του Southman
Από τη μέρα που οι κοινές αυλές των σπιτιών έπεσαν θύματα της αντιπαροχής και στη θέση τους υψώθηκαν οι αθηναϊκές πολυκατοικίες προκειμένου να ικανοποιήσουν την ακόρεστη πείνα του μεταπολεμικού ελλαδικού φιλελευθερισμού για αστυφιλία, άρχισε ένας σιωπηλός μερικές φορές, πολύ πραγματικός όμως, πόλεμος: η ετήσια μάχη για το πετρέλαιο στον καυστήρα της πολυκατοικίας.Η επική αυτή μάχη δεν διεξάγεται εναντίον του κρύου, αν και θα έπρεπε. Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να την παρομοιάσει με τον πόλεμο που διεξάγεται (ή θα διεξαχθεί, όταν ο George R.R. Martin αποφασίσει επιτέλους να ολοκληρώσει τα βιβλία του) μεταξύ των ανθρώπων και των Άλλων στο A Song of Ice and Fire, μια πολύ περιορισμένη εκδοχή του οποίου είδαμε στην άθλια τελευταία σεζόν του Game of Thrones. Η μάχη γίνεται μεταξύ των ενοίκων για τα κοινόχρηστα και το πετρέλαιο που περιλαμβάνεται σε αυτά, με πεδία μαχών τις συνελεύσεις της πολυκατοικίας.
Κι αν κάποτε, στην αρχή ακόμη του μεταπολεμικού αστυφιλικού κύματος, μέχρι και την δεκαετία του ’80, υπήρχε μια φροντίδα της οργάνωσης του συλλογικού μας βίου στα τσιμεντένια κλουβιά με κανονισμούς που τηρούνταν, με νόμους που υποχρέωναν, ακόμη και με θυρωρούς στις εισόδους των πολυκατοικιών για να εξασφαλιστεί η ασφάλεια των κατοίκων, η συνέχεια ακολούθησε την καταστροφική πορεία της νεοφιλελεύθερης απορρύθμισης. Με την αρχή αυτής της μεταβολής να αποτελεί ένα από τα λάθη προοδευτικής ιδεοληψίας του ΠΑΣΟΚ, από τα μισά της δεκαετία του ’80 και έπειτα οι κανονισμοί χαλάρωσαν, οι θυρωροί εξαφανίστηκαν, όλα αφέθηκαν στην καλή διάθεση για συνεννόηση και συνεργασία των κατοίκων. Λίγα χρόνια αργότερα η είσοδος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και στην Ε.Ε. συνοδεύτηκαν από την έκρηξη ενός παγκόσμια γενικευμένου ατομισμού στην δεκαετία του ’90, ο οποίος παρέσυρε στα μηδενιστικά τάρταρα του άκρατου ατομικιστικού υλισμού την ελληνική κοινωνία. Όμως, ακόμη και τότε (λίγα) λεφτά υπήρχαν. Η συμβίωση στις πολυκατοικίες συνέχιζε με την κεκτημένη ταχύτητα του παρελθόντος. Οι ονειρευόμενοι ότι ζούσαν το ιδεώδες της χλιδής νεοέλληνες εκείνης της εποχής κουκούλωναν, συνήθως, τα προβλήματα που υπέβοσκαν, με κινήσεις επιτηδευμένης οικονομικής μεγαλοψυχίας. Όλοι πλήρωναν και κάπως έτσι, μέσα στην εκσυγχρονιστικά φιλελεύθερη ανοιχτοχεριά, τα προβλήματα παρακάμπτονταν. Χωρίς, βέβαια, να λύνονται. Η παλαιότερη ελληνική αίσθηση της κοινότητας ψυχορραγούσε αλλά κανείς δεν έδειχνε να το προσέχει, μέσα στην παραζάλη των υλιστικών ονειρώξεων.
Ώσπου ήρθε η εποχή των μνημονίων. Μετά η λιτότητα, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, ο άθλιος Μητστοτάκης, ο κόβιντ, ο πόλεμος στην Ουκρανία, η αύξηση των τιμών στα καύσιμα. Κυρίως, όμως, ο ελεεινός Τσίπρας, που για να κάνει το χατίρι των καπιταλιστών της ενέργειας έδωσε την νομική δυνατότητα να φεύγει ατομικά ο κάθε κάτοικος πολυκατοικίας από την κεντρική θέρμανση (διαβάστε το άρθρο του Σταμάτη στο τελευταίο τεύχος της Φανταστικής Λογοτεχνίας για την οικολογική διάσταση του θέματος) και να βάζει μεμονωμένο μπουρί φυσικού αερίου στο μπαλκόνι του. Ο «σοσιαλιστής» και αριστερός Τσίπρας ισοπέδωσε την δεσμευτική αξία των αποφάσεων της συνέλευσης. Ο κοινοτισμός της ελληνικής συμβίωσης γινόταν σμπαράλια και το αναρχικό χάος του ατομικισμού τρύπωνε στον οργανισμό των πολυκατοικιών. Τότε άρχισαν τα μεγάλα προβλήματα. Η πόλη ήταν ανοχύρωτη στο ανεξέλεγκτο χάος της φύσει ανεύθυνης ατομοκεντρικότητας.
Πριν ο Τσίπρας και το διεθνιστικό κυβερνητικό του σκυλολόι απορρυθμίσει με νεοφιλελεύθερη αυθαιρεσία τον πυρήνα της αστικής κοινοτικής μας συμβίωσης, οι ένοικοι, σχεδόν τελετουργικά, κάθε χρόνο επιδίδονταν σε «εχθροπραξίες», διαφωνώντας για τον αριθμό των λίτρων πετρελαίου που έπρεπε να μπουν στον καυστήρα, τον προμηθευτή από τον οποίον έπρεπε να παραγγελθούν, πότε θα έρχονταν, πώς θα παραλαμβάνονταν και θα ελέγχονταν και ένα σωρό άλλα πράγματα. Οι διαφωνίες αυτές είχαν όλα τα χαρακτηριστικά μιας πραγματικής μάχης, σύμπηξη συμμαχιών πριν τη μάχη (συνεννόηση μεταξύ ενοίκων για κοινή στάση στη συνέλευση), παράταξη, επίθεση και άμυνα, προώθηση και υποχώρηση, διεκδίκηση νίκης και (πολύ σπάνια) αποδοχή ήττας, αλλά και συμβιβασμούς. Φυσικά υπήρχαν «χτυπήματα», αλληλοκατηγορίες για νεφελώδεις συμφωνίες που ίσως απέφεραν και κάτι «έξτρα» σε αυτόν που έκλεισε τη συμφωνία, φωνές και μερικές φορές ηχηρές αποχωρήσεις. Στο ρόλο του «στρατηγού» της μιας πλευράς, ο διαχειριστής ή ο εκπρόσωπος της διαχειριστικής εταιρίας, που προσπαθούσε να συγκεντρώσει γύρω του κάποιους από τους ενοίκους για να καταφέρει να ολοκληρώσει τη διαδικασία, με τις λιγότερες δυνατές «απώλειες». Κάθε μάχη συνεχιζόταν και μετέπειτα, με αψιμαχίες. Ένοικοι που απαιτούσαν να βρίσκονται και αυτοί κατά την παράδοση του πετρελαίου και προσπαθούσαν να συντονιστούν με τους προμηθευτές, πηγαδάκια στην είσοδο ή σε κάποιο κοινό χώρο του ορόφου, όπου η ένταση της φωνής ήταν τέτοια που να ακούγεται «στρατηγικά» σε όλη την πολυκατοικία, ένοικοι που έψαχναν αγωνιωδώς το καταστατικό της πολυκατοικίας ή τους ισχύοντες νόμους για να βρουν τρόπους να έχουν μικρότερη συμμετοχή, επιστρατεύοντας ακόμα και λογιστές κ.α.
Ο νόμος του Τσίπρα για την αυθαίρετη απελευθέρωση του εκάστοτε ξεχωριστού διαμερίσματος από την κεντρική θέρμανση σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα γνωρίσματα της μνημονιακής πραγματικότητας έκαναν αυτές τις εχθροπραξίες ακόμα πιο έντονες και «αιματηρές». Η συνεχώς αυξανόμενη τιμή του καυσίμου, που επηρεαζόμενη από τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των διεθνών και εγχώριων τοκογλύφων, με πρόσχημα σημαντικά ή ασήμαντα διεθνή γεγονότα (πραγματικά περιμένω κάποια στιγμή να ανέβει η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης γιατί αυξήθηκε η τιμή της τυρόπιτας στο κυλικείο των διυλιστηρίων ή κάτι τέτοιο, ας πούμε) έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη και προκάλεσε περαιτέρω τριβές. Αλλά και η όλο και αυξανόμενη «αποχώρηση» των «πολεμιστών» από τις μάχες, δηλαδή η απόφαση ενοίκων να αποχωρήσουν από την κεντρική θέρμανση και να ζητήσουν να κλείσουν τα καλοριφέρ τους ώστε να ζεσταίνονται με ηλεκτρικές σόμπες, air – condition, τζάκια, μαγκάλια ή fireball ξόρκια, ή η εγκατάσταση συστημάτων αερίου για ξεχωριστή θέρμανση ανά διαμέρισμα, άφησε λιγότερους ενοίκους να μοιραστούν τα έξοδα της κοινής θέρμανσης. Αυτές οι εξελίξεις έκαναν τις μάχες να μετατραπούν σε ομηρικές, σε σειρές μονομαχιών μεταξύ ηρώων που πολεμούν ενώ οι γύρω τους παρατηρούν και εν πολλοίς αδιαφορούν ή δεν εμπλέκονται σε αυτές.
Μια τρίτη, ξεχωριστή, συνθήκη είναι η όλο και αυξανόμενη αποελληνοποίηση της πολυκατοικίας, όταν πια στην πολυκατοικία κατοικούν όλο και περισσότεροι μη Έλληνες, μια απτή πραγματικότητα ειδικά πολλών πολυκατοικιών του κέντρου των Αθηνών. Αν και κάποιοι από τους μη Έλληνες μετανάστες που ζουν στις πολυκατοικίες είναι άτομα με οικογένειες, με δουλειές και με ζωές στην Ελλάδα, που ενδιαφέρονται με κάποιον τρόπο για την διαβίωση και την καθημερινότητα και τη δική τους και των άλλων ενοίκων και προσπαθούν να συνεννοηθούν, ένα μεγάλο, πολύ μεγάλο, ποσοστό αυτών είναι εντελώς αδιάφοροι, απασχολημένοι με δραστηριότητες στα όρια της νομιμότητας, ή απλά λαθροβιούν με ψεύτικα ονόματα, μη ενδιαφερόμενοι καθ’ οιονδήποτε τρόπο για λογαριασμούς, χρέη, υποχρεώσεις κ.α. που δεν έχουν σκοπό να πληρώσουν ποτέ και θα αποφύγουν οριστικά όταν εξαφανιστούν μια νύχτα. Βέβαια, θα ήταν παράλειψη να μην γίνει λόγος για πολυκατοικίες όπου δεν κατοικούν πια καθόλου Έλληνες, όπως στην Κυψέλη, τα Πατήσια και άλλες κεντρικές συνοικίες, οι οποίες είναι απλά προκεχωρημένα φυλάκια της παγκοσμιοποίησης.
Όλη αυτή η κατάσταση που περιγράψαμε είναι ενδεικτική της διάλυσης, της κονιορτοποίησης της κοινωνικής συνοχής της νεοελληνικής κοινωνίας. Μια δράση που θα έπρεπε να αποτελεί την κορυφαία κοινοτιστική διαδικασία, την συνεννόηση των ενοίκων για την αμυντική θωράκιση των ιερών και όσιων, δηλαδή των σπιτιών και των οικογενειών τους από τον κοινό εχθρό, το κρύο, μετατρέπεται σε μια επίδειξη ατομικισμού, αντικοινωνικής συμπεριφοράς και νεοελληνικής κουτοπονηριάς. Στην Ιστορία, κάθε φορά που οι κάτοικοι ενός τόπου αντί να συστρατευθούν εναντίον του κοινού εχθρού, έβλεπαν τα δικά τους συμφέροντα και τρόπους να αποφύγουν τη μάχη, ερχόταν η ήττα και η καταστροφή. Δυστυχώς, αν οι νεοέλληνες δεν μπορούν και δεν θέλουν να συνεννοηθούν για την περάτωση απλοϊκά διαδικαστικών θεμάτων της πολυκατοικίας, πώς να περιμένουμε ότι θα έχουν τη διάθεση και την ικανότητα να συνεννοηθούν σε πολύ σημαντικότερα εθνικά και κοινωνικά θέματα;
Η πολυκατοικία έχει χαρακτηριστεί πολλάκις ως «μικρογραφία» της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι έχει απεικονιστεί και σε ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου (π.χ. το αριστουργηματικό «Στουρνάρα 288» και το «Λαός και Κολωνάκι»), όταν οι πολυκατοικίες ήταν ακόμα ένα νέο φαινόμενο, έτσι έχει χαρακτηριστεί και από συγγραφείς και δημοσιογράφους στα χρονογραφήματά τους, έτσι την ξέρουμε και εμείς από την εμπειρία μας από παιδιά. Κάποτε, οι κοινωνικοί διαχωρισμοί, καίτοι πάντα υπαρκτοί, ξεπερνιόνταν για το κοινό καλό, την θέρμανση, δηλαδή επί της ουσίας την επιβίωση της κοινότητας που την κατοικούσε. Σήμερα, με την πλήρη διάλυση των κοινωνικών δεσμών, ακόμα και αυτή η κοινωνική πρακτική έχει απαξιωθεί. Ένα ακόμα σημείο των καιρών και ένα ακόμα καμπανάκι μιας εξαρθρωμένης κοινωνίας.
«Ο Χειμώνας Έρχεται» - “Winter is Coming”. Η περίφημη ατάκα του A Song of Ice and Fire που τονίζει την ανάγκη ενός αρραγούς μετώπου μπροστά σε έναν αναπόφευκτο εχθρό, είναι και ένα σάλπισμα πολέμου για την πολυκατοικία, για όλη την ελληνική κοινωνία, για ό,τι έχει μείνει τέλος πάντων από αυτή. Ίσως τελικά να υπάρχει ένας παραλληλισμός μεταξύ της μάχης του πετρελαίου και των πολέμων στην επική αυτή σειρά μυθιστορημάτων. Όπως ακριβώς και οι διάφορες έριδες των εγωκεντρικών ευγενών του Westeros τους κάνουν να ξοδεύουν τους πόρους τους σε μεταξύ τους συγκρούσεις ή να απομονώνονται και να αδιαφορούν για τον κοινό εξωτερικό εχθρό που επιζητεί την απόλυτη καταστροφή τους, έτσι και οι σύγχρονοι ένοικοι της πολυκατοικίας αρνούνται να θέσουν τον εγωισμό τους στην άκρη για να υπηρετήσουν, έστω και ελάχιστα, την μικρή κοινότητά τους. Και το πληρώνουν ήδη ακριβά.
Σχόλια:
Μηχανικός
Φίλε εθνικιστή...σα φιλελε γιαπης που λες κυκλοφορώ με Μερσεντές μεγάλου κυβισμού ενώσω εσύ έχεις διπλανό στο λεωφορείο...ο νεοέλληνας μπορεί να μην είναι υπέρ της κοινότητας αλλά ούτε η κοινότητα είναι υπέρ του νεοέλληνα. Η συζήτηση για τα αυτοκίνητα πάντως θα ήταν πολύ ενδιαφέρουσα και καθόλου συμφέρουσα για τους εθνικιστές...από την εποχή του Μαρινέττι που η κάθε χώρα έτρεχε στους αγώνες με τα εθνικά της χρώματα και η τεχνική πρόοδος ήταν καθαρά ένας αγώνας γοήτρου ανάμεσα στα έθνη, λόγω των σύγχρονων αναγκών της οικονομίας οι παγκόσμιες συνεργασίες έχουν επικρατήσει κατά κράτος στην βιομηχανία του χώρου.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Κι, όμως, μέχρι το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, σε επαρχίες αλλά και σε ελληνικές περιοχές που βρίσκονταν εκτός του ελληνικού κράτους, το σύστημα οργάνωσης του ελληνικού βίου ήταν ο κοινοτισμός. Βαθύτατα νεοελληνικός, με ρίζες στον μεσαίωνα και ακόμη πιο πίσω. Το άτομο, χωρίς το εθνικό του υπόβαθρο, είναι μια κουκίδα άμμου στον κήπο της ιστορίας.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Εγώ πάντως ανέκαθεν και λαμβάνοντας υπόψιν την κλίση που πάντα είχα στα τεχνικά ζητήματα ,όχι περηφάνια αλλά τεράστια θλίψη, απογοήτευση και αηδία νιώθω που έτυχε να κατάγομαι από μια χώρα που δεν παράγει πρακτικά τίποτα και εδώ και αιώνες ανήκει στους ουραγούς της προόδου. Την οποία από παντού (σχολείο, στρατός κλπ) με "αναγκάζουν" να αγαπήσω..Επίσης μου φαίνεται τουλάχιστον υποκριτικό να ακούμε πχ την ίδια μουσική πχ Manowar κλπ καθώς είναι ξενόφερτη...εσείς δε θα έπρεπε να ακούτε μόνο ζουρνά και παραδοσιακά όργανα, αν το πάμε έτσι? Αυτά οι εθνικιστές θα τα θεωρούσαν κάποτε για το "Αμέρικαν μπαρ" και ότι δεν αρμόζουν στην χώρα τους....
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Δεν είναι έτσι. Μέχρι πριν τριάντα χρόνια υπήρχε ελληνική βιομηχανία. Μικρή αλλά αξιόπιστη. Οικιακές συσκευές, τσιμέντα, μέχρι και μικρά αυτοκίνητα φτιάχνονταν εδώ. Όταν, όμως, η αγαπητή σου Ε.Ε. (η προδρομική της και πιο ανεκτή ΕΟΚ για την ακρίβεια) και οι ΗΠΑ απαίτησαν από τις ελληνικές κυβερνήσεις να την διαλύσουν γιατί ετοιμαζόταν η είσοδος στην εποχή της παγκοσμιοποίησης (γερμανογαλλικός έλεγχος όλης της ευρωπαϊκής οικονομίας και διασπορά των βιομηχανιών εκτός Ευρώπης προς ανεύρεση φτηνού κόστους), οι εγχώριοι τοποτηρητές το έπραξαν.
Ακούμε παραδοσιακή και κλασική μουσική. Αλλά παρόμοια ακούσματα έχουν οι Manowar και τα ακόμη σημαντικότερα σχήματα του σκληρού ήχου. Χωρίς την παραδοσιακή βρετανική μουσική δεν θα υπήρχαν Jethro Tull, χωρίς την ευρωπαϊκή λαϊκή παράδοση δεν θα υπήρχε heavy metal στην ουσία. Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές είναι άλλο το -απλά και μόνο- παραδοσιακό και άλλο το ρομαντικά παραδοσιοκρατικό. Παραδοσιοκρατία είναι η πολιτική τάση να ανιχνεύονται σημεία της προνεωτερικής ευρωπαϊκής παράδοσης που αξιολογούνται ως σημαντικά προς επιβίωση ενώ η φιλελεύθερη νεωτερικότητα τα θεωρεί ξεπερασμένα. Ασφαλώς έχει επιλεκτική διάσταση η παραδοσιοκρατία όπως όλες οι πολιτικές τάσεις ή ιδεολογίες.
Αυτό είναι ο ρομαντικός εθνικισμός. Ανάμεσα στα άλλα και μια απόπειρα να κρατηθούν ζωντανά στις πολιτικές συνθήκες του νεωτερικού (μοντέρνου και μεταμοντέρνου) παρόντος, επιλεγμένα στοιχεία του προενωτερικού παρελθόντος.
Στο παράδειγμα του heavy metal η φόρμα μπορεί να είναι νεωτερική (σκληρός ήχος, τεχνολογία ενισχυτών, ηλεκτρικών οργάνων κλπ) αλλά το περιεχόμενο ρομαντικό (μύθοι, παραδόσεις, ιστορία, φανταστική λογοτεχνία) στα ρεύματα που μας ενδιαφέρουν.
Επίσης, ο ρομαντικός εθνικισμός είναι ένα διεθνές ιδεολογικό ρεύμα. Γεννήθηκε στην Γερμανία, (ακολούθως στην Αγγλία και την Γαλλία) και απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Κοινές θεμελιώδεις αρχές για όλα τα έθνη του κόσμου έχει η εθνικιστική ιδεολογία. (πχ οργανικό έθνος, παραδοσιοκρατία, οικονομικός κοινοτισμός, χαρισματική ηγεσία κλπ). Η ιδιαιτερότητά της ιδεολογίας αυτής είναι ότι ακριβώς λόγω αυτών των γνωρισμάτων της μπορεί να προσαρμόζεται σε κάθε εθνική περίπτωση και να προασπίζει την ακεραιότητα των εθνικών χαρακτηριστικών.
Για αυτό ακριβώς και δεν διαβάζουμε μόνο τους Έλληνες αλλά όλους τους ρομαντικούς συγγραφείς. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε εθνικιστική ιδεολογία.
Ακούμε παραδοσιακή και κλασική μουσική. Αλλά παρόμοια ακούσματα έχουν οι Manowar και τα ακόμη σημαντικότερα σχήματα του σκληρού ήχου. Χωρίς την παραδοσιακή βρετανική μουσική δεν θα υπήρχαν Jethro Tull, χωρίς την ευρωπαϊκή λαϊκή παράδοση δεν θα υπήρχε heavy metal στην ουσία. Όπως έχουμε γράψει πολλές φορές είναι άλλο το -απλά και μόνο- παραδοσιακό και άλλο το ρομαντικά παραδοσιοκρατικό. Παραδοσιοκρατία είναι η πολιτική τάση να ανιχνεύονται σημεία της προνεωτερικής ευρωπαϊκής παράδοσης που αξιολογούνται ως σημαντικά προς επιβίωση ενώ η φιλελεύθερη νεωτερικότητα τα θεωρεί ξεπερασμένα. Ασφαλώς έχει επιλεκτική διάσταση η παραδοσιοκρατία όπως όλες οι πολιτικές τάσεις ή ιδεολογίες.
Αυτό είναι ο ρομαντικός εθνικισμός. Ανάμεσα στα άλλα και μια απόπειρα να κρατηθούν ζωντανά στις πολιτικές συνθήκες του νεωτερικού (μοντέρνου και μεταμοντέρνου) παρόντος, επιλεγμένα στοιχεία του προενωτερικού παρελθόντος.
Στο παράδειγμα του heavy metal η φόρμα μπορεί να είναι νεωτερική (σκληρός ήχος, τεχνολογία ενισχυτών, ηλεκτρικών οργάνων κλπ) αλλά το περιεχόμενο ρομαντικό (μύθοι, παραδόσεις, ιστορία, φανταστική λογοτεχνία) στα ρεύματα που μας ενδιαφέρουν.
Επίσης, ο ρομαντικός εθνικισμός είναι ένα διεθνές ιδεολογικό ρεύμα. Γεννήθηκε στην Γερμανία, (ακολούθως στην Αγγλία και την Γαλλία) και απλώθηκε σε όλη την Ευρώπη. Κοινές θεμελιώδεις αρχές για όλα τα έθνη του κόσμου έχει η εθνικιστική ιδεολογία. (πχ οργανικό έθνος, παραδοσιοκρατία, οικονομικός κοινοτισμός, χαρισματική ηγεσία κλπ). Η ιδιαιτερότητά της ιδεολογίας αυτής είναι ότι ακριβώς λόγω αυτών των γνωρισμάτων της μπορεί να προσαρμόζεται σε κάθε εθνική περίπτωση και να προασπίζει την ακεραιότητα των εθνικών χαρακτηριστικών.
Για αυτό ακριβώς και δεν διαβάζουμε μόνο τους Έλληνες αλλά όλους τους ρομαντικούς συγγραφείς. Χωρίς αυτούς δεν θα υπήρχε εθνικιστική ιδεολογία.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Αχιλλέας
Μπράβο ρε Southman. Αρθράρα. Ακριβώς έτσι είναι τα πράγματα. Και μου θύμισες και την δική μας, πολύ πρόσφατη, συνέλευση. Συμφωνώ σε όλα, παραμένοντας κυρίως στο κομμάτι της άτομοκεντρικότητας. Όλα τα δεινά ξεκινούν από αυτό. Όταν βλέπεις τον εαυτό σου ως μονάδα, ως άτομο, κι όχι ως μέλος κάποιου συνόλου τότε ξεκινούν και τα μεγαλύτερα προβλήματα. Πήγαμε από το «να πεθάνει η κατσίκα του γείτονα» στο «να πεθάνει ο γείτονας», εντός μίας γενιάς. Βέβαια – και χωρίς να προσπαθήσω να ψυχόλογικοποιήσω την συνθήκη – νομίζω ότι είναι και μία εύκολη εκτόνωση όλο αυτό. Όταν έχεις μία τέτοια άθλια καθημερινότητα - με κακούς συναδέλφους, αφεντικά που κακοπληρώνουν, οικογενειακά προβλήματα ή προβλήματα υγείας (πολλές φορές και τα δύο) - το να βρίσεις τον γείτονα, τον διερχόμενο πεζό, το διερχόμενο αμάξι (εάν είσαι πεζός) κλπ. είναι μία βαλβίδα εκτόνωσης όλης αυτής της συσσωρευμένης έντασης.
Μην ξεχνάς Southman, ότι από το 2009 δεχόμαστε ανηλεή βία από διεθνείς τοκογλύφους αλλά και από νεοέλληνες, αφεντικά-καλόπαιδα, όπου εκμεταλλευόμενα την κατάστασή μας, μας έχουν φτάσει όλους στα όρια μας. Έχουμε 2025. Μιλάμε για δεκαέξι χρόνια συστημικής βίας. Για να παραφράσω και το τραγούδι του Τζιμάκου, «…έξι χιλιάδες και μία, στραβάδια απολύομαι. Δεκαέξι χρονάκια θητεία…»
Και θα δεις ότι τα περιστατικά βίας θα αυξάνονται όλο και περισσότερο. Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν – έστω κι ενστικτωδώς – ότι εάν τα βάλουν με αυτούς που τους δημιουργούν πραγματικό πρόβλημα, η τιμωρία τους θα είναι ανηλεής. Οπότε, ποια είναι η δεύτερη καλύτερη λύση; Ο συμπολίτης. Και τα νεύρα σου μπορείς να βγάλεις, και κακοποιητικός μπορείς να γίνεις, και στο τέλος της ημέρας εάν δεν είναι αυτός που κακοποιείς (λεκτικά) δικηγόρος, για να σε τρέξει δικαστικά, σιγά μην έχει τα χρήματα για να το κάνει. Έχουν τεντωθεί τα νεύρα μας Southman, και το θέμα είναι για πόσο ακόμη; Για όλες αυτές τις αυτοκτονίες Ελλήνων - τις συναντάμε σε βιβλιογραφία κι ως “deaths of despair” – άραγε θα πληρώσει κανένας; Τώρα να μου πεις, εδώ δεν έχουν πληρώσει αυτοί που θα έπρεπε να πληρώσουν για τα Τέμπη…
Μην ξεχνάς Southman, ότι από το 2009 δεχόμαστε ανηλεή βία από διεθνείς τοκογλύφους αλλά και από νεοέλληνες, αφεντικά-καλόπαιδα, όπου εκμεταλλευόμενα την κατάστασή μας, μας έχουν φτάσει όλους στα όρια μας. Έχουμε 2025. Μιλάμε για δεκαέξι χρόνια συστημικής βίας. Για να παραφράσω και το τραγούδι του Τζιμάκου, «…έξι χιλιάδες και μία, στραβάδια απολύομαι. Δεκαέξι χρονάκια θητεία…»
Και θα δεις ότι τα περιστατικά βίας θα αυξάνονται όλο και περισσότερο. Όλοι οι Έλληνες γνωρίζουν – έστω κι ενστικτωδώς – ότι εάν τα βάλουν με αυτούς που τους δημιουργούν πραγματικό πρόβλημα, η τιμωρία τους θα είναι ανηλεής. Οπότε, ποια είναι η δεύτερη καλύτερη λύση; Ο συμπολίτης. Και τα νεύρα σου μπορείς να βγάλεις, και κακοποιητικός μπορείς να γίνεις, και στο τέλος της ημέρας εάν δεν είναι αυτός που κακοποιείς (λεκτικά) δικηγόρος, για να σε τρέξει δικαστικά, σιγά μην έχει τα χρήματα για να το κάνει. Έχουν τεντωθεί τα νεύρα μας Southman, και το θέμα είναι για πόσο ακόμη; Για όλες αυτές τις αυτοκτονίες Ελλήνων - τις συναντάμε σε βιβλιογραφία κι ως “deaths of despair” – άραγε θα πληρώσει κανένας; Τώρα να μου πεις, εδώ δεν έχουν πληρώσει αυτοί που θα έπρεπε να πληρώσουν για τα Τέμπη…
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025
Southman
Ευχαριστώ πολύ Αχιλλέα! είναι τιμή μου να μου λένε τόσο θετικά λόγια άτομα με τη δική σου πνευματική συγκρότηση, καλλιέργεια και τρόπο γραφής, που θαυμάζω απεριόριστα. Δυστυχώς η διάλυση της κοινωνικής συνοχής συνίσταται σε ακριβώς αυτό που περιγράφεις, στην απουσία, στην κονιορτοποίηση του προστατευτικού δικτύου της κοινότητας, στον άκρατο ατομοκεντρισμό και εγωκεντρισμό. Κάτι που βλέπαμε στη "Δύση" και κοροϊδεύαμε σχεδόν "χα χα, οι Νορβηγοί πετάνε τα παιδιά τους έξω από το σπίτι στα 18α γενέθλιά τους", τώρα είναι και σε εμάς μια πραγματικότητα. Σιχαίνομαι τις θεωρίες συνομωσίας, δεν είμαι γκαρσόνι, αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω γύρω μου τα σημάδια της συντονισμένης προσπάθειας για την διαρραγή αυτού του κοινωνικού πλέγματος. Με πονάει βαθύτατα.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Σαφέστατα και θα προτιμούσα τη χώρα μου χωρίς ξένους, αλλά το μείζων ζήτημα είναι η πλέμπα η δική μας. Βάζω και τους συγγενείς μου μέσα. Ο σημερινός Έλληνας προσιδιάζει εσωτερικά με μια καρικατούρα Εβραίου που έβλεπα σε ένα αντισημιτικό ντοκιμαντέρ του Γκαίμπελς. Ο Κούλης τι έκανε πραξικόπημα η τον ψηφίσανε αυτοί οι μαλάκες; Είναι ο νεοέλληνας υπέρ της κοινότητας; Με την καμία. Υιοθετεί καθαρά φιλελέ ατομικιστική νοοτροπία. Είναι όπως τα λες αλλά και καλά να πάθουνε με το μυαλό που κουβαλάνε.
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Έχει και ο χώρος τους δικούς του φασαίους.
Τετάρτη, 19 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Από το να βλέπαμε γραβάτες και να μας έπιανε συγκίνηση, καλύτερη η φάση.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Αντιγκαρσόνι εδώ...γιατί εμφανίστηκε αυτό το βίντεο έξι χρόνια μετά; Τι συμβαίνει με τον αλγόριθμο του γιουτουμπέ οέο τώρα που βγήκε ο βαψομαλλιάς; Τι έχουν να πουν τα “εθνοκεντρικά” γκαρσόνια του Ισραήλ και τα “ριζοσπαστικά” γκαρσόνια της Ουκρανίας; Υποτίθεται αυτοί στα μαχαίρια δεν έπρεπε να είναι; Όλοι και όλα δουλεύουν εντός του του αχταρμά της παγκόσμιας Δεξιάς. Και πλέον έχουμε και βασιλιά καρνάβαλο με ξανθό μαλλί, κόκκινη γραβάτα και διάθεση για εκδίκηση σε όσους δεν του έκαναν τις χάρες. Πάρτε ποπκορν και απολαύστε το σόου. https://www.youtube.com/watch?v=0txqZUjAp3s
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Για τα ρωσοδουλα γκαρσόνια δεν μιλάτε ποτέ όμως.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Κι, όμως, μιλάμε. Ιδίως αν είναι ταυτοχρόνως και εβραιόδουλα. Άσε που με τον Τραμπ επάνω, πλέον τα νεοεθνικιστικά και τα ψευτοναζιστικά εστιατόρια θα ενωθούν, μάλλον, σε κοινά brands.
Ο πιο σοβαρός ιδεολογικός κίνδυνος, σε αυτή την φάση, για τον πυρήνα του εθνικιστικού χώρου είναι το αφανές δίκτυο Ζαφού. Κάθε εποχή γίνονται διαφορετικά εστιατόρια must. Και τα ιστολόγια του χώρου τείνουν να μοιάζουν στο Αθηνόραμα.
Να 'χαμε να λέγαμε και να περνά ο καιρός. Φτου και από την αρχή.
Ο πιο σοβαρός ιδεολογικός κίνδυνος, σε αυτή την φάση, για τον πυρήνα του εθνικιστικού χώρου είναι το αφανές δίκτυο Ζαφού. Κάθε εποχή γίνονται διαφορετικά εστιατόρια must. Και τα ιστολόγια του χώρου τείνουν να μοιάζουν στο Αθηνόραμα.
Να 'χαμε να λέγαμε και να περνά ο καιρός. Φτου και από την αρχή.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Και μετά το 2019 αυτοί τα παίρνουν τα κονδύλια.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Σπόντα για Ζαφ λοιπόν ενδιαφέρον. Για πες ποιο είναι το δίκτυο του να γελάσω. Γιατί πλην εμ δεν έχει κάποιους και αν το αρνηθείτε απλά δεν γνωρίζετε τι σας γίνετε. Αλλά αυτά δεν τα λέτε όπου πρέπει όταν πρέπει εκ του ασφαλούς στα σχόλια
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμε α), ναι. Σαφώς. Αλλά μειωμένα σε σχέση με την περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ (εκεί έγινε το μεγάλο πάρτυ με ΜΚΟ και εκφυλίστηκε η φάση τους) και με την δεκαετία του 2000. Τότε τους είχε ανάγκη το φιλελεύθερο σύστημα. Ήταν ο προοδευτικός πολιορκητικός του κριός. ΜΕ την άνοδο της Δεξιάς κατά τα τελευταία χρόνια δεν είναι και τόσο χρήσιμοι.
Ανώνυμε β), αν είναι να γελάσεις δεν θα γράψουμε τίποτα. Δεν συζητάμε με γελοίους.
Ανώνυμε β), αν είναι να γελάσεις δεν θα γράψουμε τίποτα. Δεν συζητάμε με γελοίους.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Είστε εντελώς άσχετοι. Η κεντρική θέρμανση είναι εντελώς παρωχημένη στην εποχή του ατομικού λέβητα φυσικού αερίου. Αφήστε τα τεχνικά θέματα για αυτούς που ξέρουν και μείνετε στις εθνικιστικές θεωριουλες σας.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Παρωχημένα κατάλοιπα αποκαλούν τον εθνικισμό και την ελληνική παράδοση οι φιλελεύθεροι εκσυγχρονιστές στην βιβλιογραφία τους. Για να σε ενοχλούν οι εθνικιστικές μας θεωρίες, τέτοιο φιλελεύθερο σκουπίδι υποθέτουμε ότι θα είσαι. Αν είσαι αριστερός, όμως, έχεις πρόβλημα.
Ως ,μηχανικός της τσαπούς, έπρεπε να αυτοπροσδιορίζεσαι. Γιατί και στα τεχνικά θέματα, μαλακίες γράφεις. Μια χαρά λειτουργούν οι λέβητες της κεντρικής θέρμανσης, το πετρέλαιο παρέχει καλύτερη θέρμανση από το αέριο ενώ και το πλεονέκτημα του αερίου (λιγότεροι ρύποι, πράσινη ανάπτυξη κλπ) ακυρώνεται με την χρήση ατομικών μπουριών. Γιατί με τα ατομικά μπουριά αερίου στα μπαλκόνια έχουμε την επιβάρυνση τόσο από τους παλιούς λέβητες πετρελαίου (τους οποίους χρησιμοποιούν τα μισά διαμερίσματα των πολυκατοικιών, τα οποία δεν έχουν αέριο, παράγοντας την ίδια ρύπανση που παρήγαγαν και όταν τροφοδοτούσαν όλα τα διαμερίσματα) όσο και από τα μπουριά του εκάστοτε διαμερίσματος που περνά στο αέριο (μικρότερη μεν η ρύπανση από το πετρέλαιο αλλά προστιθέμενη σε εκείνη του καυστήρα πετρελαίου, που συνεχίζει να λειτουργεί).
Κόβεσαι και στα τεχνικά θέματα, "μηχανικέ". Θα εξεταστείς και πάλι στην επαναληπτική εξεταστική του Σεπτεμβρίου.
Ως ,μηχανικός της τσαπούς, έπρεπε να αυτοπροσδιορίζεσαι. Γιατί και στα τεχνικά θέματα, μαλακίες γράφεις. Μια χαρά λειτουργούν οι λέβητες της κεντρικής θέρμανσης, το πετρέλαιο παρέχει καλύτερη θέρμανση από το αέριο ενώ και το πλεονέκτημα του αερίου (λιγότεροι ρύποι, πράσινη ανάπτυξη κλπ) ακυρώνεται με την χρήση ατομικών μπουριών. Γιατί με τα ατομικά μπουριά αερίου στα μπαλκόνια έχουμε την επιβάρυνση τόσο από τους παλιούς λέβητες πετρελαίου (τους οποίους χρησιμοποιούν τα μισά διαμερίσματα των πολυκατοικιών, τα οποία δεν έχουν αέριο, παράγοντας την ίδια ρύπανση που παρήγαγαν και όταν τροφοδοτούσαν όλα τα διαμερίσματα) όσο και από τα μπουριά του εκάστοτε διαμερίσματος που περνά στο αέριο (μικρότερη μεν η ρύπανση από το πετρέλαιο αλλά προστιθέμενη σε εκείνη του καυστήρα πετρελαίου, που συνεχίζει να λειτουργεί).
Κόβεσαι και στα τεχνικά θέματα, "μηχανικέ". Θα εξεταστείς και πάλι στην επαναληπτική εξεταστική του Σεπτεμβρίου.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Προφανώς και είμαι φιλελεύθερος τι θα ήμουν φασίστας νομίζατε? Πάρτε εδώ τον νόμο κατάργησης των καυστήρων πετρελαίου να ενημερωθείτε πλέον. Και μάλιστα το πράγμα πάει προς ολοταχώς για ατομικές ΑΝΤΛΙΕΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ. Κάποια στιγμή θα κατήργησε η ΕΕ και τους λέβητες αερίου. Η τεχνολογία βλέπεται εκσυγχρονίζεται συνεχώς...αυτό πάει και σε άλλους τομείς που με παρωπίδες δεν βλέπετε εσείς οκ εθνικιστές. https://www.ot.gr/2025/01/16/energeia/petrelaio/thermansi-telos-me-asteriskous-stous-kaystires-petrelaiou-kai-tis-epidotiseis-aeriou/
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Επίσης εθνικιστές, η λύση για το πρόβλημα που αναφέρετε δεν είναι η επιστροφή στην κεντρική θέρμανση, η οποία είναι ό,τι πιο άβολο υπάρχει όταν μπορείς να ζεσταθείς μόνο συγκεκριμένες ώρες που άλλοι αποφασίζουν για σένα...πχ μπορεί τα σώματα να ανάβουν όταν λείπεις στην δουλειά κλπ αντί να ικανοποιείται άμεσα η ανάγκη για θέρμανση όπως στον ατομικό λέβητα, αλλά προφανώς η υιοθέτηση από όλους ατομικών λεβήτων αερίου ή αντλιών θερμότητας.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Πολυτεχνείο γίναμε. Οι εθνικιστές της γενιάς τους βέβαια γίνανε καπνός εδώ και καιρό...
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Εσύ είσαι φιλελεύθερος, εμείς δεν φταίμε πολυτεχνικέ της κακιάς ώρας. Ο νόμος μπορεί να γράφει οτιδήποτε αλλά οι εθνικιστές γνωρίζουμε ότι οι νόμοι ψηφίζονται από την εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Για αυτό και πολλές φορές είναι λανθασμένου προσανατολισμού. Σε αντίθεση με την παράδοση και τους νόμους της ιστορικής εμπειρίας (ή της εθιμοτυπίας) που δεν νοθεύονται ποτέ. Συνεπώς, το ότι ο νόμος κατευθύνει την ελληνική κοινωνία προς τον ατομικισμό είναι μια μαρτυρία που ενδυναμώνει το επιχείρημά μας. Δεν το αποδυναμώνει. Προφανώς το φιλελεύθερο μνημονιακό κράτος του κάθε Τσίπρα και του κάθε Μητσοτάκη σπονσοράρει τους ενεργειάκηδες και σπρώχνει τον κόσμο στην ατομική θέρμανση με αντλίες και αέριο. Μπίζνα είναι. Θα διαρκέσει για μερικά χρόνια πλασάροντας αεριτζίδικη ψευδο-ανάπτυξη. Ο φιλελευθερισμός διαλύει την Ελλάδα και την κοινωνία της.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Μπερδεύετε τις ιδεολογίες με τους νόμους της φύσης και τα αντικειμενικά δεδομένα. Μιλάμε για τεχνική πρόοδο η οποία δεν υπολογίζει πολιτικές ατζέντες κλπ. Ο νόμος βασίζεται σε τεχνικές μελέτες. Προφανώς ο λέβητας πετρελαίου κεντρικής θέρμανσης για λόγους που έγραψα και πριν δεν είναι ο ιδανικός τρόπος θέρμανσης πια, εκτός αν θες να εξαρτάσαι από το ποτέ θα καπνίσει στο γείτονα να συμφωνήσει για να ανάβει και είναι παρωχημένος σαν την εθνικιστική ιδεολογία. Επίσης εσείς συνέχεια ξεστομιζετε ύβρεις που μόνο στήριξη των επιχειρηματων σας δεν είναι...μάλλον ενδεικτικό του επιπέδου σας.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Εσείς εθνικιστές μου, βάλτε και παραδοσιακή ξυλόσομπα με τα μυαλά που κουβαλάτε. Η τεχνολογία πάντως εξελίσσεται και μαζί και ο κόσμος...
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικέ, μπερδεύεις την φιλελεύθερη εξουσιαστική ηγεμονία με τους νόμους της φύσης. Είναι ένα λάθος (ή σκόπιμη στρέβλωση της πραγματικότητας) που κάνετε οι φιλελεύθεροι από την εποχή του Διαφωτισμού.
Ταυτίζεις, επίσης, την τεχνολογική εξέλιξη με την ιδεολογία του φιλελευθερισμού. Θα έπρεπε η συντηρητική επανάσταση (ακόμη και περίοδοι της κομμουνιστικής Ρωσίας και Κίνας) να σου έχει δώσει ένα μάθημα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Όμως, δυστυχώς, οι φιλελεύθεροι δεν διαβάζετε πολιτική θεωρία και ιστορία των ιδεών. Δεν διαβάζετε γενικότερα, μάλλον.
Για τον λέβητα δεν έγραψες τίποτα σχετικά με τους λόγους που θεωρείς ότι τον καθιστούν παρωχημένο. Μια γενικόλογη αναφορά στους νόμους έκανες και τώρα προσθέτεις ότι οι νόμοι βασίζονται σε μελέτες. Θα συμπληρώσουμε κι εμείς ότι οι μελέτες παραγγέλνονται από την κάθε κυβέρνηση (ιδίως της αστικής νομενκλατούρας) με ιδεολογικά κριτήρια και περιλαμβάνουν ιδεολογικές προτεραιότητες. Πουθενά δεν υπάρχει κάποια "τεχνική ουδετερότητα". Σε κάθε απόφαση για επιστημονική έρευνα τίθενται προτεραιότητες. Και οι προτεραιότητες διαμορφώνονται, ανάμεσα στα άλλα, και από ιδεολογικούς όρους. Φαύλος κύκλος το, ούτως ή άλλως, αδύναμο επιχείρημά σου, δηλαδή.
Τώρα για το πότε θα καπνίσει στον γείτονα να ανάβει το καλοριφέρ, με το ίδιο επιχείρημα δεν πρέπει να πηγαίνεις στον στρατό γιατί αν το κάνεις πρέπει να ενταχθείς σε ένα ομοιογενές σύνολο που "όταν καπνίσει" στην διοίκηση θα αποφασίσει να κάνει το στρατιωτικό σώμα κάτι χωρίς να επιτρέπονται ατομικές αποκλίσεις. Δεν πρέπει να εργάζεσαι σε ένα εργοστάσιο, σε αγρούς ή σε μια μικρότερη επιχείρηση γιατί και εκεί υπάρχει διοίκηση (σε εθνικιστικά, κομμουνιστικά, αναρχικά, φιλελεύθερα συστήματα, απλά με διαφορετική μορφή) που δεν θα λάβει υπόψη την ατομική προτεραιότητα και θα σε αναγκάσει να εργαστείς την ίδια ώρα, στο ίδιο περιβάλλον, προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος (ο οποίος μπορεί και να μην σε βρίσκει σύμφωνο ή να σε αφήνει αδιάφορο). Δεν πρέπει να υπάρχει κοινωνία, εν γένει, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό γιατί μπορεί να προσβληθεί η ατομική ελευθεριότητα του καθενός σε κάθε συνεργασία του με άλλους ανθρώπους.
Ξυλόσομπες και τζάκια διατηρούν μια αισθητική δυναμική και μια πρακτική χρησιμότητα οι οποίες στα μάτια των ρομαντικών δεν φαντάζουν παρωχημένες ή άχρηστες.
Σας βρίζουμε, όντως. Γιατί πάσχετε από μια χυδαία αντιφατικότητα. Νομίζετε ότι έχετε αξία ως σκεπτόμενοι άνθρωποι ενώ είστε οι πιο αδιάβαστοι, οι πιο ανίκανοι να σκεφτούν βλάκες. Βαφτίζετε την παπαγαλία του επικρατούντος φιλελεύθερου ορθολογιστικού φορμαλισμού, (τον οποίο αναμασάτε σαν τσιχλόφουσκα), απλή λογική, ψύχραιμη σκέψη, εκσυγχρονιστική αντίληψη και άλλα ωραία.
Σας αξίζει το βρίσιμο, λοιπόν. Είστε ένα κατώτερο σχήμα ζωής, ανθρώπων με άδεια κεφάλια, έλλειμμα εθνικής υπόστασης και μαύρες ψυχές. Αρκεστείτε σε αυτό γιατί αν ποτέ αλλάξουν οι συσχετισμοί και βρεθούμε εκεί που πρέπει, υποπτεύεστε τι θα αντιμετωπίσετε. Δεν θα είναι απλή προσβολή. Θα είναι κανονική πολιτική αντεπίθεση μέχρι τα έγκατα της κοινωνίας και της προσωπικής ύπαρξης.
Ταυτίζεις, επίσης, την τεχνολογική εξέλιξη με την ιδεολογία του φιλελευθερισμού. Θα έπρεπε η συντηρητική επανάσταση (ακόμη και περίοδοι της κομμουνιστικής Ρωσίας και Κίνας) να σου έχει δώσει ένα μάθημα πάνω σε αυτό το ζήτημα. Όμως, δυστυχώς, οι φιλελεύθεροι δεν διαβάζετε πολιτική θεωρία και ιστορία των ιδεών. Δεν διαβάζετε γενικότερα, μάλλον.
Για τον λέβητα δεν έγραψες τίποτα σχετικά με τους λόγους που θεωρείς ότι τον καθιστούν παρωχημένο. Μια γενικόλογη αναφορά στους νόμους έκανες και τώρα προσθέτεις ότι οι νόμοι βασίζονται σε μελέτες. Θα συμπληρώσουμε κι εμείς ότι οι μελέτες παραγγέλνονται από την κάθε κυβέρνηση (ιδίως της αστικής νομενκλατούρας) με ιδεολογικά κριτήρια και περιλαμβάνουν ιδεολογικές προτεραιότητες. Πουθενά δεν υπάρχει κάποια "τεχνική ουδετερότητα". Σε κάθε απόφαση για επιστημονική έρευνα τίθενται προτεραιότητες. Και οι προτεραιότητες διαμορφώνονται, ανάμεσα στα άλλα, και από ιδεολογικούς όρους. Φαύλος κύκλος το, ούτως ή άλλως, αδύναμο επιχείρημά σου, δηλαδή.
Τώρα για το πότε θα καπνίσει στον γείτονα να ανάβει το καλοριφέρ, με το ίδιο επιχείρημα δεν πρέπει να πηγαίνεις στον στρατό γιατί αν το κάνεις πρέπει να ενταχθείς σε ένα ομοιογενές σύνολο που "όταν καπνίσει" στην διοίκηση θα αποφασίσει να κάνει το στρατιωτικό σώμα κάτι χωρίς να επιτρέπονται ατομικές αποκλίσεις. Δεν πρέπει να εργάζεσαι σε ένα εργοστάσιο, σε αγρούς ή σε μια μικρότερη επιχείρηση γιατί και εκεί υπάρχει διοίκηση (σε εθνικιστικά, κομμουνιστικά, αναρχικά, φιλελεύθερα συστήματα, απλά με διαφορετική μορφή) που δεν θα λάβει υπόψη την ατομική προτεραιότητα και θα σε αναγκάσει να εργαστείς την ίδια ώρα, στο ίδιο περιβάλλον, προκειμένου να επιτευχθεί ένας στόχος (ο οποίος μπορεί και να μην σε βρίσκει σύμφωνο ή να σε αφήνει αδιάφορο). Δεν πρέπει να υπάρχει κοινωνία, εν γένει, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό γιατί μπορεί να προσβληθεί η ατομική ελευθεριότητα του καθενός σε κάθε συνεργασία του με άλλους ανθρώπους.
Ξυλόσομπες και τζάκια διατηρούν μια αισθητική δυναμική και μια πρακτική χρησιμότητα οι οποίες στα μάτια των ρομαντικών δεν φαντάζουν παρωχημένες ή άχρηστες.
Σας βρίζουμε, όντως. Γιατί πάσχετε από μια χυδαία αντιφατικότητα. Νομίζετε ότι έχετε αξία ως σκεπτόμενοι άνθρωποι ενώ είστε οι πιο αδιάβαστοι, οι πιο ανίκανοι να σκεφτούν βλάκες. Βαφτίζετε την παπαγαλία του επικρατούντος φιλελεύθερου ορθολογιστικού φορμαλισμού, (τον οποίο αναμασάτε σαν τσιχλόφουσκα), απλή λογική, ψύχραιμη σκέψη, εκσυγχρονιστική αντίληψη και άλλα ωραία.
Σας αξίζει το βρίσιμο, λοιπόν. Είστε ένα κατώτερο σχήμα ζωής, ανθρώπων με άδεια κεφάλια, έλλειμμα εθνικής υπόστασης και μαύρες ψυχές. Αρκεστείτε σε αυτό γιατί αν ποτέ αλλάξουν οι συσχετισμοί και βρεθούμε εκεί που πρέπει, υποπτεύεστε τι θα αντιμετωπίσετε. Δεν θα είναι απλή προσβολή. Θα είναι κανονική πολιτική αντεπίθεση μέχρι τα έγκατα της κοινωνίας και της προσωπικής ύπαρξης.
Πέμπτη, 20 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Αυτόν που φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεστε είναι το γεγονός ότι ο στρατός, η εργασία σε εργοστάσιο κλπ είναι συνθήκες οι οποίες αναγκαστικά ή εμμέσως αναγκαστικά επιβάλλονται στον άνθρωπο, γιατί να μην μπορεί να απαλλαγεί από ένα από αυτά τα εμπόδια στην προσωπική του ελευθερία έστω στον τομέα της θέρμανσης...λοιπόν εθνικιστές, αναγνωρίζω το ήθος τουλάχιστον να απαντάτε σε όλες τις κατηγορίες με επιχειρήματα άσχετα αν συμφωνώ με αυτά ή όχι...επίσης η διαφορά με σας είναι ότι το φιλελεύθερο σύστημα σας αφήνει να εκφράζεστε όπως θέλετε και ποτέ δε απείλησε την προσωπική σας ύπαρξη και την πολιτική σας άποψη εν αντιθέσει με αυτά που γράφετε τώρα (οι συσχετισμοί πάντως σας διαβεβαιώ δε πρόκειται να αλλάξουν ποτέ). Όσον αφορά την "εθνική υπόσταση", είναι μια επίπλαστη αξία από την οποία αντλούν υπερηφάνεια άνθρωποι κενοί περιεχομένου...οι πραγματικά επιτυχημένοι άνθρωποι μπορούν να είναι πολίτες του κόσμου. Τέλος όσον αφορά τον λέβητα πετρελαίου κεντρικής θέρμανσης γιατί από εκεί αρχίσαμε, θα μπορούσα να να γράψω τεχνικές λεπτομέρειες για την κατωτερότητα του αλλά έγραψα τα πιο ουσιώδη. Θα ήθελα πάντως τοποθέτηση του δικου σας "Ιπποτη του Ήλιου" γιατί ως γνωστόν είναι μηχανικός να δούμε τι λέει και ένας δικός σας με τεχνικές γνώσεις επί του θέματος.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Αυτό που φαίνεται ότι δεν αντιλαμβάνεσαι είναι ότι η κοινωνική συμβίωση δεν επιβάλλεται αναγκαστικά ή εμμέσως στον άνθρωπο. Κάνει λάθος η φιλελεύθερη πολιτική ανθρωπολογία που θεωρεί ότι ο άνθρωπος γεννιέται για να ζει στην φυσική του κατάσταση μόνος ενώ αναγκάζεται να σχηματίσει κοινωνίες προκειμένου να αντιμετωπίσει τις φυσικές αντιξοότητες. Η κοινωνία είναι εγγενές ανθρώπινο γνώρισμα το οποίο ξεριζώνει επί διακόσια χρόνια ο ατομικιστικός φιλελευθερισμός.
Ένας φιλελευθερισμός που επιτίθεται στα έγκατα των υπάρξεών μας, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια αντίστοιχη αντεπίθεση εκ μέρους μας, όταν και αν ποτέ ο εθνικισμός επικρατήσει στην πολιτική αντιπαράθεση και δοθεί ευκαιρία στο ξεδίπλωμα της ρομαντικής κοσμοθεώρησης.
Αναγνωρίζουμε ότι ο φιλελευθερισμός προστατεύει θεσμικά την κατάθεση δημόσιας πολιτικής θέσης από εμάς τους αντιπάλους του, μέχρι ένα σημείο ασφαλώς. Να είσαι σίγουρος ότι αν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ήταν μαζικότερη θα αντιμετωπιζόταν διαφορετικά ο λόγος που εκφράζει από την δικαιοσύνη. Εκείνο που πρέπει οι φιλελεύθεροι να αναγνωρίσετε είναι ότι ακόμη και ο πλέον σκληρός αντιδιαφωτιστικός Ρομαντισμός δεν περιόρισε ποτέ την συζήτηση και τον στοχασμό. Ο φιλελευθερισμός οριοθετεί πλαίσια αποδεκτής έκφρασης σκέψης. Η πνευματικά αριστοκρατική αντίληψη του Ρομαντισμού υπερασπίζεται την φιλοσοφία και την αισθητική έκφραση.
Εξάλλου από την αρχαιότητα η δημοκρατία σκότωνε τους φιλοσόφους.
Ένας φιλελευθερισμός που επιτίθεται στα έγκατα των υπάρξεών μας, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια αντίστοιχη αντεπίθεση εκ μέρους μας, όταν και αν ποτέ ο εθνικισμός επικρατήσει στην πολιτική αντιπαράθεση και δοθεί ευκαιρία στο ξεδίπλωμα της ρομαντικής κοσμοθεώρησης.
Αναγνωρίζουμε ότι ο φιλελευθερισμός προστατεύει θεσμικά την κατάθεση δημόσιας πολιτικής θέσης από εμάς τους αντιπάλους του, μέχρι ένα σημείο ασφαλώς. Να είσαι σίγουρος ότι αν η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. ήταν μαζικότερη θα αντιμετωπιζόταν διαφορετικά ο λόγος που εκφράζει από την δικαιοσύνη. Εκείνο που πρέπει οι φιλελεύθεροι να αναγνωρίσετε είναι ότι ακόμη και ο πλέον σκληρός αντιδιαφωτιστικός Ρομαντισμός δεν περιόρισε ποτέ την συζήτηση και τον στοχασμό. Ο φιλελευθερισμός οριοθετεί πλαίσια αποδεκτής έκφρασης σκέψης. Η πνευματικά αριστοκρατική αντίληψη του Ρομαντισμού υπερασπίζεται την φιλοσοφία και την αισθητική έκφραση.
Εξάλλου από την αρχαιότητα η δημοκρατία σκότωνε τους φιλοσόφους.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Αυτή η ατάκα σας για την αρχαία δημοκρατία και το θάνατο των φιλοσόφων τον έφτιαξε τρελά ξέρετε ποιον, κύριοι της λέσχης. Έφτιαξε κεφάλι με την ατάκα σας και γουστάρει να ανοίξει μπουκάλι ουίσκι μαύρης επιγραφής, συντροφιά με Ουκρανές χορεύτριες σε κωλόμπαρο της πλατείας Βικτωρίας από την πνευματική ηδονή.
Μαμούτε εισάγετε καινά δαιμόνια στο χώρο και την έχουν καταβρεί άσχημα πολλοί με την πάρτη σας.
Μαμούτε εισάγετε καινά δαιμόνια στο χώρο και την έχουν καταβρεί άσχημα πολλοί με την πάρτη σας.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Αποστόλη το νέο ονοματάκι σου ξεκινάει από την μεγάλη αγάπη που έχεις σε μπουριά και σωλήνες από μικρή ηλικία;
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μας σώζει ως χώρα πάντως ότι εδώ και 4 χειμώνες περνάμε ελάχιστα πραγματικό κρύο και από Φλεβάρη καλοκαιριαζει.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Σωστό. Όμως δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται για πάντα. Κάποια στιγμή θα έρθει και βαρύ κρύο, όπως συνέβη τον φετινό Φεβρουάριο.
Έχουμε την εντύπωση ότι το δυνάμωμα ασθενειών, η εμφάνιση επικίνδυνων κρυολογημάτων και όλα τα σχετικά φαινόμενα που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, πρέπει να σχετίζονται σε κάποιον, μικρό έστω, βαθμό με την συνθήκη της μειωμένης θέρμανσης που διαμορφώθηκε στην μνημονιακή περίοδο.
Έχουμε την εντύπωση ότι το δυνάμωμα ασθενειών, η εμφάνιση επικίνδυνων κρυολογημάτων και όλα τα σχετικά φαινόμενα που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια, πρέπει να σχετίζονται σε κάποιον, μικρό έστω, βαθμό με την συνθήκη της μειωμένης θέρμανσης που διαμορφώθηκε στην μνημονιακή περίοδο.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Σίγουρα παίζει ρόλο η μειωμένη θέρμανση όπως και η ψυχολογική πτώση από το 2010 που θερίζουν τα ψυχολογικά και ψυχιατρικά προβλήματα .Επίσης έχει χαλάσει αρκετά η διατροφή τόσο από τα οικονομικά προβλήματα όσο και από ανόητες ξενοφερτες συνήθειες. Τελος τα πολλά διαζύγια αλλά και το γεγονός ότι τα μέλη της οικογενειας δεν πολυβλέπονται πια παίζει και αυτό το ρόλο του στο να μην τρωει ο κόσμος κανονικο φαγητό μαζί στο τραπέζι με άσχημα αποτελέσματα.
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μακάρι να μπορούσα να προσπεράσω αδιάφορα αυτό το κείμενο .Δυστυχώς όμως έχει καίριες διαπιστώσεις και βγάζει μια γνήσια σγωνία.Σιγουρα παιζονται πολλά στο θέμα της κοινωνικής συνοχής και των ανθρωπίνων σχέσεων.Οι φιλελεύθεροι εξουσιαστές έχουν βαλθεί να τα ισοπεδώσουν όλα με στοχεύμενες πολιτικές.
Ίσως η μάχη όσων ζωντανών με το τερας να δώθει στο πεδίο αυτό της συλλογικοτητας της κοινοτητας,της διατήρησης της συνοχής κοντρα σε αυτούς που θέλουν να φτιάξουν ένα μοντέλο δίποδου χωρίς ταυτοτητα αρχές αξίες και κόκκινες γραμμές.Βεβαια η απαντηση στη νεοφιλελευθερη αυτή επιθεση δεν μπορεί να είναι ο συμμοριτισμος ξαι αυτό θέλει λίγο προσοχή.Ισως λοιπόν στις μέρες μας επαναστατικο ρόλο να παίζουν και μικρές ομάδες ατόμων με αίσθηση κοινότητας,πάθος,συνέπεια λόγων και έργων και μια σωστή και σοβαρη συμπεριφορά που να λειτουργεί ως υπόδειγμα όταν όλα γύρω ευτελιζονται.Τετοιες ομάδες μπορούν να λειτουργήσουν ως φάρος,κιβωτός και αποκούμπι και σε μια κρίσιμη στιγμή να είναι ο πυροκροτητης.....
Ίσως η μάχη όσων ζωντανών με το τερας να δώθει στο πεδίο αυτό της συλλογικοτητας της κοινοτητας,της διατήρησης της συνοχής κοντρα σε αυτούς που θέλουν να φτιάξουν ένα μοντέλο δίποδου χωρίς ταυτοτητα αρχές αξίες και κόκκινες γραμμές.Βεβαια η απαντηση στη νεοφιλελευθερη αυτή επιθεση δεν μπορεί να είναι ο συμμοριτισμος ξαι αυτό θέλει λίγο προσοχή.Ισως λοιπόν στις μέρες μας επαναστατικο ρόλο να παίζουν και μικρές ομάδες ατόμων με αίσθηση κοινότητας,πάθος,συνέπεια λόγων και έργων και μια σωστή και σοβαρη συμπεριφορά που να λειτουργεί ως υπόδειγμα όταν όλα γύρω ευτελιζονται.Τετοιες ομάδες μπορούν να λειτουργήσουν ως φάρος,κιβωτός και αποκούμπι και σε μια κρίσιμη στιγμή να είναι ο πυροκροτητης.....
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
"Ίσως η μάχη όσων ζωντανών με το τερας να δώθει στο πεδίο αυτό της συλλογικοτητας της κοινοτητας,της διατήρησης της συνοχής κοντρα σε αυτούς που θέλουν να φτιάξουν ένα μοντέλο δίποδου χωρίς ταυτοτητα αρχές αξίες και κόκκινες γραμμές"
Σαφώς αυτό είναι ένα από τα κύρια πεδία της μάχης ιδεών. Ξεκινάμε από την ιδέα, το ήθος και την αισθητική. Ακολουθεί η προσωπική επαφή του καθενός και η εσωτερική μάχη προκειμένου να σταθεροποιήσει το ρομαντικό ιδεολογικό, ηθικό και αισθητικό αμάλγαμα. Και, έπειτα, έρχεται η μεγάλη στιγμή της κοινωνίας αυτού του αμαλγάματος, καθώς και της πρακτικής εφαρμογής του στην κοινότητα των ομοϊδεατών. Μένει η εξάπλωση και η επικράτηση για το τέλος. Η μεγάλη μάχη. Εκεί που τα αντίπαλα σχήματα με τις κοινωνίες των υποστηρικτών τους μας περιμένουν δείχνοντας τα δόντια τους.
Σαφώς αυτό είναι ένα από τα κύρια πεδία της μάχης ιδεών. Ξεκινάμε από την ιδέα, το ήθος και την αισθητική. Ακολουθεί η προσωπική επαφή του καθενός και η εσωτερική μάχη προκειμένου να σταθεροποιήσει το ρομαντικό ιδεολογικό, ηθικό και αισθητικό αμάλγαμα. Και, έπειτα, έρχεται η μεγάλη στιγμή της κοινωνίας αυτού του αμαλγάματος, καθώς και της πρακτικής εφαρμογής του στην κοινότητα των ομοϊδεατών. Μένει η εξάπλωση και η επικράτηση για το τέλος. Η μεγάλη μάχη. Εκεί που τα αντίπαλα σχήματα με τις κοινωνίες των υποστηρικτών τους μας περιμένουν δείχνοντας τα δόντια τους.
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Σούχωφ
"Κάποια στιγμή θα κατήργησε η ΕΕ και τους λέβητες αερίου."
🤣🤣😂
Εν τάξει κύριε Μηχανικέ! Απαύγασμα φιλελευθερισμού το παραπάνω. Ποια Σ.Ε. και ποιο Γ Ράιχ... Θα μου πείτε σε αυτά τα καθεστώτα υπήρχε στρέβλωση εξουσιαστική. Η πολιτική επιβαλλόταν της οικονομίας. Ενώ στη σημερινή ενάρετη εποχή η "αριστοκρατία " αναδεικνύεται φυσικώς νομοτελειακά εκ τής τάξεως των φορέων Furher prinzip C.E.O. και κεφαλαιουχων. Και φυσικά δικαιούται να επιβάλει σε εμάς τους υπανθρώπους Fon der Layens ως εξαμβλωματικες απομιμήσεις της Μαγδάς Γκέμπελς. Ε, τώρα η φυσική και όχι φιλελεύθερη οικονομική διαδικασία που λέει ότι ένα προϊόν εξαφανίζεται από την αγορά από μόνο του όταν παύει να είναι χρήσιμο γιατί αντικαταστήθηκε από κάτι ανώτερο, προφανώς πάει περίπατο... Είναι πιο επικερδές όταν εγώ ο φορέας Furher prinzip ΑΝΑΓΚΑΖΩ την αγορά να αγοράσει την ίσως και άχρηστη ή όχι και τόσο αναγκαία καινοτομία μου 🥰.
Κάτι άλλο. Η κεντρική θέρμανση καθιερώθηκε κατά την αυγή της πολυκατοικίας σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον όταν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων απασχολούνταν τις ίδιες ώρες ημερησίως και δεν υπήρχε το απορρυθμισμενο μπουρδελακι που δημιουργήσατε τώρα. Χώρια το κοινωνικό κομμάτι που ανέλυσε η ΦΛΕΦΑΛΟ.
Αλλιώς θα τραβούσε ο καθένας ένα μπουρι σόμπας πετρελαίου ή ξύλου από το 70 τουλάχιστον όσον αφορά τα τριώροφα.
Υ.Γ. Βάλτε το Νίτσε (ή την όποια ανάγνωση αυτού) στην πατάρα σας.
Υ.Γ.1 Όταν δούλευα σε θερμοκήπιο υδροπονίας είχε έρθει ένα φεγγάρι ένας τζιτζιφιογκος να μας κάνει σεμινάριο και καλά. Ο τύπος ξεδιαντροπα έλεγε ότι η αίσθηση της ανοστης ντομάτας υβριδίου που έχουμε στο στόμα και η μνήμη της φοβερής γεύσης που είχαμε από ντομάτες από σπόρους του παρελθόντος ήταν μια απάτη του μυαλού γιατί λέει " όταν είμαστε νέοι οι αισθήσεις είναι πολύ πιο έντονες". Για καλή μου τύχη έφαγα ντομάτα του παλιού καλού καιρού μετά από 2-3 χρόνια σε ένα απομονωμένο χωριό και γλύτωσα το ψυχιατρείο. Το ίδιο ακριβώς συνάντησα μετά από χρόνια πρόσφατα σε βιντεάκια του γιουτιουμπ, ρετρό και έτσι. Οι στρατευμένοι φιλελεύθεροι γραφαν σχόλια, ότι τότε ( δεκαετίες 80-90) τα πράγματα ήταν χειρότερα από τώρα αλλά οι άνω των 40 τα θυμόμαστε με νοσταλγία γιατί είμασταν νέοι και οι αισθήσεις ήταν έντονες...
Υ.Γ.2 Κάπου πήρε το μάτι μου πρόσφατα ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε ότι "νομίζετε ότι είστε φτωχοί"....
🤣🤣😂
Εν τάξει κύριε Μηχανικέ! Απαύγασμα φιλελευθερισμού το παραπάνω. Ποια Σ.Ε. και ποιο Γ Ράιχ... Θα μου πείτε σε αυτά τα καθεστώτα υπήρχε στρέβλωση εξουσιαστική. Η πολιτική επιβαλλόταν της οικονομίας. Ενώ στη σημερινή ενάρετη εποχή η "αριστοκρατία " αναδεικνύεται φυσικώς νομοτελειακά εκ τής τάξεως των φορέων Furher prinzip C.E.O. και κεφαλαιουχων. Και φυσικά δικαιούται να επιβάλει σε εμάς τους υπανθρώπους Fon der Layens ως εξαμβλωματικες απομιμήσεις της Μαγδάς Γκέμπελς. Ε, τώρα η φυσική και όχι φιλελεύθερη οικονομική διαδικασία που λέει ότι ένα προϊόν εξαφανίζεται από την αγορά από μόνο του όταν παύει να είναι χρήσιμο γιατί αντικαταστήθηκε από κάτι ανώτερο, προφανώς πάει περίπατο... Είναι πιο επικερδές όταν εγώ ο φορέας Furher prinzip ΑΝΑΓΚΑΖΩ την αγορά να αγοράσει την ίσως και άχρηστη ή όχι και τόσο αναγκαία καινοτομία μου 🥰.
Κάτι άλλο. Η κεντρική θέρμανση καθιερώθηκε κατά την αυγή της πολυκατοικίας σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό περιβάλλον όταν η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων απασχολούνταν τις ίδιες ώρες ημερησίως και δεν υπήρχε το απορρυθμισμενο μπουρδελακι που δημιουργήσατε τώρα. Χώρια το κοινωνικό κομμάτι που ανέλυσε η ΦΛΕΦΑΛΟ.
Αλλιώς θα τραβούσε ο καθένας ένα μπουρι σόμπας πετρελαίου ή ξύλου από το 70 τουλάχιστον όσον αφορά τα τριώροφα.
Υ.Γ. Βάλτε το Νίτσε (ή την όποια ανάγνωση αυτού) στην πατάρα σας.
Υ.Γ.1 Όταν δούλευα σε θερμοκήπιο υδροπονίας είχε έρθει ένα φεγγάρι ένας τζιτζιφιογκος να μας κάνει σεμινάριο και καλά. Ο τύπος ξεδιαντροπα έλεγε ότι η αίσθηση της ανοστης ντομάτας υβριδίου που έχουμε στο στόμα και η μνήμη της φοβερής γεύσης που είχαμε από ντομάτες από σπόρους του παρελθόντος ήταν μια απάτη του μυαλού γιατί λέει " όταν είμαστε νέοι οι αισθήσεις είναι πολύ πιο έντονες". Για καλή μου τύχη έφαγα ντομάτα του παλιού καλού καιρού μετά από 2-3 χρόνια σε ένα απομονωμένο χωριό και γλύτωσα το ψυχιατρείο. Το ίδιο ακριβώς συνάντησα μετά από χρόνια πρόσφατα σε βιντεάκια του γιουτιουμπ, ρετρό και έτσι. Οι στρατευμένοι φιλελεύθεροι γραφαν σχόλια, ότι τότε ( δεκαετίες 80-90) τα πράγματα ήταν χειρότερα από τώρα αλλά οι άνω των 40 τα θυμόμαστε με νοσταλγία γιατί είμασταν νέοι και οι αισθήσεις ήταν έντονες...
Υ.Γ.2 Κάπου πήρε το μάτι μου πρόσφατα ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης είπε ότι "νομίζετε ότι είστε φτωχοί"....
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
--"Κάποια στιγμή θα κατήργησε η ΕΕ και τους λέβητες αερίου."--
κοπριτης (ξεσκεπαζοντας) εδω...αυτο και μονο που εγραψε ο υποτιθεμενος ''φιλελευθερος'' παπατζας παγκοσμιοποιητης που μας μιλαει για πολιτες του κοσμου λες και υπαρχει παρα μονο μια φυλη στον πλανητη, ξεσκεπαζει το ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ και πραγματικο προσωπειο των παγκοσμιοποιητων που στρεφεται εναντια σε καθε φιλ-ελευθερη κοινωνια, αφου πολυ απλα, μας μαρτυρα ο ιδιος οτι η ΕΕ ειναι αυτη που επιβαλει το συστημα θερμανσης αποφασιζοντας με δικτατορικο τροπο ειτε μας αρεσει ειτε οχι αυτη η αποφαση και οχι οι ιδιοι οι λαοι που το αποφασιζουν αυτο ελευθερα, δηλαδη φιλελευθερα! αρα κυριε Μηχανικε, αν εσυ εισαι φιλελευθερος με αυτα που λες, τοτε εγω ειμαι χταποδι χωρις πλοκαμια!!!
-Λεμουριος τρολιστας
κοπριτης (ξεσκεπαζοντας) εδω...αυτο και μονο που εγραψε ο υποτιθεμενος ''φιλελευθερος'' παπατζας παγκοσμιοποιητης που μας μιλαει για πολιτες του κοσμου λες και υπαρχει παρα μονο μια φυλη στον πλανητη, ξεσκεπαζει το ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΟ και πραγματικο προσωπειο των παγκοσμιοποιητων που στρεφεται εναντια σε καθε φιλ-ελευθερη κοινωνια, αφου πολυ απλα, μας μαρτυρα ο ιδιος οτι η ΕΕ ειναι αυτη που επιβαλει το συστημα θερμανσης αποφασιζοντας με δικτατορικο τροπο ειτε μας αρεσει ειτε οχι αυτη η αποφαση και οχι οι ιδιοι οι λαοι που το αποφασιζουν αυτο ελευθερα, δηλαδη φιλελευθερα! αρα κυριε Μηχανικε, αν εσυ εισαι φιλελευθερος με αυτα που λες, τοτε εγω ειμαι χταποδι χωρις πλοκαμια!!!
-Λεμουριος τρολιστας
Παρασκευή, 21 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Ο μόνος πραγματικός διαχωρισμός είναι αυτός της τσέπης.
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Είστε και φίλοι της λογοτεχνίας...πως εξηγείτε κύριοι ότι στο πιο αντιπροσωπευτικό έργο της φανταστικής λογοτεχνίας, τον Έλρικ του Μούρκοκ,ο αυτοκράτορας του Μελνιμπονέ φεύγει αηδιασμένος από τον δικό του τόπο και φυλή προς αναζήτηση της πραγματικής δικαιοσύνης σε άλλα μέρη?
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μπερδεύτηκες Λεμουριάκο. Έγραψες σχόλιο στο ακριβώς επόμενο λεπτό από τον "μηχανικό".
Υπάρχουν πολλοί διαχωρισμοί. Εθνικοί, ταξικοί, οπαδικοί, θρησκευτικοί και άλλοι. Αν θες να το πάμε σύμφωνα με τη δική σου οπτική ο διαχωρισμός έχει ως εξής. Τα μουνόπανα που κοιτάζουν μόνο την τσέπη και τις οικονομικές διαφορές. Και οι άνθρωποι που αξιολογούν την τσέπη ως ένα από τα πολλά ζητήματα της ζωής και μάλιστα όχι το πρώτο.
Ο Έλρικ τώρα. Επειδή φαίνεται ότι είσαι βλάκας, θα στο γράψουμε πολύ απλά.
α) Πρώτα απ΄ όλα δεν είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός ήρωας της φανταστικής λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους πολυδιαβασμένους ήρωες της επικής φανταστικής λογοτεχνίας. Η φανταστική λογοτεχνία έχει πολλά ρεύματα (γοτθική, επική, επιστημονική φαντασία, υποβλητικού τρόμου, αστυνομικό και ιστορικό μυθιστόρημα στις παρυφές κλπ).
β) Ο Έλρικ είναι λογοτεχνικός χαρακτήρας. Δεν είναι πολιτικό πρόσωπο.
γ) Ο συγγραφέας του, Μ. Μούρκοκ, τον ενέταξε σε μια τετράδα αρχετυπικών ηρωικών φυσιογνωμιών, η οποία είχε παρόμοιο εσωτερικό πυρήνα αλλά διαφορετικές εμπειρίες ζωής σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Ο Έλρικ ήταν η αναρχική πτυχή του τετραπλού αιωνίου προμάχου.
Ο Κόρουμ, όμως, ήταν το ακριβώς αντίθετο. Και ο Χόκμουν με τον Ερεκόζι. Μένουμε στον Κόρουμ, όμως, ο οποίος ήταν αρχετυπικά καλός και κλασικός ηρωικός τύπος.
Τι σημαίνει αυτό; Και ο Ταρζάν, μόλις γνώρισε τον αστικό κόσμο της πολιτισμένης Δύσης, προτίμησε όχι απλά να φύγει από την κοινωνία αλλά να επιστρέψει στην ζούγκλα, αηδιασμένος. Όμως, είναι γεμάτος προφασιστικά γνωρίσματα ο συγκεκριμένος χαρακτήρας.
Μπορούμε να σου παραθέσουμε εκατό τέτοια παραδείγματα λογοτεχνικών ηρώων της φανταστικής λογοτεχνίας που έχουν "εθνικιστικά", "παραδοσιοκρατικά", "αντιδραστικά", ακόμη και "ρατσιστικά" γνωρίσματα.
Σας έχουμε φέρει σε απόγνωση, έτσι; Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι γράφετε τόσες μαλακίες.
Υπάρχουν πολλοί διαχωρισμοί. Εθνικοί, ταξικοί, οπαδικοί, θρησκευτικοί και άλλοι. Αν θες να το πάμε σύμφωνα με τη δική σου οπτική ο διαχωρισμός έχει ως εξής. Τα μουνόπανα που κοιτάζουν μόνο την τσέπη και τις οικονομικές διαφορές. Και οι άνθρωποι που αξιολογούν την τσέπη ως ένα από τα πολλά ζητήματα της ζωής και μάλιστα όχι το πρώτο.
Ο Έλρικ τώρα. Επειδή φαίνεται ότι είσαι βλάκας, θα στο γράψουμε πολύ απλά.
α) Πρώτα απ΄ όλα δεν είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός ήρωας της φανταστικής λογοτεχνίας. Είναι ένας από τους πολυδιαβασμένους ήρωες της επικής φανταστικής λογοτεχνίας. Η φανταστική λογοτεχνία έχει πολλά ρεύματα (γοτθική, επική, επιστημονική φαντασία, υποβλητικού τρόμου, αστυνομικό και ιστορικό μυθιστόρημα στις παρυφές κλπ).
β) Ο Έλρικ είναι λογοτεχνικός χαρακτήρας. Δεν είναι πολιτικό πρόσωπο.
γ) Ο συγγραφέας του, Μ. Μούρκοκ, τον ενέταξε σε μια τετράδα αρχετυπικών ηρωικών φυσιογνωμιών, η οποία είχε παρόμοιο εσωτερικό πυρήνα αλλά διαφορετικές εμπειρίες ζωής σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Ο Έλρικ ήταν η αναρχική πτυχή του τετραπλού αιωνίου προμάχου.
Ο Κόρουμ, όμως, ήταν το ακριβώς αντίθετο. Και ο Χόκμουν με τον Ερεκόζι. Μένουμε στον Κόρουμ, όμως, ο οποίος ήταν αρχετυπικά καλός και κλασικός ηρωικός τύπος.
Τι σημαίνει αυτό; Και ο Ταρζάν, μόλις γνώρισε τον αστικό κόσμο της πολιτισμένης Δύσης, προτίμησε όχι απλά να φύγει από την κοινωνία αλλά να επιστρέψει στην ζούγκλα, αηδιασμένος. Όμως, είναι γεμάτος προφασιστικά γνωρίσματα ο συγκεκριμένος χαρακτήρας.
Μπορούμε να σου παραθέσουμε εκατό τέτοια παραδείγματα λογοτεχνικών ηρώων της φανταστικής λογοτεχνίας που έχουν "εθνικιστικά", "παραδοσιοκρατικά", "αντιδραστικά", ακόμη και "ρατσιστικά" γνωρίσματα.
Σας έχουμε φέρει σε απόγνωση, έτσι; Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι γράφετε τόσες μαλακίες.
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Καμιά απόγνωση...απλά προσπαθώ να δώσω παραδείγματα από τον δικό σας χώρο...
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Επειδή τυγχάνει να έχω διαβάσει και ολόκληρο το έπος του Κόρουμ...ο Κόρουμ ήταν ο τελευταίος ενός απολύτως φιλειρηνικοί έθνους το οποίο σχεδόν εξάλειψαν οι πολεμοχαρείς εχθροί...τι σχέση έχει ο Κόρουμ και ο λαός του με τον εθνικισμό?
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Ποιος σου είπε ότι ο εθνικισμός αφορά μόνο τα φιλοπόλεμα έθνη ή ότι προϋποθέτει επεκτατισμό; Στην πρώτη θεωρητική του αποτύπωση υπερασπιζόταν το ακριβώς αντίθετο. Την διαφύλαξη του κάθε έθνους από την επιθετικότητα του ιμπεριαλιστικού φιλελεύθερου ορθολογισμού.
Πάντως, πέρα από την εθνικιστική θεωρία το πρόβλημα είναι στο μονοδιάστατα απλοϊκό σκεπτικό σου. Σαν τα δασκαλάκια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τους πλέον ανόητους δημοσιογράφους σκέπτεσαι. Αυτοί, όμως, το κάνουν γιατί πληρώνονται, είναι μέρος του επαγγέλματός τους. Εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι στον τρόπο που ερμηνεύουν τα πράγματα, όλοι ανεξαιρέτως, μπορούν να δώσουν αμυντική δικαιολογία (και εν μέρει να έχουν δίκιο);
Οι Γερμανοί στον ΒΠΠ θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στην γεωπολιτική περικύκλωση των αστικών δυτικών κρατών και της κομμουνιστικής Ρωσίας. Δεν θεωρούσαν ότι ήταν επιτιθέμενοι. Εν μέρει είχαν δίκιο, εν μέρει εξωφρενικά άδικο. Οι Ιταλοί το ίδιο. Θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στον αγγλικό ιμπεριαλισμό όταν έκαναν επίθεση στην Ελλάδα (δορυφόρο των Άγγλων). Εν μέρει είχαν δίκιο γιατί οι Άγγλοι όντως έλεγχαν την μεσόγειο αλλά εν μέρει είχαν εξωφρενικό άδικο γιατί η Ελλάδα δεν θα τους ενοχλούσε ποτέ στρατιωτικά. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι στον ΒΠΠ θεωρούσαν ότι αμύνονταν. Μολονότι κήρυξαν πρώτοι τον πόλεμο στην Γερμανία μετά την επίθεση στην Πολωνία (η οποία είχε αρπάξει πολλά γερμανικά εδάφη στον ΑΠΠ), αυτοί θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στον αναθεωρητισμό του Χίτλερ. Οι Σοβιετικοί επίσης θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι σε καπιταλιστές και σε φασίστες όταν έκαναν επίθεση στην Πολωνία. Σήμερα ο Πούτιν θεωρεί ότι αμύνεται στρατηγικά από την ιμπεριαλιστική περικύκλωση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με την επίθεση στην Ουκρανία. ΟΙ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θεωρούν ότι αμύνονται στην Ουκρανία αλλά, όντως, έχουν περικυκλώσει απειλητικά με γεωπολιτική και στρατιωτική δυναμική την Ρωσία.
Δεν καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο και ότι ο εθνικισμός δεν είναι αυτό που σερβίρουν τα κανάλια και τα σχολεία στα μέτρια μυαλά; Δεν καταλαβαίνεις ότι ο εθνικισμός, όπως και οι υπόλοιπες ιδεολογίες όταν γίνονται πράξη από οργανωμένες κοινωνίες, μπορεί να πάρει αμυντικό και επιθετικό χαρακτήρα, εκπεφρασμένος από τους ίδιους ανθρώπους, ακόμη και στο ίδιο χρονικό διάστημα;
Δυστυχώς δεν το καταλαβαίνεις. Και το κακό είναι ότι ψηφίζετε, καθορίζετε το μέλλον της χώρας, άνθρωποι με τόσο στενή αντίληψη της πραγματικότητας.
Πάντως, πέρα από την εθνικιστική θεωρία το πρόβλημα είναι στο μονοδιάστατα απλοϊκό σκεπτικό σου. Σαν τα δασκαλάκια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και τους πλέον ανόητους δημοσιογράφους σκέπτεσαι. Αυτοί, όμως, το κάνουν γιατί πληρώνονται, είναι μέρος του επαγγέλματός τους. Εσύ δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι στον τρόπο που ερμηνεύουν τα πράγματα, όλοι ανεξαιρέτως, μπορούν να δώσουν αμυντική δικαιολογία (και εν μέρει να έχουν δίκιο);
Οι Γερμανοί στον ΒΠΠ θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στην γεωπολιτική περικύκλωση των αστικών δυτικών κρατών και της κομμουνιστικής Ρωσίας. Δεν θεωρούσαν ότι ήταν επιτιθέμενοι. Εν μέρει είχαν δίκιο, εν μέρει εξωφρενικά άδικο. Οι Ιταλοί το ίδιο. Θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στον αγγλικό ιμπεριαλισμό όταν έκαναν επίθεση στην Ελλάδα (δορυφόρο των Άγγλων). Εν μέρει είχαν δίκιο γιατί οι Άγγλοι όντως έλεγχαν την μεσόγειο αλλά εν μέρει είχαν εξωφρενικό άδικο γιατί η Ελλάδα δεν θα τους ενοχλούσε ποτέ στρατιωτικά. Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι στον ΒΠΠ θεωρούσαν ότι αμύνονταν. Μολονότι κήρυξαν πρώτοι τον πόλεμο στην Γερμανία μετά την επίθεση στην Πολωνία (η οποία είχε αρπάξει πολλά γερμανικά εδάφη στον ΑΠΠ), αυτοί θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι στον αναθεωρητισμό του Χίτλερ. Οι Σοβιετικοί επίσης θεωρούσαν ότι αμύνονταν απέναντι σε καπιταλιστές και σε φασίστες όταν έκαναν επίθεση στην Πολωνία. Σήμερα ο Πούτιν θεωρεί ότι αμύνεται στρατηγικά από την ιμπεριαλιστική περικύκλωση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, με την επίθεση στην Ουκρανία. ΟΙ ΗΠΑ-ΝΑΤΟ θεωρούν ότι αμύνονται στην Ουκρανία αλλά, όντως, έχουν περικυκλώσει απειλητικά με γεωπολιτική και στρατιωτική δυναμική την Ρωσία.
Δεν καταλαβαίνεις ότι τίποτα δεν είναι άσπρο μαύρο και ότι ο εθνικισμός δεν είναι αυτό που σερβίρουν τα κανάλια και τα σχολεία στα μέτρια μυαλά; Δεν καταλαβαίνεις ότι ο εθνικισμός, όπως και οι υπόλοιπες ιδεολογίες όταν γίνονται πράξη από οργανωμένες κοινωνίες, μπορεί να πάρει αμυντικό και επιθετικό χαρακτήρα, εκπεφρασμένος από τους ίδιους ανθρώπους, ακόμη και στο ίδιο χρονικό διάστημα;
Δυστυχώς δεν το καταλαβαίνεις. Και το κακό είναι ότι ψηφίζετε, καθορίζετε το μέλλον της χώρας, άνθρωποι με τόσο στενή αντίληψη της πραγματικότητας.
Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Όταν μια ζωή βλέπουμε τους λεγόμενους "εθνικιστές" άσχετα αν είναι η όχι σύμφωνα με τον ορισμό σας, να είναι οργανωμένοι σε παραστρατιωτικές ομάδες, να ένα επιθετικοί, να είναι σε κόμματα που σκοτώνουν όπως η ΧΑ κλπ τι εικόνα να σχηματίσουμε μετά? Δεν νομίζεις ότι στην αντίληψη του κάθε ανθρώπου παίζει ρόλο και το τι βλέπει έξω πέρα από την θεωρία? Αν οι απόψεις αυτές παρουσιάζονταν με ένα πιο σοβαρό τρόπο ίσως ο κόσμος να το έβλεπε αλλιώς.
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Και τι θεωρείς σωστό; Να αλλάξουμε ιδεολογία επειδή οι διαχειριστές μιας δυστοπικής πραγματικότητας την αμαυρώνουν επικοινωνιακά και πολιτικά (μοχλεύοντας τον πολιτικό της χώρο και επιτρέποντας σε βλάκες να τον διαχειρίζονται για να είναι αναλώσιμοι) επειδή την φοβούνται; Το χρέος μας είναι να την υπερασπιστούμε. Αλλά και το πολιτικά ορθό.
Εφόσον αγωνιζόμαστε για το "καλό" θα υιοθετήσουμε τις ιδέες που αν εφαρμοστούν θα ξεριζώσουν το κακό που επικρατεί. Αυτό είναι ο ρομαντικός εθνικισμός και ο πολιτικός Ρομαντισμός συνολικά. Η τελευταία ελπίδα της πολιτικής μας σωτηρίας.
Εφόσον αγωνιζόμαστε για το "καλό" θα υιοθετήσουμε τις ιδέες που αν εφαρμοστούν θα ξεριζώσουν το κακό που επικρατεί. Αυτό είναι ο ρομαντικός εθνικισμός και ο πολιτικός Ρομαντισμός συνολικά. Η τελευταία ελπίδα της πολιτικής μας σωτηρίας.
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Το “έχω διαβάσει ολόκληρο το έπος του Κόρουμ” σε λεμούρια μετάφραση σημαίνει “έχει πιάσει η βικιπαίδεια φωτιά και μην με αφήνετε στην απέξω επειδή εάν περάσει μία μέρα χωρίς να μιλήσω με φλεφαλιώτη μου έρχεται να πεθάνω”.
Τρίτη, 25 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Καλώς ή κακώς όταν από παντού σας λένε "φασίστες", ο κόσμος είναι προκατειλημμένος αρνητικά απέναντι σας. Φαίνεστε εχθρικοί και περιχαρακωμένοι πως να το πω...
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Σαφώς. Είναι ένα τίμημα που γνωρίζουμε ότι πρέπει να πληρώσουμε. Στόχος είναι να υπερασπιστούμε την αλήθεια των ιδεών μας όχι να τις μασκαρέψουμε. Αν κάνουμε κάτι τέτοιο όχι μόνο θα είναι ανέντιμο αλλά θα είναι πολιτικά καταστροφικό. Στην τελική, σε μια τέτοια εποχή όπως η σημερινή, όποιος υπηρετεί το "καλό" και το ηθικά ακέραιο πρέπει να είναι έτοιμος να το υπερασπιστεί ενάντια σε όλους. Αν δεν είναι έτοιμος να το κάνει, ας μην εμπλακεί στην όλη υπόθεση καλύτερα.
Στην τελική δεν αξίζουν οι ιδέες μας κάτι παραπάνω από τις δημόσιες σχέσεις;
Στην τελική δεν αξίζουν οι ιδέες μας κάτι παραπάνω από τις δημόσιες σχέσεις;
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μηχανικό απόβλητο, αν η ΧΑ δήθεν "σκότωνε", τότε σκότωναν πολύ περισσότερο οι ΠΑΕ όλων των μεγάλων ομάδων και θα έπρεπε να πάνε φυλακή με τη συλλογική ευθύνη οι ίδιοι οι ολιγάρχες που τις είχαν. Αλλού η προπαγάνδα σου.
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Σωστά το επισημαίνεις, έχε όμως υπόψη ότι όποιος θέλει να αποφύγει το επιχείρημά σου απλά θα συμφωνήσει μαζί σου. Θα σου πει ότι έχεις δίκιο και ότι επαυξάνει. Δεν κοστίζει κάτι στον οποιονδήποτε ανώνυμο σχολιαστή ένα ανάθεμα στους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ.
Το θέμα είναι ότι έτσι δεν αποκρούεται η γενική αρνητική εικόνα που έχει διαμορφωθεί για τον εθνικισμό. Προφανώς, το αρνητικό στερεότυπο είναι αναμενόμενο εφόσον το χτίζουν μεθοδικά εκπαιδευτικοί σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (στην τριτοβάθμια λιγότερο απ' ότι στην δευτεροβάθμια) και ΜΜΕ.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι το κόμμα σου, από την δεκαετία του '80 μέχρι το 2019, λόγω της κακής νοοτροπίας των ηγετών του, υπολόγισε ότι θα ξεπερνούσε τα αρνητικά στερεότυπα με μια έφοδο προς το πουθενά, όντας ανίκανο να αναπαραγάγει επικοινωνιακό αντίλογο. Τουναντίον, συμπεριφερόταν λες και υιοθετούσε το image του hollywood κακού, που φιλοτεχνούν για τον εθνικιστικό χώρο οι μηχανισμοί της εξουσίας.
Μεγάλο ζήτημα αυτό. Γιατί η ΧΑ είχε την μαζικότητα ώστε να οργανώσει μια αποτελεσματική επικοινωνιακή αντεπίθεση. Αλλά η ηγεσία της δεν είχε πρόβλημα να μπαίνει στα παπούτσια του "κακού". Της πήγαιναν μια χαρά. Πόνταρε μόνο στην αγανάκτηση του κόσμου που αναζητούσε έναν Ρομπέν των Δασών, ας ήταν και κακός.
Στάθηκε ανίκανη να προβλέψει ότι το σύστημα εξουσίας θα άλλαζε τους όρους παιχνιδιού αν η αγανάκτηση συνέχιζε να πριμοδοτεί την ΧΑ. Της έστησε μια παγίδα στην οποία το "κακό" θα φαινόταν αδικαιολόγητο και δεν θα διαχεόταν ως κανάλι υποστήριξης των αγανακτισμένων. Ο Φύσσας και η παρέα του ήταν ελάχιστοι αριθμητικά απέναντι σε πολλούς, δεν ήταν κάποιοι που συνδέονταν με την μνημονιακή εξουσία η οποία πυροδοτούσε την αγανάκτηση και την επιτυχία της ΧΑ και ο επικεφαλής της παρέας δεν έφαγε απλά ξύλο μα έχασε την ζωή του. Άλλα τηλεοπτικά πλάνα από παλαιότερες δράσεις του κόμματος υποστήριξαν επικοινωνιακά το κυβερνητικό αφήγημα.
Η ηγεσία της ΧΑ είχε πιαστεί στην επικοινωνιακή φάκα. Έκανε όποιο λάθος προλάβαινε για να δικαιώσει την συστημική αφήγηση περί του "κακού εθνικισμού" με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο.
Σήμερα συνεχίζει να πληρώνει ο εθνικισμός, ως ιδεολογία και ως πολιτικός χώρος, την ανικανότητα της ηγεσίας του (μέχρι τώρα) πιο μαζικού του κόμματος στην Ελλάδα να κατανοήσει την σημασία της πολιτικής επικοινωνίας, καθώς και την ίδια την ουσία των εθνικιστικών ιδεών.
Το θέμα είναι ότι έτσι δεν αποκρούεται η γενική αρνητική εικόνα που έχει διαμορφωθεί για τον εθνικισμό. Προφανώς, το αρνητικό στερεότυπο είναι αναμενόμενο εφόσον το χτίζουν μεθοδικά εκπαιδευτικοί σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης (στην τριτοβάθμια λιγότερο απ' ότι στην δευτεροβάθμια) και ΜΜΕ.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι ότι το κόμμα σου, από την δεκαετία του '80 μέχρι το 2019, λόγω της κακής νοοτροπίας των ηγετών του, υπολόγισε ότι θα ξεπερνούσε τα αρνητικά στερεότυπα με μια έφοδο προς το πουθενά, όντας ανίκανο να αναπαραγάγει επικοινωνιακό αντίλογο. Τουναντίον, συμπεριφερόταν λες και υιοθετούσε το image του hollywood κακού, που φιλοτεχνούν για τον εθνικιστικό χώρο οι μηχανισμοί της εξουσίας.
Μεγάλο ζήτημα αυτό. Γιατί η ΧΑ είχε την μαζικότητα ώστε να οργανώσει μια αποτελεσματική επικοινωνιακή αντεπίθεση. Αλλά η ηγεσία της δεν είχε πρόβλημα να μπαίνει στα παπούτσια του "κακού". Της πήγαιναν μια χαρά. Πόνταρε μόνο στην αγανάκτηση του κόσμου που αναζητούσε έναν Ρομπέν των Δασών, ας ήταν και κακός.
Στάθηκε ανίκανη να προβλέψει ότι το σύστημα εξουσίας θα άλλαζε τους όρους παιχνιδιού αν η αγανάκτηση συνέχιζε να πριμοδοτεί την ΧΑ. Της έστησε μια παγίδα στην οποία το "κακό" θα φαινόταν αδικαιολόγητο και δεν θα διαχεόταν ως κανάλι υποστήριξης των αγανακτισμένων. Ο Φύσσας και η παρέα του ήταν ελάχιστοι αριθμητικά απέναντι σε πολλούς, δεν ήταν κάποιοι που συνδέονταν με την μνημονιακή εξουσία η οποία πυροδοτούσε την αγανάκτηση και την επιτυχία της ΧΑ και ο επικεφαλής της παρέας δεν έφαγε απλά ξύλο μα έχασε την ζωή του. Άλλα τηλεοπτικά πλάνα από παλαιότερες δράσεις του κόμματος υποστήριξαν επικοινωνιακά το κυβερνητικό αφήγημα.
Η ηγεσία της ΧΑ είχε πιαστεί στην επικοινωνιακή φάκα. Έκανε όποιο λάθος προλάβαινε για να δικαιώσει την συστημική αφήγηση περί του "κακού εθνικισμού" με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο.
Σήμερα συνεχίζει να πληρώνει ο εθνικισμός, ως ιδεολογία και ως πολιτικός χώρος, την ανικανότητα της ηγεσίας του (μέχρι τώρα) πιο μαζικού του κόμματος στην Ελλάδα να κατανοήσει την σημασία της πολιτικής επικοινωνίας, καθώς και την ίδια την ουσία των εθνικιστικών ιδεών.
Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου, 2025
Μηχανικός
Θα συμφωνήσω ότι οι περισσότεροι παρουσιάζουν τον χώρο σας όντως σαν μια καρικατούρα του κακού δικτάτορα από το hollywood και όχι ως μια ιδεολογία που σκοπό έχει την διάσωση του κόσμου από τα δεινά που μπορεί να έχει φέρει η υπάρχουσα παγκόσμια εξουσία πχ woke κλπ. και γενικότερα ως στόχο οχο το καλό των πολιτών.
Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου, 2025
Προς ανώνυμο που ρωτά για τον αείμνηστο συντάκτη του μουσικού περιοδικού:
Δεν τον γνωρίζαμε προσωπικά. Τον συναντούσαμε καμιά φορά στο γήπεδο και στο πολιτιστικό τμήμα του ΕΚΠΑ. Δεν μιλούσαμε, όμως. Δύσκολη η θέση μας, για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί είχε φάει δύο πεσίματα από ομοϊδεάτες μας.
Φαινόταν λίγο χαμένος, τα τελευταία χρόνια. Ψαχνόταν να χωρέσει κάπου αλλά δεν υπήρχαν πολλά καταφύγια για μέταλλα παλιάς κοπής (εμφανισιακά παρέμενε αμετακίνητος από το image της δεκαετίας του '80). Αυτή την εικόνα μας έδειχνε.
Αρθρογράφος ήταν καλός. Αλλά εμείς ήμασταν οι απέναντι της πρασουλικής φάσης. Κρίμα που έκανε αυτή την επιλογή για το τέλος. Κάθε τέτοιο αποτέλεσμα είναι και μια μικρή ήττα για τον πολιτικό σας χώρο -αν είσαι αναρχικός. Μια από τις αποστολές των επαναστατικών πολιτικών χώρων είναι να προσφέρουν, ανάμεσα στα άλλα, καταφύγιο σε σκεπτόμενους ανθρώπους που είναι αδύναμοι και δεν έχουν κάπου να ακουμπήσουν -εφόσον δεν μιλάμε για περιπτώσεις ψυχικά επιφορτισμένων. Ο εν λόγω δεν φαινόταν για τέτοιος, όπως τον βλέπαμε από απόσταση τουλάχιστον.
Δεν τον γνωρίζαμε προσωπικά. Τον συναντούσαμε καμιά φορά στο γήπεδο και στο πολιτιστικό τμήμα του ΕΚΠΑ. Δεν μιλούσαμε, όμως. Δύσκολη η θέση μας, για να είμαστε ειλικρινείς, γιατί είχε φάει δύο πεσίματα από ομοϊδεάτες μας.
Φαινόταν λίγο χαμένος, τα τελευταία χρόνια. Ψαχνόταν να χωρέσει κάπου αλλά δεν υπήρχαν πολλά καταφύγια για μέταλλα παλιάς κοπής (εμφανισιακά παρέμενε αμετακίνητος από το image της δεκαετίας του '80). Αυτή την εικόνα μας έδειχνε.
Αρθρογράφος ήταν καλός. Αλλά εμείς ήμασταν οι απέναντι της πρασουλικής φάσης. Κρίμα που έκανε αυτή την επιλογή για το τέλος. Κάθε τέτοιο αποτέλεσμα είναι και μια μικρή ήττα για τον πολιτικό σας χώρο -αν είσαι αναρχικός. Μια από τις αποστολές των επαναστατικών πολιτικών χώρων είναι να προσφέρουν, ανάμεσα στα άλλα, καταφύγιο σε σκεπτόμενους ανθρώπους που είναι αδύναμοι και δεν έχουν κάπου να ακουμπήσουν -εφόσον δεν μιλάμε για περιπτώσεις ψυχικά επιφορτισμένων. Ο εν λόγω δεν φαινόταν για τέτοιος, όπως τον βλέπαμε από απόσταση τουλάχιστον.
Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου, 2025
Σούχωφ
Δε φτουραει ο καπιταλισμός πλέον και πέταξε το δημοκρατικό μανδύα. Πάνω σε αυτή τη βάση η σαβουρα του κοινωνικού δαρβινισμού έχει συνασπισθει. Από άκρα αριστερά μέχρι άκρα δεξιά. Από Ψαριανό και Τατσόπουλο έως Ιπποτοξοτη και Τρυγόνι.
Όταν οι παρακμιακες αποληξεις που μια ζωή κλαψουριζαν έρχονται στο προσκήνιο, αυτό σημαίνει ότι το τέλος είναι κοντά!
Ένας υγιής και ρωμαλέος καπιταλισμός σας είχε στη φυσική σας θέση. Αυτή του λούστρου!
Και ναι η περίπτωση Τραμπ είναι άκρως ενδιαφέρουσα και αισιόδοξη γιατί είναι απόρροια ΉΤΤΑΣ!
Όταν οι παρακμιακες αποληξεις που μια ζωή κλαψουριζαν έρχονται στο προσκήνιο, αυτό σημαίνει ότι το τέλος είναι κοντά!
Ένας υγιής και ρωμαλέος καπιταλισμός σας είχε στη φυσική σας θέση. Αυτή του λούστρου!
Και ναι η περίπτωση Τραμπ είναι άκρως ενδιαφέρουσα και αισιόδοξη γιατί είναι απόρροια ΉΤΤΑΣ!
Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
"Η δημοκρατία δολοφονούσε φιλοσόφους''...βρίζετε τον Πλεύρη, αλλά σίγουρα θα καμάρωνε να βλέπει την επιρροή που άσκησε το σαβουροβιβλίο του (Ο Διωγμός των Αρίστων) στον περιβόητο χώρο...Πάντως η φιλοσοφία άνθισε στην Αθήνα και όχι στη Σπάρτη με την οποία ηδονίζονται τα απανταχού χρυσαυγιτοειδή.
Τετάρτη, 26 Φεβρουαρίου, 2025
Προς ανώνυμο που ζητά γνώμες για διάφορους αντιφασίστες: Τι είμαστε, ρε μεγάλε; Χρονικογράφοι των Εξαρχείων; Τι είναι ο συγκεκριμένος που θες να σχολιάσουμε; Ούτε δημοσιογράφος, ούτε αρθρογράφος, ούτε συγγραφέας, ούτε κάποιο πρόσωπο που παίζει ιδιαίτερο πολιτικό ρόλο. Γνωρίζουμε το όνομά του και κάποιοι από την λέσχη τον έχουν δει μια δυο φορές σε metal χώρους. Ποιος ασχολείται, από εκεί και πέρα;
Προς ανώνυμο που ρωτά για τα πεσίματα: Προφανώς είναι άνανδρο να την πέφτουν πολλοί σε έναν. Ακόμη πιο άνανδρο να την πέφτουν οπλισμένοι σε άοπλους. Πάντα ήμασταν εναντίον αυτών των συμπεριφορών αλλά, να ξέρεις, ότι τις θεμελίωσαν "ηθικά" στην Ελλάδα οι αντιφασίστες και όχι το αντίθετο. Πρώτον γιατί είχαν την αριθμητική υπεροχή ώστε να το κάνουν. Και, δεύτερον, μέσω των "ανθρωπιστικών" αφηγημάτων που ανέπτυξαν παρακρατικοί αντίφα μηχανισμοί, του τύπου "οι εθνικιστές δεν είναι άνθρωποι", "ψόφο στα εθνίκια" κλπ. Εσείς τα καθιερώσατε αυτά τα σλόγκαν και υιοθετήσατε αυτές τις νοοτροπίες. Συνέπειά τους ήταν η γενίκευση της ατιμίας και της ανανδρίας στα ντου. Προφανώς, πέρασε και από εδώ μεριά. Με τους Μιχαλολιάκους και όλους αυτούς είχες να κάνεις. Τι περίμενες, να δείξουν ιπποτισμό;
Προς ανώνυμο που ρωτά για τα πεσίματα: Προφανώς είναι άνανδρο να την πέφτουν πολλοί σε έναν. Ακόμη πιο άνανδρο να την πέφτουν οπλισμένοι σε άοπλους. Πάντα ήμασταν εναντίον αυτών των συμπεριφορών αλλά, να ξέρεις, ότι τις θεμελίωσαν "ηθικά" στην Ελλάδα οι αντιφασίστες και όχι το αντίθετο. Πρώτον γιατί είχαν την αριθμητική υπεροχή ώστε να το κάνουν. Και, δεύτερον, μέσω των "ανθρωπιστικών" αφηγημάτων που ανέπτυξαν παρακρατικοί αντίφα μηχανισμοί, του τύπου "οι εθνικιστές δεν είναι άνθρωποι", "ψόφο στα εθνίκια" κλπ. Εσείς τα καθιερώσατε αυτά τα σλόγκαν και υιοθετήσατε αυτές τις νοοτροπίες. Συνέπειά τους ήταν η γενίκευση της ατιμίας και της ανανδρίας στα ντου. Προφανώς, πέρασε και από εδώ μεριά. Με τους Μιχαλολιάκους και όλους αυτούς είχες να κάνεις. Τι περίμενες, να δείξουν ιπποτισμό;
Ανώνυμος/η
Ρωτάω διότι ο κύκλος των επικάδων σταην Ελλάδα και πόσο μάλλον την δεκαετία του 80, την οποία προλάβατε κι εσείς και αυτός λόγω ηλικίας, είναι σχετικά περιορισμένος. Οπότε, αναρωτιόμουν μήπως τον γνωρίζετε πιο καλά (απ’ότι φαίνεται όχι) και αν είχατε κάνει ποτέ, κάποιες ιδεολογικές συζητήσεις μαζί του.
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 2025
Όχι, δεν είχαμε ποτέ επαφές μαζί του. Παραδόξως, μιας και το αναφέρεις, την δεκαετία του '80 υπήρχαν αρκετοί επικάδες. Την δεκαετία του '90 ο πυρήνας των παλιών είχε μικρύνει αλλά πάνω κάτω γνωριζόμασταν. Μετά το 1995, όμως, μπήκαν πολλοί στην φάση αλλά χωρίς να είναι της σχολής war flag. Έγινε στο δεύτερο μισό των '90's η έκρηξη του epic στο power και στο black. Eίχαμε πολύ κόσμο. Δεν γινόταν να τους γνωρίζουμε όλους. Δεν ήταν και ρομαντικοί της wa flag εξάλλου. Απλά άκουγαν epic. Δεν ψάχνονταν περαιτέρω. Μετά το 2000 τελείωσε η ιστορία. Δεν υπήρχε rock κίνημα όπως στο παρελθόν. Στα τέλη της δεκαετίας του 2000 και κυρίως σε εκείνη του 2010 επανακάμψαμε και ήρθαμε ξανά σε επαφή λόγω του διαδικτύου. Όμως, είχαν αλλάξει όλα. Μεγάλη κουβέντα.
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Είχαν κάποια κλίση στις πολιτικές ιδέες μας οι κύκλοι του rock κινήματος ή απλά μια αισθητική συμπάθεια στον ρομαντισμό;
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 2025
Οι περισσότεροι πρασουλικοί είχαν σύνδεση με τις ιδέες μας. Όχι απλά κλίση. Η war flag ήταν ο πυρήνας της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. Οι υπόλοιποι της epic φάσης κυρίως αισθητική κατεύθυνση που συνήθως, σε κάποιους εξ αυτών, περιείχε και κάποια θραύσματα ιδεολογίας.
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μάλλον έχεις δίκιο για το πληθυσμιακό ζήτημα των επικάδων. Εγώ ξεκίνησα να ακούω metal το 1998, οπότε, όταν ξεκίνησα να πηγαίνω σε epic και γενικότερα underground συναυλίες (Omen 2002 κι εφεξής), πάντα έβλεπα τα ίδια και τα ίδια 150-250 άτομα, μεταξύ αυτών και τον συγκεκριμένο για τον οποίο σας ρώτησα.
Πέμπτη, 27 Φεβρουαρίου, 2025