Κλεφτρόνια της Δεξιάς

                                              

Η Νέα Δημοκρατία, από την στιγμή που ανέλαβε την ηγεσία της ο Αντώνης Σαμαράς κι έπειτα, για τους εθνικιστές δεν είναι μόνο ένας αντίπαλος κομματικός σχηματισμός. Είναι μια πολιτική συμμορία, η οποία δρα με όρους που θυμίζουν μαφία.

Αυτή η πολιτική συμμορία διώκει τους εθνικιστές και κατασκευάζει ελεγχόμενα μορφώματα μέσα στον εθνικιστικό χώρο για να μην του επιτρέψει να αυτονομηθεί και να τον ελέγχει σαν μια ακροδεξιά ουρά της.

Αυτή η πολιτική συμμορία κράτησε την χώρα δέσμια των μνημονιακών κέντρων σκλαβιάς για να καταστρέψει το μέλλον των επόμενων γενιών μας, συμμαχώντας με Ισραηλινούς, Αμερικανούς, Ευρωπαϊκή Ένωση, εγχώρια ΜΜΕ και το εξουσιαστικό περιβάλλον του Κώστα Σημίτη, προκειμένου να εκφυλίσει την ελληνική δικαιοσύνη σε κομματικό της μηχανισμό και να αποκρούσει τον λαϊκό ξεσηκωμό των ετών 2011-2012, προκειμένου να εφαρμόσει τις μνημονιακές πολιτικές με το πρόσχημα ότι δεν υπάρχει άλλη ρεαλιστική πολιτική.

Αυτή η συμμορία παραχωρεί τα κλειδιά του ελληνικού κράτος στον Νετανιάχου, προσλαμβάνει Ισραηλινούς πράκτορες για να κατασκοπεύουν με ηλεκτρονικούς κοριούς τα τηλέφωνα των πολιτικών της αντιπολίτευσης, μπαζώνει πτώματα νεκρών στα Τέμπη, ξεπουλά την αμυντική βιομηχανία, εκτοξεύει το κόστος ζωής και γιγαντώνει την ανέχεια, καθιερώνει την ανηθικότητα ως πολιτικό ρεαλισμό, ισοπεδώνει την δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση με τους πλέον αδιαφανείς όρους, καθιερώνει ένα πρότυπο ζωής βασισμένο  στον αντιπνευματικό υλισμό, στην απάτη και στην τριτοκοσμική διαφθορά.

Αυτή η συμμορία φαίνεται ότι είναι και κυνικά χρηματιζόμενη. Σαν τους μπράβους που εκτρέφει από την εποχή του βενιζελισμού. Χωρίς δισταγμό, χωρίς ντροπή, χωρίς συστολή. Μας το θύμισε η εξέλιξη της δικής της Novartis τούτες τις μέρες. Όπως διαβάσαμε στην εφημερίδα Καθημερινή η πρώην γραμματέας της εταιρείας και πρώην προστατευόμενη μάρτυρας Μαρία Μαραγγέλη επέμεινε στα όσα είχε πει και στο παρελθόν. Ότι, δηλαδή, ο Κωνσταντίνος Φρουζής, εκ μέρους της Novartis, «λάδωνε» σειρά υπουργών της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και τον Γιάννη Στουρνάρα. Σύμφωνα με την Μαραγγέλη η Novartis ήλεγχε ακόμα και τις υπουργικές αποφάσεις πριν εκδοθούν.


Σε ό,τι είχε να κάνει με τον χρηματισμό του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά η Μαραγγέλη ανέφερε τα παρακάτω.

 «Η συνάντηση αυτή έγινε το 2013, όταν ο Φρουζής είχε αναπτύξει στενές σχέσεις με τον Δημήτριο Πτωχό. Με πήραν τηλέφωνο από το γραφείο Σαμαρά και μου είπαν να μην ξεχάσει να έχει μαζί του την αστυνομική του ταυτότητα και κανόνισε να μπει το αυτοκίνητό του στον χώρο του Μεγάρου Μαξίμου. Εκείνη την ημέρα ο Φρουζής είχε μαζί του μια βαλίτσα, την οποία είχε πάντα μαζί του. Μπήκε στο γραφείο που είχαμε, μου ζήτησε να ετοιμάσουμε ένα non paper με τα κύρια σημεία των απαιτήσεων που θα προέβαλε στο ραντεβού. Μου ζήτησε να το βάλω στη βαλίτσα ώστε να αποχωρήσει για το ραντεβού. Δυστυχώς, για έκπληξη δική μου είδα δεσμίδες χρημάτων. Εβαλα το non paper επάνω, έκλεισα τη βαλίτσα και συνέχισα τη δουλειά μου[…] Τοποθέτησα η ίδια τη βαλίτσα στο αυτοκίνητό του. Σε περίπου μία ώρα χτύπησε το κινητό μου και μου ζήτησε ο Φρουζής να ενημερώσω τη γραμματέα Σαμαρά ότι φτάνει με το αυτοκίνητό του για να του επιτρέψουν να μπει. Κατά την επιστροφή του στο γραφείο ρώτησα πώς πήγαν τα πράγματα. Εκείνος κάθισε στο συνεδριακό τραπέζι και άνοιξε την τσάντα. Προς έκπληξή μου είδα την τσάντα άδεια. Έβγαλε ένα χαρτί με σφραγίδα από το πρωθυπουργικό γραφείο που έλεγε να γίνει συνάντηση με τον Σταϊκούρα», είπε η κατηγορούμενη. Επίσης, έκανε λόγο για «επανειλημμένα ραντεβού διά ζώσης και με μηνύματα με τον Προβόπουλο, τον Λαζαρίδη και πολλούς ακόμα».

Θα μπορούσε, βέβαια, κανείς να απαντήσει ότι εφόσον δεν είδε με τα μάτια της την δωροδοκία τότε η απόδειξη είναι αδύνατη. Όπως θα μπορούσαμε κι εμείς να του απαντήσουμε τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια. Ωστόσο, σε περιπτώσεις άλλων πολιτικών η μαρτυρία ήταν ακόμη πιο σαφής. Ισχυρίστηκε ότι είδε με τα μάτια της τον Άδωνι Γεωργιάδη να «τα παίρνει» από την Novartis.

«Υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας σε τρεις συναντήσεις με τον Αδωνι Γεωργιάδη. Μια φορά ο Φρουζής είπε θα περάσω να αφήσω τον φάκελο. Πήγαμε στο υπουργείο. Ήμουν στη συνάντηση και είδα τον φάκελο που δόθηκε μπροστά μου. Και δεύτερη φορά δόθηκε παρουσία μου φάκελος στο υπουργείο Υγείας. Την τρίτη φορά ο Φρουζης μπήκε μόνος του μέσα και έδωσε τον φάκελο. Ήταν 70, 50, 20 οι δεσμίδες των χρημάτων που έμπαιναν στον φάκελο όταν φεύγαμε από τη Νοβάρτις. Ήταν μεταφορά χρημάτων ξεκάθαρα… ήταν η λεγόμενη win-win σχέση. Η ίδια σχέση υπήρχε με την εταιρεία και με τον Γιάννη Στουρνάρα. […] Πολιτικές αποφάσεις επί υπουργίας Γεωργιάδη και Λοβέρδου έρχονταν σε draft και γίνονταν διορθώσεις και παρεμβάσεις για να γίνουν όλα προς το συμφέρον της εταιρείας. Πριν πάνε οι αποφάσεις στον Τυπογραφείο ερχόταν οι αποφάσεις σε εμάς για έλεγχο».

Η αφήγηση της ντροπής δεν σταμάτησε εκεί. Η εν λόγω είπε ότι η Novartis είχε σχέσεις και με τον πρώην υπουργό Μάριο Σαλμά, οι οποίες χάλασαν στη συνέχεια.

«Ο Φρουζής ήταν αρχικά αρκετά δυσαρεστημένος με τον Σαλμά. Ελεγε ότι “εμείς είμαστε όπως πρέπει μαζί του κι αυτός δεν είναι”. Δεν ξέρω τι έγινε μεταξύ τους αλλά από ένα σημείο και μετά ο Σαλμάς πήγε πιο κοντά στην Pharmasept. Ξέρω ότι κανόνισε συνάντηση με Στουρνάρα και ζήτησε την αποπομπή Σαλμά και γύρισε πίσω και ήξερε ότι επόμενος υπουργός υγείας θα ήταν ο Αδωνις Γεωργιάδης».

Για τον Δημήτρη Αβραμόπουλο σχετικά με τα εμβόλια του H1N1 η Μαραγγέλη, υποστήριξε ότι ο Φρουζής της είπε ότι έδωσε 200.000 ευρώ για να ευχαριστήσει τον Δημήτρη Αβραμόπουλο για την παραγγελία εμβολίων κατά του Η1Ν1.


Ωραία πράγματα, έτσι; Παστρικά. Αυτό είναι το κόμμα των «νοικοκυραίων», του ψευτοπατριωτισμού, του ορθολογικού αντιφασισμού και του ευσυνείδητου αντικομμουνισμού. Ξέρουμε, θα μας απαντήσουν τα τρολς ότι αποδείχτηκε στο δικαστήριο πώς αυτά ήταν ψέματα και άλλα συναφή. Δεν θα μας απαντήσουν, όμως, αν βρέθηκε η προέλευση των «αδιευκρίνιστων χρηματικών ποσών» στους τραπεζικούς λογαριασμούς του Αδώνιδος.

Ό,τι και να μας πουν, πάντως, το συμπέρασμα είναι σαφές. Είναι μια ακόμη εθνική ντροπή το ότι ηττηθήκαμε ως έθνος και ως κοινωνία από αυτούς τους πολιτικούς καρνάβαλους. Από τα λιγούρια και τους πειναλέους. Είναι μια ακόμη εθνική ντροπή το ότι η ελληνική κοινωνία δεν κατάφερε να πραγματώσει τις κατάλληλες ζυμώσεις ώστε να απαντήσει στην μαφία των μνημονίων και να στείλει τα κλεφτρόνια της Νέας Δημοκρατίας και του Κώστα Σημίτη στον αγύριστο. Είναι μια ακόμη εθνική ντροπή ότι επιτρέπουμε σε αυτούς τους νταβατζήδες να καταστρέφουν τις ζωές μας, να επιλέγουν και να εγκρίνουν, με τα δίκτυά τους, ακόμη και το ποιος θα βρει δουλειά στα πιο εξευτελιστικά μεροκάματα. Είναι, ασφαλώς, ντροπή και για τον εθνικιστικό χώρο το ότι δεν έχουν πεταχτεί ακόμη με τις κλωτσιές τα γκαρσόνια και οι εστιάτορες της Δεξιάς από το πολιτικό μας σπίτι.

Τουλάχιστον, όσον αφορά αυτό το τελευταίο, υπάρχει η λέσχη μας και η μέχρι τώρα εργασία της. Ο στόχος αυτός δεν φαντάζει πλέον μακρινός. Έσσεται ήμαρ.

Σχόλια:


Ανώνυμος/η
Λυπηθείτε τα εστιατόρια επιτέλους. Ευρωπαϊκά και εγχώρια. Άνεργα θέλετε να τα αφήσετε;
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Το περιοδικό Planet Metal λέει τπτ ή είναι μια εμπορική έκδοση της σειράς;
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Δεν το έχουμε διαβάσει. Μάλλον το δεύτερο αλλά δεν μπορούμε να παίρνουμε και όρκο εφόσον δεν το έχουμε διαβάσει.
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025
Ρομαντικός Ιπποτοξότης
Πλησίαζαν τα μεσάνυχτα... μια χαρά ανάβλυζε στην πόλη, μια χαρά σαν περιτύλιγμα δώρου, φανταχτερή μα άδεια. Κόσμος στους δρόμους περίμενε να αλλάξει τον χρόνο, περίμενε να αλλάξει κάτι αφού τίποτε άλλο δεν άλλαζε. Μεθυσμένοι αγκάλιαζαν ο ένας τον άλλον, κάποιες κλεφτές ματιές υπονοούσαν ένα κάποιο πόθο, άλλες ματιές ένα μεγάλο κενό ντυμένο χαρά.
Εκείνος καθισμένος αγκαλιά με ένα μπουκάλι Τζόνυ δεν βγήκε έξω. Αγνόησε όλες τις προσκλήσεις, προτίμησε την μοναξιά της σκέψης του. Στο πικάπ έπαιζε εναλλάξ Τερλέγκα και Megadeth.Δεν ήταν χαμένος σε σκέψεις γιατί οι σκέψεις του ήταν συγκεκριμένες σαν κρύο σίδερο ακουμπισμένο στην πλάτη. Δεν σε σκοτώνει μα δεν το αντέχεις.
Ήξερε ότι και εκείνη ήταν κάπου έξω. Όμορφη, χαρούμενη ή έστω προσποιούμενη. Άντρες θα την αγκάλιαζαν και ίσως κάποια άλλα χέρια την άγγιζαν. Δεν ήταν ζήλια όμως αυτό που αυτός αισθανόταν. Ήταν κάτι πιο βαθύ, λιγότερο εγωιστικό. Μια θλίψη βαριά σαν την κούραση της αμαρτίας.
Έβαλε ακόμη ένα Τζόνι. Στο σκοτεινό δωμάτιο ξεχύθηκαν οι στίχοι και το μέλος:
"Σβήσανε τα φώτα, τέλειωσε η γιορτή
φώναξα μη φεύγεις, ρώτησες γιατί
κοίταξα την ώρα, έδειχνε φωτιές
που να είσαι τώρα, λείπεις και με καις"
Σηκώνεται, χορεύει, θεατής του μόνον ο Θεός. Κοιτάζει το μαχαίρι αλλά ξέρει ότι θα περάσει γενναία την ατέλειωτη νύχτα. Ξέρει ότι κάτι θα πεθάνει απόψε αλλά αυτός θα ζήσει τον πόνο του ως το τέλος.
"Μοναξιά στο κόσμο, μοναξιά κι εγώ
ποιος θα σ’ αγαπήσει, όσο σ’ αγαπώ "
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025

Ανώνυμος/η
Προάγγελος πολύ αρνητικών εξελίξεων για τα παγκόσμια πράγματα η προσφυγή της Γαλλίας στο ΔΝΤ (αν γίνει). Το west way of life που λαχταράν οι ευρωλιγούρηδες Λεμούριοι του χώρου καταρρέει... Μου θέλατε και "μεταφυσικές του επανεξοπλισμού", μπαστουνόβλαχα γκαρσόνια του εικοσάρικου.
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025

Ανώνυμος/η
"That is not dead which can eternal ride
And with strange aeons even Telis may die."

The Telonomicon
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
There,in the grey beginning of creation,the formless mass that was CHOROS reposed amid the slime and the vapors.Brainless,without organs or members,it sloughed from its oozy sides,in a slow,ceaseless wave,the amorphic forms that were the Archetypes of its Political Structure.Comedian it was,if there had been aught to apprehend the comedy,and tragic,if there had been any to feel the tragedy.About it,prone or tilted in the mire,there lay the forbidden secrets of the Red Sheepskin that were written with the inconceivable trickery of the pre-mundane agencies.

De Telis Mysteriis
Παρασκευή, 29 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Η ευστοχία της αναλύσεως του άρθρου αρκεί ώστε να παρακαμφθεί κάθε επιφύλαξη ως προς την ιστορική δικαίωση των ελαχίστων σκεπτόμενων αντιδημοκρατών. Η Γραικιά διαθέτει τους παρακμιακούς κυβερνώντες που της αξίζουν, βουλιάζοντας αβοήθητη στο βόθρο της μεταπολιτεύσεως. Για μια φορά ακόμα, φασίστες νενικήκαμεν.
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Δεν φαντάζομαι να έκανες και τίποτα άλλο με τον καθολικό παπά στους λόφους του Ντουμπρόβνικ πέρα από τα συνηθισμένα...;
Παρασκευή, 29 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η

I am an archer
Always hit the mark
Paid antiromantic assassin
Working after dark
Looking through the night
Using Kassai bows
Mamouto target's on you
Aimed at your head
Ten thousand up front, ten thousand when I'm through
And I know just what to do
And you know I'll do it too
Then I'm coming back for you
Back for you
I do the "getting rid of", don't tell me why
Don't need to hear the truth, don't need the lies
Now ambassador pay me quickly, now we're through
It brings me great pleasure to say my next job is you
Don't you know that killing Romantics is my business
And business is good?
Killing Romantics is my business
And business is good!

FLEFALO you'd better believe it (ha-ha-ha-ha)
Πέμπτη, 28 Αυγούστου, 2025

Ανώνυμος/η
— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι ο Τέλης να φθάσει σήμερα.

— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Γιατί ο Τέλης θα φθάσει σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Ο Τέλης σαν έλθει θα νομοθετήσει.

—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

Γιατί ο Τέλης θα φθάσει σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να τον δεχθεί
με το τεκνό του. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.

— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες•
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια•
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

Γιατί ο Τέλης θα φθάσει σήμερα•
και τέτοια πράγματα θαμπώνουνε τον Τέλη.

—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί ο Τέλης θα φθάσει σήμερα•
κι αυτός βαριέται ευφράδειες και δημηγορίες.

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ’ ο Τέλης πια δεν ήλθε.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως ο Τέλης μας πια δεν υπάρχει.

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς τον Τέλη.
Ο καρνάβαλος αυτός ήτο μια κάποια λύσις.
Παρασκευή, 29 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Άσπρο χρήμα, μαύρο χρήμα, χρήμα πλαστικό,
σε σακούλες κουβαλάνε σαν σκουπιδαριό,
ανειδίκευτοι πολίτες, καλοθελητές,
και γνωστοί αεριτζήδες, Ευρωπαϊστές.

Πως σπαταλείται και υπεξαιρείται το δημόσιο χρήμα
κι εγώ δεν έχω νοίκι να δώσω κι ετούτο το μήνα,
κι ετούτο το μήνα, άιντε.

Εμπορεύματα, πελάτες και προμηθευτές,
δάνεια επ' ενεχύρω, κέρδη και ζημιές,
αγορά της εργασίας και της εργατιάς
όσο όσο στο παζάρι να την ξεπουλάς.

Πως σπαταλείται και υπεξαιρείται το δημόσιο χρήμα
κι εγώ δεν έχω νοίκι να δώσω κι ετούτο το μήνα,
κι ετούτο το μήνα, άιντε.

Νέα εποχή των Γιάπις, των χρηματιστών,
δεκαετία του '90 δίνεις το παρόν,
με ελλείμματα και μίζες προς πολιτικούς
που όλο μας χαμογελάνε μέσα απ' τους σταθμούς.

Πως σπαταλείται και υπεξαιρείται το δημόσιο χρήμα
κι εγώ δεν έχω νοίκι να δώσω κι ετούτο το μήνα,
κι ετούτο το μήνα, άιντε.

https://www.youtube.com/watch?v=dhUDAqp4lYU

Προφητικό από το 1992. Με μπαμπά Μητσοτάκη και τότε.
Παρασκευή, 29 Αυγούστου, 2025

Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Σωστός!!

Θερινοί σχολιασμοί


Υποτακτικοί του Νετανιάχου

Η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα πυλώνας του εγχώριου εξουσιαστικού φιλελευθερισμού, αποτελεί -όπως και το σύνολο της ευρωπαϊκής Δεξιάς- εργαλείο του διεθνούς εβραϊκού κεφαλαίου. Η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη, όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι δηλωμένο, με κάθε επισημότητα, όχημα μεταφοράς της ίδιας της τυπικής εξουσίας του ελληνικού κράτους σε εκείνο του Ισραήλ. Με απλά λόγια ο Μητσοτάκης ολοκληρώνει την ουσιαστική παράδοση του κράτους της Ελλάδας σε άλλο κράτος. Δεν είμαστε πλέον καν χρήσιμοι ηλίθιοι και εργαλεία των μοχλών της πολιτικής του Ισραήλ στην περιοχή, όπως πρότινος. Είμαστε και με την βούλα υπό εβραϊκή διοίκηση.

Η παράδοση του ελληνισμού στα εβραϊκά χέρια ήταν διαχρονική αποστολή της βρωμερής, ανθελληνικής Δεξιάς (και όχι μόνο). Τώρα που ο Μητσοτάκης δεν έχει άλλον σοβαρό σύμμαχο στην διεθνή σκηνή πέρα από τον Νετανιάχου, δρώντας ως χρεωκοπημένος τσέλιγκας ξεπουλά το ελληνικό κράτος, σαν να ήταν βοσκοτόπι του, στον Νετανιάχου και την συμμορία του. Η Ελλάς παύει να υφίσταται ακόμη και τυπικά. Η Κύπρος έχει μετατραπεί σε γεωπολιτικό χωράφι του Ισραήλ και το ελληνικό κράτος σε αποθήκη εντός της οποίας το Ισραήλ διευθετεί τις δουλειές του, χρησιμοποιώντας έναν πρωθυπουργό μαριονέτα.


Οι δεξιοί προδότες βαφτίζουν το ξεπούλημα της χώρας συμφέρουσα συμμαχία με το Ισραήλ, Δεν μας εξηγούν, βέβαια, τι έχει κερδίσει και τι έχει χάσει η Ελλάδα από αυτή την «συμμαχία». Δεν τους συμφέρει κάτι τέτοιο. Δεν τους συμφέρει να παραδεχτούν ότι είμαστε μόνοι με τον Νετανιάχου στην ευρύτερη περιοχή μας. Α, υπάρχουν και οι Ευρωπαίοι….κάπου πολύ μακριά, για να μας στερούν την οικονομική μας ελευθερία και για να διαλύουν την παραγωγική μας βάση. Αυτοί είναι οι «σύμμαχοι» του Μητσοτάκη.

Μια πρόσφατη πρακτική αποτύπωση των παραπάνω ήταν το ξεπούλημα της ΕΛΒΟ σε ιδιωτική ισραηλιτική εταιρία. Αν κάποιοι απορούσατε εδώ και χρόνια γιατί το ελληνικό κράτος αφήνει τις στρατιωτικές κρατικές βιομηχανίες να καταρρεύσουν, τώρα έχετε την απάντηση. Η ΕΛΒΟ, μια κρατική επιχείρηση που παράγει στρατιωτικά οχήματα και κρατικά λεωφορεία, αφέθηκε να διαλυθεί για να την πάρουν, πριν λίγες μέρες, Ισραηλινοί επιχειρηματίες. Η Ελλάδα γίνεται στρατιωτικός βραχίονας του Ισραήλ.

Εμείς δεν θα ρωτήσουμε τους δεξιούς αν το Ισραήλ του Νετανιάχου είναι διεθνώς απομονωμένο, με μια κυβέρνηση-μαφία που σφάζει αδιακρίτως λαούς στην Μέση Ανατολή και άλλα συναφή. Αυτά τους τα ρωτούν οι αριστεροί. Εμείς οι εθνικιστές θα ρωτήσουμε τους δεξιούς αν η Ελλάδα έχει ως στόχο να γίνει περιφερειακή υπολογίσιμη δύναμη και αν το Ισραήλ είναι, εκ των πραγμάτων, φυσικός της αντίπαλος σε αυτή την προοπτική.

Ξέρουμε, θα μας απαντήσουν με τις γνωστές κλάψες περί της τουρκικής απειλής. Όμως, στην πράξη, οι προδοτικές πολιτικές της Δεξιάς όχι μόνο δεν προστατεύουν το ελληνικό κράτος από μια γειτονική απειλή αλλά το μετατρέπουν σε εργαλείο ενός εξίσου γειτονικού και ακόμη μεγαλύτερου αντιπάλου. Για να μην μας επιτεθούν οι Τούρκοι οι δεξιοί παρέδωσαν τα κλειδιά του ελληνικού κράτους στο Ισραήλ. Φαίνεται ότι ο πολύς φιλελευθερισμός δεν επιτρέπει στους μεταπολεμικούς εφιάλτες του έθνους να αποτινάξουν την πολιτική παράδοση των «πράξεων υποτέλειας».


Παραβολή

Ένα ενδιαφέρον κόμικ που κυκλοφορεί στα ελληνικά αυτή την περίοδο είναι η εικονογραφημένη νουβέλα Παραβολή του χάρτινου ήρωα Silver Surfer (εκδόσεις Μικρός Ήρως). Πρόκειται για μια κυκλοφορία «all star» δημιουργών που είχαν συνθέσει οι Moebius στο εικαστικό μέρος και Stan Lee στο σενάριο. Ο Silver Surfer είναι ένας αγαπημένος και σημαντικός εικονογραφημένος χαρακτήρας που κακώς έχει παραμεληθεί στην ελληνική κοινότητα των κόμικς.

Η Marvel κυκλοφόρησε την συγκεκριμένη εικονογραφημένη νουβέλα θέλοντας να παρουσιάσει κάτι πρωτότυπο για τα δεδομένα της εποχής. Στόχος ήταν να συνδεθεί μια περιπέτεια ενός πολυδιαβασμένου χάρτινου ήρωα με την φιλοσοφική πολιτική σκέψη. Η ιδέα γεννήθηκε αρχικά στους δυο δημιουργούς. Η απόφαση για την δημιουργία ενός φιλοσοφικού κόμικ έριχνε εκ των πραγμάτων το κέντρο βάρους στο σενάριο του Stan Lee. Το αποτέλεσμα ήταν ικανοποιητικό για τις προσδοκίες της εποχής αλλά και συζητήσιμο για τις απαιτήσεις όσων διαβάζουμε πολιτική φιλοσοφία.

Καταρχάς τα σχέδια και τα χρώματα του Moebius είναι υπέροχα. Κάνουν τον αναγνώστη να βυθίζεται στις σελίδες, απολαμβάνοντας τις γλυκές αντανακλάσεις φωτός στην ατσάλινη σάρκα του ήρωα, τις βυσσινί αποχρώσεις που δένουν υπέροχα με το υπο-γαλάζιο ασημένιο, τους χαρακτήρες με τα εξωτερικά γνωρίσματα που χαράσσονται βαθιά στην μνήμη. Σε αυτό το πεδίο η Παραβολή παίρνει άριστα. Στο σενάριο ο πολύς Stan Lee έβαλε τα δυνατά του. Με αποτέλεσμα να γράψει κάτι βαθύ, ευσύνοπτα φιλοσοφημένο, ικανό να γεννήσει σκέψεις. Ικανό, ωστόσο, και να αποκαλύψει τα γνωσιακά όριά του στο πεδίο της πολιτικής φιλοσοφίας. 

Η κεντρική ιδέα του σεναρίου έχει ως εξής. Ο Γκαλάκτικους, το γιγαντιαίο ανθρωπόμορφο υπερφυσικό ον που πρωταγωνιστεί, κατεβαίνει στην γη με το διαστημόπλοιό του. Επιδεικνύοντας την δύναμή του στο αποσβολωμένο κοινό των ανθρώπων αυτοπαρουσιάζεται ως θεός και με την βοήθεια Αμερικανών τηλε-ευαγγελιστών γίνεται αποδεκτός ως τέτοιος από την συντριπτική πλειοψηφία της ανθρωπότητας Στην αρχή η παρουσία του Γκαλάκτικους στην γη οδηγεί τους ανθρώπους στην πλήρη απόρριψη του υπαρκτού status. Οι πόλεμοι σταματούν παγκοσμίως, οι διεθνείς σχέσεις μένουν μετέωρες, οι θεσμοί παρακάμπτονται.


Ωστόσο, ο Γκαλάκτικους δίνει τελικά έναν νέο προσανατολισμό στην ανθρωπότητα που θυμίζει φιλοσοφικό σχήμα νιτσεϊκού αμοραλιστικού υλισμού. Διακηρύσσει ότι η δύναμη είναι το παν, η απόλαυση της στιγμής το ζητούμενο, η κατάκτηση της απόλυτης ελευθερίας ο σκοπός και η διάλυση όλων των παλιών ηθικών, κανονιστικών και νομικών συστημάτων η προϋπόθεση. Η απόλυτη πίστη στην δύναμη και στην αχαλίνωτη απελευθέρωση οδηγεί τους ανθρώπους σε έναν χαοτικό αλληλοσπαραγμό. Όλοι στρέφονται εναντίον όλων και ένα φονικό χάος απλώνεται στις πόλεις. Ο Γκαλάκτικους παρακολουθεί απαθής. Χωρίς κακία αλλά και χωρίς συναισθηματικό φραγμό, βλέπει τους ανθρώπους να σκοτώνει ο ένας τον άλλο και ικανοποιείται γιατί προκειμένου να συμβεί αυτό έχουν κατακτήσει την ελευθερία, έχουν λατρέψει την δύναμη και έχουν καταπατήσει την ηθική.  

Τότε αναλαμβάνει δράση ο Silver Serfer. Είναι κι αυτός ένα εξωκοσμικό πλάσμα που ζει στην γη, παραγκωνισμένος και στο περιθώριο ως άστεγος. Ο Γκαλάκτικους είναι πρώην άρχοντας του Ασημένιου Σέρφερ και πολύ ισχυρότερος. Ωστόσο ο Ασημένιος Σέρφερ αποφασίζει να αγωνιστεί κατά του απλωνόμενου χάους στον πλανήτη. Στέκεται απέναντι στον πρώην άρχοντά του υπερασπιζόμενος ένα καντιανό φιλοσοφικό σχήμα. Για τον Ασημένιο Σέρφερ το ζητούμενο δεν είναι η δύναμη αλλά η ελευθερία που πηγάζει από την ηθική και τις ανθρωπιστικές αξίες. Ο Σέρφερ προκρίνει ένα ανθρώπινο πρότυπο καλλιεργημένων, σκεπτόμενων και ηθικά ακέραιων πολιτών.

Ακολουθεί η σύγκρουση των δυο εξώκοσμων πλασμάτων και λίγο πριν ο Γκαλάκτικους σκοτώσει τον Silver Serfer ένα μέρος της ανθρωπότητας αποφασίζει να υποστηρίξει το ασημένιο πλάσμα, στρεφόμενο κατά του Γκαλάκτικους. Ο Γκαλάκτικους, βλέποντας αυτή την αλλαγή, αποφασίζει να χαρίσει την ζωή στον Ασημένιο Σέρφερ και, αποδεχόμενος την ήττα του στην συναισθηματική και διανοητική μονομαχία του με τον Σέρφερ, αποχωρεί από την γη αντιλαμβανόμενος ότι οι άνθρωποι δεν τον ακολούθησαν ολοκληρωτικά στον προορισμό ζωής που τους πρότεινε. 

Ο Silver Serfer γίνεται δεκτός ως σωτήρας της ανθρωπότητας. Όμως και πάλι απογοητεύεται, καθώς οι άνθρωποι τον βλέπουν σαν ένα νέο θεό στην θέση του Γκαλάκτικους, σαν ένα καινούργιο απόλυτο πρότυπο δύναμης που οφείλει να οδηγήσει την ανθρωπότητα στον ιστορικό της προορισμό. Σε καμία περίπτωση δεν επικρατεί η σκέψη, η ηθική καλλιέργεια, η ευγένεια και η ατομική αυτενέργεια που οραματίστηκε ο Ασημένιος Σέρφερ. Με αποτέλεσμα ο τελευταίος να αποχωρήσει από την γη.

Στην ουσία ο Lee περιγράφει μια μάχη ανάμεσα σε έναν χαρακτήρα με σκέψη που παραπέμπει στον εκλαϊκευμένο παραδοσιακό, καντιανο-ιδεαλιστικό, φιλελεύθερο Διαφωτισμό (που εκπροσωπεί ο Ασημένιος Σέρφερ) και σε έναν άλλο που παραπέμπει στον νιτσεϊκό μεταμοντερνισμό (που εκπροσωπεί ο Γκαλάκτικους). Πέρα από το γεγονός ότι βρίσκουμε αντιφάσεις στα επιχειρήματα του Silver Serfer, εκείνο που ο Lee αποσιώπησε ή παράβλεψε ήταν ότι και τα δυο σχήματα αποτελούν εκδοχές του φιλελεύθερου ατομικισμού. Στην ουσία η μάχη έγινε ανάμεσα σε δυο παιδιά της φιλελεύθερης νεωτερικότητας. Και αν το ψάξουμε λίγο περισσότερο ίσως διαπιστώσουμε ότι το δεύτερο αποτελεί μια προέκταση ή παρεκτροπή του πρώτου. Και τα δύο φιλοσοφικά σχήματα είναι εντός του ίδιου πλαισίου.

Δεν είναι, βέβαια, απαραίτητα αρνητικό αυτό. Ο Lee είδε την πολιτική αντιπαράθεση φιλοσοφικών επιχειρημάτων με εντελώς εβραιοαμερικανικό τρόπο. Στην παγκοσμιοποιημένη μας εποχή αυτή είναι μια αντιπαράθεση με δυνάμει παγκόσμια εμβέλεια. Όμως, δεν είναι η μεγάλη αντιπαράθεση της ιστορίας των ιδεών. Δεν είναι η σύγκρουση αληθινά αντίθετων φιλοσοφικών κόσμων.

Αν θες να δείξεις μια τέτοια τιτανομαχία πρέπει να αντιπαραθέσεις συνολικά τον ατομικισμό κόντρα στην παράδοση, στην κοινότητα ή στα παραδοσιακά τελετουργικά. Εναλλακτικά, για μια περισσότερο εκμοντερνισμένη σύγκρουση φιλοσοφικών σχημάτων, θα προτιμούσαμε την εικονογραφημένη περιγραφή μιας αντιπαράθεσης ανάμεσα στο καντιανό, ορθολογικό, ηθικό ατομικό υποκείμενο με το πολυσχιδές πρόσωπο της αντιδιαφωτιστικής ρομαντικής θεωρίας. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι περισσότερο από μια δική μας επιθυμία Ας ελπίσουμε ότι θα την δούμε να γίνεται πράξη από τους δημιουργούς του μέλλοντος…αν και η τροπή των πραγμάτων δείχνει ότι κάτι τέτοιο είναι μάλλον απίθανο να συμβεί.  


Αθλήτρια της εθνικής ομάδας βόλεϊ του Βιετνάμ αποσύρθηκε λόγω φημών για το φύλο της


Από την στιγμή που είδαμε την αθλήτρια στην φωτογραφία σπάμε το κεφάλι μας σε ποιον μοιάζει. Κάποιον μας θυμίζει. Βρε σε ποιον μοιάζει…;; Σε ποιον μοιάζει...;


Σχόλια:

Ανώνυμος/η
Ένας δεδηλωμένος Αριστοκράτης, ένας μύστης του Πλατωνικού ιδεαλισμού, ένας πρωταθλητής της έφιππης τοξοβολίας, ουδέποτε θα έπαιζε πετοσφαίριση υπό τη σκέπη μογγολικών εθνικών ομάδων.
Δευτέρα, 25 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Ο εθνικισμός παιδιά είναι ήδη νεκρός ως ιδεολόγημα. Αδίκως μιλάτε περί αυτού. Ο εθνικισμός ως πράξη προϋποθέτει την ύπαρξη ενός έθνους, όχι απλώς ενός κράτους. Στην Ελλάδα έχουμε κράτος, δυστυχώς όχι έθνος στην πλήρη έννοια της λέξης. Το 99% όσων αυτοαποκαλούνται "εθνικιστές" στην πράξη είναι φυλετιστές! Δηλαδή ενδιαφέρονται περισσότερο για αποκλεισμούς παρά για το κοινό καλό των Ελλήνων.

Τέτοιες ιδέες σπάνια καταλήγουν κάπου παραγωγικά. Συνήθως εκμηδενίζουν τη λογική κρίση και παραμορφώνουν αξίες. Αξίες που η αρχαία Ελλάδα έχει μοιράσει απλόχερα στον πλανήτη. Δεν κατακρίνω ανθρώπους, αλλά λεγόμενα και πράξεις. Αν αγαπάς την Ελλάδα ως έθνος και ως ιστορική δομή, το να είσαι πατριώτης είναι παραπάνω από αρκετό. Αν γίνουμε ξανά έθνος η συζήτηση θα είναι διαφορετική.
Τρίτη, 26 Αυγούστου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
α) Όσο υπάρχει νεωτερικότητα, (ακόμη και μεταμοντέρνα) θα υπάρχουν και ιδεολογίες.

β) Ο σωστός όρος για την ιδεολογία είναι αντιδιαφωτιστικός πολιτικός Ρομαντισμός (με τον οργανικό εθνικισμό, την έμφαση στους χαρισματικούς ανθρώπους, την παραδοσιοκρατία, τον εθνικιστικό σοσιαλισμό, τον κοινοτισμό κλπ ως θεμελιώδεις αρχές της)

γ) Είναι κωμική η πίστη των δωδεκαθεϊστών ότι το έθνος και η ελληνικότητα αποτελούν κάτι που πρέπει να κατακτηθεί λες και είναι τίτλος μορφωτικών σπουδών. Το έθνος υφίσταται πριν από το άτομο. Το άτομο είναι κύτταρο, οργανικό μέλος του έθνους.

δ) Μην νομίζεις ότι όλοι οι φυλετιστές είναι "γκαρσόνια". Φαίνονται πολλοί γιατί τους κινητοποιούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί στο διαδίκτυο με ιστολόγια, εκπομπές κλπ. Οι περισσότεροι φυλετιστές είναι παιδιά σαν εμάς. Δίνουν έμφαση στην καταγωγή ως εθνικό γνώρισμα αλλά δεν παίρνουν στα σοβαρά θεωρίες περί σύνδεσης του "δέρματος με την πολιτική", περί "αλβανικότητας", "λευκού διεθνισμού" κλπ
Τρίτη, 26 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Ενώ η "τρίτη θέση" ειναι ολοζώντανο πρόταγμα των καιρών μας να υποθέσω, ετσι σερβιτορε;...
Τρίτη, 26 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Η βαρβαρότητα του διαφωτισμού - Βιβλιοπαρουσίαση

https://www.youtube.com/watch?v=TJDpJKkwq3Y
Τρίτη, 26 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Αντιδιαφωτισμός από τα αριστερά; Ενδιαφέρον!
Τετάρτη, 27 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Πράγματι ενδιαφέρουσα πραγμάτευση της σχέσης Ιδιοκτησίας-Ελευθερίας στο πλαίσιο της νεωτερικότητας.

Το έχει πραγματευθεί ο Χέγκελ μιλώντας για το αγγλικό Reform Bill, όπου αντιπαραβάλλει την αγγλική ελευθερία (των φεουδαρχών από τον Βασιλιά, μέσα από τις αναίμακτες νίκες των Βαρώνων έναντι σε αδύναμους βασιλείς δυο φορές στην αγγλική ιστορία - το 1216 και το 1688 - με την "ιακωβινική" και την "πρωσική" ελευθερία.

Αυτή η αντιπαραβολή του Λωκ από τη μια, με τον Ρουσσώ και τον Χέγκελ από την άλλη, έχει γίνει αντικείμενο πραγμάτευσης σε σοβαρό κομμάτι της αριστερής σκέψης και μας έχει δώσει μελέτες όπως οι τρεις μνημειώδεις του Λοσούρντο ("Hegel und das deutsche Erbe", 1993, "Hegel and the Freedom of Moderns", 2004, και κυρίως το "Liberalism: A Counter-History", 2011, όπου αποδεικνύεται το αγεφύρωτο κενό μεταξύ αγγλοσαξονικού φιλελευθερισμού και συμμετοχικής μαζικής δημοκρατίας), και το "Zur Romantik" του Peter Hacks, με τη γνωστή ρήση "στην Αγγλία υπήρξε μόνο ελευθερία, ποτέ ισότητα και ποτέ αδελφοσύνη - και μάλιστα η ελευθερία στην Αγγλία υπάρχει με τέτοιο τρόπο ώστε ακριβώς να μην υπάρχουν η ισότητα και η αδελφοσύνη".

Από όλα αυτά πρέπει να βγει το συμπέρασμα ότι ο Διαφωτισμός στον πολιτικό του πυρήνα ήταν, ας πούμε, "κεντρώος", γιρονδινικός, αλλά υπήρχε πάντα εντός του μια ριζοσπαστική κριτική από τα αριστερά, που εστίαζε σε θέματα ηθικής και οικονομικής ισότητας (ο Γκόντγουιν, ο Κοντορσέ, ο Μπαμπέφ και οι Ιακωβίνοι) αλλά και μια κριτική που μοιάζει Συντηρητική - ότι ο διαφωτισμός και η πρακτική εφαρμογή των ιδεών του μετά την επανάσταση έφερε διάλυση κοινωνικών σχέσεων και ατομοποίηση - κριτικές όπως των Χέγκελ, Σισμοντί, Μπαλζάκ, Ντίκενς) που στο ζήτημα της ηθικής αδικίας της φιλελεύθερης κοινωνίας έβρισκε κοινό τόπο με την αριστερή κριτική. Ο Ουτοπικός Σοσιαλισμός πρέπει να ειδωθεί ως ένα κίνημα που πήρε στοιχεία και από τις δύο αυτές κριτικές, κρατώντας τα ιστορικώς αναγκαία κεκτημένα του Διαφωτισμού (αντίθεση στη μοναρχική τυραννία και την εκκλησιαστική μισαλλοδοξία) και προσπαθώντας να τα επεκτείνει προς μια κατεύθυνση όπου η ισότητα και η αδελφοσύνη θα έβρισκαν την πρακτική τους εφαρμογή.

Κοντολογίς, αυτή η κριτική στον Διαφωτισμό-φιλελευθερισμό συμπυκνώνεται σε δύο ρητά: 1) "Το βασίλειο του Λόγου δεν ήταν τίποτα παρά το εξιδανικευμένο βασίλειο της μπουρζουαζίας" (Ένγκελς), και 2) "Φυσικά και είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον νόμο. Απαγορεύεται το ίδιο, τόσο στους πλούσιους όσο και στους φτωχούς, να κοιμούνται κάτω από τις γέφυρες, να ζητιανεύουν και να κλέβουν ψωμί." (Ανατόλ Φρανς)

Κι όπως με το ρητό του Ένγκελς θα συμφωνούσε ο Καρλάιλ, έτσι και το ρητό του Ανατόλ Φρανς (ή κάποιο ανάλογο του Ράσκιν) θα μπορούσε να το είχε πει ο Λένιν.
Τετάρτη, 27 Αυγούστου, 2025
Ανώνυμος/η
Αυτή η ψυχροπολεμικής υφής, κοκκινοπροβίτικη μπουρδολογία περί "νέας Γιάλτας" στον χώρο από που προκύπτει ρε παιδιά;

Είναι πουθενά γραμμένο ότι η κάθε μπαρούφα που ξεστομίζει ο Αντινόλφι θα γίνεται κάθε φορά επίσημο "δόγμα" της γεωπολιτικής άποψης και της τοποθέτησης στην εξωτερική πολιτική του χώρου;

Ή μήπως ο Πούτιν είναι... Στάλιν, ο Τραμπ Ρούσβελτ και η Ούρσουλα είναι ο Τσώρτσιλ;
Τετάρτη, 27 Αυγούστου, 2025

Ανώνυμος/η
Μια χαρά τα λέει ο αντινολφι απλά εσύ είσαι εμμονικός
Τετάρτη, 27 Αυγούστου, 2025