρα λόγω της οριστικής ρήξης ενταθεί η απομάκρυνση από την φιλελεύθερη ιδεολογία τότε πράγματι, αν μη τι άλλο σε επίπεδο πολιτικής προπαγάνδας, είναι μοναδική ευκαιρία να απευθυνθεί στις δυτικές μάζες. Αλλά δυστυχώς δεν το θεωρώ πιθανό για αρκετούς λόγους.

Συμφωνώ μαζί σου πως αν η Ρωσία θέλει να επιβίωση πρέπει αφενός να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό τοπίο στο εσωτερικό της και αφετέρου να βρει έναν τρόπο να το προβάλει ως απάντηση στον "δυτικό" φιλελευθερισμό

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Το πολυφυλετικό και πολυθρησκευτικό ρωσικό καθεστώς πως ακριβώς θα προσελκύσει τις "αντιφιλελεύθερες" δυτικές μάζες; Είναι η Ρωσία λευκή καθαρά χώρα ή μήπως έχει σοσιαλισμό; Τα ίδια ακριβώς με την παρηκμασμένη Δύση είναι. Η Ρωσία (όπως και η δύση) είναι κατάντια. Το θέμα είναι να σκεφτούμε τι μας βγάζει απο την κατάντια, αλλά και ποιοι ευθύνονται για αυτήν.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 Ο Ρεμπούτζουλος είπε...

Δεν είναι καθαρά λευκή χώρα η Ρωσία. Όμως η έλλειψη καθαρότητας που της καταλογίζεις δεν οφείλεται τόσο στο διεθνισμό της ή στις μεταναστευτικές ροές. Έχει και από αυτά. Σε πολύ μικρότερο βαθμό όμως από τη Δύση. Η πολυεθνική κρατική της δομή έγκειται στο ότι είναι γεωγραφικά τεράστια και συμπεριλαμβάνει επιπλέον πληθυσμούς από τον βασικό κορμό των Ρώσων.
Έχει μεγάλη διαφορά αυτό με τη Δύση. Εσύ τι προτείνεις να κάνει για αυτό η Ρωσία; Να ξεριζώσει ανθρώπους που ζουν αιώνες στα χώματα τους; Για ποιο λόγο; Για να ικανοποιήσει αφελείς δυτικούς που νομίζουν ότι είναι εθνικοσοσιαλιστές βλέποντας τη ρωσική περίπτωση με τα γυαλιά της δυτικής μεθοδολογίας;
Να ασκήσουν φυλετική πολιτική τα δυτικά κράτη ή η Ελλάδα έχει νόημα. Να ασκήσει φυλετική πολιτική η Ουγγαρία τι νόημα έχει; Για να ψάξει ποιοι Μαγγυάροι είναι απόγονοι Γερμανών και ποιοι Μογγόλων; Δεν κολλάει παντού ο ακραιφνής φυλετισμός. Στη Ρωσία σίγουρα όχι.
Στα υπόλοιπα που γράφεις εγώ συμφωνώ.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
 O Draug είπε:

Συγγνώμη αλλά με αυτά τα κριτήρια μήπως και η Ρωσική αυτοκρατορία μέχρι την επανάσταση των μπολσεβίκων ήταν "φιλελεύθερη"; Οι (εθνικά) Ρώσοι αποτελούν το 80-85% του πληθυσμού και δεν υπάρχει κάποιο οργανωμένο σχέδιο αντικατάστασής τους, το ποσοστό τους προβλέπεται να παραμένει λίγο πολύ σταθερό σε αντίθεση με την Δύση που οι πολιτικές ελιτ έχουν θέσει ως βασικό στόχο την ραγδαία μείωση του γηγενούς πληθυσμού. Αν ενσωματώσει και τμήμα της Ουκρανίας το ποσοστό θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Οι υπόλοιποι λαοί αποτελούν κατακτημένους πληθυσμούς, ζούνε στην μεγάλη τους πλειονότητα στις δικές τους περιφέρειες όπου ζούσαν και όταν του κατέκτησαν οι Ρώσοι και έχουν σημαντική αυτονομία.

Προφανώς δεν είναι όλα ρόδινα σε αυτό τον τομέα. Προφανώς στις μεγάλες πόλεις υπάρχει συγκέντρωση πληθυσμών από διάφορες περιοχές αλλά αυτό είναι πρόβλημα που με την κατάλληλη πολιτική βούληση λύνεται εύκολα. Κάνε πάντως μια βόλτα στην Μόσχα και την Αγ.Πετρούπολη, κάνε μετά και στο Βερολίνο, Παρίσι, Λονδίνο κτλ και έλα να πούμε για "πολυφυλετισμό".

Γράφεις "Τα ίδια ακριβώς με την παρηκμασμένη Δύση είναι". Αυτό προφανώς δεν ισχύει. Κυκλοφορώντας σε μια ρωσική πόλη δεν θα βλέπω προπαγανδιστικές αφίσες υπέρ των δικαιωμάτων των trans, δεν θα γίνεται στο 12χρονο παιδί μου υποχρεωτική δημόσια κατήχηση ύπερ των LGBTQIAKS+ ούτε θα βομβαρδίζομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ με ενοχές για το πόσο κακοί σεξιστές και μισαλλόδοξοι ήταν οι πρόγονοί μου και για το πως έχω ηθικό χρέος να δεχτώ την συλλογική αυτοκτονία του λαού μου. Στην χειρότερη για την Ρωσία περίπτωση πρέπει να παραδεχτείς αν είσαι καλοπροαίρετος οτί βρίσκεται σε πολύ λιγότερο προηγμένο στάδιο "φιλελευθεροποίησης" από την υπόλοιπη Δύση.

Όπως πολύ σωστά έγραψε κάποιος από την λέσχη πιο πάνω: "Το κράτος της είναι ένα κράμα συντηρητικά εθνικιστικών-κοινοτιστικών ιδεών και φιλελεύθερα καπιταλιστικών πρακτικών". Συμφωνώ απόλυτα με αυτό. Γνώμη μου είναι πως η συντηρητική τάση έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια (ιδιαίτερα μετά το 14'), δεν έχει βέβαια σε καμία περίπτωση την ριζοσπαστικότητα και την ένταση που θα επιθυμούσα. Ελπίδα μου είναι να την αποκτήση με αφορμή τον πόλεμο αυτό και την διαφαινώμενη οριστική ρήξη με την "δύση" που θα αποδυναμώσει τις "φιλελεύθερες" φωνές στο εσωτερικό της.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Το ασιατικό κομμάτι της Ρωσίας αποτελείται από αποικίες που αποκτήθηκαν από τα τέλη του 16ου μέχρι τις αρχές του 19 αιώνα. Το ότι οι αποικίες της (με εξαίρεση την Αλάσκα κάποτε) δεν χωρίζονται από το μητροπολιτκό κέντρο με θάλασσες -όπως στην περίπτωση των δυτικών πρώην απικοιοκρατικών αυτοκρατοριών- δεν τις κάνει λιγότερο αποικίες. Σήμερα όμως όλοι αποδέχονται την ρωσική εθνική ταυτότητα, οπότε κάθε συζήτηση περιττεύει. Ρίξε και μια ματιά στο Βερολίνο, Λονδίνο και Άμστερνταμ, που ψάχνεις γηγενή με το μικροσκόπιο, και άσε τους "σλαβομογγόλους" κατά μέρος. Οι δεύτεροι ούτε μνημόνια σου φόρτωσαν, ούτε βάζουν πληρωμένα αληταριά να σε κυβερνάνε.

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Πάνω στο γενικά εύστοχο σχόλιο του Ρεμπούτζουλου, μια παρατήρηση. Ο "φυλετισμός" (ο κανονικός όχι ο φετιχιστικός των γκαρσονιών) δεν είναι σε καμία περίπτωση ασυμβίβαστος με ένα κράτος σαν αυτό της Ρωσίας. Φυλετική πολιτική στην περίπτωση της Ρωσίας θα ήταν μια πολιτική στοχευμένη στο να διατηρηθεί η διαφορετικότητα των διαφόρων εθνικοτήτων του κράτους (να αποφευχθεί δηλαδή ένα γενικευμένο μπαστάρδεμα στις μεγαλουπόλεις) καθώς και να διασφαλιστεί οτί η ρωσική εθνικότητα θα είναι ο "κορμός" του κράτους και αυτή που θα του δίνει τον χαρακτήρα της.

Και άσε τα γκαρσόνια να φαντάζονται ότι εθνική πολιτική είναι να χαρίσεις το 70% των εδαφών σου για να σε θεωρήσουν "λευκό κράτος" οι τελειωμένοι φετιχιστές

Τρίτη, 26 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Το οτι οι ασιάτες πολίτες της Ρωσίας έχουν ίσα πολιτικά δικαιωματα με τον λευκό ρωσικό λαο πως το κρινεις; Εθνική πολιτικη;

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Συγγνώμη τι συζητάμε ρε φίλε, αν είναι η Ρωσία φασιστικό κράτος με θεσμό καστών και αποικίες; Προφανώς και όχι, αλλά δεν είδα και κανέναν να το λέει αυτό.

Για να σοβαρευτούμε τώρα. Οι μη εθνικώς Ρώσοι ζούνε στην μεγάλη τους πλειονότητα στις δικές τους ημι-αυτόνομες περιφέρειες. Πρόβλημα εξαφάνισης (ή έστω σημαντικής μείωσης) του εθνικώς Ρωσικού πληθυσμού δεν υπάρχει. Οπότε για τι ακριβώς συζητάμε; Άλλα είναι τα προβλήματα της Ρωσίας και αλλού οι αστοχίες του πολιτικού της συστήματος όχι στο ότι δεν είναι αρκετά "λευκή" επειδή ο μογγολος στην Σιβηρία μπορεί να ζει και
να είναι βουδιστής, κάπου έλεος.

Και τέλος πάντων τι είναι εθνική πολιτική για την Ρωσία; Να χαρίσει το 70% και βάλε των εδαφών της (μαζί με το σύνολο του ορυκτού της πλούτου); Τα άλλα για αφαίρεση πολιτικών δικαιωμάτων κτλ καταλαβαίνεις πόσο άσχετα με την πραγματικότητα είναι. Το μόνο που θα μπορούσε να θεωρηθεί πρόβλημα είναι η εσωτερική μετανάστευση στις μεγαλουπόλεις που θα μπορούσε σταδιακά να οδηγήσει σε μια ανάμιξη των διαφόρων εθνικοτήτων. Αυτό λύνεται πανεύκολα με την κατάλληλη πολιτική βούληση.

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ απόλυτα για τη σημερινή ξεχαρβαλωμένη Ρωσία, η οποία ακόμη να επουλώσει από το '89. Όμως στο κάδρο υπάρχει και η πλούσια, τεχνολογικά προηγμένη Κίνα. Η παπαρηγοπούλεια τρισχιλιετης Κίνα λοιπόν , εκτός του ότι δεν επιχειρεί μια ιδεολογική διείσδυση (την οποία πιθανόν και να μη θέλει ή τη θεωρεί εκ προιμοίου ατελέσφορη) δεν προσπαθεί καν να εξάγει κάποιου είδους εθνικής κουλτούρας μέσω απλών πολιτιστικών προιόντων (ακόμα και οι χαζοταινίες με τα κουν-φου είναι από Χονγκ Κονγκ και Ν. Κορέα...)

Εδώ ακόμη και η σημερινή Γαλλία (θλιβερή σκιά του ιμπεριαλιστικού παρελθόντος της πλέον) βγάζει ταινίες, μουσική, γαλλομάθεια, κουλούρα να φύγουμε κτλ.
Περισσότερο μου φαίνεται ότι θεωρούν άνευ νοήματος μια προσπάθεια πολιτιστικής/ιδεολογικής διείσδυσης στον έξω κόσμο και όχι ότι δεν υπάρχουν τα κονδύλια για κάτι τέτοιο. Τέλος πάντων, μάλλον πολύ το ψειρίσαμε το θέμα. Χριστός Ανέστη, αδελφέ!

Στα περί φυλετισμού που αναφέρθηκαν κάποιοι σχολιαστές παραπάνω δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία. Όταν με μια μλκία που χωράει στην κωλότσεπη μπορείς να επικοινωνήσεις με όλον τον κόσμο και με δυο κλικ βγάζεις αεροπορικά εισιτήρια για κάθε γωνιά της Γης, κάποια στιγμή θα μπασταρδευτούμε όλοι. Είναι θέμα ανάπτυξης της επικοινωνίας και των μεταφορών. Μέχρι πριν 1 αιώνα χρειαζόσουν δυο μέρες για να φτάσεις Θεσσαλονίκη. Τώρα με 500 ευρώ πας στην Αργεντινή σε 19 ώρες.

Και η εύκολη λύση "θα έρθει μια φυλετική κυβέρνηση και θα λύσει το πρόβλημα" δεν παίζει ούτε με μπουνιές. Στην ψηφιακή εποχή θα χρειαζόταν ένα καθεστώς διαρκούς επιτήρησης χειρότερο από το 1984 για να διατηρήσει μια φυλετική ομοιογένεια. Λυπάμαι για το black pill. Αν βρισκόμασταν στον 19ο αιώνα ή έστω στον μεσοπόλεμο, θα υποστήριζα και εγώ ανάλογες ιδέες. Τώρα όμως δε θα καταστρέψω την ψυχική μου υγεία ποντάροντας σε μια εξαρχής μάταιη υπόθεση. Και όσοι αγωνιάτε για την επιβίωση της λευκής φυλής, φαντάζομαι έχετε από 2-3 παιδιά ο καθένας έτσι;

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Με την σημείωση ότι στην "ρωσική ταυτότητα" που αναφέρεις συνυπάρχουν διαφορετικές εθνότητες διατηρώντας την διαφορετικότητά τους. Δεν μιλάμε δηλαδή για ένα μπαστάρδεμα όπου όλοι οι υπήκοοι της Ρωσίας θεωρούνται εθνικά Ρώσοι. Και την ρωσική ταυτότητα την καθορίζουν προφανώς οι εθνικά Ρώσοι.

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Η κριτική που κάνει η Λέσχη απέναντι στο Ρωσικό κράτος και το κυρίαρχο εκεί πολιτικό/ιδεολογικό κλίμα είναι απολύτως ορθή. Η κριτική που κάνουν τα γκαρσόνια για το ότι δεν είναι "λευκό κράτος" ή για το ότι δέχεται πολλές θρησκείες στο εσωτερικό της (λολ) είναι για γέλια (και κλάματα για το νοητικό και ιδεολογικό επίπεδο του "χώρου")

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Έχει διαφορά, φίλε, να είσαι φλεφαλο. Ιδίως αν πρέπει να συγκριθούμε με τέτοιες εναλλακτικές. Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια και ελπίζουμε ότι υπάρχουν εκεί έξω και άλλα παιδιά που σκέπτονται με σοβαρότητα. Φαίνεται εξάλλου από τα σχόλια.

Τετάρτη, 27 Απριλίου, 2022

 

Μια βόλτα στο Comicdom Athens 2022

 

                                                             του Σταμάτη Μαμούτου

Είχα χρόνια να παραβρεθώ σε εκδηλώσεις του φεστιβάλ Comicdom Athens. Ο κύριος λόγος που με κάνει να αποφεύγω την συγκεκριμένη εκδήλωση είναι η στενή της σύνδεση με τον αμερικανικό παράγοντα. Κάθε χρόνο το φεστιβάλ πραγματοποιείται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση. Και μολονότι η έδρα της εν λόγω ένωσης βρίσκεται δίπλα σχεδόν από το κτίριο του πανεπιστημίου που σπούδασα και συνεχίζω την ερευνητική μου εργασία, ομολογώ ότι την μία και μοναδική φορά που την επισκέφθηκα για να παρακολουθήσω ένα Comicdom –πολλά χρόνια πριν, δεν θυμάμαι πότε ακριβώς- αισθάνθηκα πολύ άβολα. Ο αναμενόμενος αμερικανισμός που απέπνεε η αισθητική του χώρου και το ύφος των ανθρώπων που εργάζονται σε αυτόν με έκαναν να αισθάνομαι λες και είχε μπει κάποιο σκουπιδάκι στο μάτι μου για όση ώρα παρέμεινα στους χώρους του φεστιβάλ. Από την άλλη, σκέπτομαι πλέον ότι είναι αναμενόμενο να συμβαίνει κάτι τέτοιο.


Οι ΗΠΑ αποτελούν την μητρόπολη της παγκόσμιας κοινότητας των comics. Οι εικονογραφημένες νουβέλες και παγκοσμίως γνωστοί υπερήρωες συνδέθηκαν -και εξακολουθούν να συνδέονται- διαχρονικά με πολιτικές και ιδεολογικές στοχεύσεις του αμερικανικού παράγοντα. Από τον μακαρθισμό της δεκαετίας του ’50 (που εκφράστηκε μέσα από ιστορίες υπερηρώων οι οποίοι αντιμετώπιζαν ρωσικούς και κινεζικούς κομμουνιστικούς κινδύνους) μέχρι τον μεταμοντέρνο φιλελευθερισμό της εποχής μας (όπου παραδοσιακοί υπερήρωες απεικονίζονται με αλλαγμένα χαρακτηριστικά, ως ομοφυλόφιλοι, έγχρωμοι κλπ), τα ευπώλητα ανά την οικουμένη comics λειτουργούν, πολύ συχνά, ως εργαλεία της πολιτιστικής πολιτικής που εφαρμόζει η, πέραν του ατλαντικού, υπερδύναμη.


Ασφαλώς δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ισχυρές εταιρίες κυκλοφορίας comics στις ΗΠΑ συνδέονται, ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια, πολύ στενά με την βιομηχανία του κινηματογράφου. Μέσω αυτής της σύνδεσης, σχεδόν κάθε μήνα, μια από τις αιχμές της προώθησης του αμερικανισμού ανά τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο επαναλαμβάνει τις «επεκτατικές της πολιτιστικές επιχειρήσεις» στις αίθουσες της μεγάλης οθόνης.


Έχοντας στο νου όλα τα παραπάνω ακούγεται πολύ εύλογο το πιο γνωστό φεστιβάλ που αφορά τα comics στην Ελλάδα να πραγματοποιείται υπό την σκέπη ενός ιδρύματος που προβάλει τον αμερικανικό πολιτισμό στην χώρα μας. Κοντολογίς τα comics είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση τέχνης που έχει χρησιμοποιηθεί για πολιτικούς σκοπούς. Εφόσον αυτοί οι σκοποί εξυπηρετούν την ιδεολογική ηγεμονία του διεθνιστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης και την γεωπολιτική ηγεμονία μιας χώρας που συμπεριφέρεται στην πατρίδα μου σαν προτεκτοράτο δουλοπάροικων, έχω δύο βάσιμους λόγους να αποφεύγω το εν λόγω φεστιβάλ. Όλα αυτά γραμμένα και αποφασισμένα από εμένα, βέβαια. Γιατί φορείς κάποιων άλλων ιδεολογιών, που υποτίθεται ότι μάχονται την παγκοσμιοποίηση όσο και η δική μου, έχουν πιάσει μόνιμα στασίδια στους χώρους της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης εδώ και χρόνια.


Προσωπικά επέλεξα και φέτος να μην παραβρεθώ στις εκδηλώσεις του κτιρίου της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, μολονότι στο πρόσφατο τριήμερο πρόγραμμα του ComicDom Athens περιλαμβάνονταν διαλέξεις που είχαν ενδιαφέροντα θέματα (όπως για παράδειγμα εκείνη του αρχιτέκτονα Γιάννη Μάνου, που αφορούσε την σχέση των comics με το αστικό τοπίο, το περιβάλλον και την έννοια του χώρου). Προφανώς ανάμεσα στις διαλέξεις υπήρχαν και ορισμένες με ξεκάθαρα ιδεολογικοπολιτικά γνωρίσματα, οι οποίες προωθούσαν την μετανάστευση μέσω ανθρωπιστικών αναφορών περί του προσφυγικού ζητήματος. Αμερικανοί είναι αυτοί, ξέρουν σίγουρα τι κάνουν.


Ωστόσο, πέρα από τις διαλέξεις στους χώρους της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, το φεστιβάλ περιελάμβανε περίπτερα Ελλήνων εκδοτών comics -ή άλλων προϊόντων που συνδέονται θεματικά με τις εικονογραφημένες νουβέλες-, καθώς και τραπεζάκια στα οποία Έλληνες σχεδιαστές παρουσίαζαν τα σκίτσα τους, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Καθώς σχολούσα από το μάθημα, το βράδυ της Παρασκευής, είδα πλήθος κόσμου στην πλατεία και στάθηκα για να ρίξω μια ματιά. Εξάλλου, στην πλατεία δεν υπήρχαν οι πολιτικές συνδηλώσεις του κεντρικού χώρου στον οποίο διοργανώνεται το φεστιβάλ. Εκεί το μόνο που έβλεπε ο επισκέπτης ήταν πολύ κόσμο, νεαρές ηλικίες και πιτσιρικάδες gothstersskinheads (μάλλον σάρπικης ιδεολογικής απόχρωσης απ’ ό,τι κατάλαβα) stoners και εν γένει ροκάδες. Η ατμόσφαιρα ήταν ωραία και θύμιζε rock συναυλία.


Στο κέντρο της πλατείας Κλαυθμώνος είχαν στηθεί μικρά διαδοχικά τραπέζια στα οποία Έλληνες δημιουργοί παρουσίαζαν έργα τους. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη και τα εκθέματα πολύ ενδιαφέροντα. Ωστόσο για όποιον ήθελε να εξετάσει με προσοχή την τεχνοτροπία και το στυλ των δημιουργών το όλο στήσιμο του χώρου δεν ήταν ευνοϊκό. Οι αποστάσεις ήταν μικρές και ο κόσμος πολύς, πράμα που θύμιζε μια ανοιξιάτικη Κυριακή με κατάμεστους δρόμους στο Μοναστηράκι. Με τόσα κεφάλια να πετάγονται από οπουδήποτε και τόσα σώματα να στριμώχνονται σε μικρούς χώρους δύσκολα μπορούσε κανείς να ασχοληθεί προσεκτικά με τα έργα των σκιτσογράφων. Επιπλέον ο φωτισμός δεν ήταν καλός για μια έκθεση έργων ζωγραφικής και σκίτσου.


Στην περίμετρο των τραπεζιών με τους δημιουργούς υπήρχαν τα περίπτερα. Περίπτερα καταστημάτων και εκδοτικών οίκων που πωλούσαν comics και βιβλία της λογοτεχνίας του φανταστικού, περίπτερα που πωλούσαν διαφόρων ειδών μπύρες, περίπτερα καλλιτεχνών που πωλούσαν φιγούρες και αγαλματίδια με fantasy θεματικές και περίπτερα συλλεκτών. Τα περίπτερα ήταν καλοστημένα και διέθεταν εξαιρετικό φωτισμό. Ανάμεσα σε αυτά και το περίπτερο των θρυλικών εκδόσεων του Λεωκράτη Ανεμοδουρά, με τους πλέον αγαπημένους χάρτινους ήρωες του ελληνικού αναγνωστικού κοινού (όπως οι παιδικοί μου φίλοι Μπλεκ, Γιώργος Θαλάσσης και Μαρκ) αλλά και με εξαιρετικούς τίτλους ευρύτερου ενδιαφέροντος όπως οι Στορμ και Judge Dredd.


Σε γενικές γραμμές ήταν μια επιτυχημένη έκθεση. Οι επισκέπτες ήταν εντυπωσιακά πολλοί μέχρι το κλείσιμο και η όλη εικόνα ικανοποιητική τόσο για τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες όσο και για τους επισκέπτες. Οι εντυπώσεις που μου άφησε ήταν θετικές. Ωστόσο μόνο στο πεδίο των συναισθημάτων. Γιατί αν προχωρήσω από την συναισθηματική ευχαρίστηση στην ανάλυση του πολιτικού περιεχομένου της όλης κατάστασης τα πράγματα περιπλέκονται. Καλό είναι που υπάρχουν στην σημερινή εποχή του ισοπεδωτικού αστικού life style νεαροί οι οποίοι κάνουν το πρώτο βήμα αναζήτησης εναλλακτικών οδών έκφρασης, αισθητικής και συμπεριφοράς. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι αδυνατούν να προχωρήσουν στα ενδότερα του διαφορετικού προορισμού, μένοντας σε μια επιφανειακή επαφή με το πεδίο του φανταστικού. Και, κυρίως, μένοντας εντός των πλαισίων της μαζικής κουλτούρας που διαμορφώνεται από την εξουσία η οποία εκφράζει τον τρόπο ζωής για τον οποίο υποτίθεται ότι αναζητούνται εναλλακτικές.    



Σχόλια:

Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Υπήρξε ποτέ προσπάθεια στο παρελθόν για τύπωση "εθνικιστικού" περιεχομένου κομικ ή μια ζωη ο "χώρος" ασζολιοταν με τις βλακειες του Νικολακη, του Στόχου και των εστιατορίων για αριανισμούς, ινδοευρωπαισμους, εωσφορισμους και λοιπούς ΚΥΠατζηδικους αυνανισμους?

Τετάρτη, 20 Απριλίου, 2022

 
ΑνώνυμοςΗ Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Καταρχάς η ινδοευρωπαϊκή θεωρία είναι επιστημονικά αποδεκτή. Εμείς θεωρούμε ότι έχει πολλά κενά και αναπάντητα ερωτήματα. Πάντως έχει επιστημονικό υπόβαθρο. Βέβαια, ο τρόπος που την διάβασε ο Νικολάκης και οι συνεργάτες του είναι όπως τον περιγράφεις.

Comics με εθνικιστικό, εθνοκεντρικό ή παραδοσιοκρατικό ιδεολογικό περιεχόμενο έχουν υπάρξει. Πιο σημαντικά στο εξωτερικό. Δημιουργοί με παραδοσιοκρατικές και εθνικιστικές ιδέες ακόμη περισσότεροι. Και στην Ελλάδα. Τώρα αν το δηλώνουν ή γιατί δεν το κάνουν, θα απαντηθεί ευθύς αμέσως στην επόμενη παράγραφο.

Αν εννοείς πως διαχειρίστηκε την όλη θεματική το τσίρκο του ελληνικού πολιτικού μας "χώρου" η απάντηση είναι αυτή που προδιαγράφει το ερώτημα που έθεσες. Ήταν δυνατόν να κάνουν κάτι σοβαρό και στρατηγικά έξυπνο όλοι οι άθλιοι τύποι που προανέφερες; Θα μπορούσε να φτάσει ο φτωχός νους αυτών των υποκειμένων σε τέτοιο επίπεδο ώστε να κατανοήσει αρχικά τη σημασία της τέχνης για την μορφωτική διάπλαση του ανθρώπου και, κατά επέκταση, την αξία της για την πολιτική στρατηγική; Την απάντηση την γνωρίζεις.

Συνεπώς πως θα ήταν δυνατόν να εκτεθούν δημοσίως και όσοι δημιουργοί έχουν εθνοκεντρική ιδεολογία; Θα καίγονταν την επόμενη στιγμή. Όπως ακριβώς κάηκαν οι ελάχιστοι ηθοποιοί και τραγουδιστές που τόλμησαν να εκφραστούν μετά την εκλογική επιτυχία της ΧΑ, νομίζοντας ότι θα υπήρχε ένα κόμμα με κοινοβουλευτική δύναμη να υπερασπιστεί την ιδέα. Δικαιολογούνται γιατί δεν γνώριζαν εκ των έσω ότι ο ελληνικός εθνικισμός είναι αιχμάλωτος της πιο αισχρής Δεξιάς.

Τετάρτη, 20 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Oi! 88 είπε...

Ανώνυμε αν αναφέρεσαι στους στρατευμένους του χώρου οι άνθρωποι είναι απλά ανίκανοι να δημιουργήσουν οτιδήποτε. Ούτε και να δουν δεν πάνε. Έχεις δει κανένα τους να πηγαίνει σε μια εκδήλωση? Θυμάσαι βουλευτή της ΧΑ, τον "Πατριάρχη" ή κάποιο άλλο γνωστό να έχει παρακολουθήσει μια καλλιτεχνική δραστηριότητα εκτός από όσες ήταν κομματικά οργανωμένες? Το ίδιο είναι και τα μέλη ή οι αναγνώστες που ανατράφηκαν μαζί τους. Έγραψε ο Σταμάτης ότι πρέπει να ήταν σάρπηδες οι skins που βρέθηκαν στο Comicdom. Το επιβεβαιώνω εγώ. Δεν υπάρχουν δικοί μας ικανοί να κάνουν κάτι τέτοιο. Οι απολίτικοι είναι απειροελάχιστοι. Εννοείται πως θα ήταν σάρπηδες. Αν είχαν πάει δικοί μας αποκλείεται να παρακολουθούσαν τους σχεδιαστές για να μάθουν κάτι παραπάνω. Κάποια μαλακία θα έκαναν και θα γινόταν κανένας καβγάς. Όχι γιατί φταίνε οι ίδιοι. Έτσι τους έμαθε να σκέφτονται οι ακροδεξιά σχιζοφρένεια του χώρου.

Τετάρτη, 20 Απριλίου, 2022

 
 Ο Διγενής είπε...

Σταμάτη με κάθε σεβασμό και καλή διάθεση, ποια είναι τα κενά της ινδοευρωπαϊκής θεωρίας; Εκτός και εννοείς κενά το ότι δεν υπάρχουν λεπτομερείς και 100% επιβεβαιωμένες απαντήσεις για κάθε επί μέρους ζήτημα της ινδοευρωπαϊκής καθόδου, τότε θα συμφωνήσω μαζί σου με την υποσημείωση ότι είναι αδύνατον να υπάρξουν τέτοιες απαντήσεις "επιστημονικά" αποδέκτες όταν μιλάμε για 5-7 χιλιάδες χρόνια πίσω. Εδώ υπάρχουν κενά στις επιστημονικές γνώσεις εποχές πολύ πιο κοντά χρονικά.

Το ότι υπήρξε διασπορά και γενετική και γλωσσική και πολιτισμική στον ευρωπαϊκό (και όχι μόνο, βλ Ινδία) χώρο, με αφετηρία τις στέπες της Ουκρανίας είναι γεγονός κοινώς αποδεκτό στους επιστημονικούς κύκλους με τεκμηρίωση πλέον και γενετική. Εκτός από γενετική τεκμηρίωση υπάρχει και γλωσσική αλλά και στους επί μέρους τομείς της θρησκείας, της μυθολογίας κτλ. Ακόμα και αν δεν υπήρχε πλέον η γενετική, μπορεί κάποιος να δώσει μια σοβαρή απάντηση για τις αντιστοιχίες σε κάθε πτυχή της ζωής μεταξύ λαών που βρίσκονται στις 3 γωνιές της γης; (Είπα σοβαρές, μην αρχίσουμε για τους ελ που κατέβηκαν με το διαστημόπλοιο και έμαθαν σε πιθήκους να μιλάνε ελ-ληνικά).

Προφανώς το γεγονός αυτό παρερμηνεύεται, διαστρεβλώνεται και χρησιμοποιείται πολιτικά από αστείους φετιχιστές ε/σ για τους δικούς τους σκοπούς. Προφανώς η κοινή καταγωγή των ευρωπαϊκών λαών δεν σημαίνει πως η εθνική ταυτότητα χάνει την σημασία της. Προφανώς δεν σημαίνει ότι είμαστε όλοι ίδιοι και το μόνο που έχει σημασία είναι ότι είμαστε "λευκοί". Προφανώς η ινδοευρωπαϊκή θεωρία δεν σημαίνει ότι ως σημερινοί Έλληνες δεν είμαστε κληρονόμοι του ελληνικού πολιτισμού αλλά τέτοιοι είναι μόνο όσοι λαοί έχουν ξανθά μαλλιά και γαλανά μάτια σε μεγάλα ποσοστά. Ας μην χαρίζουμε την ινδοευρωπαϊκή θεωρία στους φετιχιστές και ψυχασθενείς γιατί με το να τους χαρίζουμε κάτι τόσο προφανές:

α) τους δίνουμε δυνατό επιχείρημα
β) είναι σαν να αποδεχόμαστε ότι η πραγματικότητα της κοινής καταγωγής των ευρωπαϊκών λαών έχει ως άμεση συνέπεια τις αστειότητες που έγραψα πιο πάνω

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
 Ο Σταμάτης είπε...

Γεια σου φίλε. Για να είμαι ειλικρινής, επειδή τον τελευταίο καιρό έχω τόση δουλειά που δεν μου επιτρέπει να ασχοληθώ με τα της λέσχης όσο θα ήθελα, δεν θυμάμαι πότε το έγραψα αυτό που αναφέρεις. Απάντηση σε κάποια ερώτηση ήταν;

Στην ουσία του θέματος τώρα, ανθρωπολόγος δεν είμαι. Συνεπώς ότι και αν γράφω πάνω σε αυτό το θέμα έχει την αξία μιας προσωπικής θέσης. Δεν είναι κάτι που έχει να κάνει με την πολιτική επιστήμη ώστε να παραθέσω επιστημολογικά ελεγμένα συμπεράσματα.

Η προσωπική θέση μου είναι πολύ κοντά σε όσα γράφεις στο τελευταίο σχόλιο. Προφανώς όλοι γνωρίζουμε ότι υπάρχει μια κοινότητα λευκών ευρωπαϊκών εθνών που η πολιτισμική τους ιστορία έχει κοινές βάσεις. Οι όποιες διαφωνίες έχουν προκύψει νομίζω ότι έχουν να κάνουν με το ποια είναι η κοιτίδα, αν υπήρχε τέτοια και -στην ελληνική περίπτωση - αν υπήρχε μετανάστευση ή επιστροφή των αρχαίων φυλών που συγκρότησαν το έθνος μας στον γεωγραφικό χώρο που έδρασε ως ιστορικό υποκείμενο. Προφανώς δεν είμαι εγώ αυτός που θα απαντήσει σε τέτοια ερωτήματα γιατί δεν αφορούν το επιστημονικό μου πεδίο.

Αν,ως αναγνώστης και εγώ, πρέπει να θυμίσω επιφυλάξεις που αφορούν την ινδοευρωπαϊκή θεωρία, η μια που θυμάμαι είναι ότι η θεμελίωσή της βασίζεται κυρίως σε γλωσσικά δεδομένα. Δεν γνωρίζω αν υπάρχουν και σύγχρονες ή πρόσφατες αξιόπιστες έρευνες γενετικής τεκμηρίωσης, όπως αυτές που αναφέρεις. Το γράφω με επιφύλαξη, βέβαια, γιατί προφανώς οι ανθρωπολόγοι θα γνωρίζουν περισσότερα από εμένα. Όμως, απ' ότι έχω διαβάσει, κυρίως σε γλωσσικά κριτήρια έχει βασιστεί η ινδοευρωπαϊκή θεωρία. Προφανώς αυτό αποτελεί ένα σοβαρό θέμα, εφόσον δεν μιλάμε για λογοτεχνική έρευνα αλλά για ανθρωπολογική. Είναι σημαντικό μεθοδολογικό ερώτημα αυτό.

Αλλά εφόσον οι περισσότεροι ανθρωπολόγοι την αποδέχονται εγώ δεν μπορώ να την απορρίψω. Μπορώ πάντως, όντας επιστημολογικά ακέραιος, να υπενθυμίσω ότι υπάρχουν μεθοδολογικά ερωτηματικά, όπως αυτό που προανέφερα.

Μπορεί να το ανέφερα κάπως έτσι το σχόλιο για το οποίο με ρωτάς. Συνήθως έτσι διαχειρίζομαι το συγκεκριμένο θέμα.

Πάντως, αν θες τη γνώμη μου, η ανθρωπολογική ανάλυση έχει σημασία για να ερμηνεύσουμε τον γενικότερο ιστορικό - πολιτισμικό προσανατολισμό των εθνών, ή και των φυλών ευρύτερα. Για να ερμηνεύσουμε την πολιτική δράση και την ιδεολογία κινημάτων δεν ενδείκνυται ως πρωταρχικό εργαλείο. Μπορεί και ούτε καν ως δευτερεύον. Η πολιτική ανάλυση και οργάνωση έχει άλλα εργαλεία και άλλες μεθοδολογίες.

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Σταμάτη και καλή ανάσταση σε όλα τα παιδιά της Λέσχης! Η αλήθεια είναι οτί μπερδεύτηκα με την πρώτη απάντηση και νόμιζα πως ήταν δική σου. Πήρα και αφορμή γιατί βλέπω πολύ συχνά τους τελευταίους μήνες σε συζητήσεις στον ΜΚ άτομα που φαίνονται κοντά σε μια ρομαντική εθνικιστική γραμμή να ξεφτιλίζουν γκαρσόνια μέχρι που πάει η συζήτηση στο θέμα των ινδοευρωπαίων και εκεί οι γελοίοι φετιχιστές σκοράρουν εύκολους πόντους και παίρνουν ανάσα.

Πράγματι η αρχική της θεμελίωση βασίστηκε σε γλωσσικά δεδομένα (τα οποία και αυτά από μόνα τους σε συνδιασμό με την πολιτιστική/θρησκευτική/πνευματική συνάφεια είναι κατά την γνώμη μου επαρκέστατα). Πλέον όμως και ειδικά τα τελευταία 10-20 χρόνια η τεκμηρίωση σε γενετική βάση είναι συντριπτική και το θέμα της κοιτίδας έχει σε μεγάλο βαθμό λυθεί. Ενδεικτικά σου αναφέρω ότι ο μεγάλος Colin Renfrew, θεμελιωτής και υποστηρικτής της "Ανατολικής Θεωρίας", που τοποθετούσε την κοιτίδα των ινδοευρωπαίων στην Μικρά Ασία και θεωρούσε πως η εξάπλωση στην ευρώπη προήλθε από τους λεγόμενους "νεολιθικούς αγρότες" πριν μερικά χρόνια δημόσια παραδέχτηκε οτί τα γενετικά στοιχεία πλέον είναι συντριπτικά υπέρ της θεωρίας της στέπας.

"Πάντως, αν θες τη γνώμη μου, η ανθρωπολογική ανάλυση έχει σημασία για να ερμηνεύσουμε τον γενικότερο ιστορικό - πολιτισμικό προσανατολισμό των εθνών, ή και των φυλών ευρύτερα. Για να ερμηνεύσουμε την πολιτική δράση και την ιδεολογία κινημάτων δεν ενδείκνυται ως πρωταρχικό εργαλείο. Μπορεί και ούτε καν ως δευτερεύον. Η πολιτική ανάλυση και οργάνωση έχει άλλα εργαλεία και άλλες μεθοδολογίες."
Συμφωνώ απόλυτα με αυτή σου την παράγραφο, την πρωσυπογράφω. H ένστασή μου είναι πως απορρίπτοντας ή κρατώντας αρνητική στάση απέναντι στην ινδοευρωπαική θεωρία είναι σαν να την παραδίδουμε στον εχθρό και να αποδεχόμαστε πως έχει τις επιπλοκές που αυτός υποστηρίζει.

Η ινδοευρωπαική θεωρία αποτελεί σημαντικό κλειδί για ερμηνείες και αναλύσεις πολιτισμικού, θρησκευτικού και πνευματικού χαρακτήρα τόσο γενικότερο όσο και συγκεκριμένα αναφορικά με τον ελληνικό πολιτισμό. Δεν έχει και ούτε μπορεί να έχει σχέση με την άμεση πολιτική δράση ούτε με σύγχρονα επίκαιρα ζητήματα.

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Σταμάτης είπε...

Χρόνια πολλά φίλε. Ευχές και από εμένα.

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ρε παιδιά εκείνος ο τύπος που έκανε παράφραση σε κατεβατά από στίχους αγγλικών τραγουδιών για να σατιρίσει τον εθνικιστικό χώρο που χάθηκε;

Πέμπτη, 21 Απριλίου, 2022

 
ΑνώνυμοςΗ Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Χαχαχα. Πραγματικά είναι αισθητή η απουσία του!

Πέμπτη, 21 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η THE WINE-DARK SEA είπε...

Ανώνυμε για πες μου ποιον "εθνικιστικό χώρο" σατύρισα?Αν εννοείς τους γνωστούς γκουρμέδες ή κάποιον ποζερά Λεμούριο,ε τότε εντάξει,ισχύει.Αλλά αυτά τα άτομα έχουν τόση σχέση με τον "εθνικιστικό χώρο",όση έχω εγώ με τον Λέιφ Έρικσον.
Νισάφι πια.
https://www.youtube.com/watch?v=QUdxd0J-ujA

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Μην πτοείσαι. Μια πλάκα έκανα.

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ισχύει οτι σύμφωνα με τους ινδοευρωπαιους, ευρωπαίοι και Πακιστανοί/ινδοι είναι στην ιδια φυλή;

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Όχι, τέτοιες γενικεύσεις δεν ισχύουν. Μια βασική θέση αυτής της θεωρίας είναι ότι η ανώτερη κάστα των αρχαίων αριστοκρατών Ινδών είχε λευκή ινδοευρωπαϊκή προέλευση. Και πάλι η τεκμηρίωση βασίζεται στα έπη και τα αρχαία ινδικά κείμενα.

Οι Πακιστανοί δεν υπάρχουν ως φυλετικό έθνος. Είναι Ινδοί που ασπάστηκαν το Ισλάμ και αποκόπηκαν από τον υπόλοιπο ινδικό κορμό έπειτα από ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις των Άγγλων. Αυτό είναι απόλυτα τεκμηριωμένο αποδεκτό.

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Υπερασπιστής είπε...

Έχουν υπάρξει ελληνικά κόμιξ με εθνικιστική θεματολογία (ή συναφείς κοινωνικοπολιτικές αναφορές) και μάλιστα αξιόλογα. Τόσο ως αυτοτελείς εκδόσεις ή δημοσιευμένα διάσπαρτα σε έντυπα που κυκλοφόρησαν μέσα στα χρόνια.

Ενδεικτικά, οι εκδόσεις Λόγχη είχαν κυκλοφορήσει το πολύ καλό «Η Επανάσταση Άργησε» που είναι ακόμα διαθέσιμο και αξίζει να το προμηθευτεί όποιος ενδιαφέρεται για μη πολιτικώς ορθά κόμιξ.

Ένα παλαιότερο ενδιαφέρον κόμικ ήταν το «Η Μπόχα Σκέπασε την Πόλη» ενώ παράλληλα ενδιαφέροντα κόμιξ δημοσιεύονταν και στο έντυπο «Αναθεωρητής» που κυκλοφόρησε την δεκαετία του '90, με αποκορύφωμα το υπέροχο «Η Ιστορία Ενός Περιθωριακού» που παρουσιάστηκε στο τρίτο τεύχος. Επίσης, ειδική μνεία αξίζει να γίνει στο εικονογραφημένο εφημεριδάκι «Γεννήτωρ Ιδεών».

Για όσους προτιμούν τα ιστορικά θέματα προτείνεται το πρόσφατο «Εκ Της Κόνεως» που αναφέρεται στον Ιερό Λόχο.

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...

Το "Η μπόχα σκέπασε την Πόλη", πρέπει να ήταν σε έντυπο του ίδιου εκδότη που κυκλοφόρησε τον "Γεννήτορα Ιδεών". Είχε κυκλοφορήσει πολλά fanzines στα '90's ο Ροντογιαννης. Ήταν η μόνη εκδοτική εθνικιστική προσπάθεια που έδωσε τόση έμφαση στη φανταστική λογοτεχνία. Αισθητικά θύμιζε ο "Γεννήτορας" underground αναρχικό έντυπο. Η δομή των χώρων που καταλάμβανε η αρθρογραφία ήταν ένα γλυκό χάος. Αξίζει ένα αφιέρωμα σίγουρα.

Υπήρχαν και σε κάποια τεύχη της "Αντεπίθεσης", κάπου στα 2000-2001, ορισμένες υποτυπώδεις απόπειρες εικονογράφησης από γνωστό πρόσωπο του χώρου εκείνων των χρόνων.

Γενικά πρόκειται για διάσπαρτες προσπάθειες. Καλά έκανες και τις υπενθύμισες. Πάντως το γενικό συμπέρασμα είναι ότι δεν υπάρχει αξιοσημείωτη παρουσία του χώρου στο πεδίο των comics. Οι λόγοι είναι αυτοί που προαναφέρθηκαν.

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Υπήρχε ένα λατρεμένο cult ε/ς comic που δημιουργήθηκε κάπου στα μισά της δεκαετίας του '90. Ο τίτλος του ήταν "Η κατάθεση ενός αντιδραστικού" ή κάπως έτσι. Δεν θυμάμαι ακριβώς. Το σενάριο είχε γράψει ο τραγουδιστής των Boiling Blood. Με πολύ καλή αίθσηση του χιούμορ και με λεπτομέρειες άξιες προσοχής. Για παράδειγμα στο background των καρέ είχε αφίσες του Χίλτερ δίπλα σε αφίσες του Ozzy. Psycho ns και τα μυαλά στα κάγκελα. Πρωταγωνιστής ήταν ένας εθνικιστής φοιτητής που προσπαθούσε να επιβιώσει στο ελληνικό πανεπιστήμιο και μετά από πολλές περιπέτειες βρέθηκε στην Νότια Αφρική του Απάρτχαϊντ.

Στη διανομή ή τη δημιουργία πρέπει να είχε βοηθήσει και ο Ροντογιάννης. Τον είχα γνωρίσει το 1995 όταν κατέβηκε στην Αθήνα. Εγώ είχα αναλάβει την μεταφορά του "Γεννήτορα" στα σημεία πώλησης εντός της Αθήνας.

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Θέλουμε σχετικό αφιέρωμα οπωσδήποτε !

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Υπάρχει εθνικιστικό κόμικ " η επανάσταση άργησε μια μέρα"
https://logxi.com/product/i-epanastasi-argise-mia-mera/
Χρόνια πολλά και Καλή Ανάσταση !

Παρασκευή, 22 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Ποιο πρόσωπο του χώρου έφτιαχνε κομικ στο περιοδικό αντεπίθεση?

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Σύντομη προσπάθεια εικονογράφησης ήταν. Δεν ήταν ακριβώς comic. Δεν ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια. Αποχώρησε επεισοδιακά μαζί με τα αδέρφια του κάπου στα 2002-03. Αν είσαι πάνω από 35 αποκλείεται να μην κατάλαβες ποιος είναι.

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ο Υπερασπιστής είπε...

Φίλε ανώνυμε υπάρχει περίπτωση να βρεθεί κανένα αντίτυπο του comic «Η κατάθεση ενός αντιδραστικού» ή του «Γεννήτωρα»;

Σάββατο, 23 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Σταμάτης είπε...

Ο "Γεννήτορας" κυκλοφόρησε σε format εφημερίδας. Δεν ήταν περιοδικό. Συνεπώς είναι πιο δύσκολο να βρεθεί. Επειδή το χαρτί του ήταν λεπτό και το μέγεθος μεγάλο. Ακόμα και αν υπάρχει σε παλαιοπωλεία της Θεσσαλονίκης υποθέτω ότι θα είναι ακριβά τα αντίτυπα. Εγώ έχω μερικά φύλλα (τεύχη). Αλλά δεν χωράνε στο scanner λόγω του μεγέθους εφημερίδας. Όταν κάνουμε αφιέρωμα θα τα φωτογραφίσω. Δεν θα είναι οι εικόνες τόσο καλές όσο θα ήταν σκαναρισμένες, όμως.
Αν θες τα δικά μου φύλλα πρέπει να τα βγάλουμε σε φωτοτυπία. Τα καταστήματα φωτοτυπιών εκτυπώνουν τέτοια φύλλα εφημερίδων στα μηχανήματα που δουλεύουν αρχιτεκτονικά σχέδια.

Το άλλο comic είναι ακόμα πιο σπάνιο. Ο ανώνυμος έχει ένα αντίτυπο. Είναι διακοπές αυτή την εβδομάδα στο χωριό του, αποκλεισμένος από την τεχνολογία, και δεν θα δει το σχόλιο πριν την Πέμπτη. Θα του μεταφέρω το αίτημα, πάντως, τηλεφωνικά και θα δούμε τι μπορεί να γίνει.

Κυριακή, 24 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Υπερασπιστής είπε...

Ευχαριστώ Σταμάτη. Υπάρχει κάποιο email όπου θα μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί σου;

Κυριακή, 24 Απριλίου, 2022

 
Ανώνυμος Ο Σταμάτης είπε...

Ναι, στο mail της λέσχης. flefalo@gmail.com

Κυριακή, 24 Απριλίου, 2022