Τα τελευταία χρόνια το μνημείο του Ίωνος τείνει να γίνει σημείο πολιτικής σκέπουλας από πολιτικά ρετάλια της Δεξιάς. Δυστυχώς για αυτά υπάρχουμε εμεί για να τους χαλάμε την συνταγή των πολιτικών τους menu.
Μετά την κατάρρευση της Χρυσής Αυγής οι μόνες συλλογικότητες που μπορούν και θέλουν να οργανώσουν μια εκδήλωση απότισης τιμής στο μνημείο του Ίωνος είναι δυο. Η δική μας και η γνωστή ομάδα των παλιών ΕΝΕΚιτών, που ξεκίνησαν να διοργανώνουν σχετικές εκδηλώσεις από την δεκαετία του ’80. Κάποτε, πριν χρόνια, πηγαίναμε κι εμείς στην εκδήλωση αυτής της ομάδας, εφόσον ήταν παλαιότερη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. κι έχοντας κατά νου ότι δεν είναι καλό να προκύπτουν κατακερματισμοί των εκδηλώσεων.
Με τον καιρό, ωστόσο, διαπιστώσαμε ότι αυτό έπρεπε να σταματήσει. Αισθανόμασταν ότι ασφυκτιούσαμε ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν είχαν καμία ιδεολογική σχέση με τον εθνικισμό, ασχέτως αν τον επικαλούνταν. Αισθανόμασταν ότι δεν είχαμε κανέναν λόγο να στηρίζουμε με την παρουσία μας ομάδες που η μόνιμη επωδός τους ήταν ο παρωχημένος, εμφυλιακών καταβολών και αμερικανοκίνητος αντικομμουνισμός την ίδια ώρα που έκλειναν το μάτι στις πλέον χυδαίες συστημικές φιλελεύθερες πολιτικές. Αισθανόμασταν ότι κάτι δεν ισορροπούσε σωστά σε περιπτώσεις συλλογικοτήτων που επί δεκαετίες οργάνωναν μνημόσυνα για τον Ίωνα αλλά στους χώρους τους δεν υπήρχαν ούτε καν οι τόμοι από τα ημερολόγιά του που κυκλοφόρησαν την δεκαετία του ‘80(!!) ενώ, αντιθέτως, υπήρχε πλήρης άγνοια της σχετικής με τον Ίωνα νεότερης βιβλιογραφίας (όχι μόνο της δευτερογενούς αλλά και των νεότερων εκδόσεων με ημερολογιακές αναγραφές του ή της αλληλογραφίας συγγενικών του προσώπων με σημαίνουσες προσωπικότητες).
Έτσι, κάποια στιγμή, πριν οκτώ χρόνια σταματήσαμε να εμφανιζόμαστε σε εκδηλώσεις τέτοιων ομάδων και αποφασίσαμε να καθιερώσουμε μια αυτόνομη, ξεχωριστή, δική μας απότιση τιμής προς τον αγαπημένο μας ρομαντικό διανοητή. Έκτοτε, με σταθερή συνέπεια, αντοχή στις αντιξοότητες και πειθαρχία, είμαστε κάθε χρόνο σε διαφορετική μέρα από όλους τους υπόλοιπους στο μνημείο του Ίωνος και πραγματοποιούμε την δική μας ξεχωριστή εκδήλωση απότισης τιμής. Λίγοι, αλλά κάθε χρόνο όλο και περισσότεροι. Ιδεολογικά ακέραιοι και ψυχικά καθαροί.
Αντίθετα από εμάς μας, οι άλλες συλλογικότητες, αδυνατώντας να διαχειριστούν την έλλειψη μελών και προκειμένου να μην διακόψουν την εκδήλωσή τους μετά από δεκαετίες, επέλεξαν να μαζέψουν ό,τι πολιτικό απολειφάδι ξεβράζει η «πολυκατοικία της Δεξιάς» για να φανούν περισσότεροι. Ξεκίνησαν με παραθρησκευτικές ομάδες που έδρασαν ως συγκεκαλυμμένες νεολαίες θρησκευτικών κοινοβουλευτικών κομμάτων αλλά και πάλι το έμψυχο υλικό μάλλον δεν ήταν αρκετό. Είναι και η περίοδος δύσκολη. Πολλοί απουσιάζουν για διακοπές. Έτσι, αποφάσισαν να καταφύγουν μέχρι και στην Λατινοπούλου.
Ναι, οι ουρές του Μητσοτάκη και του Σαμαρά έρχονται τα τελευταία δυο χρόνια να τιμήσουν την μνήμη του μεγαλύτερου πολιτικού τους αντιπάλου (που δολοφονήθηκε από ανθρώπους της παράταξής τους). Αλλά, ασφαλώς, δεν φταίνε αυτοί. Εφόσον κάποιοι τους ανοίγουν τις θύρες του εθνικιστικού χώρου δεν είναι ανόητοι να μην εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά μια φιέστα διεκδίκησης ψήφων.
Εκείνο που πρέπει να γίνει, λοιπόν, είναι να κλείσουμε οριστικά την θύρα του εθνικιστικού χώρου στα ρετάλια της Δεξιάς που επί δεκαετίες αλωνίζουν ανάμεσά μας. Με θάρρος και πολιτικό θράσος, χωρίς κανέναν σεβασμό (τον οποίο δεν δικαιούνται άνθρωποι που βούλιαξαν τον πολιτικό μας χώρο επί δεκαετίες) οφείλουμε να τους καταστήσουμε σαφές ότι δεν ανήκουν στον εθνικιστικό χώρο, ότι είναι δεκανίκια της Δεξιάς, ότι τα χρόνια που παρίσταναν τους opinion leaders του ελληνικού εθνικισμού τελείωσαν.
Ασφαλώς, μαζί με τα απροκάλυπτα ακροδεξιά δεκανίκια του αστικού συστήματος εξουσίας θα εξοριστούν από τον πολιτικό μας χώρο και τα «γκαρσόνια» που φορούν τον μανδύα του ναζισμού εκφυλίζοντας την ιστορία κινημάτων του παρελθόντος. Αμφότεροι αποτελούν ρετάλια της Δεξιάς και δεν υπάρχει περίπτωση να τους αναγνωρίσουμε ως εθνικιστές.
Το οφείλουμε στις ιδέες μας, το οφείλουμε στα χρόνια που έχουμε προσφέρει στην ιδεολογική διαπάλη υπέρ των ιδεών μας, το οφείλουμε στον Ίωνα και στους μεγάλους διανοητές των ρομαντικών μας ιδεών. Ο εθνικιστικός χώρος θα αυτονομηθεί από την Δεξιά και θα ξορκίσει το φάντασμα της άκρας Δεξιάς. Ο εθνικιστικός χώρος θα αποτελέσει έναν τρίτο πόλο ανάμεσα στην Δεξιά και την Αριστερά. Ο εθνικιστικός χώρος θα ξεπεράσει τους κωμικοτραγικούς φετιχιστές και θα αναβαπτιστεί από σοβαρούς ανθρώπους στις θεμελιώδεις αρχές του αντιδιαφωτιστικού πολιτικού Ρομαντισμού, αυτές που επεξεργάστηκε και ο Ίωνας, αυτές που αποτελούν την βάση κάθε εθνικιστικού κινήματος συντηρητικού ή ριζοσπαστικού από τον 19ο αιώνα κι έπειτα.
Με αυτό το σκεπτικό πραγματοποιήσαμε και την φετινή μας αυτόνομη και ξεχωριστή εκδήλωση απότισης τιμής στον Ίωνα. Αναλύσαμε γιατί οι πράκτορες της Δεξιάς που μοχλεύουν τον εθνικιστικό χώρο επιλέγουν να σπιλώνουν την μνήμη του με διάφορους τρόπους και ανατρέξαμε στις τρεις εκδοχές της Μεγάλης Ιδέας (μια εκ των οποίων ήταν και ο «ελληνοθωμανισμός»).
Όταν η εκδήλωση ολοκληρώθηκε ακολούθησε το καθιερωμένο θερινό συμπόσιο της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. στην αγαπημένη μας συνοικία της Πλάκας, όπου βρίσκεται και το παραδοσιακό στέκι της λέσχης. Να είμαστε καλά και του χρόνου. Κάθε έτος περισσότεροι, καλύτεροι και πιο δυνατοί.
Ο επικεφαλής τους έχει κάνει μέλος τόσο στη νεολαία του κόμματος του Φαήλου (Νέα Δεξιά), όσο και στους "Έλληνες Ρεπουμπλικανούς" παρέα με τους Ιωνάθαν της πρεσβείας. Παντού υπάρχει λίγος Τραμπ, λίγη θάλασσα και λίγο γιαούρτι για να φάνε οι Χατζηγώγοι και οι κάθε λογής ακροδεξιοί αυτής της καταραμένης χώρας...
Τώρα το πώς ο επικεφαλής τους από εκεί που ήταν το πουλαίν του κάργα βενιζελολάτρη Φαήλου συντονίζει πια εκδηλώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (μέσα σε δυο μέρες) για τον δολοφονημένο από βενιζελικά τάγματα Ίωνα, με ρητορική για "εβραίο Ελ Μπενιζέλο" είναι ενδιαφέρον αν μη τι άλλο. Άλλαξε τόσο πολύ ή παίζει τίποτε άλλο; Πάντως κάποιου είδους κριτική στον πρώην αρχηγό του και μέγα απολογητή του κανιβαλικού Ισραήλ (δεν ήταν απλά υποστηρικτής αλλά μιλούσε ως σύνεδρος στο πρώτο τακτικό συνέδριο της Νέας Δεξιάς) δεν έχει υποπέσει στην αντίληψη μου.
Αυτό πάλι που έλεγε σε μια τοποθέτησή του ότι ο παγανισμός αποτελεί σήμερα τον μεγαλύτερο εθνικό κίνδυνο είναι καρπός συζητήσεών του με τον παπά ή με τον τραμπικό σιωνιστή Τζόναθαν που έκανε ομιλίες με τον Ζαν Κοέν της ΝΔ; Στοιχηματίζω τα πάντα ότι αμά ρωτήσεις αυτόν τον παπά θα σου βγάλει και το ρομαντισμό παιδί του σατανιστικού καμπαλισμού. Α ρε Ίωνα...
Για να δέσει το γλυκό, την ομάδα αυτή την προωθεί και γνωστή "edgy" περσόνα των τελευταίων πεντε έξι χρόνων, αποκλειστικά ιντερνετική, που μαζί με περιστασιακή χιτλερολογία και άφθονο τουιτερικό αντινεγρισμό στυλ KKK, κυρίως ψήνει πιτσιρικάδες ότι ο αληθινός εθνικισμός αγωνίζεται για επιβολή θεοκρατίας, ότι πρέπει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαφή με τα γραφεία αιρέσεων της ενορίας μας, ότι δεν πρέπει να γελάμε ούτε να χαμογελάμε, γιατι δεν ειναι αντρικό, δεν πρέπει να ακούμε μουσική, γιατί δεν είναι αντρικό, δεν πρέπει να υπάρχουν γυναίκες στον χώρο κτλ. Μάλλον δεν τα γνωρίζετε καλά τα του εθνικισμού κύριοι γιατί εσάς σας βλέπω να χαμογελάτε στις φωτογραφίες αμέριμνοι.
Εν Χριστώ - Για Όσους Ζωνταντούς!
Κι όμως - πέραν από τις μεγάλες δόσεις μαύρου χιούμορ της προηγούμενης παραγράφου - υπάρχουν ακόμη και σήμερα ρετάλια της Δεξιάς και της Αριστεράς που τους τρέχουν τα σάλια με εκείνα τα γεγονότα.
Αν οι επισκέψεις γίνουν περισσότερες, θα επιβεβαιώσει και συζητώντας με τους ιδιοκτήτες, τους θαμώνες κλπ το δεξιό ιδεολογικό υπόβαθρο.
Δεν ξέρω καν αν ισχύει ότι είναι ΧΑ. Εννοείς απλός υποστηρικτής ή ενεργός; Θα ήταν πάρα πολύ αστείο με όλα αυτά που χτυπιέται να περάσει ως τάση να πάει τελικά εκεί που έχει ισχυρό λογο η κόρη του Μιχαλολιάκου, δηλαδή μια γυναίκα.
Κάνει κάποιες αναφορές η Καρακατσούλη στο σχετικό βιβλίο της. Δυστυχώς τόσο μικρόψυχοι ήταν ανέκαθεν οι εγχώριοι, δήθεν πολιτικοί εκπρόσωποι της ιδεολογίας μας.
Σε εποχές πέτρινες και συνθήκες αντίξοες για τα πατριωτικά ιδεώδη, μια δράκα γενναίων οραματιστών δεν δίστασε να πάει κόντρα στο ρεύμα με κάθε κόστος, δίχως να υποκινείται από ταπεινά κίνητρα, δίχως να προσβλέπει σε προσωπικά συμφέροντα ή πρόσκαιρα πολιτικά οφέλη. Αψηφώντας θαρραλέα κάθε εμπόδιο, κάθε δυσκολία, με μοναδικό όπλο την ακλόνητη πίστη και το υψηλό φρόνιμα, αψήφησε ηρωικά τη λάσπη, την ανήθικη συκοφαντία ακόμα και την παρακρατική τρομοκρατία προκειμένου να τιμήσει στο έπακρο το πολύτιμο έργο που μας κληροδότησε ο μεγάλος Ίδας.
Ας μην λησμονούμε λοιπόν, όσους —λίγους ή πολλούς— άνοιξαν δρόμους με βαρύ προσωπικό κόστος, και με άοκνο, ανιδιοτελή αγώνα προετοίμασαν τίμια το έδαφος για όλους ημάς που είχαμε την καλή τύχη να τους διαδεχθούμε, πυκνώνοντας υπερήφανα τις στοιχισμένες γραμμές του τιμημένου εθνικιστικού κινήματος. Κάποιοι έχυσαν το αίμα τους σε θανατηφόρες οδομαχίες και άνισες μάχες σώμα με σώμα, ούτως ώστε ημείς να δικαιούμεθα σήμερον να βαδίζουμε απρόσκοπτα με μέτωπο καθαρό και ηθικόν ακμαιότατον, υψώνοντας θριαμβευτικά στον ηλιόλουστο ελληνικό ουρανό τα περήφανα τα λάβαρα της Νίκης.
Εν Χριστώ – Για Όσους Ζωντανούς!
Ευχαριστώ για το βήμα.
ΥΓ Τον "Συντηρητισμό" του Κονδύλη τον έχουν ξεφυλλίσει άραγε οι κύριοι "συντηρητικοί" εντός και εκτός απο-κομμάτων και δικτύων ή σταμάτησαν στον Φρίντμαν και τον Χάγιεκ; Ερωτήματα θέτω..
Εαρέντελ
Για το έργο του Δραγούμη δεν μπορώ να έχω σοβαρη άποψη με αποσπάσματος διάβασμα ενώ εδώ μέσα κυκλοφορούν άνθρωποι που εχουν διαβασει σοβαρά.Θα καταθέσω απλά την έκπληξη μου σαν αναγνωστης( της άλλης πλευρας) της γνήσιας αγωνίας για το μέλλον που βγάζει ο Δραγούμης καθώς και η απόπειρα του να συνδυάσει το εθνικό με το κοινωνικό αν και ο ίδιος προέρχονταν απο μάλλον αριστοκρατικους θα έλεγα κύκλους.
Τέλος θα απευθύνω στον Σταμάτη ή κάποιον που να ξέρει αν επιβεβαιώνει ο Δραγούμης την συνάντηση του σε ενα δάσος στη Γερμανία με τον Γεώργιο Παππαντρεου φοιτητή τότε.Ειναι μια σκηνή που μου κεντρισε την φαντασία και την περιγράφει ο " Γερος" σε αυτοβιογραφικο του κείμενο σαν ενα περίπατο των δύο ανδρών με κουβέντα για το μέλλον του ελληνισμού και άλλα θεματα.
Ο Παρασκευάς Ματάλας χρησιμοποιεί στο βιβλίο του για τον Μπαρές ένα απόσπασμα συνομιλίας τους, προκειμένου να στηρίξει το επιχείρημα ότι ο Ίωνας έκτοτε είχε αποκηρύξει τον εθνικισμό. Ασφαλώς, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Ο Ματάλας χρησιμοποίησε το μισό απόσπασμα, στο οποίο φαίνεται η στροφή του Δραγούμη προς τα "αριστερά". Όμως, αν προχωρήσουμε λίγο πιο κάτω στην συζήτηση και δούμε πώς ολοκληρώθηκε, το επιχείρημα του Ματάλα θεωρώ ότι αποδυναμώνεται γιατί φαίνεται ότι ο Δραγούμης παραμένει ρομαντικός και εθνικιστής.
Στο διδακτορικό όλα αυτά. Μόλις κυκλοφορήσει το φθινόπωρο.
κοπριτης (αποκαλυπτικα) εδω...το θεμα δεν ειναι να σας δειξω το προσωπο μου (μιλωντας για μενα προσωπικα), αλλα αν αντεχετε να το δειτε:
https://www.youtube.com/watch?v=4kAueLli0lE
αντε και το δειχνω...ποιος μου λεει μετα οτι ο Μαμουτος δεν θα με αρχισει στις φαπες αμα αντιληφθει οτι δεν ειμαι ο Τελης οπως νομιζε; οταν γνωριζω οτι κλωτσαει σαν το μουλαρι γκρεμιζοντας σοβαδες:
https://www.youtube.com/watch?v=2vK1GvBUYec
για χαζους ψαχνετε; 10 ατομα να δερνουν τον Μαμουτο, θα κρατησω τουλαχιστον 50 μετρα αποσταση για να μην μου ερθει κανα παπουτσι του στο κεφαλι! καλυτερα να παραμενω χεστης που θα σχολιαζει εδω περα απο διαδικτυακη συνδεση Σιγκαπουρης! και ας το παιζω ελληνας εθνικιστης απο εκει περα...
-Λεμουριος τρολιστας
Που είναι ο Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι που έχουν πάει όλοι εκείνοι
Κοίταξε του κόσμου το τέλος πια χαράζει
και η ΦΛΕΦΑΛΟ μόνο μαστουριάζει
κοίταξε αγάπη μου ρίξε μια ματιά
όλα τα ισοπέδωσε η λαϊκουριά
Που είναι ο Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι
κανένας πια δεν έχει μείνει
μονάχα εσύ Τέλη μου μένεις μόνο
γλυκιά μου αγάπη στο δηλώνω
μόνο εσύ
Solo tu
Κοίταξε τι γίνεται μες την κοινωνία
όλοι στροβιλίζονται στην ανωμαλία
Κοίταξε αγάπη μου ρίξε μια ματιά
όλοι διαπλεκόμενοι μες στην λαμογιά
Που είναι ο Βάγκνερ, που είναι ο Πουτσίνι...
Ο Σταύρος φαγώθηκε να μας τον γνωρίσει το 2009, όταν ακόμη δεν είχε καταλάβει τι καπνό φουμάριζε ο Αριστοτέλης. Μετά από πολλές πιέσεις του έκανε την Χάρη ο Σταμάτης να πιει καφέ μαζί τους.
Κατάλαβε αμέσως τι σήμαινε Τέλης από το ημιγυναικείο ντύσιμο και από όσα είπε. Ακόμη κι έτσι, όμως, δεν φανταζόμασταν σε τι επίπεδα ερωτοδικείου θα έφτανε η φάση μερικά χρόνια αργότερα. Ο Σταμάτης δεν ήθελε να ανοιχτεί αμέσως στον Σταύρο, που τότε αξιολογούσε πολύ ψηλά τον Τέλη. Μολονότι ο Σταύρος απορούσε γιατί δεν συνεργαζόμασταν με τον άρχοντα της νύχτας βρίσκαμε διάφορες δικαιολογίες για να κρατάμε μια ουδέτερη απόσταση. Δεν φανταζόμασταν ότι θα ξεκινούσε πόλεμο τρολ με τις ευλογίες του εβραϊκού παρακράτους της Δεξιάς όταν έκανε ο Σταμάτης την ραδιοφωνική εκπομπή. Θέλαμε απλώς μια απόσταση ασφαλείας. Αλλά η Τέλα νόμιζε ότι ήμασταν σαν τους υπόλοιπους που τόσα χρόνια τον ανέχονταν. Όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να απαντήσουμε στο blog μας σε αυτά που έκανε τόσο στην ραδιοφωνική μας εκπομπή όσο και σε άλλα πρόσωπα του χώρου, έπαθε αυτό που βλέπει όλος ο χώρος καθημερινά στην φόρμα σχολιασμού μας.
Στο βιβλίο που αναφέρεις έγραφες ότι ο Σταμάτης είναι ο μόνος κατάλληλος για αρχηγός ενός εθνικιστικού κόμματος. Το πιστεύεις ακόμη;
Αν έχει όρεξη να ξεκινήσει ένα πανεπιστημιακό τμήμα από την αρχή μέσω κατατακτήριων εξετάσεων, όχι δεν είναι σίγουρο ότι θα έχει πρόβλημα. Μπορεί να πάει πολύ καλά αν του αρέσει το πεδίο της πολιτικής επιστήμης.
Ακόμη χειρότερα, τα γκαρσόνια δεν υιοθετούν τον ρατσιστικό λόγο μέσω των νεορομαντικών φίλτρων της γενιάς του 1890. Τον υιοθετούν ακριβώς όπως αναδύεται στην κοινωνία των ΗΠΑ σε αστικούς και μικροαστικούς νοοτροπιακά και σε κωμικοτραγικούς περιθωριακούς πολιτικούς κύκλους. Βρωμάει εβραιοαμερικανισμό έτσι όπως τον αντιγράφουν.
Πρώτα απ΄ όλα ήταν εθνικιστής. Ο ρατσισμός του υποστήριζε το εθνικιστικό γερμανικό του όραμα, δεν αναφερόταν σε κάποια διεθνιστική λευκή φυλετική συνθήκη.
Ξεχνάς ακόμη ότι ήταν χριστιανός και σοσιαλιστής.
Μετά από αυτές τις διευκρινήσεις, σε ποιους τον βλέπεις να βρίσκεται εγγύτερα; Σε εμάς ή σε εσάς;
Ναι, του φίλου σου του Σωτήρη ο κολλητός είμαι.
Δεν τον ξέρεις το Σωτήρη; Ε όχι δεν τον ξέρεις από κοντά. Μην γκαζώνεις τόσο πολύ.
Ποιος θεωρείτε ότι είναι ο λογος που απο τις, κοινώς παραδεκτες απο τον εθνικιστικό χώρο 4 κολώνες του ελληνικού εθνικισμού (Ιων, Γιαννοπουλος, Μεταξάς, Γρίβας), οι γνωστοί κύκλοι επιτέθηκαν με εκτενείς εκπομπές και μεμονωμένα αποσπάσματα αλλοίωσης και μηχανορραφία στις 3 απο αυτές και οχι στον Γρίβα;
Εχουν πετάξει κάποια απειροελάχιστα υπονοουμενα και για αυτόν, αλλά ποτέ δεν σχεδίασαν εναντίον του την προβοκάτσια ψηλης κλίμακας που επραξαν στους σλλους 3 μανιωδώς.
Επιπροσθέτως, ίσως θα άξιζε να σημειώσουμε πως η πρώτη ειδική εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Ίωνος Δραγούμη, τέσσερις ολόκληρες δεκαετίες πριν, είχε οργανωθεί υπό αντίξοες συνθήκες χάρις στον κύριο Ι. Γιαννάκενα. Τότε που πολλοί εξ ημών ήμασταν ακόμη νεαροί, στο άνθος της ηλικίας μας, ή ακόμη και αγέννητοι. Δεν ήταν εύκολο να διοργανωθεί κάτι τέτοιο εκείνα τα χρόνια. Οι κίνδυνοι παραμόνευαν σε κάθε βήμα, και οι εθνικιστές βίωναν διαρκείς διωγμούς εξ αιτίας των πολιτικών φρονημάτων αλλά και της ανυπότακτης ιδιοσυγκρασίας των. Οδυνηρές, μα και αλησμόνητες ημέρες.
Ευχαριστώ θερμά για το βήμα και εύχομαι εκ βάθους καρδίας το λαμπροφόρο και ολόφωτο μήνυμα που διαχρονικά κομίζει ο αθάνατος Λόγος του Ίδα, να οδηγήσει στον πολυπόθητο θρίαμβο τους αξιέπαινους μαχητές της Λέσχης και ολόκληρο το κίνημα.
Προς αυτόν που ρωτά για το βιβλίο του Τέλη: Ένα από τα βιβλία για την ιππασία ήταν.
που αν σας μιλάω για ένωση,γίνεστε
Δροσουλίτες.
Γνωστές είναι οι απόψεις σας,σας ψέγω μπολσεβίκοι,
γιατί έχω κάνει εικόνισμα,τη θεία τη
Φρειδερίκη.
Άξεστοι και ανελληνιστοι,σε ποιους έχετε μοιάσει;
Πάντως όχι σε μένανε που εξυμνεί όλη η πλάση.
Γιατί ειμ'εγω ο Τελομπεης,όταν καλπαζω,κλάνω,
αχ να'μουν πάλι τζοβενο,να με έλεγαν
Τριστάνο.
Φορώ ολόχρυσα σκουτιά,ολόμαυρα σαλβάρια,
στους ώμους Κόκκινη Προβιά,στη σέλα μου ριχτάρια.
Σινετσιτα και Μπόλυγουντ,με διεκδικούν,στη φερμα,
τη σάλτσα Πέστο εμπέδωσα απ' τον
Τζουλιάνο Τζέμα.
Έχω ένα αστέρι εξακτινο,οικόσημο της Θουλης,
στην κούφια Γη βασίλεψα,ως Κοντορεβυθουλης.
Τι να μου πείτε εσείς λοιπόν, Ίωνες πουθεναδες,
εμένα που τον θρόνο μου τον σμιλεψαν Αγάδες.
Θα σας αφήσω όμως εδώ,με θέλει ο σκηνοθέτης,
και ας μείνει εδώ στο πόστο μου ο Φώτης ταξιθετης.
Σαν την περίπτωση Μουσολίνι είναι η φάση, όπου έχουν βαλθεί να τον διαβάλουν μερικοί "ακραίοι" του χώρου 100 χρόνια μετά τον ιταλικό Φασισμό, αλλά ο ίδιος ο Χίτλερ τον Μπενίτο τον υμνούσε με καμάρι και τον αντέγραψε σε πολλά...
Sometimes when you're down
The city noise is hushed
And there's no sound.
The twilight zone's approaching
And you're drawing to the edge,
The nightmare just goes on and on and on,
Don't look back, run from the Ηοrseman.
Mamouto what do you do when the lights go out
Do you scream or do you shout,
Do you think that help is very near,
When the lights go out do you live in fear,
Does someone wait for you in the Pedion Areos park,
You're all alone and it's very dark,
A friendly hand taps you on the back,
Don't turn around you're under attack.
Run from the Ηοrseman, don't live in fright,
Run from the Ηοrseman, escape from your fears.
Is your mind playing tricks again,
Do you think that you're going insane,
You hit the light to gain control,
Then you find that you're really on your own.
In your mind there's a mystery
When you know that the Master is here,
You're sinking fast gotta make a start,
Overcome this fear of the dark.
Run from the Ηοrseman, don't live in fright,
Run from the Ηοrseman, you're only a heartbeat away.
Ο Νατσιός θα σβήσει , αν δεν έχει ήδη σβήσει δηλαδή κοινωνικά τελείως.
Σας διαβάζω καιρό και αποφάσισα να βγω από το σκότος. Ποιά είναι η γνώμη σας για την αναψηλάφηση της ιστορικής αφήγησης από την σκοπιά των αντιπάλων του βενιζελικού συστήματος; Ρωτάω λόγω του ότι τα πανεπιστήμια και οι ιστορικοί έχουν καταναλώσει τόνους λιβάνι για τον Λευτεράκη. Επίσης, συγχαρητήρια για το γεγονός ότι αντέχετε μέσα σε έναν τέτοιο βούρκο, που κατ'ευφημισμόν ονομάζεται "χώρος". Η παρουσία σας είθε να λειτουργήσει ως καταλύτης στην πνευματική θεμελίωση μιας πραγματικής εναλλακτικής. Ευελπιστώ σε περαιτέρω συζήτηση στο μέλλον.
Ποιοι αντίπαλοι του βενιζελισμού εννοείς ότι ψηλαφίζουν ξανά την ιστορία; Γίνε λίγο περισσότερο σαφής για να απαντήσουμε πιο συγκεκριμένα.
Έπρεπε να ήμουν πιο σαφής. Εννοούσα λοιπόν ότι αναδύεται μια προσπάθεια να αναλυθεί και η άλλη πλευρά του διπόλου του εθνικού διχασμού. Πχ οι εργασίες του κυρίου Δασκαρόλη, που τώρα που τώρα τελευταία δραστηριοποιείται με παρουσία σε κανάλια ιστορικού περιεχομένου στο YouTube. Μπορώ να υποθέσω ότι τα μεγάλα ταλέντα της αγιογραφίας του βενιζελικού συστήματος έχουν γεράσει. Και δίνεται πια η ευκαιρία να εμφανιστεί και η άλλη γνώμη. Αυτό το λέω γιατί είναι σημαντικό να ανατρέψουμε αφηγήματα και μύθους της ιστορίας μας. Όπως ο Ίων Δραγούμης είχε πει, ή ο ελληνισμός θα ζήσει, ή ο βενιζελισμός.
Ένας δεύτερος λόγος είναι η ιστορική τροπή που παίρνουν οι πολιτικές εξελίξεις. Όταν σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη προοπτικές ανάπτυξης εθνικιστικού κινήματος, τις οποίες το σύστημα φράζει με την κατασκευή νεοδεξιών, ακροδεξιών μαξιλαριών που αλλού έχουν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση και αλλού κυβερνούν, αναμενόμενο είναι μέσα στα ποσοστά των υποστηρικτών να υπάρχουν και επιστήμονες, διδάκτορες κλπ. Θα βγαίνουν όλο και περισσότεροι, είναι αναμενόμενο αυτό. Αυτοί οι ερευνητές θα μπορούν να γράψουν και βιβλία με αντίστοιχες ιδεολογικές απαρχές.
Γενικά, πάντως, ακόμη στην Ελλάδα εμείς δεν βλέπουμε δυναμική αντιβενιζελική εκδοτική κίνηση. Τα μεγάλα ονόματα της ιστορικής έρευνας παραμένουν βενιζελικοί. Υπάρχουν κάποιες δεξιές προσεγγίσεις που είναι πιο μετρημένες και ισορροπημένες από εκείνες του βενιζελικού μπλοκ των Μαυρογορδάτου, Αγτζίδη κλπ. Αλλά, πέρα από λιβελογραφίες σαν αυτές του δημοσιογράφου Λιάκου ή καλές αλλά ερασιτεχνικές προσπάθειες σαν αυτές του Παπαλουκά, στον καθαρό εθνικιστικό αντιβενιζελισμό δεν βλέπουμε ακόμη να γίνεται έρευνα (πέρα από την διατριβή του Σταμάτη). Περιφερειακά αγγίζονται κάποια πεδία.
Ευχαριστώ πολύ για την εμβρίθεια της απάντησης σας. Η μόνη μου ένσταση θα ήταν για το γεγονός ότι το παλάτι μάλλον ανέκαθεν ήταν βραχίονας του Λονδίνου (από το 1864).
Ήταν όντως η πολιτική του θρόνου ανεξάρτητη, στο μέτρο του δυνατού για την Ελλάδα; Σίγουρα ο Κωνσταντίνος επηρεάστηκε από πολλούς παράγοντες. Φαντάζομαι πως είναι να ξεκινάς ως απλός διαχειριστής ενός προτεκτοράτου και να καταλήγεις ηγέτης ενός έθνους και εκφραστής αιωνίων πόθων. Είναι κάποιες στιγμές που και ο Κωνσταντίνος και ο Όθωνας πριν από αυτόν, δίνουν μια εντύπωση πόσο διαφορετικά θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα και πόσο διαφορετική θα μπορούσε να είναι η κοινωνία.
Κάνοντας απλή εικασία φαίνεται, πάντως, ότι πλησιάζει προς το τέλος η όλη εμπλοκή. Η Ρωσία έχει ήδη πάρει αυτά που ζητούσε διπλωματικά (άρση της διπλωματικής απομόνωσης γελοιοποίηση θεωριών περί σύλληψης του Πούτιν, ενσωμάτωση πολλών εκ των εδαφών που κέρδισε στρατιωτικά κλπ). Οι λόγοι να αρνηθεί μια συμφωνία είναι η πεποίθηση ότι όσο συνεχίζει μπορεί να ενσωματώσει κι άλλα εδάφη, η προσδοκία ενσωμάτωσης μιας μεγάλης πόλης, η μεγάλη στρατηγική ήττα παρά την τακτική νίκη (περικύκλωση από το ΝΑΤΟ και απώλεια δυνάμεων στην Μέση Ανατολή) που για να αντισταθμιστεί χρειάζεται ένας θρίαμβος και όχι μια τακτική νίκη πληρωμένη με ένα εκατομμύριο νεκρούς.
Δυστυχώς, όμως, ο Πούτιν είναι ορθολογιστής. Γνωρίζει ότι καλύτερο συνομιλητή από τον Τραμπ δεν θα βρει ποτέ. Δεν θέλει την ανατροπή του διεθνούς καπιταλιστικού status αλλά μια καλή θέση για την Ρωσία σε αυτό. Με λογικούς όρους φαίνεται ότι αργά ή γρήγορα θα δεχτεί μια συμφωνία πριν κάνει αυτό που θα έπρεπε ο στρατός της Ρωσίας.
Μάλλον ή εξαντλούνται ταχύτατα τα αντίτυπα, ή τα φέρνουν μόνο αν τους κάνεις προσωπική παραγγελία.
Εγώ ο Χάρης, καθοδηγητής της παρέας που αυτοπροσδιορίζεται ως πολιτική οργάνωση με το ακρωνύμιο ΕΣΑ/ ΙΑΧΗ και κατά φαντασίαν ινστρούχτορας επαναστατικών εθνικοσοσιαλιστικών δυνάμεων, δηλώνω δημοσίως τη βαθύτατη θλίψη μου και καταθέτω μετάνοια επειδή επέλεξα ασυνειδήτως να απομακρυνθώ από τον μοναδικό διανοητικό μέντορα της Ιδέας στην Ελλάδα Αριστοτέλη Ηρ. Κ., να στραφώ άνευ λογικής εναντίον του και να διαβώ αναισθήτως τα σύνορα της διαστάσεως όπου πρώτος και μόνος Εκείνος καλλιέργησε την τέχνη του καυστικού σχολιασμού των παραλόγων της ακροδεξιάς Γραικιάς.
Αναγνωρίζω μικρότητα σκοπών και πόθων, απαρνούμαι την προ πενταετίας λανθασμένη πορεία μου και δηλώνω δημοσίως ότι δεν θα πράξω ποτέ ξανά τα ίδια σφάλματα.
Θα αναγνωρίζω το μεγαλείο του Ενός και Μοναδικού δασκάλου μου, έστω και αν δεν διατηρώ φιλικές επαφές μαζί του. Θα ακολουθώ τις υποδείξεις και τους προσανατολισμούς του. Θα φιλώ ευλαβικά τα όσια της εθνικοσοσιαλιστικής βιοθεωρίας όπως Εκείνος τα μεταλαμπαδεύει επί καθημερινής βάσεως δια του άμεμπτου βίου του.
Υπογραφή
Συγκρατημένε και αφελή άνθρωπε του Καλού,
Πέταξε αυτό το κρόνιο βιβλίο,
Τ' οργιακό και μελαγχολικό.
Αν δεν έκανες τη ρητορική σου
Στο Σατανά, το δόλιο πρύτανη,
Πέταξέ το! Δε θα καταλάβεις τίποτε
Ή θα με νομίσεις για υστερικό.
Αλλά αν, χωρίς να αφεθείς στη γοητεία,
Το βλέμμα σου ξέρει να βυθίζεται στα βάραθρα,
Διάβασέ με, για να μάθεις να μ'αγαπάς
Ψυχή περίεργη που υποφέρεις
Και πορεύεσαι αναζητώντας τον παράδεισό σου,
Λυπήσου με!... Αν όχι, σε καταριέμαι!
Τώρα ως προς τον Κωνσταντίνο, δεν προκύπτει από πουθενά πως ήθελε κάποια πλήρως ανεξάρτητη πολιτική, απλά ήθελε να μετατοπίσει την Ελλάδα σε άλλο γεωπολιτικό μπλοκ (αυτό της Γερμανίας και της Αυστροουγγαρίας) από αυτό που βρισκόταν, χώρις πάντως να θέλει να τα χαλάσει απολύτως με τους Άγγλους. Σίγουρα δεν γούσταρε τους Γάλλους και αν θυμάμαι καλά και τους Ρώσους (αν και τα πήγαινε καλά με τον τσάρο λόγω συγγένειας). Ο Κάιζερ στις αρχές του Πολέμου (Αύγουστος 1914) είχε ζητήσει από τον Κων/νο να συνταχθεί με την Γερμανία. Ο Κων/νος ρεαλιστικά σκεπτόμενος, το απέρριψε, εξηγόντας πως η Ελλας θα βρεθεί στο έλεος των στόλων της Αντάντ, όντας χώρα περικυκλωμένη από τη θάλασσα και πρότεινε ως πιο συμφέρουσα (τόσο για την Ελλάδα, όσο και για τη Γερμανία) πολιτική την ουδετερότητα. Ταυτόχρονα ξεκίνησε μακρές (μυστικές) διαπραγματεύσεις με τον Κάιζερ ώστε η Ελλάς να πάρει εδαφικά ανταλλάγματα ώστε να παραμείνει ουδέτερη ως το τέλος. Οι διαπραγματεύσεις αυτές κατέληξαν στην γραπτή συμφωνία στα τέλη Σεπτεμβρίου 1915, όπου η Γερμανία αναγνώριζε την εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδος (αναγνώριζε, ΔΕΝ εγγυόταν όπως διατείνονται κάποιοι βασιλόφρονες), αναγνώριζε τα νησιά του Αιγαίου ως ελληνική κτήση (μιας και η Τουρκία αμφισβητούσε την παραχώρηση που είχε γίνει μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους), υποσχόταν την παραχώρηση της Β.Ηπείρου στην Ελλάδα, επίσης την περιοχή Γευγελής - Δοϊράνης με την προϋπόθεση να μην καταληφθεί αυτή από τους Έλληνες κατά τη διάρκεια του πολέμου και τέλος ανέφερε πως θα καταβάλλει όλα τα διπλωματικά μέσα η Γερμανία προς την Τουρκία ώστε να μας παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα και να σεβαστεί τη ζωή και την περιουσία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Ταυτόχρονα, ο Κωνσταντίνος και η πλευρά του είχαν κάνει και επαφές με την Αντάντ κατά την 1η πρωθυπουργία Γούναρη (Μάρτιος - Απρίλιος 1915) για πιθανή συμπαράταξη στον πόλεμο, αλλά γεγονός είναι πως οι εδαφικές απαιτήσεις που είχε η ελληνική πλευρά ήταν αρκετά μαξιμαλιστικές για να γίνουν δεκτές. Επίτηδες μαξιμαλιστικές, διότι πολύ απλά ο Κων/νος πίστευε στη νίκη της Γερμανίας και πότε δεν ήθελε την συμπαράταξη με την Αντάντ. Για να είμαστε αντικειμενικοί όμως, πέρα από τις μαξιμαλιστικές κωνσταντινικές απαιτήσεις, ήδη είχε διαμορφωθεί αρνητικό κλίμα με την δημοσίευση των επιστολων Βενιζέλου - Κωνσταντίνου, όπου φαινόταν πως ο Βενιζέλος ήταν πρόθυμος να δώσει τα πάντα προκειμένου να βγούμε στον πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ! Γιατί λοιπόν η Αντάντ να διαπραγματευθεί με κάποιον ελληνικό παράγοντα (Κωνσταντίνο) όταν υπάρχει έτερος ελληνικός παράγοντας (Βενιζέλος) πρόθυμος να δώσει τα πάντα; Περιττό να πω πάντως πως εκείνη την περίοδο, οι ελληνικές εφημερίδες τα έπαιρναν χοντρά, κάποιες από τις μυστικές υπηρεσίες της Αντάντ και κάποιες από τις αντίστοιχες της Γερμανίας. Εξετάζοντας πάντως κάποιος την πολιτική του Κωνσταντίνου αντικειμενικά, παρά τις καλές του προθέσεις, ήταν από ένα σημείο και μετά ανεδαφική, όντας θαμπωμένος από την γερμανική ισχύ! Για να ισχύσει η ουδετερότητα που επεδίωκε και κυρίως για να αποβεί εθνικά συμφέρουσα, θα έπρεπε οι σύμμαχοι της Γερμανίας (Τουρκοι και Βούλγαροι) να έχουν καλές προθέσεις έναντι της Ελλάδος, κάτι που φυσικά δεν συνέβαινε! (Συνεχίζεται)
Όσα γράφω προκύπτουν από τα διπλωματικά αρχεία Γερμανίας και Αυστροουγγαρίας και έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία συγγραφέων που μελέτησαν αυτά τα αρχεία. Οι φιλοβενιζελικοί τονίζουν διαρκώς τα όποια αρνητικά μπορούν να βρουν για τον Κων/νο σε αυτά τα αρχεία, οι δε φιλοβασιλικοί τα προσπερνούν, κάνοντας ότι αγνοούν την ύπαρξή τους ή το πολύ πολύ λένε "δεν εμπιστευόμαστε αυτά τα βιβλία γιατί είναι βενιζελικά''. Ένας βασιλόφρων ιστορικός δεν έκατσε μέχρι στιγμής να μελετήσει αυτά τα αρχεία και να γράψει κάποιο βιβλίο, άγνωστο γιατί...(Συνεχίζεται)
George B. Leon "Greece And The Great Powers 1914-1917" (δυστυχώς δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά, αλλά πολλές αυτούσιες πληροφορίες από αυτο το βιβλίο, σε συνεπτυγμένη μορφή, μπορεί να βρει κάποιος στην 15ο τόμο της Ιστορίας του Ελληνικού Έθνους, της Εκδοτικής Αθηνών')
Γιώργος Β. Λεονταρίτης "Η Ελλάδα στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο 1917-1918". Πρόκειται για τον ίδιο συγγραφέα με το παραπάνω και αποτελεί την συνέχεια του προηγούμενου έργου.
Πολυχρόνης Ενεπεκίδης "Η Δόξα και ο Διχασμός 1908-1918"
Παύλος Πετρίδης "Ξενική Εξάρτηση και Εθνική Πολιτική 1910-1918"
Κώστας Λούλος "Η Γερμανική Πολιτική στην Ελλάδα 1896-1914''. Χρήσιμο για το πως διαμορφώθηκε η φιλογερμανική πολιτική του Κων/νου μέχρι τα πρόθυρα του Πολέμου και με μερικές εκπλήξεις, όπου φαίνεται πως ο Βενιζέλος κατά την περίοδο 1913-14, ήταν εν γνώσει αυτής της πολιτικής και αν δεν την στήριζε φανερά, τουλάχιστον την ανεχόταν και την ενθάρρυνε.
"Ο Μακρυς Ελληνογερμανικός Εικοστός Αιώνας". Συλλογικό έργο σε επιμέλεια Στράτου Δορδανά και Νίκου Παπαναστασίου, όπου υπάρχει κεφάλαιο του Κώστα Λούλου για την πολιτική του Κωνσταντίνου κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στράτος Δορδανάς "Οι Αργυρώνητοι - Η Γερμανική Προπαγάνδα στην Ελλάδα κατά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο''.
Συγγνώμη αν μακρυγόρησα, αλλά ήθελα η απάντηση να είναι όσο το δυνατόν πιο πλήρης. Ελπίζω σε δημοσίευση διότι μου πήρε αρκετό χρόνο η σύνταξη.
Εντάξει, εννοούμε ανεξάρτητη από τις μεγάλες δυνάμεις που παραδοσιακά είχαν τον γεωπολιτικό και όχι μόνο έλεγχο του ελληνικού κράτους. Όχι αυτονομημένη από όλα τα διεθνή μπλοκ.
Συμφωνούμε σε γενικές γραμμές. Με μια υποσημείωση ότι η κατάληψη του Ρούπελ προέκυψε ως απαίτηση μετά την μετατροπή της ελληνικής Μακεδονίας σε στρατιωτική βάση της Αντάντ (γαλλικός, σερβικός στρατός κλπ). Ο Ίωνας όχι μόνο δεν είχε σχέση αλλά και στηλίτευσε στην Βουλή, ως ανεξάρτητος βουλευτής, αυτή την απόφαση.