Κατέβασαν τον πίνακα «Ο Ύλας και οι Νύμφες», που βασίζεται θεματικά στην ιστορία του Ιάσονα και των Αργοναυτών, του ρομαντικού προραφαηλίτη John William Waterhouse από την γκαλερί του Μάντσεστερ. Ο λόγος ήταν οι παραδοσιοκρατικοί -και υποτιθέμενα φαλλοκρατικοί- συμβολισμοί του πίνακα στην πρόσληψη της γυναικείας υπόστασης.
Ασφαλώς, οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί του (μετα)μοντέρνου διεθνιστικού φιλελευθερισμού επιχειρούν καθημερινά να ξηλώσουν τα τελευταία ίχνη των παραδοσιακών αντιλήψεων στον δυτικό κόσμο. Πλέον, όμως, πατούν με την μεταμοντέρνα τους βαρβαρότητα και σε πεδία που μέχρι πρότινος προσέγγιζαν προσεκτικά. Ο χώρος των τεχνών ήταν ένας από αυτούς.
Τον τελευταίο καιρό, αρχής γενομένης από την χολυγουντιανή και ενορχηστρωμένη φιλελεύθερη προπαγάνδα που πέρασε κάτω απ' τον μανδύα του φεμινισμού στο θέμα της ερμηνείας του τι είναι τελικά η σεξουαλική παρενόχληση, είναι προφανής η απόπειρα του εξουσιαστικού συστήματος να μολύνει εξολοκλήρου το πεδίο του ευρωπαϊκού πολιτισμού με τον ιό της μεταμοντέρνας του αθλιότητας. Πλέον, με το να κατεβάσει τον πίνακα του προραφαηλίτη καλλιτέχνη από την γκαλερί του Μάντσεστερ για λόγους "πολιτικής ορθότητας" αποκαλύπτει τις μελλοντικές του προθέσεις.
Αποκαλύπτεται όμως και πόσο σημαντική είναι η παρουσία και η δράση της Φοιτητικής Λέσχης Φανταστικής Λογοτεχνίας, ως συλλογικότητας που υπερασπίζεται την ρομαντική παραδοσιοκρατική κοσμοθέαση στο πολιτισμικό πεδίο. Εδώ και δέκα χρόνια, μέσω των εντύπων και των εκπομπών της, η Φ.ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ οικοδομεί ένα φρούριο πολιτισμικής αντίστασης στον κόσμο της Νεωτερικότητας και στην εξουσία του διεθνιστικού φιλελευθερισμού. Σε αυτή την προσπάθεια είναι ζωτικής σημασίας η στήριξη όσων συμφωνούν με τους προσανατολισμούς της λέσχης μας.
Φίλοι αναγνώστες, στηρίξτε έμπρακτα την προσπάθειά μας ή τουλάχιστον γίνετε ενεργοί κοινωνικά μόνοι σας σε άλλες σοβαρές συλλογικότητες. Αν δεν το κάνετε, και αρκεστείτε να κάθεστε στον υπολογιστή για να ακούτε καλή μουσική και να διαβάσετε κάποια κείμενα, πολύ σύντομα θα δείτε την κατάρρευση όχι μόνο της πατρίδας μας αλλά και των τελευταίων ιχνών του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Επιτέλους, κινηθείτε. Ο εχθρός είναι μπροστά στα μάτια μας. Εισβάλει ακόμη και στον μικρόκοσμο της καθημερινότητάς μας.