Με αφορμή τα νέα συλλαλητήρια για το μακεδονικό ζήτημα και τα όσα έλαβαν χώρα πριν λίγες ημέρες σε εκδήλωση για τα θύματα του ποντιακού ελληνισμού, η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ κυκλοφόρησε και ξεκίνησε την τοιχοκόλληση μιας νέας αφίσας-εφημερίδας δρόμου. Το κείμενό που περιέχει είναι το εξής:
Πριν λίγο καιρό, ακούσαμε τα Μ.Μ.Ε και τα περισσότερα κόμματα να κάνουν λόγο για «φασιστική» επίθεση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη. Ασφαλώς, οι mediaκές και οι κομματικές δομές εξουσίας αναπαρήγαγαν την προπαγανδιστική τους τακτική να απεκδύουν τον εθνικισμό από το ιδεολογικό του περιεχόμενο και να προσπαθούν να τον συνδέσουν προβοκατόρικα με κάθε μορφή πολιτικής βίας. Από την άλλη, εκείνο που προβληματίζει είναι η απουσία ενός παραδοσιοκρατικού κοινωνικού δικτύου, το οποίο θα μπορούσε να αρθρώσει αντίλογο.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν άραγε τα πράγματα, αν υπήρχαν θαρραλέοι δικηγόροι που θα υπερασπίζονταν αφιλοκερδώς τους κατηγορούμενους; Κι αν κάποιοι πατριώτες στοχαστές τοποθετούνταν δημοσίως προκειμένου να θυμίσουν τη φραστική βία που χρησιμοποιεί ο Μπουτάρης κατά καιρούς, η οποία προκάλεσε αυτή την ομολογουμένως επιθετική πράξη. Και αν, τέλος, ορισμένες συλλογικότητες υποστήριζαν τους προσαχθέντες με συγκεντρώσεις συμπαράστασης.
Αναμφίβολα, σε μια τέτοια περίπτωση, η συμπαιγνία των διεθνιστών που άνοιξε τον κρουνό της καταιγιστικής προπαγάνδας με αφορμή το περιστατικό Μπουτάρη, δεν θα είχε εύκολο έργο. Ταυτόχρονα, η λαϊκή βάση της ελληνικής κοινωνίας θα αισθανόταν ασφαλέστερη, διαθέτοντας ένα υπόβαθρο για να στηρίξει την αντίδρασή της.
Αντ’ αυτού, ακούσαμε για μια ακόμη φορά τους ψευτοπατριώτες της Δεξιάς να μιλούν αόριστα, χωρίς ασφαλώς να κάνουν κάτι περαιτέρω για να οργανώσουν μια δυναμική υποστήριξη των κατηγορουμένων και για να προκρίνουν έναν δομημένο αντίλογο στην επιχειρηματολογία των διεθνιστικών «ιών» και των ξένων πρεσβειών που κατευθύνουν τη ζωή του τόπου.
Κοντολογίς, η υπόθεση Μπουτάρη κατέδειξε ότι είναι άμεση ανάγκη να οργανωθούν, μη κομματικά, παραδοσιοκρατικά κοινωνικά δίκτυα. Οι Έλληνες πατριώτες, εκτός απ’ την ιστορία της Μακεδονίας μας, οφείλουμε να υπερασπιστούμε και τις δυνατότητες της κοινωνικής μας αντίδρασης.
