JERONIMO SPACE: Το κυνήγι των Σούσι

                                                            του Flammentrupp

Το περασμένο Σάββατο μαζί με τον Σταμάτη Μαμούτο επισκεφθήκαμε το θέατρο «Άβατον» στον Κεραμικό για να παρακολουθήσουμε την θεατρική παράσταση «JERONIMO SPACE: το κυνήγι των Σούσι».


Όπως είναι γνωστό στους φίλους της ΦΛΕΦΑΛΟ, από το χώρο της λογοτεχνίας του φανταστικού ο αγαπημένος μου κλάδος είναι αυτός της επιστημονικής φαντασίας. Πάντοτε το ενδιαφέρον μου αυξάνεται κατακόρυφα όταν πρόκειται για ένα έργο, (βιβλίο, comic, κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά, θεατρικό έργο) που θεματολογικά συνδέεται με το πεδίο της. Αυτό, λοιπόν, συνέβη όταν διάβασα το δελτίο τύπου που ήρθε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο της Λέσχης.

«Πρόκειται για μία ξέφρενη κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, με λιτά σκηνικά και πληθωρικούς ηθοποιούς που -χρησιμοποιώντας τεχνικές σωματικού θεάτρου- φτιάχνουν ένα διαστημικό κόσμο στον οποίο εκτυλίσσεται μια παρανοϊκή καταδίωξη από πλανήτη σε πλανήτη κι από τον έναν εξωγήινο πολιτισμό στον άλλον. Οι ηθοποιοί υποδύονται βασικούς και δευτερεύοντες ρόλους, εξωγήινους, διαστημόπλοια και άλλες μορφές του σύμπαντος, χρησιμοποιώντας ελάχιστα σκηνικά αντικείμενα και τη φαντασία των θεατών».


Η αλήθεια είναι πως ο όρος «τεχνικές σωματικού θεάτρου» κέντρισε ακόμα περισσότερο το ήδη αυξημένο ενδιαφέρον μου αλλά και έθεσε ψηλά τον πήχη της δυσκολίας προκειμένου να αποδοθεί σωστά η υπόθεση ενός έργου επιστημονικής φαντασίας. Τελικά, το αποτέλεσμα της προσπάθειας των τεσσάρων ηθοποιών με ικανοποίησε.

Η παρακάτω παράγραφος του δελτίου τύπου συνοψίζει την υπόθεση του έργου. «Ένας ξεπεσμένος κυνηγός κεφαλών που περνάει κρίση μέσης ηλικίας αναλαμβάνει να διαλευκάνει τη δολοφονία του Διαγαλαξιακού Αυτοκράτορα σε ένα διαγαλαξιακό κυνηγητό που θα του αλλάξει εντελώς τη ζωή. Στην αποστολή του συνταντά εξωγήινα όντα που θα τον βοηθήσουν ή όχι: Η νίντζα ιέρεια Έικο, η τρομερή κυνηγός κεφαλών Λούνα, ο λιμενικός υπασπιστής 120, το βικτωριανό ρολόι ΤΙΚ, ο Ιεράρχης, ο αστυνόμος Μπάζο, η Ομπίσια με τα τρία στήθη, το ανδροϊδές Σερβιτόρα, ο stand up dramadian Λάκριμα Τζόουν και άλλοι».


Ο Ζήσης Ρούμπος και ο Γιώργος Αγγελόπουλος, οι κειμενογράφοι και πρωταγωνιστές του έργου, δείχνουν να έχουν μελετήσει ενδελεχώς το πολυαγαπημένο «Γυρίστε το Γαλαξία με Ώτο-στοπ» του Ντάγκλας Άνταμς, προκειμένου να εμπνευστούν τους σπαρταριστά χιουμοριστικούς χαρακτήρες του έργου τους και να πλέξουν διαλόγους με ατάκες μαύρου χιούμορ στο σκηνικό πλαίσιο αυτής της ιδιαίτερης κωμωδίας επιστημονικής φαντασίας. Χρησιμοποιώ τη λέξη «σκηνικό» καταχρηστικά, καθώς, στο θεατρικό σανίδι δεν υπάρχει ούτε ένα σκηνικό. Οι τέσσερις ηθοποιοί της παράστασης, σε ένα ρεσιτάλ κινήσεων και ήχων, υποδύονται οτιδήποτε θα έπρεπε να υπάρχει εκεί -διαστημόπλοια, διάστημα, εξωγήινα πλάσματα, bar, υπολογιστή, ηχητικά εφέ, κλπ-  αφήνοντας τη φαντασία του θεατή να σχεδιάσει και να χρωματίσει τον χώρο δράσης της κάθε σκηνής.


Οι φίλοι της επιστημονικής φαντασίας θα βρουν πολλά κλισέ του χώρου, από κυνηγούς κεφαλών και καταδίωξη στο μαύρο του διαστήματος έως κακόφημα bar σε άγνωστους πλανήτες όπου διαφορετικά έμβια όντα και πολιτισμοί διασκεδάζουν ειρηνικά ή διασταυρώνουν τα ξίφη τους. Αγαπημένες κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές έρχονται στο μυαλό ανά πάσα στιγμή δημιουργώντας μια στιγμιαία νοσταλγία για τα παιδικά, εφηβικά και μετεφηβικά χρόνια σε όλους εμάς που μεγαλώσαμε με τηλεοπτικά ή κινηματογραφικά έργα όπως τα Star Trek, Battlestar Galactica, Babylon-5, Blade Runner, «Ολική Επαναφορά» κλπ. 

Καθώς πηγαίναμε στο θέατρο «Άβατον», τόσο εγώ όσο και ο Σταμάτης, είχαμε την απορία για το κατά πόσο θα μπορέσει να ανταποκριθεί η παραγωγή μιας θεατρικής παράστασης στις απαιτήσεις ενός λογοτεχνικού πεδίου το οποίο συνδέεται με την υψηλή τεχνολογία, πράγμα που καθιστά ακόμη και μια κινηματογραφική παραγωγή απαιτητική και προϋποθέτει μεγάλο κόστος. Η απάντηση που λάβαμε μετά το τέλος της παράστασης ήταν αδιαμφισβήτητα θετική. Ο Ζήσης Ρούμπος, ο Γιώργος Αγγελόπουλος, (με συμμετοχή στις τηλεοπτικές σειρές «Κάψτε το Σενάριο» και «Άσφαιροι», σε συνεργασία με τον Ζήση),  η  Ναταλία Δήμου (γνωστή στο ευρύ κοινό από την συμμετοχή της στην τηλεοπτική σειρά «Οι Συμμαθητές») και η Σωσώ Χατζημανώλη υποδυόμενοι εξαιρετικά τους ρόλους τους και κινούμενοι με χορογραφική αρτιότητα στην σκηνή, καταφέρνουν να ικανοποιήσουν στο έπακρο τόσο τις απαιτήσεις των θεατρόφιλων όσο και εκείνες των αναγνωστών της λογοτεχνίας του φανταστικού. Αξίζει επίσης να αναφέρω ότι στους φωτισμούς η Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, δεδομένο κομβικής σημασίας για ένα έργο που η απόδοσή του απαιτεί το σκηνικό πεδίο να αποπνέει μια fantasy ατμόσφαιρα. Τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που προσμετρώ στα θετικά είναι το γεγονός ότι το θέατρο ήταν κατάμεστο. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για κάτι εξαιρετικά ελπιδοφόρο ιδίως αν αναλογιστούμε την δύσκολη συνθήκη της εποχής μας.  


Μετά το τέλος της παράστασης η υπεύθυνη επικοινωνίας Γεωργία Ζουμπά φρόντισε να μας συστήσει στους συντελεστές με τους οποίους ανοίξαμε μια σύντομη συζήτηση. Ο Ζήσης επιβεβαίωσε την αγάπη του για το πεδίο της επιστημονικής φαντασίας αλλά και συγκινήθηκε βλέποντας στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού μας το άρθρο του Φιλίππου Βαβουλάκη που αφορά τις φιγούρες από τα παιχνίδια των «Εξωγήινων» και των «Τερατομάχων», τις οποίες όπως μας είπε μάζευε κι εκείνος στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’80. Ελπίζω μελλοντικά να έχουμε την δυνατότητα κάποιας ραδιοφωνικής συνέντευξης με τον Ζήση και τους υπόλοιπους συντελεστές για να μιλήσουμε εκτενέστερα για την παράσταση αλλά και για την αγαπημένη μας λογοτεχνία του φανταστικού.


Το «JERONIMO SPACE: το κυνήγι των Σούσι» παίζεται στο Θέατρο Άβατον, που βρίσκεται στην οδό Ευπατριδών 3, στον  Κεραμεικό (πλησίον του σταθμού του metro), κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21.30.  Εν κατακλείδι, θεωρώ πως είναι μια πολύ ιδιαίτερη και αξιόλογη προσπάθεια στα ελληνικά θεατρικά δρώμενα κι αξίζει τον κόπο να υποστηριχτεί από τους φίλους συνταξιδιώτες στο Διάστημα, το Τελευταίο Σύνορο.


Σχόλια

 Ο Φίλιππος Βαβουλάκης είπε...
Σπουδαία μαθητεία το σωματικό θέατρο..
Πολύ ωραία βραδυά...
Μακάρι να μπορούσα να ήμουν και΄γώ μαζί σας..
Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά για την δουλειά που έκαναν για να το ανεβάσουν.
Και επίσης συγχαρητήρια στον Flammentrupp για την παρουσίαση!!
Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου, 2017
Ανώνυμος Ο Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Όντως έτσι ήταν Φίλιππε. Και μάλιστα, το τέλος του έργου άφησε να εννοηθεί πως θα υπάρχει και δεύτερη συνέχεια σε μελλοντική θεατρική περίοδο.

Όλη η λέσχη αναμένει πάντως την στιγμή που θα σε απολαύσει κι εσένα στο θεατρικό σανίδι!
Δευτέρα, 30 Ιανουαρίου, 2017