Όπως έχουμε επισημάνει πολλές φορές κατά το παρελθόν ένα από τα κύρια ζητούμενα του συστημικού ελλαδικού πολιτικού συστήματος είναι να μην υπάρχει ανεξάρτητος εθνικιστικός χώρος. Το προτιμότερο για την εξουσιαστική νομενκλατούρα θα ήταν να μην υπήρχε καθόλου εθνικιστικός χώρος, να μην υπήρχαν εθνικιστικές ιδέες, να μην υπήρχαν Έλληνες εθνικιστές. Όμως οι εξουσιαστικές πολιτικές δυνάμεις γνωρίζουν ότι ποτέ δεν γίνεται να επιτευχθεί το απόλυτο σε πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Οι ιδέες δεν πεθαίνουν, ακόμη και αν οι υποστηρικτές τους εκτελούνται ή απαγορεύεται να πολιτεύονται. Οι πολιτικές ιδέες συνεχίζουν να επηρεάζουν την κοινωνική πραγματικότητα όταν οι περιστάσεις ευνοούν κάτι τέτοιο.
Με αυτή την γνώση στο οπλοστάσιό τους οι εξουσιαστικές δυνάμεις επιλέγουν την καλύτερη δυνατή διαχείριση επικίνδυνων για αυτές πολιτικών ιδεολογιών, όπως είναι ο εθνικισμός. Στην ελληνική περίπτωση ο εξουσιαστικός σχεδιασμός προϋποθέτει μια σαφή στόχευση: Δεν πρέπει να υπάρχει ανεξάρτητος εθνικιστικός χώρος. Ο εθνικισμός πρέπει να φαίνεται ότι είναι μια ακραία και περιθωριακή ουρά της Δεξιάς. Σε περίπτωση που οι εθνικιστικές ιδέες αποκτήσουν, λόγω συγκυριών, ευρεία κοινωνική απήχηση, θα δημιουργούνται ελεγχόμενα ακροδεξιά κομματίδια από πολιτικούς της Δεξιάς, τα οποία θα κλέβουν λίγα εθνικιστικά συνθήματα και θα τα προσαρμόζουν σε δεξιές, φιλελεύθερες και αστικά καπιταλιστικές πολιτικές προτάσεις, προκειμένου να μην επιτρέπουν σε δυσαρεστημένους συντηρητικούς ψηφοφόρους να βρίσκουν πρόσβαση σε εθνικιστικές οργανώσεις ή να συγκροτήσουν ανεξάρτητο εθνικιστικό χώρο.
Αυτός ο σχεδιασμός τηρείται ευλαβικά από τους δύο πόλους του εγχώριου πολιτικού συστήματος. Εκείνον της Δεξιάς και αυτόν της Αριστεράς. Η Δεξιά πρέπει να κρατά εγκλωβισμένα στην καπιταλιστική της πολιτική πρόταση κοινωνικά σύνολα που υιοθετούν συντηρητικές ιδέες προκειμένου να μην υπάρξει εθνικιστικός χώρος. Για να γίνει αυτό εφικτό η Δεξιά μπορεί να χωρέσει επιμέρους πολιτικά μορφώματα στην ευρύτερη παράταξή της. Από την άλλη, η Αριστερά επιθυμεί να στριμωχτούν τα συντηρητικά κοινωνικά στρώματα στην Δεξιά για να διατηρεί το μονοπώλιο της κριτικής στον καπιταλισμό, το οποίο θα έπρεπε να μοιραστεί με τον εθνικιστικό χώρο (αν αυτός υπήρχε). Σε συνθήκες εξουσιαστικής κανονικότητας, με τα φιλελεύθερα κόμματα να εναλλάσσονται στην κυβέρνηση ή να συγκυβερνούν, αυτό είναι το σχέδιο που υλοποιούν Δεξιά και Αριστερά, σε σχέση με τον τρίτο δρόμο που δυνητικά θα άνοιγε ένας υπαρκτός εθνικιστικός χώρος.
Η Δεξιά πρέπει να απορροφά τα συντηρητικά κοινωνικά σύνολα που θα μπορούσαν να στηρίξουν έναν ανεξάρτητο εθνικιστικό χώρο. Η Αριστερά πρέπει να ευνοεί την Δεξιά σε αυτή την στόχευση, προκειμένου να απολαμβάνει το μονοπώλιο της κριτικής, προς τον καπιταλισμό, αντιπολίτευσης. Η ισορροπία αυτή διαταράσσεται σε μια μόνο περίπτωση. Αν ένα αριστερό κόμμα έχει πιθανότητες να καταταγεί πρώτο σε εκλογές και να κυβερνήσει έχοντας απέναντί του (όχι ένα κεντρώο φιλελεύθερο αλλά) ένα δεξιό φιλελεύθερο κόμμα. Σε αυτή την περίπτωση, εφόσον δηλαδή το αριστερό κόμμα έχει βρει τον τρόπο να μεγαλώσει το δικό του εκλογικό κοινό, είναι αναγκαία συνθήκη για την επικράτησή του να διαμορφωθεί ένας σταθερός εθνικιστικός χώρος ο οποίος θα είναι ανεξάρτητος από την Δεξιά. Γιατί είναι σίγουρο ότι αυτός ο εθνικιστικός χώρος θα έχει αποσπάσει από την Δεξιά ένα κρίσιμο εκλογικά σύνολο συντηρητικών υποστηρικτών.
Αυτό ακριβώς είδαμε να συμβαίνει την περίοδο 2012-2019, στην Ελλάδα, με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η στάση του κόμματος της Αριστεράς ήταν εμφανώς πιο ήπια (ιδίως μετά την ιστορική εμπειρία του κινήματος των Αγανακτισμένων) προς τα εθνικιστικά και τα συντηρητικά κόμματα από εκείνη της παραδοσιακής ελληνικής Δεξιάς. Ο λόγος ήταν προφανής. Με τους εθνικιστές και μεγάλο μέρος των συντηρητικών εκτός της Νέας Δημοκρατίας και της ευρύτερης Δεξιάς, η Αριστερά γινόταν κυβέρνηση. Μετά το 2019 και την σταδιακή επαναφορά των τυπικών συσχετισμών ενός αστικού πολιτικού κόσμου στο ελλαδικό εκλογικό σκηνικό, παρατηρήθηκε η επιστροφή στο κύριο σενάριο. Δεξιά και Αριστερά βυσσοδομούν εναντίον του εθνικισμού. Η Δεξιά για να μην του επιτρέψει να αυτονομηθεί και να της αποσπάσει συντηρητικά κοινωνικά σύνολα που θεωρεί δικά της και η Αριστερά για να μην έχει στο πλάι της μια ελάσσονα αντιπολίτευση με ανταγωνιστικά φιλολαϊκά και σοσιαλιστικά επιχειρήματα.
Ο συνδυασμός του συντηρητισμού με τον σοσιαλισμό (ή τον οικονομικό αντιφιλελευθερισμό), που χαρακτηρίζουν τον εθνικιστικό πολιτικό χώρο είναι η ευχή και η κατάρα του. Ευχή, γιατί ο συνδυασμένος συντηρητισμός και σοσιαλισμός κάνει τον εθνικιστικό χώρο να αποσπά υποστηρικτές τόσο από την Δεξιά όσο και από την Αριστερά. Κατάρα, γιατί αυτό το γνώρισμα τον θέτει στο στόχαστρο και των δύο.
Στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις της χώρας μας θα βρούμε πολλά παραδείγματα αυτής της διπλής επίθεσης, που στόχο έχει την κατάπνιξη του εθνικιστικού χώρου. Η επικοινωνιακή διαχείριση των συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας για το έγκλημα των Τεμπών και ο πρόσφατος ανασχηματισμός, με τα όσα ακολούθησαν, αποτελούν ένα συνεχές και αλληλένδετο τέτοιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Πριν την μεγάλη, παλλαϊκή, συγκέντρωση διαμαρτυρίας της 28ης Φεβρουαρίου, ο επικοινωνιακός μηχανισμός της Νέας Δημοκρατίας είχε αναθέσει στους Βορίδη και Γεωργιάδη την αποστολή να πείσουν όσους περισσότερους συντηρητικούς πολίτες μπορούσαν, μέσω των τηλεοπτικών τους παρουσιών, ότι αυτοί που σκόπευαν να διαδηλώσουν είτε ήταν (οι ίδιοι) κομμουνιστές, είτε θα έριχναν νερό στον μύλο της Αριστεράς, είτε θα αποτελούσαν φερέφωνα της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Ήταν ένα επικοινωνιακής παγαποντιάς τέχνασμα μέσω του οποίου ανασύρθηκε η ακροδεξιά αντικομμουνιστική εθνικοφροσύνη ως εμπόδιο σε μια αυθεντικά συντηρητική και εθνικιστική εκδήλωση αγανάκτησης για τα, νεοφιλελεύθερης ιδεολογικής απόχρωσης, κυβερνητικά αίσχη στο ζήτημα του εγκλήματος των Τεμπών.
Και η Αριστερά, όμως, έπιασε την σκυτάλη από εκεί που την άφησε η Δεξιά. Ενώ το αίτημα για διαλεύκανση του εγκλήματος των Τεμπών είναι παλλαϊκό και στην μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας του Ιανουαρίου είχε γίνει σεβαστή η απόφαση να μην υπάρχουν κομματικά και ιδεολογικών αποχρώσεων σύμβολα, τα πράγματα άλλαξαν από την συγκέντρωση της 28ης Φεβρουαρίου κι έπειτα. Οι αριστερές οργανώσεις και τα αριστερά κόμματα κατέβηκαν σε οργανωμένα μπλοκ, φέροντας σύμβολα με ιδεολογικό περιεχόμενο (σημαίες και πανό με σφυροδρέπανα, αστέρια και άλλα μαρξιστικά και αντιεξουσιαστικά σύμβολα). Σαν να μην έφτανε αυτό ομάδες αντιφασιστών, εξοπλισμένες για οδομαχίες, εντόπισαν μεμονωμένους εθνικιστές, σε διάφορα σημεία της συγκέντρωσης, και τους επιτέθηκαν. Όχι μόνο υπήρξε μια οργανωμένη αριστερή απόπειρα επικοινωνιακού καπελώματος των παλλαϊκών συγκεντρώσεων αλλά και καταγράφηκαν χειρουργικής ακρίβειας επιθέσεις με σκοπό την αποβολή από τις συγκεντρώσεις μεμονωμένων εθνικιστών που εντοπίζονταν. Η Αριστερά προσπάθησε να δικαιώσει, με κάθε τρόπο, την επικοινωνιακή εκστρατεία των Βορίδη και Γεωργιάδη.
.jpg)
Η συνέχεια ήταν ανάλογη. Όταν η Κωνσταντοπούλου, εκμεταλλευόμενη την έλλειψη εθνικιστικού πολιτικού χώρου, αποφάσισε να κερδίσει για λογαριασμό της το πολιτικό κενό δηλώνοντας ότι το κόμμα της δεν είναι ούτε αριστερό ούτε δεξιό, ο κύριος Χαρίτσης της απάντησε ότι το «ούτε ούτε» σημαίνει Δεξιά. Δεν στεκόμαστε στο χιουμοριστικά κωμικοτραγικό γεγονός να αρθρώνουν αντιδεξιό λόγο πολιτικοί του ΣΥΡΙΖΑ, που επί τέσσερα χρόνια εφάρμοσαν νεοφιλελεύθερες πολιτικές με την απροκάλυπτη καθοδήγηση της Μέρκελ και του Τραμπ. Δεν εξετάζουμε σε αυτό το άρθρο την, ήδη αδιαμφισβήτητη, υποκρισία των (πρώην και νυν) πολιτικάντηδων του ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνο που έχει σημασία είναι να διαπιστώσουμε πώς η δεξιά και η αριστερή επικοινωνιακή πολιτική συγκλίνουν στο να αποδίδουν πολιτικά αιχμάλωτο στην Δεξιά τον εθνικισμό.
Η συνέχεια εκ μέρους της κυβέρνησης σε αυτό το πινγκ πονγκ έγινε με τον ανασχηματισμό. Αν μη τι άλλο η ανάθεση στον Βορίδη του υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής αποτελεί την πλέον τρανταχτή απόπειρα της Δεξιάς να ξεγελάσει και να καθησυχάσει το συντηρητικό εκλογικό κοινό με την υπόσχεση του ελέγχου των μεταναστευτικών ροών. Προφανώς ο Βορίδης θα επικοινωνήσει μια ορθολογιστικά φροντισμένη και προσεκτικά διατυπωμένη πολιτική πρόταση, η οποία υποτίθεται ότι θα έχει ως στόχο την αυστηρότερη διαχείριση της λαθρομετανάστευσης. Όμως, στην ουσία, θα είναι κάλπικη. Όπως κάλπικος είναι ο συντηρητισμός της Δεξιάς. Γιατί το μεταναστευτικό είναι μια από τις πρωταρχικές οικονομικο-πολιτικές επιλογές του φιλελεύθερου εξουσιαστικού συστήματος (από τις απαρχές του και όχι μόνο μετά την πτώση της ΕΣΣΔ) και όχι ένα φαινόμενο που υποτίθεται ότι οι φιλελεύθερες αρχές δεν μπορούν να ελέγξουν.
Η παρουσία του Βορίδη σε αυτό το πόστο έχει έναν και μόνο στόχο. Να πείσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους ότι η καπιταλιστική Δεξιά μπορεί να εκφράσει τα αιτήματά τους. Κάτι που, ασφαλώς, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο να συμβεί. Γιατί συντηρητισμός δεν μπορεί να υπάρξει σε πολιτικούς χώρους που η αποστολή τους είναι να κάνουν πράξη την προτεραιότητα εξυπηρέτησης των θέλω της αγοράς και όχι τις επιταγές της κοινότητας, του έθνους ή της παράδοσης. Όπως έχει σημειώσει εύστοχα ο Παναγιώτης Κονδύλης, ο συντηρητισμός ήταν η πρώτη αντικαπιταλιστική (και αντιφιλελεύθερη) πολιτική ιδεολογία.
Θα ήταν εύλογο να κλείσει το άρθρο με την διαπίστωση ότι πρώτος στόχος όσων έχουν απομείνει εθνικιστές στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι η οριστική αυτονόμηση του εθνικιστικού χώρου από την Δεξιά. Όμως αυτό είναι κάτι αυτονόητο το οποίο έχουμε επισημάνει εδώ και χρόνια. Έτσι, θα κλείσουμε σχολιάζοντας ειρωνικά όχι τον πυρήνα της Δεξιάς αλλά τα γκαρσόνια της, που έχει ξαμολήσει στον εθνικιστικό χώρο προκειμένου να τον ναρκοθετούν και να τον μοχλεύουν προς όφελός της. Η τραμπική τάση των σερβιτόρων της Δεξιάς στην Ελλάδα περίμενε εδώ και καιρό μια αναβάθμιση από την νέα προεδρεία των ΗΠΑ. Φαίνεται, όμως, ότι υπάρχει άλλος αμερικανικός σχεδιασμός.
Όπως έχουμε γράψει από τον Ιανουάριο, ο Τραμπ έχει μάλλον ξεγράψει τον Μητσοτάκη. Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο Μητσοτάκης βρίσκεται ακόμη στον πρωθυπουργικό θώκο είναι γιατί κανείς δεν θέλει μια απότομη μεταβολή ή μια αλλαγή πολιτικού συστήματος. Ο Τραμπ προτιμά έναν άνθρωπο του δικού του δικτύου στην πρωθυπουργία μιας γεωπολιτικής επαρχίας των ΗΠΑ, όπως είναι η χώρα μας, και όχι κάποιον πολιτικό του δικτύου Κλίντον-Μπάιντεν-Ομπάμα, όπως είναι ο Μητσοτάκης. Αρκετοί Έλληνες μεγαλοαστοί επιθυμούν να ξεφορτωθούν τον Μητσοτάκη για τους δικούς τους λόγους. Υπάρχουν, όμως, ακόμη οι του γερμανικού παράγοντα και του συστήματος της Ε.Ε., που παρέχουν στον πρωθυπουργό της Ελλάδας μια τελευταία στήριξη. Ωστόσο, το μέλλον αρχίζει να διαγράφεται καθαρά. Η περίοδος Μητσοτάκη πλησιάζει στο τέλος της.
Το ερώτημα είναι τι έπεται. Προφανώς όχι κάποια πολιτική ανατροπή. Έπεται μια πολιτική συνθήκη που θα βολεύει ΗΠΑ, Ε.Ε. και Ελλαδίτες μεγαλοαστούς, στην οποία πρωθυπουργός θα είναι κάποιο πρόσωπο που ακόμη δεν γνωρίζουμε. Αν διαβάσουμε προσεκτικά τις δημοσκοπήσεις, οι οποίες λειτουργούν σαν τροχιοδεικτικές πολιτικές βολές και εξοικειώνουν το κοινό με τα σενάρια τα οποία επεξεργάζονται οι πυρήνες του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού, προς το παρόν φαίνεται ότι το επικρατέστερο σενάριο για την μετά τον Μητσοτάκη περίοδο είναι εκείνο μιας συγκυβέρνησης (της Νέας Δημοκρατίας, μάλλον, με άλλα κόμματα). Το ενδιαφέρον, ωστόσο, είναι ότι αρχίζει να αχνοφαίνεται η πιθανότητα αναρρίχησης στην αξιωματική αντιπολίτευση της Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Μην σας φανεί παράξενο αν αυτό τον συσχετισμό προκρίνει για το ελλαδικό πολιτικό στερέωμα η προεδρεία του Τραμπ. Μια συγκυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, με πρωθυπουργό που ασφαλώς δεν θα είναι ο Μητσοτάκης, και μια λαϊκιστική αξιωματική αντιπολίτευση με επικεφαλής την Κωνσταντοπούλου είναι ένα σχήμα που μοιάζει με εκείνο της Γερμανίας. Με την διαφορά ότι, λόγω της ιστορικής της παράδοσης, στην Γερμανία τον ρόλο του υποτιθέμενου πολιτικού αμφισβητία παίζει μια alt right καρικατούρα, η οποία καταλαμβάνει το πολιτικό πεδίο το οποίο προοριζόταν για τον εθνικιστικό χώρο. Ενώ στην Ελλάδα, με τις διαφορετικές μνήμες και την δική της πολιτική ιστορία, τον αντίστοιχο πολιτικό χώρο μπορεί να κλέψει από τον εθνικιστικό χώρο ένα λαϊκιστικό μονοπρόσωπο μόρφωμα μιας πολιτικού με αριστερές καταβολές.
Κρίμα για τα alt right και τα ακροδεξιά φυντάνια που ζουν ανάμεσά μας στον εθνικιστικό χώρο. Περίμεναν μεγαλεία και πολιτική αναγνώριση από τον πρόεδρο της καρδιάς τους. Αλλά, τελικά, φαίνεται ότι θα μείνουν με την προσδοκία. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα βολευτούν με την Ζωή Κωνσταντοπούλου οι τύποι που σουλατσάρουν στον ελλαδικό εθνικιστικό χώρο και ονειρεύτηκαν εκτεταμένα alt right δίκτυα με τραμπικές φιέστες. Ίσως σώσει τα προσχήματά τους μια σχεδιασμένα ελεγχόμενη μελλοντική πολιτική επιστροφή του Κασιδιάρη. Αλλά ακόμη είναι νωρίς για να φανεί κάτι τέτοιο.
Εικόνα 1: Howard Davie-Symplegades
Εικόνα 2: Michel de Maroles-The Argonauts pass the Syplegades
Εικόνα 3: William Blake- The great red dragon adn the woman clothed with Sun
Σχόλια:
Σαμουράι της Δυσης
Ο ρόλος των παλαιών τύπου κομμάτων, με την ιδιότητα και την αποστολή τους ως πρακτορεία μαζικής διαμόρφωσης, ουσιαστικά έχει τελειώσει. Όποιος εξακολουθεί να ασχολείται με τη συγκρότηση τέτοιων οντοτήτων, επιδιώκει πολιτικά αδιέξοδα.
....λιγα λογια που λενε πολλα..απο τον Ernst Jünger
Τα σέβη μου αγαπητή ΣΟ
....λιγα λογια που λενε πολλα..απο τον Ernst Jünger
Τα σέβη μου αγαπητή ΣΟ
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Πολλά έτη μπροστά. Μπράβο.
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
shadow&ash
Γιατί χαρακτηρίζεις την διακυβέρνηση Μητσοτάκη ως Δεξιά;
Σε τι υπήρξε Δεξιός ο Μητσοτάκης;
Είναι ο στυγνός τεχνομονεταρισμός Δεξιά νοοτροπία;
Αυτό το είδος φεουδαρχικού καζινοκαπιταλισμού είναι Δεξιά πρακτική;
Η απροκάλυπτη υποστήριξη σε Funds και καρτέλ είναι Δεξιά πολιτική;
Είναι η υποστήριξη και η ενδοτικότητα σε εχθρικούς ισλαμιστές τυράννους Δεξιά πολιτική;
Η προώθηση του πολιτιστικού αποδομισμού είναι Δεξιά πολιτική;
Είναι η περιφρόνηση σκοτωμένων ανθρώπων Δεξιά πολιτική;
Είναι η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου Δεξιά πολιτική;
Είναι η ποδηγέτηση των θεσμών και η παραμέληση και των κρατικών δομών Δεξιά πολιτική;
Δεν την θυμάμαι έτσι την Δεξιά, από μικρό παιδί μέχρι και τις αρχές του 2000 άντε μέχρι τα μέσα το πολύ..
Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ ανόθευτη Δεξιά πολιτική στην Ελλάδα.
Γιατί στο άρθρο αναφέρεσαι μόνο στην Κωνσταντοπούλου που εμφανίζεται 2η με βάση κάποιες δημοσκοπήσεις, και όχι στον Βελόπουλο που έχει μια σφαιρική και πολύχρονη πολιτική; Γιατί τον Βελόπουλο τον αντιμετωπίζεις εχθρικά και όχι αντικειμενικά κριτικά;
"Ο συνδυασμός του συντηρητισμού με τον σοσιαλισμό (ή τον οικονομικό αντιφιλελευθερισμό), που χαρακτηρίζουν τον εθνικιστικό πολιτικό χώρο είναι η ευχή και η κατάρα του. Ευχή, γιατί ο συνδυασμένος συντηρητισμός και σοσιαλισμός κάνει τον εθνικιστικό χώρο να αποσπά υποστηρικτές τόσο από την Δεξιά όσο και από την Αριστερά. Κατάρα, γιατί αυτό το γνώρισμα τον θέτει στο στόχαστρο και των δύο. "
Εκφράζεις μίαν αλήθεια. Παρακάτω ο Αλαίν ντε Μενούα, ήδη από το 1982, περιγράφει το ζήτημα επαρκώς.
"Το εθνικό ζήτημα και το κοινωνικό ζήτημα είναι ένα και το αυτό ζήτημα.
Ένα άλλο πεδίο, στο οποίο τελευταίως η αριστερά απεδείχθη ικανότατη, ήταν η συζευγμένη εκμετάλλευσις αντιτιθέμενων παθών. Κάθε κοινωνία αποτελεί ιστορικό χώρο, όπου εκφράζονται μόνιμε στοιχειώδεις προσδοκίες: κοινωνική προσδοκία, εθνική προσδοκία, προσδοκία δικαιοσύνης, ισονομίας, ελευθερίας κλπ. Όταν κάθε μία από τις προσδοκίες αυτές φαίνεται ενσαρκωμένη κατά προτίμησι σε κάποια πολιτική οικογένεια, η εξουσία είναι αναγκαστικά ασταθής. Η εναλλαγή ποικίλλει αναλόγως του αν η μία ή η άλλη προσδοκία κυριαρχεί του πνεύματος των καιρών, καθώς επίσης και αναλόγως του φαινομένου της ψυχολογικής αισχροκερδείας, η οποία κάνει, ώστε σε κάποιο χρονικό σημείο, να εκτιμά κανείς λιγότερο αυτό που έχει ήδη από αυτό που έχουν οι άλλοι (και που του υπόσχονται).
Διαφορετικά ισχύουν, όταν μία μόνη πολιτική δύναμις κατορθώνει να συγκεντρώση τις προσδοκίες που κανονικά θεωρούνται ασυμβίβαστες: δικαιοσύνη και ελευθερία, εθνικό αίσθημα και σοσιαλισμός. Στην δεκαετία του '30, η επιτυχία των φασισμών εξηγείται εν μέρει από μία τέτοια συσσώρευσι."
"Παραλλήλως, τα άκρα έχουν δυσφημισθεί. Μπορούμε να πούμε, εν συντομία, ότι η άκρα αριστερά ενεσωματώθει, ενώ η άκρα δεξιά αποσυνετέθη.
Σκοτωμένη από την αστικοποίηση των διοικούντων της, την ανάρρωσι των κύριων θεμάτων της και την αισχροκέρδεια των στρατευμένων οργανώσεών της, η άκρα αριστερά υπέφερε σοβαρά, επιπλέον, από την καταβύθισι των πολιτικών και κοινωνικών προτύπων της (Κίνα, ΕΣΣΔ, Κούβα).
Η άκρα δεξιά, από την πλευρά της, αυτοαπεκλείσθη από το πολιτικό παιγνίδι εξαιτίας παιδικών νοσταλγιών και μιας αδυναμίας αναλύσεως, η οποία την κατεδίκαζε να ταλαντεύεται αδιάκοπα ανάμεσα στην αφομοίωσι και στον ακτιβισμό, από έναν χριστιανικό φετιχισμό (αποκομμένο πλέον από τις κοινωνιολογικές του βάσεις) σε διάφορες μορφές και εκδηλώσεις του μικροαστικού αυταρχισμού."
Σε τι υπήρξε Δεξιός ο Μητσοτάκης;
Είναι ο στυγνός τεχνομονεταρισμός Δεξιά νοοτροπία;
Αυτό το είδος φεουδαρχικού καζινοκαπιταλισμού είναι Δεξιά πρακτική;
Η απροκάλυπτη υποστήριξη σε Funds και καρτέλ είναι Δεξιά πολιτική;
Είναι η υποστήριξη και η ενδοτικότητα σε εχθρικούς ισλαμιστές τυράννους Δεξιά πολιτική;
Η προώθηση του πολιτιστικού αποδομισμού είναι Δεξιά πολιτική;
Είναι η περιφρόνηση σκοτωμένων ανθρώπων Δεξιά πολιτική;
Είναι η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου Δεξιά πολιτική;
Είναι η ποδηγέτηση των θεσμών και η παραμέληση και των κρατικών δομών Δεξιά πολιτική;
Δεν την θυμάμαι έτσι την Δεξιά, από μικρό παιδί μέχρι και τις αρχές του 2000 άντε μέχρι τα μέσα το πολύ..
Να σου πω την αλήθεια δεν ξέρω αν υπήρξε ποτέ ανόθευτη Δεξιά πολιτική στην Ελλάδα.
Γιατί στο άρθρο αναφέρεσαι μόνο στην Κωνσταντοπούλου που εμφανίζεται 2η με βάση κάποιες δημοσκοπήσεις, και όχι στον Βελόπουλο που έχει μια σφαιρική και πολύχρονη πολιτική; Γιατί τον Βελόπουλο τον αντιμετωπίζεις εχθρικά και όχι αντικειμενικά κριτικά;
"Ο συνδυασμός του συντηρητισμού με τον σοσιαλισμό (ή τον οικονομικό αντιφιλελευθερισμό), που χαρακτηρίζουν τον εθνικιστικό πολιτικό χώρο είναι η ευχή και η κατάρα του. Ευχή, γιατί ο συνδυασμένος συντηρητισμός και σοσιαλισμός κάνει τον εθνικιστικό χώρο να αποσπά υποστηρικτές τόσο από την Δεξιά όσο και από την Αριστερά. Κατάρα, γιατί αυτό το γνώρισμα τον θέτει στο στόχαστρο και των δύο. "
Εκφράζεις μίαν αλήθεια. Παρακάτω ο Αλαίν ντε Μενούα, ήδη από το 1982, περιγράφει το ζήτημα επαρκώς.
"Το εθνικό ζήτημα και το κοινωνικό ζήτημα είναι ένα και το αυτό ζήτημα.
Ένα άλλο πεδίο, στο οποίο τελευταίως η αριστερά απεδείχθη ικανότατη, ήταν η συζευγμένη εκμετάλλευσις αντιτιθέμενων παθών. Κάθε κοινωνία αποτελεί ιστορικό χώρο, όπου εκφράζονται μόνιμε στοιχειώδεις προσδοκίες: κοινωνική προσδοκία, εθνική προσδοκία, προσδοκία δικαιοσύνης, ισονομίας, ελευθερίας κλπ. Όταν κάθε μία από τις προσδοκίες αυτές φαίνεται ενσαρκωμένη κατά προτίμησι σε κάποια πολιτική οικογένεια, η εξουσία είναι αναγκαστικά ασταθής. Η εναλλαγή ποικίλλει αναλόγως του αν η μία ή η άλλη προσδοκία κυριαρχεί του πνεύματος των καιρών, καθώς επίσης και αναλόγως του φαινομένου της ψυχολογικής αισχροκερδείας, η οποία κάνει, ώστε σε κάποιο χρονικό σημείο, να εκτιμά κανείς λιγότερο αυτό που έχει ήδη από αυτό που έχουν οι άλλοι (και που του υπόσχονται).
Διαφορετικά ισχύουν, όταν μία μόνη πολιτική δύναμις κατορθώνει να συγκεντρώση τις προσδοκίες που κανονικά θεωρούνται ασυμβίβαστες: δικαιοσύνη και ελευθερία, εθνικό αίσθημα και σοσιαλισμός. Στην δεκαετία του '30, η επιτυχία των φασισμών εξηγείται εν μέρει από μία τέτοια συσσώρευσι."
"Παραλλήλως, τα άκρα έχουν δυσφημισθεί. Μπορούμε να πούμε, εν συντομία, ότι η άκρα αριστερά ενεσωματώθει, ενώ η άκρα δεξιά αποσυνετέθη.
Σκοτωμένη από την αστικοποίηση των διοικούντων της, την ανάρρωσι των κύριων θεμάτων της και την αισχροκέρδεια των στρατευμένων οργανώσεών της, η άκρα αριστερά υπέφερε σοβαρά, επιπλέον, από την καταβύθισι των πολιτικών και κοινωνικών προτύπων της (Κίνα, ΕΣΣΔ, Κούβα).
Η άκρα δεξιά, από την πλευρά της, αυτοαπεκλείσθη από το πολιτικό παιγνίδι εξαιτίας παιδικών νοσταλγιών και μιας αδυναμίας αναλύσεως, η οποία την κατεδίκαζε να ταλαντεύεται αδιάκοπα ανάμεσα στην αφομοίωσι και στον ακτιβισμό, από έναν χριστιανικό φετιχισμό (αποκομμένο πλέον από τις κοινωνιολογικές του βάσεις) σε διάφορες μορφές και εκδηλώσεις του μικροαστικού αυταρχισμού."
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Η απάντηση είναι ΝΑΙ. ΟΛΑ όσα αναφέρεις είναι ο ΟΡΙΣΜΟΣ της Δεξιάς. Πονάει αλλά είναι η αλήθεια.
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
"Γιατί χαρακτηρίζεις την διακυβέρνηση Μητσοτάκη ως Δεξιά;"
Γιατί είναι τέτοια.
"Είναι ο στυγνός τεχνομονεταρισμός Δεξιά νοοτροπία;
Αυτό το είδος φεουδαρχικού καζινοκαπιταλισμού είναι Δεξιά πρακτική;
Η απροκάλυπτη υποστήριξη σε Funds και καρτέλ είναι Δεξιά πολιτική;"
Απολύτως.
"Είναι η υποστήριξη και η ενδοτικότητα σε εχθρικούς ισλαμιστές τυράννους Δεξιά πολιτική;"
Αυτό μπορεί να είναι γνώρισμα της Δεξιάς και της Αριστεράς. Έχει να κάνει ΚΑΙ με την γεωγραφική θέση της χώρας.
"Η προώθηση του πολιτιστικού αποδομισμού είναι Δεξιά πολιτική;"
Εξαρτάται τι εννοείς "πολιτιστικό αποδομισμό". Αν εννοείς το ξερίζωμα των παραδοσιακών τρόπων ζωής προς χάρη της "προόδου", της "ηθικής απελευθέρωσης" κλπ έχουμε να κάνουμε με μια αντίφαση της Δεξιάς. Από την μια να υποδύεται την υπερασπίστρια των παραδόσεων και από την άλλη να αποτελεί τον πολιτικό χώρο των κεφαλαιοκρατών και της αγοράς. Η ελευθερία της αγοράς συνοδεύεται απαραίτητα από "προοδευτικές" αντιλήψεις και προϋποθέτει την χαλάρωση των ηθικών δεσμεύσεων και των παραδοσιακών περιορισμών. Αν δώσει κανείς προτεραιότητα στην ελευθερία της αγοράς συγκρούεται νομοτελειακά με τις νόρμες της παράδοσης. Η Δεξιά κάνει αυτό ακριβώς. Αυτή είναι η ιστορική της αποστολή από τα μισά του 19ου αιώνα. Να υπνωτίζει τα συντηρητικά κοινωνικά σύνολα προωθώντας την ασύδοτη ελευθερία της αγοράς (φιλελευθερισμός) κάτω από επικοινωνιακά συντηρητικά περιτυλίγματα.
Αν πάλι με τον "πολιτιστικό αποδομισμό" εννοείς την απλώς την woke ατζέντα, αυτό όντως δεν είναι πεδίο στο οποίο δίνει προτεραιότητα η Δεξιά. Το ότι την εφαρμόζει είναι και πάλι υποταγή της Δεξιάς στις νοοτροπίες που συνοδεύουν την ελεύθερη αγορά. Προκειμένου να γίνει ο κόσμος μια παγκόσμια αγορά μεμονωμένων ατομικών υποκειμένων προωθείται η woke ατζέντα.
"Είναι η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου Δεξιά πολιτική;
Είναι η ποδηγέτηση των θεσμών και η παραμέληση και των κρατικών δομών Δεξιά πολιτική;"
Απολύτως. Ιδίως μεταπολεμικά. Μακαρθισμός, Θατσερισμός, τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
"Δεν την θυμάμαι έτσι την Δεξιά, από μικρό παιδί μέχρι και τις αρχές του 2000 άντε μέχρι τα μέσα το πολύ.."
Εξαρτάται την ηλικία σου. Δεν θυμάσαι την ΝΔ του μπαμπά Μητσοτάκη, του Έβερτ, του Αβέρωφ, του Καραμανλή; Μην αρχίσεις τα ψυχοδιαταραγμένα, ότι ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής ήταν κομμουνιστές. Ένα αστικό κράτος που έχει δαπάνες δεν είναι κομμουνιστικό, όπως υποστηρίζουν ψυχανώμαλοι Αμερικανοί ρεπουμπλικάνοι. Ούτε ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση ορίζεται ιδεολογικά μόνο από τον εκάστοτε αρχηγό. Ακόμη και αν ο Μητσοτάκης προερχόταν από το κέντρο η συνολική κομματική δομή της Νέας Δημοκρατίας ήταν Δεξιά.
"Γιατί στο άρθρο αναφέρεσαι μόνο στην Κωνσταντοπούλου που εμφανίζεται 2η με βάση κάποιες δημοσκοπήσεις, και όχι στον Βελόπουλο που έχει μια σφαιρική και πολύχρονη πολιτική;"
Γιατί την Κωνσταντοπούλου δίνουν δεύτερη οι δηνμοσκοπήσεις. Όχι τον Βελόπουλο. Αυτός έχει άλλον ρόλο.
"Γιατί τον Βελόπουλο τον αντιμετωπίζεις εχθρικά και όχι αντικειμενικά κριτικά;"
το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Κριτικά τον αντιμετωπίζουμε. Και ταυτόχρονα ως αντίπαλο. Είναι ένα πιόνι του συστήματος, ένας πολιτικός εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου, που αποτελεί σφουγγάρι της Δεξιάς για να μην υπάρχουν ροές συντηρητικών πολιτών προς τον εθνικιστικό χώρο. Στα του πώς δρα και ηγείται, γνωρίζουμε αρκετά. Τόσα χρόνια στον "χώρο" λες να μην έχουμε φίλους μέσα στον κομματικό του μηχανισμό;
Γιατί είναι τέτοια.
"Είναι ο στυγνός τεχνομονεταρισμός Δεξιά νοοτροπία;
Αυτό το είδος φεουδαρχικού καζινοκαπιταλισμού είναι Δεξιά πρακτική;
Η απροκάλυπτη υποστήριξη σε Funds και καρτέλ είναι Δεξιά πολιτική;"
Απολύτως.
"Είναι η υποστήριξη και η ενδοτικότητα σε εχθρικούς ισλαμιστές τυράννους Δεξιά πολιτική;"
Αυτό μπορεί να είναι γνώρισμα της Δεξιάς και της Αριστεράς. Έχει να κάνει ΚΑΙ με την γεωγραφική θέση της χώρας.
"Η προώθηση του πολιτιστικού αποδομισμού είναι Δεξιά πολιτική;"
Εξαρτάται τι εννοείς "πολιτιστικό αποδομισμό". Αν εννοείς το ξερίζωμα των παραδοσιακών τρόπων ζωής προς χάρη της "προόδου", της "ηθικής απελευθέρωσης" κλπ έχουμε να κάνουμε με μια αντίφαση της Δεξιάς. Από την μια να υποδύεται την υπερασπίστρια των παραδόσεων και από την άλλη να αποτελεί τον πολιτικό χώρο των κεφαλαιοκρατών και της αγοράς. Η ελευθερία της αγοράς συνοδεύεται απαραίτητα από "προοδευτικές" αντιλήψεις και προϋποθέτει την χαλάρωση των ηθικών δεσμεύσεων και των παραδοσιακών περιορισμών. Αν δώσει κανείς προτεραιότητα στην ελευθερία της αγοράς συγκρούεται νομοτελειακά με τις νόρμες της παράδοσης. Η Δεξιά κάνει αυτό ακριβώς. Αυτή είναι η ιστορική της αποστολή από τα μισά του 19ου αιώνα. Να υπνωτίζει τα συντηρητικά κοινωνικά σύνολα προωθώντας την ασύδοτη ελευθερία της αγοράς (φιλελευθερισμός) κάτω από επικοινωνιακά συντηρητικά περιτυλίγματα.
Αν πάλι με τον "πολιτιστικό αποδομισμό" εννοείς την απλώς την woke ατζέντα, αυτό όντως δεν είναι πεδίο στο οποίο δίνει προτεραιότητα η Δεξιά. Το ότι την εφαρμόζει είναι και πάλι υποταγή της Δεξιάς στις νοοτροπίες που συνοδεύουν την ελεύθερη αγορά. Προκειμένου να γίνει ο κόσμος μια παγκόσμια αγορά μεμονωμένων ατομικών υποκειμένων προωθείται η woke ατζέντα.
"Είναι η κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου Δεξιά πολιτική;
Είναι η ποδηγέτηση των θεσμών και η παραμέληση και των κρατικών δομών Δεξιά πολιτική;"
Απολύτως. Ιδίως μεταπολεμικά. Μακαρθισμός, Θατσερισμός, τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
"Δεν την θυμάμαι έτσι την Δεξιά, από μικρό παιδί μέχρι και τις αρχές του 2000 άντε μέχρι τα μέσα το πολύ.."
Εξαρτάται την ηλικία σου. Δεν θυμάσαι την ΝΔ του μπαμπά Μητσοτάκη, του Έβερτ, του Αβέρωφ, του Καραμανλή; Μην αρχίσεις τα ψυχοδιαταραγμένα, ότι ο Μητσοτάκης και ο Καραμανλής ήταν κομμουνιστές. Ένα αστικό κράτος που έχει δαπάνες δεν είναι κομμουνιστικό, όπως υποστηρίζουν ψυχανώμαλοι Αμερικανοί ρεπουμπλικάνοι. Ούτε ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση ορίζεται ιδεολογικά μόνο από τον εκάστοτε αρχηγό. Ακόμη και αν ο Μητσοτάκης προερχόταν από το κέντρο η συνολική κομματική δομή της Νέας Δημοκρατίας ήταν Δεξιά.
"Γιατί στο άρθρο αναφέρεσαι μόνο στην Κωνσταντοπούλου που εμφανίζεται 2η με βάση κάποιες δημοσκοπήσεις, και όχι στον Βελόπουλο που έχει μια σφαιρική και πολύχρονη πολιτική;"
Γιατί την Κωνσταντοπούλου δίνουν δεύτερη οι δηνμοσκοπήσεις. Όχι τον Βελόπουλο. Αυτός έχει άλλον ρόλο.
"Γιατί τον Βελόπουλο τον αντιμετωπίζεις εχθρικά και όχι αντικειμενικά κριτικά;"
το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Κριτικά τον αντιμετωπίζουμε. Και ταυτόχρονα ως αντίπαλο. Είναι ένα πιόνι του συστήματος, ένας πολιτικός εξαιρετικά χαμηλού επιπέδου, που αποτελεί σφουγγάρι της Δεξιάς για να μην υπάρχουν ροές συντηρητικών πολιτών προς τον εθνικιστικό χώρο. Στα του πώς δρα και ηγείται, γνωρίζουμε αρκετά. Τόσα χρόνια στον "χώρο" λες να μην έχουμε φίλους μέσα στον κομματικό του μηχανισμό;
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
shadow&ash
Σημασία έχει η ουσία των πραγμάτων, όχι οι ταμπέλες. Ανάλογα με τις εποχές οι όροι μπορεί να μένουν οι ίδιοι αλλά οι έννοιες ή το περιεχόμενο να αλλάζουν. Αυτό που πονάει, η αλήθεια είναι, οι πολιτικές αυτές, τα αποτελέσματά τους και οι παρενέργειές τους στις ζωές και στα μυαλά των ανθρώπων. Το αν καταγγελθούν ως δεξιές ή ακροδεξιές, κεϋνσιανικές ή νεοφιλελεύθερες, μικρή σημασία έχει, ίσως περισσότερο ακαδημαϊκή, να ξεχωρίσουμε τις διαφορές και να είμαστε ακριβείς.
Παλαιότερο ορισμό της δεξιάς πολιτικής είχα συναντήσει με περιεχόμενο τον προστατευτισμό, την διεύρυνση της μεσαίας τάξεως, τα φιλολαϊκά μέτρα, κρατικό έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της ενέργειας, πολιτικές που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις και ως εθνικιστικές.
Παλαιότερο ορισμό της δεξιάς πολιτικής είχα συναντήσει με περιεχόμενο τον προστατευτισμό, την διεύρυνση της μεσαίας τάξεως, τα φιλολαϊκά μέτρα, κρατικό έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών και της ενέργειας, πολιτικές που θα μπορούσες να χαρακτηρίσεις και ως εθνικιστικές.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Αν ήταν κοινωνικός επιστήμονας και όχι προπαγανδιστής, καλό θα ήταν να μην διαβάσεις ξανά τον συγγραφέα που όρισε την Δεξιά ως παράταξη της κρατικοποίησης των μεγάλων επιχειρήσεων και των φιλολαϊκών προστατευτικών μέτρων.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
shadow&ash
"Κολλάνε όλα αυτά σε μια συζήτηση που είχα προχθές με αφορμή το θάνατο της Καίτης Κωνσταντίνου. Λέω σε έναν φίλο ότι οι μισές και βάλε σκηνές από τα Εγκλήματα ....
Και βγαίνει το συμπέρασμα ότι υπάρχουν ΔΥΟ είδη Πολιτικής Ορθότητας σήμερα. Η λίμπεραλ/woke και η ψευδονοικοκυραίικη-ακροδεξιίστικη. Αυτή της Συνατσάκη και αυτή του Κούγια, ή της Καμάλα και του Τραμπ ...."
Πράγματι εύστοχο το σχόλιο αυτό.
Για μένα αυτή η σειρά, όπως και άλλες σειρές και ταινίες σαν κι αυτή, όπως το safe sex, η θηλυκή εταιρεία και άλλες, διέδωσαν χυδαιότητα και ελαφρότητα. Κακή νοοτροπία.
Από την άλλη η Μασκική και Τραμπική πολιτιστικότητα είναι και λίγο αμέρικαν σόου και ρινγκ και deal, και στην ουσία δεν λείπουν μικροαστικοί πόθοι. Η άλλη η κοπελίτσα η Κάρολαϊν που φοράει επιδεικτικά το σταυρό και απειλεί πως "all hell will break loose", τι ξέρει από κόλαση και τι να πει σε έναν κάτοικο της μέσης ανατολής, της Ουκρανίας, ή έναν απόκληρο της άγριας δύσης; Πως άραγε αντιλαμβάνεται τον χριστιανισμό αυτή και ο Τραμπ;
Πάντως, σε σχέση με το κατεστημένο Μπάιντεν και Κλίντον, Σβαμπ και Σόρος, του αντιευρωπαϊκού αποδομισμού και του μαφιόζικου καζινοκαπιταλισμού, υπήρξε σε γενικές γραμμές στη 1η θητεία πιο φιλοευρωπαϊστής και προστατευτικός και ισορροπιστής.
"Αν ο βουλευτής του κομματικού μορφώματος ήθελε να προστατεύσει αποτελεσματικότερα την θρησκευτική μας υπόσταση από την διασάλευση, αντί να σπάσει πίνακες ζωγραφικής θα μπορούσε να εκδηλώσει την αγανάκτησή του στις συστημικές τηλεπαρουσιάστριες και, κυρίως, στους βουλευτές της κυβέρνησης Αν έπραττε κάτι τέτοιο, όμως, θα βρισκόταν υπόλογος του νόμου και εκτεθειμένος στην λύσσα των επικοινωνιακών μηχανισμών που ελέγχουν οι αξιωματικοί του Μαμωνά. Απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο Νίκος Παπαδόπουλος φάνηκε αρκετά προνοητικός. Ίσως και διανοητικά ανίκανος να ανιχνεύσει την μεγάλη ένταση του κακού που κυοφορούν αυτά τα πεδία σε σύγκριση με μερικούς πίνακες ζωγραφικής. Με αποτέλεσμα να επιλέξει την πολλή φασαρία για το τίποτα. Τον εύκολο αντίπαλο. Τον ωφελιμιστικό υπολογισμό αντί για το χριστιανικό χρέος της ανηφοριάς, του δύσκολου δρόμου, που συνεπάγεται η σύγκρουση με τον σκληρό πυρήνα του γενικευμένου φιλελεύθερου αίσχους των καιρών μας. Επέλεξε, δηλαδή, τον φιλόξενο χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης για να κάνει το «κομμάτι του»."
Εσύ τι θα έκανες; Πως θα αντιδρούσες σε μία έστω κατ' όψη ευνομούμενη και συνταγματική πολιτεία;
Πως θα γίνει όσοι διαφωνούν, όσοι είναι ελευθεριακοί και όσοι είναι συντηρητικοί να μην σκοτώνονται; Μπορεί να βρεθεί μέσω της φιλοσοφίας και της παιδείας η χρυσή τομή;
Και βγαίνει το συμπέρασμα ότι υπάρχουν ΔΥΟ είδη Πολιτικής Ορθότητας σήμερα. Η λίμπεραλ/woke και η ψευδονοικοκυραίικη-ακροδεξιίστικη. Αυτή της Συνατσάκη και αυτή του Κούγια, ή της Καμάλα και του Τραμπ ...."
Πράγματι εύστοχο το σχόλιο αυτό.
Για μένα αυτή η σειρά, όπως και άλλες σειρές και ταινίες σαν κι αυτή, όπως το safe sex, η θηλυκή εταιρεία και άλλες, διέδωσαν χυδαιότητα και ελαφρότητα. Κακή νοοτροπία.
Από την άλλη η Μασκική και Τραμπική πολιτιστικότητα είναι και λίγο αμέρικαν σόου και ρινγκ και deal, και στην ουσία δεν λείπουν μικροαστικοί πόθοι. Η άλλη η κοπελίτσα η Κάρολαϊν που φοράει επιδεικτικά το σταυρό και απειλεί πως "all hell will break loose", τι ξέρει από κόλαση και τι να πει σε έναν κάτοικο της μέσης ανατολής, της Ουκρανίας, ή έναν απόκληρο της άγριας δύσης; Πως άραγε αντιλαμβάνεται τον χριστιανισμό αυτή και ο Τραμπ;
Πάντως, σε σχέση με το κατεστημένο Μπάιντεν και Κλίντον, Σβαμπ και Σόρος, του αντιευρωπαϊκού αποδομισμού και του μαφιόζικου καζινοκαπιταλισμού, υπήρξε σε γενικές γραμμές στη 1η θητεία πιο φιλοευρωπαϊστής και προστατευτικός και ισορροπιστής.
"Αν ο βουλευτής του κομματικού μορφώματος ήθελε να προστατεύσει αποτελεσματικότερα την θρησκευτική μας υπόσταση από την διασάλευση, αντί να σπάσει πίνακες ζωγραφικής θα μπορούσε να εκδηλώσει την αγανάκτησή του στις συστημικές τηλεπαρουσιάστριες και, κυρίως, στους βουλευτές της κυβέρνησης Αν έπραττε κάτι τέτοιο, όμως, θα βρισκόταν υπόλογος του νόμου και εκτεθειμένος στην λύσσα των επικοινωνιακών μηχανισμών που ελέγχουν οι αξιωματικοί του Μαμωνά. Απέναντι σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο Νίκος Παπαδόπουλος φάνηκε αρκετά προνοητικός. Ίσως και διανοητικά ανίκανος να ανιχνεύσει την μεγάλη ένταση του κακού που κυοφορούν αυτά τα πεδία σε σύγκριση με μερικούς πίνακες ζωγραφικής. Με αποτέλεσμα να επιλέξει την πολλή φασαρία για το τίποτα. Τον εύκολο αντίπαλο. Τον ωφελιμιστικό υπολογισμό αντί για το χριστιανικό χρέος της ανηφοριάς, του δύσκολου δρόμου, που συνεπάγεται η σύγκρουση με τον σκληρό πυρήνα του γενικευμένου φιλελεύθερου αίσχους των καιρών μας. Επέλεξε, δηλαδή, τον φιλόξενο χώρο της Εθνικής Πινακοθήκης για να κάνει το «κομμάτι του»."
Εσύ τι θα έκανες; Πως θα αντιδρούσες σε μία έστω κατ' όψη ευνομούμενη και συνταγματική πολιτεία;
Πως θα γίνει όσοι διαφωνούν, όσοι είναι ελευθεριακοί και όσοι είναι συντηρητικοί να μην σκοτώνονται; Μπορεί να βρεθεί μέσω της φιλοσοφίας και της παιδείας η χρυσή τομή;
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
ΜΙΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΜΟΝΟ...Η ΛΕΞΗ "ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ" ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΟΙΚΙΛΛΩΝ ΕΡΜΗΝΕΙΩΝ...ΕΝΑΣ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΣΤΟΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ......ΑΛΛΑ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.............ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΑΖΕΙΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΕΞΗ ΕΝΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ......ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΣ Η ΑΝΤΙΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ...... ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΘΟ ΨΕΥΤΟΕΘΝΙΚΙΣΜΟ Η ΑΣΤΟΙΧΕΙΩΤΗ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΜΑΖΑ.......
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Το κάνουμε ήδη αποκαλώντας αυτούς που αναφέρεις με τον χαρακτηρισμό που τους ταιριάζει. "Ακροδεξιούς" ενίοτε και σκέτο "δεξιούς". Αυτοί ακροδεξιοί, εμείς εθνικιστές. Αυτή είναι η τομή.
Αν θέλουμε μια πιο αναλυτική και εύστοχη περιγραφή μπορούμε να πούμε ότι εμείς εκφράζουμε τον αντιδιαφωτιστικό πολιτικό Ρομαντισμό. Ο ρομαντικός εθνικισμός είναι η μια του κεντρική ιδέα. Η παραδοσιοκρατία η δεύτερη. Ο οικονομικός κοινοτισμός (ή συντηρητικός σοσιαλισμός) η τρίτη. Η πίστη στους χαρισματικούς ανθρώπους, η τέταρτη κλπ.
Αυτό που εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε τον όρο "εθνικισμός" τα περιλαμβάνει συνήθως όλα αυτά. Όμως, στην πολιτική επικοινωνία χρειάζονται απλά σχήματα (το αντίθετο ισχύει για την πολιτική ανάλυση). Αν μπερδέψουμε χωρίς να έχουμε αίσθηση των ορίων τους την πολιτική επικοινωνία (που είναι πολλές φορές ακόμη και συνθηματολογική) με την πολιτική ανάλυση, το πιθανότερο είναι να προκαλέσουμε σύγχυση σε αυτούς που μας ακούνε ή μας διαβάζουν.
Σε όλη την ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία από τα μισά του 19ου αιώνα μέχρι πριν λίγα χρόνια, οι φιλελεύθεροι σπάνια ή και καθόλου δεν αυτοπροσδιορίζονταν ως εθνικιστές. Δεν υπήρχε θέμα μπερδέματος με εμάς. μετά τον ΒΠΠ τα κινήματα του χώρου μας -για διάφορους λόγους- επέλεξαν να προσδιορίζονται ως "εθνικιστικά" (αντί για νεοφασιστικά, ριζοσπαστικά συντηρητικά ή οτιδήποτε άλλο). Είναι ένας όρος "ταμπέλα" που χώρεσε όλο τον πολιτικό μας χώρο. Δεν τον χρησιμοποιούσε η Δεξιά γιατί θεωρήθηκε ακραίος, απορριπτέος κλπ. Ήταν ένας όρος που χαρακτήριζε τον μικρό και ενίοτε περιθωριακό πολιτικό μας χώρο.
Τα τελευταία χρόνια, η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και το ωμά διεθνιστικό, αγοραίο και αντιανθρώπινο πολιτικό πλαίσιο του εξουσιαστικού νεοφιλελευθερισμού (σε συνδυασμό με το πέρασμα πολλών χρόνων από τον ΒΠΠ και την προπαγάνδα των νικητών που τον ακολούθησε) προκάλεσε ρωγμές στην γενική αποδοχή του εξουσιαστικού συστήματος και πολύς κόσμος στράφηκε προς τις εθνικιστικές ιδέες. Προκειμένου να φρενάρουρ την δυνητική ενδυνάμωση του εθνικιστικού χώρου, οι συστημικοί εξουσιαστές ανέθεσαν στην Δεξιά να κλέψει δικά μας επιχειρήματα και να οικειοποιηθεί μέρος των αιτημάτων μας (χωρίς, ασφαλώς, να αλλάξει την φιλελεύθερη καπιταλιστική ιδεολογική και πολιτική της βάση). Επικοινωνιακό τέχνασμα των Δεξιών της εποχής μας είναι να το παίζουν ότι αισθάνονται εθνικιστές. Ο εθνικισμός δεν είναι κάτι που το αισθάνεται κανείς. Δεν είναι πατριωτικό συναίσθημα. Είναι ιδεολογία. Ας μην τους επιτρέψουμε , λοιπόν, να υιοθετούν δικό μας όρο. Δεν είναι εθνικιστές και δεν θα τους χαρίσουμε την έννοια. Αν δηλώσουμε "ριζοσπάστες εθνικιστές", όπως προτείνεις, είναι σαν να αποτελούμε εμείς εκφραστές μιας εκδοχή του εθνικισμού (και μάλιστα ράντικαλ) και εκείνοι μια άλλη πιο συμβατική. Δεν ισχύει αυτό. Δεν έχουν θέση στον πολιτικό και ιδεολογικό μας χώρο. Δεν τους χαρίζουμε τίποτα.
Μια καλή διάκριση είναι να δηλώνουμε εμείς εθνικιστές και αυτοί ψευτοεθνικιστες (χιούμορ κάνουμε). Όταν βλέπουμε έναν Δεξιό να το παίζει εθνικιστής τον ρωτάμε αμέσως αν είναι κανονικός εθνικιστής ή ακροδεξιός; Τον ρωτάμε επίσης αν είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, του ανεξέλεγκτού διεθνούς κεφαλαίου ή υπέρ του οικονομικού κοινοτισμού και του συντηρητικού σοσιαλισμού. Εκεί θα μπλοκάρει και θα φανεί ότι είναι Δεξιός.
Αν θέλουμε μια πιο αναλυτική και εύστοχη περιγραφή μπορούμε να πούμε ότι εμείς εκφράζουμε τον αντιδιαφωτιστικό πολιτικό Ρομαντισμό. Ο ρομαντικός εθνικισμός είναι η μια του κεντρική ιδέα. Η παραδοσιοκρατία η δεύτερη. Ο οικονομικός κοινοτισμός (ή συντηρητικός σοσιαλισμός) η τρίτη. Η πίστη στους χαρισματικούς ανθρώπους, η τέταρτη κλπ.
Αυτό που εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε τον όρο "εθνικισμός" τα περιλαμβάνει συνήθως όλα αυτά. Όμως, στην πολιτική επικοινωνία χρειάζονται απλά σχήματα (το αντίθετο ισχύει για την πολιτική ανάλυση). Αν μπερδέψουμε χωρίς να έχουμε αίσθηση των ορίων τους την πολιτική επικοινωνία (που είναι πολλές φορές ακόμη και συνθηματολογική) με την πολιτική ανάλυση, το πιθανότερο είναι να προκαλέσουμε σύγχυση σε αυτούς που μας ακούνε ή μας διαβάζουν.
Σε όλη την ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία από τα μισά του 19ου αιώνα μέχρι πριν λίγα χρόνια, οι φιλελεύθεροι σπάνια ή και καθόλου δεν αυτοπροσδιορίζονταν ως εθνικιστές. Δεν υπήρχε θέμα μπερδέματος με εμάς. μετά τον ΒΠΠ τα κινήματα του χώρου μας -για διάφορους λόγους- επέλεξαν να προσδιορίζονται ως "εθνικιστικά" (αντί για νεοφασιστικά, ριζοσπαστικά συντηρητικά ή οτιδήποτε άλλο). Είναι ένας όρος "ταμπέλα" που χώρεσε όλο τον πολιτικό μας χώρο. Δεν τον χρησιμοποιούσε η Δεξιά γιατί θεωρήθηκε ακραίος, απορριπτέος κλπ. Ήταν ένας όρος που χαρακτήριζε τον μικρό και ενίοτε περιθωριακό πολιτικό μας χώρο.
Τα τελευταία χρόνια, η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και το ωμά διεθνιστικό, αγοραίο και αντιανθρώπινο πολιτικό πλαίσιο του εξουσιαστικού νεοφιλελευθερισμού (σε συνδυασμό με το πέρασμα πολλών χρόνων από τον ΒΠΠ και την προπαγάνδα των νικητών που τον ακολούθησε) προκάλεσε ρωγμές στην γενική αποδοχή του εξουσιαστικού συστήματος και πολύς κόσμος στράφηκε προς τις εθνικιστικές ιδέες. Προκειμένου να φρενάρουρ την δυνητική ενδυνάμωση του εθνικιστικού χώρου, οι συστημικοί εξουσιαστές ανέθεσαν στην Δεξιά να κλέψει δικά μας επιχειρήματα και να οικειοποιηθεί μέρος των αιτημάτων μας (χωρίς, ασφαλώς, να αλλάξει την φιλελεύθερη καπιταλιστική ιδεολογική και πολιτική της βάση). Επικοινωνιακό τέχνασμα των Δεξιών της εποχής μας είναι να το παίζουν ότι αισθάνονται εθνικιστές. Ο εθνικισμός δεν είναι κάτι που το αισθάνεται κανείς. Δεν είναι πατριωτικό συναίσθημα. Είναι ιδεολογία. Ας μην τους επιτρέψουμε , λοιπόν, να υιοθετούν δικό μας όρο. Δεν είναι εθνικιστές και δεν θα τους χαρίσουμε την έννοια. Αν δηλώσουμε "ριζοσπάστες εθνικιστές", όπως προτείνεις, είναι σαν να αποτελούμε εμείς εκφραστές μιας εκδοχή του εθνικισμού (και μάλιστα ράντικαλ) και εκείνοι μια άλλη πιο συμβατική. Δεν ισχύει αυτό. Δεν έχουν θέση στον πολιτικό και ιδεολογικό μας χώρο. Δεν τους χαρίζουμε τίποτα.
Μια καλή διάκριση είναι να δηλώνουμε εμείς εθνικιστές και αυτοί ψευτοεθνικιστες (χιούμορ κάνουμε). Όταν βλέπουμε έναν Δεξιό να το παίζει εθνικιστής τον ρωτάμε αμέσως αν είναι κανονικός εθνικιστής ή ακροδεξιός; Τον ρωτάμε επίσης αν είναι υπέρ της ελεύθερης αγοράς, του ανεξέλεγκτού διεθνούς κεφαλαίου ή υπέρ του οικονομικού κοινοτισμού και του συντηρητικού σοσιαλισμού. Εκεί θα μπλοκάρει και θα φανεί ότι είναι Δεξιός.
Παρασκευή, 21 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Η Λέσχη ενοχλείται όταν καπηλεύονται την έννοια του εθνικισμού κάποιοι που κατά τη γνώμη της Λέσχης, δεν είναι εθνικιστές, αλλά (ακρο)δεξιοί. Κατά τ'άλλα όμως η ίδια η Λέσχη καπηλεύεται την έννοια του σοσιαλισμού. Μπορείτε να μας πείτε πότε εμφανίζεται για πρώτη φορά αυτός ο όρος και ποιοι αυτοπροσδιορίζονται πρώτοι ως σοσιαλιστές; Μην αρχίσετε να λέτε για συντηρητικούς σοσιαλισμούς, κοινοτισμούς κλπ προ-νεωτερικές καταστάσεις οι οποίες όντως ήταν υπαρκτές, μιλάω συγκεκριμένα για τους όρους ''σοσιαλισμός'' και ''σοσιαλιστής''. Χρησιμοποιήθηκαν πότε, από ποιους και για ποιούς;
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Πιστεύω στην έννοια του έθνους (με την έννοια πως θεωρώ ότι τα έθνη δεν είναι ουτε ''φαντασιακές κοινότητες'', ούτε θεωρώ πως είναι δημιουργήματα της νεωτερικής εποχής, αλλά προυπήρχαν) και αγωνίζομαι (με ό,τι δυνάμεις έχω) για αυτό. Θεωρώ πως τα εθνικά συμφέροντα είναι υπεράνω των ατομικών, οικογενειακών, τοπικών και κομματικών. Θέλω να συνεχίσουν να υπάρχουν τα έθνη, με τις διαφορές και τις ομοιότητές τους και όχι να γίνουμε ένας παγκοσμιοποιημένος χυλός. Ταυτόχρονα θέλω το έθνος μου, αλλά και γενικότερα τα εκάστοτε έθνη να απολαμβάνουν της πολιτικής και οικονομικήςτους ανεξαρτησίας. Βάσει όλων αυτων των χαρακτηριστικών, είμαι ή δεν είμαι εθνικιστής; Αν δεν είμαι, πως προσδιορίζομαι βάσει της πολιτικής επιστήμης και της ιστορίας των ιδεών;
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Στα περισσότερα ασφαλώς και είσαι. Σε αυτό χρειάζεται μια διευκρίνηση.
"Ταυτόχρονα θέλω το έθνος μου, αλλά και γενικότερα τα εκάστοτε έθνη να απολαμβάνουν της πολιτικής και οικονομικήςτους ανεξαρτησίας".
Η εθνική οικονομική ανεξαρτησία σηματοδοτεί μια οικονομία με εθνικό νόμισμα, ισχυρή και προσανατολισμένη σε στόχους που έχουν τεθεί από το έθνος (σε δημόσιο και κοινοτικό επίπεδο) και όχι παραδομένη στους μηχανισμούς της αυθαίρετης πρωτοβουλίας των κατόχων του μεγάλου κεφαλαίου. Αν συμφωνείς και με αυτό είσαι εθνικιστής και με την σφραγίδα. Για το αν είσαι συντηρητικός ή ριζοσπάστης εθνικιστικής μπορεί να γίνει άλλη συζήτηση, αν και στα σημερινά δεδομένα αυτό έχει μικρότερη σημασία.
"Ταυτόχρονα θέλω το έθνος μου, αλλά και γενικότερα τα εκάστοτε έθνη να απολαμβάνουν της πολιτικής και οικονομικήςτους ανεξαρτησίας".
Η εθνική οικονομική ανεξαρτησία σηματοδοτεί μια οικονομία με εθνικό νόμισμα, ισχυρή και προσανατολισμένη σε στόχους που έχουν τεθεί από το έθνος (σε δημόσιο και κοινοτικό επίπεδο) και όχι παραδομένη στους μηχανισμούς της αυθαίρετης πρωτοβουλίας των κατόχων του μεγάλου κεφαλαίου. Αν συμφωνείς και με αυτό είσαι εθνικιστής και με την σφραγίδα. Για το αν είσαι συντηρητικός ή ριζοσπάστης εθνικιστικής μπορεί να γίνει άλλη συζήτηση, αν και στα σημερινά δεδομένα αυτό έχει μικρότερη σημασία.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Από την δεκαετία του 1860 ο Ράσκιν αυτοπροσδιορίζεται ως συντηρητικός σοσιαλιστής παραδοσιοκράτης.
Στα 1871 διευκρίνισε ότι ήταν συντηρητικός, όχι όπως οι Τόρηδες αλλά όπως ο Όμηρος και ο Σκοτ, και σοσιαλιστής, όχι όπως οι κομμουνιστές της εποχής του αλλά όπως ο Τόμας Μορ,
Λίγο πριν το 1900 ο Μπαρρές χρησιμοποίησε τον όρο εθνικιστικός σοσιαλισμός. Αν σκάψουμε λίγο καλύτερα ίσως τον βρούμε πιο πριν, στην Γερμανία και την Γαλλία. Αυτά εν καιρώ.
Όπως βλέπεις χρησιμοποιούμε όρους που υπάρχουν εδώ και ενάμιση αιώνα.
Και οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο επανάσταση. Αλλά στην νεωτερικότητα αρχικά τον όρο έκαναν πράξη οι φιλελεύθεροι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή έγινε αρχικά η Γαλλική Επανάσταση του 1789 και η ευρύτερη του 1848 με φιλελεύθερα αιτήματα (εκείνη του 1848 είχε και εθνικιστικά), οι μαρξιστές και οι αναρχικοί σοσιαλιστές δεν έπρεπε να επιχειρήσουν τις δικές τους επαναστάσεις γιατί θα τους κατηγορούσες ότι έκλεψαν την ιδέα των φιλελεύθερων;
Πόσο στόκος μπορεί να είσαι για να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν τέτοια στεγανά στο πεδίο των πολιτικών ιδεών;
Δεν υπάρχουν μόνο ο Τέλης και ο Κυριάκος τελικά....
Στα 1871 διευκρίνισε ότι ήταν συντηρητικός, όχι όπως οι Τόρηδες αλλά όπως ο Όμηρος και ο Σκοτ, και σοσιαλιστής, όχι όπως οι κομμουνιστές της εποχής του αλλά όπως ο Τόμας Μορ,
Λίγο πριν το 1900 ο Μπαρρές χρησιμοποίησε τον όρο εθνικιστικός σοσιαλισμός. Αν σκάψουμε λίγο καλύτερα ίσως τον βρούμε πιο πριν, στην Γερμανία και την Γαλλία. Αυτά εν καιρώ.
Όπως βλέπεις χρησιμοποιούμε όρους που υπάρχουν εδώ και ενάμιση αιώνα.
Και οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο επανάσταση. Αλλά στην νεωτερικότητα αρχικά τον όρο έκαναν πράξη οι φιλελεύθεροι. Τι σημαίνει αυτό; Ότι επειδή έγινε αρχικά η Γαλλική Επανάσταση του 1789 και η ευρύτερη του 1848 με φιλελεύθερα αιτήματα (εκείνη του 1848 είχε και εθνικιστικά), οι μαρξιστές και οι αναρχικοί σοσιαλιστές δεν έπρεπε να επιχειρήσουν τις δικές τους επαναστάσεις γιατί θα τους κατηγορούσες ότι έκλεψαν την ιδέα των φιλελεύθερων;
Πόσο στόκος μπορεί να είσαι για να σκέφτεσαι ότι υπάρχουν τέτοια στεγανά στο πεδίο των πολιτικών ιδεών;
Δεν υπάρχουν μόνο ο Τέλης και ο Κυριάκος τελικά....
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Όλα τα παραδείγματα που ανέφερες αφορούν χρονολογίες μεταγενέστερες από τον Μαρξ, οπότε, έρχεσαι στα λόγια μου! Καπηλεύεστε μια ορολογία που ανήκει σε άλλη ιδεολογία! Για ποιο λόγο θίγεστε επομένως όταν οι (ακρο)δεξιοί υιοθετούν τον όρο εθνικιστές για τον εαυτό τους; Το ίδιο πράττετε κι εσείς.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ευχαριστώ για την απάντηση. Στα οικονομικά που λέτε, συμφωνώ απολύτως, άρα μάλλον εντάσσομαι στην κατηγοριοποίηση του εθνικιστή. Η προτίμηση σε πολίτευμα παίζει ρόλο; Διότι ο ιπερισσότεροι εθνικιστές νομίζω είναι υπερ του μονοκομματικού κράτους ή/και δικτατορικών λύσεων γενικότερα. Εγώ όμως θεωρώ ότι είναι καλό να υπάρχει εναλλαγή/ανανέωση προσώπων στην εξουσία και επίσης έλεγχος και λογοδοσία, καθώς και διάκριση εξουσιών, γι'αυτο και είμαι υπερ του κοινοβουλευτισμού/πολυκομματισμού, αν και σίγουρα θα ήθελα πολλές μεταρρυθμίσεις στο πολίτευμα, σε σχέση με αυτό που ζούμε σήμερα.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ποια λόγια σου ρε μαλάκα Κυριάκο. Έγινες και μαρξιστής τώρα; Ο Μαρξ πήρε τον όρο αναρχισμός, ως τελική προοπτική της ουτοπίας του, από τους προγενέστερους σοσιαλιστές (αυτούς που ο ίδιος αποκαλούσε ουτοπικούς). Τι σημαίνει αυτό; Ότι ήταν ίδια η πολιτική τους θεωρία; Οι ρομαντικοί πήραν τον όρο συντηρητισμός από τους προνεωτερικούς συντηρητικούς. Όμως ήταν διαφορετική η ιδεολογία και η θεωρητική τους προσέγγιση. Το θέμα δεν είναι η δογματική στεγανότητα των όρων. Το θέμα είναι με ποιον σκοπό τους υιοθετεί κανείς.
Τους Δεξιούς τους ξεκουμπώνουμε για τον εξής λόγο. Τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, όταν απομακρύνθηκε στο βάθος του χρόνου η πρόσληψη του Β Παγκοσμίου Πολέμου με την προπαγάνδα των αμφότερων νικητών που την διαμόρφωσε, άρχισε να απενοχοποιείται στις συνειδήσεις μεγάλου μέρους των Ευρωπαίων ο εθνικισμός, ο φασισμός κλπ. Ξεχάστηκε το παλιό στόρυ που είχαν χτίσει επικοινωνιακά οι νικητές (η μια πλευρά εξάλλου, των κομμουνιστών, είχε καταρρεύσει από το 1991-92), και σε συνδυασμό με τις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης άρχισε πάλι αρκετός κόσμος να στρέφεται προς τις εθνικιστικές ιδέες αναζητώντας λύσεις για τα προβλήματα που γεννούσε το καρκίνωμα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.
Το σύστημα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού, για να αποκρούσει αυτό το ενδεχόμενο, εφάρμοσε το σχέδιο που είχε εφαρμόσει και κατά των κομμουνιστών με τον Γαλλικό Μάη, την ευρωπαϊκή Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Προώθησε, δηλαδή, μια μη κομμουνιστική και στο τέλος μη σοσιαλιστική Αριστερά, η οποία ήρθε σε ρήξη με τις παραδοσιακές κομμουνιστικές δυνάμεις και σταδιακά αφομοιώθηκε από τον φιλελευθερισμό, γινόμενη η αριστερή ριζοσπαστική έκφραση του φιλελευθερισμού και όχι μια εναλλακτική του κομμουνισμού. Το έργο αυτό παίχτηκε από την δεκαετία του '60 κι έπειτα, με τις πλάτες του αμερικανικού παράγοντα (και όχι γιατί στις ΗΠΑ επικράτησε ο κομμουνισμός, όπως υποστηρίζουν οι ψυχοπαθείς της ΕΩ, του Στόκου και της άκρας Δεξιάς).
Το ίδιο συμβαίνει τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια από την δική μας μεριά. Στρέφεται ο κόσμος προς εθνικιστικές λύσεις και για να μην ενδυναμωθεί κάποιο εθνικιστικό κίνημα κατασκευάζονται Δεξιά σφουγγάρια, τα οποία βασίζονται στην ιδεολογία του κλασικού φιλελευθερισμού (Τραμπ) ή του νεοφιλελευθερισμού (Μητσοτάκης, Θάτσερ, κλπ) και κλέβουν ένα δύο πιασάρικες εθνικιστικές προτάσεις, εμφανιζόμενα ως εκφραστές της τάσης διαμαρτυρίας.
...
Τους Δεξιούς τους ξεκουμπώνουμε για τον εξής λόγο. Τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια, όταν απομακρύνθηκε στο βάθος του χρόνου η πρόσληψη του Β Παγκοσμίου Πολέμου με την προπαγάνδα των αμφότερων νικητών που την διαμόρφωσε, άρχισε να απενοχοποιείται στις συνειδήσεις μεγάλου μέρους των Ευρωπαίων ο εθνικισμός, ο φασισμός κλπ. Ξεχάστηκε το παλιό στόρυ που είχαν χτίσει επικοινωνιακά οι νικητές (η μια πλευρά εξάλλου, των κομμουνιστών, είχε καταρρεύσει από το 1991-92), και σε συνδυασμό με τις συνθήκες της παγκοσμιοποίησης άρχισε πάλι αρκετός κόσμος να στρέφεται προς τις εθνικιστικές ιδέες αναζητώντας λύσεις για τα προβλήματα που γεννούσε το καρκίνωμα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού της παγκοσμιοποίησης.
Το σύστημα του εξουσιαστικού φιλελευθερισμού, για να αποκρούσει αυτό το ενδεχόμενο, εφάρμοσε το σχέδιο που είχε εφαρμόσει και κατά των κομμουνιστών με τον Γαλλικό Μάη, την ευρωπαϊκή Αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα. Προώθησε, δηλαδή, μια μη κομμουνιστική και στο τέλος μη σοσιαλιστική Αριστερά, η οποία ήρθε σε ρήξη με τις παραδοσιακές κομμουνιστικές δυνάμεις και σταδιακά αφομοιώθηκε από τον φιλελευθερισμό, γινόμενη η αριστερή ριζοσπαστική έκφραση του φιλελευθερισμού και όχι μια εναλλακτική του κομμουνισμού. Το έργο αυτό παίχτηκε από την δεκαετία του '60 κι έπειτα, με τις πλάτες του αμερικανικού παράγοντα (και όχι γιατί στις ΗΠΑ επικράτησε ο κομμουνισμός, όπως υποστηρίζουν οι ψυχοπαθείς της ΕΩ, του Στόκου και της άκρας Δεξιάς).
Το ίδιο συμβαίνει τα τελευταία είκοσι και πλέον χρόνια από την δική μας μεριά. Στρέφεται ο κόσμος προς εθνικιστικές λύσεις και για να μην ενδυναμωθεί κάποιο εθνικιστικό κίνημα κατασκευάζονται Δεξιά σφουγγάρια, τα οποία βασίζονται στην ιδεολογία του κλασικού φιλελευθερισμού (Τραμπ) ή του νεοφιλελευθερισμού (Μητσοτάκης, Θάτσερ, κλπ) και κλέβουν ένα δύο πιασάρικες εθνικιστικές προτάσεις, εμφανιζόμενα ως εκφραστές της τάσης διαμαρτυρίας.
...
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
....
Για παράδειγμα, ζητά ο κόσμος απέλαση των λαθρομεταναστών και διάσωση της εθνικής κοινωνίας στην Ελλάδα και εμφανίζεται η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη με τον Βορίδη,. τον Γεωργιάδη κλπ να υποδυθεί τον πολιτικό αποδοχέα του αιτήματος. Δεν γίνεται ρε ΜΑΛΑΚΑ να είναι ειλικρινής ή να ισχύει αυτή η προσέγγιση. Ο κλασικός φιλελευθερισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, στον οποίο βασίζεται η Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά, θεωρεί ως προϋπόθεση της οργάνωσης του διεθνούς οικονομικού τοπίου την μετανάστευση. Δεν γίνεται να είναι εθνικιστής υπουργός αυτού του κόμματος. Σε κοροϊδεύει για να υφαρπάξει ψήφους συντηρητικών και για να μην επιτρέψει να αναπτυχθεί εθνικιστικός χώρος. Κι επειδή έχει τον επικοινωνιακό μηχανισμό για να απευθυνθεί σε ένα εκλογικό σώμα που στην πλειοψηφία του μπορεί να ζητά εθνική κοινωνία αλλά μορφωτικά είναι ανίσχυρο για να κάνει τις ιδεολογικές αντιστοιχίσεις και να αναζητήσει την συνέπεια, πετυχαίνει (όταν οι συγκυρίες το ευνοούν , πχ εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών και των διαδοχικών ψεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ).
Αντίστοιχες επιχειρήσεις γίνονται και στο βάθος του εθνικιστικού χώρου. Κατασκευάζονται (ακρο) Δεξιά αναχώματα. Δεν γίνεται να είναι ο εθνικιστής αυτός που ψηφίζει ΝΑΙ στο μνημόνιο, ακολουθώντας τον Σαμαρά, γιατί το μνημόνιο σημαίνει στέρηση εθνικής κυριαρχίας. Κι, όμως, με γερο-Πλεύρη μπροστάρη, μέρος του εθνικιστικού χώρου ψήφισε υπέρ της ΝΔ με το πρόσχημα ότι στο ΟΧΙ ήταν η Αριστερά. Δεν γίνεται να είσαι εθνικιστής και να τρέχουν τα σάλια σου με ιστορίες για τον εμφύλιο και τους Χίτες γιατί ο εμφύλιος ήταν εθνικός σπαραγμός και γιατί τόσο οι Δεξιοί όσο και οι Αριστεροί υποκινούνταν από ξένες δυνάμεις που ακρωτηρίαζαν την πατρίδα (Άγγλοι την κύπρο, Σοβιετικοί εκείνης της εποχής επέτρεπαν στο μουνί τον Τίτο να διεκδικεί την Μακεδονία και στην μεγαλύτερη πουτάνα του έθνους των πούστηδων να μας στερήσει την βόρειο ήπειρο). Δεν είναι εθνικιστές εκείνοι που κατέβαιναν σε εκλογές με το σύνθημα Δεξιά ενωμένη ποτέ νικημένη και μετά συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη, διαλύοντας το κόμμα τους (αγωνιστές εθνικιστές στις τάξεις του είχε, η ηγεσία δεν ήταν εθνικιστική).
Οι ρομαντικοί πήραν τον σοσιαλισμό και τον διαμόρφωσαν στις γραμμές της ιδεολογίας μας. Δεν τον απέσπασαν για επικοινωνιακούς λόγους και ως μέσο εκλογικής μόχλευσης του κομμουνιστικού χώρου. Δεν υπήρχε πολιτικό μαζικό εθνικιστικό κίνημα όταν έγιναν αυτά. Οι Δεξιοί κλέβουν συνθήματα σήμερα γιατί υπάρχουν λόγοι πολιτικής ισχύος που τους αναγκάζουν να το κάνουν. Δεν αναδιαμορφώνουν τον εθνικισμό. Δεν πιστεύουν στον εθνικισμό για να τον επεξεργαστούν. όπως δεν επεξεργάζεται πλέον τον σοσιαλισμό η Αριστερά. Δεν δηλώνουν καν σοσιαλιστές οι πολιτικοί τον μεγάλων αριστερών κομμάτων. Δηλώνουν απλά αριστεροί.
Αλλά ακόμη και αυτό που θες να πεις, πάλι δεν ισχύει. Γράψαμε προηγουμένως ότι ήταν δυο πρόχειρα παραδείγματα αυτά που δώσαμε στην χρήση του όρου συντηρητικός σοσιαλισμός. Την θεωρία του ολοκληρωτικού κράτους με την συντεχνιακή παραγωγική δομή την έγραψε ο Μύλλερ στα 1810. Επίσης, έγραψε τις βάσεις της διαλεκτικής θεωρίας. Ο Μύλλερ δεν είχε πάρει τίποτα από τους πρώιμους σοσιαλιστές. Στον Μύλλερ πάτησε ο Χέγκελ. Ο Μαρξ ήταν ένας εγελιανός σοσιαλιστής. Αν το πάμε όπως το θέτεις, σε έχουμε από κάτω και εσένα και τους φιλελεύθερους (ό,τι σκατά κι αν πιστεύεις), στην ιστορία των ιδεών του κράτους. Το ολοκληρωτικό κράτος ως ιδέα το εφάρμοσαν οι κομμουνιστές πρώτοι αλλά το εμπνεύστηκαν οι ρομαντικοί εθνικιστές έναν αιώνα πριν.
Για παράδειγμα, ζητά ο κόσμος απέλαση των λαθρομεταναστών και διάσωση της εθνικής κοινωνίας στην Ελλάδα και εμφανίζεται η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη με τον Βορίδη,. τον Γεωργιάδη κλπ να υποδυθεί τον πολιτικό αποδοχέα του αιτήματος. Δεν γίνεται ρε ΜΑΛΑΚΑ να είναι ειλικρινής ή να ισχύει αυτή η προσέγγιση. Ο κλασικός φιλελευθερισμός και ο νεοφιλελευθερισμός, στον οποίο βασίζεται η Νέα Δημοκρατία ιδεολογικά, θεωρεί ως προϋπόθεση της οργάνωσης του διεθνούς οικονομικού τοπίου την μετανάστευση. Δεν γίνεται να είναι εθνικιστής υπουργός αυτού του κόμματος. Σε κοροϊδεύει για να υφαρπάξει ψήφους συντηρητικών και για να μην επιτρέψει να αναπτυχθεί εθνικιστικός χώρος. Κι επειδή έχει τον επικοινωνιακό μηχανισμό για να απευθυνθεί σε ένα εκλογικό σώμα που στην πλειοψηφία του μπορεί να ζητά εθνική κοινωνία αλλά μορφωτικά είναι ανίσχυρο για να κάνει τις ιδεολογικές αντιστοιχίσεις και να αναζητήσει την συνέπεια, πετυχαίνει (όταν οι συγκυρίες το ευνοούν , πχ εποχή της συμφωνίας των Πρεσπών και των διαδοχικών ψεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ).
Αντίστοιχες επιχειρήσεις γίνονται και στο βάθος του εθνικιστικού χώρου. Κατασκευάζονται (ακρο) Δεξιά αναχώματα. Δεν γίνεται να είναι ο εθνικιστής αυτός που ψηφίζει ΝΑΙ στο μνημόνιο, ακολουθώντας τον Σαμαρά, γιατί το μνημόνιο σημαίνει στέρηση εθνικής κυριαρχίας. Κι, όμως, με γερο-Πλεύρη μπροστάρη, μέρος του εθνικιστικού χώρου ψήφισε υπέρ της ΝΔ με το πρόσχημα ότι στο ΟΧΙ ήταν η Αριστερά. Δεν γίνεται να είσαι εθνικιστής και να τρέχουν τα σάλια σου με ιστορίες για τον εμφύλιο και τους Χίτες γιατί ο εμφύλιος ήταν εθνικός σπαραγμός και γιατί τόσο οι Δεξιοί όσο και οι Αριστεροί υποκινούνταν από ξένες δυνάμεις που ακρωτηρίαζαν την πατρίδα (Άγγλοι την κύπρο, Σοβιετικοί εκείνης της εποχής επέτρεπαν στο μουνί τον Τίτο να διεκδικεί την Μακεδονία και στην μεγαλύτερη πουτάνα του έθνους των πούστηδων να μας στερήσει την βόρειο ήπειρο). Δεν είναι εθνικιστές εκείνοι που κατέβαιναν σε εκλογές με το σύνθημα Δεξιά ενωμένη ποτέ νικημένη και μετά συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη, διαλύοντας το κόμμα τους (αγωνιστές εθνικιστές στις τάξεις του είχε, η ηγεσία δεν ήταν εθνικιστική).
Οι ρομαντικοί πήραν τον σοσιαλισμό και τον διαμόρφωσαν στις γραμμές της ιδεολογίας μας. Δεν τον απέσπασαν για επικοινωνιακούς λόγους και ως μέσο εκλογικής μόχλευσης του κομμουνιστικού χώρου. Δεν υπήρχε πολιτικό μαζικό εθνικιστικό κίνημα όταν έγιναν αυτά. Οι Δεξιοί κλέβουν συνθήματα σήμερα γιατί υπάρχουν λόγοι πολιτικής ισχύος που τους αναγκάζουν να το κάνουν. Δεν αναδιαμορφώνουν τον εθνικισμό. Δεν πιστεύουν στον εθνικισμό για να τον επεξεργαστούν. όπως δεν επεξεργάζεται πλέον τον σοσιαλισμό η Αριστερά. Δεν δηλώνουν καν σοσιαλιστές οι πολιτικοί τον μεγάλων αριστερών κομμάτων. Δηλώνουν απλά αριστεροί.
Αλλά ακόμη και αυτό που θες να πεις, πάλι δεν ισχύει. Γράψαμε προηγουμένως ότι ήταν δυο πρόχειρα παραδείγματα αυτά που δώσαμε στην χρήση του όρου συντηρητικός σοσιαλισμός. Την θεωρία του ολοκληρωτικού κράτους με την συντεχνιακή παραγωγική δομή την έγραψε ο Μύλλερ στα 1810. Επίσης, έγραψε τις βάσεις της διαλεκτικής θεωρίας. Ο Μύλλερ δεν είχε πάρει τίποτα από τους πρώιμους σοσιαλιστές. Στον Μύλλερ πάτησε ο Χέγκελ. Ο Μαρξ ήταν ένας εγελιανός σοσιαλιστής. Αν το πάμε όπως το θέτεις, σε έχουμε από κάτω και εσένα και τους φιλελεύθερους (ό,τι σκατά κι αν πιστεύεις), στην ιστορία των ιδεών του κράτους. Το ολοκληρωτικό κράτος ως ιδέα το εφάρμοσαν οι κομμουνιστές πρώτοι αλλά το εμπνεύστηκαν οι ρομαντικοί εθνικιστές έναν αιώνα πριν.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Όλα αυτά τα σεντόνια που γράφεις κύριε της Λέσχης (τα οποία βεβαίως περιέχουν και ορθά πράγματα) δεν αναιρούν το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι κι εσείς πράττετε ό,τι κατηγορείτε σε άλλους! Όπως λοιπόν σκούζετε εσείς ότι οι δεξιοί δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τον όρο εθνικιστές για τον εαυτό τους, έτσι λοιπόν κάλλιστα μπορούν να σκούξουν οι σοσιαλιστές ότι δε έχετε δικαίωμα να χρησιμοποιείτε για τον εαυτό σας μια ορολογία οι οποία ούτε εφευρέθηκε από εσάς (εννοώ τους ομοιδεάτες σας), ούτε εφευρέθηκε για να αναφέρεται σε εσάς. να ονομαστείτε συνεργατικοί, μικτοοικονομάκηδες ή ότι άλλο θέλετε, η λέξη σοσιαλισμός αφορά άλλους! Τέλος, να πω ότι αυτή η κατάσταση που περιγράφεις με το θέμα της οικειοποίησης του εθνικισμού, δεν ξεκινάει καθόλου μετά το τέλος του Β' παγκοσμίου Πολέμου. Ήδη κατά την διάρκεια του Πολέμου, οι βρετανικές υπηρεσίες, ανέφεραν τις μη κομμουνιστικές αντιστασιακές οργανώσεις, ως εθνικιστικές.
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Συνεργατικοί μικτοοικονομάκηδες είστε οι δεξιοί που παριστάνετε τους αντινεοφιλελεύθερους (με τον παλιό φιλελευθερισμο δεν έχετε πρόβλημα..)
Οι εθνικιστές ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ όσο και αν αυτό πονάει εσένα και τη τρισάθλια συνομοταξία σου. Και είσαι τυχερός που σου κάνει η λέσχη τσάμπα φροντιστήριο πολιτικών ιδεών και δεν σε χρεώνει με κάνα 50ρικο ανα σχόλιο.
Οι εθνικιστές ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ όσο και αν αυτό πονάει εσένα και τη τρισάθλια συνομοταξία σου. Και είσαι τυχερός που σου κάνει η λέσχη τσάμπα φροντιστήριο πολιτικών ιδεών και δεν σε χρεώνει με κάνα 50ρικο ανα σχόλιο.
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Όλα αυτά τα σεντόνια δεν πετυχαίνουν τον στόχο να κάνουν ένα ανόητο να καταλάβει τι συμβαίνει. Ας δώσουμε μια ακόμη ευκαιρία.
Το θέμα δεν είναι εννοιολογικό. Δεν περιορίζεται στην χρήση του όρου. Αφορά το περιεχόμενό του. Την ουσία του.
Πρώτον, λοιπόν, οι ρομαντικοί δεν οικειοποιήθηκαν τον όρο σοσιαλισμός για λόγους εκλογικής τακτικής, μα γιατί τον επεξεργάστηκαν διανοητικά. Δεύτερον, τον οικειοποιήθηκαν γιατί είχαν διαπιστώσει ότι το περιεχόμενό του μπορούσε να μπολιαστεί -λόγω κάποιων κοινών εγγενών στοιχείων- με την υπόλοιπη ρομαντική πολιτική θεωρία. Βλέπεις να γίνεται κάτι τέτοιο στην περίπτωση της Δεξιάς, σήμερα;
Κυρίως, όμως, -αν δεν βλέπεις αυτό που βρίσκεται στην προμετωπίδα δεν έχει νόημα η συνέχεια της συζήτησης- οι ρομαντικοί εθνικιστές δεν αυτορποσδιορίστηκαν ποτέ "σκέτοι σοσιαλιστές". Άλλοτε αυτοπροσδιορίστηκαν ως συνηρητικοί σοσιαλιστές, άλλοτε ως εθνικοσοσιαλιστές ή εθνικιστές σοσιαλιστές, άλλοτε φασίστες, άλλοτε εθνικομπολσεβίκοι (υπήρχε και το αντιφατικό "μπολσεβίκοι της Δεξιάς" στο οποίο, όντως, είναι το μοναδικό που θα μπορούσες να σταθείς με την επιχειρηματολογία σου). Ποτέ δεν εμφανίστηκαν ως "σκέτο σοσιαλιστές", διεκδικώντας μάλιστα την ηγεσία κάποιας διεθνούς ή την μαζική έκφραση του κλασικού σοσιαλιστικού κινήματος. Πολιτικά παρέμειναν πάντοτε σε διαφορετικά πεδία και δεν έπαψαν να το τονίζουν.
Στο παράδειγμα της Δεξιάς, ιδίως της ελληνικής των καιρών μας, δεν βλέπεις ότι υπάρχουν πυρήνες και πρόσωπα που, μέσα από την συστημική Δεξιά (ακόμη και μέσα από την Νέα Δημοκρατία), αξιώνουν να είναι οι οδηγητές (να το πούμε με μαρξιστικούς όρους) του εθνικιστικού χώρου;
Άνθρωπος ογδόντα πέντε ετών, με σύντροφο αυτή που βρήκε (να μην γράψουμε τίποτα άλλο), με φωτογραφήσεις στο club των τρανσέξουαλς (ενώ όλη του την ζωή έγραφε τα χειρότερα για τους ομοφυλόφιλους), με διαχρονικές φιλοαστικές αρλουμπολογίες επενδυμένες με επιθετική πατριωτική ρητορική, να καλεί τους εθνικιστές να ψηφίσουν υπέρ του μνημονίου. Σκοτεινοί κύκλοι που παραχαράσσουν την ιστορία του εθνικιστικού χώρου και των πολιτικών ιδεών γράφοντας αισχρά ψεύδη σε διαδικτυακά εστιατόρια. Κωμικοί τύποι που υποδύονται τους δημοσιογράφους του χώρου με αμερικανικές σημαίες σε γραβάτες, συντηρητικά δίκτυα με στελέχη που συνεργάζονται ανοιχτά με υπουργούς και υποψήφιους περιφερειάρχες της Νέας Δημοκρατίας, αγράμματοι κωμικοτραγικοί δημοσιολόγοι που βλέπουν την Ελλάδα σαν να είναι η Αμερική των πιονέρων του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα ή ο Καναδάς των αρχών του 20ου, χιτλερικοί υπέρ του Μπάιντεν και του Ζελένσκι, Βορίδης να θέλει να διώξει μετανάστες ως υπουργός της ΝΔ και τάχα να του ακυρώνει το νομοσχέδιο ανώτατος δικαστής πρώην πρωθυπουργός και κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ. Όλον αυτό τον εσμό (και άλλον τόσο) που τσαλαπατά ιδέες σε χοντροκομμένες συρραφές της στιγμής, προκειμένου να εκμεταλλευτεί την έλλειψη πολιτικής κουλτούρας του εκλογικού σώματος και να απορροφήσει την γενικότερη ροπή προς τον εθνικισμό, εσύ τον βλέπεις να αντιστοιχεί με την διανοητική επεξεργασία που πραγματοποίησαν κορυφαίοι πνευματικοί άντρες της ευρωπαϊκής ιστορίας σε μια έννοια, όχι ασφαλώς για να οργανώσουν προβοκάτσιες και να στήσουν εκλογικές τακτικές αλλά για να παρουσιάσουν την πολιτική τους θεωρία πιο πλούσια και ακριβή.
Αν το βλέπεις να αντιστοιχεί, εντάξει. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τίποτα άλλο. Έχεις το νου του Κυριάκου.
Να συμφωνήσουμε ότι δεν έγινε μόνο μετά τον ΒΠΠ αυτό; Να συμφωνήσουμε. Κανένα πρόβλημα. Δεν αναιρεί το αρχικό επιχείρημα. Το ενισχύει. Αν και δεν ήταν ακριβώς το ίδιο. Οι Άγγλοι μπορεί να χαρακτήριζαν τις ομάδες εθνικιστικές, οι ίδιες οι ομάδες όμως (με εξαίρεση την Χ που δεν ήξερε με ποιον συνεργαζόταν την κάθε μέρα) δεν υιοθετούσαν αυτό τον αυτοπροσδιορισμό (μεμονωμένα μέλη τους μπορεί, ως ομάδες όμως όχι).
Το θέμα δεν είναι εννοιολογικό. Δεν περιορίζεται στην χρήση του όρου. Αφορά το περιεχόμενό του. Την ουσία του.
Πρώτον, λοιπόν, οι ρομαντικοί δεν οικειοποιήθηκαν τον όρο σοσιαλισμός για λόγους εκλογικής τακτικής, μα γιατί τον επεξεργάστηκαν διανοητικά. Δεύτερον, τον οικειοποιήθηκαν γιατί είχαν διαπιστώσει ότι το περιεχόμενό του μπορούσε να μπολιαστεί -λόγω κάποιων κοινών εγγενών στοιχείων- με την υπόλοιπη ρομαντική πολιτική θεωρία. Βλέπεις να γίνεται κάτι τέτοιο στην περίπτωση της Δεξιάς, σήμερα;
Κυρίως, όμως, -αν δεν βλέπεις αυτό που βρίσκεται στην προμετωπίδα δεν έχει νόημα η συνέχεια της συζήτησης- οι ρομαντικοί εθνικιστές δεν αυτορποσδιορίστηκαν ποτέ "σκέτοι σοσιαλιστές". Άλλοτε αυτοπροσδιορίστηκαν ως συνηρητικοί σοσιαλιστές, άλλοτε ως εθνικοσοσιαλιστές ή εθνικιστές σοσιαλιστές, άλλοτε φασίστες, άλλοτε εθνικομπολσεβίκοι (υπήρχε και το αντιφατικό "μπολσεβίκοι της Δεξιάς" στο οποίο, όντως, είναι το μοναδικό που θα μπορούσες να σταθείς με την επιχειρηματολογία σου). Ποτέ δεν εμφανίστηκαν ως "σκέτο σοσιαλιστές", διεκδικώντας μάλιστα την ηγεσία κάποιας διεθνούς ή την μαζική έκφραση του κλασικού σοσιαλιστικού κινήματος. Πολιτικά παρέμειναν πάντοτε σε διαφορετικά πεδία και δεν έπαψαν να το τονίζουν.
Στο παράδειγμα της Δεξιάς, ιδίως της ελληνικής των καιρών μας, δεν βλέπεις ότι υπάρχουν πυρήνες και πρόσωπα που, μέσα από την συστημική Δεξιά (ακόμη και μέσα από την Νέα Δημοκρατία), αξιώνουν να είναι οι οδηγητές (να το πούμε με μαρξιστικούς όρους) του εθνικιστικού χώρου;
Άνθρωπος ογδόντα πέντε ετών, με σύντροφο αυτή που βρήκε (να μην γράψουμε τίποτα άλλο), με φωτογραφήσεις στο club των τρανσέξουαλς (ενώ όλη του την ζωή έγραφε τα χειρότερα για τους ομοφυλόφιλους), με διαχρονικές φιλοαστικές αρλουμπολογίες επενδυμένες με επιθετική πατριωτική ρητορική, να καλεί τους εθνικιστές να ψηφίσουν υπέρ του μνημονίου. Σκοτεινοί κύκλοι που παραχαράσσουν την ιστορία του εθνικιστικού χώρου και των πολιτικών ιδεών γράφοντας αισχρά ψεύδη σε διαδικτυακά εστιατόρια. Κωμικοί τύποι που υποδύονται τους δημοσιογράφους του χώρου με αμερικανικές σημαίες σε γραβάτες, συντηρητικά δίκτυα με στελέχη που συνεργάζονται ανοιχτά με υπουργούς και υποψήφιους περιφερειάρχες της Νέας Δημοκρατίας, αγράμματοι κωμικοτραγικοί δημοσιολόγοι που βλέπουν την Ελλάδα σαν να είναι η Αμερική των πιονέρων του 17ου, 18ου και 19ου αιώνα ή ο Καναδάς των αρχών του 20ου, χιτλερικοί υπέρ του Μπάιντεν και του Ζελένσκι, Βορίδης να θέλει να διώξει μετανάστες ως υπουργός της ΝΔ και τάχα να του ακυρώνει το νομοσχέδιο ανώτατος δικαστής πρώην πρωθυπουργός και κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ. Όλον αυτό τον εσμό (και άλλον τόσο) που τσαλαπατά ιδέες σε χοντροκομμένες συρραφές της στιγμής, προκειμένου να εκμεταλλευτεί την έλλειψη πολιτικής κουλτούρας του εκλογικού σώματος και να απορροφήσει την γενικότερη ροπή προς τον εθνικισμό, εσύ τον βλέπεις να αντιστοιχεί με την διανοητική επεξεργασία που πραγματοποίησαν κορυφαίοι πνευματικοί άντρες της ευρωπαϊκής ιστορίας σε μια έννοια, όχι ασφαλώς για να οργανώσουν προβοκάτσιες και να στήσουν εκλογικές τακτικές αλλά για να παρουσιάσουν την πολιτική τους θεωρία πιο πλούσια και ακριβή.
Αν το βλέπεις να αντιστοιχεί, εντάξει. Δεν χρειάζεται να συζητήσουμε τίποτα άλλο. Έχεις το νου του Κυριάκου.
Να συμφωνήσουμε ότι δεν έγινε μόνο μετά τον ΒΠΠ αυτό; Να συμφωνήσουμε. Κανένα πρόβλημα. Δεν αναιρεί το αρχικό επιχείρημα. Το ενισχύει. Αν και δεν ήταν ακριβώς το ίδιο. Οι Άγγλοι μπορεί να χαρακτήριζαν τις ομάδες εθνικιστικές, οι ίδιες οι ομάδες όμως (με εξαίρεση την Χ που δεν ήξερε με ποιον συνεργαζόταν την κάθε μέρα) δεν υιοθετούσαν αυτό τον αυτοπροσδιορισμό (μεμονωμένα μέλη τους μπορεί, ως ομάδες όμως όχι).
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
shadow&ash
"Σκοτεινοί κύκλοι που παραχαράσσουν την ιστορία ...... Όλον αυτό τον εσμό (και άλλον τόσο) που τσαλαπατά ιδέες σε χοντροκομμένες συρραφές της στιγμής, προκειμένου να εκμεταλλευτεί την έλλειψη πολιτικής κουλτούρας του εκλογικού σώματος"
Τι χάος και έρεβος που έφερε ο χόμο εκονόμικους με την φιλαργυρία του και την αλαζονεία του. Τι κακό δεινό που είναι ο καπιταλισμός και η δαρβινιστική του νοοτροπία. Σκοταδισμός και αμοραλισμός. Κακοδαιμονική φύση που μεταλλάσσει τις ανώριμες ψυχές σε βαμπίρ.
Όμως, πως μπορείς να απαλλάξεις τον εθνικισμό, σε κάποιες ιστορικές του εκφάνσεις, κίνημα Νεότουρκων, NSDAP, white power και νεοναζί γκρουπ σε ευρώπη και αμερική, και τελευταία οι Ουκρανικές ομάδες (Αζόφ, δεξιός τομέας κά), από τη βιαιότητα, τα εγκλήματα κατά του ανθρώπου (και της ανθρωπιάς!), τη ρατσιστική υπεροψία, τη ρητορική μίσους, τη συνομωσιολογία και το μαζικό παροξυσμό;
Η εθνικοφροσύνη, η αναζωπύρωση παθών & μισών και η εχθροπάθεια δεν φέρνει αδικοπραγία, αρπαγή, εκμετάλλευση, θάνατο και καταστροφή;
Πως μπορεί ο Ρομαντισμός να αποστασιοποιηθεί από την εθνικοφροσύνη και το καθωσπρεπισμό, από την μισαλλοδοξία και την αυταρχικότητα;
Τι χάος και έρεβος που έφερε ο χόμο εκονόμικους με την φιλαργυρία του και την αλαζονεία του. Τι κακό δεινό που είναι ο καπιταλισμός και η δαρβινιστική του νοοτροπία. Σκοταδισμός και αμοραλισμός. Κακοδαιμονική φύση που μεταλλάσσει τις ανώριμες ψυχές σε βαμπίρ.
Όμως, πως μπορείς να απαλλάξεις τον εθνικισμό, σε κάποιες ιστορικές του εκφάνσεις, κίνημα Νεότουρκων, NSDAP, white power και νεοναζί γκρουπ σε ευρώπη και αμερική, και τελευταία οι Ουκρανικές ομάδες (Αζόφ, δεξιός τομέας κά), από τη βιαιότητα, τα εγκλήματα κατά του ανθρώπου (και της ανθρωπιάς!), τη ρατσιστική υπεροψία, τη ρητορική μίσους, τη συνομωσιολογία και το μαζικό παροξυσμό;
Η εθνικοφροσύνη, η αναζωπύρωση παθών & μισών και η εχθροπάθεια δεν φέρνει αδικοπραγία, αρπαγή, εκμετάλλευση, θάνατο και καταστροφή;
Πως μπορεί ο Ρομαντισμός να αποστασιοποιηθεί από την εθνικοφροσύνη και το καθωσπρεπισμό, από την μισαλλοδοξία και την αυταρχικότητα;
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
"Όμως, πως μπορείς να απαλλάξεις τον εθνικισμό, σε κάποιες ιστορικές του εκφάνσεις, κίνημα Νεότουρκων, NSDAP, white power και νεοναζί γκρουπ σε ευρώπη και αμερική, και τελευταία οι Ουκρανικές ομάδες (Αζόφ, δεξιός τομέας κά), από τη βιαιότητα, τα εγκλήματα κατά του ανθρώπου (και της ανθρωπιάς!), τη ρατσιστική υπεροψία, τη ρητορική μίσους, τη συνομωσιολογία και το μαζικό παροξυσμό;"
Πριν σχολιάσετε στο δικό μας ιστολόγιο καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει και κανένα σχετικό βιβλίο με τα θέματα που σας ενδιαφέρουν. Διαφορετικά να μας το πείτε να ανοίξουμε φροντιστήριο.
Το κίνημα των Νεότουρκων είχε διάφορα ρεύματα. Δεν ήταν μονοδιάστατο. Είχε και φιλελεύθερη τάση που διεκδικούσε δικαιώματα για τις εθνότητες της οθωμανικής Αυτοκρατορίας κλπ. Η τάση των εθνικιστών που επικράτησε, την οποία προφανώς εννοείς, ήταν εθνοτικά εθνικιστική. Εθνικιστική υπό την έννοια του "ανήκειν" και όχι ιδεολογικά εθνικιστική. Ήταν "εθνικιστική" όπως το κίνημα των Βάσκων στην Ισπανία ή των Βαλόνων στο Βέλγιο. Δεν επιδίωκε την εγκαθίδρυση αντιδιαφωτισμού, φασισμού κλπ. Επιδίωκε την επικράτηση της τουρκικής εθνότητας εντός του οθωμανικού κράτους, το οποίο θεωρούσε υπερβολικά ανοιχτό στην πολυεθνικότητα λόγω του σουλτανικού-θρησκευτικού του υπόβαθρου. Η ανοησία να ταυτίζεται το νεοτουρκικό κίνημα και ο Κεμάλ με τον φασισμό , το NSDAP κλπ, παραπέμπει είτε σε Βελοπούλεια αναλυτική κρίση είτε σε μαρξισμό της κακιάς ώρας.
Το white power και το oi! μουσικά ρεύματα λίγων υποστηρικτών, αντιστοιχεί στο ίδιο παράδειγμα με τους νεότουρκους του Κεμάλ που έγιναν κύρια κρατική παράταξη; Είπαμε ότι στην πολιτική επιστήμη υπάρχει το ρεύμα της συγκριτικής πολιτικής που επιτρέπει την χαλαρότητα στην σύγκριση αλλά εσύ το τέντωσες στο όριο της πλάκας.
"τα εγκλήματα κατά του ανθρώπου (και της ανθρωπιάς!)"
Είπαμε να συζητάμε σοβαρά και όχι να αναπαράγουμε σλόγκαν της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των ΜΜΕ. Αν βλέπεις με τέτοιο τρόπο τους Νεότουρκους καλύτερα θα ήταν να αναζητούσες ευθύνες στον Λένιν (τον πιστότερο σύμμαχο του Κεμάλ, που αρνήθηκε ελληνική απόπειρα ανοίγματος προς την Σοβιετική Ρωσία του Γούναρη και της κυβέρνησης των αντιβενιζελικών) και στους δυτικούς καπιταλιστές (Ιταλούς, Γάλλους, Άγγλους) που συμμάχησαν κατά καιρούς μαζί του. Συνεπώς, ακόμη και όπως τα περιγράφεις να ήταν τα πράγματα οι Νεότουρκοι στηρίχτηκαν από τους κομμουνιστές (Ρωσία), τους βασιλόφρονες φιλελεύθερους (Ιταλία, Αγγλία) και τους δημοκρατικούς φιλελεύθερους (Γαλλία).
Στην πραγματικότητα, όμως, η περιγραφή σου είναι για τα μικρά παιδιά. Η αντίστοιχη τουρκική επιδερμική αφήγηση περιγράφει εμάς με τον ίδιο τρόπο, λόγω της σφαγής στην Τρίπολη το '21, λόγω των σφαγών στο πόδι με τραπεζομάχαιρα ολόκληρων τουρκικών χωριών του Πόντου κατά την διάρκεια του αντάρτικου των ελληνοποντίων κλπ.
....
Πριν σχολιάσετε στο δικό μας ιστολόγιο καλό θα ήταν να έχετε διαβάσει και κανένα σχετικό βιβλίο με τα θέματα που σας ενδιαφέρουν. Διαφορετικά να μας το πείτε να ανοίξουμε φροντιστήριο.
Το κίνημα των Νεότουρκων είχε διάφορα ρεύματα. Δεν ήταν μονοδιάστατο. Είχε και φιλελεύθερη τάση που διεκδικούσε δικαιώματα για τις εθνότητες της οθωμανικής Αυτοκρατορίας κλπ. Η τάση των εθνικιστών που επικράτησε, την οποία προφανώς εννοείς, ήταν εθνοτικά εθνικιστική. Εθνικιστική υπό την έννοια του "ανήκειν" και όχι ιδεολογικά εθνικιστική. Ήταν "εθνικιστική" όπως το κίνημα των Βάσκων στην Ισπανία ή των Βαλόνων στο Βέλγιο. Δεν επιδίωκε την εγκαθίδρυση αντιδιαφωτισμού, φασισμού κλπ. Επιδίωκε την επικράτηση της τουρκικής εθνότητας εντός του οθωμανικού κράτους, το οποίο θεωρούσε υπερβολικά ανοιχτό στην πολυεθνικότητα λόγω του σουλτανικού-θρησκευτικού του υπόβαθρου. Η ανοησία να ταυτίζεται το νεοτουρκικό κίνημα και ο Κεμάλ με τον φασισμό , το NSDAP κλπ, παραπέμπει είτε σε Βελοπούλεια αναλυτική κρίση είτε σε μαρξισμό της κακιάς ώρας.
Το white power και το oi! μουσικά ρεύματα λίγων υποστηρικτών, αντιστοιχεί στο ίδιο παράδειγμα με τους νεότουρκους του Κεμάλ που έγιναν κύρια κρατική παράταξη; Είπαμε ότι στην πολιτική επιστήμη υπάρχει το ρεύμα της συγκριτικής πολιτικής που επιτρέπει την χαλαρότητα στην σύγκριση αλλά εσύ το τέντωσες στο όριο της πλάκας.
"τα εγκλήματα κατά του ανθρώπου (και της ανθρωπιάς!)"
Είπαμε να συζητάμε σοβαρά και όχι να αναπαράγουμε σλόγκαν της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και των ΜΜΕ. Αν βλέπεις με τέτοιο τρόπο τους Νεότουρκους καλύτερα θα ήταν να αναζητούσες ευθύνες στον Λένιν (τον πιστότερο σύμμαχο του Κεμάλ, που αρνήθηκε ελληνική απόπειρα ανοίγματος προς την Σοβιετική Ρωσία του Γούναρη και της κυβέρνησης των αντιβενιζελικών) και στους δυτικούς καπιταλιστές (Ιταλούς, Γάλλους, Άγγλους) που συμμάχησαν κατά καιρούς μαζί του. Συνεπώς, ακόμη και όπως τα περιγράφεις να ήταν τα πράγματα οι Νεότουρκοι στηρίχτηκαν από τους κομμουνιστές (Ρωσία), τους βασιλόφρονες φιλελεύθερους (Ιταλία, Αγγλία) και τους δημοκρατικούς φιλελεύθερους (Γαλλία).
Στην πραγματικότητα, όμως, η περιγραφή σου είναι για τα μικρά παιδιά. Η αντίστοιχη τουρκική επιδερμική αφήγηση περιγράφει εμάς με τον ίδιο τρόπο, λόγω της σφαγής στην Τρίπολη το '21, λόγω των σφαγών στο πόδι με τραπεζομάχαιρα ολόκληρων τουρκικών χωριών του Πόντου κατά την διάρκεια του αντάρτικου των ελληνοποντίων κλπ.
....
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
....
Δυστυχώς δεν είναι μονοπώλιο των εθνικιστών ή μονομερώς κάποιων εθνών η βία κατά αμάχων, οι αδικαιολόγητες πολεμικές σφαγές και τα συναφή. Δεν πηγάζουν τέτοια φαινόμενα αποκλειστικά από κάποιες ιδεολογικές επιταγές. Προκύπτουν, πολλές φορές, ως πολιτικές λύσεις στο πεδίο άσκησης πολιτικής. Ασφαλώς, σε ορισμένα ιδεολογικά πεδία ή πολιτικά πλαίσια υπάρχουν περισσότερο ευνοϊκές συνθήκες για να αναπτυχθούν τέτοια φαινόμενα. Όμως, τίποτα δεν είναι μονοδιάστατα απόλυτο. Οι Νεότουρκοι επιδόθηκαν σε σφαγές, πράγματι. Αλλά την περίοδο που το έκαναν Έλληνες, Αρμένιοι και Κούρδοι διεκδικούσαν την ίδρυση ανεξάρτητων κρατών που θα αποσπούσαν από την οθωμανική επικράτεια.
Όταν στην περίοδο μετά την λήξη του ΑΠΠ και πριν την υπογραφή των συνθηκών της Συνδιάσκεψης της Ειρήνης, ο Χρύσανθος πήρε την πρωτοβουλία (με την έγκριση του Βενιζέλου) να συνομιλήσει με τον τουρκικό παράγοντα (με εκπροσώπους που είχαν την έγκριση τόσο των οθωμανιστών όσο και των κεμαλιστών) στην Πόλη, οι Τούρκοι ανταποκρίθηκαν θετικά (πιεσμένοι όντας εκείνοι την περίοδο) στην προοπτική να απαρτιστεί η επίσημη αστυνομία του τουρκικού κράτους από 50% Τούρκους και 50% Έλληνες, να αποκτήσουν οι Έλληνες πρόσβαση σε όλους σχεδόν τους κρατικούς θεσμούς και στον στρατό, να αναγνωριστεί η ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα του τουρκικού κράτους μαζί με την τουρκική και άλλα σχετικά, αρκεί να μην διεκδικούσε το ελληνικό κράτος την Σμύρνη και την ανατολική Θράκη, καθώς και την ίδρυση ανεξάρτητου ελληνοποντιακού κράτους.
Ασφαλώς είχαν προηγηθεί σφαγές Ποντίων αλλά κατά την διάρκεια των συνομιλιών με τον Χρύσανθο οι Τούρκοι, όντας στο διπλωματικό καναβάτσο, ήταν αναγκαστικά θετικοί σε τέτοια αιτήματα για να μην ακρωτηριαστεί το κράτος τους. Δέχονταν, μάλιστα, η συμφωνία με τον Χρύσανθο να τεθεί υπό την εποπτεία την Κοινωνίας των Εθνών και του διεθνούς παράγοντα για να μην παραβιαστεί μελλοντικά από το τουρκικό κράτος. Όταν ο Βενιζέλος διέταξε τον Χρύσανθο να αποχωρήσει από τις συνομιλίες που πήγαιναν πολύ καλά για την ελληνική πλευρά (με αστεία προσχήματα και άνευ ουσιαστικής εξήγησης) οι Τούρκοι θεώρησαν ότι θα διεκδικούσαμε την ανατολική Θράκη, την Σμύρνη και την ίδρυση ποντιακού κράτους στην περιοχή (στα δύο πρώτα είχαν μερικώς δίκιο, ο Λευτεράκης κάτι πήγε να ψιθυρίσει στους συμμάχους του, για το ποντιακό ούτε λόγος, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του προκειμένου να φιμωθούν οι Πόντιοι) . Τι περίμενες να κάνουν μετά; Υπήρχε μέση λύση; Ή έπρεπε να τους συντρίψουμε εμείς ή έπρεπε να συντρίψουν τα ανατολικά τμήματα του ελληνισμού αυτοί. Δεν υπήρχε μέση οδός.
Δεν γίνεται να κάνουμε πολιτική ανάλυση με όρους σχολικών αφηγήσεων. Ασφαλώς και δεν είναι συνυφασμένος ο εθνικισμός με τα φαινόμενα της πολιτικής βίας.
Δυστυχώς δεν είναι μονοπώλιο των εθνικιστών ή μονομερώς κάποιων εθνών η βία κατά αμάχων, οι αδικαιολόγητες πολεμικές σφαγές και τα συναφή. Δεν πηγάζουν τέτοια φαινόμενα αποκλειστικά από κάποιες ιδεολογικές επιταγές. Προκύπτουν, πολλές φορές, ως πολιτικές λύσεις στο πεδίο άσκησης πολιτικής. Ασφαλώς, σε ορισμένα ιδεολογικά πεδία ή πολιτικά πλαίσια υπάρχουν περισσότερο ευνοϊκές συνθήκες για να αναπτυχθούν τέτοια φαινόμενα. Όμως, τίποτα δεν είναι μονοδιάστατα απόλυτο. Οι Νεότουρκοι επιδόθηκαν σε σφαγές, πράγματι. Αλλά την περίοδο που το έκαναν Έλληνες, Αρμένιοι και Κούρδοι διεκδικούσαν την ίδρυση ανεξάρτητων κρατών που θα αποσπούσαν από την οθωμανική επικράτεια.
Όταν στην περίοδο μετά την λήξη του ΑΠΠ και πριν την υπογραφή των συνθηκών της Συνδιάσκεψης της Ειρήνης, ο Χρύσανθος πήρε την πρωτοβουλία (με την έγκριση του Βενιζέλου) να συνομιλήσει με τον τουρκικό παράγοντα (με εκπροσώπους που είχαν την έγκριση τόσο των οθωμανιστών όσο και των κεμαλιστών) στην Πόλη, οι Τούρκοι ανταποκρίθηκαν θετικά (πιεσμένοι όντας εκείνοι την περίοδο) στην προοπτική να απαρτιστεί η επίσημη αστυνομία του τουρκικού κράτους από 50% Τούρκους και 50% Έλληνες, να αποκτήσουν οι Έλληνες πρόσβαση σε όλους σχεδόν τους κρατικούς θεσμούς και στον στρατό, να αναγνωριστεί η ελληνική γλώσσα ως επίσημη γλώσσα του τουρκικού κράτους μαζί με την τουρκική και άλλα σχετικά, αρκεί να μην διεκδικούσε το ελληνικό κράτος την Σμύρνη και την ανατολική Θράκη, καθώς και την ίδρυση ανεξάρτητου ελληνοποντιακού κράτους.
Ασφαλώς είχαν προηγηθεί σφαγές Ποντίων αλλά κατά την διάρκεια των συνομιλιών με τον Χρύσανθο οι Τούρκοι, όντας στο διπλωματικό καναβάτσο, ήταν αναγκαστικά θετικοί σε τέτοια αιτήματα για να μην ακρωτηριαστεί το κράτος τους. Δέχονταν, μάλιστα, η συμφωνία με τον Χρύσανθο να τεθεί υπό την εποπτεία την Κοινωνίας των Εθνών και του διεθνούς παράγοντα για να μην παραβιαστεί μελλοντικά από το τουρκικό κράτος. Όταν ο Βενιζέλος διέταξε τον Χρύσανθο να αποχωρήσει από τις συνομιλίες που πήγαιναν πολύ καλά για την ελληνική πλευρά (με αστεία προσχήματα και άνευ ουσιαστικής εξήγησης) οι Τούρκοι θεώρησαν ότι θα διεκδικούσαμε την ανατολική Θράκη, την Σμύρνη και την ίδρυση ποντιακού κράτους στην περιοχή (στα δύο πρώτα είχαν μερικώς δίκιο, ο Λευτεράκης κάτι πήγε να ψιθυρίσει στους συμμάχους του, για το ποντιακό ούτε λόγος, έκανε ότι περνούσε από το χέρι του προκειμένου να φιμωθούν οι Πόντιοι) . Τι περίμενες να κάνουν μετά; Υπήρχε μέση λύση; Ή έπρεπε να τους συντρίψουμε εμείς ή έπρεπε να συντρίψουν τα ανατολικά τμήματα του ελληνισμού αυτοί. Δεν υπήρχε μέση οδός.
Δεν γίνεται να κάνουμε πολιτική ανάλυση με όρους σχολικών αφηγήσεων. Ασφαλώς και δεν είναι συνυφασμένος ο εθνικισμός με τα φαινόμενα της πολιτικής βίας.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Γεια σου Τέλη σκουπιδοφάγε! Μήπως η πρωινή σου τσάρκα με τα σκουπίδια αγκαζέ που αναφέρεις, είναι εκεί γύρω από το γήπεδο του παο;
Πέμπτη, 20 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Τι γνώμη έχετε για το μπλογκ Θεόδοτος (το οποίο πλέον έιναι ανενεργό όμως); https://theodotus.blogspot.com/
Παρακολουθούσα τις αναρτήσεις τους και νομίζω ότι σχεδον σε όλα συμφωνούν μαζί σας, με μία όμως διαφορά! Αυτοί αυτοπροσδιορίζονται ως Δεξιοί κι εσείς ως (ρομαντικοί) εθνικιστές. Εσείς απεχθάνεστε την Δεξιά, αυτοί απ'ότι είχα καταλάβει από τα άρθρα τους, δεν θεωρούν "δεξιά" αυτό που εσείς αποκαλείτε (και σιχαίνεστε) δεξιά! Θεωρούν πως η αυθεντική Δεξιά ήταν οι αρνητές της κατάστασης που προέκυψε μετά τη Γαλλική Επανάσταση και της όλης επιρροής του Διαφωτισμού.
Παρακολουθούσα τις αναρτήσεις τους και νομίζω ότι σχεδον σε όλα συμφωνούν μαζί σας, με μία όμως διαφορά! Αυτοί αυτοπροσδιορίζονται ως Δεξιοί κι εσείς ως (ρομαντικοί) εθνικιστές. Εσείς απεχθάνεστε την Δεξιά, αυτοί απ'ότι είχα καταλάβει από τα άρθρα τους, δεν θεωρούν "δεξιά" αυτό που εσείς αποκαλείτε (και σιχαίνεστε) δεξιά! Θεωρούν πως η αυθεντική Δεξιά ήταν οι αρνητές της κατάστασης που προέκυψε μετά τη Γαλλική Επανάσταση και της όλης επιρροής του Διαφωτισμού.
Παρασκευή, 21 Μαρτίου, 2025
Καμία σχέση με εμάς. Πολλές, μεγάλες και αγεφύρωτες οι διαφορές μας.
Αγνοεί ακόμη και τα βασικά της ιστορίας των ιδεών. Τον Ρομαντισμό τον αντιλαμβανόταν ως εβραϊκή συνωμοσία κατά του ελληνορωμαϊκού Διαφωτισμού. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε ή να συζητήσουμε τίποτα περαιτέρω μετά από αυτό.
Αγνοεί ακόμη και τα βασικά της ιστορίας των ιδεών. Τον Ρομαντισμό τον αντιλαμβανόταν ως εβραϊκή συνωμοσία κατά του ελληνορωμαϊκού Διαφωτισμού. Δεν χρειάζεται να σχολιάσουμε ή να συζητήσουμε τίποτα περαιτέρω μετά από αυτό.
Παρασκευή, 21 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μου κάνει εντύπωση αυτό που γράφεις διότι είχα την εντύπωση πως ήταν κατά του Διαφωτισμού ο Θεόδοτος. Τέλος πάντων
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Άσε αυτό στην άκρη. Στα υπόλοιπα τον βλέπεις να είναι εντάξει αυτό τον άνθρωπο; Στον τρόπο μου μιλά, σε αυτά που γράφει, στον τρόπο που κάνει διάλογο. Βλέπεις εμάς να προωθούμε την συνωμοσιολογία, να απαντάμε σπασμωδικά, να μιλάμε τρέμοντας; Άστο ρε φίλε καλύτερα αν βλέπεις να έχουμε ομοιότητες με τέτοια παραδείγματα.
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Αργύρης Χριστομάγνος
Το άρθρο ακτινογραφεί με ακρίβεια μια ρεαλιστική κατάσταση: Παγιωμένα εξαρτημένα συμφέροντα ενός απρόσωπου διεθνιστικού κόσμου, μεταχρωματίζονται αναλόγως των συνθηκών σαν τον χαμαιλέοντα, για να καταπνίγουν πάντοτε την όποια σαφή εθνική ταυτότητα πασχίζει να πραγματώσει ο πολίτης ως ψηφοφόρος. "Και", όπως λέει και στο American Gangster, "πουθενά δεν βρίσκεις την καρδιά να σπρώξεις το μαχαίρι".
Παρασκευή, 21 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μπορεί να καθίσουν στο σκαμνί ο χοντρός και η παρέα του:
https://www.protothema.gr/greece/article/1615769/upothesi-luggeridi-oli-i-protasi-tis-eisaggeleos-gia-tin-parapobi-marinaki-se-diki
https://www.protothema.gr/greece/article/1615769/upothesi-luggeridi-oli-i-protasi-tis-eisaggeleos-gia-tin-parapobi-marinaki-se-diki
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Για πλημμελήματα θα είναι. Τίποτα ουσιαστικό. Μια προσπάθεια του Μητσοτάκη να τον στριμώξει επειδή αυτός του ασκεί στοχευμένη αντιπολίτευση με τα ΜΜΕ του.
Σε καμία περίπτωση κανονική ανακριτική πρακτική. Αν, όντως, υπήρχε ανεξάρτητη και σοβαρή δικαιοσύνη στην Ελλάδα, τα πράγματα ίσως ήταν αρκετά πιο δύσκολα για τον Μαρινάκη σε αυτή την δική.
Σε καμία περίπτωση κανονική ανακριτική πρακτική. Αν, όντως, υπήρχε ανεξάρτητη και σοβαρή δικαιοσύνη στην Ελλάδα, τα πράγματα ίσως ήταν αρκετά πιο δύσκολα για τον Μαρινάκη σε αυτή την δική.
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ο Ντινος Χριστιανοπουλος ελεγε τιποτα ως συγγραφεας ή προωθηθηκε απο το φιλελευθερο/αριστερο πνευματικο συστημα της εκαστοτε εποχης;
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Αχιλλέας
Δυστυχώς ότι κι εάν έρχεται – όπως πολύ εύστοχα αναφέρει και το άρθρο – θα είναι εξίσου βολικό για ΗΠΑ, ΕΕ και εγχώριους μεγαλοαστούς. Κάτι που αφήνει εμάς ως πολίτες, για ακόμη μία φορά, έρμαια των «μεγάλων».
Με λίγα λόγια, το ίδιο έργο, διαφορετικοί ηθοποιοί, και εμείς στην θέση του κοινού που έχει βαρεθεί μέχρι θανάτου να βλέπει ξανά και ξανά τα ίδια, αλλά φοβάται να βγει απ’ το θέατρο.
Με λίγα λόγια, το ίδιο έργο, διαφορετικοί ηθοποιοί, και εμείς στην θέση του κοινού που έχει βαρεθεί μέχρι θανάτου να βλέπει ξανά και ξανά τα ίδια, αλλά φοβάται να βγει απ’ το θέατρο.
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μέχρι και ο Μαραντζίδης βάλει κατά του Μητσοτάκη. Δεν τον θέλει ούτε το σημιταριό.
https://www.news247.gr/politiki/n-marantzidis-o-k-mitsotakis-tha-eprepe-idi-na-exei-paraitithei/
https://www.news247.gr/politiki/n-marantzidis-o-k-mitsotakis-tha-eprepe-idi-na-exei-paraitithei/
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Υστερόγραφο (αν μπορείς ένωσέ τα): Σίγουρα ο Τραμπ τους σιχαίνεται όλους, υπάρχει μία πολύ μικρή πιθανότητα να θέλει τον Καραμανλή της Ραφήνας, αλλα αφενός δεν ξέρουμε αν θέλει εκείνος, αφετέρου ίσως είναι αρκετά νωθρός για τον Τραμπ τελικά.
Η Κωνσταντοπούλου χρησιμοποιείται μόνο ως πολιορκητικός κριός για να ρίξει τα ποσοστά της ΝΔ, έχει μπει μπροστά για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές.
Την συνέχεια που θα προκληθεί εξαιτίας των εκλογών δεν θα την πω, διότι θα πεις ότι είναι συνωμοσιολογίες κλπ, είμαι όμως τόσο σίγουρος για το τι θα συμβεί, οπότε το αφήνω να κυλήσει.
Η Κωνσταντοπούλου χρησιμοποιείται μόνο ως πολιορκητικός κριός για να ρίξει τα ποσοστά της ΝΔ, έχει μπει μπροστά για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές.
Την συνέχεια που θα προκληθεί εξαιτίας των εκλογών δεν θα την πω, διότι θα πεις ότι είναι συνωμοσιολογίες κλπ, είμαι όμως τόσο σίγουρος για το τι θα συμβεί, οπότε το αφήνω να κυλήσει.
Σάββατο, 22 Μαρτίου, 2025
"Την συνέχεια που θα προκληθεί εξαιτίας των εκλογών δεν θα την πω, διότι θα πεις ότι είναι συνωμοσιολογίες κλπ, είμαι όμως τόσο σίγουρος για το τι θα συμβεί, οπότε το αφήνω να κυλήσει."
Μήπως έχεις πρόβλεψη και για κανέναν ποδοσφαιρικό αγώνα να τον παίξουμε στο στοίχημα;
Μήπως έχεις πρόβλεψη και για κανέναν ποδοσφαιρικό αγώνα να τον παίξουμε στο στοίχημα;
Κυριακή, 23 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Κύπρος ελεύθερη, το ένα από αυτά που θα συμβούν. Το άλλο το έχω πει, πριν 5 χρόνια.
Κυριακή, 23 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Σταμάτη ποια είναι η άποψη σου για τους bootstroke?
Κυριακή, 23 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Οι bootstroke ηταν πρωην αντιφα πανκηδες που την ειδαν σκιναδες(οπως ολοι σχεδον οι σαρπηδες, οι αυθεντικοι αντιφα σκιναδες ειναι ελαχιστοι).Οταν μελος τους(που την ειχε δει φασιστογδαρτης)ξυλοκοπηθηκε και εξαφανιστηκε δηλωσαν απολιτικοι χωρις ομως να τους γλιτωσει αυτο(γνωστη η διαμαχη με τους εθνικιστες Φιλοπατρια και η διασκευη Skinhead Superstar αφιερωμενη σε αυτους).Χουλιγκανια αεκτζηδες το επαιζαν αλλα γηπεδο εμφανιστηκαν πολυ λιγες φορες.Ο αρχηγος τους μετα το γυρισε σε παραγωγη μπυρας.Πιο πολυ ποζερια ηταν.
Δευτέρα, 24 Μαρτίου, 2025
Σταμάτης
Μουσικά ήταν καλή μπάντα. Πλούσιος ο ήχος τους για Oi! συγκρότημα.
Επίσης, το απολίτικο στυλ στο Oi!, αν είναι ειλικρινές, εγώ το βλέπω θετικά. Αν και στην Ελλάδα εκείνης της γενιάς οι απολίτικοι ήταν στην ουσία προέκταση των σάρπηδων.
Επίσης, το απολίτικο στυλ στο Oi!, αν είναι ειλικρινές, εγώ το βλέπω θετικά. Αν και στην Ελλάδα εκείνης της γενιάς οι απολίτικοι ήταν στην ουσία προέκταση των σάρπηδων.
Τρίτη, 25 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Όλοι αυτοί έχουν κλέψει πατριωτικές/rac μπάντες.Το ίδιο έχουν κάνει και οι Ομίχλη.Το ''απολίτικοι'' σημαίνει και τώρα κρυφοσάρπηδες(φαίνεται και από τα live τους όπου η πλειοψηφία δεν είναι καν σκινάδες αλλά πανκιά,ραστάδες κτλ).
Τρίτη, 25 Μαρτίου, 2025
Σούχωφ
"Όλοι αυτοί έχουν κλέψει πατριωτικές/rac μπάντες.Το ίδιο έχουν κάνει και οι Ομίχλη.Το ''απολίτικοι'' σημαίνει και τώρα κρυφοσάρπηδες(φαίνεται και από τα live τους όπου η πλειοψηφία δεν είναι καν σκινάδες αλλά πανκιά,ραστάδες κτλ)."
Καλά...
Πάντως καλά είναι να παίζει και λίγο αυτοκριτική. Και για τη πάρτη μας. Όχι μόνο να κράζουμε το χοντρό, αλλά σε νοητικό επίπεδο να παραμένουμε χρυσαυγητες. Ο κομματισμός επιπέδου ΚΚΕ ήταν που είχε στειρώσει κάθε πατριωτική προοπτική στις εν λόγω νεανικές υποκουλτούρες τα χρόνια εκείνα. Η ασφυκτική περιχαράκωση έκανε πάσα όλο το συγκεκριμένο νεολαιστικο χώρο στους αντιφα και βοήθησε στο να γιγαντωθεί ο αντιφασιστικός χώρος τότε.
Καλά...
Πάντως καλά είναι να παίζει και λίγο αυτοκριτική. Και για τη πάρτη μας. Όχι μόνο να κράζουμε το χοντρό, αλλά σε νοητικό επίπεδο να παραμένουμε χρυσαυγητες. Ο κομματισμός επιπέδου ΚΚΕ ήταν που είχε στειρώσει κάθε πατριωτική προοπτική στις εν λόγω νεανικές υποκουλτούρες τα χρόνια εκείνα. Η ασφυκτική περιχαράκωση έκανε πάσα όλο το συγκεκριμένο νεολαιστικο χώρο στους αντιφα και βοήθησε στο να γιγαντωθεί ο αντιφασιστικός χώρος τότε.
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μα, από την πρώτη ημέρα που έγιναν τα lockdown αυτό που σας έγραψα ότι πρόκειται περί τεχνο-λοκληρωτισμού, και αυτή ακριβώς είναι η καθημερινότητα την οποία θέλει η παγκόσμια ολιγαρχία (που είναι οι Σιωνιστές ως επί το πλείστον) να ζουν οι λευκοί χριστιανοί σε μόνιμη βάση.
Ένα καθεστώς τύπου Κίνας δηλαδή για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, ως αποτέλεσμα της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας σε υπερεθνικούς οργανισμούς, οι οποίοι θα καθιστούν τις εθνικές κυβερνήσεις απλά εκτελεστικά όργανα, αν δεν τις καταργήσουν κάποια στιγμή.
Ακριβώς εκεί βρίσκεται η επικινδυνότητα (για αυτούς) του εθνικιστικού/πατριωτικού λόγου, και για αυτό προσπαθούν να τον περάσουν ως παράνομο να εκφέρονται τέτοιους είδους απόψεις περί πατρίδας και ορθοδοξίας, διότι ο μεγαλύτερος τους φόβος είναι να μην ξυπνήσουν οι άνθρωποι και αντιληφθούν το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος τους.
Στην Ευρώπη εδώ και λίγες ημέρες εγκρίθηκε το digital wallet, και η Κριστίν Λαγκάρντ είπε ότι από τον Οκτώβριο η ECB θα εισάγει το ψηφιακό ευρώ.
Άκουσα μάλιστα εχθές ότι ετοιμάζεται η ΝΔ να μας βάλει σε ψευτοδίλλημμα, προκειμένου να καταργηθούν εντελώς τα μετρητά.
Γιατί θα πρέπει εγώ να γυρίσω την πλάτη επομένως σε αυτή την πληροφόρηση, από όπου και αν προέρχεται, από την στιγμή που καθημερινά το βλέπω ότι οδεύουμε σε ένα καθεστώς Μεγάλου Αδελφού για τις δυτικές κοινωνίες.
Από την στιγμή μάλιστα που η λεγόμενη σχολική & πανεπιστημιακή μόρφωση είναι απλώς έτοιμες πληροφορίες, τις οποίες οι φοιτητές απορροφούν σαν Ευαγγέλιο και ως συστημική γνώση, ώστε να μην αποτελέσουν κανέναν κίνδυνο για την αρχιτεκτονική του status quo των κοινωνιών που η παγκόσμια ολιγαρχία θέλει να δημιουργήσει.
Πχ η ερμηνεία της ιστορίας έχει ανάγει, υπό την μορφή έτοιμης πληροφορίας, σε εθνάρχη τον Ελ. Βενιζέλο. Το να πεις ότι ο Βενιζέλος υπήρξε ο εργολάβος των Δυτικών, η απάντηση που παίρνεις συνήθως είναι από πού προκύπτει αυτό, η πιο ευγενική. Δεν αποτελεί συστημική γνώση το να εκφέρεις μια αντίθετη άποψη στο θέμα, δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι σωστή.
Η παγκόσμια ελίτ είναι υποχρεωμένη να μας λέει, παράλληλα με την κατασκευασμένη πραγματικότητα που μας παρουσιάζει ότι είναι για το καλό μας, το πραγματικό αντίκτυπο και τις συνέπειες των όσων σχεδιάζει, ώστε ποτέ να μην μπορέσουμε να επικαλεστούμε ότι δεν ξέραμε.
Από εκεί και πέρα η προπαγάνδα την οποία ελέγχουν πάλι αυτοί, αυτές τις πληροφορίες θα τις παρουσιάσει ως πληροφόρηση για 'ψεκασμένους', 'χριστιανοταλιμπάν', 'ακροδεξιούς' και τους φορείς των πληροφοριών αυτών ως καραγκιόζηδες που πουλούν φάρμακα για την καράφλα, ενώ οι ίδιοι είναι καραφλοί. Και καμία αντίρρηση ότι είναι γραφικοί σε πολλά αυτοί οι τύποι, και την αλήθεια θα την βρεις ανάμεσα από τις πολλές γραφικότητες που λένε ή κάνουν, έτσι όμως είναι η φύση του παιχνιδιού.
Έρχεται δηλαδή κάποιος γραβατωμένος, σοβαροφανής με τρία μεταπτυχιακά και σου λέει: 'έχουμε κλιματική κρίση, πρέπει ως ανθρωπότητα να κάνουμε θυσίες για αυτό, να οδηγούμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, να μην κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας, να πάψουμε να παράγουμε βιομηχανικά αγαθά, προκειμένου να μηδενίσουμε τις εκπομπές του διοξειδίου'.
Και έρχεται ένας άλλος που δεν έχει ούτε ΑΦΜ και σου λέει: 'Ο τύπος με τα τρία μεταπτυχιακά είναι απατεώνας, μην τον ακούς, θέλει, χρησιμοποιώντας ένα ψευδοεπιστημονικό πρόσχημα, να σου πάρει το σπίτι'.
Εσύ ποιον θα πιστέψεις;
Ένα καθεστώς τύπου Κίνας δηλαδή για την Ευρώπη, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, ως αποτέλεσμα της παράδοσης της εθνικής κυριαρχίας σε υπερεθνικούς οργανισμούς, οι οποίοι θα καθιστούν τις εθνικές κυβερνήσεις απλά εκτελεστικά όργανα, αν δεν τις καταργήσουν κάποια στιγμή.
Ακριβώς εκεί βρίσκεται η επικινδυνότητα (για αυτούς) του εθνικιστικού/πατριωτικού λόγου, και για αυτό προσπαθούν να τον περάσουν ως παράνομο να εκφέρονται τέτοιους είδους απόψεις περί πατρίδας και ορθοδοξίας, διότι ο μεγαλύτερος τους φόβος είναι να μην ξυπνήσουν οι άνθρωποι και αντιληφθούν το παιχνίδι που παίζεται εις βάρος τους.
Στην Ευρώπη εδώ και λίγες ημέρες εγκρίθηκε το digital wallet, και η Κριστίν Λαγκάρντ είπε ότι από τον Οκτώβριο η ECB θα εισάγει το ψηφιακό ευρώ.
Άκουσα μάλιστα εχθές ότι ετοιμάζεται η ΝΔ να μας βάλει σε ψευτοδίλλημμα, προκειμένου να καταργηθούν εντελώς τα μετρητά.
Γιατί θα πρέπει εγώ να γυρίσω την πλάτη επομένως σε αυτή την πληροφόρηση, από όπου και αν προέρχεται, από την στιγμή που καθημερινά το βλέπω ότι οδεύουμε σε ένα καθεστώς Μεγάλου Αδελφού για τις δυτικές κοινωνίες.
Από την στιγμή μάλιστα που η λεγόμενη σχολική & πανεπιστημιακή μόρφωση είναι απλώς έτοιμες πληροφορίες, τις οποίες οι φοιτητές απορροφούν σαν Ευαγγέλιο και ως συστημική γνώση, ώστε να μην αποτελέσουν κανέναν κίνδυνο για την αρχιτεκτονική του status quo των κοινωνιών που η παγκόσμια ολιγαρχία θέλει να δημιουργήσει.
Πχ η ερμηνεία της ιστορίας έχει ανάγει, υπό την μορφή έτοιμης πληροφορίας, σε εθνάρχη τον Ελ. Βενιζέλο. Το να πεις ότι ο Βενιζέλος υπήρξε ο εργολάβος των Δυτικών, η απάντηση που παίρνεις συνήθως είναι από πού προκύπτει αυτό, η πιο ευγενική. Δεν αποτελεί συστημική γνώση το να εκφέρεις μια αντίθετη άποψη στο θέμα, δεν σημαίνει όμως ότι δεν είναι σωστή.
Η παγκόσμια ελίτ είναι υποχρεωμένη να μας λέει, παράλληλα με την κατασκευασμένη πραγματικότητα που μας παρουσιάζει ότι είναι για το καλό μας, το πραγματικό αντίκτυπο και τις συνέπειες των όσων σχεδιάζει, ώστε ποτέ να μην μπορέσουμε να επικαλεστούμε ότι δεν ξέραμε.
Από εκεί και πέρα η προπαγάνδα την οποία ελέγχουν πάλι αυτοί, αυτές τις πληροφορίες θα τις παρουσιάσει ως πληροφόρηση για 'ψεκασμένους', 'χριστιανοταλιμπάν', 'ακροδεξιούς' και τους φορείς των πληροφοριών αυτών ως καραγκιόζηδες που πουλούν φάρμακα για την καράφλα, ενώ οι ίδιοι είναι καραφλοί. Και καμία αντίρρηση ότι είναι γραφικοί σε πολλά αυτοί οι τύποι, και την αλήθεια θα την βρεις ανάμεσα από τις πολλές γραφικότητες που λένε ή κάνουν, έτσι όμως είναι η φύση του παιχνιδιού.
Έρχεται δηλαδή κάποιος γραβατωμένος, σοβαροφανής με τρία μεταπτυχιακά και σου λέει: 'έχουμε κλιματική κρίση, πρέπει ως ανθρωπότητα να κάνουμε θυσίες για αυτό, να οδηγούμε ηλεκτρικά αυτοκίνητα, να μην κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας, να πάψουμε να παράγουμε βιομηχανικά αγαθά, προκειμένου να μηδενίσουμε τις εκπομπές του διοξειδίου'.
Και έρχεται ένας άλλος που δεν έχει ούτε ΑΦΜ και σου λέει: 'Ο τύπος με τα τρία μεταπτυχιακά είναι απατεώνας, μην τον ακούς, θέλει, χρησιμοποιώντας ένα ψευδοεπιστημονικό πρόσχημα, να σου πάρει το σπίτι'.
Εσύ ποιον θα πιστέψεις;
Δευτέρα, 24 Μαρτίου, 2025
Ούτε την επίσημη αφήγηση θα πιστέψουμε και πολύ περισσότερο δεν θα πιστέψουμε ψυχοπαθείς, συνωμοσιολόγους και βλαμμένους. Ξέρεις, ανάμεσα στην αστική συστημική αφήγηση και στην επίσης αστική παράνοια, υπάρχει χώρος για τη σοβαρότητα. Όχι για εσένα πάντως. Εσύ το έχεις κάψει το μυαλό σου. Απορίας άξιο πώς αποφοίτησες από το Πολυτεχνείο. Μεγάλης απορίας....
Δευτέρα, 24 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Μόνο που η οικονομική φιλοσοφία που λέτε πως υποστηρίζετε, δεν ονομάζεται σοσιαλισμός (συντηρητικός ή οτιδήποτε άλλο), αλλά μεικτή οικονομία. Μου θυμίζετε σε νοοτροπία τους Έλληνες της Ουγγαρίας (παιδιά των μαχητών του ΔΣΕ) που γνώρισα εκεί λόγω του ότι πήγαινα στην Ουγγαρία με τη δουλειά μου. Νοσταλγούν λοιπόν το παλιό καθεστώς, το οποίο ονομάζουν "σοσιαλιστικό" και όταν τους ρώτησα πως ακριβώς λειτουργούσαν τότε τα πράγματα, μου ανέφεραν πως κυριαρχούσε η κρατική ιδιοκτησία, ΑΛΛΑ συνυπήρχε και με την συνεταιριστική ιδιοκτησία (η οποία έπαιζε πολύ γενικά) και επιτρεπόταν και η ιδιωτική επιχείρηση, με όριο όμως τα 35 άτομα προσωπικό. Κοινώς, οι μικρές ιδιωτικές επιχειρήσεις ήταν υπαρκτές. Αυτό όμως φίλοι μου Ουγγρέλληνες, δεν ονομάζεται σοσιαλισμός, αλλά μεικτή οικονομία, με έμφαση στην συγκεκριμένη περίπτωση (της Ουγγαρίας) στον κρατικό τομέα. Οι άνθρωποι λοιπόν απλά ηδονίζονται με τη λέξη σοσιαλισμός.Γενικότερα πάντως, η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων (τουλάχιστον των λογικών) απορρίπτει τόσο τον νεοφιλελευθερισμό με τις αχαλίνωτες ιδιωτικόποιήσεις και την αχαλίνωτη ελευθερία της αγοράς, όσο και την κρατικοποίηση των πάντων. Όλοι (συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου) είμαστε κάπου στο ενδιάμεσο λοιπόν, με τις εκάστοτε διαφορές έμφασης. Τώρα αν η Λέσχη επιθυμέι να αυτοαποκαλείται ''σοσιαλιστική'', απλά ήδονιζεται και αυτή με τον όρο και όχι με την ουσία και απλώς καπηλεύεται έναν όρο (σοσιαλισμός) που δεν της ανήκει!
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Άσε τις ηδονές (ξανά και ξανά χρησιμοποιείς την λέξη) και την Ουγγαρία. Άσε και την θεωρία, επίσης, γιατί δεν το έχεις.
Μικτό σύστημα είναι τεχνικός όρος των οικονομολόγων. Μπορεί να σημαίνει πολλά. Δεν είναι ιδεολογικός προσδιορισμός, ούτε όρος της πολιτικής επιστήμης. Μικτό σύστημα, εκτός από εκείνο της κομμουνιστικής Ουγγαρίας (σύμφωνα με την δική σου εκτίμηση σε ό,τι έχει να κάνει με την Ουγγαρία), ήταν κι εκείνο πολλών χωρών της δυτικής και της βόρειας Ευρώπης μετά τον ΒΠΠ. Σουηδία, Γαλλία, ακόμη και η καπιταλιστική Βρετανία σε κάποιες περιπτώσεις. Ήταν ίδιες εκείνες οι μικτές οικονομίες της κεϋνσιανής σχολής με την μικτή οικονομία της σοσιαλιστικής Ουγγαρίας;
Ο σοσιαλισμός, επίσης, έχει πολλές αποχρώσεις. Δεν είναι μόνο μαρξιστικός. Αν ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, μπορούμε να μιλάμε για σοσιαλισμό. Μάλλον εσύ έχεις πρόβλημα με τον όρο σοσιαλισμός, για να μην απαρνηθείς τις δεξιές σου καταβολές. Όχι το αντίστροφο.
Μικτό σύστημα είναι τεχνικός όρος των οικονομολόγων. Μπορεί να σημαίνει πολλά. Δεν είναι ιδεολογικός προσδιορισμός, ούτε όρος της πολιτικής επιστήμης. Μικτό σύστημα, εκτός από εκείνο της κομμουνιστικής Ουγγαρίας (σύμφωνα με την δική σου εκτίμηση σε ό,τι έχει να κάνει με την Ουγγαρία), ήταν κι εκείνο πολλών χωρών της δυτικής και της βόρειας Ευρώπης μετά τον ΒΠΠ. Σουηδία, Γαλλία, ακόμη και η καπιταλιστική Βρετανία σε κάποιες περιπτώσεις. Ήταν ίδιες εκείνες οι μικτές οικονομίες της κεϋνσιανής σχολής με την μικτή οικονομία της σοσιαλιστικής Ουγγαρίας;
Ο σοσιαλισμός, επίσης, έχει πολλές αποχρώσεις. Δεν είναι μόνο μαρξιστικός. Αν ο μακροπρόθεσμος στόχος είναι ο κοινωνικός μετασχηματισμός, μπορούμε να μιλάμε για σοσιαλισμό. Μάλλον εσύ έχεις πρόβλημα με τον όρο σοσιαλισμός, για να μην απαρνηθείς τις δεξιές σου καταβολές. Όχι το αντίστροφο.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ρε παιδιά για τους κριστέρος η απορία μου ηταν ειλικρινής, και δεν είμαι ο γνωστός παρενδυσίας. Απλά καμιά φορά η σύμπτωση είναι μεγάλη @@να.
Δευτέρα, 24 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ποιος είναι αυτός ο δεξιός φιλελέ Κυριάκος που αραδιάζει όλη την Μιχαλοπούλεια ρητορική του στα σχόλια τελευταία;
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Φοιτητική Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας
Ένας ψυχάκιας που δυστυχώς ακούει heavy metal (αν δεν τον έχουν βάλει κάποιοι να υποδύεται ρόλο).
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Είμαι αυτόφωτος, δεν χρηματίζομαι, δεν δωροδοκούμαι (ίσα ίσα που θεωρώ την δωροδοκία μια πολύ ταπεινή πράξη), ούτε αποτελώ φερέφωνο άλλων. Και, δυστυχώς, είμαι τίμιος, διότι στην εποχή μας φαίνεται αυτό να είναι μειονέκτημα.
Οπότε μπορείς να μου προσάψεις ό,τι θες ως προς τα υπόλοιπα, αλλά όταν έρχομαι εδώ, έρχομαι για την συζήτηση και για κανέναν άλλο λόγο, και φέρω επίσης τις δικές μου απόψεις, εξ ολοκλήρου.
Οπότε μπορείς να μου προσάψεις ό,τι θες ως προς τα υπόλοιπα, αλλά όταν έρχομαι εδώ, έρχομαι για την συζήτηση και για κανέναν άλλο λόγο, και φέρω επίσης τις δικές μου απόψεις, εξ ολοκλήρου.
Τετάρτη, 26 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
''Δυστυχώς ακούει heavy metal''.
Καλά, χαλαρώστε λίγο που έχετε αναγάγει το metal σε Ιερό Δισκοπότηρο. Από την αρχή μπήκε μέχρι τα μπούνια στην μουσική βιομηχανία και στο θέαμα, δεν έχτισε τίποτα κινηματικό έστω και καλλιτεχνικά. Δίσκοι, περιοδείες, συνεντεύξεις και γενικά ξεζούμισμα. Σε αντίθεση το punk και το hardcore, προσπάθησαν να φτιάξουν κάτι πέρα από τις ''κιθαρισμούς'', άσχετα αν συμφωνούμε ιδεολογικά ή όχι. Μόνο το black metal πήγε να κάνει κάτι στα 90΄s, με τα γνωστά γεγονότα. Μην εξυψώνετε λοιπόν το metal σε Ιδέα. Μας χάρισε εξαιρετικά μουσικά δείγματα, αλλά μέχρι εκεί. Όταν απευθύνεται στις μάζες, επόμενο είναι να το ακούν οι λάθος άνθρωποι.
Καλά, χαλαρώστε λίγο που έχετε αναγάγει το metal σε Ιερό Δισκοπότηρο. Από την αρχή μπήκε μέχρι τα μπούνια στην μουσική βιομηχανία και στο θέαμα, δεν έχτισε τίποτα κινηματικό έστω και καλλιτεχνικά. Δίσκοι, περιοδείες, συνεντεύξεις και γενικά ξεζούμισμα. Σε αντίθεση το punk και το hardcore, προσπάθησαν να φτιάξουν κάτι πέρα από τις ''κιθαρισμούς'', άσχετα αν συμφωνούμε ιδεολογικά ή όχι. Μόνο το black metal πήγε να κάνει κάτι στα 90΄s, με τα γνωστά γεγονότα. Μην εξυψώνετε λοιπόν το metal σε Ιδέα. Μας χάρισε εξαιρετικά μουσικά δείγματα, αλλά μέχρι εκεί. Όταν απευθύνεται στις μάζες, επόμενο είναι να το ακούν οι λάθος άνθρωποι.
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Δεν εννοούσαμε αυτό που γράφεις. Εννοούσαμε ότι εφόσον ακούει heavy metal και υιοθετεί εθνοκεντρικές ιδέες (μολονότι όχι μέσω της σωστής διανοητικής διαδρομής) μας διαβάζει και δεν γίνεται να αποφύγουμε τον σχολιασμό.
Γιατί το punk (ιδίως το positive) δεν μπήκε στην μουσική βιομηχανία;
Δεν χρειάζεται να είναι στρατευμένη μια μουσική για να εμπεριέχει επαναστατικό σπόρο. Αν, βέβαια, εκφράσει και σοβαρό πολιτικό λόγο θα είναι ακόμη καλύτερα (σε αυτό έχεις δίκιο).
Γιατί το punk (ιδίως το positive) δεν μπήκε στην μουσική βιομηχανία;
Δεν χρειάζεται να είναι στρατευμένη μια μουσική για να εμπεριέχει επαναστατικό σπόρο. Αν, βέβαια, εκφράσει και σοβαρό πολιτικό λόγο θα είναι ακόμη καλύτερα (σε αυτό έχεις δίκιο).
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Ρε συ ανώνυμε, τι φάση;
Με ξέρεις και από χθες και γράφεις ότι το heavy metal το ακούν οι λάθος άνθρωποι; Να σου εξηγήσω εγώ λοιπόν πόσο 'λάθος άνθρωπος' είμαι, και πώς γνωριστήκαμε με τον Σταμάτη και έκτοτε μιλήσαμε 2-3 φορές στο τηλέφωνο πριν 5 περίπου χρόνια, και έκτοτε κάποιες φορές μπαίνω και σχολιάζω (και μαθαίνω και την καθαρά θεωρητική άποψη, με βάση τα λεγόμενα κάποιου που έχει πτυχίο & διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες, αυτό με βοηθάει να βάζω και σε πιο σωστές ράγες και τον δικό μου τρόπο σκέψης, όχι ότι απαραίτητα θα μου αλλάξει άποψη, με βοηθάει όμως στο να διατυπώνω καλύτερα την επιχειρηματολογία μου).
Ήταν λοιπόν σε ένα φόρουμ με θέμα το heavy metal (κλασικό heavy metal επί το πλείστον), ονόματι forgotten scroll, όπου με αφορμή τους warlord & τους manowar αναφέρθηκε το όνομα του Sun Knight, και ακολούθησε μια μακρά συζήτηση (θα βρω το λινκ και θα το βάλω εδώ).
Οι συμμετέχοντες της συζήτησης παραδέχτηκαν όλοι ομοφώνως ότι το υπέρτατα θρυλικό δισέλιδο war flag of the sun, του οποίου είχε την επιμέλεια ο Sun Knight, τους ξεβλάχεψε (όχι μόνο μας ξεβλάχεψε αλλά μας κράτησε ζωντανή την φλόγα για αυτή την μουσική 3 δεκαετίες και πάμε για τέταρτη, συμπληρώνω εγώ!) αλλά τον κατηγόρησαν τον ότι μέσω των manowar και του δισέλιδου, ότι προσπαθούσε να περάσει 'επικίνδυνες ιδέες' μέσω της μουσικής.
Και σίγουρα δεν κατηγορώ τους συμμετέχοντες της συζήτησης για αυτήν την άποψη, κατηγορώ το γενικότερο status quo και την δικτατορία στον χώρο της τέχνης, το οποίο status quo στην ουσία έχει περάσει τις μαρξιστικές ιδέες ως την μοναδική εκδοχή του ποιες ιδέες είναι σωστές και ποιες είναι λάθος, και του ποιες ιδέες έχουν (ψευτο) ανθρωπιστικό προφίλ και ποιες είναι 'επικίνδυνες'.
Ο Σταμάτης βέβαια μπορεί να διαφωνήσει ότι έχουμε ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και ότι αυτού του είδους ο μονόπλευρος τρόπος σκέψης είναι αποτέλεσμα των φιλελεύθερων πολιτικών.
Δεν θα κολλήσουμε εκεί, η ουσία είναι ότι στην σημερινή εποχή μας όπου οι παγκοσμιοποιητές επιδιώκουν να κάνουν το μεγάλο απονενοημένο διάβημα του να καταργήσουν τα έθνη, καταργώντας πρώτα (ως απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχουν κάτι τέτοιο) την μεγάλης πλειοψηφίας εθνολαϊκή βάση της μεσαίας τάξης, προς όφελος μιας τεχνοκρατικής παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, μας μαθαίνουν επομένως να μισούμε το έθνος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά την έννοια του έθνους γενικότερα, διότι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη (πλην Ρωσίας) και την Β. Αμερική.
(α' μέρος απάντησης)
Με ξέρεις και από χθες και γράφεις ότι το heavy metal το ακούν οι λάθος άνθρωποι; Να σου εξηγήσω εγώ λοιπόν πόσο 'λάθος άνθρωπος' είμαι, και πώς γνωριστήκαμε με τον Σταμάτη και έκτοτε μιλήσαμε 2-3 φορές στο τηλέφωνο πριν 5 περίπου χρόνια, και έκτοτε κάποιες φορές μπαίνω και σχολιάζω (και μαθαίνω και την καθαρά θεωρητική άποψη, με βάση τα λεγόμενα κάποιου που έχει πτυχίο & διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες, αυτό με βοηθάει να βάζω και σε πιο σωστές ράγες και τον δικό μου τρόπο σκέψης, όχι ότι απαραίτητα θα μου αλλάξει άποψη, με βοηθάει όμως στο να διατυπώνω καλύτερα την επιχειρηματολογία μου).
Ήταν λοιπόν σε ένα φόρουμ με θέμα το heavy metal (κλασικό heavy metal επί το πλείστον), ονόματι forgotten scroll, όπου με αφορμή τους warlord & τους manowar αναφέρθηκε το όνομα του Sun Knight, και ακολούθησε μια μακρά συζήτηση (θα βρω το λινκ και θα το βάλω εδώ).
Οι συμμετέχοντες της συζήτησης παραδέχτηκαν όλοι ομοφώνως ότι το υπέρτατα θρυλικό δισέλιδο war flag of the sun, του οποίου είχε την επιμέλεια ο Sun Knight, τους ξεβλάχεψε (όχι μόνο μας ξεβλάχεψε αλλά μας κράτησε ζωντανή την φλόγα για αυτή την μουσική 3 δεκαετίες και πάμε για τέταρτη, συμπληρώνω εγώ!) αλλά τον κατηγόρησαν τον ότι μέσω των manowar και του δισέλιδου, ότι προσπαθούσε να περάσει 'επικίνδυνες ιδέες' μέσω της μουσικής.
Και σίγουρα δεν κατηγορώ τους συμμετέχοντες της συζήτησης για αυτήν την άποψη, κατηγορώ το γενικότερο status quo και την δικτατορία στον χώρο της τέχνης, το οποίο status quo στην ουσία έχει περάσει τις μαρξιστικές ιδέες ως την μοναδική εκδοχή του ποιες ιδέες είναι σωστές και ποιες είναι λάθος, και του ποιες ιδέες έχουν (ψευτο) ανθρωπιστικό προφίλ και ποιες είναι 'επικίνδυνες'.
Ο Σταμάτης βέβαια μπορεί να διαφωνήσει ότι έχουμε ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς και ότι αυτού του είδους ο μονόπλευρος τρόπος σκέψης είναι αποτέλεσμα των φιλελεύθερων πολιτικών.
Δεν θα κολλήσουμε εκεί, η ουσία είναι ότι στην σημερινή εποχή μας όπου οι παγκοσμιοποιητές επιδιώκουν να κάνουν το μεγάλο απονενοημένο διάβημα του να καταργήσουν τα έθνη, καταργώντας πρώτα (ως απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχουν κάτι τέτοιο) την μεγάλης πλειοψηφίας εθνολαϊκή βάση της μεσαίας τάξης, προς όφελος μιας τεχνοκρατικής παγκόσμιας υπερκυβέρνησης, μας μαθαίνουν επομένως να μισούμε το έθνος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά την έννοια του έθνους γενικότερα, διότι αυτό συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη (πλην Ρωσίας) και την Β. Αμερική.
(α' μέρος απάντησης)
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Όπως καταλαβαίνεις αυτή η συζήτηση στο forum εκείνο είχε δύο πολύ βασικά μειονεκτήματα:
(α) Χαρακτήριζε συλλήβδην ως φασίστες όσους αγαπούν την πατρίδα τους (ο Σταμάτης, έχοντας σπουδάσει πολιτικές επιστήμες μου έχει εξηγήσει ότι αυτό είναι ήσσον εθνικισμός, σε αντίθεση με τον ριζοσπαστικό εθνικισμό), έθετε στο περιθώριο τον πατριωτικό λόγο (ο οποίος είναι το ανάχωμα στην παγκοσμιοποίηση, την οποία οι γράφοντες τότε θεωρούσαν ως ‘θεωρία συνωμοσίας’ δεν ξέρω σήμερα, 5 χρόνια μετά, πώς αισθάνονται που βλέπουν την ατζέντα αυτή σε πλήρη δράση).
Κάποιοι οπαδοί του είδους μπορεί να αποδέχονται τον χαρακτηρισμό, ότι είναι εθνικο-σοσιαλιστές ή φασίστες (εν τέλη βέβαια είναι δύο διαφορετικά πράγματα, Σταμάτη, αν έχω καταλάβει καλά), όμως η δική μου η θέση όταν ξεκίνησα να συμμετέχω και εγώ στην συζήτηση (που έγερνε μονόπαντα), τους εξήγησα ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο/μαύρο και ότι ‘παιδιά έτσι όπως διατυπώνετε τις σκέψεις σας, ταυτίζετε συλλήβδην όσους αγαπούν τον έθνος και την έννοια του έθνους με μια πολιτική ιδεολογία, το οποίο φυσικά απέχει πολύ από την πραγματικότητα, δηλαδή πιο λάθος από αυτό δεν υπάρχει’.
(β) Έγραφαν αυτά τα περί ‘επικίνδυνων ιδεών’ την στιγμή που δεν κατάλαβαν ότι αυτό είναι το heavy metal, μια εθνολαϊκή μουσική της εργατικής τάξης με εμφανές ταξικό πρόσημο αλλά και, ως συνέπεια, macho πρόσημο, δεν μπορείς δηλαδή να αποσυνδέσεις την ματσίλα και την τεστοστερόνη που εξ ορισμού αποδίδεται στο είδος.
Γι’ αυτό άλλωστε και απευθύνεται στις εθνολαϊκές μάζες της εργατικής τάξης των οποίων το πεδίο μάχης είναι η ίδια η κοινωνία, όταν οι ίδιοι οι manowar μάλιστα το έχουν εξηγήσει αυτό, όταν κάποτε τους ρώτησαν γιατί ο μυώδης τύπος του εξωφύλλου του Kings of Metal και του Triumph of Steel δεν έχει πρόσωπο, και οι manowar απάντησαν ότι: ‘έτσι θέλαμε να το κάνουμε, διότι αυτός ο τύπος θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εσάς’ υπονοώντας ότι πρέπει να ανακαλύψει ο καθένας την δύναμη που κρύβει μέσα του και, αν μην τι άλλο, να παλέψει για να κερδίσει την ζωή του.
Λίγο ως πολύ, η συζήτηση δηλαδή εκείνη μετέτρεπε το heavy metal σε woke μουσική, έκφραση (ο όρος ήρθε στην ζωή μας ένα χρόνο μετά από εκείνα τα γραφόμενα, το καλοκαίρι του 2021 με το κίνημα του blm, το όλο σύνολο των ιδεών όμως χτιζόταν μεθοδικά για δεκαετίες φυσικά).
Και στην συζήτηση αυτή λοιπόν αναφέρθηκε η ΦΛΕΦΑΛΟ, ως η διάδοχη κατάσταση του Sun Knight (κάπως αλλιώς ειπώθηκε η φράση, υποτιμητικά).
Οπότε, η δική μου η παρέμβαση είχε ως σκοπό να εξηγήσω αυτά τα πράγματα, και μετά από 1 μήνα περίπου άτομα από την ΦΛΕΦΑΛΟ, όχι ο ίδιος ο Σταμάτης, είδαν την συζήτηση τυχαία, και κάπως έτσι μιλήσαμε 2-3 φορές στο τηλέφωνο.
Δεν είχα την διάθεση να υπερασπιστώ την ΦΛΕΦΑΛΟ, δεν τους ήξερα άλλωστε, μπήκα στην συζήτηση για να κάνω κάποιες διευκρινίσεις απαραίτητες, καθώς οι γράφοντες ως εκείνη την στιγμή είχαν πάρει μονότερμα την woke ρητορική και αράδιαζαν ένα κάρο ανυπόστατα πράγματα, αηδίες, θα το πω ξεκάθαρα, τα οποία δείχνουν ότι μπορεί να ακούς ένα είδος π.χ. 25 χρόνια και να μην έχεις πάρει μυρωδιά για το τι αυτό πρεσβεύει και ποια η θέση του σε αυτόν τον κόσμο.
Φυσικά φταίνε και τα μεγαθήρια του είδους για αυτό, οι μουσικοί, οι οποίοι δεν εκφέρουν λέξη για όλα αυτά, και αν εκφέρουν τιμωρούνται, όπως ο Ρότζερ Γουότερς των pink Floyd που έκανε δηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης και έχασε το συμβόλαιό του με την BMG.
Γι’ αυτό και το είδος θα πρέπει να απεμπλακεί πλήρως από τις πολυεθνικές της παγκοσμιοποίησης που το καπελώνουν, δεν είναι το πρόβλημα οι μουσικοί και η μουσική, οι εταιρείες είναι που με αντάλλαγμα μια εύκολη ζωή σου ζητούν να γίνεσαι, στην ουσία, ένας καραγκιόζης και απλά ένας διασκεδαστής και όχι φορέας ανατρεπτικών ιδεών και αντιλήψεων.
(α) Χαρακτήριζε συλλήβδην ως φασίστες όσους αγαπούν την πατρίδα τους (ο Σταμάτης, έχοντας σπουδάσει πολιτικές επιστήμες μου έχει εξηγήσει ότι αυτό είναι ήσσον εθνικισμός, σε αντίθεση με τον ριζοσπαστικό εθνικισμό), έθετε στο περιθώριο τον πατριωτικό λόγο (ο οποίος είναι το ανάχωμα στην παγκοσμιοποίηση, την οποία οι γράφοντες τότε θεωρούσαν ως ‘θεωρία συνωμοσίας’ δεν ξέρω σήμερα, 5 χρόνια μετά, πώς αισθάνονται που βλέπουν την ατζέντα αυτή σε πλήρη δράση).
Κάποιοι οπαδοί του είδους μπορεί να αποδέχονται τον χαρακτηρισμό, ότι είναι εθνικο-σοσιαλιστές ή φασίστες (εν τέλη βέβαια είναι δύο διαφορετικά πράγματα, Σταμάτη, αν έχω καταλάβει καλά), όμως η δική μου η θέση όταν ξεκίνησα να συμμετέχω και εγώ στην συζήτηση (που έγερνε μονόπαντα), τους εξήγησα ότι τα πράγματα δεν είναι άσπρο/μαύρο και ότι ‘παιδιά έτσι όπως διατυπώνετε τις σκέψεις σας, ταυτίζετε συλλήβδην όσους αγαπούν τον έθνος και την έννοια του έθνους με μια πολιτική ιδεολογία, το οποίο φυσικά απέχει πολύ από την πραγματικότητα, δηλαδή πιο λάθος από αυτό δεν υπάρχει’.
(β) Έγραφαν αυτά τα περί ‘επικίνδυνων ιδεών’ την στιγμή που δεν κατάλαβαν ότι αυτό είναι το heavy metal, μια εθνολαϊκή μουσική της εργατικής τάξης με εμφανές ταξικό πρόσημο αλλά και, ως συνέπεια, macho πρόσημο, δεν μπορείς δηλαδή να αποσυνδέσεις την ματσίλα και την τεστοστερόνη που εξ ορισμού αποδίδεται στο είδος.
Γι’ αυτό άλλωστε και απευθύνεται στις εθνολαϊκές μάζες της εργατικής τάξης των οποίων το πεδίο μάχης είναι η ίδια η κοινωνία, όταν οι ίδιοι οι manowar μάλιστα το έχουν εξηγήσει αυτό, όταν κάποτε τους ρώτησαν γιατί ο μυώδης τύπος του εξωφύλλου του Kings of Metal και του Triumph of Steel δεν έχει πρόσωπο, και οι manowar απάντησαν ότι: ‘έτσι θέλαμε να το κάνουμε, διότι αυτός ο τύπος θα μπορούσε να είναι ο καθένας από εσάς’ υπονοώντας ότι πρέπει να ανακαλύψει ο καθένας την δύναμη που κρύβει μέσα του και, αν μην τι άλλο, να παλέψει για να κερδίσει την ζωή του.
Λίγο ως πολύ, η συζήτηση δηλαδή εκείνη μετέτρεπε το heavy metal σε woke μουσική, έκφραση (ο όρος ήρθε στην ζωή μας ένα χρόνο μετά από εκείνα τα γραφόμενα, το καλοκαίρι του 2021 με το κίνημα του blm, το όλο σύνολο των ιδεών όμως χτιζόταν μεθοδικά για δεκαετίες φυσικά).
Και στην συζήτηση αυτή λοιπόν αναφέρθηκε η ΦΛΕΦΑΛΟ, ως η διάδοχη κατάσταση του Sun Knight (κάπως αλλιώς ειπώθηκε η φράση, υποτιμητικά).
Οπότε, η δική μου η παρέμβαση είχε ως σκοπό να εξηγήσω αυτά τα πράγματα, και μετά από 1 μήνα περίπου άτομα από την ΦΛΕΦΑΛΟ, όχι ο ίδιος ο Σταμάτης, είδαν την συζήτηση τυχαία, και κάπως έτσι μιλήσαμε 2-3 φορές στο τηλέφωνο.
Δεν είχα την διάθεση να υπερασπιστώ την ΦΛΕΦΑΛΟ, δεν τους ήξερα άλλωστε, μπήκα στην συζήτηση για να κάνω κάποιες διευκρινίσεις απαραίτητες, καθώς οι γράφοντες ως εκείνη την στιγμή είχαν πάρει μονότερμα την woke ρητορική και αράδιαζαν ένα κάρο ανυπόστατα πράγματα, αηδίες, θα το πω ξεκάθαρα, τα οποία δείχνουν ότι μπορεί να ακούς ένα είδος π.χ. 25 χρόνια και να μην έχεις πάρει μυρωδιά για το τι αυτό πρεσβεύει και ποια η θέση του σε αυτόν τον κόσμο.
Φυσικά φταίνε και τα μεγαθήρια του είδους για αυτό, οι μουσικοί, οι οποίοι δεν εκφέρουν λέξη για όλα αυτά, και αν εκφέρουν τιμωρούνται, όπως ο Ρότζερ Γουότερς των pink Floyd που έκανε δηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης και έχασε το συμβόλαιό του με την BMG.
Γι’ αυτό και το είδος θα πρέπει να απεμπλακεί πλήρως από τις πολυεθνικές της παγκοσμιοποίησης που το καπελώνουν, δεν είναι το πρόβλημα οι μουσικοί και η μουσική, οι εταιρείες είναι που με αντάλλαγμα μια εύκολη ζωή σου ζητούν να γίνεσαι, στην ουσία, ένας καραγκιόζης και απλά ένας διασκεδαστής και όχι φορέας ανατρεπτικών ιδεών και αντιλήψεων.
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Το συγκεκριμενο forum ειναι σφηκοφωλια συριζαιων με πρωτο τον μπουλη απο τις Κυκλαδες που το παιζει διαχειριστης.Τελειωμενοι wokies που λιγο να πεις κατι διαφορετικο σε μπαναρουν κατευθειαν.Ψυχωση με οτιδηποτε εθνικιστικο η απλα πιο δεξιο απο αυτους ΦΛΕΦΑΛΟ,ΧΑ κτλ.Ντροπες του Metal κυριολεκτικα.
Παρασκευή, 28 Μαρτίου, 2025
Ανώνυμος/η
Επανέρχομαι με ένα υστερόγραφο, το οποίο μου ήρθε στο μυαλό, μόλις υπέβαλλα τα δύο προηγούμενα σχόλια: Επιγραμματικά μιλώντας, μέσω του Sun Knight αλλά και των Manowar, μάθαμε ότι το heavy metal είναι η μουσική της τοξικής αρρενωπότητας!
Οι Manowar μάλιστα το δήλωσαν ξεκάθαρα στο Pleasure Slave αυτό, και έτσι στην ουσία υποδήλωσαν τον παραδοσιακό ρόλο των δύο φύλων (υπήρξαν δηλαδή πολύ μπροστά από την εποχή τους), όντας άλλωστε εμπνευσμένοι οι ίδιοι για να χτίσουν το προφίλ τους ως μπάντα από τις ταινίες με τον Κόναν τον Βάρβαρο, την ίδια στιγμή που η woke ιντελιγκέτσια (η οποία μονοπωλεί την αρθρογραφία στον mainstream τύπο για δεκαετίες τώρα) πότιζε με το φαρμάκι της την Ελλάδα, προπαγανδίζοντας ανθελληνικές φανφάρες για τον άνδρα χριστιανό ορθόδοξο εθνολαϊκό ‘φαλλοκράτη’, ενώ τότε οι (τουλάχιστον ανίδεοι) αντικαταστάτες του Sun Knight, επηρεασμένοι, έλεγαν ότι αυτό το τραγούδι είχε φαλλοκρατικό χαρακτήρα!
Θυμάμαι το κράξιμο στα δύο πρώτα live των Manowar στην Ελλάδα, σε ΣΕΦ & Αγκάθι στα οποία ήμουν και στα δύο μέσα, επειδή ανέβαζαν random γκόμενες στο σανίδι τις σήκωναν αγκαλιά και τις φίλαγαν στο στόμα (και οι pleasure slaves μια χαρά το ευχαριστιόνταν αυτό)! Καθόλου τυχαία δεν γινόταν αυτό, διότι οι manowar ήθελαν να υποδηλώσουν τα πρότυπο του άνδρα-κυνηγού μέσω αυτής της πράξης! Βέβαια, όπως είπα, οι διάδοχοι του sun knight ήταν κατώτεροι των περιστάσεων ως ιεραπόστολοι της μεταλλικής ιδέας και σχολίαζαν ένα σωρό ανοησίες γύρω από αυτό το θέμα!
Σίγουρα, η Σκορδά, η Καινούριου, η Σίσσυ Χρηστίδου, αν ήξεραν την μπάντα ή τον Sun Knight θα τους έβγαζαν σήμερα στα μανταλάκια ως ομοφοβικούς και φαλλοκράτες! Αλλά ξέχασα, και στο metal είχαμε την μεγάλη μορφή Jane Sabanikou, την Φαίη Σκορδά του metal, η οποία απαγόρευε να παίζουν manowar στο μαγαζί που είχε κάποτε, και που την έβαζαν να γράφει και στο περιοδικό, και ένα σωρό άλλους γραφείς που δεν είχαν ιδέα για το αντικείμενο! Και βέβαια, μην ξεχνάμε και άλλους 'ειδήμονες' του είδους, όπως τον 'τεράστιο γνώστη' Χάρη Καραολίδη, που δεν είχε αφήσει alternative μπάντα που να μην είχε παρουσιάσει.
Έλα όμως που ήρθαν τελικά οι πρόσφατες δηλώσεις της Αντελίνας Βαρθακούρη που εξόργισαν τις ιέρειες της woke προπαγάνδας αλλά και όσους θέλουν τους άνδρες από macho που είναι στην φύση τους, να καταλήγουν να μαστιγώνουν δελφίνια!
Και ποιος μπορεί να αδικήσει την γυναίκα του γιου του Πάριου, και εν τέλη την τοξική αρρενωπότητα, διότι τα αποτελέσματα όλων αυτών των πολιτικών σήμερα είναι οι γυναίκες στην καλύτερη περίπτωση να φτάνουν στα 45 και τα 50, να μεγαλώνουν 1 (το πολύ) παιδιά, διαζευγμένες και μόνες τους, είτε να έχουν αποβάλλει δύο και τρεις φορές για να μην χάσουν κανένα καλό κρεβάτι, με αποτέλεσμα να καταλήγουν τελικά άτεκνες γατομάνες στα 50 τους, είτε να έχουν ακολουθήσει 'καριέρα' με τελικό αποτέλεσμα να έχουν περάσει τα χρόνια και να καταλήγουν πάλι άτεκνες γατομάνες που γυρνούν σπίτι καταπίνοντας τα ζάναξ και τα αντικαταθλιτπικά με το κουτάλι, μην μπορώντας να αντέξουν στο τοξικό εργασιακό περιβάλλον των πολυεθνικών του καπιταλισμού, και στην ιδέα ότι σπατάλησαν την ζωή τους για την καριέρα, χωρίς να είναι σε θέση πλέον να κάνουν παιδιά.
Οι παγκοσμιοποιητές, όχι τυχαία έθεσαν νο1 στόχο το δημογραφικό για τις κοινωνίες των λευκών και σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν πετύχει τα σχέδιά τους, ακριβώς λόγω της έλλειψης του 'επικίνδυνου' πατριωτικού/εθνικιστικού (όπως θες το λες), λόγου.
Την ίδια στιγμή βέβαια που τους λαούς του Ισλάμ ουδόλως τους απασχολεί τι θέλει η γυναίκα, και πολλαπλασιάζονται με εκθετικούς ρυθμούς (αλλά, ξέχασα, αυτοί έχουν δικαίωμα να διατηρούν την δική τους ιδιαίτερη κουλτούρα και παράδοση).
Οι Manowar μάλιστα το δήλωσαν ξεκάθαρα στο Pleasure Slave αυτό, και έτσι στην ουσία υποδήλωσαν τον παραδοσιακό ρόλο των δύο φύλων (υπήρξαν δηλαδή πολύ μπροστά από την εποχή τους), όντας άλλωστε εμπνευσμένοι οι ίδιοι για να χτίσουν το προφίλ τους ως μπάντα από τις ταινίες με τον Κόναν τον Βάρβαρο, την ίδια στιγμή που η woke ιντελιγκέτσια (η οποία μονοπωλεί την αρθρογραφία στον mainstream τύπο για δεκαετίες τώρα) πότιζε με το φαρμάκι της την Ελλάδα, προπαγανδίζοντας ανθελληνικές φανφάρες για τον άνδρα χριστιανό ορθόδοξο εθνολαϊκό ‘φαλλοκράτη’, ενώ τότε οι (τουλάχιστον ανίδεοι) αντικαταστάτες του Sun Knight, επηρεασμένοι, έλεγαν ότι αυτό το τραγούδι είχε φαλλοκρατικό χαρακτήρα!
Θυμάμαι το κράξιμο στα δύο πρώτα live των Manowar στην Ελλάδα, σε ΣΕΦ & Αγκάθι στα οποία ήμουν και στα δύο μέσα, επειδή ανέβαζαν random γκόμενες στο σανίδι τις σήκωναν αγκαλιά και τις φίλαγαν στο στόμα (και οι pleasure slaves μια χαρά το ευχαριστιόνταν αυτό)! Καθόλου τυχαία δεν γινόταν αυτό, διότι οι manowar ήθελαν να υποδηλώσουν τα πρότυπο του άνδρα-κυνηγού μέσω αυτής της πράξης! Βέβαια, όπως είπα, οι διάδοχοι του sun knight ήταν κατώτεροι των περιστάσεων ως ιεραπόστολοι της μεταλλικής ιδέας και σχολίαζαν ένα σωρό ανοησίες γύρω από αυτό το θέμα!
Σίγουρα, η Σκορδά, η Καινούριου, η Σίσσυ Χρηστίδου, αν ήξεραν την μπάντα ή τον Sun Knight θα τους έβγαζαν σήμερα στα μανταλάκια ως ομοφοβικούς και φαλλοκράτες! Αλλά ξέχασα, και στο metal είχαμε την μεγάλη μορφή Jane Sabanikou, την Φαίη Σκορδά του metal, η οποία απαγόρευε να παίζουν manowar στο μαγαζί που είχε κάποτε, και που την έβαζαν να γράφει και στο περιοδικό, και ένα σωρό άλλους γραφείς που δεν είχαν ιδέα για το αντικείμενο! Και βέβαια, μην ξεχνάμε και άλλους 'ειδήμονες' του είδους, όπως τον 'τεράστιο γνώστη' Χάρη Καραολίδη, που δεν είχε αφήσει alternative μπάντα που να μην είχε παρουσιάσει.
Έλα όμως που ήρθαν τελικά οι πρόσφατες δηλώσεις της Αντελίνας Βαρθακούρη που εξόργισαν τις ιέρειες της woke προπαγάνδας αλλά και όσους θέλουν τους άνδρες από macho που είναι στην φύση τους, να καταλήγουν να μαστιγώνουν δελφίνια!
Και ποιος μπορεί να αδικήσει την γυναίκα του γιου του Πάριου, και εν τέλη την τοξική αρρενωπότητα, διότι τα αποτελέσματα όλων αυτών των πολιτικών σήμερα είναι οι γυναίκες στην καλύτερη περίπτωση να φτάνουν στα 45 και τα 50, να μεγαλώνουν 1 (το πολύ) παιδιά, διαζευγμένες και μόνες τους, είτε να έχουν αποβάλλει δύο και τρεις φορές για να μην χάσουν κανένα καλό κρεβάτι, με αποτέλεσμα να καταλήγουν τελικά άτεκνες γατομάνες στα 50 τους, είτε να έχουν ακολουθήσει 'καριέρα' με τελικό αποτέλεσμα να έχουν περάσει τα χρόνια και να καταλήγουν πάλι άτεκνες γατομάνες που γυρνούν σπίτι καταπίνοντας τα ζάναξ και τα αντικαταθλιτπικά με το κουτάλι, μην μπορώντας να αντέξουν στο τοξικό εργασιακό περιβάλλον των πολυεθνικών του καπιταλισμού, και στην ιδέα ότι σπατάλησαν την ζωή τους για την καριέρα, χωρίς να είναι σε θέση πλέον να κάνουν παιδιά.
Οι παγκοσμιοποιητές, όχι τυχαία έθεσαν νο1 στόχο το δημογραφικό για τις κοινωνίες των λευκών και σε πολύ μεγάλο βαθμό, έχουν πετύχει τα σχέδιά τους, ακριβώς λόγω της έλλειψης του 'επικίνδυνου' πατριωτικού/εθνικιστικού (όπως θες το λες), λόγου.
Την ίδια στιγμή βέβαια που τους λαούς του Ισλάμ ουδόλως τους απασχολεί τι θέλει η γυναίκα, και πολλαπλασιάζονται με εκθετικούς ρυθμούς (αλλά, ξέχασα, αυτοί έχουν δικαίωμα να διατηρούν την δική τους ιδιαίτερη κουλτούρα και παράδοση).
Πέμπτη, 27 Μαρτίου, 2025
