Όπως έχουμε
γράψει επανειλημμένα, οι μέρες που βιώνουμε δείχνουν ότι για πρώτη φορά μετά από
πολλά χρόνια οι άνεμοι της εποχής είναι ευνοϊκοί για εμάς. Για εμάς τους
ρομαντικούς, που αρπαγμένοι απ’ τα φτερά της φαντασίας υψωνόμαστε σε χρυσούς
ορίζοντες με προορισμό το αρχετυπικό βασίλειο των Ιδεών. Για εμάς τους παραδοσιοκράτες, που θεωρούμε
ότι στα προνεωτερικά σχήματα ζωής υπάρχουν αξίες και αισθητικές οι οποίες δεν
πρέπει να απεμποληθούν στο όνομα μιας αφηρημένης έννοιας που συμβατικά
αποκαλείται «πρόοδος».
Ωστόσο, η αλήθεια
της ζωής είναι αδήριτη και ηχεί στα αυτιά όλων μας εκκωφαντικά, υπενθυμίζοντας
ότι αν δεν
δραστηριοποιηθούμε και δεν οργανωθούμε κατάλληλα οι ευνοϊκοί άνεμοι είναι
αδύνατο να φέρουν από μόνοι τους την προσδοκώμενη νίκη. Κανείς δεν πρέπει να
ξεγελιέται με αλλαγές που σαφώς και έχουν πραγματοποιηθεί σε πεδία προφανή και
υψηλά, όπως αυτό της πολιτικής. Και τούτο γιατί αν τέτοιες αλλαγές δεν συνδεθούν
με κατακτήσεις στο κοινωνικό και με ρήξεις στο πολιτιστικό επίπεδο, λίγα
πράγματα θα αλλάξουν στην βάση της καθημερινής μας
ζωής.
Εκεί, λοιπόν,
πρέπει να εστιαστούν προς το παρόν οι όποιες προσπάθειές μας. Στο πεδίο της
κοινωνικής βάσης. Εκεί που η κάθε διάθεση για αλλαγή, (ακόμη κι αν είναι σε θέση
να μετασχηματίσει την εμβέλεια της πολιτικής επιρροής), συντρίβεται όσο οι
εκπρόσωποι του έκπτωτου μεταπολιτευτικού κατεστημένου κρατούν τα κοινωνικά και
τα πολιτιστικά πεδία υπό τον έλεγχό τους.
Η απάντησή μας
στην άρνηση των εκφραστών της μεταπολιτευτικής παρακμής να περάσουν ολοκληρωτικά
στο περιθώριο της ιστορίας δεν μπορεί παρά να είναι η κοινωνική δράση. Έχοντας
αυτό το συμπέρασμα κατά νου δεν μας μένει παρά να ανακοινώσουμε στους αναγνώστες
μας με μεγάλη χαρά την συγκρότηση μιας ακόμη αυτόνομης, πολιτιστικής ομάδας
συναγωνιστών, που αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί υπερασπιζόμενη τις ίδιες αξίες
με εμάς.
Οι παλαιοί
ακροατές της heavy
metal
μουσικής θα
θυμούνται το επικό fanzine
«Battlehymns», που
κυκλοφόρησε την δεκαετία του ’90 με σκοπό να προβάλει την αυθεντική, ρομαντική
παράδοση του «μεταλλικού ήχου». Σήμερα, ο αρχισυντάκτης του «Battlehymns» Διονύσης Γιατράς, που μέσα από τις στήλες
του εντύπου αλλά κι από τις ραδιοφωνικές του εκπομπές αποτέλεσε έναν από τους
πρωτοπόρους της ρομαντικής κουλτούρας στο πλαίσιο της heavy
metal
σκηνής,
επιστρέφει με παλαιούς και νέους συνεργάτες οργανώνοντας ένα αυτόνομο
πολιτιστικό σχήμα. Επικά και ρομαντικά, με επίκεντρο το heavy
metal
αλλά
και με αναφορές σε επιμέρους πολιτιστικά και πνευματικά πεδία όπως η φανταστική
λογοτεχνία, ο εσωτερισμός και η κλασική μουσική, οι «Ύμνοι Μάχης» επανέρχονται
στον διαδικτυακό τόπο battlehymns.gr
αλλά
και στο κοινωνικό πεδίο με δράσεις, ενημερωτικές προσπάθειες και άλλες
πρωτοβουλίες.
Το διαδικτυακό
πλέον battlehymns.gr είναι χωρισμένο
σε ενότητες που με τον καιρό θα γεμίσουν από κείμενα, με τα οποία οι συντελεστές
του φιλοδοξούν να αποτυπώσουν την ιστορία του σκληρού ήχου μέσα από μια
ρομαντική ματιά, καθώς επίσης και να συμβάλουν στην προώθηση καλλιτεχνικών,
λογοτεχνικών και άλλων εκφράσεων του Ρομαντισμού και της Παραδοσιοκρατίας.
Ως Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ
χαιρετίζουμε την απόφαση της επιστροφής τους και ευχόμαστε ολόθερμα καλή αρχή
στην προσπάθειά τους.
"Arise all ye faithful
to the sword !"
- Σχόλια σε αυτή την ανάρτηση :
Ο/Η Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Καλή αρχή, εύχομαι στον Ντένη και στα υπόλοιπα παιδιά του battlehymns.gr
Hail!
Σάββατο, 16 Φεβρουαρίου, 2013
Ο/Η P A L A D I N είπε...Ευελπιστώ ότι στο άμεσο μέλλον η ιστοσελίδα Battle Hymns θα εμπλουτιστεί με αρκετά δόκιμα άρθρα για το metal και τη φαντασία, τα οποία θα ανανεώνονται συχνά.
Ακούω τους ύμνους μάχης και υψώνω το σπαθί μου σε χαιρετισμό του D.O.T.C.C. και των συνεργατών του.
SOUND THE CHARGE - INTO GLORY RIDE
Δευτέρα, 18 Φεβρουαρίου, 2013
Ο/Η Αγανακτισμένος στο Πολιτικό είπε...
Ως νεώτερος στην ηλικία, που όπως έχω ξαναγράψει, δεν πρόλαβα τις μέρες του 90, πραγματικά γουστάρω κάθε τέτοια προσπάθεια που έχει σαν σκοπό να υπενθυμίσει στους παλιότερους και να μάθει στους νεώτερους. Κάθε μέρα που περνάει γίνεται σαφές οτι η φανταστική λογοτεχνία και τέχνη γενικά δεν είναι παιδικά παραμύθια, αλλά απείρως πλουσιότερες σε νόημα, τεχνικά άρτιες και πολύ πιο απαιτητικές στην κατανόηση από όλες τις ακαταλαβίστικες "προοδευτικές", "ουμανιστικές" πομφόλυγες, όπου "όσο λιγότερο σε καταλαβαίνουν, τόσο περισσότερο σε θαυμάζουν" (σύμφωνα με τα λόγια του αρχιπαπατζή Π. Πικάσο). Έτσι και η μουσική μέταλ δεν είναι άτεχνα γρατζουνίσματα, ούτε ηχορρύπανση, είναι κάτι πολύ πιο βαθύ, εσωτερικό και ολοκληρωμένο από όσο τα χιπστεράδικα τεκνο-house-dubstep δημιουργήματα θα ήλπιζαν ποτέ να γίνουν.
Ως νεώτερος στέκομαι μπροστά στους συντελεστές με το σεβασμό του μαθητή προς το δάσκαλο και βάζω το battlehymns στους Σελιδοδείκτες μου.
Τρίτη, 19 Φεβρουαρίου, 2013
Ο/Η Δημήτρης Αργασταράς είπε...
Χαιρετισμούς λοιπόν στην νέα προσπάθεια.
Το πρώτο δείγμα φαίνεται πολύ αξιόλογο !
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου, 2013
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου, 2013
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Ιστορικό φανζίν του χώρου. Θυμάμαι τις αναγγελίες για την κυκλοφορία των τευχών του σε παλιά ΜΗ. Δυστυχώς δεν είχε τύχει να πέσει στα χέρια μου κάποιο από αυτά. Καλή αρχή εύχομαι και αναμένω με ενδιαφέρον την πλήρη λειτουργία του διαδικτυακού χώρου.
Κιμμέριος
Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου, 2013