Όχι στο νέο μνημόνιο-Ελλάς ή τέφρα

Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας έδωσε για άλλη μια φορά το παρόν στην λαϊκή κινητοποίηση της Πέμπτης. Ανάμεσα σε χιλιάδες συμπολίτες τα μέλη του συλλόγου μας προσέφεραν την έμπρακτη τους στήριξη στον λαϊκό αγώνα ενάντια στις φιλελεύθερες και αριστερές μνημονιακές ελίτ του τόπου μας. 


Σαφώς και το κλίμα αυτής της συγκέντρωσης δεν θύμιζε σε τίποτε εκείνο των ημερών που το κίνημα των Αγανακτισμένων κατέκλυζε την πλατεία συντάγματος. Σε ορισμένα σημεία κουκουλοφόροι αλώνιζαν ανενόχλητοι κι επιδείκνυαν έλλειψη σεβασμού σε μνημεία και χώρους με συμβολική αξία για τον ελληνισμό, την ώρα που αριστεροί παριστάμενοι «διαλέγονταν» για το αν οι κουκουλοφόροι αυτοί θα έπρεπε να είναι ή όχι μέλη του λαϊκού κινήματος.  Και βέβαια, υπό τέτοιες συνθήκες η συμπεριφορά της Ελληνικής Αστυνομίας γέννησε για πολλοστή φορά το ερώτημα αν όντως αποτελεί δύναμη διατήρησης της δημόσιας τάξης και καταπολέμησης του εγκλήματος ή συνιστά φρουρά του ευρωπαϊκοενωσίτικου συστήματος εξουσίας. Και οι μεν και οι δε συμπλεκόμενοι θύμιζαν θλιβερές μαριονέτες, άψυχα κουρδιστά νευρόσπαστα στο φόντο μιας πόλης ερειπίων, η οποία αντανακλά με εκτυφλωτική φωτοβολή την πικρή αλήθεια ενός αναισθητοποιημένου έθνους.


Πέρα από όλους αυτούς, υπήρξαμε όμως και πολλοί απλοί Έλληνες, χιλιάδες κύτταρα των τελευταίων ζωντανών κοινωνικών μελών του εθνικού ιστού, που βρεθήκαμε εκεί για να υπενθυμίσουμε στους πολιτικούς, οικονομικούς και mediακούς μισθοφόρους των Βρυξελλών ότι είμαστε ακόμη κοινωνικά ενεργοί και συνεχίζουμε να ορθώνουμε το ανάστημά μας. Και δεν χωρά αμφιβολία ότι θα ήμασταν πολλοί περισσότεροι άν η παραδοσιοκρατική τάση που αναπτύσσεται ως πολιτικο-κοινωνικό ρεύμα είχε γίνει κατανοητή στην ουσία της, όπως έδειξε ότι θα συνέβαινε στις ζυμώσεις των κινητοποιήσεων του 2011, και δεν εκφυλιζόταν σε ακαλαίσθητα και αντικοινωνικά δεξιά σχήματα.

Με την ελπίδα ότι «Όσοι Ζωντανοί» απομένουν, θα αντιληφθούν αργά ή γρήγορα ότι η πολιτική παρακαταθήκη του παραδοσιοκρατικού Ρομαντισμού αποτελεί την αληθινή επανάσταση, ανανεώνουμε το «ραντεβού» μας στους δρόμους. Μέχρι την τελική νίκη. Μέχρι την εθνική μας παλινόρθωση.