Για το περιεχόμενο της «δίκης του αιώνα» δεν έχουμε να πούμε πολλά. Το συμπέρασμα του κάθε εύλογα σκεπτόμενου ανθρώπου είναι ότι οι δικασθέντες, με τα ανεκδιήγητα πολιτικά τους λάθη και τις απαράδεκτες συμπεριφορές τους, έδωσαν την ευκαιρία στους χυδαίους πολιτικάντηδες του συστήματος εξουσίας να τους φέρουν σε αυτή την δύσκολη θέση μέσα από μια στημένη πολιτικά και δικονομικά διαδικασία.
Εκείνο που θεωρούμε ότι έχει ενδιαφέρον
είναι να σχολιάσουμε τα τεκταινόμενα της σημερινής ημέρας. Γιατί η υποκρισία
είναι σε πολλές περιπτώσεις το χειρότερο πολιτικό έγκλημα.
-Αν μη τι άλλο είναι αντιφατικό για
ορισμένους που θεωρούν τους εαυτούς τους επαναστάτες και αρνούνται την
αστική εξουσία, να διαδηλώνουν για να πιέσουν την μια πτυχή της εξουσίας (την
δικαστική εν προκειμένω) την οποία υποτίθεται ότι αποκηρύσσουν, να καταλήξει σε μια καταδικαστική
απόφαση. Τελικά πιστεύετε στην αστική δημοκρατία ή όχι, κύριοι «επαναστάτες»;
Γιατί εμάς μας μπερδέψατε (για πολλοστή φορά είναι η αλήθεια).
-Δεν περιμέναμε κάτι λιγότερα χυδαίο από
την κυβέρνηση. Αλλά έχει αξία να το αναφέρουμε. Εφόσον αποτελείτε τους θεματοφύλακες
της αστικής δημοκρατίας, κύριοι της Δεξιάς, οφείλετε να αφήνετε την δικαιοσύνη
να αποφασίζει ανεπηρέαστη. Όχι να την εκβιάζετε με συγκεντρώσεις και mediaκή πίεση. Αλλά φαίνεται ότι γνωρίζετε το
κόλπο από την εποχή του «βρώμικου ‘89».
-Για άλλη μια φορά όταν η κυβέρνηση ήθελε
να τελειώσει το «πανηγύρι» εμφανίστηκαν κάποιοι αντιφασίστες με καλυμμένα πρόσωπα
και ξεκίνησαν επεισόδια. Και για άλλη μια φορά αυτή η κίνηση έδωσε την ευκαιρία
στους αστυνομικούς να διαλύσουν την συγκέντρωση. Πόσο κορόιδο μπορεί να είναι
κανείς ώστε να μην αντιλαμβάνεται το στημένο του πράγματος;
-Είναι μέρος της παράδοσης των «νοικοκυραίων»
της Δεξιάς να στέλνουν στα δικαστήρια τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Μόνο που
στις αρχές της δεκαετίας του ’90 είχαν απέναντί τους έναν Ανδρέα Παπανδρέου, ο
οποίος, έστω και σχεδόν κατάκοιτος, κατάφερε να δώσει στους «νοικοκυραίους» ένα
μάθημα που το θυμούνταν για χρόνια.
Αντιθέτως, οι καρνάβαλοι της άκρας
δεξιάς, που πολλές φορές έχουν το θράσος να οικειοποιούνται την ιερή έννοια του
εθνικισμού, δέχονται διαχρονικά, σαν τα άτακτα παιδάκια, τα ραπίσματα της Δεξιάς
παράταξης χωρίς να προβάλουν αντίσταση. Τέτοιο παράδειγμα υπήρξε ο Γεώργιος
Παπαδόπουλος, ο οποίος γελοιοποιήθηκε υποστηρίζοντας τον Μητσοτάκη (που του
υποσχέθηκε πως θα τον αποφυλάκιζε) και στήριξε, μέσα από τις φυλακές, τη Νέα
Δημοκρατία (την ίδια στιγμή που την υποστήριζε ένθερμα κι ο αντίπαλός του Μίκης
Θεοδωράκης) και όχι το κόμμα του την ΕΠΕΝ, σε εκείνη την αλησμόνητη τριπλή
εκλογική αναμέτρηση!! Ανάλογη γελοιοποίηση είχε υποστεί και ο αρχηγός του ΕΝΕΚ,
Πολύδωρος Δάκογλου την ίδια χρονιά. Στην τωρινή περίπτωση είχαμε μια επανάληψη της
περίπτωσης του Ανδρέα Παπανδρέου. Μόνο που τα τωρινά πολιτικά μεγέθη που
στοχοποίησε η Δεξιά είναι μικρά κι ευκολοχώνευτα για την διαχρονικά κατευθυνόμενη
«δικαιοσύνη».
-Έχει σημειολογικό ενδιαφέρον ότι την
ίδια ώρα που ο αποχαυνωμένος μέσος Έλληνας πανηγυρίζει για μια «νίκη της δημοκρατίας»,
οι Τούρκοι συνεχίζουν το έργο του Αττίλα 2 στην Αμμόχωστο. Κάτι ανάλογο είχε
συμβεί και το 1974. Φαίνεται πως όταν ο γραικύλος των καιρών μας μιλά για «νίκη
της δημοκρατίας» εννοεί τη «νίκη των εξουσιαστών της φιλελεύθερης
παγκοσμιοποίησης». Τώρα το γιατί τις πανηγυρίζει αυτές τις νίκες είναι άλλη
υπόθεση.
- Μέσα σε λίγους μήνες η κυβέρνηση ξέπλυνε το σκάνδαλο των κομματικών δανείων της Τράπεζας Πειραιώς, το σκάνδαλο Novartis (μέσω της τρομοκράτησης της κυρίας Τουλουπάκη) και πολλές υποθέσεις επιχειρηματιών (άλλων «νοικοκυραίων» της αστικής μας κανονικότητας) που αν δικάζονταν σε σοβαρές συνθήκες δύσκολα θα γλίτωναν το κελί. Αλλά ποιος νοιάζεται; Η Νέα Ρώμη μας προσφέρει άρτους και θεάματα. Υπάρχει το big brother, τα πρωινάδικα, το life style. Να μην έχουμε και παράπονο.
Αν γράφατε ότι προσφέρει σάρκες στο Κολοσσαίο της τηλεόρασης θα ήταν ολόσωστο το άρθρο.
Γιατί αν περιμένουμε άρτους από την καπιταλιστική δεξιά, τα πιάσαμε τα λεφτά μας. Θα πέσει λιγούρα τρελή
Χα,χα,χα!! Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι..
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Νέα Ἐποχή…
https://www.armahellas.com/2020/10/11/%ce%bd%ce%ad%ce%b1-%ce%b5%cf%80%ce%bf%cf%87%ce%ae/
Σωστές είναι οι προσεγγίσεις και οι προτάσεις του άρθρου. Δεν υπάρχει αμφιβολία.
Έχουμε, όμως, μια υποψία όσον αφορά την παύση της χ.α από τα δρώμενα του ευρύτερου εθνικιστικού χώρου. Ας περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα.
Ο σχεδιασμός του συστήματος εξουσίας μάλλον έχει προβλέψει να μην αφήσει κενά στην απόπειρα ολοκληρωτικής εξαφάνισης του ελληνικού εθνικισμού. Ήδη διαφαίνονται απόπειρες γνωστών "μακριών χεριών" της Νέας Δημοκρατίας (με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον νέο δικηγόρο του κυρίου Λαγού και την εμφάνισή του στο δικαστήριο) να μπουν ως πρωταγωνιστές στον διάλογο της μετά την δίκη εποχής.
Επίσης, ας κρατήσουμε το ενδεχόμενο να μπορέσει το σύστημα εξουσίας να παγιδεύσει τον εθνικιστικό χώρο, μελλοντικά, σε έναν εσωστρεφή διάλογο για το ποια θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των δικασθέντων.
Από την μια, δηλαδή , να σχηματιστούν, όντως, νέες δυνάμεις που θα επιχειρήσουν να υπερασπιστούν τον εθνικισμό με σοβαρότητα και ποιοτική δράση και από την άλλη να τίθεται, προς τις δυνάμεις αυτές, το ερώτημα αν θα υπερασπιστούν τους φυλακισμένους (οι οποίοι πράγματι με την όλη γελοία συμπεριφορά τους έδωσαν την αφορμή στο σύστημα να τους φέρει στην σημερινή τους θέση, αλλά σε ότι έχει να κάνει με τη μαφιόζικη πολιτική τους εξόντωση από τη Νέα Δημοκρατία το "αίτημά" τους για δίκαιη αντιμετώπιση θα παραμένει εύλογο).
Το είχαμε δει και κατά την δεκαετία του '80 αυτό το φαινόμενο. Κάθε εθνικιστική προσπάθεια είχε να απαντήσει στο ερώτημα πως αντιμετώπιζε τους φυλακισμένους απριλιανούς. Ασφαλώς, το ερώτημα φρόντιζαν να πυροδοτούν γνωστοί παρακρατικοί της Δεξιάς, που εμφανίζονταν ως εθνικιστές για να μοχλεύουν τον εθνικιστικό χώρο. Κι αυτό το ερώτημα αποτελούσε την απαρχή μιας καταστροφικής εσωστρέφειας. Αντί να συνδεθούν με τα δρώμενα των υπόλοιπων εθνικιστικών κινημάτων της Ευρώπης και να προετοιμάσουν τις δομές αντιμετώπισης του κόσμου που ερχόταν μετά την περεστρόικα και εγκαθιδρύθηκε έπειτα από την πτώση της ΕΣΣΔ, οι Έλληνες εθνικιστές της δεκαετίας του '80 έψαχναν απαντήσεις στο αν και κατά πόσο υποστήριζαν την αποφυλάκιση των απριλιανών.
Μην μας φανεί παράξενο αν το σύστημα εξουσίας επαναλάβει και στην τωρινή περίπτωση το ίδιο πολιτικό τέχνασμα.
Ο/Η Ανώνυμος είπε...δικαιώνεστε σε χρόνο dt
http://panusis.blogspot.com/2020/10/blog-post_69.html
http://panusis.blogspot.com/2020/10/blog-post_79.html