Παρακολουθώντας τις πολιτικές εξελίξεις διαπιστώσαμε κάτι ενδιαφέρον. Πριν λίγο καιρό η εφημερίδα Δημοκρατία δέχτηκε μια επικοινωνιακή επίθεση από την ηγεσία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας. Η Δημοκρατία είναι ασφαλώς μια εφημερίδα με αστικές ιδεολογικές καταβολές. Ωστόσο, φιλοξενεί στις στήλες της και αρθρογράφους οι οποίοι εκφράζουν έναν κριτικό λόγο προς την παγκοσμιοποίηση και την επιβεβλημένη «πολιτική ορθότητα». Αυτό φαίνεται πως ήταν αρκετό ώστε να βάλει την εφημερίδα στο στόχαστρο των πολιτικών μοχλών της γερμανικής πρεσβείας που δρουν στην χώρα μας.
Έτσι, πριν λίγο καιρό, ο Κώστας Σημίτης, επιστρατεύοντας προσχηματικούς λόγους, κινήθηκε νομικά εναντίον της προσπαθώντας να την εξοντώσει οικονομικά. Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι μερικές ημέρες αργότερα, ο άλλος πυλώνας των συμφερόντων της Μέρκελ στην χώρα μας, δηλαδή το «σύστημα Σαμαρά», σε συνεννόηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη -κι έχοντας ως «πρώτο βιολί» τον ανεκδιήγητο Άδωνι και «μαέστρο» την πρώην πασόκα και νυν εκπρόσωπο τύπου της Ν.Δ Μαρία Σπυράκη-, εξαπέλυσε ένα επικοινωνιακό πογκρόμ κατά της συγκεκριμένης εφημερίδας, καλώντας τους ψηφοφόρους της Ν.Δ να μην την…αγγίζουν! Όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη σημασία για κάθε αναγνώστη που ενδιαφέρεται για την ελευθερία του τύπου. Εκείνο, ωστόσο, το επιμέρους στοιχείο το οποίο κεντρίζει το ενδιαφέρον εμάς των μελών της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ, είναι η επιχειρηματολογία του Άδωνι και των υπόλοιπων ανθρώπων του Σαμαρά.
Σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, λοιπόν, η εφημερίδα είναι κρυφοκομμουνιστική, συριζαίικη και οι δημοσιογράφοι της υποκινούμενοι από τον Τσίπρα και αντιδυτικούς παράγοντες! Η Μαρία Σπυράκη προσέθεσε κι έναν επιπλέον λόγο (ενδεχομένως αυτόν που ενοχλεί περισσότερο την πολιτική δράκα της Μέρκελ) για τον οποίο οι αναγνώστες οφείλουν (σύμφωνα με την ηγεσία της Ν.Δ) να μποϋκοτάρουν το έντυπο. Πρόκειται για μια εφημερίδα που δίνει χώρο στον ελληνικό εθνικισμό.
Μολονότι οι μεθοδεύσεις και το αμφιλεγόμενο ποιόν των προσώπων που συγκροτούν την ηγεσία της Ν.Δ καθιστούν προφανές ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, εμείς δεν θα αναλύσουμε τη συγκεκριμένη υπόθεση περαιτέρω. Θα σταθούμε, όμως, σε κάτι που υπερβαίνει την κόντρα των πολιτικών υπαλλήλων της Μέρκελ και του προαναφερθέντος εντύπου και αφορά την Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ, αλλά και τον ευρύτερο παραδοσιοκρατικό χώρο.
Νομίζουμε ότι οι τακτικοί ακροατές του «Ατσάλινου Ρόδου», της ραδιοφωνικής εκπομπής που παρουσίαζε η λέσχη μας για δυο χρόνια, θα θυμούνται ότι την ίδια ακριβώς επιχειρηματολογία χρησιμοποίησαν κάποιοι «ανώνυμοι» προβοκάτορες στις πλατφόρμες της διεύθυνσης του ραδιοφωνικού σταθμού που μας φιλοξενούσε, προκειμένου να υποστηρίξουν ότι και η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ είναι μια εθνικιστική ομάδα που έχει στρατεύσει ο Πούτιν(!), για να δρα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ!! Κάποιος καλοπροαίρετος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε με γραφικότητες ημιπαραφρόνων. Ωστόσο, η υπόθεση δεν είναι τόσο απλή. Έχει υπόβαθρο και μάλιστα σκοτεινό. Υπόβαθρο που φωτίζεται μερικώς αν αναλύσει κανείς το δημόσιο λόγο και την αρθρογραφία των ανθρώπων της ελλαδικής ρεπουμπλικανικής (αληθινά άκρας) δεξιάς, που πλαισίωσαν τα προηγούμενα χρόνια τον Αντώνη Σαμαρά. Θα γίνει τότε αντιληπτό ότι τούτη η προβοκατόρικη πρακτική έχει υιοθετηθεί κι εφαρμοστεί από το προαναφερθέν πολιτικό κύκλωμα (που συγκροτήθηκε από πυρήνες εντός κι εκτός Νέας Δημοκρατίας) σε πολλές περιπτώσεις.
Ψάχνοντας το συνδετικό νήμα της φαινομενικά παρανοϊκής επιχειρηματολογίας αυτών των ανθρώπων, μπορεί κανείς να αποκτήσει μια διαυγή εικόνα του τρόπου με τον οποίο ο αρρωστημένος μακαρθισμός του «συστήματος Σαμαρά», τροφοδοτούμενος από την προβοκατόρικη μανία των Βρυξελλών, επιχειρεί να στρεβλώσει την αληθινή υπόσταση των πολιτικών δρώμενων και να αλλοιώσει το νόημα της ιδεολογίας του ελληνικού εθνικισμού, προκειμένου να χαρίσει εν τέλει όλο τον αντιμνημονιακό κόσμο στην Αριστερά. Επιπλέον, μπορεί κανείς να αποκτήσει και μια εμπειρία των χυδαία προβοκατόρικων πρακτικών, που χρησιμοποιούν ξένες πρεσβείες στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας μέσω των αχυρανθρώπων τους.
Από την πλευρά μας, ως μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ, ενθυμούμενοι εκείνη την προβοκατόρικη τακτική τους (που βλέπουμε να επαναλαμβάνεται και σε άλλες περιπτώσεις μη αρεστών στην εξουσιαστική ελίτ εντύπων), δεν έχουμε παρά να τους κεντρίσουμε τις ανησυχίες, δηλώνοντας ότι ακόμη και σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς υπάρχουμε (λίγοι αλλά επίμονοι) φοιτητές, που αγωνιζόμαστε αφιλοκερδώς και χωρίς πατρωνίες για τις ιδέες μας. Φοιτητές που στους καιρούς των αισχρών εργασιακών συνθηκών, τις οποίες επιβάλλουν τα μνημόνια της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και υπηρετούν ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α και η Ν.Δ, βιώνουμε τον μόχθο της καθημερινής εργασίας προκειμένου να χρηματοδοτήσουμε τις σπουδές, τις οικογένειες και τα έντυπα της λέσχης μας. Και θα συνεχίσουμε να το πράττουμε με το ίδιο ανεξάντλητο σθένος. Γιατί πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα σκέπτονται με την καρδιά τους και όχι με την κουτοπονηριά και την προδοτική υποτέλεια της συστημικής ελίτ και των κολαούζων της.
Για πατρίδα και δικαιοσύνη, για μια ρομαντικά παραδοσιοκρατική αισθητική, ενάντια στους προβοκάτορες των ξένων πρεσβειών και τους πολιτικούς αρλεκίνους της παγκοσμιοποίησης.