Φυσικά, όπως γίνεται κατανοητό, η παρουσιαζόμενη παιδική ζωή του Λάβκραφτ δεν έχει μεγάλη σχέση με την πραγματική. Αποτελεί απλώς ένα κόμικ που δημιουργήθηκε βασιζόμενο στις φαντασιώσεις που προκάλεσε στους συντελεστές του η σημαντική και παράξενη προσωπικότητα του κορυφαίου συγγραφέα. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό και ενδιαφέρον.
Τα κείμενα διαπνέονται από ένα ανάλαφρο, αλλά ταυτόχρονα «κατάμαυρο», χιούμορ. Τα σκίτσα είναι λιτά, κυρίως ασπρόμαυρα, απλά και ταιριαστά με τη γενικότερη χιουμοριστική διάθεση που αποπνέει το έργο.
Ωστόσο, υπάρχουν και σημεία που γίνονται πιο αδρά για να αποτυπώσουν επιτυχώς την γοτθική αισθητική των δημιουργών. 
Συνολικά, η υπόθεση αναδεικνύει μέσα από τον χαρακτήρα του μικρού Λάβκραφτ το πνεύμα της αιώνιας παιδικότητας που λατρεύουμε οι ρομαντικοί και αυτό θεωρώ ως το πιο βασικό στοιχείο της επιτυχίας του έργου.
Πριν κλείσω θα σταθώ λίγο και στους δημιουργούς του έργου. Ο συγγραφέας Jose Oliver και ο εικονογράφος Bartolo Torres, αμφότεροι Ισπανοί, βρίσκονται κοντά στην ηλικία μου (δηλαδή γύρω στα τριάντα) είναι ακροατές της Heavy Metal και του σκληρού ήχου και ξεκίνησαν να δημοσιεύουν τις ιστορίες τους σε ιστολόγια. Κάνω αυτή την αναφορά γιατί αντιλαμβάνομαι ότι οι δυο δημιουργοί εκφράζουν μια κατηγορία ανθρώπων εξαιρετικά οικεία σε μεγάλο μέρος Ελλήνων φίλων του Φανταστικού που έχουν δημιουργικές ικανότητες. Κι επειδή η αντιμετώπιση του Φανταστικού από το γερασμένο -και μη ανανεωμένο ακόμη- μεγαλύτερο μέρος του εκδοτικού κόσμου παραμένει σχεδόν σε όλη την Δύση, με εξαίρεση τις αγγλοσαξονικές χώρες, παρόμοια με αυτή που βιώνουμε στην Ελλάδα, θεωρώ ότι η επιτυχία των Oliver και Torres μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για πολλούς φίλους.
Στην εποχή μας τα μέσα που βοηθούν την έκφραση και την δημοσιοποίηση της δημιουργικότητας είναι πολύ πιο ισχυρά απ’ ότι στο παρελθόν. Ας ελπίσουμε ότι θα δελεάσουν κι εμάς τους Έλληνες, προκειμένου να δραστηριοποιηθούμε δημιουργικά και να δώσουμε μια πνοή ζωντάνιας στην άγονη πατρίδα των ημερών μας.
Σταμάτης Μαμούτος, πρόεδρος Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.
- Σχόλια σε αυτή την ανάρτηση :
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Έχει όντως πλακίτσα..Τα κειμενάκια είναι έξυπνα. Θα προτιμούσα βέβαια πιο δυνατά σκίτσα, αλλά όπως γράφεις ταιριάζουν με το ύφος του έργου.
Δευτέρα, 14 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Χάρης Παπαϊωάννου είπε...
Για κάντο καμιά πάσα και προς τα δώ
Τετάρτη, 16 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Χρήστος'Eddie'Μπαλτζής είπε...
Κάποια πράγματα είναι τόσο απλά και λιτά,μα με πάρα πολύ βάθος και νόημα.Αυτή είναι και η έννοια της πνευματικής δημιουργικής αναπαράστασης που εκφράζει το δημιουργικό κόσμο...
Παρασκευή, 18 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Δημήτρης Αργασταράς είπε...
Πολύ καλό σκίτσο και πολύ καλό χιούμορ...
Παρασκευή, 18 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Σταμάτης Μαμούτος είπε...
Συμπολεμιστές, ας ελπίσουμε ότι δεν θα αργήσουν να εμφανιστούν και ανάλογοι Έλληνες δημιουργοί
Κυριακή, 20 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Ανώνυμος είπε...
Καλησπέρα παλληκάρια, εξαιρετική δουλειά όπως πάντα σε όλα τα άρθρα. Αλλά καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και χαμένοι στον ιστό της καταχνιάς θα ήθελα να ακούσω λόγια μιας ρομαντικής κοσμοθέασης ως κριτική του παρόντος και ανάλυση του μέλλοντος.
Κυριακή, 20 Νοέμβριος, 2011
Ο/Η Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας είπε...
Αγαπητέ Ανώνυμε,
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια.
Εκτιμούμε ότι ο ρομαντικός τόνος αντηχεί και στα άρθρα μας που βασίζονται κυρίως σε λογοτεχνικά και καλλιτεχνικά θέματα.
Σαφώς, οι τοποθετήσεις για ζητήματα πολιτικής, αισθητικής και διάχυτης κουλτούρας αποτελούν βασικά γνωρίσματα της προσπάθειάς μας και θα συνεχιστούν.
Επίσης, θα συνεχιστούν και οι δράσεις/παρεμβάσεις έμπρακτης υποστήριξης της ρομαντικής μας κοσμοθέασης στο κοινωνικό πεδίο.
Σε όλα αυτά, και για όλα αυτά, χρειαζόμαστε την υποστήριξη του κάθε φίλου που συνδέεται αισθητικά και θεωρητικά μαζί μας.
Ζήτω ο Ανίκητος Ήλιος
Κυριακή, 20 Νοέμβριος, 2011