Υπάρχει μια ψευδής φήμη (fake new σύμφωνα με την ορολογία της εποχής) που θέλει τις μαθητικές καταλήψεις να πραγματοποιούνται έπειτα από παραινέσεις της Αριστεράς, με απώτερο σκοπό να κλονιστούν οι αστικές κυβερνήσεις των «νοικοκυραίων» και δίχως να εμπεριέχουν ουσιαστικά μαθητικά αιτήματα. Πρόκειται για μια αστική προπαγάνδα που βασίζεται σε μια ραφιναρισμένη αλληλουχία ψευδών!!!
Πρώτο ψέμα:
Μπορεί οι έφηβοι μαθητές των σχολείων να μην είναι αρκετά έτοιμοι ώστε να εκφράσουν με ξεκάθαρα έλλογο τρόπο όλα όσα τους παρακινούν να προχωρήσουν σε καταλήψεις. Μπορεί, δηλαδή, τα αιτήματά τους να φαίνονται αδύναμα. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει ότι εκλείπουν και οι λόγοι, οι εσωτερικές παρορμήσεις δηλαδή, που κινητοποιούν τους μαθητές προς αυτή την μορφή διαμαρτυρίας.
Δεύτερο ψέμα:
Μπορεί η Αριστερά και οι πάσης φύσεως αντιφασίστες να καπελώνουν διαχρονικά τις μαθητικές καταλήψεις. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι τις οργανώνουν. Ούτε ότι στις καταλήψεις συμμετέχουν μόνο μαθητές που εμφορούνται από διεθνιστικές αντιλήψεις. Πρώτο παράδειγμα εμείς. Τα μέλη της Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. όταν ήμασταν μαθητές πρωτοστατούσαμε στις καταλήψεις ενώ είχαμε ήδη υιοθετήσει την ταυτότητα του νεορομαντικού. Τα εφηβικά αναγνώσματά μας ήταν οι Sun Knight (που τότε έγραφε στο περιοδικό Metal Hammer), Δραγούμης, Μπλεκ, Κόναν, Τόλκιν και Περικλής Γιαννόπουλος. Όχι ο Μαρξ και οι επίγονοί του. Και για τα νεότερα μέλη της λέσχης μας τα αναγνώσματα ήταν ανάλογα (ανάμεσα στα αναγνώσματα αυτά και η αρθρογραφία των παλαιότερων μελών της Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας).
Τρίτο ψέμα:
Επικρατεί η άποψη πως οι καταλήψεις γίνονται για να χαθούν μαθήματα και εκπαιδευτικές ώρες από τεμπέληδες μαθητές. Η αλήθεια είναι ότι οι καταλήψεις γίνονται για να χαθούν μαθήματα και εκπαιδευτικές ώρες από μαθητές που ορισμένοι μπορεί να είναι τεμπέληδες αλλά και πολλοί άλλοι είναι επαναστάτες (χωρίς αιτία, αλλά με βάσιμους λόγους και εσωτερικές παρορμήσεις). Αν υπάρχει κάτι αναμφίβολα αντιπνευματικό, ύπουλα συστημικό, βαρετό και ανούσιο είναι τα μαθήματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Εμείς, που όταν ήμασταν μαθητές οργανώναμε καταλήψεις, ως φοιτητές αποφοιτήσαμε από τμήματα που απολαύσαμε, από μεταπτυχιακά που επιλέξαμε και από διδακτορικά με τα θέματα των οποίων ζούσαμε και αναπνέαμε. Γιατί το εκπαιδευτικό πλαίσιο βελτιώθηκε αισθητά. Γιατί η πληγή του ελληνικού μορφωτικού συστήματος δεν είναι η τριτοβάθμια, αλλά η δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Κάθε εκπαιδευτική ώρα που χάνεται από αυτό το άθλιο σύστημα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης μπορεί να αποτελέσει για το κάθε παιδί χρόνο καλλιέργειας και επαφής με τον πολιτισμό. Ας μην ξεχνάμε ότι η λέξη «σχολείο» συνδέεται νοηματικά με την λέξη «σχόλη». Και οι αρχαίοι μας πρόγονοι ήταν ασφαλώς σοφότεροι από τους γραικύλους της μεταμοντέρνας νεωτερικότητας στην νοηματοδότηση των όρων.
Πως άραγε θα έρθει ένα παιδί σε επαφή με τις τέχνες, (με τον κινηματογράφο, την μουσική, με την λογοτεχνία κλπ), και με τον αθλητισμό όταν είναι αναγκασμένο να αφιερώνει όλη του την μέρα σε ένα στείρο σχολείο και στο φροντιστήριο; Ας καταλάβουν επιτέλους «όσοι ζωντανοί» γονείς έχουν απομείνει ότι το σχολείο είναι μηχανισμός προπαγάνδας της αστικής εξουσίας της φιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Δεν είναι τυχαίο το ότι όλος ο «αποτροπιασμός» των καθωσπρέπει γονιών και δημοσιογράφων εκδηλώνεται προς τις μαθητικές καταλήψεις. Ενώ για τις καταλήψεις των πανεπιστημίων, που οργανώνονται από τις κομματικές μαφίες, οι γονείς και οι δημοσιογράφοι εδώ και δεκαετίες είτε ψελλίζουν χλιαρές διαμαρτυρίες είτε, ακόμη χειρότερα, βγάζουν το σκασμό!!
Για όλα τα παραπάνω η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ. είναι αλληλέγγυα στις μαθητικές καταλήψεις. Αρκεί να απλώνουν πεδία ελευθερίας, που οι μαθητές θα εκμεταλλευτούν δημιουργικά και να απομονώνουν απαράδεκτα κρούσματα.