Πριν λίγες ημέρες, στη νότια Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Λύκειο του Γαζίου στο Ηράκλειο, ένας μαθητής τιμωρήθηκε από τη διεύθυνση του σχολείου του με αποβολή, επειδή ύψωσε την ελληνική σημαία σε έναν στύλο!
Ο μαθητής προέβη σε αυτή την πράξη γιατί εδώ και τέσσερα χρόνια δεν υπήρχε ελληνική σημαία στον ιστό της αυλής, μολονότι το δεκαπενταμελές συμβούλιο των εκπροσώπων της μαθητικής κοινότητας είχε προβάλει το συγκεκριμένο αίτημα σε συζητήσεις με τους καθηγητές. Έτσι, το πρωί της παραμονής της 28ης Οκτωβρίου, πριν την προσευχή, ο εικονιζόμενος μαθητής του δεκαπενταμελούς, ανέβηκε σε στύλο φωτισμού που βρίσκεται εντός του σχολικού χώρου κι έδεσε εκεί τη σημαία.
Η πράξη αυτού του παιδιού είχε έναν σαφή συμβολισμό. Στην σημερινή εποχή της παγκοσμιοποίησης, κατά την οποία οι δυνάμεις του εξουσιαστικού διεθνισμού έχουν εξαπολύσει μια εκτεταμένη επίθεση εναντίον των εθνικών ταυτοτήτων, πράξεις όπως αυτή του Κρητικού μαθητή αποτελούν συμβολικά σημεία αναφοράς μια αυθόρμητης αντίδρασης που αρθρώνεται στην λαϊκή βάση της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτός ακριβώς ο συμβολισμός ήταν που έκανε τους εκπροσώπους του συστήματος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης να τον τιμωρήσουν. Η επίσημη δικαιολογία ήταν ότι η διεύθυνση του σχολείου τιμώρησε τον μαθητή με αποβολή επειδή η πράξη του ήταν επικίνδυνη. Προφανώς οι καθηγητές θέλουν να πιστέψουμε ότι αναφέρθηκαν σε κίνδυνο της σωματικής του ακεραιότητας. Εμείς, όμως, αντιλαμβανόμαστε ότι ο πραγματικός κίνδυνος τον οποίο ένιωσαν ήταν μάλλον εκείνος της ενδεχόμενης ανατροπής του διεθνιστικού και φορμαλιστικού τρόπου αντίληψης και συμπεριφοράς που αναπαράγουν.
Για αυτό και συγχαίρουμε τόσο τον ίδιο όσο και τους υπόλοιπους μαθητές, που σε ένδειξη διαμαρτυρίας, όταν ξανάρχισαν τα μαθήματα, γέμισαν με ελληνικές σημαίες το σχολείο κι έψαλλαν πριν το μάθημα τον εθνικό μας ύμνο. Ευχόμαστε σε αυτά αλλά και στα υπόλοιπα ελληνόπουλα να συνεχίσουν να αντιδρούν στην αναπαραγωγή της συστημικής κουλτούρας και να αποκρούουν τον αφελληνισμό αλλά και την φορμαλιστική νοοτροπία των καθηγητών τους.
Αρκετά χρόνια πριν, όταν οι παλαιότερες γενιές των μαθητών δίναμε τις μάχες μας ενάντια στον κόσμο του αστικού καθωσπρεπισμού που αναπαρήγαγε το εκπαιδευτικό σύστημα, φωνάζαμε το σύνθημα «Θέλουμε Σχολεία Παραγωγικά και Όχι Θερμοκήπια που Βγάζουνε Φυτά». Σήμερα τα θερμοκήπια της δευτεροβάθμιας ελλαδικής εκπαίδευσης συνεχίζουν να λειτουργούν. Ωστόσο, δεν βγάζουν μόνο φυτά. Βγάζουν και φρούτα «εξωτικών» προελεύσεων.
Ελπίζουμε ότι κάποια στιγμή οι μαθητές θα αποτινάξουν τον αντεθνικό, αντιπνευματικό, τουριστικά επιδερμικό και αγοραία ανταγωνιστικό τρόπο ζωής στον οποίο τους εγκιβωτίζει το περιβάλλον που ζουν και θα βρουν τον δρόμο προς μια εφηβική εξέγερση. Τότε μόνο θα μπορέσουν να ξηλώσουν και τα «εκπαιδευτικά θερμοκήπια» με τους καθηγητές τους.
Κι εμείς, θα είμαστε εκεί για να τους στηρίζουμε.