Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό του ατυχούς θανάτου ενός συμπολίτη μας την ώρα που αποπειράθηκε να ληστέψει κατάστημα στο κέντρο των Αθηνών, μας δίνεται η ευκαιρία να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα. Ακούμε εδώ και χρόνια ότι στην Ελλάδα η αριστερά ηγεμονεύει ιδεολογικά. Ταυτόχρονα, ακούμε διάφορους δεξιούς να κλαψουρίζουν διαμαρτυρόμενοι για αυτή την ηγεμονία. Η απάντηση που οφείλουμε να τους δίνουμε πρέπει να είναι σαφής. Η αριστερά ηγεμονεύει ιδεολογικά στην Ελλάδα, μεταξύ των άλλων και, γιατί η δεξιά απαρτίζεται από δειλούς και πολιτικά λοβοτομημένους αστούς.
Το πρόσφατο συμβάν απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η παραπάνω διαπίστωση είναι ακριβής. Μόλις ένας πολίτης, που ήταν ενεργός ακτιβιστής αριστερών δικτύων, δέχτηκε επίθεση, όλοι οι ομοϊδεάτες του ήταν εκεί για να τον υποστηρίξουν. Ακόμη κι αν η επίθεση που δέχτηκε ήταν προφανώς δικαιολογημένη. Ακόμη κι αν έφερε την -όχι τιμητική- ιδιότητα του ληστή. Οι σύντροφοί του βρήκαν τον τρόπο να στήσουν επικοινωνιακά μια αφήγηση που, όχι μόνο τον δικαιολόγησε αλλά και -κατά κάποιον τρόπο-, τον ηρωοποίησε.
Αντίθετα η δειλή δεξιά, συνεπής με την χρόνια υποχωρητικότητά της, επέλεξε να σιωπήσει. Και μάλιστα για ένα θέμα που αφορά την κοινωνική ομάδα των εμπόρων. Μια κοινωνική ομάδα που υποτίθεται ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας εκφράζει προνομιακά. Που ήταν άραγε οι ακραιφνείς κύριοι Σαμαράς, Βορίδης και Γεωργιάδης, όταν χρειάστηκε να υπερασπιστούν τον καταστηματάρχη ο οποίος ενεπλάκη στην υπόθεση; Και που ήταν οι φοιτητές της οικονομικά και στελεχιακά πανίσχυρης ΔΑΠ, να κάνουν μια παρέμβαση;
Εντάξει, μπορεί για ζητήματα όπως το μεταναστευτικό να μην περιμένει κανείς από δεξιούς πολιτικάντηδες και φοιτητές αυτής της ποιότητας να αρθρώσουν λόγο. Αλλά ούτε για την προσφιλή τους αστική τάξη δεν έχουν το θάρρος να τοποθετηθούν, έστω για μια φορά, εναντίον της αριστεράς; Μόνο για να υπερασπιστούν το μνημόνιο, και όταν έχουν τις πλάτες των Βρυξελλών, τολμούν να ξεμυτίσουν απ’ τους γυάλινους πύργους τους; Μόνο για να οργανώνει φοιτητικά πάρτυ και εκδρομές στη Μύκονο δραστηριοποιείται αυτή η "τόσο σπουδαία" ΔΑΠ; Ή μήπως τα στελέχη της γνωρίζουν ότι το κοινωνικό δίκτυο στο οποίο ήταν ενταγμένος ο νεκρός έχει την υποστήριξη των πρεσβειών που το κόμμα τους συνηθίζει να.. «συμβουλεύεται»;
Όπως και να έχει, όσοι Έλληνες, και ιδίως όσοι φοιτητές, σκέπτονται εθνοκεντρικά οφείλουν να κατανοήσουν ότι η ιδεολογία του φιλελευθερισμού και τα (φοιτητικά) της κόμματά θα είναι πάντοτε το ίδιο (ή και περισσότερο) εχθρικά με την αριστερά, προς τις ιδέες της παραδοσιοκρατικής οργάνωσης του δημόσιου βίου, που εμείς, ως Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ, επιλέγουμε.
